Η αθώωση Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

Πώς ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς που χαρακτηρίστηκε από το ΝΑΤΟ «χασάπης των Βαλκανίων» και δικαιώθηκε στη Χάγη έγινε θύμα της δυτικής προπαγάνδας, ο «Σλόμπο» δεν ευθυνόταν για την εθνοκάθαρση που έγινε στη Βοσνία, αλλά στην πραγματικότητα είχε εναντιωθεί....



«Είναι εγκληματίας πολέμου», «προκάλεσε γενοκτονία στη Βοσνία», «είναι φονιάς, είναι ο χασάπης των Βαλκανίων». Αυτοί δεν είναι παρά μερικοί μόνο από τους δεκάδες χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν απροκάλυπτα από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης της Δύσης, για τη δαιμονοποίηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς· ενός απολύτως δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη, μιας χώρας στην οποία περισσότερα από 20 πολιτικά κόμματα λειτουργούν απολύτως ελεύθερα σεβόμενα τους νόμους και το Σύνταγμα. Ενας ηγέτης τον οποίον όμως οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης με «μακρύ χέρι» το ΝΑΤΟ επιθυμούσαν και κατάφεραν τελικά να τον βγάλουν από τη μέση με απώτερο σκοπό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - που ενωμένη μάλλον δεν βόλευε τα δυτικά γεωπολιτικά σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.

Τελικά ο «εγκληματίας πολέμου» Μιλόσεβιτς, ο οποίος σύρθηκε στα διεθνή δικαστήρια «για να πληρώσει για τη γενοκτονία στη Βοσνία», κρίθηκε αθώος από το Δικαστήριο της Χάγης, αν και ο ίδιος δεν πρόλαβε να χαρεί την απονομή δικαιοσύνης, καθώς πέθανε στο κελί της φυλακής όπου κρατούνταν πριν από 10 χρόνια. Μια είδηση που πέρασε όμως στα «ψιλά» και δεν έπαιξε στο διεθνές δελτίο ειδήσεων.

Στον Μιλόσεβιτς αναφέρθηκε ωστόσο μέσα από μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάλυσή του το Ron Paul Institute σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας αρχικά στοχοποιήθηκε, στη συνέχεια δαιμονοποιήθηκε κι εν τέλει εξοντώθηκε από τη Δύση. «Τα τελευταία 20 τόσα χρόνια σχολιαστές νεοσυντηρητικοί και φιλελεύθεροι, αυθεντίες, έχουν να μας πουν σε κάθε δυνατή ευκαιρία ότι ο Μιλόσεβιτς ήταν ένας δικτάτορας και ευθύνεται για τη γενοκτονία στα Βαλκάνια τη δεκαετία του 1990. Η προπαγάνδα του ΝΑΤΟ είπε τα ίδια και σε μια άλλη περίπτωση στο Ιράκ το 2003, με αποτέλεσμα σήμερα στη χώρα να επικρατεί το χάος» τόνιζε η ανάλυση.

Το Ron Paul Institute υπενθύμιζε και τη σπουδή του CNN να χαρακτηρίζει τη δίκη Μιλόσεβιτς ως «πιο σημαντική... ακόμη και από τη Δίκη της Νυρεμβέργης», ενώ υπογράμμιζε ότι «όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει τη γραμμή του ΝΑΤΟ ήταν χαρακτηρισμένος υποστηρικτής των εγκλημάτων του Μιλόσεβιτς ή και, ακόμη χειρότερα, αρνητής της γενοκτονίας». Παρ' όλα αυτά όμως και παρά τη δημοσιότητα γύρω από τη «δίκη του αιώνα», σύντομα φάνηκε ότι η δίωξη είχε πολλά κενά.

Οι μακάβριοι ισχυρισμοί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για γενοκτονία αποδείχθηκαν τελικά... ψευδείς. Αντίθετα ο «Σλόμπο» δεν ευθυνόταν για την εθνοκάθαρση που έγινε στη Βοσνία, αλλά στην πραγματικότητα είχε εναντιωθεί.
dimokratianews.gr

Euronews: «Πούτιν-Ερντογάν: Επίσημη αρχή αποκατάστασης των σχέσεων» (vid)

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για πολλούς λόγους επέλεξε να κάνει στην Ρωσία το πρώτο του ταξίδι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εις βάρος του...



Στην Αγία Πετρούπολη γράφεται το νέο κεφάλαιο των σχέσεων ανάμεσα στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας για πολλούς λόγους επέλεξε να κάνει στην Ρωσία το πρώτο του ταξίδι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εις βάρος του.

Αφενός για να ευχαριστήσει τον «φίλο» του, όπως απεκάλεσε πολλάκις τον Πούτιν, αφετέρου για να στείλει μηνύματα στην Δύση, την οποίαν θεωρεί ότι υποκίνησε την ανατροπή του.

«Πραγματικά περάσαμε μέσα από μερικές πολύ δύσκολες στιγμές στις σχέσεις των δύο κρατών. Αλλά όλοι μοιραζόμαστε την θέληση να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες προς όφελος των πολιτών μας», τόνισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας έκανε λόγο για την οικονομική ζημία από το πάγωμα των σχέσεων τους τελευταίους μήνες, αισιοδοξώντας ότι τάχιστα θα αναπληρωθεί.

«Οι διμερείς εμπορικές σχέσεις έφθαναν στα 35 δις δολάρια και με αυτά τα γεγονότα έπεσαν στα 27 δις δολάρια. Ωστόσο αυτήν την χρονιά στοχεύουμε να φθάσουμε στα 100 δις δολάρια και είμαστε αποφασισμένοι να πιάσουμε τον στόχο», ανέφερε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Οι δύο ηγέτες έχουν καταρτίσει έναν οδικό χάρτη για την ενίσχυση των σχέσεων και των συναλλαγών ανάμεσα στις δύο χώρες σε βάθος τριετίας προκειμένου να αποτελέσουν παράγοντα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Νέα παρακράτηση 6% σε όλες τις κύριες συντάξεις γαι την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!

Μία ακόμη περικοπή στις συντάξεις, μέσω του υπολογισμού της εισφοράς 6% υπέρ ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο άθροισμα των καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων, θα δουν χιλιάδες συνταξιούχοι στο τέλος Αυγούστου, σύμφωνα με την έντυπη Καθημερινή, καθώς εκδόθηκε από το υπουργείο Εργασίας η σχετική εγκύκλιος...


Μία ακόμη περικοπή στις συντάξεις, μέσω του υπολογισμού της εισφοράς 6% υπέρ ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο άθροισμα των καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων, θα δουν χιλιάδες συνταξιούχοι στο τέλος Αυγούστου, καθώς εκδόθηκε από το υπουργείο Εργασίας η σχετική εγκύκλιος. Πριν από την ψήφιση του «νόμου Κατρούγκαλου» η συγκεκριμένη εισφορά υπολογιζόταν επί του ποσού μιας κύριας σύνταξης. Πλέον, ο νόμος ορίζει ότι σε περίπτωση που ο δικαιούχος λαμβάνει περισσότερες από μία κύριες συντάξεις, η εισφορά υπολογίζεται στο άθροισμα των καταβαλλόμενων ποσών. Μάλιστα, η επιβολή της νέας αυτής εισφοράς που θα οδηγήσει σε ισόποση μείωση της δεύτερης κύριας σύνταξης, θα εφαρμοστεί αναδρομικά από την 1η Ιουλίου. «Τυχεροί» θεωρούνται οι χαμηλοσυνταξιούχοι που έχασαν το ΕΚΑΣ (για ποσά άνω των 30 ευρώ τον μήνα), οι οποίοι απαλλάσσονται από τη συγκεκριμένη παρακράτηση.

Αναλυτικά, με εγκύκλιο που εστάλη στα ασφαλιστικά ταμεία, ξεκαθαρίζεται ότι από 1/7/2016 η εισφορά υγειονομικής περίθαλψης υπέρ ΕΟΠΥΥ καθορίζεται σε ποσοστό 6%, και υπολογίζεται επί του καταβαλλόμενου ποσού κύριας σύνταξης, αφού αφαιρεθούν τα ποσά που αντιστοιχούν στην εισφορά αλληλεγγύης των μνημονιακών νόμων του 2010 και του 2011. Σε περίπτωση συρροής περισσότερων της μιας κύριων συντάξεων στο ίδιο πρόσωπο, το 6% υπολογίζεται στο άθροισμα των καταβαλλόμενων συντάξεων, συμπεριλαμβανομένων τόσο της ειδικής προσαύξησης των συνταξιούχων του ΤΣΜΕΔΕ όσο και της προσαύξησης των μονοσυνταξιούχων του ΤΣΑΥ.

Ενδέχεται μάλιστα η παρακράτηση για τις ίδιες παροχές να είναι «πολλαπλή», καθώς ο νόμος ορίζει ότι στην περίπτωση κατά την οποία οι συνταξιούχοι λαμβάνουν σύνταξη και αποδοχές από εργασία, θα παρακρατείται τόσο η εισφορά από τις συντάξεις όσο και η εισφορά από τον μισθό.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, ως καταβαλλόμενο ποσό κύριας σύνταξης, επί του οποίου υπολογίζεται η εισφορά, θεωρείται:

α) Για τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις, καθώς και γι’ αυτές που θα υπολογιστούν με τον παλαιό τρόπο, το ακαθάριστο ποσό σύνταξης μετά των πάσης φύσεως προσαυξήσεων (επίδομα τέκνων, συζύγου), επιδόματος απόλυτης αναπηρίας ή εξωιδρυματικού επιδόματος, ειδικής προσαύξησης ΤΣΜΕΔΕ και της προσαύξησης μονοσυνταξιούχων ΤΣΑΥ, αφού πρώτα αφαιρεθούν όλες οι κρατήσεις και πριν από τον υπολογισμό του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ).

β) Για τις συντάξεις που θα υπολογιστούν με βάση τον νέο τρόπο υπολογισμού (Νόμος Κατρούγκαλου), το συνολικό ποσό που προκύπτει από το άθροισμα των επιμέρους ποσών εθνικής, ανταποδοτικής σύνταξης και προσωπικής διαφοράς, συμπεριλαμβανομένου του επιδόματος απόλυτης αναπηρίας και του εξωιδρυματικού επιδόματος. Από το συνολικό αυτό ακαθάριστο ποσό αφαιρούνται τα ποσά της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων του 2010 και του 2011 και επιβάλλεται εισφορά πριν από τον υπολογισμό του ΦΜΥ.

Να σημειωθεί ότι από 1ης Ιανουαρίου 2016 παρακρατείται εισφορά 6% υπέρ ΕΟΠΥΥ και από τις επικουρικές συντάξεις, και μάλιστα εξ αρχής ο νομοθέτης στις περιπτώσεις αυτές προέβλεψε τον υπολογισμό της επί του αθροίσματος επικουρικών συντάξεων, αφού αφαιρεθεί το ποσό που αντιστοιχεί στην Ειδική Εισφορά Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης του 2011. 

Εισφορά 6% επιβάλλεται και στους συνταξιούχους των ταμείων επαγγελματικής υποχρεωτικής ασφάλισης καθώς και των ταμείων Αλληλοβοηθείας. Αντίθετα, δεν παρακρατείται εισφορά σε συνταξιούχους που υπάγονται για υγειονομική περίθαλψη σε φορείς εκτός του ΕΟΠΥΥ. Οπως επίσης, απαλλάσσονται από την παρακράτηση εισφοράς για υγειονομική περίθαλψη όλοι όσων κόπηκε το ΕΚΑΣ, πάνω από 30 ευρώ μηνιαίως.
πηγή: Καθημερινή

Χρυσό μετάλλιο η Άννα Κορακάκη στα 25 μέτρα αεροβόλο πιστόλι!

Η Άννα Κορακάκη έγραψε Ιστορία απόψε στο Ολυμπιακό Κέντρο Σκοποβολής του Ρίο ντε Τζανέιρο, καθώς έγινε η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κατακτά δύο μετάλλια στην ίδια διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων!



Η γαλανόλευκη κυμάτισε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου. Η Αννα Κορακάκη, στέφθηκε χρυσή Ολυμπιονίκης στο πιστόλι 25 μέτρων νικώντας στον τελικό 8-6 τη Γερμανίδα Μόνικα Καρς...

Η Άννα Κορακάκη έγινε πλέον η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που πήρε δύο μετάλλια στην ίδια διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ στα αγωνίσματα των ανδρών παρόμοια επιτεύγματα είχαν καταφέρει ο Κώστας Τσικλητήρας (στίβος, 1908, 1912) και οι Γιάννης Φραγκούδης και Γιώργος Ορφανίδης (σκοποβολή, 1896).

Συγκλονιστική η Άννα Κορακάκη στην πρώτη παρουσία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες! Η 20χρονη πρωταθλήτρια της σκοποβολής, δύο ημέρες μετά το χάλκινο στο αεροβόλο πιστόλι 10μ, σε έναν αγώνα θρίλερ σήμερα στο πιστόλι 25μ, με αντίπαλο την Γερμανίδα Μόνικα Καρς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και ανέβασε την Ελλάδα στην κορυφή του κόσμου!


Συγχαρητήρια του ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλου


«Η χρυσή ολυμπιακή επιτυχία σου, πραγματικά κορυφαίο αθλητικό επίτευγμα, κάνει υπερήφανη την Πατρίδα μας» αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στην Άννα Κορακάκη για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στα 25μ. στο αεροβόλο πιστόλι στο άθλημα της σκοποβολής .

«Μαζί με τα συγχαρητήριά μου σου εύχομαι με την ίδια δύναμη και την ίδια ακρίβεια να επιτυγχάνεις όλους τους στόχους της ζωής σου. Θερμούς χαιρετισμούς και ανάλογα συγχαρητήρια στον άξιο Πατέρα σου» αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Εκτός από το συγχαρητήριο τηλεγράφημα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος επικοινώνησε και τηλεφωνικά με την χρυσή ολυμπιονίκη Άννα Κορακάκη, την οποία και συνεχάρη, τόσο την ίδια όσο και τον πατέρα της.

 O Αλ. Τσίπρας για τη χρυσή νίκη της Άννας Κορακάκη


«Οι σπουδαίες ικανότητες και η επιμονή σου, σε οδήγησαν στην κορυφή! Θερμά συγχαρητήρια, 'Αννα!», αναφέρει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε ανάρτηση του στο twitter για το χρυσό μετάλλιο της 'Αννας Κορακάκη.

''ΠΑΝΙΚΟΣ'' για την Τουρκία σε ΗΠΑ και Ισραήλ

Και ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έχει δει κανέναν δυτικό ηγέτη, ούτε και έχει κλειστεί τέτοια συνάντηση, ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Αγία Πετρούπολη, όπου θα συναντήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μια συνάντηση που και μόνο το συμβολικό βάρος της καθιστά περιττό το σχόλιό μας.... 



του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*

Το Grexit φοβόντουσαν, Brexit τους προέκυψε. Την Ελλάδα φοβόντουσαν μην στραφεί πιεζόμενη από τους εταίρους της προς τη Μόσχα (1), για Turexit (από το ΝΑΤΟ) μιλάνε ήδη δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου!

Ο ηγέτης ενός από τα σημαντικότερα μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας κατηγορεί σχεδόν ανοιχτά την Ουάσιγκτων ότι οργάνωσε πραξικόπημα και , πιθανώς, τη δολοφονία του, κατηγορίες απέναντι στις οποίες δεν υπάρχει ουσιαστική απάντηση από πλευράς Δύσης, που μοιάζει να τελεί σε κατάσταση μεγάλης αμηχανίας και σύγχυσης.

Και ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έχει δει κανέναν δυτικό ηγέτη, ούτε και έχει κλειστεί τέτοια συνάντηση, ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Αγία Πετρούπολη, όπου θα συναντήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μια συνάντηση που και μόνο το συμβολικό βάρος της καθιστά περιττό το σχόλιό μας.

Αξιόπιστες πληροφορίες από πολύ καλά ενημερωμένους διπλωματικούς κύκλους σε ΗΠΑ και Ισραήλ, αναφέρουν ότι και οι δύο χώρες εξετάζουν τώρα επειγόντως, σε ανώτατο επίπεδο, το ζήτημα του πως θα αποτρέψουν/αντιμετωπίσουν το (δυνητικά καταστροφικό για τα συμφέροντά τους) ενδεχόμενο μιας στρατηγικής προσέγγισης Ρωσίας και Τουρκίας!

Μια τέτοια προσέγγιση, αν σημειωθεί, εμφανίζει δύο μείζονες κινδύνους, στρατηγικής τάξης, για τα δυτικά και ισραηλινά συμφέροντα, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές:

να οδηγήσει σε μια συσπείρωση Τουρκίας, Ιράν, Ρωσίας και Συρίας (‘Ασαντ), που θα ανέτρεπε όλη τη διάταξη των δυνάμεων στη Μέση Ανατολή
να προκαλέσει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία του ΝΑΤΟ (επηρρεάζοντας εμμέσως, αλλά πολύ σημαντικά και την ΕΕ)
Το Μεγάλο Παιχνίδι

Προφανώς δεν είμαστε ακόμα εκεί και για να φτάσουμε θα χρειαστεί η επιβεβαίωση της πολιτικής βούλησης Μόσχας και ‘Αγκυρας να τολμήσουν τέτοιο βήμα.

Δεν πρέπει εξάλλου κανείς να ξεχνάει και τις μεγάλες διαφορές ως προς τη Συρία μεταξύ ‘Αγκυρας και Μόσχας, ούτε και τις βαθιές ιστορικές διαφορές που οδήγησαν σε οκτώ πολέμους την Τουρκία και τη Ρωσία κατά το παρελθόν και κατέστησαν εντέλει ασταθείς όλες τις μεγάλες ρωσοτουρκικές προσεγγίσεις του παρελθόντος. ‘Οπως του Κεμάλ με τον Λένιν, του Οζάλ με τον Γκορμπατσώφ και τον Γέλτσιν, αλλά και του ίδιου του Ερντογάν με τον Πούτιν. Η ‘Αγκυρα, αφού εξασφάλισε τη ζωτική για την ίδια ρωσική συνδρομή, κατέληξε πάντα στο παρελθόν στη “δυτική αγκαλιά”. Κι ο ίδιος ο Ερντογάν δεν στάθηκε πιστός σε καμιά από τις συμμαχίες που συνήψε στο παρελθόν.

Τώρα όμως, οι πιο ριζοσπάστες και αποφασιστικοί από τους συμβούλους του, που εκφράζονται μέσω της εφημερίδας “Γενί Σαφάκ”, του λένε ότι δεν έχει άλλο δρόμο από το να πολεμήσει τους “Σταυροφόρους” – και μόνο συμμαχώντας με τη Μόσχα θα μπορούσε να διανοηθεί κάτι τέτοιο.

Ανασφαλής όσο ποτέ άλλοτε, αφού διαπίστωσε ότι ούτε ο διορισμένος από τον ίδιο αρχηγός της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ δεν τον ειδοποίησε για το επικείμενο πραξικόπημα, με την πολιτική του βάση (τον τουρκικό ισλαμισμό) σε κατάσταση εμφύλιας σύρραξης μεταξύ “γκιουλενικών” και ρευμάτων εμπνεόμενων από τους σουφί, ο Ερντογάν κυττάει τώρα το περιβάλλον του και διερωτάται ποιός θα είναι ο επόμενος Βρούτος.

Απολαμβάνει, όσο μπορεί να κρίνει κανείς εκ του μακρόθεν, πολύ μεγάλης λαϊκής υποστήριξης, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι διαθέτει επαρκώς δομημένη πολιτική δύναμη να τον στηρίξει. Προφανώς, γνωρίζει ότι μια σύγκρουση με τη Δύση θα συνεπιφέρει τρομερούς κινδύνους για τον ίδιο και τη χώρα του. Αλλά πιθανώς νοιώθει ότι τον έχουν ήδη ξεγράψει κι ότι δεν έχει άλλο δρόμο από μια συμμαχία με τη Ρωσία.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια “στροφή” της ‘Αγκυρας θα συναντήσει επίσης τη σφοδρότατη αντίθεση της Δύσης και εναντίον του Ερντογάν και εναντίον της Τουρκίας, που θα μπορούσε να πάρει και οικονομικές μορφές αλλά και να οδηγήσει σε υποστήριξη κάθε αντιπάλου του (της).

Η αχίλλειος πτέρνα του Ερντογάν παραμένει το κουρδικό κίνημα. Στην πραγματικότητα, ούτε το τουρκικό κράτος μπορεί να νικήσει με στρατιωτικά μέσα τους Κούρδους, ούτε οι Κούρδοι να αποσπάσουν αυτό που θέλουν με τέτοια μέσα. Οι σχέσεις ‘Αγκυρας και Κούρδων είναι το “εσωτερικό κλειδί” για το μέλλον της Τουρκίας.

Προς το παρόν το διακύβευμα στις σχέσεις Ουάσιγκτων και ‘Αγκυρας είναι τόσο μεγάλο, που ο λύκος κυττάζει το θεριό και το θεριό τον λύκο. Αυτή όμως είναι μια εγγενώς ασταθής ισορροπία, που δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ.

Μια ιστορική υπενθύμιση για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Με την ευκαιρία, και σε ότι μας αφορά, ίσως είναι σκόπιμο να υπενθυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι η μελέτη όλων των ελληνοτουρκικών κρίσεων κατά τον 20ό αιώνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το σενάριό τους δεν γράφτηκε ούτε στην Αθήνα, ούτε στην ‘Αγκυρα, αλλά στο Λονδίνο, στην Ουάσιγκτων, ίσως και αλλού. Οι “εκτελεστές” ήταν εγχώριοι, όχι όμως οι σκηνοθέτες. Οι κρίσεις αυτές είχαν ως κύρια επιδίωξη τον έλεγχο της μίας χώρας από την άλλη, για λογαριασμό των επικυρίαρχων, αλλά και την επιβεβαίωση της στρατηγικής επικυριαρχίας των ΗΠΑ στη Μεσόγειο (έναντι της Βρετανίας και της ΕΕ). Καλό θα είναι ίσως επίσης, αντί να διαπληκτιζόμαστε αν έγινε εθνοκάθαρση ή γενοκτονία των Ποντίων, να θυμόμαστε ολόκληρη την αρκετά λησμονημένη ιστορία μας. Η Μικρασιατική Εκστρατεία, αφού έφτασε στον Σαγγάριο, κατέληξε με τα πληρώματα των αγγλικών και γαλλικών πλοίων να κόβουν τα χέρια των Ελλήνων που επιχειρούσαν να ανέβουν σε αυτά έξω από τη φλεγόμενη Σμύρνη.

Δηλητηριασμένες οι σχέσεις Δύσης-Τουρκίας

Παρά την εμφανή προσπάθεια αυτοσυγκράτησης του αμερικανικού παράγοντα, τα όσα έχουν ήδη ειπωθεί κυρίως από την τουρκική πλευρά, καθιστούν εξαιρετικά δυσχερή οποιαδήποτε αποκατάσταση του επιπέδου των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων στο ορατό μέλλον.

‘Αλλωστε και αυτά να μην υπήρχαν, επικρέμαται ένα πολύ απλό ερώτημα. Είναι δυνατόν να γίνει πραξικόπημα στην Τουρκία και να μην έχουν πάρει τίποτα χαμπάρι οι αμερικανικές, ισραηλινές και βρετανικές υπηρεσίες;

‘Οπως επισημάναμε άλλωστε σε προηγούμενο άρθρο μας (2), το πραξικόπημα είχε περίπου προαναγγελθεί από την ιστοσελίδα του νεοσυντηρητικού American Enterprise Institute, αλλά και από άρθρα που δημοσιεύτηκαν στο ευρείας κυκλοφορίας Newsweek και στα περιοδικά Foreign Affairs και Foreign Policy, τα εγκυρότερα στις ΗΠΑ στους τομείς εξωτερικής πολιτικής. Μια “θεωρία συνωμοσίας” που είχε διατυπωθεί προηγουμένως, αλλά που έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, είναι ότι η Τουρκία σπρώχτηκε στην κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, ακριβώς για να αποκοπεί από τη Ρωσία, προτού επιχειρηθεί η ανατροπή του Ερντογάν, με έναν κλασικό μηχανισμό που χρησιμοποιήθηκε πολλάκις (Σαντάμ στο Κουβέιτ, Μιλόσεβιτς στο Κόσοβο, Ιωαννίδης στην Κύπρο). (3)

Αλλά δεν χρειάζεται να προσφύγουμε σε “θεωρίες συνωμοσίας”. Υπενθυμίζουμε την επιεικώς “χλιαρή” αντίδραση του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, του (νεοσυντηρητικού) κ. Κέρρυ, που απέφυγε να καταδικάσει ευθέως το πραξικόπημα τις πρώτες ώρες μετά την εκδήλωσή του (ανάλογη θέση υιοθέτησε και η “Υπουργός Εξωτερικών” της ΕΕ Κυρία Μοργκερίνι, που έσπευσε να εκδώσει μια παραπλήσια δήλωση μερικά λεπτά μετά τον κ. Κέρρυ). Χρειάστηκε να περάσουν ακόμα δύο ώρες και να γείρει αποφασιστικά η πλάστιγγα υπέρ του κ. Ερντογάν, για να εμφανισθεί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αυτοπροσώπως και να στηρίξει την νόμιμη τουρκική κυβέρνηση.

‘Εκτοτε, δηλώσεις ανώτατων στρατιωτικών των ΗΠΑ που εξέφρασαν λύπη για τις συνέπειες της σύλληψης των ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζονταν, συνετέλεσαν στην εμπέδωση των τουρκικών υποψιών. Αλλά και η στάση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ήγειρε την καχυποψία της ‘Αγκυρας.

Ασφαλώς, το καθεστώς Ερντογάν και προ του πραξικοπήματος, πόρρω απείχε από το να πληρεί τις δημοκρατικές προδιαγραφές. Η κριτική στο έλλειμμα δημοκρατίας στην Τουρκία θα ήταν εξαιρετικά εύλογη και πριν και μετά το πραξικόπημα, από αυτό το σημείο όμως μέχρι να εμφανίζεται μια δυσανάλογη ανησυχία για τα μέτρα του Ερντογάν, εν σχέσει με το ίδιο το πραξικήπημα υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Πόσο μάλλον που είναι τελείως πρόσφατο το παράδειγμα των δυτικών εκστρατειών “υπέρ της δημοκρατίας” στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία, ώστε να καθιστά μάλλον αστεία αυτή τη συζήτηση. Αν η Τουρκία έχει έλλειμμα δημοκρατίας, προφανώς δεν είναι θεραπεία η επιβολή μιας στρατιωτικής δικτατορίας. Κανέναν άλλωστε δεν ενόχλησε υπέρμετρα ο αυταρχισμός του κ. Ενρτογάν, όσο ο Τούρκος ηγέτης εξυπηρετούσε.

Η εκδίκηση της Ιστορίας

Ξεκινήσαμε αυτή την ανάλυση, υπογραμμίζοντας ότι Grexit περίμεναν, Brexit τους βρήκε και Turexit τους απειλεί. Η Ιστορία συνηθίζει να στήνει τρομερές φάρσες σε όσους πιστεύουν ότι είναι οι παντοδύναμοι ιδιοκτήτες αυτηνής και των ανθρώπων. ‘Οταν παίζει κανείς με το Χάος, το αποτέλεσμα είναι εγγενώς απρόβλεπτο, όπως π.χ. δεν μπορεί να προβλεφθεί το που θα καταλήξει η μπίλια στο μπιλιάρδο.

Κατά βάθος αυτά συμβαίνουν για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Η ίδια κατάσταση εμφανίζεται συχνά στην ιατρική, όταν αντιμετωπίζει το σύμπτωμα, όχι όμως την υφέρπουσα αιτία. Το σύμπτωμα που καταστέλλει σε ένα σημείο του άρρωστου οργανισμού, εμφανίζεται με άλλη μορφή και πιο δριμύ κάπου αλλού.

Στην περίπτωση της Ευρώπης, η ελληνική κρίση ήταν αποτέλεσμα των ασκούμενων ευρωπαϊκών πολιτικών. Η καταστολή του ελληνικού “συμπτώματος”, με περισσότερη προσφυγή στις ευρωπαϊκές πολιτικές που το δημιούργησαν, οδηγεί σε επίταση της κρίσης, με πρώτο αποτέλεσμα στη Βρετανία.

Τα ίδια συνέβησαν και στη Μέση Ανατολή. Η μαζική “ανατίναξη” όλων των ισορροπιών της περιοχής, μετά την 11η Σπετεμβρίου και την εισβολή στο Ιράκ, μοιάζει τώρα να καταλήγει στο πιο απίθανο και απρόβλεπτο αποτέλεσμα: Tην πολύ πιθανή πλέον στρατηγική και οικονομική προσέγγιση Ρωσίας και Τουρκίας.

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, που την απέδωσαν μονομερώς σε σοβιετικά προβλήματα και όχι στη διάθεση της νομενκλατούρας να προσχωρήσει στην Δύση, ένα τμήμα των δυτικών ελίτ (και του ισραηλινού κατεστημένου) θεώρησαν ότι μπορούν να κάνουν περίπου ότι θέλουν. ‘Εχασαν το μεγάλο δάσκαλό τους, δηλαδή τον συγκροτημένο Εχθρό και μαζί το μέτρο και την ισορροπία τους.

Σημειώσεις ‘Οπως την καλούσε άλλωστε σχεδόν να το κάνει ο αρχιτέκτων της ευρασιατικής ολοκλήρωσης και σύμβουλος του Προέδου Πούτιν Σεργκέι Γκλάζιεφ, σε συνέντευξή του προς τον γράφοντα, όπου εκθείαζε τα πλεονεκτήματα τυχόν συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρασιατική ‘Ενωση. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παρόν, την άνοιξη του 2015
* Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Die Welt: «Η αδελφότητα των αυταρχικών»

Η σημερινή επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αγία Πετρούπολη σχολιάζεται ποικιλοτρόπως στον γερμανόφωνο τύπο, ενώ δεν λείπουν τα δημοσιεύματα για την προσφυγική κρίση και τις συνέπειές της...


«Απομάκρυνση από τη Δύση» βλέπει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου στην επίσκεψη φιλίας του Ερντογάν, την οποία σχολιάζει ως εξής στο θέμα της ημέρας: «Η επίσκεψη στην Αγία Πετρούπολη, η πρώτη μετά τη νύχτα του πραξικοπήματος, δεν θα μπορούσε να υποδηλώνει μεγαλύτερο συμβολισμό. Ο Ερντογάν δεν επισκέπτεται έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ ή την έδρα της συμμαχίας, στην οποία αν μη τι άλλο η Τουρκία συμμετέχει από το 1952. Πηγαίνει σε μία υπερδύναμη, με την οποία μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο βρισκόταν στα πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης, μετά την κατάρριψη ρωσικού στρατιωτικού αεροσκάφους στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας». 
Από την πλευρά της η Tageszeitung του Βερολίνου εστιάζει στην προσωπική σχέση των δύο ηγετών. «Η τουρκική γονυκλισία του Ιουλίου και η σημερινή επίθεση φιλίας στην Αγία Πετρούπολη δείχνουν ποιος έχει σήμερα το πάνω χέρι: ο Πούτιν. Για μία ακόμη φορά ο ηγέτης του Κρεμλίνου την έχει σκαπουλάρει: μετά από την Αίγυπτο και τα όποια υπολείμματα της Συρίας έρχεται τώρα και η Τουρκία να αναζητήσει την προσέγγιση με τη Μόσχα. Ακόμη και το Ισραήλ, αλλά και η Τεχεράνη βλέπουν το Κρεμλίνο ως έναν εν δυνάμει εταίρο. Η επιρροή της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή έχει αυξηθεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και χωρίς ιδιαίτερο κόπο».