Η ΣΕΚΑΠ είναι μια από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις που αναπτύχθηκαν μέσα από το συνεταιριστικό αγροτικό χώρο. Υπήρξε για ένα διάστημα η μεγαλύτερη καπνοβιομηχανία στη χώρα με μερίδιο αγοράς που στην πραγματικότητα άγγιζε το 20%. Τα τσιγάρα της ανταγωνίζονταν τα τσιγάρα τεράστιων πολυεθνικών εταιριών. Η συνεισφορά της στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, μόλις πριν από λίγα χρόνια, ήταν ιδιαίτερα αξιόλογη: οι εξαγωγές τσιγάρων σε όλον τον κόσμο προσέφεραν πολύτιμο συνάλλαγμα, η εξασφάλιση εργασίας για εκατοντάδες οικογένειες στη Θράκη συντηρούσε μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας, η τεχνογνωσία που αναπτύχθηκε στα εργαστήρια της ήταν πρωτοπόρα σε διεθνές επίπεδο, η απορρόφηση της παραγωγής καπνού σε ιδιαίτερα ικανοποιητικές για τους παραγωγούς τιμές στερούσε τους ιδιώτες καπνέμπορους από τους μηχανισμούς εκβιασμού των καπνοπαραγωγών. Φαίνεται όμως ότι αυτές τις μέρες γράφεται το τέλος της ιστορίας της άλλοτε κρατεάς συνεταιριστικής καπνοβιομηχανίας.
Η ιστορία της ΣΕΚΑΠ δεν είναι πρωτότυπη: θυσιάστηκε μέσω της χρησιμοποίησης της για ψηφοθηρικούς πελατειακούς σκοπούς, απαξιώθηκε για να ξεπουληθεί έναντι ενός πινακίου φακής. Στο σενάριο αυτό πολλάκις έχουν επιδοθεί οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καταστρέφοντας και ξεπουλώντας συνεταιριστικές επιχειρήσεις, δημόσιους και κοινωφελείς οργανισμούς κλπ. Η ιστορία της ΣΕΚΑΠ θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα μαθήματος «πώς να απαξιώσετε και να ξεπουλήστε μια κερδοφόρο εταιρία». Τοπικοί βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επιδόθηκαν την τελευταία δεκαετία σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα ελέγξει την εταιρία και το ξεπούλημα της. Στα μέσα Μαρτίου, υπήρξαν επώνυμα δημοσιεύματα που αναφέρονταν σε καταγγελίες εργαζομένων της ΣΕΚΑΠ «αφήνοντας αιχμές για τον εμπλεκόμενο στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, (τότε) γενικό διευθυντή της ΣΕΚΕ και βουλευτή της Ν.Δ. Αλέξανδρο Κοντό, ότι μπλόκαρε σκόπιμα τη διαδικασία» πώλησης σε ξένο επενδυτή. Η Αγροτική Τράπεζα που πρακτικά είχε τον έλεγχο της επιχείρησης αντί να την αναπτύξει στέρησε από τη ΣΕΚΑΠ τα απαραίτητα κεφάλαια ανάπτυξης. Το επιτόκιο με το οποίο έφτασε να δανείζεται η ΣΕΚΑΠ από την Αγροτική Τράπεζα (12%) αγγίζει τα όρια του απίστευτου. Οι διοικήσεις της εταιρίας αποδείχθηκαν πρακτικά άβουλες να σώσουν την εταιρία. Είναι πραγματικά απορίας άξιο γιατί η Αγροτική Τράπεζα δεν επιδίωξε να επωφεληθεί από την κερδοφορία που η ανάπτυξη της εταιρίας θα εξασφάλιζε αλλά προτίμησε την οικονομικά παράλογη λογική του «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Κάπως έτσι, η ΣΕΚΑΠ βρέθηκε, σύμφωνα με τις προγραμματικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, στον τρίτο κύκλο των αποκρατικοποιήσεων με αδιευκρίνιστο το πλαίσιο του σχεδιασμού γι αυτήν…
Το προηγούμενο διάστημα οι επί σχεδόν τρεις μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ κατέβηκαν σε απεργία πιέζοντας για μια βιώσιμη λύση. H απεργία είχε άμεσο και απτό αποτέλεσμα: πληρώθηκαν κάποια από τα χρωστούμενα της μισθοδοσίας τους. Ο βουλευτής της Ξάνθης Χ. Ζεϊμπέκ, τόνισε με δηλώσεις του σε τοπική εφημερίδα της Ξάνθης τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για μη ιδιωτικοποίηση της ΣΕΚΑΠ: «Η μπόρα των αποκρατικοποιήσεων θα πάρει και την ΣΕΚΑΠ. Εμείς είμαστε ενάντια σ’ αυτό. Πιστεύουμε πως πρέπει να ληφθούν μέτρα εξυγίανσης της εταιρείας ώστε να μπορέσει να γίνει βιώσιμη αλλά ότι πρέπει αυτό να γίνει χωρίς να χάσει το συνεταιριστικό της χαρακτήρα». Τη θέση αυτή είχε άλλωστε δημόσια διατυπώσει η αξιωματική αντιπολίτευση και προεκλογικά όταν οι βουλευτές Χ. Ζεϊμπέκ και Δ. Χαραλαμπίδου μίλησαν στους εργαζόμενους εξηγώντας τις προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον της επιχείρησης και των εργαζομένων.
Τα δύο συνδικάτα των εργαζομένων βρέθηκαν πρόσφατα στην Αθήνα πραγματοποιώντας συναντήσεις με τη διοίκηση της ΣΕΚΑΠ, εκπροσώπους των μετόχων, συνδικαλιστικούς και πολιτικούς φορείς. Στις συναντήσεις αποφασίστηκε να «κάτσουν στο τραπέζι» οι βασικοί μέτοχοι (ΣΕΚΕ και Αγροτική Τράπεζα) και να καθορίσουν τους ακριβείς όρους με τους οποίους επιθυμούν να γίνει η πιθανή πώληση της εταιρίας.
Ο επίλογος της ΣΕΚΑΠ γράφεται στις πλάτες των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας της Θράκης, ζημιώνοντας την εθνική οικονομία και ακυρώνοντας πρωτοπόρες τεχνολογίες παραγωγής. Ένα είναι σίγουρο: τα στελέχη της διοίκησης, οι εκπρόσωποι των μετόχων αλλά και οι ηγεσίες των δύο συνδικάτων θα κριθούν πολύ σύντομα εκ του αποτελέσματος. Ένα είναι βέβαιο: η θέση που διατυπώθηκε για τον έλεγχο των ιδιωτικοποιήσεων που θα γίνουν από την παρούσα κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της ΣΕΚΑΠ…
Η ιστορία της ΣΕΚΑΠ δεν είναι πρωτότυπη: θυσιάστηκε μέσω της χρησιμοποίησης της για ψηφοθηρικούς πελατειακούς σκοπούς, απαξιώθηκε για να ξεπουληθεί έναντι ενός πινακίου φακής. Στο σενάριο αυτό πολλάκις έχουν επιδοθεί οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καταστρέφοντας και ξεπουλώντας συνεταιριστικές επιχειρήσεις, δημόσιους και κοινωφελείς οργανισμούς κλπ. Η ιστορία της ΣΕΚΑΠ θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα μαθήματος «πώς να απαξιώσετε και να ξεπουλήστε μια κερδοφόρο εταιρία». Τοπικοί βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επιδόθηκαν την τελευταία δεκαετία σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα ελέγξει την εταιρία και το ξεπούλημα της. Στα μέσα Μαρτίου, υπήρξαν επώνυμα δημοσιεύματα που αναφέρονταν σε καταγγελίες εργαζομένων της ΣΕΚΑΠ «αφήνοντας αιχμές για τον εμπλεκόμενο στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, (τότε) γενικό διευθυντή της ΣΕΚΕ και βουλευτή της Ν.Δ. Αλέξανδρο Κοντό, ότι μπλόκαρε σκόπιμα τη διαδικασία» πώλησης σε ξένο επενδυτή. Η Αγροτική Τράπεζα που πρακτικά είχε τον έλεγχο της επιχείρησης αντί να την αναπτύξει στέρησε από τη ΣΕΚΑΠ τα απαραίτητα κεφάλαια ανάπτυξης. Το επιτόκιο με το οποίο έφτασε να δανείζεται η ΣΕΚΑΠ από την Αγροτική Τράπεζα (12%) αγγίζει τα όρια του απίστευτου. Οι διοικήσεις της εταιρίας αποδείχθηκαν πρακτικά άβουλες να σώσουν την εταιρία. Είναι πραγματικά απορίας άξιο γιατί η Αγροτική Τράπεζα δεν επιδίωξε να επωφεληθεί από την κερδοφορία που η ανάπτυξη της εταιρίας θα εξασφάλιζε αλλά προτίμησε την οικονομικά παράλογη λογική του «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Κάπως έτσι, η ΣΕΚΑΠ βρέθηκε, σύμφωνα με τις προγραμματικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, στον τρίτο κύκλο των αποκρατικοποιήσεων με αδιευκρίνιστο το πλαίσιο του σχεδιασμού γι αυτήν…
Το προηγούμενο διάστημα οι επί σχεδόν τρεις μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ κατέβηκαν σε απεργία πιέζοντας για μια βιώσιμη λύση. H απεργία είχε άμεσο και απτό αποτέλεσμα: πληρώθηκαν κάποια από τα χρωστούμενα της μισθοδοσίας τους. Ο βουλευτής της Ξάνθης Χ. Ζεϊμπέκ, τόνισε με δηλώσεις του σε τοπική εφημερίδα της Ξάνθης τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για μη ιδιωτικοποίηση της ΣΕΚΑΠ: «Η μπόρα των αποκρατικοποιήσεων θα πάρει και την ΣΕΚΑΠ. Εμείς είμαστε ενάντια σ’ αυτό. Πιστεύουμε πως πρέπει να ληφθούν μέτρα εξυγίανσης της εταιρείας ώστε να μπορέσει να γίνει βιώσιμη αλλά ότι πρέπει αυτό να γίνει χωρίς να χάσει το συνεταιριστικό της χαρακτήρα». Τη θέση αυτή είχε άλλωστε δημόσια διατυπώσει η αξιωματική αντιπολίτευση και προεκλογικά όταν οι βουλευτές Χ. Ζεϊμπέκ και Δ. Χαραλαμπίδου μίλησαν στους εργαζόμενους εξηγώντας τις προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον της επιχείρησης και των εργαζομένων.
Τα δύο συνδικάτα των εργαζομένων βρέθηκαν πρόσφατα στην Αθήνα πραγματοποιώντας συναντήσεις με τη διοίκηση της ΣΕΚΑΠ, εκπροσώπους των μετόχων, συνδικαλιστικούς και πολιτικούς φορείς. Στις συναντήσεις αποφασίστηκε να «κάτσουν στο τραπέζι» οι βασικοί μέτοχοι (ΣΕΚΕ και Αγροτική Τράπεζα) και να καθορίσουν τους ακριβείς όρους με τους οποίους επιθυμούν να γίνει η πιθανή πώληση της εταιρίας.
Ο επίλογος της ΣΕΚΑΠ γράφεται στις πλάτες των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας της Θράκης, ζημιώνοντας την εθνική οικονομία και ακυρώνοντας πρωτοπόρες τεχνολογίες παραγωγής. Ένα είναι σίγουρο: τα στελέχη της διοίκησης, οι εκπρόσωποι των μετόχων αλλά και οι ηγεσίες των δύο συνδικάτων θα κριθούν πολύ σύντομα εκ του αποτελέσματος. Ένα είναι βέβαιο: η θέση που διατυπώθηκε για τον έλεγχο των ιδιωτικοποιήσεων που θα γίνουν από την παρούσα κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της ΣΕΚΑΠ…
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου