ΑΓΡΟΤΕΣ: «Με άδεια χέρια δεν γυρίζουμε πίσω»! - Μεγαλειώδες το αγροτικό συλλαλητήριο

Πρωτοφανείς εικόνες εξελίχθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής στην πλατεία Συντάγματος, όπου συγκεντρώθηκαν χιλιάδες αγρότες από όλη την Ελλάδα, καθώς επίσης εργαζόμενοι και συνδικάτα, προκειμένου να λάβουν μέρος στο μεγάλο παναγροτικό συλλαλητήριο. 

 

Την πρόθεσή της να κλιμακώσουν οι αγρότες τις κινητοποιήσεις τους, εξέφρασε η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Μπλόκων. Το μήνυμα που εξέπεμψαν από τα μεγάφωνα είναι ότι "κλιμακώνουμε τον αγώνα μας" και πως "εμείς δεν γυρίζουμε πίσω με άδεια χέρια".

Μεγάλη ήταν η συμμετοχή στο σημερινό παναγροτικό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος όπου συμμετείχαν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αστυνομίας περίπου 10.000 αγρότες από όλη την Ελλάδα, αλλά και εργαζόμενοι άλλων κλάδων. Αύριο Σάββατο θα πραγματοποιηθεί αντίστοιχη κινητοποίηση, με τους παραγωγούς να προτίθενται να παραμείνουν στην Αθήνα τουλάχιστον έως το βράδυ της ίδιας μέρας, ενώ το ΠΑΜΕ διοργανώνει συλλαλητήριο στις 11 το πρωί στην Ομόνοια. Η προσέλευση αγροτών στην πρωτεύουσα από μπλόκα της Βορείου Ελλάδας αναμένεται να συνεχισθεί και αύριο.

Σύμφωνα με την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Μπλόκων οι αγρότες πρόκειται να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους. Όπως μάλιστα ανέφερε στο χαιρετισμό του ο Ρίζος Μαρούδας, μέλος της Συντονιστικής, προϋπόθεση για να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου είναι η απόσυρση των εξεταζόμενων μέτρων για το ασφαλιστικό και το φορολογικό. Εκ μέρους του μπλόκου του Προμαχώνα ο Γιάννης Τουρτούρας ανέφερε ότι οι αγρότες είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν στα μπλόκα, ενώ ο Γιάννος Βάγγος από το μπλόκο του Κάστρου απηύθυνε κάλεσμα ενότητας γιατί, όπως είπε, "έρχονται δύσκολες ημέρες". Μετά το πέρας των χαιρετισμών ακολούθησε συναυλία, όπου συμμετείχε ο μουσικοσυνθέτης Θωμάς Μπακαλάκος. Νωρίτερα, μετά από συμφωνία του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα με εκπροσώπους της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Μπλόκων, επέτράπη η είσοδος στην πρωτεύουσα είκοσι τρακτέρ από τον κόμβο της Νίκαιας, τα οποία πραγματοποίησαν συμβολική πορεία στο κέντρο της Αθήνας.

Εν τω μεταξύ το πρωί σημειώθηκαν εκτεταμένα επεισόδια στην πλατεία Βάθης, όταν ομάδα αγροτών από την Κρήτη που είχαν συγκεντρωθεί εκεί, επιχείρησε να απωθήσει τις δυνάμεις των ΜΑΤ και να προχωρήσει σε κατάληψη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Τα ΜΑΤ τους απομάκρυναν με τη χρήση χημικών και λίγο αργότερα αγρότες άρχισαν να πετούν ξυλα και πετρες ενώ από τη ρίψη αντικειμένων έσπασαν τα τζάμια του πρώτου ορόφου του υπουργείου.

Πρόσκληση σε διάλογο από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης 

«Μελανή σελίδα στην ιστορία του αγροτικού κινήματος» χαρακτήρισε, τα σημερινά επεισόδια ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου μιλώντας στη Βουλή, ενώ κάλεσε τους αγρότες «να προσέλθουν στο διάλογο που θα κάνει ο πρωθυπουργός», τονίζοντας ότι εκεί θα απαλυνθούν πολλές εντυπώσεις.

«Εμάς ο διάλογος είναι μέσα στο DNA μας» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, ο κ. Αποστόλου εξαπέλυσε επίθεση, τόσο στη ΝΔ όσο και στο ΠΑΣΟΚ, εγκαλώντας τους βουλευτές τους πως «ήταν η πολιτική σας που μας οδήγησε ως εδώ».

«Αναρωτηθήκατε για τις δικές σας ευθύνες στην κοινωνική ερημοποίηση της υπαίθριου, γιατί ψυχορραγούν χωριά και κωμοπόλεις;» αναρωτήθηκε απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση. «Ο αγροτικός κόσμος έχει αγανακτήσει με τον τρόπο που οι δικές σας κυβερνήσεις διαχειρίστηκαν τις ενισχύσεις και τα λουκέτα ολόκληρων μονάδων και εργοστασίων στο συνεταιριστικό χώρο. Έρχεστε σε μια δύσκολη συγκυρία σήμερα να ξεπλύνετε τα πάντα σε μια νύχτα» τόνισε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης.

ΔΕΗ: Διευκρινίσεις για το πρόγραμμα επιστροφής παγίου στους συνεπείς καταναλωτές

Διευκρινίσεις για το Πρόγραμμα Επιβράβευσης των συνεπών καταναλωτών που εφαρμόζει για πρώτη φορά φέτος δίνει η ΔΕΗ.  

Στο πρόγραμμα εντάσσονται οι πελάτες με Οικιακό Τιμολόγιο ΔΕΗ, οι οποίοι έχουν εξοφλήσει όλους τους Εκκαθαριστικούς λογαριασμούς του έτους 2015, μέχρι και την ημερομηνία λήξης τους, ανεξαρτήτως του τρόπου εξόφλησης που είχαν επιλέξει. Οι πελάτες αυτοί επιβραβεύονται με επιστροφή του διπλάσιου ποσού του παγίου που θα χρεωθεί στους Εκκαθαριστικούς λογαριασμούς του έτους 2016.

Στην ανακοίνωση της ΔΕΗ επισημαίνεται ότι μετά την εφαρμογή του προγράμματος Επιβράβευσης, παρατηρήθηκε ότι ορισμένοι μεμονωμένοι συνεργάτες μας (π.χ. Καταστήματα ΟΠΑΠ, Φαρμακεία), έχουν αποδώσει με καθυστέρηση τα ποσά που εισέπραξαν από τους πελάτες μας. Αποτέλεσμα αυτού, συνεπείς πελάτες μας να μην έχουν λάβουν την επιστροφή του διπλάσιου του παγίου.

Προκειμένου να τους χορηγηθεί η επιστροφή του παγίου παρακαλούνται οι οικιακοί πελάτες με τα αποδεικτικά εξόφλησης των εκκαθαριστικών λογαριασμών έτους 2015 να απευθυνθούν:

• Σε οποιοδήποτε Κατάστημα ΔΕΗ
• Στο Τμήμα Τηλεφωνικής Εξυπηρέτησης, 11770
• Στην ιστοσελίδα ΔΕΗ www.dei.gr, συμπληρώνοντας τη φόρμα επικοινωνίας https://www.dei.gr/el/epikoinwnia/forma-epikoinwnias-xristwn-epikoinwniste-mazi-mas/param/category/1/option/1

Υπενθυμίζεται ότι οι λογαριασμοί μπορούν να εξοφλούνται στα 101 καταστήματα της ΔΕΗ πανελλαδικά, καθώς και σε άλλα εναλλακτικά δίκτυα, σε περισσότερα από 6.000 σημεία σ’ ολόκληρη τη χώρα:

• Στα ΕΛΤΑ και στους αγροτικούς διανομείς  
• Στις συνεργαζόμενες τράπεζες, με πάγια τραπεζική εντολή, μέσω e-banking, phone-banking, ATM και Μηχανήματα Αυτόματων συναλλαγών 
• Σε συμβεβλημένους συνεργάτες, όπως αλυσίδες Καταστημάτων, πρακτορεία του ΟΠΑΠ, Φαρμακεία κ.λπ που έχουν την ειδική σήμανση «ΕΔΩ ΕΞΟΦΛΟΥΝΤΑΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΔΕΗ» 
• Μέσω της υπηρεσίας e-bill της ΔΕΗ για τους χρήστες του e-banking.

Διορία 3 μηνών στην Ελλάδα για τη διαχείριση του προσφυγικού

Τρεις μήνες διορία έδωσε στην Ελλάδα το Συμβούλιο της ΕΕ την Παρασκευή για τον έλεγχο των συνόρων της, επικυρώνοντας την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 

Οι συστάσεις περιλαμβάνουν τις διαδικασίες καταγραφής, την επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων, τους συνοριακούς ελέγχους, το ανθρώπινο δυναμικό, τις υποδομές και τη διεθνή συνεργασία. 

Σε διαφορετική περίπτωση, τον Μάιο αναμένεται να ενεργοποιηθεί το άρθρο 26 του Κώδικα Σένγκεν. Αυτό επιτρέπει την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα των κρατών-μελών της Σένγκεν για διάστημα μέχρι και δύο χρόνια.

Διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι η Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής, οφείλει μέσα στο διάστημα ενός μήνα να εκπονήσει ένα σχέδιο δράσης. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να έχει εφαρμοστεί ως τον Μάιο. Τον Απρίλιο θα γίνει από τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες η αξιολόγηση των μέτρων που θα έχουν ληφθεί.

Η Eπιτροπή των μόνιμων αντιπροσώπων των 28 κρατών-μελών της ΕΕ υιοθέτησε χθες την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, βάσει της οποίας η Ελλάδα καλείται να λάβει δραστικά μέτρα για τον περιορισμό των προσφυγικών ροών, μέσα στους επόμενους τρεις μήνες. Αν μετά την πάροδο των τριών μηνών κριθεί ότι εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, η χώρα μας απειλείται με επαναφορά των συνοριακών ελέγχων για δύο χρόνια.

Κι όλα αυτά παρά τη σημαντική πρόοδο που καταγράφει η έκθεση της Επιτροπής για την Ελλάδα, τόσο όσον αφορά τη δημιουργία των hotspots στα ελληνικά νησιά όσο και στην καταγραφή και δακτυλοσκόπηση των μεταναστών. Κύκλοι της Επιτροπής, μάλιστα, εξέφραζαν ικανοποίηση για το γεγονός ότι έχει αναλάβει ο ελληνικός στρατός την κατασκευή των hotspots, εκτιμώντας ότι θα είναι όλα έτοιμα ως το τέλος του μήνα.

Ποσοστά καταγραφής μεταναστών

Eνδεικτικά το ποσοστό των μεταναστών από τους οποίους έχουν ληφθεί δακτυλικά αποτυπώματα έχει αυξηθεί από 8% στο τέλος Σεπτεμβρίου 2015 σε 78% τον Ιανουάριο 2016. Παράλληλα, εκτιμάται ότι από τη στιγμή που θα είναι πλήρως επιχειρησιακά και εξοπλισμένα τα hotspots, θα υπάρχει η δυνατότητα καταγραφής 11.000 ατόμων ημερησίως.

Ο επίτροπος Μετανάστευσης, Δημήτρης Αβραμόπουλος, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες στις Βρυξέλλες, δήλωσε ότι, παρά τις καθυστερήσεις των τελευταίων μηνών, σήμερα τα πράγματα στην Ελλάδα προχωράνε πολύ πιο γρήγορα και εκτίμησε ότι η όλη κατάσταση θα έχει βελτιωθεί μέσα σε έναν μήνα.

Οσον αφορά το ενδεχόμενο απομάκρυνσης μιας χώρας από τη ζώνη Σένγκεν, ο Δ. Αβραμόπουλος επανέλαβε ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Υπογράμμισε, όμως ότι όλα τα κράτη-μέλη πρέπει να εκπληρώνουν τις ευθύνες που ανέλαβαν.


Σχετικά με το θέμα της μετεγκατάστασης, ο Δ. Αβραμόπουλος ανέφερε ότι μόλις 497 μετανάστες έχουν μετεγκατασταθεί ως τώρα από την Ελλάδα και την Ιταλία, και κάλεσε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ να επιδείξουν αίσθημα ευθύνης και να εφαρμόσουν άμεσα τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει με βάση τις πρόσφατες συμφωνίες.

Οσον αφορά τη συμφωνία περί μετεγκατάστασης από την Ελλάδα 66.400 προσφύγων, η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι η διαδικασία μέχρι σήμερα είναι αργή, καθώς έχουν γίνει μόνο 218 μετεγκαταστάσεις. Μόνο 15 κράτη-μέλη προσέφεραν στην Ελλάδα συνολικά 1.081 θέσεις για μετεγκατάσταση.

Οσον αφορά τους οικονομικούς μετανάστες, ο Δ. Αβραμόπουλος τόνισε ότι θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι «δεν θα εξαφανίζονται». Για τον λόγο αυτό, είπε ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν επαρκείς θέσεις σε κλειστά κέντρα γι' αυτούς που δεν έχουν δικαίωμα ασύλου στην ΕΕ και στη συνέχεια να επιστρέφουν στις πατρίδες τους.

Συστάσεις της Κομισιόν

Παράθυρο για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στο ελληνικό έδαφος ανοίγουν οι συστάσεις της Κομισιόν για σταδιακή επανενεργοποίηση της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ για την Ελλάδα. Με τον τρόπο αυτό, θα ξεκινήσουν εκ νέου οι διαδικασίες επαναπροώθησης αιτούντων άσυλο από άλλες χώρες της ΕΕ προς τη χώρα μας. Οι σχετικές διατάξεις είχαν ανασταλεί από το 2010, με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

«Η Επιτροπή εξέδωσε σήμερα σύσταση προς την Ελλάδα σχετικά με τα επείγοντα μέτρα που πρέπει να ληφθούν εν όψει της σταδιακής επανέναρξης μεταφορών, βάσει του κανονισμού του Δουβλίνου», ανέφερε η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για τον σκοπό αυτό, η χώρα μας καλείται να λάβει σειρά μέτρων για τη βελτίωση των συνθηκών υποδοχής και διαβίωσης για τους αιτούντες άσυλο. Επιπλέον, θα πρέπει να βελτιώσει τη δυνατότητα πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου και την άσκηση προσφυγών.

Οι διατάξεις για την επαναπροώθηση αιτούντων άσυλο από άλλες χώρες της ΕΕ στη χώρα μας είχαν ανασταλεί, με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 21 Ιανουαρίου 2010, στην υπόθεση «M.S.S. κατά Βελγίου και Ελλάδος». Οι δικαστές αποφάσισαν ότι οι βελγικές και ελληνικές αρχές παραβίασαν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όταν το Βέλγιο απέλασε Αφγανό αιτούντα άσυλο στην Ελλάδα, ως χώρα πρώτης εισόδου, σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ.

«Tο μέλλον της ευρωζώνης», κοινή πρόταση Μέρκελ-Ολάντ

Οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας, Άνγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Ολάντ αναμένεται να παρουσιάσουν μια κοινή πρόταση για το μέλλον της ευρωζώνης μέχρι το τέλος του 2016. 

Ο γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, και η γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, θα κάνουν εντός του 2016 μια κοινή πρόταση για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης μέχρι το τέλος του έτους...

Για τον υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, η κατάσταση είναι σαφής: ό, τι παρά τις διαφορές, η πρόοδος είναι ζωτικής σημασίας. «Η Ευρώπη αντιμετωπίζει σήμερα μεγάλες προκλήσεις. Είναι κοινή μας ευθύνη να προχωρήσει η Ευρώπη μπροστά», είπε.

Γνωστός ως ένθερμος υποστηρικτής της αυστηρής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, ο Γερμανός υπουργός μίλησε στο 48ο γαλλογερμανικό Συμβούλιο για την Οικονομία και τα Δημοσιονομικά, ένα φόρουμ που πραγματοποιήθηκε μεταξύ των δύο χωρών.

«Ο Φρανσουά Ολάντ και η Άνγκελα Μέρκελ θα κάνουν μια κοινή πρόταση για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης μέχρι το τέλος του έτους», συμπλήρωσε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν. Η πρόταση αυτή είναι πιθανό να είναι ένας συμβιβασμός ανάμεσα στην επιθυμία του Ολάντ για τη δημιουργία ενός πραγματικού προϋπολογισμού της ευρωζώνης, μαζί με ένα ξεχωριστό κοινοβούλιο της ευρωζώνης, και την πιο επιφυλακτική θέση της Μέρκελ. Ωστόσο, αν και οι δύο ηγέτες είναι πρόθυμοι να εργαστούν από κοινού, το σχέδιο έχει σημειώσει μέχρι στιγμής μικρή πρόοδο.

Από τη δημοσίευση της έκθεσης της Πέντε Προέδρων σχετικά με την μελλοντική ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, η έλλειψη πολιτικής συναίνεσης μεταξύ των κρατών μελών έχει οδηγήσει σε απραξία, καθώς καμία από τις προτάσεις που υποβλήθηκαν από τους Ευρωπαίους ηγέτες δεν έχει ακόμη τεθεί σε δράση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε προτάσεις της δικής περασμένο Φθινόπωρο, αλλά τα μέλη της ευρωζώνης διαιρέθηκαν όσον αφορά τον τρόπο εφαρμογής.

Οι σημαντικές διαφωνίες μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας σχετικά με τις εγγυήσεις των τραπεζικών καταθέσεων, τον τελευταίο πυλώνα της τραπεζικής ένωσης, έχουν καθυστερήσει την πρόοδο. Πάνω σε αυτό λοιπόν το θέμα, οι δύο υπουργοί προσπάθησαν να εξομαλύνουν τις διαφορές τους. «Δεν είναι δυνατόν να σημειωθεί πρόοδος στην αλληλεγγύη, αν δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των τραπεζών», δήλωσε ο πρόεδρος της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, Γενς Βάιντμαν. Ανάλογη ήταν και η τοποθέτηση του Σαπέν, Είπε ότι «η μεγαλύτερη αλληλεγγύη θα είναι δυνατή μόνο με μικρότερους κινδύνους», και ότι ήταν σημαντικό να προχωρήσουν ταυτόχρονα και τα δύο θέματα.

Η καθιέρωση ενός συστήματος εγγύησης των καταθέσεων θα σήμαινε στην πράξη ότι οι τράπεζες σε χώρες όπως η Γερμανία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διάσωση των ισπανικών τραπεζών, αν προέκυπτε ανάγκη. Αλλά ο κίνδυνος στις τράπεζες της Νότιας Ευρώπης παραμένει πολύ μεγαλύτερος, κάτι που κάνει τις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ επιφυλακτικές. .

Aline Robert/EurActiv.fr

Αλυσίδα ανακοινώσεων Κομισιόν - Μαξίμου πυροδότησε το άρθρο του Πολ Τόμσεν

Σειρά ανακοινώσεων πυροδότησε το άρθρο του Πόλ Τόμσεν,χθες, μερικές ώρες από την ολοκλήρωση του Eurogroup, στο οποίο ζητούσε περικοπή συντάξεων - Τί απαντά το Μαξίμου - «Γρίφος» η δήλωση Ντομπρόβσκις. 

«Ο Πολ Τόμσεν ζητά επί της ουσίας την εφαρμογή διαφορετικού προγράμματος από το συμφωνημένο», αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, βασιζόμενες και στο σχόλιο της Κομισιόν για το άρθρο του διευθυντή του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ.

Η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με το ThePressProject, θεωρεί ότι «αποδέκτης των θέσεων του Πολ Τόμσεν δεν είναι η ίδια, αλλά οι υπόλοιποι θεσμοί, οι οποίοι ήδη εκφράζουν την αντίθεσή τους», καθώς ζητούν όπως διαβεβαίωσε η εκπρόσωπος του Πιερ Μοσκοβισί, να εφαρμοστεί μόνο ο,τι έχει αποφασιστεί στα πλαίσια του μνημονίου.

Το Μαξίμου διαβεβαιώνει ότι «η ελληνική πλευρά συνεχίζει την κατά γράμμα υλοποίηση όσων έχουν συμφωνηθεί ανάμεσα στα δύο μέρη και μόνο αυτών».

Αινιγματικός ο Βάλντις Ντομπρόβσκις

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις δήλωσε με τη σειρά του, σήμερα, πως «το ΔΝΤ είναι ξεκάθαρα μέρος της αξιολόγησης», ερωτηθείς σχετικά με το χτεσινό άρθρο του επικεφαλής του ευρωπαϊκού γραφείου του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν.

«Οι διαπραγματεύσεις με τις ελληνικές αρχές είναι σε εξέλιξη όσον αφορα στα στοιχεία για τη δημοσιονομική προσπάθεια. Οι θεσμοί αξιολογούν αυτά τα στοιχεία με βάση αυτά που συμφωνήθηκαν τον Αύγουστο, όταν υιοθετούσαμε το Μνημόνιο. Σε κάθε περίπτωση το ΔΝΤ είναι ξεκάθαρα μέρος της αξιολόγησης και η συνεργασία είναι στενή», δήλωσε ο Βάλντις Ντομπρόβσκις.

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν εξέφρασε μάλιστα την πεποίθηση ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει πλήρως, συμπεριλαμβανόμενης της οικονομικής βοήθειας, στο ελληνικό πρόγραμμα, ενώ κατέληξε λέγοντας πως όσο οι συζητήσεις είναι σε εξέλιξη, είναι «αδύνατο να αναφερθούμε σε λεπτομέρειες». 

Σκληρή Μαξίμου κατά Τόμσεν

Με ευθείες και σκληρές αιχμές για τον ρόλο του ΔΝΤ απαντά το Μαξίμου στο επίμαχο άρθρο Τόμσεν – το άρθρο, με το οποίο ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του Ταμείου ζητά μειώσεις συντάξεων και νέα μέτρα έως 9 δισ. ευρώ.

Πηγές του Μαξίμου επισημαίνουν ότι ο Πολ Τόμσεν «ζητά επί της ουσίας την εφαρμογή διαφορετικού προγράμματος από το συμφωνημένο» και ότι αποδέκτης του μηνύματός του δεν είναι η κυβέρνηση «αλλά οι υπόλοιποι θεσμοί, οι οποίοι ήδη εκφράζουν την αντίθεσή τους».

Προς επιβεβαίωση, δε, αυτής της αντίθεσης των υπολοίπων θεσμών, οι ίδιες πηγές επικαλούνται την σημερινή δήλωση της εκπροσώπου του επιτρόπου Μοσκοβισί που, επί της ουσίας, «αδειάζει» τον Πολ Τόμσεν.

Συγκεκριμένα, από κυβερνητικές πηγές τονίζονται τα εξής:

«Πριν από λίγο, το Αθηναϊκό Πρακτορείο έστειλε το παρακάτω τηλεγράφημα:

Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δεν ζητούν τίποτα περισσότερο από την εφαρμογή του μνημονίου που συμφωνήθηκε τον Αύγουστο, σύμφωνα με την εκπρόσωπο του επιτρόπου Οικονομίας Πιέρ Μοσκοβισί, Ανίκα Μπράιτχαρτ.

Κληθείσα να σχολιάσει το άρθρο του διευθυντή του ευρωπαϊκού γραφείου του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, ο οποίος ζητά περικοπή συντάξεων, η κ. Μπράιτχαρτ ανέφερε: «Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εργάζονται ακόμη πάνω σε ένα πακέτο μέτρων για να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι που έχουν συμφωνηθεί στο μνημόνιο. Η Ελλάδα πρέπει να υιοθετήσει ένα πολύ σημαντικό πακέτο μέτρων για να ικανοποιήσει αυτούς τους στόχους. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θεωρούν ότι αυτό που πρέπει να κάνει η Ελλάδα είναι αυτό που συμφωνήθηκε στο μνημόνιο τον Αύγουστο».

Με βάση τα παραπάνω, επισημαίνεται για μια ακόμα φορά ότι σε διαδικτυακό τόπο του ΔΝΤ, ο Π. Τόμσεν ζητά επί της ουσίας την εφαρμογή διαφορετικού προγράμματος από το συμφωνημένο. Οι θέσεις που διατυπώνονται στο εν λόγω άρθρο, απέχουν ριζικά από τα όσα έχουν συμφωνηθεί ανάμεσα στην Ελλάδα και τους θεσμούς.

Η Ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι αποδέκτης των θέσεων του Π. Τόμσεν δεν είναι η ίδια, αλλά οι υπόλοιποι θεσμοί, οι οποίοι ήδη εκφράζουν την αντίθεσή τους. Η ελληνική πλευρά συνεχίζει την κατά γράμμα υλοποίηση όσων έχουν συμφωνηθεί ανάμεσα στα δύο μέρη και μόνο αυτών».

 Η παρέμβαση Πολ Τόμσεν 

Με άρθρο-παρέμβασή του χθες, στο blog του στο site του ΔΝΤ,  με τον τίτλο «Greece: Toward a Workable Program», ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν ζήτησε από την Ελλάδα μέτρα συνολικού ύψους 9 δισ. ευρώ ως το 2018, στα οποία αναπόφευκτα θα περιλαμβάνονται και περικοπές των συντάξεων. 

Αναλυτικά το άρθρο του Πολ Τόμσεν 
 

«Έχοντας τραβήξει την Ελλάδα με επιτυχία από το χείλος του γκρεμού πέρυσι το καλοκαίρι, και ακόλουθα αφού σταθεροποίησε την οικονομία, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα τώρα συζητά με τους Ευρωπαίους εταίρους της και με το ΔΝΤ ένα περιεκτικό πολυετές πρόγραμμα που μπορεί να εξασφαλίσει μια διαρκή ανάκαμψη και να καταστήσει βιώσιμο το χρέος. Ενώ οι συζητήσεις συνεχίζονται, υπήρξαν ορισμένες παρανοήσεις σχετικά με τις απόψεις και το ρόλο του ΔΝΤ στην όλη διαδικασία. Θεώρησα λοιπόν χρήσιμο να αποσαφηνίσω τα θέματα αυτά.

Υπάρχουν ισχυρισμοί ότι το ΔΝΤ έχει συνδέσει τη συμμετοχή του με δρακόντειες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα στο ασφαλιστικό. Αυτό δεν αντανακλά την πραγματικότητα. Σε τελική ανάλυση, τα νούμερα ενός προγράμματος πρέπει να βγαίνουν: ο συνδυασμός των μεταρρυθμίσεων συν την ελάφρυνση του χρέους πρέπει να δίνουν σε εμάς και στη διεθνή κοινότητα εύλογες διασφαλίσεις ότι στο τέλος του επόμενου ελληνικού προγράμματος, σχεδόν μετά από μια δεκαετία εξάρτησης από τη βοήθεια της Ευρώπης και του ΔΝΤ, η Ελλάδα θα μπορέσει τελικά να σταθεί στα πόδια της. Αυτό προϋποθέτει μια αντίστροφη εξισορρόπηση της φιλοδοξίας των μεταρρυθμίσεων και του ύψους της ελάφρυνσης του χρέους -μπορούμε σίγουρα να υποστηρίξουμε ένα πρόγραμμα με λιγότερο φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις, όμως αυτό αναπόφευκτα θα ενείχε μια μεγαλύτερη ελάφρυνση του χρέους.

Με αυτό κατά νου, όσες μεταρρυθμίσεις και να γίνουν, δεν θα μπορέσουν να καταστήσουν το ελληνικό χρέος βιώσιμο χωρίς την ελάφρυνση του, και από την άλλη μεριά, όσες ελαφρύνσεις του χρέους και να γίνουν δεν θα μπορέσουν να καταστήσουν βιώσιμο το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα χωρίς ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να γίνουν και τα δύο. Αναμφίβολα, η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι της θα πρέπει να πάρουν δύσκολες πολιτικές αποφάσεις στους επόμενους μήνες, ώστε να καταλήξουν σε ένα πρόγραμμα που είναι βιώσιμο -ένα πρόγραμμα με νούμερα που βγαίνουν.

Τέτοιες δύσκολες αποφάσεις δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται επιδερμικά, κάνοντας μη-ρεαλιστικές υποθέσεις. Αν και υπάρχει μεγάλο περιθώριο για την αύξηση της παραγωγικότητας με μεταρρυθμίσεις, η τελευταία εξαετία έδειξε ότι το εύρος και ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων που μπορεί να αποδεχτεί η ελληνική κοινωνία δεν συνάδει με την πρώιμη βελτίωση της παραγωγικότητας και με τη βιώσιμη ανάπτυξη. ‘Έτσι λοιπόν, οι υποθέσεις ότι η Ελλάδα μπορεί απλά να ξεπεράσει το πρόβλημα του χρέους της χωρίς την ελάφρυνσή του -με μια γρήγορη μετάβαση από τη χαμηλότερη στην υψηλότερη αύξηση της παραγωγικότητας μέσα στην Ευρωζώνη- δεν είναι αξιόπιστες. Ομοίως, η κατά πολύ περιορισμένη επιτυχία στην καταπολέμηση της περιβόητης φοροδιαφυγής στην Ελλάδα - για να πληρώσουν οι ευκατάστατοι το δίκαιο μερίδιό τους- σημαίνει ότι οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό δεν μπορούν να αποφευχθούν κάνοντας απλά υποθέσεις ότι θα γίνουν υψηλότερες εισπράξεις φόρων στο μέλλον.

Γιατί τόση μεγάλη επικέντρωση στις ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις; Παρά τις ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012, το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα παραμένει σε οικονομικά- απλησίαστα και γενναιόδωρα επίπεδα. Για παράδειγμα, οι τυπικές συντάξεις σε ονομαστικούς όρους ευρώ, είναι σε γενικές γραμμές παρόμοιες στην Ελλάδα και στη Γερμανία, αν και η Γερμανία -με μέτρο το μέσο μισθό- είναι δύο φορές πιο πλούσια από την Ελλάδα.

Πρέπει επίσης να προσθέσουμε ότι οι Έλληνες εξακολουθούν να συνταξιοδοτούνται πολύ πιο νωρίς από τους Γερμανούς, και ότι οι Γερμανία είναι πιο αποτελεσματική στην είσπραξη των ασφαλιστικών εισφορών. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Ελληνικός προϋπολογισμός χρειάζεται να μεταφέρει περίπου το 10% του ΑΕΠ για να καλύψει το μεγάλο κενό στο ασφαλιστικό σύστημα, σε σύγκριση με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι 2½ τοις εκατό. Σαφώς, αυτό δεν είναι βιώσιμο.

Δεν μπορεί όμως η Ελλάδα να προστατέψει τους συνταξιούχους κάνοντας περικοπές αλλού ή αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές; Υπάρχει κάποιο περιθώριο για τα μέτρα αυτά, όμως είναι πολύ περιορισμένο.

Το μεγαλύτερο μέρος των άλλων δαπανών έχει ήδη κοπεί δραστικά στην προσπάθεια να προστατευτούν οι συντάξεις και οι κοινωνικές παροχές, ενώ η δυστοκία στη διεύρυνση της βάσης και στη βελτίωση της συμμόρφωσης έχει ήδη προκαλέσει μεγάλη εξάρτηση από υψηλούς φορολογικούς συντελεστές. Για να πετύχει τον φιλόδοξο μεσοπρόθεσμο στόχο της για πρωτογενές πλεόνασμα 3½ τοις εκατό του ΑΕΠ, η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει μέτρα της τάξης περίπου του 4-5 τοις εκατό του ΑΕΠ. Δεν μπορούμε να δούμε πώς μπορεί να το πετύχει αυτό η Ελλάδα χωρίς σημαντικές εξοικονομήσεις στις συντάξεις.

Βέβαια, οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό θα είναι κοινωνικά δύσκολες για τον ελληνικό λαό, ο οποίος έχει αντιμετωπίσει σημαντικές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια. Στην πράξη, οι κοινωνικές πιέσεις έχουν ήδη εξαναγκάσει τόσο τις προηγούμενες όσο και την τωρινή κυβέρνηση να κάνουν αναστροφές στην πορεία και, δυστυχώς, η Ελλάδα έχει απομακρυνθεί περισσότερο από την επίτευξη των μεσοπρόθεσμων στόχων της συγκριτικά με τα μέσα του 2014, πριν από την εξάλειψη ενός πρωτογενούς πλεονάσματος που αποδείχθηκε προσωρινό, από μια σημαντική δημοσιονομική χαλάρωση. Από την άποψη αυτή, η Κυβέρνηση έχει δίκιο να επισημαίνει ότι οι συντάξεις στην Ελλάδα έχουν μια ευρύτερη κοινωνική λειτουργία. Όμως, η χρήση των συντάξεων με τον τρόπο αυτό δεν αποτελεί βιώσιμη λύση. Αυτό που χρειάζεται -και που είναι κάτι που το ΔΝΤ υποστηρίζει- είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας που είναι μεσοπρόθεσμα βιώσιμο.

Θα μπορούσε ένας στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα πολύ χαμηλότερος από το 3½ τοις εκατό του ΑΕΠ να κάνει την απαραίτητη ασφαλιστική μεταρρύθμιση λιγότερο απαιτητική; Αυτό εύλογα αποτελεί ένα επίμαχο θέμα ανάμεσα στους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας, κατά ένα μέρος γιατί αρκετοί εταίροι είναι αναγκασμένοι να έχουν παρόμοια υψηλά πλεονάσματα για να διατηρήσουν τη βιωσιμότητα του χρέους τους, και κατά ένα άλλο μέρος γιατί ορισμένες από τις χώρες που στην πραγματικότητα θα κληθούν να πληρώσουν την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι πιο φτωχές από την Ελλάδα και πληρώνουν λιγότερο γενναιόδωρες συντάξεις στους δικούς τους λαούς. Με την Ευρωζώνη να βρίσκεται ακόμη μακριά από την επίτευξη μιας πολιτικής ένωσης, ένας συμβιβασμός θα πρέπει να αντανακλά αυτούς τους πολιτικούς περιορισμούς. Το ΔΝΤ είναι διατεθειμένο να εργαστεί με το συνδυασμό μεταρρυθμίσεων και ελάφρυνσης του χρέους που μπορεί να συμφωνηθεί μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων της. Όμως, και πάλι τα νούμερα πρέπει να βγαίνουν.

Το ΔΝΤ δεν θέλει να εφαρμόσει η Ελλάδα μια δρακόντεια δημοσιονομική προσαρμογή σε μια οικονομία που ήδη βρίσκεται σε σοβαρή ύφεση. Στην πράξη έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει μια πορεία δημοσιονομικής προσαρμογής που στηρίζει περισσότερο μια πιο βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη η οποία μεσοπρόθεσμα είναι πιο ρεαλιστική. Ακόμη δεν έχουμε δει ένα αξιόπιστο σχέδιο για τον τρόπο που η Ελλάδα θα πετύχει τον πολύ φιλόδοξο μεσοπρόθεσμο στόχο του πλεονάσματος, που είναι το κλειδί στα σχέδια της Κυβέρνησης για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους. Αυτή η έμφαση στην αξιοπιστία έχει καίρια σημασία για τη δημιουργία εμπιστοσύνης στους επενδυτές, που είναι ζωτική για την αναζωογόνηση της Ελλάδας. Ένα σχέδιο που είναι βασισμένο σε υπερβολικά αισιόδοξες παραδοχές σύντομα θα προκαλέσει την επανεμφάνιση φόβων για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και θα καταπνίξει το επενδυτικό κλίμα.

Ο απώτερος στόχος της συνεργασίας του ΔΝΤ με την Ελλάδα είναι να βοηθήσει τη χώρα να ξαναμπεί στο δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης, που θα ωφελήσει τον ελληνικό λαό. Το ΔΝΤ θα υποστηρίξει τις ελληνικές Αρχές και τους Ευρωπαίους εταίρους τους στην κατάρτιση ενός προγράμματος μεταρρυθμίσεων και ελάφρυνσης του χρέους στο οποίο τα νούμερα θα βγαίνουν. Υπάρχουν δύσκολες επιλογές που πρέπει να γίνουν, όμως είναι σημαντικό να γίνουν για να μην χαθούν οι προσπάθειες που έκανε η Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια».

Αγωνιστική κινητοποίηση δασκάλων και καθηγητών την ερχόμενη Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου

Με το σύνθημα «ΟΧΙ στη λογιστική αντίληψη στην εκπαίδευση. ΝΑΙ σε μόνιμους διορισμούς» προχωρούν σε κινητοποιήσεις δάσκαλοι και καθηγητές, την ερχόμενη Τετάρτη, 17 Φεβρουαρίου.

Η περικοπή των δαπανών για το δημόσιο σχολείο συνεχίζεται. Η λιτότητα διαρκείας όχι μόνο συντηρεί και διογκώνει το πρόβλημα, αλλά οδηγεί και σε “λύσεις” που γεννούν νέα προβλήματα.

 

Η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ κήρυξαν δίωρη διευκολυντική στάση εργασίας (12:00-14:00 και 14:00-16:00), ούτως ώστε οι εκπαιδευτικοί να συγκεντρωθούν στο κτίριο του υπουργείου Παιδείας, στις 13:30. Αίτημά τους είναι να μην πραγματοποιηθούν άλλες μετακινήσεις εκπαιδευτικών, αλλά μόνιμοι διορισμοί.

Σε σχετική ανακοίνωση, οι δάσκαλοι καταγγέλλουν ότι τα κενά στα σχολεία «καλά κρατούν» και τονίζουν ότι η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας επιστρατεύει αντιεκπαιδευτική μέθοδο για τη μέτρηση των κενών, τη «λογιστική των ωρών». «Όσο το υπουργείο συνεχίζει να βλέπει διδακτικές ώρες αντί για σχολικές τάξεις, τόσο θα συνεχίσει να διαλύει δημοτικά σχολεία» αναφέρει χαρακτηριστικά η ΔΟΕ.

Σημειώνεται ότι η ΔΟΕ είχε διαμαρτυρηθεί έντονα κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, την περασμένη Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου, για τις δηλώσεις του υπουργού, Ν. Φίλη, περί πλασματικών κενών.

ΔΟΕ- ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ΝΑΙ ΣΕ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ Δ.Ο.Ε. – Ο.Λ.Μ.Ε
ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Tετάρτη 17-2-2016, 13.30

11 Φεβρουαρίου και τα κενά στα σχολεία καλά κρατούν. Γνωρίζει πολύ καλά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου αυτό που γνωρίζουν όλοι οι εκπαιδευτικοί αλλά και η κοινωνία. Κάθε χρόνο η κατάσταση είναι χειρότερη. Η περικοπή των δαπανών για το δημόσιο σχολείο συνεχίζεται. Η λιτότητα διαρκείας όχι μόνο συντηρεί και διογκώνει το πρόβλημα, αλλά οδηγεί και σε “λύσεις” που γεννούν νέα προβλήματα.

Εδώ και μερικά χρόνια το Υπουργείο Παιδείας, για να βρει πόσα κενά οφείλονται στις ελλείψεις προσωπικού και πόσα στην κακοδιαχείριση (στην πραγματικότητα για να βγάλει από τη μύγα ξύγκι) επιστρατεύει μια εντελώς αντιεκπαιδευτική μέθοδο, τη λογιστική των διδακτικών ωρών. Προσθέτει τις ώρες διδασκαλίας που αντιστοιχούν στο ωράριο των μάχιμων εκπαιδευτικών και τις συγκρίνει με τις ώρες διδασκαλίας που αντιστοιχούν στα ωρολόγια προγράμματα των σχολείων. Η σύγκριση επιτρέπει στο Υπουργείο να κρίνει ότι αυτό έκανε τη δουλειά του (πληρώνει και προσφέρει τις απαραίτητες ώρες) και στη συνέχεια να πιέζει τη ζωή των σχολείων να προσαρμοστεί στους αριθμούς. Όμως τα σχολεία δεν είναι αλυσίδες παραγωγής. Η μετατροπή της παιδαγωγικής σχέσης σε αλυσίδα διδασκαλιών καταστρέφει τα σχολεία.

Όσο το υπουργείο συνεχίζει να βλέπει διδακτικές ώρες αντί για σχολικές τάξεις, τόσο θα συνεχίσει να διαλύει δημοτικά σχολεία. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου πρέπει να καταλάβει ότι η έλλειψη νηπιαγωγού, δασκάλας/δασκάλου από μια τάξη σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από μια παρέλαση διδασκόντων. Οι μαθητές θέλουν τον άνθρωπο που θα τον εμπιστεύονται, που θα τους γνωρίζει, θα τους καταλαβαίνει και στην κατανόηση αυτή θα βασίζεται για να στηρίξει το μαθητή στη σχέση του με τη γνώση και τον κόσμο του σχολείου. Στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, το κέντρο δεν βρίσκεται στα γνωστικά αντικείμενα, βρίσκεται στα πρόσωπα των ανθρώπων του: μαθητών και εκπαιδευτικών. Στο δημοτικό σχολείο τάξη χωρίς δάσκαλο είναι τάξη στην οποία στερούμε τα βασικά μορφωτικά δικαιώματα, γιατί στις ηλικίες αυτές προϋπόθεση της μορφωτικής διαδικασίας είναι η προσωπική σχέση δασκάλου μαθητή.

Όταν λοιπόν το υπουργείο φιλοδοξεί να καλύψει ένα κενό σε τάξη μεταφέροντας δυο τρεις συναδέλφους από γειτονικά σχολεία για να διδάξουν στην τάξη αυτή μέρος του προγράμματος της, μπαλώνει μεν το λογιστικό κενό, αφήνει όμως εντελώς ακάλυπτη την παιδαγωγική σχέση.

Η λογιστική μέθοδος έχει αντίστοιχες συνέπειες και στα σχολεία με “πλεονάσματα” διδακτικών ωρών. Στα σχολεία αυτά απαιτείται να συγκεντρωθούν οι “πλεονάζουσες” ώρες στο πρόσωπο ενός/μίας συναδέλφου, το τμήμα του οποίου μένει εν πολλοίς χωρίς δάσκαλο τάξης, αφού αυτός δυο τρεις μέρες τη βδομάδα διδάσκει σε άλλο σχολείο. Κι όλα αυτά χωρίς να αναφέρουμε και το τελειωτικό χτύπημα που δέχεται η ενισχυτική διδασκαλία με τη «λύση» αυτή.

Γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πλεόνασμα ωρών. Οι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν μέσα από την ενισχυτική διδασκαλία να καλύψουν την έλλειψη υποστηρικτικών δομών που η πολιτεία οφείλει να παρέχει στους μαθητές που τις χρειάζονται. Η πολιτική ηγεσία συνεχίζει στον ίδιο δρόμο των προηγούμενων κυβερνήσεων: υιοθετεί τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ, δεσμεύεται από το μνημόνιο που υπέγραψε και επιχειρεί να μεταφέρει τις ευθύνες για τα κενά στους εκπαιδευτικούς.

Εάν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου θέλει να δει καθαρά την εικόνα της εκπαίδευσης θα πρέπει να σταματήσει τώρα και για πάντα τη λογιστική αντιμετώπιση του προβλήματος των κενών. Να προχωρήσει άμεσα σε όλες στους απαραίτητους διορισμούς εκπαιδευτικών για να καλύψει τα κενά.

Κανένα κενό στα σχολεία.
Κανένα τμήμα χωρίς δάσκαλο.
Δε θα επιτρέψουμε τις μετακινήσεις εκπαιδευτικών και την παραπέρα υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών να εντοπίσουν και να αναδείξουν όλες τις περιπτώσεις μετακινήσεων εκπαιδευτικών που έχουν ως γνώμονα τη λογιστική αντίληψη για την εκπαίδευση, γίνονται για το λόγο ότι η κυβέρνηση αρνείται να θέσει την παιδαγωγική υπεράνω των αριθμών και δε θα συνέβαιναν εάν δεν κυριαρχούσαν λογικές εξοικονόμησης πόρων που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα χρησιμοποιούνταν για διορισμούς εκπαιδευτικών. Η καταγγελία αυτών των μεθόδων και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και Περιφερειακές Διευθύνσεις είναι μερικά από τα μέσα που μπορούν να μεταχειριστούν.

Για την ανάδειξη του προβλήματος και με την απαίτηση να μην πραγματοποιηθούν άλλες μετακινήσεις αλλά μόνιμοι διορισμοί τώρα, τα Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και της Ο.Λ.Μ.Ε. καλούν τους εκπαιδευτικούς σε δυναμική παρουσία στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που οργανώνουν την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου και ώρα 13.30 στο Υπουργείο Παιδείας. Για να διευκολυνθεί η συμμετοχή των συναδέλφων κηρύσσουμε 2ωρη διευκολυντική στάση εργασίας (12-2 και 2-4).

Όλοι στη συγκέντρωση την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου στο Υπουργείο Παιδείας
Θέμα: « Όχι στη λογιστική αντίληψη στην εκπαίδευση. Ναι σε μόνιμους διορισμούς.»

Αρ. Πρωτ.408 Αθήνα 11/2/2016
Προς
Τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Οταν ο Σόιμπλε ανέλυε επί 90 λεπτά το Grexit!

Το ΑΝΤΙΚΡΥ υπηρετώντας την πολύπλευρη ενημερωση αναδημοσιεύει σήμερα άρθρο του Βασίλη Νέδου από την την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, άρθρο το οποίο περιλαμβάνει το σχέδιο GREXIT του Β. Σόιμπλε. Ένα άρθρο-ιστορικό αφήγημα του Ευ. Βενιζέλου όπου αποκαλύπτεται το παρασκήνιο και τα σχέδια του γερμανού ΥΠΟΙΚ τη περίοδο του Σεπτέμβρη του 2011.

Σόιμπλε, 'Ασμουσεν, Βενιζέλος και Ζανιάς 

Η πρόταση Σόιμπλε προέβλεπε την άμεση έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ με επιβολή capital controls. Θα επιτρεπόταν η εκταμίευση 50 ευρώ την εβδομάδα για κάθε πολίτη. Ολες οι καταθέσεις πάνω από 3.000 θα μετατρέπονταν άμεσα από ευρώ σε δραχμές. «Είχαμε 200 δισ. ευρώ καταθέσεις στις τράπεζες τότε. Αν συνέβαινε αυτό, θα είχε διαλυθεί η οικονομία», σχολιάζει σήμερα ο κ. Ευ. Βενιζέλος....

Ακολουθεί το άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

«Αυτό που έχει σημασία είναι μόνο η σωτηρία των μεταπολεμικών επιτευγμάτων της χώρας, για τα οποία μόχθησαν γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων». Η δήλωση αυτή έγινε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου 2011 από τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, στην είσοδο του ξενοδοχείου «Mόνοπολ» στο Βρότσλαβ της πολωνικής Σιλεσίας.

Με φόντο τα αναρριχώμενα φυτά που ανέμιζαν νωχελικά στην είσοδο της αίθουσας όπου είχαν πραγματοποιηθεί λίγο νωρίτερα οι διαδοχικές συνεδριάσεις του Ecofin και του Eurogroup, η μαγνητοσκοπημένη δήλωση του κ. Βενιζέλου δεν θα μπορούσε να ξεχωρίσει εύκολα από άλλες δηλώσεις που είχε κάνει την ίδια, πολύ κρίσιμη για το μέλλον της χώρας, περίοδο.

Την τραγικότητα της σημασίας της φράσης «σωτηρία των μεταπολεμικών επιτευγμάτων της χώρας», την οποία ορισμένοι τότε θεωρούσαν υπερβολική, πιστοποίησε πρόσφατα και ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς παραδέχθηκε ότι, όντως, εκείνον τον Σεπτέμβριο είχε προτείνει εθελοντική έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη με αντάλλαγμα κάποια χρήματα και ανθρωπιστική βοήθεια σε τρόφιμα και φάρμακα.

Εκείνο το πρωί

Ο κ. Βενιζέλος εξομολογείται σήμερα στην «Κ» ότι το πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου 2011 δεν υπήρχε καμία ένδειξη για τον τρόπο που θα εξελισσόταν εκείνη η ημέρα. Ο τότε υπουργός Οικονομικών είχε ήδη συμφωνήσει με τον Γερμανό ομόλογό του κ. Σόιμπλε να συναντηθούν στο Βρότσλαβ. Επρόκειτο για εκδήλωση της πολωνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία θα συνεδρίαζε πρώτα το άτυπο Ecofin, με τη συμμετοχή των 28 κεντρικών τραπεζιτών της Ε.Ε. (την Ελλάδα εκπροσωπούσε τότε ο κ. Γ. Προβόπουλος), ενώ είχε κληθεί και ο τότε υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ.

Ο κ. Βενιζέλος, όπως άλλωστε και ο κ. Σόιμπλε, είχε μεταβεί στην Πολωνία μετά της συζύγου του, έπειτα από ένα, εφιαλτικό για την Ελλάδα, καλοκαίρι. Υπενθυμίζει ότι έγινε υπουργός Οικονομικών στις 17 Ιουνίου, στις 29 του ίδιου μήνα η Βουλή ενέκρινε το Μεσοπρόθεσμο, ενώ στις 5 Ιουλίου συνάντησε τον κ. Σόιμπλε στο Βερολίνο, σε ένα κινέζικο εστιατόριο.

Τα... νουντλς

Εκεί, ανάμεσα σε νουντλς και ψητή πάπια, αποφασίστηκε η μορφή του δεύτερου πακέτου, δηλαδή η χρηματοδότηση και η ελάφρυνση του χρέους (PSI). Ο κ. Βενιζέλος θυμάται ότι έκτοτε μεσολάβησαν –μεταξύ άλλων– τα stress tests των ελληνικών τραπεζών, η επίσημη διατύπωση της συμφωνίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (21 Ιουλίου) και η επίσκεψη της τρόικας στις 29 Αυγούστου, όταν και προέκυψε η ανάγκη για νέα μέτρα. Τότε, όπως είναι γνωστό, επινοήθηκε το ΕΕΤΗΔΕΕ, δηλαδή η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας διά του, άμεσου και αποδοτικού, λογαριασμού της ΔΕΗ.

Οταν ο κ. Βενιζέλος περνούσε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου 2011 την υπερπολυτελή, ανακαινισμένη νεομπαρόκ πρόσοψη του ξενοδοχείου «Μόνοπολ», γνώριζε ότι στο περιθώριο των συνεδριάσεων θα συναντηθεί με τον κ. Σόιμπλε. Εκείνο που δεν γνώριζε ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα πραγματοποιούνταν αυτή η συνάντηση.

Η σαμπάνια

Το κλίμα δεν θύμιζε σε τίποτα τι θα ακολουθούσε. Ο κ. Βενιζέλος θυμάται μια μάλλον «ιλαρή ατμόσφαιρα». Απαντες ασχολούνταν περισσότερο να εντοπίσουν τον σερβιτόρο που περιέφερε τον δίσκο με τα ποτήρια σαμπάνιας, παρά να αναλωθούν στις διάφορες λεπτομέρειες της οικονομίας της Ελλάδας ή την παρουσία του κ. Γκάιτνερ, ο οποίος κόμιζε την αμερικανική αμφισβήτηση της κυρίαρχης γερμανικής συνταγής για την αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.

Το «Μόνοπολ» είναι χτισμένο στα ερείπια ενός παλιού φραγκισκανικού μοναστηριού στο γοτθικό κέντρο της παλιάς πόλης του Βρότσλαβ και έχει φιλοξενήσει στη μακρόχρονη ιστορία του τον Πάμπλο Πικάσο, τη Μάρλεν Ντίτριχ και πολλούς άλλους διάσημους του 20ού αιώνα. Ανεγέρθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, αποτέλεσε κέντρο συνάντησης επιχειρηματιών, καλλιτεχνών, πολιτικών και διανοουμένων (το πανεπιστήμιο της πόλης έχει «δώσει» εννέα νομπελίστες – Τέοντορ Μόμσεν, Φίλιπ Λέναρντ, Εντουαρντ Μπούχνερ, Πάουλ Ερλιχ, Φριτζ Χάμπερ, Φρίντριχ Μπέργκιους, Ερβιν Σρέντινγκερ, Οτο Στερν και Μαξ Μπορν) και έκτοτε έχει υποστεί μια σειρά από τροποποιήσεις.

Ωστόσο, μετά το 1990 και την πτώση του σοσιαλισμού, το «Μόνοπολ» υπέστη παρεμβάσεις που θα αφαιρούσαν οτιδήποτε θύμιζε στους Πολωνούς την –ιστορικά μισητή– περίοδο της υπαγωγής της χώρας στη σφαίρα της σοβιετικής επιρροής. Η ατμόσφαιρα Μπελ Επόκ εξατμίστηκε σχετικά γρήγορα για τον κ. Βενιζέλο, αλλά και για τον κ. Γιώργο Ζανιά, τότε επικεφαλής του ΣΟΕ και βασικό –πανταχού παρόντα– τεχνοκράτη της ελληνικής κυβέρνησης σε όλα τα Euroworking Group από το 2009 μέχρι και το 2012.

Ενας απεσταλμένος του κ. Σόιμπλε τούς μετέφερε ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας είναι έτοιμος να τους συναντήσει. Οι δύο άνδρες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, καθώς γνώριζαν ότι κάποια στιγμή το συγκεκριμένο ραντεβού έπρεπε να πραγματοποιηθεί και άκουσαν τον νεαρό που είχε αναλάβει να τους ειδοποιήσει να λέει: «Ακολουθήστε με».

Το δεύτερο υπόγειο

Οι κ. Βενιζέλος και Ζανιάς κατέβηκαν δύο επίπεδα και έφτασαν στο δεύτερο υπόγειο του ξενοδοχείου. Εκεί υπήρχε ένα παλιό μπαρ-ρεστοράν το οποίο ήταν κλειστό, δεν λειτουργούσε. Τα φώτα ήταν κλειστά. Τα περισσότερα τραπέζια είχαν μαζευτεί στην άκρη, ενώ οι καρέκλες ήταν στοιβαγμένες σε διάφορα σημεία του ρεστοράν, το οποίο παρά το ημίφως ανέδιδε τον κεντροευρωπαϊκό χαρακτήρα που σίγουρα έχει όταν είναι σε λειτουργία. Σε ένα τραπέζι στο βάθος του ρεστοράν, το οποίο ήταν φωτισμένο, κάθονταν ήδη ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Γεργκ Ασμουσεν, τότε υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.

Η διαφορά ατμόσφαιρας ανάμεσα στο ισόγειο, όπου εκτυλισσόταν η δεξίωση υποδοχής της πολωνικής προεδρίας, και στο υπόγειο, όπου ο κ. Βενιζέλος θα άκουγε την πιο τρομακτική πρόταση της πολιτικής καριέρας του, ήταν αισθητή. Στο ισόγειο, υπουργοί, οι σύζυγοί τους, τραπεζίτες και διπλωμάτες απολάμβαναν ένα πλούσιο μενού εδεσμάτων και κρασιών. Στο δεύτερο υπόγειο, όπου βρίσκονταν και τα θεμέλια του παλιού φραγκισκανικού μοναστηριού πάνω στο οποίο χτίστηκε το πολυτελές «Μόνοπολ», πάνω στο τραπέζι δεν υπήρχε τίποτα.

«Λίγο νερό»

Ο κ. Βενιζέλος θυμάται ότι κάποια στιγμή αναζήτησε νερό, καθώς, όταν κάθισαν στις καρέκλες τους, το μόνο πράγμα που υπήρχε στο τραπέζι ήταν τα μπλεγμένα δάχτυλα του κ. Σόιμπλε. Ακολούθησαν οι τυπικοί χαιρετισμοί ανάμεσα στους τέσσερις άνδρες, ενώ ήταν απολύτως σαφές ότι ο κ. Σόιμπλε είχε ευχάριστη διάθεση. Με δική του εντολή έφυγαν και οι άνδρες της ασφάλειας. Ο κ. Ζανιάς, συνηθισμένος στα ουκ ολίγα «θερμά επεισόδια», βρήκε την ατμόσφαιρα ελαφρώς απόκοσμη, αλλά πιο ανακουφιστική από τις προηγούμενες φορές που είχε βρεθεί απέναντι σε Γερμανούς τεχνοκράτες, όπως ο αυστηρός και συνοφρυωμένος κ. Ασμουσεν. Η αίσθησή του θα άλλαζε πολύ σύντομα...

«Θα σου κάνω μια πρόταση γερμανική...»

«Εχω να σας κάνω μια πρόταση, η οποία δεν είναι ευρωπαϊκή, αλλά δική μας, της Γερμανίας», είπε ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος ξέμπλεξε τα δάκτυλά του και εναπόθεσε στο τραπέζι έναν ανοικτόχρωμο φάκελο και ορισμένα τυπωμένα χαρτιά. Αμέσως οι παριστάμενοι αντιλήφθηκαν ότι η συνάντηση δεν επρόκειτο να έχει τον τυπικό χαρακτήρα της συμφωνίας για τις λεπτομέρειες που εκκρεμούσαν στην πορεία προς τη νέα συμφωνία.

Ο κ. Σόιμπλε, κατά τη συνήθη πρακτική του, δεν εισήλθε καθόλου στις τεχνικές λεπτομέρειες και είπε στον κ. Βενιζέλο ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να συνέλθει οικονομικά δίχως υποτίμηση. Και επειδή η εσωτερική υποτίμηση που είχε υποστεί ώς εκείνη τη στιγμή η ελληνική οικονομία δεν είχε φέρει αποτελέσματα, ίσως είχε έρθει η ώρα για κάτι πιο δραστικό: την εθελούσια έξοδο της χώρας από το ευρώ.

«Να ολοκληρώσω»

Η συζήτηση δεν είχε χαρακτήρα μονολόγου. Ο κ. Βενιζέλος, ευθύς εξαρχής και χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν, απέρριψε ευθέως και επί της αρχής την πρόταση του κ. Σόιμπλε. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επέμεινε, καθώς ήθελε να ξεδιπλώσει όλες τις πτυχές της πρότασής του, ελπίζοντας ότι κάποια από αυτές μπορεί να αποδειχθεί ελκυστική για τον κ. Βενιζέλο.

Ο κ. Σόιμπλε πρότεινε. Ο κ. Βενιζέλος απέρριπτε. Μονότονα. Για 90 λεπτά. Πιο συχνά παρεμβαλλόταν στη συζήτηση ο κ. Ασμουσεν, προκειμένου να φωτίσει κάποιες τεχνικές πτυχές των προτάσεων του κ. Σόιμπλε. Λιγότερο τακτικά παρεμβαλλόταν ο κ. Ζανιάς. Αλλωστε, δεν υπήρχαν και πολλά να σχολιαστούν...

Capital controls

Τι περιείχε εκείνη η πρόταση; Προβλεπόταν η άμεση έξοδος από το ευρώ με επιβολή capital controls. Θα επιτρεπόταν η εκταμίευση 50 ευρώ την εβδομάδα για κάθε πολίτη. Ολες οι καταθέσεις πάνω από 3.000 θα μετατρέπονταν άμεσα από ευρώ σε δραχμές. «Είχαμε 200 δισ. ευρώ καταθέσεις στις τράπεζες τότε. Αν συνέβαινε αυτό, θα είχε διαλυθεί η οικονομία», σχολιάζει στην «Κ» ο κ. Βενιζέλος εκείνες τις προτάσεις. Ηταν ιδιαιτέρως σοκαριστική για τον κ. Βενιζέλο η ανατριχιαστική λεπτομέρεια με την οποία είχε σχεδιασθεί το σχέδιο ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Ελλάδα.

Τρόφιμα - φάρμακα

Ο κ. Σόιμπλε γνώριζε, βέβαια, ότι οι πρώτοι μήνες θα οδηγούσαν σε ραγδαία υποτίμηση του νομίσματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις εισαγωγές σε τρόφιμα και φάρμακα. Γι’ αυτό και προσέφερε στον κ. Βενιζέλο ένα πλήρες πρόγραμμα βοήθειας σε τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα, αλλά και μια ενισχυμένη πρόσβαση στα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ο κ. Βενιζέλος αντιλαμβανόταν, την ίδια στιγμή, ότι η πρόταση Σόιμπλε θα ήταν «βούτυρο στο ψωμί» των προυχόντων του κόμματος της δραχμής που είχαν «τις ζημιές μέσα και τα λεφτά έξω».

Επειτα από 90 λεπτά επαφής με αυτή την εμπειρία Αποκαλύψεως, ο κ. Βενιζέλος επανέλαβε την άρνησή του στον κ. Σόιμπλε και τον αποχαιρέτισε. «Δεν συζητάω το σενάριο αυτό. Ούτε και έχω να συμβουλευθώ κανέναν», φέρεται να είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος. Ο κ. Σόιμπλε δέχθηκε την άρνηση του Ελληνα ομολόγου του και αποχώρησε.

«Ενα ποτήρι...»

Ο κ. Βενιζέλος θυμάται ακόμα ότι αναζητούσε ένα ποτήρι νερό. Οταν ανέβηκε στο ισόγειο, ζήτησε λίγο νερό και, αφού ξεδίψασε, ενεργοποίησε το κινητό τηλέφωνό του, το οποίο είχε κλειστό καθ’ όλη τη διάρκεια της ενενηντάλεπτης συνάντησής του με τον κ. Σόιμπλε. Τηλεφώνησε τότε στον κ. Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος βρισκόταν στο Λονδίνο. Τον ενημέρωσε ότι απέρριψε τις πιεστικές προτάσεις του κ. Σόιμπλε, κάτι που, βεβαίως, βρήκε απολύτως σύμφωνο και τον τότε πρωθυπουργό.

Ο κ. Παπανδρέου ήταν στο Λονδίνο και ετοιμαζόταν να μεταβεί στη Νέα Υόρκη για την ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Οταν έκλεισε το τηλέφωνο με τον πρωθυπουργό, η ατμόσφαιρα στη δεξίωση είχε ήδη «ξεθυμάνει». Ο κ. Βενιζέλος ζήτησε από τον κ. Ζανιά να συγκεντρώσει και τους υπολοίπους της αποστολής στο Βρότσλαβ. Ενα ποτό έπειτα από μια τέτοια βραδιά κρινόταν απαραίτητο.

Αφωνοι...

Τελικά αναζήτησαν και κάθισαν σε κάποιο ρεστοράν της περιοχής, όχι όμως στο ξενοδοχείο «Μόνοπολ». Μέλος της ελληνικής αποστολής στην Πολωνία, που κατά τη διάρκεια του τετ α τετ Βενιζέλου-Σόιμπλε στο δεύτερο υπόγειο βρισκόταν στη δεξίωση του ισογείου, θυμάται ότι κατέφθασε στο ρεστοράν ανυποψίαστος για το τι θα άκουγε. Η αποκάλυψη του κ. Βενιζέλου για το τι διημείφθη στο υπόγειο του «Μόνοπολ» διέλυσε αίφνης την ευχάριστη διάθεση του ιδίου και των υπολοίπων μελών της αποστολής που δυσκολεύονταν να αρθρώσουν έστω και μία πρόταση.

Το σοκ και η περίσκεψη ήταν τα βασικά συναισθήματα για το υπόλοιπο της βραδιάς. Νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας, έχοντας αντιληφθεί το «πολεμικό» κλίμα, ο κ. Βενιζέλος τηλεφώνησε ξανά στον κ. Παπανδρέου, τον οποίο συμβούλευσε να μην ταξιδέψει ώς τη Νέα Υόρκη και τη Γ.Σ. του ΟΗΕ, ώστε να αποφύγει πιθανές πιέσεις σε υψηλότερο επίπεδο. Εκείνη τη στιγμή τίποτε δεν ήταν σίγουρο. Ο κ. Παπανδρέου συμφώνησε με τον κ. Βενιζέλο και από το Λονδίνο επέστρεψε την ίδια ημέρα στην Αθήνα. Στις 27 Οκτωβρίου, οι δύο πλευρές συμφωνούσαν στο νέο πρόγραμμα..

Βασίλης Νέδος / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - 7/2/2016

D.W.: Με νατοϊκή δύναμη κατά των διακινητών - Τα γερμανικά πολιτικά κόμματα για την νατοϊκή εμπλοκή στο Αιγαίο

Το «πράσινο φως» για την ενεργοποίηση νατοϊκών δυνάμεων στα ελληνοτουρκικά σύνορα με στόχο να τεθεί τέρμα στη διακίνηση προσφύγων αποφάσισαν οι υπουργοί Άμυνας. Αντιδράσεις από τη γερμανική αντιπολίτευση.

Όπως αναφέρεται σε γερμανικά δημοσιεύματα τύπου η νατοϊκή δύναμη θα διαδραματίσει κατά μια έννοια και έναν διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα στις δύο χώρες, Ελλάδας-Τουρκίας, με την άμεση ανταλλαγή σχετικών πληροφοριών, κάτι που δεν γίνεται πλήρως μέχρι τώρα.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ήταν ομόφωνη και όπως δήλωσε ο Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτεμπεργκ ο ανώτατος διοικητής των δυνάμεων της Συμμαχίας πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλοβ, έδωσε ήδη εντολή στη μόνιμη συμμαχική δύναμη υπό τη γερμανική διοίκηση του Πλοίου Γενικής Υποστήριξης «Βόννη», που βρίσκεται αυτήν την περίοδο στην Κύπρο, να πλεύσει προς το Αιγαίο. Η γερμανίδα υπουργός Άμυνας, Ούρζουλα φον ντερ Λάιεν διευκρίνισε ότι θα πλεύσει προς την Κρήτη, ενώ παράλληλα γίνονται κι άλλες προετοιμασίες. Στη δύναμη συμμετέχουν πλοία από την Ιταλία, τον Καναδά, την Ελλάδα και την Τουρκία.

Και διαμεσολαβητικός ο ρόλος του ΝΑΤΟ

Πρόκειται για νατοϊκή επιχείρηση επιτήρησης του θαλάσσιου χώρου ανάμεσα στη Τουρκία και στα ελληνικά νησιά και ο στόχος της δεν είναι η διάσωση των προσφύγων, κάτι τέτοιο θα γίνεται μόνο κατ' εξαίρεση για ανθρωπιστικούς λόγους. Πρωταρχικός στόχος θα είναι η καταπολέμηση της δράσης των διακινητών προσφύγων «που κερδίζουν εκατομμύρια από τους πρόσφυγες και ανέχονται να πνίγονται χιλιάδες», όπως τόνισε η γερμανίδα υπουργός Άμυνας Ούρζουλα φον ντερ Λάιεν. Τα πλοία που θα συμμετάσχουν σε αυτή την αποστολή θα καταγράφουν σημαντικά στοιχεία και φωτογραφίες από δορυφόρους, ελικόπτερα και άλλα μέσα του ΝΑΤΟ και θα ενημερώνουν άμεσα τις ελληνικές και τις τουρκικές ακταιωρούς ώστε να κάνουν τις επόμενες κινήσεις μέσα στα χωρικά ύδατα της κάθε χώρας, όπως και τη Frontex.

Όπως αναφέρεται σε γερμανικά δημοσιεύματα τύπου η νατοϊκή δύναμη θα διαδραματίσει κατά μια έννοια και έναν διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα στις δύο χώρες με την άμεση ανταλλαγή σχετικών πληροφοριών, κάτι που δεν γίνεται πλήρως μέχρι τώρα. Η προστιθέμενη αξία αυτής της επιχείρησης είναι ότι η Τουρκία συμφώνησε να δέχεται πίσω τους πρόσφυγες που θα εντοπίζονται στα πλοιάρια, κάτι που πιστεύεται ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά κυρίως για τους διακινητές.

Το προσφυγικό ευρωπαϊκό και όχι νατοϊκό πρόβλημα

Το Πλοίο Γενικής Υποστήριξης «Βόννη» ανήκει στα μεγαλύτερα πλοία του γερμανικού πολεμικού ναυτικού. Ο «επιπλέων κολοσσός», όπως αποκαλείται, διαθέτει χώρο απονήωσης και προσνήωσης για ελικόπτερα, νοσοκομείο με χειρουργικό τμήμα και πλήρωμα 230 ανδρών και γυναικών. Λεπτομέρειες δεν υπάρχουν ακόμη, αλλά όπως τόνισε η Ούρζουλα φον ντερ Λάιεν, «σημασία έχει να δράσουμε άμεσα». Και πρόσθεσε: «Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε άλλο αυτή την κατάσταση, και κυρίως ανάμεσα σε δύο κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, δηλαδή την Ελλάδα και την Τουρκία». Η γερμανίδα αξιωματούχος ανέφερε επίσης ότι για την επιχείρηση ίσως χρειαστεί εντολή από τη γερμανική βουλή.

Αντιδράσεις εκδηλώθηκαν ήδη από την αντιπολίτευση. Σε συνέντευξη στη γερμανική Ραδιοφωνία η Σάρα Βάγκενκνεχτ, επικεφαλής της Κ.Ο. του κόμματος «Η Αριστερά» τόνισε ότι πρόκειται περισσότερο για μια επιχείρηση κατά των προσφύγων και λιγότερο εναντίον των διακινητών προσφύγων. Από το κόμμα των Πρασίνων η Ανιέσκα Μπρούγκερ, εκπρόσωπος σε θέματα Άμυνας, υπογράμμισε ότι πρόκειται για απόλυτα λανθασμένο δρόμο να αναδειχθεί η διαχείριση του προσφυγικού σε αποστολή του ΝΑΤΟ». Τον σκεπτικισμό του εξέφρασε και ο πρόεδρος επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Νόρμπερτ Ρέτγκεν από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα. «Το προσφυγικό είναι ευρωπαϊκό θέμα, που μπορεί και θα πρέπει να επιλύσει η Ευρώπη με τους θεσμούς και τα εργαλεία που διαθέτει».

Ειρήνη Αναστασοπούλου/DW

Εθνικό νόμισμα, παραγωγική ανασυγκρότηση και κοινωνικός μετασχηματισμός

Για να καταστεί δυνατή η αντιστροφή της καταστροφικής πορείας της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας πρέπει να εφαρμοστεί ένα εναλλακτικό σχέδιο και να ακολουθηθεί μία πολιτική ριζικά διαφορετική από αυτή που υποστηρίζει το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας...

 

Η αντιμετώπιση της κρίσης αυτής από τους εκπροσώπους της κυρίαρχης τάξης ως συγκυριακής, με βάση τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και με αιχμή τα μνημόνια και τα μέτρα που αυτά συνεπάγονται, όξυναν ακόμη περισσότερο την κρίση αποδιαρθρώνοντας πλήρως την ελληνική οικονομία και κοινωνία....

του Ηλία Ι. Νικολόπουλου*

1. Ο χαρακτήρας της κρίσης και οι επιπτώσεις από τον τρόπο αντιμετώπισής της 

 

Η κρίση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, που εκδηλώθηκε το 2008 στο πλαίσιο της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής κρίσης, βαθαίνει όλο και περισσότερο. Πρόκειται για κρίση δομικού χαρακτήρα η οποία έχει προσβάλλει τα θεμέλια της κοινωνίας μας.

Η αντιμετώπιση της κρίσης αυτής από τους εκπροσώπους της κυρίαρχης τάξης ως συγκυριακής, με βάση τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και με αιχμή τα μνημόνια και τα μέτρα που αυτά συνεπάγονται, όξυναν ακόμη περισσότερο την κρίση αποδιαρθρώνοντας πλήρως την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το αποτέλεσμα των νεοφιλελευθέρων αυτών επιλογών και πολιτικών ήταν η φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος της κοινωνίας μας και, κυρίως, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νεολαίας και των ενδιάμεσων κοινωνικών στρωμάτων.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση Αλ. Τσίπρα με την απομάκρυνσή της από τις προγραμματικές θέσεις, αποφάσεις και επεξεργασίες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προσχώρησε σε νεοφιλελεύθερες επιλογές και πολιτικές, αποδεχόμενη στις 13 Ιουλίου 2015 να εφαρμόσει ένα τρίτο μνημόνιο ιδιαίτερα επιβαρυντικό για τα συμφέροντα του εργαζόμενου λάου και της χώρας. Η μετατροπή της χώρας, στο πλαίσιο της ευρωζώνης, σε μόνιμη αποικία χρέους και των μη προνομιούχων κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων σε φόρου υποτελείς είναι πλέον γεγονός.

Η κρισιμότητα της σημερινής κατάστασης επιβάλλει άμεσα την ανάγκη λήψης μέτρων ριζοσπαστικού χαρακτήρα στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης και ανάπτυξης ώστε η χώρα να απεμπλακεί από τις μνημονιακές δεσμεύσεις και περιορισμούς που τη βυθίζουν σε μεγαλύτερη κρίση και την οδηγούν σε καθολική καταστροφή. 

2. Οι βασικοί άξονες ενός εναλλακτικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης και αναδιάρθρωσης της κοινωνίας και του κράτους σε προοδευτική κατεύθυνση 

 

Για να καταστεί δυνατή η αντιστροφή της καταστροφικής πορείας της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας πρέπει να εφαρμοστεί ένα εναλλακτικό σχέδιο και να ακολουθηθεί μία πολιτική ριζικά διαφορετική από αυτή που υποστηρίζει το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας. Ένα τέτοιο εναλλακτικό σχέδιο πρέπει να βασίζεται στους ακόλουθους άξονες:

α) Παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της οικονομίας

Κάθε κοινωνία για να μπορεί να αναπαράγεται και να αναπτύσσεται είναι υποχρεωμένη να εξασφαλίζει τα αγαθά και τους πόρους που απαιτούνται για το σκοπό αυτό. Συνεπώς, η παραγωγική διαδικασία αποτελεί θεμελιώδη λειτουργία κάθε κοινωνίας, όπως και το σημαντικότερο αφετηριακό σημείο προσέγγισης και αντιμετώπισης των οικονομικών, και όχι μόνον, προβλημάτων.

Η καταστροφή του παραγωγικού δυναμικού της χώρας μας από τις επιλογές και τις πολιτικές των κυρίαρχων κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων απαιτεί την άμεση δραστηριοποίηση του κοινωνικού και του δημόσιου τομέα.

Η εισαγωγή και η καθιέρωση θεσμών αυτοδιαχείρισης και συνεργατισμού μπορεί να απορροφήσει και να ενεργοποιήσει, σε μεγάλη έκταση, το αξιόλογο εργασιακό δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας και το οποίο έχει περιθωριοποιηθεί και παραμένει ανενεργό. Ποσοστά ανεργίας 30% περίπου στον ενεργό πληθυσμό και 65% στη νεολαία είναι ιδιαίτερα δύσκολο να απορροφηθούν με διαφορετικό τρόπο. Ιδιαίτερα, η μαζική μετανάστευση των καταρτισμένων επιστημονικοτεχνικά νέων έχει προσλάβει καταστρεπτικές για το μέλλον της χώρας διαστάσεις.

Οι αυτοδιαχειριστικές και συνεργατικές μορφές δίνουν τη δυνατότητα στους άμεσους παραγωγούς να αναπτύσσουν παραγωγικές δραστηριότητες ευρύτατου φάσματος αξιοποιώντας τα σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα μας στον πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα.

Ταυτόχρονα με την ενεργοποίηση του κοινωνικού τομέα επιβάλλεται η άμεση δραστηριοποίηση του δημόσιου τομέα. Ο δημόσιος τομέας με την οικονομική και επενδυτική του δραστηριότητα και λειτουργία μπορεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση για την επανεκκίνηση, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Για να μπορέσει να παίξει το ρόλο αυτό ο δημόσιος τομέας, θα πρέπει να διευρυνθεί τόσο το πεδίο δράσης των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών όσο και να περιέλθει άμεσα στην ιδιοκτησία του το σύνολο των τραπεζών, εκτός από τις συνεταιριστικές, οι οποίες ανακεφαλαιοποιούνται και ενισχύονται συνεχώς με χρήματα των υποτελών κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων. Με την απόκτηση των τραπεζών από το δημόσιο η τραπεζική χρηματοδότηση της οικονομίας θα πάψει να καθορίζεται από τα συμφέροντα και τις επιλογές του διεθνούς, του ευρωπαϊκού και του εγχώριου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και θα στραφεί στην εξυπηρέτηση των αναγκών της οικονομίας μας.

Στην προσπάθεια για την επανενεργοποίηση και την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν, επίσης, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν να προσφέρουν πολλά στους περισσότερους τομείς. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπορούν να συντελέσουν στην κάλυψη άμεσων αναγκών (διατροφή, ένδυση, υπόδηση), στην μείωση της ανεργίας, στην εφαρμογή καινοτομιών, στη βελτίωση του τουρισμού, στην αύξηση των εξαγωγών και στον περιορισμό των εισαγωγών, στην παραγωγή εξαρτημάτων κ.ά.

Η πολιτεία οφείλει να συμπαραστέκεται και να μεριμνά για τα προβλήματα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και να συμβάλλει στην επίλυσή τους, ιδιαίτερα, όταν αυτές αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και δράσεις κοινοπρακτικού χαρακτήρα. Η ενεργοποίηση του κοινωνικού και του δημόσιου τομέα, όπως και η δραστηριοποίηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, θα έχουν ως άμεσο αποτέλεσμα την παραγωγή νέου πλούτου και τη δραστική μείωση της ανεργίας. Είναι αυτονόητο ότι ο συντονισμός των βασικών αυτών τομέων απαιτεί την καθιέρωση του αποκεντρωμένου κοινωνικού σχεδιασμού και προγραμματισμού, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται τόσο η επιθυμητή κατεύθυνση όσο και η κοινωνικοοικονομική αποτελεσματικότητά της.

Ειδικότερα σε ότι αφορά το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης πρέπει να επισημανθεί ότι στις απαρχές κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας, ιδιαίτερα σε συνθήκες δομικής κρίσης του κυριάρχου συστήματος, βρίσκεται η αναγκαία μεταβολή των οικονομικών δομών της κοινωνίας ώστε οι υφιστάμενες σχέσεις παραγωγής να μετασχηματιστούν και να πάψουν να κρατούν σε εξαρτημένη θέση τους εργαζόμενους και τους άλλους παραγωγούς, δηλαδή τα πιο δυναμικά στοιχεία του πληθυσμού. Άλλωστε, η αποτελεσματική χρησιμοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων που έχει στη διάθεση της η κοινωνία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εάν δεν αντιμετωπιστούν και εξαφανιστούν οι υπάρχουσες μορφές παρασιτικής δραστηριότητας και κατανάλωσης. Για το λόγο αυτό σε μια εναλλακτικού τύπου οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην ικανοποίηση των συλλογικών αναγκών. Δηλαδή, εάν θέλουμε να επιτύχουμε ταχεία οικονομική ανόρθωση και ανάπτυξη είναι απαραίτητο η προσπάθεια να επικεντρώνεται στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και στην ανάπτυξη επωφελών για την κοινωνία δραστηριοτήτων.

β) Διαγραφή του μεγαλύτερου, τουλάχιστον, μέρους του δημόσιου χρέους

Η διαγραφή του μεγαλύτερου, τουλάχιστον, μέρους του δημόσιου χρέους, κατά προτίμηση μετά από συνεννόηση με τους δανειστές ή στην ανάγκη μονομερώς, θα εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, όπως και πόρους για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξή της.

Η διαγραφή αυτή θα δώσει τη δυνατότητα το πλεόνασμα που θα παράγεται στο πλαίσιο της οικονομίας μας να κατευθύνεται, αφενός, στη χρηματοδότηση παραγωγικών δραστηριοτήτων του κοινωνικού και του δημόσιου τομέα όπως και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και, αφετέρου, στην ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας. Άλλωστε, μία τέτοια επιλογή και πολιτική θα θέσει τέρμα στην απομύζηση του παραγόμενου πλεονάσματος από το διεθνές χρηματιστικό και χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι και το τρίτο μνημόνιο κινείται στην ίδια κατεύθυνση εντείνοντάς την μάλιστα.

Η διατήρηση του καθεστώτος αποικίας χρέους στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα μας, εντός της ευρωζώνης, εάν δεν τερματιστεί το συντομότερο είναι φανερό ότι την οδηγεί σε πλήρη οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Η επιστροφή σε συνθήκες αυτοδύναμου ελέγχου και διαχείρισης της πραγματοποιούμενης συσσώρευσης στο πλαίσιο της ελληνικής οικονομίας είναι η μόνη βάση στην οποία μπορεί να στηριχτεί μία γνήσια πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης

Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει διαδικασία συσσώρευσης που να είναι απαλλαγμένη από αντιθέσεις, ο χαρακτήρας και η μορφή των οποίων καθορίζεται από τις υφιστάμενες ή δημιουργούμενες παραγωγικές δομές και τους υφιστάμενους, κάθε φορά, συσχετισμούς ταξικής δύναμης. Για το λόγο αυτό η ανάλυση των συγκεκριμένων διαδικασιών στο πλαίσιο των οποίων εμφανίζονται οι αντιθέσεις αυτές παραμένει ο καλύτερος τρόπος για το πώς πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε.

γ) Εισοδηματική ενίσχυση των εργαζομένων και των συνταξιούχων

Η άμεση εισοδηματική ενίσχυση των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που δέχτηκαν τη νεοφιλελεύθερη και μνημονική επίθεση στα εισοδήματα, την απασχόληση και στα κοινωνικά δικαιώματά τους δεν αποτελεί μόνο μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και μέσο άμεσης ενίσχυσης της ζήτησης για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας.

Στο πλαίσιο αυτό η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της εισφοροδιαφυγής αποτελεί πρώτη προτεραιότητα ώστε να σταματήσει η ιδιοποίηση δημόσιων και κοινωνικών πόρων από ιδιωτικά συμφέροντα. Η καθιέρωση ενός δίκαιου κοινωνικά και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος είναι περισσότερο από αναγκαία για να μην πληρώνουν φόρους, κυρίως, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και να φοροδιαφεύγουν τα κυρίαρχα κοινωνικά στρώματα και τάξεις με αποτέλεσμα να πλήττεται σοβαρά η ελληνική οικονομία και κοινωνία και να υπονομεύεται η αναπτυξιακή της διαδικασία.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ουσιαστικό τρόπο, από οικονομική και κοινωνική άποψη, το συνταξιοδοτικό ζήτημα με τη θέσπιση ενός ορθολογικού, κοινωνικά δίκαιου και βιώσιμου συστήματος. Ενός συστήματος το οποίο θα θεραπεύει τις ανισότητες και τις αδικίες που είχαν δημιουργήσει δεκαετίες πελατειακών παρεμβάσεων και ρυθμίσεων, λεηλασιών των αποθεματικών των ταμείων και μνημονιακών πολιτικών με τις οριζόντιες περικοπές που επέβαλλαν, με αποτέλεσμα την καθίζηση των κύριων και επικουρικών συντάξεων βυθίζοντας στη δυστυχία το μεγαλύτερο τμήμα των σημερινών συνταξιούχων και το σύνολο των μελλοντικών συνταξιούχων.

δ) Μετασχηματισμός του κράτους

Για να μπορεί να συμβάλλει το κράτος και το δημόσιο στην ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας πρέπει να πάψει να λειτουργεί γραφειοκρατικά και πελατειακά. Η στελέχωση του κράτους και του δημοσίου πρέπει να γίνεται με καταρτισμένο προσωπικό και, αποκλειστικά, με αξιοκρατικά κριτήρια και τρόπο. Με δεδομένο, αφενός, ότι ο χαρακτήρας και η λειτουργία του κράτους προσδιορίζονται από τις σχέσεις παραγωγής και τις ταξικές σχέσεις που επικρατούν και, αφετέρου, ότι το κράτος εκφράζει τα συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων και τη σχέση που τα συμφέροντα αυτά διαμορφώνουν με τα συμφέροντα των υποτελών τάξεων, όπως η σχέση αυτή διαμορφώνεται μέσα από την ταξική πάλη και τους συσχετισμούς κοινωνικοπολιτικής δύναμης που προκύπτουν από αυτή, η αλλαγή του χαρακτήρα και της λειτουργίας του κράτους αποτελεί κεντρικό στόχο και, ταυτόχρονα, διακύβευμα. Για το λόγο αυτό στη διαδικασία του κοινωνικού μετασχηματισμού, από την πρώτη στιγμή, ο εκδημοκρατισμός και ο μετασχηματισμός του κράτους πρέπει να βασιστεί στην εισαγωγή θεσμών και διαδικασιών άμεσης δημοκρατίας. Οι θεσμοί και οι διαδικασίες αυτές θα ενεργοποιούν το ανθρώπινο δυναμικό του κρατικού μηχανισμού μετατρέποντάς τον σε αποφασιστικό παράγοντα εξυπηρέτησης, και όχι καταδυνάστευσης, της κοινωνίας και των πολιτών. Ταυτόχρονα, η εισαγωγή και η ανάπτυξη αμεσοδημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών θα παρεμποδίζει τη γραφειοκρατικοποίηση του κράτους και των μηχανισμών του.

Στον ευρύτερο δε δημόσιο τομέα, δηλαδή στις δημόσιες επιχειρήσεις και τους οργανισμούς όπως και στις τράπεζες, επιβάλλεται, άμεσα, να καθιερωθούν θεσμοί και διαδικασίες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου.

ε) Επανάκτηση της νομισματικής ανεξαρτησίας

Η ανάκτηση της ανεξαρτησίας στο νομισματικό τομέα και τη νομισματική πολιτική είναι απαραίτητη για να διευκολυνθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Για να επιτευχθεί ο μεγάλος αυτός στόχος και να αποδεσμευθεί η χώρα από τις καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων επιβάλλεται να έχει κατάλληλη νομισματική πολιτική. Έτσι, η επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα είναι αναγκαία από τη στιγμή κατά την οποία το ευρώ δεν λειτουργεί ως κοινό νόμισμα που να εκφράζει τη συνισταμένη των δυνατοτήτων και των αναγκών των κρατών- μελών της ευρωζώνης.

Σχετικά, είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε, αφενός, τη βεβιασμένη επιλογή των κυρίαρχων κύκλων για την ένταξή μας στην ευρωζώνη με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες για την παραγωγή και την οικονομία μας και, αφετέρου, ότι το ευρώ με τον τρόπο που καθιερώθηκε και λειτουργεί παίζει αρνητικό ρόλο για τις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης. Η μοναδική, σχεδόν, χώρα που ευνοήθηκε και ευνοείται από το ευρώ είναι η Γερμανία, της οποίας η οικονομία δεν θα μπορούσε να έχει τα οφέλη που έχει εάν είχε το μάρκο σαν νόμισμα της. Σε περίπτωση που η Γερμανία αναγκαζόταν να επιστρέψει στο μάρκο θα έβλεπε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, να εκμηδενίζονται τα αποτελέσματα της εσωτερικής υποτίμησης που είχε επιβάλλει στους γερμανούς εργαζόμενους και συνταξιούχους και να αποδυναμώνεται σημαντικό τμήμα του παραγωγικού της δυναμικού.

Το ευρώ, αντίθετα από ότι υποστηρίζεται από τις κυρίαρχες ελίτ, δεν συνέβαλε στη σύγκλιση των οικονομιών των χωρών της ευρωζώνης αλλά στην απόκλισή τους. Διαπιστώνεται, δηλαδή, ότι στην ευρωζώνη επιβάλλεται μία ενιαία πολιτική σε ετερογενείς οικονομίες επιδεινώνοντας τις διαφορές τους, αφού δεν εφαρμόζονται πολιτικές και μηχανισμοί άμβλυνσης και υπέρβασής τους.

Συνεπώς, από τη στιγμή που δεν υπάρχει ένα κοινό νόμισμα και ένα κατάλληλο πλαίσιο, που να είναι σε θέση να εξυπηρετούν τις οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες των λαών της ευρωζώνης, η επανάκτηση της νομισματικής αυτονομίας μας, ώστε να μπορούμε να εφαρμόζουμε τις πολιτικές και τα κοινωνικοοικονομικά μέτρα που είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού, είναι επιβεβλημένη. Μονάχα με την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα και την κατοχύρωση της νομισματικής μας ανεξαρτησίας μπορούμε να εξασφαλίζουμε την απαιτούμενη ρευστότητα για την διευκόλυνση της χρηματοδότησης τόσο της παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης της οικονομίας μας όσο και την ανασυγκρότηση του κράτους πρόνοιας και την αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης σε προοδευτικές βάσεις και κατεύθυνση.

3. Η αναγκαιότητα της ρήξης και της ανατροπής

 

Η υλοποίηση των αξόνων που εκθέσαμε προηγουμένως, σε γενικές γραμμές, μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία υπέρβασης της δομικής κρίσης στην οποία έχει περιέλθει η οικονομία και η κοινωνία μας. Μία κρίση η οποία θα βαθαίνει ακόμη περισσότερο μετά την αποδοχή ενός βαρύτερου, του τρίτου, μνημονίου εάν δεν σημειωθούν μεγάλης κλίμακας αλλαγές σε όλα τα επίπεδα.

Είναι πλέον περισσότερο από φανερό ότι μονάχα με την εισαγωγή και καθιέρωση νέων σχέσεων παραγωγής, θεσμών και διαδικασιών με σοσιαλιστικό προσανατολισμό μπορούν η οικονομία και η κοινωνία να ξεφύγουν από τα κρίσιμα αδιέξοδα στα οποία τις οδήγησαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των εκπροσώπων της κυρίαρχης τάξης σε άμεση συνεργασία με τα ξένα συμφέροντα και με αιχμή τα επαχθή μνημόνια.

Για τους λόγους αυτούς η λύση του γόρδιου δεσμού της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας απαιτεί ρήξεις και ανατροπές με τη θεσμοθέτηση και εφαρμογή μέτρων και πολιτικών ριζοσπαστικού χαρακτήρα. Σε αντίθετη περίπτωση η κρίση θα επιδεινώνεται με ακόμη πιο καταστροφικά αποτελέσματα για τον εργαζόμενο λαό και τη χώρα.

* Ηλίας Ι. Νικολόπουλος

καθηγητής της Οικονομικής της Διοίκησης,

πρώην αντιπρόεδρος του Τ.Ε.Ι. Χαλκίδας.

Μέλος του Δ.Σ. του ΜΑ.ΧΩ.Μ.Ε.

Την εισήγηση αυτή, παρουσιάστηκε στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο που οργάνωσε ο Μαρξιστικός Χώρος Μελέτης και Έρευνας στις 15,16 και 17 Γενάρη στην Αθήνα με θέμα: ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.

πηγή: ΜΑΧΩΜΕ