Η κυβέρνηση, κατά τη γνώμη μας, έχει πάρει την πρωτοκαθεδρία -αν θέλετε εκεί πατά το γεγονός ανάμεσα στα άλλα όταν λέμε ότι είναι η χειρότερη κυβέρνηση που έχουμε γνωρίσει, βεβαίως είναι η περίοδος που διανύουμε- σ' αυτό που λέμε ψέμα, κυριολεκτικά ψέμα, γκεμπελικά ψέματα, όσον αφορά τις αιτίες της κρίσης, την πορεία της κρίσης, τα εργαλεία αντιμετώπισης της κρίσης, την άμεση προοπτική... Τέτοιο ψέμα, τέτοια κοροϊδία και τέτοιο δούλεμα - λέω είναι η περίοδος τέτοια - δεν έχει γίνει ξανά στον ελληνικό λαό.
Η κυβέρνηση, στελέχη της κυβέρνησης, να το πω έτσι, ή αυτοί που μιλάνε περισσότερο ή που χειρίζονται ζητήματα, κατά τη γνώμη μου βρίσκονται σε εξαιρετικά μεγάλη σύγχυση. Και βρίσκονται σε σύγχυση όχι από ανικανότητα, όχι από μετριότητα, δεν μας απασχολεί αυτό, αλλά γιατί συνειδητοποιούν το εξής πράγμα: Ο,τι εργαλεία, φάρμακα, μέσα κι αν χρησιμοποιήσουν για την αντιμετώπιση της κρίσης, δεν πρόκειται να τιθασευτεί.
Και όποιο μείγμα πολιτικής -κι αυτή η κριτική ισχύει και για τα άλλα κόμματα αλλά μιλάμε για την κυβέρνηση, η οποία χειρίζεται το ζήτημα-, όποιο μείγμα πολιτικής και να εφαρμοστεί απ' αυτά που προτείνονται εδώ μέσα στο Κοινοβούλιο ή αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού σε όλη την Ευρώπη και παγκόσμια, όποιο μείγμα και να έρθει, ούτε το χρέος θα αντιμετωπιστεί, ούτε τα ελλείμματα, ούτε ανταγωνιστική θα γίνει η Ελλάδα, ούτε θα αποφύγει είτε την ελεγχόμενη, είτε την άναρχη -να το πω έτσι- κι απρόσμενη χρεοκοπία. Ηδη είναι σε πορεία χρεοκοπίας.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: Αναπτύσσεται μια συζήτηση με μοχλό βεβαίως ένα σημαντικό τμήμα της κυρίαρχης τάξης της χώρας, των βιομηχάνων, λένε και τα άλλα κόμματα για να ξεφύγουν από τη δυσκολία, γιατί δεν μπορούν να μπουν στην αιτία του προβλήματος, ότι πρέπει να γίνει ανάπτυξη, να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, να γίνει ανακατανομή της πίτας... Είναι κι αυτό μία επιλογή διαχείρισης.
Εάν γίνει αυτό, το χρέος θα ανέβει, τα ελλείμματα θα ανέβουν, ο πληθωρισμός θα ανέβει και θα μεταφερθεί η χρονική στιγμή όπου θα γίνει το μεγάλο μπουμ. Απλώς θα μετατεθεί η χρονική στιγμή. Θα κερδίσει κάποιο χρόνο η κυβέρνηση. Δεν έχω χρόνο να το αναλύσω με αυστηρά οικονομικούς όρους. Αν κάνουμε αυτό που σήμερα επιλέγει η κυβέρνηση, ύφεση, ύφεση, ύφεση, δηλαδή δίνει έμφαση σ' αυτό που λέμε δημοσιονομική πολιτική, η κρίση βαθαίνει.
Ισχυροποιήθηκε το κεφάλαιο στην Ελλάδα
Είχαμε καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα και δεν έγινε κυρίως με δανεικά, αυτό είναι λάθος. Εγινε από εσωτερική συσσώρευση κεφαλαίων, από ταξική εκμετάλλευση, από τη ληστεία και την εκμετάλλευση του λαού, από τους ίδιους λόγους που σε κάθε χώρα καπιταλιστική διαμορφώνεται συσσώρευση κεφαλαίου. Ακόμα και το σχέδιο Μάρσαλ σας δόθηκε, στην τότε κυβέρνηση, για την ανάπτυξη της βιομηχανίας, δεν πήγε στη βιομηχανία, γιατί για άλλους λόγους οι ΗΠΑ ήθελαν να πάνε σε στρατιωτικούς σκοπούς.
Κι όμως, καπιταλιστική ανάπτυξη είχαμε, και τώρα λέτε να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο και δεν παίρνετε υπόψη -το παίρνετε αλλά δεν το λέτε στον κόσμο-, ότι η Ελλάδα είναι ενσωματωμένη στην ΕΕ, είναι άλλες οι συνθήκες και είναι άλλο πράγμα η κρίση σε μια ξεχωριστή χώρα που δεν είναι ενταγμένη θεσμικά μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα -έτσι κι αλλιώς είναι, αλλά δεν είναι θεσμικά, δεν έχει μνημόνια-, κι άλλο πράγμα μια Ελλάδα ενταγμένη μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Καμία σχέση ούτε με την Ελλάδα της κρίσης του 1929-'31, ούτε με την Ελλάδα της κρίσης την περίοδο του Μεταξά ούτε με την Ελλάδα την περίοδο του Τρικούπη.
Και η Ελλάδα, ακόμα κι όταν βγει από τον κύκλο της κρίσης, θα είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Οχι από όλες, αλλά θα είναι σε κατάσταση πίσω από το ΑΕΠ που είχε πριν αρχίσει η κρίση. Εδώ αν θέλετε να το υπογράψουμε κιόλας... Και μιλάμε κυρίως για ό,τι αφορά την παραγωγική ανάπτυξη.
Παρακολουθούμε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που κάνουν λιγότερη προπαγάνδα και λένε πιο άμεσα τις θέσεις τους. Λένε, να επιδοθούμε σε τομείς όπου η Ελλάδα θα κάνει εξαγωγές. Καλά, Γερμανία είναι η Ελλάδα; Εμείς εδώ εκ μέρους του Κόμματος, σας φέρνουμε επιχειρήματα με βάση και το δικό σας σκεπτικό και όχι από την πλευρά του σοσιαλισμού που τα βλέπουμε εμείς. Και σας λέμε το εξής πράγμα: Αυτό που λέτε στον κόσμο. Πού θα κάνετε επενδύσεις, για να καταλάβουμε; Πού θα αποκτήσετε πλεονέκτημα, θα γίνετε ανταγωνιστικοί, για να κάνετε εξαγωγές;
Μα στην Ελλάδα έχουμε θάλασσα εισαγωγών. Δηλαδή, θα συνεχιστεί η κατάσταση των εισαγωγών, θα συνεχιστεί ακόμα περισσότερο το χτύπημα στη μεταποίηση. Πού θα κάνετε εξαγωγές; Το 1929 - 1931 τα ίδια έλεγε εκείνη την περίοδο και ο Βενιζέλος. Η Ελλάδα τότε έκανε εισαγωγές σε είδη πρώτης ανάγκης και εξαγωγές σε είδη πολυτελείας για άλλες χώρες... Πέστε μου τι εξαγωγές θα κάνουμε; Γιατί, βεβαίως, τότε όταν έκανε εξαγωγές, σε σύκα και σταφίδα, όταν η κρίση του καπιταλισμού είναι παγκόσμια, κάποιες χώρες θα κόψουν τις σταφίδες και τα σύκα. Αλλά εμείς κάνουμε εισαγωγές σε είδη πρώτης ανάγκης.
Και αυτές οι εισαγωγές στα είδη πρώτης ανάγκης δε γίνονται γιατί δεν μπορούμε να τα παράγουμε εμείς, αλλά γιατί η καπιταλιστική Ελλάδα μέσα στην ΕΕ έχει αυτή τη συγκεκριμένη θέση και αυτές τις επιπτώσεις.
Και με την ευκαιρία, επειδή μας λέτε για τις εξαγωγές κεφαλαίων. Εδώ επειδή λέτε επίσης και για τη διαφάνεια, έχουμε τρελαθεί στη διαφάνεια. Διαφάνεια δεν είναι να μας βάζετε στα site τις αποφάσεις των υπουργείων και τις αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων. Μπορείτε να μας πείτε όλα αυτά τα χρόνια, από το 1992 και μετά, με τη Συνθήκη του Μάαστριχ, οι επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν κάνει εξαγωγές κεφαλαίων πού έχουν τις επιχειρήσεις τους; τι κερδοφορία έχουν, τι έχει κερδίσει ο Ελληνας εργαζόμενος από τις εξαγωγές κεφαλαίων στην Ελλάδα και γενικά τις εξαγωγές; Να δούμε τι ήρθε στην Ελλάδα, πού επανεπενδύθηκε...
Για μας βεβαίως η επένδυση δε σημαίνει και αναδιανομή. Αλλά να μας πείτε και αυτό. Μπορείτε να μας πείτε, λοιπόν, να μας δώσετε έναν κατάλογο, οι μέτοχοι που επενδύουν τι βγάζουν; Οι τράπεζες έχουν αγοράσει τμήματα ξένων τραπεζών. Η Εθνική και άλλες. Μπορείτε να μου πείτε τι κέρδη, κινήθηκαν τα κεφάλαια αυτά που υποτίθεται ότι ήταν κερδοφόρα; Τα φέρανε στην Ελλάδα και τι έγινε; Για να αποτιμήσουμε, υπάρχει ή δεν υπάρχει ρευστότητα στην Ελλάδα; Και όταν γίνονται επενδύσεις, γίνεται και αναδιανομή; Ποιος κερδίζει από τις επενδύσεις; Για να δεχθούμε το εξωστρεφές παραγωγικό αποτέλεσμα, να το δεχτούμε κι εμείς, να μας πείτε. Για πείτε μας...
Η Ελλάδα είναι σε πορεία χρεοκοπίας
Τώρα κοιτάξτε, επιμήκυνση χρέους να κάνετε. Κι αυτό πρέπει να το ξέρουν οι εργαζόμενοι. Δώδεκα δόσεις θα έχουμε; Δώδεκα μνημόνια. Αλλωστε αυτό το ομολόγησε και ο κ. Παπακωνσταντίνου. Είκοσι δόσεις θα έχουμε; Είκοσι μνημόνια. Τριάντα δόσεις θα έχουμε; Τριάντα μνημόνια, σε βάρος των εργαζομένων. Θα πάμε για κούρεμα, θα πάμε για αναδιαπραγμάτευση; Ναι. Κι εδώ είναι το πρόβλημα. Αυτή είναι η αγωνία σας και η σύγχυσή σας πώς θα χειριστείτε την καταστροφή, ενός μέρους του κεφαλαίου που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, υποτίμηση χρήματος και καταστροφή κι ενός μέρους μηχανημάτων, εμπορευμάτων κλπ., γιατί το κεφάλαιο δεν είναι μόνο χρηματικό.
Κι εδώ έχετε δυσκολία. Αντικειμενικά υπάρχει δυσκολία για σας. Ούτε το ευρω-ομόλογο σώζει. Ακούμε μάλιστα ότι ήταν ριζοσπαστική η πρόταση, «σοσιαλιστική» και «αριστερή», η πρόταση για το ευρω-ομόλογο. Καταρχήν το ευρω-ομόλογο θα πάει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει μια σειρά κρατικά, ας πούμε, ελληνικά ομόλογα, θα τα υπερτιμήσει, πρόβλεψη θα κάνει. Και με την υποτίμηση τι θα γίνει; Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; 'Η θα καταστραφεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - δεν κλαίμε βεβαίως γι' αυτό - ή οι ελληνικές τράπεζες...
Αλλη αξία θα έχει το ομόλογο της Γερμανίας και άλλη της Ελλάδας. Γιατί με το ίδιο νόμισμα δεν εξασφαλίζεται ισομετρία. Το νόμισμα δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε ισόμετρη ανάπτυξη, ούτε ισότιμη αντιμετώπιση των συνεπειών. Επομένως, εμείς προβλέπουμε ότι βεβαίως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, έχει ήδη ξεκινήσει η χρεοκοπία, δεν είναι κάτι που θα 'ρθει, που είναι κάτι άγνωστο. Αυτό που δεν έχει λυθεί, είναι το ποσοστό και πόσο κεφάλαιο θα καταστραφεί -γιατί θα καταστραφεί ένα μέρος του κεφαλαίου, είναι υπερτιμημένο- και ποιοι θα πληρώσουν τη ζημιά.
Και τώρα πέφτουν στο τραπέζι λύσεις. Να βγούμε από την ευρωζώνη να επιστρέψουμε στη δραχμή. Κοιτάξτε να δείτε. Να κρατικοποιήσουμε κάποιες τράπεζες, να εκδημοκρατιστεί η ΕΚΤ και κάτι τέτοια. Τεχνοκρατικά μπορεί να υπάρχουν κάποιες λύσεις. Και εγώ σας λέω ότι η καλύτερη λύση είναι να πεις «δεν πληρώνω το χρέος»... Αυτό είναι το σωστό. Δεν το αναγνωρίζω, όπως λέμε εμείς. Δεν πληρώνω ευρώ. Αυτό εξαρτάται από το αν θα το πει μια κυβέρνηση αστική, όπως λέμε εμείς, μια κυβέρνηση η οποία δρα υπέρ του καπιταλιστικού συστήματος ή θα το πει μια κυβέρνηση εργατική, λαϊκή που θα έχει στα χέρια της με τη μορφή της κοινωνικοποίησης και της συνεταιριστικοποίησης τον πλούτο που έχει η χώρα.
Η Ελλάδα είναι σε πορεία χρεοκοπίας, τώρα αυτό που λέμε το μπουμ, να το πω έτσι, αν θα γίνει ελεγχόμενη, εδώ πρέπει να εξετάσει κανείς και όλη την πορεία της Ευρώπης και πόσες χώρες είναι σε κρίση, και πόσες χώρες θα περάσουν σε ελεγχόμενη χρεοκοπία. Δεν μπορούμε να πούμε αν θα είναι σε ένα χρόνο σε δύο ή σε τρία ή σε πέντε. Αλλά αυτή είναι η τάση.
Και γι αυτό εμείς, σαν Κόμμα, χωρίς να παραιτούμαστε από τον καθημερινό αγώνα, την προσπάθεια να απαλυνθεί ο πόνος των εργαζομένων -από την προσπάθεια να υπάρχουν κατακτήσεις, τοπικές, περιφερειακές, κλαδικές κλπ.- θεωρούμε ότι αντικειμενικά σήμερα το ζήτημα της εξουσίας, της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας πρέπει να μπει σε ημερήσια διάταξη για να δημιουργηθούν και υποκειμενικά οι προϋποθέσεις.
πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου