Οι «ανάγκες», οι «επιθυμίες» και ο Στουρνάρας

Κατά τα φαινόμενα, θα πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι  το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Στουρνάρα, θα τον βλέπουμε συχνά πυκνά σε άμεσες πολιτικές παρεμβάσεις στα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα.


 γράφει ο Παναγιώτης Μαυροειδής (*)

Για να μην παραμυθιαζόμαστε με τα  περί «θεσμικού ρόλου κρίσιμων για την πατρίδα οργανισμών και προσωπικοτήτων», ας το θυμίσουμε: Η  Τράπεζα της Ελλάδας, είναι μια Ανώνυμη Εταιρεία οργανικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο Διοικητής της υπόκειται στον έλεγχο και δίνει λογαριασμό μόνο στην τελευταία, δηλαδή στην ευρωπαϊκή κεφαλαιοκρατία.

Τι είπε λοιπόν ο «υπεράνω λαού και λαϊκισμών» Στουρνάρας;

Ξεχωρίζουμε:

Πρώτο: «Το Ασφαλιστικό σύστημα παρά τις παρεμβάσεις που έχουν γίνει με τα προηγούμενα Μνημόνια παραμένει δαπανηρό και γενναιόδωρο».

Μετάφραση: η «γραμμή» και η απόφαση είναι πολύ συγκεκριμένη, δηλαδή η λεγόμενη «αξιολόγηση» θα καταλήξει με ένα ακόμη αποφασιστικό πλήγμα στη δημόσια ασφαλιστική δαπάνη και στο ήδη ανάπηρο ασφαλιστικό σύστημα.

Δεύτερο: «Ενώ οι μεταρρυθμίσεις του 2015 και του 2016 είχαν επιχειρήσει να περιορίσουν περαιτέρω τις συνταξιοδοτικές παροχές, προέβλεπαν εξαίρεση των ήδη συνταξιούχων μέχρι τον Ιούλιο του 2018».
Μετάφραση: Δεν «πρέπει» να υπάρξει απλά και γενικά  μείωση της ασφαλιστικής/συνταξιοδοτικής δαπάνης, αλλά ρητά να μειωθούν οι ήδη χορηγούμενες συντάξεις των λεγόμενων «παλαιών». Φυσικά έτσι θα γινόταν, έτσι γίνεται πάντα, Είναι η γνωστή «μέθοδος του σαλαμιού». Τα μέτρα έχουν ένα ενιαίο συνολικό σαφή σχεδιασμό, αλλά εφαρμόζονται τμηματικά, με τακτική ουδετεροποίησης της στάσης τμημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων ή/και ανάπτυξη αντιθέσεων μεταξύ τους. Το παιχνίδι αυτό το έπαιξε με άθλιο τρόπο και ο ΣΥΡΙΖΑ με το ασφαλιστικό-«γέφυρα» του Κατρούγκαλου.

Τρίτο:  «η ιδιωτική ασφάλιση, θα μπορούσε να αναλάβει έναν αυξημένο ρόλο ως φορέας διαχείρισης…»

Εδώ δε χρειάζεται μετάφραση…

Τέταρτο: «οι πολίτες δεν θα πρέπει να ξεχνούν τον ρόλο που διαδραματίζουν οι προσωπικές αποταμιεύσεις τους για τη δική τους οικονομική ασφάλεια μετά τη συνταξιοδότηση»

Μετάφραση: Σε λίγο η σύνταξη δε θα φτάνει ούτε για «ζήτω». Ο κόσμος θα πληρώνει τα πάντα από την τσέπη του. Δηλαδή, θα πρέπει να βάζουν εργαζόμενοι και άνεργοι  στην άκρη, ένα μέρος του «γενναιόδωρου» μισθού ή επιδόματος ανεργίας (για το 12% που επιδοτούνται…), ώστε να αγοράζουν φάρμακα και μαρούλια μετά τα 67.

Ωστόσο, το πλέον όμορφο στουρνάρι του ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας το κράτησε για το τέλος, λέγοντας:

«Πιστεύω ότι οι Έλληνες πολίτες θα ωφεληθούν από την εισαγωγή ενός εθνικού δημόσιου καθολικού συστήματος υγείας που να καλύπτει τις “ανάγκες” του πληθυσμού και να αφήνει τη χρηματοδότηση και την κάλυψη των “επιθυμιών” του πληθυσμού σε μια επαρκώς ρυθμιζόμενη αγορά ιδιωτικής ασφάλισης υγείας. Αν επιτύχουμε συναίνεση κατ’ αρχήν εννοιολογικά πάνω σε ένα τέτοιο σύστημα υγείας δύο βαθμίδων, το επόμενο βήμα θα είναι να συμφωνήσουμε σχετικά με τη διαφοροποίηση μεταξύ “αναγκών” και “επιθυμιών”»

Τι ωραία γλώσσα! Τι παιχνίδισμα εννοιών και όρων! Τι πλούτος πολιτικής παιδείας!

Διαβάζοντας αυτά το βαριά «φιλοσοφικά», έρχονται στο νου τα λεγόμενα του άλλου γίγαντα της οικονομικής σκέψης Ε. Τσακαλώτου σε επιτροπή της Βουλής πέρυσι, όταν χαριεντιζόταν χαμογελαστός μεταξύ τυριού και αχλαδιού: «οπωσδήποτε η σημερινή αντιπαράθεση για το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και απάντησης  στην  κρίση, σχετίζεται με τις διαφορετικές προσεγγίσεις από παλιά, των Ελλήνων  μαρξιστών οικονομολόγων  στο Λονδίνο, δηλαδή από τη μια αυτών του ΚΚΕ στους οποίους ανήκε ο Γ. Στουρνάρας και από την άλλη αυτών που ανήκαμε στο ΚΚΕ  Εσωτερικού»
Οπωσδήποτε, οπωσδήποτε Υπουργέ μας…Τι διασκεδαστικό και ενδιαφέρον!

Το πιάσατε όμως αυτό που λέει ο Στουρνάρας;

Τις «ανάγκες» θα τις καλύπτει το κράτος και τις «επιθυμίες» η ιδιωτική ασφάλιση, δηλαδή μέσω της τσέπης μας.

Σε τι συνίσταται αυτές οι «ανάγκες» που πρέπει κατά τη Στουρνάρια λογική να «διακριθούν» από τις «επιθυμίες». Μα είναι απλό: «Μαμ, κακά και νάνι». Για να το καταλάβουμε καλύτερα: Μια χαρά ας πούμε δεν τα καταφέρνει μια φυλακή ή ο στρατός ή ένα ορφανοτροφείο; Τρία υπέροχα, τακτικά, διαιτητικά γεύματα τη μέρα και όλα καλά, χωρίς άγχη και …καταναλωτισμούς. Το τραγικό είναι ότι οι άθλιοι ΣΥΡΙΖΑιοι αυτό θα το πουλήσουν και ως …κατάχτηση ή καινωνική ευαισθησία. Θα το ονομάσουν «δίχτυ ελάχιστης κοινωνικής κάλυψης για τους πλέον φτωχούς». Όσο θα φουντώνει η φτώχεια και η ανεργία, τόσο θα απλώνεται το «δίχτυ» με τα «ελάχιστα» και «αναγκαία».

Η κάλυψη αυτών των Στουρνάριων ελαχίστων «αναγκών», θα αποτελεί βασικό άξονα των λεγόμενων «αντίμετρων» που θα συμφωνήσει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της συμφωνίας για την αξιολόγηση.

Δηλαδή, αφού πρώτα σε γδάρουν  με τα αιματηρά «πλεονάσματα» 3,5%, στη συνέχεια θα σου δώσουν να φας κάτι από το λίπος που τυχόν θα έχει μείνει στο τομάρι σου.

Ε, δεν μπορεί να έχουμε τη μικροψυχία να μη δούμε αυτή  την κατάχτηση από την περήφανη διαπραγμάτευση της «αριστερής» κυβέρνησης!

Άλλωστε, καθώς ανεβαίνει και ηλικία εξόδου στη σύνταξη (μύχιος πόθος της ΕΕ να πηγαίνουν οι άνθρωποι από τη δουλειά στον τάφο), η χρονική περίοδος που θα χορεύουν αρμονικά οι «ανάγκες» με τις «επιθυμίες» θα είναι μικρούτσικη.
___________________________________________

(*) Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, είναι κορυφαίο στέλεχος της κομμουνιστικής αριστεράς, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Αττική με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρθρογραφεί στον ιστοχώρο pandiera.gr και άλλες ιστοσελίδες του χώρου..
πηγή: pandiera.gr

Αντιπροσωπεία της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ στον Γ. Σταθάκη - Έγκλημα των εγκλημάτων η πώληση της ΔΕΗ

Χθες, Πέμπτη, 30 του Μάρτη,  αντιπροσωπεία της Λαϊκής Ενότητας αποτελούμενη από τους Παναγ. Λαφαζάνη, Νάντια Βαλαβάνη, Θαν. Πετράκο και Δημ. Στρατούλη συναντήθηκαν, κατόπιν αιτήματος της ΛΑ.Ε. , στο Υπουργείο Ενέργειας με τον Γιώργο Σταθάκη...

Κατά την συνάντηση ο Γιώργος Σταθάκης ανέπτυξε τις θέσεις της κυβέρνησης για τα θέματα της ΔΕΗ και τις εξελίξεις στην διαπραγμάτευση.

Η αντιπροσωπεία της ΛΑ.Ε. ανέπτυξε τις δικές της τοποθετήσεις, τις οποίες δια του Παν. Λαφαζάνη εξέθεσε στη συνέχεια στους δημοσιογράφους.

Ολόκληρη η συνέντευξη του Παν. Λαφαζάνη μετά τη συνάντηση του με τον Γιώργο Σταθάκη έχει ως εξής:


Καταρχάς να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ που είσαστε εδώ και μας δίνετε τη δυνατότητα να πούμε δυο λόγια για τη συνάντηση μας.

Θεωρώ εντελώς άστοχο το γεγονός από τη πλευρά του υπουργείου οτι δεν επιτρέπει να λαμβάνονται εικόνες από τις συναντήσεις και από τους φωτογράφους και από τις κάμερες, δεν το καταλαβαίνω αυτό γιατί γίνετε, είναι ανεπίτρεπτο. Όπως είναι ανεπίτρεπτο όταν γίνονται συναντήσεις τέτοιου χαρακτήρα να κάνουμε την συνέντευξη μας, την ανταλλαγή απόψεων στο δρόμο. Δεν είναι καλό αυτό. Υπάρχει ειδική αίθουσα στο υπουργείο που κάλλιστα και πολιτισμένα να συζητάμε και να γίνετε η συνέντευξη. Άλλωστε ξέρετε οτι έτσι γινόντανε τουλάχιστον επί της δικιάς μου θητείας. Το λέω ως παρένθεση και ως παρότρυνση προς την ηγεσία του υπουργείου να σταματήσει αυτό το πράγμα που είναι άσχημο, δεν είναι καλό και δεν είναι πολιτισμένο.
Ένα είναι αυτό.

Για το ΙΓΜΕ

Το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι οτι εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση μας και την αλληλεγγύη μας στους εργαζομένους του ΙΓΜΕ οι οποίοι αντιμετωπίζουν ένα εκρηκτικό πρόβλημα διάλυσης στη κυριολεξία του ιδρύματος που παίζει ένα πολύ κρίσιμο θα έλεγα στρατηγικό ρόλο, το γνωρίζω από πρώτο χέρι το ρόλο του ΙΓΜΕ που χρειάζεται στήριξη και όχι διάλυση.

Δυστυχώς όμως έχει μπει στο στόχαστρο και των τροϊκανών και τον κυβερνήσεων, διαδοχικών κυβερνήσεων. Και φοβάμαι οτι επιχειρείται να δοθεί χαριστική βολή στο ΙΓΜΕ. Εγώ τώρα μόλις θα τελειώσουμε την συζήτηση μας με μια αντιπροσωπεία από εργαζομένους, το σωματείο, θα προσπαθήσουμε να δούμε τον υπουργό και θα του πω κι εγώ τις απόψεις και θέσεις μου για το θέμα άλλα και οι εργαζόμενοι.

Θεωρώ εντελώς παράλογο το γεγονός οτι ο υπουργός όπως μαθαίνω δε βλέπει το σωματείο του ΙΓΜΕ. Είναι τρομερό ότι δε τους βλέπει, να συζητήσουν μαζι του, να τους ακούσει να πει κι αυτός τις σκέψεις του. Αφήνουμε λοιπόν κι αυτό το θέμα.

Εθνικό Έγκλημα το “Λουκέτο” στην ΔΕΗ

Μπαίνουμε τώρα στο ουσιαστικό θέμα που ζητήσαμε και την συνάντηση. Ο υπουργός μας έκανε μια ενημέρωση αυτά τα οποία συντελούνται τουλάχιστον όπως τα εκλαμβάνει ο ίδιος και ανταλλάξαμε απόψεις για τις εξελίξεις στη ΔΕΗ και συνολικότερα τον ενεργειακό τομέα. Από αυτά που άκουσα αυτό που σας λέω είναι ότι ανησυχώ πάρα πολύ για το μέλλον της ΔΕΗ και το μέλλον της Ελλάδας. Αυτό το οποίο επιχειρείται αυτήν την ώρα σε βάρος της ΔΕΗ είναι ένα εθνικό έγκλημα. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι το εθνικό έγκλημα των εγκλημάτων. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ μια τέτοια βρώμικη επίθεση σε βάρος των συμφερόντων μιας μεγάλης, της μεγαλύτερης δημόσιας επιχείρησης της χώρας μας αλλά και σε βάρος της Ελλάδας.

Στην ουσία δεν επιχειρείται να πωληθεί ένα μέρος της ΔΕΗ των μονάδων της ΔΕΗ, αυτο που γίνεται αυτήν την ώρα είναι το τέλος της ΔΕΗ και θα έλεγα οτι πωλείται στην κυριολεξία η Ελλάδα.

Αυτό είναι η προμετωπίδα όσων συντελούνται αυτή την ώρα σε βάρος της ΔΕΗ με ευθύνη της κυβέρνησης και με την επιβολή νεοαποικιοκρατικής Τερατροϊκας η οποία στη ουσία κυβερνά τη χώρα. Γιατί τη χώρα δεν την κυβερνά το Μαξίμου αλλά τη χώρα κυβερνάει το Χίλτον. Οι υπάλληλοι των υπαλλήλων κυβερνούν και έχουν επιβάλλει άγρια σκληρή δικτατορία σε αυτή τη χώρα.

Αυτό που θέλω να πω γιατί έχει μεγάλη σημασία είναι ότι η πώληση των μονάδων της ΔΕΗ σ’ ένα ύψος 40% της, αν είναι τόσο και δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί, δεν είναι πώληση μονάδων δεν είναι μόνο το τέλος της ΔΕΗ, είναι παραχώρηση εδαφικής κυριαρχίας, είναι εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας

Στην ουσία τί πωλούμε;  

Πωλούμε την Δυτική Μακεδονία, και βεβαίως την περιοχή της Μεγαλόπολης. Αυτά πωλούνται! Εκχωρούνται! Παραδίδονται στους ιδιώτες! Παραδίδονται εκτάσεις τεράστιες! Παραδίδονται τα νερά, παραδίδεται η διαχείριση στην ουσία ολόκληρων περιοχών της χώρας μας! Αυτό δεν έχει δικαίωμα να το κάνει καμία κυβέρνηση. Η κυβέρνηση αυτή δεν έχει καμία εξουσιοδότηση να προχωρήσει σε τέτοιου είδους εθνικά εγκλήματα. Δεν έχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση να το κάνει. Η χώρα δυστυχώς κυβερνάται από το 2010 με ένα οιωνεί πραξικόπημα. Και αυτό το πραξικόπημα βλέπουμε ότι κλιμακώνεται δυστυχώς. Φτάνει στα απώτατα όρια ενός ολοκληρωτισμού, ο οποίος είναι πρωτόγνωρος, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά εγώ θεωρώ και για τα παγκόσμια χρονικά. 

Εμείς θα αγωνιστούμε ενάντια σε αυτό το εθνικό έγκλημα, που θα πλήξει τους καταναλωτές, θάβει την ανάπτυξη της χώρας μας και να ξέρετε ότι θα έχει δραματικές επιπτώσεις και για τις εργασιακές σχέσεις στην ΔΕΗ και για τους εργαζόμενους στην ΔΕΗ. Εγώ προβλέπω ότι θα έχουμε απολύσεις στην ΔΕΗ, όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να καλλωπίσουν αυτό τον σχεδιασμό. Θα αγωνιστούμε λοιπόν με όλες μας τις δυνάμεις για να ματαιωθεί αυτό το έγκλημα. Αυτή την ώρα χρειάζεται μια μεγάλη ενότητα του ελληνικού λαού, μια πανστρατιά, για να διασώσουμε την ΔΕΗ και να την διασώσουμε όχι για να μείνει όπως έχει, αλλά να την διασώσουμε για να την ανασυγκροτήσουμε, για να την αναβαθμίσουμε, για να παίξει αυτόν το αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο που πρέπει να παίξει και μπορέί να τον παίξει η ΔΕΗ, η οποία με αυτές τις πολιτικές που ακολουθούνται οδηγείται σε λουκέτο, οδηγείται σε καταλήστευση. Διότι αυτή την στιγμή πρέπει να προσθέσω, ότι η ΔΕΗ δουλεύει για τα ιδιωτικά συμφέροντα, και δουλεύει με ευθύνη της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά συμφέροντα και με ευθύνη της Τρόϊκα. 

Η ΔΕΗ πουλάει πάμφθηνο τζάμπα, σχεδόν, ρεύμα σε μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις η οποίες την καταληστεύουν. Την ίδια ώρα η ΔΕΗ κάνει δημοπρασίες τις λεγόμενες δημοπρασίες ΝΟΜΕ με το φθηνό της ρεύμα, οι οποίες είναι κάτω του κόστους, και έχει ζημία η ΔΕΗ για να μπορούν ιδιώτες ανταγωνιστές της να πουλάνε φθηνό ρεύμα και να της παίρνουν μερίδιο αγοράς. Αυτά είναι μεγάλα εγκλήματα, πρωτοφανή εγκλήματα και το μεγαλύτερο των εγκλημάτων βεβαίως είναι η δέσμευση η οποία έχει αναληφθεί από την κυβέρνηση, ώστε η ΔΕΗ να πέσει μέχρι το τέλος του 2019 στο 50% των πελατών, να εκχωρήσει δηλαδή το 50% των πελατών της και να φτάσει να παράγει το 50% της ηλεκτρικής ισχύος στη χώρα.

Αυτά δεν γίνονται. Πάνε πρωτοφανώς να ανοίξουν, υποτίθεται, την αγορά με διοικητικές αποφάσεις, με νομοθετικές ρυθμίσεις και ξένες εντολές πράγμα που σημαίνει μια απίστευτη καταστροφή. Αν αυτά επιχειρούντο σε βάρος μιας ιδιωτικής επιχείρησης όλοι θα μίλαγαν για καθεστώς Βορείου Κορέας. Τώρα που γίνονται σε βάρος μιας δημόσιας στρατηγικής επιχείρησης είναι όλα μέλι-γάλα.

Στη συνέχεια απαντώντας ο Παν. Λαφαζάνης σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων τόνισε ανάμεσα στα άλλα και τα εξης:

Έχει κλείσει η συμφωνία για την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.

Μάλιστα ο επικεφαλής της ΛΑΕ εκτίμησε ότι – παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου – θα πουληθούν και υδροηλεκτρικά.

«Η ενημέρωση που είχαμε είναι ότι πρόκειται για το 40% των λιγνιτικών μονάδων, ότι έχει κλείσει επί αυτού η συμφωνία και ότι θα συγκεκριμενοποιηθεί ποιες μονάδες και πως το επόμενο διάστημα μέχρι το φθινόπωρο», δήλωσε συγκεκριμένα ο πρώην υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης, ενώ για τα υδροηλεκτρικά είπε τα εξής:

«Κατ΄αρχήν λέει ο υπουργός ότι δεν θα υπάρξει παραχώρηση υδροηλεκτρικών.
Αυτό για μένα είναι μύθος.

Εδώ επιχειρείται και από την τρόικα και από την κυβέρνηση να ανοίξει αυτός ο δρόμος της πώλησης μονάδων.

Αν κατοχυρωθεί η διαδικασία πώλησης μονάδων της ΔΕΗ, μετά θα τεθούν όλα στο τραπέζι και η κατάληξη θα είναι να πουληθεί το φιλέτο των παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ με το πιο φθηνό ρεύμα. Για αυτό λέω ότι θα είναι μέσα και υδροηλεκτρικά, άσχετα το τι λέει τώρα η κυβέρνηση και ο υπουργός». Πρόσθεσε δε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση ότι παράλληλα θα διατηρηθεί η διαδικασία των ΝΟΜΕ, δηλαδή οι δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ με τιμές κάτω του κόστους και επομένως μεγάλη ζημιά για την ΔΕΗ.

Ο Παν. Λαφαζάνης ανέφερε ότι ο κατήφορος της κυβέρνησης δεν έχει τέλος και «από υποχώρηση σε υποχώρηση παραδίδει τα πάντα και ότι «έχουν καταντήσει την Ελλάδα ένα οικονομικό πτώμα το οποίο έχει αρχίσει και μυρίζει και προσπαθούν να του βάλουν διάφορα μυρωδικά για να μην είναι έντονη η μυρωδιά. Και δεν θέλουν να το κηδέψουν γιατί η κηδεία είναι πάρα πολύ ακριβή για τους πιστωτές, ειδικά για τη Γερμανία και για την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Επανέλαβε δε την πρόταση «να περάσουμε γρήγορα στο εθνικό μας νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος για να ανασυγκροτηθεί η χώρα, να ανασάνει και να αποκτήσει ελπίδα και προοπτική».
iskra.gr

Κατατέθηκε στη Βουλή η πρόταση εξεταστικής για τα σκάνδαλα στην Υγεία

«Μεταξύ του 1997 και του 2014 σημειώθηκαν δεκάδες περιπτώσεις σκανδάλων που προξένησαν όχι μόνο οικονομικές ζημιές αλλά υπονόμευσαν την έννοια της δημόσιας υγείας» σημειώνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στην πρότασή τους για την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την Υγεία...


ΚΕΕΛΠΝΟ, Φάρμακα και Ντυνάν είναι τα τρία μεγάλα σκάνδαλα στο χώρο της Υγείας που θα ελέγξει η Εξεταστική Επιτροπή που ζητούν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Η Εξεταστική θα διερευνήσει την περίοδο από το 1997 έως το 2014. Η πρόταση υπογράφεται από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και όλους τους κυβερνητικούς βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Σύμφωνα με την πρόταση θα ερευνηθούν:


- ΚΕ.Ε.Λ.Π.Ν.Ο.: ο τραπεζικός δανεισμός αυτού, όπως ο δανεισμός του με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίουαπό την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. και την Τράπεζα Αττικής,και όλες οι δανειακές συμβάσεις που έχει συνάψει, με τις τροποποιήσεις τους, τα υπέρογκα ποσά που καταβλήθηκαν για διαφημιστική δαπάνη άνευ ουσίας και ανάγκης, οι συμβάσεις αγοράς, μίσθωσης ή χρήσηςακινήτων, τα εικονικά τιμολόγια, οι «διορισμοί» και η μισθοδοσία προσωπικού χωρίς συμβάσεις, ακόμα καιαπευθείας από Υπουργούς, οι μετατροπές συμβάσεων εργασίας, οι συμβάσειςπαροχής υπηρεσιών ή/και έργου ή/και προμηθειών υλικών και αντιδραστηρίων, η διαχείριση ευρωπαϊκών πόρων και οι συνέπειες της εν γένει οικονομικής διαχείρισής του.

- Τιμολόγηση στην καταβολή Φαρμακευτικής δαπάνης και στις λοιπές προμήθειες: το περιεχόμενο των υπουργικών αποφάσεων καθορισμού τιμών και ύψους αποζημίωσης φαρμάκων, νοσοκομειακών και λοιπών υλικών, αλλά και το σύννομο ή μη των υπουργικών αποφάσεων, των συμβάσεων, των διοικητικών ενεργειών και των κανονιστικών πράξεων τόσο των αρμόδιων υπουργών όσο και των εμπλεκόμενων φορέων εποπτείας τους .

- «ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ − Ε.Ε.Σ. ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ − Ν.Π.Ι.Δ.»: η διοίκηση, διαχείρισηκαι συμφωνίες που οδήγησαν στην υπερχρέωση και στη μη εξυπηρέτηση των οφειλών του, τα πάσης φύσεως δάνειά του, οι διαδικασίες και συμφωνίες που οδήγησαν στηνμε πλειστηριασμό εκποίηση του νοσηλευτικού ιδρύματος και όλης της περιουσίας του, ο προσδιορισμός της αξίας των πλειστηριασθέντων πραγμάτων και δικαιωμάτων,οι σχετικές συμβάσεις και τα σύμφωνα εμπιστευτικότητας, το σύννομο ή μη του περιεχομένου τους, το εάν εκπλειστηριάστηκαν και πράγματα κυριότητας του Ε.Ε.Σ. που είχαν παραχωρηθεί σ’ αυτό λόγω του ιδρυματικού του χαρακτήρα, το εάν από όλες τις παραπάνω ενέργειες εξυπηρετήθηκε ή αντίθετα ζημιώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο, το εάν ωφελήθηκαν παρανόμως τρίτα πρόσωπα –φυσικά ή/και νομικά- καθώς και το ύψος του οφέλους τους. Επιπροσθέτως, να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες του Υπουργού Υγείας και του τότε Διοικητικού Συμβουλίου καθώς και τυχόν ευθύνες -για συγκάλυψη- από τους αρμόδιους και μετά τον πλειστηριασμό του υπουργούς.
«Κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ του 1997 και του 2014 στον χώρο της υγείας, σημειώθηκαν δεκάδες περιπτώσεις σκανδάλων που προξένησαν όχι μόνο οικονομικές ζημιές μεγάλου μεγέθους, αλλά υπονόμευσαν την ίδια την έννοια της δημόσιας υγείας και του κράτους πρόνοιας» σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ενδεικτικά, αναφέρει τις «περιπτώσεις του ΚΕΕΛΠΝΟ, για το οποίο τα δικαστήρια έχουν ήδη απονείμει βαριές κατηγορίες για στελέχη του που αφορούν την επίμαχη περίοδο, την εκτόξευση της δημόσιας δαπάνης για φάρμακα και για τα λειτουργικά έξοδα των μονάδων υγείας, όπου υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για συναλλαγές με μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες του κλάδου, αλλά και την περίπτωση της ιδιωτικοποίησης του νοσοκομείου “Ερρίκος Ντυνάν»”.

«Υλοποιώντας τη δέσμευση του για τη διαλεύκανση όλων των σκοτεινών υποθέσεων που οδήγησαν τη χώρα στη χρεωκοπία και υπονόμευσαν διαχρονικά το δημόσιο συμφέρον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικήσει σθεναρά την απονομή δικαιοσύνης και την αποκατάσταση της διαφάνειας. Η δημόσια υγεία θα ξαναγίνει αντάξια των αναγκών όλων των πολιτών» τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση, σύμφωνα με την ιστοσελίδα avgi.gr.

 Η πρόταση εξεταστικής επιτροπής ΕΔΩ >>>

Euro Working Group: Σε εκκρεμότητα τα Εργασιακά, ικανοποίηση για όλα τα άλλα

Ανάγκη εντατικοποίησης των διαπραγματεύσεων Αθήνας-θεσμών με επίκεντρο τις απαιτήσεις του ΔΝΤ στα εργασιακά, είναι το μήνυμα του χθεσινού EWG, σε όλα τα άλλα θέματα διαπιστώθηκε ικανοποιητική σύγκλιση...


Χωρίς να ανακοινωθεί ημερομηνία για την επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα, προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση, ολοκληρώθηκε αργά το βράδυ της Πέμπτης 30 Μαρτίου 2017 η συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας (ΕWG) του Eurogroup. 

Στις Βρυξέλλες δεν μιλούν για αδιέξοδο αλλά αντιθέτως, η εκτίμηση είναι ότι η σχετική ανακοίνωση για την επιστροφή των θεσμών θα γίνει πολύ σύντομα.

Ανάγκη εντατικοποίησης των διαπραγματεύσεων Αθήνας-θεσμών με επίκεντρο τις απαιτήσεις του ΔΝΤ στα εργασιακά, είναι το μήνυμα προς την κυβέρνηση του Euro Working Group. Σε όλα τα άλλα θέματα διαπιστώθηκε ικανοποιητική σύγκλιση.

Στόχος παραμένει η επίτευξη τεχνικής συμφωνίας μέχρι το Γιούρογκρουπ της 7ης Απριλίου στη Μάλτα και απώτερη επιδίωξη να υπάρξει συνολική συμφωνία και να κλείσει η αξιολόγηση στο επόμενο προγραμματισμένο Γιούρογκρουπ στις 22 Μαΐου.

Υπεγράφη η νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2017

Στην υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας διάρκειας ενός έτους με ισχύ από 1/1/2017 συμφώνησαν η ΓΣΕΕ και οι εργοδοτικοί φορείς (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και ΣΕΤΕ), η οποία βέβαια -μετά τη μνημονιακή ανατροπή- δεν περιλαμβάνει πλέον το κρίσιμο, δηλαδή τον καθορισμό του ύψους του κατώτατου μισθού, αλλά μόνο τους θεσμικούς όρους εργασίας... 


Με την ευχή του προέδρου της ΕΣΕΕ, Β. Κορκίδη «Εύχομαι του χρόνου τόσο το περιεχόμενο όσο και οι διαδικασίες της ΕΓΣΣΕ να είναι καλύτερες και ευνοϊκότερες για εργοδότες και εργαζόμενους», η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας, υπέγραψε σήμερα τη νέα Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 2017.

Η νέα ΕΓΣΣΕ υπεγράφη σήμερα αφ΄ενός  από τον ΣΕΒ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών), την Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), την Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) και αφ΄ετέρου την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ).

Εκ μέρους της ΓΣΕΕ ανακοινώθηκαν, μεταξύ άλλων τα εξής:

Η ΕΓΣΣΕ 2017 περιέχει ρητή διάταξη για τη συνέχιση της ισχύος των όρων εργασίας που θεσπίστηκαν με προηγούμενες ΕΓΣΣΕ, όπως το πλαίσιο των τριετιών, το επίδομα γάμου, τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, το επίδομα αδείας, αποζημιώσεων εργατοτεχνιτών, όροι για την προστασία της μητρότητας, της πατρότητας, της μονογονεϊκότητας και γενικά για τους εργαζόμενους γονείς, ρυθμίσεις για το  40ωρο και γενικά το χρόνο εργασίας, ρυθμίσεις για ευάλωτες ομάδες  εργαζομένων (μεταγγιζόμενοι, νεφροπαθείς, με HIV-AIDS, εξαρτημένοι σε πρόγραμμα απεξάρτησης), όροι για την εκπαίδευση των εργαζομένων κλπ.

Στη φετινή ΕΓΣΣΕ τα μέρη δηλώνουν τη ρητή δέσμευση τους για την άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό και των μισθολογικών όρων, εφόσον η Κυβέρνηση υλοποιήσει τη δέσμευσή της για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στην ύλη των εθνικών ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων της ΕΓΣΣΕ μαζί με την αποκατάσταση  της καθολικής ισχύος της για όλους τους εργαζόμενους και τους εργοδότες στην ελληνική επικράτεια.

Επίσης στη φετινή ΕΓΣΣΕ 2017 περιέχονται θεσμικές ρήτρες για ζητήματα, των οποίων η κρισιμότητα έχει υποβαθμισθεί από τα μνημονιακά μέτρα και τις καταστρεπτικές επιπτώσεις τους στους εργαζόμενους:
  1. Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία: Συγκεκριμένη πρόταση για Εθνική Στρατηγική για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία και συμφωνία για κοινό αίτημα προς το Υπουργείο Εργασίας για υιοθέτησή της.

  2. Αδήλωτη Εργασία: Επιβεβαίωση της συμφωνίας για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας με κοινό αίτημα προς το Υπουργείο Εργασίας να σεβασθεί στην πράξη τις τριμερείς διαδικασίες που προβλέπει για την υλοποίηση και την εποπτεία του ο Οδικός Χάρτης για την Αδήλωτη Εργασία 2016-2019 με τη συμβολή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO).

  3. Διακρίσεις, Ρατσισμός και Μισαλλοδοξία: Συμφωνία για ανάληψη νέων δράσεων για την καταπολέμηση των διακρίσεων στους χώρους εργασίας και δημόσια προτροπή εργαζομένων και εργοδοτών για έγκαιρη αναφορά των περιστατικών ρατσιστικής βίας στο Δίκτυο Καταγραφής, που έχει ιδρυθεί από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Εξαιτίας της πίεσης χρόνου από την περιορισμένη «μετενέργεια» και του αποτρεπτικού-απορρυθμιστικού πλαισίου, μέσα στο οποίο διεξήχθησαν (για άλλη μία χρονιά) οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, δεν επιτεύχθηκε συμφωνία όλων των μερών για δύο ακόμη θεσμικά αιτήματα, που είχαν μπει στην ατζέντα για τη νέα ΕΓΣΣΕ του 2017.

Για τα ζητήματα αυτά η ΓΣΕΕ θα επιδιώξει να συνεχισθεί ο διάλογος, που άρχισε στις συλλογικές διαπραγματεύσεις για την ΕΓΣΣΕ του 2017 και εφόσον τελικά υπάρξει σύγκλιση απόψεων της ΓΣΕΕ με όλες τις εργοδοτικές οργανώσεις, να συνταχθεί ένα Πρόσθετο Πρωτόκολλο Συμφωνίας των συμβαλλόμενων στην ΕΓΣΣΕ μερών.

Η συμφωνία εργαζομένων – εργοδοτών, για την ΕΓΣΣΕ 2017, είναι η εξής:

ΑΡΘΡΟ 1
Τα συμβαλλόμενα μέρη αποφασίζουν τη σύναψη νέας ΕΓΣΣΕ για το έτος 2017.
Συμφωνείται ρητά ότι όλοι οι θεσμικοί όροι εργασίας, που θεσπίσθηκαν με τις προηγούμενες ΕΓΣΣΕ και τις αντίστοιχες Διαιτητικές Αποφάσεις, όπως ίσχυαν κατά τη διαδοχή τους, αποτελούν ενιαίο σύνολο και εξακολουθούν να ισχύουν.

ΑΡΘΡΟ 2
Ευνοϊκότεροι όροι εργασίας που προβλέπονται από νόμους, διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις, συλλογικές συμβάσεις, διαιτητικές αποφάσεις, εσωτερικούς κανονισμούς, έθιμα, πρακτική της επιχείρησης ή ατομικές συμβάσεις εργασίας, υπερισχύουν.

ΑΡΘΡΟ 3
Τα συμβαλλόμενα μέρη ρητά συμφωνούν ότι, εάν κατά τη διάρκεια ισχύος της παρούσας ΕΓΣΣΕ με οποιονδήποτε τρόπο αρθεί οποιαδήποτε περιοριστική διάταξη, που έχει επιβληθεί με νομοθετική παρέμβαση στο περιεχόμενο της ΕΓΣΣΕ 2010-2011-2012,  τότε θα ξεκινήσουν άμεσες διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθολογικών όρων της ΕΓΣΣΕ.

ΑΡΘΡΟ 4
Στο Προσάρτημα Ι, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παρούσας ΕΓΣΣΕ περιλαμβάνονται τα πεδία για τα οποία συμφωνούνται δράσεις των συμβαλλομένων μερών και αφορούν την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας και την καταπολέμηση των διακρίσεων στους χώρους εργασίας.

ΑΡΘΡΟ 5
Τα συμβαλλόμενα στην ΕΓΣΣΕ μέρη εγκρίνουν το  κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία που εκπόνησε το Ελληνικό Ινστιτούτο για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΕΛΙΝΥΑΕ) και το οποίο προσαρτάται στην παρούσα ΕΓΣΣΕ και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της (ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ ΙΙ)

Συμφωνούν επίσης να το υποβάλουν από κοινού στην Κυβέρνηση με σκοπό να υιοθετηθεί από αυτήν και να αποτελέσει το πλαίσιο των δημόσιων πολιτικών που θα ασκηθούν στο πεδίο αυτό και των σχετικών δράσεων των εθνικών κοινωνικών εταίρων.

ΑΡΘΡΟ 6
Η ισχύς της παρούσας αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2017 και λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2017.

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ στην ΕΓΣΣΕ 


Καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας

Τα συμβαλλόμενα στην ΕΓΣΣΕ μέρη επιβεβαιώνουν την προσήλωσή τους στην καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας. Θεωρούν ότι καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας θα διαδραματίσει η αξιοποίηση των συστάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας που περιέχονται στην «Διαγνωστική Έκθεση για την Αδήλωτη Εργασία στην Ελλάδα» (2016), και η εφαρμογή του «Οδικού Χάρτη  για την Αδήλωτη Εργασία 2016-2019», που έχει συμφωνηθεί σε τριμερές επίπεδο. Για τον σκοπό αυτό τα μέρη συμφωνούν να συνεργαστούν στενά μεταξύ τους για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το αρμόδιο τριμερές όργανο του Υπουργείου Εργασίας για την υλοποίηση και την εποπτεία του ως άνω Οδικού Χάρτη  και τυχόν άλλα θέματα της Αδήλωτης Εργασίας.

Καταπολέμηση των διακρίσεων στους χώρους εργασίας

Τα συμβαλλόμενα στην ΕΓΣΣΕ μέρη αναγνωρίζουν την ανάγκη νέων δράσεων για την ευαισθητοποίηση του κόσμου της εργασίας στη διαφορετικότητα, την πολυφυλετική και αλληλεξαρτώμενη σύγχρονη κοινωνία και εκφράζουν την ιδιαίτερη ανησυχία τους για τις πράξεις βίας και μίσους εξαιτίας διαφορετικών πραγματικών ή νομιζόμενων χαρακτηριστικών του εργαζομένου. Με σκοπό τη συμβολή τους στην αποτελεσματική καταπολέμηση των φαινομένων ρατσισμού, ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας στους χώρους εργασίας τα συμβαλλόμενα μέρη επισημαίνουν την αναγκαιότητα της καταγραφής των περιστατικών ρατσιστικής βίας και ενθαρρύνουν την αναφορά τους στο Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, που έχει ιδρυθεί από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Ερώτηση Nικ. Νικολόπουλου στη Βουλή για το «Survivor»

Ο ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος έκανε ερώτηση στην Βουλή προς τον υπουργό Νίκο Παππά ζητώντας να διακοπεί το Survivor. στην ερώτηση υποστηρίζει ότι στόχος του προγράμματος είναι να μετατρέψει τους συμμετέχοντες σε «πρωτόγονα πεινασμένα αγρίμια, να τους βάλει σε διαδικασία κανιβαλισμού της προσωπικότητας τους, μέσω λοιδορίας, ρουφιανιάς και προδοσίας μεταξύ τους, με έπαθλο μια μερίδα φαγητού μετά από κάθε αγώνα» και ζητά αν όχι την κατάργηση την μετακίνηση του προγράμματος μετά τις 11 το βράδυ για να μην το παρακολουθούν τα παιδιά...


Ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος,  δεν έμεινε ασυγκίνητος μπροστά σ’ αυτή την «νοσηρή» ιστορία και ενσωμάτωσε τις αποκαλύψεις για πιθανά στησίματα του παιχνιδιού, αλλά και τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί από την μετάδοση του”Survivor”, σε ερώτησή του που κατέθεσε προς τον Υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, Νίκο Παππά.

Έβαλε ένα «στοίχημα» θεαματικότητας ο ΣΚΑΪ, με ένα ριάλιτι που προσβάλλει την υγιή άμιλλα και τον ανταγωνισμό και το «στοίχημα» αυτό ήδη το εκμεταλλεύονται… στοιχηματικές εταιρείες που αποκομίζουν τεράστια κέρδη από την βαρβαρότητα του αμφιλεγόμενου τηλεθεάματος…

Ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής συνταυτίζεται με τις απόψεις της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και ανθρώπων του πνεύματος, που υποστηρίζουν ότι το “Survivor” είναι ένα χαμηλής αισθητικής και επιπέδου πρόγραμμα, που στόχο έχει να φυλακίσει οικειοθελώς σε μια ακτή 20 ανθρώπους και αφού τους υποσιτίσει συστηματικά και τους μετατρέψει σε πρωτόγονα πεινασμένα αγρίμια, να τους βάλει στη διαδικασία κανιβαλισμού της προσωπικότητας τους, μέσω λοιδορίας, ρουφιανιάς και προδοσίας μεταξύ τους, με έπαθλο μια μερίδα φαγητού μετά από κάθε αγώνισμα! Ο αρχιδολοπλόκος–νικητής θα λάβει ως έπαθλο 100.000 ευρώ «για το κατόρθωμα του» να ξεπαστρέψει συναισθηματικώς, ψυχικώς και φυσικώς από «το νησί» όλους τους υπολοίπους υποσιτιζόμενους ανταγωνιστές του!

Παράλληλα, ο Νίκος Νικολόπουλος «δανείζεται» δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για στοιχηματικές απάτες, λόγω διαρροών που διευκολύνονται από τις μαγνητοσκοπημένες μεταδόσεις του «παιχνιδιού». Ειδικότερα, εμπεριέχεται στην ερώτηση το εξής δημοσίευμα:

«Πονοκέφαλο στην ελληνική παραγωγή του Survivor προκαλούν διαρροές ειδήσεων σχετικά με το παιχνίδι, αφού μετά την αποκάλυψη του Τούρκου παραγωγού την περασμένη εβδομάδα ότι θα αποχωρήσει η Σόφη Πάσχαλη, μια νέα είδηση που αποκαλύπτει το τι μέλλει γενέσθαι είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας. Το γύρο του διαδικτύου κάνει συγκεκριμένα η πληροφορία ότι στον σημερινό αγώνα ασυλίας, τη δοκιμασία κερδίζει η ομάδα των «Διασήμων» και ως εκ τούτου οι αντίπαλοί τους θα κληθούν να βγάλουν τους τρεις υποψηφίους προς αποχώρηση. Μένει βέβαια να δούμε αν και αυτή η πληροφορία είναι ακριβής. Στην περίπτωση της Σόφης Πασχάλη πάντως, οι διαρροές ήταν απολύτως αληθείς…” πηγή: paraskhnio.gr

Κι όντως, ώ τι σύμπτωση, η πληροφορία βγήκε ακριβής!»

Ακολούθως, ο ανεξάρτητος βουλευτής επικαλείται το Σύνταγμα και προτρέπει, στην ουσία, το ΕΣΡ ν’ αναλάβει δράση και να πράξει τα δέοντα σε σχέση με την τήρηση ή μη των διατάξεων που διέπουν τη λειτουργία των ΜΜΕ και δη την προβολή του “Survivor”.

Όλα τα ερωτήματα του Νίκου Νικολόπουλου προς τον Υπουργό Νίκο Παππά παρατίθενται κατωτέρω:
1ον - Θα ζητήσετε να διενεργηθούν έλεγχοι από το ΕΣΡ για την τήρηση της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας; Τι προτίθεται να πράξει το ΕΣΡ από τα καταγγελλόμενα, τόσο από άποψης επιπέδου θεάματος και αισθητικής, όσο και από πλευράς ώρας προβολής;

2ον - Θα αναλάβετε όλες τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες για την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων (φυσικών και ηθικών αυτουργών), για όλες τις ανωτέρω καταγγελλόμενες πράξεις και παραλείψεις, επιβάλλοντας τις αυστηρότερες των προβλεπόμενων κυρώσεων και ποινών;

3ον
- Τι προβλέπεται νομικά εάν κι εφόσον προκύψει σοβαρός τραυματισμός, θάνατος, ανθρωποκτονία ή άλλη εγκληματική στο πλαίσιο αυτού του ευσχήμως αποκαλούμενου παιχνιδιού; Ισχύει το δίκαιο της Ελλάδας ή του Αγίου Δομίνικου, καθότι το προβάλλον κανάλι είναι ελληνικό;

4ον - Στην περίπτωση ενός τέτοιου δυσάρεστου περιστατικού οι διοργανωτές του παιχνιδιού δεν φέρουν ευθύνη (και παρά τις υπεύθυνες δηλώσεις των παικτών) για το γεγονός ότι υπέβαλλαν τους συμμετέχοντες σε απάνθρωπες και ακραίες συνθήκες διαβίωσης;

5ον - Θα προστατεύσετε, μέσω νομοθετικής διάταξης, την μαθητιώσα νεολαία μετακινώντας υποχρεωτικά εκπομπές «ριάλιτι» μετά τις 23.00’, έτσι ώστε τουλάχιστον τα παιδιά έως 15 ετών να προστατεύονται από τέτοια φθοροποιά προγράμματα;

6ον - Όπως πληροφορούμεθα «Τούρκος παραγωγός ο οποίος έχει στην κατοχή του τα δικαιώματα του survivor δηλώνει ότι μετά το 20% τηλεθέαση, ότι εισπράττει χρήματα ανά δευτερόλεπτο…», πώς δικαιολογείτε το γεγονός ότι τέτοια υπέρογκα ποσά αυτή την στιγμή -εν μέσω capital controls- φεύγουν από την χώρα μας;

7ον - Τι προτίθεται να πράξει η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων σχετικά με τα καταγγελλόμενα για το στοίχημα σε ριάλιτι εκπομπές όπως το Survivor;

8ον - Θα επέμβει ο αρμόδιος εισαγγελέας για να διερευνήσει εις βάθος τα στοιχεία για το ενδεχόμενο χειραγώγησης των στοιχημάτων στο “Survivor” με αποτέλεσμα κάποιοι να θησαυρίζουν ληστεύοντας τα άβουλα θύματα τους αφού εκ των προτέρων γνωρίζουν τι θα συμβεί και να προλάβουμε έτσι χιλιάδες άλλες περιπτώσεις το επόμενο διάστημα;

9ον - Πως είναι δυνατόν να επιτρέπεται ο στοιχηματισμός σε κάτι που ενδεχομένως μπορεί να είναι σκηνοθετημένο όπως π.χ. η νίκη, η ήττα σε αγωνίσματα τα οποία δεν ανήκουν σε καμία θεσμική αθλητική δομή;

10ον - Θα επέμβει ο αρμόδιος εισαγγελέας διατάζοντας την άμεση παύση προβολής του συγκεκριμένου παιχνιδιού στην Ελλάδα, καθότι πέραν του ποταπού και προσβλητικού για την ανθρώπινη υπόσταση περιεχομένου του, πλέον μετά τις συνεχείς αποκαλύψεις αποτελεί ενδεχομένως πηγή παράνομου στοιχηματισμού με απρόβλεπτες διαπλοκές, καθότι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την ύπαρξη πολυεθνικής εγκληματικής οργάνωσης η οποία διαχειρίζεται τα παράπλευρα «δικαιώματα» του «παιχνιδιού»;

11ον - Είναι πιθανόν μέσω του στοιχηματισμού σε αγωνίσματα του “Survivor” κάποιοι να «ξεπλένουν» εκατομμύρια βρόμικου χρήματος με τον ποιο «νόμιμο», αλλά και «σίγουρο» τρόπο, αφού εφόσον κάποιος είναι στην «παραγωγή» του παιχνιδιού μπορεί όχι μόνο να γνωρίζει το αποτέλεσμα, αλλά και να τα «στήνει» αφού με ένα-δυο «πεινασμένους» παίχτες μπορεί να διαμορφώνει τα αποτελέσματα όπως ακριβώς τα θέλει;
 πηγή: kontranews.gr

Εφικτή η ολοκλήρωση της αξιολόγησης - Πιθανές εξελίξεις στο αποψινό EuroWorking Group

Η επίλυση των τελευταίων εκκρεμοτήτων ώστε να καταστεί δυνατή η άμεση επιστροφή των θεσμών στην Αθήνα για την ολοκλήρωση της Β’ αξιολόγησης, θα επιδιωχθεί στη σημερινή συνεδρίαση του EuroWorking Group....


Σύμφωνα με πηγή της Ευρωζώνης που έχει γνώση της πορείας της διαπραγμάτευσης, το βασικότερο θέμα που παραμένει ανοικτό αφορά τα δημοσιονομικά μέτρα για τη διασφάλιση ετήσιων πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018 και ειδικότερα το σκέλος των συντάξεων. Η συζήτηση επικεντρώνεται στην κατανομή χρονικά των μέτρων ύψους 1% του ΑΕΠ υπό μορφή περικοπής της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, όπου η ελληνική κυβέρνηση θέλει το κύριο βάρος να μεταφερθεί στο 2020, ενώ το ΔΝΤ ζητάει να γίνει το 2019.

Στα υπόλοιπα ζητήματα της δεύτερης αξιολόγησης, όπως τα εργασιακά και το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας έχουν απομείνει κάποιες μικρές εκκρεμότητες που θα μπορούσαν να επιλυθούν στις συζητήσεις των επικεφαλής των θεσμών με την κυβέρνηση στην Αθήνα.

Εφικτή η ολοκλήρωση της αξιολόγησης


Στις Βρυξέλλες θεωρούν ότι εδώ που έχουν φτάσει οι διαπραγματεύσεις είναι πλέον εφικτός ο στόχος επίτευξης συμφωνίας επί της αρχής για τη δεύτερη αξιολόγηση, όχι μόνο σε τεχνικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, στο Εurogroup της 7ης Απριλίου, στη Μάλτα. Μια τέτοια εξέλιξη θα ανοίξει και το δρόμο για τις συζητήσεις μεταξύ των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ σχετικά με τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους στη διάρκεια της εαρινής συνόδου του διεθνούς οργανισμού από τις 21 μέχρι τις 23 Απριλίου στην Ουάσιγκτον.

Βάσει του ενδεικτικού χρονοδιαγράμματος που έχει προγραμματιστεί, στόχος είναι η επίτευξη συνολικής συμφωνίας για το ελληνικό ζήτημα, που θα περιλαμβάνει το κλείσιμο της αξιολόγησης, την αποδέσμευση της δόσης και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, στη συνεδρίαση του Εurogroup, στις 22 Μαΐου.
πηγή: DW

Την κατάργηση των βουλευτικών προνομίων ζητεί το ΚΚΕ

Τη «σταθερή και αμετακίνητη αντίθεσή της στα προνόμια των βουλευτών και των άλλων αιρετών» εκφράζει με ανακοίνωση της η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ...

Σε ανακοίνωσή της για τα προνόμια των βουλευτών η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ υπογραμμίζει:
«Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για μια ακόμη φορά εκφράζει τη σταθερή και αμετακίνητη αντίθεσή της στα προνόμια των βουλευτών και των άλλων αιρετών, την οποία επανειλημμένα έχει εκφράσει κατά το παρελθόν με πρόταση νόμου, ανακοινώσεις και σχετικές τοποθετήσεις:

Τη δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και τη φορολόγησή της με τους ίδιους όρους που φορολογούνται και οι άλλοι εργαζόμενοι.

Την πλήρη κατάργηση της αποζημίωσης των βουλευτών για τη συμμετοχή τους στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές και άλλες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες.

Την πλήρη κατάργηση των βουλευτικών συντάξεων.

Υπενθυμίζουμε ότι με αφετηρία αυτές τις θέσεις η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ δεν ψηφίζει και τον προϋπολογισμό της Βουλής». 
πηγή: TPP

Ομιλία ΥΠΕΞ, Ν. Κοτζιά, στο Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, στην Κύπρο (vid)

Πλήρη αναφορά γεγονότων, ευθυνών, εύλογων ερωτηματικών, αλλά και πολλών μηνυμάτων και σκληρής κριτικής προς πολλές κατευθύνσεις, χωρίς μισόλογα, εξέθεσε, για πρώτη φορά, με πλήρη σαφήνεια ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κατά την ομιλία που εκφώνησε την Τρίτη το βράδυ, 28/3/2017, στη Λευκωσία, στο Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄...


Το «χρέος» του για την Κύπρο έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε από την κριτική του ανάγνωση της Ιστορίας μέχρι το σήμερα, με πλήρη αναφορά γεγονότων, ευθυνών, εύλογων ερωτηματικών, αλλά και πολλών μηνυμάτων και σκληρής κριτικής προς πολλές κατευθύνσεις, χωρίς μισόλογα, εξέθεσε, για πρώτη φορά, με πλήρη σαφήνεια ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κατά την ομιλία που εκφώνησε την Τρίτη το βράδυ, 28/3/2017, στη Λευκωσία, στο Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, στο πλαίσιο της εκδήλωσης για τις Εθνικές Επετείους της 25ης Μαρτίου και της 1ης Απριλίου.

Ξεκινώντας από την έννοια του ορθόδοξου οικουμενικού πατριωτισμού ως πολιτιστικό στοιχείο ταυτότητας Ελλάδας και Κύπρου, ο Νίκος Κοτζιάς σκιαγράφησε την πορεία των δύο χωρών στον Δυτικό και Ευρωπαϊκό πολιτισμό, ως παραγωγούς και μήτρα του, και ταυτόχρονα ως χωνευτήρι ανάπλασης των πολιτισμών Ανατολής και Νότου που μετεξελίχθηκε σε σταυροδρόμι γεωστρατηγικής σημασίας.

Αναφερόμενος στα κράτη της Δύσης, τα κάλεσε «να απέχουν από εκδηλώσεις αλαζονείας απέναντί μας και πολύ περισσότερο από κάθε μορφής άσκησης βίας», τονίζοντας ότι «εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να απολογούμαστε μαζί για τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας, αλλά ούτε να ξεχνάμε ότι υπήρξαμε θύματα αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών», ότι «δεν τους χρωστάμε, αλλά μας χρωστάνε και είναι πρέπον, υποχρέωσή τους, να απέχουν από την άσκηση πραγματικών και ακόμα περισσότερο ανύπαρκτων δικαιωμάτων πάνω στο κορμί της Μεγαλονήσου και της Ελλάδας».

Σε αντίθεση με το 1821 και το 1960 Ελλάδα και Κύπρος, είπε ο κ. Κοτζιάς, «δεν είναι πλέον κράτη υπό διαμόρφωση, αλλά κράτη ισχυρά, ανεξάρτητα και μέλη πολλών εκ των σπουδαιότερων οργανισμών του σημερινού κόσμου. Κράτη που συνδιαμορφώνουν με όλη την ΕΕ την πολιτική ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, την ενίσχυση του καθεστώτος της τελωνειακής ένωσης Τουρκίας-ΕΕ, αλλά και της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ».

«Είμαστε, πλέον, κρίνοντες και όχι κρινόμενοι, συναποφασίζοντες για ύψιστα εθνικά-κρατικά συμφέροντα τρίτων» υπογράμμισε ο Νίκος Κοτζιάς διαμηνύοντας «ιδιαίτερα ως προς τα κράτη που η διαπραγμάτευση για την ευόδωση των επιθυμιών τους θα αρχίσει σύντομα», ότι «η στάση τους απέναντί μας, όπως στο Κυπριακό, θα επηρεάσει σημαντικά τις δικές μας μελλοντικές επιλογές».

Ο υπουργός Εξωτερικών ζήτησε «να επιδείξουν όλοι απέναντί μας τον απαιτούμενο σεβασμό στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου και του αισθήματος δικαιοσύνης και δικαιότητας» καθώς, όπως είπε, «δεν μπορεί σήμερα να επικαλούνται κάποιοι δεσμούς, δικαιώματα, απαιτήσεις από μια παρωχημένη εποχή όταν Ελλάδα και Κύπρος ήταν ακόμα αποικίες τους».

Ακολουθεί η ομιλία Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, στο Ίδρυμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄


Ευχαριστώ τον Μακαριότατο για την πρόσκληση του να έρθω στην Κύπρο και να εκθέσω τις σκέψεις μου, το χρέος μου απέναντι στην Κύπρο.

Η ορθοδοξία υπήρξε πάντα μια θρησκεία, ένα πιστεύω με οικουμενικό λόγο που αναγκάστηκε κάτω από τις συνθήκες της οθωμανικής αυτοκρατορίας να κατακερματιστεί σε εθνικές εκκλησίες και να εκπέμψει τον θεολογικό της λόγο μέσα από την πάλη για εθνική ανάταση. Για αυτό, ο ορθόδοξος πατριωτισμός ήταν πάντα ταυτόχρονα και οικουμενικός.

Πολλοί, εγκλωβισμένοι σε έναν δυτικόστροφο δογματισμό αναρωτιούνται πώς μπορεί η Εκκλησία να είναι πατριωτική και να συναντιέται με τον πολιτικό πατριωτισμό, ακόμα και ενός αριστερού;

Όσοι αναρωτιούνται με αυτό τον τρόπο, κάνουν (κατά τη γνώμη μου) δύο λάθη. Ενίοτε δυσκολεύονται να αντιληφθούν τον πατριωτικό αγώνα και τον ταυτίζουν με έναν άκρατο εθνικισμό, αυτό που ονομάζουμε ως σωβινισμό.

Ο πατριωτισμός είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τον σωβινισμό. Ο πατριωτισμός αποτελεί στοιχείο της ταυτότητας του πολίτη, όπως είναι και το θρησκευτικό του αίσθημα. Η πάλη για αυτή την ταυτότητα είναι αναπόσπαστο κομμάτι εκείνου του αγώνα που ονομάζουμε πολιτιστικό. Οι «πολιτιστικοί πόλεμοι» αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των μεγάλων κοινωνικών αγώνων και αντιπαραθέσεων, κύρια στη Γερμανία του 19ου αιώνα και στις ΗΠΑ του 20ου. Είναι δε, σήμερα, παντού παρόντες.

Ο πατριωτισμός είναι η υπεράσπιση του χώρου όπου διασφαλίζεται η καθημερινότητα του πολίτη. Όπου καταγράφεται η υπερηφάνεια για τις κατακτήσεις της κοινότητας στην οποία ανήκει. Είναι, η συνέχεια και δημιουργική ανάπτυξη του πολιτισμού, των αρχών και αξιών όπου εδράζεται μια εθνική οντότητα οργανωμένη σε πολιτική οντότητα, κατά κανόνα σε κράτος.

Αντίθετα, ο σωβινισμός είναι η ψευδής αίσθηση της ανωτερότητας του φύλου, της φυλής, στην οποία ανήκει κάποιος έναντι του πολιτισμού και της ταυτότητας του άλλου. Αν ο πατριωτισμός είναι η θετική στάση απέναντι στο ίδιο, ο σωβινισμός είναι η άρνηση και απόρριψη του άλλου, του διαφορετικού. Η πιο ακραία μορφή του σωβινισμού είναι ο ρατσισμός, το μίσος απέναντι σε αυτό το διαφορετικό. Κάθε πατριώτης οφείλει να έχει ανοικτό το μέτωπο απέναντι σε τέτοιου είδους μορφές και αντιλήψεις.

Πιστεύω βαθιά, ότι είναι λανθασμένη η άποψη που στο όνομα της πάλης για το πάτριο έδαφος, πολιτισμό, ιστορία και παραδόσεις, δείχνει ανοχή απέναντι στον ακραίο εθνικισμό. Όπως και αντίστροφα, είναι βαθιά αντιπαραγωγικό και επικίνδυνο όποιος στην καλοπροαίρετη διάθεση του να αντιπαλέψει σοβινιστικές εκδηλώσεις απορρίπτει τον πατριωτισμό.

Ελλάδα και Κύπρος ανήκουν στον Δυτικό και Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Είναι παραγωγοί και μήτρα του. Υπήρξαν τμήμα του μεγάλου δημοκρατικού αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Λαμπάδες που φώτιζαν στο διάβα της ιστορίας. Ήταν Δύση, αλλά δεν ήταν μόνο Δύση. Ήταν το σταυροδρόμι που παρήγαγε πολιτισμό με τον οποίο επηρεάστηκαν Ανατολή και Νότος. Ήταν το χωνευτήρι ανάπλασης των πολιτισμών που ερχόντουσαν από την ανατολή και τον Νότο. Η θέση τους αυτή ως παραγωγικό σταυροδρόμι μετεξελίχθηκε στην εποχή της φεουδαρχίας και της δημιουργίας μεγάλων εδαφικών και θαλάσσιων αυτοκρατοριών σε σταυροδρόμι μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας. Η Ελλάδα υπέστη την δυναστεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η Κύπρος τόσο της εδαφικής Οθωμανικής αυτοκρατορίας, όσο και της πιο νεωτερικής θαλάσσιας Βρετανικής.

Θέλω να υπογραμμίσω αυτή την αυτονόητη ιστορική πραγματικότητα, διότι όσο και αν μας συνδέουν πολλαπλοί δεσμοί με τη Δύση, δεν είμαστε ακριβώς το ίδιο με όλα τα κράτη της. Τα 2/3 από αυτά υπήρξαν φορείς και εκτελεστές αποικιοκρατίας. Όμως, εμείς όχι. Όχι μόνο, λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο να απολογούμαστε μαζί με την υπόλοιπη δύση για τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας, αλλά ούτε στιγμή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπήρξαμε θύματα αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών. Κατά προέκταση, με βάση τον διεθνή νόμο, την ηθική της εποχής της δημιουργίας των εθνικών κρατών, την πίστη σε κοινές αρχές και αξίες, αλλά ακόμα και την μεταφυσική και την θρησκευτική της σημερινής εποχής, δεν τους χρωστάμε, αλλά μας χρωστάνε και είναι πρέπον, υποχρέωσή τους, να απέχουν από την άσκηση πραγματικών και ακόμα περισσότερο ανύπαρκτων δικαιωμάτων πάνω στο κορμί της Μεγαλονήσου και της Ελλάδας. Να απέχουν από εκδηλώσεις αλαζονείας απέναντί μας και πολύ περισσότερο από κάθε μορφής άσκηση βίας.

Σε αντίθεση με το 1821 και το 1960, Ελλάδα και Κύπρος δεν είναι πλέον κράτη υπό διαμόρφωση, αλλά κράτη ισχυρά, ανεξάρτητα και μέλη πολλών εκ των σπουδαιότερων οργανισμών του σημερινού κόσμου. Κράτη που συνδιαμορφώνουν με όλη την ΕΕ την πολιτική ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, την ενίσχυση του καθεστώτος της τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας-ΕΕ, αλλά και την αποχώρηση του ΗΒ από την ΕΕ.

Είμαστε, πλέον, κρίνοντες και όχι κρινόμενοι. Είμαστε συναποφασίζοντες για ύψιστα εθνικά-κρατικά συμφέροντα τρίτων, όπως είναι τα κράτη που ανέφερα. Ιδιαίτερα ως προς τους δεύτερους, που η διαπραγμάτευση για την ευόδωση των επιθυμιών τους θα αρχίσει σύντομα, θα πω δημόσια την εκτίμησή μου: Η στάση τους απέναντί μας, όπως στο Κυπριακό, θα επηρεάσει σημαντικά τις δικές μας μελλοντικές επιλογές.

Συνολικά, δεν μπορεί στη σημερινή εποχή να επικαλούνται κάποιοι δεσμούς, δικαιώματα, απαιτήσεις από μια παρωχημένη εποχή όταν Ελλάδα και η Κύπρος ήταν ακόμα αποικίες τους. Για αυτό περιμένουμε όπως όλοι επιδείξουν έναντι μας τον απαιτούμενο σεβασμό. Τον απαιτούμενο σεβασμό έναντι των αρχών του διεθνούς δικαίου και του αισθήματος δικαιοσύνης και δικαιότητας.

Η Ελλάδα υπήρξε μια από τις πρώτες περιοχές μεγάλων αυτοκρατοριών που διεκδίκησε και με συνεχείς αγώνες κατέκτησε την εθνική της κυριαρχία. Πολύ πριν την εποχή της κατάρρευσης των μεγάλων αυτοκρατοριών. Με την εθνικοαπελευθερωτική επανάστασή της, που αφετηρία της θεωρείται η 25η Μαρτίου του 1821, έδειξε στους λαούς ότι χρειάζεται να υπάρχει ενότητα στην ψυχή, θέληση στο νου και καρδιά με αποφασιστικότητα. Στο βαθμό που απουσίαζαν οι πιο πάνω ιδιότητες, ενεπλάκη σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις, μείωσε τον ενθουσιασμό του φιλελληνισμού, ο οποίος ήταν απαραίτητος για την επιτυχία της επανάστασης, έθεσε την ίδια την Επανάσταση σε κίνδυνο. Το τίμημα ήταν δε υψηλότατο: κατάρρευση της χώρας, υπερχρέωση, υψηλός δανεισμός στη διάρκεια όλης της ιστορίας του νεοελληνικού κράτους.

Η ιστορία της Ελληνικής επανάστασης συνεχίστηκε με την επέκταση του ελληνικού κράτους και την συμπερίληψη όλο και περισσότερων περιοχών που ιστορικά ήταν ελληνικές και στις οποίες ζούσαν πλειοψηφικά ελληνικοί πληθυσμοί. Όταν η Ελλάδα έπαψε να κάνει τη διάκριση ανάμεσα στην κρατική της ολοκλήρωση και την επέκταση σε ξένους χώρους, οδηγήθηκε στη μικρασιατική καταστροφή. Όποτε έτεινε να επιδείξει συμπεριφορά όπως εκείνων των κρατών που είχαν εδαφικές αυτοκρατορίες, τότε ηττήθηκε και υποχώρησε από τα δίκαιά της. Εντέλει, η γεωγραφική και πληθυσμιακή της επέκταση έμεινε ανολοκλήρωτη.

Είχε προηγηθεί μια ακόμα λανθασμένη επιλογή της ελληνικής άρχουσας τάξης: Η άρνηση να ενταχθεί το 1914 η χώρα στο μέτωπο των δυνάμεων που πολεμούσαν την αυστρογερμανική συμμαχία. Τότε που η Μ. Βρετανία έδινε ως αντάλλαγμα αυτής της συμμετοχής, ή έστω της παραχώρησης δικαιωμάτων ελλιμενισμού σε νησί του Ιονίου, την ένωση της αποικιοκρατούμενης Κύπρου με την Ελλάδα. Τελικά η Ελλάδα –μετά το 1916- συμμετείχε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, χωρίς, όμως, τα ανταλλάγματα του 1914.

Η καταστροφή στη Μικρά Ασία και η παράλειψη του 1914 ήταν αποτελέσματα μονόπλευρων προσανατολισμών των κυρίαρχων δυνάμεων της χώρας σε συγκεκριμένες συμμαχίες και εξαρτήσεις.

Σήμερα γνωρίζουμε, ότι η Ελλάδα είναι ενταγμένη στη Δύση, αλλά ταυτόχρονα είναι γέφυρα Ανατολής – Δύσης. Ότι οφείλει να έχει μια εξωτερική πολιτική πολυδιάστατη και ενεργητική, δημοκρατική, με πληθώρα πρωτοβουλιών. Ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο διεθνής συσχετισμός δυνάμεων, να μην αγνοούνται οι επιδιώξεις και επιθυμίες των άλλων.

Ότι θα πρέπει να αναπτύξουμε ως Έλληνες τις δυνατότητές μας, χωρητικότητες το ονομάζω, στην κατανόηση των σύγχρονων προβλημάτων, στη διαμόρφωση εναλλακτικών λύσεων και στην υλοποίηση της κάθε φορά καλύτερης δυνατής λύσης.

Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήταν καταλυτικός. Άνοιξε την εποχή του τέλους των αυτοκρατοριών, και των θαλάσσιων, όπως της Βρετανικής. Η μάχη για τη λύση του εθνικού ζητήματος συνδέθηκε με το κοινωνικό ζήτημα. Η ένοπλη μάχη των λαών με τα μαζικά κινήματα διεκδίκησης λύσεων σε καθημερινά και δομικά προβλήματα. Η πάλη για αυτοδιάθεση με την συμπερίληψη των δικαιωμάτων μικρότερων κοινοτήτων και μειονοτήτων. Όπου δεν έγινε αυτός ο συνδυασμός διαμορφώθηκαν μακρόχρονα προβλήματα που επηρεάζουν σειρά κρατών μέχρι σήμερα.

Μεταπολεμικά η ιστορία, χάρη και στην πάλη των πολιτών και των μαζικών κινημάτων, έθεσε για άλλη μια φορά στην Ημερήσια Διάταξη το Κυπριακό. Ως πρόβλημα απελευθερωτικό και ταυτόχρονα ρύθμισης των κρατικών και κοινωνικών σχέσεων.

Είναι γεγονός, ότι το αίσθημα της ιστορικής συνέχειας έπαιζε σημαντικό ρόλο στην αυτοσυνειδησία των Κυπρίων. Από την άλλη δεν λήφθηκαν επαρκώς υπόψη οι διαθέσεις των τουρκοκυπρίων και οι τρόποι σύμπραξής τους στον αγώνα για αυτοδιάθεση, ενώ ο παράγοντας Τουρκία άλλοτε υπερτιμήθηκε και άλλοτε υποτιμήθηκε. Μονομερείς αντιλήψεις οδήγησαν σε προβλήματα με την τουρκοκυπριακή κοινότητα που με «περίσσια τέχνη» αξιοποιούσε ο βρετανικός παράγοντας.

Η Τουρκία και ορισμένοι τουρκοκύπριοι ηγέτες «ενσωματώθηκαν» με μεγάλη ευκολία στα βρετανικά σχέδια πρόκλησης αντιπαράθεσης ανάμεσα στις δύο κοινότητες της Μεγαλονήσου.

Οι βρετανοί έκαναν εκ νέου την Τουρκία παίκτη σε μια υπόθεση που η τελευταία είχε παραιτηθεί επίσημα και «αμετάκλητα» (τότε και μόνο τότε) από κάθε δικαίωμα ως προς την Κύπρο.

Ο ξένος παράγοντας, όπως και στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, ενέτεινε τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις στην Κύπρο. Αξιοποίησε κάθε λάθος που γινόταν από το κίνημα της αυτοδιάθεσης. Επεδίωξε να μετατρέψει το Κυπριακό από ζήτημα αυτοδιάθεσης, κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής απελευθέρωσης σε ζήτημα σχέσεων στο εσωτερικό της Κύπρου.

Φέρθηκε σκληρά στο διογκούμενο κίνημα απελευθέρωσης της Μεγαλονήσου. Σκότωσε και βασάνισε τους αγωνιστές που επέλεξαν να αντισταθούν από την πρώτη του Απρίλη του 1955 με κάθε μέσο, και ένοπλα, αναδεικνύοντας το θάρρος, την αυτοθυσία και το τραγικό τέλος σειράς ηρώων του κυπριακού αγώνα.

Tο 1956 απαγόρευσε το ΑΚΕΛ, αναδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τη σύνδεση του κινήματος για την απελευθέρωση της Κύπρου με το κοινωνικό ζήτημα, τα θέματα της δημοκρατίας, ισότητας και ελευθερίας.

Το Κυπριακό έγινε θέμα στον ΟΗΕ και διεθνοποιήθηκε. Τα λάθη που έγιναν, έδωσαν «πάτημα» στο Λονδίνο που επεδίωξε:

- να εμπλέξει την Τουρκία ως «τρίτο παίκτη» στο Κυπριακό

- να επιβάλλει τον εαυτό της ως προωθητή της «ευνουχισμένης ανεξαρτησίας» της Κυπριακής δημοκρατίας και

- να μετατρέψει εκ νέου την Τουρκία σε παίκτη επί και εντός του Κυπριακού

Κανείς από τους δύο τους, Τουρκία και ΗΒ δεν ήθελαν μια πλήρως ανεξάρτητη δημοκρατική Κύπρο. Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα όπως και ανάμεσα στους Ελληνοκυπρίους υπήρξαν αυταπάτες ως προς τον ρόλο του ΟΗΕ. Στο εσωτερικό του τελευταίου κυριαρχούσαν οι παλιές αποικιοκρατικές δυνάμεις και όχι, ακόμα, ο αναδυόμενος κόσμος της ανεξαρτησίας και του απελευθερωτικού αγώνα.

Η πλευρά μας περίμενε πολλά περισσότερα από τον ΟΗΕ από ό,τι αυτός μπορούσε να δώσει. Ο ΟΗΕ αποδείχτηκε και τότε ότι ήταν αναγκαίος για τη λύση του Κυπριακού. Δεν οδηγούσε, όμως, αυτόματα και σε κάθε περίπτωση σε μια δίκαιη και λειτουργική λύση.

Συχνά στο Κυπριακό, δεν υπήρχε σαφής αξιολόγηση του διεθνούς συσχετισμού ισχύος της κάθε εποχής και των γεωπολιτικών αλλαγών που κάθε φορά επέρχονταν. Δεν εκτιμήθηκαν με ακρίβεια οι αδυναμίες και οι δυνατότητες της Τουρκίας. Ενώ υποτιμήθηκαν τα βρετανικά σχέδια αξιοποίησης και εμπλοκής της Τουρκίας στην όποια λύση του Κυπριακού.

Η πορεία είναι γνωστή. Η ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας συνοδεύτηκε από δύο Συνθήκες που κάθε άλλο παρά βοηθούσαν: εκείνη των εγγυήσεων και η άλλη των «συμμαχιών».

Όταν οι νεοραγιάδες της χούντας αποφάσισαν να ανατρέψουν τον Μακάριο στο όνομα της ένωσης, αλλά στην πραγματικότητα προκειμένου να εξυπηρετήσουν συμφέροντα τρίτων, το Κυπριακό κράτος μπήκε σε μια πορεία μεγάλης αγωνίας.

Θα ήθελα, Μακαριότατε, Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,

Να ζητήσω εκ μέρους όλων μας, εδώ σε αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο, συγγνώμη για το έγκλημα της χούντας των Αθηνών.

Σήμερα, το Κυπριακό είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα προβλήματα της παγκόσμιας πολιτικής. Πολλαπλοί παίκτες εμπλέκονται σε αυτό με διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες επιδιώξεις.

Το Κυπριακό, συμπεριλαμβάνει πολλαπλά και πολυεπίπεδα προβλήματα: το κοινωνικό, το διακοινοτικό, ζητήματα ιστορίας. Το Κυπριακό, όμως, από τη σκοπιά των διεθνών σχέσεων, όπως και εκείνης του διεθνούς δικαίου, είναι πρωτίστως πρόβλημα κατοχής της Μεγαλονήσου από ξένο στρατό.

Η ένοπλη και βίαιη επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο με πρόφαση την προστασία των Τουρκοκυπρίων παραβίασε τις συνθήκες του Λονδίνου και της Ζυρίχης. Ήταν και είναι παράνομη. Παραβίασε τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ και όλων των κανόνων και προβλέψεων του διεθνούς δικαίου.

Η επέμβαση της Τουρκίας προκάλεσε το ξερίζωμα χιλιάδων Κυπρίων από τις εστίες τους. Προκάλεσε την προσφυγιά δεκάδων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων και υποχρέωσε τους Τουρκοκύπριους να ζουν ντε φάκτο υπό στρατιωτικό καθεστώς. Η πλειοψηφία των τελευταίων αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη μεγαλόνησο. Η Τουρκία τους πίεζε όλο και περισσότερο με την στρατιωτική της παρουσία, αλλά και με τη μεταφορά εποίκων από τις ανατολικές περιοχές της, κάνοντας τη ζωή των Τουρκοκυπρίων ανυπόφορη. Το γεγονός αυτό δεν καλύπτεται από τη δημόσια εκ μέρους της απαίτηση για τα δικαιώματα των τουρκοκυπρίων. Εξάλλου, με κανένα τρόπο δεν είναι διατεθειμένη να δώσει ανάλογα δικαιώματα στο σύνολο των δικών της πληθυσμών. Ουσιαστικά, την Άγκυρα δεν την ενδιαφέρουν οι τουρκοκύπριοι, αλλά η διασφάλιση γεωστρατηγικών «δικαιωμάτων».

Η Ελλάδα σε αντίθεση με την Τουρκία δεν ενεπλάκη στις διαπραγματεύσεις για την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού διότι σέβεται απόλυτα την ανεξαρτησία, κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όποια γνώμη και αν είχαμε για αυτές δεν την διατυπώσαμε ποτέ, ούτε δημόσια, ούτε κατ’ ιδίαν. Ο σεβασμός μας για την Κυπριακή Δημοκρατία είναι απόλυτος και ολικός.

Η Ελλάδα ενεπλάκη στο Κυπριακό μέσω της βοήθειας που έδωσε για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Μαζί με τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη παλέψαμε να ενταχθεί η Κύπρος στην ΕΕ. Μετά το βέτο του Λουξεμβούργου το 1997, οδηγηθήκαμε, Ελλάδα και τα υπόλοιπα μέλη της ΕΕ, στον έντιμο και προωθητικό συμβιβασμό του Τάμπερε το φθινόπωρο του 1999 που μορφοποιήθηκε στις αποφάσεις του Ελσίνκι και στο άνοιγμα του δρόμου της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.

Σήμερα, η Ελλάδα, εμπλέκεται στην διαπραγμάτευση του Κυπριακού στην εξωτερική / διεθνή πτυχή του. Ως προς τις δύο προαναφερθείσες Συνθήκες στις οποίες καλώς ή κακώς συμμετείχε και έχει αναλάβει διεθνείς δεσμεύσεις και ευθύνες.

Σε αυτό το πλαίσιο, η διεθνής πτυχή του Κυπριακού συντίθεται από τρία αλληλένδετα προβλήματα: το καθεστώς των εγγυήσεων, τα υποτιθέμενα δικαιώματα παρέμβασης τρίτων στην Κύπρο, την παρουσία ξένων στρατευμάτων στη Μεγαλόνησο.

Μόλις ανέλαβε η νέα Κυβέρνηση Σωτηρίας στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2015, γνωστοποιήσαμε άμεσα στον ΟΗΕ και σε κάθε διεθνή παράγοντα που εμπλέκεται στο Κυπριακό ότι η θέση μας είναι ότι αυτό το καθεστώς και αυτές οι συνθήκες θα πρέπει να καταργηθούν, χωρίς μεν και αλλά. Και αυτό διότι ένα τέτοιο καθεστώς είναι παράνομο σύμφωνα με το σύγχρονο διεθνές δίκαιο και το σύνολο των αποφάσεων του ΟΗΕ. Διότι αυτό το καθεστώς χρησιμοποιήθηκε για την χρήση βίας, και μάλιστα ένοπλης, που απαγορεύει το διεθνές δίκαιο. Διότι είναι ένα καθεστώς αναχρονιστικό και δεν αντανακλά τις πραγματικότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Από πολλές πλευρές έγινε προσπάθεια να μη τεθεί στην ατζέντα της διαπραγμάτευσης του Κυπριακού το ζήτημα των εγγυήσεων, των δικαιωμάτων επέμβασης πάνω στο πληγωμένο κορμί της Μεγαλονήσου.

Αυτό φάνηκε και στη Γενεύη. Η Τουρκία δεν ήταν σε θέση να κάνει ή δεν ήθελε να κάνει οποιαδήποτε πρόταση. Ίσως είχε εγκλωβιστεί στην αυταπάτη ότι αυτά που λέμε δεν τα εννοούμε. Εμείς , όμως, τα εννοούμε και μάλιστα κατηγορηματικά. Διότι πώς μπορεί να λέει κανείς ότι λύνει ένα πρόβλημα όταν θέλει να αφήνει ανέπαφη την ουσία και τη βάση γέννησής του;

Δεν είναι τυχαίο, ότι μετά την πρώτη ημέρα συζητήσεων στη Γενεύη, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι έχει να κάνει τάχα σημαντικότερα πράγματα από το να συζητά το Κυπριακό, λέγοντας ότι πρέπει να πάει στην Άγκυρα λόγο του προεκλογικού αγώνα και των εξελίξεων στη Συρία. Με αυτό τον τρόπο αρνήθηκε να παραμείνει στη δεύτερη μέρα των συζητήσεων. Στη συνέχεια, συνειδητά ψευδώς, δήλωνε ότι φύγαμε εμείς από την Γενεύη, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα εκεί μαζί με τον ΓΓ του ΟΗΕ.

Το κύριο, βέβαια, είναι ότι οι Τούρκοι έφυγαν από την Γενεύη διότι δεν ήθελαν ή και δεν μπορούσαν να συζητήσουν το κύριο ζήτημα, τον πυρήνα του Κυπριακού από τη διεθνή σκοπιά: την κατάργηση των εγγυήσεων, την απάλειψη κάθε δυνατότητας παρέμβασης, την απόσυρση του κατοχικού στρατού.

Ήταν φανερό, ότι από την επομένη της Γενεύης αναζητούσαν άλλοθι για να σπάσουν τη διαπραγμάτευση σε άλλα θέματα. Γνωρίζουν, πλέον, πολύ καλά, ότι δεν μπορούν να πείσουν κανέναν πια στον κόσμο ότι δικαιούνται να έχουν δικαίωμα στρατιωτικής παρουσίας και επέμβασης στην Κύπρο. Γι’ αυτό επέλεξαν μια win-win επιλογή: να θέσουν νέα, άσχετα ζητήματα προκειμένου να καλύψουν την αδυναμία ή έλλειψη θέλησης να συζητήσουν το κύριο, ή στην καλύτερη περίπτωση να κερδίσουν τη δυνατότητα ελέγχου της Μεγαλονήσου με μη στρατιωτικά μέσα, ώστε να συμβιβαστούν σε άλλα ζητήματα. Έτσι μας προέκυψε το αίτημα για το δικαίωμα των «4 ελευθεριών» για τους Τούρκους.

Ταυτόχρονα, κάτοχοι θεσμικών θέσεων στα κατεχόμενα, όπως ο ψευδοπρωθυπουργός, έκαναν λόγο για πλάνο «Β» και τη δυνατότητα προσάρτησης της κατεχόμενης Κύπρου στην Τουρκία. Κάποιοι άλλοι στα κατεχόμενα έκαναν λόγο για «μοντέλο Γιβραλτάρ». Είναι αξιοθαύμαστο, πώς οι τόσο ευαίσθητοι σε άλλα θέματα διεθνείς παράγοντες και διαμεσολαβητές παριστάνουν σαν να μην άκουσαν τίποτε από όλα αυτά.

Οι απαιτήσεις των Τούρκων για τις 4 ελευθερίες δεν αφορούν το Κυπριακό πρόβλημα. Είναι μια απαίτηση που διατυπώνεται προς την ΕΕ στο όνομα του Κυπριακού. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, η Τουρκία απαιτεί να φροντίσουν οι εμπλεκόμενοι στο Κυπριακό την ικανοποίηση των ως άνω αιτημάτων προκειμένου να υπάρξει λύση στο Κυπριακό. Έτσι, για άλλη μια φορά, η Τουρκία προσπαθεί να καλύψει το θέμα της Κατοχής και να αναγάγει ως δήθεν κεντρικό πρόβλημα του Κυπριακού τα δικά της δικαιώματα. Αυτό το κάνει αφενός ζητώντας στρατιωτική βάση για λόγους που έχουν να κάνουν με το μεσανατολικό και αφετέρου τις «4 ελευθερίες» που αφορούν δικαιώματα των Τούρκων στην ΕΕ.

Προσωπικά, μετά τη Γενεύη, περίμενα ότι οι Τούρκοι θα θέσουν άσχετα ζητήματα προκειμένου να εκβιάσουν. Δεν με εξέπληξαν. Περισσότερη εντύπωση μου προκάλεσε η συμπεριφορά διεθνούς διαμεσολαβητή. Τι έκανε αυτός ο διαμεσολαβητής; Μήπως αντί να διαμεσολαβεί ανάμεσα στις δύο κοινότητες ανακήρυξε εαυτόν σε διαμεσολαβητή ανάμεσα στην Τουρκία και την ΕΕ; Αναρωτιέμαι, έχει τέτοια εξουσιοδότηση και από ποιόν; Αν η Τουρκία έχει ένα αίτημα προς την ΕΕ να πάει η ίδια και να το διαπραγματευτεί. Καλοδεχούμενη θα είναι. Οι άλλοι, όμως, δεν έχουν καμία δουλειά να θεωρούν ότι με αφορμή το Κυπριακό οφείλουν να συμβάλλουν στην ικανοποίηση απαιτήσεων της Τουρκίας που αφορούν τις σχέσεις της με την ΕΕ.

Και αναρωτιέμαι, ανέλαβαν να λύσουν το Κυπριακό μετά τις παραβιάσεις των προηγούμενων συμφωνιών ή ανέλαβαν την καλύτερη υλοποίηση παλιών συμφωνιών και την περισσότερο φιλότουρκη ερμηνεία τους;

Μήπως δεν είναι διαμεσολάβηση αλλά δικηγορία όταν αναλαμβάνουν να τους εξηγήσουν πώς να διατυπώσουν καλύτερα τα αιτήματά τους προς την ΕΕ;

Μήπως λειτουργούν ως λομπίστες στην υπηρεσία της Τουρκίας;

Εν κατακλείδι, το νόημα του αγώνα της Ελλάδας στον 19ο αιώνα και ο αγώνας για αυτοδιάθεση των Κυπρίων στον 20ο αιώνα δεν έγινε για να εξυπηρετούνται τρίτοι. Αυτοί οι αγώνες έγιναν για ανεξαρτησία και κυριαρχία. Για να ζουν οι λαοί σε ειρήνη και όχι υπό ζυγό.

Η Ελλάδα σήμερα στηρίζει κάθε επιλογή της Κύπρου στην εσωτερική πτυχή της διαπραγμάτευσης για το Κυπριακό. Η Ελλάδα στηρίζει μια Κύπρο χωρίς ελέγχους ξένων στρατών, παρωχημένων συστημάτων εγγυήσεων, κάθε είδους εξωτερικής εγγύησης από τους κατακτητές. Απαγόρευση κάθε δικαιώματος παρέμβασης τρίτων και κάθε καταπάτησης του διεθνούς δικαίου ή χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις, από όπου και αν προέρχονται.

Η Ελλάδα στηρίζει την απόδοση των δικαιωμάτων που δικαιούνται οι τρεις μειονότητες (Μαρωνίτες, Αρμένιοι, Λατίνοι). Τα μέγιστα δυνατά δικαιώματα για τους Τουρκοκύπριους, έτσι ώστε να μπορούν να ονειρεύονται και εκείνοι την Κύπρο ως τη δική τους πατρίδα, πατρίδα των παιδιών τους, μακριά από αδικίες και ξένες επεμβάσεις. Τη μέγιστη ασφάλεια για τους Ελληνοκύπριους σε μια ενωμένη και δημιουργική Πατρίδα.

Σας ευχαριστώ.
πηγή: pratto.gr/