Η εισαγγελική καταστολή εντείνεται: η περίπτωση του Ρεθύμνου

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που προέβλεπαν από την αρχή της κρίσης ότι κάποιες από τις επιπτώσεις των μνημονίων θα ήταν η αύξηση του αυταρχισμού, η ένταση τρομοκρατία, η ενίσχυση του αστυνομικού κράτους και τελικά ένα από τα μεγάλα θύματα θα ήταν η δημοκρατία... 

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη (*) 

Τα εφτά προηγούμενα χρόνια ζήσαμε με όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις την καταστολή, τη χρήση βίας, τη δικαστική συνδρομή στην εφαρμογή αντιδημοκρατικών νόμων και τις προσπάθειες να χτυπηθεί με κάθε μέσο κάθε κοινωνική ομάδα και κάθε φωνή που αντιδρούσε. Παρακολουθήσαμε το «ναό της Δημοκρατίας», το κοινοβούλιο, να μετατρέπεται σε μηχανισμό επικύρωσης των εντολών της τρόικας και των δανειστών. Όλο αυτό το διάστημα η ποιότητα της δημοκρατίας χανόταν σταθερά και ενισχυόταν η λογική της επιβολής όσων είχαν συμφωνηθεί με οποιοδήποτε τρόπο. Το βέβαιο είναι πως ο δρόμος αυτός οδήγησε σε μεγαλύτερο κατήφορο. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι αυταρχισμός γεννά όλο και μεγαλύτερο αυταρχισμό.

Η αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις δόθηκε από την καταδίκη τριών μαθητών, 15 χρονών, στην πατρίδα μου, το Ρέθυμνο, οι οποίοι θεωρήθηκαν ως υπαίτιοι κατάληψης που έγινε στο Γυμνάσιο τους και ως υπεύθυνοι για παρακώλυση μαθημάτων. Ο εισαγγελέας επενέβη μετά από καταγγελία του διευθυντή του σχολείου. Η απόφαση προβλέπει ότι θα προσφέρουν 80 ώρες κοινωνικής εργασίας. Να θυμίσω ότι λίγες μέρες πριν οι εισαγγελικές αρχές φλέρταραν με τη σύλληψη του δημοσιογράφου, μέλους της ΕΣΗΕΑ, κ. Φιλιππάκη, γιατί εξέφρασε δημόσια την άποψη του για την υπόθεση του τρομοδέματος, το οποίο έσκασε στα χέρια του πρώην πρωθυπουργού, του κ. Παπαδήμου.

Ανεξαρτήτως αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με τις απόψεις του δημοσιογράφου, δεν είναι δυνατόν να ποινικοποιείται μια γνώμη , όσο ακραία και αν ακούγεται. Πέρα από το αν επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει κάποιος τις καταλήψεις, είναι απαράδεκτο να καταδικάζονται μαθητές, γιατί συμμετείχαν σε αυτές. Δεν μπορεί η δικαιοσύνη να εξαντλεί την αυστηρότητα της σε τρεις έφηβους, οι οποίοι αντέδρασαν , όπως εκατοντάδες άλλοι συμμαθητές τους, στη συνεχιζόμενη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, στις ελλείψεις που έχει σε εκπαιδευτικό προσωπικό και στη μετατροπή του σε ένα κακής ποιότητας φροντιστήριο. Ούτε να τιμωρούνται, γιατί ζητούν ένα ελπιδοφόρο μέλλον και αρνούνται το δρόμο της μετανάστευσης, που αναγκάστηκαν να πάρουν χιλιάδες νέοι επιστήμονες. Τα προβλήματα της εκπαίδευσης δε αντιμετωπίζονται με καταδικαστικές αποφάσεις και οι εισαγγελείς δεν έχουν καμιά θέση στην προσπάθεια επίλυσης τους. Είναι προφανές ότι η παρέμβαση είχε έναν και μόνο στόχο: να συνετίσει και να στείλει ένα μήνυμα τρομοκράτησης για να παραδειγματιστούν, όσοι σκέφτονται στο μέλλον να μιλήσουν και να εναντιωθούν, να διαφωνήσουν και να μη σκύψουν το κεφάλι.

Η υπόθεση έχει, ωστόσο, και την παιδαγωγική της διάσταση. Είναι αδιανόητο διευθυντής σχολείου, ένας παιδαγωγός, ο οποίος θα έπρεπε με το παράδειγμα του να διδάσκει, ο οποίος, υποθέτω, γνωρίζει το βάθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση, να στέλνει στους μαθητές του μηνύματα αυταρχισμού και ταπείνωσης, αντί να δείξει κατανόηση και να τους μάθει στην πράξη τι σημαίνει διάλογος και δημοκρατία. Γίνεται ξεκάθαρο μετά από αυτά ότι εκπαιδευτικοί που μηνύουν τους μαθητές τους για τέτοια περιστατικά δεν έχουν καμία θέση στα συλλογικά όργανα των καθηγητών. Η τοπική ΕΛΜΕ και η ΟΛΜΕ πρέπει άμεσα να πάρουν τις αποφάσεις τους και να μην περιοριστούν στην καταδίκη του περιστατικού. Ελπίζουμε ότι και άλλοι εκπαιδευτικοί, που σε ανάλογες περιπτώσεις ζητούν ακραίες λύσεις με αστυνομική ή εισαγγελική παρέμβαση, να αναθεωρήσουν την άποψη τους μετά την καταδικαστική απόφαση.

Η περίπτωση του Ρεθύμνου, η οποίο θάφτηκε από τα συστημικά ΜΜΕ , θα πρέπει να προβληματίσει κάθε πολίτη, κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, κάθε μαχόμενη φωνή. Δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Αν συνδυαστεί με την απειλή σύλληψης του δημοσιογράφου οδηγεί, δυστυχώς, στο συμπέρασμα ότι όσο βαθαίνει η κρίση τόσο θα πολλαπλασιάζονται οι κατασταλτικοί μηχανισμοί οι οποίοι θα επιχειρούν με κάθε τρόπο, παραβιάζοντας ακόμη και τις στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές και τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών, να επιβάλλουν τους μνημονιακούς νόμους και τη θέληση των δανειστών. Η δημοκρατία και τα βασικά πολιτικά μας κατακτήσεις βρίσκονται ξανά με την πλάτη στον τοίχο. Χρέος όλων μας να τις υπερασπιστούμε.

 (*) Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας

ΔΝΤ: Συζητάμε συμμετοχή χωρίς λεφτά, αν δεν υπάρξει συμφωνία για το χρέος

Καταρχήν συμφωνία με την Ελλάδα (approval in principle) για ένα πρόγραμμα με εκταμίευση, όμως, χρημάτων μόνο όταν υπάρξει συμφωνία για το χρέος εξετάζει το το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αν δεν βγει άσπρος καπνός για το χρέος στις 15 Ιουνίου...

Πρόκειται για τη δεύτερη καλύτερη επιλογή, εξήγησε ο εκπρόσωπος του Ταμείου Τζέρι Ράις αποδίδοντας αυτή την «παραχώρηση» του Ταμείου στην ανάγκη να αποφευχθεί νέα κρίση στην Ελλάδα, που τον Ιούλιο καλείται να πληρώσει χρέος και επομένως έχει ανάγκη την εκταμίευση της δόσης.

Πάντως το Ταμείο προτιμά καθαρή λύση στο Eurogroup και για αυτό εργάζεται, τόνισε ο Ράις, επιβεβαιώνοντας την παρουσία Λαγκάρντ στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης.

«Χρειαζόμαστε διαβεβαιώσεις πως τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους είναι επαρκή. Οι συζητήσεις για το χρέος προοδεύουν, οι διαφορές γεφυρώνονται, αλλά δεν είμαστε ακόμη εκεί. Ελπίζουμε αυτό να συμβεί στο Λουξεμβούργο στις 15 Ιουνίου», είπε.

Ξεκαθάρισε δε για άλλη μια φορά ότι χωρίς ρύθμιση του χρέους το Ταμείο δεν θα συμμετέχει χρηματοδοτικά σε πρόγραμμα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ακόμη και αν δοθεί η προσωρινή λύση της καταρχήν συμφωνίας, η πίεση τους ευρωπαίους από το Ταμείο για το ζήτημα του χρέους δεν θα σταματήσει.

Η δεύτερη καλύτερη επιλογή...

Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΝΤ Τζέρι Ράις, το «Ταμείο θεωρεί ότι η καταρχήν συμφωνία αποτελεί την δεύτερη καλύτερη επιλογή, καθώς πρωταρχικός στόχος παραμένει η επίτευξη μίας συνολικής συμφωνίας η οποία θα επιτρέψει την χρηματοδότηση της χώρας από το Ταμείο». Ωστόσο, όπως υπογράμμισε, για να επιτευχθεί τούτο απαιτείται εκτός από τη νομοθέτηση των μεταρρυθμίσεων η αποσαφήνιση των μέτρων για το χρέος.

Για το λόγο αυτό οι συζητήσεις συνεχίζονται και όπως παραδέχθηκε έχει σημειωθεί πρόοδος. Όμως με δεδομένες τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος τον Ιούλιο και προκειμένου να αποφευχθούν ανεπιθύμητες καταστάσεις -όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν- το ΔΝΤ εμφανίζεται έτοιμο να προχωρήσει με μία "καταρχήν συμφωνία" όπως είχε συμβεί και με άλλες χώρες στη δεκαετία του 1980 όπως είναι η Βραζιλία και η Αργεντινή, σε καμία όμως «ανεπτυγμένη χώρα».

Όπως είπε, η «Διαδικασία Έγκρισης επί της Αρχής» έχει εφαρμοστεί σε 19 περιπτώσεις στο παρελθόν, οπού αν και υπήρχε συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις και τις πολιτικές, ωστόσο δεν υπήρχε συμφωνία για το χρέος. «Αυτή είναι σήμερα η περίπτωση της Ελλάδος», ανέφερε ο Ράις, διευκρινίζοντας πως τα στελέχη του ΔΝΤ δεν είναι σε θέση να παρουσιάσουν ένα σχετικό πρόγραμμα στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου.

«Το ΔΝΤ δεν θα παραβιάσει τους κανόνες του εάν προχωρήσει σε «Διαδικασία Έγκρισης επί της Αρχής» που επαναλαμβάνω είναι η δεύτερη καλύτερη περίπτωση για εμάς», ανέφερε και ξεκαθάρισε πως τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου προγράμματος θα εξεταστούν με την Ελλάδα και στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου.

Ο Ράις άφησε να εννοηθεί πως το εν λόγω πλαίσιο θα προσαρμοστεί στην περίπτωση της Ελλάδος και θα εφαρμοστεί με ευελιξία και όχι όπως ακριβώς εφαρμόστηκε στη δεκαετία του 1980. «Οι 19 αυτές περιπτώσεις είχαν μοναδικά και ξεχωριστά χαρακτηριστικά», είπε σχετικά.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε πως η περίοδος που θα ισχύσει η «Διαδικασία Έγκρισης επί της Αρχής» είναι μια τις λεπτομέρειες που θα διευκρινιστούν. «Θα εξαρτηθεί από το χρόνο που θα απαιτηθεί για να γίνει αποτελεσματική», ανέφερε και προσέθεσε πως υπήρχαν στη δεκαετία του 1980 περιπτώσεις που το ΔΝΤ έθετε διορίες και άλλες περιπτώσεις που δεν έθετε χρονικούς περιορισμούς.

Ο ίδιος ξεκαθάρισε δε πως η «Διαδικασία Έγκρισης επί της Αρχής» δεν είναι μια διέξοδος από την ελάφρυνση χρέους. «Δεν παραβιάζουμε και δεν λυγίζουμε τους κανόνες μας. Διαφωνώ με αυτή την αντίληψη», απάντησε σχετικά και αποσαφήνισε πως η Ελλάδα δεν τυγχάνει ειδικής μεταχείρισης.

Όπως ανέφερε σε άλλο σημείο, αντίθετα η λύση αυτή θα λειτουργήσει καταλυτικά και στην ελάφρυνση χρέους, εκτός – όπως προσέθεσε ο Ράις- «εάν οι Ευρωπαίοι προχωρήσουν σε ένα πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ».

...για την αποφυγή νέας αποσταθεροποίησης

Η λύση αυτή, ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ράις, «διασφαλίζει την πρόοδο που έχει συντελεστεί στην Ελλάδα, επομένως αξίζει στον ελληνικό λαό και στις θυσίες που έχει υποστεί».

Κατά δεύτερο λόγο η λύση αυτή λειτουργεί ως καταλύτης για να επέλθει η συνολική συμφωνία η οποία προϋποθέτει την ελάφρυνση του χρέους.

Τρίτον με τη λύση αυτή αποφεύγονται έκρυθμες καταστάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να επαναληφθούν τον Ιούλιο με δεδομένο τις υψηλές χρηματοδοτικές ανάγκες που αντιμετωπίζει η χώρα.

Με την καταρχήν συμφωνία, όπως εξήγησε ο κ. Ράις μπορεί ν΄ανοίξει ο δρόμος για την καταβολή της δόσης από τους Ευρωπαίους δανειστές.

Ωστόσο προκειμένου το Ταμείο να συμμετάσχει χρηματοδοτικά είναι απαραίτητο όπως επανέλαβε ο ίδιος, να προηγηθεί η συμφωνία ελάφρυνσης του Χρέους. Μόνο τότε το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου μπορεί να εγκρίνει τη χρηματοδοτική συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.

Ο ίδιος εξέφρασε την ελπίδα να υπάρχει μία τέτοια συμφωνία μέχρι το επόμενο Eurogroup που θα πραγματοποιηθεί στο Λουξεμβούργο στις 15 Ιουνίου, στο οποίο μάλιστα θα παραστεί και η γενική διευθύντρια του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΔΟΛ)

«Νέα Σελίδα», η νέα εφημερίδα της κεντροαριστεράς

Τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς και των δυνάμεων που κινούνται προς τον ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να εκφράσει η εφημερίδα «Νέα Σελίδα» που θα βρίσκεται από την Κυριακή στα περίπτερα...

Τη νέα κυριακάτικη εφημερίδα με τίτλο «Νέα Σελίδα» θα εκδώσει από αυτήν την Κυριακή, 11/6/2017,  ο Ηλίας Λιβάνης (του γνωστού εκδοτικού Οίκου)...

Η παρουσίαση της έκδοσης έγινε χθες στη Στοά του Βιβλίου όπου παραβρέθηκαν παλιοί και νέοι δημοσιογράφοι, πλήθος παλιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα στελέχη του προοδευτικού χώρου.

Ο γιος του εκδότη Αντώνη Λιβάνη, (ο οποίος παραβρέθηκε στην παρουσίαση της εφημερίδας), Ηλίας Λιβάνης, στην ομιλία του, έκανε λόγο για μια νέα εφημερίδα η οποία επιχειρεί μια επανάσταση στην έντυπη δημοσιογραφία, με γραπτό λόγο χωρίς φιοριτούρες, με νηφάλια παρουσίαση των γεγονότων, και με σοβαρή σπουδή πάνω στα θέματα του Πολιτισμού, καθώς η εφημερίδα θα προσφέρει μεγάλο ένθετο αφιερωμένο στον συγκεκριμένο τομέα.

Όπως είπε, η εφημερίδα θα κινηθεί στον δημοκρατικό χώρο με γνώμονα τη σοσιαλδημοκρατία και την κεντροαριστερά. 

Διευθυντές σύνταξής της εφημερίδας αναλαμβάνουν ο Ι. Κορωναίος και ο Σ. Κοτρώτσος, με πλήθος γνωστών δημοσιογράφων σε επιτελικές θέσεις. 

Ο παλαίμαχος αθλητικός ρεπόρτερ και παρουσιαστής για χρόνια της «Αθλητικής Κυριακής» Ν. Κατσαρός τίθεται επικεφαλής του αθλητικού τμήματος, ενώ ο Δ. Στεμπίλης θα αναλάβει την επιμέλεια του διαδικτυακού site το οποίο σύντομα θα πλαισιώνει την εφημερίδα. 

Την έκδοση της εφημερίδας, κάθε Κυριακή, θα συνοδεύει ένα βιβλίο από επιλεγμένες εκδόσεις του Οίκου Λιβάνη.

Είναι η ώρα οι δανειστές να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για την Ελλάδα, υπογραμμίζουν εννέα ευρωβουλευτές

Εννέα ευρωβουλευτές μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της Προοδευτικής Συμμαχίας (Progressive Caucus ) υπογράφουν την κοινή έκκληση-δήλωση προς το Eurogroup, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να σεβαστούν τις αποφάσεις και να προχωρήσουν στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης...

Έκκληση στο Eurogroup, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να σεβαστούν τις αποφάσεις και να προχωρήσουν στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, που θα δώσει το έναυσμα για το πέρασμα της ελληνικής οικονομίας σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης, ενισχύοντας παράλληλα και την σταθερότητα στην Ευρωζώνη, απευθύνουν με κοινή τους δήλωση εννέα ευρωβουλευτές, από τρεις πολιτικές ομάδες, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της Προοδευτικής Συμμαχίας στο Ευρωκοινοβούλιο (Progressive Caucus ), ενόψει της συνεδρίασης του Eurogroup στις 15 Ιουνίου.

«Στο τελευταίο Eurogroup έγινε εμφανές πως οι διαφορετικές προσεγγίσεις μεταξύ των δανειστών, και ιδιαίτερα μεταξύ του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και του ΔΝΤ, εμποδίζουν την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος και τη διαμόρφωση του "οδικού χάρτη" για την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους» επισημαίνουν στην κοινή δήλωση οι ευρωβουλευτές και συνεχίζουν: «Η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης θα ανοίξει τον δρόμο τόσο για την συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους, όσο και για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Το πλαίσιο αυτό έχει συμφωνηθεί από όλες τις πλευρές, από την ελληνική κυβέρνηση και τους θεσμούς, ήδη από το Eurogroup του Μαΐου 2016.

Μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης έπεται η διαμόρφωση του οδικού χάρτη για την ελάφρυνση του χρέους και η επιστροφή της χώρας στην αγορά ομολόγων, ώστε να δοθεί θετικό σήμα στις αγορές και τους επενδυτές.

Για πρώτη φορά μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα δημιουργεί τις βάσεις και διαμορφώνει συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης. Ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη από πολιτικές, που δίνουν τέλος στην επιτροπεία και οδηγούν σε δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη».

«Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, καθώς ο χρόνος πιέζει τόσο την Ελλάδα, όσο και την Ευρώπη» τονίζουν και προσθέτουν: «Η Ελλάδα χρειάζεται βιώσιμες και δίκαιες πολιτικές ανάπτυξης, και όχι υφεσιακά δημοσιονομικά μέτρα. Τώρα είναι η ώρα των δανειστών να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, όπως ακριβώς έκανε η ελληνική κυβέρνηση».

Τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της Προοδευτικής Συμμαχίας (Progressive Caucus) που υπογράφουν την κοινή δήλωση είναι:

Δημήτρης Παπαδημούλης (Ελλάδα, Ευρωομάδα της Αριστεράς), Γκιγιόμ Μπαλάς (Γαλλία, Σοσιαλιστές), Έρνεστ Ούρτασουν (Ισπανία, Πράσινοι), Γκεόργκι Πιρίνσκι (Βουλγαρία, Σοσιαλιστές), Σέρζιο Κοφεράτι (Ιταλία, Σοσιαλιστές), Κούρτσιο Μαλτέζε (Ιταλία, Ευρωομάδα της Αριστεράς), Εύα Ζολί (Γαλλία, Πράσινοι), Φλορέν Μαρκελλεζι (Ισπανία, Πράσινοι), Εμμανουέλ Μορέλ (Γαλλία, Σοσιαλιστές).

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Στις κάλπες σήμερα οι Βρετανοί πολίτες

Ημέρα εκλογών σήμερα στην Βρετανία, με 46,9 εκατομμύρια πολίτες να καλούνται στις κάλπες προκειμένου να εκλέξουν τους 650 βουλευτές της Βουλής των Κοινοτήτων...

Τα περισσότερα από 40.000 εκλογικά τμήματα άνοιξαν στις 07:00 το πρωί (τοπική ώρα) και θα κλείσουν στις 22:00 το βράδυ (τοπική ώρα), ενώ η ψήφος δεν είναι υποχρεωτική.

Οι ψηφοφόροι καλούνται να εκλέξουν ένα μέλος του κοινοβουλίου που θα εκπροσωπεί την τοπική τους εκλογική περιφέρεια, η οποία κατά μέσο όρο έχει περίπου 72.000 ψηφοφόρους. Βάσει του εκλογικού συστήματος της Βρετανίας, εκλέγεται όποιος λάβει τις περισσότερες ψήφους. Δεν υπάρχει σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης για τους υποψηφίους που έρχονται δεύτεροι σε κάθε εκλογική περιφέρεια.

Προκειμένου να προκύψει μια πλειοψηφική κυβέρνηση, το μεγαλύτερο κόμμα πρέπει θεωρητικά να κερδίσει τουλάχιστον 326 έδρες από τις 650 περιφέρειες του Ηνωμένου Βασιλείου. Πρακτικά, το όριο για την πλειοψηφία είναι περίπου 323, καθώς το ιρλανδικό κόμμα Σιν Φέιν δεν καταλαμβάνει στο κοινοβούλιο του Λονδίνου τις έδρες που κερδίζει στη Βόρεια Ιρλανδία.

Το κόμμα που θα κερδίσει την πλειοψηφία θα επιδιώξει να εφαρμόσει τις πολιτικές που εξήγγειλε κατά την προεκλογική του εκστρατεία. Κατά συνθήκη, το μη αιρετό σώμα της άνω βουλής, η Βουλή των Λόρδων, δεν παρεμποδίζει πολιτικές που εξαγγέλθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας.

Εάν η κυβέρνηση έχει μια μικρή πλειοψηφία ή πρέπει να συμμετάσχει σε κάποιο συνασπισμό, η ικανότητά της να ηγηθεί της χώρας τυπικά θα τεθεί σε δοκιμασία κατά τη διάρκεια μιας ψηφοφορίας με αφορμή την Ομιλία της Βασίλισσας - μια ομιλία στην αρχή της κοινοβουλευτικής θητείας που παρουσιάζει την νομοθετική ατζέντα που έχει προετοιμαστεί από την μελλοντική κυβέρνηση.

Το εκλογικό σώμα

Η συμμετοχή στις εθνικές εκλογές στη Βρετανία έχει μειωθεί από τη δεκαετία του 1950, όταν ήταν πάνω από 80%. Ο αριθμός των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στις γενικές εκλογές του 2015 ήταν 46,4 εκατ. Η συμμετοχή ήταν 66,4%, η υψηλότερη από το 1997.

Η συμμετοχή ήταν υψηλότερη στο δημοψήφισμα του 2016 για την παραμονή ή την αποχώρηση από την ΕΕ, με το 72,2% των 46.500.001 ψηφοφόρων να προσέρχονται στις κάλπες. Η προθεσμία για την εγγραφή ψηφοφόρων ήταν η Δευτέρα 22 Μαΐου. Μόνο σε μία ημέρα, η εκλογική επιτροπή έλαβε 622.000 αιτήσεις.

Η μεγαλύτερη αύξηση στις αιτήσεις εγγραφής παρατηρήθηκε μεταξύ των νέων, καθώς την τελευταία ημέρα της σχετικής προθεσμίας κατατέθηκαν σχεδόν 250.000 αιτήσεις από ψηφοφόρους κάτω των 25 ετών. Το 2015, η συμμετοχή ψηφοφόρων ηλικίας 18-24 ετών ήταν μόλις 43%.

Το αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα έχει δημοσκοπικά μεγαλύτερη απήχηση στους νέους ψηφοφόρους, ενώ οι Συντηρητικοί του Μαΐου είναι πιο δημοφιλείς στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Συνολικά, περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα κάτω των 25 ετών έχουν εγγραφεί για να ψηφίσουν μετά την ανακοίνωση των εκλογών τον Απρίλιο, σε σύγκριση με περίπου 700.000 την ίδια περίοδο πριν από τις εκλογές του 2015. Λιγότεροι ψηφοφόροι άνω των 55 ετών έχουν εγγραφεί αυτή τη φορά σε σύγκριση με πριν από δύο χρόνια.

Η Εκλογική Επιτροπή δήλωσε ότι περίπου το 30% των ατόμων κάτω των 34 ετών δεν είχε εγγραφεί σε σύγκριση με το 4% των ψηφοφόρων άνω των 55 ετών.

Ποια είναι η πιθανότερη έκβαση;

Οι Συντηρητικοί της Τερέζα Μέι έχουν σήμερα μια πλειοψηφία 17 εδρών, και η ίδια προκήρυξε τις πρόωρες εκλογές με την ελπίδα να την αυξήσει. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η Μέι αναμένεται να κερδίσει, αν και δεν είναι σαφές με πόση διαφορά.

Υπάρχει μια μεγάλη απόκλιση μεταξύ των εταιριών δημοσκοπήσεων, παρόλο που όλα τα ευρήματα συγκλίνουν στο ότι η Μέι θα υπερισχύσει ενώ οι Εργατικοί έχουν μειώσει την απόσταση από τους Συντηρητικούς.

Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων προέβλεψαν εν πολλοίς ότι δεν θα υπήρχε απόλυτη πλειοψηφία το 2015, με το Εργατικό πιθανόν να ήταν το πρώτο κόμμα. Η νίκη - και η πλειοψηφία- των Συντηρητικών αποτέλεσε σοκ για τους δημοσκόπους.

«Από την άποψη των δημοσκόπων, πρόκειται για μια πειραματική εκλογική διαδικασία», ανέφερε ο Άντονι Γουέλς, από τη YouGov σε μπλογκ. «Όλοι κάναμε λάθος το 2015 και όλοι δοκιμάζουμε διαφορετικές μεθόδους για να το πετύχουμε σωστά φέτος».

Αποσύρεται η γερμανική στρατιωτική βάση από το Ιντσιρλίκ της Τουρκίας

Η γερμανική κυβέρνηση ενέκρινε την αποχώρηση των γερμανών στρατιωτών από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ. Η γερμανική βάση θα μεταφερθεί στη Ιορδανία. Το «πότε» παραμένει όμως ανοιχτό...

Η γερμανική κυβέρνηση ενέκρινε την αποχώρηση των γερμανών στρατιωτών από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ. Η γερμανική βάση θα μεταφερθεί στη Ιορδανία. Το «πότε» παραμένει όμως ανοιχτό.

Το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε σήμερα χωρίς περαιτέρω συζητήσεις το σχέδιο της υπουργού Άμυνας Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν (CDU), ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη μετακίνηση των 260 στρατιωτών μαζί με τα αναγνωριστικά Tornado τους και το αεροπλάνο ανεφοδιασμού στην Ιορδανία. Στο μέλλον οι άνδρες θα πραγματοποιούν επιχειρήσεις κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης IS από την νέα τουw βάση, που βρίσκεται στην περιοχή της Αλ-Ασρά της Ιορδανίας κοντά στα νότια σύνορα της Συρίας.

Λόγω της μεταφοράς οι στρατιωτικές επιχειρήσεις θα πρέπει να διακοπούν κατά πάσα πιθανότητα για δύο μήνες. Με εντολή του υπουργικού συμβουλίου η φον ντερ Λάιεν θα διευκρινίσει με τα υπόλοιπα μέλη του ΝΑΤΟ πότε ακριβώς πρέπει να ξεκινήσει η μετακίνηση των στρατιωτικών δυνάμεων, καθώς και ποιος θα τις αντικαταστήσει κατά τη μεταβατική περίοδο.

Ο λόγος της μετακίνησης του γερμανικού σώματος είναι η τουρκική απαγόρευση σε γερμανούς βουλευτές να επισκεφθούν το Ιντσιρλίκ. Με την κίνηση αυτή η τουρκική κυβέρνηση αντέδρασε στη χορήγηση ασύλου σε τούρκους στρατιωτικούς στη Γερμανία. Η Άγκυρα κατηγορεί τους αξιωματικούς ότι ενέχονται στην απόπειρα του πραξικοπήματος το καλοκαίρι του 2016. Η τελευταία προσπάθεια για να διευθετηθεί η διαφορά, που έγινε με τη διαμεσολάβηση του υπ. Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ τη Δευτέρα, απέτυχε.

Σε χώρα εκτός ΝΑΤΟ

 

Η Γερμανίδα υπουργός  Άμυνας  Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν

Τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας θα ενημερωθούν για την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου τη Δευτέρα. Από νομική άποψη δεν είναι απαραίτητη η συναίνεση της βουλής, επειδή στην εντολή που έχει δοθεί δεν αναφέρεται ονομαστικά η στρατιωτική βάση. Παρ’ όλα αυτά όμως ενδέχεται η να ζητηθεί και η έγκριση του κοινοβουλίου για πολιτικούς λόγους. Γίνονται ήδη συζητήσεις για μία πρόταση ψηφίσματος, με την οποία το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο μπορεί να ασχοληθεί το ταχύτερο στις 21 Ιουνίου.

Όλα τα κόμματα του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου είναι υπέρ της αποχώρησης του στρατού από το Ιντσιρλίκ. Η Αριστερά μάλιστα ζητά την πλήρη διακοπή των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Η μετακίνηση αυτή είναι πρωτοφανής στα χρονικά: το στρατιωτικό σώμα θα μεταφερθεί σε βάση έξω από την περιοχή δικαιοδοσίας του ΝΑΤΟ, αφού οι σχέσεις των εταίρων, Γερμανίας και Τουρκίας, είναι τόσο τεταμένες ώστε παρά τις πολύμηνες προσπάθειες να μην εξευρεθεί συμβιβασμός. Η γεωγραφική θέση και ο ανεφοδιασμός στο Αλ Ασράκ πάντως δυσκολεύουν τις συνθήκες της αποστολής για τους στρατιώτες.

Το τέλος μιας αυταπάτης

Τι σημαίνει η αποχώρηση των Γερμανών στρατιωτών από την Τουρκία; Ποιές συνέπειες θα έχει για το Brexit το εκλογικό αποτέλεσμα στη Μεγάλη Βρετανία; Απαντήσεις από τον γερμανικό τύπο.

Με αφορμή την απόφαση του Βερολίνου να μεταφερθούν οι Γερμανοί στρατιώτες που σταθμεύουν στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας στην Ιορδανία η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει ότι κλείνει έτσι προσωρινά ένα από τα χειρότερα κεφάλαια των γερμανοτουρκικών σχέσεων.

«Ο πρόεδρος Ερντογάν, διαθέτοντας στο μεταξύ σχεδόν δικτατορικές εξουσίες, συντάχθηκε κατά της ευρωπαϊκής αντίληψης για τη δημοκρατία και κατά της ΕΕ. Από τη σκοπιά του η στάση της Τουρκίας στη διένεξη για το Ιντσιρλίκ είναι συνεπής. Αφού η Γερμανία παρέχει άσυλο σε Τούρκους στρατιωτικούς που ζητούν καταφύγιο και δεν επιτρέπει σε φίλους του προέδρου να διαφημίσουν προεκλογικά τα αυταρχικά του σχέδια, τότε κι αυτός δεν επιτρέπει σε Γερμανούς βουλευτές να επισκεφθούν τους Γερμανούς στρατιώτες στο Ιντσιρλίκ. Φυσικά αυτή η αντίληψη των πραγμάτων δεν γίνεται αποδεκτή στη δημοκρατική Γερμανία.»

«Πάντως και η Γερμανία ευθύνεται για το σημείο, στο οποίο έφθασαν οι σχέσεις με την Τουρκία. Το Βερολίνο εξέθρεψε για πολύν καιρό την αυταπάτη ότι μια πλήρης ένταξη της Άγκυρας στην ΕΕ ήταν ρεαλιστική. Δεν ήθελε να κλείσει την πόρτα στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της Τουρκίας, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε η ελπίδα, και μάλιστα υπερκομματικά, ότι στο άμεσο μέλλον η Τουρκία δεν θα πληρούσε τις προϋποθέσεις. Αυτά τα παιχνίδια και των δύο πλευρών με την ένταξη στην ΕΕ κατέληξαν τώρα σε φιάσκο.»

(πηγή DW)