Προ του τέλους ...

Η ΧΩΡΑ τα τελευταία εικοσιτετράωρα βιώνει ένα πρωτοφανές έλλειμμα διακυβέρνησης, η κυβέρνηση απούσα, ο πρωθυπουργός άφαντος, «φευγάτος» από τα τεκταινόμενα και ο  αντιπρόεδρος-Υπουργός Οικονομικών πανικόβλητος, συχνά ψευδόμενος και καταγέλαστος τρέχει ασθμαίνων πίσω από τα κελεύσματα της τρόικας.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΘΛΙΒΕΡΗ εικόνα της κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση και τα απαραίτητα πολιτικά ερείσματα, έχοντας απέναντι της το σύνολο του πολιτικού κόσμου, της διανόησης,  των επιστημόνων και ακαδημαϊκών  και ακόμα μια αγανακτισμένη και οργισμένη στο σύνολό της κοινωνίακαι ακόμα μια αγανακτισμένη και οργισμένη κοινωνία. Μια κυβέρνηση που οδήγησε αλόγιστα, δόλια με χαλκευμένα στοιχεία την χώρα σε μια βάρβαρη οικονομική κατοχή, μια κυβέρνηση που επί δυο χρόνια έχει ανάλωση όλη της την δραστηριότητα στην διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και την εξυπηρέτηση ενός αμφισβητούμενου για το μέγεθος και την νομιμότητά του χρέους.
Αυτή η ανάλγητη κυβέρνηση καταρρέει και το ενδεχόμενο της στάσης πληρωμών, σαν αποτέλεσμα ανικανότητας, αναποτελεσματικότητας και ραγιαδισμού, να είναι πλέον ζήτημα χρόνου.

ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ πολύ κρίσιμη για την χώρα περίοδο επιβάλλεται αλλαγή πολιτικών, η εμμονή σε μια αναποτελεσματική συνταγή, στην εφαρμογή των μνημονιακών συμβάσεων, απέτυχε αφού έσπρωξε τη χώρα σε βαθειά ύφεση, ανεργία, λουκέτα, φτώχεια, εξαθλίωση, ταπείνωση, εθνική υποτέλεια, απαιτείται πλέον μια άλλη πολιτική που να συσπειρώνει πολιτικά κόμματα και κοινωνία, μια τέτοια πολιτική θα γίνει αποδεκτή από τους «εταίρους» και δανειστές μας αφού θα την επιβάλλει αποφασιστικά ο ελληνικός λαός στο σύνολο του μέσω μιας άλλης ελληνοκεντρικής πολιτικής ηγεσίας με εξασφαλισμένη την πολιτική και λαϊκή συναίνεση.

Η αξιοπρεπής επαναδιαπραγμάτευση με λογιστικό έλεγχο και επιλεκτική διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, πριν ή μετά από εκλογές, είναι το ζητούμενο.

Η πτώση…

ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΒΕΒΑΙΟ ότι η κυβέρνηση αυτή των αχυρανθρώπων του Πασόκ, η κυβέρνηση της εξαπάτησης και της πτώχευσης, πιστή στα «συμβόλαια» της με τη διεθνή κερδοσκοπία θα επιμείνει μέχρι τελικής πτώσης, μέχρι το οριστικό ξεπούλημα της χώρας, τη διάλυση της πατρίδας, αυτό το στόχο φαίνεται να υπηρετεί.

Η ΠΤΩΣΗ και η φυγή τους είναι θέμα μερικών εβδομάδων αλλά στον λίγο αυτό χρόνο που τους απομένει, κυριευμένοι από πανικό, αγωνία και τρόμο θα αναδείξουν τα πιο βάρβαρα, ανθελληνικά, αντιδημοκρατικά, ανάλγητα και αντιλαϊκά χαρακτηριστικά τους προκειμένου να αφήσουν πίσω τους καμένη γη...

Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ, η βαρβαρότητα, η σκληρότητα, και η βαναυσότητα θα σκιάσουν την χώρα, και θυμηθείτε με, το φινάλε τους θα συνοδευτεί από μεγάλη εθνική περιπέτεια όχι μόνον στην οικονομία αλλά και με εθνική μειοδοσία, γιατί την περίοδο αυτή στην περιοχή συντελούνται σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις και αναμένονται ραγδαίες και δυσμενείς για την χώρα εξελίξεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα, Αιγαίο (ΑΟΖ), Σκοπιανό, Θράκη κλπ. με πάντα απούσα  την ελληνική κυβέρνηση.
 
Η επόμενη μέρα…

ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ τη παραπάνω ετσιθελική κυβερνητική πολιτική η οποία προτάσσει την εθνική καταστροφή και οικονομική υποδούλωση μιας αποφασιστικής τίμιας σύγκρουσης-επαναδιαπραγμάτευσης με την παγκόσμια μαύρη διεθνή των κερδοσκόπων τα κόμματα της αντιπολίτευση και η  πολιτειακή ηγεσία «περί άλλα τυρβάζουν», χωρίς τον απαραίτητο σχεδιασμό, στόχο και όραμα της επόμενη μέρας.

Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ  πολιτική διαίσθηση της επερχόμενης πολιτικής  κρίσης επιβάλλει σε κόμματα, πολιτειακή ηγεσία, φορείς και συνδικαλιστικές οργανώσεις με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα  της χώρας και του ελληνικού λαού να επεξεργαστούν πολιτικές, ρεαλιστικές προτάσεις και πρακτικές ικανές να συσπειρώσουν κόμματα και λαό, προτάσεις και πρακτικές έξω από κομματικές γραμμές, μικροπολιτικές εκτιμήσεις και αγκυλώσεις.

Ο Σύριζα, τολμώ να πω, δια του προέδρου του έδωσε ένα πρώτο ελπιδοφόρο μήνυμα- πρόταση για μια πολιτική συσπείρωση προοδευτικών δυνάμεων, που περιλαμβάνει πέντε άξονες, πρόταση που βεβαίως χρήζει περαιτέρω επεξεργασίας προκειμένου να τύχει μιας ευρείας αποδοχής.

Η πέντε άξονες συνεργασίας, κατά τον Αλέξη Τσίπρα, μπορεί να είναι:
- Πρώτος άξονας η άρνηση εφαρμογής των Μνημονίων και Μεσοπρόθεσμου με την αντικατάστασή τους από ένα πρόγραμμα ριζικής αναδιανομής του πλούτου
- Δεύτερος άξονας, η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την επιλεκτική διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και την εξασφάλιση ευνοϊκών όρων αποπληρωμής του υπόλοιπου.
- Τρίτος, άξονας η κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα.
- Τέταρτος άξονας, η ανάπτυξη, και,
- Πέμπτος άξονας, η δημιουργία ασπίδας αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας για όσες και όσους πλήττονται περισσότερο απ’ αυτή την κρίση.
Με μια επεξεργασμένη, τέτοια ή αλλιώτικη, ατζέντα θα πρέπει η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία να απευθυνθούν στον ελληνικό λαό, να συστρατευτούν  πίσω από αυτήν προκειμένου να γίνει προγραμματικός στόχος και εργαλείο ειρηνικής ανατροπής της σημερινής κατάστασης.

Θέλω να πιστεύω ότι οι πολιτικοί μας ταγοί θα αρθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων δίνοντας στο λαό ένα μήνυμα αισιοδοξίας, ελπίδας και ένα όραμα για το χτίσιμο μιας δημοκρατικής, εύνομης, ισόνομης και δίκαιης κοινωνίας ισότιμων πολιτών, ένα όραμα που βάναυσα ποδοπάτησε η παρούσα φαιοπράσινη κυβερνητική κλίκα.