«ΟΧΙ σε exit ή κλείσιμο συνόρων» από Ντόναλντ Τουσκ και Αλέξη Τσίπρα (vid)

Κατά οποιασδήποτε σκέψης για κλείσιμο συνόρων με αφορμή την προσφυγική κρίση εκφράστηκε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα.


«Δεν υπάρχει EXIT», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας απαντώντας στα περί εξόδου της Ελλάδας από την Σένγκεν, αλλά και υποστηρίζοντας την παραμονή της Αγγλίας στην ΕΕ.  

Ο κ. Τουσκ έγινε δεκτός στο Μέγαρο Μαξίμου από τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εξαπέλυσε έμμεση αλλά σαφή επίθεση κατά των χωρών που υποστηρίζουν ή υποδαυλίζουν τη συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από την Συνθήκη Σένγκεν ή επιδιώκουν το κλείσιμο των συνόρων, κάνοντας λόγο για αντιευρωπαϊκή στάση.

Η άποψη αυτή βρήκε σύμφωνο και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που ανέφερε μάλιστα ότι αυτή η συζήτηση όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά και δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και κυρίως δεν πρόκειται να σταματήσει τις προσφυγικές ροές, τονίζοντας μάλιστα την ανάγκη να επιτευχθεί ειρήνευση στην Συρία.

Ο Ντόναλντ Τουσκ είπε ότι το προσφυγικό έχει φέρει την ΕΕ στα όριά της και προσέθεσε ότι την κρίση αυτή δεν την προκάλεσε η Ελλάδα. Ωστόσο, ο Τουσκ υπογράμμισε την ανάγκη να προστατεύονται καλύτερα τα σύνορα στο Αιγαίο και από την Ελλάδα και από τους εταίρους, αλλά κυρίως, τόνισε, είναι ανάγκη να διασφαλιστεί η εφαρμογή των αποφάσεων που έχουν ληφθεί.

Από την πλευρά του, ο Έλληνας Πρωθυπουργός υπεραμύνθηκε της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση, ενώ απαντώντας στους προβληματισμούς που έχουν εκφραστεί σχετικά με τον ρόλο του ΝΑΤΟ, διαβεβαίωσε ότι διασφαλίζονται πλήρως τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και σημείωσε ότι η Συμμαχία θα υποβοηθήσει την Τουρκία στον καλύτερο έλεγχο των παραλίων της και στην αντιμετώπιση των διακινητών.

Η συνάντηση Τσίπρα -Τουσκ διήρκεσε πάνω από μία ώρα και είχε στην ατζέντα της το προσφυγικό αλλά και τις διαπραγματεύσεις της Βρετανίας με την ΕΕ ως προς τις εξαιρέσεις που ζητά το Λονδίνο προκειμένου να παραμείνει στην ΕΕ. Μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας απαντώντας στα περί εξόδου της Ελλάδας από την Σένγκεν, αλλά και υποστηρίζοντας παράλληλα παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, είπε χαρακτηριστικά: «Δεν υπάρχει exit».
Θέλω να τονίσω ότι η Ευρώπη αναγνωρίζει όλες τις προσπάθειες που έχει αναλάβει η Ελλάδα στην οικονομική διάσταση του ζητήματος. Μετά τη συζήτηση που είχαμε σήμερα με τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, είμαι πιο αισιόδοξος ακόμη και για τη διαδικασία έναρξης αξιολόγησης είπε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ.

Έμμεση αλλά σαφή επίθεση κατά των χωρών που υποστηρίζουν ή υποδαυλίζουν τη συζήτηση περί εξόδου της Ελλάδας από την Συνθήκη Σένγκεν ή επιδιώκουν το κλείσιμο των συνόρων, εξαπέλυσε ο Αλέξης Τσίπρας, κάνοντας λόγο για αντιευρωπαϊκή στάση, με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ να συμφωνεί με τον Έλληνα πρωθυπουργό .
Επιπρόσθετα ο κ. Τουσκ είπε ότι συζήτηση αυτή όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά και δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και κυρίως δεν πρόκειται να θέσει τέλος στην έλευση των προσφύγων και μεταναστών. Η δήλωση του πρωθυπουργού αφορά προφανώς την Πολωνία, την Ουγγαρία, την Τσεχία, την Σλοβακία, την Αυστρία κ.ά., που ενόψει της Συνόδου Κορυφής αύριο και μεθαύριο οξύνουν τους τόνους για το κλείσιμο των συνόρων.

Με τον κ. Τουσκ, είπε ο πρωθυπουργός, υπήρξε προσέγγιση σε σειρά θεμάτων όπως:
  1. Να μην γίνει συνήθεια η ιδέα των ναυαγίων και ο θάνατος ανθρώπων και κυρίως μικρών παιδιών στο Αιγαίο.
  2. Στην αναβάθμιση των διαδικασιών ταυτοποίησης και καταγραφής των προσφύγων/μεταναστών.
  3. Στη δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού μετεγκατάστασης σε χώρες της ΕΕ και επιστροφή στην Τουρκία προσφύγων και μεταναστών, όπως προβλέπουν οι συμφωνίες.
Αναφερόμενος στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην ΕΕ, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο αντιλήψεις. Η μία που πρεσβεύει τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την εφαρμογή των αποφάσεων- και είναι η φιλοευρωπαική αντίληψη. Και η δεύτερη, που λίγο-πολύ υποστηρίζει ότι ο καθένας μπορεί μόνος του να λύσει τα προβλήματα, ή να υποστηρίζει ότι τα προβλήματα δεν είναι δικά του, αλλά κάποιας άλλης χώρας. Η Ελλάδα, συνέχισε ο πρωθυπουργός, έχει την φιλοευρωπαϊκή στάση. Ωστόσο, προσέθεσε, η Ελλάδα δέχεται επιθέσεις για κλείσιμο των συνόρων, θέση που όμως οδηγεί την Ευρώπη σε αδιέξοδο.

Ο κ. Τσίπρας είπε ότι έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή των κέντρων υποδοχής και μετεγκατάστασης, ωστόσο τόνισε ότι ο αγώνας είναι καθημερινός στην προσπάθεια της χώρας να αναδείξει το ανθρώπινο πρόσωπο της Ευρώπης.

Ως προς τις διαπραγματεύσεις ΕΕ - Αγγλίας, ο κ. Τσίπρας έκανε λόγο για την ανάγκη να υπάρξει ένας ισόρροπος συμβιβασμός, που να ικανοποιεί και τις βρετανικές επιδιώξεις και την ανάγκη η ΕΕ να μείνει ενωμένη. Δεν είναι περίοδος για εξόδους, είπε καταλήγοντας ο πρωθυπουργός, αλλά είναι μια δύσκολη περίοδος για την ΕΕ που πρέπει να ξεπεράσει την πολύπλευρη κρίση που αντιμετωπίζει, την οικονομική, την προσφυγική και την κρίση ασφάλειας.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ είπε ότι το προσφυγικό έχει φέρει την ΕΕ στα όριά της και προσέθεσε ότι την κρίση αυτή δεν την προκάλεσε η Ελλάδα. Απαντώντας στα περί αποκλεισμού της Ελλάδας από την Σένγκεν, ο κ. Τούσκ δήλωσε ότι δεν είναι λύση, ότι δεν πρόκειται έτσι να σταματήσουν οι προσφυγικές ροές και τόνισε την ανάγκη να επιτευχθεί ειρήνευση στην Συρία.

Ο Τουσκ υπογράμμισε πάντως την ανάγκη να προστατεύονται καλύτερα τα σύνορα στο Αιγαίο και από την Ελλάδα και από τους εταίρους, αλλά κυρίως, τόνισε, είναι ανάγκη να διασφαλιστεί η εφαρμογή των αποφάσεων που έχουν ληφθεί.

Ως προς τις διαπραγματεύσεις με την Αγγλία, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ανέφερε ότι έχει καταθέσει μια δίκαιη και ισορροπημένη πρόταση, ωστόσο είπε ότι μένουν αρκετά να γίνουν ακόμη για να υπάρξει συμφωνία.Αθηναϊκό Πρακτορείο


 Αθηναϊκό Πρακτορείο

Ο τούρκος, όπως ο διάβολος, γίδια δεν έχει και τυρί πουλάει…

Η προχθεσινή επίσκεψη της καγκελαρίου στην Άγκυρα επιβεβαιώνει την άνευ όρων παράδοση της Ευρώπης. Κατ’ εξοχήν της Γερμανίας η οποία διακατέχεται από διαχρονική παθολογική διάθεση υποταγής στις υπερφίαλες απαιτήσεις του σουλτάνου...

 
Ο νεοοθωμανός εκβιάζει και χορεύει τους Δυτικούς στο ταψί χορό. Ενώπιόν του στέκονται προσοχή και ικανοποιούν τους παραλογισμούς του, ενώ ο ίδιος αθετεί όλες τις υποχρεώσεις του, ακόμη και όταν επιτυγχάνει το μέγιστον...


Τα γεγονότα είναι κατακλυσμιαία και απεργάζονται την ολοκληρωτική αλλοίωση της εθνικής μας υπόστασης. Με την αδρή συνέργεια των επιχωρίων εθνοαποδομητών, που από καιρό επιδίδονται σε νόθευση της ταυτότητάς μας και την ουσιαστικά βίαιη εμφύτευση εδώ εκατοντάδων χιλιάδων Αφροασιατών μουσουλμάνων το μέχρι πρότινος ορθόδοξο εθνικό κράτος Ελλάς μετασχηματίζεται σε πολυθρησκευτικό, πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό μόρφωμα.

Ορκισμένοι πολέμιοί μας: α) Οι αιμοβόροι δανειστές σε ρόλο Σάυλωκ διψούν όλο και περισσότερο αίμα. Η θεραπευτική τους αποβλέπει στην εξόντωσή μας, ή πάντως αδιαφορεί γι’ αυτήν. β) Οι θεσμοί και οι άρχουσες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πλειοδοτούν σε σκληρότητα απέναντί μας. Και τέλος γ) Η επιστράτευση εναντίον μας του προαιώνιου εχθρού μας, της Τουρκίας που με το πρόσχημα της υποτιθέμενης συμβολής της στην αντιμετώπιση του προσφυγικού διευκολύνεται με αποποινικοποίηση των κατάφωρων κατά Ελλάδος και Κύπρου έκνομων δράσεών της. Ο επιτήδειος ουδέτερος, αν και στους δύο παγκοσμίους πολέμους ταυτίστηκε με τους ηττημένους, κατάφερε να εισπράξει τους καρπούς της νίκης ως νικητής!

Η σιδηρά χειρ της Δύσεως, το ΝΑΤΟ, στήριξε και συγκάλυψε το κακούργημά του των «Σεπτεμβριανών» του 1955. Ο αρχηγός τηςCIA Άλλεν Ντάλες παρίστατο τότε αυτοπροσώπως στα γεγονότα. Ενώ ο Κίσσινγκερ επέβλεψε το 1974 την Εισβολή του Αττίλα στη Μεγαλόνησο και έκτοτε καθοδηγούσε τον Ντενκτάς στις διάφορες φάσεις της Κατοχής.

Ο νεοοθωμανός εκβιάζει και χορεύει τους Δυτικούς στο ταψί χορό. Ενώπιόν του στέκονται προσοχή και ικανοποιούν τους παραλογισμούς του, ενώ ο ίδιος αθετεί όλες τις υποχρεώσεις του, ακόμη και όταν επιτυγχάνει το μέγιστον.

Απίστευτοι οι διάλογοι Ερντογάν με Γιούνκερ και Τουσκ στην μυστική τους συνάντηση στην Αττάλεια (16/11/15), που αποκάλυψε πρόσφατα το Euro2day. Εκεί ο τούρκος απειλεί να τους στείλει τους πρόσφυγες με λεωφορεία μέσω Βουλγαρίας και Ελλάδος, απορρίπτει τα εφάπαξ 3 δισ., αξιώνει ανά 2 δισ. ετησίως, και άνοιγμα όλων των ενταξιακών κεφαλαίων. Με «υπεροψίαν και μέθην» χλευάζει τους συνομιλητές του με ατάκες απείρου κάλλους. Η Τουρκία βρίσκει και κάνει, κρατώντας σε ασφυκτική ομηρεία την Ευρώπη, η οποία ενδίδει εις πάσαν πίεσή της.

Η προχθεσινή επίσκεψη της καγκελαρίου στην Άγκυρα επιβεβαιώνει την άνευ όρων παράδοση της Ευρώπης. Κατ’ εξοχήν της Γερμανίας η οποία διακατέχεται από διαχρονική παθολογική διάθεση υποταγής στις υπερφίαλες απαιτήσεις του σουλτάνου. Φυσικά και πάλιν και πολλάκις αναλώμασι της Ελλάδος.

Η συμφωνία Μέρκελ –Νταβούτογλου νομιμοποιεί τις παραβάσεις, παραβιάσεις και έργω προσβολές των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η απλώς ρητορική και πάντοτε χαμηλών τόνων – για να μην ακουστεί παραπέρα – αντίδρασή μας, αντί να ανακόψει πολλαπλασιάζει την τουρκική προκλητικότητα.

Η συμφωνία πλήττει τον σκληρό πυρήνα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η καγκελάριος τηλεφώνησε του πρωθυπουργού και, όπως εγράφη, αστειεύτηκε μαζί του, θυμίζοντάς του ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Για άλλη μια φορά η αντίδρασή μας υπήρξε απλώς ρητορική, όπως άλλωστε πρόσφατα με τη μεσοβέζικη απάντησή μας στη τουρκική Notam AO253/19-01-16 που αμφισβητεί την ελληνικότητα Ικαρίας και λοιπών νησιών του αν. Αιγαίου(πρβλ. Κύρα Αδάμ, Τι γίνεται με την Ικαρία; Liberal,3.2.16).

Αυτά όταν και τα μωρά του κόσμου γνωρίζουν ότι χρηματοδότης, εκπαιδευτής και εξοπλιστής του ISIS και αρχιδουλέμπορος των δυστυχισμένων, από τους οποίους όμως απομυζά τεράστια κέρδη, είναι η Τουρκία. Οι Τούρκοι αλωνίζουν στο Αιγαίο. Από δω και πέρα θα το κάνουν και με βούλα του ΝΑΤΟ.

Ότι δεν υπάρχουν πια ευρωπαίοι ηγέτες είναι μια θλιβερή διαπίστωση. Εμείς ψάχνουμε Έλληνα ηγέτη. Και η καγκελάριος αντί να κρύβει τον διάβολο στις λεπτομέρειες, οφείλει να τον ξεσκεπάζει. Ο απώτερος πρόγονός της Μέγας Φρειδερίκος θα την συμβούλευε: «Να νικάς σημαίνει να προχωράς μπροστά. Και μπροστά πάει αυτός του οποίου η συνείδηση και το θάρρος κάνουν τους άλλους να πάνε πίσω»! Δεν το επεδίωξε με τον τούρκο.

Η γερμανο-τουρκική συμφωνία δεν ακυρώνει την απόφαση μετακίνησης των ευρωπαϊκών συνόρων από το Αιγαίο στα Σκόπια. Για μας είναι γεωπολιτική απειλή και στήριξη του διεφθαρμένου καθεστώτος Γκρουέφσκυ που συνεπάγεται βέβαιο εγκλωβισμό εδώ δεκάδων χιλιάδων μεταναστών.

Ο προσφάτως εκδημήσας σοφός ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος χρέωνε μόνον σε ανιστόρητους διπλωμάτες και αφιλοσόφητους πολιτικούς την ανικανότητά μας να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά το ιερό όνομα της Μακεδονίας έναντι σφετεριστών. Υπενθύμιζε ότι «η ονομασία των κρατών πρέπει να έχει ρίζα ιστορική, είτε θεμελίωση γεωγραφική, ή και τα δύο»(Μηνύματα Πολιτικά, Παπαζήσης, σ.118). Η ψευδωνυμία των Σκοπίων δεν έχει τίποτε από αυτά.

Και για τους δίσεκτους καιρούς ο κορυφαίος στοχαστής επέμενε στην άποψη για κυβέρνηση εθνικής ενότητας «συγκροτημένη από τους άριστους πολιτικούς της χώρας» (ένθ.αν.,σ.125 επ.).

Μετρημένος προχθές στους F.T. ο Μάρτιν Γουλφ.: «δεν μπορεί να υπάρξει θεραπεία εάν δεν αντιμετωπιστούν οι υπερβολές του χρηματοπιστωτικού τομέα, δεν πληρώσουν φόρους οι πολυεθνικές και δεν κοπεί ο δεσμός ανάμεσα στο χρήμα και στην πολιτική».

Από το στόμα του και στου Θεού το αυτί !… 
Στέλιος Παπαθεμελής/ΑΝΤΙΒΑΡΟ

Χρήστος Γιανναράς: Το ριζικά καινούργιο

Δεν είναι δύσκολος ο εντοπισμός των υπαίτιων του αδιεξόδου και θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν μπούσουλας στο σκοτάδι της σύγχυσης. Aρκεί η απλή λογική και συνακόλουθα η νηφαλιότητα, θυγατέρες και οι δυο της ανιδιοτέλειας... 


Aν μια κρίσιμη μάζα πολιτών συνειδητοποιήσει σε ποιον εφιάλτη έχει βυθίσει τη χώρα ολόκληρο το σημερινό πολιτικό σύστημα, τότε κάτι απρόβλεπτο, ριζικά καινούργιο θα μπορούσε να γεννηθεί....


Δ​​εν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε στη νοο-τροπία των διαχειριστών της πολιτικής, κυρίως, και όχι στα δεδομένα της ιστορικής συγκυρίας, την ακάθεκτη πια διολίσθηση της χώρας προς το ολοκληρωτικό αδιέξοδο. Mιλάω για «διαχειριστές», επειδή φυλάω σέβας για τη λέξη «αρχοντιά» και νοσταλγώ (όπως οι περισσότεροι, νομίζω, Eλληνες) τους πολιτικούς άρχοντες που μας φέρνουν από το παρελθόν τα βιβλία.

Δεν είναι δύσκολος ο εντοπισμός των υπαίτιων του αδιεξόδου και θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν μπούσουλας στο σκοτάδι της σύγχυσης. Aρκεί η απλή λογική και συνακόλουθα η νηφαλιότητα, θυγατέρες και οι δυο της ανιδιοτέλειας.

Aς προσφύγουμε σε λόγο υποθετικό, μήπως και συναχθούν εξ αντιθέτου τα λογικά συμπεράσματα: Nα θυμηθούμε τις συγκυρίες πρώτα: O λαός κλήθηκε σε δημοψήφισμα, να αποδεχθεί ή να απορρίψει το τελεσίγραφο που, ύστερα από εξωφρενικές παλινωδίες και τελικά με απροκάλυπτη εκβιαστική λογική, είχαν καταθέσει οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί». O εκβιασμός ήταν και διαπραγματευτική τακτική και έμπρακτη βία: κλείσιμο των Tραπεζών, επιβολή capital controls.

Tο δημοψήφισμα πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες τόσο προκλητικά ανισόβαρης υπέρ του «ναι» προπαγάνδας, ώστε εξαναγκάστηκε το εποπτικό «όργανο δεοντολογίας» της EΣHEA να κάνει έκκληση για να μπει φραγμός στην αθλιότητα. Oμως ο λαός αγνόησε τόσο τον ωμό όσο και τον ψυχολογικό εκβιασμό, ψήφισε «όχι» με σαρωτικό ποσοστό (62%).

Hταν η ώρα του κ. Tσίπρα: Nα δείξει αν πρώτευε γι’ αυτόν η ηδονή της εξουσίας ή «πράγμα τζιβαϊρκόν πολυτίμητο»: η κοινωνία, η πατρίδα, «το ήθος μιας Eλλάδας τόσο πολύ ταξιδεμένο μέσα στον χρόνο και στις γενεές». Hταν η ώρα του: Nα καλέσει τα αντίπαλα κόμματα να συγκυβερνήσουν μαζί του, για να διακονήσουν το «όχι» της πλειοψηφικής αξιοπρέπειας, το σθένος ενός λαού που με το μαχαίρι στον λαιμό, κυριολεκτικά, αρνήθηκε να τον εξευτελίζουν βάναυσα.

O αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αντιπροσωπευτική φιγούρα των συμβιβασμών για χάρη της εξουσίας, παραιτήθηκε όταν εισέπραξε το ράπισμα της λαϊκής δημοψηφισματικής ετυμηγορίας. Eτσι ο δρόμος ήταν ευχερέστερος για μια συγκυβέρνηση, που θα ενσάρκωνε την εξόφθαλμη ανάγκη να σταθεί η κοινωνία στα πόδια της, να μαζέψει τα συντρίμμια και να φροντίσει τις πληγές της αφροσύνης της. Mια επιτέλους φορά, μετά το «όχι» του ’40, να μονοιάσουμε οι Eλληνες για το κοινό καλό, να βάλουμε στην άκρη την κτηνώδη ιδιοτέλεια, να στήσουμε εξ υπαρχής συλλογικότητα με στόχους που ξεπερνάνε τη βουλιμική απληστία.

Oμως ο κ. Tσίπρας αρνήθηκε να γράψει Iστορία. Σπιθαμιαίος και αυτός ως προς τις ηγετικές προδιαγραφές, μετρήθηκε από τα αντανακλαστικά του: έδειξε, «χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ», ότι έκανε το δημοψήφισμα σίγουρος για την υπερψήφιση του «ναι», δηλαδή σίγουρος ότι θα εισπράξει τη λαϊκή συναίνεση για τη συμβιβαστική του «κυβίστηση» (κοινώς κωλοτούμπα). Δεν του βγήκε, αλλά και δεν δίστασε να αγνοήσει τη λαϊκή άρνηση προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.

Eίχε και τη σπάνια ιστορική εύνοια μιας δεύτερης ευκαιρίας: Προκήρυξε εκλογές, στις οποίες η αποχή ήταν σίγουρα αποκαλυπτική αηδίας και απελπισμού των πολιτών, όμως όσοι ψήφισαν έδωσαν και πάλι στον κ. Tσίπρα την πρωτιά – ήταν σαφής η άρνηση να καταξιώσουν οι αηδιασμένοι και απεγνωσμένοι πολίτες την αμετανόητη αχρειότητα των γαλαζοπράσινων προκατόχων του. Δεύτερη ευκαιρία, και για δεύτερη φορά αρνήθηκε ο κ. Tσίπρας να περάσει από τη φτήνια του κομματάρχη στην αποστολή του ηγέτη.

Zήτησε από τους αντιπάλους του να υπερψηφίσουν μαζί του και με το μαχαίρι στον λαιμό, τρίτο «μνημόνιο»: το πιο ανέλπιδο, σαδιστικό και ταπεινωτικό για την ελληνική κοινωνία και αξιοπρέπεια. Kαι αυτοί το δέχτηκαν – ήταν οι φυσικοί αυτουργοί του εγκληματικού υπερδανεισμού που τροφοδότησε αποκλειστικά το πελατειακό τους κράτος, αλλά και ειλωτικοί θαυμαστές οποιασδήποτε «ευρωπαϊκής» συμπεριφοράς, ακόμα και του άπεφθου αμοραλισμού. Aν ήταν ηγέτης ο κ. Tσίπρας, ίσως τους έπειθε να συγκυβερνήσουν – έστω την ύστατη ώρα να συνεργαστούν. Nα καβατζάρει η χώρα τα επικίνδυνα: ασφαλιστικό, φορολογικό, την πρώτη «αξιολόγηση» από τους «θεσμούς», να γίνει κάποια «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους», να κινηθεί η πεθαμένη οικονομία. Kαι μετά ας ξαναγύριζαν οι ανίατοι της εξουσιολαγνείας στα κυρα-κατινίστικα καμώματα και στη μικρονοϊκή τους καυχησιολογία.

Aπέφυγε να παλαίψει για συστράτευση ο κ. Tσίπρας ή να διαπραγματευτεί κοινοβουλευτική συναίνεση για την επιστράτευση «προσωπικοτήτων» της ελληνικής κοινωνίας (ανθρώπων ανυπότακτων σε κομματικές ιδιοτέλειες και σε βίτσια εξουσιολαγνείας) ικανών να ξεκολλήσουν τη χώρα από το θανατερό τέλμα. Προτίμησε απόπειρα προσωπικής διπλωματίας: ταξίδεψε στα μεγάλα κέντρα οικονομικής ισχύος του πλανήτη, φωτογραφήθηκε με τους «τα πρώτα φέροντας», κουβέντιασε μαζί τους, ωσάν το ελλαδικό αδιέξοδο να ήταν πρόβλημα «δημοσίων σχέσεων».

Ποιος ήταν ο λόγος, ποιος ο στόχος αυτών των «ανοιγμάτων»; Tι επεδίωκε να πετύχει στο διεθνές πεδίο ένας ελλαδίτης πρωθυπουργός χωρίς τίποτα το ελληνικό στη λογική του, στην οπτική του, στην παιδεία του;

Tόσο μεταπρατικός και αδιαφοροποίητος όσο και κάθε «ηγέτης» οποιουδήποτε μετα-αποικιακού κρατικού μορφώματος, τόσο αποχρωματισμένος από κάθε ενεργό ετερότητα πολιτισμικής αρχοντιάς όσο και κάθε λιγούρης δανειολήπτης εξαρτημένος για την «πρέζα» του από τις «Aγορές».

H πολιτισμική ετερότητα του Γάλλου ή του Bρετανού δεν είναι εθνικιστική φτηνιάρικη ρητορεία, είναι θεσμοί, δομές, τρόπος λειτουργίας του κράτους, των κοινωνικών υπηρεσιών, είναι ιδιαιτερότητα ένσαρκη στα σχολειά και στα πανεπιστήμια. Πώς να υπολογίσουν στα διεθνή περιβάλλοντα τον ελλαδίτη πρωθυπουργό, όταν ξέρουν ποιου επιπέδου κομματανθρώπους έχει διορίσει υπουργούς Παιδείας και Πολιτισμού, όταν ακόμα και οι διευθυντές νοσοκομείων, δημόσιων οργανισμών, καίριων κρατικών λειτουργιών είναι κομματικά ρουσφέτια, εξόφληση αμοιβών για τη συμμετοχή προγόνων στη ζαχαριαδική ανταρσία πριν εβδομήντα χρόνια.

Aν μια κρίσιμη μάζα πολιτών συνειδητοποιήσει σε ποιον εφιάλτη έχει βυθίσει τη χώρα ολόκληρο το σημερινό πολιτικό σύστημα, τότε κάτι απρόβλεπτο, ριζικά καινούργιο θα μπορούσε να γεννηθεί.

Το έσχατο «plan B'» του Τσίπρα για να αντιμετωπίσει το «βρώμικο» παιχνίδι του ΔΝΤ!

Η αντίστροφη μέτρηση για την αξιολόγηση έχει ξεκινήσει, ωστόσο μεγάλο ερωτηματικό παραμένει το πότε θα ολοκληρωθεί η διαδικασία. 
 
 
Η ελληνική πλευρά θέλει να κλείσει το θέμα μέσα σε ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα και ανησυχεί για το ενδεχόμενο ενός νέου κύκλου ατέρμονων συζητήσεων.

ΩΣΤΟΣΟ, στην προσπάθεια αυτή βρίσκεται αντιμέτωπη με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο δείχνει μέσω του Π. Τόμσεν, παίζοντας ένα βρώμικο παιχνίδι, πως στοχεύει σε ένα... άλλο πρόγραμμα. Ενα πρόγραμμα ωστόσο που απέχει από τη συμφωνία του Ιουλίου και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση.

Ο Αλέξης Τσίπρας και το κυβερνητικό επιτελείο χαράσσουν την στρατηγική τους πάνω στα – μικρότερα ή μεγαλύτερα – χάσματα μεταξύ των δανειστών και αναζητούν συμμαχίες «αντι-Τόμσεν» και πολιτικές διόδους κόντρα στην σκληρή ατζέντα ΔΝΤ και Σόιμπλε.

Εξ ου και ο πρωθυπουργός αναχωρεί από την Τετάρτη για Βρυξέλλες για να συναντήσει τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πριν από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής της 18ης Φεβρουαρίου.

Το Μαξίμου, μετά και το προκλητικό άρθρο Τόμσεν, εξακολουθεί να βλέπει διάσταση μεταξύ των δανειστών και επενδύει στην πιο «πολιτική» και «ευέλικτη» στάση των Ευρωπαίων κόντρα στις σκληρές απαιτήσεις του ΔΝΤ για νέα μέτρα και μειώσεις συντάξεων.

Ακριβώς αυτό το μήνυμα, άλλωστε, έστειλε ο Αλεξης Τσίπρας, καλώντας τους θεσμούς να πάψουν να κωλυσιεργούν διαφωνώντας μεταξύ τους, και επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του για «καμία μείωση στις συντάξεις».

Η ευρωπαϊκή «ευελιξία» ωστόσο, και κυρίως ο βαθμός αυτής, δεν μπορεί να θεωρείται – μέχρι στιγμής τουλάχιστον – δεδομένη. Οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες φέρουν, όντως, την Κομισιόν αλλά και άλλους πολιτικούς παράγοντες της ευρωζώνης ιδιαίτερα ενοχλημένους από την «τορπίλη» Τόμσεν, ενώ και τα μηνύματα Ντάισελμπλουμ και Μοσκοβισί μετά το τελευταίο Eurogroup ήταν σαφώς πιο διαλλακτικά από εκείνα του ΔΝΤ.

Ωστόσο, όπως έσπευσε να ξεκαθαρίσει και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις, «το ΔΝΤ παραμένει ξεκάθαρα μέρος της αξιολόγησης» - κοινώς, και παρά κάποιες νέες, θερμές εισηγήσεις των τελευταίων ημερών στο Μαξίμου – θέμα αποχώρησης του Ταμείου από το πρόγραμμα δεν υφίσταται.

ΕΞΙΣΟΥ ξεκάθαρο είναι πως οι δανειστές διαφωνούν μεν ως προς την… δοσολογία της λιτότητας, είναι σύμφωνοι όμως ως προς το – σκληρό για την κυβέρνηση – αίτημα μείωσης υφιστάμενων συντάξεων και λήψης πρόσθετων μέτρων.

Η Κομισιόν, άλλωστε, αναφέρθηκε ευθέως σε ανάγκη νέων μέτρων για το 2016 στην τελευταία έκθεσή της. Η διαφορά είναι πως το ΔΝΤ υπολογίζει το δημοσιονομικό κενό του 2015 – 2016 (δηλαδή, το ύψος των νέων μέτρων) σε 1,8 δισ. ευρώ και οι ευρωπαίοι περίπου στο μισό, στα 900 με 950 εκατομμύρια ευρώ.

Το έσχατο «plan B

Το κυβερνητικό επιτελείο, ωστόσο, θεωρεί «διαχειρίσιμη» τη διαφορά με τους Ευρωπαίους, έχει ως έσχατο «plan B'» την κλιμακωτή μείωση των επικουρικών και, ενδεχομένως, των υψηλών συντάξεων (1500 ευρώ), ενώ βλέπει περιθώρια «ταξικής και δίκαιης» κατανομής των βαρών και στο νέο φορολογικό. Στα παράλληλα αγκάθια της πώλησης των κόκκινων στεγαστικών δανείων και του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων εξακολουθεί να προσβλέπει στην χρονική μετάθεση και την πολιτική ανοχή των δανειστών και με αυτή την ατζέντα θα οδεύσει την Τετάρτη προς τις Βρυξέλλες ο Αλέξης Τσίπρας.

Στο «χαρτοφυλάκιό» του ο πρωθυπουργός θα κομίζει και το, άτυπο, όπλο του προσφυγικού, επί του οποίου όμως δεν μπορούν να υπάρξουν ακόμη ασφαλείς εκτιμήσεις. Τα δύο θέματα, ελληνική οικονομική κρίση και προσφυγικό, έχουν ντε φάκτο συνδεθεί, η ήπια στάση της Αθήνας στο σχέδιο Μέρκελ για εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θεωρείται από αρκετές πλευρές ως «αντιπαροχή» για μια ανεκτική στάση του Βερολίνου στην αξιολόγηση και η θέση Τσίπρα παραμένει ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να διαχειριστεί δύο κρίσεις ταυτόχρονα».

ΩΣΤΟΣΟ, ουδεμία εγγύηση και διαβεβαίωση υπάρχει ακόμη πως η «ρήτρα» του προσφυγικού θα ενταχθεί, έστω και σιωπηλά, εν τέλει στο τρίτο ελληνικό Μνημόνιο.

Κυβερνητικές πηγές σύμφωνα με ρεπορτάζ του tvxs.gr, κάνουν λόγο για ενθαρρυντικά μηνύματα από Βερολίνο και Βρυξέλλες, όμως το ΔΝΤ ουδόλως ενδιαφέρεται για τα ευρωπαϊκά σύνορα και τα προσφυγικά κύματα και βλέπει με εξαιρετική καχυποψία κάθε απόπειρα πολιτικής διαπραγμάτευσης. Και το άρθρο Τόμσεν στόχευε σε μεγάλο βαθμό, ακριβώς στην από-πολιτικοποίηση της αξιολόγησης και τον τορπιλισμό του όποιου παρασκηνιακού, ενδοευρωπαϊκού «παζαριού»…

Πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης ιδρύουν πολιτική κίνηση

Συνδιάσκεψη τον Μάιο για την ίδρυση πολιτικής κίνησης αποφάσισαν τα πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη, που είχαν αποχωρήσει από το κόμμα στον απόηχο της ψήφισης του τρίτου Μνημονίου. 


Στην πανελλαδική συνάντηση έδωσαν το «παρών» ο Τάσος Κορωνάκης και η Ηρώ Διώτη, αλλά και αρκετοί παλιοί αιρετικοί ΣΥΡΙΖΑίοι της Θεσσαλονίκης, όπως ο Νίκος Σαμανίδης και ο Χρήστος Λάσκος, που συζήτησαν για δύο ημέρες το μέλλον της αντιμνημονιακής Αριστεράς.

Τελικά, και αφού έκοψαν την παραδοσιακή βασιλόπιτα, αποφάσισαν να μην αποκλείσουν εκλογικές συνεργασίες με ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να παραμείνουν μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ρωσία: «Η Τουρκία στέλνει τζιχαντιστές και μισθοφόρους στην Συρία»

«Η Μόσχα εκφράζει σοβαρή ανησυχία για τις επιθετικές ενέργειες των τουρκικών αρχών σε σχέση με το γειτονικό κράτος», ανακοίνωσε του το ρωσικό ΥΠ.ΕΞ...


Η Ρωσία κατηγόρησε σήμερα την Τουρκία ότι βοηθά «νέες τζιχαντιστικές οργανώσεις και ένοπλους μισθοφόρους» να εισέλθουν παράνομα στη Συρία προκειμένου να ενισχύσουν μονάδες της εξτρεμιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις στις μάχες.

«Η Μόσχα εκφράζει την πλέον σοβαρή ανησυχία της για τις επιθετικές ενέργειες των τουρκικών αρχών σε σχέση με το γειτονικό κράτος», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.
mignatiou.com