Η παροχολογία έχει ήδη αρχίσει και τα δυο κόμματα υπόσχονται τα ίδια : κατάργηση υποκατώτατου μισθού , μείωση της ανεργίας κα. Στο δρόμο προς τις κάλπες πιθανώς να τεθεί και το δίλημμα Τσίπρας ή Μητσοτάκης....
του Γιάννη Ανδρουλιδάκη *
Τους μήνες που ακολουθούν αναμένεται να δούμε πολλά και να ακούσουμε περισσότερα. Από τη μια η κυβέρνηση θα ισχυρίζεται ότι η χώρα γυρίζει σελίδα μετά την 21η Αυγούστου και οι πολίτες θα δουν την σκληρή καθημερινότητα τους να αλλάζει και από την άλλη η αντιπολίτευση θα επιχειρηματολογεί γιατί αυτή θα τα καταφέρει καλύτερα, αποκρύπτοντας, ωστόσο, και τη μεγάλη αλήθεια, ότι δηλαδή έχουν δεσμευτεί και οι δύο να ακολουθήσουν την πολιτική που επιβάλλει η μεταμνημονιακή επιτροπεία. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο , η οποία θα έχει πολλά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Μακρά ή σύντομη θα φανεί το επόμενο διάστημα.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια να καλύψει τη διαφορά που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να έχει από τη ΝΔ. Στοχεύει στο να κρατήσει το κομματικό της ακροατήριο και τη βάση της εκλογικής της δεξαμενής προβάλλοντας την υποτιθέμενη στροφή προς τα αριστερά. Η μεταπήδηση του κ. Σκουρλέτη στο κόμμα αυτό το σκοπό υπηρετεί, να φέρει φαινομενικά το ΣΥΡΙΖΑ στην αριστερή όχθη. Επιπλέον, με την υπουργοποίηση νέων και άφθαρτων στελεχών θέλει να στείλει μήνυμα ανανέωσης στην κοινωνία και να προσελκύσει, βεβαίως, ψηφοφόρους από τη νέα γενιά.
Ωστόσο, η απόπειρα δε σταματάει εδώ. Με τα ανοίγματα προς το κέντρο και τη δεξιά δοκιμάζει να χτίσει το προφίλ ενός ηγέτη, ο οποίος είναι ικανός να σχηματίσει μια μορφή εθνικής κυβέρνησης. Η περίφημη διεύρυνση με την είσοδο στην κυβέρνηση της κας Ξενογιαννακοπούλου και της κας Παπακώστα μπορεί να μη φέρει τις χιλιάδες των ψήφων, εκπέμπει, όμως, στους πολίτες ένα μήνυμα εθνικής συνεννόησης και αποτελεί μια πρόβα για το μέλλον , όπου δεν αποκλείεται να δούμε σε μεγαλύτερη έκταση τέτοιες κινήσεις. Η παρουσία , τέλος, 13 γυναικών στην κυβέρνηση ερμηνεύεται ως προσπάθεια αλίευσης ψήφων από το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού της χώρας .
Στο χώρο της ΝΔ τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται. Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι προηγείται, εντούτοις, η ιδεολογική της μετατόπιση προς την ακροδεξιά και οι απόψεις στελεχών της τρομάζουν τους πολίτες. Συχνά όσα λένε οι κκ Γεωργιάδης και Βορίδης προκαλούν ανατριχίλα. Αλλά και ο ίδιος ο αρχηγός της , ο οποίος εξακολουθεί να είναι κυνικός και πολιτικά ατόρνευτος, με τα δείγματα γραφής που έχει δώσει και με τις άστοχες παρεμβάσεις του δημιουργεί μεγάλη ανησυχία σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας. Όλα τα παραπάνω δίνουν επιπλέον πλεονέκτημα στην κυβέρνηση, η οποία και θα το εκμεταλλευτεί.
Η παροχολογία έχει ήδη αρχίσει και τα δυο κόμματα υπόσχονται τα ίδια : κατάργηση υποκατώτατου μισθού , μείωση της ανεργίας κα. Στο δρόμο προς τις κάλπες πιθανώς να τεθεί και το δίλημμα Τσίπρας ή Μητσοτάκης. Οι πολίτες , όμως, πρέπει να έχουν ξεκάθαρο ότι η χώρα θα βρίσκεται σε επιτροπεία μέχρι το 2060 και επομένως το πραγματικό ερώτημα των επόμενων εκλογών είναι αν θα εμπιστευτούν πολιτικές και πολιτικούς που τους εξαπάτησαν και στο τέλος χρεοκόπησαν και ξεπούλησαν την Ελλάδα υπογράφοντας μνημόνια , αν θέλουν να βλέπουν τη νέα γενιά να μεταναστεύει, το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ να επιβάλλεται κλπ ή αν θα επιλέξουν δυνάμεις που θα ακολουθήσουν μια άλλη φιλολαϊκή πολιτική. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ότι δεν μπορούν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση .
Η προσπάθεια, επομένως , και των δύο να εμφανιστούν με άλλο πρόσωπο στους ψηφοφόρους πρέπει να πέσει στο κενό. Η ΝΔ είναι υπεύθυνη, γιατί με τις πολιτικές που εφάρμοσε έφτασε τη χώρα ως εδώ και η φιλολαϊκή ρητορική της δεν πρέπει να περάσει. Αν κυβερνήσει, θα κινηθεί σε ένα πλαίσιο νεοφιλελευθερισμού και αυστηρής λιτότητας. Η κυβέρνηση, επίσης, με την υποτιθέμενη αριστερή στροφή επιδιώκει την εξαπάτηση των πολιτών για μια ακόμη φορά, αφού οι πάντες γνωρίζουν ότι εκείνο που έχει σημασία δεν είναι τόσο οι αλλαγές στα πρόσωπα , αλλά οι αποφάσεις που παίρνεις, τι υποσχέθηκες και τι εφάρμοσες.
Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό φενακισμού και λαϊκισμού είναι ανάγκη να επιταχυνθούν οι διαδικασίες συγκρότησης ενός Πατριωτικού Μετώπου και η ριζοσπαστική αριστερά να βρεθεί σε θέση μάχης αποκαλύπτοντας την πολιτική απάτη και προτείνοντας έναν πειστικό , ρεαλιστικό και ξεκάθαρο εναλλακτικό δρόμο.
* Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 5ο ΓΕΛ Καλαμάτας(*)
πηγή: sxedio-b.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου