Συναίνεση ΝΑΙ! Γιατί όμως; Να σώσουν τι;

γράφει ο Σπύρος Γκανής

ΤΟΥΤΕΣ τις ώρες πίσω από επτασφράγιστες πόρτες του μεγάρου Μαξίμου, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, πρωθυπουργός και πολιτικοί αρχηγοί (σε χωριστές συναντήσεις), αναζητούν «συναίνεση», … μνημονιακή συναίνεση, για την …. σωτηρία της πατρίδας!

Επικοινωνιακό τέχνασμα η «συναίνεση»

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ γιατί; Να σώσουν τι;

Σε μια καταστροφική πολιτική που στο διάβα της άφησε 1 εκατ. άνεργους, δημιούργησε 2,5 εκατ. νεόπτωχους, έβαλε λουκέτο σε 300 χιλ. και πλέον μικρομεσαίες επιχειρήσεις, φέρνει καθημερινά σε απόγνωση χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους, οδήγησε στη μετανάστευση στρατιές νέων, αποδόμησε τον κοινωνικό ιστό της χώρας καλλιεργώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό.

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ γιατί; Να σώσουν τι;

Σε μια εθνοκτόνο πορεία που ξεπουλάει οτιδήποτε ελληνικό, κινητά, ακίνητα, αξίες, ήθη, έθιμα, παραδόσεις. Τον πολιτισμό μας ακόμα που καταρρέει;

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ γιατί; Να σώσουν τι;

Σε μια διαδικασία διάλυσης του κοινωνικού κράτους που με αγώνες, θυσίες και αίμα οικοδομήθηκε μεταπολεμικά και το οποίο παρά τα χίλια-μύρια λάθη και ελλείψεις του προσέφερε μια στοιχειώδη ομπρέλα κοινωνικής προστασίας στους αδυνάτους.

ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ Μαξίμου σε ένα από τα γνωστά επικοινωνιακά του σκηνικά, αυτό της «συναίνεσης» για την …. προστασία της πατρίδας, μιας διαλυμένης, λαβωμένης πατρίδας που η σωτηρία της επιβάλλει άλλη ... ιατρική συνταγή από τα αποτυχημένα «γιατροσόφια» του «αρχινταβατζή»-τοκογλύφου Στρος Καν.

Συναίνεση για τις … μίζες και τα πλανητικά παιχνίδια

Η ΑΓΩΝΙΑ του Πρωθυπουργού, της τρόικας και των εγκάθετων τροϊκανών υπουργών αυτής της κυβέρνησης εν όψει κοινωνικής έκρηξης, είναι η εξασφάλιση «αναίμακτων» συνθηκών για την πιστή εφαρμογή των απεχθών όρων του μνημονίου προκειμένου να εξασφαλιστούν αφενός οι μίζες των … δανειστών μας και αφετέρου να δικαιώσουν τους παγκόσμιους αυτούς μηχανισμούς που επέλεξαν την Ελλάδα σαν πειραματόζωο στη νέα πλανητική χρηματοπιστωτική τους επέμβαση στο δρόμο προς της παγκόσμια διακυβέρνηση, θερμός θιασώτης της οποίας είναι ο έλληνας πρωθυπουργός.

Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ εκτίμηση επιβεβαιώνεται και από την σπουδή που επέδειξαν Στρος Καν και Ολι Ρεν, οι δύο κατεξοχήν πλανητικοί εκπρόσωποι των χρηματοπιστωτικών συμφερόντων, που επισκεφτήκαν την χώρα σε μια κομβική χρονική στιγμή, προκειμένου να επιβάλλουν την «συναίνεση» για τον προϋπολογισμό του 2011 και ακόμα «συναίνεση» για τον καταιγισμό των νομοσχεδίων που οι κυβέρνηση, κατ’ εντολή της τρόικας, θα φέρει στο ελληνικό κοινοβούλιο, αρχής γεννωμένης από το σημερινό μεσαιωνικό πολυνομοσχέδιο σοκ!

ΚΟΝΤΟΛΟΓΙΣ,όσον ο Παπανδρέου και οι κυβέρνησή του εμμένουν πεισματικά στον μονόδρομου του μνημονίου κάθε προσπάθεια συναίνεσης είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Η συναίνεση με το λαό είναι το ζητούμενο και αυτή θα επιτευχθεί με αλλαγή πλεύσης στην κυβερνητική πολιτική.

Το ίδιο το μνημόνιο  δίνει τη δυνατότητα επιλογής «ισοδύναμων οικονομικών μέτρων», ας τα αναζητήσουν λοιπόν κυβέρνηση και αντιπολίτευση με λαϊκή συμμετοχή σε μια «δημοκρατική διαβούλευση»,  προσφιλής αλλά ξεχασμένη διαδικασία του πρωθυπουργού και του περιβάλλοντός του.