Ευρω-Κεντροδεξιά και οι …άλλοι!

ΟΙ ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΕΣ δυνάμεις που θα αναπτυχθούν στο μνημονιακό μπλοκ μετά την αναμενόμενη ψήφιση του νέου πακέτου των οικονομικών μέτρων καταστροφής και τον προϋπολογισμό σε συνδυασμό με την λαϊκή κατακραυγή που αναμένεται να ακολουθήσει θα...
αποστεώσει τους “βαστάζους” της συγκυβέρνησης Σαμαρά, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, δρομολογώντας πολιτικές εξελίξεις.   

 γραφει ο Σπύρος ΓΚΑΝΗΣ

Πολιτικές εξελίξεις τέτοιες με τις οποίες οι εμπνευστές τους στοχεύουν στην μετάλλαξη και αναβάπτιση του αμαρτωλού πολιτικού συστήματος και την “αναδόμηση” του με τα ίδια υλικά κατεδάφισης! Εξελίξεις τέτοιες τέλος που θα τους εξασφαλίσουν την παραμονή  στην εξουσία επιτείνοντας την κακοδαιμονία και διαιωνίζοντας τα αδιέξοδα στη χώρα και τον λαό.

Η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά

ΤΟ ΕΚΚΟΛΑΠΤΟΜΕΝΟ νέο πολιτικό σχήμα μιας ενιαίας Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς με κορμό την ΝΔ και κύριες συνιστώσες κάποια “απολειφάδια” του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ είναι στους άμεσους σχεδιασμούς των συστημικών κέντρων εξουσίας. Στο νέο αυτό σχήμα η συμμετοχή του ΛΑΟΣ και στελεχών των ΑΝΕΛ θεωρείται δεδομένη.

Ο “άφθαρτος” ΥΠΕΞ, Δημήτρης Αβραμόπουλος, είναι σύμφωνα με το σενάριο ο εν δυνάμει ηγέτης του νέου πολιτικού σχήματος αφού φαίνεται να έχει την αποδοχή της οικογένειας Μητσοτάκη, του Γ. Καρατζαφέρη και αρκετών στελεχών των Ανεξάρτητων Ελλήνων, αντίθετα ο σημερινός ηγέτης της ΝΔ από την επόμενη εβδομάδα θα είναι ένα “καμένο χαρτί”, ο αποδιοπομπαίος τράγος των δεινών που θα ακολουθήσουν την ψήφιση των μέτρων, βλέπε Γ. Παπανδρέου!

Το σενάριο αυτό, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, τυγχάνει και της αποδοχής του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, ο οποίος σύμφωνα με συνεργάτες του φέρεται πολύ ενοχλημένος με την αλαζονεία στενών συνεργατών του Α. Σαμαρά. 

Η ενιαία Κεντροαριστερά

ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα συσπειρώσει όλες της κεντροαριστερές «αντιμνημονιακές» δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας σε ένα “νεοΠασόκ” μπλοκ, οι “Νέοι Αγωνιστές” που μαζί με το “ΔΗΚΚΙ” αποτελούν τις πασοκογενείς συνιστώσες του Σύριζα θα αποτελέσουν τον πόλο έλξης μικρο-μεσαίων στελεχών και οπαδών του υπό αποσύνθεση Πασόκ.

Η αποστασιοποίηση πολλών στελεχών και της ηγεσίας ακόμα της ΔΗΜΑΡ από την συγκυβέρνηση Σαμαρά, όπως τουλάχιστον εκφράζεται μέχρι και σήμερα, με την άρνηση της να ψηφίσει τα “εργασιακά”, αναδεικνύει μια τάση “ηρωικής εξόδου” της ΔΗΜΑΡ από το μνημονιακό μπλοκ για να αποφύγει προφανώς την συντριβεί, ο Φώτης Κουβέλης γνωρίζει πολύ καλά ότι το κόμμα του δεν  έχει θέση στον υπό εκκόλαψη φορέα της Ευρω-Κεντροδεξιάς. Έτσι μια επιστροφή της ΔΗΜΑΡ, ή ορισμένων στελεχών της, στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν πρέπει να αποκλεισθεί.

Η τέτοια όμως μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοσιαλδημοκρατικό συστημικό κόμμα  θα σηματοδοτήσει όπως είναι φυσικό και διαρροές ριζοσπαστικών ομάδων π.χ, ΚΟΕ, AKOΑ, Ομάδα Ρόζα κλπ. προς την κομμουνιστική αριστερά για λόγους ιδεολογικής συγγένειας και αρχών, δημοσκοπικά όμως οι μετακινήσεις αυτές δεν στερούν από τον ΣΥΡΙΖΑ την …πρωτιά.
 
Η Κομμουνιστική Αριστερά

ΤΟ ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟ 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, συνέδριο που θα διεξαχθεί αρχές του 2013 αναμένεται να ανανεώσει αυτό το κόμμα. Ανανέωση που πολύ πιθανόν να  επανασυσπειρώσει στελέχη και ψηφοφόρους που την τελευταία περίοδο αποστασιοποιήθηκαν από το ΚΚΕ, κόμμα το οποίο, εδώ πρέπει να λεχθεί, ότι διατηρεί με συνέπεια τις διαχρονικές πολιτικές θέσεις και αρχές του.

Η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή - ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.  – είναι ένας άλλος πολιτικός φορέας της κομμουνιστικής αριστεράς που αναμένεται οριακά να ενισχυθεί από διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς την κομμουνιστική επαναστατική αριστερά. Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι ένα κόμμα χωρίς δογματισμούς και αγκυλώσεις πολλά υποσχόμενο στο χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς.

Και η Χρυσή Αυγή

Η Χρυσή Αυγή, κόμμα της εθνικιστικής δεξιάς, που η ανάδειξη του έχει ταράξει το πολιτικό κατεστημένο, λειτουργεί ως “συγκοινωνούν δοχείο” με το υπό κατάρρευση πολιτικό σύστημα. Η Χ.Α. θα αυξάνει την επιρροή της στην ελληνική κοινωνία όσο το αμαρτωλό πολιτικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης παραμένει στην εξουσία..

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Χρυσή Αυγή και οι θιασώτες της θα συρρικνωθούν εάν και εφόσον εκλείψουν οι λόγοι ύπαρξής της σαν το “αντίπαλο δέος” του σάπιου μεταπολιτευτικού συστήματος.