ΣΥΡΙΖΑ και Ελλάδα: το «νέο μαύρο 1897»

Οι συγκρίσεις και οι αναλογίες είναι εφιαλτικές! Τώρα βέβαια, η Ευρώπη των τραπεζών και του νεοφιλελευθερισμού των χωρών του κέντρου, θα περάσει τις «μεταρρυθμίσεις» μέσω μιας αριστερίζουσας κυβέρνησης....

του Δημήτρη Ναπ. Γ.
Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ εξέλιξη με το «αριστερό» μνημόνιο, οδηγεί σε πολλά συμπεράσματα και συμβολισμούς. Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό είναι ότι η Ελλάδα και ο λαός της, βιώνει τα επίδικα ενός «βεβιασμένου πολέμου» και θα υποστεί, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, τις επιπτώσεις ενός νέου 1897. Τότε που η Ελλάδα, επιδόθηκε σε ένα πόλεμο με την οθωμανική αυτοκρατορία, χωρίς ρεαλιστικές δυνατότητες επιτυχίας, συρόμενη από τα ντόπια παρασιτικά συμφέροντα και τις αναδιατάξεις του διεθνούς κεφαλαίου και των ιμπεριαλισμών. Υπερασπιζόμενη μεν ένα εθνικό ζήτημα όπως αυτό της αυτοδιάθεσης της Κρήτης, αλλά στριμωγμένη ανάμεσα στη διαπλοκή των μεγάλων δυνάμεων ωθήθηκε στην σύγκρουση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, καταλήγοντας σε μια επώδυνη «συμφωνία».

Τα δίκαια πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων, αποτέλεσαν αντικείμενο εκμετάλλευσης ντόπιων και ξένων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Ταπεινωμένος ο λαός ήταν έτοιμος να δεχτεί έναν κάθετο και απροκάλυπτο πια έλεγχο της οικονομικής του ζωής. Ας δούμε τι έγραφε ο Κωστής Μοσκώφ για τον πόλεμο της «εξάρτησης» : «…Έτσι 70 τόσα χρόνια μετά την Ανεξαρτησία η αναπτυγμένη Ευρώπη, με διεθνείς κύρους τώρα συμφωνία, αποκτά τον ανεξέλεγκτο έλεγχο στα δημοσιονομικά της χώρας, κλειδί της εθνικής αυτονομίας. Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, όπου συμμετέχουν όλοι οι δανειοδότες της Ελληνικής οικονομίας, αλλά όπου κυριαρχεί η Μ. Βρεττανία η Γαλλία και η Γερμανία, διαχειρίζεται κατευθείαν τα κρατικά μονοπώλια (πετρέλαιο, σπίρτο, αλάτι, τσιγαρόχαρτα και παιγνιόχαρτα), τα κρατικά ένσημα, τα μεταλλεία σμύριδας, τα τελωνειακά έσοδα του Πειραιά, με την δυνατότητα επέκτασης της διαχείρισης και στα λοιπά τελωνεία της χώρας. Η διαχείριση αφορά τα 50% των κρατικών προσόδων και όπως εισηγείται και επιβάλλει ο Γάλλος πρεσβευτής στην Αθήνα, ‘ο Δ.Ο.Ε θα πρέπει να διαχειρίζεται κατ’ευθείαν τις προσόδους που ανέλαβε, δίχως την οποιαδήποτε παρεμβολή ενδιάμεσης ελληνικής αρχής». Και βέβαια τότε μπαίνει δυναμικά στο προσκήνιο της «προστασίας» της Ελλάδας, η Αυτοκρατορική Γερμανία, αποκτώντας ποσοστά στους σιδηροδρόμους και εγκαινιάζοντας τη συνεργασία της Deutsce Bank με την Εθνική τράπεζα. Ενώ παράλληλα, προσπάθησε να αποκτήσει ένα λαϊκό έρεισμα, ευνοώντας κάποια ντόπια κοινωνική ομάδα.

Οι συγκρίσεις και οι αναλογίες είναι εφιαλτικές! Τώρα βέβαια, η Ευρώπη των τραπεζών και του νεοφιλελευθερισμού των χωρών του κέντρου, θα περάσει τις «μεταρρυθμίσεις» μέσω μιας αριστερίζουσας κυβέρνησης. Η συμφωνία της …κυβερνητικής ομάδας του Τσίπρα, θα επιβεβαιώσει το νόμο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού τα τελευταία 25 χρόνια, όπου ότι επώδυνο δεν μπορούσε να εμπεδώσει μια νεοφιλελεύθερη δεξιά, το «διαχειριζόταν» μια φιλελεύθερη αριστερά.

Η συμφωνία αυτή, ανεξάρτητα από τις προθέσεις της ελληνικής πλευράς, θα ολοκληρώσει την βαθιά εξάρτηση της χώρας και θα επιταχύνει και την «εκσυγχρονιστική» μηχανή του καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού.

Ο πόλεμος αυτός τελείωσε. Οι μάχες αρχίζουν…!
 από το ιστολόγιο: "ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ"

Δεν υπάρχουν σχόλια

Δημοσίευση σχολίου