Έκκληση Αποστόλου να συνεχιστεί ο διάλογος με τους αγρότες

Tην ανάγκη να συνεχιστεί ο διάλογος με τους αγρότες υπογράμμισε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Βαγγέλης Αποστόλου, μιλώντας στο Mega. 

 

Ο κ. Αποστόλου επισήμανε ότι ο Πρωθυπουργός καλεί τους αγρότες σε διάλογο, και πως ο ίδιος συζητά με τους αγρότες από τον Οκτώβρη «διότι η προστασία ιδιαίτερα του αγροτικού χώρου ήταν κύριο ζητούμενο για μας».

Ο υπουργός αναγνώρισε ότι ο αγροτικός χώρος χρειάζεται στήριξη. Όπως είπε, «αυτήν τη στήριξη τη σέβεται και την υπερασπίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία έχει έναν κοινοτικό προϋπολογισμό για το αγροτικό. Για τους Έλληνες αγρότες, όπως για όλους τους Ευρωπαίους διασφαλίζεται μέσα από την κοινή αγροτική πολιτική ένα ποσό, σύμφωνα βεβαίως με τους αγρότες που υποβάλλουν δικαιώματα και υποβάλλουν δικαιώματα γύρω στους 700.000 αγρότες».

Αναφερόμενος στο φορολογικό των αγροτών, ο υπουργός τόνισε ότι το 2016 για το εισόδημα του 2015, οι αγρότες θα πληρώσουν «αυτά που πλήρωσαν το '14, τα οποία είναι λιγότερα σε σχέση με αυτά που πλήρωσαν για το εισόδημά τους το '13» «Άρα συμφωνούμε ότι και το 2016 θα πληρώσουν λιγότερα λεφτά από αυτά που πλήρωναν τις προηγούμενες φορές», είπε.

Κληθείς να σχολιάσει το αίτημα των αγροτών για απόσυρση του ασφαλιστικού σχεδίου, ο υπουργός απάντησε ότι «αν πάρουμε πίσω τη συμφωνία, υπάρχει ένα θέμα παραμονής της χώρας μας στην Ε.Ε., να τα καταλάβουν αυτά».

Η κυβέρνηση, επανέλαβε, είναι ανοιχτή στον διάλογο, «έχοντας μια συμφωνία, την οποία πρέπει να την υπηρετήσουμε, να την υλοποιήσουμε. Όχι μόνο την έχει συμφωνήσει το σύνολο του πολιτικού κόσμου που είναι υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας αλλά είναι και αναγκαία για τους ίδιους τους αγρότες, 3,5 δισ. είναι ανάγκη κάθε χρόνο να εισρέουν στον αγροτικό χώρο. Διότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να κάνουμε μια προσπάθεια να βγούμε μπροστά».

Ένας χρόνος διακυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α - Η χρονιά της διάψευσης της ελπίδας

Ενα χρόνο μετά κυριαρχεί η απογοήτευση και ο θυμός. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη στις διαπραγματεύσεις, υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο κι εφαρμόζει την πολιτική που κατακεραύνωνε από το 2010 και μετά.

του Κώστα Λαπαβίτσα

Ηταν μια ατέλειωτη χρονιά, όπως συνήθως γίνεται όταν οι στιγμές είναι ιστορικές. Η 25η Ιανουαρίου 2015 έφερε την ελπίδα βαθιάς κοινωνικής αλλαγής και την προσδοκία πληρέστερης προσωπικής ζωής. Η χαρά αποτυπώθηκε έντονα στα πρόσωπα τη βραδιά εκείνη.

Ενα χρόνο αργότερα κυριαρχεί η απογοήτευση και ο θυμός. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη στις διαπραγματεύσεις, υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο κι εφαρμόζει την πολιτική που κατακεραύνωνε από το 2010 και μετά.

Υπάρχουν βέβαια και οι επίσημες διακηρύξεις, ότι ο πόλεμος δεν τελείωσε, έγινε μια υποχώρηση, θα δοθούν κι άλλες μάχες μέχρι την τελική νίκη. Η κυβερνητική πλευρά ισχυρίζεται ότι η Αριστερά συνεχίζει τον αγώνα με οιουσδήποτε όρους. Ο πικρός συμβιβασμός καμιά φορά είναι αναπόφευκτος, όπως του Λένιν στο Μπρεστ Λιτόβσκ το 1918 με τους Πρώσους στρατοκράτες για να σωθεί η Ρωσική Επανάσταση. Ο λαός το λέει διαφορετικά, για τη μυλωνού και τον άντρα της…

Η πανωλεθρία που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ από τους δανειστές είναι αναντίρρητη. Υπάρχουν μόνο δύο ερωτήματα: γιατί συνέβη και ποια θα είναι η πορεία των πραγμάτων από δω και πέρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνάντησε λυσσαλέα αντίδραση από το ευρωπαϊκό κατεστημένο, αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος της αποτυχίας του και φυσικά δεν έγινε κανένα πραξικόπημα, όπως διατείνονται διάφοροι. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε κατά κράτος γιατί είχε παντελώς λάθος στρατηγική. Πίστεψε ότι, αν διαπραγματευόταν «σκληρά», ο κίνδυνος οικονομικής και πολιτικής αναταραχής στην Ευρώπη θα ήταν τόσο μεγάλος που οι δανειστές θα έκαναν πίσω.

Το ευρώ κινδύνευε περισσότερο από την Ελλάδα, παρά η Ελλάδα από το ευρώ. Με «σκληρή» στάση θα μπορούσε να πετύχει τον «αξιοπρεπή συμβιβασμό», χαλαρώνοντας τη λιτότητα κι ελαφρύνοντας το χρέος. Ο εμπνευστής της μεγαλοφυούς αυτής στρατηγικής ήταν ο κ. Βαρουφάκης, αλλά σάρκα και οστά πήρε από τον κ. Τσίπρα, με τον κ. Δραγασάκη να εγγυάται αποφυγή τυχόν «παρεκτροπών».

Ακόμη και τώρα εντυπωσιάζει το παιδαριώδες του σκεπτικού. Η ασυμμετρία στη διαπραγματευτική ισχύ των δύο πλευρών ήταν όντως πολύ μεγάλη, μόνο που ήταν κατά της Ελλάδας. Δεν ήταν βέβαια άοπλη η χώρα μας, αλλά για να έχει ελπίδα χρειαζόταν ένα εναλλακτικό σχέδιο που θα περιλάμβανε την έξοδο από το ευρώ, έχοντας παράλληλα προετοιμάσει τον λαό. Ακριβώς δηλαδή αυτό που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε πάση θυσία να αποφύγει.

Ακούγονται πολλά στα ΜΜΕ για «μυστικά σχέδια» εξόδου από την ΟΝΕ, διπλά νομίσματα, παράλληλα τραπεζικά συστήματα, εφόδους στο Νομισματοκοπείο και άλλα ευτράπελα. Στην πραγματικότητα η τότε κυβέρνηση όχι απλώς δεν είχε δουλεμένο εναλλακτικό σχέδιο, αλλά δεν ήθελε καν να ακούσει σχετικά.

Το σχέδιο δεν είναι κάτι που μπορεί ο υπουργός των Οικονομικών να αρθρώσει σε τρεις σελίδες, αφού μιλήσει με δυο ερευνητές. Πόσω μάλλον να επιτελεστεί με χαρτονομίσματα που ανήκουν σε άλλους και των οποίων οι αριθμοί είναι προσημειωμένοι.

Δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο εξόδου από το ευρώ. Ενα τέτοιο σχέδιο θα απαιτούσε πρώτα πρώτα τη λύση του μακροοικονομικού προβλήματος της αλλαγής νομίσματος με μια σειρά συνεκτικών λογικών βημάτων. Θα έπρεπε μετά τα βήματα αυτά να δουλευτούν τεχνοκρατικά ώστε να γίνουν εφαρμόσιμη οικονομική πολιτική. Τέλος, θα έπρεπε να εξεταστούν οι γεωπολιτικές επιπτώσεις και να υπάρξει προετοιμασία του ελληνικού λαού.

Τα ηγετικά στρώματα του ΣΥΡΙΖΑ πάθαιναν σύγκρυο και μόνο στη σκέψη της εξόδου από την ΟΝΕ. Προτίμησαν τη χρονοτριβή και τις ατέρμονες συναντήσεις τη στιγμή που οι δανειστές είχαν κλείσει τη στρόφιγγα της ρευστότητας. Αναπόφευκτα φτάσαμε στους κεφαλαιακούς ελέγχους και τις κλειστές τράπεζες. Είναι ιστορική τιμή για τον ελληνικό λαό ότι σε εκείνες τις συνθήκες είπε «όχι» σε νέο μνημόνιο στο δημοψήφισμα του Ιουλίου.

Ο κ. Τσίπρας, συνειδητοποιώντας την κατάρρευση της στρατηγικής του και αντικρίζοντας το φάσμα εξόδου από το ευρώ, έσπευσε να παραδοθεί. Κατόπιν υποσχέθηκε ισοδύναμα και «παράλληλα προγράμματα», συμπορεύτηκε με όλο το πολιτικό κατεστημένο καλλιεργώντας το φόβο της δραχμής και κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Σήμερα η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση που θα επιδεινωθεί καθώς το τρίτο Μνημόνιο αυξάνει τη φορολογία και απειλεί μισθούς και συντάξεις. Οταν τελειώσει η ύφεση, οι ρυθμοί ανάπτυξης θα είναι φτωχοί, δεδομένου ότι δεν υπάρχει σοβαρή προοπτική επενδύσεων, οι τράπεζες είναι πια σε ξένα χέρια και μάλιστα κερδοσκόπων και η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα νέας κρίσης. Η Ελλάδα μπήκε για τα καλά σε τροχιά ιστορικής παρακμής με τις κοινωνικές αντιθέσεις να διευρύνονται και τη νεολαία να φεύγει στο εξωτερικό.

Η κυβέρνηση Τσίπρα θα διαπιστώσει το 2016 ότι ο νόμος της βαρύτητας δεν έχει καταργηθεί στην πολιτική και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός τελικά πληρώνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον παίρνει μέτρα κατά των λαϊκών στρωμάτων και η αντίδραση είναι εντονότατη, ιδίως γιατί ο λαός πιστεύει ότι του είπε ψέματα.

Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες βράζουν από θυμό. Οι δανειστές δεν πρόκειται να κάνουν καμία διευκόλυνση στον κ. Τσίπρα, ούτε στο θέμα της αξιολόγησης, ούτε στο θέμα του χρέους. Αν προστεθεί και το μεταναστευτικό, το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.

Με νέο αρχηγό η Ν.Δ. θα επιχειρήσει να βρει καινούργιο μήνυμα για το εκλογικό σώμα που ήδη μετακινείται. Δεν θα είναι εύκολο φυσικά διότι ο κ. Μητσοτάκης έχει βεβαρημένο παρελθόν και είναι αμετανόητα μνημονιακός, αλλά είναι γεγονός ότι υπάρχει νέος αέρας στην αντιπολίτευση. Το πρόβλημα φυσικά είναι ότι η Ν.Δ. δεν έχει πραγματική εναλλακτική πρόταση για τη χώρα και την κοινωνία.

Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταμετρούν πολύ μεγάλα ποσοστά του εκλογικού σώματος που πλέον αντιλαμβάνονται ότι η εθνική ανασυγκρότηση είναι αδύνατη χωρίς έξοδο από το ευρώ και ολική μεταρρύθμιση της οικονομίας και της κοινωνίας.

Ολα δείχνουν ότι ο ελληνικός λαός αναζητά και πάλι πειστική εναλλακτική πρόταση και πολιτικό φορέα εμπιστοσύνης. Είναι το φινάλε στην τραγική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ.

Κώστας Λαπαβίτσας/efsyn.gr

Κουβέλης: «Η δεξιόστροφη στάση της ηγεσίας των κομμάτων της κεντροαριστεράς, αφήνει 'κενό' εκπροσώπησης...»

Υπάρχει η δυνατότητα, εκτιμά ο Φώτης Κουβέλης, για να δημιουργηθούν οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για την έξοδο της χώρας από τη κρίση. Και πρέπει να αρχίσει να υλοποιείται ένα παράλληλο πρόγραμμα.

 Συνέντευξη στον Νίκο Λιονάκη

– Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΝΔ φαίνεται να προκαλεί νέα δεδομένα σε ΠΑΣΟΚ (Δημοκρατική Συμπαράταξη) και Ποτάμι. Διακρίνετε να επίκεινται ευρύτερες εξελίξεις σε αυτόν τον χώρο;

Οι πολίτες και ο πολιτικός κόσμος βρίσκονται μπροστά σε εξελίξεις που ενδέχεται να αναδιατάξουν τον πολιτικό χάρτη. Η επικράτηση Μητσοτάκη και η μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ρεαλιστικές θέσεις απειλούν τις ενδιάμεσες δυνάμεις και αναβιώνουν το διπολικό σκηνικό.

Από τις εξελίξεις των ημερών κυρίαρχη είναι η αίσθηση ότι, παρά τις βεβαιότητες για το “τέλος της μεταπολίτευσης” και για το τέλος του δικομματικού συστήματος, η πολιτική ζωή επιστρέφει στην εποχή του διπολισμού, όπου δύο βασικές πολιτικές οντότητες αυτή που συγκροτείται γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ κι αυτή που συσπειρώνεται γύρω από τη ΝΔ, βρίσκονται απέναντι η μία στην άλλη, απειλώντας να απορροφήσουν ή να εξαφανίσουν ενδιάμεσες δυνάμεις.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που διαμορφώνεται μετά την επικράτηση Μητσοτάκη, είναι η πίεση που οι εξελίξεις ασκούν στο Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Περισσότερο το πρώτο, λιγότερο το δεύτερο, συνειδητοποιούν ότι η εκλογή ενός πολιτικού, όπως ο νέος Πρόεδρος της ΝΔ, με νεοφιλελεύθερη οικονομική ατζέντα, σχετικά φιλελεύθερη κοινωνική οπτική και φιλοδοξία να στοχεύσει προς το κέντρο, παρά τις ισχυρές παλαιοδεξιές δεσμεύσεις που μεταφέρει, εγείρει για αυτά τα πολιτικά σχήματα ζητήματα υπαρξιακής τάξεως.

Το Ποτάμι, ακροβατώντας επί καιρό στην κόψη της πολιτικής ασάφειας, χωρίς συγκεκριμένο πρόσημο (κεντροδεξιό ή κεντροαριστερό), νιώθει να χάνει την ισορροπία του, καθώς μερίδα στελεχών του δείχνει να έλκεται από την παρουσία του κ. Μητσοτάκη και να ενθουσιάζεται με την πιθανότητα της σύμπλευσης με τη ΝΔ, στο όνομα ενός θολού συντηρητικού μεταρρυθμισμού.

Πίεση, αλλά άλλου τύπου, αισθάνεται και το ΠΑΣΟΚ, στο εσωτερικό του οποίου συνυπάρχουν δύο τάσεις: η μία διαβάζει τις εξελίξεις στη βάση του αφηγήματος – και το βλέπει με καλό μάτι – για την προοπτική σύγκλησης των υποτιθέμενων φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Η δεύτερη, που φαίνεται να εκφράζει και τη σημερινή ηγεσία του, τάσσεται υπέρ της αυτοτελούς παρουσίας του κόμματος στην πολιτική ζωή και φιλοδοξεί να το κρατήσει όρθιο ανάμεσα στους δύο πόλους.

Προφανώς, οι εξελίξεις ούτε ευθύγραμμες θα είναι, ούτε μπορούν να προεξοφληθούν. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, στο σκηνικό που διαμορφώνεται, καταλυτικό ρόλο θα παίξουν οι προσπάθειες των δύο μεγάλων κομμάτων να προωθήσουν τη διεύρυνση της επιρροής τους, λειτουργώντας ως κορμοί ευρύτερων συμπαρατάξεων.

– Αυτή την περίοδο διεξάγονται σκληρές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους, λαμβάνονται δύσκολα μέτρα για μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες (ασφαλιστικό, αγροτικό, φορολογικό) και επιχειρείται να λυθούν προβλήματα που “σέρνονται” επί δεκαετίες. “Βλέπετε” προοπτική απαγκίστρωσης της χώρας από την εποχή των μνημονίων και της εποπτείας; Ποια μπορεί να είναι η διέξοδος;

Η συμφωνία – μνημόνιο της 12ης Αυγούστου, παρά τα σοβαρά και αρνητικά στοιχεία της και την βαρύτητα των μέτρων που προβλέπει, μπορεί να σταθεροποιήσει τη χώρα και να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης. Βασικός όρος και κρίσιμο μέγεθος παραμένει η αναδιάρθρωση του χρέους που εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο.

Η υλοποίηση της συμφωνίας – κι αυτό δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που τη συνυπέγραψαν με την ψήφο τους – πρέπει να γίνει με τρόπο που θα αξιοποιεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό υπαρκτές πλευρές της, θα περιορίζει και θα αντιρροπεί τα έντονα σκληρά μέτρα που περιέχει. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Όποιος ωστόσο δεν τον επιλέγει, οφείλει να πει ποια διαδρομή και ποια πολιτική αντιπροτείνει.

Εκτιμώ ότι υπάρχει η δυνατότητα για να δημιουργηθούν οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για την έξοδο της χώρας από τη κρίση. Και πρέπει να αρχίσει να υλοποιείται ένα παράλληλο πρόγραμμα.

Η αναπτυξιακή διαδικασία η οποία μπορεί και πρέπει άμεσα να ξεκινήσει, με στόχο τη μείωση της ανεργίας, είναι ένα παράλληλο πρόγραμμα. Και αναφέρομαι στην ανάγκη να ξεκινήσει χωρίς καθυστέρηση, με συγκεκριμένους στόχους, άξονες και προτεραιότητες.

Στην περίπτωση του ασφαλιστικού είναι προφανές ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξουν διορθωτικές παρεμβάσεις που θα κατανείμουν με δικαιότερο τρόπο το βάρος των ασφαλιστικών εισφορών και ταυτόχρονα θα προστατέψουν τις επερχόμενες γενιές και τους αυριανούς συνταξιούχους από τον κίνδυνο μιας μαζικής φτωχοποίησης.

– Η Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς (Ε.ΚΙ.Ε.Α.) έχει ήδη δώσει το στίγμα της για μια υποστηρικτική στάση απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και θετική κριτική. Ποιος είναι ο απώτερος στόχος για τον οποίο ιδρύσατε την πολιτική Κίνηση; Εσείς ο ίδιος δεν έχετε αποκλείσει το ενδεχόμενο ακόμα και για οργανική σύνδεση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πολιτικές συνθέσεις στο πεδίο των νέων πραγματικοτήτων που διαμορφώνονται στη χώρα, στο πολιτικό σύστημα και στην Αριστερά, είναι εξαιρετικά χρήσιμες και αναγκαίες. Η ευρύτερη δυνατή πολιτική αντιστοίχηση της Αριστεράς με το ισχυρό εκλογικό ρεύμα που την εμπιστεύθηκε σήμερα για να βγάλει τη χώρα από την κρίση, απαιτεί τολμηρές και οργανωτικές αναδιαρθρώσεις.

Ιδίως μάλιστα, όταν η δεξιόστροφη στάση της ηγεσίας των κομμάτων της κεντροαριστεράς, αφήνει “κενό” εκπροσώπησης σ’ έναν χώρο κοινωνικά και πολιτικά προοδευτικό, με τον οποίο στο παρελθόν- ιδιαίτερα στις μεγάλες ιστορικές στιγμές η Αριστερά- έχει συνυπάρξει.

– Εκ των υστέρων, και δεδομένων όσων έχουν ακολουθήσει έκτοτε, σήμερα θεωρείτε ότι πράξατε σωστά που αποχωρήσατε από τον Συνασπισμό το 2010;

Η αποχώρησή μας από τον Συνασπισμό το 2010 πρέπει να αξιολογείται με τα τότε πολιτικά δεδομένα. Και τα δεδομένα της εποχής εκείνης και την αιτιολογούν και τη δικαιολογούν. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια καθοριστική στιγμή. Μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, που κατάληξε με τη σημαντική πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, σε νίκη των ευρωπαϊκών δυνάμεων της Αριστεράς, η κυβέρνηση αναλαμβάνει το δύσκολο έργο της εξόδου της χώρας από την κρίση. Και η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα επιβάλλει τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική και οργανική συσπείρωση των Αριστερών Ευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας, χωρίς αποκλεισμούς, μεμψιμοιρίες και εγκλωβισμούς σε διαφορές του παρελθόντος.

– Ποια θα είναι, στο εγγύς μέλλον, τα επόμενα βήματα της Ε.ΚΙ.Ε.Α. μετά και την πανελλαδική συνάντησή της;

Εργαζόμαστε για να προωθήσουμε, με ενωτική αντίληψη, της πολιτικές και οργανωτικές διαδικασίες της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς. Με αποφασιστικά βήματα, οργανώνουμε το συντονισμό μας και εντείνουμε την παρουσία μας, πολλαπλασιάζοντας τις παρεμβάσεις μας, με δημόσιο λόγο και εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα.

– Είστε επί δεκαετίες στην ενεργό πολιτική. Διατελέσατε πρόεδρος κόμματος, συμμετείχατε στην πρώτη φάση της τρικομματικής με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αποχωρήσατε από τη ΔΗΜΑΡ στηλιτεύοντας έντονα την κομματική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, και απορρίψατε πρόταση για την προεδρία της Δημοκρατίας προκειμένου να συμβάλετε στην αλλαγή πολιτικής σελίδας. Επιθυμείτε την επιστροφή σας στην κεντρική πολιτική σκηνή;

Σε ολόκληρη την πολιτική διαδρομή μου δεν έβαλα ποτέ το προσωπικό πάνω από το συλλογικό. Δεν το έπραξα ακόμα κι όταν συνειδητοποίησα ότι τα συστήματα εξουσίας ήταν διατεθειμένα να μας παράσχουν τα πάντα, αν αποδεχόμασταν τον σχεδιασμό τους.

Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζω και σήμερα τα πολιτικά πράγματα. Η φροντίδα μου είναι να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις στην προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου και στην ενότητα των αριστερών δυνάμεων. Αυτό καθορίζει και προσδιορίζει την παρουσία μου στο πεδίο της πολιτικής.

Νίκος Λιονάκης/ΑΥΓΗ

Στην Αθήνα θα βρεθούν οι επικεφαλής τριών μεγάλων FUND

Στην Αθήνα θα βρεθούν εκτάκτως αυτή την εβδομάδα οι επικεφαλής τριών εκ των μεγαλύτερων επενδυτικών funds παγκοσμίως, οι Πρεμ Γουάτσα, Γουίλμπορν Ρος και Τζον Πόλσον.

Σύμφωνα με την Καθημερινή της Κυριακής, ο λόγος της παρουσίας των τριών μεγαλοεπενδυτών θα είναι κυρίως να ενισχύσουν την εικόνα της Ελλάδας ως επενδυτικού προορισμού.

Στην ατζέντα των τριών επενδυτών υπάρχουν συναντήσεις με κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα ασχοληθούν και με τις επενδύσεις που έχουν πραγματοποιήσει στη χώρα μας.

Ο λόγος της εδώ παρουσίας των Πρεμ Γουάτσα, Γουίλμπορν Ρος και Τζον Πόλσον τους, σύμφωνα με την ιστοσελίδα tribune.gr, – τον άτυπο συντονισμό της οποίας έχει ο κ. Γουάτσα – θα είναι κυρίως να ενισχύσουν την εικόνα της Ελλάδας ως επενδυτικού προορισμού. Ως γνωστόν, άλλωστε, οι ίδιοι έχουν επενδύσει εδώ πολλά εκατομμύρια δολάρια τα τελευταία χρόνια, αν και η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχουν καταγράψει ζημίες.

Κατά μόνας, στο παρελθόν, επισκέφθηκαν αρκετές φορές την Αθήνα. Ομως όλοι μαζί δεν έχουν ξαναβρεθεί εδώ. Στην ατζέντα τους υπάρχουν συναντήσεις με κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι, πέραν όλων των άλλων, θα ασχοληθούν και με τις ελληνικές τους επενδύσεις.

Οι επενδυτές, πάντως, έχουν δει τις μετοχές των εταιρειών στις οποίες έχουν επενδύσει να καταρρέουν από τη αρχή του έτους και εμφανίζονται ανήσυχοι για τις επιπτώσεις από πιθανές επιπλοκές στην επικείμενη αξιολόγηση.

Η Fairfax του Πρεμ Γουάτσα, διαθέτει συμμετοχή στην Eurobank, στην Grivalia, στην Praktiker Ελλάδος και στην Μυτιληναίος. Η WL Ross & Co, η επενδυτική εταιρεία του Γουίλμπουρ Ρος είναι μέτοχος της Eurobank, ενώ η Paulson & Co, το fund του Τζον Πόλσον διαθέτει συμμετοχές σε Πειραιώς, Alpha Bank και ΕΥΔΑΠ.

Κατά τραπεζικές πληροφορίες μεγάλο ενδιαφέρον δείχνουν οι κ.κ. Γουάτσα, Ρος και Πόλσον για τη διαδικασία διαχείρισης και πώλησης των μη εξυπηρετούμενων δανείων που διαθέτουν οι τράπεζες στα χαρτοφυλάκια τους, με πληροφορίες να αναφέρουν πως οι μεγαλοεπενδυτές επιθυμούν να έχουν λόγο στο που θα κατευθυνθούν τα σχετικά δάνεια.

Πανελλαδική σύσκεψη των μπλόκων την Τρίτη, 26 Γενάρη, για την κλιμάκωση του αγώνα τους!

Πανελλαδική σύσκεψη των μπλόκων καλούν για τη μία μετά το μεσημέρι της Τρίτης, οι αγρότες του μπλόκου της Νίκαιας, κλιμακώνοντας τον αγώνα τους. Η συνάντηση των εκπροσώπων των μπλόκων πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο Νίκαιας. 

Τη συμπαράστασή τους στον αγώνα των αγροτών και στα αιτήματά τους εξέφρασαν την Κυριακή και εκπρόσωποι φορέων από όλη τη Θεσσαλία, οι οποίοι μαζικά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των αγροτών του μπλόκου της Νίκαιας.

Δήμαρχοι από όλη τη Θεσσαλία αλλά και λοιποί αυτοδιοικητικοί, εκπρόσωποι εργατικών κέντρων, κοινωνικών φορέων, συνταξιούχων, φοιτητών, γυναικών και παραγωγικών φορέων προσήλθαν στο μπλόκο της Νίκαιας και τάχθηκαν στο πλευρό των αγροτών, υπογραμμίζοντας τη δημιουργία ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου.

Παράλληλα, κλείνουν και την Κυριακή τα Τέμπη από τις 19:00 έως τις 21:00 καθώς οι αγρότες κλιμακώνουν τον αγώνα τους, σε συνέχεια της απόφασης που έλαβαν χθες οι εκπρόσωποι 30 μπλόκων που συναντήθηκαν στα Τέμπη.

Το ίδιο θα ισχύσει και για τη Δευτέρα ενώ την Τρίτη στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί νέα σύσκεψη στην οποία έχουν κληθεί εκπρόσωποι όλων των μπλόκων προκειμένου να συντονίσουν περαιτέρω τη δράση τους και να εξετάσουν τα δεδομένα για συνάντηση με τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, μετά την πρόθεση που εξέφρασε να συναντηθεί μαζί τους.

Η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Περιφέρειας Θεσσαλίας έχει εκδώσει ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία για σήμερα και αύριο από ώρα 12:00 έως ώρα 14:00 και από ώρα 19:00 έως ώρα 21:00, απαγορεύεται η κυκλοφορία όλων των οχημάτων στο τμήμα του Π.Α.Θ.Ε. από τον κόμβο Γυρτώνης μέχρι τη διασταύρωση Στομίου και υποδεικνύονται εναλλακτικές διαδρομές.

Πιέρ Μοσκοβισί: «Να μην επαναφέρουμε το GREXIT, το αποφύγαμε το καλοκαίρι»

Η Κομισιόν δεν θέλει να ξαναμπεί σε μια κατάσταση «δράματος» και πιθανού Grexit, καθώς αυτό αποφεύχθηκε το καλοκαίρι, είπε σε συνέντευξη του Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί.

Σε συνέντευξή του στην EurActiv στο Νταβός, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος είπε ότι διεμήνυσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, πως η Κομισιόν θέλει να εκμεταλλευτεί το καλό μομέντουμ που υπάρχει αυτή τη στιγμή με την ελληνική κυβέρνηση και να προχωρήσει το πρόγραμμα.

«Είναι προφανές ότι το κλίμα και οι σχέσεις συνεργασίας μεταξύ των Θεσμών, των κρατών μελών και της ελληνικής κυβέρνησης έχουν αλλάξει προς το θετικό από τον Ιούλιο», είπε ο Γάλλος.

Επεσήμανε ότι δεν είναι ώρα να καναρχίσουν οι συζητήσεις περί κάθε σεναρίου Grexit και ότι η Κομισιόν δεν θέλει να ξαναμπεί σε μια κατάσταση «δράματος».

«Ήμασταν κοντά το καλοκαίρι. Το αποφύγαμε. Δεν θέλουμε να ξαναπούμε σε αυτό», τόνισε.

Εγγύηση η παρουσία του ΔΝΤ

Οι ελληνικές αρχές και οι ευρωπαίοι εταίροι θέλουν να οικοδομήσουν ένα «success story» για την Ελλάδα, πρόσθεσε, πράγμα που σημαίνει πλήρη εφαρμογή του προγράμματος, καθώς και ισχυρές μεταρρυθμίσεις που θα οδηγήσουν σε ταχεία ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε με το πρόγραμμα , και να αρχίσει η συζήτηση για την αναθεώρησης του χρέους κάτω από καλές συνθήκες.

«Όλα με την παρουσία του ΔΝΤ, το οποίο νομίζω ότι είναι μια αναγκαιότητα για τους Ευρωπαίους. Το ΔΝΤ είναι μέρος της ασφάλειας του προγράμματος, και μια εγγύηση για το μέλλον του», επεσήμανε με νόημα.

Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού

Αναφερόμενος στο ασφαλιστικό, τόνισε ότι συμφωνεί με τον Αλέξη Τσίπρα ότι πρέπει να προχωρήσει η κατάσταση όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

«Φυσικά, επέμεινα στο γεγονός ότι εκτιμήσαμε το πρώτο σχέδιο της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, επειδή ήταν πιο ολοκληρωμένο και φιλόδοξο από ό, τι είδαμε πριν. Αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα θέματα που πρέπει να γίνει προσαρμογή, κάποιες προσπάθειες που πρέπει να γίνουν», είπε.

«Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε μια φιλόδοξη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Δεν είμαστε ακόμα εκεί, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι με καλή θέληση και ισχυρή τεχνική διαχείριση μπορούμε να φτάσουμε εκεί».

ΤΣΙΠΡΑΣ: «Θα δω τους αγρότες…»

Ο πρωθυπουργός εξέφρασε την πρόθεσή του να συναντηθεί ο ίδιος με εκπροσώπους, που θα εκφράζουν αντιπροσωπευτικά τα αιτήματα των αγροτών...

Την πρόθεσή του να συναντήσει τους εκπροσώπους των αγροτών που θα εκφράζουν τα αντιπροσωπευτικά αιτήματά τους εξέφρασε Αλέξης Τσίπρας μετά από συνάντηση που είχε νωρίτερα στο Μαξίμου με τον υπουργό και τον αναπληρωτή υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης.

Η κυβέρνηση έχοντας την ίδια αγωνία με τον αγροτικό κόσμο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την προστασία του εισοδήματος τους, επαναλαμβάνει ότι ήταν και παραμένει ανοικτή στον διάλογο, αναφέρεται σε ανακοίνωση του γραφείου του πρωθυπουργού.

Ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε την πρόθεσή του να συναντηθεί ο ίδιος με εκπροσώπους, που θα εκφράζουν αντιπροσωπευτικά τα αιτήματα των αγροτών, καταλήγει η ανακοίνωση.

ΣΥΡΙΖΑ: Έναν χρόνο μετά

Στις 25 Γενάρη 2015 η εργατική και λαϊκή κοινωνική πλειοψηφία πανηγύριζε: γιόρταζε την ανατροπή της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και την άνοδο στην κυβερνητική εξουσία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Αλ. Τσίπρα.

του  Αντώνη Νταβανέλου

Δεν ήταν μια «εναλλαγή», ήταν μια πραγματική πολιτική ανατροπή. Η κυρίαρχη τάξη και οι διεθνείς σύμμαχοί της –οι δανειστές– είχαν δώσει σκληρή μάχη για να αποτρέψουν την πολιτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τον εκλογικισμό που προϋπήρχε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, οι ελάχιστες «δεσμεύσεις» της νέας κυβέρνησης, ο ταξικός πυρήνας του προγράμματος της Θεσσαλονίκης (αποκατάσταση ΣΣΕ, αύξηση κατώτατου μισθού, 13η σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους, αφορολόγητο 12.000 ευρώ, κατάργηση ΕΝΦΙΑ και χαρατσιού στο πετρέλαιο θέρμανσης κ.ο.κ.) θα μπορούσε να είναι ένα πραγματικό, ένα πρώτο ρήγμα στην αδιατάρακτη μέχρι τότε πολιτική διαρκούς λιτότητας. Οι εργαζόμενοι και η Αριστερά στην Ευρώπη και στον κόσμο έστρεφαν την προσοχή τους σε τούτη τη μικρή χώρα, αντιλαμβανόμενοι τις δυνατότητες να σπάσει ένας «αδύναμος κρίκος» στην παγκόσμια αλυσίδα της νεοφιλελεύθερης απληστίας.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτή η προοπτική ηττήθηκε.

Γιατί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πίστεψε στη δυνατότητα σύγκρουσης με την κυρίαρχη τάξη στο εσωτερική της χώρας, στράφηκε πανικόβλητη στην αναζήτηση συμβιβασμού με τους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, στο όνομα –τάχα– της «εθνικής σωτηρίας».

Η γραμμή αυτή ήταν άρρηκτα δεμένη με την αναζήτηση συμβιβασμού με τους δανειστές: οδηγούσε στη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη και δι’ αυτής στην υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας του Ιούλη, στην υπογραφή του Μνημονίου 3.

Το πολιτικό σχέδιο για ανατροπή της λιτότητας μέσω μιας εκλογικής και πολιτικής νίκης, μέσω μιας «κυβέρνησης της Αριστεράς», αποδείχθηκε ότι προϋπέθετε μεγαλύτερες δυνατότητες εμπλοκής «από τα κάτω», των εργατικών και λαϊκών μαζών. Προϋπέθετε μια Αριστερά πιο σκληρή απέναντι στον εκλογικισμό, στην «ανάθεση», στον κυβερνητισμό, απ’ ό,τι αποδείχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Παρ’ όλα αυτά, η αντίσταση στην κατρακύλα προς το Μνημόνιο 3 υπήρξε, έστω κι αν περιορίστηκε (σε μεγάλο βαθμό) κυρίως μέσα στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η «στροφή» του Αλ. Τσίπρα, την επομένη του μεγάλου ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, δεν εγκρίθηκε ποτέ από κανένα κομματικό σώμα. Προϋπέθετε τη μαζική, τη βίαιη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Η νίκη της ομάδας του Μαξίμου ήρθε με τη βοήθεια του καθεστώτος και των δανειστών, που επέτρεψαν τον «ελιγμό» των blitzkrieg εκλογών στις 20 Σεπτέμβρη με μοναδικό στόχο την απομόνωση της αριστερής πτέρυγας του κόμματος. Τη νίκη πανηγύρισαν μαζί ο κύκλος του Μαξίμου, ο Π. Καμμένος, το «Βήμα» και τα «Νέα», η Μέρκελ και ο Ολάντ...

Οι Podemos υποχρεώθηκαν να πάνε στην εκλογική σύγκρουση με τον Ραχόι αποφεύγοντας να ψελλίσουν τη λέξη ΣΥΡΙΖΑ. Το Μπλόκο και το ΚΚ στην Πορτογαλία υποχρεώθηκαν να αντιμετωπίσουν την πίεση των σοσιαλδημοκρατών χωρίς να έχουν ως εναλλακτική λύση το «ελληνικό παράδειγμα»...

Έναν χρόνο μετά, τίποτε δεν θυμίζει το κλίμα του Γενάρη του 2015.

Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τα όρια της ντροπής έχουν χαθεί: ο Ν. Αθανασίου προτείνει στην Αριστερά να ζητήσει συγνώμη από τον... Γιαννίτση και τον Σημίτη (!) για το Ασφαλιστικό. Ο Α. Τριανταφυλλίδης (ναι, ο νεοφερμένος βουλευτής που το Μαξίμου όρισε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ κατά τις άγριες μέρες της διάσπασης) προτείνει να μπουν δίδακτρα στα δημόσια σχολεία (!) και να πληρώνονται οι καθηγητές από τις «συνδρομές» των οικογενειών των μαθητών (!!!). Τα ΜΜΕ στοιχηματίζουν ότι όλοι (μα όλοι!) οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσουν υπέρ του άγρια αντιασφαλιστικού νόμου των Κατρούγκαλου-Πετρόπουλου...

Ο Στουρνάρας ρίχνει αδίστακτα λάδι στη φωτιά: στις μέρες του δημοψηφίσματος είχε συγκροτήσει, λέει, «επιτροπή» από τραπεζίτες, πρώην πρωθυπουργούς και παράγοντες του καθεστώτος, με στόχο να λειτουργήσουν ως «τείχος» προστασίας του καπιταλισμού από τυχόν ριζοσπαστικές αποφάσεις της κυβέρνησης. Ναι, ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος ομολογεί δημόσια ότι ετοίμαζε πραξικόπημα, ανησυχώντας μήπως η κυβέρνηση ευθυγραμμιστεί με τη λαϊκή εντολή του ΟΧΙ.

Όμως η απάντηση των «κύκλων» του Αλ. Τσίπρα ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτική: το «τείχος» του Στουρνάρα ήταν, λέει, αχρείαστο γιατί ο πρωθυπουργός είχε ήδη ζητήσει από την ΕΥΠ (!!) να επαγρυπνεί απέναντι στο ενδεχόμενο ριζοσπαστικών πρωτοβουλιών της αριστεράς του κόμματός του! Γιατί αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο των «διαρροών», όταν όλοι γνωρίζουν ότι τα σενάρια περί «κατάληψης του Νομισματοκοπείου» είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Σημειώνουμε ότι είναι η 2η φορά μέσα σε έναν χρόνο που προκύπτει ζήτημα εμπλοκής της ΕΥΠ στις εσωκομματικές συγκρούσεις στον ΣΥΡΙΖΑ...

Πρόκειται για μια εικόνα προφανούς αστάθειας και αβεβαιότητας στην κορυφή της πολιτικής εξουσίας. Ελάχιστους μήνες μετά το «θρίαμβο» της 20ής Σεπτέμβρη, η ηγετική ομάδα του Μαξίμου ισορροπεί πάνω στην κόψη του ξυραφιού.

Στη βάση αυτής της αστάθειας βρίσκεται η υποχρέωση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλει μια ακραιφνώς νεοφιλελεύθερη αντιμεταρρύθμιση, το Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου. Το Μαξίμου βρίσκεται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης: Αφενός, οι δανειστές ζητούν ακόμα σκληρότερα μέτρα: Ζητήσαμε αγελάδα, λένε, και ο Τσίπρας μάς έστειλε γάτα. Η προοπτική της επανάληψης των χρηματοδοτικών εκβιασμών της άνοιξης του 2015 μοιάζει εφιαλτική για την κυβέρνηση, αλλά και για το ντόπιο καθεστώς που απαιτεί επειγόντως την επιβολή των μέτρων. Υποσημειώνοντας μάλιστα ότι αν ο Αλ. Τσίπρας δεν μπορεί, υπάρχει πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης...

Αφετέρου, οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι με «μπλοκάκι», διαπιστώνουν ότι η «γάτα» του Κατρούγκαλου έχει 9 ουρές: τσακίζει όποια εργατολαϊκή κατάκτηση έχει απομείνει ζωντανή μέσα στο δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, στρώνοντας το χαλί για την επέλαση των ιδιωτικών ασφαλίσεων.

Το συλλαλητήριο των δικηγόρων και των μηχανικών ήταν ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα. Σειρά παίρνουν οι αγρότες, ενώ θα ακολουθήσουν οι απεργίες των μισθωτών. Η κοινωνική αντίσταση απέναντι στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι ήδη εδώ και δηλώνει ότι αυτή η αντιμεταρρύθμιση δεν θα περάσει.

Έναν χρόνο μετά, η ελπίδα έχει μετατραπεί σε φόβο. Έναν χρόνο μετά, η συζήτηση για την εναλλακτική λύση απέναντι στο βάλτο όπου οδήγησε η σοσιαλφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ έχει ανοίξει. Οι απαντήσεις διαμορφώνονται από δεξιά και είναι επείγον να διαμορφωθούν ανάλογα και από αριστερά. Για να συνεχίσουμε τη μάχη για την ανατροπή της λιτότητας, για την ανατροπή των μνημονίων, για την ευρύτερη σοσιαλιστική απελευθέρωση.

Αντώνης Νταβανέλος/rproject.gr

Σε ρόλο “Kασσάνδρας” ο Κυριάκος, προβλέπει νέα δεινά και κατάρρευση της κυβέρνησης!

Από άσπονδος νεοφιλελεύθερος και πιστός εφαρμοστής των προγραμμάτων λιτότητας και των απολύσεων στο δημόσιο, ο νέος πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης, μεταμορφώθηκε σε κήρυκα καταστροφολογίας και ως νέα “Κασσάνδρα”, προβλέπει με άρθρο του στον Economist, ύφεση και το 2016 μετά από το πολύ άσχημο 2015.

Μόνο που ο κ. Μητσοτάκης, στην προσπάθεια του να αποκτήσει την εύνοια των μεγάλων πολιτικών και οικονομικών κατεστημένων στην Ευρώπη,  είναι πιο βιαστικός απ΄ότι χρειάζεται. Κατηγορεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι είναι υπεύθυνη για την επιδείνωση της κατάστασης στην ελληνική οικονομία. Ωστόσο οι αριθμοί από την εκτέλεση του προυπολογισμού για το 2015 και τα στοιχεία για το μηδενικό ύψος της ύφεσης, τον διαψεύδουν κατηγορηματικά.

Βέβαια ο κ. Μητσοτάκης εννοεί ότι εάν δεν παρενέβαινε αυτό το χρόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Αλλά ακόμη κι αυτό είναι μiά πρόβλεψη αμφίβολης αξιοπιστίας. Ιδίως αν υπολογίσουμε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου το 2014 ήταν μικρότερο από αυτό του 2015 έστω και υπό τις αντίξοες συνθήκες των capital controls αποδεικνύοντας ότι μετά από 8 χρόνια  καταστροφικής ύφεσης έφτασε η ώρα της ανόδου.

Ακόμη ο πρόεδρος της ΝΔ και επιβεβαιώνει την πρόθεσή του «να διερευνήσουμε σε βάθος τι έγινε το καλοκαίρι του 2015 που οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο των τραπεζών και τους κεφαλαιακούς ελέγχους», ανοίγοντας ένα ακόμη κεφάλαιο στην πολιτική αντιπαράθεσή του με τον Αλ. Τσίπρα.

Ο κ. Μητσοτακης χρησιμοποιεί μάλιστα πολύ σκληρή γλώσσα κατά του κυβερνώντςο κόμματος. Μιλά για θεσμική διάβρωση της χώρας από την  φασίζουσα κομματική νοοτροπία του ΣΥΡΙΖΑ. Ξεχνά όμως το βασικό: Οτι αυτός ο ίδιος υπήρξε για χρόνια, ο απόλυτος εκφραστής και εφαρμοστής της φαυλότητας του παλαιού πολιτικού συστήματος που άλωσε το κρατικό μηχανισμό με δικά του παιδιά αλλά και της απόλυτης διαπλοκής οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.

Καλύτερα να μην μιλά για διάβρωση ο πελάτης της Siemens…

Ολόκληρο το άρθρο του Κυριάκου Μητσοτάκη στον ECONOMIST

Το 2016 θα είναι άλλο ένα υφεσιακό έτος. Στην καλύτερη περίπτωση στο τέλος της φετινής χρονιάς θα βρεθούμε στην ίδια θέση που ήμασταν στο τέλος του 2014, και μάλιστα με πολύ χαμηλότερο διαθέσιμο εισόδημα εξαιτίας των πρόσθετων φόρων και των περικοπών των συντάξεων αυτής της διετίας. Δύο χρόνια αδικοχαμένα, που έχουν οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο. Το ευκαιριακό κόστος της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι τεράστιο.

Η Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ υλοποίησε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα την πιο θεαματική δημοσιονομική προσαρμογή που σημειώθηκε ποτέ στον κόσμο. Με όλα της τα επιμέρους ελαττώματα, η προσαρμογή αυτή ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη. Επέτυχε όμως η χώρα, μετά από πολλά χρόνια, και μάλιστα για δυο συνεχή έτη, να επιστρέψει σε πρωτογενή πλεονάσματα. Προφανώς, αυτή η προσαρμογή οδήγησε σε ύφεση, που ήταν το αναπόφευκτο τίμημα που έπρεπε να υποστούμε προκειμένου να εξυγιάνουμε τα δημόσια οικονομικά μας. Όμως, η κατάσταση, στο τέλος του 2014, είχε σταθεροποιηθεί. Η χώρα, μετά από έξι συνεχόμενα έτη βαθιάς ύφεσης, επέστρεψε σε θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης. Και η στιγμή της ουσιαστικής συγκομιδής ήταν το 2015. Και αυτό ήταν αναμφισβήτητο. Ακόμη και οι πλέον απαισιόδοξοι μακροοικονομολόγοι εκτιμούσαν σημαντική αύξηση του ΑΕΠ της χώρας για το 2015 και προέβλεπαν ακόμη σημαντικότερη για το 2016.

Αν αυτό συνέβαινε, τα σημαντικά προβλήματα που καλείται η Ελλάδα να αντιμετωπίσει και κυρίως το ασφαλιστικό, θα είχαν πολύ ευκολότερες λύσεις.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μας οδήγησε σε δύο χρόνια ύφεσης ακριβώς τη στιγμή που ήμασταν έτοιμοι να δρέψουμε τους καρπούς της δραστικής δημοσιονομικής προσαρμογής που με κόπο και θυσίες υπέστη ο ελληνικός λαός. Το στατικό μέγεθος της εκτιμώμενης ζημιάς από την Κυβέρνηση αποτιμάται συνεπώς αθροιστικά σε περίπου 7% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2016.

 
Είναι συνεπώς τέτοια τα μεγέθη, οι παραλείψεις και οι ζημιές για την οικονομία της χώρας, που δικαιολογείται απόλυτα η απόφασή μας να διερευνήσουμε σε βάθος τι έγινε το καλοκαίρι του 2015 που οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο των τραπεζών και τους κεφαλαιακούς ελέγχους.

Αυτό που είναι όμως εξίσου – αν όχι περισσότερο ανησυχητικό – είναι ότι δεν προχωρούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Έχω τονίσει επανειλημμένα ότι η Ελλάδα χρειάζεται 100 δις ευρώ επενδύσεις αμέσως προκειμένου να πάρει μπροστά η πραγματική οικονομία. Η Κυβέρνηση, όμως, επιλέγει συνειδητά να αποθαρρύνει κάθε είδους επένδυση.

Με τις ενέργειές της, δυσφημίζεται η χώρα. Αφού η Κυβέρνηση κατέκτησε εκ μέρους μας τη διάκριση της χειρότερης και πιο κοστοβόρας διαπραγμάτευσης του 2015 (εκτίμηση πανεπιστημίου Χάρβαρντ), όσες φορές συνάντησε εν δυνάμει επενδυτές προκάλεσε θυμηδία και ταυτόχρονα απορία. Αρκεί να θυμηθούμε το ύφος του κ. Κλίντον στο περίφημο πάνελ επενδυτών για την Ελλάδα.

Στο τέλος του 2016 θα είμαστε στα επίπεδα του τέλους του 2014 αλλά με πολύ χειρότερους όρους και προοπτικές, διότι θα πρέπει να ανακτήσουμε την εθνική μας αξιοπιστία, που συστηματικά πριονίζεται. Και γιατί, στο μεταξύ, θα έχουν επιβληθεί 6 δις ευρώ πρόσθετα μέτρα λιτότητας, που η χώρα δεν χρειαζόταν στο τέλος του 2014. Μέτρα κυρίως στην κατεύθυνση της επιπλέον φορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Μέτρα που «σκοτώνουν» την ιδιωτική οικονομία

.

Το 2016 εκτιμώ ότι θα εξελιχθεί με ταχύ ρυθμό η θεσμική διάβρωση της χώρας από τη φασίζουσα κομματική νοοτροπία του ΣΥΡΙΖΑ. Η επέλαση του κόμματος σε κράτος και θεσμούς είναι ήδη επιθετική και ανερυθρίαστη. Έχω περιγράψει την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ σαν ένα παγόβουνο. Η λευκή κορυφή που προεξέχει είναι ο δήθεν μεταρρυθμιστικός μανδύας της μνημονιακής συμμόρφωσης. Κι από κάτω κρύβεται ο σκοτεινός απειλητικός όγκος του μεγάλου κομματικού κράτους, της υπερφορολόγησης, της χειραγώγησης ανεξάρτητων θεσμών και αρχών, του εξισωτισμού προς τα κάτω στην Παιδεία.

 
Αν μπορώ να δω μια αισιόδοξη προοπτική, μεσοπρόθεσμα αυτή θα είναι η κατάρρευση της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Με αυτήν θα κλείσει το τελευταίο κεφάλαιο στο βιβλίο του λαϊκισμού της μεταπολίτευσης.

Οι πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας άλλαξαν το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Οι 404.000 πολίτες που αυτόβουλα προσήλθαν σε μια επίπονη διαδικασία που απαιτούσε ώρες ορθοστασίας και καταβολή τιμήματος συμμετοχής έστειλαν ένα ξεκάθαρο και ισχυρό μήνυμα: «δώστε τέρμα στο λαϊκισμό».

Η βαθιά κρίση – όπως συχνά συμβαίνει – οδήγησε την κοινωνία μας σε μια ταχεία ωρίμανση. Οι πολίτες όλο και περισσότερο αναζητούν ειλικρίνεια προκειμένου να αποκατασταθεί η διαταραγμένη σχέση πολιτικής – πολιτών. Συνειδητοποιήσαμε ότι είναι πλέον αδιανόητο οι πιο παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, η δημιουργική Ελλάδα, η Ελλάδα που ξυπνάει νωρίς, να μένει μακριά από την πολιτική.

Όπως έχω επανειλημμένα υποστηρίξει, η πολιτική δημιούργησε το πρόβλημα και η πολιτική θα το λύσει.

Είμαι αισιόδοξος διότι το έδαφος είναι ίσως πιο εύφορο από ποτέ για τη σφυρηλάτηση μιας νέας δημιουργικής σχέσης πολιτών – πολιτικής. Η Νέα Δημοκρατία θα τιμήσει την εμπιστοσύνη και την εντολή των πολιτών. Και θα καλλιεργήσει αυτή τη σχέση με συνέπεια δίνοντας νόημα στη δημιουργική συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, δίνοντας νόημα στην πολιτική.

Η μέχρι πρότινος σιωπηλή πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας βγαίνει δυναμικά μπροστά και με όχημα τη Νέα Δημοκρατία παίρνει την Ελλάδα στα χέρια της. Έτσι θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις οριστικής εξόδου της χώρας από την κρίση και τον εφιάλτη των μνημονίων.

Χρήστος Ζέρβας/pressrepublica.gr