Η πρόθεση αναδιαπραγμάτευσης των όρων του ελληνικού μνημονίου με τους διεθνείς πιστωτές, τα σενάρια εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και οι ανυπολόγιστες συνέπειές της στο επίκεντρο της επισκόπησης.
«Τι θα γινόταν σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη», αναρωτιούνται οι Financial Times Deutschland. Η εφημερίδα σημειώνει ότι στα κεντρικά των γερμανικών επιχειρήσεων επικρατεί απόλυτη σιγή και πλήρης απροθυμία σχολιασμού ενός τέτοιου σεναρίου, επισημαίνει ωστόσο ότι « σε πολλές επιχειρήσεις έχει ξεκινήσει προ πολλού μία σιωπηρή αναζήτηση ενός σχεδίου Β. Ενός οδηγού για το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν τελικά οι Έλληνες από το ευρώ. Η ακόμη χειρότερα, για την περίπτωση κατάρρευσης της ευρωζώνης».
H οικονομική εφημερίδα εκτιμά ότι η κατάρρευση της ευρωζώνης θα είχε οδυνηρότατες συνέπειες αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Μέχρι το 2014 θα συρρικνωνόταν το ευρωπαϊκό ΑΕΠ από 10 έως 13%, όπως υπολιγίζει η ολλανδική τράπεζα ING. Αυτή θα ήταν μεγαλύτερη κατάρρευση από εκείνη της Lehman Brothers το 2008. Το γερμανικό ΑΕΠ θα μειωνόταν κατά 11,9%. Αν τέτοια σενάρια τρόμου γίνουν πραγματικότητα, δεν το ξέρει κανείς. Αλλά οι επιχειρήσεις πρέπει να προετοιμαστούν».
«Η ‘φασιστική λογική’ των πιστωτών»
Έτσι τιτλοφορεί δημοσίευμά της η Frankfurter Allgemeine Zeitung, επικαλούμενη σχετική δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Δραγασάκη, με την οποία επέκρινε τα σενάρια εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ο αρθρογράφος σημειώνει: "Η ριζοσπαστική αριστερά στην Ελλάδα πέτυχε να απαλλάξει τους ψηφοφόρους της από τον φόβο μίας αποβολής από την ευρωζώνη. Τα επιχειρήματά της βρίσκουν απήχηση και σε άλλα κόμματα". Σχολιάζοντας τις ελληνικές προθέσεις αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου με τους πιστωτές, οι οποίες εκφράζονται στο μεταξύ και από εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, παρατηρεί: «Παραμένει ασαφές το περιεχόμενο των προτάσεων βελτίωσης, καθώς και τι οφείλει πραγματικά να αποτελέσει αντικείμενο αναδιαπραγμάτευσης».
Στον αντίποδα των επικριτών του μνημονίου ο αρθρογράφος παραθέτει δηλώσεις του Γιώργου Τζογόπουλου του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο νησί της Χάλκης. «Ο ισχυρισμός», είπε ο κ Τζογόπουλος, «ότι η πολιτική του μνημονίου έχει αποτύχει έχει τη ρίζα της σε μία παρεξήγηση, η οποία εμφανίζεται στον προεκλογικό αγώνα και έχει εξαπλωθεί στην ελληνική κοινή γνώμη, αλλά και την ευρωπαϊκή συζήτηση: Διότι δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για αποτυχία μίας πολιτικής, οποία δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή», καταλήγει ο κ Τζογόπουλος επικρίνοντας την αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων στο πεδίο της μεταρρυθμιστικής πολιτικής.
«Μόνο η Ελλάδα σε χειρότερη θέση»
H Süddeutsche Zeitung του Μονάχου κάνει λόγο για «Αλυσίδες στα πόδια του Νότου», σημειώνοντας στον υπότιτλο ότι «μετά την Ισπανία και η Κύπρος πρέπει να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης». Σχολιάζοντας τη δεινή οικονομική συγκυρία των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου εκτιμά: «Στο μεταξύ η Ιταλία δεν είναι πλέον για πολλούς Γερμανούς η χώρα όπου ανθίζουν οι λεμονιές, αλλά τα χρέη. Μαζί με την Ισπανία, αλλά και τα μικρότερα κράτη της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, οι περιοχές ανάμεσα στο Μπρένερο και τη Σικελία έχουν γίνει σύμβολο της κρίσης».
Αναφερόμενη στην Ιταλία η Süddeutsche Zeitung σημειώνει: «Η ιταλική οικονομία συρρικνώθηκε στο πρώτο τρίμηνο του έτους τόσο όσο δεν είχε συρρικνωθεί τα τελευταία τρία χρόνια. Μείον 0,8%, μία τρομακτική είδηση. Είναι πιθανό η καθοδική πορεία να ξεπεράσει τις αρνητικές εκτιμήσεις της Κομισιόν για ετήσιες απώλειες της τάξης του 1,4% Το βουνό του χρέους θα άγγιζε τότε, σύμφωνα με τις προβλέψεις της ΕΕ, το 124% του ιταλικού ΑΕΠ. Έτσι η τρίτη σε μέγεθος οικονομία της ευρωζώνης θα καταλάμβανε την προτελευταία θέση της λίστας των δημοσιονομικών παραβατών. Μόνο η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση».
Οι πολιτικοί πρέπει να πουν την αλήθεια
Η ολλανδική εφημερίδα de Volksrant τονίζει την αναγκαιότητα να πουν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί την αλήθεια σχετικά με τους κινδύνους της ευρωκρίσης και το κόστος αντιμετώπισής της για τους πολίτες. Η εφημερίδα σημειώνει: «Η διατήρηση του ευρώ και του τραπεζικού συστήματος έχει το τίμημά της. Ένα μέρος των δισεκατομμυρίων που διαθέτει η Ευρώπη στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και τώρα στην Ισπανία, δεν θα επιστραφεί ποτέ. Με αυτήν την απώλεια αποτρέπουν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ένα χαοτικό σενάριο, κατά το οποίο η οικονομική πτώση θα μπορούσε να αποδειχθεί ακόμη μεγαλύτερη. Εκτός αυτού», συνεχίζει η εφημερίδα, «μία πιο ολοκληρωμένη Ευρώπη εξυπηρετεί και πολιτικούς στόχους. Οι πολιτικοί πρέπει να έχουν το θάρρος να παρουσιάσουν δημόσια αυτή τη σκέψη. Πρέπει να αναλάβουν με σαφήνεια τις ευθύνες τους απέναντι στην Ευρώπη και να μην αποκρύψουν τους συνεπαγόμενους κινδύνους από τους ψηφοφόρους τους».
Έναν παραλληλισμό της περίπτωσης της Γαλλίας με αυτήν των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου επιχειρεί η Tagesspiegel του Βερολίνου σχολιάζοντας: «Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα δαπανούν εδώ και πολλά χρόνια περισσότερα από όσα εισπράττουν. Με απόλυτη συνέπεια έσπαγαν το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ νέου δανεισμού. Εκτός από τη Γαλλία, όπου οι πολιτικοί υπεύθυνοι ‘κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο’, αυτή η συνήθεια διορθώθηκε μεν λίγο σε Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα από το 2008. Ωστόσο και αυτές οι χώρες συνεχίζουν να ξοδεύουν περισσότερα από όσα εισπράττουν. Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που να δικαιολογούν το όνομά τους, είτε πρόκειται περί φοροδιαφυγής στην Ελλάδα, είτε περί ηλικίας συνταξιοδότησης στη Γαλλία, δεν εφαρμόστηκαν».
Οι πολιτικοί πρέπει να πουν την αλήθεια
Η ολλανδική εφημερίδα de Volksrant τονίζει την αναγκαιότητα να πουν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί την αλήθεια σχετικά με τους κινδύνους της ευρωκρίσης και το κόστος αντιμετώπισής της για τους πολίτες. Η εφημερίδα σημειώνει: «Η διατήρηση του ευρώ και του τραπεζικού συστήματος έχει το τίμημά της. Ένα μέρος των δισεκατομμυρίων που διαθέτει η Ευρώπη στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και τώρα στην Ισπανία, δεν θα επιστραφεί ποτέ. Με αυτήν την απώλεια αποτρέπουν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ένα χαοτικό σενάριο, κατά το οποίο η οικονομική πτώση θα μπορούσε να αποδειχθεί ακόμη μεγαλύτερη. Εκτός αυτού», συνεχίζει η εφημερίδα, «μία πιο ολοκληρωμένη Ευρώπη εξυπηρετεί και πολιτικούς στόχους. Οι πολιτικοί πρέπει να έχουν το θάρρος να παρουσιάσουν δημόσια αυτή τη σκέψη. Πρέπει να αναλάβουν με σαφήνεια τις ευθύνες τους απέναντι στην Ευρώπη και να μην αποκρύψουν τους συνεπαγόμενους κινδύνους από τους ψηφοφόρους τους».
Έναν παραλληλισμό της περίπτωσης της Γαλλίας με αυτήν των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου επιχειρεί η Tagesspiegel του Βερολίνου σχολιάζοντας: «Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα δαπανούν εδώ και πολλά χρόνια περισσότερα από όσα εισπράττουν. Με απόλυτη συνέπεια έσπαγαν το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ νέου δανεισμού. Εκτός από τη Γαλλία, όπου οι πολιτικοί υπεύθυνοι ‘κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο’, αυτή η συνήθεια διορθώθηκε μεν λίγο σε Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα από το 2008. Ωστόσο και αυτές οι χώρες συνεχίζουν να ξοδεύουν περισσότερα από όσα εισπράττουν. Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που να δικαιολογούν το όνομά τους, είτε πρόκειται περί φοροδιαφυγής στην Ελλάδα, είτε περί ηλικίας συνταξιοδότησης στη Γαλλία, δεν εφαρμόστηκαν».
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου