Μετά τον Κυριάκο τι;

Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει και την κρίσιμη παγίδα για την κυβέρνηση που θεωρεί - και με το δίκιο της - ότι σε κάθε αναμέτρηση στη Βουλή, ο Τσίπρας κλέβει εκκλησία...

 

της Κατερίνας Ακριβοπούλου (*)
 
Η πολιτική επικοινωνία είναι στην πραγματικότητα το όπλο των αδύναμων, όταν δεν έχουν περιεχόμενο, συνηθίζει να λέει ένας φίλος, πολιτικός επιστήμονας…

Πράματι – που θα έλεγε και ο Κυριάκος – η πρόσφατη  μονομαχία στη Βουλή για τη διαπλοκή, επιβεβαίωσε με μνημειώδη τρόπο, το αξίωμα του φίλου…

Ο Μητσοτάκης επιβάλλεται στην κοινή συνείδηση με την ίδια μεθοδολογία με την οποία επιβλήθηκαν ο Σημίτης και ο ΓΑΠ …

Εταιρίες δημοσκοπήσεων, ΜΜΕ, δημοσιολόγοι και δημοσιολογούντες διαμορφωτές της κοινής γνώμης, συνεπικουρούμενοι από «δίκτυα» και μεγαλοεργολάβους του life style, επέβαλαν συνειδητά και με το ζόρι πρόσωπα με περιορισμένη μεν προσωπικότητα, αλλά απεριόριστη ενδοτικότητα…

Άλλωστε το ένα χαρακτηριστικό είναι προϋπόθεση του άλλου…

Το μακέτο που δίνει ραντεβού στις κάλτσες, θα ήταν μια ανάμνηση της διανοητικής γελοιότητας των δύο ανδρών, εάν δεν επισκιάζονταν από την οικονομική δολοφονία της χώρας…

Ακόμη και στον αδηφάγο Βενιζέλο ή στον ακροδεξιό Σαμαρά που πολιτεύτηκε με όρους τους 50, δύσκολα θα μπορούσε κανείς  να καταλογίσει έλλειμμα προσωπικότητας και πνευματική ένδεια…

Ο προχθεσινός διασυρμός Μητσοτάκη στη Βουλή, δεν σχετίζεται μόνο με την κοινότοπη παραδοχή ότι σε ένα ματς για τη διαπλοκή, είναι εκ προοιμίου χαμένος από τα αποδυτήρια.

Η κενότητα του πολιτικού του λόγου, η νηπιακή του σκέψη, (χωρίς όμως την αθωότητα του νηπίου) η ανυπέρβλητη ροπή του προς την ευτέλεια, ή ρητορική ψιλομορφωμένης κουτοπόνηρης Κατίνας που καμαρώνει μόνη της στον καθρέφτη, με το εμβληματικό χασκόγελο στο τέλος να τινάζει τη μπάνκα στον αέρα, τον κατατάσσουν στη σειρά των γραφικών πολιτικών καρτούν…

Και όλοι εμείς πρέπει τώρα να πιστέψουμε σώνει και καλά ότι ο Μητσοτάκης έχει ρεύμα, την ώρα που στη Ν.Δ. σκίζουν από απελπισία τα ρούχα τους και οι επικοινωνιολόγοι τα πτυχία τους…

Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει και την κρίσιμη παγίδα για την κυβέρνηση που θεωρεί – και με το δίκιο της – ότι σε κάθε αναμέτρηση στη Βουλή, ο Τσίπρας κλέβει εκκλησία.

Αν το σύνδρομο του εφησυχασμού κυριαρχήσει, και η έννοια του αντιπάλου περιοριστεί στον Μητσοτάκη, η αποκαμωμένη οικονομικά και αποπροσανατολισμένη ιδεολογικά κοινωνία, μπορεί να στείλει σπίτι του τον Κούλη, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο σε ποιόν «σωτήρα» θα ακουμπήσει…

Μετά τον Κυριάκο τι, είναι το ερώτημα και όχι απέναντι στον Κυριάκο ποιος…
 ___________________________________________

(*) Η Κατερίνα Ακριβοπούλου είναι κορυφαία δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής, σχολιαστής, αρχισυντάκτρια ειδήσεων κλπ….
πηγή: altsantiri.gr


Ποιοι και τι διαπραγματεύονται;

Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση διαφωνεί και δε νομοθετεί άλλα μέτρα, ότι τάχα αντιστέκεται, οι δανειστές επιμένουν και σφίγγουν τη θηλιά λειτουργώντας όχι απλώς σαν τοκογλύφοι, αλλά σαν μια οικονομική μαφιόζικη συμμορία και στο τέλος η ελληνική πλευρά αποδέχεται όλα όσα της φέρνουν... 


του Γιάννη Ανδρουλιδάκη (*)
 
Όταν πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ρωτούσαν τον κ. Αλέξη Τσίπρα και τα στελέχη εκείνα που υπερασπίζονταν με πάθος το ευρώ πώς θα καταργήσουν τα μνημόνια και παράλληλα θα παραμείνουν στην ευρωζώνη η απάντηση ήταν ξερή και στερεότυπη : «θα διαπραγματευτούμε», έλεγαν. Από τότε η ίδια καραμέλα δύο χρόνια. Τα αποτελέσματα γνωστά.

Χαρακτηριστικές ήταν οι διαβουλεύσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη με τους εκπροσώπους των θεσμών( όπως ήθελε την τρόικα η νέα ορολογία του ΣΥΡΙΖΑ), οι οποίες οδήγησαν στην περίφημη δημιουργική ασάφεια, η οποία μόνο τέτοια δεν αποδείχτηκε. Η κυβέρνηση αναγνώρισε το χρέος και πήρε πίσω όσα είχε υποσχεθεί και όσα προέβλεπε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης( κατάργηση ΕΝΦΙΑ, κατώτατο μισθό 751 ευρώ, 13 σύνταξη κλπ).

Από εκεί και πέρα το σκηνικό σε όσες συζητήσεις ακολούθησαν το ίδιο. Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση διαφωνεί και δε νομοθετεί άλλα μέτρα, ότι τάχα αντιστέκεται, οι δανειστές επιμένουν και σφίγγουν τη θηλιά λειτουργώντας όχι απλώς σαν τοκογλύφοι, αλλά σαν μια οικονομική μαφιόζικη συμμορία και στο τέλος η ελληνική πλευρά αποδέχεται όλα όσα της φέρνουν στο τραπέζι και βάζει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της.

Κάπως έτσι βρέθηκε εκείνος που θα έσκιζε τα μνημόνια να υπογράφει το τρίτο, να μετατρέπει το περήφανο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σε ταπεινωτικό ΝΑΙ, να υιοθετεί την πιο σκληρή λιτότητα ως το δρόμο εξόδου από την κρίση και να παίρνει μέτρα, τα οποία πλήττουν την κοινωνία και την οδηγούν στην εξαθλίωση, στην κατάθλιψη και την απελπισία. Για να έρθουμε , λοιπόν, στο σήμερα η κυβέρνηση τόνιζε ότι η διαπραγμάτευση θα τελειώσει πριν από τις γιορτές και τώρα πάει τουλάχιστον για τις 20 Φεβρουαρίου. Οι δανειστές, οι οποίοι , ας σημειωθεί ότι, στο προηγούμενο eurogroup εμφανίστηκαν ενωμένοι σαν μια γροθιά, ζητούν συνεχώς και άλλα μέτρα ύψους 4,5 δις και διαμηνύουν σε όλους τους τόνους ότι η δεύτερη αξιολόγηση δεν κλείνει διαφορετικά. Τα τεχνικά κλιμάκια θα επιστρέψουν, μόνο αν η Αθήνα αποδεχτεί όσα της ζητούν. Ανάμεσα τους είναι η μείωση του αφορολόγητου, η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, η περιστολή των δαπανών του δημοσίου και πρωτοφανή πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια. Απαιτούν μάλιστα για κάποια από αυτά εκ των προτέρων νομοθέτηση. Δηλαδή με δυο λόγια το 4ο μνημόνιο είναι έτοιμο και θα έρθει σύντομα είτε το υπογράψει ο κ. Τσίπρας, είτε ο πρόθυμος από καιρό κ. Μητσοτάκης, ο οποίος δε χάνει την ευκαιρία να δηλώνει την ετοιμότητα του.

Το επόμενο διάστημα, λοιπόν, θα έχουμε εξελίξεις, είτε πάμε σε βίαιο Grexit, όπως ορισμένοι εκτιμούν, είτε σε εκλογές , είτε σε μια ακόμη οπισθοχώρηση της κυβέρνησης. Ό, τι κι αν γίνει, όμως, θα είναι σε βάρος της κοινωνίας και της χώρας. Ο ελληνικός λαός δεν έχει να περιμένει κάτι καλό. Εφτά χρόνια, εξάλλου, το αποδεικνύουν με τον πιο απόλυτο τρόπο. Ο δρόμος των μνημονίων είναι καταστροφικός για τους πολίτες και εξευτελιστικός για την ιστορική διαδρομή αυτής της χώρας. Κάθε μέρα παραμονής στο ευρώ και την ευρωζώνη ισοδυναμεί με βάθεμα της σκλαβιάς, αύξηση της φτώχειας και ισοπέδωση των ελάχιστων κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεν υπάρχει πια κανένα άλλοθι. Όποιος μεσσίας από εδώ και πέρα ισχυρίζεται ότι μέσα από το θεοσκότεινο τούνελ των μνημονίων θα βγάλει τη χώρα στο φως δεν είναι ουτοπιστής, ούτε υπέρμετρα αισιόδοξος, αλλά πολιτικός απατεώνας.

Στο ερώτημα, επομένως, του τίτλου ποιοι και τι διαπραγματεύονται η απάντηση είναι προφανής. Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση εδώ και 7 χρόνια. Οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι δανειστές πέτυχαν με τη βοήθεια των ΜΜΕ έναν από τους βασικούς τους στόχους: να τρομοκρατήσουν και να βάλουν στο περιθώριο τη μοναδική φωνή που θα μπορούσε να υψωθεί, τη σίγουρη δύναμη που θα μπορούσε να αντισταθεί και να επιβάλλει εξελίξεις: το λαϊκό παράγοντα. Μετά τη συνθηκολόγηση τους εισπράττουν μόνον καρπαζιές και τελεσίγραφα και ζητιανεύουν για λίγη επιείκεια. Έτσι συνειδητά πια αποδέχονται ό, τι τους σερβίρουν. Ξεπουλούν τη χώρα , οδηγούν σε αργό θάνατο την κοινωνία και αλυσοδένουν τον ελληνικό λαό. Όλα τα υπόλοιπα είναι για εσωτερική κατανάλωση, για τα κομματικά τους ακροατήρια και για το θεαθήναι.

(*) Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας
πηγή: sxedio-b.gr

Γκάμπριελ σε Σόιμπλε: «Πρέπει να διατηρήσουμε την ευρωζώνη και την Ευρώπη ενωμένη»

«Αναμένω από τον υπουργό Οικονομικών να το κάνει και είμαι βέβαιος ότι θα το τηρήσει», ανέφερε ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ...


Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ προέτρεψε τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να κάνει ό,τι μπορεί ώστε η ευρωζώνη να παραμείνει ενωμένη, λίγες ώρες αφότου ο υπουργός Οικονομικών της χώρας του επέμεινε ότι η Ελλάδα οφείλει να εκπληρώσει τους όρους του προγράμματος στήριξης της οικονομίας της διότι σε διαφορετική περίπτωση θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση.

«Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να διατηρήσουμε την ευρωζώνη και την Ευρώπη μαζί. Αναμένω από τον υπουργό Οικονομικών να το κάνει και είμαι βέβαιος ότι θα το τηρήσει», ανέφερε ο Γκάμπριελ μιλώντας σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

Νωρίτερα, ο Σόιμπλε ανέφερε κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης επιχειρηματικού ενδιαφέροντος ότι εάν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει βάσει του προγράμματος στήριξης της οικονομίας της «δεν θα τα καταφέρει».

Για τον Γκάμπριελ «δεν έχει νόημα» να δοκιμάζεται πόσο κάποια χώρα μπορεί να μείνει στην ευρωζώνη.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ρώμη: ΟΧΙ σε υπερβολική δημοσιονομική προσαρμογή

Deutsche Welle.gr - 2/2/2017

Ανταποκρινόμενη σε σχετικό αίτημα της Κομισιόν η Ρώμη απέστειλε επιστολή στις Βρυξέλλες στην οποία αναφέρει ότι θα μειώσει ορισμένες δαπάνες. Εντούτοις η ιταλική κυβέρνηση δεν δεσμεύεται σε σαφή χρηματικά ποσά... 

 
Τελικά, οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν. Η επιστολή της Ιταλίας προς τις Βρυξέλλες, δεν περιέχει σαφείς δεσμεύσεις. Δεν γίνεται αναφορά στα ποσά που θα περικοπούν αλλά γενικά σε καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και στην μείωση κάποιων δαπανών του δημόσιου τομέα. Η κυβέρνηση του Πάολο Τζεντιλόνι, λέει ξεκάθαρα δηλαδή ότι δεδομένης της φάσης που περνάμε μια υπερβολικά γρήγορη δημοσιονομική προσαρμογή θα ήταν επιζήμια. Yπενθυμίζεται ότι οι Βρυξέλλες είχαν ζητήσει με έμφαση και επίσημη επιστολή τους, μέτρα ύψους 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ ώστε να μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα κατά περίπου 0,2%.

Ο Ιταλός υπουργός Oικονομικών Πιέρ Κάρλο Πάντοαν όμως απαντά ότι η χώρα αντιμετωπίζει ήδη τεράστια έξοδα μετά τους σεισμούς που έπληξαν την κεντρική Ιταλία. Δαπάνες οι οποίες μπορεί να ξεπεράσουν το ένα δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το τέλος του χρόνου. Και ελπίζει πως η διαπραγμάτευση θα μπορέσει να συνεχισθεί μέχρι και τον Απρίλιο με στόχο να μειωθούν οι απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Θα τεθεί η Ιταλία υπό επιτροπεία ;

Η ουσία βέβαια είναι πολιτική: η Ιταλία δεν θέλει να εφαρμόσει μέτρα τα οποία θα δείξουν στους πολίτες ότι η λιτότητα συνεχίζεται. Μπορεί να γίνουν πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο και τέτοιου είδους μέτρα θα στερούσε ψήφους από τις πολιτικές δυνάμεις ιδίως από την κεντροαριστερά του Ματτέο Ρέντσι.

Όλοι περιμένουν να δουν τώρα πως θα αντιδράσουν οι Βρυξέλλες. Με διάθεση για διάλογο άμεση επιβολή κυρώσεων ή μια μικρή παράταση; Η εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα πάντως δεν αποκλείει - όπως γράφει σήμερα- και «δραματικές αποφάσεις». Κάνει αναφορά ακόμη και στην δυνατότητα να τεθεί η χώρα υπό επιτροπεία, με ότι αυτό θα μπορούσε να συνεπιφέρει σε πρακτικό και συμβολικό επίπεδο. 
Αθανασία Συγγελλάκη/DW

Νόαμ Τσόμσκι: Η Ευρώπη θέλει να συντρίψει την Ελλάδα

Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό, αφού δεν έχει το δικό της νόμισμα» τονίζει ο διανοητής και εκφράζει την ανησυχία του «Είναι το οικονομικό σύστημα “στυγνή ληστεία»...


«Η Ευρωπαϊκή Eνωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ασχολούνται με το να καταστρέψουν την Ελλάδα και υπάρχει σχέδιο για αυτό» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Νόαμ Τσόμσκι σε νέα συνέντευξή του σε ΜΜΕ της Ρωσίας. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, και η Ελλάδα από μόνη της έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα. Αυτά που προτείνει η τρόικα, όμως, κάνει αυτά τα προβλήματα πολύ χειρότερα και αδύνατον να λυθούν. Σχεδιάζουν και προτείνουν πολιτικές οι οποίες δεν οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη και στη λύση του προβλήματος και γι’ αυτό όσο προχωρούν τα μέτρα θα φέρνουν λιγότερη ελπίδα και άραμεγαλύτερη απελπισία στον κόσμο, επισημαίνει ο κορυφαίος αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι. 

«Αυτό που ονομάζουν “αγορές”, δεν είναι κάτι ακαθόριστο. Είναι οι μεγάλες τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο. Γερμανικές, γαλλικές και εμμέσως αμερικανικές τράπεζες. Η τραπεζική κοινότητα, λοιπόν, είναι…..…. αυτή που θέλει να αποπληρωθεί. Δεν τους ενδιαφέρει το τίμημα». Έπαιρναν πάντα και παίρνουν ακόμη αυτό που θέλουν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Η κατάσταση δεν είναι ανάλογη, αλλά υπάρχουν δύο παραδείγματα χωρών, όπως η Αργεντινή και η Ισλανδία, που δεν υπάκουσαν και πλέον πηγαίνουν καλά. Ωστόσο αυτές οι δύο χώρες είχαν το δικό τους νόμισμα, μπορούσαν να πουν “δεν δεχόμαστε τους νόμους του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος” και είχαν τη δυνατότητα να κινηθούν αλλιώς. 

Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό, αφού δεν έχει το δικό της νόμισμα» τονίζει ο διανοητής και εκφράζει την ανησυχία του «Είναι το οικονομικό σύστημα “στυγνή ληστεία».«Οι οίκοι αξιολόγησης συμπληρώνουν ιδανικά το “γκανγκστερικό σύστημα”, αφού έχουν συνυπολογίσει, πριν από κάθε επένδυση, ότι αν κάτι δεν πάει καλά στη χώρα στην οποία γίνονται επενδύσεις, τότε θα αναλάβει τα χρέη η εκεί κυβέρνηση, δηλαδή οι φορολογούμενοι. 

Δηλαδή κάτι το οποίο αποτελεί σκάνδαλο, αυτοί το έχουν συμπεριλάβει στους υπολογισμούς τους! Γι’ αυτό και κάποιοι, πολύ λίγοι, ακόμη και μέσα σε αυτήν την κρίση, τα καταφέρνουν μια χαρά. O ρόλος των οίκων αξιολόγησης ενισχύθηκε από τη δεκαετία του ’70 και μετά, όταν το σύστημα πραγματικά απογειώθηκε και συγκεντρώθηκε τεράστιος πλούτος στα χέρια πολύ λίγων. Ολοι γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ είναι μια χώρα ανισοτήτων, αλλά αυτό που ίσως δεν είναι αντιληπτό είναι ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτής της ανισότητας προέρχεται από το ένα τοις χιλίοις του πληθυσμού» 

«Η Ελλάδα έχει μπει σε ένα παιχνίδι υπερβολικής σπατάλης για όπλα και αυτό έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στη χώρα, αφού ο προϋπολογισμός για τους εξοπλισμούς είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο θα μπορούσε να αντέξει η οικονομία σας. Σκεφτείτε λίγο πρακτικά. 

Στην ακραία περίπτωση σοβαρής εμπλοκής μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί όλος αυτός ο στρατιωτικός εξοπλισμός και να φέρει αποτέλεσμα είναι σχεδόν μηδενική. 

Διότι απλώς η δύναμη της Τουρκίας είναι πολλαπλάσια ποσοτικά. Το λατρεύουν αυτό οι ΗΠΑ. Σχεδόν όλη η οικονομία των ΗΠΑ στηρίζεται στους εξοπλισμούς. Σκεφτείτε ότι επί Μπιλ Κλίντον η Τουρκία έγινε αναλογικά ο υπ’ αριθμόν ένα αγοραστής όπλων στον κόσμο μαζί με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Αυτός είναι και ένας πολύ βασικός λόγος για τον οποίο εξοπλίζουμε το Ισραήλ. 

Εκτός από το ότι το κάνουμε για να ευχαριστήσουμε το ισραηλινό λόμπι, τους εξοπλίζουμε για να τoυς χρησιμoποιήσουμε και ως “διαφημιστικό”, ως “teaser” για άλλες χώρες. 

Τα όπλα που αγοράζει το Ισραήλ δεν είναι καμία σοβαρή ποσότητα, αλλά μετά έρχεται η Σαουδική Αραβία και λέει ότι θέλει εκατονταπλάσια ποσότητα από τα ίδια όπλα. Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, δεν το κάνουν μόνο οι ΗΠΑ. Το κάνει και η Βρετανία». 

«Οι φρικαλεότητες της Τουρκίας έχουν γίνει και με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως αυτές που διέπραξε τη δεκαετία του ’90 στο νοτιοανατολικό της τμήμα εναντίον των Κούρδων, οι οποίοι είναι περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού της. Μετά η Τουρκία πήρε μέρος και στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας»». 

Ο διανοητής στρέφει τα πυρά του και στην ΕΚΤ λέγοντας «Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι να εκπροσωπεί το συμβούλιο των προέδρων των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες δίνουν δάνεια σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να αγοράσουν τις ελληνικές υποδομές που θα ξεπουληθούν. 

Ετσι, η ΕΚΤ προσπαθεί να δημιουργήσει μια αγορά για τους πελάτες της. Είναι ο μόνος κοινός ευρωπαϊκός οικονομικός οργανισμός. Δεν υπάρχει άλλος κοινός νομοθετικός ή φορολογικός οργανισμός. Αυτό σημαίνει ότι η Ε.Ε. διοικείται από τους τραπεζίτες. Περνάει η δική τους αντίληψη για το πώς λειτουργεί η οικονομία.» και προσθέτει «Πιστεύουν ότι το όποιο δάνειο μπορεί να αποπληρωθεί μόνο κόβοντας τους μισθούς. 

Αυτό κάνουν και στην Ελλάδα και έτσι ενισχύουν τη μετανάστευση. Είναι η ίδια πολιτική που ακολουθήθηκε και τη δεκαετία του 1920 και οι θεωρίες που απορρίφθηκαν από τον Τζον Μέιναρντ Κέινς. Ολα σήμερα υποτάσσονται στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών». 

«Η ΕΚΤ έχει τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της μείωσης των μισθών για την αποπληρωμή των χρεών και της αύξησης των επιτοκίων, ώστε αυτά να γίνεται αδύνατο να αποπληρωθούν. Και όλο αυτό μέχρι να αναγκαστούν οι Ελληνες να δουλεύουν σχεδόν τσάμπα, άρα να μην μπορούν να αποπληρώσουν το χρέος.» λέει ο Τσόμσκι και δηλώνει απαισιόδοξος στη περίπτωση κάποια χώρα να καταφέρει να επανακτήσει τον έλεγχο απο το χρηματοπιστωτικό σύστημα λέγοντας «για παράδειγμα, οι πολιτικοί των Βαλτικών Χωρών έχουν μεταφέρει τις προεκλογικές συζητήσεις από τα οικονομικά θέματα στις εθνικιστικές ταυτότητες. 

Εχουν στρέψει τους Λιθουανούς ή τους Λετονούς και τους Εσθονούς εναντίον των Ρώσων.
Ετσι, οι λαοί δεν ασχολούνται με τον νεοφιλελευθερισμό και δεν αντιλαμβάνονται τι φταίει για τη μετανάστευση.». 

«Μοιάζει σαν η Ελλάδα να παραδόθηκε έπειτα από μια στρατιωτική επέμβαση, η οποία έχει στόχο τα εδάφη σας, τα «ασημικά» σας, αλλά και τον δημόσιο τομέα. Το δίλημμα ήταν «παραδοθείτε τώρα, διότι αργότερα θα είναι χειρότερα». Ετσι, ο Τσίπρας παραδόθηκε ολοκληρωτικά. 

Ωστόσο, όπως του έλεγαν ο Βαρουφάκης και ο Αμερικανός σύμβουλός του, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, δεν ήταν τόσο δύσκολο να βγείτε από το ευρώ. Θα υπήρχε μια μεταβατική περίοδος, στη διάρκεια της οποίας η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να αναλάβει τον έλεγχο των τραπεζών που θα κατέρρεαν. Η ανάληψη αυτού του ελέγχου δεν είναι καθόλου κακή ιδέα. 

Εάν η κυβέρνηση το είχε κάνει και τις είχε εθνικοποιήσει, τότε θα είχε εξασφαλίσει τα μέσα πληρωμής κατά τη διάρκεια μετάβασης και έτσι θα έσωζε τον δημόσιο τομέα, τις συντάξεις και την περιουσία της χώρας. Επρεπε να πει «εάν δεν καταλήξουμε σε συμφωνία, θα αποκηρύξουμε το χρέος προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την τρόικα.» 

Το κόστος ζωής θα αυξηθεί για τους Έλληνες περί το 30%, οι φόροι θα αυξηθούν επιπλέον γύρω στο 20% και το στύψιμο αυτό θα αναγκάσει σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού να μεταναστεύσει πολύ γρήγορα. 

Πρόθεση της Ευρώπης είναι να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα. 

Ισως και ένα εκατομμύριο Έλληνες εργάτες θα αναγκαστούν να πάνε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και θα συμβάλουν στην πτώση των μισθών πανευρωπαϊκά. Είναι ένας ταξικός πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης.»
πηγή: drachmi5.gr

Οι θεσμοί θέλουν μέτρα για να επιστρέψουν στην Αθήνα

Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνονται η μείωση του αφορολόγητου, ο περιορισμός του συνταξιοδοτικού κόστους και άλλες εκκρεμότητες όπως τα εργασιακά, τα ενεργειακά και το εκτιμώμενο δημοσιονομικό κενό του 2018...


Οι θεσμοί θα επιστρέψουν στην Αθήνα μόνο όταν κριθεί πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης ώστε να αποφευχθούν αδιέξοδες συζητήσεις και αύξηση της αβεβαιότητας σε μια περίοδο που κάποιες χώρες της Ευρωζώνης μπαίνουν σε προεκλογική περίοδο, η κατάσταση στη Πορτογαλία είναι εύθραυστη και ένας νέος πρόεδρος στις ΗΠΑ.

Ατομα που είναι σε θέση να γνωρίζουν τις ζυμώσεις που έχουν γίνει μεταξύ των θεσμικών δανειστών της χώρας σε υψηλό επίπεδο τονίζουν ότι θα μπορούσε να υπάρξει κατ’ αρχήν συμφωνία, υπό προϋποθέσεις, μέχρι τα τέλη του μήνα.

Ομως, η Αθήνα θα πρέπει να αποδεχθεί την κοινή πρόταση των θεσμών της προηγούμενης Πέμπτης που προβλέπει την προκαταβολική νομοθέτηση σκληρών μέτρων για την περίοδο μετά το 2018 με ρήτρα ακύρωσης αν επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.

Σε αυτά περιλαμβάνονται η μείωση του αφορολόγητου, ο περιορισμός του συνταξιοδοτικού κόστους και άλλες εκκρεμότητες όπως τα εργασιακά, τα ενεργειακά και το εκτιμώμενο δημοσιονομικό κενό του 2018.

Οι ίδιοι δεν αποκλείουν να αποσταλεί επιστολή στην Αθήνα που θα αναφέρεται πιο λεπτομερώς στις προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων με επιστροφή των θεσμών έως τα τέλη της εβδομάδας.

Από τη σκοπιά τους, κυβερνητικά στελέχη μιλούν για συνεχιζόμενες επαφές με τους επικεφαλής των θεσμών με σκοπό τη διαμόρφωση ενός κοινά αποδεκτού πλαισίου με επίκεντρο τον ενισχυμένο δημοσιονομικό «κόφτη» που θα επιτρέψει την επιστροφή τους στην Αθήνα. Τα ίδια στελέχη αναμένουν την διατύπωση της «συμβιβαστικής πρότασης» των δανειστών σύντομα και σίγουρα πριν το τέλος της εβδομάδας.

Η επίσημη κυβερνητική θέση είναι πως δεν θα νομοθετηθούν από τώρα νέα μέτρα για μετά το 2018.

Η κυβέρνηση έχει επίσης διαμηνύσει ότι επιδιώκει μια λύση-πακέτο που θα περιλαμβάνει την δεύτερη αξιολόγηση, τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος σε πιο αναλυτική μορφή και κάποια διαβεβαίωση για την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) το συντομότερο.

Πάντως, σε κάποια κυβερνητικά στελέχη επικρατεί προβληματισμός γιατί θεωρούν ότι μπορεί να παγιδευθούν πολιτικά αν δεχθούν να πάρουν μέτρα για να κλείσει η αξιολόγηση και δεν συμμετάσχει τελικά το ΔΝΤ.

Το ΔΣ του ΔΝΤ θα συζητήσει δυο εκθέσεις για την Ελλάδα. Η μια εξ’ αυτών που συντάσσεται στα πλαίσια του άρθρου 4 του καταστατικού του Ταμείου αφορά την πορεία της ελληνικής οικονομίας και περιλαμβάνει την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους. Η άλλη έκθεση αφορά την επισκόπηση του δεύτερου προγράμματος προσαρμογής της Ελλάδας.

Με βάση τις αναφορές στο διεθνή Τύπο, η έκθεση θεωρεί το ελληνικό χρέος μη διαχειρίσιμο με βάση τα σημερινά δεδομένα. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειασθούν επιπρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και δημοσιονομικά μέτρα στο μέτρο που το πρωτογενές πλεόνασμα παραμένει στο 3,5% του ΑΕΠ.

Η στάση της κ. Λαγκάρντ που βρίσκεται σε απευθείας επικοινωνία με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών κ. Σόιμπλε αποτελεί ερωτηματικό.

Στελέχη των Ευρωπαίων δανειστών εκτιμούν πως η κ. Λαγκάρντ θα μπορούσε να κάνει θετική εισήγηση στο ΔΣ για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση αν η Αθήνα δώσει δείγμα γραφής με νομοθέτηση των μέτρων με αντάλλαγμα μια διατύπωση-δέσμευση του Eurogroup για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα με πιο αναλυτικό προσδιορισμό.

Σε μια τέτοια περίπτωση, το EuroWorking Group (EWG) της 9ης Φεβρουαρίου θα μπορούσε δώσει εντολή στους θεσμούς να επιστρέψουν στην Αθήνα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Ομως, χρονικά μοιάζει δύσκολο να έχει επιτευχθεί πλήρης συμφωνία μέχρι το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου ενώ η υλοποίηση των εκκρεμοτήτων θα μπορούσε να γίνει τον Μάρτιο.

Αυτό είναι το καλό σενάριο.

Κι αυτό γιατί το ΔΣ του ΔΝΤ θα μπορούσε να μην λάβει καμία απόφαση για συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα, συντηρώντας την αβεβαιότητα.

Υπενθυμίζεται ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) έχουν καταστήσει σαφές ότι η εκταμίευση των 6,1 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα που συνδέονται με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης απαιτεί την συμμετοχή του ΔΝΤ με κεφάλαια.

Η νομενκλατούρα των εχόντων και κατεχόντων

Οι πάντες, εντός και εκτός Ελλάδας, παραδέχονται ότι οι ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές απέτυχαν παταγωδώς. Ανεγκέφαλες μνημονιακές πολιτικές, οι οποίες όχι μόνο επιδείνωσαν την δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αλλά έχουν προκαλέσει την παρατεταμένη κρίση της ελληνικής οικονομίας...

του Γιώργου Βάμβουκα (*)

Από το Μάιο του 2010 που η ελληνική κοινωνία υποτάχτηκε στο ζυγό των μνημονίων και μέχρι σήμερα, οι πολίτες έχουν υποστεί μια άνευ ιστορικού προηγουμένου μείωση του διαθεσίμου εισοδήματος και των περιουσιακών τους στοιχείων. Οι θυσίες και ο κόπος μιας ζωής πήγαν στράφι. Υπερφορολόγηση (χαράτσια), κατακρεούργηση μισθών και συντάξεων, απαξίωση της ακίνητης περιουσίας των πολιτών και πρωτοφανής ανεργία, συνθέτουν το αποτρόπαιο κοινωνικό φαινόμενο της εξαθλίωσης μεγάλων μαζών του ελληνικού πληθυσμού. Παράλληλα, μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις συνθλίβονται στην κρεατομηχανή των μνημονίων. Ανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά, προσδοκώντας να φτάσουν στην κορυφή και να λήξει τα μαρτύρια. Η δραματική μείωση των πωλήσεων και η αύξηση των φορολογικών βαρών, προκαλούν την ολοένα και μεγαλύτερη διεύρυνση των ζημιών τους, εξαναγκάζοντας έτσι δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις να βάλουν λουκέτο, στέλνοντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στη στρατιά των ανέργων.

Οι πάντες, εντός και εκτός Ελλάδας, παραδέχονται ότι οι ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές απέτυχαν παταγωδώς. Ανεγκέφαλες μνημονιακές πολιτικές, οι οποίες όχι μόνο επιδείνωσαν την δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αλλά έχουν προκαλέσει την παρατεταμένη κρίση της ελληνικής οικονομίας, που μετά το 2009 με ιδιαίτερη ένταση όλοι μας βιώνουμε στο πετσί μας. Κτηνώδεις οικονομικές πολιτικές που σκορπούν απόγνωση και δυστυχία. Η στατιστική διαπίστωση ότι την περίοδο 2008-2016, το σύνολο του βραχυπρόθεσμου και του μεσομακροπρόθεσμου χρέους της κεντρικής κυβέρνησης από 286,8 δις ευρώ (€) ή 118,6% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) εξακοντίστηκε σε 868 δις € ή 496,3% του ΑΕΠ, πιστοποιεί την πανθομολογούμενη αποτυχία των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών. Και μέσα σε αυτό το ρημαδιό και τα ερείπια που αφήνουν οι ερπύστριες των μνημονίων, έρχεται το κουαρτέτο και με προεξέχοντες την Κομισιόν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), να εισηγηθούν επιπρόσθετα μέτρα ύψους 7 δις € για την περίοδο 2019-2022.

Εφόσον οι μνημονιακές πολιτικές απέτυχαν και συντελούν στην συνεχή επιδείνωση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το κουαρτέτο επιμένουν στην υιοθέτηση αυτών των τοξικών κοινωνικοοικονομικών μνημονιακών πολιτικών; Υπάρχει εναλλακτική των μνημονίων πολιτική και αν ναι ποια είναι η πολιτική αυτή; Τα υποζύγια, δηλαδή μισθοσυντήρητοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, τίμιοι επιχειρηματίες και ειλικρινείς με την εφορία ελεύθεροι επαγγελματίες, πασιφανές είναι ότι δεν αντέχουν άλλα χαράτσια και άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων. Τα υποζύγια έφτασαν στο αμήν. Αφήστε τα στον πόνο και τη δυστυχία τους. Πάρτε τα από τους “έχοντες και κατέχοντες”. Οι φορολογικές αρχές τους ξέρουν με τα μικρά ονόματα και τα παρατσούκλια τους. Οι “έχοντες και κατέχοντες” έτρωγαν και εξακολουθούν να τρώνε με σαράντα μασέλες. Αυτοί έχουν τις τεράστιες περιουσίες, με τις βίλες, τα σαλέ, τα κότερα, τα πανάκριβα κοσμήματα και τις καταθέσεις των εκατοντάδων δις ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού.

Οι “έχοντες και κατέχοντες” έχουν τις διασυνδέσεις με τις εκάστοτε κυβερνητικές εξουσίες, παίρνουν τα δημόσια έργα, συμμετέχουν στη μάσα των κρατικών προμηθειών, τσεπώνουν τα θαλασσοδάνεια, γλεντάνε με τις μίζες, καταβροχθίζουν δις ευρώ από μελέτες, μεταπτυχιακά και ερευνητικά προγράμματα, διεξάγουν τα πάσης φύσης λαθρεμπόρια, τα ονόματά τους αναφέρονται στις λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς, Λουξεμβούργου, κ.ά., κολυμπούσαν στον πακτωλό των υπερτιμολογήσεων στα φάρμακα και στον ιατρικό εξοπλισμό, τσέπωναν τις μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα, κ.λπ. Αν οι διωκτικές αρχές ψάξουν εξονυχιστικά το κύκλωμα των “εχόντων και κατεχόντων”, θα βγάλουν τόσο χρήμα που θα σωθούμε όλοι μας. Είναι ένα αδηφάγο κύκλωμα, μια νομενκλατούρα, με πολλά λεφτά. Να φάνε και οι κότες που λέει και ο θυμόσοφος λαός.
____________________________________
(*) Ο Γιώργος Βάμβουκας είναι Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Οικονομικός αναλυτής, Συγγραφέας, Αρθρογράφος...
πηγή:kontranews.gr