Η νομιμοποίηση της κλοπής

Το νέο δόγμα των νεοφιλελεύθερων της τρόικα (Κομισιόν,Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, ΔΝΤ) και της Κοινότητας, γενικότερα, συμπεριλαμβανομένου και του νέου κύπριου προέδρου Ν.Αναστασιάδη που συμφωνούν ότι η ιδιοκτησία είναι κλοπή που πρέπει να τιμωρείται. Τη φορολόγηση των μικροκαταθετών τη ζήτησε ο κ. Αναστασιάδης για να μην επιβαρυνθούν πολύ οι ξένοι, Ρώσοι και Βρετανοί, μεγαλοκαταθέτες και «στεγνώσουν» με την αποχώρηση τους το κυπριακό τραπεζικό σύστημα. Αντίθετα, η Γενική Διευθυντής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ μαζί με την γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, είχαν ζητήσει επίμονα, πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν και για τελευταία φορά τη περασμένη Παρασκευή –Σάββατο στην έκτακτη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις Βρυξέλλες, την επιβολή τεράστιου εφάπαξ φόρου (μέχρι και 40%) στους μεγαλοκαταθέτες, στοχεύοντας φανερά στην αφαίμαξη του μέγιστου δυνατού ποσού από τα 20-42 δισ. ευρώ που έχουν στις κυπριακές τράπεζες οι Ρώσοι ολιγάρχες.

Αυτό θα σήμαινε την άμεση χρεοκοπία των δύο μεγαλύτερων τραπεζών της Κύπρου και μαζί, την απώλεια των καταθέσεων των «μικρών» πελατών τους. Πρόκειται για μια αντιδημοκρατική απόφαση όποια τελική μορφή κι αν αυτή πάρει στο τέλος, αφού αγνοείται και καταπατείται ολοκληρωτικά η δέσμευση που έχουν αναλάβει οι ευρωπαικές κυβερνήσεις από την αρχή της κρίσης, εδώ και τέσσερα χρόνια, να μην θιγούν με κανένα τρόπο οι καταθέσεις των πολιτών τους μέχρι το ποσό των 100.000 ευρώ. Έτσι, δημιουργείται ένα προηγούμενο, πηγή αβεβαιότητας και άγχους για τους κοινοτικούς πολίτες που μπορεί να ξυπνήσουν μια μέρα και να μάθουν ότι οι μικρές τους καταθέσεις, προιόντα οικονομιών μιας ζωής, έχουν, εν μέρει, κάνει φτερά από τους λογαριασμούς τους. Είναι γνωστή η ανυπαρξία κοινωνικών ευαισθησιών του νέου κυπρίου προέδρου Ν. Αναστασιάδη, που ο ίδιος πρότεινε να φορολογηθούν και οι μικροκαταθέτες για να σώσει τους «καρχαρίες» φίλους του. Αλλά ούτε αυτό φαίνεται ότι μπορεί να περάσει, τώρα που όλες οι αηδείς παρασκηνιακές διαβουλεύσεις της περασμένη εβδομάδας έχουν βγει πλέον στο φως της δημοσιότητας.

Έτσι, από χθες όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες είναι μάρτυρες ενός δημόσιου «ξεκατινιάσματος» των ηγεσιών των χωρών-μελών, που η κάθε μια προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες στις άλλες για το αντικειμενικά ασήμαντο πρόβλημα της Κύπρου. Από τη μια, ο απίθανος γερμανός ΥΠΟΙΚ, κ. Σόιμπλε να ισχυρίζεται ότι δεν φταίει η χώρα του για την ανόητη απόφαση του Γιούρογκρουπ σχετικά με την Κύπρο, αλλά η Κομισιόν και η ΕΚΤ. «Αυτοί επέλεξαν αυτή τη λύση και τώρα οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις στον Κυπριακό λαό», είπε ο κ. Σόιμπλε ο οποίος λησμόνησε, όπως και όλοι οι άλλοι ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Αναστασιάδη, πως οποιοσδήποτε ευρωπαίος η αλλοδαπός με καταθέσεις μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ μπορεί να προσφύγει στο Ευρωδικαστήριο και αν κρίνει ότι του «έφαγαν» λεφτά από τις καταθέσεις του στην Κύπρο και με βάση την Οδηγία για την εγγύηση των καταθέσεων, να ζητήσει την επιστροφή των χρημάτων του και την καταδίκη των «έξυπνων πουλιών» που είχαν αυτή την ιδέα και φυσικά, να κερδίσει την υπόθεση. Το ίδιο θα μπορούν να κάνουν και όσοι μικροκαταθέτες με ποσά άνω των 20 χιλιάδων και μέχρι τις 100 χιλιάδες ευρώ, υποστούν αυθαίρετες και παράνομες κρατήσεις στα χρήματα που έχουν σε κυπριακούς τραπεζικούς λογαριασμούς.

Θρασύδειλος, όπως πάντα, και ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος Όλι Ρεν, που έβαλε χθες τον εκπρόσωπο του να διαβεβαιώσει τους δημοσιογράφους-ανταποκριτές στις Βρυξέλλες, ότι εμείς -αυτός και η Κομισιόν δηλαδή- δεν έχουμε καμία σχέση με την απόφαση (της φορολόγησης των κυπριακών καταθέσεων), ο ρόλος της Κομισιόν είναι υποβοηθητικός, να διευκολύνει τη συζήτηση και κυρίως να εποπτεύει για τη σωστή τήρηση των όσων συμφωνήθηκαν κάθε φορά. Ο ίδιος εκπρόσωπος, προφανώς, θέλοντας να «πνίξει το ψάρι» μέσα σ' ένα ανούσιο μπλα –μπλα, είπε, ακόμη ότι η Κύπρος βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε μια… δημοκρατική διαδικασία και είναι απολύτως λογικό να ζητείται η νομιμοποίηση μιας απόφασης από το εθνικό κοινοβούλιο της ενδιαφερόμενης χώρας, που είναι απαραίτητη διότι εγγυάται και τη νόμιμη εφαρμογή της. Ο ίδιος εκπρόσωπος δεν γνώριζε τίποτε για τις φήμες καθυστέρησης της σχετικής ψηφοφορίας με στόχο να αφεθεί το θέμα να «σέρνεται» για μέρες στην ευρωπαική κοινή γνώμη, μέχρι να ξεκαθαρίσει λίγο ο πολιτικός ορίζοντας τόσο στην Κύπρο όσο και στην υπόλοιπη Ένωση. Η Κομισιόν, είπε ο ίδιος, δεν απαντά σε υποθετικές ερωτήσεις σχετικά με το αν έχει επεξεργασθεί ή όχι ένα «σχέδιο Β» σε περίπτωση απόρριψης της απόφασης του Γιούρογκρουπ από το Κοινοβούλιο.

Τέλος, όταν ρωτήθηκε για τις αντιδράσεις της Ρωσίας για την εφάπαξ εισφορά των καταθέσεων των πολιτών της και το κατά πόσο το θέμα θα συζητηθεί σήμερα η αύριο στη συνάντηση της Κομισιόν με τη ρωσική κυβέρνηση στη Μόσχα, ο εκπρόσωπος είπε ότι αυτό το θέμα δεν ήταν στην ημερήσια διάταξη των ρωσοκοινοτικών διαβουλεύσεων, αλλά η Ρωσία τους ειδοποίησε να το εγγράψουν διότι θέλει οπωσδήποτε να το συζητήσουν.

Οι δηλώσεις του εκπροσώπου του κ. Ρεν κρύβουν, φυσικά, όσες αλήθειες θα έφερναν σε δύσκολη θέση τόσο τον πολιτικό προιστάμενο του όσο κι ολόκληρη την Κομισιόν, δηλαδή ότι το σχέδιο που παρουσίασε η Επιτροπή μαζί με την ΕΚΤ ήταν η φορολόγηση-κούρεμα με μικρότερο ποσοστό (3%) και των μικροκαταθετών μέχρι τα 100 χιλιάδες ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο γάλλος ΥΠΟΙΚ Πιερ Μοσκοβισί δήλωσε αμέτοχος σ' αυτήν την απόφαση, υποστηρίζοντας ότι από την αρχή είχε ζητήσει την εξαίρεση κουρέματος όλων των καταθέσεων μέχρι τις 100.000 ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, την ευθύνη αυτής της φαρσοκομωδίας με πρωταγωνιστές ασήμαντους πολιτικούς, την έχει, όχι μόνο η Κομισιόν και η ΕΚΤ, αλλά και η Γερμανία η οποία, όταν η Επιτροπή είπε, κάποια στιγμή, να μη πάρει μέρος στην διάσωση της Κύπρου το ΔΝΤ, το Βερολίνο την απέρριψε με μια μόνο λέξη: «αδύνατον». Θυμίζουμε, σε όποιον θέλει να το ακούσει, ότι το ίδιο το Γιούρογκρουπ είχε δεσμευθεί τον Ιούνιο του 2012 ότι δεν θα επιτρέψει ποτέ ξανά την ανάμειξη της κρίσης των ευρωπαικών τραπεζών και της κρίσης (δημ.) χρέους στις χώρες μέλη. Με την απόφαση του αυτή για την Κύπρο, αναιρεί τις ίδιες τις δεσμεύσεις του, διαπράττοντας ένα ακόμη τρομερό λάθος στην διαχείριση, από το 2008, της κρίσης στην Ένωση.
ανταπόκριση του Γ. Δαράτου από της Βρυξέλλες στο  left.gr