Ο Βλάντιμιρ Πούτιν στο Άγιο Όρος! - Το πρόγραμμα της επίσκεψης του

Πυρετώδεις προετοιμασίες για την επίσκεψη του Βλάντιμιρ Πούτιν και του Ρώσου Πατριάρχη κ.κ. Κύριλλου, γίνονται στο Άγιο Όρος στις 27 και 28 Μαΐου, το πρόγραμμα της επίσκεψης του Βλάντιμιρ Πούτιν στο Άγιον Όρος σύμφωνα με την ιστοσελίδα voicenews.gr...



Πυρετώδεις προετοιμασίες για την επίσκεψη του Βλάντιμιρ Πούτιν και του Ρώσου Πατριάρχη κ.κ. Κύριλλου, στο Άγιον Όρος στις 27 και 28 Μαΐου

Για λόγους ασφάλειας ο κ. Πούτιν -το Σάββατο 28 Μαϊου- θα μεταβεί από την Ουρανούπολη στη Δάφνη με το υπερσύγχρονο ταχύπλοο της Μονής Αγίου Παντελεήμονα.

Στη πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, στις Καρυές, θα του γίνει επίσημη υποδοχή με προσφώνηση από τον πρωτοεπιστάτη του Αγίου Όρους, γέροντα Παύλο τον Λαυρεώτη και ανταλλαγή δώρων. Και αντιφώνηση από τον πρόεδρο. Ακολούθως ο Ρώσος πρόεδρος θα μεταβεί οδικώς αρχικά για προσκύνημα στη Σκήτη Κοιμήσεως της Θεοτόκου, τη γνωστή Βογορόδιτσα, που υπάγεται στη Μονή Αγίου Παντελεήμονα, όπου εγκαταβιεί ένας Ρώσος μοναχός.

Στη Μονή Αγίου Παντελεήμονα θα τον υποδεχτούν ο ηλικίας 101 χρόνων ηγούμενος π. Ιερεμίας και ο ιερομόναχος π. Μακάριος, που αποτελεί το «δεξί του χέρι». 


Η Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος, γνωστή και ως “Ρωσικό Μοναστήρι”


Στον Αγιο Παντελεήμονα θα βρίσκεται ήδη από την Παρασκευή ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ. Κύριλλος, τον οποίο θα συνοδεύει μεγάλος αριθμός επισκόπων του Πατριαρχείου. Αμέσως μετά την άφιξή του στο Αγιον Ορος και στις Καρυές ο κ.κ. Κύριλλος θα μεταβεί στη Βογορόδιτσα, που έχει ανακαινιστεί πρόσφατα για να δει ότι όλα είναι έτοιμα για την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου.

Επίσης ο Πατριάρχης Μόσχας θα επισκεφτεί και το Παλαιομονάστηρο, που επίσης υπάγεται στη Μονή Παντελεήμονα και ανακαινίστηκε πρόσφατα.

Η Ιερά Επιστασία δεν έχει λάβει ακόμη το πρόγραμμα της επίσκεψης του Βλ. Πούτιν, εκτιμούν ωστόσο ότι για λόγους ασφάλειας αυτό θα σταλεί προς το τέλος της εβδομάδας.

Παναγιώτης Λιαργκόβας: «Το Eurogroup βάζει τέρμα στην αβεβαιότητα»

Ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, κ. Παναγιώτης Λιαργκόβας, με άρθρο του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναλύει την χθεσινή συμφωνία στο Eurogroup και τις επιπτώσεις της στην πραγματική οικονομία...



Η χθεσινή σμφωνία στο Eurogroup «χωρίς αμφιβολία, θα συντελέσει σημαντικά στην άρση της αβεβαιότητας», επισημαίνει ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, Παναγιώτης Λιαργκόβας σε άρθρο του , στο οποίο αναλύει τι σημαίνει η απόφαση για τη χώρα, πώς θα δούμε αλλαγές στην πραγματική οικονομία, καθώς και τι σημαίνει η συμφωνία για το δημόσιο χρέος.

Ολόκληρο το άρθρο του κ. Παναγιώτη Λιαργκόβα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής:


Τι σημαίνει η απόφαση για τη χώρα;

Η χθεσινή πολυαναμενόμενη απόφαση του Eurogroup ανοίγει το δρόμο για την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του Τρίτου Προγράμματος της Ελλάδας. Χωρίς αμφιβολία, θα συντελέσει σημαντικά στην άρση της αβεβαιότητας (τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα), δεδομένου ότι αποφεύγονται επιζήμιες για τη χώρα εξελίξεις στην οικονομία (πχ ενδεχόμενη στάση πληρωμών). Να σημειωθεί ότι η τελευταία επιτυχής αξιολόγηση είχε συμβεί την Άνοιξη του 2014! Συγκεκριμένα:

- Η συμφωνία εξασφαλίζει τα απαραίτητα κεφάλαια ( 7,5 δισ. τον Ιούνιο) για την εξυπηρέτηση κυρίως του χρέους της χώρας τους επόμενους μήνες και για μια πρώτη εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς ιδιώτες, υπό την προϋπόθεση όμως της βελτίωσης ορισμένων σημείων, στους τομείς του ασφαλιστικού, της πώλησης μη εξυπηρετούμενων δανείων και των ιδιωτικοποιήσεων, όπως αναφέρεται και στην απόφαση του Eurogroup.

- Η συμφωνία εξασφαλίζει επίσης και κεφάλαια (από τα συνολικά  10,3 δισ. της δόσης) για αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου που θα εκταμιευθούν κυρίως «μετά το καλοκαίρι» και μάλιστα μετά από θετική εισήγηση των θεσμών επί της ομαλής έως τότε εξόφλησης των οφειλών. Σημειώνεται πάντως ότι τα ληξιπρόθεσμα που προβλέπεται να εξοφληθούν συσσωρεύτηκαν -κυρίως- τους τελευταίους 17 μήνες.

- Η συμφωνία επίσης περιέχει και μια πολύ θετική δέσμευση των εταίρων (αν και όχι ποσοτικοποιημένη) για ουσιαστικές παρεμβάσεις στο χρέος της χώρας όταν και αν χρειαστεί μακροπρόθεσμα. Συνδέεται η βιωσιμότητα του χρέους με τις ετήσιες δαπάνες εξυπηρέτησής του ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι βάσει του λόγου χρέους προς ΑΕΠ. Προβλέπεται στην απόφαση οι δαπάνες εξυπηρέτησης να μην ξεπερνούν το 15% μεσοπρόθεσμα και το 20% του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα.

- Η συμφωνία ανοίγει το δρόμο για χρήση εργαλείων της ΕΚΤ: επαναφορά της εξαίρεσης (waiver) επί των ελληνικών ομολόγων, αλλά και συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Αυτά, σε συνδυασμό με την εμπέδωση κλίματος σταθερότητας, αναμένεται να συντελέσουν στη χαλάρωση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων.

- Παρ' όλα αυτά, η τμηματική καταβολή της δόσης και μάλιστα με συγκεκριμένα προαπαιτούμενα και λεπτομερή εποπτεία των Θεσμών δείχνει την επιφυλακτικότητα των εταίρων. Η αυστηρότητα του όλου πλαισίου αναδεικνύει το μέγεθος της δουλειάς και της προσπάθειας που πρέπει να καταβληθεί.

Πώς θα δούμε αλλαγές στην πραγματική οικονομία;

Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, παρά την προσωρινή ευφορία με την οποία θα συνοδεύεται, δεν μπορεί από μόνη της να επιφέρει σημαντικά οφέλη στην καθημερινότητα καταναλωτών κι επιχειρήσεων. Η βελτίωση κάποιων δεικτών (χρηματιστηριακός, αποδόσεις ομολόγων, οικονομικό κλίμα) που προκύπτει δεν αρκεί και στη συνέχεια απαιτείται ισχυρή υποστήριξη: προσήλωση στους δημοσιονομικούς στόχους του προγράμματος, με έμφαση στην εισπραξιμότητα των νέων φόρων, επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων (ειδικά των αποκρατικοποιήσεων και της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων) και εδραίωση κλίματος σταθερότητας και αποφασιστικότητας, που θα συνδράμει και στο στόχο της προσέλκυσης επενδύσεων. Επίσης, συντονισμένες δράσεις απαιτούνται και στην αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων (πακέτο Γιούνκερ, ΕΣΠΑ). 

Η αύξηση της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία από τις διάφορες πηγές (ευρωπαϊκά κονδύλια, δόση, ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ) σε συνδυασμό με το κλίμα σταθερότητας και αποφασιστικότητας είναι δυνατόν να αμβλύνουν -εν μέρει- τις αρκετά υφεσιακές επιπτώσεις των νέων μέτρων. Εξαιρετικά κρίσιμο επίσης είναι να επιδιωχθεί, με την πρώτη ευκαιρία, η πιθανή υπεραπόδοση κάποιων μέτρων κατόπιν συνεννόησης με τους θεσμούς, να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του υπερβάλλοντος φορολογικού βάρους στην ελληνική οικονομία. 

Με άλλα λόγια, να γίνει αποτελεσματική αξιοποίηση του δημοσιονομικού χώρου. Στο πλαίσιο αυτό, είναι απολύτως σαφές ότι αντικρουόμενες δηλώσεις, υπαναχωρήσεις, παλινωδίες και άλλες αμφιλεγόμενες κινήσεις δεν είναι συμβατές με το στόχο της επιστροφής στην ανάπτυξη.

Τι σημαίνει η συμφωνία για το δημόσιο χρέος;

Στο Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή έχουμε επανειλημμένα επισημάνει την ανάγκη παρεμβάσεων στο δημόσιο χρέος της χώρας. Είναι ένα θετικό βήμα ότι αυτή η ανάγκη γίνεται αντιληπτή πλέον και από τους εταίρους, μέσω μιας δέσμευσης -αν και όχι ακόμα ποσοτικοποιημένη και σαφώς ορισμένη- με εξαίρεση τα όρια 15% και 20% μέσο- και μάκρο- πρόθεσμα αντίστοιχα για τις δαπάνες εξυπηρέτησης ως ποσοστό του ΑΕΠ. Βασικός στόχος είναι η διευκόλυνση της επιστροφής της χώρας στις αγορές. Οι δράσεις θα είναι σε βράχυ- , μέσο- και μάκρο- πρόθεσμο ορίζοντα. 

Στο πλαίσιο αυτό, στο βραχυπρόθεσμο ορίζοντα (μέχρι το τέλος του προγράμματος) θα ομαλοποιηθούν οι αποπληρωμές προς τον EFSF και θα μειωθεί και ο κίνδυνος του επιτοκίου. Μεσοπρόθεσμα, υπό την προϋπόθεση επιτυχούς ολοκλήρωσης του προγράμματος, προβλέπεται εκτός άλλων και χρήση αδιάθετων κεφαλαίων για επαναγορά χρέους. 

Σε κάθε περίπτωση όμως, παρά τη δέσμευση των εταίρων να σταθούν στο πλευρό της Ελλάδας, ουσιαστικές αποφάσεις δεν προβλέπεται να ληφθούν πριν το τέλος του 2018, υπό την προϋπόθεση επιτυχούς ολοκλήρωσης του προγράμματος, με βάση τα δεδομένα που θα έχουν δημιουργηθεί τότε. Όμως, παρά την ώθηση που μπορεί να δώσει στην εφαρμογή του προγράμματος η δέσμευση των εταίρων, δεν αποτελεί την πλέον κατάλληλη λύση για το πρόβλημα του χρέους της χώρας, τουλάχιστον με τα έως τώρα δεδομένα.

ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΟΛΑ ΩΡΑΙΑ! - Πώς ερμηνεύει το Μαξίμου τη συμφωνία του Eurogroup!

Με μια άτυπη ενημέρωση το Μαξίμου επιχειρεί να παρουσιάσει τα "οφέλη" της συμφωνίας που ανακοινώθηκε χθες από το Eurogroup χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στα νέα προαπαιτούμενα που ζητάνε οι δανειστές για να δοθεί το πρώτο τμήμα της δόσης μέχρι τέλος Ιουνίου. 



Με ένα non paper το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να παρουσιάσει τα οφέλη της συμφωνίας που ανακοινώθηκε χθες από το Eurogroup

Ξεκινά με την επισήμανση ότι η αξιολόγηση έκλεισε και με το «ξεκλείδωμα» της δόσης προς την Ελλάδα ύψους 10,3 δισ ευρώ, υπογραμμίζοντας ότι μέχρι τον Οκτώβριο (!!!) θα «πέσουν» στην αγορά 3,5 δισ ευρώ που θα δώσουν βαθιά ανάσα στην πραγματική οικονομία.

Στην άτυπη αυτή ενημέρωση, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα Crashonline, δεν γίνεται καμία αναφορά στα νέα προαπαιτούμενα που ζητάνε οι δανειστές για να δοθεί το πρώτο τμήμα της δόσης μέχρι τέλος Ιουνίου.

Διαβάστε αναλυτικά το κείμενο από το Μέγαρο Μαξίμου


1. Στο Eurogroup επιτεύχθηκε «πλήρης συμφωνία (staff level agreement)», δηλαδή έκλεισε η αξιολόγηση.

2. Από την δόση των 10,3 δισ. ευρώ «θα δοθεί μια πρώτη καταβολή τον Ιούνιο (7,5 δισεκατομμύρια ευρώ) για την κάλυψη των αναγκών εξυπηρέτησης του χρέους και για να γίνει εκκαθάριση ενός αρχικού μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών, που είναι ουσιαστικό μέτρο στήριξης της πραγματικής οικονομίας». Η επόμενη εκταμίευση θα γίνει «μετά το καλοκαίρι» και θα χρησιμοποιηθεί «για την εκκαθάριση ληξιπρόθεσμων οφειλών και για την κάλυψη των περαιτέρω αναγκών εξυπηρέτησης του χρέους». Δηλαδή στην αγορά θα «πέσουν» 3,5 δισ. ευρώ μέχρι τέλος Οκτωβρίου [700 εκατ. το μήνα]. Το ποσό αυτό, που είναι ίσο με το 2% του ΑΕΠ (ή μισό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων), θα πάει στην πραγματική οικονομία.

3. Το Eurogroup υιοθέτησε τον «μηχανισμό έκτακτης ανάγκης», όπως ακριβώς τον είχε εισηγηθεί η ελληνική πλευρά, αποτρέποντας έτσι την επιβολή των «υπό αίρεση μέτρων» [contingent measures], ύψους 2% του ΑΕΠ, ή 3.6 δις ευρώ.

4. Συμφωνήθηκε ότι «τα Gross Financing Needs [ήτοι οι συνολικές δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους] θα πρέπει να παραμένουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ κατά την μεσοπρόθεσμη περίοδο και μετά το πρόγραμμα, και κάτω από το 20% του ΑΕΠ, έπειτα». Η Ελλάδα, δηλαδή δεν θα πληρώνει πάνω από το 15% του ΑΕΠ για τόκους και χρεολύσια το μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια θα πληρώνει κάτω του 20% του ΑΕΠ. Το ποσοστό αυτό, στο οποίο θα περιλαμβάνονται και τα έντοκα γραμμάτια (τα οποία είναι σταθερά στο ύψος των 14.8 δις το χρόνο), είναι χαμηλό με βάση όλους τους συγκριτικούς δείκτες για χώρες με ανάλογα οικονομικά χαρακτηριστικά. Και μειώνει αποφασιστικά τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

5. Ρυθμίζεται άμεσα το θέμα του χρέους με μέτρα βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Δημιουργείται έτσι ένας σαφής οδικός χάρτης που θα εξομαλύνει τις συνθήκες ρευστότητας στην οικονομία. Και το σημαντικότερο: Ο οδικός χάρτης αρχίζει και τελειώνει εντός του προγράμματος χωρίς να παρατείνει την αβεβαιότητα για μετά.

α. Βραχυπρόθεσμα και εμπροσθοβαρώς θα υπάρξει:


- Ομαλοποίηση των πληρωμών τόκων. Δεν θα υπάρξουν, δηλαδή, τα «βουνά» πληρωμών, όπως του 2022 και 2023 -smoothing ["Εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής για το EFSF, σύμφωνα με την τρέχουσα σταθμισμένη μέση λήξη"].

- Μείωση επιτοκίων σε συγκεκριμένο κομμάτι του χρέους ["Χρήση της χρηματοδότησης από EFSF /ESM για τη μείωση του κινδύνου από τα επιτόκια χωρίς να συνεπάγεται κανένα επιπλέον κόστος"].

- Σταθεροποίηση των επιτοκίων, προκειμένου να μειωθεί το ρίσκο, μέσω της αξιοποίησης εργαλείων του ESM. Τα σταθερά επιτόκια δημιουργούν ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον καθώς αφαιρούν την αβεβαιότητα που προκύπτει από τα κυμαινόμενα.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το Eurogroup «η απόφαση για την εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμής του EFSF και τη μείωση των κινδύνων επιτοκίου θα πρέπει να λαμβάνονται ως θέμα προτεραιότητας».

β. Μεσοπρόθεσμα


- Σύμφωνα με την απόφαση είναι δυνατόν να υπάρξει «μερική εξόφληση των υφιστάμενων δανείων προς την Ελλάδα με τη ενεργοποίηση αχρησιμοποίητων πόρων στο πλαίσιο του προγράμματος του ESM με σκοπό να μειωθεί το κόστος των επιτοκίων και να επεκταθούν οι διάρκειες». Για παράδειγμα μπορούν να αγοραστούν δάνεια του ΔΝΤ, για τα οποία το σημερινό επιτόκιο είναι περίπου 3%, από τον ESM. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το επιτόκιο να πέσει στο 0,9%!

- Χρήση των κερδών του 2014 από τον ESM και αποκατάσταση της μεταφοράς των κερδών από τα ομόλογα των προγραμμάτων ANFA και SMP στην Ελλάδα (από το οικονομικό έτος 2017) προς τον ESM για τη μείωση των μελλοντικών ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών.

- Κατάργηση του περιθωρίου επιτοκίου που σχετίζεται με την επαναγορά χρέους του 2ου ελληνικού προγράμματος για το 2018. Δηλαδή να «πάμε» σε επιτόκια back-to-back, γεγονός που σημαίνει ότι η χώρα θα μπορεί να δανείζεται με χαμηλά επιτόκια. Σήμερα όταν ο ESM δανείζεται για τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας η Ελλάδα πληρώνει το μέσο επιτόκιο δανεισμού του ESM. Αν ισχύσει το back-to-back σημαίνει ότι η χώρα θα πληρώνει το επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε ο ESM –που είναι αρκετά πιο χαμηλό!

- Εάν κριθεί απαραίτητο μπορεί να υπάρξει κάποια στοχευμένη αναδιαμόρφωση του EFSF [π.χ. επέκταση της μέσης σταθμισμένης διάρκειας, εκ νέου απόσβεση του προφίλ του EFSF, καθώς και μείωση ή αναβολή των πληρωμών τόκων], στο βαθμό που απαιτείται. προκειμένου να κρατηθεί το GFN [Gross Financing Needs] κάτω από το συμφωνηθέν σημείο αναφοράς, για να ικανοποιηθεί το ΔΝΤ, χωρίς, όμως, να συνεπάγεται κανένα επιπλέον κόστος για τις χώρες του προηγούμενου προγράμματος ή για τον EFSF.

γ. Μακροπρόθεσμα


- Συμφωνήθηκε ότι θα υπάρξει «μηχανισμός έκτακτης ανάγκης για το χρέος που θα ενεργοποιηθεί μετά την λήξη του προγράμματος του ESM για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους μακροπρόθεσμα». Δηλαδή θα υπάρχει αυτόματος «κόφτης» [άρα δεν θα υπάρχει διαπραγμάτευση κάθε φορά] και για το χρέος που θα αποφασίζει «μέτρα, όπως η περαιτέρω αναδιαμόρφωση του EFSF και η αναβολή των πληρωμών τόκων»!

- Το ΔΝΤ, που σήμερα συμφωνεί με τις προτάσεις του ESM για τα άμεσα μέτρα, δεσμεύθηκε να κάνει εντός του 2016 «ένα νέο DSA [Ανάλυση Βιωσιμότητας Χρέους]» προκειμένου να διαπιστωθεί αν τα μέτρα που προτείνει ο ESM επαρκούν για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους». Δηλαδή, αν υπάρξουν και άλλες ανάγκες για την υλοποίηση της αναδιάρθρωσης του χρέους, που θα πρέπει να υλοποιηθούν εντός του 2018.

6. Οι συμφωνηθείσες παρεμβάσεις για το χρέος επιτυγχάνουν την έξοδο στις αγορές, μέσω της τόνωσης της επενδυτικής εμπιστοσύνης και της εξάλειψης των συνθηκών αβεβαιότητας στην οικονομία. Άλλωστε η συμφωνία εξασφάλισης της βιωσιμότητας του χρέους είναι προσαρμοσμένη στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας. Και εξασφαλίζει, για μακρύ χρονικό διάστημα, την χρηματοδότηση της οικονομίας, υπό πολύ ευνοϊκούς όρους.

Σεργκέι Λαβρόφ: «Οι κυρώσεις δεν θα εξαναγκάσουν την Ρωσία να εγκαταλείψει τα εθνικά της συμφέροντα»

Για τις κυρώσεις της Ε.Ε. κατά της Ρωσίας στο θέμα της Ουκρανίας


Η Ρωσία δεν συζήτησε και δεν προτίθεται να συζητήσει τα κριτήρια άρσης των κυρώσεων. «Το εν λόγω ερώτημα πρέπει να το θέσετε σε εκείνους που πήραν την πρωτοβουλία να ξετυλίξουν το κουβάρι των κυρώσεων», είπε ο Ρώσος ΥΠ.ΕΞ., Σεργκέι. Λαβρόφ, σύμφωνα με το ria.ru.


 
Οι απόπειρες που γίνονται να ασκηθούν πιέσεις στη Ρωσία μέσω μονομερών κυρώσεων δεν θα εξαναγκάσουν την Μόσχα να εγκαταλείψει τα εθνικά της συμφέροντα, δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.

«Είναι προφανές ότι οι απόπειρες που γίνονται να ασκηθούν πιέσεις στην Ρωσία μέσω μονομερών κυρώσεων δεν θα μας εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουμε την βασική μας γραμμή» δήλωσε στην ουγγρική εφημερίδα «Μαγκιαρ νέμζετ».

Το εμπάργκο στα τρόφιμα που υπήρξε η ''απάντηση'' στις ενέργειες της Δύσης, ήταν μια σταθμισμένη κίνηση που ελάμβανε υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της Ρωσίας που απορρέουν από τις διεθνείς συμφωνίες, διευκρίνισε ο Λαβρόφ.

Ο Ρώσος υπουργός επεσήμανε για μία ακόμη φορά ότι η Ρωσία δεν συζήτησε και δεν προτίθεται να συζητήσει τα κριτήρια άρσης των κυρώσεων. «Το εν λόγω ερώτημα πρέπει να το θέσετε σε εκείνους που πήραν την πρωτοβουλία να ξετυλίξουν το κουβάρι των κυρώσεων», είπε ο κ. Λαβρόφ.

Παράλληλα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών υπογράμμισε ότι η Μόσχα πιστεύει ότι είναι δυνατόν να αποφορτιστεί το αρνητικό κλίμα στις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δυο πλευρές «έχουν πολλούς κοινούς δεσμούς, σε γεωγραφικό, οικονομικό, ιστορικό και απλά σε ανθρώπινο επίπεδο».

Η ισχύς των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το θέμα της Ουκρανίας, εξαντλείται στις 31 Ιουνίου. Το ζήτημα της παράτασης τους θα συζητηθεί στις συνάντηση κορυφής της 29-29 Ιουνίου.

Νωρίτερα είχε μεταδοθεί ότι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες προτίθενται να ζητήσουν την άρση των κυρώσεων κάτι που, ήδη, ζητούν μερικοί ευρωπαίοι αξιωμστούχοι. Μεταξύ τους και οι εκπρόσωποι των κυβερνητικών κομμάτων της Γερμανίας, της «Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης» και της «Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης», οι οποίοι υπέβαλλαν ένα αντίστοιχο αίτημα στην γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ.

Στις 18 Μαΐου οι βουλευτές του Δημοτικού Συμβουλίου της ιταλικής πόλης Βένετο με ψήφισμα τους ζήτησαν την άρση των κυρώσεων.

Αλ. Αλαβάνος: «Ο Τσίπρας και η παρέα του εγκληματούν και οι εγκληματίες κάθονται στο σκαμνί»

Ομιλία του Αλ. Αλαβάνου σε συγκέντρωση ναυτεργατών στον Πειραιά


Με εξαιρετική επιτυχία και μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του Πειραϊκού Συνδέσμου στο κέντρο του Πειραιά και με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), πολιτική εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση (ξεπούλημα) του λιμανιού του Πειραιά στην COSCO. 



Στην εκδήλωση μίλησε εισηγητικά ο Αντ. Νταλακογιώργος, Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ και ακολούθησαν κατά σειρά παρεμβάσεις από τον Παναγ. Λαφαζάνη, επικεφαλής της ΛΑ.Ε, τον Αντ. Δραγανίγο από την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον Αλ. Αλαβάνο, επικεφαλής του Σχεδίου Β.

Ακολουθεί η ομιλία του Αλέκου Αλαβάνου:


«ΠΡΩΤΟ, θα ήθελα να πω μια κουβέντα ενθάρρυνσης και εμψύχωσης προς τους ναυτεργάτες που οργανώνουν τη σημερινή συγκέντρωση για το λιμάνι του Πειραιά. Ο τομέας των λιμανιών είναι εκείνος που η παθιασμένη, δυναμική και συντονισμένη εργατική και ευρύτερη κοινωνική αντίσταση έχει μέχρι τώρα ακυρώσει την επιθετική υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κύριοι του λιμανιού είναι το δημόσιο και η αυτοδιοίκηση στο 90% των λιμανιών της Βόρειας Ευρώπης (4% ιδιωτικά), στο 83% των λιμανιών των μεσογειακών χωρών (11% ιδιωτικά), στο 47% της Μεγάλης Βρετανίας (9% ιδιωτικά). Δύο φορές οδηγήθηκε σε ναυάγιο το εγχείρημα της Επιτροπής να φέρει κανονιστικές διατάξεις που προωθούν την παράδοση των λιμανιών σε μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, μια το 2001 και μια το 2004. Τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη η τρίτη απόπειρα, με την νέα Πρόταση Κανονισμού για την Διείσδυση της Αγοράς στις Λιμενικές Υπηρεσίες και την Οικονομική Διαφάνεια στα Λιμάνια, από όπου προέρχονται και τα στοιχεία που σας ανάφερα. Με αυτή την έννοια ναι, έχετε απόλυτο δίκιο που δεν παραιτείστε από τη μάχη, ο πόλεμος μπορεί να κερδηθεί. Και κάτι άλλο. Την ιδιωτικοποίηση του Πειραιά τη θέλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, νομικά όμως σήμερα δεν μπορεί να την επιβάλλει με κανένα τρόπο, απλούστατα γιατί δεν διαθέτει τα νομικά μέσα, της τα έχει στερήσει προς το παρόν τουλάχιστον το εργατικό κίνημα των ευρωπαϊκών λιμανιών. Η ευθύνη, η αποκλειστική ευθύνη, η ευθύνη 100% ανήκει στον Τσίπρα και την παρέα του.

ΔΕΥΤΕΡΟ, το πολιτικό και επικοινωνιακό κατεστημένο επιχειρεί να εμφανίσει τον αγώνα σας ως ιδιοτελή, υπερβολικό, προκατειλημμένο, παλαιολιθικό, αντιδραστικό στην πρόοδο, ακραίο, ανυπόληπτο. Την ίδια λάσπη, καχυποψία και ανυποληψία καλλιεργεί κι απέναντι σε κάθε συνηγορία της αριστεράς στην υπόθεσή σας, όπως τώρα η δική μου. Ωραία λοιπόν, ούτε θα αναμασήσω όσα είπε ο φίλος πρόεδρός σας στην εισαγωγή του, ούτε θα πω τη δική μου εκτίμηση. Ας ακούσουμε, σε εισαγωγικά τις εκτιμήσεις του γερμανικού Spiegel, σε άρθρο του για τον Πειραιά: «Η Cosco δεν υποχρεούται να πληρώσει τους μισθούς των συλλογικών συμβάσεων, δεν υπάρχει πια επιχειρησιακή εκπαίδευση και το προσωπικό για τους γερανούς έχει μειωθεί… Τις θέσεις εργασίας τις προμηθεύει ένα ιδιωτικό πρακτορείο πια κι όχι το συνδικάτο. Ένας λιμενεργάτης παίρνει το ένα τρίτο από αυτά που κέρδιζε… Υπάρχουν απολύσεις, άλυτες εργατικές διαφορές, καταγγελίες των εργαζομένων ότι η εταιρία δεν τους αφήνει χρόνο για την τουαλέτα… Όσο περισσότερο επενδύει η Κίνα, τόσο πιο ενδεχόμενο είναι ότι οι κοινωνικές κατακτήσεις της Ελλάδας θα καταρρέουν». Αυτά σε ένα άρθρο πριν ένα μήνα περίπου, τις μέρες του ξεπουλήματος του ΟΛΠ.

Λέγεται επίσης ότι η επίθεση ενάντια στην Cosco, μια επιχείρηση που συνεχώς γιγαντώνεται, είναι η συνηθισμένη επίθεση της αριστεράς ενάντια σε κάθε τι σύγχρονο και τεχνολογικά ανεπτυγμένο, υποστήριξη κάθε παλιού και διεφθαρμένου. Ωραία, ας μη μιλήσουμε εμείς, ας μιλήσουν τα ίδια τα πεπραγμένα της εταιρίας που ιδρύθηκε το 1961, τα χρόνια του Μεγάλου Άλματος προς τα Εμπρός του Μάο για την υποχρεωτική κολεκτιβοποίηση, την σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση, και την εξόντωση των αντεπαναστατών κι έχει εξελιχθεί με τον στόλο της σε κεντρική δύναμη της επιχειρηματικής επέκτασης του οικονομικού καπιταλισμού παγκοσμίως. Τα μέτρα αμοιβών, απασχόλησης, ασφάλειας της εργασίας, σεβασμού του περιβάλλοντος είναι τα κινέζικα μέτρα, εντελώς απαράδεκτα. Αναφέρω χαρακτηριστικά δύο μόνο εγγραφές από το ποινικό μητρώο της Cosco. Στις 31 Ιουλίου 2009 το πλοίο της Full City έχει ένα πρόβλημα στη μηχανή και αδειάζει 200 τόνους βαρύ μαζούτ στην περιοχή Langesund της Νορβηγιάς, προστατευμένο βιότοπο για τα θαλασσοπούλια και περιοχή προστασίας της άγριας φύσης. Ο καπετάνιος του τιμωρείται με 6 μήνες φυλάκιση. Στις 9 Απριλίου 2010 το πλοίο MV Shen Neng 1 παραβιάζει για συντόμευση και οικονομία το νόμιμο δομολόγιο, μπαίνει στην απαγορευμένη θαλάσσια ζώνη του Great Keppel Island στην Αυστραλία και διαρρέει 975 τόννους βαρειού μαζουτ στην προστατευόμένη, μεγαλύτερη περιοχή κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο. Οι ποινές που προβλέπονται: 1.000.000 δολλάρια για την ιδιοκτησία, 220.000 για τον καπετάνιο.

Και κάτι ακόμα με την ευκαιρία. Οι κινεζικές επενδύσεις, εκτός από τον αποδομητικό ρόλο που έχουν για τα εργασιακά δικαιώματα στον τόπο μας, έχουν και οργανικό στοιχείο της στρατηγικής τους την παρουσία της Ελλάδας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί ο Πειραιάς είναι η πύλη στα κινέζικα προϊόντα για την μεγάλη αγορά της. Αυτό, για να σημειώσω ότι το θέμα μιας ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής είναι πιο περίπλοκο από το να λέμε εύκολα «εμείς θα έχουμε στήριγμα την Κίνα, τη Ρωσία, το Ιράν».


Όσα είπα πριν δεν αποτελούν συχωροχάρτι για τα συνδικάτα και την αριστερά, δεν σημαίνουν ότι όλα πηγαίνουν ρολόι από την πλευρά μας. Υπάρχουν και ελλείψεις και λάθη και ουσιαστικές διορθώσεις που πρέπει να γίνουν: πλήρης δημοκρατία στη βάση, άνοιγμα στην κοινωνία, αποκομματικοποίηση, φροντίδα για τη λειτουργία της επιχείρησης όταν μάλιστα είναι δημόσια, συγκροτημένο σχέδιο για μια σύγχρονη και τεχνολογικά ανανεωμένη λειτουργίουτου δημόσιου λιμανιού.

ΤΡΙΤΟ, η παρουσία της China Ocean Shipping Company ενδεχομένως να αυξήσει τον όγκο των εμπορευμάτων και τον τζίρο στο λιμάνι του Πειραιά. Μπορεί, ας πούμε ότι είναι σίγουρο, αφού μεγάλο μέρος των κινέζικων εξαγωγών προς την Ευρώπη θα διακινούνται μέσω αυτής της θαλάσσιας πύλης. Θα είναι μεγάλο λάθος όμως αν τις εισπράξεις της εταιρίας τις θεωρήσουμε ελληνικές εισπράξεις, δεδομένου ότι το οικονομικό όφελος της Ελλάδας από το ιδωτικοποιημένο λιμάνι με τη μορφή μισθώματος παραχώρησης θα είναι υποπολλαπλάσιο των εσόδων που θα είχε αν είχε μείνει σε ελληνικά χέρι, έστω και με πολύ πιο μειωμένη κίνηση. Και θα είναι ακόμα μεγαλύτερο λάθος αν τον εισπρακτικό παράγοντα τον θεωρήσουμε αποκλειστικό κριτήριο για την απόδοση ενός λιμανιού. Το λιμάνι είναι πολυπαραγοντικό, έχει πολλαπλές σημαντικότατες πλευρές. Συνδέεται με τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία που στην Ελλάδα καταρρέει. Το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας είναι το κέντρο της θαλάσσιας δικτύωσης όλης της χώρας, που στην περίπτωσή μας, με τα τόσα νησιά και τις εκτεταμένες παραλίες αποτελεί το νευρικό και κυκλοφορικό της σύστημα. Βιώνει τον σφυγμό όλης της χώρας, τις αποτυχίες ή τις δυσχέρειές της, τις λύσεις ή τα άλυτα προβλήματα, όπως το βλέπουμε παραστατικά με το προσφυγικό πρόβλημα, που εγκαθίσταται με οξύτητα και δραματικότητα στις προκυμαίες του. Το λιμάνι είναι πηγή απασχόλησης για χιλιάδες ανθρώπους, πηγή εισοδημάτων για μια ολόκληρη στεφάνη συμπληρωματικών δραστηριοτήτων, από τον επισιτισμό μέχρι τα ναυτικά πρακτορεία. Το λιμάνι είναι σημείο συγκέντρωσης και διάχυσης στον περιβάλλοντα χώρο των νέων τεχνολογιών. Το λιμάνι συνδέεται άμεσα με την εθνική άμυνα, αλλά και με την προστασία από το λαθρεμπόριο, την εισαγωγή όπλων ή ναρκωτικών. Το λιμάνι έχει μια ισχυρή πτυχή τουριστικών δραστηριοτήτων, ειδικά σε μια τέτοια περίπτωση που η ιστορία του τραβάει χιλιετίες πίσω και μπορούσε να αποτελεί ένα μοναδικό χώρο αναψυχής και περιπάτου, όπως το λιμάνι της Κπεγχάγης, αν είχε αναδειχθεί η αρχιτεκτονική του κληρονομιά και δεν καταντούσε το έκτρωμα που είναι τώρα. Σε όλα αυτά είναι σαφές ότι η εκποίησή του λειτουργεί απολύτως αρνητικά.

ΤΕΤΑΡΤΟ, η πώληση του Πειραιά, αλλά και σε συνέχεια του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, της Ραφήνας, της Πάτρας, της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολής, του Βόλου, της Ελευσίνας, της Ηγουμενίτσας, του Ηρακλείου, της Κέρκυρας, του Λαυρίου, όλων δηλαδή των σημαντικών πυλών της Ελλάδας προς την Ανατολή, τη Δύση και το Νότο δεν είναι μια εξαίρεση. Είναι εφαρμογή από την κυβέρνηση Συριζα – Ανελ μιας συνολικής πολιτικής άρνησης του συλλογικού χώρου, εκποίησης της λαϊκής ιδιοκτησίας, ανισόρροπης ανάπτυξης, παραβίασης της φύσης και του περιβάλλοντος. Αυτά εκφράζονται παντού, στα Ρυθμιστικά σχέδια, στα χωροταξικά για τον τουρισμό, στα αεροδρόμια, παντού. Από τη Γερμανία κι άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, από την Αμερική, τη Ρωσία, την Κίνα «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά πέσανε πάνω στην εργατιά» και στις σάρκες της Ελλάδας. Πόσο αξιολύπητη και προδομένη νιώθει κανείς την πατυρίδα του διαβάζοντας χτες ότι το ΤΑΙΠΕΔ διαφημίζει στον Economist ότι βγαίνει στο σφυρί μεγάλη έκταση του δημοσίου με εκτεταμένη παραλία στο σφυρί. Αποκορύφωμα όλων η ίδρυση με τον αισχρό νόμο που ψηφίσθηκε χτες της Ελληνικής (τάχα) Εταιρίας Συμμετοχών και Περιουσίας. Η Εταιρία δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα, κινείται με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Στόχος η αποπληρωμή του διεθνούς χρέους, 50% των εσόδων της κατευθύνονται εκεί. Η διάρκεια της είναι ένας αιώνας μείον ένα έτος, το ΤΑΙΠΕΔ που ενσωματώνεται είχε διάρκεια 6 ετών. Όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κράτους μεταβιβάζονται σε αυτήν. Η Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών που αποτελεί θυγατρική γίνεται ιδιοκτήτρια και εκποιεί τις όλες δημόσιες συμμετοχές σε επιχειρήσεις. Το Επόπτικό Συμβούλιο, το ανώτερο όργανο που διορίζει και το Διοικητικό Συνμβούλιο έχει 3 μέλη προτεινόμενα από την κυβέρνηση εφόσον όμως υπάρχει σύμφωνη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, ενώ τα άλλα δύο, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου ορίζονται απευθείας από αυτούς. Οι εργασιακές σχέσεις για το προσωπικό της, οι χειρότερες: δανεισμός από εταιρίες, συμβάσεις έργου, ορισμένου και αόριστου χρόνου, σχέσεις εντολής. Ιερός σκοπός ένας: η εκποίηση της περιουσίας του λαού.


ΠΕΜΠΤΟ, όλα αυτά, από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι την Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας δεν συνιστούν δεξιά, αντιδραστική πολιτική. Συνιστούν εθνική προδοσία από την κυβέρνηση Συριζα – Ανελ. Συνιστούν έγκλημα κατά του λαού. Και οι εγκληματίες θα καθίσουν στο σκαμνί.

Ο Τσίπρας, ο Καμμένος, ο Δρίτσας, ο Δραγασάκης, ο Σταθάκης δεν έχουν να δώσουν πολιτικό λόγο μόνο για τις άθλιες πράξεις τους, αλλά είναι υπόλογοι στη δικαιοσύνη για ιδιοτελή παραβίαση του ίδιου του Συντάγματος. Το άρθρο 106 του Συντάγματος που αναφέρεται στα της δημόσιας περιουσίας στην παράγραφο 1 αναφέρει ως στόχους της οικονομικής δραστηριότητας του Κράτους την «εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος» - του «γενικού» κι όχι του «ιδιωτικού» ώστε έτσι, άρθρο 2, το Kράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα». Οι παράγραφοι 3, 4 και 5 αναφέρονται στην εξαγορά από το κράτος ιδιωτικών επιχειρήσεων. Το αντίθετό της, η αγορά κρατικής περιουσίας από ιδιώτες, στην έκταση μάλιστα που γίνεται, δεν έχει καμία μνεία στο Σύνταγμα. Απολύτως καμία. Ελπίζω ότι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας θα κινηθούν άμεσα δικαστικά σε βάρος του πρωθυπουργού και των αρμοδίων υπουργών.

Υπάρχει βέβαια και το «Λιμάνι της Αγωνίας», δημοτική παράταξη του Πειραιά με επικεφαλής τον Δρίτσα και την μέλος άλλη βουλευτή του Συριζα εδώ, τη Σταματάκη. Ονομάσθηκε έτσι η παράταξη για να εκφράσει την αγωνία της και την απόλυτη αντίθεσή της στην ιδιωτικοποίηση του Πειραιά. Ο τίτλος της είναι παρμένος από την ομώνυμη ταινία του Καζάν που αναφέρεται στη συμμορία των μαφιόζων και δολοφόνων, εργατοπατέρων προδοτών των συμφερόντων των λιμενεργατών. Αν επιμένουν λοιπόν να την κρατήσουν, αν δεν έχουν την αξιοπρέπεια να πάνε σπίτι τους, ας την ονομάσουν «Λιμάνι της Προδοσίας» ή «Λιμάνι της Μαφίας» που ξεπούλησε τον Πειραιά.

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ: Οι φυλές και λαοί που κατοίκησαν αυτόν τον τόπο είναι «λαοί της θάλασσας». Ζούσαν και ζουν στα παράλια, στα νησιά, σε λοφώδεις και ορεινούς τόπους, οι περισσότεροι όχι απρόσιτα μακρινοί από τη θάλασσα. Μέσα, δίπλα, κοντά στη θάλασσα είναι οι περισσότερες σκέψεις, δραστηριότητες, πόνοι και χαρές τους. Τα πλοία, οι βάρκες, τα αγκυροβόλια, οι θαλασσινοί διατρέχουν τη σκέψη και την τέχνη τους εδώ και χιλιετίες. Η πρώτη φορά που συναντάται σε κείμενο η λέξη «λιμήν» είναι στην Ιλιάδα, ραψωδία Α, στίχος 432: «ότε δη πολυβανθέος λιμένος ίκοντο…». Όταν ο Οδυσσέας και οι ναύτες του «έφτασαν στο βαθύ λιμάνι» της Θήβης στην Τρώαδα Στη συνέχεια ο Όμηρος περιγράφει αναλυτικά τις διαδικασίες ελλιμενισμού της εποχής: κατεβάζουν τα πανιά, χαλαρώνουν τα ξάρτια, επιστρέφουν το κατάρτι στη θέση του, με τα κουπιά φέρουν το πλοίο στο αραξοβόλι, ρίχνουν στη θάλασσα τις αγκυρόπετρες,, δένουν τις πρυμάτσες, βγαίνουν στην ακρογιαλιά. Η Οδύσσεια πάλι τραγουδάει τα δεκαετή πάθη του Οδυσσέα από το λιμάνι της εκστρατείας τον νόστο στο λιμάνι της πατρίδας. Τα λιμάνια, η θάλασσα, τα πλοία, οι αέρηδες σαλπάραν στην ελληνική ποίηση και μουσική από τον Όμηρο ταξιδεύουν μέχρι σήμερα. Στην πρώτη συλλογή του, στο πρώτο ποιήμα της, στην πρώτη στροφή της ο Οδυσσέας Ελύτης γράφει για σας, τους ναυτεργάτες: «Ο έρωτας/ Το Αρχιπέλαγος/ Κι η πρώρα των αφρών του/ Κι οι γλάροι των ονείρων του/ Στο πιο ψηλό κατάρτι ο ναύτης ανεμίζει/ Ένα τραγούδι».

Ο καθένας μας όταν σκέφτεται μόνος του την έννοια «πατρίδα» ξεκινάει από κάποια παιδική εικόνα που έκφραζε το χώρο έξω από το σπίτι και τους ανθρώπους έξω από την οικογένεια. Θυμάμαι, στη βεράντα του σπιτιού μας στην Τήνο, καταμεσής του λιμανιού, με τα πόδι σηκωμένα στα δάχτυλα για να έχω ορίζοντα μπροστά μου, να βλέπω τους αχθοφόρους κατά δεκάδες να αδειάζουν τα καίκια με τα τσιμέντα, τα καρπούζια, τα σιδερικά και να τα βάζουν σε τεράστια μακρόστενα καρότσσια χωρλίς μηχανή, του λεμβούχους να αδειάζουν τους προσκυνητές από το «Αιγαίον» του Τυπάλδου και το «’Ερση» του Τόγια, τους ναυτεργάτες να κατεβάζουν με γάντζους αγελάδες στην προκυμαία. Και κάποια απογεύματα να πηγαίνω στο τεβερνάκι των αχθοφόρων δίπλα στη Μαλαματένια, στους οποίους ανήκαν και οι θείοι μου Γιώργης και Κωσταντής, να ακούω «ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το΄χει ζήσει» για «τρικυμίσμένες θάλασσες, νησιά του αρχιπελάγους», όπως λέει ο Νίκος Καββαδίας.

Τα λέω αυτά, όχι από ρομαντισμό για μια χαμένη εποχή, αλλά για να τονίσω ότι η εκποίηση των λιμανιών είναι κάτι περισσότερο από ένα πολιτικό και οικονομικό έγκλημα. Είναι ένα σοκ πολιτισμού. Μας αποκόπτει από στοιχεία που αποτελούν σταθερές στην παράδοσή και την καθολική μας ταυτότητα. Μας κάνει ξένους με τα λιμάνια, τα ενσωματώνει σε μια εχθρική «ετερότητα», μη φιλική και μη επισκέψιμη.

Στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα, με πρόταση του Περικλή και με σχέδια του ναυάρχου Θεμιστοκλή ολοκληρώνεται το κτίσιμο των Μακρών Τειχών Αθήνας Πειραιά, ακριβώς για να εξασφαλίσουν συνεχώς ρέουσα την ζωτική αρτηρία ενός τόπου με το λιμάνι της. Σήμερα, δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά έρχεται το Μέγα Σινικό Τείχος για να αποκόψει και να κόψει κάθε επαφή ανάμεσα στην πόλη και το λιμάνι.

Ο δημοσιογράφος του Spiegel τελειώνει το άρθρο του γράφοντας ότι εδώ, στην Πειραϊκή και τη Σαλαμίνα, έγινε η ναυμαχία ανάμεσα στους Έλληνες και τους Ασιάτες εισβολείς που έληξε με μεγάλη νίκη των Ελλήνων, ιστορικής σημασίας για όλη την Ευρώπη. Τότε η Ελλάδα, και η Ευρώπη λέει, συνέτριψαν τον επιτιθέμενο. Σήμερα έχουν ηττηθεί.

Εδώ κάνει μεγάλο λάθος. Όχι δεν έχουμε ηττηθεί. Θα νικήσουμε».

Επετεύχθη συμφωνία για Αξιολόγηση - 10.3 δις € σε δύο δόσεις και δέσμη μέτρων σε τρία στάδια για την ελάφρυνση του χρέους (vid)

Εκταμίευση δόσης 10,3 δισ. σε δύο φάσεις: Ιούνιο και Σεπτέμβριο - Σταθεροποίηση επιτοκίων, εξομάλυνση δόσεων αποπληρωμής, επιστροφή κερδών από ομόλογα που κατέχουν κεντρικές τράπεζες, αγορά δανείων του ΔΝΤ από τον ESM, ορισμένα από τα βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα μέτρα για τη βιωσιμότητα του χρέους - Πλήρης η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, μετά τον προσδιορισμό και των μακροπρόθεσμων -μετά το 2018- παρεμβάσεων..



Σε συμφωνία επί της αρχής για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και το ύψος της επόμενης δόσης κατέληξε το Eurogroup, που ολοκληρώθηκε το πρωί της Τετάρτης.

Ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ανακοίνωσε μετά το τέλος της συνεδρίασης συμφωνία για την εκταμίευση των 10,3 δισ. ευρώ τμηματικά.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ η εκταμίευση του εν λόγω ποσού θα γίνει τμηματικά. Τα 7,5 δισ. ευρώ θα εκταμιευθούν κατά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου, εφόσον έχουν εφαρμοστεί πλήρως όλα τα προαπαιτούμενα, και θα αξιοποιηθούν για την κάλυψη των αναγκών εξυπηρέτησης του χρέους και την αποπληρωμή μέρους των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Οι επόμενες εκταμιεύσεις θα πραγματοποιηθούν μετά το καλοκαίρι και θα αφορούν την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών. 

Επιπλέον, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, θα πραγματοποιηθεί μια πρόσθετη εκταμίευση για τις ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους, υπο την αίρεση ότι θα εκπληρωθούν προαπαιτούμενα που σχετίζονται με τις ιδιωτικοποιήσεις, συμπεριλαμβανομένου του νέου Ταμείου Αποκρατικοποίησεων, τις διοικήσεις των τραπεζών, την ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων και τον τομέα της ενέργειας.

Όσον αφορά τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, το Eurogroup χαιρέτισε την πρόθεση της διοίκησης του ΔΝΤ να υποστηρίξει στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του την έγκριση ενός νέου προγράμματος με την Ελλάδα, πριν από το τέλος του έτους. 

Ερωτηθείς σχετικά με το τί σκοπεύει να κάνει η ευρωζώνη σε περίπτωση που το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου δεν εγκρίνει το νέο πρόγραμμα, ο Γ. Ντάισελμπλουμ απέκλεισε αυτό το ενδεχομένο, υπογραμμίζοντας πως «χωρίς το ΔΝΤ δεν προχωράμε».

Επίσης, το Eurogroup υπενθυμίζει ότι στόχος είναι να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018. 

Εξάλλου, σε δέσμη μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους που θα εφαρμοστεί σε τρία στάδια (βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο, μακροπρόθεσμο) και υπό προϋποθέσεις κατέληξε το Eurogroup.

Όσον αφορά το βραχυπρόθεσμο στάδιο, οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης συμφώνησαν σε μια δέσμη μέτρων που θα εφαρμοστούν «μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης και ως τη λήξη του προγράμματος», αναφέρει η δήλωση του Eurogroup. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την ομαλοποίηση των αποπληρωμών των δανείων του EFSF, υπό τον μέσο όρο των ωριμάνσεων και τη μείωση του ρίσκου των επιτοκίων μέσω της διαφοροποιημένης στρατηγικής του ESM και του EFSF, χωρίς ζημιές για τις χώρες που ήταν σε πρόγραμμα (Κύπρος, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία).

Στο μεσοπρόθεσμο επίπεδο, το Eurogroup τονίζει ότι μετά το 2018, και εφόσον εφαρμοστεί επιτυχώς το πρόγραμμα, θα εφαρμοστεί μια ακόμη δέσμη μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη μεγαλύτερη εξομάλυνση για τα δάνεια του EFSF και τη σταδιακή επιστροφή των κερδών των ομολόγων που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες (ANFAs και SMPs).

Στο μακροπρόθεσμο επίπεδο, και αν αυτό χρειαστεί, τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου επιπέδου θα μπορούσαν να επαναληφθούν. 

Ο Γ. Ντάισεμπλουμ ανέφερε πως το Eurogroup κατέληξε σε ένα μηχανισμό έκτακτης ανάγκης για τη λήψη περαιτέρω μέτρων που θα ενεργοποιηθεί εάν και όποτε χρειαστεί. Την ενεργοποίηση του μηχανισμού αυτού θα αποφασίζει το Eurogroup και εφόσον επιβεβαιώνεται πως η Ελλάδα εκπληρώνει τους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ο μηχανισμός θα μπορούσε να αφορά μέτρα όπως η περαιτέρω αναδιαμόρφωση των δανείων του EFSF καθώς και το πλαφόν και την αναβολή των πληρωμών τόκων.

Τέλος, το Εurogroup συμφώνησε ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες για την εξυπηρέτησή του, πρέπει να παραμείνουν κάτω από το επίπεδο του 15% του ΑΕΠ κατά τη διάρκεια του προγράμματος και μετά τη λήξη του προγράμματος κάτω από το 20% του ΑΕΠ.

Π. Τόμσεν: Όλοι αναγνωρίζουν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο

Την ικανοποίηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το γεγονός ότι πλέον όλοι αναγνωρίζουν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, εξέφρασε ο Π. Τόμσεν, επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, μετά το πέρας της συνεδρίασης του Eurogroup. "Όλοι δέχονται πως η Ελλάδα χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους της και πως δεν μπορεί να το καταστήσει βιώσιμο μόνο με τις δικές της προσπάθειες", υπογράμμισε ο Π. Τόμσεν, συμπληρώνοντας ότι το ΔΝΤ έδειξε "ευελιξία".

ΥΠΟΙΚ Ευ. Τσακαλώτος: Η συμφωνία, αρχή εξόδου της χώρας από την ύφεση

Αισιοδοξία ότι η συνολική συμφωνία του Eurogroup για την Ελλάδα θα αποτελέσει την αρχή εξόδου της χώρας από το φαύλο κύκλο της οικονομικής ύφεσης, εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, λίγο μετά τη λήξη του Eurogroup στις Βρυξέλλες.

 Συνέντευξη Τύπου Eurogroup