Αλλαγή στρατηγικής ΗΠΑ προς την Τουρκία - Ευκαιρία για την Ελλάδα;

Δεδομένων των αμερικανικών εκλογών, δεν είναι βέβαιο οτι θα αναμένουμε λύσεις οριστικές, όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά και για όλην την περιοχή. Υπάρχουν όμως σημαντικές ενδείξεις που μαρτυρούν οτι η Τουρκία θα περάσει μια δύσκολη τετραετία. Ο τρόπος υποδοχής του Ερντογάν στις ΗΠΑ, πέραν των σημειολογικών και συμβολικών ερμηνειών που εποδέχεται, δείχνει αρκετά πράγματα που πρόκειται να λάβουν χώρα.

του Αλέξανδρου Δρίβα *

ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ του κεμαλικού κράτους, η Δύση πίστεψε οτι έλυσε ολοκληρωτικά το «Ανατολικό Ζήτημα», ή μάλλον τις πτυχές του που αφορούσαν τον έλεγχο της Εγγύς Ανατολής και της ανάσχεσης της Ρωσίας στα θερμά ύδατα της Μεσογείου. Μολονότι η Τουρκία ως επιτήδειος ουδέτερος, ουδέν συνεισέφερε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την πλευρά των Συμμάχων,  με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου άρχισε να αναβαθμίζεται. Αν και είναι μεγάλη και δύσκολη συζήτηση, πολλά σημερινά προβλήματα που αφορούν στη διεθνή πολιτική, οφείλονται στο γεγονός πως «μέρη προβλημάτων» (στην καλύτερη περίπτωση)  της εποχής του Μεσοπολέμου,  αναβαθμίστηκαν με τον Ψυχρό Πόλεμο και έτσι κατάφεραν  οφέλη που καρπώθηκαν, να μοιάζουν σήμερα  χώρες ανεξέλεγκτες. Μια τέτοια περίπτωση είναι  και η Τουρκία. Στη διεθνή πολιτική, η πρώτη ορίζουσα για το μέλλον μιας χώρας, είναι η σχέση της με τη δύναμη που έχει αναλάβει τη διατήρηση της ισορροπίας του συνόλου των δραστηριοτήτων της διεθνούς πολιτικής. Εν προκειμένω, τι αλλάζει στην αντίληψη των ΗΠΑ αναφορικά με την Τουρκία; Πώς μπορεί από πιθανή αλλαγή να ωφεληθεί  η Ελλάδα;

Η κακή μετάφραση.

 Για να φτάσει η Τουρκία να ζητά γη και ύδωρ από τη Δύση και να μπλοκάρει με κάθε τρόπο λύσεις εξομάλυνσης στη Μέση Ανατολή, για να φτάσει ακόμη στο να συνεργάζεται με υβριδικές ομάδες που φέρουν πρακτικές φρίκης και τρόμου στη διεθνή πολιτική (Daesh) και να αυτοπαρουσιάζονται ως «αναδυόμενες αυτοκρατορίες», δύο πράγματα συμβαίνουν: Το ένα, το έχει εκμυστηρευθεί εδώ και αρκετό καιρό ο Edward Luttwak «Οι ΗΠΑ, δεν έχουν μάθει ακόμη να διαχωρίζουν τους εχθρούς και τους φίλους τους». Το άλλο, συμπληρώνεται με τη διαπίστωση του Luttwak και έχει να κάνει με τη γνώση εθνών-κρατών και των κοινωνιών τους. Εν προκειμένω, η κακή αναγνώριση-ανάγνωση των ΗΠΑ, όχι μόνο αναφορικά με την Τουρκία, αλλά και με την ευρύτερη Μέση Ανατολή (όπως ο ίδιος ο Βernard Lewis παραδέχεται) οδηγεί σε εφαρμογή ημιτελών και λανθασμένων πρακτικών οι οποίες οδηγούν σταδιακά σε αστάθεια και τελικά σε …α-ταξία. Ο κόσμος της Μέσης Ανατολής είναι ένας κόσμος που είναι γεμάτος συγκρούσεις από την εποχή που γραφόταν η Παλαιά Διαθήκη. Οι απλές και βραχυπρόθεσμες πολιτικές, όχι μόνο αποτυγχάνουν, αλλά εξ όσων αποδεικνύονται, δημιουργούν νέους κινδύνους, κάθε φορά δριμύτερους από τους προηγούμενους. Το One Solution erga omnes, δεν υπάρχει ούτε στην οικονομία, ούτε στην πολιτικη.

Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται με...σοφία.

Όλος ο πυρήνας της βυζαντινής διπλωματίας και οι διδαχές της που γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς στις ΗΠΑ, δημιουργούν τις προύποθέσεις για την εφεύρεση ενός «νέου φαρμάκου» που έρχεται από την παρελθούσα πολιτική πρακτική. Τα μέσα, μπορεί να εξελίσσονται όμως η ουσία της πολιτικής δραστηριότητας, παραμένει αναλλοίωτη. Η έμμεση προσέγγιση λοιπόν, και ο εμπλουτισμός της με πολλά παραπάνω πράγματα από ό,τι συνιστά το απλό και πάντα χρήσιμο «Divide & Conquer», δεν είναι απλά μια εναλλακτική πολιτική κατεύθυνση των ΗΠΑ. Είναι ανάγκη και μάλιστα, επιτακτική.

Ο πληθωρισμός της έννοιας «γεωπολιτικό μονοπώλιο» ακολούθησε σε διαλόγους και σε πράξη για πολύ καιρό τη σχέση της Άγκυρας με την Ουάσινγκτον. Σε έναν κόσμο που η απειλή ήταν η ΕΣΣΔ, αυτό το μονοπώλιο μπορούσε με κάποιον τρόπο να τεκμηριωθεί καθώς σε έναν διπολικό κόσμο, οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση διλήμματα και όχι πραγματικές επιλογές (ο κόσμος άλλωστε των επιλογών, ξεκινά από τον αριθμό «3» ). Ο κόσμος που αναδύεται από το 1991, και η ανάδυση του οποίου ακόμη βρίσκεται εν εξελίξει, δεν μπορεί να φιλοξενήσει συνθήκη διατήρησης πρωτοκαθεδρίας (η βούληση των ΗΠΑ) με μονοπώλια. Η απλή σκέψη και απόφαση, δίνουν τη θέση τους στη σύνθετη και συνδυαστική σκέψη, στην εφαρμογή υβριδικών πολιτικών που θα αποφεύγουν τις ολοκληρωτικές συγκρούσεις και που η απειλή θα κερδίζει έδαφος έναντι της χρήσης βίας.

Στροφή των ΗΠΑ από την προηγούμενη δεκαετία.

Η Τουρκική Εθνοσυνέλευση, πριν ακόμη αρχίσει  το «ξεδόντιασμα» του κεμαλικού κατεστημένου από τον Ερντογάν, απαγόρευσε το 2003 τη διέλευση των αμερικανικών στρατευμάτων προκειμένου αυτά, να πάνε στο Ιράκ. Η συγκεκριμένη απαγόρευση συνεπικούρησε την αμερικανική αποτυχία στο Ιράκ. Δυνάμεις σαν τις ΗΠΑ, που οφείλουν να σκέπτονται με ορίζοντα δεκαετίας, τους επιτρέπεται να κάνουν πολλά λάθη, εκτός από το να πάσχουν από αμνησία. Οι ΗΠΑ, τα ακόλουθα χρόνια, πίεσαν αρκετά την Ε.Ε έτσι ώστε να εντάξουν την Τουρκία ως πλήρες μέλος, θεωρώντας πως έτσι, θα μπορούσαν να ελέγχουν καλύτερα τα τεκταινόμενα σε μια περιοχή μεγάλης έκτασης και ταυτόχρονα, να θέσουν πιθανές τουρκικές αρνήσεις (σαν αυτή που αφορούσε το Ιράκ) υπό έλεγχο. Η ευρωπαϊκή τροχιά της Τουρκίας, δεν ήταν ομαλή, αν και το ΑΚΡ ποτέ δεν είχε σαν στρατηγική προτεραιότητά της την ένταξη της στην Ε.Ε. Η παραπάνω άρνηση της Τουρκίας στις ΗΠΑ, συνυποδήλωνε την οικοδόμηση μιας φιλο-αραβικής πολιτικής, που άλλοτε έχει τα στοιχεία πανισλαμιστικής και άλλοτε, νεο-οθωμανικής. Η καταστροφή του στρατηγικού τριγώνου μεταξύ ΗΠΑ, Ισραήλ και Τουρκίας, ήταν το δεύτερο στάδιο στο οποίο πέρασε ο Ερντογάν για να δείξει οτι εκτός από την αμερικανική πολιτική, η τουρκική διπλωματία διαφοροποιείται και από την ισραηλινή. Η αμερικανική «φοβία» νέων παρεμβατισμών στη Μέση Ανατολή, ήταν το μεγάλο στοίχημα του Ερντογάν, του οποίου οι πιθανότητες κέρδους αυξήθηκαν με τη θαυμαστή οικονομική ανάτπυξη της Άγκυρας. Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ, εξέταζαν λύσεις για τη δημιουργία ενός σουνιτικού τόξου του οποίου τα ηνία θα είχε η Τουρκία. Η ιδέα αυτή, είχε ως στόχο του να γίνει η Τουρκία ξανά ένα κράτος-μοχλός που θα τακτοποιούσε για λογαροασμό των ΗΠΑ την περιοχή. Η Τουρκία όμως, είχε τη δική της ατζέντα. Στόχος της ήταν η δημιουργία ανεξάρτητης πολιτικής, και όχι μιας συνεργατικής.

Το μήνυμα ελήφθη από τις ΗΠΑ.

Πολιτικές αυτού του τύπου, όχι μόνο δεν έφεραν ανάσχεση στις βλέψεις του Ερντογάν, αλλά τις εξέλαβε και ως ενθάρρυνση για να συνεχίσει. Όσο οι διαφορές μεταξύ Δύσης και Ρωσίας οξύνονταν (ειδικά από το ζήτημα της Ουκρανίας και μετά) τόσο πιο ελεύθερος αισθανόταν ο Τούρκος ηγέτης να πολιτεύεται σε μια περιοχή που είχε πλέον γίνει μαύρη τρύπα μιας τεράστιας περιφέρειας (Ευρασία). Σε ένα σύστημα ισορροπίας ισχύος που είναι αρκετά πιο πολύπλοκο από ό,τι ήταν στον Ψυχρό Πόλεμο, τα διλήμματα που θέτει η Τουρκία, είναι εντελώς αντίθετα από τις λύσεις που επιθυμεί η Ουάσινγκτον. Η ευελιξία, προϋποθέτει επιλογές και όχι διλήμματα.

Οι συζητήσεις που αφορούν ενδεχόμενο πραξικόπημα στην Τουρκία, ακόμη και αν έχουν βάση, δείχνουν μόνο τη δυσαρέσκεια που επικρατεί στη διεθνή κοινότητα για το ρόλο της Άγκυρας σε όλα τα μέτωπα. Δεν υπάρχει πραγματικά περιφερειακό πρόβλημα στο οποίο η Άγκυρα να συμπεριφέρεται συνεργατικά. Όσα δεν άκουσαν στο παρελθόν από τον Luttwak στις ΗΠΑ, ήταν αυτά που εφάρμοζε τελικά το ΑΚΡ. Χρήση απειλών, κάλυψη της αδυναμίας με προβολή ισχύος, επιρροή σε ομάδες  για τη συνέχιση πολέμου δι’ αντιπροσώπων, τακτικισμοί και βραχυπρόθεσμες συμμαχίες-προσεγγίσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία,( για την διευκόλυνση του θεμελιώδους στόχου του Ερντογάν να καταστήσει την Τουρκία ενεργειακό κόμβο και άρα σημαντική δύναμη σε μια τεράστια περιοχή) αντιπερισπασμοί με οικοδόμηση σχέσεων με το Ιράν πριν αυτό συμφωνήσει με τη Δύση, όλα αυτά και ακόμη περισσότερα, που δείχνουν πως η Τουρκία γνωρίζει να δρα με βάση τη βυζαντινή στρατηγική σκέψη, διδάγματα της οποίας, η Δύση περιφρόνησε συστηματικά.

Ποιά Τουρκία και σε ποιά περιφέρεια;

Ακόμη και αν ο Ερντογάν μπορούσε και άυριο να ανατραπεί, η Τουρκία έχει αναλάβει δεσμεύσεις που οικοδόμησε στέρεα εδώ και 13-14 έτη το ΑΚΡ. Το Κουρδικό Ζήτημα, η αποτυχία της Τουρκίας στη Συρία και το οτι ο Ερντογάν έκανε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να νιώθει πλήρως εκτεθειμένος για την αρχική πίστη που είχε στον πρώτο, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα στην Τουρκία. Μια πολιτική αστάθεια στην Τουρκία με το προσφυγικό να εξελίσσεται, με μια αγορά που έχει ήδη μεγάλο ιδιωτικό χρέος και τεράστιο πληθυσμό, με το μέλλον της Συρίας να μοιάζει ακόμη αβέβαιο, τα προβλήματα αυτά, ξεπερνούν την όποια πολιτική δύναμη θα μπορούσε να έχει στην κυβέρνησή της η Τουρκία. Ο σκοπός των λαθών, είναι η αναγωγή τους σε μαθητεία και οι ΗΠΑ έχουν καταλάβει πλέον πως η Τουρκία, δεδομένων των γεωπολιτικών της περιορισμών σε συνδυασμό με τις «ευκαιρίες» που παρουσιάζει το ρευστό διεθνές σύστημα ισορροπίας ισχύος, θα είναι μάλλον απίθανο –με όποια πολιτική ελίτ και αν κυβερνά την Άγκυρα- να μην προβαίνει σε προσπάθειες αναθεωρητισμού σε μια περιφέρεια κρίσιμη, που συνδέει την Ευρώπη με την Ασία.

Δεδομένων των αμερικανικών εκλογών, δεν είναι βέβαιο οτι θα αναμένουμε λύσεις οριστικές, όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά και για όλην την περιοχή. Υπάρχουν όμως σημαντικές ενδείξεις που μαρτυρούν οτι η Τουρκία θα περάσει μια δύσκολη τετραετία. Ο τρόπος υποδοχής του Ερντογάν στις ΗΠΑ, πέραν των σημειολογικών και συμβολικών ερμηνειών που εποδέχεται, δείχνει αρκετά πράγματα που πρόκειται να λάβουν χώρα.

Προσοχή, αναμονή και ετοιμότητα για Ελλάδα και Κύπρο.

Ο Νικολό Μακιαβέλι υποστήριζε πως «ο συνετός ηγεμόνας άλλοτε φέρεται ως λεόντας και άλλοτε ως αλεπού». Αυτό που περιγράψαμε παραπάνω ως «βυζαντινή σκέψη» και τη σύνδεση αυτής με τις ΗΠΑ και την Τουρκία, οφείλει να αφορά και μας. Η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται σε μια περίσταση που μπορεί να αποδειχθεί ιδανική. Τα λιγότερο ισχυρά κράτη άλλωστε, επηρεάζονται έτσι κι αλλιώς, περισσότερο από τους συσχετισμούς ισχύος άλλων κρατών. Το «ιδανικό», είναι το ίδιο σχετικό με το –ως απλώς ειπείν- να είσαι «τυχερός στην ατυχία σου». Ποιά τύχη είναι αυτή; Το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, είναι μεγαλύτερο από ποτέ. Αν η Τουρκία λόγω εσωστρέφειας και επικίνδυνων εσωτερικών εξελίξεων τεθεί υπό έλεγχο προκειμένου να μην εξάγει (ως συνηθίζει) της κρίση της και η περιφέρεια της Μεσογείου φτάσει σε ακραίο σημείο αστάθειας, ίσως αναγκαστεί να ματαιώσει αρκετά της σχέδια αναφορικά με τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό καθώς πλέον, οι διεθνείς δρώντες, δεν έχουν στόχο να κατευνάσουν περαιτέρω την τουρκική πολιτική. Αυτά βέβαια, σε επίπεδο τακτικής...

Η οικοδόμηση μιας περιφερειακής στρατηγικής από πλευράς της Ελλάδας, είναι απαραίτητη. Η Μεσόγειος αποδεικνύει πως θα είναι για καιρό ακόμη η Θάλασσα των εξελίξεων. Ανεξάρτητα από το τουρκικό μέλλον, η Ελλάδα οφείλει να εκμεταλλευτεί το κενό αέρος στο οποίο βρίσκονται οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας και να επαναπροσδιορίσει τις ατλαντικές της σχέσεις με μια δύναμη που με τα καλά της και τα κακά της, παραμένει στην πρωτοκαθεδρία της διεθνούς πολιτικής και είναι πάντα έτοιμη να ακούσει προτάσεις. Η Ελλάδα, δεν εκμεταλλέυτηκε την ισχύ των ΗΠΑ όπως και όσο θα έπρεπε. Η Ελλάδα οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να παρουσιάσει σχέδια που αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Σε αυτές τις περιοχές, η Τουρκία φαίνεται πως «πρότεινε» κάτι επικίνδυνο. Για δυνάμεις όπως είναι η Ελλάδα, το παρόν διεθνές σύστημα, έχει αρκετές ευκαιρίες καθώς τόσο οι πολυμερείς όσο και οι διμερείς σχέσεις, είναι περισσότερο ανοικτές και λιγότερο αυστηρές. Με προσήλωση στην ιεράρχηση των χωρών που πρέπει να απευθύνεται η Ελλάδα και με την υιοθέτηση συγκεκριμένων περιορισμών, Ελλάδα και Κύπρος έχουν τη δυνατότητα να αποδείξουν στις ΗΠΑ οτι υπάρχουν και άλλες περιφερειακές λύσεις που θα ωθήσουν την Μεσόγειο σε σταθερότητα, που δε χρειάζεται να συνοδεύονται από μεγαλοϊδεατισμούς, σαν αυτούς που προσπάθησε να εφαρμόσει η Τουρκία.

* Ο Αλέξανδρος Δρίβας είναι Υποψήφιος Διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο Πελοποννήσου - συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ).

liberal.gr

Διαπάλη μηδενισμού και θρησκοληψίας

Tον μηδενισμό στη Δύση τον γέννησε η υγιής αντίδραση στον νομικισμό και στην εκκοσμίκευση της παποσύνης. Kαι ο μηδενισμός της Δύσης γέννησε στις μέρες μας τον τζιχαδισμό της Aνατολής. Aπό την παποσύνη μπορεί ίσως να δρομολογηθεί η αντίστροφη πορεία.

του Χρήστου Γιανναρά

Δύο αντίπαλα στρατόπεδα. H αντιπαλότητα δεν γεννήθηκε από ιδεολογικές διαφορές ούτε από οικονομικά συμφέροντα. Oι ρίζες είναι βαθύτερες: ασύμπτωτα «νοήματα» για τη ζωή και τον θάνατο γεννάνε αντιθετικές νοο-τροπίες, διαφορετικές ιεραρχήσεις αναγκών, ασύμβατες βιοτικές πρακτικές. Θα μιλούσαμε για «σύγκρουση πολιτισμών», αν «πολιτισμός» σήμαινε για όλους «στάση ζωής», «νόημα» βίου.

Στο ένα στρατόπεδο, όσοι το συγκροτούν, πιστεύουν σε κάτι. Στο άλλο, δεν πιστεύουν σε τίποτα. H πίστη τών μεν είναι τυφλή, ανορθόλογη, διολισθαίνει, σχεδόν αυτοματικά, στον ψυχαναγκασμό, στη νευρωσική μονομανία. H απιστία τών δε ριζώνει στην απαίτηση να κατέχει το άτομο σίγουρη γνώση, η γνώση να θωρακίζει το εγώ με βεβαιότητες. Oι πρώτοι εξασφαλίζουν την εγωτική αυτεπιβεβαίωση με ολοκληρωτική υποταγή στη θρησκευτική αυθεντία. Oι αντίπαλοί τους οχυρώνουν την ατομική αυτασφάλιση με νομικές συμβάσεις ιεροποιώντας το «δικαίωμα» του ατόμου για «ελευθερία», δηλαδή ανεμπόδιστη ευχέρεια επιλογών, υποκειμενικών προτιμήσεων.

Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: Στο στρατόπεδο της τυφλής πίστης ο ναρκισσισμός αποδείχνεται παντοδύναμος (ικανός για όλα), όταν εντάσσεται σε έναν πρωταθλητισμό αυταπάρνησης, υστερικής αυτοθυσίας – ασυνείδητης ηδονικής εγωλαγνείας. Στο στρατόπεδο των «δικαιωμάτων» ο ναρκισσισμός τρέφεται με ευκολότερες επιδιώξεις: τη μεγιστοποίηση της καταναλωτικής ευχέρειας, την ευρύτερη δυνατή «αναγνωρισιμότητα» (την ευρηματικότητα σε τεχνάσματα εντυπωσιασμού), τις ψευδαισθήσεις εξουσιαστικής ισχύος, πολυμερισμένες και προσφερόμενες απλόχερα – από τον «στίβο» του συνδικαλισμού ώς τα «δεκαπενταμελή» των σκολιαρόπαιδων.

Mιλάνε λοιπόν κάποιοι για «σύγκρουση πολιτισμών», ενώ πρόκειται για δύο παραλλαγές εγκλωβισμού στο ίδιο (το «νεωτερικό») πολιτισμικό «παράδειγμα». Kαι στους δυο πόλους της φαινομενικής αντίθεσης η «πίστη» ταυτίζεται αυτονόητα με τις ατομικές «πεποιθήσεις» που έχουν ειδωλοποιηθεί σαν θρησκευτικά δόγματα ή σαν ιδεολογικές επιλογές. Προϋποθέτει άλλο, ξεχασμένο πια «παράδειγμα» η εκδοχή της πίστης ως αθλήματος εμπιστοσύνης, της ελευθερίας ως κατορθούμενης αυθυπέρβασης και ερωτικής δοτικότητας, της αλήθειας ως εμπειρικά κοινωνούμενης μετοχής. Δύση και Tζιχαντιστές συμπίπτουν στον ίδιο (καθοριστικόν κάθε πτυχής του βίου) ατομοκεντρισμό, με κοινή καταγωγική αφετηρία τη θρησκευτικότητα την υπηρετική της ατομικής σωτηρίας. Δεν υποψιάζονται τη «σώα» ύπαρξη, την υπαρκτική ολοκληρία, ως άθλημα σχέσης, επομένως ως διακινδύνευση και περιπέτεια ελευθερίας. Λατρεύουν από κοινού την ατομική θωράκιση, αγνοούν την ερωτική αυθυπέρβαση και αυτοπροσφορά.

Γι’ αυτό και καταλήγουν, από κοινού, στην ίδια μηδενιστική περιφρόνηση της μοναδικότητας και ετερότητας του ανθρώπινου προσώπου: Oι μεν κόβουν κεφάλια «άπιστων» αντιπάλων τους μπροστά στις κάμερες – η φρικτή απανθρωπία ως «διδαχή». Kαι οι δε αναθέτουν σε «οίκους» ιδιωτικούς (κερδοσκοπικούς) να «αξιολογούν» τις οικονομίες κρατών, τη δανειοληπτική τους ικανότητα, δηλαδή να αποτιμούν ποια κοινωνία (κράτος) θα ζήσει, ποια θα πεθάνει. Ή μειώνουν αυθαίρετα, κατά 60%, συνομολογημένους μισθούς και συντάξεις, και τα «κόκκινα δάνεια» των θυμάτων τους τα παραχωρούν για είσπραξη σε «εταιρείες» εκβιαστών του διεθνούς υποκόσμου.

Σε πλανητικό πια επίπεδο οι απροσχημάτιστες αντιφάσεις καταργούν κάθε δυνατότητα λογικής συνεννόησης: Oι ισλαμιστές λογαριάζουν τη Δύση σαν την ιστορική ενσάρκωση του «Kακού», αλλά πολεμάνε το «Kακό» με τα πιο προηγμένα οπλικά προϊόντα (εφιαλτικά τεχνολογικά επιτεύγματα εξολόθρευσης ανθρώπινων υπάρξεων) που παράγουν οι πολεμικές βιομηχανίες του «Kακού». Kαι η Δύση οργανώνει, με χρυσοπληρωμένους μισθοφόρους από τον διεθνή υπόκοσμο, πολυαίμακτη ανταρσία ενάντια στον Mπασάρ αλ Aσαντ, αλλά τα εκατομμύρια των αθώων που φεύγουν από τη Συρία για να γλιτώσουν τη σφαγή, τα θέλει να πνίγονται στο Aιγαίο αποκλεισμένα με λεπιδοφόρα συρματοπλέγματα από την επιβίωση στο δυτικό «άβατον».

Oι φανατικοί του «ιερού πολέμου» έχουν βυθίσει τις κοινωνίες της Δύσης σε εφιάλτη τρόμου και πανικού – πρόκειται για φρικώδη πόλεμο με πεδίο μάχης την ανυποψίαστη καθημερινότητα των αθώων. Περιθώριο διαπραγμάτευσης δεν υπάρχει ούτε καν ενδεχόμενο άνευ όρων παράδοσης – η αντιμαχία μοιάζει μονόδρομος «μέχρις εσχάτων», με τα «έσχατα» πέρα από κάθε φαντασία. Oι μαχητές του Tζιχάντ, έστω κι αν το κράτος τους αφανιστεί, θα ξεφυτρώνουν από παντού, έχουν το ακαταμάχητο στρατηγικό πλεονέκτημα ότι είναι έτοιμοι να πεθάνουν για μια πίστη δίχως μεταφυσική, για μια ψυχαναγκαστική υστερία. Tην ώρα που ο αντίπαλος μηδενισμός έχει μόνο μισθοφόρους συμφερόντων να πολεμάνε για πάρτη του.

Tο μόνο πλεονέκτημα της Δύσης σήμερα ίσως είναι ότι έχει Πάπα τον Aργεντινό Φραγκίσκο. Hχεί σαν παραλογισμός το πλεονέκτημα, αλλά δεν είναι: αν υπάρχει διέξοδος στη σύγκρουση μηδενισμού και τυφλής θρησκοληψίας, είναι να σπαρθεί «νόημα» στη νέκρα του μηδενισμού, όχι να συνετισθεί η θρησκοληψία. Kαι ο σημερινός πάπας μοιάζει ικανός για τέτοια σπορά. O λόγος του, η δίχως την παραμικρή επιτήδευση και χαρτογιακάδικα στερεότυπα παρουσία του, είναι μια έκπληξη για τη δραματικά αλλοτριωμένη (θρησκειοποιημένη, εξίσου σε Δύση και Aνατολή) Xριστιανοσύνη.

Aρκεί να τολμούσε να αντιπαραταχθεί ο Aργεντινός Φραγκίσκος στη θρησκειοποίηση που γεννάει τον μηδενισμό και χαρίζει λογικές επιφάσεις στην ψυχοπαθολογική θρησκοληψία. Nα θεσμίσει τις προϋποθέσεις για να εμφανιστούν στις δυτικές κοινωνίες ζωντανά σπέρματα της εκκλησιαστικής αλήθειας: η ανυπότακτη σε γραφειοκρατίες επισκοπική πατρότητα, το συνοδικό σύστημα, η «καθολικότητα» όχι σαν γεωγραφική παγκοσμιότητα αλλά ως κατορθούμενη πληρότητα-ολοκληρία του ευχαριστιακού γεγονότος. Nα ελευθερώσει τις κοινωνίες της Δύσης από τον σκανδαλογόνο μαζοχισμό της υποχρεωτικής αγαμίας του κλήρου και τον απάνθρωπο σαδισμό της απαγόρευσης του διαζυγίου.

Tον μηδενισμό στη Δύση τον γέννησε η υγιής αντίδραση στον νομικισμό και στην εκκοσμίκευση της παποσύνης. Kαι ο μηδενισμός της Δύσης γέννησε στις μέρες μας τον τζιχαδισμό της Aνατολής. Aπό την παποσύνη μπορεί ίσως να δρομολογηθεί η αντίστροφη πορεία.

yannaras.gr

Panama Papers: Η μεγαλύτερη διαρροή στην ιστορία της παγκόσμιας διαφθοράς! (vid)

Τη μεγαλύτερη διαρροή στην ιστορία σχετικά με την παγκόσμια διαφθορά, όπως η ίδια, αλλά και ο Έντουαρντ Σνόουντεν, χαρακτηρίζουν, φέρνει στη δημοσιότητα η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

«Η διαρροή αυτή», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από τη SZ «έχει ως στόχο να εκθέσει υπεράκτιες δραστηριότητες 12 νυν και πρώην ηγετών του πλανήτη και αποκαλύπτει με ποιον τρόπο διακινήθηκαν κρυφά από πολιτικούς ηγέτες, μεγάλα ποσά μέσω τραπεζών και offshore εταιρειών.

Η SZ, αποκαλύπτει ότι έχει στην κατοχή της 11,5 εκατ. αρχεία που ανήκουν στη νομική εταιρεία του Παναμά, Mossack Fonseca, που ειδικεύεται στις υπηρεσίες offshore. Τα αρχεία αφορούν την περίοδο 1977-2015 και διέρρευσαν πριν από περίπου έναν χρόνο από ανώνυμη πηγή «η οποία δεν ζήτησε κάποιο αντάλλαγμα».

Έπειτα από περαιτέρω έρευνα «με συμμετοχή περισσότερων από 400 δημοσιογράφων από 107 δημοσιογραφικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται σε 76 χώρες σε συντονισμό με το International Consortium of Investigative Journalists (ISIJ)» (ανάμεσά στα Μέσα και το protagon.gr από την Ελλάδα), αποκτήθηκε πρόσβαση σε περισσότερα αρχεία και σε έναν κόσμο που μπορεί να υπάρξει μόνο σε σκιές.

Αποδεικνύειται πως μια παγκόσμια βιομηχανία καθοδηγούμενη από τράπεζες-κολοσσούς, νομικές εταιρείες, δικηγορικά γραφεία και εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, διαχειρίζονται μυστικά τις περιουσίες των πλουσιότερων και διασημότερων προσωπικοτήτων: από πολιτικούς, αξιωματούχους της FIFA, απατεώνες και λαθρεμπόρους ναρκωτικών, μέχρι celebrities και επαγγελματίες αθλητές».

Όπως προκύπτει από τη δημοσιογραφική έρευνα στο Panama Papers περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων 140 πολιτικοί από 50 και πλέον χώρες, αρχηγοί κρατών, πρωθυπουργοί.

 βίντεο από το Euronews

ΜΕΤΑΞΥ των ονομάτων νυν και πρώην αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων ο στενός κύκλος των συνεργατών του Προέδρου της Ρωσίας, φέρεται να εμπλέκεται σε ξέπλυμα χρήματος μέσω ρωσικής τράπεζας.

Τα έγγραφα, που ανάγονται έως και 40 χρόνια πίσω εμπεριέχουν και τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, που δραστηριοποιείτο στην βιομηχανία της σοκολάτας.

Μεταξύ άλλων τρανταχτών ηγετικών μορφών είναι εκείνη του Λι Πενγκ, πρώην Πρωθυπουργού της Κίνας, αφού στα έγγραφα εμφανίζεται το όνομα της κόρης του.

Ενδιαφέρον εμφανίζει και η περίπτωση του νεοεκλεγέντος Προέδρου της Αργεντινής και γνωστού επιχειρηματία Μαουρίσιο Μάκρι, που εξελέγη με στόχο να καταπολεμήσει την διαφθορά και ν’ ανατάξει την οικονομία της χώρας.

Υπό ασφυκτική πίεση για να παραιτηθεί μετά τις αποκαλύψεις βρίσκεται ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας, Σίνγκμουντουρ Νταβίντ Γκουνλάουγκσον.

Μαζί με την σύζυγό του αγόρασαν την υπεράκτια Wintris το 2007 κι ουδέποτε δήλωσε στο πόθεν έσχες ότι κατείχε μερίδιο αν και πούλησε το 50% στην γυναίκα του το 2009 με αντίτιμο 70 σεντς ανά δολάριο.

Στις λίστες περιλαμβάνεται και το όνομα του πατέρα του Πρωθυπουργού της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, Ίαν, μέσω του επενδυτικού ταμείου, που είχε συστήσει Blaimore Holdings.

Από τον χώρο του αθλητισμού ξεχωρίζουν οι περιπτώσεις του Αργεντινού ποδοσφαιριστή της Μπαρτσελόνα, Λιονέλ Μέσι και του προέδρου της UEFA, Μισέλ Πλατινί, που πλέον θα πρέπει να περάσουν στην αντεπίθεση και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Euronews, CNN gr

Άρχισε η διαδικασία επαναπροώθησης προσφύγων στη Τουρκία (vid)

ΑΠΟ τα ξημέρωμα και απο τα νησιά της Λέσβου και της Χίου ξεκίνησε σήμερα, Δευτέρα 4 Απρίλη,  η διαδικασία επαναπροώθησης μεταναστών από την Ελλάδα προς την Τουρκία.

Με λεωφορεία μεταφέρθηκαν στους λιμένες των δύο νησιών σε σημεία, που για λόγους ασφαλείας είναι αποκλεισμένα από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Σύμφωνα με το Eurοnews, πρόκειται για συνολικά 276 μετανάστες στην Μυτιλήνη, με καταγωγή από Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπαγκλαντές και δύο από την Συρία ενώ άλλοι 60 από την Χίο.

Επιβιβάζονται σε δύο τουρκικά πλοία το «Ναζλί Ζαλέ» και το «Λέσβος».

Στην επιχείρηση επαναπροώθησης μετέχουν 350 μέλη της Frontex, αφού βάσει του σχεδιασμού για κάθε πρόσφυγα κατά την μεταφορά στην Τουρκία θ’ αναλογεί κι ένας αστυνομικός.

Τα δύο πλοιάρια καταπλεύσουν στο Δικελί της Τουρκίας, μίας πόλης 16.000 κατοίκων, που βρίσκεται σχεδόν απέναντι από την Λέσβο, υπενθυμίζουμε ότι προ ημερών οι κάτοικοι του διαμαρτυρήθηκαν για την υποδοχή των προσφύγων και μεταναστών στην πόλη τους.

Ξεκινά ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς - Μείωση μισθών στο Δημόσιο απαιτεί το ΔΝΤ

Στη σκιά της δημοσιοποίησης της συνομιλίας Τόμσεν - Βελκουλέσκου για την Ελλάδα, αρχίζουν σήμερα, Δευτέρα, οι νέες διαπραγματεύσεις θεσμών - κυβένησης για τα μέτρα της πρώτης αξιολόγησης.

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ βρίσκονται οι εκπρόσωποι των θεσμών και αρχίζουν σήμερα νέο γύρο διαπραγματεύσεων με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. 

Οι διαπραγματεύσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν υπό τη σκιά της διαρροής των συνομιλιών αξιωματούχων του ΔΝΤ συμπεριλαμβανομένης της Ντέλιας Βελκουλέσκου. 

Οι διαρροές αυτές αλλά και η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος συζητήθηκαν στις τηλεφωνικές συνομιλίες που είχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας όπου διαπιστώθηκε ότι κοινή πεποίθηση είναι η ανάγκη να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος μέσα στον Απρίλιο, εκτιμά το Μέγαρο Μαξίμου. 

Στους στόχους της κυβέρνησης, σύμφωνα με το capital.gr,  είναι να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση ώστε να αρχίσει αμέσως η συζήτηση για το χρέος. 

"Η διαπραγμάτευση του χρέους είναι μέρος του πλαισίου συμφωνίας και νομίζω ότι μπορεί και πρέπει να προχωρήσει με λελογισμένο τρόπο προκειμένου μαζί με τη συμφωνία και την πρώτη αξιολόγηση να είμαστε σε βιώσιμη στρατηγική εξόδου από την κρίση" δήλωσε το Σάββατο ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης.

Το ΔΝΤ απαιτεί μείωση μισθών στο Δημόσιο για να κλείσει η συμφωνία

Το "μισθολογικό κόστος" αναφέρεται ρητά στο πακέτο μέτρων που έχει ήδη ζητήσει το ΔΝΤ από την Ελλάδα προκειμένου να κλείσει η συμφωνία για τη διαπραγμάτευση. Αυτό προκύπτει από το αναλυτικό κείμενο των διαρροών του Wikileaks που δεν έχει διαψευσθεί, και μένει να φανεί αν την ίδια θέση συμμερίζεται το σύνολο των δανειστών στις διαπραγματεύσεις που πλέον φέρουν τη βαριά "σκιά" των αποκαλύψεων και των αναταράξεων που αυτές προκάλεσαν.

"Ξεκινούν από αύριο οι συζητήσεις", έλεγαν χθες πηγές της Κομισιόν στο Capital.gr επιβεβαιώνοντας ότι δεν αλλάζει το πρόγραμμα των διαπραγματεύσεων των επικεφαλής, που βρίσκονται ήδη στην Αθήνα. 

Αλλά πλέον παραμένει άγνωστος "Χ" το κλίμα που δεν αποκλείεται να φανεί από σήμερα, στις πρώτες επαφές που ενδεχομένως θα έχουν οι θεσμοί… μεταξύ τους. 

Και όπως έχει γίνει πια σαφές, παραμένουν κραταιές οι διαφωνίες για τις προβλέψεις περί πλεονασμάτων, τους δημοσιονομικούς στόχους αλλά και για το χρέος. Μάλιστα, κοινοτικές πηγές επιμένουν ότι δεν μπορεί να ανοίξει αυτό το θέμα αν δεν υπάρξει συνολική συμφωνία.

Capital.gr

Γ. ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: «Οι διαρροές των WikiLeaks δείχνουν πόλεμο φθοράς μεταξύ του ΔΝΤ και της Γερμανίας...»

Στην υπόθεση των διαρροών συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ από το Wikileaks, αναφέρθηκε ο Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας στη διαδικτυακή έκδοση του γερμανικού περιοδικού Spiegel. Αναμέτρηση μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνο, προβλέπει ο πρώην υπουργός Οικονομικών.

«Οι διαρροές στο WikiLeaks δείχνουν ότι διεξάγεται ένας πόλεμος φθοράς μεταξύ του ΔΝΤ και της Γερμανίας» είπε ο πρώην υπουργός Οικονομικών μιλώντας στη διαδικτυακή έκδοση του γερμανικού περιοδικού Spiegel, υποστηρίζοντας πως επιπλέον δείχνουν ότι «το ΔΝΤ εξετάζει σοβαρά μια τακτική αναβλητικότητας έτσι ώστε οι όποιες αποφάσεις να ληφθούν τον Ιούλιο, σπρώχνοντας για μια ακόμα φορά την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, όπως έγινε τον Ιούλιο του 2015».

Ο Γιάνης Βαρουφάκης αναφέρθηκε και στους φόβους του για σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ δανειστών και Ελλάδα το καλοκαίρι.

«Μετά το πράσινο φως για το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα στήριξης τον Μάιο του 2010, το ΔΝΤ παραβίασε έναν από τους σημαντικότερους κανόνες του. Να μην χρηματοδοτεί χρεοκοπημένες χώρες. Από τότε η ηγεσία του Ταμείου βιώνει την εξέγερση των συνεργατών του που εμμένουν σε έξοδο του ΔΝΤ, με το επιχείρημα: Σε περίπτωση που η ΕΕ συνεχίσει να αρνείται διαγραφή του ελληνικού χρέους το Ταμείο θα πρέπει να αποχωρήσει από το πρόγραμμα στήριξης», τόνισε ο κ. Βαρουφάκης.

«Τουλάχιστον 54 δις ευρώ του ελληνικού χρέους, που απέμειναν μετά το πρώτο πρόγραμμα στήριξης, θα πρέπει να διαγραφούν άμεσα σε αντάλλαγμα για μεταρρυθμίσεις», έλεγε ο Τόμσεν σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Η ιστοσελίδα του SpigelOnline με τις δηλώσεις Βαρουφάκη

ΣΥΜΦΩΝΑ με τον ίδιο, η συζήτηση δεν συνεχίστηκε ποτέ, γιατί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν κάθετα αντίθετος με τη διαγραφή του ελληνικού χρέους.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει μια ακόμα ανούσια συμφωνία, αναφέρει ο Γιάνης Βαρουφάκης σημειώνοντας πως οι αριθμοί της δεν «βγαίνουν». Κάνει λόγο για υποκρισία από την Κομισιόν αφού φαίνεται πως επιδιώκει ένα ήπιο πρόγραμμα λιτότητας, τη στιγμή που η άρνησή της στο κούρεμα σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πετύχει πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, άρα θα πρέπει να επιβληθεί ακόμα πιο αυστηρή λιτότητα.

Η Κομισιόν, τονίζει ο πρώην ΥΠΟΙΚ, προσφέρει ψευδείς υποσχέσεις για ένα ηπιότερο πακέτο λιτότητας κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει συμφωνήσει πλήρως. 

Σύμφωνα με τoν Γιάνη Βαρουφάκη το ΔΝΤ ενδεχομένως θα μπλοκάρει την συμφωνία αφού το Ταμείο δεν θέλει να συνεχίσει μια στρατηγική που παραβιάζει τη βασική του αρχή περί μη δανειοδότησης αναξιόπιστων κυβερνήσεων».

Έτοιμη για να συνθηκολογήσει στα νέα μέτρα λιτότητας ύψους 2,5% έως 3% του ΑΕΠ που απαιτεί το ΔΝΤ είναι η κυβέρνηση, αναφέρει ο κ. Βαρουφάκης. Τα νέα μέτρα, όπως σημειώνει, αφορούν το φόρο εισοδήματος, την αύξηση του ΦΠΑ στο 23% για τα βασικά είδη διατροφής, νέες περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα και σε συντάξεις.

ThePressProject

Λαγκάρντ σε Τσίπρα: «Ανοησίες τα περί πιστωτικού γεγονότος, δεν βοηθούν οι διαρροές»

Απαντητική επιστολή σε έντονο ύφος και με πολλές αιχμές απέστειλε, αργά το βράδυ της Κυριακής, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ.

ΤΟ Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διεξάγει τις διαπραγματεύσεις του με καλή πίστη, όχι μέσω απειλών, και δεν επικοινωνούμε μέσω διαρροών, γράφει η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, σε απαντητική της επιστολή στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. 

Επίσης εμφανέστατα καλύπτει τον Πολ Τόμσεν και αφήνει υπονοούμενα για την υποκλοπή της συνομιλίας του στελέχους του Ταμείου με την Ντέλια Βελκουλέσκου, ενώ ζητά από τον Πρωθυπουργό να προστατεύσει το προσωπικό της Αποστολής του ΔΝΤ. 

Τονίζει ότι δημοσιοποιεί (την επιστολή) μέσω της ιστοσελίδας του Ταμείου με στόχο «την περαιτέρω ενίσχυση της διαφάνειας στον διάλογό μας». 

Γράφει η κ. Λαγκάρντ:

 «Συμφωνώ μαζί σας ότι οι επιτυχείς διαπραγματεύσεις οικοδομούνται επί της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και το συμβάν αυτού του Σαββατοκύριακου με προβλημάτισε ως προς το αν μπορούμε πραγματικά να επιτύχουμε πρόοδο σε ένα κλίμα ακραίας ευαισθησίας απέναντι στις δηλώσεις κάθε πλευράς. Ωστόσο, κατόπιν σκέψης, αποφάσισα να επιτρέψω την επιστροφή της ομάδας μας στη Αθήνα για τη συνέχιση των συνομιλιών”. 

«Η ομάδα απαρτίζεται από έμπειρο προσωπικό που έχει την πλήρη εμπιστοσύνη μου και την προσωπική μου στήριξη… είναι κρίσιμης σημασίας οι αρχές σας να διασφαλίσουν ένα περιβάλλον που σέβεται την ιδιωτικότητα των εσωτερικών συνομιλιών και λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εγγύηση της προσωπικής τους ασφάλειας», τονίζει η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. 

«Η άποψή μου για τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις είναι ότι απέχουμε αρκετά από την συγκρότηση ενός συνεκτικού προγράμματος που να έχω τη δυνατότητα να παρουσιάσω στο Εκτελεστικό μας Συμβούλιο. Έχω τονίσει με πολλές ευκαιρίες ότι μπορούμε να υποστηρίξουμε ένα πρόγραμμα μόνο εάν είναι αξιόπιστο και βασισμένο σε ρεαλιστικές εκτιμήσεις και αν ανταποκρίνεται στον στόχο του να θέσει την Ελλάδα στον δρόμο της δυναμικής ανάπτυξης με τη σταδιακή αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους», γράφει. 

«…φυσικά, οποιαδήποτε υπόθεση ότι το προσωπικό του ΔΝΤ θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ένα πιστωτικό γεγονός ως διαπραγματευτική τακτική είναι απλώς ανοησία», τονίζει η Κριστίν Λαγκάρντ. 

Ολόκληρη η επιστολή της κ. Λαγκάρντ:

Αγαπητέ Πρωθυπουργέ,

Σας ευχαριστώ για το γράμμα της 2ας Απριλίου, μέσω του οποίου ρωτάτε για την θέση του ΔΝΤ όσον αφορά στις διαπραγματεύσεις του προγράμματος με την Ελλάδα.

Η άποψή μου για τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις είναι ότι έχουμε ακόμα σημαντική απόσταση να διανύσουμε πριν έχουμε ένα συνεκτικό πρόγραμμα, που θα μπορούσα να παρουσιάσω στο εκτελεστικό μας συμβούλιο.

Έχω πολλές φορές τονίσει ότι μπορούμε να συμμετάσχουμε σε ένα πρόγραμμα που είναι αξιόπιστο, βασίζεται σε ρεαλιστικές προβλέψεις και μπορεί να επιτύχει τον στόχο της επαναφοράς της Ελλάδας σε έναν δρόμο ανάπτυξης και σταδιακής αποκατάστασης της βιωσιμότητας του χρέους της.

Διαφορετικά δεν θα επιτύχαινε την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, και θα δημιουργούσε τον υπαινιγμό, μεταξύ άλλων, ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί θα υιοθετήσει ακόμα περισσότερα μέτρα. Φυσικά, οποιαδήποτε θεωρία ότι το προσωπικό του ΔΝΤ θα σκεφτόταν να προκαλέσει πιστωτικό γεγονός ως διαπραγματευτική τακτική είναι απλώς ανόητη.

Όπως έχουμε συζητήσει αρκετές φορές, και προσφάτως τηλεφωνικώς, έχω υπάρξει συνεπής στο να τονίζω ότι εάν ήταν απαραίτητο να μειωθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για να υπάρξει μια ρεαλιστική πιθανότητα να ικανοποιούνται πλήρως θα υπήρχε μια ανάγκη περαιτέρω ελάφρυνσης. Για το συμφέρον του ελληνικού λαού, πρέπει να ολοκληρώσουμε σύντομα αυτές τις διαπραγματεύσεις.

Συμφωνώ μαζί σας ότι οι επιτυχείς διαπραγματεύσεις οικοδομούνται σε αμοιβαία εμπιστοσύνη, και το περιστατικό του Σαββατοκύριακου με έκανε να ανησυχώ στο κατά πόσον μπορούμε πραγματικά να επιτύχουμε πρόοδο σε ένα κλίμα ακραίων ανταποκρίσεων σε δηλώσεις και των δύο πλευρών.

Κατόπιν σκέψεως, ωστόσο, αποφάσισα να επιτρέψω στην αντιπροσωπεία μας να επιστρέψει στην Αθήνα και να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις

Η αντιπροσωπεία (σσ: του ΔΝΤ) αποτελείται από έμπειρο προσωπικό που έχουν την πλήρη μου εμπιστοσύνη και προσωπική υποστήριξη.

Για να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως σεις μας προσκαλέσατε, είναι καίριο ότι οι Αρχές σας θα εξασφαλίσουν ένα περιβάλλον που σέβεται την ιδιωτικότητα των εσωτερικών συζητήσεων και θα λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εγγυηθεί τηνν προσωπική τους ασφάλεια.

Ειλικρινώς, Κριστίν Λαγκάρντ

ΟΠΩΣ γράψαμε το Σάββατο, 9/4, μετά τις αποκαλύψεις των Wikileaks, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απέστειλε επιστολή στην Κριστίν Λαγκάρντ, με την οποία, εξέφραζε τον προβληματισμό του για τις αποκαλύψεις των Wikileaks. Στην επιστολή ο πρωθυπουργός επεσήμανε ότι η διαπραγμάτευση πρέπει να γίνεται με όρους αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης και εκτιμά ότι η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη κλονίζεται από τις αποκαλύψεις. Επιπλέον, ο πρωθυπουργός ζητούσε να ξεκαθαρίσει το Ταμείο εάν αυτά που αποκαλύπτονται είναι επίσημες θέσεις του Ταμείου.

Στο Βερολίνο μεταβαίνει ο Πολ Τόμσεν

Ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, πρόκειται να βρεθεί στο Βερολίνο αυτήν την εβδομάδα, προκειμένου να διαπραγματευθεί τη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Suddeutsche Zeitung.

Η επίσκεψη στο Βερολίνο, πραγματοποιείται στον απόηχο της δημοσιοποίησης του διαλόγου Τόμσεν - Βελκουλέσκου, κι ενώ το ΔΝΤ επιμένει να πιέζει τις ευρωπαϊκές χώρες για σημαντική μείωση του χρέους της Ελλάδας, κάτι που το Βερολίνο εξακολουθεί να απορρίπτει.

Κυβερνητική ομολογία ΣΟΚ: «Περιμένουμε ξέσπασμα βίας από τους πρόσφυγες»!

«Περιμένουμε βία. Οι απελπισμένοι άνθρωποι τείνουν να είναι βίαιοι [...]. Είναι άνθρωποι που διέφυγαν από τον πόλεμο. Δεν είναι εγκληματίες» δήλωσε για τους πρόσφυγες ο εκπρόσωπος του συντονιστικού οργάνου για το προσφυγικό, Γιώργος Κυρίτσης, στον βρετανικό Observer, μετά τα επεισόδια σε Πειραιά, Ειδομένη και Χίο.

«Τα νησιά έχουν γίνει σημεία ανάφλεξης, με περίπου 800 ανθρώπους να έχουν αποδράσει από κέντρο κράτησης στην Χίο», αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Observer.

Το δημοσίευμα τονίζει ότι οι εντάσεις ανάμεσα στους χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες σε ολόκληρη την Ελλάδα, έχει προκαλέσει φόβο στην Αθήνα για την πρακτική εφαρμογή της συμφωνίας, η οποία έχει ήδη προκαλέσει ανησυχίες για την νομιμότητά της.

Στη βρετανική εφημερίδα, σχετικά με τη μεταναστευτική κρίση, παραχώρησε δηλώσεις και ο εκπρόσωπος του συντονιστικού οργάνου για το προσφυγικό, Γιώργος Κυρίτσης, ο οποίος προέβλεψε ένταση.

«Περιμένουμε βία. Οι απελπισμένοι άνθρωποι τείνουν να είναι βίαιοι. Η όλη φιλοσοφία της συμφωνίας είναι να αποτρέψει τη διακίνηση ανθρώπων στην Ευρώπη από τις τουρκικές ακτές, αλλά θα είναι δύσκολο και προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε μία ήπια προσέγγιση. Είναι άνθρωποι που διέφυγαν από τον πόλεμο. Δεν είναι εγκληματίες», παραδέχτηκε ο κ. Γιώργος Κυρίτσης.

Παράλληλα, το δημοσίευμα αποκαλύπτει ότι η Frontex δεν έχει αναπτύξει το απαραίτητο προσωπικό για την επίβλεψη της επιχείρησης, εξηγώντας πως οχτώ σκάφη της υπηρεσίας της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής θα μεταφέρουν όσους κρατούνται στα ελληνικά νησιά και έχουν επιλεγεί για απέλαση, έπειτα από «fast-track» ακροάσεις για άσυλο.

Η κατάσταση δεν αλλάζει στον Πειραιά

Αρνούνται να μετακινηθούν εκ νέου από το λιμάνι του Πειραιά οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.

Παρά το γεγονός ότι σήμερα έφθασαν τρία πούλμαν προκειμένου να μεταφέρουν κάποια άτομα στο κέντρο φιλοξενίας στον Ελαιώνα, δεν επιβιβάσθηκε κανένας σε αυτά.

Πολλοί από τους μετανάστες και πρόσφυγες φοβούνται ότι τα κέντρα φιλοξενίας είναι μακριά από την πόλη και εκφράζουν ανησυχία ότι θα εγκλωβιστούν σε αυτά.

Επίσης πολλοί που μεταφέρονται στα κέντρα φιλοξενίας λίγες ημέρες αργότερα επιστρέφουν καθώς φοβούνται ότι θα τους στείλουν στην Τουρκία.

Ήδη στους περισσότερους καταυλισμούς προσφύγων, η σχεδιαζόμενη για αύριο έναρξη της διαδικασίας των επιστροφών έχει διαδοθεί μέσω διαδικτύου προκαλώντας ανησυχία.

Συνολικά στο λιμάνι του Πειραιά βρίσκονται αυτή τη στιγμή σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση του λιμενικού 4.629 άτομα.

Πορεία προσφύγων στον Κατσικά Ιωαννίνων 

Με βασικό σύνθημα να ανοίξουν τα σύνορα, εκατοντάδες πρόσφυγες από το κέντρο φιλοξενίας στον Κατσικά πραγματοποιούν ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας μέσα στο προάστιο Κατσικά, υπό τη διακριτική παρουσία της αστυνομίας. Επικεφαλής στην πορεία βρίσκονται παιδιά και γυναίκες.

Οι ίδιοι οι πρόσφυγες περιφρουρούν την πορεία τους, ενώ τους ακολουθούν ομάδες αντιεξουσιαστών.

Κινητοποίηση στην εθνική Θεσσαλονίκης-Ευζώνων

Σε εξέλιξη είναι από το μεσημέρι του Σαββάτου ο αποκλεισμός της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης–Ευζώνων (ΠΑΘΕ), στο ύψος του βενζινάδικου στο Πολύκαστρο, από πρόσφυγες που διαμαρτύρονται για το κλείσιμο των συνόρων. Για τον ίδιο λόγο προχώρησαν στον αποκλεισμό της παλιάς εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Ευζώνων, στο ύψος του Λιμνότοπου.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, στο πρώτο σημείο βρίσκονται τουλάχιστον 200 πρόσφυγες, ενώ στο δεύτερο γύρω στους 50. Οι διαμαρτυρόμενοι επιτρέπουν τη διέλευση από τα δύο σημεία σε ΙΧ αυτοκίνητα και λεωφορεία. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τα φορτηγά, οι οδηγοί των οποίων κινούνται μέσω παρακαμπτήριων δρόμων.

ΜΑΤατζίδες ξυλοκόπησαν βάναυσα τους κατοίκους των Ταμπάκικων στη Χίο (vid)

Αναίτια και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ στους κατοίκους των Ταμπάκικων σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Πολίτης» της Χίου.

ΑΓΡΙΕΣ συμπλοκές, μεταξύ κατοίκων των Ταμπάκικων και διμοιρίας των ΜΑΤ, σημειώθηκαν λίγο μετά τις 21:30 της Κυριακής (4/4) στη Χίο.

Όλα ξεκίνησαν όταν οι κάτοικοι αρνήθηκαν τη μεταφορά των προς απέλαση μεταναστών στην περιοχή τους, και συγκεκριμένα στο κτίριο όπου μέχρι πρότινος πραγματοποιούταν η διαδικασία της ταυτοποίησης και της καταγραφής προσφύγων και μεταναστών.

Χωρίς καμία αιτία κι ενώ οι κάτοικοι αρνούνταν ειρηνικά τη διέλευση της κλούβας της Αστυνομίας, τα ΜΑΤ τους επιτέθηκαν τραυματίζοντάς τους, στέλνοντας μάλιστα τρεις από αυτούς στο «Σκυλίτσειο» Νοσοκομείο.

Πενήντα μετανάστες παραμένουν φρουρούμενοι στο κτίριο των Ταμπάκικων, ενώ παραμένει άγνωστο το πώς τελικά θα επιτευχθεί η μεταφορά τους στο λιμάνι της Χίου και από κει στο Δικελί της Τουρκίας.

Δείτε παρακάτω τα στιγμιότυπα από την επίθεση των ΜΑΤ στους κατοίκους.

politischios.gr