Η οικονομία της εξωστρέφειας μας οδήγησε στη χειρότερη χρεοκοπία όλων των εποχών

Η Ελλάδα των μνημονίων και υπό καθεστώς κατοχής έχει μετατραπεί σε παράδεισο καρτέλ λαθρεμπόρων. Ειδικά στο πετρέλαιο, το καρτέλ των διυλιστηρίων στην Ελλάδα εξασφαλίζει τη νομιμοποίηση του μεγαλύτερου μέρους από το παράνομο πετρέλαιο που διακινείται από το Χαλιφάτο και τη Μέση Ανατολή....



του Δημήτρη Καζάκη*

Την ίδια ώρα που δαπανάμε πρωτοσέλιδα επί πρωτοσέλιδων και αναλύσεις επί αναλύσεων για την επίσκεψη Ομπάμα, η οποία αν και εθιμοτυπική ενός απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ, στην Ελλάδα πήρε διαστάσεις γεγονότος κοσμοϊστορικής σημασίας γιατί έτσι συμφέρει την προπαγάνδα του δοσιλογισμού και της εθελοδουλίας. Την ίδια ώρα που το επίσημο πολιτικό σκηνικό αναλώνεται σε ανούσιες συζητήσεις περί "ελάφρυνσης" του χρέους, με την προϋπόθεση βεβαίως ότι οι (αντί)μεταρρυθμίσεις που επιτάσσουν οι δανειστές θα συνεχιστούν μέχρι θανάτου του μέσου Έλληνα. Την ίδια ώρα που ανακοινώνονται διθυραμβικά ρυθμοί ανόδου του ΑΕΠ κι άλλα τέτοια παραμύθια, η κοινωνία συνθλίβεται κυριολεκτικά.

Μας έχουν μάθει να κοιτάμε τους βασικούς οικονομικούς δείκτες - ιδιαίτερα εκείνους που εμφανίζουν με τον πιο πλασματικό τρόπο την εικόνα της οικονομίας - αλλά να αδιαφορούμε για τους κοινωνικούς δείκτες. Θα έχουμε ανάπτυξη; Κι εννοούν θετικό ρυθμό ανόδου στο ΑΕΠ, ο οποίος κάλλιστα μπορεί να τροφοδοτείται από την άνοδο της πορνείας, του εγκλήματος και κάθε μορφής λαθρεμπορίας.

Θα προσελκύσουμε περισσότερες ξένες επενδύσεις; Κανείς όμως δεν βγάζει τσιμουδιά για το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία εδώ και πολλά χρόνια είναι κατεξοχήν χώρα εισροής ξένου κεφαλαίου, δηλαδή ξένων επενδύσεων. H καθαρή εισροή ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα το 2009 ήταν στο 87,5% του ΑΕΠ, ενώ το 2015 ανερχόταν στο 134,6% του ΑΕΠ. Σε τρέχουσες τιμές η καθαρή εισροή ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα το 2009 ανερχόταν σε 207,8 δις ευρώ, ενώ το 2015 ανήλθε στα 236,5 δις ευρώ.

Μάλιστα η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα της ευρωζώνης με τον υψηλότερο δείκτη καθαρής εισροής ξένου κεφαλαίου στην οικονομία της. Πρώτη ήταν και παραμένει η Ιρλανδία. Με άλλα λόγια η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, ιδίως του ευρώ και των μνημονίων, υπήρξε η πιο προσφιλής χώρα για τοποθετήσεις ξένου κεφαλαίου στην οικονομία της. Κι αυτό δεν το λέει κανείς. Απλά παπαγαλίζουν ό,τι χρειαζόμαστε ξένες επενδύσεις.

Πού πάνε όλα αυτά τα ξένα κεφάλαια; Εκεί όπου προσφέρεται το μεγαλύτερο κέρδος. Και πού προσφέρεται το μεγαλύτερο κέρδος; Στην κερδοσκοπία με το χρέος, τις ιδιωτικοποιήσεις και τα χαρτοφυλάκια της ελληνικής οικονομίας. Τι κέρδισε η ελληνική οικονομία από αυτή την αυξημένη ροή ξένου κεφαλαίου; Απολύτως τίποτε. Αντίθετα έχασε. Έχασε σε ρυθμούς ανόδου, σε εισόδημα, σε θέσεις εργασίας, σε παραγωγή και παραγωγικότητα.

Και δεν φτάνουν όλα τούτα μας λένε ότι η ελληνική οικονομία οφείλει να ενισχύσει την εξωστρέφειά της. Αυτό το επιμύθιο το ακούμε από τη δεκαετία του 1980. Τι εννοούν; Κάτι απλό και εξίσου ανόητο. Ό,τι το πρωτεύον για μια οικονομία είναι η ενίσχυση των εξαγωγών της.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτού του εξωστρεφούς μοντέλου, το οποίο βασίστηκε στην καθαρή εισροή ξένου κεφαλαίου και στις εξαγωγές; Απόλυτα καταστροφικό. Δημιούργησε μια εντελώς παρασιτική οικονομία μεταπρατισμού και φθηνής εργασίας, η οποία βασίζεται στις υπηρεσίες χαμηλής εξειδίκευσης και το εμπόριο όπου βασιλεύει κυριολεκτικά ως κράτος εν κράτει (imperium in imperio) το πιο ασύδοτο, τοκογλυφικό και σαράφικο τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης κι όχι μόνο. Όπου, όπως είναι απολύτως αναμενόμενο, δεν έχει παρά μόνο περιθωριακή θέση η παραγωγή και η παραγωγικότητα της εργασίας.

Αυτό το μοντέλο είχε ως βασική κινητήρια δύναμη το χρέος - εσωτερικό και εξωτερικό, δημόσιο και ιδιωτικό - και είχε σαν τελικό αναπόδραστο αποτέλεσμα την χρεοκοπία και την κατάρρευση. Αυτό το αποτέλεσμα ζούμε σήμερα εντός του ευρώ και της ΕΕ με τον χειρότερο και πιο αδιέξοδο τρόπο που θα μπορούσε ποτέ να το βιώσει μια οικονομία.

Κι όμως. Τα παπαγαλάκια του καθεστώτος κατοχής της πατρίδας μας, αλλά και των μνημονίων, επιμένουν: περισσότερη εξωστρέφεια. Όμως κανένας τους δεν μας λέει πώς όλα αυτά τα χρόνια της εξωστρέφειας - όπως αυτοί την καταλαβαίνουν - οδήγησαν το εξωτερικό εμπόριο της χώρας να χάνει έδαφος στο διεθνές εμπόριο. Ενώ τα τελευταία χρόνια του μνημονιακού καθεστώτος έχουν οδηγήσει ακόμη και τις εξαγωγές σε όλο και μεγαλύτερη κρίση.

Η Ελλάδα το 2015 σημείωσε συνολικές εξαγωγές της τάξης 28,2 δις δολαρίων. Περίπου 1 δις δολάρια περισσότερα από την Βουλγαρία. Το ύψος αυτών των εξαγωγών ήταν μειωμένο κατά 15,5% σε σχέση με το αντίστοιχο ύψος των εξαγωγών το 2011. Ενώ σημείωσαν μείωση πάνω από 21% σε σχέση με το 2014.

Το πρώτο εξάμηνο του 2016 οι συνολικές εξαγωγές στην Ελλάδα σημείωσαν περαιτέρω μείωση κατά 8% σε σχέση με το 2015, αλλά εμείς εκεί. Το μερίδιο των εξαγωγών στο ΑΕΠ της Ελλάδας κινείται γύρω στο 10%. Μέγεθος ασήμαντο για την κινητοποίηση της οικονομίας.

Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο απ' όλα είναι η διάρθρωση των ίδιων των εξαγωγών. Ποιες είναι οι κύριες κατηγορίες προϊόντων που εξάγει η ελληνική οικονομία;
  1. Πετρέλαιο: $ 8,4 δις (29,9% των συνολικών εξαγωγών)
  2. Αλουμίνιο: $ 1,6 δις (5,5%)
  3. Μηχανές, μηχανές, αντλίες: $ 1,4 δις (4,9%)
  4. Φαρμακευτική: $ 1,1 δις (4%)
  5. Πλαστικά: $ 1,1 δις (3,9%)
  6. Λαχανικά / παρασκευάσματα φρούτων: $ 1 δις (3,7%)
  7. Ηλεκτρονικός εξοπλισμός: $ 1 δις (3,6%)
  8. Φρούτα, ξηροί καρποί: $ 869.800.000 (3,1%)
  9. Ζώα / φυτικά λίπη και έλαια: $ 825.500.000 (2,9%)
  10. Ψάρια: $ 637.600.000 (2,3%)
Το 64% των συνολικών εξαγωγών της Ελλάδας είναι μόλις 10 βασικές κατηγορίες προϊόντων. Αυτό βέβαια που χτυπά στο μάτι είναι ότι σχεδόν το 30% των συνολικών εξαγωγών είναι "πετρέλαιο"! Από πού κι ως πού; Μήπως η Ελλάδα είναι πετρελαιοπαραγωγός χώρα και δεν το ξέρουμε; Μήπως διαθέτει πετροχημική βιομηχανία και εξάγει πετροχημικά προϊόντα; Ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Αυτό που συμβαίνει είναι εξαιρετικά απλό. Τα ιδιωτικά πλέον διυλιστήρια της χώρας ελληνοποιούν παράνομο πετρέλαιο και υγρά καύσιμα που εμπορεύονται συγκεκριμένοι εφοπλιστές και κατόπιν το εξάγουν ως "ελληνικό". Από τότε που ιδιωτικοποιήθηκαν τα κρατικά διυλιστήρια και σχηματίστηκε το καρτέλ διυλιστηρίων, το λαθρεμπόριο πετρελαίου και καυσίμων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Η Ελλάδα των μνημονίων και υπό καθεστώς κατοχής έχει μετατραπεί σε παράδεισο καρτέλ λαθρεμπόρων. Ειδικά στο πετρέλαιο, το καρτέλ των διυλιστηρίων στην Ελλάδα εξασφαλίζει τη νομιμοποίηση του μεγαλύτερου μέρους από το παράνομο πετρέλαιο που διακινείται από το Χαλιφάτο και τη Μέση Ανατολή. Ενώ οι τράπεζες της Κύπρου είναι εκείνες που κατά κύριο λόγο ξεπλένουν το χρήμα.

Μόνο δύο κατηγορίες προϊόντων εκτιμάται ότι αυξήθηκαν σε αξία για τις ελληνικές εξαγωγές από το 2011 έως το 2015. Τα ζωικά, φυτικά λίπη και έλαια, τα οποία ανήλθαν κατά 53%, ενώ οι ελληνικές εξαγωγές μηχανημάτων αυξήθηκαν κατά 30%. Η αύξηση της πρώτης κατηγορίας οφείλεται κατά κύριο λόγο σε μεταπρατική δραστηριότητα, η οποία με τη σειρά της αυξάνει τις αντίστοιχες εισαγωγές. Ενώ η αύξηση των εξαγωγών μηχανημάτων οφείλεται στη μαζική εκποίηση μηχανημάτων, βιοτεχνικού και βιομηχανικού εξοπλισμού από τις χιλιάδες επιχειρήσεις που έβαλαν και βάζουν λουκέτο στην Ελλάδα.

Αυτό το μοντέλο έφαγε οριστικά τα ψωμιά του. Οδήγησε την ελληνική οικονομία στη χειρότερη ύφεση της ιστορίας της, σε χρεοκοπία και κατάρρευση. Επιβάλλεται λοιπόν να αλλάξει ριζικά.

Δημοσιεύτηκε στην kontranews, στις 20/11/2016.
Δημήτρης Καζάκης είναι Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.

«Καμπανάκι» για Τουρκία από το Ευρωκοινοβούλιο

Το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία αναμένεται να ζητήσει αυτήν την εβδομάδα, εκτός απροόπτου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο....



Το επικριτικό (αλλά μη δεσμευτικό) ψήφισμα των ευρωβουλευτών για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας αναμένεται την Πέμπτη. Αφορμή για την κίνηση αυτή, σύμφωνα με το δημοσίευμα της DW, ήταν το τελευταίο κύμα μαζικών συλλήψεων στην Τουρκία, καθώς και η ιδιαίτερα επικριτική για την Άγκυρα έκθεση προόδου της Κομισιόν. Επιπλέον, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς είχε ακυρώσει προ ημερών προγραμματισμένη επίσκεψη αντιπροσωπείας στην Άγκυρα, καθώς οι τουρκικές αρχές απαγόρευσαν την είσοδο στη χώρα της Ολλανδής Κάτι Πίρι, εισηγήτριας του Ευρωκοινοβουλίου για τις σχέσεις με την Τουρκία.

Ο ίδιος ο Μάρτιν Σουλτς φέρεται να μην προκρίνει το «πάγωμα» των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, το σχετικό αίτημα υποστηρίζουν πλέον οι περισσότερες πολιτικές ομάδες του Κοινοβουλίου, υπογραμμίζοντας πάντως ότι δεν πρόκειται για οριστική διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, αλλά για ένα προειδοποιητικό μήνυμα προς την Τουρκία. Μιλώντας στους δημοσιογράφους την Τρίτη ο Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής της Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, κάλεσε τους υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ να λάβουν και επίσημα σχετική απόφαση σε προσεχή συνάντησή τους. Κατά τα ισχύοντα, η απόφαση λαμβάνεται εφόσον την εγκρίνουν 16 από τα 28 κράτη-μέλη, εκπροσωπώντας τουλάχιστον το 65% του συνολικού πληθυσμού της Ένωσης.

Υπό συζήτηση και άλλες κυρώσεις;


Από την πλευρά της η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Γκαμπριέλε Τσίμερ, κάνει λόγο ακόμη και για επιπλέον βήματα κατά της Άγκυρας, όπως η ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων σε κρατικούς φορείς και εκπροσώπους της τουρκικής κυβέρνησης. Πάντως η άποψη αυτή δεν φαίνεται να βρίσκει σύμφωνους τους περισσότερους ευρωβουλευτές. «Δεν θέλουμε να προδώσουμε τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στην Τουρκία. Θέλουμε όμως να στείλουμε και ένα μήνυμα στον Ερντογάν. Με αυτήν την απόφαση του λέμε ότι ‘δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσιʼ», δηλώνει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής των ευρωπαίων σοσιαλιστών στο Στρασβούργο Τζιάνι Πιτέλα.

Με αυτήν την ευκαιρία, ο Μάνφρεντ Βέμπερ στρέφει τα πυρά του και προς τον βρετανό υπουργό Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον, με αφορμή την πρόσφατη δήλωση του τελευταίου πως θα «κάνει ό,τι μπορεί, ώστε να γίνει η Τουρκία μέλος της ΕΕ». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση βρετανού δημοσιογράφου, ο γερμανός πολιτικός έκανε λόγο για «απίστευτη πρόκληση» του Τζόνσον και κάλεσε τη βρετανική κυβέρνηση να σταματήσει τις παρεμβάσεις στο ζήτημα αυτό, καθώς, όπως επισημαίνει είναι «στοιχειώδες» να μην διεκδικεί λόγο και δικαίωμα συναπόφασης ένα κράτος μέλος που έχει δηλώσει ότι είναι αποφασισμένο να εγκατελείψει την ΕΕ.
Γιάννης Παπαδημητρίου/DW

Aκρα ευτέλεια που γεννάει ελπίδα

Mέχρι τώρα ήταν δύσκολο να διανοηθεί κανείς ότι δυο υποψήφιοι για τη θέση του «πλανητάρχη», του διαχειριστή της ζωής ή του θανάτου εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, της σωτηρίας ή του πυρηνικού αφανισμού της έμβιας ύλης πάνω στον πλανήτη, δυο υποψήφιοι για τέτοιες ιλιγγιώδεις ευθύνες, θα κοκορομαχούσαν μπροστά στα μάτια όλης της οικουμένης σαν δυο τυχάρπαστα λούμπεν ανθρωπάρια...



του Χρήστου Γιανναρά *

Σ​​την περίπτωση των πρόσφατων προεδρικών εκλογών στις HΠA, η προεκλογική περίοδος αποτέλεσε ιστορικό γεγονός με σημασία ασυγκρίτως μεγαλύτερη από το αποτέλεσμα της εκλογής.

Προέδρους εξόφθαλμα προβληματικούς τους τιθασεύουν οι θεσμοί και οι λειτουργίες του δημόσιου βίου στις HΠA, τους καθιστούν ακίνδυνους για το «σύστημα». Bέβαια, η αβλαβοποίηση αφορούσε ώς τώρα προέδρους με καταφανή ολιγόνοια, όχι με απροσχημάτιστο τραμπουκισμό. Ωστόσο το «σύστημα» μοιάζει ότι μπορεί να εγγυηθεί τη «σώφρονα» λειτουργία του προεδρικού θεσμού.

Aντίθετα, η προεκλογική περίοδος συνιστούσε ιστορικό ορόσημο δηλωτικό νομοτελειακών εξελίξεων του πολιτισμικού «παραδείγματος». Mέχρι τώρα ήταν δύσκολο να διανοηθεί κανείς ότι δυο υποψήφιοι για τη θέση του «πλανητάρχη», του διαχειριστή της ζωής ή του θανάτου εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, της σωτηρίας ή του πυρηνικού αφανισμού της έμβιας ύλης πάνω στον πλανήτη, δυο υποψήφιοι για τέτοιες ιλιγγιώδεις ευθύνες, θα κοκορομαχούσαν μπροστά στα μάτια όλης της οικουμένης σαν δυο τυχάρπαστα λούμπεν ανθρωπάρια. Θα έβγαζαν στη φόρα ο καθένας τα σεξουαλικά, πραγματικά ή θρυλούμενα, άπλυτα του άλλου. Θα προσπαθούσαν να κερδίσουν την εκλογή, όχι προτείνοντας όραμα, κοινωνικούς στόχους, ποιότητες ζωής που αξίζει να κατακτηθούν από τη φυλετική πανσπερμία των HΠA και σε κάθε γωνιά του πλανήτη, αλλά μόνο διασύροντας, ευτελίζοντας τον αντίπαλο.

Hταν η ακραία και πιο αποκρουστική κατάληξη της πολιτικής, που στο ιστορικο-υλιστικό μας «παράδειγμα» έχει διαστραφεί σε λυσσαλέο, άνευ όρων, πόλεμο εντυπώσεων. Σε παγκόσμιο πια επίπεδο (αφού παγκοσμιοποιημένο είναι και το «παράδειγμα») έχει πάψει η πολιτική, προ πολλού, να είναι αναμέτρηση προγραμμάτων, προτάσεων διαχείρισης των κοινών αναγκών και επιδιώξεων, αντιμαχία έστω ιδεολογικών πεποιθήσεων. H πολιτική είναι, απλά και μόνο, μάχη εντυπώσεων, ποιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις, ποιος θα υποκλέψει, με τα πιο απρόβλεπτα τεχνάσματα, την προτίμηση (καθαρά ψυχολογική, χωρίς ίχνος ορθολογικής σκέψης και κριτικού ελέγχου) των ψηφοφόρων.

Πασίγνωστα πράγματα: «Aνεπαισθήτως, χωρίς αιδώ ή λύπην», η πολιτική (η διαχείριση των σχέσεων κοινωνίας της ζωής, διαχείριση της ύπαρξης και συνύπαρξής μας) υποτάχθηκε στους νόμους του μάρκετινγκ, στη λογική εμπορίας της οδοντόπαστας και του απορρυπαντικού. Tα πολιτικά επιτελεία των κομμάτων αντικαταστάθηκαν από τους κατ’ επάγγελμα διαφημιστές της αγοράς, τους «διαμορφωτές κοινής γνώμης», τους κατασκευαστές της «εικόνας» που θα πουλήσει ο κάθε επαγγελματίας πολιτευτής στην πελατεία του.

Γι’ αυτό και στις προεκλογικές «εκστρατείες» (campaigns), πανομοιότυπες με τις εμπορικές, τα απαιτούμενα σε χρήμα κεφάλαια είναι μυθώδη. Πού θα βρεθούν; Aναπόφευκτα, το κάθε κόμμα έχει τους δικούς του επιχειρηματίες - χορηγούς που τους αρμέγει, και όταν θα πάρει την εξουσία, οφείλει να τους ανταμείψει με προνομιακές παραχωρήσεις δημόσιων έργων, προμηθειών του Δημοσίου κ.τ.ό. Xυδαία, αδιάντροπη καταλήστευση του κοινωνικού χρήματος, του φορολογούμενου πολίτη, που την αποκαλούμε κατ’ ευφημισμόν «διαπλοκή».

Eίναι ο παγκοσμιοποιημένος πια ολοκληρωτισμός της «ελευθερίας της αγοράς», όπου η εξουσία «ελευθέρως» αγοράζεται και πουλιέται με το χρήμα το κλεμμένο από τον συνετό επιχειρηματία, τον ελεύθερο βιοπαλαιστή επαγγελματία, τον έντιμο δημόσιο λειτουργό, τον φιλόπονο αγρότη. Mε τον γκανγκστερικό εκβιασμό και πειθαναγκασμό της υγιέστερης μερίδας του κοινωνικού σώματος μπορούν και παίζουν το ψυχοπαθολογικά αυτονομημένο από την κοινωνία παιχνίδι τους οι μανιακοί της εξουσίας.

Δικαιώνονταν επί δεκαετίες, γιατί η εναλλακτική πρόταση στα πλαίσια του ιστορικο-υλιστικού ατομοκεντρικού «παραδείγματος» που γέννησε ο «Διαφωτισμός», ήταν ο εφιάλτης της κολεκτίβας, της «κεντρικά κατευθυνόμενης οικονομίας». Eκεί η πειθάρχηση όλων στην ιστορικο-υλιστική ατομοκεντρική «ευτυχία» γινόταν με την κτηνώδη αστυνόμευση, τις απαγορεύσεις, τον έλεγχο φρονημάτων, τα Γκουλάγκ και την Kολιμά. Oσο υπήρχε αυτός ο εφιάλτης, το σοβιετικό μοντέλο, η άλλη του όψη (στο ίδιο νόμισμα του Iστορικού Yλισμού), η «ελεύθερη αγορά», κρατούσε κάποια προσχήματα δήθεν ελευθερίας επιλογών. Δήθεν, διότι με την εμπορευματοποίηση της πολιτικής, την υποταγή της στη δυναμική εξηλιθίωσης των πολιτών με τη διαφήμιση, η ανελευθερία εξωραϊζόταν, εμφανιζόταν σαν αυτοπροαίρετη επιλογή.

Oι δημοσκοπήσεις που δήθεν τεκμηριωμένα βεβαίωναν την παταγώδη αποτυχία του Brexit και τον σίγουρο θρίαμβο της Kλίντον, ξεμασκάρεψαν τη φενάκη των ελευθεριών που εξασφαλίζει ο ολοκληρωτισμός της κυριαρχίας των «Aγορών», τη χειραγώγηση των μαζών με το έντεχνο ψέμα. H αντιμαχία Tραμπ και Kλίντον με όρους «ελεύθερης πάλης» όπου όλα επιτρέπονται, ξεγύμνωσαν από κάθε φτιασίδι τον εκπεσμό της πολιτικής σε επίπεδο εξευτελιστικής του ανθρώπου χυδαιότητας. Προστίθενται αυτά τα δεδομένα στις ενδείξεις ότι το «παράδειγμα» του αμφιπρόσωπου Iστορικού Yλισμού, ο ατομοκεντρισμός του «απελευθερωτή» Διαφωτισμού, έχουν οδηγηθεί στο ιστορικό τους τέλος.

Πρώτη κατέρρευσε η μαρξιστική εκδοχή του Iστορικού Yλισμού. Eίχε χτίσει μιαν ηγεμονική Yπερδύναμη εκπληκτικών επιτευγμάτων βιομηχανικής και πολεμικής τεχνολογίας, έναν θηριώδη Γολιάθ εξοπλισμένον με πυρηνική, εφιαλτικής ισχύος κραταιότητα. Hταν αδιανόητο, όμως κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ραγδαία. Δεν καταλύθηκε με εξωτερική επέμβαση, αυτοκατεδαφίστηκε, τη συνέτριψε η άοπλη αλλά παντοδύναμη ανθρώπινη ανάγκη.

Στην ίδια τελική φάση έχει μπει, ολοφάνερα, και η λεγόμενη «φιλελεύθερη» εκδοχή του Iστορικού Yλισμού, η πανομοιότυπα θηριώδης απανθρωπία του «διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος». Θα καταρρεύσει ένδοθεν, χωρίς κανείς να την απειλήσει, θα την κατεδαφίσει η άοπλη αλλά παντοδύναμη ανθρώπινη ανάγκη για ζωτικές σχέσεις κοινωνίας, για τη χαρά της ζωής, την απεξάρτηση από τον παραισθησιογόνο καταναλωτισμό. H προεκλογική γκροτέσκα διαπάλη στις HΠA, ο έσχατος εκεί εξευτελισμός των καυχήσεων του «φιλελευθερισμού», προμηνύει παταγώδη την κατάρρευση.

Tο πότε δεν το ξέρει κανείς. Oύτε το τι θα ακολουθήσει, ποιες θα είναι οι ωδίνες της γέννας του καινούργιου. Πάντως, η τυφλή μανία του κέρδους, ο κτηνώδης ατομοκεντρισμός της άσκοπης συσσώρευσης πλούτου, δεν έχει άλλα περιθώρια ισοπέδωσης της ανθρωπιάς του ανθρώπου.

H άκρα προεκλογική ευτέλεια στις HΠA γίνεται σημάδι ελπίδας.
 ____________________________________________________
* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης (Παρίσι). Δίδαξε Φιλοσοφία, Πολιτιστική Διπλωματία και Συγκριτική Οντολογία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Ελλάδας.

Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Στη Βουλή ο προϋπολογισμός του 2017 - Κοινωνική πολιτική αλλά και νέα μέτρα 2,5 δισ. ευρώ!

Κατατέθηκε στη Βουλή ο κρατικός προϋπολογισμός 2017. Στις 24 Νοεμβρίου ξεκινά η συζήτηση του στην Επιτροπή Οικονομικών, στις 6 Δεκεμβρίου στην Ολομέλεια και ολοκληρώνεται στις 10/12 με ονομαστική ψηφοφορία. ...



Στον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση κατέθεσε τον κρατικό προϋπολογισμό του οικονομικού έτους 2017, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης. Όπως γνωστοποίησε ο κ. Βούτσης, η συζήτηση του νέου προϋπολογισμού θα ξεκινήσει στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου για τέσσερις συνεδριάσεις. Η συζήτηση του στην Ολομέλεια θα αρχίσει την Τρίτη 6 Δεκεμβρίου και θα ολοκληρωθεί τα μεσάνυχτα του Σαββάτου 10 του μηνός, με ονομαστική φανερή ψηφοφορία.

Μεγάλη υπέρβαση των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός τόσο για το 2017 όσο και για το 2016 γεγονός που ανοίγει το δρόμο για ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής στο αμέσως επόμενο διάστημα

Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2017 που κατατέθηκε στη Βουλή, το πρωτογενές πλεόνασμα το επόμενο έτος αναμένεται να διαμορφωθεί στο 2% του ΑΕΠ, υψηλότερο από τον στόχο του προγράμματος οικονομικής πολιτικής, επιβεβαιώνοντας την θετική πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών. Σημαντική υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά 1,032 δισ. ευρώ προβλέπει ο προϋπολογισμός και για το 2016. Το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 προβλέπεται να διαμορφωθεί στο 1,09% του ΑΕΠ σημαντικά υψηλότερο από τον αρχικό στόχο του 0,53% του ΑΕΠ. Για αυτό και όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού άμεσα θα εξετασθεί η δυνατότητα εφάπαξ διάθεσης μέρους της υπέρβασης σε δράσεις κοινωνικής συνοχής και προστασίας.

Ειδικότερα το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2017 εκτιμάται σε 2% του ΑΕΠ έναντι αρχικού στόχου για πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ. Ισχυρή αναμένεται να είναι και η επίδοση της ελληνικής οικονομίας το 2017 στο μέτωπο της ανάπτυξης. Έτσι προβλέπεται ρυθμός ανάπτυξης 2,7% για το 2017 έναντι αρνητικού ρυθμού 0,3% το 2016 ενώ αποκλιμάκωση αναμένεται να σημειώσει και ο δείκτης της ανεργίας από 21,8% στο 20,6% φέτος.

Το δημόσιο χρέος αναμένεται να διαμορφωθεί στο 176,5% του ΑΕΠ παρουσιάζοντας μείωση συγκριτικά με το 2016 που θα διαμορφωθεί στο 180,3% του ΑΕΠ. Ωστόσο προβλέπεται να αυξηθεί σε απόλυτα μεγέθη και να ανέλθει στα 319,200 δισ. ευρώ το 2017 έναντι 315,400 δισ. ευρώ το 2016.

Ειδικότερα οι κύριοι στόχοι της Δημοσιονομικής Πολιτικής του έτους 2017, όπως αποτυπώνονται στην Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού που κατατέθηκε στη Βουλή απο τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη είναι:
  • Η διατήρηση της δημοσιονομικής ισορροπίας, ώστε να ολοκληρωθεί η ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας και να καταστεί δυνατή η έξοδός της από το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής το ταχύτερο δυνατό, και
  • Ο δίκαιος επιμερισμός του κόστους προσαρμογής και η κοινωνικά δίκαιη κατανομή του οφέλους της ήδη δρομολογημένης ανάκαμψης.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών «πρόκειται για την τρίτη συνεχόμενη χρονιά, κατά την οποία η κυβέρνηση θα επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους της, γεγονός που οφείλεται κυρίως στην χρηστή δημοσιονομική διαχείριση, στην σταδιακή αποκατάσταση της οικονομικής δραστηριότητας και στη βελτίωση στον τομέα των φορολογικών εσόδων.

Πέρα ωστόσο από τη δημοσιονομική υπευθυνότητα και τους περιορισμούς που απορρέουν από το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής, θεμελιώδης προτεραιότητα της κυβέρνησης παραμένει η ενίσχυση και θωράκιση της κοινωνικής προστασίας και η τόνωση των δημοσίων επενδύσεων. Για το σκοπό αυτό ο προϋπολογισμός του 2017 ενσωματώνει μία σειρά από κρίσιμες παρεμβάσεις:
  • Την πλήρη επέκταση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (KEA) με πιστώσεις που ανέρχονται σε 760 εκατ. ευρώ. Το ΚΕΑ προβλέπεται ότι θα καλύψει πάνω από 250 χιλιάδες νοικοκυριά που διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας.
  • Την ενίσχυση των τομέων της Υγείας και Περίθαλψης, της Παιδείας και της Κοινωνικής Προστασίας με την επιπλέον πρόβλεψη 300 εκατ. ευρώ, που θα διατίθενται για την κάλυψη αναγκών που υπερβαίνουν τις υπάρχουσες εγγεγραμμένες πιστώσεις.
  • Την συνεισφορά 100 εκατ. ευρώ για τις ρυθμίσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών με προκαθορισμένα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια.
  • Την αύξηση του εθνικού σκέλους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 250 εκατ. ευρώ, ώστε να αντισταθμιστεί πλήρως η προβλεπόμενη μείωση του συγχρηματοδοτούμενου σκέλους».
760 εκ. ευρώ για επέκταση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης και 100 εκ. ευρώ για ρυθμίσεις κόκκινων δανείων φτωχών νοικοκυριών

Η πρόβλεψη πιστώσεων 760 εκατ. ευρώ για την επέκταση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης στο σύνολο των 250.000 νοικοκυριών που διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας, η καταβολή 100 εκατ. ευρώ για ρυθμίσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων υπερχρεωμένων φτωχών νοικοκυριών, η αύξηση κατά 250 εκατ. ευρώ του εθνικού σκέλους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, η μείωση κατά 112 εκατ. ευρώ των δαπανών για εξοπλιστικά προγράμματα αλλά και οι παρεμβάσεις στις πρωτογενείς δαπάνες δίνουν το στίγμα του Προϋπολογισμού του 2017 στο μέτωπο των δαπανών.

Συνολικά ο Προϋπολογισμός περιλαμβάνει σωρευτικές εξοικονομήσεις δαπανών από παρεμβάσεις και πολιτικές που έχουν ήδη υλοποιηθεί, σε συντάξεις, επιδόματα, δαπάνες υπουργείων, ύψους 960,4 εκατ. ευρώ.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με το ΑΠΕ, το σύνολο των δαπανών του κρατικού Προϋπολογισμού (στις οποίες περιλαμβάνονται και οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων - ΠΔΕ) αναμένεται να διαμορφωθεί στα 56,286 δισ.. ευρώ έναντι 57,767 δισ. ευρώ το 2016. Οι δαπάνες του τακτικού Προϋπολογιαμού (πλήν ΠΔΕ) προβλέπεται να ανέλθουν στα 49,536 δισ. ευρώ έναντι 51,017 δισ. ευρώ το 2016 (μείωση κατά 1,481 δισ. ευρώ). Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τις πρωτογενείς δαπάνες, προβλέπεται να ανέλθουν στα 43,986 δισ. ευρώ έναντι 45,416 δισ. ευρώ φέτος (μείωση κατά 1,431 δισ. ευρώ). Στο σκέλος αυτό περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι οποίες προβλέπεται να διαμορφωθούν στα 475 εκατ. ευρώ μειωμένες κατά 112 εκατ. ευρώ συγκριτικά με φέτος.

Τόκοι


Οι δαπάνες για τόκους προβλέπεται να διαμορφωθούν στα 5,550 δισ. ευρώ έναντι 5,6 δια ευρώ το 2016.

Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων


Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αναμένεται να διαμορφωθούν στα 6,750 δισ. ευρώ στα ίδια επίπεδα με το 2016. Για το 2017, ωστόσο προβλέπεται μείωση του συγχρηματοδοτούμενου σκέλους στα 5,750 δισ. ευρώ έναντι 6 δισ. ευρώ το 2016. Η διαφορά αυτή θα καλυφθεί από αντίστοιχη αύξηση κατά 250 εκατ.. ευρώ, του εθνικού σκέλους χρηματοδοτήσεων, το οποίο το 2017 θα ανέλθει στο 1 δισ. ευρώ από 750 εκατ. ευρώ φέτος.

Υπουργεία


Η κατανομή ανά υπουργείο των δαπανών του Προϋπολογιαμού του 2017 (τακτικού Προϋπολογιαμού και Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων) είναι η ακόλουθη:
  • Στην Προεδρία της Δημοκρατίας προβλέπεται να διατεθούν 3 εκατ. ευρώ.
  • Στη Βουλή των Ελλήνων προβλέπεται να διατεθούν 134 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Εσωτερικών προβλέπεται να διατεθούν 5,222 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης θα διατεθούν 2,346 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, θα διατεθούν 38 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα δοθούν 3,163 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων, θα διατεθούν 5,133 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, προβλέπεται να χορηγηθούν 17,939 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Εξωτερικών πρόκειται να δοθούν 276 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Κοινωνικών Δικαιωμάτων χορηγούνται 620 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Οικονομικών (πλην Γενικών Κρατικών Δαπανών) διατίθενται 650 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Υγείας αναλογούν 4,268 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης αναλογούν 184 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού χορηγούνται 392 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποδίδονται 445 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών διατίθενται 2,455 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής αντιστοιχούν 64 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής δίδονται 362 εκατ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δαπανώνται 1,209 δισ. ευρώ.
  • Στο υπουργείο Τουρισμού αφιερώνονται 80 εκατ. ευρώ. 

Νέα μέτρα 2,5 δισ. ευρώ... 

Ο προϋπολογισμός προβλέπει και νέα φορολογικά μέτρα τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ και περικοπές κρατικών δαπανών 1,5 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, και παρά τις ισχυρές επιφυλάξεις των δανειστών για τις αντοχές των πολιτών να πληρώνουν τα πολύ υψηλά φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη που φέρνει ο νέος προϋπολογισμός, η κυβέρνηση υπερακοντίζει τους στόχους του Μνημονίου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ (3,05 δισ. ευρώ), αλλά και τις προ μηνός προβλέψεις της στο προσχέδιο που είχε καταθέσει ο υπουργός Οικονομικών στη Βουλή για πρωτογενές 1,8% του ΑΕΠ (3,15 δισ. ευρώ), ανεβάζοντας τον πήχη για πλεόνασμα στα 3,2 δισ. ευρώ το 2017.

Ο στόχος για υψηλότερο πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, τίθεται από το οικονομικό επιτελείο σαν ασφαλιστική δικλείδα για να μην χρειαστεί να ενεργοποιηθεί ο «κόφτης» σε περίπτωση που η Eurostat αμφισβητήσει εκ των υστέρων το πρωτογενές πλεόνασμα, όπως συνέβη ήδη για το 2015 που το μείωσε από 0,7% που ανακοινώθηκε την άνοιξη, σε μόλις 0,2% τελικά.

Για να τα επιτύχει αυτά, προβλέπει ανάπτυξη 2,7% το 2017, στόχος που χαρακτηρίζεται από τους οικονομικούς αναλυτές σαν υπερφιλόδοξος (πχ το ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο, το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής κλπ.

Ο προϋπολογισμός θέτει σαν βάση ότι το 2016 κλείνει με πρωτογενές πλεόνασμα σχεδόν 0,8% του ΑΕΠ, έναντι πρόβλεψης 0,6% στο προσχέδιο και έναντι δέσμευση για 0,5% του ΑΕΠ στο Μνημόνιο.

Υποστηρικτής της συντεταγμένης μετάβασης στη Δραχμή ο νέος Υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου

Απαλλαγμένος από οικονομικές εξαρτήσεις, τα βάρη της ελληνικής μικροπολιτικής και εμφορούμενος από σύγχρονες Κεϋνσιανές αντιλήψεις, ο νέος Υπουργός Οικονομίας, διαπρεπής διεθνώς οικονομολόγος Δημήτρης Παπαδημητρίου, δεν έχει αποκλείσει, στο παρελθόν, την επιλογή της συντεταγμένης εξόδου από το ευρώ, με ή χωρίς την καθιέρωση διπλού νομίσματος...



Ο νέος Υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου, διαπρεπής διεθνώς οικονομολόγος, δεν έχει αποκλείσει (στο παρελθόν) την επιλογή της συντεταγμένης εξόδου από το ευρώ, με ή χωρίς την καθιέρωση διπλού νομίσματος. Καθηγητής Οικονομικών στο Bard College στη Νέα Υόρκη και πρόεδρος του προοδευτικού Levy Economics Institute στις ΗΠΑ, αντιτίθεται στη γελοία ιδεοληψία του "πάση θυσία στο ευρώ",αφού σε ομιλίες και συνεντεύξεις του δεν έχει αποκλείσει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Με συγκεκριμένες τοποθετήσεις του, έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου από το ευρώ ή, εναλλακτικά, υπέρ της κυκλοφορίας παράλληλου νομίσματος σε Ελλάδα και Κύπρο.

Συγκεκριμένα έχει δηλώσει ότι : «Οι επιλογές, τόσο για την Κύπρο, όσο και για την Ελλάδα, έχουν περιοριστεί τρομερά και οι μελλοντικές τους προοπτικές είναι φρικτές. Η επιλογή τής εξόδου από το Ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί. Προσωπικά, βλέπω να έρχονται μεγάλες αναταραχές και ένα σχέδιο Β’ θα πρέπει να αναπτυχθεί εκτάκτως, το οποίο θα περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος ή μια δραματική επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας. Είναι αμφίβολο ότι θα μπορέσουν οι κοινωνίες είτε στην Ελλάδα είτε στη Κύπρο να αντέξουν σκληρότερες συνθήκες από αυτές στις οποίες έχουν ήδη υποβληθεί, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα ζητηθεί από την τρόικα. Θα πρέπει συνεπώς να ακολουθηθεί μια διαφορετική πορεία. Η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στο παρελθόν και θα πρέπει να είναι μέρος του σχεδίου Β’».

Σε συνέντευξή του στην Αυγή έχει δηλώσει ότι, «Η δική μου άποψη είναι ότι η εναλλακτική ενός καλοσχεδιασμένου προγράμματος παράλληλου νομίσματος, αν υιοθετηθεί με ριζικές προδιαγραφές, π.χ. την αξία του έναντι του ευρώ και τη διευθέτηση πληρωμής φόρων με αυτό, μπορεί να γίνει η κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της χώρας».

Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει κατά πόσο τα εννοεί αυτά που έχει πει και ότι δεν αποτελούν θολή φούσκα Βαρουφάκειας πρακτικής ή ότι θα ανατραπούν άρδην από άνωθεν παρεμβάσεις, κάτι που θα τον αφήσει έκθετο και πιθανώς να τον υποχρεώσει σε παραίτηση.

Ο κ. Δ. Παπαδημητρίου, ο διορισμός του οποίου δυσαρέστησε τους κομματικούς κύκλους αλλά ικανοποιεί το κοινό αίσθημα που επιζητεί τη λογική και την αξιοκρατία, είναι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών του Πανεπιστημίου Columbia, κάτοχος MA και PhD στις Οικονομικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο New School for Social Research, ΗΠΑ. Έχει εργαστεί για το αμερικανικό Κογκρέσο και υπήρξε επισκέπτης καθηγητής της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών στη Σαγκάη της Κίνας. Είναι επίσης μέλος των συντακτικών επιτροπών περιοδικών, όπως το «Επιθεώρηση για το Εισόδημα και τον Πλούτο», καθώς και οργανισμών, όπως το Οικονομικό Κλαμπ της Νέας Υόρκης, η Ελληνοαμερικανική Ενωση Τραπεζιτών και η Επιτροπή Bretton Woods.

Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί στενά το ελληνικό οικονομικό ζήτημα και θεωρείται άτυπος οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού. Η φράση που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας ότι «η Ελλάδα χρειάζεται ένα καινούργιο σχέδιο Μάρσαλ» ανήκει στον ίδιο («You need something similar to the Marshall Plan». Είναι σύντροφος της Ράνιας Αντωνοπούλου, η οποία προέρχεται επίσης από το ίδιο Ινστιτούτο. Τον Ιανουάριο του 2015, όταν ορκίστηκε η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε το κατώφλι του προεδρικού μεγάρου, συνοδεύοντας διακριτικά την κυρία Αντωνοπούλου, η οποία είχε οριστεί και παραμένει μέχρι σήμερα, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας αρμόδια για την απασχόληση.

Με δεδομένο ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ας ελπίσουμε για ακόμα άλλη μια φορά ότι, η έλευση του οξυδερκούς και γνώστη Δημήτρη Παπαδημητρίου στο νευραλγικό κεντρικό υπουργείο Οικονομίας, θα οδηγήσει τη χώρα σε διέξοδο από τα αδιέξοδα που δεν είναι άλλα απ' αυτά που και ο ίδιος έχει αναφέρει στο πρόσφατο παρελθόν.
πηγή: drachmi5.gr

Μηνύματα σε Τραμπ και Πούτιν από Ομπάμα - Μέρκελ

Το άριστο επίπεδο συνεργασίας ΗΠΑ-Γερμανίας επιβεβαίωσαν ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και η Γερμανίδα καγκελάριος, Ανγκελα Μέρκελ κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο....


 

Οι δύο ηγέτες αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων στα ζητήματα της ασφάλειας και της τρομοκρατίας, όπου προανήγγειλαν στενότερη συνεργασία μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, όπως και στην ανθρωπιστική κρίση στη Συρία. Αναφερόμενος στο ουκρανικό ζήτημα, ο Μπαράκ Ομπάμα τόνισε πως οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ, ωσότου η Μόσχα εφαρμόσει πλήρως τις συμφωνίες του Μινσκ για την ειρήνευση στην περιοχή.

«Δεν αναμένω από τον εκλεγέντα Πρόεδρο (Τραμπ) να ακολουθήσει επακριβώς το σχεδιασμό ή την προσέγγισή μας. Αλλά η ελπίδα μου είναι ότι δεν θα έχει μια πρακτική πολιτικής προσέγγισης και να πει πως «αν απλά ακυρώσουμε κάποιες συμφωνίες με την Ρωσία, ακόμη κι εις βάρος των λαών ή ακόμη κι αν παραβιάζουν τις διεθνείς νόρμες ή αν αφήνει τις μικρότερες χώρες να είναι ευάλωτες ή δημιουργεί μακροχρόνια προβλήματα σε περιοχές όπως η Συρία, πως θα κάνουμε ότι είναι βολικό εκείνη την στιγμή», ανέφερε ο Μπαράκ Ομπάμα.

Η Γερμανίδα Καγκελάριος αναφέρθηκε στην κατάρρευση των συνομιλιών για την στενότερη συνεργασία της Ε.Ε με τις ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει ελπίδα να ευοδωθούν οι προσπάθειες στο μέλλον.

«Η Ε.Ε. και οι Η.Π.Α. είναι οι δύο περιοχές με το μεγαλύτερο εμπόριο κι ανέκαθεν εκδήλωνα την δέσμευση για την κατάληξη μίας εμπορικής συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα πήγαμε καλά, οι διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να ολοκληρωθούν τώρα, αλλά παραμένουμε σε όσα έχουμε επιτύχει. Σίγουρα κάποια στιγμή θα επανέλθουμε σε αυτήν», υποστήριξε η Άνγκελα Μέρκελ.

Ο Ομπάμα δήλωσε ακόμη πως «η ελπίδα μου είναι ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος (των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ) όταν αναλάβει τα καθήκοντά του θα υιοθετήσει μια εποικοδομητική στάση, βρίσκοντας πεδία στα οποία μπορούμε να συνεργαζόμαστε με τη Ρωσία εκεί όπου οι αξίες μας και τα συμφέροντά μας συμπίπτουν», αλλά επέμεινε πως «ο εκλεγμένος πρόεδρος θα είναι επίσης διατεθειμένος να συγκρουστεί με τη Ρωσία εάν παραβιάζουν τις αξίες μας ή τους διεθνείς κανόνες».

«Προκειμένου να επιλύσουμε πολλά μεγάλα προβλήματα σε όλο τον κόσμο είναι προς το συμφέρον μας να συνεργαζόμαστε με τη Ρωσία», είπε ο Ομπάμα.

Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ενθαρρυμένος από την τοποθέτηση του Τραμπ ότι η δέσμευση της Ουάσινγκτον στη συνεργασία με το NATO είναι κάτι που δεν θα αλλάξει.

Ο Ομπάμα παράλληλα υποστήριξε και πάλι στη συνέντευξη ότι η Ρωσία έχει διαπράξει κυβερνοεπιθέσεις, ενώ τάχθηκε κατά μιας κούρσας «εξοπλισμών» στον κυβερνοχώρο.

«Σταθερή και αξιόπιστη εταίρος» η Γερμανίδα Καγκελάριος 


Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα εξήρε την επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης λέγοντας ότι υπήρξε η πιο «σταθερή και αξιόπιστης εταίρος» της κυβέρνησής του, ενώ ερωτηθείς εάν πιστεύει ότι η Μέρκελ πρέπει να θέσει υποψηφιότητα για μια τέταρτη θητεία στην καγκελαρία, είπε πως τη θεωρεί «εξαίσια ηγέτιδα» και ότι θα την ψήφιζε εάν ήταν Γερμανός.

Ανταπαντώντας, η Μέρκελ είπε ότι θα ανακοινώσει την κατάλληλη στιγμή εάν θα είναι υποψήφια, πάντως όχι σήμερα.

Οι δυο ηγέτες αναφέρθηκαν και στην εμπορική συμφωνία TTIP με τις ΗΠΑ, η οποία μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ «παγώνει», σημειώνοντας ότι δίνουν μεγάλη σημασία στη συνέχιση των διαπραγματεύσεων κάποια στιγμή στο μέλλον.

Η Μέρκελ δεσμεύτηκε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να συνεργαστεί με τον Τραμπ, ο οποίος τάχθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας εναντίον της TTIP.

Ο Ομπάμα από την πλευρά του αναφέρθηκε στις διαπραγματεύσεις για το Brexit, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα γίνουν με ομαλό, συντεταγμένο και διαφανή τρόπο.
  
Το πρωί της Παρασκευής στο Βερολίνο πριν αναχωρήσει ο Μπαράκ Ομπάμα για το Περού θα πραγματοποιηθεί μία μίνι σύνοδος κορυφής με την συμμετοχή της Πρωθυπουργούς της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, του προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, του Πρωθυπουργού της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι και του Πρωθυπουργού της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι.