«Μια από τα ίδια»

γράφει ο Σπύρος ΓΚΑΝΗΣ

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ η κακοδιαχείριση των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ οδήγησε τη χώρα στις δαγκάνες της συστημικής χρηματοπιστωτικής απάτης και ο μοιραίος πρωθυπουργός της “αλλαγής”, Γιώργος Παπανδρέου...
με τους αφελείς ή δόλιους - η ιστορία θα το κρίνει – χειρισμούς του μετέτρεψε την Ελλάδα σε «πειραματόζωο» του νεοφιλελεύθερου Αρμαγεδδώνα  που προωθούν οι θιασώτες των ολοκληρωτικών θεωριών Μίλτον Φρίντμαν. 

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ήδη βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι αξιολόγησης, αιχμή του δόρατος του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, επωφελούμενοι από την έλλειψη κανόνων και θεσμών προστασίας στις άναρχες παγκοσμιοποιημένες αγορές στρέφεται εναντίoν χωρών με αδύναμες υποταγμένες κυβερνήσεις επιβάλλοντας μια πρωτοφανούς βαρβαρότητας οικονομική δικτατορία με στόχο την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των λαών, την κατάργηση των κοινωνικών θεσμών, την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, την φτωχοποίηση των λαών.

Γιατί η Ευρώπη;

Η ΕΕ του πλούσιου βορά!

Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία (PIGS) βρίσκονται ήδη υπό την κατοχή του χρηματοπιστωτικού νεοφασισμού, ακολουθούν Ιταλία, Βέλγιο κ.α. χώρες της ΕΕ.

ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ γιατί “αγορές” και “οίκοι” επιτίθενται με τόση σφοδρότητα και ακόμα αποτελεσματικότητα σε κράτη-μέλη της ΕΕ, η απάντηση είναι απλή, «τα κράτη μέλη της ΕΕ δεσμεύονται από ένα ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, το οποίο ελέγχεται από τους ισχυρούς του ευρωπαϊκού βορά στερώντας τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη να ασκήσουν ανεξάρτητη συναλλαγματική πολιτική για την βελτίωση των δεικτών της οικονομίας τους και ακόμα τα κράτη-μέλη της ΕΕ θεσμικά δεν έχουν επαρκώς θωρακιστεί απέναντι στις κερδοσκοπικές επιδρομές των παγκόσμιων κερδοσκοπικών χρηματοπιστωτικών λόμπυ» .

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την έλλειψη αλληλεγγύης που κυριαρχεί στην ΕΕ συνθέτει μια στρεβλωμένη …συλλογικότητα όπου κυριαρχεί το δίκαιο του …ισχυρού!   

Η ΕΕ ιδρύθηκε από τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία)  με μοναδικό σκοπό την επικυριαρχία τους στις ευρωπαϊκές αγορές προωθώντας μέσα από την κατάργηση συνόρων και δασμών τα προϊόντα τους στα υπόλοιπα κράτη-μέλη. Μέχρι και σήμερα οι ισχυροί της Ευρώπης αποφεύγουν τα θεσμοθετήσουν ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία των κρατών μελών επιμένοντας δογματικά σε αποτυχημένες συνταγές δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιτείνουν τα προβλήματα  στις ασθενείς οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου καθιστώντας τις χώρες αυτές υποχείρια του πλούσιου ευρωπαϊκού βορά και των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών τοκογλυφικών αγορών.

Η Ελλάδα στο «άρμα του χθες»

 Ο Μπένι μέσα από την τρικομματική

θέλέι να αποενοχοποιήσει το

πρόσφατο παρελθόν

Στη χώρα μας την καταστροφική για τον ελληνικό λαό πολική των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου διαδέχτηκε η τρίμηνη προεκλογική περίοδος των εκλογών Μαΐου και Ιουνίου του 2012, μια περίοδος πολλά… υποσχόμενη στον ελληνικό λαό, αφού και αυτό ακόμα το συντηρητικό κόμμα της ΝΔ στο προεκλογικό του πρόγραμμα υποσχόταν μια άλλη… πολιτική απέναντι στην χρηματοπιστωτική κατοχή. 

ΟΙ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ εξελίξεις όμως διέψευσαν με τραγικό τρόπο την ελάχιστη ελπίδα και αισιοδοξία του ελληνικού λαού. Το “θετικό κλίμα” που δημιούργησε η προγραμματική συμφωνία των «3» της τρικομματικής κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ υπό τον Αντώνη Σαμάρα σε λίγα εικοσιτετράωρα ανατράπηκε από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά στη βουλή, την ομιλία του νέου ΥΠΟΙΚ Γιάννη Στουρνάρα και την όλη συζήτηση που διεξήχθη επί των προγραμματικών. Η χώρα και ο ελληνικός λαός προσγειώθηκαν… ανώμαλα στην “μνημονιακή πραγματικότητα”, το όνειρο… τέλειωσε γυρίζοντας βίαια στο χθες.

ΣΥΝΔΕΤΗΡΙΟΣ κρίκος του προεκλογικού χθες και του μετεκλογικού σήμερα ο “πολύς” αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλος, “αρχιερέας” της μνημονιακής πολιτικής. Πρωτοκλασάτος υπουργός των κυβερνήσεων ΓΑΠ, τσάρος της οικονομίας της κυβέρνησης Παπαδήμου που εκτέλεσε τον ελληνικό λαό με την δεύτερη δανειακή σύμβαση και τώρα θριαμβικός πρωθυπουργικός “μέντορας” του Αντώνη Σαμαρά.

ΚΡΑΤΑΕΙ την τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ παγιδευμένη στο χθες, υπονομεύει τις όποιες ελάχιστες δυνατότητες εναλλακτικών δυνατοτήτων μόνο και μόνο  για να “νομιμοποιήσει” την μέχρι τώρα ατελέσφορη, αδιέξοδη κα εν πολύς εγκληματική πολιτική του κόμματός του. 

ΕΠΕΒΑΛΛΕ στη τρικομματική κυβέρνηση το χαρακτηρισμό «κυβέρνηση συνευθύνης»,  όρος του ΓΑΠ, προφανώς προσβλέποντας σε καταμερισμό των όποιων ευθυνών της περιόδου 2010-2012. Τώρα ο Βενιζέλος προωθεί μανιακά την δημιουργία “Εθνικής Επιτροπής Διαπραγμάτευσης” της οποίας φιλοδοξεί να ηγηθεί για την “διαπραγμάτευση” των δανειακών συμβάσεων που ο ίδιος συνέταξε(!), απεδέχθη(!) και συνυπόγραψε(!) ως ΥΠΟΙΚ της κυβέρνησης Παπαδήμου. Ακόμα εμμένει δογματικά σε μια δαπανηρή και ατελέσφορη επιμήκυνση της οποίας τα θετικά.. χρονικά οφέλη θα εξουδετερωθούν από δυσβάστακτους ληστρικούς ανατοκισμούς.   

Κυβέρνηση «συνεργασίας» η μεγάλη απάτη…

Μια κυβέρνηση στα μέτρα της τρίκας

ΕΠΑΙΡΟΝΤΑΙ τα κόμματα της συγκυβέρνησης για το “επίτευγμα” τους, τη δημιουργία της τρικομματικής κυβέρνησης, ταυτόχρονα αγάλλονται και οι παγκόσμιες αγορές, χαίροντα και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, πανηγυρίζει και το μεγαλοεπιχειρηματικό κατεστημένο της χώρας για την συνέχιση της ασυδοσίας στις εργασιακές σχέσεις που επέβαλε η τρόικα.   

 

ΑΛΛΑ ο ελληνικός λαός αυτοσαρκάζεται και μονολογεί … μια από τα ίδια! Η φτώχια, η ανεργία, η πείνα, η έλλειψη φαρμάκων, οι άστεγοι, τα συσσίτια, οι αυτοκτονίες διαψεύδουν καθημερινά με τον τραγικότερο τρόπο την ευφορία των κυβερνόντων!!!

Κυβερνήσεις συνεργασίας; NAI! Στο βαθμό όμως που αυτές υπηρετούν το λαϊκό και εθνικό συμφέρον.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ μαριονέτες, “μαϊμού” κυβερνήσεις συνεργασίας που δημιουργήθηκαν... με εντολή ξένου παράγονται για να υπηρετήσουν και μόνο αλλότρια συμφέροντα είναι άξιες χλευασμού και θεωρούνται επιεικώς “δωσίλογες”, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούν ένα αρνητικό “προηγούμενο” στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη στην κάθε μελλοντική σοβαρή προσπάθεια κυβερνητικής συνεργασίας.