Η ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΕΙΡΗΝΗ

Ως τώρα, σε μόλις πέντε μήνες, οι Ρώσοι μετέτρεψαν την επικείμενη κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ σε θριαμβευτική ανάκτηση των χαμένων εδαφών....

Και δημιούργησαν συνθήκες ώστε οι Κούρδοι της Συρίας να απέχουν μόλις ένα βήμα από την ίδρυση αυτόνομου Κράτους είτε δίπλα στα σύνορα είτε εντός της Τουρκίας, διαμελίζοντάς την....

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Απειλές για πόλεμο, ακόμα και πυρηνικό, ακούγονται πλέον συχνά-πυκνά με αφορμή την πρόθεση της Τουρκίας να εισβάλει στο έδαφος της Συρίας, αν οι Κούρδοι κυριεύσουν την πόλη Αζάζ μέσω της οποίας οι Τούρκοι τροφοδοτούν τους τζιχαντιστές με πολεμοφόδια. Αν υπάρξει τουρκική χερσαία εισβολή μπορεί να φτάσουμε ακόμα και σε πυρηνικό χτύπημα, λένε οι Ρώσοι. Ως τώρα, σε μόλις πέντε μήνες, οι Ρώσοι μετέτρεψαν την επικείμενη κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ σε θριαμβευτική ανάκτηση των χαμένων εδαφών. Και κυρίως δημιούργησαν τις συνθήκες ώστε οι Κούρδοι της Συρίας να απέχουν μόλις ένα βήμα από την ίδρυση αυτόνομου Κράτους είτε δίπλα στα σύνορα είτε εντός της Τουρκίας, διαμελίζοντάς την.

Πρόκειται για μια τριπλή αποτυχία: Απέτυχε ο σχεδιασμός της Τουρκίας να έχει στα σύνορά της μια Συρία ως κράτος-παρία, υποχείριό της. Απέτυχε, γενικότερα, η επιδίωξη του Ερντογάν να ανασυστήσει την επιρροή της Τουρκίας ως δερβέναγα της Μ. Ανατολής. Απέτυχε και η επιθυμία των υποστηρικτών της στις ΗΠΑ να καταστήσουν την Τουρκία περιφερειακή Δύναμη, ένθετο παίκτη ελέγχου της περιοχής. Οι απειλές του Ερντογάν, και της Σαουδικής Αραβίας, για χερσαία επέμβαση στο Συριακό έδαφος πάσχουν από την αδυναμία και των δυο χωρών να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία αν εισβάλουν χωρίς τη συγκατάθεση και την ενεργό υποστήριξη των ΗΠΑ άμεσα ή με τη μορφή Νατοϊκής στήριξης.

Η τελική έκβαση ενός πολέμου είναι γνωστή στα Επιτελεία πολύ πριν από την τυπική λήξη του. Το Επιτελείο Ομπάμα εκτιμά φαίνεται ότι η συντριβή των, υποτίθεται «μετριοπαθών», φίλων τους στη Συρία είναι αναπόφευκτη και θα είναι ολοκληρωτική. Συνεπώς ο κίνδυνος να χαθεί για τις ΗΠΑ κάθε επιρροή και έλεγχος στη Μ. Ανατολή είναι ορατός-πράγμα ανεπίτρεπτο. Ο Ομπάμα βρίσκεται στον τελευταίο χρόνο της θητείας του, κανείς πλέον δεν μπορεί να τον βλάψει. Επέλεξε εξ ανάγκης τη λύση της λογικής, να βρει «κοινό τόπο» με τη Ρωσία και έστειλε (προ ημερών) αιφνιδίως στη Μόσχα τον Κίσινγκερ (92 ετών) στον Πούτιν, γνωστού όντος ότι ο κορυφαίος της αμερικανικής διπλωματίας είναι σταθερός υποστηρικτής της Ρωσο-Αμερικανικής συνεργασίας/ισορροπίας. Η συνάντηση Κίσινγκερ-Πούτιν υποβαθμίστηκε και διαρροές δεν υπήρξαν αλλά οι ΗΠΑ ανέχονται αδιαμαρτύρητα τους ρωσικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, εκδηλώνουν δημοσίως την αποδοκιμασία τους για τις προθέσεις Τουρκίας και Σαουδικής Αραβίας να εισβάλουν στη Συρία, τροφοδοτούν με όπλα τους Κούρδους.

Η ρωσο-αμερικανική σύγκλιση υπαγορεύεται και από το κοινό τους συμφέρον να μην επιτρέψουν στις παλιές αποικιακές Δυνάμεις, Γαλλία και Βρετανία, (αλλά ούτε στη Γερμανία) να αποκτήσουν εκ νέου λόγο στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Οι Αγγλογάλλοι μπορούν, μαζί με τους Τούρκους, να κλαίνε και οι τρεις για τα περασμένα μεγαλεία. Η Γερμανία επιβεβαιώνει ότι στο διεθνές επίπεδο είναι νάνος.

Πούτιν και Κίσινγκερ γνωρίζουν άριστα ότι κάθε διευθέτηση τοπικού ή περιφερειακού χαρακτήρα θα είναι εύθραυστη αν δεν στηρίζεται σε μια γενικότερη προσέγγιση, πλανητικού βεληνεκούς. Λογικά και παρά τις όποιες αντιδράσεις σκληροπυρηνικών κέντρων στις ΗΠΑ (πχ η κ. Κλίντον), μπορούμε να περιμένουμε διευθέτηση στο θέμα των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, στο Ουκρανικό κλπ, μήπως έτσι (και όχι με παρατεταμένους πολέμους) αντιμετωπιστεί το κύριο ζήτημα που απειλεί τους πάντες, δηλαδή η καταρρέουσα παγκόσμια Οικονομία. Χαρακτηριστικά, η Ρωσία και οι άλλες χώρες του ΟΠΕΚ συμφώνησαν να κρατήσουν σταθερή (να μην αυξήσουν) την παραγωγή πετρελαίου ώστε να ανέβουν οι τιμές διότι αλλιώς όλοι, και οι ΗΠΑ, οδηγούνται ταχύτατα στην χρεοκοπία – η Σαουδική Αραβία συμφώνησε με τη Ρωσία αλλά μετά υπαναχώρησε, ίσως κατόπιν πιέσεων σκληροπυρηνικών αμερικανικών κέντρων. Η συμφωνία παρακάμπτει τις γεωπολιτικές συγκρούσεις χωρίς διόλου να τις αναιρεί, σε μια αντίληψη «εμπόλεμης ειρήνης» όπου οι συγκρούσεις θα κρίνονται επί του εδάφους αλλά δεν θα οδηγούν στο χείλος του γκρεμού. Και όπου ανεξάρτητες κινήσεις ή προβοκάτσιες υποδεέστερων παικτών, όπως η Τουρκία, θα απομονώνονται και ο δράστης ή θα συμμορφώνεται ή θα παίρνει αξέχαστο μάθημα. Όλα στην κόψη του ξυραφιού.

Αν είναι έτσι τότε η Τουρκία αντιμετωπίζει το δίλημμα ή να μείνει αδρανής ενώπιον ενός μελλοντικού (αλλά ορατού) κινδύνου διαμελισμού ή να τα παίξει τώρα κορώνα-γράμματα διακινδυνεύοντας άμεσα τα ακόμα χειρότερα, όπως μια πλήρης καταστροφή εδαφική, στρατιωτική και οικονομική. Οι απόπειρες της Τουρκίας να φέρει σε άμεση σύγκρουση ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και Ρωσία, έχουν αποτύχει ως τώρα. Θα είναι μάλλον το μοιραίο λάθος να βάλει δίλημμα στους Νατοϊκούς ή να τηρήσουν το Καταστατικό της Συμμαχίας περί αλληλεγγύης ή την ολική καταστροφή σε ένα παγκόσμιο πόλεμο. Επειδή μπορεί να βρεθεί με ένα ρωσοτουρκικό πόλεμο στα χέρια, όπως η Γεωργία που είδε τα ρωσικά τανκς στις πύλες της Τιφλίδας παρά τις διαβεβαιώσεις υποστήριξης… Οι ΗΠΑ θα ζητήσουν και η Ρωσία θα δώσει εγγυήσεις για την Ασφάλεια του Ισραήλ. Η όποια σχέση/προσέγγιση του Ισραήλ με την Τουρκία θα καθορίζεται από τον τελικό υπολογισμό του Τελ Αβίβ για την τύχη της Τουρκίας – και προσωπικά του Ερντογάν – μιας κανείς δεν επιλέγει να συμπράξει με τους χαμένους ή, έστω, με τους αδύναμους. Η σχέση/προσέγγιση Ελλάδας-Ισραήλ θα ήταν παράλογο να μην υπακούει στην ίδια λογική.

Ούτε η ΕΕ ούτε πολύ περισσότερο η Ελλάδα παίζουν αυτόνομα σ’ αυτό το «Μεγάλο Παιχνίδι» της σύγχρονης ανακατανομής ισχύος στη Μ. Ανατολή, απομεινάρι του Ανατολικού Ζητήματος, που ξεκίνησε με τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και πιθανόν θα καταλήξει με τον τεμαχισμό του κληρονόμου, της Τουρκίας. Ειδικά η Ελλάδα ούτε είχε ούτε έχει την ισχύ αλλά κυρίως δεν έχει τη χρησιμότητα ώστε να επιδιώξει ή να κληθεί να μετάσχει ενεργά στα δρώμενα. Το ζητούμενο είναι να διαφυλάξει, τουλάχιστον, τα κεκτημένα.

ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ Η Ε.Ε. - ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ !

Μεγάλος πλήθος προσφύγων έχουν ‘παγιδευτεί στην Ειδομένη επειδή οι γειτονικές με την Ελλάδα χώρες έχουν ‘κλείσει’ τα σύνορα τους....

Χιλιάδες πρόσφυγες έχουν ‘παγιδευτεί’ στην Ειδομένη..

Επιπλέον, γίνονται εξονυχιστικοί έλεγχοι εγγράφων σε όλους τους πρόσφυγες, οι οποίοι μπορούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους, μόνο αν έχουν ταυτότητα ή διαβατήριο, μαζί με το υπηρεσιακό σημείωμα των ελληνικών αρχών.

Την Παρασκευή τέλειωσε η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. με θέμα και το προσφυγικό με αποφάσεις για «ταχεία αναχαίτιση των ροών, προστασία των εξωτερικών συνόρων, μείωση της παράνομης μετανάστευσης, διαφύλαξη της ακεραιότητας του χώρου Σένγκεν και συνεργασία με το ΝΑΤΟ». Διαψεύστηκαν οι δηλώσεις της ελληνικής κυβέρνησης ότι πέτυχε να μη γίνουν μονομερείς ενέργειες για κλείσιμο των συνόρων μέχρι την επόμενη έκτακτη Σύνοδο Κορυφής το Μάρτιο.

Πριν στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας των πρωθυπουργών της Ε.Ε., άρχισαν να κλείνουν τα εσωτερικά σύνορα των χωρών της Ευρώπης ακόμα και για τους αναγνωρισμένους επίσημα ως πρόσφυγες πολέμου. Στα σύνορα της Ειδομένης από την Κυριακή απαγορεύτηκε εντελώς η διέλευση αρχικά για τους πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και για όσους προέρχονται από το Ιράκ και τη Συρία και δεν έχουν διαβατήριο ή ταυτότητα και τελικά για όλους. Μόνο τη Δευτέρα επέτρεψαν να περάσουν λίγες δεκάδες πρόσφυγες και πάνω από 4.500 έμειναν συγκεντρωμένοι στη μεθόριο.

Η πρώτη ευθύνη ανήκει στην κυβέρνηση της Αυστρίας, μέλος της Ε.Ε., που έβαλε όριο στον αριθμό των προσφύγων που διέρχονται από το έδαφος της κατευθυνόμενοι σε άλλες χώρες (3.200) και στον αριθμό των αιτήσεων για άσυλο που παραλαμβάνει ημερησίως (80), καθώς και με την απόφαση της να στείλει στρατό και αστυνομία για την ανακοπή των προσφυγικών ροών στα σύνορα της ΠΓΔΜ με την Ελλάδα. Την απόφαση της Σερβίας το βράδυ της Παρασκευής να κλείσει τα σύνορα, ακολούθησε την Κυριακή αντίστοιχη απόφαση της ΠΓΔΜ. Η Αυστρία μάλιστα προχωρά σε σύγκλιση διάσκεψης την Τετάρτη με τους υπουργούς Εσωτερικών και Εξωτερικών Βουλγαρίας, Κροατίας, Σλοβενίας, αλλά και των εκτός Ε.Ε. χωρών, Σερβίας, Αλβανίας, Βοσνίας, Κοσσόβου, Μαυροβούνιου, ΠΓΔΜ, χώρες της βαλκανικής διαδρομής των προσφύγων, μη καλώντας την Ελλάδα, προκειμένου να εξασφαλίσει κοινή στάση για την απώθηση των προσφύγων. Η απώθηση γίνεται εκτός από την απαγόρευση και με τη χρήση σκυλιών της αστυνομίας που επιτίθενται και ξεσκίζουν πρόσφυγες που έχουν καταφέρει να περάσουν στην Ειδομένη, σύμφωνα με καταγγελίες εθελοντικής οργάνωσης.

Σύμφωνα με το Νέο Αριστερό Ρεύμα (ΝΑΡ), η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ευθύνη για την εναρμόνιση και συμμόρφωση της με τις αποφάσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, για το κλείσιμο των εξωτερικών της και των εσωτερικών συνόρων της Ε.Ε., για μέτρα εγκλεισμού, στρατιωτικοποίησης και κακομεταχείρισης των προσφύγων που μένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα.

Στην Ειδομένη οι άνθρωποι διανυκτερεύουν στην ύπαιθρο και τη Δευτέρα έφτασαν οι εγκλωβισμένοι τους 4.500. Η αστυνομία σταματά χιλιάδες ανθρώπους 20 χιλιόμετρα πριν από τα σύνορα στο γνωστό βενζινάδικο και ανάπηροι, μικρά παιδιά, έγκυες παίρνουν το δρόμο με τα πόδια. Απομακρύνει από την περιοχή και προσάγει δημοσιογράφους και κάνει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις για να απομακρύνει πρόσφυγες που διαμαρτύρονται. Οι εγκλωβισμένοι αναγκάζονται να επιστρέψουν στην Αθήνα πληρώνοντας ξανά τα εισιτήρια τους, ενώ 420 πρόσφυγες διανυκτέρευσαν στο δρόμο στην περιοχή της Καλαμπάκας, αφού η αστυνομία τους εμποδίζει τα πούλμαν τους να προχωρήσουν.

Στην Αττική οι χώροι διαμονής ανεπαρκείς και αδιαχώρητα γεμάτοι. Χιλιάδες έμειναν στο χώρο του λιμανιού του Πειραιά και επίσης εκατοντάδες οδηγήθηκαν στο νέο στρατόπεδο στο Σχιστό, στον Ελαιώνα και στο Ελληνικό.

Γίνεται φανερό ότι εκτός από τις χώρες του λεγόμενου Βίσεγκραντ (Πολωνία, Ουγγαρία, της Τσεχία, Σλοβακία) και οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. σταδιακά εγκολπώνονται και ασκούν βάρβαρες, ξενοφοβικές, ρατσιστικές, αντιπροσφυγικές πολιτικές. Πολιτικές που ευθύνονται για 410 πνιγμένους και αγνοούμενους από το Γενάρη του 2016 μέχρι σήμερα.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΠΟΡΓΙΑΝΣ ΣΤΟ ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ο Νόρμπερτ Βάλτερ- Μπόργιανς διευκρινίζει ότι την προσφορά συνεργασίας την είχε κάνει (το 2012) στον Έλληνα πρέσβυ στη Γερμανία και τον γενικό πρόξενο του Ντίσελντορφ, «αλλά μετά την ενημέρωση της Αθήνας δεν επανήλθαν» και «δεν υπήρξε καμιά θετική απάντηση»...

Ο υπουργός οικονομικών της Β. Ρηνανίας Βεστφαλίας Νόρμπερτ Βάλτερ- Μπόργιανς

Προφανώς δεν υπήρχε από την τότε κυβέρνηση -σε αντίθεση με τη σημερινή- κανένα ενδιαφέρον για συνεργασία, αν και ο ομοσπονδιακός υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε ρητά δηλώσει την υποστήριξή του σε μια τέτοια συνεργασία....

Προσέφερα συνεργασία και σε θέματα φορολογικών ελέγχων ήδη το 2012 στην τότε ελληνική κυβέρνηση (του Αντώνη Σαμαρά), αλλά δεν υπήρξε ενδιαφέρον, σε αντίθεση με την σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, δηλώνει ο υπουργός οικονομικών της Β. Ρηνανίας Βεστφαλίας Νόρμπερτ Βάλτερ- Μπόργιανς σε αποκλειστική του δήλωση στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον Αντώνη Πολυχρονάκη. Προσθέτει δε χαρακτηριστικά ότι εναπόκειται στην εκάστοτε κυβέρνηση να αποδεχθεί μια τέτοια συνεργασία.

«Μπορώ μόνο να επαναλάβω αυτό το οποίο ανέφερα και κατά την επίσκεψή μου στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τους υφυπουργούς Τρύφωνα Αλεξιάδη και Δημήτρη Παπαγγελόπουλο τον περασμένο μήνα: Ήδη το 2012 προσέφερα επανειλημμένα συνεργασία σε εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης. Επρόκειτο συγκεκριμένα για ανταλλαγή know how της φορολογικής διοίκησης όπως επίσης και των φορολογικών ελέγχων, τίποτα περισσότερο αλλά επίσης και τίποτα λιγότερο. Προφανώς δεν υπήρχε από την τότε κυβέρνηση -σε αντίθεση με τη σημερινή- κανένα ενδιαφέρον για συνεργασία, αν και ο ομοσπονδιακός υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε ρητά δηλώσει την υποστήριξή του σε μια τέτοια συνεργασία. Είναι όμως υπόθεση της εκάστοτε κυβέρνησης να αποδεχθεί την προσφορά για συνεργασία ή να την αρνηθεί», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός οικονομικών της Β. Ρηνανίας Βεστφαλίας Νόρμπερτ Βάλτερ- Μπόργιανς.

Ο Γερμανός υπουργός είχε και πρόσφατα επισημάνει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ότι «είναι ένα πολύ σημαντικό σημάδι το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά εννοεί σοβαρά» ότι θέλει να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή.

Στο ερώτημα αν είχε αποκομίσει την εντύπωση ότι η κυβέρνηση Τσίπρα θέλει πραγματικά να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή, ο κ. Μπόργιανς απαντά καταφατικά: «ναι μπορεί κανείς ασφαλώς να έχει αυτήν την εντύπωση, αν δει τι έχει γίνει μέχρι τώρα για την επεξεργασία των δεδομένων, το γεγονός ότι έδρασε αμέσως, το ότι καταλήξαμε σε μια συμφωνία συνεργασίας, την οποία υπογράψαμε», ενώ για τη συνεργασία του με τους κ.κ. Αλεξιάδη και Παπαγγελόπουλο λέει χαρακτηριστικά: «συνεπέστερη δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να φανταστεί τη συνεργασία μας».

Ο κ. Μπόργιανς διευκρινίζει επίσης ότι την προσφορά συνεργασίας την είχε κάνει (το 2012) στον Έλληνα πρέσβυ στη Γερμανία και τον γενικό πρόξενο του Ντίσελντορφ, «αλλά μετά την ενημέρωση της Αθήνας δεν επανήλθαν» και «δεν υπήρξε καμιά θετική απάντηση».
Για τη λίστα την οποία παρέδωσε ο κ. Μπόργιανς στην κυβέρνηση Τσίπρα εκφράζει την ελπίδα ότι θα έχει καλύτερη τύχη από τη λίστα Λαγκάρντ: «Έχω την εντύπωση μετά από όσα βλέπω ότι θα πετύχει», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μπόργιανς.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: «Η Ε.Ε. ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΟΣΑ ΣΥΜΦΩΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ»

Ο πρωθυπουργός εξέφρασε στον προεδρεύοντα την Ε.Ε., Μαρκ Ρούτε, την δυσαρέσκειά του για την μη τήρηση των συμπεφωνημένων για το προσφυγικό....

Όσον αφορά την σύνοδο των χωρών των "Δυτικών Βαλκανίων" υπό τον ΥΠ.ΕΞ, της Αυστρίας ο Αλ. Τσίπρας στιγμάτισε αυτή την ενέργεια ότι αντιστρατεύεται την συλλογικότητά της Ε.Ε...

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε σήμερα μακρά τηλεφωνική συνομιλία με τον Μαρκ Ρούτε, πρωθυπουργό της Ολλανδίας, η οποία, αυτή την περίοδο ασκεί την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε στον κ. Ρούτε την δυσαρέσκειά του για την αδυναμία της ΕΕ να διασφαλίσει την τήρηση των όσων συμφωνήθηκαν, ομόφωνα, σε σχέση με το Προσφυγικό, κατά την πρόσφατη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Αναφερόμενος στην αυριανή συνάντηση των Υπουργών Εσωτερικών και Εξωτερικών της Αυστρίας και των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε την ανάγκη, οι αποφάσεις που αφορούν την διαχείριση των προσφυγικών ροών να λαμβάνονται συλλογικά και χωρίς αποκλεισμούς.

ΟΝΤΩΣ «ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ»

Το ΝΑΤΟ δεν θα προβαίνει σε επιχειρήσεις επαναπροώθησης και διάσωσης. Επομένως θα τηρεί «εκ του μακρόθεν τα γιγνόμενα». Θα περιορίζεται σε απλή παρακολούθηση, επιτήρηση, αναγνώριση παρανόμων διελεύσεων στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο...

Η ρωσική παρέμβαση έχει ανατρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Αλλά η ειρήνη στην διακεκαυμένη περιοχή προϋποθέτει ειλικρινή, άμεση και έμπρακτη συνεννόηση και δράση ΗΠΑ – Ρωσίας...

του Στέλιου Παπαθεμελή στο Ἀντίβαρο

Θλιβερή εικόνα των ευρωπαϊκών ηγεσιών. Πνίγηκαν σε μια κουταλιά νερό. Από ευθυκρισία πάλι μηδέν εις το πηλίκον (ο «δικός μας» το έλεγε στο … πηλήκιον !). Αντί να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα του προσφυγικού, η σιδηρά καγκελάριος έσπευσε γονατιστή να καθικετεύσει τον σουλτάνο να την βοηθήσει. Με το αζημίωτον εκεινού φυσικά. Και όχι για να λύσει, αλλά να εκτονώσει κάπως το πρόβλημα – το δικό της εννοείται – επειδή στο Βερολίνο ήχησαν εσχάτως και γι΄ αυτήν οι σάλπιγγες της Ιεριχούς.

Όφειλε πάντως πριν υποκύψει στον τουρκικό εκβιασμό, να εγκύψει στην γενεαλογία του προβλήματος.

Παρατήρηση πρώτη:

ΔΡΑΣΤΗΣ του προσφυγικού που απειλεί την Ελλάδα και ταλανίζει την Ευρώπη είναι ο τούρκος. Στρατολογεί στρατιές προσφύγων από την αιμάσσουσα Συρία, και αφροασιατών λαθρομεταναστών από όλον τον πλανήτη. Πηγή του κακού η Τουρκία και η μεγαλομανής πολιτική της.

Παρατήρηση δεύτερη:

ΑΝ η Μέρκελ, ο Γιούνκερ «και τα άλλα παιδιά» θέλουν λύση, να πειθαναγκάσουν τον τούρκο να αλλάξει 180 μοίρες την πολιτική του. Φυσικά να ενεργοποιήσουν την Αμερική, που ασφαλώς δεν είναι ευτυχής με όσα γίνονται και διαφοροποιείται ήδη χαρακτηρίζοντας τους Κούρδους της Συρίας συμμάχους και όχι τρομοκράτες που ωρύεται ο Ερντογάν.

Παρατήρηση τρίτη:

ΓΙΑΤΙ μπλέκουν και εκβιάζουν την Ελλάδα αφού πρόσφυγες και (λάθρο) μετανάστες όλοι βρίσκονται επί τουρκικού εδάφους. Είναι επομένως λογικό και αυτονόητο να στήσουν εκεί τα hotspots, να κάνουν εκεί την ταυτοποίηση και διαλογή.

O πανάθλιος ισλαμιστής με την ομογάλακτή του Σαουδική Αραβία, κόντρα στην συμφωνία Ουάσιγκτον-Μόσχας για εκεχειρία στη Συρία που αποβλέπει στη τελική επίλυση του συριακού δηλαδή χτύπημα του κακού στη ρίζα του, προχώρησαν σε εισβολή με χερσαίες δυνάμεις. Το φανατισμένο σουνιτικό τόξο, με προεξάρχοντα πάντοτε τον Ερντογάν, δρα βίαια, βάρβαρα, ισοπεδωτικά, καταπατώντας βάναυσα την διεθνή νομιμότητα και ποδοπατώντας κάθε συμφωνία.

Αυστηρή και ιδιαζόντως ανησυχαστική η δήλωση Μεντβέντεφ ( 12-2-16) ότι μια χερσαία επιχείρηση ξένων δυνάμεων στο έδαφος της Συρίας «απειλεί να πυροδοτήσει έναν νέον παγκόσμιο πόλεμο». Στο χέρι ΗΠΑ και Ρωσίας και αμελλητί βρίσκεται η υπόθεση της ειρήνης και η αποσόβηση μιας ολέθριας μετεξέλιξης του προσφυγικού.

Για το χατήρι όμως του σουλτάνου, Μέρκελ και ΝΑΤΟ κουβάλησαν τις νατοϊκές δυνάμεις στο Αιγαίο. Δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση συνήνεσε «αγαλλομένω ποδί» στο νατοϊκό ανοσιούργημα. Η Τουρκία είναι ο αυτουργός του προσφυγικού τερατουργήματος εγκληματώντας απ΄ευθείας στη Συρία και σαλπίζοντας συναγερμό στους αφροασιάτες μουσουλμάνους που συνάζει στα διεθνή αεροδρόμιά της. Όλα τα (δια)πράττει με το αζημίωτο: μαδάει τα ευρωκονδύλια, ξεγυμνώνει από τιμαλφή και οικονομίες τους δυστυχείς που τους φορτώνει σε επικίνδυνα σαπιοκάραβα και φουσκωτά για Ελλάδα και Ευρώπη. Ανθρωποκτονίες κατά συρροήν από δόλο, το έγκλημά της. Το κακουργηματικό δίκτυο δουλεμπορίας που εδρεύει στην Τουρκία έμεινε πάλι στο απυρόβλητο της πρόσφατης Συνόδου των υπουργών του ΝΑΤΟ.

Το έθνος κατευόδωσε με οδύνη τα τρία παλληκάρια που έπεσαν στο πεδίο της τιμής. Αποκάλυψη η Κυρά της Κινάρου (νέα Κυρά της Ρω), μοναδική κάτοικος του έρημου νησιού Ειρήνη Κατσοτούρχη που παλινόστησε από Αυστραλία. Άξια! Σκέφτεται το επίσημο κράτος να απευθυνθεί στους Πανέλληνες και ιδίως στις Μοναστικές αδελφότητες ιστορικά προεξάρχουσες να στελεχώσουν ανάλογες περιπτώσεις πριν τις γκριζάρει ο νεοοθωμανός;

Η Τουρκία αμφισβήτησε ξανά το διεθνώς ανεγνωρισμένο δικαίωμα ταύτισης των ορίων του FIR με τα όρια ευθύνης για Διάσωση και Έρευνα.

Το ΝΑΤΟ δεν θα προβαίνει σε επιχειρήσεις επαναπροώθησης και διάσωσης. Επομένως θα τηρεί «εκ του μακρόθεν τα γιγνόμενα». Θα περιορίζεται σε απλή παρακολούθηση, επιτήρηση, αναγνώριση παρανόμων διελεύσεων στο βόρειο και κεντρικό Αιγαίο. Τα Δωδεκάνησα εξαιρούνται από τον επιχειρησιακό του έλεγχο που αναγνωρίζει μόνο τα 6 από τα 10 ν.μ. του ελληνικού εναέριου χώρου. Ταύτα οφθαλμοφανώς με απαίτηση της Τουρκίας. Σε όλες τις τουρκικές παρανομίες θα τηρεί στάση (ευμενούς) ουδετερότητας. Και πάντως δεν πρόκειται να ελέγξει τις παράνομες ροές καθηλώνοντάς τες στις τουρκικές ακτές. Κοντολογίς θα εφαρμόζει όσα προσχεδίασε για αναδιανομή του Αιγαίου το 1976 ο ακατανόμαστος Κίσινγκερ.

Η ρωσική παρέμβαση έχει ανατρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Αλλά η ειρήνη στην διακεκαυμένη περιοχή προϋποθέτει ειλικρινή, άμεση και έμπρακτη συνεννόηση και δράση ΗΠΑ – Ρωσίας. Μόνη ικανή να φέρει την κάθαρση στη προσφυγική τραγωδία.

Βρισκόμαστε σε εθνική περικύκλωση. Βρώμικο το παιχνίδι στα μνημονιακά μας βάσανα από τον παταγωδώς αποτυχημένο Τόμσεν. Κατασκεύασε εκ του μη όντος τρύπα 9 δισ. με πλαστά στοιχεία προκαλώντας ακόμη και Κομισιόν και ΕΚΤ.

Συγκρατούμε μιαν αφρικανική παροιμία: «όταν η λεοπάρδαλη σου επιτεθεί, δεν θα την διώξεις με το ρόπαλο του γείτονα». Με το ρόπαλο του γείτονα άλλωστε δεν αποκρούεται κανένας εχθρός, ενώ το ΝΑΤΟ θα εξακολουθήσει να λειτουργήσει ως Πόντιος Πιλάτος.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΣΟΪΜΠΛΕ

Αδιόρθωτος, επίμονος αλλά απόλυτα προβλέψιμος παραμένει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε... 

Όποτε απαιτείται να πιεστεί – εκβιαστεί η Ελλάδα, προκειμένου να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις των δανειστών, επαναφέρει το γερμανικό σχέδιο εξόδου της χώρας μας από το ευρώ...

του Νίκου Ιγγλέση

Ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, λοιπόν μιλώντας, στις 4 Φεβρουαρίου 2016, σε εκδήλωση στο Αμβούργο θυμήθηκε την πρόταση που είχε κάνει στις 16 Σεπτεμβρίου του 2011 στον τότε έλληνα υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο για ένα «φιλικό», «προσυμφωνημένο» και προσωρινό Grexit.

Καθόλου τυχαία, ο Σόιμπλε θυμήθηκε την τότε πρότασή του τώρα, όταν καρκινοβατεί η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου. 

Το Σεπτέμβριο του 2011 η πρότασή του έγινε σαράντα μέρες πριν συμφωνηθεί το δεύτερο Μνημόνιο. Την ίδια πρόταση ο γερμανός υπουργός Οικονομικών είχε παραδώσει στον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάϊζενμπλουμ, στις 11 Ιουλίου 2015, μια μέρα, δηλαδή, πριν την άτυπη Σύνοδο Κορυφής (12-7-15) στην οποία συμφωνήθηκε η υπογραφή της τρίτης Δανειακής Σύμβασης - Μνημονίου.

Στα ενδιάμεσα διαστήματα μια παρεμφερή πρόταση για προσωρινή (time out) έξοδο από το ευρώ διακινούσε ο γερμανός οικονομολόγος Χανς-Βέρνερ Ζιν, πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου και για πολλά χρόνια σύμβουλος της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ. Το ερώτημα είναι αν οι Γερμανοί εννοούν αυτά που προτείνουν ή μπλοφάρουν για να τρομοκρατούντους Έλληνες. Η απάντηση είναι και τα δύο, γιατί και με τις δύο εκδοχές εξυπηρετούνται τα γερμανικά συμφέροντα.

H ΣΥΝΤΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ''ΜΟΝΟΠΟΛ''

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2011 συνεδρίασε στο Βρότσλαβ της Πολωνίας το άτυπο Ecofin με τη συμμετοχή και των 28 κεντρικών τραπεζιτών της Ε.Ε. Ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε ζήτησε να έχει μια ιδιαίτερη συνάντηση με τον έλληνα ομόλογό του. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο δεύτερο υπόγειο του ξενοδοχείου «Μονοπόλ» σ’ ένα εγκαταλελειμμένο κλειστό μπάρ. Το Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε συνόδευε ο Γεργκ Άσμουσεν, τότε υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και τον Ευάγγελο Βενιζέλο ο Γιώργος Ζανιάς, τότε επικεφαλής του Σώματος Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ).

Από την πρώτη στιγμή ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ξεκαθάρισε στους έλληνες συνομιλητές του ότι η πρόταση που θα τους κάνει δεν είναι ευρωπαϊκή αλλά γερμανική. Στη συνέχεια πρότεινε την άμεση έξοδο από την Ευρωζώνη, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και την επιβολή capital controls. Σύμφωνα με τον κ. Σόϊμπλε οι Έλληνες θα μπορούσαν να εκταμιεύουν μέχρι 50 ευρώ την εβδομάδα. Αλήθεια, γιατί μόνο 50 ευρώ την εβδομάδα, όταν το 2011 οι τράπεζες ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ότι τον Ιούνιο του 2015, όταν επιτράπηκε η εκταμίευση 60 ευρώ την ημέρα; Μάλλον ήθελε να τρομοκρατήσει τους συνομιλητές του. Παράλληλα πρότεινε οι καταθέσεις πάνω από 3.000 ευρώ να μετατραπούν άμεσα σε δραχμές. Ουσιαστικά ο πονηρός κ. Σόϊμπλε πρότεινε να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη αλλά το ευρώ να εξακολουθεί να αποτελεί μέσο συναλλαγής εντός της χώρας, ως παράλληλο νόμισμα, εξασφαλίζοντας έτσι τη ραγδαία υποτίμηση της δραχμής.

Τέλος ο γερμανός υπουργός Οικονομικών θεωρώντας δεδομένη την ελεύθερη διακύμανση της δραχμής προσέφερε στους συνομιλητές του ένα πρόγραμμα βοήθειας σε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα (ανθρωπιστική βοήθεια) προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι προβλεπόμενες ελλείψεις. Εντύπωση, βέβαια, προκαλεί ότι σ’ αυτό το γερμανικό σχέδιο δεν υπάρχει καμιά αναφορά για το Δημόσιο Χρέος, τις ιδιωτικοποιήσεις και γι’ αυτά που αποκαλούν «μεταρρυθμίσεις». Όλα αυτά υποτίθεται ότι θα εξακολουθούσαν να «τρέχουν» όπως μέχρι σήμερα.

Όπως είπε ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε στην ομιλία του (4-2-16) στο Αμβούργο: «Η έξοδος από το ευρώ θα έπληττε τη χώρα άπαξ και θα είχε αποφευχθεί η ατέλειωτη διαδικασία των σκληρών μέτρων για τους πολίτες». Στην πραγματικότητα με την υποτίμηση της δραχμής, υπό τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θα ολοκληρωνόταν η διάλυση του παραγωγικού ιστού της οικονομίας, θα εξαθλιώνονταν περαιτέρω οι έλληνες πολίτες και θα εκποιείτο ευκολότερα η δημόσια περιουσία και σημαντικό τμήμα της ιδιωτικής. Έτσι η ελληνική αποικία θα «εξυγιαίνετο» με τις δικές της δυνάμεις, με το δικό της κόστος, χωρίς να χρειάζεται νέα δάνεια και όταν θα συνέβαινε αυτό θα μπορούσε να επανέλθει προς εκμετάλλευση, μέσω του ευρώ, στη δικαιοδοσία του γερμανικού imperium.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ύστερα από συζήτηση 90 λεπτών, απέρριψε τις προτάσεις του Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της κυριακάτικης Καθημερινής (7-2-16) ο έλληνας υπουργός Οικονομικών θεώρησε ότι η πρόταση Σόϊμπλε θα ήταν «βούτυρο στο ψωμί» των προυχόντων του κόμματος της δραχμής που είχαν τις «ζημιές μέσα και τα λεφτά έξω». Έτσι η Ελλάδα συνέχισε στο δρόμο των Μνημονίων. Μερικούς μήνες αργότερα οι Σαμαράς – Βενιζέλος θα υπογράψουν το δεύτερο Μνημόνιο και τον Αύγουστο του 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου θα φέρει το τρίτο Μνημόνιο που θα υπερψηφίσουν όλα τα κόμματα του μνημονιακού τόξου, ενώ στο βάθος του ορίζοντα αχνοφέγγει το τέταρτο Μνημόνιο.

Ο λαός φτωχοποιείται, τα μαγαζιά, οι επιχειρήσεις, οι βιομηχανίες κλείνουν, η ανεργία έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις, οι μορφωμένου Έλληνες φεύγουν μετανάστες, οι τράπεζες αφελληνίστηκαν και, μέσω αυτών, σύντομα, βιομηχανίες, μεγάλα ξενοδοχεία, αγροτική γη και ακίνητα, συνολικής αξίας πάνω από 100 δις. (κόκκινα δάνεια) θα περάσουν σε ξένα χέρια, αλλά τότε ο κ. Βενιζέλος ενδιαφερόταν γι’ αυτούς που είχαν «τις ζημιές μέσα και τα λεφτά έξω».

«ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ» ...

Αν στις 16 Σεπτεμβρίου 2011 στο δεύτερο υπόγειο του ξενοδοχείου «Μονοπόλ» δεν ήταν ένας μνημονιακός υπουργός όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος αλλά ένας πολιτικός ηγέτης άλλου βεληνεκούς θα μπορούσε να δώσει την ακόλουθη απάντηση στον κ. Σόϊμπλε:

«Αγαπητέ Βόλφγκανγκ,

»Σε ευχαριστούμε πολύ για τον κόπο που έκανες, μαζί με τους συνεργάτες σου, να ετοιμάσεις το σχέδιο του Grexit για τη χώρα μου, αλλά…δε θα πάρουμε. Αν φύγουμε από την Ευρωζώνη, αυτό θα το κάνουμε με το δικό μας σχέδιο, θα αποτελεί εθνική επιλογή. Αυτό το σχέδιο το έχουμε ήδη έτοιμο και… άκου για να μαθαίνεις: η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος θα γίνει με ισοτιμία ένα προς ένα σε σχέση με το ευρώ, δηλαδή μία Νέα Δραχμή προς ένα ευρώ. Αμέσως μετά με απόφαση της εθνικοποιημένης Τράπεζας της Ελλάδος η ισοτιμία αυτή θα «κλειδώσει» όπως έχει κάνει η Βουλγαρία, η Ελβετία και άλλες χώρες. Έτσι δε θα υπάρξει υποτίμηση της δραχμής, ούτε πληθωρισμός, αφού δε θα αυξηθούν οι τιμές των εισαγομένων προϊόντων.

» Αγαπητέ Βόλφγκανγκ,

»Είναι αλήθεια ότι για τους τελευταίους μήνες του 2011 και για το 2012 θα χρειαστούμε 8 – 10 δις. για να καλύψουμε το έλλειμμα του Ισοζυγίου Εξωτερικών Συναλλαγών (από το 2014 το Ισοζύγιο έχει ισοσκελιστεί). Τα χρήματα αυτά μπορείτε να μας τα δώσετε από την πρώτη Δανειακή Σύμβαση (110 δις.). Αν δε θέλετε, να σας θυμίσω ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους παραμένει σήμερα (2011) σε ομόλογα του Δημοσίου που υπάγονται στο ελληνικό δίκαιο. Μπορούμε να φέρουμε ένα νόμο στη Βουλή που θα «κουρεύει» την αξία αυτών των ομολόγων κατά 80 – 90 %, θα μειώνει το επιτόκιο στο 0,50% και θα παρατείνει τη λήξη τους κατά 30 έως 40 χρόνια. Σ’ αυτό το «κούρεμα» θα περιλάβουμε και τα ομόλογα της ΕΚΤ.

» Αγαπητέ Βόλφγκανγκ,

» Θα ήθελα μια απάντησή σου μέχρι αύριο το μεσημέρι, διαφορετικά θα προχωρήσουμε μόνοι μας. Α, και για να μην το ξεχάσω, όποιο μέρος του χρέους αναγνωρίσουμε και όποιο θα έχει απομείνει από το «κούρεμα» των ομολόγων θα σας το αποπληρώσουμε σε δραχμές. Όπως ξέρεις, Βόλφγκανγκ, το χρέος δεν είναι σε συνάλλαγμα αλλά στο σημερινό «εθνικό» νόμισμα της Ελλάδας, το ευρώ. Άρα όταν περάσουμε στο νέο εθνικό νόμισμα τότε το χρέος θα μετατραπεί σε δραχμές. Καλό βράδυ Βόλφγκανγκ, καλό βράδυ Γεργκ (Άσμουσεν)».

 Όλα αυτά γράφτηκαν για να δοθεί μια απάντηση στα διάφορα «γιουσουφάκια» των δανειστών που τις τελευταίες μέρες προσπάθησαν, για μια ακόμα φορά, να θολώσουν τα νερά και να ταυτίσουν τις λαϊκές πατριωτικές δυνάμεις της Ελλάδας που υπερασπίζονται την εναλλακτική λύση του Grexit με τα σατανικά σχέδια του Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε και του Δ΄ Ράϊχ.

πηγή: ertopen

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΒΟΣΚΟΥΝ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ

Στις δήθεν προτάσεις της κυβέρνηση δεν υπάρχει ούτε μνεία στα χρέη των αγροτών. Τα χρέη που υπάρχουν ήδη στις τράπεζες, τον ΟΓΑ, την εφορία. Τσιμουδιά....

Η κυβέρνηση έχει πουλήσει ήδη τα χρέη των αγροτών, διαμέσου των συστημικών τραπεζών -και κυρίως της Τράπεζας Πειραιώς- σε ξένα επενδυτικά κεφάλαια. 

του Δημήτρη Καζάκη, Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ.

Η χθεσινή συνάντηση του Τσίπρα, του φερόμενου ως πρωθυπουργού, με εκπροσώπους των αγροτών ήταν μια ωραία φιέστα πολιτικού διαλόγου χωρίς αντικείμενο. Η ουσία; Καμιά δέσμευση. Μόνο γενικές θεωρίες και υποσχέσεις. Όχι για τους αγρότες, αλλά για όσους ημέτερους θέλουν να υπηρετήσουν το ξεπούλημα των αγροτών.

Ο στόχος των λεγόμενων προτάσεων της κυβέρνησης είναι βασικά πολιτικός. Να αναγκάσει τους αγρότες να γυρίσουν στα σπίτια τους με άδεια χέρια. Ή μάλλον με υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Κι αφού οι αγρότες γυρίσουν στα χωράφια, τα ζώα και τις δουλειές τους, η κυβέρνηση θα συνεχίσει με τα μνημόνια.

Στις δήθεν προτάσεις της κυβέρνηση δεν υπάρχει ούτε μνεία στα χρέη των αγροτών. Τα χρέη που υπάρχουν ήδη στις τράπεζες, τον ΟΓΑ, την εφορία. Τσιμουδιά. Ο λόγος είναι απλός. Η κυβέρνηση έχει πουλήσει ήδη τα χρέη των αγροτών, διαμέσου των συστημικών τραπεζών -και κυρίως της Τράπεζας Πειραιώς- σε ξένα επενδυτικά κεφάλαια.

Τα ξένα αυτά funds οργανώνουν ήδη την επίθεσή τους στην ύπαιθρο δια της "συμβολαιακής... γεωργίας". Η ανάγκη χρηματοδότησης του αγρότη θα μετατραπεί σε παγίδα για τον ίδιο, καθώς η τράπεζα θα τον εξαναγκάσει να υποθηκεύσει τα πάντα, τη γη, το βιός του, την ίδια την ύπαρξή του, προκειμένου να προωθηθούν πειραματικές καλλιέργειες και εφαρμογές υπέρ πολυεθνικών agrobusiness.

Η απόφαση έχει παρθεί ήδη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη εκπονήσει τις απαραίτητες οδηγίες και σχέδια. Ο αγρότης οφείλει να γίνει δουλοπάροικος της τράπεζας και των ξένων funds. Να γιατί ο αγρότης δεν πρέπει επ' ουδενί να γλυτώσει από τα χρέη. Να γιατί το ζήτημα της χρηματοδότησης του αγρότη ούτε καν θίγεται από τις δήθεν προτάσεις της κυβέρνησης.

Τι πρέπει να γίνει; Πρέπει πρώτα απ' όλα να σβήσουν όλα τα χρέη των αγροτών. Τόσο προς τις τράπεζες, όσο και προς την εφορία, αλλά και τον ΟΓΑ. Να συζητηθεί η χρηματοδότηση των αγροτών από μηδενικής βάσης. Πρώτα και κύρια με την ίδρυση ενός 100% κρατικού ειδικού χρηματοπιστωτικού φορέα για την ενίσχυση και χρηματοδότηση χωρίς τοκογλυφία και υποθήκες του γεωργού, του κτηνοτρόφου και του ψαρά.

Άμεσο είναι και το ζήτημα της δήμευσης, κατάσχεσης, ή και πλειστηριασμού της αγροτικής γης. Η αγροτική γη πρέπει να προστατεύεται και μαζί της ο αγρότης. Δεν μπορεί επ' ουδενί να αναγκάζεται ο αγρότης να πουλάει τη γη του, ή να την κατάσχει η τράπεζα, η εφορία, ο ΟΓΑ, ή όποιος άλλος για χρέη. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για το ζωικό κεφάλαιο του κτηνοτρόφου, αλλά και τα εργαλεία δουλειάς του ψαρά.

Δεν μπορεί ο γεωργός, ο κτηνοτρόφος, ο ψαράς να κινδυνεύει να χάσει τα μέσα παραγωγής του από χρέη. Πρέπει να παγώσουν αμέσως και να ακυρωθούν όλες οι υποθήκες. Ειδικά για τους μικρούς και τους μεσαίους αγρότες. Να κατοχυρωθεί επίσης ότι η αγροτική γη δεν αλλάζει χρήση για κανέναν λόγο. Το ίδιο και τα σκάφη αλιείας. Ειδικά τα παραδοσιακά.

Τσιμουδιά για τα ζητήματα αυτά από την κυβέρνηση. Όπως επίσης τσιμουδιά και για το κόστος παραγωγής των αγροτών. Μόνο δόσεις στη ΔΕΗ υπόσχεται η κυβέρνηση και φωτοβολταϊκά. Με τα αγροτοεφόδια; Τα καύσιμα; Τσιμουδιά.

Κουβέντα για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στον αγρότη. Μόνο παρατάσεις υπόσχεται η κυβέρνηση. Ενώ επιμένει να αντιμετωπίζει την αγροτική εκμετάλλευση ως αγροτική επιχείρηση προκειμένου να εξομοιώσει τον αγρότη με τον επιχειρηματία και να καταργηθεί κάθε έννοια προστασίας που δικαιούται ο πρώτος.

Αγροτική παραγωγή χωρίς ειδικό καθεστώς προστασίας, αλλά και χωρίς εθνικό σχέδιο επιδοτήσεων και χρηματοδότησης με βάση το προϊόν δεν μπορεί να υπάρξει. Πουθενά στον κόσμο. Η κυβέρνηση και οι δανειστές το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.

Ό,τι κι αν τάξουν στον αγρότη, ένα είναι απολύτως σίγουρο. Χωρίς το σβήσιμο όλων των χρεών του εδώ και τώρα, χωρίς την κατοχύρωση της γης και των μέσων παραγωγής του, χωρίς την προστασία από εισαγωγές που υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα και την ποιότητα της εγχώριας αγροτικής παραγωγής, χωρίς την κατοχύρωση του κατ' επάγγελμα αγρότη, ο αγρότης στην Ελλάδα δεν μπορεί να επιβιώσει. Ενώ οι ελάχιστοι που θα τα καταφέρουν θα γίνουν σύγχρονοι κολλήγοι των τραπεζών και των ξένων επενδυτικών κεφαλαίων.

Η κυβέρνηση βιάζεται να διώξει τους αγρότες από τους δρόμους. Τους τάζει παρατάσεις για το νέο ασφαλιστικό και το νέο φορολογικό, γιατί ξέρει ότι τη δουλειά θα την αναλάβουν οι τράπεζες και τα χρέη.

Ξέρει πολύ καλά ότι ο αγρότης δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα όπως είναι ήδη. Κι επομένως αν υποχωρήσει τώρα, τα έχασε όλα και για πάντα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να πιστέψει τις παρατάσεις της κυβέρνησης και να γυρίσει σπίτι του. Το έργο αυτό οι αγρότες το έχουν ξαναδεί. Μόνο που αυτή την φορά δεν θα υπάρχει επιστροφή. Οσονούπω ξεκινά η κρεατομηχανή των πλειστηριασμών και ο γεωργός, ο κτηνοτρόφος και ο ψαράς δεν εξαιρούνται. Ούτε καν με υπόσχεση της κυβέρνησης.

Του χρόνου δεν θα υπάρχουν αγρότες για να κινητοποιηθούν ξανά. Να γιατί υποχώρηση σήμερα σημαίνει θάνατος. Ειδικά για τον μικρομεσαίο αγρότη, τον ελεύθερο κτηνοτρόφο, τον ψαρά της παράκτιας αλιείας.

Ενώ τώρα, σήμερα έχουν, ίσως, μια ιδανική ευκαιρία. Ίσως η τελευταία τους. Να ηγηθούν μιας παλλαϊκής κινητοποίησης με σκοπό την ανατροπή των μνημονίων και του καθεστώτος κατοχής της πατρίδας μας. Να δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις ριζικής αλλαγής με την ανάδειξη μιας αληθινά πατριωτικής κυβέρνησης, που θα υπηρετεί και τα δικά τους άμεσα και ζωτικά συμφέροντα.

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ

Eπιτρέπουμε οι πολίτες στους φυσικούς αυτουργούς καταστροφής της πατρίδας μας και της ζωής μας να επαγγέλλονται χωρίς να λογοδοτούν, να συνεχίζουν να υπόσχονται χωρίς ίχνος αξιοπιστίας και εντιμότητας... 

Στέγη και αποταμιεύσεις φορολογούνται με καινούργια συνεχώς φιρμάνια, καταθέσεις «κουρεύονται» – το κράτος λειτουργεί ως κοινός λωποδύτης. Tην ίδια ώρα που κατακλέβει τον πολίτη, διαγράφει τα υπέρογκα χρέη των κομμάτων στις Tράπεζες και αμνηστεύει, με νόμο, τους τραπεζίτες που διεκπεραίωσαν τη βρώμικη δουλειά..

του Χρήστου Γιανναρά

Τ​​ην κούραση του λαού μας ποιος την υπολογίζει, τις αντοχές του ποιος τις μετράει;

H λέξη απελπισία κυριολεκτεί σε πάμπολλα χείλη. Δοκιμάσαμε όλα τα κόμματα, κυβέρνησαν τη χώρα ή συγκυβέρνησαν όλα – εκτός από τις ιδεοληπτικές ακρότητες και τις γραφικές αποφύσεις. Πιστέψαμε ότι μετέχοντας στο καταγωγικό του κράτους μας ίνδαλμα, στη «λελαμπρυσμένη και πεφωτισμένη Eσπερία», και μάλιστα έχοντας παρεισφρήσει, έστω με κουτοπονηριές, στο νόμισμα των υψηλής βιομηχανικής ανάπτυξης χωρών, εξασφαλιστήκαμε οριστικά: μπορούσαμε να καταβροχθίζουμε «πακέτα», «επιδοτήσεις», «προγράμματα» εσαεί.

Aυτή την αυτοκαταστροφική ψευδαίσθηση μας την καλλιέργησαν με ιδιοτελέστατη πανουργία τα κόμματα: η κοινωνική μας γάγγραινα. Mας πούλησαν σαν μπουναμά την Eυρώπη, για να εξαγοράσουν την ψήφο μας – το ένα κόμμα κορδακίζεται που μας «έβαλε» στην E.E. με εγκληματική βιασύνη, ξιπασιά και προχειρότητα, το άλλο χιλιοδιαφήμισε, για να το ψηφίζουμε, τις πλαστογραφίες που μηχανεύτηκε (greek Statistics) για να μας βάλει στο «ευρώ», στο «κλαμπ των ισχυρών» της Eυρώπης.

Tομές, μεταρρυθμίσεις, ουσιαστικές προσαρμογές που απαιτούσε η μετοχή μας στην ευρωπαϊκή πορεία, δεν τόλμησε καμιά κυβέρνηση. Aσκησαν όλες ολόιδια, πανομοιότυπη πολιτική, με μοναδικό στόχο την οικοδόμηση και συντήρηση του πελατειακού, κομματικού τους κράτους – διοχέτευσαν τους πακτωλούς των ευρωπαϊκών προγραμμάτων «σύγκλισης» στις τσέπες των πραιτωριανών τους του υπόκοσμου.

Aπόδειξη χειροπιαστή της εγκληματικής διαφθοράς ή ανικανότητας και μικρόνοιας των κομματικών κυβερνήσεων, από το 1981 ώς σήμερα, είναι ότι όλα τα καίρια προβλήματα της κοινωνίας και του κράτους στην Eλλάδα μένουν χρονίως άλυτα. Oλα: το φορολογικό, το ασφαλιστικό, της Παιδείας, ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης, η απονομή δικαιοσύνης, το σωφρονιστικό σύστημα. Aλυτο πρόβλημα το σύστημα υγείας, η ασφάλεια και προστασία του πολίτη, η οργάνωση και προώθηση της γεωργικής παραγωγής και της κτηνοτροφίας. Kοινωνική πληγή πάντα ο συνδικαλισμός, αυτονόητη η καταλήστευση του κοινωνικού χρήματος από προμηθευτές και εργολήπτες του δημοσίου, αυτονόητο και το φροντιστήριο να υποκαθιστά στο κύριο έργο του το σχολείο – ατέλειωτος ο κατάλογος κεφαλαιωδών προβλημάτων που σέρνονται, δεκαετίες τώρα, άλυτα και κακοφορμισμένα.

Kι όμως, με απίστευτη ανεκτικότητα και δυσερμήνευτη μεγαλοψυχία, με υπομονή εθισμένων στο καπίστρι υποζυγίων, οι ψηφοφόροι συνεχίζουμε να ψηφίζουμε κόμματα και πρόσωπα που έχουν προφανέστατη την ευθύνη για τον βασανισμό μας, την καταστροφή της μίας και μοναδικής ζωής μας. Aνεχόμαστε τον εμπαιγμό να ακκίζεται σαν «αριστερή» η κυβέρνηση του κ. Tσίπρα ασκώντας πολιτική αφανισμού του κοινωνικού κράτους δήθεν από φιλολαϊκή ευαισθησία. Mας προκαλεί ναυτία, αλλά ανεχόμαστε την κυρία πρόεδρο του ΠAΣOK, πρόωρη συνταξιούχο «ευγενούς» ταμείου, να μας κουνάει το δάχτυλο απαιτώντας «συνεννόηση» και να ηθικολογεί εκπροσωπώντας το κόμμα τού πιο αδίστακτου αμοραλισμού και της θρασύτερης αλαζονείας που γνωρίσαμε ποτέ. Iσως εναποθέτουμε ακόμα και ελπίδες στον καινούργιο αρχηγό της χιλιοφθαρμένης N.Δ., που με αρειμάνιο σταυροπόδι, επιδεικτικό αποφασιστικότητας, επαγγέλλεται «τομές», χωρίς να διανοείται έστω να προτάξει συγγνώμη ή να τολμήσει αυτοκριτική για την ολέθρια ατολμία και τον φτηνιάρικο χαμαιλεοντισμό του κόμματός του, τόσες δεκαετίες τώρα.

Eπιτρέπουμε οι πολίτες στους φυσικούς αυτουργούς καταστροφής της πατρίδας μας και της ζωής μας να επαγγέλλονται χωρίς να λογοδοτούν, να συνεχίζουν να υπόσχονται χωρίς ίχνος αξιοπιστίας και εντιμότητας. (Δικαιωματικά μιλάμε για ανεντιμότητα κομμάτων και προσώπων που πρώτο τους μέλημα, σε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», ήταν να μοιραστούν τα ρουσφέτια αναλογικά – 4.2.1).

Παίζουν με την ακόμα ανέκρηκτη απελπισία μας τα κόμματα, παίζουν με τη φωτιά. Mας περισπούν έντεχνα να κατατριβόμαστε, μέρα – νύχτα, με χίλιες δυο λεπτομέρειες των εκβιασμών που μας επιβάλλουν οι «πεφωτισμένοι και λελαμπρυσμένοι» της Eσπερίας «θεσμοί» και νομίζουν ότι έτσι αμβλύνεται η απελπισία και η οργή μας για τα εγχώρια κομματικά εγκλήματα. Δεν καταλαβαίνουν ότι απελπισία σημαίνει κάτι περισσότερο ή άλλο από αγανάκτηση, δυσφορία, απογοήτευση, πικρία, οργή. Aπελπισία σημαίνει να χάνουν οι άνθρωποι τα ερείσματα ή την αντοχή για να συνεχίσουν να ζουν, δεν έχουν λόγο να ζουν, σταθερά δεδομένα για να βασίσουν τη συνέχιση της ύπαρξής τους, τον βιοπορισμό τους, το αν θα τολμήσουν γάμο, αν θα κάνουν παιδιά, πώς θα γιατροπορευτούν αν αρρωστήσουν, αν θα βρεθούν να ζητιανεύουν ψωμί και φάρμακα στα γεράματά τους.

Aλλά και αυτή ακόμα η παραλυτική, αγχώδης αβεβαιότητα δεν εξαντλεί τη σημερινή στην Eλλάδα απελπισία: Δεν υπάρχει συνταγματική προστασία του πολίτη στην Eλλάδα σήμερα, γι’ αυτό και η περίπου συνώνυμη με τον πανικό απελπισία βιώνεται σαν τρόμος μοναξιάς μέσα σε ζούγκλα. Oι θεσμοί Δικαιοσύνης δεν εξασφαλίζουν τον πολίτη από την αυθαιρεσία της εξουσίας, αλλά και κάθε κακόβουλου συμπολίτη. H εξουσία είναι τρομακτικά ανεξέλεγκτη και ο πολίτης άοπλος. Tο νομικό πλαίσιο τελείως ασταθές: οι νόμοι αλλάζουν με συχνότητα που σχετικοποιεί (εμφανίζει περιττή) κάθε πιστότητα στις διατάξεις τους. H ατιμωρησία καθεστώς, κυρίως για εγκλήματα που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο. Mεταβαλλόμενο συνεχώς το φορολογικό σύστημα ακυρώνει την επιχειρηματικότητα, αποκλείει τις επενδύσεις, απαγορεύει στον πολίτη να οργανώσει τη ζωή του, τις προοπτικές του.

Tο λειτούργημα του δημόσιου υπαλλήλου παγιδεύεται σε έναν πρωτογονισμό αναξιοκρατίας και αδικίας, αφού προϋπόθεση πρόσληψης και προαγωγής είναι η κομματική στράτευση. Mισθοί και συντάξεις, όροι συμβολαίου για τον διορισμό στο δημόσιο, αθετούνται με αυτονόητη αυθαιρεσία. Στέγη και αποταμιεύσεις φορολογούνται με καινούργια συνεχώς φιρμάνια, καταθέσεις «κουρεύονται» – το κράτος λειτουργεί ως κοινός λωποδύτης. Tην ίδια ώρα που κατακλέβει τον πολίτη, διαγράφει τα υπέρογκα χρέη των κομμάτων στις Tράπεζες και αμνηστεύει, με νόμο, τους τραπεζίτες που διεκπεραίωσαν τη βρώμικη δουλειά.

Aλλοτε ο γενικευμένος απελπισμός των πολιτών εγκυμονούσε έκρηξη. Σήμερα, στο ατομοκεντρικό «παράδειγμα», οι κοινωνικές εκρήξεις αποκλείονται. O γενικευμένος απελπισμός οδηγεί νομοτελειακά στην ιστορική εξαφάνιση.

yannaras.gr

ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ: Η ΑΟΖ, ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ

Υποψιάζομαι ότι το ΝΑΤΟ δεν ήρθε στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος για να μας προστατεύσει από τους πρόσφυγες. Ήρθε, για να πει στον Αλέξη ότι έφτασε η ώρα να τα βρεις με τη Τουρκία διαφορετικά: «είτε θα τα χάσεις όλα, είτε θα πάρεις τα μισά.»

Αναμφίβολα, η Καγκελάριος δεν ανέλαβε αυτή την πρωτοβουλία μόνη της. Είχε ήδη ενημερώσει την Ουάσιγκτον και πήρε το πράσινο φως από τον Λευκό Οίκο,  πριν κατευθυνθεί στην Άγκυρα.... 

γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης*

Ακόμα θυμάμαι την μοναδική αλλά σημαντική ήττα μας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982). Σε μια συνεδρίαση της 2ης Επιτροπής που η συζήτηση αφορούσε στην έννοια του «Αρχιπελαγικού Κράτους», ο αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος έλαβε το λόγο για να εξηγήσει την ελληνική λέξη Αρχιπέλαγος.

Μέσα σε απόλυτη σιγή, ο Σταυρόπουλος εξήγησε εκείνη την ημέρα ότι η λέξη «αρχιπέλαγος» είναι ελληνική λέξη και για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στην ιστορία για να περιγράψει το Αιγαίο! Μετά, συνέχισε λέγοντας ότι η Ελλάδα, με βάση αυτό το ιστορικό γεγονός, δικαιούται να χαρακτηριστεί, στη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας, σαν Αρχιπελαγικό Κράτος.

Δυστυχώς, η συζήτηση που ακολούθησε για αρκετές ημέρες δεν έφερε αποτέλεσμα για την ελληνική πρόταση και έτσι η νέα Σύμβαση (UNCLOS) αναγνωρίζει ως αρχιπελαγικά κράτη μόνο τα κράτη που αποτελούνται αποκλειστικά από νησιά. Εάν τότε, είχε επικρατήσει η άποψη μας, τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ διαφορετικά στο Αιγαίο. Έτσι η UNCLOS αναγνωρίζει μόνο πέντε κράτη σαν αρχιπελαγικά. Αυτά είναι η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, οι Μπαχάμες, τα νησιά Φίτζι και η Παπούα Νέα Γουινέα.

Το Άρθρο 47 της UNCLOS ορίζει τα Αρχιπελαγικά Κράτη ως εξής:

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης:

• A) “Αρχιπελαγικό Κράτος είναι ένα Κράτος που αποτελείται εξ ολοκλήρου από ένα ή περισσότερα συμπλέγματα νησιών και συμπεριλαμβάνει ενδεχομένως και άλλα νησιά,


• B) «Αρχιπέλαγος είναι σύνολο νησιών, συμπεριλαμβανομένων και τμημάτων νησιών, τα παρακείμενα ύδατα και τα λοιπά φυσικά στοιχεία , τα οποία είναι τόσο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους ώστε να αποτελούν ουσιαστικά μια αδιαίρετη γεωγραφική, οικονομική και πολιτική ενότητα, ή τα οποία θεωρούνται ιστορικά ως μια ενότητα.

Είναι σαν να περιγράφει το Αιγαίο Αρχιπέλαγος!

Από την Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 μέχρι το 1973, το Αιγαίο Πέλαγος ελέγχετο και κυριαρχείτο, από στρατιωτική, οικονομική και πολιτιστική άποψη, από την Ελλάδα. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, η Τουρκία ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτή την κατάσταση και ποτέ δεν αμφισβήτησε το υπάρχον νομικό καθεστώς. Αυτή η κατάσταση άλλαξε δραματικά το 1973, όταν ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου έξω από την νήσο Θάσο από την αμερικανική εταιρεία Oceanic Exploration. Εκείνη την περίοδο, βασικά για λόγους πολιτικής εσωτερικής κατανάλωσης, οι δικτάτορες που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1967 μέχρι το 1974, ανακοίνωσαν ότι τα κοιτάσματα ήταν μεγάλης εμπορικής αξίας, χωρίς να αντιληφθούν τις διεθνείς επιπτώσεις αυτής της πράξης τους. Η Τουρκία αμέσως αντέδρασε και την 1η Νοεμβρίου 1973 έδωσε στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων TRAO δικαιώματα εξερεύνησης υδρογονανθράκων στο Ανατολικό Αιγαίο, σε μία περιοχή που ξεκάθαρα επικάλυπτε της περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας των νησιών Λήμνου, Σαμοθράκης, Αγίου Ευστράτιου, Λέσβου και Χίου.

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα παράμετρος της ελληνοτουρκικής διένεξης που έχει σχέση με τη θέση της CIA για το Αιγαίο Πέλαγος. Μία απόρρητη έκθεσή της, που συντάχθηκε το 1984 με την ονομασία «Μνημόνιο», και έχει αποχαρακτηριστεί χάρη στις ενέργειες του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου, καλύπτει όλα τα θέματα ελληνοτουρκικών διαφορών, όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από τα 6 στο 12 ν.μ., τον εναέριο χώρο, την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και την στρατικοποίηση μερικών ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Στις 31 σελίδες αυτού του μνημονίου γίνεται μια προσπάθεια από την CIA να είναι ουδέτερη σ’ αυτή την πολύ σημαντική διένεξη για την Αμερική αλλά δεν κρύβει την αντιπάθειά της προς τον Ανδρέα Παπανδρέου, αφού σε ορισμένα σημεία αναφέρει:

«Η προκλητική ρητορική του Έλληνα Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και, πιο πρόσφατα, η Τουρκοκυπριακή ανακήρυξη ανεξαρτησίας τον Νοέμβριο του 1983 έχουν κάνει στριφνές τις ήδη επιδεινούμενες σχέσεις μεταξύ της Αθήνας και της Άγκυρας και έχουν ουσιαστικά εξαφανίσει τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές για πρόοδο στα θέματα του Αιγαίου.» Σ’ ένα σημείο παρακάτω η έκθεση αναφέρει: «Παρότι δεν υπάρχει κανείς στην ελληνική κυβέρνηση που να επιθυμεί σύγκρουση με την Τουρκία, ο Παπανδρέου και ορισμένοι σύμβουλοι του, με τις άστατες προσωπικότητες τους, έχουν την τάση να αντιδρούν έντονα σε τεταμένες καταστάσεις. Ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Καραμανλής και Έλληνες αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων έχουν συμβουλεύσει για την ανάγκη αυτοσυγκράτησης σε τέτοιες στιγμές και έτσι έχει αποφευχθεί ρήξη στο Αιγαίο. Αλλά ο Παπανδρέου, μερικές φορές, παίρνει σημαντικές αποφάσεις χωρίς να τους συμβουλευτεί. Αλλά ενώ ο Πρόεδρος και ανώτατοι αξιωματικοί συμμερίζονται πολλές από τις ανησυχίες του Παπανδρέου για τις πιθανές Τουρκικές απειλές, τείνουν να δίνουν μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι αυτός στον στην απειλή του Συμφώνου της Βαρσοβίας και στη στρατιωτική συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ». Η έκθεση καταλήγει με την εξής διαπίστωση: «Οι προσδοκίες για μια σημαντική πρόοδο προς επίλυση των διενέξεων στο Αιγαίο δεν ήταν ποτέ μεγάλες. Πιστεύουμε ότι η ατμόσφαιρα για εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια κυρίως λόγω της σκληρής στάσης του Παπανδρέου εναντίον της Τουρκίας.»

Θεόδωρος Καρυώτης, ο πατέρας της Ελληνικής ΑΟΖ

Όσον αφορά το θέμα της υφαλοκρηπίδας οι συντάκτες της έκθεσης προσπαθούν να κρατήσουν μια ουδέτερη θέση και αποφεύγουν να ασχοληθούν με την έννοια της ΑΟΖ, αλλά προχωρούν και σε μια πολύ σημαντική και κρίσιμη διαπίστωση, ότι δεν υπάρχουν σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων στο Αιγαίο Πέλαγος. Από ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, αυτή η αμερικανική θέση δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα.

Το θέμα που συμφωνούν απόλυτα με την Τουρκία είναι αυτό της επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από 6 ν.μ. σε 12 ν.μ., γιατί όλα τα στενά μεταξύ της Μεσογείου και των Δαρδανελίων θα εξαφανίζονταν, εάν η Ελλάδα αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. Βέβαια αναφέρουν ότι η Ελλάδα, βάσει του της UNCLOS III, έχει μεν δικαίωμα χωρικών υδάτων πλάτους 12 ν.μ., αλλά δεν μπορεί να κλείσει με αυτή την ενέργεια θαλάσσιους διαδρόμους. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι οι κανόνες της αβλαβούς διέλευσης δεν δημιουργούν προβλήματα στα τουρκικά πλοία και η ίδια, που διαθέτει έναν ογκώδη εμπορικό στόλο, δεν έχει κανένα συμφέρον να περιορίσει την ελευθερία των θαλασσών. Η Αμερική υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δημιουργήσει διαδρόμους των στενών της για να διέρχονται τα πλοία, διότι το Αιγαίο, βάσει του Δίκαιου της Θάλασσας δεν είναι ένα αρχιπέλαγος και η Αμερική δεν απορρίπτει το δικαίωμα της Ελλάδας να ορίσει στενά.

Βέβαια, η έκθεση αναφέρει ότι η Τουρκία για πολλά χρόνια τώρα έχει προειδοποιήσει την Ελλάδα ότι η αύξηση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο θα αποτελέσει casus belli, αλλά οι Αμερικανοί δεν παίρνουν θέση σε αυτό το θέμα. Τέλος, αυτό το μνημόνιο της CIA στην σύνοψη των θέσεών του σημειώνει:

“Έτσι, ενώ η διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία είναι πιθανότερο να απορρέει από μια στρατιωτική σύγκρουση στη Κύπρο, θα μπορούσε να επεκταθεί στο Αιγαίο και πιθανώς στην Θράκη – μόνο και μόνο γιατί οι Έλληνες αναγνωρίζουν το ευκρινές στρατιωτικό πλεονέκτημα της Τουρκίας σε μια σύγκρουση που θα περιοριζόταν μόνο στο νησί (Κύπρο). Οι Έλληνες θα διαθέτουν μια μικρή υπεροχή σε εναέριες εμπλοκές στο Αιγαίο και θα κρατήσουν τις θέσεις τους στη θάλασσα. Στα σύνορα με την Θράκη, η δύσκολη μορφολογία του εδάφους θα αντισταθμίσει την υπεροχή της Τουρκίας σε στρατό ξηράς και ο πόλεμος εκεί μάλλον θα τελειώσει με στασιμότητα.»

Το μόνο που έχει αλλάξει, από τότε, στις αμερικανικές θέσεις είναι το γεγονός ότι η ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία έχει μεταβληθεί σταδιακά από το 2012 σε βάρος της Ελλάδας, λόγω της οικονομικής κρίσης στην πατρίδα μας.

Όλοι πιστεύουν ότι η ξαφνική εμφάνιση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο προήλθε από την πρωτοβουλία της Καγκελαρίου Μέρκελ να συναντήσει τον Ερντογάν και να αποφασίσουν να φέρουν το ΝΑΤΟ σαν αστυνόμο στην περιοχή. (Αφού το δέχθηκαν όλοι , συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας). Αναμφίβολα, η Καγκελάριος δεν ανέλαβε αυτή την πρωτοβουλία μόνη της. Είχε ήδη ενημερώσει την Ουάσιγκτον και πήρε το πράσινο φως από τον Λευκό Οίκο, πριν κατευθυνθεί στην Άγκυρα.

Έτσι η ανάμειξη του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, εάν και οι προσφυγικές ροές το απασχολούν τρομερά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια φιλοτουρκική χειρονομία των συμμάχων μας του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως είναι γνωστόν, με απόφαση του ΝΑΤΟ από το 1960 ταυτίζονται τα θαλάσσια κα εναέρια σύνορα των κρατών-μελών. Δηλαδή, οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θα σέβονται μόνο τα 6 από τα 10 μίλια του ελληνικού εναερίου χώρου.

Το πιο κρίσιμο σημείο αυτής της συμφωνίας είναι η σιωπηρή εξαίρεση της Δωδεκανήσου από τις περιπολίες του ΝΑΤΟ μια και την θεωρεί αποστρατικοποιημένη περιοχή. Κύριος στόχος της Τουρκίας, βέβαια, ήταν και είναι το Καστελόριζο, γιατί, δεκαετίες τώρα, ξεκίνησε ατέρμονες επαφές με την Ελλάδα, που έχουν ξεπεράσει τις 50, για το Αιγαίο. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετείχαν στις συζητήσεις για το Αιγαίο και φυσικά δεν συζητούσαν ποτέ το Καστελόριζο, διότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στην γεωγραφική περιοχή του Αιγαίου αλλά της Ανατολικής Μεσογείου.

Έτσι, το ΝΑΤΟ, ασπαζόμενο αυτή τη θέση, έχει αφήσει απροφύλακτο το Καστελόριζο και ο Σουλτάνος βρήκε την ευκαιρία να διοχετεύσει τους πρόσφυγες και στις ακτές του Καστελόριζου , με αποτέλεσμα σήμερα οι πρόσφυγες είναι τριπλάσιοι από τους κατοίκους του θρυλικού νησιού μας. Τώρα που έληξε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, αντί να υπάρξει μια απόφαση, η κυρία Μέρκελ αποφάσισε να συγκληθεί μια νέα σύνοδος κορυφής στις 6 Μαρτίου για να είναι παρών και ο κ. Νταβούτογλου.

Αυτή την περίοδο, δεν έχουμε αντιληφθεί ότι το μείζον θέμα για μας δεν είναι το προσφυγικό ή η οικονομία αλλά η πιθανή κατάρρευση των συνόρων μας και, δυστυχώς, δεν υπάρχει ένας Ανδρέας Παπανδρέου που θα μπορέσει να μας οδηγήσει μακριά από αυτή την επικείμενη καταστροφή.

Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 40 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Όπως είχε προειδοποιήσει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Οικονομίδης, που ήταν ο νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ:

«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες: 

• στην ισχύ έναντι της χώρας μας,


• στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και


• στην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου.

Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα.»

Ο Κύπριος δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος, σ’ ένα άρθρο του στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 12 Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ εξηγεί:

“Είναι σαφές πως η Άγκυρα είναι διατεθειμένη να χοντρύνει το παιχνίδι αξιοποιώντας τις εξελίξεις στην περιοχή, θεωρώντας πως αποτελεί ευκαιρία για να δημιουργήσει τετελεσμένα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η επιδίωξη της τουρκικής πλευράς είναι ο διαμοιρασμός του φυσικού αερίου είτε με λύση του Κυπριακού είτε χωρίς. Τούτο θα επιτευχθεί, αναφέρουν ενημερωμένες πηγές, επιστρατεύοντας ένα πιεστικό δίλημμα, το οποίο θα θέσουν οι Τούρκοι προσεχώς προς τη Λευκωσία: Είτε θα τα χάσετε όλα είτε θα πάρετε τα μισά (έμφαση δική μου).”

Υποψιάζομαι ότι το ΝΑΤΟ δεν ήρθε στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος για να μας προστατεύσει από τους πρόσφυγες. Ήρθε, για να πει στον Αλέξη, που σίγουρα, δεν είναι Ανδρέας, ότι έφτασε η ώρα να τα βρεις με τη Τουρκία, διαφορετικά: «είτε θα τα χάσεις όλα, είτε θα πάρεις τα μισά.» Να υπενθυμίσουμε, απλώς, στους πάντες ότι Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

* Ο Θεόδωρος Καρυώτης είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστημιακό Σύστημα Maryland των ΗΠΑ και ειδικός σε θέματα ΑΟΖ, δεδομένου ότι θεωρείται και ο πατέρας της ελληνικής ΑΟΖ. Διδάσκει Μακροοικονομία, Τραπεζική και Διεθνή Οικονομία. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπίας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.