Ερχεται δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα - Αρνητικά δημοσιεύματα

Γεμάτο εντάσεις προβλέπει ότι θα είναι για την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2017 η βρετανική Telegraph, ενώ οι Γερμανοί επενδυτές και επιτυχημένοι συγγραφείς οικονομικών βιβλίων, Ματίας Βάικ και Μαρκ Φρίντριχ περιγράφουν την Ελλάδα ως χρεοκοπημένη χώρα...

Γεμάτο εντάσεις προβλέπει ότι θα είναι για την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2017 η βρετανική Telegraph, ενώ οι Γερμανοί επενδυτές και επιτυχημένοι συγγραφείς οικονομικών βιβλίων, Ματίας Βάικ και Μαρκ Φρίντριχ περιγράφουν την Ελλάδα ως χρεοκοπημένη χώρα που από καιρό τώρα αντιμετωπίζεται με μια πολιτική που ουσιαστικά μετέθετε τη χρεοκοπία της για αργότερα. Και οι δυο περιγράφουν με σκοτεινά χρώματα την Ελλάδα του 2017.

Νοσοκομεία χωρίς σύριγγες. Λεωφορεία που σκουριάζουν παρατημένα, γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν μπορούν να ξοδέψουν χρήματα για επισκευές. Οι σκηνές αυτές, φέρνουν περισσότερο στο μυαλό τους απελπισμένους κατοίκους της Βενεζουέλας, παρά τους Έλληνες, επισημαίνει το δημοσίευμα της Telegraph. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το κλειδί για την επόμενη δόση των 6,1 δισ. ευρώ που χρειάζεται η Ελλάδα είναι οι μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά. Ακόμη και σε αυτό το θέμα, υπάρχει η αίσθηση ότι το ΔΝΤ θέλει από την Ελλάδα να κάνει περισσότερα, συνεχίζει το δημοσίευμα.

'Βλέπουμε ένα υψηλό ρίσκο, να υπάρξει και πάλι στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα. Αυτό θα καθυστερήσει και την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, πιθανόν τη συμμετοχή του Ταμείου και την άρση των capital controls', σημειώνει στη βρετανική εφημερίδα ο Φάμπιο Μπαλμπόνι της HSBC. 'Όλα αυτά, σε μία περίοδο στην οποία η Ελλάδα μπορεί να κάνει κι άλλες εκλογές και η Άγκελα Μέρκελ αντιμετωπίζει τη δική της πολιτική δοκιμασία στη Γερμανία. Η ήσυχη περίοδος για την Αθήνα τελείωσε. Ετοιμαστείτε για ένα ακόμη καλοκαίρι πίεσης', καταλήγει το δημοσίευμα.

Οι επενδυτές Ματίας Βάικ και Μαρκ Φρίντριχ προβλέπουν ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα γίνει ελάφρυνση ή κούρεμα του χρέους.

Και οι δύο υποστηρίζουν ότι η χώρα θα παραμείνει κρεμασμένη στον ορό της Ε.Ε., η οικονομική της κατάσταση θα χειροτερέψει, οι ιδιωτικοποιήσεις θα συνεχιστούν και νέοι άνθρωποι ελλείψει προοπτικής θα εγκαταλείψουν τη χώρα τους. 'Έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε. δεν βλέπουμε για το 2017', τονίζουν. 'Αλλά υποθέτουμε ότι η απόλυτα αναγκαία ελάφρυνση του χρέους ή ακόμη και το κούρεμα, θα έρθει το αργότερα μετά τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία, δεδομένου ότι η χώρα δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της'. Και οι δύο συστήνουν να μη γίνονται επενδύσεις σε κρατικά ομόλογα, όπως π.χ. ασφάλειες ζωής, αλλά μόνο σε κινητά και ακίνητα.

imerisia.gr

Σενάρια τρόμου για το μέλλον της ΕΕ το 2017

Η νέα χρονιά, το 2017, θα είναι ίσως η κρισιμότερη για το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης. Μια Ευρώπης που σήμερα, είναι λιγότερο Ενωμένη από τότε που σχηματίστηκε σαν ΕΟΚ ή ΕΕ. Δεν χρειάζονται πολλές κουβέντες για να αποδείξει κανείς, του ως άνω λόγου το αληθές. Και μόνο ο τρόπος που αντέδρασαν τα κράτη μέλη στη διαχείριση των πρόσφατων προσφυγικών ροών, το δείχνει καθαρά...

 του Δημήτρη Χρήστου*

 Ό,τι μας βολεύει, είμαστε ενωμένοι και σε ό,τι δεν μας βολεύει, ο καθένας μόνος του! Αυτήν την ΕΕ διαμόρφωσε το Βερολίνο, πολλαπλασιάζοντας για τη Γερμανία όλα τα οικονομικά οφέλη, σε βαθμό που η οικονομία της χώρας ξεπέρασε σε πλεόνασμα και την θηριώδη σε μέγεθος και ρυθμούς ανάπτυξης Κίνα!

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας καταγράφει πλεόνασμα ρεκόρ το 2016, στα 310 δισ. ευρώ (!) όπως προέβλεψε το οικονομικό ινστιτούτο Ifo του Μονάχου! Να συζητήσουμε για τις οικονομικές αποδόσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας; Να ρωτήσουμε το Βερολίνο γιατί βασανίζει την Ελλάδα έξι χρόνια με πειραματικά προγράμματα στα οποία μας είπαν ότι χρησιμοποίησαν λάθος πολλαπλασιαστές; Χρειάζεται;

Το 2017 υπάρχουν δοκιμασίες σταθμοί που θα καθορίσουν το μέλλον της Ένωσης. Υπάρχει το ελληνικό ζήτημα, που αν δεν το επιλύσουν σύντομα με βιώσιμο τρόπο ώστε η χώρα να βγει από τα δεσμά που της πέρασαν και να καταφέρει αξιοπρεπώς να υπερασπιστεί τις υποχρεώσεις της σε περιβάλλον ανάπτυξης, θα γίνει εστία πολιτικής και οικονομικής μόλυνσης. Υπάρχει τον Μάρτιο η εκλογική αναμέτρηση στην Ολλανδία, όπου η αποσχιστική ακροδεξιά θα είναι, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, πρώτο κόμμα. Πρώτο κόμμα μακράν του δεύτερου είναι ήδη και η ακροδεξιά στην Αυστρία. Μετά, τέλος Απριλίου, έχουμε τις Γαλλικές προεδρικές εκλογές με φαβορί για τον τελικό του Μαΐου τον δεξιό, οικονομικά νεοφιλελεύθερο Φιγιόν και την ακροδεξιά Λεπέν. Κατόπιν, αρχές Φθινοπώρου έχουμε τις εκλογές στη Γερμανία όπου η ακροδεξιά αναμένεται να μπει στο εθνικό κοινοβούλιο με τα τσαρούχια. Και αν μάλιστα οι Σοσιαλιστές, πάνε στις εκλογές σιωπηλοί και ως υπάκουοι εταίροι της δεξιάς, η «πασοκοποίηση» είναι προ των πυλών και το σενάριο, να έχουμε πρώτη τη δύναμη τη δεξιάς και δεύτερη της ακροδεξιάς, είναι εφιαλτικό τη στιγμή που μιλάμε για την αμαρτωλή και υπεύθυνη δύο παγκοσμίων πολέμων Γερμανία.

Φυσικά μέσα στο 2017 αναπόφευκτες είναι και οι εκλογές στην Ιταλία, απλά δεν έχει καθοριστική η ημερομηνία, καθώς δεν υπάρχει ψηφισμένο και το νέο εκλογικό σύστημα. Τι θα γίνει στην Ιταλία ειδικά μετά την οργή και τη θέση των Ιταλών, που με την ευκαιρία του δημοψηφίσματος εξέφρασαν την οργή τους για τις συνθήκες που επιβάλλονται από το γερμανικό σύστημα; Τι θα γίνει αν πρώτο κόμμα έρθει το ευρω-σκεπτικιστικό σχήμα του Γκρίλο, με προφανείς αδυναμίες να κυβερνήσει τη χώρα, όπως διαπίστωσαν οι Ρωμαίοι με τη δήμαρχο που προτίμησαν; 

Μετά από όλα αυτά τα εμπόδια και τις πιθανότερες των εξελίξεων, υποβάλλεται το μεγάλο ερώτημα: Μπορεί να υπάρξει μια Ευρώπη όπου θα δεσπόζουν η δεξιά και η ακροδεξιά; Μια Ευρώπη χωρίς τις ιδρυτικές της αξίες της ειρήνης, του ουμανισμού, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης; Η δική μου, από εμπειρία γνώμη και απάντηση λέει όχι, δεν μπορεί να αντέξει η Ευρώπη ενωμένη κάτω από αυτές τις συνθήκες και με τους συγκεκριμένους συσχετισμούς δυνάμεων. 

Νέο ερώτημα: Δεν κατανοούν τα γερμανικά κέντρα εξουσίας τους κινδύνους από την κυρίαρχη πολιτική της Μέρκελ και του Σόιμπλε; Θεωρώ βέβαιο πως κατανοούν πολύ καλά τα διακυβεύματα γι' αυτό και πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) Ούλριχ Γκρίλο παρενέβη και όχι μόνο ζήτησε να βοηθηθεί η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη, αλλά υπογράμμισε ότι: οι Έλληνες αξίζουν σεβασμού για τις θυσίες που έχουν κάνει. Όπως είπε: εάν είχαν ληφθεί στη Γερμανία τα μέτρα που ελήφθησαν στην Ελλάδα, θα είχε προκύψει εξέγερση! Είδατε εσείς το αυτί του Σόιμπλε να ιδρώνει; Συνεπώς;

Έχω την κρυφή υποψία ότι στη Γερμανία υπάρχουν κέντρα που έχουν επεξεργαστεί σοβαρά την εκδοχή της διάλυσης της ΕΕ. Έχουν χτίσει ήδη σφαίρα επιρροής, μια μεγάλη Πρωσία με πρόθυμους εταίρους Πολωνούς, Σλοβάκους, Τσέχους, Αυστριακούς και Ούγγρους συν τις τρεις χώρες τις Βαλτικής. Ίσως, έχει εκτιμηθεί ότι η νέα γραμμή του Λευκού Οίκου υπό τον Ντόναλντ Τράμπ η οποία δεν αντιμετωπίζει την ΕΕ ως στρατηγικό εταίρο, έχοντας ανακοινώσει περιορισμό της αμερικανικής παρουσίας και των εξόδων που έχει το ΝΑΤΟ, είναι μεγάλη ευκαιρία να δημιουργηθεί μια Γερμανική Ένωση που θα τρέχει υπάκουα όπως προστάζει το Βερολίνο. Μια Γερμανική Ένωση που αν αναλάβει και το ΕυρωΝΑΤΟ, όπως ζήτησε, πριν αποχωρήσει ο Μπάρακ Ομπάμα, σύντομα θα γίνει επικίνδυνα απειλητική, αθροίζοντας στην οικονομική και τη στρατιωτική δύναμη, αφού στόχος θα είναι η απομόνωση της φιλικής για τον Τραμπ Ρωσίας, όπως την είχε προετοιμάσει το βαθύ αμερικανικό σύστημα για να εμποδίσει τα σχέδια του νέου προέδρου.

Ασφαλώς όλα αυτά είναι σενάρια. Σενάρια που κάθε σοβαρή χώρα (και κάθε υπεύθυνος Πολίτης) οφείλει να τα λαμβάνει σοβαρά υπόψιν.

* Ο Δημήτρης Χρήστου είναι αρθρογράφος και σύμβουλος έκδοσης στην εφημερίδα «Αυγή»

Οι ΗΠΑ απέλασαν 35 Ρώσους διπλωμάτες και έκλεισαν δύο ρωσικές ενώσεις - Ενέργεια «πολιτικών πτωμάτων» απαντάει η Μόσχα

Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ, απελάθηκαν 35 Ρώσοι  διπλωμάτες. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι οι κυρώσεις είναι μια απάντηση στη Ρωσία στις  "προσπάθειες να βλάψει τα συμφέροντα των ΗΠΑ."

Την απέλαση 35 Ρώσων διπλωματών και πρακτόρων, αλλά και το κλείσιμο δύο ρωσικών ενώσεων στη Νέα Υόρκη και το Μέριλαντ, αποφάσισε η Ουάσιγκτον ως αντίποινα για κυβερνοεπιθέσεις κατά Αμερικανών διπλωματών στη Μόσχα, όπως ανακοίνωσε Αμερικανός αξιωματούχος τον οποίο επικαλείται το Reuters.

Ο ίδιος αξιωματούχος, ο οποίος δεν κατονομάζεται, ανέφερε ότι οι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν προθεσμία 72 ωρών για να εγκαταλείψουν τις ΗΠΑ.

Ενέργεια «πολιτικών πτωμάτων» χαρακτήρισε η Μόσχα τις νέες κυρώσεις των ΗΠΑ 

Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία σήμερα από την κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα αποτελούν τον «επιθανάτιο ρόγχο πολιτικών πτωμάτων», υποστήριξε ο Κονσταντίν Καζάτσεφ, πρόεδρος της επιτροπής διεθνών σχέσεων του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας (Άνω Βουλή) της Ρωσίας, σε δηλώσεις του στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti.

«Η απερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει λόγο, ούτε πολιτικό και ηθικό δικαίωμα να προχωρά σε τόσο δραστικά και καταστροφικά βήματα στις διμερείς σχέσεις με τη Ρωσία», έκρινε ο Καζάτσεφ. «Οφείλω να ζητήσω συγγνώμη για τη σκληρή έκφραση που θα χρησιμοποιήσω αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το περιγράψω παρά ως τον επιθανάτιο ρόγχο (...) πολιτικών πτωμάτων», πρόσθεσε ο ίδιος. 

Ο πρόεδρος Πούτιν θα επιβάλει αντίποινα στις ΗΠΑ

Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες του ΑΠΕ, ο εκπρόσωπος του προέδρου της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σήμερα ότι ο νέος γύρος κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ στη Ρωσική Ομοσπονδία αποτελεί μια εξέλιξη η οποία πλήττει τις διμερείς σχέσεις.

Ο πρόεδρος Πούτιν, πρόσθεσε ο Ντμίτρι Πεσκόφ, θα δώσει εντολή να επιβληθούν «προσήκοντα» αντίποινα στις αμερικανικές κυρώσεις, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν την απέλαση 35 διπλωματών που η Ουάσινγκτον θεωρεί κατάσκοπους και κήρυξε ανεπιθύμητους.

Σε τηλεδιάσκεψη με δημοσιογράφους, ο Πεσκόφ είπε ότι η Μόσχα αμφιβάλλει για την αποτελεσματικότητα που μπορούν να έχουν τέτοιου είδους μέτρα καθώς η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ παραδίδει την εξουσία σε τρεις εβδομάδες.
Πέραν των απελάσεων η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε ότι κλείνουν δύο ρωσικά κτιριακά συγκροτήματα στη Νέα Υόρκη και στο Μέριλαντ.

Αλ. Τσίπρας από το "Δημήτρειο": «Τα βγάζουμε πέρα με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια..»

Ο Αλέξης Τσίπρας, με αφορμή και την πρωτοβουλία για το «Δημήτρειο» ευχαρίστησε τον αρχιεπίσκοπο και την Αρχιεπισκοπή για το φιλανθρωπικό έργο τους, «γι’ αυτή την εξαιρετική δουλειά σε μια δύσκολη εποχή, που πολλά κηρύγματα φόβου και μίσους ακούγονται, αλλά κάποιοι δουλεύουν σιωπηλά κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας και αυτό αποδίδει»... 

 

Μηνύματα αλληλεγγύης, συνύπαρξης, ειρήνης και αγάπης, έστειλαν ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, κατά την επίσκεψή τους στο «Δημήτρειο» Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών. Στο Κέντρο, παιδιά από τη χώρα μας, και -τα τελευταία δύο χρόνια, με την κλιμάκωση της προσφυγικής κρίσης- παιδιά από άλλες χώρες, τις οποίες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν, μετά το σχολείο διαβάζουν, τρώνε μεσημεριανό και κολατσιό και απασχολούνται δημιουργικά.

Προτού ξεκινήσει το γεύμα μαζί με τα παιδιά, τα οποία υποδέχτηκαν τον πρωθυπουργό και τον αρχιεπίσκοπο με δύο παιδικά τραγούδια, ένα ελληνικό και ένα αραβικό, ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε ότι και η προσφυγική και η οικονομική κρίση ήταν δύο δύσκολες ανηφόρες που πορευτήκαμε και πορευόμαστε όλος ο λαός μαζί, σημειώνοντας ότι «τα βγάζουμε πέρα με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια». Προσωπικά, δήλωσε υπερήφανος που ο λαός, όπως είπε, πάλεψε, αναδεικνύοντας παναθρώπινες αξίες, που αποτελούν τον πυρήνα του ελληνικού πολιτισμού διαχρονικά, αλλά και του χριστιανισμού. «Αποδείξαμε ότι έχουμε ένα πλεόνασμα ηθικής και αξιών, ως λαός και ως χώρα. Αυτό το πλεόνασμα αγάπης ας το δώσουμε απλόχερα αυτές τις μέρες».

Ο πρωθυπουργός, με αφορμή και την πρωτοβουλία για το «Δημήτρειο» ευχαρίστησε τον αρχιεπίσκοπο και την Αρχιεπισκοπή για το φιλανθρωπικό έργο τους, «γι’ αυτή την εξαιρετική δουλειά σε μια δύσκολη εποχή, που πολλά κηρύγματα φόβου και μίσους ακούγονται, αλλά κάποιοι δουλεύουν σιωπηλά κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας και αυτό αποδίδει».

Στο τέλος του γεύματος, ο πρωθυπουργός έδωσε παιχνίδια στα παιδιά και εκείνα του έκαναν δώρο μια χειροτεχνία-ομοίωμα ενός δρομέα ο οποίος βρίσκεται σε στάση τερματισμού, με τον κ. Τσίπρα να σχολιάζει και να επισημαίνει τον συμβολισμό.

Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό που μέσα στα πολλά προβλήματα επισκέφθηκε το «Δημήτρειο», ενώ εξέφρασε ευχαριστίες προς όλους όσους προσφέρουν διακονία, τόσο στο Δημήτρειο, όσο και γενικότερα. Σχολιάζοντας τη συνύπαρξη των παιδιών από διαφορετικές χώρες, το ότι τρώνε και παίζουν μαζί, έκανε λόγο για μάθημα που «θέλουμε να αντιγράψουμε κι εμείς οι μεγάλοι από εσάς». Παρότρυνε τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν, σε όποιον τόπο και αν πάνε, να θυμούνται την Ελλάδα και να θυμούνται ότι πρέπει πάντοτε να κάνουν το καλό στους ανθρώπους, είτε είναι μαύροι, είτε κίτρινοι, είτε λευκοί, είτε έχουν τη μια θρησκεία είτε την άλλη, να αγαπούν τους ανθρώπους όπως αγαπάμε και φροντίζουμε τον εαυτό μας.

7,4 δισ. ευρώ το πρωτογενές πλεόνασμα στο 11μηνο

Πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 7,416 δισ. ευρώ εμφάνισε ο κρατικός προϋπολογισμός το 11μηνο  εφέτος (Ιανουάριος-Νοέμβριος) έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 4,339 δισ. ευρώ για την ίδια περίοδο πέρυσι και στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,553 δισ. ευρώ...

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, σε τροποποιημένη ταμειακή βάση παρουσιάζεται πλεόνασμα στο ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 2,023 δισ. ευρώ την περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2016, έναντι ελλείμματος 1,245 δισ. ευρώ, το αντίστοιχο διάστημα του 2015 και στόχου του εφετινού προϋπολογισμού για έλλειμμα 1,852 δισ. ευρώ.

Το ύψος των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθε σε 47,942 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 1,501 δισ. ευρώ ή 3,2% έναντι του στόχου για το 2016 που έχει περιληφθεί στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2017. Τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 44,652 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 1,447 δισ. ευρώ ή 3,3% έναντι του στόχου.

Συνομιλία Τσίπρα-Πούτιν για Συρία και Κυπριακό

Ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με πληροφορίες,  εξέφρασε στον ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν, τα συλλυπητήριά του για τη δολοφονία του ρώσου πρεσβευτή Αντρέι Κάρλοφ στην Άγκυρα, αλλά και για την αεροπορική τραγωδία στη Μαύρη Θάλασσα... 

Τις εξελίξεις τόσο σε ότι αφορά την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό, αλλά και την συριακή κρίση συζήτησαν την Πέμπτη Αλέξης Τσίπρας και Βλαντιμίρ Πούτιν.

Όπως έκανε γνωστό το Κρεμλίνο, οι κ.κ. Τσίπρας και Πούτιν είχαν τηλεφωνική επικοινωνία στη διάρκεια της οποίας συζητήθηκε μια σειρά διεθνών θεμάτων, μεταξύ των οποίων η κατάσταση στη Συρία και η διευθέτηση του Κυπριακού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασε στον ρώσο πρόεδρο τα συλλυπητήριά του για τη δολοφονία του ρώσου πρεσβευτή Αντρέι Κάρλοφ στην Άγκυρα, αλλά και για την αεροπορική τραγωδία στη Μαύρη Θάλασσα.

Αυτή ήταν και η αφορμή του τηλεφωνήματος από την πλευρά του έλληνα πρωθυπουργού, σύμφωνα με ανακοίνωση του Μεγάρου Μαξίμου, στην οποία τονίζεται ότι οι δυο άνδρες συζήτησαν ακόμη, για τις κρίσιμες περιφερειακές εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά και για τη σημασία του Αφιερωματικού Έτους Ελλάδας - Ρωσίας, για τις διμερείς σχέσεις και τις προοπτικές περαιτέρω ενίσχυσης τους το 2017, κυρίως στους τομείς της οικονομίας, της ενέργειας, του τουρισμού και του πολιτισμού.

Συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Συρία, ανακοίνωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε την εφαρμογή κατάπαυσης του πυρός ανάμεσα στο συριακό καθεστώς και την ένοπλη συριακή αντιπολίτευση, έπειτα από την πολυαίμακτη πολεμική σύρραξη που άρχισε το 2011, μεταδίδουν τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων...

 

 

«Υπεγράφησαν τρία έγγραφα: το πρώτο ανάμεσα στη συριακή κυβέρνηση και την ένοπλη αντιπολίτευση για την εφαρμογή κατάπαυσης του πυρός στο σύνολο του συριακού εδάφους», δήλωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν διευκρινίζοντας ότι τα άλλα δύο έγγραφα αφορούν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.

Ο συνασπισμός της συριακής αντιπολίτευσης ανακοίνωσε από την πλευρά του την υποστήριξή του προς την κατάπαυση του πυρός.

Επιβεβαιώνοντας την επίτευξη συμφωνίας, ο στρατός του καθεστώτος της Δαμασκού διευκρινίζει ότι από την ανακοίνωση αποκλείονται το Ισλαμικό Κράτος, το πρώην Μέτωπο αλ-Νόσρα και όλες οι οργανώσεις που συνδέονται με αυτές, μετέδωσε το συριακό πρακτορείο ειδήσεων Sana.

Παράλληλα, ο πρόεδρος της Ρωσίας ανακοίνωσε «μείωση» της ρωισκής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία.

«Συμφωνώ με την πρόταση του υπουργείου Αμυνας για τη μείωση της στρατιωτικής μας παρουσίας στη Συρία», δήλωσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατά τη διάρκεια συνάντησής του με τους υπουργούς Αμυνας και Εξωτερικών. «Ομως θα συνεχίσουμε οπωσδήποτε τον αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας», διευκρίνισε.

ΑΠΕ-ΜΠΑ

STRATFOR: 2017, ετήσια πρόβλεψη

Η χρονιά που έρχεται θα είναι καθοριστική για το μέλλον της Ευρώπης, γράφει το Stratfor. Οι πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις στα κράτη-μέλη της ΕΕ απειλούν την ένωση ακόμα και με κατάρρευση. Η Ρωσία, αναφέρει το γνωστό think tank, θα παίξει καθοριστικό ρόλο...

Υποστηρίζει τους λαϊκιστές της Ευρώπης με στόχο τη διαίρεση, γράφει το Stratfor, και παίζει το ρόλο διαμεσολαβητή στη Μέση Ανατολή έτσι ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται με μεγαλύτερη ευκολία στη Δύση. Όσον αφορά στην Ελλάδα, θεωρεί ότι δεν θα γίνουν εκλογές, καθώς η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα.

Ιδού οι προβλέψεις του Stratfor αναλυτικότερα:

Η κρίση στην Ευρωζώνη μπορεί να μπει σε μια νέα, πιο επικίνδυνη φάση το 2017, σημειώνει, καθώς οι κίνδυνοι αγγίζουν τους μεγαλύτερους οικονομικούς και πολικούς παίκτες της. Κάτι τέτοιο "θα αποτελέσει απειλή για το μέλλον των θεσμών που κυβερνούν την ΕΕ με τρόπο πιο βαθύ απ' ό,τι πριν". Οι επερχόμενοι κίνδυνοι θα είναι μεγαλύτεροι για την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. "

Οι εθνικιστικές δυνάμεις που έχτιζαν όλα αυτά τα χρόνια θα δείξουν τις δυνάμεις τους σε Γερμανία και Γαλλία, πιθανότατα και στην Ιταλία, αν η χώρα πάει σε εκλογές νωρίτερα. Ακόμη κι αν οι δυνάμεις αυτές αποτύχουν να αναδειχθούν νικήτριες, η δημοτικότητά τους θα καταφέρει να επηρεάσει τις αποφάσεις των ηγετών των χωρών αυτών, εντείνοντας τον πολιτικό κατακερματισμό της ΕΕ, αυξάνοντας τις απαιτήσεις για την επιστροφή κυριαρχίας στις εθνικές κυβερνήσεις και οδηγώντας τα κράτη σε ανάληψη περισσότερων μονομερών ενεργειών. Η πολιτική αβεβαιότητα σε αυτές τις χώρες του σκληρού πυρήνα της ΕΕ θα αυξήσει επίσης τους οικονομικούς κινδύνους, ιδίως στον τραπεζικό τομέα".

Όπως σημειώνει, η ΕΕ, εκτός από αυτές τις προκλήσεις, θα πρέπει να ασχοληθεί και με άλλες, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ τα εγχώρια πολιτικά προβλήματα θα αποτρέψουν τα κράτη της ΕΕ από την εφαρμογή των οικονομικών και δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων. Δεν αποκλείεται οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης να επιδιώξουν περιφερειακές και διμερείς συνεργασίες για να προσπαθήσουν να δείξουν στη Ρωσία ότι λειτουργούν ως ένα ενιαίο μέτωπο.

Οι εξελίξεις στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, στις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, θα επηρεάσουν ολόκληρη την ευρωζώνη. Οι εκλογές στη Γαλλία και τη Γερμανία θα δοκιμάσουν τη γαλλο-γερμανική συμμαχία, πάνω στην οποία ιδρύθηκε η ΕΕ, και η οικονομική απειλή της Ιταλίας θα επηρεάσει τη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Θα δημιουργηθεί και πάλι πολιτική ένταση μεταξύ βόρειας και νότιας Ευρώπης, καθώς οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικές απόψεις για το μέλλον της Ευρωζώνης, σημειώνει.

Όσον αφορά στη Γαλλία, το Stratfor τονίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις θα καθυστερήσουν λόγω εκλογών, ενώ οι προεδρικοί υποψήφιοι έχουν εντελώς διαφορετικές θέσεις όσον αφορά την οικονομία. Το αποτέλεσμα των εκλογών και τα ποσοστά της Μαρίν Λεπέν, ακόμη και αν κερδίσουν οι πιο μετριοπαθείς, θα επηρεάσουν τις κινήσεις της νέας γαλλικής κυβέρνησης. Μεταξύ άλλων, ενδέχεται να είναι πιο επιφυλακτική με το ελεύθερο εμπόριο, να εισαγάγει μέτρα κατά της μετανάστευσης, να πιέσει τις Βρυξέλλες να επανασχεδιάσουν τη συμφωνία για τη ζώνη Σένγκεν και για τη βελτίωση των ελέγχων στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, είναι πιθανό να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ακόμη και να φτάσει στο σημείο να απαιτήσει τον περιορισμό των ευθυνών της.

Αν οι μετριοπαθείς κερδίσουν, θα ζητήσουν από την Ευρωζώνη επιστροφή εξουσιών στα κράτη-μέλη, ενώ είναι πιθανό να πιέσουν για καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία. Αν κερδίσει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η γαλλική κυβέρνηση θα εισαγάγει μέτρα για τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων σε ολόκληρη την ΕΕ. Είναι πιθανό επίσης να σχεδιάσει δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ. Αυτό θα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για την ΕΕ. Χωρίς τη Γαλλία, ένα ιδρυτικό μέλος του οποίου η συμμαχία με τη Γερμανία αποτέλεσε τη βάση για τον σχηματισμό της Ένωσης, η διάλυσή της θα είναι πιθανόν μη αναστρέψιμη. Στην επόμενη κρίση η ΕΕ θα κατακερματιστεί σε μικρότερες περιφερειακές ομάδες. Οι αμφιβολίες για το μέλλον του ευρώ θα προκαλέσουν τριγμούς στις τράπεζες του Νότου και την κατάρρευση της νομισματικής ένωσης.

Η Γερμανία θα προσπαθήσει να κρατήσει την ΕΕ ενωμένη. Αλλά το Βερολίνο "θα δυσκολευτεί", κατά το Stratfor. Πριν από τις εκλογές στη Γερμανία, δεν θα ληφθεί καμία σημαντική απόφαση για την ΕΕ. Τα αντικρουόμενα εθνικά συμφέροντα μεταξύ των μελών της ΕΕ θα καταστήσουν δύσκολη τη συναίνεση για τη μεταρρύθμιση της Ένωσης. Όπως τονίζει η ανάλυση, δεν θα πρέπει να αναμένονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ για την οικονομία. "Η Γερμανία και οι βόρειοι γείτονές της, ως συνήθως, θα είναι σε αντίθεση με τη διαχείριση των οικονομιών του νότου. Η κυβέρνηση του Βερολίνου θα παραμείνει επιφυλακτική με θέματα όπως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ή το περιθώριο χαλάρωσης των στόχων για το έλλειμμα. Η Γερμανία είναι πιθανό να έρθει σε σύγκρουση με την ΕΚΤ, για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, με το Βερολίνο και τους βόρειους γείτονές του να υποστηρίζουν τη λήξη του προγράμματος, με την ΕΚΤ να αντιστέκεται.

Η ασφάλεια και η μετανάστευση θα παίξουν ρόλο στις προεκλογικές εκστρατείες στη Γερμανία, ένα πιο διαιρεμένο κοινοβούλιο με μικρότερα κόμματα από την αριστερά και τη δεξιά είναι πιθανό, ωστόσο, κάτι τέτοιο θα δυσκόλευε τις συνομιλίες για τη δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού. Αυτό που θα μπορούσε κατά το Stratfor να αναγκάσει τη Γερμανία να αναλάβει πιο αποφασιστικό ρόλο στην ΕΕ, θα ήταν μια νίκη των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων στη Γαλλία ή την Ιταλία. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, το Βερολίνο θα προσπαθήσει να διατηρήσει την Ένωση και να έρθουν σε συμφωνία με τις νέες αντιευρωπαϊκές κυβερνήσεις για εσωτερικές μεταρρυθμίσεις. Θα κάνει όμως σχέδια και με τους περιφερειακούς συμμάχους της για το ενδεχόμενο η ΕΕ και η Ευρωζώνη να αποσυντεθούν.

Όσο για την Ιταλία, η πολιτική αβεβαιότητα, η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και τα υψηλά επίπεδα χρέους θα εγείρουν και πάλι ερωτήματα για το μέλλον της τρίτης μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης -και για τη νομισματική ένωση ως σύνολο. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση της Ιταλίας θα είναι αδύναμη και οι πρόωρες εκλογές πιθανές. Ανεξαρτήτως από το ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης της χώρας, η ιταλική κυβέρνηση θα πιέσει για ευελιξία στους δημοσιονομικούς στόχους της ΕΕ και θα ζητήσει την αλληλεγγύη από τους εταίρους της ΕΕ για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης. Η κυβέρνηση της Ρώμης θα είναι επίσης έτοιμη να δράσει μονομερώς και να επικρίνει την Ευρωπαϊκή Ένωση για την επιτυχία των στόχων της.

Αν η Ιταλία πάει σε πρόωρες εκλογές, ο κίνδυνος νίκης των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων θα έβλαπτε τις ιταλικές τράπεζες, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού και δημιουργώντας πίεση στο ευρώ. Μια νίκη των ευρωσκεπτικιστών θα έθετε την Ιταλία σε πορεία σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη αντίδραση από τη Γερμανία και τα όργανα της ΕΕ θα ήταν να πείσουν την νέα κυβέρνηση της Ρώμης να μην προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την αποχώρηση από το ευρώ. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί. Το 2017, ως εκ τούτου, η Ιταλία θα είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για το ευρώ.

Η Ολλανδία, μία από τις πλουσιότερες χώρες της ευρωζώνης και ένας σημαντικός παίκτης στη Βόρεια Ευρώπη, θα πραγματοποιήσει γενικές εκλογές το Μάρτιο. Όπως και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, οι ευρωσκεπτικιστικές και αντι-μεταναστευτικές δυνάμεις θα παίξουν και εκεί το ρόλο τους και θα δείξουν το κατά πόσο η δυσαρέσκεια με το status quo είναι μεγάλη. Ακόμη και στην περίπτωση που οι ευρωσκεπτικιστές δεν μπουν στη βουλή, η επιρροή τους θα αναγκάσει την ολλανδική κυβέρνηση να γίνεται όλο και επικριτική με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αντισταθεί στα σχέδια για την εμβάθυνση της ολοκλήρωσης της ΕΕ και να θα μπει στο λόμπι των χωρών του Βορρά που κριτικάρουν το Νότο.

Η κυβέρνηση μειοψηφίας της Ισπανίας, από την άλλη, θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί με την αντιπολίτευση για να μπορέσει να περάσει διάφορα νομοσχέδια. Αυτό θα οδηγήσει σε μια πολύπλοκη διαδικασία λήψης αποφάσεων και θα αυξήσει την πίεση για κατάργηση κάποιων από τις μεταρρυθμίσεις που εισήχθησαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Η Καταλονία θα συνεχίσει να πιέζει για την ανεξαρτησία της και θα αμφισβητεί την κυβέρνηση της Μαδρίτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα την αγνοεί εξ ολοκλήρου σε άλλες θα διαπραγματεύεται μαζί της. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση της Μαδρίτης δεν θα επιτρέψει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ωστόσο, η τελευταία δεν θα εγκαταλείψει τα σχέδιά της. Το Stratfor πάντως εκτιμά, ότι παρά τις πιέσεις, το 2017 η Καταλονία δεν θα κηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία της.

Απίθανο το σενάριο των εκλογών στην Ελλάδα -Η κυβέρνηση φοβάται το αποτέλεσμα

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να πιέζει τους πιστωτές της για πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αλλά λόγω των γερμανικών εκλογών η πρόοδος που θα γίνει θα είναι μικρή. Με την ελάφρυνση του χρέους να βρίσκεται προσωρινά εκτός τραπεζιού, η Αθήνα θα απαιτήσει χαμηλότερους στόχους για το δημοσιονομικό πλεόνασμα και θα απορρίψει τις πρόσθετες περικοπές δαπανών. Οι σχέσεις μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της θα είναι τεταμένες, αλλά θα υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού. Το ενδεχόμενο παραίτησης της ελληνικής κυβέρνησης είναι υπαρκτό, αν και φαντάζει απίθανο, καθώς το αποτέλεσμα των εκλογών είναι εξαιρετικά αβέβαιο και η κυβέρνηση δεν έχει καμία εγγύηση ότι θα παραμείνει στην εξουσία.

Ρήγματα στην ΕΕ

Οι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους από αυτό που λέγεται ρωσική επιθετικότητα -και από την αβεβαιότητα που περιβάλλει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Αυτή που θα επιβαρυνθεί θα είναι η Πολωνία η οποία θα προσπαθήσει να ενισχύσει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική συνεργασία με τους γείτονές της. Θα υποστηρίξει, επίσης, την κυβέρνηση της Ουκρανίας, πολιτικά και οικονομικά και πιέσει τη Δύση (τα μέλη της ΕΕ πέραν των ανατολικών) να σκληρύνουν τη στάση τους έναντι στη Μόσχα υποστηρίζοντας τη συνέχιση των κυρώσεων, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανώ, την υποστήριξη της Ουκρανίας και άλλα (κάτι το οποίο είναι πιθανό να κάνουν τα κράτη της Βαλτικής και η Σουηδία). Αβέβαιοι αν το σύμφωνο της Βαρσοβίας θα στηριχθεί από την κυβέρνηση Τραμπ, η Πολωνία θα εξακολουθήσει τις καλές σχέσεις με το Λευκό Οίκο, καθώς υπερασπίζεται μια μόνιμη παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Οι χώρες της ευρύτερης περιοχής μπορεί ακόμη να δεσμευτούν στη δαπάνη περισσότερων χρημάτων για την άμυνα.

Φυσικά, όλες οι χώρες δεν θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο σε αυτό το νέο γεωπολιτικό περιβάλλον. Η Ουγγαρία ή η Σλοβακία, για παράδειγμα, θα προτιμήσουν να είναι πιο χαλαρές απέναντι στη Ρωσία και θα είναι πιο συγκρατημένες στη λήψη προληπτικών μέτρων. Εντωμεταξύ, οι προσπάθειες της Μόσχας για εκμετάλλευση της διαίρεσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα στοιχειώσει τις γερμανο-ρωσικές σχέσεις. Η Γερμανία θα προσπαθήσει να διατηρήσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά θα αντιμετωπίσει αντίσταση από κάποια μέλη της ΕΕ, τα οποία μάλλον θα άρουν τις κυρώσεις για να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τη Μόσχα. Η Γερμανία θα υπερασπιστεί επίσης τη συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας ως έναν τρόπο για να ασχοληθεί με την αβεβαιότητα σχετικά με το ΝΑΤΟ και η Ρωσία. Η γερμανική κυβέρνηση θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία πολιτικά και οικονομικά, αλλά όχι στρατιωτικά.

Εν τω μεταξύ, η Ρωσία θα εκμεταλλευτεί τη διαίρεση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποστηρίζοντας τα ευρωσκεπτικιστικά πολιτικά κόμματα σε όλη την ήπειρο και επιδιώκοντας τη συνεργασία με τις φιλικότερες κυβερνήσεις στην ΕΕ. Ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Αυστρία, θα υποστηρίξουν τη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία, δίνοντας τη Μόσχα μια καλύτερη ευκαιρία για να σπάσει το μπλοκ των κυρώσεων. Έτσι, η χαλάρωση την κυρώσεων της ΕΕ έναντι της Ρωσίας είναι πιθανές.

Σταματώντας τη μετανάστευση στην πηγή της

Για να ανακοπούν οι μεταναστευτικές ροές θα πρέπει μια σειρά από κράτη της ΕΕ να κάνουν ορισμένα πράγματα. Στη δίοδο της Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν τους μετανάστες να φεύγουν από την Αφρική, μέσω της συνεργασίας τους με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τα πρωτογενή κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα στη διακοπή των δρομολογίων από την Αφρική και η απουσία βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει τις ικανότητες της ΕΕ να σταματήσουν τις μεταναστευτικές ροές μέσω της Μεσογείου.

Στην οδό Κεντρικής Μεσογείου, οι Βρυξέλλες θα προσπαθήσουν να σταματήσουν οι μετανάστες να φύγουν από την Αφρική μέσω της συνεργασίας με τις χώρες καταγωγής τους και σε συνεργασία με τις πρωτογενείς κράτη διέλευσης. Αλλά η δυσκολία στην πραγματικότητα διακοπή δρομολογίων αφρικανική μετανάστευση και η απουσία οποιασδήποτε βιώσιμης κυβέρνησης στη Λιβύη θα περιορίσει την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σταματήσει τη ροή των λαών μέσω της Μεσογείου.

Στην ανατολική Μεσόγειο η ΕΕ θα διατηρήσει ανοιχτή τη γραμμή επικοινωνίας με την Τουρκία, παρά τις πολιτικές διαφορές της με την Άγκυρα. Οι εκλογές στην ΕΕ και οι εσωτερικές διαιρέσεις, ωστόσο, θα αποτρέψουν την ΕΕ από το να ενδώσει σε πολλές από τις απαιτήσεις της Τουρκίας, ιδίως σε εκείνη για την ελεύθερη βίζα. Ένα μικρό παράθυρο για το θέμα θα ανοίξει στους πρώτους μήνες του έτους, αλλά αν δεν σημειωθεί πρόοδος πριν την έναρξη των εκλογικών αναμετρήσεων σε χώρες της ΕΕ (το Μάρτιο στην Ολλανδία), το θέμα θα πάει στην παράταση. Οι συμφωνίες για λιγότερο αμφιλεγόμενα θέματα, όπως το εμπόριο και τα χρήματα θα εγκριθούν ευκολότερα.

Έχοντας επίγνωση του πόσο αναξιόπιστοι είναι οι εξωτερικοί εταίροι τους, τα μέλη της ΕΕ θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τους εαυτούς τους όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα συνεχίσουν να σκληραίνουν τους εθνικούς μεταναστευτικούς νόμους και να αυξάνουν τις απελάσεις, για να αποθαρρύνουν τους μετανάστες να πηγαίνουν σε αυτές. Σε αντίθετη περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ενισχύσει τους ελέγχους στα σύνορα, αλλά πάντα θα υπάρχει μια συζήτηση για την αποτυχία των Βρυξελλών να αναπτύξει μια συνεκτική μεταναστευτική πολιτική.

πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Ο ISIS χρησιμοποιεί τον τρόμο για να εξουδετερώσει πολυπολιτισμικές χώρες, όπως η Γερμανία, και η άκρα δεξιά τον βοηθά

Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων τόσο στη δυτική όσο και στην ανατολική Ευρώπη έχει ένα ισχυρό αντι-μουσουλμανικό/αντι-μεταναστευτικό υπόβαθρο και το κυνήγι της πολιτικής εξουσίας από εκείνους που θέλουν να κάνουν διακρίσεις εναντίον των μουσουλμάνων (ή "διώξεις") έχει πυροδοτηθεί από μαζικές δολοφονίες που πραγματοποιούνται στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους...

του Ρόμπερτ Φισκ*

Ο στόχος των τρομοκρατικών επιθέσεων του Ισλαμικού Κράτους είναι να προκαλέσει τα ευρωπαϊκά κράτη να "κυνηγήσουν" τους μουσουλμάνους εντός των συνόρων των χωρών τους με ενέργειες αντιποίνων για τις μαζικές δολοφονίες Δυτικοευρωπαίων

Υπάρχει κάτι απόλυτα αφελές στην αναζήτηση από μέρους μας της ταυτότητας εκείνων που βρίσκονται πίσω από τις σφαγές που διαπράττει ο Isis στην Ευρώπη. Ναι, πρέπει να γνωρίζουμε τα ονόματά τους. Ασφαλώς θα πρέπει να ξέρουμε τι θεωρούσαν οι σύζυγοι ή οι γονείς τους. Γνώριζαν; Με ποιόν τρόπο ο δράστης των επιθέσεων με το φορτηγό τη Δευτέρα στο Βερολίνο ήρθε σε επικοινωνία με το Ισλαμικό Κράτος; Ή μήπως απλώς είχε αποστηθίσει το εγχειρίδιο με τις πολιτικές οδηγίες της οργάνωσης; Μετά τις μαζικές δολοφονίες στο Μπατακλάν και τη σφαγή με το φορτηγό στη Νίκαια, θέσαμε τα ίδια ερωτήματα.

Αλλά δεν μπήκαμε στη διαδικασία να ρωτήσουμε τι προσπαθούσε να κάνει ο ISIS. Επρόκειτο για μία τακτική "τρόμου"--"τρόμος" είναι η υποτιμητική λέξη που μας επιτρέπει να αποφεύγουμε όλες τις λογικές σκέψεις έπειτα από ένα αιματοκύλισμα--ή για μία στρατηγική, μία καλοσχεδιασμένη πολιτική απόπειρα να προκληθεί μία βαθιά κρίση στις κοινωνίες της δυτικής Ευρώπης;

Και η απλή απάντηση είναι ότι επρόκειτο για στρατηγική. Η "γκρίζα ζώνη", μία φράση την οποία επινόησε η οργάνωση σχεδόν πριν από δύο χρόνια, πρωτοεμφανίστηκε στις γαλλόφωνες εκδόσεις του Isis, προφανώς απευθυνόμενη στους μουσουλμάνους εκείνους που αποτελούν ίσως το 10% του πληθυσμού της Γαλλίας, ενός έθνους με τον μεγαλύτερο αριθμό μουσουλμάνων στην Ευρώπη.

Ο ISIS ήθελε να εξουδετερώσει "τη γκρίζα ζώνη", στην οποία θεωρούσε ότι ανήκουν οι δυτικές χώρες--"των σταυροφόρων", "των χριστιανών" κλπ--που διαθέτουν μία μεγάλη κοινότητα μουσουλμάνων μεταναστών. Οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να επαναστατήσουν ενάντια στις ευρωπαϊκές χώρες τους (ή τις χώρες φιλοξενίας τους, αν όχι τους πολίτες τους) και να προκαλέσουν συγκρούσεις στο έδαφός τους.

Η πρόθεση ήταν να προκαλέσουν τις ευρωπαϊκές χώρες να "κυνηγήσουν" τους μουσουλμάνους εντός των συνόρων τους με ενέργειες αντιποίνων για τις μαζικές δολοφονίες Δυτικοευρωπαίων--ενδεχομένως μη μουσουλμάνων--πολιτών. Ουσιαστικά, δεν ενδιέφερε τον ISIS αν τα θύματά του ήταν μουσουλμάνοι, καθώς θα επρόκειτο για "αποστάτες" οι οποίοι είχαν ενσωματωθεί σε μη μουσουλμανικές κοινωνίες και υιοθετήσει τους κοσμικούς κανόνες με στόχο οικονομικά ή πολιτικά οφέλη.

Σε μία μαζική φυγή από τους εκδικητικούς "Σταυροφόρους", σύμφωνα με μία γαλλική έκδοση του "Dabiq" (Σ.τ.Μ: προπαγανδιστικό περιοδικό του ISIS) στις αρχές του 2015, "οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης θα μετανάστευαν στο χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους κι επομένως θα απέφευγαν τις διώξεις από τις κυβερνήσεις και τους πολίτες των Σταυροφόρων".

Με άλλα λόγια, ήθελαν να προκαλέσουν τους μη μουσουλμάνους της Ευρώπης να απορρίψουν τα εκατομμύρια μουσουλμάνων συμπολιτών τους. Μία εξέγερση μεταξύ των οπαδών του Ισλαμικού Κράτους--όσο λίγοι κι αν είναι--θα προκαλούσε μαζικές δολοφονίες από τους "Χριστιανούς" της Ευρώπης. Αυτή ήταν--και προφανώς ακόμη είναι--η στρατηγική. Και σημείωσε κάποια επιτυχία.

Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων τόσο στη δυτική όσο και στην ανατολική Ευρώπη έχει ένα ισχυρό αντι-μουσουλμανικό/αντι-μεταναστευτικό υπόβαθρο και το κυνήγι της πολιτικής εξουσίας από εκείνους που θέλουν να κάνουν διακρίσεις εναντίον των μουσουλμάνων (ή "διώξεις") έχει πυροδοτηθεί από μαζικές δολοφονίες που πραγματοποιούνται στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους.

Έτσι, η Άγγελα Μέρκελ, ο άγγελος του ενός εκατομμυρίου προσφύγων που αναζήτησαν τον περασμένο χρόνο καταφύγιο στην Ευρώπη, ντύνεται και η ίδια με τα μαύρα ράσα του Μεφιστοφελή (η οποία, κατά ειρωνικό τρόπο, αντιτίθεται στα μαύρα νικάμπ με τα οποία καλύπτουν σώμα και πρόσωπο οι μουσουμάνες). Ο Φάουστους, δυτικά, ήταν ένας χαρακτήρας του γερμανικού φολκλόρ πολύ προτού γράψει για εκείνον ο Κρίστοφερ Μάρλοου.

Αλλά η στρατηγική του ISIS έχει πολύ πιο πρόσφατο προηγούμενο από έναν άνδρα (ή γυναίκα) που πουλάει την ψυχή του στο διάβολο. Αλλά πρώτα μία προειδοποίηση για την υγεία: δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ του ISIS και του ανθρώπου εκείνου που θεωρείται ευρέως ως ο Σπουδαιότερος Βρετανός στην ιστορία. Αλλά όταν η Βρετανία παρέμεινε η μοναδική χώρα σε εμπόλεμη κατάσταση κατά της ναζιστικής Γερμανίας το 1940, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ θεώρησε ότι οι λαοί της Ευρώπης που είχαν κατακτηθεί έπρεπε να εξεγερθούν εναντίον των ναζιστών κατακτητών τους. Θεώρησε--κι όχι άδικα--ότι οι Δυτικοευρωπαίοι υπό γερμανική κατοχή συμβιβάζονταν πολύ ειρηνικά επωμιζόμενοι τον ρόλο των ήσυχων κατακτημένων λαών επιτρέποντας και δημιουργώντας συνεργασίες με τον στρατό του Χίτλερ και την Γκεστάπο.

Ο Τσόρτσιλ είχε δίκιο. Κατακερματισμένοι από την οικονομική και τη στρατιωτική καταστροφή οι λαοί της Γαλλίας, της Δανίας, της Ολλανδίας και του Βελγίου ήταν πολύ πιο απασχολημένοι με την προστασία των οικογενειών τους και με το πως θα μπορέσουν να ταϊσουν τα παιδιά τους, για να εξεγερθούν. Επιπλέον, γνώριζαν, όπως κι ο Τσόρτσιλ γνώριζε, ότι η όποια ένοπλη εξέγερση απέναντι στη γερμανική κατοχή θα οδηγούσε αυτόματα στη δολοφονία ομήρων, την καταστροφή χωριών, σε εκτελέσεις, απελάσεις και μαζικές δολοφονίες--το είδος των "διώξεων" που ο ISIS προφανώς ελπίζει, μάταια, ότι θα συμβεί με τους μουσουλμάνους της Ευρώπης αν συνεχίσουν τις επιθέσεις τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο και, βέβαια, στη Βρετανία.

Ο Τσόρτσιλ όμως ήταν αδίστακτος. "Και τώρα, πυρπολήστε την Ευρώπη", είπε στον υπουργό Οικονομικού Πολέμου Χιού Ντάλτον, ο οποίος συγκρότησε αυτό που ονομάστηκε Υπηρεσία Ειδικών Επιχειρήσεων (SOE), της οποίας το λαθρεμπόριο όπλων, οι ενέδρες και τα σαμποτάζ, προφανώς θεωρούνταν "τρομοκρατία" από πολλούς συνεργάτες του Τσόρτσιλ και οδήγησαν σε σημαντικές απώλειες, σε αντίποινα από πολίτες, στον θάνατο πολλών αθώων και σε μία σειρά από ήττες. Όχι σε νίκη, όπως θεωρούν όσοι βλέπουν στον κινηματογράφο τις μαυρόασπρες μεταπολεμικές ταινίες για τις τολμηρές και γενναίες ενέργειες του SOE.

Ο Τσόρτσιλ είχε χαρακτηρίσει την πολιτική του "ένα νέο εργαλείο πολέμου". Οι Ισπανοί είχαν μόλις χρησιμοποιήσει ένα τέτοιο εργαλείο, τους "γκεριλέρος" (αντάρτες). Και ως μαθητής της ιστορίας, ο Τσόρτσιλ γνώριζε πολύ καλά τα τρομακτικά αποτελέσματα για τους πολίτες. Ο Γκόγια απαθανάτισε για πάντα τον πόνο τους.

Η πιο ευχάριστη πτυχή αυτής της σύγκρισης, ωστόσο, είναι σαφής. Η πολιτική του Τσόρτσιλ, η οποία την εποχή εκείνη ήταν δικαιολογημένη για τον ίδιο, όσο βάρβαρη κι αν ήταν, δεν λειτούργησε.

Χρειάστηκαν χρόνια και οι τρομοκρατικές επιθέσεις από τους Γερμανούς που είχαν χρησιμοποιήσει στην ανατολική Ευρώπη, πριν από την ένοπλη αντίσταση στην εξουσία τους, για να γίνει σοβαρό το πρόβλημα για τους ναζιστές κατακτητές. Και οι σημερινοί Δυτικοευρωπαίοι, όσο κι αν η δεξιά προσπαθήσει να κερδίσει τις ψήφους τους με την αντι-μουσουλμανική ρητορική της, δεν είναι ναζιστές, παρότι ο Isis θα ευχόταν να είναι. Οι "Σταυροφόροι" έπαψαν να υφίστανται πριν από 600 χρόνια. Εκατομμύρια μουσουλμάνοι δεν μπορούν να μετατραπούν σε "αποστάτες" επειδή ο ISIS τους χαρακτηρίζει έτσι. Θέλουν να ζουν στην Ευρώπη.

Πέραν τούτου, οι μουσουλμάνοι του ισλαμικού κόσμου είχαν την ευκαιρία πέρυσι να ενταχθούν στο χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους. Θα μπορούσαν να έχουν περπατήσει ή παρελάσει ανά τις ερήμους μέχρι την Ράκα και τη Μοσούλη για να ταχθούν στο πλευρό του "χαλίφη" αλ Μπαγκντάντι. Αλλά δεν το έκαναν. Αντίθετα, πήραν το τρένο για τη Γερμανία, το οποίο παραμένει η μεγαλύτερη ήττα που έχει υποστεί ο ISIS εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια. Οι Ευρωπαίοι μπορούν να διατηρήσουν αυτή την ήττα με το να απομακρυνθούν από εκείνους τους μη-μουσουλμάνους συμπολίτες τους--ουσιαστικά, συμμάχους του Ισλαμικού Κράτους--που μιλούν τη γλώσσα της εκδίκησης και του ρατσισμού.

*Ο Ρόμπερτ Φισκ είναι αρθρογράφος της εφημερίδας The Independent

The Independent/LEFT.gr