Χρυσό μετάλλιο η Άννα Κορακάκη στα 25 μέτρα αεροβόλο πιστόλι!

Η Άννα Κορακάκη έγραψε Ιστορία απόψε στο Ολυμπιακό Κέντρο Σκοποβολής του Ρίο ντε Τζανέιρο, καθώς έγινε η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κατακτά δύο μετάλλια στην ίδια διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων!

Η γαλανόλευκη κυμάτισε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου. Η Αννα Κορακάκη, στέφθηκε χρυσή Ολυμπιονίκης στο πιστόλι 25 μέτρων νικώντας στον τελικό 8-6 τη Γερμανίδα Μόνικα Καρς...

Η Άννα Κορακάκη έγινε πλέον η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που πήρε δύο μετάλλια στην ίδια διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ στα αγωνίσματα των ανδρών παρόμοια επιτεύγματα είχαν καταφέρει ο Κώστας Τσικλητήρας (στίβος, 1908, 1912) και οι Γιάννης Φραγκούδης και Γιώργος Ορφανίδης (σκοποβολή, 1896).

Συγκλονιστική η Άννα Κορακάκη στην πρώτη παρουσία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες! Η 20χρονη πρωταθλήτρια της σκοποβολής, δύο ημέρες μετά το χάλκινο στο αεροβόλο πιστόλι 10μ, σε έναν αγώνα θρίλερ σήμερα στο πιστόλι 25μ, με αντίπαλο την Γερμανίδα Μόνικα Καρς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και ανέβασε την Ελλάδα στην κορυφή του κόσμου!

Συγχαρητήρια του ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλου

«Η χρυσή ολυμπιακή επιτυχία σου, πραγματικά κορυφαίο αθλητικό επίτευγμα, κάνει υπερήφανη την Πατρίδα μας» αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στην Άννα Κορακάκη για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στα 25μ. στο αεροβόλο πιστόλι στο άθλημα της σκοποβολής .

«Μαζί με τα συγχαρητήριά μου σου εύχομαι με την ίδια δύναμη και την ίδια ακρίβεια να επιτυγχάνεις όλους τους στόχους της ζωής σου. Θερμούς χαιρετισμούς και ανάλογα συγχαρητήρια στον άξιο Πατέρα σου» αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Εκτός από το συγχαρητήριο τηλεγράφημα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος επικοινώνησε και τηλεφωνικά με την χρυσή ολυμπιονίκη Άννα Κορακάκη, την οποία και συνεχάρη, τόσο την ίδια όσο και τον πατέρα της.

 O Αλ. Τσίπρας για τη χρυσή νίκη της Άννας Κορακάκη

«Οι σπουδαίες ικανότητες και η επιμονή σου, σε οδήγησαν στην κορυφή! Θερμά συγχαρητήρια, 'Αννα!», αναφέρει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε ανάρτηση του στο twitter για το χρυσό μετάλλιο της 'Αννας Κορακάκη.

''ΠΑΝΙΚΟΣ'' για την Τουρκία σε ΗΠΑ και Ισραήλ

Και ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έχει δει κανέναν δυτικό ηγέτη, ούτε και έχει κλειστεί τέτοια συνάντηση, ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Αγία Πετρούπολη, όπου θα συναντήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μια συνάντηση που και μόνο το συμβολικό βάρος της καθιστά περιττό το σχόλιό μας.... 

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*

Το Grexit φοβόντουσαν, Brexit τους προέκυψε. Την Ελλάδα φοβόντουσαν μην στραφεί πιεζόμενη από τους εταίρους της προς τη Μόσχα (1), για Turexit (από το ΝΑΤΟ) μιλάνε ήδη δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου!

Ο ηγέτης ενός από τα σημαντικότερα μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας κατηγορεί σχεδόν ανοιχτά την Ουάσιγκτων ότι οργάνωσε πραξικόπημα και , πιθανώς, τη δολοφονία του, κατηγορίες απέναντι στις οποίες δεν υπάρχει ουσιαστική απάντηση από πλευράς Δύσης, που μοιάζει να τελεί σε κατάσταση μεγάλης αμηχανίας και σύγχυσης.

Και ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έχει δει κανέναν δυτικό ηγέτη, ούτε και έχει κλειστεί τέτοια συνάντηση, ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Αγία Πετρούπολη, όπου θα συναντήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μια συνάντηση που και μόνο το συμβολικό βάρος της καθιστά περιττό το σχόλιό μας.

Αξιόπιστες πληροφορίες από πολύ καλά ενημερωμένους διπλωματικούς κύκλους σε ΗΠΑ και Ισραήλ, αναφέρουν ότι και οι δύο χώρες εξετάζουν τώρα επειγόντως, σε ανώτατο επίπεδο, το ζήτημα του πως θα αποτρέψουν/αντιμετωπίσουν το (δυνητικά καταστροφικό για τα συμφέροντά τους) ενδεχόμενο μιας στρατηγικής προσέγγισης Ρωσίας και Τουρκίας!

Μια τέτοια προσέγγιση, αν σημειωθεί, εμφανίζει δύο μείζονες κινδύνους, στρατηγικής τάξης, για τα δυτικά και ισραηλινά συμφέροντα, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές:

να οδηγήσει σε μια συσπείρωση Τουρκίας, Ιράν, Ρωσίας και Συρίας (‘Ασαντ), που θα ανέτρεπε όλη τη διάταξη των δυνάμεων στη Μέση Ανατολή
να προκαλέσει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία του ΝΑΤΟ (επηρρεάζοντας εμμέσως, αλλά πολύ σημαντικά και την ΕΕ)
Το Μεγάλο Παιχνίδι

Προφανώς δεν είμαστε ακόμα εκεί και για να φτάσουμε θα χρειαστεί η επιβεβαίωση της πολιτικής βούλησης Μόσχας και ‘Αγκυρας να τολμήσουν τέτοιο βήμα.

Δεν πρέπει εξάλλου κανείς να ξεχνάει και τις μεγάλες διαφορές ως προς τη Συρία μεταξύ ‘Αγκυρας και Μόσχας, ούτε και τις βαθιές ιστορικές διαφορές που οδήγησαν σε οκτώ πολέμους την Τουρκία και τη Ρωσία κατά το παρελθόν και κατέστησαν εντέλει ασταθείς όλες τις μεγάλες ρωσοτουρκικές προσεγγίσεις του παρελθόντος. ‘Οπως του Κεμάλ με τον Λένιν, του Οζάλ με τον Γκορμπατσώφ και τον Γέλτσιν, αλλά και του ίδιου του Ερντογάν με τον Πούτιν. Η ‘Αγκυρα, αφού εξασφάλισε τη ζωτική για την ίδια ρωσική συνδρομή, κατέληξε πάντα στο παρελθόν στη “δυτική αγκαλιά”. Κι ο ίδιος ο Ερντογάν δεν στάθηκε πιστός σε καμιά από τις συμμαχίες που συνήψε στο παρελθόν.

Τώρα όμως, οι πιο ριζοσπάστες και αποφασιστικοί από τους συμβούλους του, που εκφράζονται μέσω της εφημερίδας “Γενί Σαφάκ”, του λένε ότι δεν έχει άλλο δρόμο από το να πολεμήσει τους “Σταυροφόρους” – και μόνο συμμαχώντας με τη Μόσχα θα μπορούσε να διανοηθεί κάτι τέτοιο.

Ανασφαλής όσο ποτέ άλλοτε, αφού διαπίστωσε ότι ούτε ο διορισμένος από τον ίδιο αρχηγός της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ δεν τον ειδοποίησε για το επικείμενο πραξικόπημα, με την πολιτική του βάση (τον τουρκικό ισλαμισμό) σε κατάσταση εμφύλιας σύρραξης μεταξύ “γκιουλενικών” και ρευμάτων εμπνεόμενων από τους σουφί, ο Ερντογάν κυττάει τώρα το περιβάλλον του και διερωτάται ποιός θα είναι ο επόμενος Βρούτος.

Απολαμβάνει, όσο μπορεί να κρίνει κανείς εκ του μακρόθεν, πολύ μεγάλης λαϊκής υποστήριξης, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι διαθέτει επαρκώς δομημένη πολιτική δύναμη να τον στηρίξει. Προφανώς, γνωρίζει ότι μια σύγκρουση με τη Δύση θα συνεπιφέρει τρομερούς κινδύνους για τον ίδιο και τη χώρα του. Αλλά πιθανώς νοιώθει ότι τον έχουν ήδη ξεγράψει κι ότι δεν έχει άλλο δρόμο από μια συμμαχία με τη Ρωσία.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια “στροφή” της ‘Αγκυρας θα συναντήσει επίσης τη σφοδρότατη αντίθεση της Δύσης και εναντίον του Ερντογάν και εναντίον της Τουρκίας, που θα μπορούσε να πάρει και οικονομικές μορφές αλλά και να οδηγήσει σε υποστήριξη κάθε αντιπάλου του (της).

Η αχίλλειος πτέρνα του Ερντογάν παραμένει το κουρδικό κίνημα. Στην πραγματικότητα, ούτε το τουρκικό κράτος μπορεί να νικήσει με στρατιωτικά μέσα τους Κούρδους, ούτε οι Κούρδοι να αποσπάσουν αυτό που θέλουν με τέτοια μέσα. Οι σχέσεις ‘Αγκυρας και Κούρδων είναι το “εσωτερικό κλειδί” για το μέλλον της Τουρκίας.

Προς το παρόν το διακύβευμα στις σχέσεις Ουάσιγκτων και ‘Αγκυρας είναι τόσο μεγάλο, που ο λύκος κυττάζει το θεριό και το θεριό τον λύκο. Αυτή όμως είναι μια εγγενώς ασταθής ισορροπία, που δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ.

Μια ιστορική υπενθύμιση για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Με την ευκαιρία, και σε ότι μας αφορά, ίσως είναι σκόπιμο να υπενθυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι η μελέτη όλων των ελληνοτουρκικών κρίσεων κατά τον 20ό αιώνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το σενάριό τους δεν γράφτηκε ούτε στην Αθήνα, ούτε στην ‘Αγκυρα, αλλά στο Λονδίνο, στην Ουάσιγκτων, ίσως και αλλού. Οι “εκτελεστές” ήταν εγχώριοι, όχι όμως οι σκηνοθέτες. Οι κρίσεις αυτές είχαν ως κύρια επιδίωξη τον έλεγχο της μίας χώρας από την άλλη, για λογαριασμό των επικυρίαρχων, αλλά και την επιβεβαίωση της στρατηγικής επικυριαρχίας των ΗΠΑ στη Μεσόγειο (έναντι της Βρετανίας και της ΕΕ). Καλό θα είναι ίσως επίσης, αντί να διαπληκτιζόμαστε αν έγινε εθνοκάθαρση ή γενοκτονία των Ποντίων, να θυμόμαστε ολόκληρη την αρκετά λησμονημένη ιστορία μας. Η Μικρασιατική Εκστρατεία, αφού έφτασε στον Σαγγάριο, κατέληξε με τα πληρώματα των αγγλικών και γαλλικών πλοίων να κόβουν τα χέρια των Ελλήνων που επιχειρούσαν να ανέβουν σε αυτά έξω από τη φλεγόμενη Σμύρνη.

Δηλητηριασμένες οι σχέσεις Δύσης-Τουρκίας

Παρά την εμφανή προσπάθεια αυτοσυγκράτησης του αμερικανικού παράγοντα, τα όσα έχουν ήδη ειπωθεί κυρίως από την τουρκική πλευρά, καθιστούν εξαιρετικά δυσχερή οποιαδήποτε αποκατάσταση του επιπέδου των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων στο ορατό μέλλον.

‘Αλλωστε και αυτά να μην υπήρχαν, επικρέμαται ένα πολύ απλό ερώτημα. Είναι δυνατόν να γίνει πραξικόπημα στην Τουρκία και να μην έχουν πάρει τίποτα χαμπάρι οι αμερικανικές, ισραηλινές και βρετανικές υπηρεσίες;

‘Οπως επισημάναμε άλλωστε σε προηγούμενο άρθρο μας (2), το πραξικόπημα είχε περίπου προαναγγελθεί από την ιστοσελίδα του νεοσυντηρητικού American Enterprise Institute, αλλά και από άρθρα που δημοσιεύτηκαν στο ευρείας κυκλοφορίας Newsweek και στα περιοδικά Foreign Affairs και Foreign Policy, τα εγκυρότερα στις ΗΠΑ στους τομείς εξωτερικής πολιτικής. Μια “θεωρία συνωμοσίας” που είχε διατυπωθεί προηγουμένως, αλλά που έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, είναι ότι η Τουρκία σπρώχτηκε στην κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, ακριβώς για να αποκοπεί από τη Ρωσία, προτού επιχειρηθεί η ανατροπή του Ερντογάν, με έναν κλασικό μηχανισμό που χρησιμοποιήθηκε πολλάκις (Σαντάμ στο Κουβέιτ, Μιλόσεβιτς στο Κόσοβο, Ιωαννίδης στην Κύπρο). (3)

Αλλά δεν χρειάζεται να προσφύγουμε σε “θεωρίες συνωμοσίας”. Υπενθυμίζουμε την επιεικώς “χλιαρή” αντίδραση του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, του (νεοσυντηρητικού) κ. Κέρρυ, που απέφυγε να καταδικάσει ευθέως το πραξικόπημα τις πρώτες ώρες μετά την εκδήλωσή του (ανάλογη θέση υιοθέτησε και η “Υπουργός Εξωτερικών” της ΕΕ Κυρία Μοργκερίνι, που έσπευσε να εκδώσει μια παραπλήσια δήλωση μερικά λεπτά μετά τον κ. Κέρρυ). Χρειάστηκε να περάσουν ακόμα δύο ώρες και να γείρει αποφασιστικά η πλάστιγγα υπέρ του κ. Ερντογάν, για να εμφανισθεί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αυτοπροσώπως και να στηρίξει την νόμιμη τουρκική κυβέρνηση.

‘Εκτοτε, δηλώσεις ανώτατων στρατιωτικών των ΗΠΑ που εξέφρασαν λύπη για τις συνέπειες της σύλληψης των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζονταν, συνετέλεσαν στην εμπέδωση των τουρκικών υποψιών. Αλλά και η στάση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ήγειρε την καχυποψία της ‘Αγκυρας.

Ασφαλώς, το καθεστώς Ερντογάν και προ του πραξικοπήματος, πόρρω απείχε από το να πληρεί τις δημοκρατικές προδιαγραφές. Η κριτική στο έλλειμμα δημοκρατίας στην Τουρκία θα ήταν εξαιρετικά εύλογη και πριν και μετά το πραξικόπημα, από αυτό το σημείο όμως μέχρι να εμφανίζεται μια δυσανάλογη ανησυχία για τα μέτρα του Ερντογάν, εν σχέσει με το ίδιο το πραξικήπημα υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Πόσο μάλλον που είναι τελείως πρόσφατο το παράδειγμα των δυτικών εκστρατειών “υπέρ της δημοκρατίας” στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία, ώστε να καθιστά μάλλον αστεία αυτή τη συζήτηση. Αν η Τουρκία έχει έλλειμμα δημοκρατίας, προφανώς δεν είναι θεραπεία η επιβολή μιας στρατιωτικής δικτατορίας. Κανέναν άλλωστε δεν ενόχλησε υπέρμετρα ο αυταρχισμός του κ. Ενρτογάν, όσο ο Τούρκος ηγέτης εξυπηρετούσε.

Η εκδίκηση της Ιστορίας

Ξεκινήσαμε αυτή την ανάλυση, υπογραμμίζοντας ότι Grexit περίμεναν, Brexit τους βρήκε και Turexit τους απειλεί. Η Ιστορία συνηθίζει να στήνει τρομερές φάρσες σε όσους πιστεύουν ότι είναι οι παντοδύναμοι ιδιοκτήτες αυτηνής και των ανθρώπων. ‘Οταν παίζει κανείς με το Χάος, το αποτέλεσμα είναι εγγενώς απρόβλεπτο, όπως π.χ. δεν μπορεί να προβλεφθεί το που θα καταλήξει η μπίλια στο μπιλιάρδο.

Κατά βάθος αυτά συμβαίνουν για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Η ίδια κατάσταση εμφανίζεται συχνά στην ιατρική, όταν αντιμετωπίζει το σύμπτωμα, όχι όμως την υφέρπουσα αιτία. Το σύμπτωμα που καταστέλλει σε ένα σημείο του άρρωστου οργανισμού, εμφανίζεται με άλλη μορφή και πιο δριμύ κάπου αλλού.

Στην περίπτωση της Ευρώπης, η ελληνική κρίση ήταν αποτέλεσμα των ασκούμενων ευρωπαϊκών πολιτικών. Η καταστολή του ελληνικού “συμπτώματος”, με περισσότερη προσφυγή στις ευρωπαϊκές πολιτικές που το δημιούργησαν, οδηγεί σε επίταση της κρίσης, με πρώτο αποτέλεσμα στη Βρετανία.

Τα ίδια συνέβησαν και στη Μέση Ανατολή. Η μαζική “ανατίναξη” όλων των ισορροπιών της περιοχής, μετά την 11η Σπετεμβρίου και την εισβολή στο Ιράκ, μοιάζει τώρα να καταλήγει στο πιο απίθανο και απρόβλεπτο αποτέλεσμα: Tην πολύ πιθανή πλέον στρατηγική και οικονομική προσέγγιση Ρωσίας και Τουρκίας.

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, που την απέδωσαν μονομερώς σε σοβιετικά προβλήματα και όχι στη διάθεση της νομενκλατούρας να προσχωρήσει στην Δύση, ένα τμήμα των δυτικών ελίτ (και του ισραηλινού κατεστημένου) θεώρησαν ότι μπορούν να κάνουν περίπου ότι θέλουν. ‘Εχασαν το μεγάλο δάσκαλό τους, δηλαδή τον συγκροτημένο Εχθρό και μαζί το μέτρο και την ισορροπία τους.

Σημειώσεις ‘Οπως την καλούσε άλλωστε σχεδόν να το κάνει ο αρχιτέκτων της ευρασιατικής ολοκλήρωσης και σύμβουλος του Προέδου Πούτιν Σεργκέι Γκλάζιεφ, σε συνέντευξή του προς τον γράφοντα, όπου εκθείαζε τα πλεονεκτήματα τυχόν συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρασιατική ‘Ενωση. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παρόν, την άνοιξη του 2015

* Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Die Welt: «Η αδελφότητα των αυταρχικών»

Η σημερινή επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη σχολιάζεται ποικιλοτρόπως στον γερμανόφωνο τύπο, ενώ δεν λείπουν τα δημοσιεύματα για την προσφυγική κρίση και τις συνέπειές της...

«Απομάκρυνση από τη Δύση» βλέπει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου στην επίσκεψη φιλίας του Ερντογάν, την οποία σχολιάζει ως εξής στο θέμα της ημέρας: «Η επίσκεψη στην Αγία Πετρούπολη, η πρώτη μετά τη νύχτα του πραξικοπήματος, δεν θα μπορούσε να υποδηλώνει μεγαλύτερο συμβολισμό. Ο Ερντογάν δεν επισκέπτεται έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ ή την έδρα της συμμαχίας, στην οποία αν μη τι άλλο η Τουρκία συμμετέχει από το 1952. Πηγαίνει σε μία υπερδύναμη, με την οποία μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο βρισκόταν στα πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης, μετά την κατάρριψη ρωσικού στρατιωτικού αεροσκάφους στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας». 

Από την πλευρά της η Tageszeitung του Βερολίνου εστιάζει στην προσωπική σχέση των δύο ηγετών. «Η τουρκική γονυκλισία του Ιουλίου και η σημερινή επίθεση φιλίας στην Αγία Πετρούπολη δείχνουν ποιος έχει σήμερα το πάνω χέρι: ο Πούτιν. Για μία ακόμη φορά ο ηγέτης του Κρεμλίνου την έχει σκαπουλάρει: μετά από την Αίγυπτο και τα όποια υπολείμματα της Συρίας έρχεται τώρα και η Τουρκία να αναζητήσει την προσέγγιση με τη Μόσχα. Ακόμη και το Ισραήλ, αλλά και η Τεχεράνη βλέπουν το Κρεμλίνο ως έναν εν δυνάμει εταίρο. Η επιρροή της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή έχει αυξηθεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και χωρίς ιδιαίτερο κόπο».

Turkish stream ή, South Stream, παρότι προς το παρόν δεν υπάρχουν προτεραιότητες, είναι εφικτός ο συμβιβασμός

Η διαφαινόμενη επαναπροσέγγιση Ρωσίας-Τουρκίας μετά και από την σημερινή συνάντηση Πούτιν-Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη φαίνεται να αλλάζουν και τους ενεργειακούς προσανατολισμούς της Ρωσίας για τους αγωγούς τροφοδοσίας της Ε.Ε., το άρθρο που ακολουθεί από το ria.ru πραγματεύεται τους νέους σχεδιασμούς και επιδιώξεις της Ρωσίας στην περιοχή…

Η Τουρκία και η Βουλγαρία μπορούν να εξυπηρετηθούν με μια διακλάδωση «αγωγού» η καθεμία...

Προς το παρόν δεν υπάρχουν προτεραιότητες ως προς την κατεύθυνση που θα επιλεγεί για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου που θα ξεκινάει από τη Ρωσία και θα διασχίζει υποθαλασσίως την Μαύρη Θάλασσα, αλλά δεν πρέπει να αποκλείεται και η εκδοχή μιας συμβιβαστικής λύσης, που θα διασφαλίσει στην Τουρκία και τη Βουλγαρία από μία διακλάδωση του «αγωγού», δήλωσε στο Ria Novosti ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Εθνικής Ενεργειακής Ασφάλειας Αλεξέι Γκριβάτς.

Νωρίτερα ο βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόϊκο Μπρίσοφ είχε δηλώσει ότι η Βουλγαρία και η Ρωσία, κατέληξαν σε συμφωνία για τη σύσταση ομάδων εργασίας οι οποίες θα επανεξετάσουν την κατασκευή ρωσικών έργων στον ενεργειακό τομέα, μεταξύ των οποίων και την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου South Stream. 

Η Ρωσία τον Δεκέμβριο του 2014 εξαιτίας της μη εποικοδομητικής στάσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανακοίνωσε ότι παραιτείται από την κατασκευή του South Stream, ο οποίος έπρεπε να περάσει μέσω Βουλγαρίας, Σερβίας και Ουγγαρίας, και προσανατολίζεται στην κατασκευή νέου αγωγού φυσικού αερίου που θα καταλήγει στην Τουρκία (Turkish Stream). ¨Όμως και το έργο αυτό παρέμεινε ανενεργό εξαιτίας της επιδείνωσης των σχέσεων Μόσχας Άγκυρας, που επήλθε μετά την κατάρριψη από τουρκικά μαχητικά στον εναέριο χώρο της Συρίας ενός ρωσικού μαχητικού Su-24.

Η κατάσταση άρχισε να αντιστρέφεται μετά την επιστολή που απέστειλε ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, μέσω της οποίας ζητούσε συγνώμη. Στα τέλη Ιουλίου ο αντιπρόεδρος της Gazprom Αλεξάντρ Μενβέντιεφ, ανακοίνωσε ότι τα υπουργεία Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Τουρκίας, θα συστήσουν ομάδας εργασίας, σκοπός της οποίας είναι να επανεξετάσει την υλοποίηση του ‘Turksih Stream".

«Πρόκειται για μια ευνοϊκή κατάσταση που μας επιτρέπει να προωθήσουμε την υλοποίηση του έργου της κατασκευής αγωγών φυσικού αερίου που θα ξεκινούν από την Ρωσία και θα διέρχονται υποθαλασσίως μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Και οι δύο εν δυνάμει κατευθύνσεις των αγωγών που θα καταλήγουν σε χερσαίο έδαφος στην Τουρκία και τη Βουλγαρία, έχουν μελετηθεί επαρκώς. Μπορούν μάλιστα να κατασκευασθούν σε σύντομο διάστημα» δήλωσε ο κ. Γκριβάτς.

«Και η Άγκυρα και η Σόφια, επιδεικνύουν ενδιαφέρον. Η Άγκυρα, θέλει να αποκαταστήσει γενικά τις σχέσεις της με τη Ρωσία και να διασφαλίσει τις προμήθειες της σε φυσικό αέριο, οι οποίες αυτή τη στιγμή υφίστανται τα ρίσκα της μεταφοράς του μέσω τρίτων χωρών. Η Σόφια προτίθεται να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να διατηρήσει το διαμετακομιστικό της προνόμιο, το οποίο όμως ενδέχεται να χάσει σε περίπτωση που κατασκευασθεί ο ‘Turkish Stream"», συμπλήρωσε ο κ. Γκριβάτς.

Οι προτεραιότητες δεν έχουν ορισθεί

«Νομίζω ότι προς το παρόν οι προτεραιότητες δεν έχουν ορισθεί τελικά. Η Τουρκία είναι βασικός αγοραστής του φυσικού μας αερίου, το οποίοι αυτή την στιγμή καταλήγει μέσω Βουλγαρίας. Αυτό είναι και το πλεονέκτημα της Άγκυρας στις διαπραγματεύσεις σε σχέση με την Σόφια. Στον τομέα όμως της μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω τρίτων χωρών που κατευθύνεται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει περισσότερα πλεονεκτήματα η Βουλγαρία. Στους ευρωπαίους άλλωστε δεν αρέσει και τόσο η ιδέα να προμηθεύονται το φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας», διευκρινίζει ο κ. Γκριβάτς.

Ο ίδιος πάντως δεν αποκλείει την επίτευξη μια συμβιβαστικής λύσης, που θα συνίσταται στο να κατευθυνθεί μια διακλάδωση προς την Τουρκία και μια προς την Βουλγαρία. «Αυτό θα συμβάλλει στο ναν αναπτυχθούν οι υποδομές των αγορών στα Βαλκάνια και θα διασφαλίσει την διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών. Για να γίνει αυτό απαιτείται η στήριξη από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του έργου μεταφοράς του ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Βουλγαρίας και Ελλάδας στο νότο της Ιταλίας, μέσω του αγωγού South Stream και Poseidon», συμπλήρωσε ο ρώσος εμπειρογνώμον.

Τον Φεβρουάριο του 2016 οι εταιρείες Gazprom, Edison SpA και ΔΕΠΑ.ΑΕ, είχαν υπογράψει «Μνημόνιο κατανόησης σε ότι αφορά την μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου, μέσω, μέσω της Μαύρης Θάλασσας, τρίτων χωρών και της Ελλάδας προς την Ιταλία», με στόχο την κατασκευή της νότιας διέλευσης μέσω της οποίας θα μεταφέρεται το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Τα μέρη προτίθενται να αξιοποιήσουν στον μέγιστο βαθμό, τα πορίσματα των εργασιών που εκπόνησαν οι Edison και η ΔΕΠΑ για την υλοποίηση του έργου ITGI Poseidon. Στα τέλη Ιουνίου, ο διευθύνων σύμβουλος της Gazprom Αλεξέι Μίλλερ είχε δηλώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Βουλγαρία και η Τουρκία δεν είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον σχετικά με την κατασκευή του έργου Poseidon.

πηγή: ria.ru

Η Τουρκία προειδοποιεί την Ε.Ε. για κατάργηση της συμφωνίας για το μεταναστευτικό

Εάν δεν καταργηθεί η βίζα για τους Τούρκους πολίτες που ταξιδεύουν σε ευρωπαϊκό έδαφος Η Τουρκία προειδοποιεί την Ε.Ε. για κατάργηση της συμφωνίας για το μεταναστευτικό...

Την πρόθεση της Τουρκίας να σταματήσει την εφαρμογή της συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ορίζει τις επανεισδοχές μεταναστών σε τουρκικό έδαφος, εξέφρασε ο Τούρκος υπουργός, αρμόδιος για τα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ομέρ Τσελίκ (photo)

Πιο συγκεκριμένα ο Ομέρ Τσελίκ δήλωσε πως εάν δεν λάβει ακριβή ημερομηνία κατάργησης της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που ταξιδεύουν σε χώρες-μέλη της Ε. Ε., τότε η Τουρκία θα παγώσει την εφαρμογή της συμφωνίας με την οποία συγκρατούνται οι ροές προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη.

Η εν λόγω συμφωνία, παρότι έχει λάβει αρνητικές κριτικές από ειδικούς σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει καταφέρει να μειώσει σε αρκετά μεγάλο βαθμό τον αριθμό των προσφύγων που φθάνουν στην Ευρώπη, δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στις ευρωπαϊκές χώρες να διαχειριστούν τους πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες που εισήλθαν στο έδαφος της Ε.Ε. τον τελευταίο χρόνο.

ΑΙΣΧΟΣ: Η Κυβέρνηση καταργεί και τη ‘’Βοήθεια στο σπίτι’’ για τους κοινωνικά αδύναμους

ΑΠΟ 1/9 ΤΟ ΒΑΡΥ ΠΛΗΓΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ, ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ, ΑμεΑ 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επέφερε διπλό πλήγμα στους περισσότερους από τους 145.000 χαμηλοσυνταξιούχους, που όχι μόνο είδαν να χάνουν για πάντα το ΕΚΑΣ από τις 1/6/2016 αλλά με προ ημερών εγκύκλιο του ΙΚΑ χάνουν από την 1η Σεπτεμβρίου ένα από σημαντικότερα προγράμματα κοινωνικής στήριξής τους και μάλιστα στο πεδίο της υγείας τους, δηλαδή το πρόγραμμα "βοήθεια στο σπίτι" , το οποίο ήδη μετονομάσθηκε με τη διάταξη άρθρου 138 Τμήμα Β’ του νόμου 4052/2012 σε «Πρόγραμμα κατ’ οίκον φροντίδας Συνταξιούχων».

Το ίδιο ακριβώς θα πάθουν και πολλοί από τους άλλους 231.000 εναπομείναντες χαμηλοσυνταξιούχους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, στους οποίους η κυβέρνηση θα το καταργήσει σταδιακά μέχρι την 31-12-2019.

Αυτό αποκαλύπτει πρόσφατη εγκύκλιος του ΙΚΑ, η οποία αναφέρει ότι με βάση Υπουργική Απόφαση του 2012 τα κριτήρια υπαγωγής χαμηλοσυνταξιούχων, ηλικιωμένων ανασφάλιστων και ΑμεΑ στο πρόγραμμα "Κατ’ Οίκον Φροντίδας Συνταξιούχων" μεταξύ άλλων είναι "το συνολικό ετήσιο ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα να μην υπερβαίνει αυτό της χαμηλότερης εισοδηματικής κλίμακας, που προβλέπεται, κάθε φορά, για την παροχή του ΕΚΑΣ".

Με τις διατάξεις, όμως, του νέου αντιασφαλιστικού νόμου, που ψήφισε η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Βουλή στις 8.5.2016, τροποποιήθηκε σημαντικά προς τα κάτω το συνολικό ετήσιο ατομικό και οικογενειακό εισόδημα που προβλέπεται στην χαμηλότερη εισοδηματική κλίμακα για την παροχή του ΕΚΑΣ.

Κατά συνέπεια, όπως αναφέρει η εγκύκλιος του ΙΚΑ, για την υπαγωγή στο πρόγραμμα «Κατ’ Οίκον Φροντίδας Συνταξιούχων», το συνολικό ετήσιο φορολογητέο ατομικό εισόδημα δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των επτά χιλιάδων διακοσίων δέκα έξι (7.216,00) ευρώ από 9.884,11 ευρώ που ίσχυε μέχρι τώρα, ή το οικογενειακό, το ποσό των ένδεκα χιλιάδων (11.000,00) ευρώ, από 15.380,90 που ίσχυε μέχρι τώρα, όπως προβλέπει η παραπάνω νομοθετική διάταξη.

Από την εγκύκλιο του ΙΚΑ επισημαίνεται πως οι παραπάνω οδηγίες έχουν εφαρμογή και για εκκρεμείς αιτήσεις δικαιούχων, που έχουν υποβληθεί μέχρι την κοινοποίηση της, αλλά και γι’ αυτούς για τους οποίους έχουν εκδοθεί εγκριτικές αποφάσεις.

Στο πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» εντάσσονταν μέχρι τώρα οι συνταξιούχοι λόγω γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου όλων των φορέων κυρίας ασφάλισης καθώς και οι ανασφάλιστοι υπερήλικες του ΟΓΑ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πρόσκαιρα ή μόνιμα προβλήματα υγείας ή αναπηρίας και πληρούν σωρευτικά κριτήρια, που σχετίζονται με την ηλικία, το εισόδημα, την οικογενειακή κατάσταση, την κατάσταση της υγείας και την πρόσκαιρη ή μόνιμη εξάρτηση κάθε συνταξιούχου. Συνολικά οι δικαιούχοι του προγράμματος «βοήθεια στο σπίτι» ήταν μέχρι σήμερα 130.000 και απασχολούνταν σε αυτό 3.500 εργαζόμενοι.

Το πιο απάνθρωπο είναι ότι με βάση τα νέα εισοδηματικά κριτήρια για το ΕΚΑΣ, που ισχύουν ως προϋπόθεση για την ένταξη των ΑμεΑ στο πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι, αποκλείονται από αυτό και οι περισσότεροι από όσους και όσες από αυτούς ήταν ενταγμένοι σε αυτό.

O επερχόμενος μαρασμός και σταδιακός θάνατος, όπως όλα δείχνουν, του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», θα σημάνει τον κοινωνικό αποκλεισμό, το στιγματισμό αλλά ακόμα και τον εγκλεισμό ή και θανατηφόρα ατυχήματα μεταξύ των 130.000 χιλιάδων συνανθρώπων μας, οι οποίοι εξυπηρετούνταν από τις υπηρεσίες του προγράμματος.

Επίσης θα σημάνει και κίνδυνο για τις θέσεις εργασίας των 3.800 εργαζομένων σε αυτό, οι οποίοι/ες παραμένουν σε εργασιακή ανασφάλεια και πολιτική ομηρία με συνεχείς συμβάσεις ορισμένου χρόνου εδώ και 15 χρόνια.

Ειδικά, δε, που στη σημερινή συγκυρία των Μνημονίων της ανθρωποκτόνου λιτότητας, όλα δείχνουν ότι αυξάνονται καθημερινά οι κοινωνικές ανάγκες για την ύπαρξη προγραμμάτων ανοιχτών δομών περίθαλψης, όπως το "Βοήθεια στο Σπίτι", που, αντί να περικοπούν, θα έπρεπε να χρηματοδοτηθούν, να επεκταθούν, να καταβληθούν άμεσα τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων σε αυτά και να μπει ένα τέλος στην εργασιακή ανασφάλειά τους.

Το μέτρο αυτό είναι ένα από τα πολλά, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πήρε με τη στήριξη της μνημονιακής «αντιπολίτευσης» σε βάρος των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων, στα πλαίσια των δεσμεύσεων της με το τρίτο μνημόνιο, δείχνοντας μία ταξική μονομέρεια σε βάρος τους, τη στιγμή που θεσπίζει νέα προνόμια και δυνατότητες κερδοφορίας στο εγχώριο και διεθνές μεγάλο κεφάλαιο.

Ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού και σίγουρα θα βρει τον τρόπο να εκφραστεί κινηματικά και πολιτικά και να σαρώσει στο διάβα του και τα καταστροφικά μνημόνια και όσους τα υπηρετούν ή τα στηρίζουν, που οι πολιτικές ημέρες τους είναι μετρημένες.

Να ανακληθεί τώρα ο απάνθρωπος αποκλεισμός αποκλεισμός δεκάδων χιλιάδων χαμηλοσυνταξιούχων, Ανασφάλιστων και ΑΜΕΑ από την «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ».

Δήλωση Δημήτρη Στρατούλη, μέλους της ΠΓ της ΛΑ.Ε, μετά από συνάντηση του με εργαζόμενους στο «Βοήθεια στο Σπίτι».

«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τα νέα πολύ αυστηρότερα εισοδηματικά κριτήρια, που θέσπισε με τον πρόσφατο αντιασφαλιστικό νόμο για την σταδιακή και ταυτόχρονα οριστική κατάργηση του ΕΚΑΣ, επειδή αυτά πλέον ισχύουν και για όσους χαμηλοσυνταξιούχους, υπερήλικες ανασφάλιστους του ΟΓΑ και ΑμεΑ εντάσσονταν στο πρόγραμμα κοινωνικής στήριξης «βοήθεια στο σπίτι», αποκλείει άμεσα από αυτό δεκάδες χιλιάδες από αυτούς. Κατά συνέπεια τους οδηγεί σε πλήρη οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, σε κοινωνικό αποκλεισμό, περιθωριοποίηση και κίνδυνο για την υγεία και την ίδια τη ζωή τους.

Το μέτρο αυτό είναι βάρβαρο και απάνθρωπο και πρέπει άμεσα να ανακληθεί, όπως επίσης μπορεί και πρέπει με τον αγώνα των κοινωνικά αδύναμων λαϊκών στρωμάτων και όλου του λαού να ανατραπούν οι ανθρωποκτόνες μνημονιακές πολιτικές και όσοι τις εφαρμόζουν και τις στηρίζουν».