Σήμερα, Κυριακή 20/3/2016, ολοκληρώθηκαν οι διήμερες διαδικασίες της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της ΔΗΜΑΡ με την ομόφωνη ψήφιση των θέσεων του κόμματος....
ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ το μεσημέρι της Κυριακης η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΔΗΜΑΡ και σύμφωνα με την απόφαση που εγκρίθηκε «η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να αποκτήσει άμεσα πανελλαδική δομή, όργανα και να μην είναι μόνο υπόθεση κορυφής. Η προγραμματική συνδιάσκεψη έχει αποφασιστεί από την Δημοκρατική Συμπαράταξη να διεξαχθεί τον Μάιο.
Η προγραμματική συνδιάσκεψη είναι ένας σημαντικός σταθμός για την προώθηση το μεταβατικό διάστημα ενός πολυκομματικού φορέα, με τελικό στόχο ένα ενιαίο σχήμα».
Μετά την Προγραμματική Συνδιάσκεψη που έχει δρομολογήσει η Δημοκρατική Συμπαράταξη, η Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ θα συνέλθει για να αποφασίσει το χρονοδιάγραμμα του εγχειρήματος προς το ενιαίο σχήμα.
Η θέση της ΔΗΜΑΡ είναι πως η ισχυρή σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία είναι εθνική ανάγκη για να καλυφθεί το πολιτικό κενό στη χώρα ενώ τάσσεται υπέρ της συγκρότησης μιας μεγάλης προοδευτικής και μεταρρυθμιστικής συμπαράταξης.
Τα βασικά σημεία της απόφασης είναι τα εξής:
“Η χώρα μας μπορεί να βγει από την κρίση μόνο αν ακολουθηθεί μία αποτελεσματική πολιτική χωρίς αυταπάτες και ιδεολογικές εμμονές. Χωρίς λαϊκισμό. Μία πολιτική αξιόπιστη προς τους εταίρους μας που θα σέβεται τις συμφωνίες. Με συνεχείς διαπραγματεύσεις και αφού επανακτηθεί η αξιοπιστία της χώρας θα επιτευχθεί η αντικατάσταση των κοινωνικά άδικων και οικονομικά αναποτελεσματικών μέτρων με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η σημερινή κυβέρνηση όμως, έχει αποδειχθεί ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων. Αυτό που τονίζουμε όμως είναι ότι η χώρα δεν αντέχει νέες εκλογές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Η χώρα πήγε τρεις φορές στις κάλπες το 2015 και έχουμε μπροστά μας τα ίδια αδιέξοδα.
Για να γίνουν όλα αυτά απαιτείται μία νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή, ευρείας πλειοψηφίας των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, με προγραμματική συμφωνία που θα επιδιώξει μία πιο ορθολογική και αποτελεσματική διαπραγμάτευση και ταυτοχρόνως θα προωθεί και θα εφαρμόζει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, όχι μόνο στο κράτος, αλλά και στην αγορά.
Η ισχυρή σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία είναι εθνική ανάγκη για να καλυφθεί το πολιτικό κενό στη χώρα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά σε όλες τις πολιτικές εξελίξεις. Εμείς, ως Δημοκρατική Αριστερά, είμαστε υπέρ της συγκρότησης μιας μεγάλης προοδευτικής και μεταρρυθμιστικής συμπαράταξης.
Λέμε ΝΑΙ στον ανοιχτό διάλογο. Σήμερα έχει φθάσει η ώρα για σταθερά βήματα μπροστά από όλους με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος. Τώρα είναι η ώρα για τολμηρές αποφάσεις. Όσοι κινούνται στον ευρύτερο χώρο πρέπει να συμβάλλουν θετικά σε μια τέτοια κοινή προσπάθεια χωρίς μικροκομματικές περιχαρακώσεις και φοβίες. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου. Με βάση προγραμματικές θέσεις και μία μεταρρυθμιστική ατζέντα.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να αποκτήσει άμεσα πανελλαδική δομή, όργανα και να μην είναι μόνο υπόθεση κορυφής. Η προγραμματική συνδιάσκεψη έχει αποφασιστεί από την Δημοκρατική Συμπαράταξη να διεξαχθεί τον Μάιο.
Η προγραμματική συνδιάσκεψη είναι ένας σημαντικός σταθμός για την προώθηση το μεταβατικό διάστημα ενός πολυκομματικού φορέα, με τελικό στόχο ένα ενιαίο σχήμα.
Μετά την Προγραμματική Συνδιάσκεψη που έχει δρομολογήσει η Δημοκρατική Συμπαράταξη, η Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ θα συνέλθει για να αποφασίσει το χρονοδιάγραμμα του εγχειρήματος προς το ενιαίο σχήμα.”
Στόχος μας είναι να δυναμώσουμε και να διευρύνουμε τη συμπαράταξη πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων απέναντι στα αδιέξοδα της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης και στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. Με ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής σε όλους τους δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες. Να διαμορφώσουμε όλοι μαζί με ανοιχτό διάλογο το νέο προοδευτικό σχέδιο για την χώρα και το μέλλον της. Ο τόπος έχει ανάγκη από κινήσεις που ξεκινούν από τη βάση και όχι από την κορυφή. Στο πλαίσιο αυτό, η ανάδειξη επικεφαλής του νέου φορέα από την βάση κινητοποιεί τον ευρύτερο χώρο και προτείνεται να γίνει με ανοιχτή συμμετοχική διαδικασία με άμεση εκλογή από τη βάση με ανοιχτό μητρώο και χωρίς κανένα αποκλεισμό.
H νέα σύνθεση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς μετά από τις σχετικές διαδικασίες είναι εξής:
Θανάσης Θεοχαρόπουλος – Πρόεδρος
Γιώργος Μπουλμπασάκος – Γραμματέας Κ.Ε.
Αμοιρίδης Γιάννης
Αναστασίου Φωτεινή
Αρσένη Τζένη
Βακαλόπουλος Μπάμπης
Δαρσινός Τάσος
Μαργαρίτης Θόδωρος
Παγκάλου Έφη
Σιακαντάρης Γιώργος
Τσούκαλης Νίκος
Χαλαζωνίτης Δημήτρης
Χατζησωκράτης Δημήτρης
Η ομιλία του Προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Θ. Θεοχαρόπουλου στην συνδιάσκεψη της ΔΗΜΑΡ.
Είμαστε σήμερα εδώ για να επιταχύνουμε τα βήματά μας στον δρόμο που επιλέξαμε να βαδίσουμε και χαράξαμε από κοινού. Έναν δρόμο προοδευτικών λύσεων -όχι εύκολων αλλά εφικτών- για την χώρα μας που έχει πλέον υπερβεί τα όρια της αντοχής της.
Θα ήθελα αρχικά να αναφερθώ στις εξελίξεις στο προσφυγικό γιατί θα κρίνουν και την πορεία της χώρας. Στην χθεσινή Σύνοδο Κορυφής φάνηκε να κατανοήθηκε ότι το πρόβλημα είναι κοινό, ευρωπαϊκό. Γιατί αυτό που σήμερα μοιάζει απλά ένας καιροσκοπισμός και μια αδιαφορία κάποιων κρατών σύντομα θα βγάλει το «πέπλο της άγνοιας» που καλύπτει το πρόβλημα και από πίσω θα φανεί το αποκρουστικό πρόσωπο του εθνικισμού. Στην χώρα μας ήδη ο αριθμός των εγκλωβισμένων προσφύγων πλησιάζει τις 50.000. Είναι λοιπόν φανερό ότι η νέα απόφαση για μετεγκατάσταση 72.000 προσφύγων έχει δύο πτυχές. Την θετική καθώς υπάρχει δέσμευση για μετεγκατάσταση, αλλά και την αρνητική καθώς ο αριθμός των 160.000 προσφύγων που είχε αποφασισθεί σε προηγούμενη Σύνοδο μειώνεται σημαντικά. Η χθεσινή απόφαση αποτελεί ένα πρώτο μικρό βήμα, όμως δεν υπάρχει περιθώριο στο προσφυγικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να προχωρήσει με τόσο αργά βήματα. Δεν είναι δυνατόν οι προσφυγικές ροές να είναι μαζικές και οι αποφάσεις να τρέχουν καθυστερημένα να αντιμετωπίσουν τετελεσμένα. Η απόφαση της Συνόδου σε πολλά σημεία της είναι απλώς ένα ευχολόγιο, καθώς δεν υπάρχει ο τρόπος εγγύησης εφαρμογής της. Ελπίζουμε να μην είναι άλλη μία ανεκτέλεστη απόφαση, να μην μείνει στα χαρτιά. Η Τουρκία πλέον δεσμεύεται βάσει της απόφασης για συγκεκριμένες ενέργειες, οι οποίες θα πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα. Δεν πρέπει να συμβεί ότι και σε προηγούμενες Συνόδους, να καταστρατηγηθεί η απόφαση μονομερώς από ορισμένες χώρες από την επόμενη κιόλας ημέρα.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός στην χθεσινή συνέντευξη δήλωσε ότι αν υπάρχουν χώρες που δεν θέλουν να συμμετέχουν στην κατανομή προσφύγων τότε θα πρέπει να συνεισφέρουν οικονομικά. Άλλη μία δήλωση που δείχνει την επιπολαιότητα και την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τόσο σοβαρά θέματα. Και αν οι περισσότερες χώρες θελήσουν να συνεισφέρουν σε οικονομική βοήθεια και όχι να λάβουν πρόσφυγες, τι θα κάνει ο κ. Τσίπρας; Εξάλλου πρόσφατα ο κ. Μουζάλας είχε δηλώσει ότι δεν μπορεί η χώρα μας να δεχθεί όλους τους πρόσφυγες και να μετατραπεί σε Λίβανο της Ευρώπης για να παίρνει απλώς οικονομική βοήθεια. Τι άλλαξε; Αντί να κάνει για άλλη μια φορά ο κ. Τσίπρας τον διαιτητή και να κρατά ίσες αποστάσεις μεταξύ Καμμένου και Μουζάλα, γιατί δεν συμβουλεύεται τον κ. Μουζάλα πριν αναφερθεί σε τόσο σημαντικά ζητήματα;
Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να ξυπνήσει από τους συνεχείς λήθαργους που πέφτει και να λάβει πρωτοβουλίες. Συμφώνησε χθες σε ταχύτατες διαδικασίες για την αναγνώριση ασύλου, τις οποίες δεν είναι έτοιμη να εφαρμόσει. Η ευρωπαϊκή βοήθεια πρέπει να είναι άμεση και συγκεκριμένη στον τομέα αυτό και η συνεργασία των ελληνικών αρχών άψογη. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει, πέραν της εγρήγορσης των ίδιων των κρατικών δομών όπου υπάρχουν, να πρωτοστατήσει στην άμεση οργάνωση και συνεργασία όλων των φορέων. Δεν το έχει κάνει μέχρι σήμερα με οδυνηρά αποτελέσματα. Η κατάσταση στην Ειδομένη αποτελεί ντροπή τόσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και για την Ελλάδα. Η παντελής απουσία του κράτους είναι αδικαιολόγητη. Πρέπει η κυβέρνηση να αποφασίσει: Ή θα μεταφέρουν όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες σε άλλα οργανωμένα κέντρα υποδοχής ή θα παράσχουν επί τόπου τις στοιχειώδεις υπηρεσίες και όρους, προσωρινής έστω, διαμονής. Το αξιοσημείωτο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν με ένα κόμμα της αριστεράς στην κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν: «Τι θέλει η Αντιπολίτευση; Να κάνουμε επέμβαση με δακρυγόνα;». Δηλαδή για την κυβέρνηση υπάρχει μόνο το χάος ή το ξύλο; Να χαίρονται την αριστερή τους αντίληψη. Θα έλεγα μήπως να σκεφτούν και μια άλλη εκδοχή. Τον πραγματικό και αποτελεσματικό συντονισμό για την προστασία και τη μεταφορά των προσφύγων σε κέντρα φιλοξενίας.
Εμείς έχουμε καταθέσει προτάσεις σε όλους τους φορείς για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Επισκεφθήκαμε στις κρίσιμες περιόδους τα νησιά, την πλατεία Βικτωρίας, την Ειδομένη. Συναντηθήκαμε με τον Υπουργό Μετανάστευσης κ. Μουζάλα εγκαίρως, αρχές Νοεμβρίου, και του καταθέσαμε τις προτάσεις μας. Τον Δεκέμβριο στις Βρυξέλλες συζητήσαμε για το θέμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με τον αρμόδιο Επίτροπο κ. Αβραμόπουλο. Στην Βουλή κάναμε συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Τονίσαμε στην κυβέρνηση εγκαίρως ότι η οποιαδήποτε συσχέτιση οικονομίας και προσφυγικού δεν θα φέρει αποτέλεσμα, ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, ειδάλλως οι συνέπειες της ανθρωπιστικής κρίσης θα είναι επώδυνες τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για τους συμπολίτες μας.
Αλλά παράλληλα θα κάνουμε ότι μπορούμε για να αποτρέψουμε, λόγω των υπαρκτών προβλημάτων στην ευρωπαϊκή πολιτική, στο προσφυγικό και σ’ άλλα ζητήματα, να παγιωθεί ένα κλίμα αντιευρωπαϊσμού.
Σχετικά με την αναφορά του κ. Μουζάλα: Εδώ είχαμε ένα λάθος του Υπουργού, ο οποίος και το αναγνώρισε, αλλά στη συνέχεια ακολούθησε μια εθνικιστική ομοβροντία που μας θύμισε εποχές της δεκαετίας του ‘90, όπου ο χώρος μας, κόντρα στο ρεύμα, πρωτοστάτησε στην αντίθεσή του προς τον καταστροφικό εθνικισμό. Γιατί βεβαίως ένας Υπουργός οφείλει πάντα να προσέχει να μην διαφοροποιείται από τις συντεταγμένες μιας εθνικής πολιτικής, από την άλλη όμως αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να ανοίξουμε το δρόμο στην πατριδοκαπηλία για να βλάψει αυτή για μια ακόμη φορά τη χώρα. Η περίπτωση Μουζάλα απέδειξε την ομηρία του κ. Τσίπρα στις πολιτικές του κ. Καμμένου, την εξάρτησή του από τον εθνικολαϊκιστή εταίρο του. Η συμφωνία Τσίπρα – Καμμένου δεν είναι προγραμματική ούτε βασίζεται σε ατζέντες, παρά μόνο σε καρέκλες εξουσίας και ο κ. Καμμένος είναι ντοπαρισμένος με την εξουσία. Συνεπώς η κυβέρνηση απειλείται από τις αναποτελεσματικές πολιτικές της, όχι από τους ΑΝΕΛ.
Στο άλλο μέτωπο της διαπραγμάτευσης, η διαχείριση του ασφαλιστικού δείχνει ξεκάθαρα πως η κυβέρνηση δεν έχει διαμορφώσει ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα αποβάλει παθογένειες. Κι αυτό υποδεικνύει ατολμία κι έλλειψη οράματος, αποδεικνύει αδυναμία να συγκρουστεί με συμφέροντα και πελατειακές λογικές. Η κυβέρνηση απορρίπτει χωρίς συζήτηση όποιες λύσεις οδηγούν σε εξορθολογισμό του συστήματος και αναζητά μαγικά σωσίβια. Ένα κοινωνικά αποδεκτό και βιώσιμο σύστημα όμως θα πρέπει να έχει τρία χαρακτηριστικά. Να είναι κοινωνικά δίκαιο, να είναι οικονομικά ορθολογικό και να έχει μακρά προοπτική. Η κυβέρνηση ένα χρόνο τώρα δεν κάνει τίποτα για τις τρεις αυτές παραμέτρους.
Αντίθετα η πρόταση της για την αύξηση των εισφορών, την μείωση των κύριων συντάξεων όσων δεν έχουν βγει στην σύνταξη και την οριζόντια τώρα μείωση επικουρικών συντάξεων είναι κοινωνικά άδικη, οικονομικά αναποτελεσματική και επιτείνει το πρόβλημα. Ο προοδευτικός χώρος όμως δεν μπορεί να αντιμετωπίζει την κρίση του ασφαλιστικού με αρνητισμό και υπεκφυγή. Εμείς λοιπόν προτείνουμε μία δίκαιη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με ρυθμίσεις όπως: περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αναλογική μείωση των πρόωρων συντάξεων, εξορθολογισμό του συστήματος, επανεξέταση προνομιακών ρυθμίσεων, καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής. Η αύξηση της απασχόλησης αλλά και το πολύ ευρύτερο θέμα του συνδυασμού του αναδιανεμητικού με το κεφαλοποιητικό σύστημα αποτελούν πτυχές μιας συνολικής προοδευτικής πρότασης.
Σε ότι αφορά το φορολογικό ακούσαμε χθες από την κυβέρνηση και το εξής καταπληκτικό «τελείωσαν τα άσχημα, έρχονται τα χειρότερα». Ας σοβαρευτούν επιτέλους. Θέση της ΔΗΜΑΡ είναι ότι πρέπει να σταματήσει η κυβερνητική μανία εξαγγελίας υψηλών συντελεστών φορολογίας, που αγνοεί πλήρως την εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας της πλειονότητας των πολιτών. Διότι η διατήρηση του καθεστώτος υπερφορολόγησης σε συνδυασμό με τη λιτότητα, τους αδύναμους εισπρακτικούς μηχανισμούς και την εκτεταμένη φοροδιαφυγή οδηγεί αναπόφευκτα, και με μαθηματική ακρίβεια, στην απόλυτη αποτυχία. Από την άλλη όμως πρέπει να εγκαταλειφθούν και οι ανέξοδες υποσχέσεις που αναδεικνύουν αδιαφορία για την αναπλήρωση του δημοσιονομικού κενού. Σε αντίθεση με τις παραδόσεις, προτείνουμε να συμφωνηθεί ένα «πάγωμα» στις όποιες αλλαγές που σχετίζονται με τη φορολογία των επιχειρήσεων και όλη η μαχητικότητα να διοχετευθεί στο κυνήγι της σημερινής φοροδιαφυγής. Τόσο της μεγάλης όσο και της μικρής αλλά εκτεταμένης.
Η μείωση της ανεργίας είναι προτεραιότητά μας, γιατί αλλιώς κανένα από τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε δεν θα έχει κοινωνικά δίκαιη λύση. Η μείωσή της δεν μπορεί να έρθει με εντολές και εγκυκλίους, αλλά με μία πολιτική που θα δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τις επενδύσεις. Χρειάζεται αρμονική συνύπαρξη και όχι σύγκρουση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης επιδιώκουν από διαφορετική πλευρά ο καθένας. Για να μειωθεί η ανεργία χρειάζονται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και βαθιές τομές σε κάθε τομέα πολιτικής. Η δική μας πρόταση είναι ένα νέο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που θα δίνει προτεραιότητα σε τομείς και κλάδους όπου έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Με βάση το οποίο δεν θα υπάρχουν οριζόντια μέτρα, αλλά διαφοροποιημένη πολιτική. Στο σχέδιο αυτό ο μικρομεσαίος παραγωγικός ιστός έχει καθοριστικό ρόλο. Σήμερα, δυστυχώς, χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις εξαφανίζονται από τον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας και χάνονται θέσεις εργασίας. Οι υπόλοιπες παλεύουν ενάντια στην εξόντωση και τον αφανισμό τους. Διότι στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όπως είναι η αδυναμία εύρεσης χρηματοδότησης για επενδυτικές πρωτοβουλίες ήρθε να προστεθεί και η άδικη φορολογική αντιμετώπισή τους και η επιβολή των τραπεζικών ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων. Η ανάκαμψη όμως της οικονομίας είναι εφικτή μόνο αν πρωταγωνιστήσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις –η άλλοτε ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας-, καθώς είναι αυτές που θα αλλάξουν το κλίμα, προσελκύοντας στη συνέχεια και ξένες επενδύσεις. Επιβάλλεται λοιπόν γι’ αυτό η άμεση και αποτελεσματική στήριξή τους και η επίλυση των προβλημάτων τους Εμείς υποστηρίζουμε την αδήριτη ανάγκη να θεσπιστεί ένα δίκαιο, σταθερό και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα, που θα παρέχει φορολογικά κίνητρα σε επιχειρήσεις.
Σταθερή θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι και οι απαραίτητες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, με την αλλαγή του εκλογικού συστήματος και την καθιέρωση της απλής αναλογικής με σκοπό την πιστότερη δυνατή αποτύπωση της βούλησης των πολιτών.
Ιδιαίτερα τώρα που είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η ενθάρρυνση της συναίνεσης και της συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων καθώς και των κυβερνήσεων συνεργασίας, που είναι ένα εμφανές πια κοινωνικό αίτημα. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα εκλογικό σύστημα: απαλλαγμένο από στρεβλώσεις και «στατιστικές αλχημείες» και με εγγυημένη διάρκεια ισχύος.
Οι προτάσεις μας είναι: η άμεση κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, η αναδιάταξη των εκλογικών περιφερειών με κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, το ασυμβίβαστο της ιδιότητας του υπουργού με την ιδιότητα του βουλευτή (ή ορισμό ενός μικρού μόνο ποσοστού), ο αυστηρός περιορισμός εκλογικών δαπανών, με περιοριστική αναφορά στο νόμο των δυνατοτήτων επικοινωνίας και προβολής και η καθιέρωση μέτρων κατά της αθέμιτης επιρροής εξωθεσμικών παραγόντων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς δεν προχωρά όμως ούτε και σε βασικές αλλαγές που δεν έχουν καμία σχέση με τα μνημόνια και είναι διαχρονικές θέσεις της αριστεράς και του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Για παράδειγμα πάγια θέση του κόμματος μας είναι η δίκαιη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και η επανατοποθέτηση των σχέσεων εκκλησίας και κράτους με τον αναγκαίο διαχωρισμό τους.
Ποιος όμως θα πρωτοστατήσει σε όλες αυτές τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος; Χωρίς καμία αμφιβολία, η νέα γενιά.
Οι νέοι και οι νέες της χώρας πρέπει να συμβάλουν δυναμικά, με τη συμμετοχή τους, στην συνδιαμόρφωση της πορείας της χώρας μας, διότι είναι αυτοί που πληρώνουν ακριβά τις κοντόφθαλμες πολιτικές και που στην πραγματικότητα θα κουβαλήσουν στην πλάτη τους το βαρύ φορτίο της ανοικοδόμησης της χώρας. Είναι αυτοί που η Ελλάδα, είτε θα τους εμπιστευθεί τώρα, είτε θα τους οδηγήσει στην απόλυτη απόγνωση.
Πέρα από αυτούς που αναζήτησαν την τύχη τους στο εξωτερικό και μας παρακολουθούν από μακριά απλώς ελπίζοντας στην Ελλάδα που ονειρεύτηκαν, οι νέοι άνθρωποι σήμερα είτε αποστασιοποιούνται, αδιαφορώντας και απέχοντας από τα κοινά είτε πολιτικοποιούνται βίαια, υιοθετώντας ορισμένες φορές λόγο ακραίο.
Μπορούμε όμως να τους κατηγορήσουμε για την στάση τους; Η στάση τους απέναντι στην κοινωνία καθορίζεται από την ίδια την κοινωνία. Πότε ενδιαφέρθηκε ειλικρινά κάποιος, πέρα από τις εύκολες προεκλογικές εξαγγελίες, να απευθυνθεί, να συμπεριλάβει και να δώσει χρόνο και χώρο στους νέους;
Προφανώς και δεν είναι ενιαίο το «σώμα» των νέων. Μιλούν ωστόσο όλοι την «ίδια» γλώσσα και οι επιθυμίες και τα οράματά τους έχουν έναν κοινό τόπο. Την διεκδίκηση πρακτικών λύσεων. Οι νέοι κουράστηκαν από τις θεωρητικολογίες, τις αδιέξοδες πολιτικές και τον λαϊκισμό. Δεν αναζητούν κάποιον που θα τους δείξει το δρόμο εκείνον απ’ όπου η ελπίδα έρχεται. Αναζητούν κάτι που θα τους εμπνεύσει, θα τους κινητοποιήσει να γίνουν συμμέτοχοι στην επίλυση των σύνθετων προβλημάτων της χώρας. Είμαστε λοιπόν εδώ. Για να κάνουμε έτσι ένα πρώτο βήμα στην διαμόρφωση ενός «New Deal» μεταξύ των γενεών και να θέσουμε ουσιαστικά το ζήτημα της διαγενεακής δικαιοσύνης στο δημόσιο διάλογο.
Για αυτό, φίλες και φίλοι, επιμένω ότι χρειάζεται ανανέωση στην πολιτική. Ανανέωση προσώπων, ιδεών, πολιτικών πρακτικών. Νέοι άνθρωποι χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Γιατί ο κ. Τσίπρας έχει αγκυλώσεις και ιδεολογικές εμμονές που έρχονται από το παρελθόν.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε στην εξουσία υποσχόμενη «όλα σε όλους». Όμως ακόμη και τώρα που έχουν περάσει 14 μήνες διακυβέρνησης και οι αυταπάτες τελειώνουν σε κάθε ευκαιρία επικαλούνται την «ενοχή των άλλων». Λένε ότι τα έχουν όλα καλώς καμωμένα σ’ αυτούς τους μήνες και μοιράζουν ευθύνες σε όλους τους άλλους πλην των ιδίων. Δυστυχώς όμως διαψεύδονται καθημερινά από τα ίδια τα αποτελέσματα της πολιτικής τους. Σε καμία από τις παρεμβάσεις του πρωθυπουργού δεν υπάρχει στάλα αυτοκριτικής. Αυτές οι παρεμβάσεις αποδεικνύουν ότι δεν έχει κατανοήσει πως η χώρα δεν θα βγει από την κρίση με παλαιοκομματικές μεθόδους συσπείρωσης κομματικών ακροατηρίων, αλλά μόνο με αλήθειες, αποτελεσματική πολιτική και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Από την άλλη, στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης καλείται να υπηρετήσει τις θέσεις ενός βαθιά συντηρητικού κόμματος και για την εκλογή του στηρίχθηκε σε δυνάμεις της σκληρής και λαϊκής δεξιάς. Αυτά είναι τα αντικειμενικά δεδομένα. Η ΝΔ με την πολιτική της το 2004-2009 οδήγησε την χώρα στην κρίση. Στην συνέχεια ο λαϊκισμός των Ζαππείων δεν βοήθησε την χώρα, το αντίθετο μάλιστα. Σημαντικός κίνδυνος σήμερα είναι ο κ. Μητσοτάκης να στρέψει τη μισή κοινωνία εναντίον της άλλης μισής θέτοντας σε λειτουργία μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού. Σήμερα η ΝΔ φαίνεται ότι στην περίπτωση αδιεξόδου επιλέγει εκλογές και όχι μία κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας από την παρούσα Βουλή. Εκλογές για τρίτη φορά σε διάστημα 15 μηνών. Άλλη μια εθνικά μη υπεύθυνη στάση. Για να κάνει τι; Να αναλάβει μόνος του την διακυβέρνηση ή να προχωρήσει και πάλι σε κυβέρνηση οριακής πλειοψηφίας; Τα προβλήματα στην χώρα μας σήμερα είναι τόσο μεγάλα που δεν λύνονται με αυτόν τον τρόπο. Δυστυχώς φαίνεται ότι η ΝΔ δεν έχει μάθει από τα λάθη της.
Η χώρα μας μπορεί να βγει από την κρίση μόνο αν ακολουθηθεί μία αποτελεσματική πολιτική αξιόπιστη προς τους εταίρους μας που θα σέβεται τις συμφωνίες. Με συνεχείς διαπραγματεύσεις και αφού επανακτηθεί η αξιοπιστία της χώρας θα επιτευχθεί η αντικατάσταση των κοινωνικά άδικων και οικονομικά αναποτελεσματικών μέτρων με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η σημερινή κυβέρνηση όμως, έχει αποδειχθεί ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων. Η χώρα δεν αντέχει νέες εκλογές πήγε τρεις φορές στις κάλπες το 2015 και έχουμε μπροστά μας τα ίδια αδιέξοδα.
Απαιτείται μία νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή, ευρείας πλειοψηφίας των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, με προγραμματική συμφωνία που θα επιδιώξει μία πιο ορθολογική και αποτελεσματική διαπραγμάτευση και ταυτοχρόνως θα προωθεί και θα εφαρμόζει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Στο 4ο Συνέδριο είχαμε αποφασίσει ότι «οι συνεργασίες μας με άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής μας ταυτότητας» και ότι «η ΔΗΜΑΡ θα είναι ανοικτή για συνεννοήσεις με αυτές τις δυνάμεις στο βαθμό που αντικείμενο του διαλόγου θα είναι η προώθηση ενός προγράμματος προοδευτικής αλλαγής στη χώρα με σταθερό τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό». Ακριβώς αυτό κάναμε τον Σεπτέμβριο και προχωρήσαμε σε Προγραμματική Συμφωνία 11 σημείων με ΠΑΣΟΚ και Κινήσεις Πολιτών. Το κόμμα μας βέβαια δεν στερείται και της αναγκαίας αυτοκριτικής. Γνωρίζουμε ότι στο παρελθόν η ΔΗΜΑΡ είχε την δυνατότητα να παίξει τον κυρίαρχο ρόλο στην ανασυγκρότηση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου αλλά με το άγχος της περιχαράκωσης τελικά δεν το έπραξε. Εμείς, έχοντας τις εμπειρίες μας από αυτά τα χρόνια και μετά το πρόσφατο μας Συνέδριο τον Ιούνιο, αποφασίσαμε ότι χρειάζεται να δράσουμε άμεσα. Στο πλαίσιο αυτό διαδραματίσαμε καταλυτικό ρόλο τον Σεπτέμβριο στη δημιουργία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Με τις συλλογικές μας αποφάσεις δουλέψαμε ενεργά, αποφασιστικά και μέσα σε ελάχιστο χρόνο επιτεύχθηκε η συνεργασία μας, στη βάση της Προγραμματικής Συμφωνίας με το ενθαρρυντικό εκλογικό αποτέλεσμα. Το είπαμε το καλοκαίρι και δεν μείναμε στα λόγια, το κάναμε πράξη τον Σεπτέμβριο. Χωρίς μπρος-πίσω και προσχηματικές δικαιολογίες.
Το κόμμα μας έχει μια πορεία αυτούς τους έξι μήνες συμμετοχής στην Βουλή, όπου παρουσιάζουμε προτάσεις και αξιοποιούμε την κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση με σημαντικές παρεμβάσεις και συνεχείς δράσεις. Κατατέθηκαν ήδη περισσότερες από 40 ερωτήσεις, αναφορές και επερωτήσεις για τρέχοντα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Επίσης κατατέθηκαν πλήθος τροπολογιών, οι οποίες δυστυχώς δεν έγιναν αποδεκτές από την κυβέρνηση. Αντίθετα έχουν υπάρξει τροπολογίες της κυβέρνησης ή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και νομοσχέδια ή άρθρα αυτών, που εμείς υπερψηφίσαμε. Άλλη μία ένδειξη για το ποιος επιδιώκει συναινέσεις και ποιος όχι.
Ταυτοχρόνως, η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά σε εκδηλώσεις με έντονο κοινωνικό πρόσημο. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης πραγματοποίησε δύο θεματικές εκδηλώσεις στην Βουλή.
Το Πολιτικό Εργαστήριο για τη σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία, που είναι πλέον μια πραγματικότητα, διοργάνωσε ήδη δύο ειδικές θεματικές εκδηλώσεις. Το κόμμα μας οργάνωσε δύο επιτυχημένες μαζικές εκδηλώσεις. Και θα συνεχίσουμε με ακόμη πιο εντατικό ρυθμό.
Ο στόχος μας είναι η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς.
Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει από τη μια η παράταξη των Δημοκρατών και Σοσιαλιστών και από την άλλη το Λαϊκό Κόμμα. Στην χώρα μας από τη μια έχουμε τη ξαφνική ισχυροποίηση ενός κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, με αυταπάτες και ιδεολογικές αγκυλώσεις και από την άλλη την συντηρητική παράταξη με ισχυρές φωνές που κηρύττουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Πρόσφατα βέβαια είδαμε και τον κ. Τσίπρα στο ρόλο του παρατηρητή στη Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Πρέπει να τονίσουμε το εξής: Δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας στις ιδέες. Κανείς δεν μπορεί να απαγορέψει στον κ. Τσίπρα να γίνει σοσιαλδημοκράτης. Το ζήτημα είναι αν θέλει και αν μπορεί, και επίσης αν ξέρει τι σημαίνει σοσιαλδημοκρατία. Ιδιαίτερα όσον αφορά το τελευταίο, μήπως δεν ήταν ο Πρωθυπουργός και το κόμμα του που μέχρι πρότινος αποκαλούσαν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία προδοτική; Τι μεσολάβησε και σήμερα κάνουν εκκλήσεις για τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων στη μάχη κατά της λιτότητας; Τι είναι τελικά η σοσιαλδημοκρατία προδοτική ή προοδευτική δύναμη; Παράγοντας που στηρίζει τη λιτότητα ή παράγοντας που αγωνίζεται κατά αυτής; Και τα δυο δεν μπορεί να είναι. Ποιος είναι ο κ. Τσίπρας; Είναι ο δόκτωρ Τζέκιλ της σοσιαλδημοκρατίας ή ο μιστερ Χάιντ του ακραίου ριζοσπαστισμού;
Τώρα έχουμε έναν Τσίπρα και ένα ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού που μοιράζουν χάντρες και καθρεφτάκια ακραίου ριζοσπαστισμού στους Έλληνες πολίτες που τους θεωρούν πολίτες-ιθαγενείς και έναν Τσίπρα εξωτερικού που παρόλο που δέχεται συνεχώς κριτικές για την πολιτική του, παριστάνει τον δημιουργό μιας άλλης Ευρώπης. Τόση αμετροέπεια.
Για εμάς η σοσιαλδημοκρατία δεν είναι σημαία ευκαιρίας, αλλά η βάση για τη δημιουργία του προοδευτικού πόλου για τη διακυβέρνηση της χώρας. Η ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά και η στάση των σοσιαλιστικών κομμάτων έναντι της Ελλάδας δείχνει πως σήμερα η σοσιαλδημοκρατία και οι δυνάμεις της φιλοευρωπαϊκής δημοκρατικής Αριστεράς είναι ξανά στο προσκήνιο. Οι σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις με καθυστέρηση, όπως τονίζουμε και στις θέσεις, με επαμφοτερίζουσα στάση σε πολλά σημεία, σήμερα προτείνουν λύσεις και διεκδικούν μια νέα παρουσία σε όλη την Ευρώπη. Ο κ. Τσίπρας το καταλαβαίνει άραγε αυτό και κάνει τη στροφή του; Ή όλα αυτά είναι στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να αγκιστρωθεί στην εξουσία; Εύχομαι να συμβαίνει το πρώτο, αλλά νομίζω πως συμβαίνει το δεύτερο.
Έφθασε η ώρα για την ισχυροποίηση του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς. Χρειάζεται όμως να αλλάξουν πολλά στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, όπως να απεμπλακεί πλήρως από τον κρατισμό και τις πελατειακές σχέσεις, να μη βαπτίζει ως λαϊκό κάθε συντεχνιακό και λαϊκίστικο αίτημα, αλλά και να μην εκλαμβάνει ως λαϊκίστικο κάθε λαϊκό αίτημα. Για να γίνει όμως η στροφή προς αυτές τις νέες πολιτικές χρειάζεται αυτός ο χώρος να αναπτύξει μια βαθύτατα αυτοκριτική πρόταση με την οποία να ξεφεύγει από τα σύνδρομα της δικαίωσης και της αυτοεπιβεβαίωσης, να στηριχθεί σε ανθρώπους που στις εποχές του λαϊκισμού δεν δίσταζαν να έρχονται κόντρα στο ρεύμα.
Χρειάζεται η χώρα προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα αφορούν και θα έχουν επιπτώσεις όχι μόνο στην κοινωνία «των κάτω», αλλά και στην κοινωνία «των άνω». Αυτή η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία είναι εφικτή και αναγκαία. Πρέπει άμεσα να ισχυροποιηθεί για να μη στραφεί για πάντα η κοινωνία σε λαϊκίστικες λύσεις. Το στοίχημα δεν πρέπει να χαθεί.
Η σημερινή περίοδος είναι περίοδος αναδιαρθρώσεων και επαναπροσδιορισμού τόσο της κοινωνίας, όσο και των πολιτικών δυνάμεων. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα συμβάλουμε όλοι μας στην ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου με στόχο την ανασυγκρότηση της χώρας.
Εμείς, ως Δημοκρατική Αριστερά, είμαστε υπέρ της συγκρότησης μιας μεγάλης προοδευτικής και μεταρρυθμιστικής συμπαράταξης.
Αλλά ο πολιτικός χρόνος έχει πλέον άλλη βαρύτητα. Δεν υπάρχει χρόνος για ατέρμονες συζητήσεις, χρειάζονται, πρωτοβουλίες και δράση. Πρέπει να καθίσουμε όλα τα κόμματα, κινήσεις και ανένταχτες προσωπικότητες στο κοινό τραπέζι των άμεσων αποφάσεων.
Να πούμε όλοι ΝΑΙ στον ανοιχτό διάλογο.
Σήμερα έχει φθάσει η ώρα για σταθερά βήματα μπροστά από όλους με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος. Τώρα είναι η ώρα για τολμηρές αποφάσεις. Όσοι κινούνται στον ευρύτερο χώρο πρέπει να συμβάλλουν θετικά σε μια τέτοια κοινή προσπάθεια χωρίς μικροκομματικές περιχαρακώσεις και φοβίες. Το πρόβλημα δεν είναι οργανωτικό, είναι πολιτικό.Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου. Με βάση προγραμματικές θέσεις και μία μεταρρυθμιστική ατζέντα. Άλλωστε όλοι μας κινούμαστε στο πλαίσιο της Ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε αυτόν τον χώρο γίνονται οι σύγχρονες αναζητήσεις για το μοντέλο της κοινωνίας και την Ευρώπη που θέλουμε. Εμείς στην Δημοκρατική Αριστερά, έχουμε ήδη αποφασίσει, από το 2ο Συνέδριο μας την ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.
Εμείς θεωρούμε ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να αποκτήσει άμεσα πανελλαδική δομή, όργανα και να μην είναι μόνο υπόθεση κορυφής. Να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ώστε να μετατραπεί σε έναν ευρύ χώρο στον οποίο θα συμμετέχουν όσοι βρίσκονται στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς, του μεταρρυθμιστικού κέντρου και της πολιτικής οικολογίας.
Η Δημοκρατική Αριστερά είναι ήδη έτοιμη και έχει καταθέσει στους εταίρους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης τις προτάσεις της. Στην τελευταία συνεδρίαση του Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αποφασίσθηκε να γίνει προγραμματική συνδιάσκεψη την Άνοιξη.
Θέλω στο σημείο αυτό να είμαι ξεκάθαρος και σαφής:
Η προγραμματική συνδιάσκεψη είναι ένας σημαντικός σταθμός για την προώθηση το μεταβατικό διάστημα ενός πολυκομματικού φορέα, με τελικό όμως στόχο ένα ενιαίο προοδευτικό σχήμα.
Στόχος μας είναι να δυναμώσουμε και να διευρύνουμε τη συμπαράταξη πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων απέναντι στα αδιέξοδα της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης και στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. Με ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής σε όλους τους δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες. Να διαμορφώσουμε όλοι μαζί με ανοιχτό διάλογο το νέο προοδευτικό σχέδιο για την χώρα και το μέλλον της. Ο τόπος έχει ανάγκη από κινήσεις που ξεκινούν από τη βάση και όχι από την κορυφή. Στο πλαίσιο αυτό, η ανάδειξη επικεφαλής του νέου φορέα από την βάση κινητοποιεί τον ευρύτερο χώρο και πρέπει να γίνει με ανοιχτή συμμετοχική διαδικασία με άμεση εκλογή από τη βάση με ανοιχτό μητρώο και χωρίς κανένα αποκλεισμό.
Στο πρόσφατο Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης πήραμε αποφάσεις και ήδη τις υλοποιούμε. Αποφασίσαμε να συνεχισθούν οι πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας, της Ανανεωτικής Αριστεράς και του Προοδευτικού Κέντρου με συγκεκριμένες ενέργειες.
Με την πρόταση μας για άμεση συγκρότηση Επιτροπής από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Κινήσεις Πολιτών) και από όλες τις δυνάμεις του χώρου (κόμματα, κινήσεις, ομίλους, δίκτυα, προσωπικότητες), η οποία θα δρομολογήσει τις σχετικές διαδικασίες. Θέση μας είναι ότι η Επιτροπή πρέπει να γίνει άμεσα, να μην υπάρχουν αποκλεισμοί και να είναι επιτροπή άμεσων αποφάσεων από κόμματα, κινήσεις και προσωπικότητες.
Με την πρόταση μας για συντονισμό δράσεων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού.
Με επιστολή στα κόμματα και τις κινήσεις του ευρύτερου χώρου, με στόχο την επιτάχυνση των διαδικασιών. Η επιστολή αυτή εστάλη χθες. Θα ήθελα να τονίσω τα εξής: Πρώτον θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και deadline πριν την Προγραμματική μας Συνδιάσκεψη. Εξάλλου ο λαός μας λέει «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα ημέρες κοσκινίζει». Δεν είναι δυνατόν σήμερα να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος με ατέρμονες συζητήσεις και εκκλήσεις που έχουν ταλαιπωρήσει τον χώρο της κεντροαριστεράς. Δεύτερον, δεν πρέπει να επανέλθουν στο προσκήνιο εσωκομματικές διαμάχες από το παρελθόν. Αν αντί να συζητάμε την δημιουργία του νέου καταλήξουμε στο εγχείρημα να συζητούμε διαφορές από το παρελθόν, τότε θα έχει εξ αρχής το εγχείρημα συγκρότησης του προοδευτικού πόλου υπονομευθεί. Τρίτον, μας ενδιαφέρει η ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς, ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο με τις ασκούμενες πολιτικές που δεν έχουν καμία σχέση με τον χώρο όσο και με δημόσιες τοποθετήσεις τους ότι δεν ανήκουν και δεν τους ενδιαφέρει ο χώρος έχουν αυτοαποκλειστεί από έναν τέτοιο διάλογο. Για εμάς αυτό είναι ξεκάθαρο. Αυτό δεν αφορά βέβαια την ανάγκη εθνικής συνεννόησης και κυβερνήσεων ευρείας πλειοψηφίας όπου εκεί όχι μόνο δεν αποκλείουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επιδιώκουμε συνεννοήσεις. Αλλά είναι εντελώς διαφορετικό θέμα αυτό, και άλλο η ανασυγκρότηση του δικού μας χώρου, της σοσιαλδημοκρατικής προοδευτικής και μεταρρυθμιστικής παράταξης. Τέταρτον, πρέπει να καθίσουμε όλα τα κόμματα, κινήσεις και ανένταχτες προσωπικότητες στο κοινό τραπέζι του διαλόγου και των άμεσων αποφάσεων. Για να δώσω έμφαση στην αναγκαιότητα αποφασιστικών κινήσεων, πριν λίγες ημέρες πρότεινα και το τονίζω ακόμη πιο έντονα σήμερα: να κλειστούμε οι αρχηγοί των κομμάτων και των κινήσεων σε ένα δωμάτιο και να μην βγούμε από εκεί, αν δεν υπάρξει αυτή η προοδευτική μεταρρυθμιστική συμμαχία, η οποία θα οδηγήσει στην εναλλακτική λύση που ζητούν οι πολίτες. Να λειτουργήσουμε έτσι ώστε μέσα από την παραγωγή προτάσεων να βρεθούμε μαζί με την κοινωνία των προοδευτικών πολιτών με στόχο τη δημιουργία της ισχυρής σοσιαλδημοκρατικής παράταξης.
Ο μεγαλύτερος ωστόσο αντίπαλος για την Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι το σημειωτόν και η κυριαρχία μίας νοοτροπίας δικαίωσης με όρους παρελθόντος αντί της φυγής προς τα εμπρός. Θα το ξαναπώ. Τώρα έφθασε η ώρα για άλματα μπροστά από όλους. Χρειάζεται να υπερβούμε όλοι μας κομματικούς εγωισμούς και μικροκομματικές περιχαρακώσεις. Αλλιώς η ιστορία δεν θα μας περιμένει.
Με δεδομένα τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής και έναν ΣΥΡΙΖΑ, που δεν εκφράζει στην πράξη σήμερα τις αρχές και τις ιδέες της ανανεωτικής Αριστεράς, θα γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητή η ανάγκη ισχυροποίησης ενός χώρου που συνδυάζει τις αρχές της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής Αριστεράς. Κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια για την αναγέννηση του χώρου, με όλη την παράδοση των αξιών και των αγώνων της ανανεωτικής Αριστεράς. Η νηφαλιότητα του ηγέτη της ΕΔΑ Ηλία Ηλιού, ο μαχητικός λόγος του ΚΚΕ εσωτερικού με τον Λεωνίδα Κύρκο, οι φρέσκες ιδέες, οι σύγχρονες αντιλήψεις του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, του Γρηγόρη Γιάνναρου αποτελούν μια πολύτιμη παρακαταθήκη για μια μεγάλη Δημοκρατική Σοσιαλιστική Παράταξη. Στο πλαίσιο αυτό, η Συνδιάσκεψη μας είναι αποφασιστικό βήμα συσπείρωσης και ενότητας της ΔΗΜΑΡ.
Γι’ αυτό θέλουμε και στη χώρα μας να ανασυγκροτηθεί ο σοσιαλδημοκρατικός χώρος ως σύγχρονη αριστερή πρόταση διακυβέρνησης. Σε τελική ανάλυση καμία ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι βιώσιμη χωρίς ένα αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής προστασίας, χωρίς ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος. Οι χώρες με το μεγαλύτερο δυναμισμό και τη μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα είναι αυτές με το πιο ανεπτυγμένο κοινωνικό κράτος και τις πιο ρηξικέλευθες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Σοβαρές όμως μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να γίνουν χωρίς κοινωνική συνοχή.
Η προοδευτική προοπτική που οραματιζόμαστε οδηγεί σε ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς και ολοκληρωμένο κοινωνικό κράτος.
Για αυτό αγωνιζόμαστε για την επαναθεμελίωση των ιδεών της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς. Για μία νέα ταυτότητα με ισχυρό κοινωνικό πρόσημο. Για να ξαναγίνει η προοδευτική παράταξη ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα με την σοσιαλδημοκρατία ως μία σύγχρονη αριστερή πρόταση διακυβέρνησης.
Είμαστε εδώ. Με προσδοκίες για ένα κοινό μέλλον.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, με τις εμπειρίες της, με το ιστορικό αξιακό της φορτίο πιστεύει απόλυτα στην προοπτική μιας μεγάλης δημοκρατικής σοσιαλιστικής παράταξης. Μπορούμε λοιπόν ο καθένας με την ιστορική του διαδρομή, τη δική του πολιτική ευθύνη, τις δικές του αποσκευές να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του χώρου μας.
Απευθυνόμαστε σε όλες τις δυνάμεις της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας του προοδευτικού κέντρου, της πολιτικής οικολογίας. Καλούμε σε μια ευρεία συμπαράταξη. Σε μια μεγάλη συμμαχία.
Έχουμε βαθιά μέσα μας την πίστη στις αξίες της συλλογικότητας. Στο ΕΜΕΙΣ και όχι το ΕΓΩ. Αυτή την πολύτιμη παρακαταθήκη θέλουμε να συνεχίσουμε. Όλοι μαζί σε μια συλλογική προσπάθεια.
Από εδώ, σήμερα, δίνουμε λοιπόν το σήμα. Να ξανακάνουμε το δημοκρατικό, προοδευτικό, σοσιαλιστικό ρεύμα μια πλειοψηφική πρόταση. Ένα ρεύμα κοινωνικής ευθύνης και ρεαλιστικής προοπτικής.
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ στην συμπαράταξη για να υπερβεί η χώρα την κρίση με όραμα και μεταρρυθμίσεις.
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ για την αναγέννηση της χώρας.
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ για την σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία ως τη νέα αριστερή πρόταση διακυβέρνησης.
ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ για να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες των προοδευτικών πολιτών.
ΕΝΩΝΟΥΜΕ για προοδευτικές λύσεις.
ΕΝΩΝΟΥΜΕ στον χώρο της κεντροαριστεράς.
