Η “μοιραία επιλογή” του Αλ. Τσίπρα και της πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ!

Η  πολυφωνία και η διαφορετικότητα ιδεών και πολιτικών είναι η μεγάλη "προίκα" του ΣΥΡΙΖΑ που τον ανάδειξε σε μοναδικό "χωνευτήρι" ιδεών και πολιτικών στο ελλαδικό και ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι.. Κοντολογίς, πολιτική ελευθερία είναι η δυνατότητα του καθενός να συμμετέχει στο πολιτικό γίγνεσθαι θεσμικά με προτάσεις, επιχειρηματολογία στον διάλογο, ψήφο και έλεγχο των εφαρμοστών της πολιτικής.

γράφει ο Σπύρος Γκανής

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ της 13^ης Ιουλίου, οι δύο κρίσιμες ψηφοφορίες των προαπαιτούμενων ( 16/7 και 22/7), οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις με το κουαρτέτο των δανειστών (Κομισιόν, ΕΚΤ, ΔΝΤ και ESM) που αρχίζουν την Τρίτη 28/7, γεγονότα όλα που οδηγούν στο 3^ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ της 20^ης Αυγούστου (σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της ΕΕ) αναμφισβήτητα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ
δημιουργώντας κραδασμούς και ρήγματα στο εσωτερικό του, προκάλεσαν τον κυβερνητικό ανασχηματισμό της 18^ης Ιουλίου και έφεραν στο προσκήνιο σενάρια διασπάσεων, νέων συνεργασιών και εκλογολογίας που κινούνται στον άξονα αποψίλωσης του ΣΥΡΙΖΑ από αριστερά στελέχη και ιδεολογία.

Το Ευρωιερατείο και τα ντόπια κατεστημένα συμφέροντα συνεκτιμώντας την λαϊκή αποδοχή και δυναμική προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα προέκριναν τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ από την ανέφικτη προφανώς ανατροπή του. Επανειλημμένα διάφοροι αξιωματούχοι των Βρυξελλών, τα εγχώρια κατεστημένα οικονομικά συμφέροντα και το πολιτικό κατεστημένο στρέφονταν συχνά-πυκνά κατά των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως κατά της Αριστερής Πλατφόρμας με μοναδική επιδίωξη την διάσπαση και αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ μετατρέποντάς τον σε ένα κεντροαριστερό, σοσιαλδημοκρατικό νεοΠΑΣΟΚ στη υπηρεσία του ντόπιου και ευρωκοινοτικού κατεστημένου.

Ο κάθε ερευνητής δεν έχει παρά να ανατρέξει στην έντυπη και ηλεκτρονική ειδησεογραφία του τελευταίου εξαμήνου των συγκροτημάτων του Φαλήρου, της Χρήστου Λαδά, του Χαλανδρίου, συνεπικουρούμενα από “φυλλάδες” του εξωτερικού και θα διαπιστώσει μια και μόνο γραμμή, ένα και μόνο στόχο, την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και την αποψίλωση του από τα αριστερά στελέχη και την αριστερή ιδεολογία.  

Ακόμα και αυτό το συγκρότημα του Ταύρου, πιστό στον “Αυριανισμό” του ’80, προπαγανδίζει την αποψίλωση του ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά “βαρίδια” και καλεί τον “Αλέξη να στήσει τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη”, το νεοΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ΄80!

Η “μοιραία επιλογή” του Αλ. Τσίπρα, η… σοσιαλδημοκρατία!

Και εδώ μπαίνει επιτάχτηκα το μεγάλο δίλλημα στον Αλέξη Τσίπρα και την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ:

- ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ με τον “όλον” ΣΥΡΙΖΑ για το πεπρωμένο της Αριστεράς, για τη διάσωση της χώρας από τα νύχια του ευρωιερατείου και των κερδοσκόπων της παγκόσμιας νέας τάξης και ακόμα τη μετατροπή της Ευρώπης σε μια ήπειρο της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης.

ή

- ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ τη “μοιραία επιλογή” προς την ευροκρατούμενη σοσιαλδημοκρατία, το νεοΠΑΣΟΚ του 2015, την κεντροαριστερά του συμβιβασμού και της απαξίωσης.

Εδώ επιτρέψτε μου να δανειστώ το πολιτικό αξίωμα ενός εκ των κορυφαίων δημοσιογράφων, του Γιώργου Δελαστίκ, που σε πολύ πρόσφατο άρθρο του έγραφε: «Υπάρχει ένα θεμελιώδες πολιτικό αξίωμα: Αριστεροί ηγέτες που κάνουν θεμελιώδεις υποχωρήσεις στην αστική τάξη της χώρας τους ή στους ξένους επικυρίαρχους της πατρίδας τους, πάντοτε μέχρι τώρα αποδεικνύονται ανελέητοι εναντίον των... εσωκομματικών επικριτών τους! Οργανώνουν αδίστακτα πολιτικά (ή σε κάποιες περιπτώσεις και κυριολεκτικά) πογκρόμ εναντίον των στελεχών και των μελών του δικού τους κόμματος που τολμούν να καταδικάσουν τα ολισθήματα του ηγετικού πυρήνα και του αρχηγού του κόμματος, έχοντας κατά βάση δίκιο. Η διατήρηση πάση θυσία της εξουσίας καθίσταται κυρίαρχο στοιχείο της δράσης του αριστερού ηγέτη. Τα πάντα υποτάσσονται σε αυτόν τον στόχο, παρά τα συνήθη φληναφήματα περί του αντιθέτου.»

Άν ο Αλέξης Τσίπρας επιλέξει να επιδοθεί σε «πολιτικά πογκρόμ εναντίον των στελεχών και των μελών του δικού του κόμματος που τόλμησαν να σταθούν κριτικά απέναντι σε επιλογές του», Ε, τότε η μοιραίο στροφή του Αλέξη θα είναι καταστροφική για τον ΣΥΡΙΖΑ, για τον ίδιο και ακόμα για την ελληνική κοινωνία που επένδυσε πολλά στον “όλον” ΣΥΡΙΖΑ! 

Πολιτική ελευθερία και συμμετοχή...

Και επιτρέψτε μου κάτι τελευταίο η  πολυφωνία και η διαφορετικότητα ιδεών και πολιτικών είναι η μεγάλη "προίκα" του ΣΥΡΙΖΑ που τον ανάδειξε σε μοναδικό χωνευτήρι ιδεών και πολιτικών στο ελλαδικό και ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι. Κοντολογίς, πολιτική ελευθερία είναι η δυνατότητα του καθενός να συμμετέχει στο πολιτικό γίγνεσθαι θεσμικά με προτάσεις, επιχειρηματολογία στον διάλογο, ψήφο και έλεγχο των εφαρμοστών της πολιτικής. Παράδειγμα μοναδικό της πολιτικής ελευθερίας έχουμε στην περίπτωση των πολιτών της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

ΠΑΡΕΧΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ;

Πολύ σύντομα θα το διαπιστώσουμε....