αναδημοσίευση από το Capital.gr
Παρόλα αυτά, οι ηγέτες της Ευρώπης -ιδιαίτερα στις Βρυξέλλες- είναι θλιβερά ανέτοιμοι να ταρακουνήσουν την ΕΕ. ΟΙ πολιτικοί φαίνεται ότι αποσπώνται περισσότερο από τις εκλογές στην Ολλανδία, στη Γαλλία και στη Γερμανία, και από μικροαστικές διαμάχες παρά ότι κατανοούν πως πρέπει να πάρουν στα σοβαρά την ασφάλεια, την άμυνα και της αξίες της Ένωσης.
Οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Ρωσίας, για διαφορετικούς λόγους, αντιτίθενται στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στη Γερμανίδα Καγκελάριο Merkel και στις ανοιχτές κοινωνίες.
Οι απόψεις τους συνάδουν με αυτές ορισμένων Ευρωπαίων πολιτικών. Από την Ουγγαρία, την Πολωνία, και τη Σλοβακία, μέχρι την Ολλανδία, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ηγέτες συντηρητικών ή εθνικιστικών κομμάτων ασπάζονται τις πολιτικές των κλειστών συνόρων και έναν συντηρητισμό που έρχεται σε αντίθεση με τις κοινωνίες που στηρίζονται στη διαφάνεια, ιδιαίτερα για εκείνους που χρειάζονται προστασία.
Και εάν αυτοί οι πολιτικοί ηγέτες δεν είναι βαθιά ευρωσκεπτικιστές, είναι πεπεισμένοι ότι η ΕΕ στη σημερινή της κατάσταση έχει εξαντλήσει την μετά το 1945 φιλελεύθερη ατζέντα -κάτι που δεν είναι μακριά από την φιλοσοφία του trump.
Ο Viktor Orban, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας για παράδειγμα, συχνά υπερηφανεύεται για το πώς το ευρωπαϊκό project, εάν 'δεν έχει σταματήσει ήδη rdquo;, πρέπει τώρα να σταματήσει. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η χώρα του έχει ωφεληθεί αδρά από τα διαρθρωτικά και αναπτυξιακά κονδύλια της ΕΕ. Αντιστοιχούν στο περίπου 3,1% του ετήσιου ΑΕΠ της Ουγγαρίας.
Για τον trump, η ΕΕ αποτρέπει τα μέλη της από το να ελέγχουν τη δική τους μοίρα. Όταν η Βρετανία ψήφισε υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ, ο Trump άρχισε να πιθανολογεί για το ποια χώρα θα ήταν η επομένη που θα έφευγε από έναν οργανισμό τον οποίο οι ΗΠΑ είχαν βοηθήσει να καθιερωθεί μετά το 1945.
Για τον Putin, η ΕΕ έχει αναξιοποίητο δυναμικό λόγω αυτού που αντιπροσωπεύει πέραν του οικονομικού της πλούτου. Αυτά αποτελούν απειλές για τη Ρωσία. Και κάποιες φορές, η ενότητα της ΕΕ μπορεί να εκπλήξει. Αυτό κατέστη σαφές όταν η Ένωση συσπειρώθηκε, όπως έχει γίνει μετά το 2014, όταν όλα τα κράτη-μέλη συμφώνησαν να επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία για την παράνομη προσάρτησή της Κριμαίας και την εισβολή σε τμήματα της Ανατολικής Ουκρανίας.
Σε ό,τι αφορά το ΝΑΤΟ, η Βρετανίδα πρωθυπουργός Theresa May, η οποία συζήτησε προσφάτως με τον Trump στην Ουάσιγκτον, έπρεπε να προσπαθήσει πολύ για να πείσει τον Trump για την αναγκαιότητα και την αξία του ΝΑΤΟ. Ο Trump θεωρεί την στρατιωτική συμμαχία ως 'άνευ αντικειμένου rdquo;.
Ο Putin δεν θα μπορούσε να είχε ευχηθεί καλύτερο σύμμαχο στην Ουάσιγκτον, ιδιαίτερα καθώς το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει την άμυνα της Πολωνίας και των μελών του στην Ανατολική Ευρώπη πολύ πιο σοβαρά, παρατάσσοντας χιλιάδες στρατιώτες εκεί.
Στόχος του Putin ήταν πάντα να χωρίσει τη διατλαντική συμμαχία και να αποδυναμώσει την ΕΕ. Τώρα ο Trump κάνει χάρες στην Μόσχα, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ αμφισβητεί τα ίδια τα θεμέλια της δυτικής φιλελεύθερης τάξης και της ασφάλειας.
Επιπλέον, εάν υπάρχει ένας Ευρωπαίος ηγέτης που ο Trump και ο Putin έχουν βάλει αρνητικά στο στόχαστρο, είναι η Merkel. Ο trump έχει ήδη ασκήσει κριτική στην ΕΕ 'βασικά ως ένα όχημα για τη Γερμανια rdquo;. Έχει επίσης κατηγορήσει την Merkel για την μεταναστευτική πολιτική, αποκαλώντας την ένα 'καταστροφικό λάθος rdquo;. Εάν σαν ο trump να παίρνει εκδίκηση για την ειδική σχέση που είχε σφυρηλατήσει ο πρώην πρόεδρος Obama με την Merkel.
Για τον Putin, η Merkel είναι το μεγαλύτερό του εμπόδιο στο να αρθούν οι κυρώσεις εναντίον της. Ενώ διάφοροι ηγέτες της ΕΕ, με κύριο τον Orban, έχουν επανειλημμένως αντιδράσει στις κυρώσεις, η Merkel έχει κρατήσει την ΕΕ ενωμένη σε αυτή την πολιτική. Δέχθηκε ισχυρή στήριξη από τη May, η οποία δήλωσε με σαφήνεια στον Αμερικανό πρόεδρο ότι οι κυρώσεις θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ.
Σε ό.τι αφορά το εκτελεστικό διάταγμα που εξέδωσε ο trump στις 27 Ιανουαρίου για την αναστολή του προσφυγικού προγράμματος της χώρας και την αναστολή της συνολικής μετανάστευσης από επτά μουσουλμανικές χώρες, έχει προκαλέσει ευρύτατη κριτική στο Βερολίνο, το Λονδίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες.
Αλλά μην εκπλαγείτε εάν η απόφαση του Trump θα χαιρετιστεί από κάποιους Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες. Η Ουγγαρία έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα χτίσει άλλον ένα φράχτη κατά μήκος των νότιων συνόρων, εκτός του ενός που έχει ήδη κατασκευάσει το προηγούμενο έτος, για να κρατήσει τους πρόσφυγες που προσπαθούν να εισέλθουν από τη Σερβία, έξω από τη χώρα.
Η Πολωνία, η Σλοβακία και η Τσεχία, έχουν επανειλημμένως αρνηθεί να δεχθούν πρόσφυγες από την Συρία και το Ιράκ, ακόμη και σε προσωρινή βάση. Μπορεί ακόμη και να αισθάνονται δικαιωμένοι με την απόφαση του Trump.
Ακόμη περισσότερο, οι Orban και Jaroslaw Kaczynski, ηγέτης του εθνικιστικού-συντηρητικού Κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη της Πολωνίας, καθώς και άλλοι εθνικιστές ηγέτες ανά την Ευρώπη, ίσως αισθάνονται ότι έχουν έναν σύμμαχο στο πρόσωπο του Trump, ο οποίος αμφισβητεί τις αξίες που στηρίζουν τη Δύση από το τέλος του Β ΠΠ.
Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να μπουν στον πειρασμό νa διακόψουν τις διμερείς συμφωνίες με την Ουάσιγκτον, είτε αυτές συνδέονται με την ασφάλεια ή το εμπόριο.
Το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να χάσει χρόνο με το να τους κάνει να ξεχάσουν την ιδέα. Από την πλευρά τους, οι ηγέτες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, δεν έχουν κανένα σχέδιο για το πώς να αντιμετωπίσουν τον Trump-ισμό ή (εκτός από τις κυρώσεις) τον Putin-ισμό. Αυτό το κενό αφήνει πολλές επιλογές για τους Ευρωπαίους υποστηρικτές του Trump και του Putin.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump και ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin έχουν αρκετά κοινά, τα οποία υπονομεύουν την ενότητα και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης...
Οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Ρωσίας, για διαφορετικούς λόγους, αντιτίθενται στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στη Γερμανίδα Καγκελάριο Merkel και στις ανοιχτές κοινωνίες.
Οι απόψεις τους συνάδουν με αυτές ορισμένων Ευρωπαίων πολιτικών. Από την Ουγγαρία, την Πολωνία, και τη Σλοβακία, μέχρι την Ολλανδία, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ηγέτες συντηρητικών ή εθνικιστικών κομμάτων ασπάζονται τις πολιτικές των κλειστών συνόρων και έναν συντηρητισμό που έρχεται σε αντίθεση με τις κοινωνίες που στηρίζονται στη διαφάνεια, ιδιαίτερα για εκείνους που χρειάζονται προστασία.
Και εάν αυτοί οι πολιτικοί ηγέτες δεν είναι βαθιά ευρωσκεπτικιστές, είναι πεπεισμένοι ότι η ΕΕ στη σημερινή της κατάσταση έχει εξαντλήσει την μετά το 1945 φιλελεύθερη ατζέντα -κάτι που δεν είναι μακριά από την φιλοσοφία του trump.
Ο Viktor Orban, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας για παράδειγμα, συχνά υπερηφανεύεται για το πώς το ευρωπαϊκό project, εάν 'δεν έχει σταματήσει ήδη rdquo;, πρέπει τώρα να σταματήσει. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η χώρα του έχει ωφεληθεί αδρά από τα διαρθρωτικά και αναπτυξιακά κονδύλια της ΕΕ. Αντιστοιχούν στο περίπου 3,1% του ετήσιου ΑΕΠ της Ουγγαρίας.
Για τον trump, η ΕΕ αποτρέπει τα μέλη της από το να ελέγχουν τη δική τους μοίρα. Όταν η Βρετανία ψήφισε υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ, ο Trump άρχισε να πιθανολογεί για το ποια χώρα θα ήταν η επομένη που θα έφευγε από έναν οργανισμό τον οποίο οι ΗΠΑ είχαν βοηθήσει να καθιερωθεί μετά το 1945.
Για τον Putin, η ΕΕ έχει αναξιοποίητο δυναμικό λόγω αυτού που αντιπροσωπεύει πέραν του οικονομικού της πλούτου. Αυτά αποτελούν απειλές για τη Ρωσία. Και κάποιες φορές, η ενότητα της ΕΕ μπορεί να εκπλήξει. Αυτό κατέστη σαφές όταν η Ένωση συσπειρώθηκε, όπως έχει γίνει μετά το 2014, όταν όλα τα κράτη-μέλη συμφώνησαν να επιβάλλουν κυρώσεις στη Ρωσία για την παράνομη προσάρτησή της Κριμαίας και την εισβολή σε τμήματα της Ανατολικής Ουκρανίας.
Σε ό,τι αφορά το ΝΑΤΟ, η Βρετανίδα πρωθυπουργός Theresa May, η οποία συζήτησε προσφάτως με τον Trump στην Ουάσιγκτον, έπρεπε να προσπαθήσει πολύ για να πείσει τον Trump για την αναγκαιότητα και την αξία του ΝΑΤΟ. Ο Trump θεωρεί την στρατιωτική συμμαχία ως 'άνευ αντικειμένου rdquo;.
Ο Putin δεν θα μπορούσε να είχε ευχηθεί καλύτερο σύμμαχο στην Ουάσιγκτον, ιδιαίτερα καθώς το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει την άμυνα της Πολωνίας και των μελών του στην Ανατολική Ευρώπη πολύ πιο σοβαρά, παρατάσσοντας χιλιάδες στρατιώτες εκεί.
Στόχος του Putin ήταν πάντα να χωρίσει τη διατλαντική συμμαχία και να αποδυναμώσει την ΕΕ. Τώρα ο Trump κάνει χάρες στην Μόσχα, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ αμφισβητεί τα ίδια τα θεμέλια της δυτικής φιλελεύθερης τάξης και της ασφάλειας.
Επιπλέον, εάν υπάρχει ένας Ευρωπαίος ηγέτης που ο Trump και ο Putin έχουν βάλει αρνητικά στο στόχαστρο, είναι η Merkel. Ο trump έχει ήδη ασκήσει κριτική στην ΕΕ 'βασικά ως ένα όχημα για τη Γερμανια rdquo;. Έχει επίσης κατηγορήσει την Merkel για την μεταναστευτική πολιτική, αποκαλώντας την ένα 'καταστροφικό λάθος rdquo;. Εάν σαν ο trump να παίρνει εκδίκηση για την ειδική σχέση που είχε σφυρηλατήσει ο πρώην πρόεδρος Obama με την Merkel.
Για τον Putin, η Merkel είναι το μεγαλύτερό του εμπόδιο στο να αρθούν οι κυρώσεις εναντίον της. Ενώ διάφοροι ηγέτες της ΕΕ, με κύριο τον Orban, έχουν επανειλημμένως αντιδράσει στις κυρώσεις, η Merkel έχει κρατήσει την ΕΕ ενωμένη σε αυτή την πολιτική. Δέχθηκε ισχυρή στήριξη από τη May, η οποία δήλωσε με σαφήνεια στον Αμερικανό πρόεδρο ότι οι κυρώσεις θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ.
Σε ό.τι αφορά το εκτελεστικό διάταγμα που εξέδωσε ο trump στις 27 Ιανουαρίου για την αναστολή του προσφυγικού προγράμματος της χώρας και την αναστολή της συνολικής μετανάστευσης από επτά μουσουλμανικές χώρες, έχει προκαλέσει ευρύτατη κριτική στο Βερολίνο, το Λονδίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες.
Αλλά μην εκπλαγείτε εάν η απόφαση του Trump θα χαιρετιστεί από κάποιους Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες. Η Ουγγαρία έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα χτίσει άλλον ένα φράχτη κατά μήκος των νότιων συνόρων, εκτός του ενός που έχει ήδη κατασκευάσει το προηγούμενο έτος, για να κρατήσει τους πρόσφυγες που προσπαθούν να εισέλθουν από τη Σερβία, έξω από τη χώρα.
Η Πολωνία, η Σλοβακία και η Τσεχία, έχουν επανειλημμένως αρνηθεί να δεχθούν πρόσφυγες από την Συρία και το Ιράκ, ακόμη και σε προσωρινή βάση. Μπορεί ακόμη και να αισθάνονται δικαιωμένοι με την απόφαση του Trump.
Ακόμη περισσότερο, οι Orban και Jaroslaw Kaczynski, ηγέτης του εθνικιστικού-συντηρητικού Κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη της Πολωνίας, καθώς και άλλοι εθνικιστές ηγέτες ανά την Ευρώπη, ίσως αισθάνονται ότι έχουν έναν σύμμαχο στο πρόσωπο του Trump, ο οποίος αμφισβητεί τις αξίες που στηρίζουν τη Δύση από το τέλος του Β ΠΠ.
Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να μπουν στον πειρασμό νa διακόψουν τις διμερείς συμφωνίες με την Ουάσιγκτον, είτε αυτές συνδέονται με την ασφάλεια ή το εμπόριο.
Το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να χάσει χρόνο με το να τους κάνει να ξεχάσουν την ιδέα. Από την πλευρά τους, οι ηγέτες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, δεν έχουν κανένα σχέδιο για το πώς να αντιμετωπίσουν τον Trump-ισμό ή (εκτός από τις κυρώσεις) τον Putin-ισμό. Αυτό το κενό αφήνει πολλές επιλογές για τους Ευρωπαίους υποστηρικτές του Trump και του Putin.
Judy Dempsey/carnegieeurope.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου