Τεράστιες απώλειες για τα ελληνικά νοικοκυριά - Έχασαν 587 δισ. στην κρίση

Η περιουσία των Ελλήνων μειώθηκε συνολικά κατά 587 δισ. ευρώ μετά από 6 χρόνια βαθιάς ύφεσης και 3 χρόνια στασιμότητας σύμφωνα με στοιχεία του ινστιτούτου μελετών της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse για το 2016, που δημοσιεύει το ΒΗΜΑ...



Δέος προκαλούν τα στοιχεία ελβετικής τράπεζας, τα οποία δείχνουν πως τα ελληνικά νοικυριά έχασαν 67.703 ευρώ έκαστο, κατά τη διάρκεια της κρίσης και των Μνημονίων, ενώ στην έρευνα γίνεται ιδιαίτερη αναφορά και στο ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης, που ήταν σχεδόν αποκλειστικά με δανεικά. 

Στοιχεία του ινστιτούτου μελετών της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse, που εξετάζει την εξέλιξη του πλούτου σε πάνω από 200 χώρες, δείχνουν πως τα ελληνικά νοικοκυριά έχασαν κατά μέσο όρο τα χρόνια της κρίσης 67.703 ευρώ έκαστο, καθώς η μέση αξία της περιουσίας τους από τα 165.410 ευρώ το 2007, υποχώρησε κατά 41% ως το 2016 στα 97.706 ευρώ.

Η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε ένα ισχυρό αρνητικό αποτέλεσμα πλούτου (negative wealth effect) για την πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών συμβάλλοντας στη μείωση της κατανάλωσης και ως εκ τούτου στη συρρίκνωση της εγχώριας ζήτησης για αγαθά και υπηρεσίες.

Πάντως τα στοιχεία της Credit Suisse δείχνουν και τη «φούσκα» προ της κρίσης, καθώς από το 2000 ως το 2007 τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων υπερδιπλασιάστηκαν από τα 595 δισ. ευρώ ξεπέρασαν το 1,41 δισ. ευρώ! Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην έκρηξη δανεισμού που ακολούθησε της εισαγωγής της Ελλάδος στο ευρώ.

Ενδεικτικά από το 1999 ως το 2009 μόνο οι τράπεζες και το Δημόσιο δανείστηκαν πάνω από 60 δισ. ευρώ και 200 δισ. ευρώ αντίστοιχα, συντηρώντας έτσι το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης με δανεικά, αφού τα λεφτά που «έπεσαν» στη χώρα δεν χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγική της ανασυγκρότηση.

Η ανάλυση της Credit Suisse επιβεβαιώνει τους υπολογισμούς του γερμανικού ασφαλιστικού κολοσσού Allianz, σύμφωνα με τον οποίο η μεσαία τάξη της χώρας μας αποτελεί πλέον μόλις το 20% του πληθυσμού, από 50% την εποχή που η Ελλάδα γινόταν μέλος του ευρώ.

Πολ Kαζαριάν: «Το ύψος του ελληνικού χρέους είναι το ψέμα του αιώνα...»

Πόσο πραγματικό είναι το ύψος του ελληνικού χρέους; Στο Spiegel ο επενδυτής Πολ Καζαριάν προκρίνει ως κριτήριο το χρονικό και όχι ονομαστικό ύψος του ως τρόπο προσδιορισμού. Το Spiegel, στη διαδικτυακή του έκδοση, φιλοξενεί τις απόψεις του αμερικανού επενδυτή και μεγαλύτερου ιδιώτη δανειστή της Ελλάδας, του αρμενικής καταγωγής Πολ Καζαριάν....



O Aμερικανός μεγαλοεπενδυτής Πολ Kαζαριάν, ο μεγαλύτερος ιδιώτης επενδυτής στην Ελλάδα, πιστεύει ότι η χώρα μας δεν έχει πρόβλημα χρέους, διότι αυτό απλούστατα ανέρχεται όχι στο 177% αλλά στο 71% του ΑΕΠ της. Συνεπώς «το ύψος του ελληνικού χρέους είναι το ψέμα του αιώνα», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Kαζαριάν στην διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Spiegel.

Ο 61xρονος ιδρυτής της αμερικανικής επενδυτικής εταιρείας Japanica Partners, ο οποίος υπήρξε στο παρελθόν τραπεζίτης της Goldman Sachs, στηρίζει την άποψή του έχοντας ως κριτήριο το χρονικό και όχι το ονομαστικό ύψος του στον τρόπο προσδιορισμού του χρέους: Eάν υπολογίσει κανείς σωστά το ελληνικό χρέος, το ύψος του δεν ανέρχεται στο 177%, αλλά το ανώτερο στο 71% του ελληνικού ΑΕΠ

Σύμφωνα με τον Καζαριάν ο υπολογισμός του χρέους θα πρέπει να γίνει λοιπόν όχι με βάση την ονομαστική του αξία, δηλαδή 312 δισ. ευρώ το 2015, αλλά με βάση την χρονική αξία των των υποχρεώσεων της Ελλάδας. Θα πρέπει, δηλαδή, να συνυπολογισθεί «η κεκαλυμμένη διαγραφή» μέρους του ελληνικού χρέους, όχι μόνο δια του χαμηλού επιτικίου, αλλά και δια της μεγάλης παρατάσεως της έναρξης αποπληρωμής του χρέους ήτοι δέκα χρόνια αργότερα από ό,τι είχε αρχικά συμφωνηθεί και αυτό σημαίνει «μικρότερη επιβάρυνση λόγω του πληθωρισμού», όπως είπε στο γερμανικό περιοδικό. «Η χρονική αξία είναι η βάση της χρηματοοικονομικής λογιστικής» τονίζει μάλιστα ο Αμερικανός μεγαλοεπενδυτής στο Spiegel.

Επισημαίνει δε επίσης ότι «η Ελλάδα πιέζεται να πάρει περισσότερη οικονομική βοήθεια από τις χώρες του ευρώ, αυτές δίνουν μόνο υπό την προϋπόθεση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων και ωθούν την κυβέρνηση σε βαρύ πρόγραμμα λιτότητας και σε αντιλαϊκές και συχνά αμφισβητούμενες μεταρρυθμίσεις».

H λύση την οποία προτείνει ο Καζαριάν είναι να αποδείξει η Ελλάδα καταρχάς το αληθινό ύψος του χρέους της «με βάση τους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες», διότι «τότε θα γίνονταν εμφανές ότι το χρέος της είναι στην πραγματικότητα μικρότερο από εκείνο άλλων χωρών».

Βασίλης Λεβέντης: «Αρχιμάγειρας αποστασιών ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σαν τον πατέρα του..»

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης, από τη Λάρισα, χαρακτήρισε ως «ανήθικο» το γεγονός «να προσπαθείς να αποσπάσεις στελέχη από ένα τίμιο κόμμα αξιοποιώντας τις ανθρώπινες αδυναμίες» και πρόσθεσε ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης δουλεύει στην τροχιά του πατέρα του.... 

 

φώτο onlarissa.gr

Σκληρή επίθεση κατά του Προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη εξαπέλυσε ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης, από τη Λάρισα. Με αφορμή τις αποχωρήσεις στελεχών από την Ένωση Κεντρώων, ο κ. Λεβέντης κατηγόρησε τον Πρόεδρο της ΝΔ λέγοντας «πιστεύω και έχω στοιχεία ότι ο κ. Μητσοτάκης κρύβεται πίσω από μία προσπάθεια που κάνει για διεύρυνση και ουσιαστικά ωθεί προς αποστασίες. Ιδιαιτέρα στην Ένωση Κεντρώων θεωρεί σημαντικές τις αποστασίες γι’ αυτόν γιατί είναι ένα νέο καινούργιο πολύ τίμιο κόμμα».

Παράλληλα, ο κ. Λεβέντης, σύμφωνα με το onlarissa.gr, χαρακτήρισε ως «ανήθικο» το γεγονός «να προσπαθείς να αποσπάσεις στελέχη από ένα τίμιο κόμμα αξιοποιώντας τις ανθρώπινες αδυναμίες» και πρόσθεσε ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης δουλεύει στην τροχιά του πατέρα του. Ο πατέρας ήταν αρχιμάγειρας αποστασιών, το ίδιο είναι και ο Κυριάκος. Δεν διαφέρει η οικογένειά του. Έχει ένα DNA ανηθικότητας».

Αλέξης Τσίπρας: «η μόνη χώρα που έχει ορίζοντα τριετίας για εκλογές είναι η Ελλάδα»

«Η μόνη χώρα που έχει ορίζοντα τριετίας για εκλογές, είναι η Ελλάδα» είπε ο Αλέξης Τσίπρας από το Άμπου Ντάμπι, όπου βρίσκεται, βάζοντας τέλος στα σενάρια πρόωρων εκλογών....



Τέλος στα σενάρια περί πρόωρων εκλογών έβαλε ο Αλέξης Τσίπρας από το Άμπου Ντάμπι, όπου βρίσκεται από χτες το βράδυ επ' αφορμή της διάσκεψης για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. «Η μόνη χώρα που έχει ορίζοντα τριετίας για εκλογές, είναι η Ελλάδα», τόνισε.

Ειδικότερα, σε συνομιλία που είχε με τους Έλληνες δημοσιογράφους, στο περιθώριο της διάσκεψης και εν μέσω των διμερών επαφών του, ο πρωθυπουργός μίλησε για το επενδυτικό ενδιαφέρον των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για την Ελλάδα και τις προοπτικές αναβάθμισης της συνεργασίας και των οικονομικών σχέσεων των δύο πλευρών. Επιπλέον, αναφέρθηκε και στη συνάντησή του με τον Φρανσουά Ολάντ, με τον οποίο συζήτησαν μεταξύ άλλων και για τη δεύτερη αξιολόγηση.

Κληθείς να σχολιάσει περί σεναρίων για ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, αφού αναφέρθηκε σε ορισμένες χώρες που έχουν εκλογές το προσεχές διάστημα, ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι «η μόνη χώρα που έχει ορίζοντα τριετίας για εκλογές είναι η Ελλάδα».

Η Αυστρία ψηφίζει, η ακροδεξιά ζητά την προεδρία (vid)

Μπέλεν ή Χόφερ; Μετά από το σίριαλ που κρατά σχεδόν έναν χρόνο, η Αυστρία αποφασίζει εάν θα γίνει η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα με ακροδεξιό πρόεδρο ...



Θα γίνει η Αυστρία η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με ακροδεξιό πρόεδρο; Αυτό αποφασίζουν την Κυριακή οι ψηφοφόροι που επιλέγουν πρόεδρο σε ένα μακρόσυρτο σίριαλ που εσχάτως πήρε και «αμερικανικό άρωμα» (δηλαδή, άρωμα Τραμπ).

Ο ανεξάρτητος Αλεξάντερ φαν ντερ Μπέλεν αντιμετωπίζει τον Νόρμπερτ Χόφερ του ακροδεξιού λαϊκιστικού FPÖ, τα γκάλοπ δείχνουν τη μάχη στο νήμα και η Ευρώπη παρακολουθεί κάτι που εκλαμβάνει ως συνέχεια της ψήφου για Brexit και προοίμιο των εκλογών σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία.

Η αβεβαιότητα της έκβασης έρχεται απλά να επιβεβαιώσει την εικόνα που είχε σχηματιστεί στην πρώτη, «κανονική» εκλογική μάχη την άνοιξη. Στον πρώτο γύρο τον Απρίλιο, οι υποψήφιοι των μεγάλων κομμάτων (που συγκυβερνούν) είχαν καταποντιστεί σε έναν πολιτικό σεισμό που είχε οδηγήσει και στην παραίτηση του καγκελαρίου.

Στο δεύτερο γύρο είχαν, απροσδόκητα, περάσει ο Μπέλεν (ανεξάρτητος προερχόμενος από τους Πράσινους) και ο Χόφερ του FPÖ, και τελικά για λίγες ψήφους την προεδρία κέρδισε ο Μπέλεν. Στη συνέχεια όμως το FPÖ προσέφυγε δικαστικά καταγγέλλοντας παρατυπίες και το Ανώτατο Δικαστήριο διαπίστωσε «προχειρότητα» στην καταμέτρηση που δυνητικά δεν θα απέκλειε ενδεχόμενο παρατυπιών, οπότε διέταξε επανάληψη του δεύτερου γύρου. Μετά από αναβολές, η οριστική κάλπη στήνεται την Κυριακή.

Η μάχη έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά που είχε η μάχη για το Brexit και ομοιότητες ακόμη και με τις κάλπες στις ΗΠΑ. Μία τάση που έρχεται ντυμένη ως «αντίθετη στο σύστημα και τις ελίτ» και κηρύσσει την επιστροφή σε έναν κόσμο πριν τη «διαβρωτική παγκοσμιοποίηση» -ο Χόφερ και το FPÖ έχουν ποντάρει πολύ σε κινήσεις για έξοδο της Αυστρίας από την ΕΕ, κάτι που ο υποψήφιος για την προεδρία προσπάθησε τελευταία να σχετικοποιήσει. O βρετανός Φάρατζ πάντως μπήκε το Σάββατο στη συζήτηση και προέβλεψε πως ο Χόφερ θα ζητήσει αυστριακό δημοψήφισμα για έξοδο αν κερδίσει.

Η δυναμική αυτή είναι περίπλοκη, και περιγραφή της με βάση το σχήμα «αυτοί εκεί πάνω απέναντι σε εμάς εδώ κάτω» φωτίζει πολλές αλλά όχι όλες από τις διαστάσεις της. Όμως η περίπτωση της Αυστρίας, η οποία επιπλέον πέρυσι πέρασε (έστω και σε σχετικά μικρότερο βαθμό από ό,τι άλλες χώρες) την προσφυγική κρίση, μοιάζει τυπική της ορμής που έχουν κινήματα όπως της Λεπέν στη Γαλλία (η οποία ψηφίζει για πρόεδρο το Μάιο), του PVV στην Ολλανδία (η οποία έχει σύντομα κάλπες) και του ξενοφοβικού και ευρωσκεπτικιστικού AfD στη Γερμανία (κάλπες το φθινόπωρο).

Με τη δυναμική του Brexit, τη δυναμική του Τραμπ...


Kαθόλου τυχαία, όλα αυτά τα κόμματα αλληλοσυγχαίρονται κάθε φορά που καταγράφουν ενίσχυση και πανηγύρισαν από κοινού είτε το Brexit είτε την επικράτηση του Τραμπ.

Η συγκυρία τα έχει φέρει μάλιστα έτσι που η κάλπη στήνεται την ίδια ημέρα με το δημοψήφισμα στην Ιταλία που θα κρίνει την τύχη του Ρέντσι. Η κατάσταση εκεί είναι πολύ διαφορετική, όμως και πάλι η Ευρώπη κοιτά με ανησυχία για το αν και ποιες έμμεσες επιπτώσεις θα μπορούσε να έχει στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα (έστω κι αν η ίδια η κάλπη είναι, εκ πρώτης όψεως, εντελώς άσχετη), και το κατά πόσον εκεί επικράτηση του «όχι» θα συνιστά άλλο ένα σύμπτωμα της παραπάνω δυναμικής.

Πέριξ της Βιέννης, πολλοί βλέπουν τον Χόφερ του FPÖ να επενδύει στο «αποτέλεσμα Τραμπ». Ειδικά τους τελευταίους μήνες, η ατμόσφαιρα που είχε πάρει η αυστριακή εκστρατεία ήταν όλο και πιο αμερικανική.

Πέραν της πάγιας ρητορικής του εναντίον των ελίτ, γύρω από το στρατόπεδο του Χόφερ είχαν κινητοποιηθεί οι ακροδεξιές παρυφές του Διαδικτύου (συμπεριλαμβανομένων των τρολ και των fake news). Πάνω από τον Μπέλεν αιωρήθηκαν κατηγορίες και υπαινιγμοί πως ο ίδιος ήταν στα νιάτα του κατάσκοπος της Σοβιετικής Ένωσης, παράλληλα με τις κατηγορίες πως ο πατέρας του ήταν ναζί (ώστε να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι).

Το περιβάλλον του Χόφερ αξιοποίησε μέχρι και την... τραμπική τεχνογνωσία διασποράς υπανιγμών για την κατάσταση της υγείας του αντιπάλου του, οδηγώντας τον γιατρό του Μπέλεν να προχωρήσει στη δημόσια διαβεβαίωση πως ο υποψήφιος έχει «υπέροχους πνεύμονες» όπως είπε επί λέξει σε ένα (αλλά σε καμία περίπτωση το έσχατο) σουρεαλιστικό σημείο αυτής της εκλογικής μάχης.

Όσον αφορά το ίδιο το επίδικο, τις θεσμικές αρμοδιότητες του αυστριακού προέδρου, ο αρχηγός του αυστριακού κράτους εκλέγεται μεν άμεσα, τη διακυβέρνηση όμως ασκεί ο πρωθυπουργός (σήμερα, ο σοσιαλδημοκράτης Κρίστιαν Κερν με τη συνεργασία του κεντροδεξιού ÖVP). Ωστόσο, ο πρόεδρος μπορεί να πιέσει για πτώση της κυβέρνησης και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές -κάτι που θα μπορούσε να επιδιώξει το ακροδεξιό FPÖ θέλοντας να εκμεταλλευτεί την ενισχυμένη του δυναμική του.

Η νύχτα της Κυριακής προς Δευτέρα αναμένεται να είναι μακρά στη Βιέννη, όχι μόνο επειδή φαίνεται πως η απόσταση θα είναι μικρή αλλά επιπλέον επειδή αυτή τη φορά οι Αυστριακοί θα είναι τυπολατρικότεροι από ποτέ στην καταμέτρηση ώστε να αποφύγουν το πάθημα του Μαΐου (που είχε γίνει ο λόγος της ακύρωσης της κάλπης και ξαναστησίματός της). Η Ευρώπη μάλλον θα περιμένει τη Δευτέρα να μάθει τι αποφάσισε η Felix Austria (όταν, λόγω συγκυρίας, θα το ζυγίζει μαζί με το ιταλικό δημοψήφισμα).



Βασίλης Ψυχογιός/in.gr

Γ. Δραγασάκης: Απόφαση-πρόκριμα για την πορεία της Ευρώπης

Μια θετική απόφαση στο Eurogroup της Δευτέρας θα είναι ισχυρό μήνυμα σταθερότητας και ελπίδας στο κλίμα ρευστότητας, ενώ ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης, τονίζει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης σε άρθρο του στην «Εφ. Συν»...

 

Μιά θετική απόφαση στο Eurogroup της Δευτέρας θα είναι ισχυρό μήνυμα σταθερότητας και ελπίδας στο κλίμα ρευστότητας, ενώ ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης, τονίζει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης σε άρθρο του στην «Εφ. Συν», συμπληρώνοντας πως η όποια στάση στο ελληνικό πρόβλημα αποτελεί πρόκριμα για την πορεία της Ευρώπης, στο πώς θα αντιμετωπίσει κάποια στιγμή και το χρέος άλλων χωρών.

Η τοποθέτηση του αντιπροέδρου αφορά στην αβεβαιότητα που πρακαλείται από την εμμονή ορισμένων να θεωρούν «αυτοσκοπό» τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, υπενθυμίζοντας το νόημα της αρχικής απόφασης εμπλοκής του στις ευρωπαικές αποφάσεις με το ερώτημα εάν: Ήταν η πρόσκαιρη χρησιμοποίηση του ή η μακροχρόνια παραμονή του; Σημειώνει, δε, ότι η συμμετοχή του ή μη στο ελληνικό πρόγραμα θα είναι πρόκριμα για την μελλοντική παρουσία του ή όχι στην Ευρώπη.

Επισημαίνει ότι η Ελλάδα γίνεται για μια ακόμη φορά το πεδίο σύγκρουσης ευρύτερων συμφερόντων και επιδιώξεων γεγονός που αφενός, «περιπλέπει την επίλυση των προβλημάτων μας», αφετέρου το διεθνοποιεί δημιουργώντας δυνατότητες ευρύτερων συνεργασιών και συμμαχιών.

Ο κ. Δραγασάκης σημειώνει ότι αυτές οι εξέλιξεις στην πραγματική οικονομία προκαλούν θετικές αποφάσεις με αποτέλεσμα η «οικονομία της χώρας να ανακάμπτει πιό δυναμικά από ό,τι περίμεναν και οι πιό αισιόδοξοι». Η ανάκαμψη είναι πλέον πραγματικότητα και οι προοπτικές για το 2017 και το 2018 «απόλυτα θετικές» εκτιμά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης όπως και τα μηνύματα από το μέτωπο του χρέους. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα έχουν προσδιοριστεί και θα προταθούν στο eurogroup τη Δευτέρα oπότε και θα ακολουθήσει η συζήτηση για την αποσαφήνιση τους. Ως εκ τούτου, προσθέτει, τη Δευτέρα «η μόνη δυνατή επιλογή είναι να ληφθούν και να δρομολογηθούν αποφάσεις που θα φέρνουν πιό κοντά στην επίτευξη του από κοινού συνομολογημένου στόχου, να βγούμε στις αγορές το 2018 και να ολοκληρώσουμε το πρόγραμα χωρίς νέα μέτρα στην ώρα του». Βεβαίως, πρόσθεσε, για να συμβεί αυτό πρέπει η δοκιμαστική εξοδος στις αγορές να αρχίσει πολύ νωρίτερα εντός του α΄εξαμήνου του 2017.

«Το θετικό σενάριο στη βάση των αναγκών τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης, φέρνει πιο κοντα στην επίτευξη του στόχου» καταλήγει ο κ Δραγασάκης τονίζοντας «ο,τιδήποτε άλλο συνιστά εκτροπή». 

Ολόκληρο το άρθρο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης:


Ο ευρωπαϊκός και ο παγκόσμιος ουρανός γεμίζουν με σύννεφα αβεβαιότητας. Οι εστίες αστάθειας πληθαίνουν και πολλές από αυτές βρίσκονται κοντά μας.

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία και των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία είναι ανοιχτό σε κάθε ενδεχόμενο. Το BREXIT είναι σαν να έσπασε ένα ταμπού. Τίποτα δεν μοιάζει πια μη αναστρέψιμο στην εποχή μας.

Στις συνθήκες αυτές θα περίμενε κάποιος πως το θέμα της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης θα έκλεινε αθόρυβα, γρήγορα, φυσιολογικά.

Μια θετική απόφαση στο Eurogroup της Δευτέρας θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα σταθερότητας και ελπίδας μέσα σε αυτό το κλίμα ρευστότητας. Οχι μόνο για την ελληνική κοινωνία αλλά και για την Ευρώπη συνολικά.

Μάλιστα, όπως πρόσφατα δήλωσε ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μια μόνιμη λύση στο πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους «είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης ως συνόλου» και όχι μόνο προς το συμφέρον της Ελλάδας.

Η θετική έκβαση είναι λοιπόν απολύτως εφικτή. Ανταποκρίνεται στις ανάγκες τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης. Και υποστηρίζεται από την πορεία της οικονομίας, που έπειτα από μακροχρόνια και βαθιά ύφεση έχει τις προϋποθέσεις να εισέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά.

Μοναδική πηγή αβεβαιότητας φαίνεται να είναι τα ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τη στάση του ΔΝΤ και την εμμονή ορισμένων χωρών να θεωρούν τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα κάτι σαν αυτοσκοπό. Αυτό βεβαίως δεν είναι εντελώς καινούργιο.

Το 2010 το ΔΝΤ ήρθε στην Ευρώπη διότι -έτσι ελέχθη- η Ε.Ε. δεν ήταν έτοιμη, ούτε διέθετε τους αναγκαίους πόρους, θεσμούς και μηχανισμούς.

Τότε η Ελλάδα πλήρωσε όχι μόνο τη δική της κρίση, αλλά και την έλλειψη ετοιμότητας της Ε.Ε. για να διαχειριστεί μια διευρυνόμενη κρίση που, όπως αποδείχτηκε, δεν ήταν μόνο ελληνική.

Τώρα ορισμένοι ζητούν η Ελλάδα να πληρώσει πάλι, αυτή τη φορά την αυτοπαγίδευση της Ευρώπης σε μια επιλογή χωρίς προοπτική. Την επιλογή ότι το ΔΝΤ πρέπει να μείνει μόνιμα στα ευρωπαϊκά πράγματα.

Αν φύγει από την Ελλάδα, σκέφτονται, θα φύγει από την Ευρώπη μάλλον οριστικά. Ποιο ήταν όμως τελικά το νόημα της αρχικής απόφασης για την εμπλοκή του ΔΝΤ στις ευρωπαϊκές υποθέσεις; Η πρόσκαιρη χρησιμοποίηση του ή η μακροχρόνια παραμονή του;

Επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά πως η όποια στάση στο ελληνικό πρόβλημα είναι πρόκριμα για την πορεία της Ευρώπης.

Ο τρόπος με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί π.χ. το ελληνικό χρέος θα είναι πρόκριμα για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί κάποια στιγμή και το χρέος άλλων χωρών. Η συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα θα είναι πρόκριμα για τη μελλοντική παρουσία του ή όχι στην Ευρώπη.

Η Ελλάδα για ακόμη μία φορά γίνεται το πεδίο στο οποίο συγκρούονται ευρύτερα συμφέροντα και επιδιώξεις και διαμορφώνονται οι διεθνείς τάσεις για τις μελλοντικές εξελίξεις.

Αυτό περιπλέκει την επίλυση των προβλημάτων μας. Από την άλλη πλευρά, αυτή η ντε φάκτο διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος δημιουργεί δυνατότητες ευρύτερων συνεργασιών και συμμαχιών.

Οι εσωτερικές εξελίξεις στην πραγματική οικονομία βοηθούν για να υπάρξουν θετικές αποφάσεις. Δίνουν επιχειρήματα σε όσους θέλουν να βοηθήσουν.

Η οικονομία της χώρας ανακάμπτει πιο δυναμικά απ’ ό,τι ανέμεναν και οι πιο αισιόδοξοι. Από τις αρχικές προβλέψεις για ύφεση το 2016, πλέον η ανάκαμψη δεν είναι πρόβλεψη αλλά πραγματικότητα.

Οι προοπτικές είναι θετικές και κανείς πια δεν αμφιβάλλει ότι το 2017 και το 2018 θα είναι χρονιές θετικών ρυθμών ανάπτυξης σε συνθήκες εδραιωμένης δημοσιονομικής σταθερότητας.

Αλλά και στο μέτωπο του χρέους υπάρχει πρόοδος. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα έχουν προσδιοριστεί και θα προταθούν τη Δευτέρα στο Eurogroup. Μπορεί να ακολουθήσει συνεπώς η συζήτηση με στόχο την αποσαφήνιση των μεσοπρόθεσμων και των μακροπροθέσμων μέτρων.

Πέραν του ότι αυτό προβλέπουν οι προηγούμενες αποφάσεις του Eurogroup, οι ορατές τάσεις ανόδου των διεθνών επιτοκίων καθιστούν τη συνολική και διαρκή λύση στο πρόβλημα του ελληνικού χρέους επιτακτική.

Ως εκ τούτου τη Δευτέρα η μόνη δυνατή επιλογή είναι να ληφθούν και να δρομολογηθούν αποφάσεις που θα φέρνουν πιο κοντά την επίτευξη του από κοινού συνομολογημένου στόχου.

Και ο στόχος είναι να βγούμε στις αγορές το 2018, να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα χωρίς νέα μέτρα στην ώρα του και να ανακτήσουμε τους βαθμούς πολιτικής αυτονομίας και ισοτιμίας που είναι αναγκαίοι για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε το μέλλον μας χωρίς επιτροπείες, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών και των διεθνών θεσμών.

Για να συμβεί αυτό, πρέπει η δοκιμαστική έξοδος στις αγορές να αρχίσει πολύ νωρίτερα, εντός του πρώτου εξάμηνου του 2017.

Αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει την έγκαιρη ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο σχετικό πρόγραμμα της ΕΚΤ, που κι αυτή προϋποθέτει το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και την αποσαφήνιση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.

Δεν αρκεί λοιπόν μόνο να βγαίνουν οι αριθμοί, πρέπει να δένουν και οι ημερομηνίες. Και αυτό τη Δευτέρα στο Eurogroup πρέπει να διασφαλιστεί.

Το θετικό σενάριο που ξετυλίγεται στη βάση των αναγκών τόσο της Ελλάδας όσο και της Ευρώπης, αλλά και των πραγματικών δεδομένων, φέρνει πιο κοντά την επίτευξη του στόχου.

Οτιδήποτε άλλο συνιστά εκτροπή από αυτόν. Ποιος θα το επιθυμούσε; Και ποιον θα μπορούσε να συμφέρει μια τέτοια εκτροπή;
efsyn.gr

Ιταλικό δημοψήφισμα: Φόβοι για πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις στο σύνολο της Ευρωζώνης

Για διχασμό του λαού κάνουν λόγο τα ιταλικά πρωτοσέλιδα του Σαββάτου, κάνοντας έναν απολογισμό της εκστρατείας που προηγήθηκε για το δημοψήφισμα της Κυριακής και αναζητώντας τον τρόπο για «να επανενωθεί μια δηλητηριασμένη χώρα», «σε μια εποχή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μια τρίτη μεταπολεμική περίοδος». Προβάδισμα του «ΟΧΙ» αναφέρει η Deutsche Welle και διαρρέουν οι υποστηρικτές του...
 

Ενδεχόμενη παραίτηση του Ματέο Ρέντσι θα επηρεάσει όλη την Ευρωζώνη, αναφέρει, την παραμονή του δημοψηφίσματος για τις προωθούμενες από τον Ιταλό πρωθυπουργό συνταγματικές αλλαγές, εκτιμά η Deutsche Welle, που αναφέρει ότι οι υποστηρικτές του «όχι» προηγούνται.

Σύμφωνα με εκτεταμένο ρεπορτάζ του The Press Project - TPP,  o Ματέο Ρέντσι έχει συνδέσει το πολιτικό του μέλλον με το συγκεκριμένο δημοψήφισμα. Ενδεχόμενο «ΟΧΙ» των Ιταλών την Κυριακή, είναι πιθανό να τον οδηγήσει σε παραίτηση. Σε περίπτωση που η έκβαση είναι αρνητική για τον Ιταλό πρωθυπουργό και όντως παραιτηθεί, αναλυτές εκφράζουν φόβους για πολιτική αστάθεια, με αρνητικές συνέπειες στις χρηματαγορές, ενώ εκτιμούν ότι ενδέχεται να υπάρξουν πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις στο σύνολο της Ευρωζώνης.

«Η διαφορά είναι ελάχιστη», τόνισε σε ομιλία του την Παρασκευή ο Ιταλός πρωθυπουργός, υποσχόμενος ότι αν κερδίσει το «ναι», θα εργασθεί για το καλό όλης της χώρας. Σύμφωνα με πληροφορίες που διαρρέουν από το μέτωπο του «όχι», τα τελευταία γκάλοπ - που δεν δημοσιοποιήθηκαν - δίνουν ποσοστό 53% στους αντίθετους στη μεταρρύθμιση και 47% στους υποστηρικτές του «ναι».

Πρέπει να διαπιστωθεί, όμως, τι ψήφισαν οι απόδημοι Ιταλοί. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, 1,6 εκατομμύρια πολίτες που ζουν στο εξωτερικό, συμμετείχαν στη διαδικασία. Ο Ρέντσι ελπίζει να μπορέσει να ευνοηθεί σημαντικά από την μεγάλη αυτή συμμετοχή. Πάντως, η ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά κάνει ήδη λόγο για νοθεία, σε ό,τι αφορά την επιστολική ψήφο.

Ο ιταλός πρωθυπουργός ολοκλήρωσε το βράδυ της Παρασκευής την εκστρατεία του στο κέντρο της Φλωρεντίας, με την παρουσία και στήριξη των παιδιών του.

«Μέσα στις επόμενες ώρες, θα αποφασιστεί το μέλλον μας για τα επόμενα 20 χρόνια», είπε ο Ρέντσι, σύμφωνα με τον οποίο «η μάχη θα κριθεί τελικά μόνον από λίγες χιλιάδες ψήφων».Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η Λέγκα του Βορρά και τα Πέντε Αστέρια του Μπέπε Γκρίλο επέμειναν μέχρι το τέλος ότι, αν ο ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός χάσει το δημοψήφισμα, θα πρέπει να παραιτηθεί. Πολλά θα εξαρτηθούν, όμως, από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα.

Μερίδα του βρετανικού και του γερμανικού τύπου γράφει αυτές τις ημέρες ότι «ο Ρέντσι μπορεί να παραμείνει τελικά, έστω και αν δεν πετύχει τον στόχο του δημοψηφίσματος». Ο υπουργός Υποδομών Γκρατσιάνο Ντελ Ρίο δήλωσε ότι αν υπερισχύσει το «όχι», ο πρωθυπουργός θα μεταβεί άμεσα στο προεδρικό μέγαρο Κυρηνάλιο, για να συνεκτιμήσει την όλη κατάσταση μαζί με τον Ματαρέλα.

Τα ιταλικά πρωτοσέλιδα


Εκτεταμένη αναφορά, με σχόλια και αναλύσεις, κάνει ο ιταλικός Τύπος στο συνταγματικό δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου. «Φτάσαμε στη στιγμή της αλήθειας μετά από μια απ΄τις κουραστικότερες εκστρατείες της ιστορίας της αβασίλευτης Δημοκρατίας», γράφει η εφημερίδα του Μιλάνου Κοριέρε Ντέλα Σέρα.

Σύμφωνα με τον διευθυντή της εφημερίδας, Λουτσιάνο Φοντάνα, «διχάστηκαν οικογένειες, έγινε ουσιαστική κατάληψη και μονοπωλήθηκε από την πολιτική ο τηλεοπτικός χρόνος, μέρος των ξένων εφημερίδων έγραψε ότι είμαστε στον τρίτο σταθμό της παρακμής της Δύσης, μετά το Brexit και τη νίκη του Tραμπ».

Ο Φοντάνα υπογραμμίζει ότι η εφημερίδα του αμφιβάλλει σοβαρά πως «οι μεταρρυθμίσεις αυτές άξιζαν όλα αυτά». «Θεωρούμε ότι ήταν σαφώς πιο σημαντικές, κάποιες μεταρρυθμίσεις σχετικά με το φορολογικό σύστημα, την ανταγωνιστικότητα, τη γραφειοκρατία, την παιδεία και την έρευνα, οι οποίες θα έδιναν, επιτέλους, νέα ώθηση σε μια χώρα η οποία δεν αναπτύσσεται αρκετά», προσθέτει η Κοριέρε.

«Τώρα δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε το ελεύθερο και δημοκρατικό αποτέλεσμα που θα προκύψει από τη βούληση των πολιτών», σημειώνει η εφημερίδα του Μιλάνου. Παράλληλα, καθιστά σαφές ότι «από τη Δευτέρα, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, πρέπει να αποκατασταθεί το πολιτικό κλίμα, να βρεθεί και πάλι ο ορθολογισμός και να εντοπισθούν οι αναγκαίες προτεραιότητες».

Ο διευθυντής της εφημερίδας Λα Ρεπούμπλικα, Μάριο Καλαμπρέζι, σε σχόλιό του με τίτλο «Πώς να επανενωθεί μια δηλητηριασμένη χώρα», γράφει ότι «οι σημερινοί τόνοι και το όλο κλίμα, αλλά και η λεκτική βία, φέρνουν στον νου, κυρίως, τους διχασμούς της περιόδου που ακολούθησε τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».

Ο Καλαμπρέζι υπενθυμίζει ότι «από την πρώτη περίπτωση, πριν από σχεδόν έναν αιώνα, προέκυψε ένα αυταρχικό καθεστώς, ενώ από τη δεύτερη, η ανοικοδόμηση της χώρας στέφθηκε με επιτυχία».
«Σήμερα ζούμε σε μια εποχή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μια τρίτη μεταπολεμική περίοδος: η σύγκρουση έγινε θεσμική, με το τέλος των κομματικών δομών, αλλά και οικονομική, με μια κρίση η οποία κατέστρεψε τη μέση αστική τάξη, τις προσδοκίες, και διέλυσε το κοινωνικό σύμφωνο, το οποίο βασιζόταν στην πεποίθηση ότι τα παιδιά θα είχαν μια καλύτερη ζωή από εκείνη των γονιών τους», τονίζει ο διευθυντής της εφημερίδας της Ρώμης.

Ο Μάριο Καλαμπρέζι πιστεύει, επίσης, ότι «ο Ρέντσι εργάσθηκε για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, η κυβέρνηση αυτή ενδιαφέρθηκε, όντως, για τα κοινωνικά δικαιώματα και την υποδοχή των προσφύγων, αλλά απουσιάζουν υπερβολικά, από την ατζέντα, τα προβλήματα των νέων και υπάρχει, επίσης, μια δυσκολία στο να κατανοηθεί και να μειωθεί η δυσαρέσκεια».

Ζητά από όλες τις πολιτικές δυνάμεις να αποδεχθούν το αποτέλεσμα που θα προκύψει από τις κάλπες, χωρίς διαμαρτυρίες και εκδικητικές τάσεις, «σε μια προσπάθεια να καταφέρουν να οικοδομήσουν κάτι, αντί να νομίζουν ότι υπάρχει ακόμη οτιδήποτε που πρέπει να καταστραφεί».

Η εφημερίδα Ιλ Φάτο Κουοτιντιάνο, σε «εξώφυλλο» πριν το καθιερωμένο πρωτοσέλιδο, παρουσιάζει γνωστά πρόσωπα της τέχνης και του πολιτισμού, τα οποία δηλώνουν «περήφανα για το ότι ψηφίζουν όχι». Ανάμεσά τους, οι φωτογραφίες του συγγραφέα Αντρέα Καμιλέρι, του συνταγματολόγου Στέφανο Ροντοτά, του πρώην διευθυντή της εφημερίδας Κοριέρε Ντέλα Σέρα, Φερούτσιο Ντε Μπόρτολι και του μουσικού της ραπ J-Αx.

Ο Αντρέα Καμιλέρι δηλώνει ότι «πρόκειται για μια συγκεχυμένη μεταρρύθμιση, η οποία δεν επιτρέπει στους Ιταλούς να επιλέγουν τους πολιτικούς που πρέπει να τους εκπροσωπούν». Ο συνταγματολόγος Στέφανο Ροντοτά τονίζει ότι «εντυπωσιάζει η γλωσσική φτώχεια αλλά και εκείνη του περιεχομένου», στην προτεινόμενη αλλαγή του Συντάγματος.

Η επικεφαλής του κεντροαριστερού συνδικάτου Cgil, Σουζάνα Καμούσο, θεωρεί ότι «είναι μια χαμένη ευκαιρία, ενώ θα μπορούσαν να γίνουν οι αλλαγές εκείνες που μπορούν να απλοποιήσουν, αλλά και να ενισχύσουν τους θεσμούς». O Φαμπρίτσιο Ροντολίνο, σχολιαστής της εφημερίδας «Λ' Ουνιτά», η οποία πρόσκειται στο Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι, εκτιμά ότι «υπάρχει ένας ψυχολογικός διπολισμός» αφού «το ναι είναι αισιόδοξο και το όχι απαισιόδοξο».

Σύμφωνα με την ανάλυσή του «με τη θετική ψήφο δηλώνεις ότι είσαι έτοιμος για τα νέα πράγματα που θα ακολουθήσουν. Με την αρνητική επιλογή, αναδιπλώνεσαι στα όσα ήδη υπάρχουν». Ο Ροντολίνο, δηλαδή, πιστεύει ότι «στην πραγματικότητα είναι σαν να έχουν γράψει, πάνω στα ψηφοδέλτια: είσαι αισιόδοξος;».
πηγή: TPP

Βλαντίμιρ Πούτιν: «Η Ρωσία δεν ψάχνει να βρει εχθρούς, αλλά δεν θα ανεχθεί πιέσεις...»

Αναφερόμενος στην διεθνή κατάσταση, ο Βλαντίμιρ Πούτιν επεσήμανε ότι αυτό που ανησυχεί την ρωσική κυβέρνηση είναι, τα νέα συνεχόμενα λάθη και οι διενέξεις που δημιουργούνται διαρκώς στον κόσμο, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Παντού το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό, ανθρώπινες τραγωδίες και θύματα, κατάρρευση, χρεοκοπία και απογοήτευση»....



Οι βασικές μας προσπάθειες αποσκοπούν στο να ενισχύσουμε τις παραδοσιακές μας αξίες, τα κοινωνικά προγράμματα, και να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό πρόβλημα, δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος κατά την διάρκεια της ομιλίας του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση.

«Το νόημα της πολιτικής μας είναι να προστατεύσουμε τους πολίτες μας, να πολλαπλασιάσουμε το ανθρώπινο κεφάλαιο που είναι ο βασικός πλούτος της Ρωσίας. Αυτός είναι ο λόγος που οι προσπάθειες μας στρέφονται στο να στηρίξουμε τις παραδοσιακές αξίες, την οικογένεια, τα δημογραφικά προγράμματα, να ενισχύσουμε την οικολογική μας πολιτική, να βελτιώσουμε την υγεία των πολιτών, να αναπτύξουμε την παιδεία και τον πολιτισμό» είπε ο Πούτιν.

Μάλιστα, επεσήμανε ότι η Ρωσία είναι υποχρεωμένη να λύνει ζητήματα μέσα σε δύσκολες συνθήκες, αλλά ο λαός της απέδειξε και πάλι ότι είναι σε θέση να αντιμετωπίζει πολύπλοκες προκλήσεις, να υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα και πως οι πολίτες της Ρωσίας παρά τις όποιες δυσκολίες συσπειρώθηκαν γύρω από τις αξίες της πατρίδας και την αγάπη τους γι' αυτήν.

«Πριν από δύο χρόνια βρεθήκαμε αντιμέτωποι με σοβαρές οικονομικές προκλήσεις, με δυσοίωνες συγκυρίες στις διεθνείς αγορές, με κυρώσεις, με τις οποίες προσπάθησαν να μας υποχρεώσουν να ''χορέψουμε'' στον ρυθμό που ήθελαν οι ξένοι, όπως λέει ο λαός, να ξεχάσουμε τα θεμελιώδη εθνικά μας συμφέροντα. Παρόλα αυτά, το ξαναλέω ότι οι κύριες αιτίες που φρέναραν την οικονομία βρίσκονται σε εσωτερικά μας προβλήματα» είπε ο Πούτιν.

Και τα προβλήματα αυτά, όπως τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος, είναι πρωτίστως, η έλλειψη επενδύσεων, σύγχρονων τεχνολογιών, εξειδικευμένων στελεχών, ο ανεπαρκής ανταγωνισμός, οι ανεπάρκειες του επιχειρηματικού κλίματος.

Παρόλα αυτά, όπως είπε ο Ρώσος πρόεδρος, το 2016 σταμάτησε η πτώση στον τομέα της πραγματικής οικονομίας και παρατηρήθηκε αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής, επισημαίνοντας, ότι «η αύξηση είναι μικρή, αλλά η τάση θετική και πρέπει αναμφισβήτητα να την διατηρήσουμε».

Επεσήμανε, επίσης, ότι, οι κυρώσεις που επέβαλε η Δύση και τα αντίμετρα —''απάντηση'' της Ρωσίας, βοήθησαν τους ρώσους παραγωγούς στον αγροτικό τομέα, όμως — σημείωσε- αυτή η κατάσταση δεν θα διαρκέσει αιώνια και γι' αυτό η Ρωσία πρέπει να δραστηριοποιηθεί πιο πολύ για να βγει στις ξένες αγορές.

«Γενικά έχουμε πολλές δυνατότητες για να αυξήσουμε τις εξαγωγές και άλλων προϊόντων εκτός από πρώτες ύλες. Παράλληλα βλέπουμε ότι στον κόσμο ενισχύεται ο προστατευτισμός, δυστυχώς. Εισάγονται εμπορικοί φραγμοί… Τι σημαίνει όμως αυτό για μας; Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ακόμη πιο ενεργά και αποφασιστικά να δραστηριοποιηθούμε για να έχουμε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές» είπε ο Πούτιν.

«Ήδη, αλλάζουμε στοχευμένα την διάρθρωση της οικονομίας μας, ανανεώνουμε τους υπάρχοντες τομείς και διαμορφώνουμε νέους, δημιουργούμε σύγχρονες εταιρείες που είναι σε θέση να δραστηριοποιηθούν στις διεθνείς αγορές. Πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση συστηματικά και επιθετικά. Δεν χρειαζόμαστε αφηρημένου περιεχομένου σενάρια, στα οποία ελάχιστα εξαρτώνται από εμάς, αλλά μια επαγγελματική και επαληθεύσιμη προοπτική ανάπτυξης», υπογράμμισε ο ρώσος πρόεδρος.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν ζήτησε, επίσης, από την κυβέρνηση να μελετήσει και να παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης της χώρας έως το 2025, το οποίο θα δώσει την δυνατότητα στο μεταίχμιο του 2019-2020, να περάσει η χώρα σε ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους από τους παγκόσμιους.

Αναφερόμενος στην διεθνή κατάσταση, ο Πούτιν επεσήμανε ότι αυτό που ανησυχεί την ρωσική κυβέρνηση είναι, τα νέα συνεχόμενα λάθη και οι διενέξεις που δημιουργούνται διαρκώς στον κόσμο, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Παντού το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό, ανθρώπινες τραγωδίες και θύματα, κατάρρευση, χρεοκοπία και απογοήτευση».

«Η Ρωσία τάσσεται υπέρ της ασφάλειας και υπέρ της δυνατότητας να έχουν θέση στην ανάπτυξη, όχι μόνο οι εκλεκτοί, αλλά όλες οι χώρες και λαοί, υπέρ του σεβασμού του διεθνούς Δικαίου και της πολυμορφίας του κόσμου», είπε ο ρώσος πρόεδρος, υπογραμμίζοντας ότι "η Ρωσία δεν ψάχνει και ποτέ δεν έψαχνε να βρει εχθρούς, αλλά δεν θα ανεχθεί να της ασκούν πιέσεις και θα οικοδομήσει αυτοτελώς το μέλλον της".

Αναφερόμενος στην στροφή της Ρωσίας προ την Κίνα και εν γένει προς την Ασία είπε: «Η ενεργός πολιτική προς ανατολάς που ασκεί η Ρωσία, δεν υπαγορεύεται σε καμία περίπτωση από κάποιες τρέχουσες συγκυριακές αντιλήψεις, ούτε καν από την ψύχρανση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είτε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά από μακροπρόθεσμα εθνικά συμφέροντα και τις τάσεις που παρατηρούνται στις παγκόσμιες εξελίξεις».

«Σήμερα η Κίνα τείνει να γίνει η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και είναι ιδιαίτερα σημαντικό που κάθε χρόνο η μεταξύ μας αμοιβαία συνεργασία, ενισχύεται με νέα προγράμματα ευρείας κλίμακας σε διάφορους τομείς, στο εμπόριο, στις επενδύσεις, στον ενεργειακό τομέα και στον τομέα των προηγμένων τεχνολογιών», είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος Πούτιν. Τόνισε δε, ότι, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες οι ρωσο-κινεζικές σχέσεις συνιστούν πρότυπο αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας. « Η συνεργασία αυτή — είπε- αποτελεί πρότυπο σχέσεων σ' έναν κόσμο που οικοδομείται όχι με βάση την αντίληψη ότι ο ένας υπερισχύει του άλλου, όσο ισχυρή κι αν είναι η μια πλευρά, αλλά με βάση την αρχή που υπολογίζει αρμονικά τα συμφέροντα όλων των κρατών».

Αναφερόμενος επίσης στην εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, ο ρώσος πρόεδρος είπε ότι προτεραιότητα της ήταν και παραμένει η περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας στο πλαίσιο της Ευρασιατικής Ένωσης, όπως και η συνεργασία με τις άλλες χώρες της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ).

Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στην ευρασιατική συνεργασία είπε: «Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ρωσική πρόταση για την δημιουργία ενός μοντέλου ολοκλήρωσης σε πολλά επίπεδα στην Ευρασία, που αφορά την ευρασιατική συνεργασία. Ήδη έχουμε αρχίσει να συζητάμε την πρόταση αυτή σε διάφορες διεθνείς και περιφερειακές συναντήσεις. Πιστεύω ότι ένας τέτοιος διάλογος μπορεί να είναι εφικτός και με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις οποίες παρατηρείται μια έντονη τάση για αυτοτελή πολιτική, που είναι υποκειμενική σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο».

Αναφερόμενος στην συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες ο ρώσος πρόεδρος είπε ότι «η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεργαστεί και με την νέα αμερικανική κυβέρνηση, είναι σημαντικό να εξομαλύνουμε και να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε τις σχέσεις μας σε μια ισότιμη και αμοιβαία επωφελή βάση». Συνεχίζοντας, είπε ακόμη ότι « Η συνεργασία της Ρωσίας με τις ΗΠΑ στην επίλυση των διεθνών και περιφερειακών προβλημάτων ανταποκρίνεται στα συμφέροντα όλου του κόσμου» καθώς —όπως υπογράμμισε- «έχουμε κοινή ευθύνη να διασφαλίσουμε την διεθνή ασφάλεια και σταθερότητα».

Ο ρώσος πρόεδρος αναφερόμενος στην καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας είπε ότι ευελπιστεί στις κοινές προσπάθειες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, επισημαίνοντας παράλληλα, ότι οι προσπάθειες που γίνονται για να αλλάξει η στρατηγική ισορροπία είναι εξαιρετικά επικίνδυνες και μπορούν να οδηγήσουν σε μια παγκόσμια καταστροφή, κάτι το οποίο όπως είπε «δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε στιγμή».

Τέλος, αναφερόμενος στη συμβολή της Ρωσίας στην επίλυση των διεθνών και περιφερειακών προβλημάτων, ο ρώσος πρόεδρος είπε: «Αντιλαμβανόμαστε το μερίδιο της δικής μας ευθύνης και πραγματικά, είμαστε ειλικρινά πρόθυμοι να συμμετάσχουμε στην επίλυση των διεθνών και περιφερειακών προβλημάτων, και φυσικά εκεί όπου, η συμμετοχή μας, έχει θέση, έχει ζητηθεί και είναι αναγκαία».

Μίκης Θεοδωράκης: «Προδομένη Δημοκρατία» - Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό

Σκληρή κριτική στον Αλέξη Τσίπρα ασκεί ο Μίκης Θεοδωράκης, με ανοιχτή επιστολή του στον Πρωθυπουργό, που δημοσίευσε στην προσωπική του ιστοσελίδα...

 

Σε παρέμβασή του, με τίτλο «Προδομένη Δημοκρατία», που αναρτήθηκε στην προσωπική του ιστοσελίδα, ο μουσικοσυνθέτης αναφέρει: «Σύντροφε Αλέξη, σε παραδέχομαι, γιατί είσαι μάγκας. Ο πιο μεγάλος μάγκας στην Ελλάδα από το 450 π.Χ. έως σήμερα. Γιατί κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να λογαριάσεις κανένα. Παίρνεις το προσωπικό σου αεροπλάνο, το γεμίζεις με φίλους και φίλες και πας στην Κούβα και αφήνεις τον λογαριασμό, 300.000 δολλάρια να τον πληρώσουν τα κορόιδα με τα 300 ευρώ το μήνα στην καλλίτερη περίπτωση. Κάνεις το κέφι σου. Μιλάς στην πλατεία της Επανάστασης όπου μιλούσε και ο Φιντέλ σαν ένας γνήσιος και σκληρός επαναστάτης...»

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή:


Το πολίτευμά μας είναι Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Οι Πυλώνες-Θεσμοί, είναι οι εξής:
  • Βουλή (νομοθετική εξουσία)
  • Κυβέρνηση (εκτελεστική εξουσία)
  • Δικαστική εξουσία
  • Πρόεδρος Δημοκρατίας- Ρυθμιστής του Πολιτεύματος.
Το Σύνταγμα είναι η βάση. Από αυτό πηγάζουν τα Δικαιώματα και οι Υποχρεώσεις των Πολιτών.

Ο Πρόεδρος πρέπει να είναι η ασφαλιστική δικλείδα. Να ελέγχει εάν ισχύει η Συνταγματική Αρχή ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία ελέγχει.

Και έχει την υποχρέωση-δικαίωμα, σε περίπτωση που εκείνος θεωρεί ότι παραβιάζεται αυτός ο κανόνας, να διαλύει τη Βουλή και να προκηρύσσει εκλογές.

Όμως, με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986, ο Ανδρέας Παπανδρέου αφαιρεί αυτό το κύριο και μοναδικό δικαίωμα από τον Πρόεδρο και το δίνει στον εαυτό του (στον Πρωθυπουργό).

Έτσι ο ελεγχόμενος ανακηρύσσεται σε ελέγχοντα. Το γεγονός αυτό παραμορφώνει το Σύνταγμα και από Προεδρευομένη Δημοκρατία την μεταβάλλει σε Παντοδυναμία της Εκτελεστικής Εξουσίας, δηλαδή του Πρωθυπουργού που αναδεικνύεται σε Απόλυτο Άρχοντα, εφ’ όσον ο μόνος που μπορεί να τον ελέγξει είναι ο εαυτός του. Δηλαδή ουσιαστικά έχει δικτατορικά δικαιώματα, γιατί η ουσιαστική Δημοκρατία έχει καταντήσει ένα άδειο πουκάμισο.

Το επιχείρημα, ότι η πλειοψηφία στη Βουλή είναι η βάση της ουσιαστικής δημοκρατικής νομιμότητας είναι σκέτη κοροϊδία! Μιας και αυτή η πλειοψηφία ταυτίζεται με τον πρωθυπουργό! Δηλαδή, είναι όργανο στα χέρια αυτού που μετά την συνταγματική αναθεώρηση του ’86, είναι όπως είπα ο απόλυτος Μονάρχης.

Από εκεί και πέρα, ο Τσίπρας με τις 153 έδρες και το 16% είναι ανεξέλεγκτος να κάνει ότι θέλει, έχοντας στο τσεπάκι την πλειοψηφία των εδρών, αδιαφορώντας αν έχει την Λαϊκή πλειοψηφία. Σχετικά, γράφει στα σημερινά ΝΕΑ, ο αρθρογράφος Ηλίας Κανέλλης (ΑΡΘΡΟ: Το τζάμπα πέθανε, στη στήλη Ενστάσεις)

Στην ίδια εφημερίδα, ο διαπρεπής δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστου αποστομώνει με ατράνταχτα στοιχεία το Γραφείο του πρωθυπουργού, που αναφέρει πως τάχα το ταξίδι στην Κούβα κόστισε μόνο 22,900 ευρώ!

Σαν απλός πολίτης, τους συγχαίρω και τους ευχαριστώ και τους δύο γι’ αυτό.

Σε αυτήν την ανοικτή πρόκληση, η Βουλή σιωπά, διότι μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης του ’86, είναι συνένοχη γι’ αυτή την παραμόρφωση της Αρχής της ουσιαστικής Λαϊκής Κυριαρχίας (σ.σ.: βλ. καταγγελίες Μίκη Θεοδωράκη, στο άρθρο Είμαστε θύματα μιας τραγικής φαρσοκωμωδίας/21.05.2016).

Άλλωστε, όλοι είναι ίδιοι: Εξουσιαστές, Σκληροί, Άπονοι. Ενώ ο λαός σέρνεται πάνω στη λάσπη της λιτότητας, αυτοί αγοράζουν πανάκριβα αεροπλάνα (βλέπε Σαμαράς 2013). Τι να κάνουν; Να τα πουλήσουν και να ταξιδέψουν όπως οι βλάκες ψηφοφόροι τους. Για 300.000 δολλάρια, μια οικογένεια με 1.000 το μήνα θα έπρεπε να δουλεύει 300 μήνες, με 300 το μήνα, 1000 μήνες… Πόσες ανθρώπινες κατοικίες για τους πρόσφυγες; Πόσα κρεβάτια νοσοκομείων;

Περικυκλωμένοι από εχθρούς. Σε κρίσιμη στιγμή. Απειλές. Κινδύνους. Γιατί το ταξίδι; Για να μιλήσει ένας προσκυνημένος, συμβιβασμένος από το βήμα ενός όρθιου, ασυμβίβαστου!

Ένας αληθινός Εθνικός Μάγκας. Γιατί, είναι μαγκιά να μπορείς να κοροϊδεύεις 10 εκατομμύρια υπηκόους για να κάνεις το κέφι σου. Πας και βρίζεις την Μέρκελ και μόλις ξαναγυρίσεις πίσω, της τηλεφωνείς και επαιτείς βοήθεια από τη Μέρκελ! Να ποια είναι η Μεγάλη, η Παγκόσμια Μαγκιά. Γιατί μπορείς και λες βλάκες τους έξυπνους Έλληνες κατάμουτρα, χωρίς ενδοιασμούς και ντροπές!

Τελειώνοντας, οφείλω να μιλήσω στον Αλέξη Τσίπρα στη γλώσσα που αποπνέουν οι πράξεις του. Δηλαδή στη γλώσσα του «μάγκα», για να με καταλάβουν όσοι φίλοι του απομείνανε, αλλά και όσοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι ορισμένοι -δεν φτάνει ότι μας σπρώχνουν προς την καταστροφή- αλλά μας κοροϊδεύουν κι από πάνω!

Λοιπόν…

Ανοιχτή Επιστολή προς τον κ. Τσίπρα
Σύντροφε Αλέξη, σε παραδέχομαι, γιατί είσαι μάγκας. Ο πιο μεγάλος μάγκας στην Ελλάδα από το 450 π.Χ. έως σήμερα. Γιατί κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να λογαριάσεις κανένα. Παίρνεις το προσωπικό σου αεροπλάνο, το γεμίζεις με φίλους και φίλες και πας στην Κούβα και αφήνεις τον λογαριασμό, 300.000 δολλάρια να τον πληρώσουν τα κορόιδα με τα 300 ευρώ το μήνα στην καλλίτερη περίπτωση. Κάνεις το κέφι σου. Μιλάς στην πλατεία της Επανάστασης όπου μιλούσε και ο Φιντέλ σαν ένας γνήσιος και σκληρός επαναστάτης. Υψώνεις το πελώριο ανάστημά σου ενάντια στον Καπιταλισμό-Ιμπεριαλισμό. Τρως τον αγλέορα (600 ευρώ για ένα γεύμα πληρωμένο από το Υπουργείο των Εξωτερικών, δηλαδή τα τσιράκια σου). Το διασκεδάζεις, το γλεντάς, την ώρα που τα κορόιδα οι Έλληνες κάθονται στις ουρές για σύνταξη, ΔΕΗ, τράπεζες, νοσοκομεία και προ παντός λιτότητα στη λιτότητα. Το παίζεις επαναστάτης κι όταν γυρίσεις, ξαναγίνεσαι αυτό που ήσουν, το παιδί που κάνει τα θελήματα της Μέρκελ, του Ομπάμα και του Γιούνγκερ που κατακεραύνωσες στην Αβάνα και πάλι σε βάρος του έξυπνου ελληνικού λαού, γιατί αυτός αποφάσισε να τον κυβερνούν άτομα χωρίς οπαδούς και φιλότιμο, που το παίζουν κυβέρνηση.

Καλή αντάμωση στα Γουναράδικα.

Μίκης
Δεκέμβρης του 2016
πηγή: mikistheodorakis.gr