Xωρίς εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης

Tελικά η πιο μεγάλη απελπισία για τον Eλληνα πολίτη γεννιέται όχι από το σύμπτωμα ΣYPIZA-NEΛ και τη ραγδαία παρακμιακή μεταμόρφωση του Aλέξη Tσίπρα, αλλά από τη δραματική απουσία εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης... 



του Χρήστου Γιανναρά*

Το είπαν πολλοί, όσο τα γεγονότα ήταν νωπά και οι εικόνες εναργείς: Mε την επίσκεψη Oμπάμα (15-16 Nοεμβρίου) η Eλλάδα έφερε στη διεθνή προφάνεια μια εικόνα ντροπής. Oχι φτώχειας (η φτώχεια δεν είναι ντροπή), ίσως ούτε και ανοργανωσιάς. Eικόνα πολιτικής ηγεσίας με πολύ χαμηλό επίπεδο ανθρώπινης καλλιέργειας. Mε συμπεριφορές που πρόδιδαν θλιβερό επαρχιωτισμό και προκαλούσαν το γέλιο ή τον οίκτο.

Δεν είχε ξαναζήσει η ελληνική κοινωνία τέτοια διεθνοποιημένη από την τηλεοπτική εικόνα ντροπή, τέτοιο διασυρμό.

Eπαρχιωτικός μιμητισμός και ξιπασιά είναι, έτσι κι αλλιώς, όλο το σκηνικό του δημόσιου βίου μας – δεν φιλοδοξήσαμε ποτέ, στα διακόσια περίπου χρόνια της κρατικής μας ύπαρξης, να στήσουμε θεσμούς, λειτουργίες και πλαίσια σημειολογίας που να απηχούν τους δικούς μας ιστορικούς εθισμούς (ζωντανή παράδοση), τη δική μας ιεράρχηση αναγκών, τη δική μας αίσθηση του κάλλους. Oλα στη χώρα μας είναι αντιγραφή, συμπλεγματική μίμηση – από τα αρχιτεκτονήματά μας ώς τον κοινοβουλευτισμό μας και την οργάνωση κάθε δημόσιας λειτουργίας.

Tο προεδρικό μας μέγαρο, άλλοτε βασιλικό παλάτι, υποπλασία εν σμικρώ των Bερσαλλιών ή του Mπάκιγχαμ. Oι φουστανελάδες μας, με κωμικό στο μεσογειακό φως βηματισμό Γρεναδιέρων ή Πρώσσων λοφιοφόρων, ισορροπούν μετά βίας μεταξύ ατραξιόν για τουρίστες και φιοριτούρας εθνικοπατριωτικού ιδεολογήματος. Παρ’ όλα αυτά, με κατεστημένη και αυτονόητη πια αυτή τη νέκρα του συμπλεγματικού μιμητισμού, της ξιπασιάς του μειονεκτικού μεταπράτη, η ανθρώπινη (κατακτημένη) ποιότητα, ο βασισμένος στην αυτοσυνειδησία και στην καλλιέργεια αυτοσεβασμός, θα μπορούσαν να μαρτυρήσουν ταυτότητα, αυτοσυνειδησία ελληνική.

O πρόεδρος των HΠA, και στις προσφωνήσεις και στην ομιλία του, άψογος, αρχοντικός, ζεστός και ανθρώπινος, πρόσφερε σε μας τους Eλληνες ακροατές του και στο παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό, την ευγενική του αναφορά στο απώτερο παρελθόν των Eλλήνων. Eτσι όπως το σπούδασε στα περιώνυμα σχολεία της Δύσης: H «δημοκρατία», στρεβλά κατανοημένη από τον «Διαφωτισμό» –σαν κατασφάλιση και θωράκιση των «δικαιωμάτων του ατόμου», αποθέωση του ατομοκεντρισμού–, η ελευθερία, ανεμπόδιστη και απεριόριστη ευχέρεια ατομικών επιλογών, ο Παρθενώνας, ένα πρώιμο τεχνολογικό θαύμα εξισορρόπησης φερόντων στοιχείων του οικοδομήματος και φερομένων. Kανένα ερώτημα: γιατί τύπος και εικόνα της δημοκρατίας ένας ναός, γιατί κατόρθωμα αλήθειας το κάλλος: η «κατά λόγον» αρμονία και κοσμιότητα σχέσεων;

Aξίζει να διερωτηθούμε, τι θα απαντούσε στον πλανητάρχη και με θεατές ένα περίπου παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό, ο Γιάννης Tσαρούχης ή ο Δημήτρης Πικιώνης, ο Mάνος Xατζιδάκις ή ο Xρήστος Kαρούζος. Oχι βέβαια ότι θα αντέτασσαν αντίπαλες ή διδακτικών αξιώσεων προτάσεις σε ένα τέτοιο εγκώμιο της ελληνικότητας έστω ριζικά παραποιημένης – δεν θα υποβίβαζαν σε ιδεολογική τη διαφορά. Mάλλον θα υιοθετούσαν ως απάντηση ό,τι καλύτερο έχει παραγάγει η δυτική πρόσληψη του κλασικισμού: τη διαλογική ηρεμία και ευγένεια, την αρχοντιά στη στάση του σώματος και στις χειρονομίες. Kυρίως, το σπίθισμα της σωκρατικής ευφυΐας, που ξέρει να αποδίδει στον «αντίπαλο» τις αλήθειες που θα μπορούσε να έχει πει, αλλά τις αγνοούσε:

«Θαυμαστή η υπόμνηση, που από τα χείλη του προέδρου των HΠA προσλαμβάνει επικαιρική δυναμική με πανανθρώπινη εμβέλεια. Oτι η δημοκρατία, που σάρκωσαν κάποτε οι Eλληνες, δεν ήταν συνταγή, ήταν “κοινόν άθλημα” των πολιτών για να συγκροτήσουν την “πόλιν”. Aγώνισμα για την πραγμάτωση και φανέρωση του αληθούς, το απλώς χρήσιμο δεν τους αρκούσε. Kαι το αληθές, η αλήθεια για τους Eλληνες, δεν ήταν μια ιδεολογική ή χρηστική “ορθότητα”, ακολουθούμενη νομοτελειακά από τη στανική επιβολή της. Hταν η αρμονία και κοσμιότητα των “κατά λόγον” σχέσεων, σχέσεων που κάνουν το σύμπαν να είναι κόσμος - κόσμημα ευταξίας και κάλλους. H δημοκρατία χωρίς Παρθενώνα (ή, αργότερα, χωρίς Aγια-Σοφιά) είναι αδιανόητη για τον Eλληνα και κωμικό να λογαριάζεται για “δημοκρατία” η εξασφάλιση ωφελιμότητας με κωδικές συμβάσεις».

Kάπως έτσι θα μπρούσαμε να φανταστούμε τους «τελευταίους ελληνότατους» να αξιοποιούν την εκπληκτική ευκαιρία: Aπαντώντας και συγχαίροντας τον Oμπάμα, να ευαγγελιστούν ελληνικότητα σε παγκόσμια κλίμακα. Nα υποψιάσουν για το γεγονός ότι η δραματική αποτυχία του νεοπλάσματος της ατομοκεντρικής δημοκρατίας στις μέρες μας είναι τα επίχειρα της καπηλείας των θεσμών και του ονόματος της δημοκρατίας των Eλλήνων.

Oμως τέτοια ενδεχόμενα γεννιώνται πια μόνο στο όνειρο. H άμεση τηλεοπτική μετάδοση της επίσκεψης Oμπάμα στην Eλλάδα γεννούσε μόνο θλίψη, ντροπή, οργή. Oι άνθρωποι που τους έχουμε αναθέσει να προασπίζουν την αξιοπρέπεια, την ιστορία, τη διεθνή μας εικόνα, είναι οι πρώτοι που διασύρουν και γελοιοποιούν το ελληνικό όνομα στα μάτια όλων των λαών της γης.

Eιδικά ο πρωθυπουργός έδινε την εντύπωση ότι, επειδή στη χώρα μας το ανδρεϊκό «σύνταγμα» πρωθυπουργικής απολυταρχίας του επιτρέπει ψευδαισθήσεις παντοδυναμίας και επειδή ο ίδιος φαντασιώνεται ότι είναι «αντισυμβατικός», δηλαδή με πατέντα «προοδευτικός» ως αγραβάτωτος, μπορεί και στον πρόεδρο μιας άλλης χώρας να του μιλάει στον ενικό, να του δίνει χτυπηματάκια στην πλάτη σαν να ’ταν κολλητά φιλαράκια που ξαναβρίσκονται, να τον ακούει «αραχτός», κοιτάζοντας αλλού, με απόλυτη μπλαζέ δήθεν οικειότητα και βαριεστημάρα.

Kραύγαζε η εικόνα τον επαρχιώτικο ναρκισσισμό του «όλα επιτρέπονται στον ασίκη»: Nα φοράει μεν μαύρο κοστούμι και άσπρο πουκάμισο στο επίσημο δείπνο και σε περιβάλλον υποπλασίας του Mπάκιγχαμ, αλλά με ανοιχτά τα γιακαδάκια, σαν να ήθελε να πείσει το διεθνές κοινό ότι η αποφυγή της γραβάτας είναι πια ψυχαναγκαστική ιδέα και καταναγκαστική ενόρμηση (idée fixe) για «αριστερό» πρωθυπουργό εντολοδόχο των «Aγορών».

Tελικά η πιο μεγάλη απελπισία για τον Eλληνα πολίτη γεννιέται όχι από το σύμπτωμα ΣYPIZA-NEΛ και τη ραγδαία παρακμιακή μεταμόρφωση του Aλέξη Tσίπρα, αλλά από τη δραματική απουσία εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης. Tα πρόσωπα που έχουν αναλάβει να διαχειρίζονται την προς τα έξω εικόνα της N.Δ. (εκπρόσωπος Tύπου πρώην και νυν, κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, οι συχνότερα αποστελλόμενοι στα κανάλια) γεννάνε την ίδια εικόνα ανεπάρκειας που εισπράττουμε και από το τρέχον κυβερνητικό κοκτέιλ. H Oικονομική «K» της περασμένης Kυριακής (20/11, πρώτη σελίδα) μάς θύμισε ότι τέσσερις φορές ώς τώρα θα μπορούσαμε να έχουμε τελειώσει με τα μνημόνια, τις τρεις τορπίλισε την απαλλαγή μας η N.Δ.

H κοινωνική ανευθυνότητα είναι ενδημική στο πολιτικό μας σύστημα.
_______________________________________________
* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης (Παρίσι). Δίδαξε Φιλοσοφία, Πολιτιστική Διπλωματία και Συγκριτική Οντολογία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Ελλάδας.

Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Σωτήρες στα αποκαΐδια της χώρας

Σε τούτο το μικρό αλωνάκι του κόσμου έχουμε δει τις πιο εντυπωσιακές πολιτικές κωλοτούμπες, τις οποίες θα ζήλευαν οι καλύτεροι ακροβάτες. Το εγκληματικό ΝΑΤΟ αθωώθηκε, η ΕΟΚ που ανήκε στο ίδιο συνδικάτο βαπτίστηκε Ευρώπη της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Ο Ομπάμα, ο οποίος έχει βάψει τα χέρια του με το αίμα των λαών της Μέσης Ανατολής, θεωρήθηκε ένας διαφορετικός Αμερικανός Πρόεδρος...



 του Γιάννη Ανδρουλιδάκη*

Σε τούτον τον τόπο πολλά χρόνια παίζεται ένα μονότονο έργο. Οι ηθοποιοί, ταλαντούχοι κι ατάλαντοι, αλλάζουν. Η παράσταση μπροστά στον ίδιο θεατή, τον ελληνικό λαό. Το δικομματικό παιχνίδι καλά κρατεί. Οι μεσσίες, πριν από την κρίση και μετά, που θα οδηγούσαν την χώρα στην πρόοδο και την ευημερία και θα την έβγαζαν από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται, πολλοί. Κάθε φορά που η εξουσία περνούσε σε άλλα χέρια, απαράλλακτη η επωδός για την «καμένη γη» που παρέλαβε η νέα κυβέρνηση από την προηγούμενη. Και το σήριαλ καλά κρατεί.

Τα αντίπαλα δίδυμα των σωτήρων πολλά. Κων. Καραμανλής- Α. Παπανδρέου, Κων. Μητσοτάκης- Α. Παπανδρέου, Κ. Σημίτης- Κ. Καραμανλής (ο νεότερος), Γ. Παπανδρέου- Κ. Καραμανλής, Α. Σαμαράς-Α. Τσίπρας. Το τελευταίο, το οποίο έχει να δώσει και άλλα επεισόδια, αποτελούν οι Α. Τσίπρας και Κυρ. Μητσοτάκης. Οι διαξιφισμοί ηχούν ακόμη στα αυτιά μου. Οι λεκτικές τους διατυπώσεις διαφορετικές, αλλά η πολιτική που εφάρμοσαν ελάχιστα διέφερε. Σταθερά στην ημερήσια διάταξη ο αυταρχισμός, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία. Γυρνώντας πίσω το χρόνο επιβεβαιώνεται ότι διαχρονικό θύμα τους ήταν ο ελληνικός λαός. Μεθοδικά και σταδιακά χτυπήθηκαν οι κατακτήσεις του, τα δικαιώματά του, τα λίγα κοινωνικά αγαθά που είχε (ασφάλιση, υγεία, παιδεία). Τα βάρη για τη λύτρωση της χώρας στις ίδιες πλάτες. Το τούνελ ατελείωτο και χωρίς μια δέσμη φωτός, μια σταγόνα ελπίδας.

Οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και το παραμύθιασμα, κοινό τους χαρακτηριστικό. Οι στρατηγικές πολιτικές επιλογές δεν διαφοροποιήθηκαν με την εναλλαγή των κυβερνήσεων. Συμμαχία σήμαινε πρόσδεση στην πολιτική των ΗΠΑ, ένταξη και παραμονή στο ΝΑΤΟ, συμμετοχή στις επιχειρήσεις του σε στεριά και θάλασσα («νομίζοντας τον αυτόν εχθρόν και φίλον», μας θυμίζει ο Ξενοφώντας, όταν η Αθήνα υποδουλώθηκε στη Σπάρτη μετά την ήττα της στους Αιγός ποταμούς). Η επιλογή και η αποδοχή των σωτήρων ότι ανήκουμε μόνο στη Δύση μεταφράστηκε σταδιακά σε ένταξη στην ΕΕ και στην ευρωζώνη με τις γνωστές επιπτώσεις. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να ξεπουληθεί η χώρα (φέτες–φέτες σαν πεπόνι), ο πλούτος της, οι υποδομές της , η δημόσια περιουσία της, δηλαδή να γκρεμιστούν τα Μακρά Τείχη της σύγχρονης Ελλάδας.

Σε τούτο το μικρό αλωνάκι του κόσμου έχουμε δει τις πιο εντυπωσιακές πολιτικές κωλοτούμπες, τις οποίες θα ζήλευαν οι καλύτεροι ακροβάτες. Το εγκληματικό ΝΑΤΟ αθωώθηκε, η ΕΟΚ που ανήκε στο ίδιο συνδικάτο βαπτίστηκε Ευρώπη της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Ο Ομπάμα, ο οποίος έχει βάψει τα χέρια του με το αίμα των λαών της Μέσης Ανατολής, θεωρήθηκε ένας διαφορετικός Αμερικανός Πρόεδρος από νυν υπουργούς που στο παρελθόν διαδήλωναν κατά της πολιτικής του. Ο νεοφιλελευθερισμός πήρε τα εύσημα από την κυβέρνηση, η οποία ως αντιπολίτευση τον πολεμούσε. «Η κοινωνία έμεινε όρθια», μας είπε ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αρνητές – μνημονιοκλάστες έβαλαν ως πρωθυπουργοί φαρδιά πλατιά τις υπογραφές τους στο 2ο και 3ο μνημόνιο, ενώ μας ετοιμάζουν και το 4ο. Το κορυφαίο, όμως, κυβίστημα ανήκει στον κ. Αλέξη Τσίπρα. Η Δημοκρατία εκτελέστηκε εξ επαφής το βράδυ που το βροντερό ΟΧΙ του ελληνικού λαού μετατράπηκε σε ταπεινωτικό ΝΑΙ.

Η κρίση βαθαίνει παρά τις υποσχέσεις και, όπως διδάσκει η Ιστορία, σε τέτοιες περιόδους βρίσκουν έδαφος άκρως συντηρητικές προτάσεις και ενισχύονται φασιστικά και ναζιστικά κόμματα. Επιπλέον και άλλοι παράγοντες διαμορφώνουν την αρνητική κατάσταση, η οποία υπάρχει στη χώρα μας. Η συστηματική προπαγάνδα μεγάλων ΜΜΕ έχει περάσει τη λογική της ανάθεσης σε πολλά επίπεδα. Η εντός κοινοβουλίου αριστερά ακολουθεί το μοναχικό της δρόμο ανίκανη να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών. Η εκτός τειχών, παρά τις σοβαρές προτάσεις για έξοδο από την κρίση που έχουν καταθέσει τμήματα της, πολυδιασπασμένη δυσκολεύεται να συνεννοηθεί. Όσο ο κατ' επανάληψιν εξαπατημένος λαϊκός παράγοντας, ο οποίος, ας σημειωθεί, έχει τεράστιες ευθύνες για τις πολιτικές του επιλογές, απέχει και δεν επιχειρεί να ανοίξει έναν άλλο δρόμο, τόσο το παιχνίδι θα επαναλαμβάνεται και ο ίδιος πληκτικός και καταστροφικός χορός θα συνεχίζεται από τους σωτήρες στ' αποκαΐδια της πυρπολημένης χώρας.
Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναο εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας

Ακαρπη η τηλεδιάσκεψη οικονομικού επιτελείου και δανειστών - Διαφωνίες στα εργασιακά

Άκαρπη απέβη η τηλεδιάσκεψη μεταξύ κυβέρνησης και εκπροσώπων των θεσμών για τα εργασιακά. Μεγάλο αγκάθι αποτελούν οι ομαδικές απολύσεις και η επαναφορά και επέκταση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας...



Σύμφωνα με πληροφορίες, η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου επανέλαβε τις γνωστές θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές από τους εκπροσώπους των δανειστών.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην επέκταση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων από 5% σε 10% χωρίς προέγκριση από την κυβέρνηση αλλά και στην επαναφορά και επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Πάντως πηγές του υπουργείου Οικονομικών κάνουν λόγο για περαιτέρω προσέγγιση στα λίγα ανοιχτά θέματα που απομένουν.

Από ελληνικής πλευράς εκτός από την υπουργό Εργασίας, στην τηλεδιάσκεψη μετείχαν ακόμη οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, Εσωτερικών Δημήτρης Παπαδημητρίου, και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, καθώς και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης και Έφη Αχτσιόγλου. 

Πληροφορίες, φέρουν το ΔΝΤ να επιμένει στη σκληρή γραμμή του στα εργασιακά και να επιμένει στη λήψη νέων, προληπτικών δημοσιονομικών μέτρων για τα έτη 2019 και 2020, στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου, με το σκεπτικό ότι δεν θα μειωθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτείται να έχει και τότε η Ελλάδα και τα οποία ανέρχονται στο 3,5% του ΑΕΠ. Ως γνωστό το ΔΝΤ θεωρεί αδύνατον να επιτευχθούν αυτά τα πλεονάσματα και ζητεί μείωσή τους στο 1,5% σε συνδυασμό με μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Ομως εάν δεν γίνουν αυτά, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι, θεωρεί και ζητά τη λήψη και νέων μέτρων, κάτι που δεν συζητά η ελληνική κυβέρνηση.

Το Ταμείο επιμένει επίσης στην αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων και την αποσύνδεσή τους από προηγούμενη διοικητική έγκριση, σε αλλαγές του συνδικαλιστικού νόμου όσον αφορά την κήρυξη των απεργιών καθώς και στην επαναφορά του λοκ άουτ.

Ενα άλλο ζήτημα άλυτο είναι οι πιέσεις για αλλαγή στο τρόπο υπολογισμού των εφάπαξ που θα φέρει νέες μειώσεις, για έγκαιρη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου και μειώσεις στο προσωπικό του νέου Ταμείου (ΕΦΚΑ).

Tα κυριότερα προαπαιτούμενα όπως τα ζητούν οι θεσμοί:
  1. Αλλαγές επί το δυσμενέστερο στον κανόνα των προσλήψεων στο Δημόσιο.
  2. Κατάργηση αναποτελεσματικών φοροαπαλλαγών. Η πρόβλεψη αυτή μπορεί να οδηγήσει σε κατάργηση των τελευταίων φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων φόρου, όπως είναι αυτές για ιατρικές δαπάνες, κατάργηση απαλλαγών ή εκπτώσεων στη φορολογία πλοίων και απαλλαγών από τον ΕΝΦΙΑ, τον Κώδικα ΦΠΑ και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ).
  3. Κατάρτιση ενός νέου νόμου για τα πρόστιμα της εφορίας λαμβάνοντας υπόψη τη συμπεριφορά του φορολογούμενου και την ύπαρξη ή όχι πρόθεσης μη υποβολής. Ο νόμος θα αλλάξει μετά τα 3 χρόνια της εφαρμογής του.
  4. Επιβολή φόρου από τον Ιανουάριο του 2017.στα διαμερίσματα και τις κατοικίες που νοικιάζονται μέσω της πλατφόρμας Αirbnb.
  5. Επανεξέταση της φορολογικής νομοθεσίας για τις συγχωνεύσεις και εξαγορές.
  6. Επανεξέταση της προνομιακής φορολογικής μεταχείρισης της ναυτιλιακής κοινότητας.
  7. Αξιολόγηση και μεταρρύθμιση του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, περιλαμβανομένων μέτρων για τους πλειστηριασμούς περιουσιακών στοιχείων,
  8. Ολοκλήρωση της μελέτης σχετικά με ενδεχόμενη αύξηση του ορίου των 25.000 ευρώ για την ένταξη σε καθεστώς ΦΠΑ9
  9. Επέκταση της εθελοντικής εισφοράς της ναυτιλιακής κοινότητας και το 2018
  10. Ευθυγράμμιση αντικειμενικών-αγοραίων τιμών ως τον Ιούνιο του 2017 με την πρόβλεψη ότι «οι ελληνικές αρχές θα μπορούσαν να αναβάλουν έως την 1η Ιανουαρίου 2018 την επιβολή φόρου υπεραξίας στις μεταβιβάσεις ακινήτων».
  11. Εφαρμογή της λοταρίας των αποδείξεων έως τον Φεβρουάριο του 2017.
  12. Εγκατάσταση μηχανημάτων POS στο 80% των επιχειρήσεων ως τον Ιούνιο του 2017.
Τέλος, μεταξύ άλλων στα εργασιακά προτείνεται η σύσταση σωματείου με λιγότερους από 20 εργαζομένους και να μην πληρώνονται όσοι δεν απεργούν αλλά δεν μπορούν να εργαστούν λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Η κατάσταση, δέκα μέρες πριν το κρίσιμο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, παραμένει θολή και έωλη, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν σε άλλα ζητήματα.

Όλα δείχνουν ότι στο EWG της Δευτέρας η ελληνική πλευρά θα προσέλθει χωρίς να έχουν κλείσει όλα τα θέματα της διαπραγμάτευσης, ενώ ευρωπαϊκές πηγές χαρακτηρίζουν ορατό το ενδεχόμενο καθυστερήσεων.

Κλάους Ρέγκλινγκ στην derStandard: «Mείωση του ελληνικού χρέους αποκλείεται»

Μιλώντας στην derStandard ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, απέκλεισε κατηγορηματικά μια απομείωση του ελληνικού χρέους. Αν κριθεί αναγκαίο θα επιμηκύνουμε τις διάρκειες αποπληρωμής του χρέους το 2018, τόνισε...

 


Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ απέκλεισε μια απομείωση του χρέους τονίζοντας ότι ούτε η ελληνική κυβέρνηση τη ζητά. Σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα derStandard υπογράμμισε ότι σε περίπτωση που κριθεί ωστόσο αναγκαίο, τότε θα βελτιώσουμε περαιτέρω τους όρους, όπως για παράδειγμα τις διάρκειες αποπληρωμής. Παράλληλα ο κ. Ρέγκλινγκ πρόσθεσε ότι ακριβώς επειδή ελήφθησαν σκληρά μέτρα προσαρμογής η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει σήμερα πρόβλημα εξυπηρέτησης του χρέους. Κάποτε όμως, είπε ο επικεφαλής του ESM θα αυξηθούν οι δόσεις αποπληρωμής. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα το 2018 θα εξεταστεί η βιωσιμότητα του χρέους. Κι αν υπάρξει ανάγκη, θα δράσουμε».

Κατά την εκτίμησή του ούτε το ΔΝΤ επιδιώκει μια απομείωση. Απλά θέλει να ληφθούν άμεσα αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέους και όχι μετά την εκπνοή του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, υπογραμμίζει ο Κλάους Ρέγκλινγκ.

Σε τέλμα βρίσκεται και πάλι η ελληνική οικονομία


Σε ερώτημα αν η Ελλάδα ξεπερνά σιγά σιγά την κρίση ο Κλάους Ρέγκλιγνκ απάντησε: «Δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολο. Θα έλεγα ότι η ελληνική οικονομμία βρίσκεται και πάλι σε τέλμα. Βρισκόμαστε σε παρόμοιο σημείο όπως το 2014 όταν καταγράφονταν ανάπτυξη και η ανεργία είχε μειωθεί 2%. Η Ελλάδα ήταν μάλιστα σε θέση να ξαναβγεί στις αγορές. Ήταν ξεκάθαρες ενδείξεις ανάκαμψης. Και τότε είχαμε το πρώτο εξάμηνο του 2015 μια υποτροπή με τη νέα κυβέρνηση. Με έναν υπουργό Οικονομικών, (αναφέρεται στον Γιάνη Βαρουφάκη),. ο οποίος προσπάθησε να ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική στρατηγική, η οποία είχε μεγάλο κόστος για την Ελλάδα. Πολλές μεταρρυθμίσεις πήγαν πίσω, η Ελλάδα επέστρεψε στην ύφεση και φτάσαμε στο τρίτο πρόγραμμα. Τώρα είμαστε και πάλι σε τέλμα. Αν το 2015 η χώρα είχε συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις θα είχαμε εξοικονομήσει πολύ χρόνο και χρήμα».

Αναφερόμενος στην ταχύτητα εφαρμογής του ελληνικού προγράμματος ο επικεφαλής του ESM τονίζει: «Το πρόγραμμα εφαρμόζεται αργά και συχνά με καθυστερήσεις. Αν συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα έχει πολλές πιθανότητας να βγει από την κρίση. Καταγράφεται ήδη ένα πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, η ανταγωνιστικότητα βελτιώθηκε λόγω της εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή μέσω της μείωσης μισθών και συντάξεων. Επιπλέον μεταρρυθμίσεις είναι ωστόσο απαραίτητες, όπως για παράδειγμα στην αγορά εργασίας και τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι όμως ευχάριστο ότι ανάπτυξη και προϋπολογισμός εξελίσσονται καλύτερα από ότι υπολογίζονταν στο πρόγραμμα. Υπάρχουν όμως πολλά που πρέπει να βελτιωθούν».
Der Standard / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Το τέλος της Γερμανικής κατοχής πλησιάζει

Το ξήλωμα της επικυριαρχίας των Γερμανών και των συνεργαζόμενων αρπακτικών των πολυεθνικών, των τραπεζιτών της Wall Street, του του δυτικού καζινο-καπιταλισμού, το απάυγμασμα της παγκοσμιοποίησης, άρχισε και θα συνεχιστεί....

 

του Θόδωρου Κατσανέβα*

Τι θα συμβεί αν διαλυθεί η ευρωζώνη ; Θα καταστραφούμε και θα πέσουμε στον γκρεμό ; Θα πέσουμε στα βράχια ; Θα κατέβoυν ο Εξαποδώ και ο Γκοτζίλα μαζύ για να μας καταπιούν ; Γελοιότητες για ψεκασμένους. Με το ξήλωμα του 4ου Ράϊχ, της Γερμανικής «Ευρωπαϊκής Ένωσης», η Ευρώπη θα επανέλθει στα συγκαλά της. Οι Ευρωπαϊκές χώρες και η ταλαίπωρη Ελλάδα ειδικότερα, ύστερα από την ανάκτηση της οικονομικής τους ανεξαρτησίας, με την κατάλληλη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, θα μπουν σε πορεία ανάπτυξης. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα με όλες σχεδόν τις χώρες διεθνώς έξω από την ευρωφυλακή που προπορεύονται και μας έχουν αφήσει πολύ πίσω στην αναπτυξιακή διαδικασία.

Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι, η Ελληνική οικονομία δεν πρέπει να μεταλλαχθεί και να εκσυγχρονισθεί, με το δημόσιο τομέα να μπει επιτέλους στον 21ο αιώνα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει με τις ροζέ ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ που προτάσσουν την ήσσονα προσπάθεια, τον πόλεμο στην αριστεία, την υποστολή της ελληνικής ταυτότητας, τη μετατροπή της χώρας σε χώρο και όχι μόνο. Ούτε με την απόλυτη υποταγή στη νέα τάξη της παγκοσμιοποίησης, του ακραίου νεοφιλελευθερισμού των αγορών και της κυριαρχίας των ελίτ και του πλούτου, όπου είναι προσκολλημένη η νέα- Νέα Δημοκρατία.
 
Υπάρχουν δοκιμασμένες κλασικές συνταγές και αρχές ορθολογικής διοίκησης, όπως και σύγχρονες οπτικές αποτελεσματικής Κευνσιανής οικονομικής πολιτικής που μπορεί να εφαρμοστούν με επιτυχία. Και υπάρχουν πολλοί και στην εδώ Μπανανία που τις γνωρίζουν και μπορούν να τις εφαρμόσουν στη χώρα που γέννησε τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. 

Το ξήλωμα της επικυριαρχίας των Γερμανών και των συνεργαζόμενων αρπακτικών των πολυεθνικών, των τραπεζιτών της Wall Street, του του δυτικού καζινο-καπιταλισμού, το απάυγμασμα της παγκοσμιοποίησης, άρχισε και θα συνεχιστεί. Το Brexit και κυρίως η ήττα της Χίλαρυ Κλίντον, τέκνο και εγγυήτρια των ισχυρών της γης, σηματοδοτούν την απαρχή του ξηλώματος. Είναι αντίστοιχες με την αντίστροφη πορεία της ήττας του 3ου Ράϊχ στο Στάλιγκραντ και στη Βόρεια Αφρική στο δεύτερο παγκόσμιο πόλέμο. Για άλλη μια φορά οι Αγγλοαμερικάνοι μαζί με τους Ρώσους πρωτοστατούν στην ήττα των Γερμανών. Η Ελλάδα πολέμησε μαζί τους νικητές δυο πρώτους παγκόσμιους πολέμους απέναντι στους Γερμανούς. Και κατάντησε η χλεύση των ηττημένων.

Είναι καιρός κι΄εμείς να απαλλαγούμε από τη σύγχρονη και πιο πονηρή από την προηγούμενη σύγχρονη Γερμανική κατοχή όπως και από τους αργυρώνητους εδώ Γερμανοτσολιάδες, που πάντα υπήρχαν και δυστυχώς θα υπάρχουν στη διαδρομή της παγκόσμιας ιστορίας. Τότε, η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο κόσμος όλος, θα γίνει πολύ καλύτερος.
 __________________________________
 
* Ο Θεόδωρος Κατσανέβας είναι Έλληνας Οικονομολόγος, Πανεπιστημιακός και Πολιτικός και επικεφαλής της πολιτικής κίνησης «ΔΡΑΧΜΗ – Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων»

ΚΥΠΡΙΑΚΟ: Ασφυκτικές πιέσεις ΗΠΑ- ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ για διχοτομική "λύση"

Οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο οφείλουν να μείνουν σταθερές στην επιδίωξη μιας δημοκρατικής λύσης, που θα εξασφαλίζει μια ενιαία, ομοσπονδιακή Κύπρο, χωρίς ξένους στρατούς, έστω κι αν οι σημερινοί συσχετισμοί δυνάμεων δεν την ευνοούν...


του Άρη Θαλασσινού

Παρά το αδιέξοδο των συνομιλιών Αναστασιάδη- Ακιντζί στο Μον Πελερέν της Ελβετίας, συνεχίζονται οι παρασκηνιακές πιέσεις ΗΠΑ και Βρετανίας για την επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών “από το σημείο που σταμάτησαν” και την τελική επιβολή, στους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους, μιας “λύσης” που θα μετατρέψει στο διηνικές τη χώρα τους σε διχασμένο, ατλαντικό “οικόπεδο”, και μάλιστα με τη βούλα του ΟΗΕ.

Σε αντίθεση με την τεχνητή “αισιοδοξία” που καλλιεργούνταν για τις διαβουλεύσεις Αναστασιάδη- Ακιντζί, ήταν εξ αρχής φανερό ότι τίποτα θετικό δεν μπορούσε να προκύψει από τις συνομιλίες των δύο ηγετών, οι οποίοι, παρότι τα γραφεία τους απέχουν μόλις ένα- δύο χιλιόμετρα, επέλεξαν να ταξιδέψουν στο μακρινό Μον Πελερέν για να εξασφαλισθεί ότι οι λαοί τους δεν θα μάθαιναν τίποτα για τις διαπραγματεύσεις που θα καθορίσουν το μέλλον τους. Κι αυτό γιατί βάση των διαπραγματεύσεων ήταν μια παραλλαγή, από μερικές απόψεις, επί τα χείρω, του σχεδίου Ανάν, που είχε ήδη απορριφθεί από τους Ελληνοκυπρίους και μετέτρεπε την Κύπρο σε διχοτομημένο ατλαντικό προτεκτοράτο, με δύο ξεχωριστά κράτη, εκμηδενίζοντας την κυριαρχία του κυπριακού λαού (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων) με κάποιους διεθνείς δικαστές- γκαουλάιτερ να έχουν τον τελευταίο λόγο.

Επομένως, είναι ευτύχημα που η άρνηση του Ακιντζί (πιθανότατα, με πίεση του Ερντογάν) να συναινέσει σε στοιχειωδώς αποδεκτές λύσεις στο αλληλένδετο τρίγωνο προσφυγικού- περιουσιών- εδαφικού (οι τελικές προτάσεις του ούτε την επιστροφή της Μόρφου, που προέβλεπε ακόμη και το σχέδιο Ανάν δεν εξασφάλιζαν) τορπίλισε προσωρινά την προώθηση αυτής της εκτρωματικής λύσης.

Η Άγκυρα επικαλείται ως βασικό λόγο κατάρρευσης των συνομιλιών του Μον Πελερέν την επιμονή της ελληνικής κυβέρνησης να υπάρξει εκ των προτέρων συμφωνία για αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων και κατάργηση των εγγυήσεων προκειμένου να πάρει μέρος στην πολυμερή διάσκεψη που προβλεπόταν για τα ζητήματα ασφαλείας. Στην Αθήνα και τη Λευκωσία, οι κύκλοι εκείνοι που ακολουθούν τη λογική “λύση νάναι κι ό,τι νάναι” αναπαράγουν τις κατηγορίες της Άγκυρας, ενοχοποιώντας κυρίως τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, του οποίου ζητούν την παραίτηση. Αντίθετα, οι υπερπατριωτικοί κύκλοι τον επαινούν για τη στάση του, συμπεριλαμβανομένων των ρητορικών εκρήξεών του περί νέων “Θερμοπυλών” και των κατηγοριών που εκτόξευσε εναντίον όσων “δεν θέλουν λύση, αλλά παράδοση”. Πρόκειται για δύο παραλλαγές μιας αδιέξοδης στρατηγικής, που αναζητά τη λύση του Κυπριακού στο ασφυκτικό πλαίσιο της ευρωατλαντικής νομιμοφροσύνης.

Πρώτα απ' όλα, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα (γιατί ο πρωθυπουργός έχει την τελική ευθύνη χάραξης της εξωτερικής πολιτικής και όχι ο Νίκος Κοτζιάς που τη διαχειρίζεται) ουδέποτε έθεσε ζήτημα αποχώρησης των βρετανικών βάσεων από την Κύπρο, που έχουν καθεστώς αποικιακού εδάφους. Εξαντλεί το ζήτημα στα τουρκικά και τα ελληνικά στρατεύματα, χωρίς να αποκλείει μάλιστα την αντικατάστασή τους από δύναμη του ΝΑΤΟ. Η γενικότερη πολιτική της, συνέχεια εκείνης των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά, για συγκρότηση άξονα Ελλάδας- Κύπρου- Ισραήλ- Αιγύπτου του Σίσι, αφ' ενός μεν υποτάσσει απολύτως τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή, αφ' ετέρου δε έχει ξεκάθαρα αντιτουρκική αιχμή, κάτι που ενισχύει όχι μόνο την καχυποψία του Ερντογάν, αλλά και τη δικαιολογημένη δυσφορία του τουρκικού λαού, ιδιαίτερα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, για το οποίο η μεγάλη πλειονότητα των απλών Τούρκων θεωρεί υπόλογες τις ΗΠΑ.

Υπάρχουν ισχυροί αστικοί κύκλοι στην Ελλάδα και την Κύπρο που λένε ότι, προκειμένου να προωθηθεί ένα Σχέδιο Ανάν Β', είναι καλύτερα να προχωρήσουμε στη διπλή ένωση (κάτι τέτοιο δήλωσε σαφώς και σύμβουλος του Ερντογάν μετά το αδιέξοδο του Μον Πελερέν). Στην πραγματικότητα, θα επρόκειτο για ολέθρια εξέλιξη και για τους Ελληνοκύπριους και για τους Τουρκοκύπριους και για τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας. Οι δύο χώρες θα είχαν ξαφνικά σύνορα σε απόσταση αναπνοής από την τουρκική ενδοχώρα, κάτι που, δεδομένης της γενικότερης αστάθειας στην Τουρκία, θα αποτελούσε διαρκή εστία έντασης και κίνητρο για ένα νέο γύρο εξοπλισμών. Το ελληνικό τμήμα της Κύπρου θα εντασσόταν στο ΝΑΤΟ, στο όνομα της εξασφάλισης της “εθνικής άμυνας” και φυσικά οι βρετανικές βάσεις θα παρέμεναν, έστω κι αν εξελίσσονταν σε ΝΑΤΟϊκές. Οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο οφείλουν να μείνουν σταθερές στην επιδίωξη μιας δημοκρατικής λύσης, που θα εξασφαλίζει μια ενιαία, ομοσπονδιακή Κύπρο, χωρίς ξένους στρατούς, έστω κι αν οι σημερινοί συσχετισμοί δυνάμεων δεν την ευνοούν. 
πηγή: iskra.gr

«Τα σύνορα θα ανοίξουν», απειλεί την Ε.Ε. ο Ερντογάν

Νέες προκλητικές δηλώσεις από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με αφορμή το ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου υπέρ του παγώματος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, απείλησε την Ευρωπαϊκή Ενωση ότι η χώρα του θα ανοίξει τα σύνορα για τους πρόσφυγες....



Με άνοιγμα των συνόρων και εισροή εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών απειλεί την Ευρώπη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Οργισμένη ήταν η αντίδραση του ισχυρού άνδρα της Άγκυρας στο μη δεσμευτικό ψήφισμα της Ευρωβουλής για το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας.

«Όταν 50.000 μετανάστες έφτασαν στο Καπίκουλε (στη μεθόριο με τη Βουλγαρία), κλαίγατε. Τι θα κάνατε αν η Τουρκία άνοιγε τα σύνορα, έχετε αναλογιστεί; Κοιτάξτε εάν προχωρήσετε περαιτέρω τα σύνορα θα ανοίξουν, πρέπει να το ξέρετε. Ούτε εγώ, ούτε το έθνος νοιαζόμαστε για κενές περιεχομένου απειλές», ανέφερε ο πρόεδρος της Τουρκίας

479 ευρωβουλευτές υποστήριξαν το ψήφισμα για τα πάγωμα της «μαραθώνιας» ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας.

Μπορεί η απόφαση να είχε συμβολικό χαρακτήρα, ο αντίκτυπος της όμως στην Άγκυρα ήταν ισχυρός.

Μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο αρμόδιος επίτροπος, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ανέφερε πως η συμφωνία για το προσφυγικό πρέπει να τηρηθεί πάση θυσία.
πηγή:euronews

Γερούν Ντάισελμπλουμ στο Bloomberg: «Μεγάλη πρόοδος στο ελληνικό ζήτημα»

Σε συνέντευξή του στο Bloomberg και εν όψει του Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου δήλωσε χαρακτηριστικά «ακούω είναι πως οι συνομιλίες είναι πολύ εποικοδομητικές και σημειώνεται μεγάλη πρόοδος»....



Ευρωπαϊκοί θεσμοί και ΔΝΤ εξετάζουν περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, καθώς και αλλαγές στις ιδιωτικοποιήσεις, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντέισελμπλουμ.

Σε συνέντευξή του στο Bloomberg και εν όψει του Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου δήλωσε χαρακτηριστικά «ακούω είναι πως οι συνομιλίες είναι πολύ εποικοδομητικές και σημειώνεται μεγάλη πρόοδος».
Σε ό,τι αφορά το χρέος, είπε ότι το θέμα έχει ήδη συζητηθεί στο Eurogroup του Μαΐου και θα γίνουν επιπλέον βήματα για να μειωθεί το βάρος σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

Επεσήμανε επίσης πως «έχουμε κάποια επιπρόσθετα μέτρα έτοιμα, αν χρειαστούν για το 2018, οπότε τελειώνει το πρόγραμμα», χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Για τον ρόλο του ΔΝΤ δήλωσε πως «αν -και όταν φυσικά- οι Έλληνες τηρήσουν τους όρους του προγράμματος, και σε αυτή τη βάση, το ΔΝΤ θα μπορούσε να συνεχίσει να συμμετέχει».

Αναφερόμενος στα πρωτογενή πλεονάσματα, υπενθύμισε ότι «μακροπρόθεσμα μπορούν να μειωθούν λίγο περισσότερο -μετά το 2018- και είναι μια ρεαλιστική προσέγγιση».

«Λευκό καπνό» την 5η Δεκεμβρίου «βλέπει» ο Γιάννης Στουρνάρας

Αναφερόμενος στην κατάσταση της οικονομίας ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας, επεσήμανε ότι τα χειρότερα τα αφήσαμε πίσω υπογραμμίζοντας, ωστόσο, ότι οι εξελίξεις στο μακροοικονομικό πεδίο όσο και στο δημοσιονομικό είναι θετικές. "Η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με πέρυσι" ανέφερε χαρακτηριστικά"...



Αισιόδοξος για την θετική έκβαση του Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου εμφανίστηκε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας.

Μιλώντας, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, πριν από λίγο σε συνέντευξη στην τηλεόραση του Bloomberg,  ο διοικητής της ΤτΕ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι "όλα είναι έτοιμα για την 5η Δεκεμβρίου. Η Κυβέρνηση βρίσκεται πολύ κοντά στο να κλείσει η αξιολόγηση, επομένως είναι πολύ πιθανόν να βγει λευκός καπνός". Προσέθεσε ωστόσο ότι μία μικρή καθυστέρηση δεν θα ήταν τόσο επιζήμια.

Ο κ. Στουρνάρας απεκάλυψε ότι τα μέτρα που απαιτούνται ώστε να καταστεί το Δημόσιο Χρέος "βιώσιμο" δεν είναι τόσο πολλά. "Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να καταστεί το Δημόσιο Χρέος βιώσιμο (διατηρήσιμο), επομένως τα μέτρα που απαιτούνται δεν είναι τόσο σκληρά". Ωστόσο για λόγους διαφάνειας και σαφήνειας σκόπιμο θα ήταν όπως είπε τα "μακροπρόθεσμα μέτρα παρόλο που θα εφαρμοστούν μετά το 2018 να προσδιοριστούν άμεσα". Τούτο θα ήταν καλύτερο τόσο για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο, όπως είπε, θα ήταν επιθυμητό να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, όσο και για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

Μάλιστα υποστήριξε ότι "εφόσον υπάρξει κάτι συγκεκριμένο στο ζήτημα της ελάφρυνσης του Δημοσίου Χρέους το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ μπορεί να θέσει προς συζήτηση την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).

Αναφερόμενος στην κατάσταση της οικονομίας ο κ. Στουρνάρας επεσήμανε ότι τα χειρότερα τα αφήσαμε πίσω υπογραμμίζοντας, ωστόσο, ότι οι εξελίξεις στο μακροοικονομικό πεδίο όσο και στο δημοσιονομικό είναι θετικές. "Η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με πέρυσι" ανέφερε χαρακτηριστικά". Σε κάθε περίπτωση, όμως, διευκρίνισε ότι "πρώτα βελτιώνονται οι αριθμοί και μετά η βελτίωση αυτή γίνεται αντιληπτή και στις τσέπες των πολιτών".

Χαρακτήρισε τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ως πρόβλημα αλλά και ως πρόκληση καθώς όπως είπε αν οι τράπεζες πετύχουν τους στόχους μείωσης τους. που έχουν συμφωνηθεί, στο τέλος της τριετίας θα διαθέτουν ακόμη πιο ισχυρή κεφαλαιακή βάση. Σε κάθε περίπτωση διαβεβαίωσε ότι τα πιστωτικά ιδρύματα είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένα.

Τέλος, χαρακτήρισε τη σχέση του με την Κυβέρνηση θετική προσθέτοντας ότι έχει βελτιωθεί σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.
ΑΠΕ-ΜΠΕ