Πόσο "φαρμάκι" είναι το φάρμακο;

Προβληματίζεται η Κριστίν Λαγκάρντ για την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων λιτότητας. Και ζητά περισσότερο χρόνο για δημοσιονομικές προσαρμογές. Στο ίδιο μήκος κύματος και η Παγκόσμια Τράπεζα.

H Κριστίν Λαγκάρντ, η επικεφαλής του ΔΝΤ, δεν είναι ικανοποιημένη με την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, που οφείλεται στις διαφορετικές ταχύτητες που αναπτύσσονται οι περιφέρειες, γράφει άρθρο της Deutsche Welle, και συνεχίζει, οι υπό ανάπτυξη χώρες πιο γρήγορα, οι ΗΠΑ λιγότερο γρήγορα με τους Ευρωπαίους και τους Ιάπωνες να ακολουθούν.

Συστάσεις και…

«Δεν είναι δείγμα υγείας μια τόσο άνιση ανάπτυξη» λέει η Λαγκάρντ. «Χρειαζόμαστε πρώτη ταχύτητα για μια σταθερή, αειφόρο και πράσινη ανάπτυξη», τονίζει. Όσο ωραίο κι αν είναι το όνειρο για μια παγκόσμια πράσινη ανάπτυξη, άλλο τόσο δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Η επικεφαλής του ΔΝΤ έδωσε διαφορετικές συστάσεις. Στις γοργά αναπτυσσόμενες για παράδειγμα να μην κάνουν υπερβολικές δαπάνες και να ενισχύσουν τις εποπτικές αρχές, στις φτωχές χώρες να κάνουν επενδύσεις σε υποδομές, στην υγεία και στην εκπαίδευση με τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας. Και στις ΗΠΑ να βάλουν τάξη στα δημοσιονομικά τους αλλά όχι τόσο χαοτικά όπως μέχρι τώρα, αλλά πιο προγραμματισμένα και επικοινωνιακά καλύτερα.

Για τους Ευρωπαίους τί λέει; Ότι επέτυχαν πολλά σε σύντομο χρόνο και ότι τώρα προτεραιότητα έχει η ίδρυση της τραπεζικής ένωσης, ενός κοινού τραπεζικού εποπτικού συστήματος. Βέβαια η Λαγκάρντ παρατηρεί αυτό που παρατηρούν όλοι, ότι η όποια ανακούφιση στις αγορές δεν επηρέασε την ανάπτυξη και την απασχόληση, εκείνους δηλαδή τους τομείς που είναι σημαντικοί για τους ανθρώπους.

….προβληματισμοί

Εαρινή διασκεψη του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας
Άρα τί πρέπει να γίνει; Θα μπορούσε η ΕΚΤ να μειώσει τα επιτόκια. «Από όλες τις μεγάλες τράπεζες
η ΕΚΤ έχει τα μεγαλύτερα περιθώρια χειρισμών» υπογραμμίζει η Λαγκάρντ. Το βασικό επιτόκιο για την ευρωζώνη ανέρχεται στο 0,75%, σε σχέση με το 0,5% στην Μ. Βρετανία, το 0,25% στις ΗΠΑ και το 0,1% στην Ιαπωνία. Αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι να έχουν τα νοικοκυριά και οι μικροεπιχειρηματίες πρόσβαση σε αυτό, εκεί θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί το τραπεζικό σύστημα.

Με περισσή ειλικρίνεια η Λαγκάρντ αναφέρθηκε στη ταχύτητα μεταρρυθμίσεων στην Ισπανία. «Η χώρα πλήττεται, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιταλία, από βαθιά ύφεση και υψηλή ανεργία» είπε. «Δεν αμφιβάλει κανείς ότι θα πρέπει να συνεχίσει το πρόγραμμα λιτότητας, αλλά χρειάζεται περισσότερου χρόνο», σημειώνει.

Στα ίδια τα προγράμματα λιτότητας η Κριστίν Λαγκάρντ δεν έκανε αναφορά. Αλλά άφησε να εννοηθεί ότι την απασχολεί η αποτελεσματικότητά τους. «Πρέπει να προστατεύσουμε τους ανθρώπους που πλήττονται από την κρίση και να προσέξουμε ώστε η διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής να γίνει πιο δίκαιη». Μια μεταστροφή πολλών μοιρών για την Λαγκάρντ. Γιατί ανάμεσα στα καθήκοντα του ΔΝΤ για την καταπολέμηση της κρίσης χρέους είναι να δίνει πικρά φάρμακα. Ωστόσο, τώρα φαίνεται ότι η επικεφαλής του κάνει δεύτερες σκέψεις για τη δόση, τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις.

Κλιματική αλλαγή και ανάπτυξη

Ο Γιμ Γιονγκ Κιμ, πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας
Αλλά και ο διοικητής της Παγκόσμιας Τράπεζας Γιμ Γιονγκ Κιμ, στην έναρξη της εαρινής διάσκεψης, φαίνεται να προβληματίζεται και να προετοιμάζει τον οργανισμό του για κάποιες αλλαγές. Από τη μια θέλει να χτυπήσει την απόλυτη φτώχεια μέχρι το 2030 και να χρηματοδοτήσει προγράμματα, από την άλλη θέλει να κάνει όσο γίνεται πιο πράσινη την ανάπτυξη που θα δημιουργηθεί.

«Η κλιματική αλλαγή δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό πρόβλημα, αλλά απειλεί και την οικονομική ανάπτυξη» είπε ο Κιμ. «Εάν δεν γίνουν θαρραλέες πράξεις, ο πλανήτης θα υπερθερμανθεί και έτσι θα πάνε χαμένες όλες οι δεκαετίες προόδου στο τομέα καταπολέμησης της φτώχειας». Αυτός είναι και ο άξονας δράσης της Τράπεζας. Κάθε πρόγραμμα θα κρίνεται με βάση το πόσο μειώνει τη φτώχεια και πόσο συμβατό είναι με το περιβάλλον. Οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδίες, Κίνα και Ν. Αφρική) πρόκειται να ιδρύσουν τη δική τους τράπεζα. Ο Κιμ δεν το θεωρεί ως κίνηση ανταγωνισμού της Παγκόσμιας Τράπεζας. Μόνο οι Ινδίες χρειάζονται 1 τρις δολάρια για έργα υποδομών. Κανείς θεσμός δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει μόνος του τέτοιο ποσό, πόσο μάλλον η Παγκόσμια Τράπεζα. «Για μας η τράπεζα των χωρών BRICS θα αποτελεί τη φυσική διεύρυνση της ανάγκης για επενδύσεις σε υποδομές» λέει ο πρόεδρος της Παγκόσμια Τράπεζας.

Αndreas Becker/Ειρήνη Αναστασοπούλου