Ήλθε, είπε και απήλθε παίρνοντας μαζί και τους… μισθούς μας!

της Σοφίας Βούλτεψη
Τίποτε το καινούργιο δεν πρόσθεσε η επίσκεψη – αστραπή του επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν στην Αθήνα. Τα περί ανάγκης μείωσης των μισθών και στον ιδιωτικό τομέα τα λέει και τα ξαναλέει, αλλά στην Ελλάδα κάνουν όλοι ότι δεν ακούνε.


Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον ευχαρίστησε για το ληστρικό, σε συνδυασμό με τον ΕΕ και την ΕΚΤ, δάνειο που θα του επιτρέψει να εισπράττει μισό δις ευρώ τον χρόνο, ο πρωθυπουργός του υπέβαλε ευπειθώς τα σέβη του και η Βουλή του έστειλε τρεις ερωτήσεις – διαλέξεις, στις οποίες απάντησε με το γνωστό στυλ, σχεδόν ανασηκώνοντας τους ώμους: Εσείς με φέρατε.

Φορώντας το καλό του χαμόγελο, μας υπενθύμισε ότι στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές υπερψηφίσαμε το πρόγραμμα του ΔΝΤ, μας έδωσε συγχαρητήρια που υπομένουμε τα βάσανα τα οποία η αβελτηρία και η ανικανότητα του πολιτικού μας προσωπικού μας φόρτωσε, φόρεσε την λευκή του ιατρική μπλούζα και μας εξήγησε τους κινδύνους της εγχείρησης.

Μέσα στην αίθουσα της Γερουσίας, στο ελληνικό κοινοβούλιο, άκουσε την ευχή να τον υποδεχθούμε σύντομα και υπό άλλη ιδιότητα (αυτήν του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας), την οποία και πάλι εμείς θα του εξασφαλίσουμε. Διαφορετικά θα έμενε για μια ολόκληρη θητεία ξεχασμένος στο γραφείο του στη Νέα Υόρκη, προσπαθώντας να βρει έσοδα για να καλύψει την μαύρη τρύπα του ΔΝΤ.

Πριν φύγει, φρόντισε να μας υπενθυμίσει τις υποχρεώσεις μας: Ευθυγράμμιση μισθών και παραγωγικότητας για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, μείωση μισθών και στην ιδιωτικό τομέα.

Επιπλέον, χρύσωσε το χάπι της επιμήκυνσης αποπληρωμής του χρέους, υποσχόμενος να μην αλλάξουν οι όροι. Δεν είναι πρόβλημα αυτό για το ΔΝΤ. Διότι ως γνωστόν, μεγαλύτερη σημασία από το κεφάλαιο, έχουν οι τόκοι, που θα τρέχουν για περισσότερα χρόνια.

Κατά την γνώμη του κ. Στρος Καν, η ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα έχει μειωθεί την τελευταία πενταετία κατά 25%. Και αυτό, πιστεύει, οφείλεται στο ύψος των μισθών. Και όχι στην ανικανότητα εφαρμογής οποιουδήποτε αναπτυξιακού νόμου, ούτε στην γραφειοκρατία, ούτε στα απίστευτα εμπόδια που το ελληνικό Δημόσιο βάζει στην επιχειρηματικότητα, ούτε στο σχιζοφρενικό φορολογικό σύστημα.

Με λίγα λόγια, όλα καλά καμωμένα από το ελληνικό πολιτικό σύστημα κατά τον κ. Στρος Καν. Για όλα φταίνε οι εργαζόμενοι και οι μισθοί τους. Οι οποίοι πρέπει να μειωθούν.

Μέχρι στιγμής, ό,τι έχει ζητήσει το ΔΝΤ ήδη από τον Μάιο του 2009, έχει γίνει ή πρόκειται να γίνει στο άμεσο μέλλον. Σε όλους τους τομείς: Αύξηση φόρων κατανάλωσης σε τσιγάρα, καύσιμα, ποτά, πρόσθετη φορολογίας, πάγωμα μισθών και συντάξεων, περιορισμοί αυξήσεων στον ιδιωτικό τομέα, επεμβάσεις στις ΔΕΚΟ, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων.

Άλλωστε, το έχει ξεκαθαρίσει από τον περασμένο Μάρτιο, μέσω του «Μπλούμπεργκ», χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο ειδικής μεταχείρισης: «Αν η Ελλάδα ζητήσει στήριξη, θα της προσφέρουμε στήριξη όπως κάνουμε με όλα τα μέλη μας. Θα είναι ένα πρόγραμμα του ΔΝΤ, αποφασισμένο από το ΔΝΤ, όπως συμβαίνει με όλες τις χώρες. Το ΔΝΤ θα καθορίσει τους όρους, όπως κάνουμε σε κάθε χώρα».

Αμέσως δε μετά την άνευ όρων προσφυγή της Ελλάδας στον περίφημο μηχανισμό, ο κ. Στρος-Καν είχε, τον περασμένο Μάιο, ζητήσει περικοπές στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, μέσω δηλώσεών του στο «Euronews»

Το είχε πει ξεκάθαρα από τότε: «Μπορεί η μείωση των μισθών να είναι ένα πολύ επώδυνο μέτρο, πλην όμως είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η Ελλάδα να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της και να πουλά τα προϊόντα της στο εξωτερικό». Το γεγονός ότι αμέσως μετά το πήρε πίσω δια της διευθύντριας εξωτερικών σχέσεων του ΔΝΤ, δεν είχε, όπως αποδείχθηκε, καμιά σημασία.

Μείωση μισθών και στον ιδιωτικό τομέα είχε ζητήσει ο Στρος Καν και με συνέντευξή του στους Financial Times, τον περασμένο Ιούλιο. Επανέλαβε και τότε το γνωστό τροπάρι περί προβλήματος ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Ο Ντομινίκ Στρος Καν έφυγε από την Ελλάδα ως μελλοντικός Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, παίρνοντας μαζί και τους … μισθούς μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου