Λύσεις στην κρίση δίνει η Ισπανία

…Κι ενώ στην Ελλάδα έχουμε στην κυριολεξία αποπροσανατολιστεί και αποσυντονιστεί –ως λαός και ως κράτος- λόγω της οικονομικής κρίσης, οι Ισπανοί βρίσκουν ευέλικτες λύσεις όχι μόνο για να αντιμετωπίσουν –έστω και προσωρινά- την κρίση, αλλά και για να προστατεύσουν ταυτόχρονα το περιβάλλον. Και δεν είναι μόνο αυτό. Δίνουν και ένα άριστο παράδειγμα ομαδικής και εθελοντικής συνεργασίας.

Πριν 2-3 μέρες έλαβαν χώρα δύο περιστατικά, πραγματικά απολαυστικά –με πλήρη επίγνωση της επιλογής αυτής της λέξης. Ο εμπορικός σύλλογος της μικρής πόλης Μουργάδος, στα βόρεια της Ισπανίας, αποφάσισε και ανακοίνωσε στους κατοίκους της ότι μπορούν να ψωνίζουν ΚΑΙ με πεσέτες, έτσι ώστε να τονωθεί η τοπική αγοραστική κίνηση. Στην αρχή, σύμφωνα με μαρτυρίες, ο κόσμος το είδε διστακτικά, όμως από ότι φάνηκε πολλοί ήταν εκείνοι που δεν είχαν αλλάξει το παλαιό τοπικό νόμισμα και άρχισαν να συρρέουν στην μικρή πόλη για τις αγορές τους.

Δε θέλει ιδιαίτερα οργιώδη φαντασία, για να σκεφτεί κανείς τι θα γινόταν αν κάτι παρόμοιο ελάμβανε χώρα στην Ελλάδα. Πρώτα από όλα θα υπήρχαν εκατέρωθεν μηνύσεις από όλους τους εμπορικούς συλλόγους της χώρας. Δεύτερον, είναι απόλυτα σίγουρο ότι οι καταστηματάρχες θα όριζαν τιμές κατά το δοκούν, ίσως και πιο πάνω από τις τρέχουσες του ευρώ. Τρίτον, είναι επίσης απόλυτα σίγουρο ότι όλες οι εισπράξεις θα ήταν μαύρες.

Το δεύτερο πραγματικά υπέροχο συμβάν που έλαβε χώρα στην Ισπανία ήταν το εξής. Εν μία νυκτί, μια πολυάριθμη ομάδα εθελοντών –με την σύμφωνη απόφαση της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργείου- έβγαλε όλες τις υπάρχουσες πινακίδες ορίων ταχύτητας και τις αντικατέστησε με πινακίδες μικρότερων ορίων. Ο στόχος ήταν πολύ απλός. Μικρότερες ταχύτητες, μικρότερη κατανάλωση καυσίμων, λιγότερα έξοδα για καύσιμα –ειδικά τώρα με την αύξηση της τιμής της βενζίνης- και φυσικά προστασία του περιβάλλοντος. Εκτός από όλα αυτά, η κυβέρνηση προχώρησε σε ταυτόχρονη μείωση των εισιτηρίων των μέσων μαζικής μεταφοράς, έτσι ώστε να ενθαρρύνει τους πολίτες να κινούνται με αυτά, αντί να παίρνουν τα αυτοκίνητά τους. Ας σημειώσουμε εδώ ότι οι τιμές των εισιτηρίων στην Ισπανία είναι ήδη αρκετά χαμηλές και το μετρό είναι το αγαπημένο μέσο μετακίνησης των κατοίκων της χώρας.

Ας στρέψουμε όμως τα φώτα και πάλι στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση παλεύει εδώ και μήνες για τους ημι-υπαίθριους –καθώς πρόκειται για παμμέγιστο πρόβλημα (!)-, αύξησε κατακόρυφα τις τιμές των εισιτηρίων στα ΜΜΜ, η τιμή της βενζίνης είναι ανεξέλεγκτη, η κυρία Μπιρμπίλη θέλει να πεζοδρομήσει την Πανεπιστημίου –αυτή και αν είναι νευραλγική απόφαση-, Ραγκούσης, Καρατζαφέρης και Βενιζέλος τσακώνονται για τους μετανάστες, αστυνομικοί 20 ετών σκοτώνονται με κινηματογραφικό τρόπο στο φως της μέρας, το εμπορικό κέντρο της Αθήνας –αλλά και άλλων μεγάλων πόλεων- έχει μαραζώσει στην κυριολεξία, ουρά 50.000 αυτοκινήτων μαζεύτηκε προχτές στην εθνική οδό εξαιτίας δύο εκατοστών χιονιού, νησιά βυθίστηκαν στο σκοτάδι –αλλά εμείς πολεμάμε για το μονοπώλιο της ΔΕΗ- και φυσικά το ατέρμονο ελληνικό «παρτάκι» συνεχίζει ακάθεκτο. Αντί οι πολιτικοί αρχηγοί όλων των κομμάτων να ενωθούν έστω και για μια φορά, για τη χώρα αυτή που χαροπαλεύει, ο καθένας διατείνεται πως κατέχει και πως είναι σε θέση να εφαρμόσει την καλύτερη λύση για να σωθούμε. Γιατί άραγε οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την εντύπωση ότι οι λύσεις αυτές απλά θα μας στείλουν γρηγορότερα στο βυθό; Τροφή για σκέψη…
πηγή: Statesmen

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου