ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ σήκωσε ο Γιώργος
Παπανδρέου, αμέσως μετά το τέλος της κρίσιμης τηλεδιάσκεψης με την
Άνγκελα Μέρκελ και το Νικολά Σαρκοζί.
Η πρώτη κουβέντα που είπε ο
Έλληνας πρωθυπουργός ήταν: «Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την παρέμβαση
σας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη σωτηρία της χώρας μου». (Θυμηθείτε
ανάλογη «ιστορική» φράση Σημίτη: «Ευχαριστώ τους Αμερικάνους για τα
Ίμια»).
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της prionokordela.gr,
o Μπαράκ Ομπάμα ζήτησε από τον πρωθυπουργό να εκπληρώσει άμεσα και να
υλοποιήσει τις υποσχέσεις του στην Ευρωπαική Ένωση, μετά την Σύνοδο
Κορυφής της 21ης Ιουλίου. Ο κ. Παπανδρέου του απάντησε ότι «Παρά τη
δύσκολη θέση, που βρίσκεται η Ελλάδα, θα προσπαθήσω με κάθε τρόπο να
τηρήσω τις δεσμεύσεις μου στο έπακρο»…
Όμως, επειδή ανέκαθεν καμία
βοήθεια δεν έρχεται χωρίς ανταλλάγματα, ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν
έμεινε εκεί, αλλά, απευθυνόμενος προς τον πρωθυπουργό, απαίτησε… «Θέλω
την προσπάθεια που ξεκίνησες με το Ισραήλ, όσον αφορά
την εξόρυξη πετρελαίου από την ΑΟΖ της Κύπρου, να την στηρίξεις όσο
μπορείς περισσότερο και αν προκύψουν επιπλοκές με τη γείτονα χώρα, την
Τουρκία, σου εγγυώμαι εγώ προσωπικά ότι δεν θα υπάρξει κανένα απολύτως
πρόβλημα για τη χώρα σου».
Αλλά, δεν αρκέστηκε ούτε σε αυτό ο
Ομπάμα και προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, είπε στον κ. Παπανδρέου,
με επιτακτικό τόνο: «Επίσης, μέχρι τέλος του έτους πρέπει να έχει λυθεί
το Mακεδονικό με οποιονδήποτε τρόπο»! Για να λάβει την εξής συνολική και
λακωνική απάντηση από τον Έλληνα πρωθυπουργό: «Κύριε Πρόεδρε, θα κάνω
ό,τι είναι δυνατόν για να γίνουν πράξη όσα μου ζητάς»…
Η συνέχεια
αναμένεται να δοθεί με την επίσκεψη Παπανδρέου στην Ουάσινγκτον την
ερχόμενη εβδομάδα και στην κατ’ ιδίαν συνάντηση που θα έχει ο Έλληνας
πρωθυπουργός με τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου
παρέδωσε την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας σε Ευρωπαίους και Αμερικάνους
και, ως αντάλλαγμα, μας προσφέρει μια ψευτο- «σωτηρία», βασισμένη σε
δεκανίκια, υποχωρήσεις και εξευτελιστικούς συμβιβασμούς ενάντια στο
συμφέρον της χώρας μας… Μια «σωτηρία», που σε κάνει, τελικά, να
αναρωτιέσαι, αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ή αν τα μέσα ευτελίζουν τον
σκοπό…
