Η προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας στην ατζέντα Τσίπρα- Γιλντιρίμ (vid)

Μια συζήτηση για το σύνολο των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας είχαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Τούρκος ομόλογός του. Κυπριακό, ευρωτουρκικές σχέσεις αλλά και για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή τα θέματα που συζήτησαν οι δύο πρωθυπουργοί...

Δεν βοηθά καθόλου η τουρκική παραβατικότητα και δεν μπορεί να συνεχιστεί υπογράμμισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια των κοινών δηλώσεων με τον Τούρκο ομόλογό του Μπιναλί Γιλντιρίμ.

«Είναι άδικο οι χώρες μας να επενδύουν σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς αντί να επενδύουν στις κοινωνίες τους, στην όσμωση των λαών και στη θετική ατζέντα» επισήμανε μεταξύ άλλων ο Αλ. Τσίπρας.

Όπως είπε, η υλοποίηση της σύγχρονης θετικής ατζέντας μεταξύ των δύο χωρών πρέπει να βασιστεί στις σχέσεις καλής γειτονίας, χωρίς εκατέρωθεν ενέργειες που την υπονομεύουν. Δυστυχώς αυτό δεν ήταν πάντοτε δυνατό, κυρίως από το περασμένο φθινόπωρο ως και τον προηγούμενο μήνα, ανέφερε ο πρωθυπουργός και αναφέρθηκε στις παραβιάσεις των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου, καθώς και στις υπερπτήσεις που, όπως είπε, έχουνε αυξηθεί σημαντικά.

«Τόνισα στον κ. Γιλντιρίμ ότι αυτή η κατάσταση δεν βοηθάει καθόλου, ότι η στρατιωτική δραστηριότητα και η τουρκική παραβατικότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί και είναι άδικο οι χώρες μας να οδηγούνται στο να επενδύουν σε ανταγωνισμούς εξοπλισμών αντί στην καλή συνεργασία, στη θετική ατζέντα», συμπλήρωσε ο Αλ. Τσίπρας, επισημαίνοντας ότι αυξάνονται οι κίνδυνοι για το στρατιωτικό μας προσωπικό, όπως και οι κίνδυνοι ενός ατυχήματος, που, όπως είπε, πιστεύει ότι θέλουν να αποφύγουν και οι δύο πλευρές.

Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι το Αιγαίο πρέπει να παραμείνει θάλασσα ειρήνης και σταθερότητας και εφόσον αυτό αποτελεί τη βούλησή μας πρέπει να γίνουν αποφασιστικά βήματα στην κατεύθυνση αυτή. Πρόσθεσε ότι με τον Τούρκο πρωθυπουργό συμφωνήσαν να ενθαρρύνουν τους επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων να είναι σε επικοινωνία, «συμφωνήσαμε να προλαμβάνουμε και όχι να καταστέλλουμε εντάσεις».

«Καθίσταται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ η αντιμετώπιση προκλήσεων και η επίλυση χρόνιων προβλημάτων που μας χωρίζουν», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας.

Είπε επίσης ότι οι δύο πρωθυπουργοί συζήτησαν το σύνολο των θεμάτων, δηλαδή τις σχέσεις των δύο χωρών, τις ευρωτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και τις εξελίξεις στην περιοχή και σημείωσε πως «εκτός από ειλικρινείς και ουσιαστικές, ήταν και απαραίτητες οι συνομιλίες σε μια κρίσιμη φάση».

Ο Αλ. Τσίπρας τάχθηκε υπέρ μιας λύσης στο Κυπριακό, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού κεκτημένου, που θα διασφαλίζει την ασφάλεια για όλο το λαό του νησιού, χωρίς την ανάγκη τρίτων δυνάμεων. «Περιέγραψα στον κ. Γιλντιρίμ τη δική μας οπτική για μία λύση που θα επιτρέπει σε μία ενωμένη Κύπρο να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες με σύγχρονους όρους, χωρίς εγγυήσεις, τόνισε, σημειώνοντας πως συμφωνήθηκε να διατηρηθεί ο διάλογος.

Η έκδοση ή μη των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών είναι θέμα της ελληνικής Δικαιοσύνης και οι αποφάσεις της είναι απολύτως σεβαστές, απάντησε ο Αλέξης Τσίπρας, σε ερώτηση για το αίτημα της τουρκικής κυβέρνησης να εκδοθούν.

Ο κ. Τσίπρας επισήμανε ότι από την πρώτη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε απέναντι στην απόπειρα πραξικοπήματος και στους πραξικοπηματίες και πρόσθεσε ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι αυτή είναι μία πολιτική τοποθέτηση.

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπιναλί Γιλντιρίμ, σημείωσε πως η κυβέρνηση της Τουρκίας θεωρεί ότι πρέπει να εκδοθούν οι οκτώ στρατιωτικοί. «Φυσικά υπάρχει η διάκριση των εξουσιών και βεβαίως η Δικαιοσύνη θα πάρει τις αποφάσεις της και η διοίκηση θα κάνει αυτά που την αφορούν», παρατήρησε.
(πηγή: avgi.gr)

Συναντήσεις Πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς

Ο Αλέξης Τσίπρας θα συναντηθεί διαδοχικά τους πολιτικούς αρχηγούς, στο Μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου να τους ενημερώσει για τη συμφωνία στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου και τις εξελίξεις στο Κυπριακό...

 

Ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, θα συναντηθεί διαδοχικά με τους πολιτικούς αρχηγούς και τον Πρόεδρο της Βουλής στο Μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου να τους ενημερώσει για τη συμφωνία στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου και τις εξελίξεις στο Κυπριακό.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, σήμερα Δευτέρα, 19/6,  στις 6 το απόγευμα ο Αλέξης Τσιπρας θα συναντηθεί με τον επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη και ακολούθως στις 7 θα δει τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλη Λεβέντη.

Ο πρωθυπουργός την Τρίτη, 20/6, θα ξεκινήσει τις επαφές του στις 11 το πρωί , όπου είναι προγραμματισμένη συνάντηση με τον γενικό γραμματέα της Κ. Ε του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στις 12 θα προσελθει στο Μαξίμου η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Φωφη Γεννηματά, ενώ στις 13.30 θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτακη.

Ο πρωθυπουργός θα ολοκληρώσει τις συναντήσεις του ενημερώνοντας τον πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση, στις 3 το μεσημέρι της Τρίτης, 20/6.

Έφη Αχτσιόγλου: «Γιατί η απόφαση του Eurogroup είναι σημαντική για την Ελλάδα»

Τα κέρδη για την Ελλάδα από την απόφαση του τελευταίου Eurogroup, παρουσιάζει η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου με ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook...

 

Ανάμεσα σε άλλα η υπουργός, αναλύει πως τα 8,5 δις ευρώ της δόσης διευκολύνουν τη δημιουργία αποθεματικού και βοηθούν την χώρα να επιστρέψει στις αγορές.
Επίσης, για πρώτη φορά, αλλάζει η κατεύθυνση και στη συμφωνία με τους θεσμούς, αντί για περισσότερη δημοσιονομική προσαρμογή, δίνεται βάρος στην οικονομική ανάπτυξη.

«Γιατί η απόφαση του τελευταίου Eurogroup είναι σημαντική για την Ελλάδα

1. Ολοκλήρωση της αξιολόγησης

- Σημαντικό τμήμα της παρεχόμενης δόσης (1,6 δισ. ευρώ) θα διατεθεί για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, δίνοντας μεγάλη ανάσα στην πραγματική οικονομία....

- Το ύψος της δόσης (συνολικού ύψους 8,5 δισ. ευρώ) διευκολύνει τη δημιουργία αποθεματικού, το οποίο ενδυναμώνει την προοπτική αυτόνομης παρουσίας της χώρας και εξόδου στις αγορές.

2. Δημοσιονομική πορεία

- Η συμφωνία οριοθετεί σαφώς το δημοσιονομικό πλαίσιο σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο, εκπέμποντας μήνυμα σταθερότητας στις αγορές.

- Οι μακροπρόθεσμοι δημοσιονομικοί στόχοι κοντά στο 2% του ΑΕΠ παρέχουν ένα σαφώς προσδιορισμένο πλαίσιο και είναι χαμηλότεροι απ΄ ό,τι προηγούμενη στιγμή στη διαπραγμάτευση.

3. Ελάφρυνση χρέους

- Σημαντικό βήμα για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους συνιστά ο καθορισμός συγκεκριμένων στόχων για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσής του, μεταξύ των οποίων η παράταση των ωριμάνσεων έως 15 έτη και η παράταση της πληρωμής των τόκων.

- Μειώνεται έτσι το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους και οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας.

- Διαμορφώνεται ένα πιο ευνοϊκό προφίλ του χρέους, το οποίο ενισχύει την οικονομική αξιοπιστία της χώρας.

- Η σύνδεση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους με το ρυθμό ανάπτυξης αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα. Η ύπαρξη ενός αυτοματοποιημένου μηχανισμού σύνδεσης της ελάφρυνσης του χρέους με το ρυθμό ανάπτυξης παρέχει επιπρόσθετες εγγυήσεις για τη βιωσιμότητά του και αφαιρεί το στοιχείο της αβεβαιότητας που εμπεριέχεται στις διαφορετικές εκτιμήσεις για την ανάπτυξη.

4. Επικέντρωση στην ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την πρόσβαση στις αγορές

- Για πρώτη φορά, το κέντρο βάρους της συμφωνίας μετατοπίζεται από τη δημοσιονομική προσαρμογή στην οικονομική ανάπτυξη. Στην αλλαγή αυτή συμπεριλαμβάνεται και η δέσμευση για τη δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας, η οποία θα συντονίζει την εφαρμογή αναπτυξιακών δραστηριοτήτων.

- Δέσμευση των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ ότι οι μελλοντικές εκταμιεύσεις δεν θα αποσκοπούν μόνο στην πληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών του Δημοσίου, αλλά στη διεύρυνση του αποθεματικού που δημιουργείται, ώστε ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών.

- Δέσμευση των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ να υποστηρίξουν την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα το καλοκαίρι του 2018 και την πρόσβαση στις αγορές».

Η ανάρτηση της Έφης Αχτσιόγλου στο facebook:

 

Η πρωτοφανής αποχή και ο εκλογικός νόμος- έκτρωμα ..έδωσαν αυτοδυναμία στον Μακρόν

Με μεγάλο νικητή την αποχή, που έφτασε σε ιστορικό ρεκόρ 56,83% (!) και την βοήθεια ενός ολοκληρωτικού υπερπλειοψηφικού εκλογικού νόμου, ο Emmanuel Macron απέσπασε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, με ένα ποσοστό περίπου 32 -33%! 

 

Το κόμμα Republique en Marche (REM) σε συμμαχία με το MoDem εξασφαλίζουν την απόλυτη πλειοψηφία στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση με 341 από 566 έδρες, εξαιρουμένων 11 εδρών των Γάλλων του εξωτερικού, ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών.

 

Το REM καταλαμβάνει 300 έδρες και το MoDem 41.

Στην δεξιά, το κόμμα Les Republicains (LR) καταλαμβάνουν 113, το UDI (Union des democrates et independants) 16 και τα διάφορα μικρότερα κόμματα της δεξιάς 6.

Στην αριστερά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα διαθέτει πλέον 29 έδρες, η Ανυπότακτη Γαλλία 17, τα μικρότερα κόμματα της αριστεράς 11, το Κομμουνιστικό Κόμμα 10 και το PRG (Ριζοσπαστικό Κόμμα της Αριστεράς) 3.

Το Εθνικό Μέτωπο καταλαμβάνει 8 έδρες.

Υπάρχουν επίσης 5 τοπικοί βουλευτές, ένας οικολόγος, ένας βουλευτής της παράταξης Debout la France και ένας ακόμη της άκρας δεξιάς.

Από τις ένδεκα περιφέρειες του εξωτερικού, οι 10 αναμένεται να περιέλθουν στο REM και η ενδέκατη στο UDI, διαμορφώνοντας πλειοψηφία 351 εδρών έναντι 577 στο κίνημα του Εμανουέλ Μακρόν.

Συνολικά, χωρίς τις περιφέρειες των Γάλλων του εξωτερικού, τα αποτελέσματα των οποίων θα ανακοινωθούν επισήμως αύριο, καταμετρήθηκαν 18.016.245 ψήφοι, επί 46.329.122 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Κατά συνέπεια, η αποχή διαμορφώθηκε στο 56,83%.

Το REM έλαβε, το LR το 22,34%, το Εθνικό Μέτωπο το 8,83%, το MoDem το 6,03%, το Σοσιαλιστικό Κόμμα το 5,65%, η Ανυπότακτη Γαλλία το 4,85%, το UDI το 3,02%, οι διάφοροι της δεξιάς το 1,67%, οι διάφοροι της αριστεράς το 1,46%, το Κομμουνιστικό Κόμμα το 1,21%.


223 γυναίκες εξελέγησαν στην νέα Γαλλική Εθνοσυνέλευση

Συνολικά, 223 γυναίκες εξελέγησαν βουλευτές στην νέα Γαλλική Εθνοσυνέλευση έναντι 155 στην απερχόμενη βουλή μετά την ολοκλήρωση και του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών, σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα.

Οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν το 38,65% των μελών της Εθνοσυνέλευσης, ποσοστό ρεκόρ, το 46,45% των βουλευτών της Republique en Marche, το 46,34% του συμμάχου της MoDem, το 23,89% του κόμματος Les Republicains, ενώ και οι τρεις έδρες του PRG (Parti Radical de Gauche) καταλαμβάνονται από γυναίκες.

Εντουάρ Φιλίπ: «Οι Γάλλοι προτίμησαν την ελπίδα από την οργή»

Οι Γάλλοι στην μεγάλη τους πλειοψηφία προτίμησαν την ελπίδα από την οργή, την αισιοδοξία από την απαισιοδοξία και την εμπιστοσύνη από την αναδίπλωση, δήλωσε ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Εντουάρ Φιλίπ μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών.

«Πριν από έναν χρόνο, κανείς δεν θα μπορούσε να φαντασθεί τέτοια ανανέωση του πολιτικού σκηνικού. Το οφείλουμε στην βούληση του προέδρου της Δημοκρατίας να δώσει νέα πνοή στην δημοκρατία. Το οφείλουμε επίσης στους Γάλλους που θέλησαν να δώσουν στην εθνική αντιπροσώπευση νέο πρόσωπο», είπε.

Εγκαταλείπει την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος ο Ζ-Κ Καμπαντελίς

Ο Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς ανακοίνωσε ότι παραιτείται από την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος, μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας του δεύτερου γύρου των βουλευτικώνε κλογών στην Γαλλία.

Ο πρώτος γραμματέας του κόμματος δήλωσε ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η αριστερά πρέπει να αλλάξουν ριζικά.

Μαρίν Λεπέν: «Η υψηλή αποχή αποδυναμώνει την νομιμοποίηση του νέου κοινοβουλίου»

Η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν δήλωσε ότι η υψηλή αποχή στην ψηφοφορία αποδυναμώνει την νομιμοποίηση του νέου κοινοβουλίου.

Ο Εμανουέλ Μακρόν διαθέτει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, αλλά οι ιδέες του αποτελούν «μειοψηφία» στη χώρα, ενώ το Εθνικό Μέτωπο θα πολεμήσει τα μεταρρυθμιστικά του σχέδια, δήλωσε η Μαρίν Λεπέν προσθέτοντας ότι το κόμμα του Μακρόν και οι σύμμαχοί του υπερασπίζονται «τα συμφέροντα της ιεραρχίας».

Ο Μελανσόν προειδοποιεί με «κοινωνική αντίσταση» στα μεταρρυθμιστικά σχέδια του Μακρόν

Ο επικεφαλής του κόμματος Ανυπότακτη Γαλλία, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, δήλωσε ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του κόμματος του Εμανουέλ Μακρόν δεν έχει την νομιμοποίηση για την διάλυση του εργασιακού νόμου και προειδοποίησε ότι θα υπάρξει «κοινωνική αντίσταση» στα μεταρρυθμιστικά σχέδια του Μακρόν.

Το υψηλό ποσοστό αποχής είναι σαν γενική απεργία από το πολιτικό καθήκον, πρόσθεσε ο Μελανσόν.

Η αντιδραστική Γαλλία που σχεδιάζει ο Μακρόν

Την ώρα που o νέος πρόεδρος φαίνεται ότι θα διασφαλίσει πλειοψηφία-ρεκόρ στη νέα βουλή, μετά και τον σημερινό δεύτερο γύρο των εκλογών, έστω και με τη στήριξη μόλις του… 16% των συμπατριωτών του, οι τριγμοί και οι διαλυτικές τάσεις εντείνονται στα παραδοσιακά κόμματα, του Εθνικού Μετώπου συμπεριλαμβανομένου. Όσο για τη γαλλική ολιγαρχία, επαναπροσδιορίζει τη στάση της στην ΕΕ και έναντι του Βερολίνου.

του Άρη Χατζηστεφάνου (*)

Η νίκη τι αδίστακτου υπουργού Οικονομικών. Πρόκειται για μια γκιλοτίνα που έκοψε τα κεφάλια των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων της Γαλλίας, τερματίζοντας ντε φάκτο τη λεγόμενη Πέμπτη Γαλλική Δημοκρατία. Επειδή οι γκιλοτίνες όμως εύκολα αλλάζουν χέρια, θα μπορούσε να στηθεί σε συμβολικό επίπεδο και στους δρόμους της Γαλλίας – εκεί όπου «ψηφίζει» το 51% όσων απείχαν από τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών.

Προς το παρόν βέβαια, το σχήμα «η Δημοκρατία Εμπρός» (LREM) του Μακρόν, ζει στιγμές επικοινωνιακού θριάμβου. Παρά το γεγονός ότι στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών μετά βίας συγκέντρωσε το 16% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, τελικά αναμένεται να λάβει κυβερνητική πλειοψηφία-ρεκόρ εξασφαλίζοντας 440-470 από τις συνολικά 577 της εθνοσυνέλευσης. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το κεντροδεξιό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και οι σύμμαχοί του θα συγκεντρώσουν στο δεύτερο γύρο της Κυριακής 70-90 έδρες, οι Σοσιαλιστές 20-30 έδρες, το αριστερό κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία μεταξύ 5 και 15 και το νεοφασιστικό Εθνικό Μέτωπο μόλις 1-5 έδρες, παρά το ότι η Λεπέν πήρε πάνω από 35% στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.

Ο νέος πρόεδρος παραλαμβάνει πλέον μια χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, στην οποία θα επιχειρήσει να επιβάλλει ορισμένα από τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Για να το επιτύχει και προκειμένου να ελέγξει τις αναμενόμενες αντιδράσεις, θα περάσει αρκετές από τις έκτακτες εξουσίες των αρχών ασφαλείας σε νόμους, ώστε να μην χρειάζεται να ανανεώνει σε τακτά χρονικά διαστήματα την κατάσταση εξαίρεσης.

Βασική προτεραιότητά του, όμως, είναι να ξαναγράψει την εργασιακή νομοθεσία της χώρας προς όφελος των δυνάμεων του οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου, που τον έφεραν από την αφάνεια στην εξουσία – με μια από τις καλύτερα ενορχηστρωμένες εκστρατείες προώθησης που έχει γνωρίσει η Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες.

Την ίδια ώρα, οι παλαιοί πολιτικοί σχηματισμοί εξουσίας της χώρας καταρρέουν με πάταγο, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το μέχρι πρότινος κυβερνών σοσιαλιστικό κόμμα που έχασε σχεδόν το 90% της δύναμής του. Ισχυροί τριγμοί ακούγονται όμως και από τα κεντρικά γραφεία της Λεπέν, ιδιαίτερα μετά την ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ του γενικού γραμματέα του Εθνικού Μετώπου (FN) Μπεΐ και του αντιπροέδρου Φιλιπό – του ανθρώπου που ανέλαβε να «αποδαιμονοποιήσει» το κόμμα των Λεπέν στα μάτια των ψηφοφόρων, παρουσιάζοντάς το σαν κάτι ριζικά διαφορετικό από το φασιστικό παρελθόν του. Σε πολιτικό επίπεδο, η διαμάχη περιστρέφεται κυρίως γύρω από την στάση του κόμματος για την ΕΕ και την έξοδο από την ευρωζώνη, την οποία η Λεπέν κατηγορείται ότι εγκατέλειψε (η τουλάχιστον στρογγύλεψε υπερβολικά) κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Η απομάκρυνση του Εθνικού Μετώπου από το λεγόμενο Φρέξιτ φαίνεται να οφείλεται σε εμφανείς και υπόγειες πιέσεις που δέχτηκε το κόμμα από τον τραπεζικό τομέα, αλλά και την στροφή (ή την παράδοση, αν προτιμάτε…) των κυρίαρχων τμημάτων της γαλλικής αστικής τάξης προς το Βερολίνο.

Έτσι και χωρίς σε καμία περίπτωση να έχει εκλείψει η νεοφασιστική απειλή του FN, η εσωτερική αναταραχή δίνει θεωρητικά σε δυνάμεις της Αριστεράς τη δυνατότητα να εκφράσουν τον απόλυτα υγιή ευρωσκεπτικισμό του μεγαλύτερου μέρους της γαλλικής κοινωνίας – κάτι που δυστυχώς δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Αντίθετα, σε επίπεδο κορυφής, η Γαλλία δείχνει να μετατρέπεται και σε ένα εργαλείο της Γερμανίας για τον έλεγχο αν όχι την ολοκληρωτική εγκατάλειψη της βρετανικής εξόδου από την ΕΕ. Απηχώντας τις πρόσφατες δηλώσεις του Σόιμπλε (ότι αν η Βρετανία αλλάξει γνώμη, θα βρει ανοιχτές πόρτες στην ΕΕ), ο Μακρόν άφηνε αιχμές για το ενδεχόμενο αναδίπλωσης κατά τη διάρκεια της πρώτης επίσημης συνάντησής του με την Μέι. Στόχος του Παρισιού και του Βερολίνου είναι να αποτρέψουν μια έξοδο που θα συνοδεύεται από απόλυτη ευθυγράμμιση του Λονδίνου με την Ουάσιγκτον, καθώς αυτό θα δημιουργούσε μια πέμπτη φάλαγγα του αμερικανικού καπιταλισμού στην καρδιά του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης.

Το Βερολίνο και τα κυρίαρχα ευρωπαϊκά ΜΜΕ επιχειρούν να ανατρέψουν την πραγματικότητα παρουσιάζοντας τη νίκη του Μακρόν, όπως και την πολιτική ταπείνωση της Μέι, σαν απόδειξη ότι οι κοινωνίες των δυτικών χωρών συνειδητοποιήσαν τα «λάθη» τους και εκφράζουν και πάλι την απόλυτη στήριξή τους στο οικοδόμημα της ΕΕ και της ευρωζώνης. Η στάση αυτή, πέρα από τη γερμανική προπαγάνδα και τις αυταπάτες ορισμένων, κρύβει και την θέληση σημαντικών τμημάτων των οικονομικών ελίτ της Ευρώπης να ανασυνταχθούν απέναντι στις ΗΠΑ του Τραμπ και να διεκδικήσουν πιο ενεργό ρόλο στην σινο-αμερικανική αντιπαράθεση για την οικονομική κυριαρχία σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη.

Η τάση αυτή εκφράζεται από την αναμενόμενη εκτίναξη των πολεμικών δαπανών σε Γαλλία και Γερμανία και την ακόμη πιο επιθετική πολιτική που αναμένεται να ακολουθήσουν τα «γεράκια» που τοποθέτησε ο Μακρόν στα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας. Υπό αυτή την έννοια, η Ευρώπη του νέου γαλλογερμανικού άξονα δεν απέχει και τόσο από το μοντέλο που ακολουθούν οι ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια: μια σακατεμένη οικονομία προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή με τη δύναμη των όπλων. Είτε πρόκειται για τα όπλα που θα αντιμετωπίσουν τις εσωτερικές αντιδράσεις στους δρόμος του Παρισιού ή τα οπλικά συστήματα που θα χρησιμοποιηθούν στις πολεμικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό.

 ______________________________

(*) Ο Άρης Χατζηστεφάνου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα "Πριν" .Ήταν αρχισυντάκτης του επιστημονικού περιοδικού "Πρίσμα" της "Ημερησίας" και έχει εργαστεί στο Ρ/Σ "Σκάι" την εφημερίδα "Καθημερινή", την κυπριακή εφημερίδα "Πολίτης" και το περιοδικό "Μετρό". 

(πηγή: prin.gr)

Oμιλία του Αλ. Τσίπρα στην «Προοδευτική Συμμαχία» του Ε.Κ.

Σε εκδήλωση με θέμα «Το σενάριο που λείπει – Μια εναλλακτική για τους Ευρωπαίους», θα μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας, την ερχόμενη Τετάρτη 21 Ιουνίου, 7.30μμ ώρα Ελλάδας... 

Σε εκδήλωση με θέμα «Τhe Missing Scenario – Αn Alternative for Europeans» (Το σενάριο που λείπει – Μια εναλλακτική για τους Ευρωπαίους), θα μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας, την ερχόμενη Τετάρτη 21 Ιουνίου, 7.30μμ ώρα Ελλάδας.

Εκτός του κ. Τσίπρα, θα μιλήσουν η Σκα Κέλλερ, ο Πολ Μανιέτ και ο Μπενουά Αμόν και η εκδήλωση θα γίνει στις Βρυξέλλες, με διοργανωτή την Προοδευτική Συμμαχία (Progressive Caucus) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Πέραν των κεντρικών ομιλιών από τον Έλληνα πρωθυπουργό, τη συμπρόεδρο της Ομάδας των Πρασίνων, τον σοσιαλιστή πρόεδρο της Βαλλονίας και τον σοσιαλιστή υποψήφιο στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, παρεμβάσεις στη συζήτηση θα πραγματοποιήσουν και οι πρόεδροι των πολιτικών ομάδων: Τζιάνι Πιτέλα (Σοσιαλιστές) και Γκάμπι Τσίμερ (Ευρωομάδα της Αριστεράς).

Με αφορμή και τη δημοσίευση της «Λευκής Βίβλου» που εκπόνησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα πέντε σενάρια του προέδρου της, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, για το μέλλον της Ευρώπης, ευρωβουλευτές που προέρχονται από τρεις πολιτικές ομάδες, της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων, ανοίγουν μια συζήτηση σχετικά με «το σενάριο που λείπει» και που μπορεί να αποτελέσει μια προοδευτική απάντηση στις σύγχρονες προκλήσεις της Ευρώπης.

Ποια είναι η Προοδευτική Συμμαχία

Η Προοδευτική Συμμαχία (Progressive Caucus) είναι μία κοινή προσπάθεια αρκετών ευρωβουλευτών που προέρχονται από 3 πολιτικές ομάδες (Ευρωομάδα της Ενωμένης Αριστεράς, Σοσιαλιστές και Πράσινοι), με σκοπό να αναζητηθούν κοινές λύσεις για μία άλλη Ευρώπη, πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, με ανάπτυξη και δικαιώματα για όλους και όλες. Έχει έντονη παρουσία στον διάλογο που αναπτύσσεται στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς συσπειρώνει Ευρωβουλευτές που αντιλαμβάνονται το αίτημα για προοδευτική αλλαγή των ευρωπαϊκών συσχετισμών, ως βασική προϋπόθεση για έξοδο από την οικονομική και πολιτική κρίση που αντιμετωπίζει η ΕΕ τα τελευταία χρόνια.

Στην Εκτελεστική Γραμματεία της Προοδευτικής Συμμαχίας, μεταξύ άλλων, συμμετέχει και ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης.

Ανασκόπηση γερμανικού τύπου για το Eurogroup - Για «σαθρό συμβιβασμό» κάνει λόγο η Handelsblatt

Ο γερμανικός τύπος καταθέτει πρώτες εκτιμήσεις και σχόλια για τη συμφωνία που επετεύχθη στο χθεσινό Eurogroup στο Λουξεμβούργο. Για σαθρό συμβιβασμό κάνει λόγο η HB, για επτά καταραμένα χρόνια η Zeit. 

 

Για «μικρή νίκη της Ελλάδας» κάνει λόγο η ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Spiegel, σχολιάζοντας ότι «στην Αθήνα μπορούν να πάρουν μια ανάσα, αλλά σε καμία περίπτωση να πανηγυρίσουν. Η Ελλάδα λαμβάνει νέα δισεκατομμύρια, ωστόσο για ελάφρυνση χρέους πρέπει να εξακολουθήσει να ελπίζει».

Το Spiegel Online εκτιμά ότι ο έλληνας υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και οι ομόλογοί του στο Eurogroup «μπορούν να είναι τουλάχιστον ανακουφισμένοι με το αποτέλεσμα. Μετά από πολύμηνη μάχη συμφώνησαν για την εκταμίευση πρόσθετων δανείων ύψους περίπου 8,5 δις ευρώ. Ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο δεν λύνεται το εν τω μεταξύ επτάχρονο δράμα γύρω από το ελληνικό χρέος».

Ένας «σαθρός συμβιβασμός»

Για «σαθρό συμβιβασμό» κάνει λόγο σε σχόλιό της η Handelsblatt, σημειώνοντας ότι η διαμάχη μεταξύ Β. Σόιμπλε και ΔΝΤ για την ελάφρυνση του χρέους απλώς αναβλήθηκε, με τις δυο πλευρές να εξαγοράζουν χρόνο. «(…) Για να γίνει αυτό επιστρατεύθηκε το εξής τέχνασμα: η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ συναίνεσε σε ένα είδος προληπτικής απόφασης. Το ΔΝΤ θα αποφασίσει μεν ένα πρόγραμμα βοήθειας, αλλά με έναν σημαντικό αστερίσκο: το Ταμείο θα εκταμιεύσει χρήματα όταν αποφασισθεί η ελάφρυνση χρέους. Ακόμη και τότε όμως θα συμμετέχει με ένα σχετικά μικρό ποσό για ελληνικά δεδομένα. 

 

Η διαμάχη για το χρέος παραμένει άλυτη. Το εάν λυθεί ποτέ και εάν το Ταμείο εμβάσει όντως χρήματα παραμένει τελείως ανοιχτό. Για τον Σόιμπλε όμως φτάνει η δέσμευση αυτή. Τώρα θέλει να ζητήσει από την επιτροπή Προϋπολογισμού της γερμανικής Βουλής να εγκρίνει τη δόση των 8,5 δις ευρώ. Έχει η συμμετοχή του ΔΝΤ τη μορφή που ήθελαν οι γερμανοί βουλευτές; Μάλλον όχι. Παρά ταύτα ο συμβιβασμός αναμένεται να λάβει τις ευλογίες της Κ.Ο. της CDU/CSU. Με δεδομένα τα υψηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις κανείς στη χριστιανική ένωση δεν θέλει να βάλει προσκόμματα στον προεκλογικό αγώνα με μια νέα συζήτηση για την Ελλάδα. Η διαμάχη για το χρέος κάνει διάλειμμα. Μέχρι το καλοκαίρι του 2018. Τότε ολοκληρώνεται το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας».

«Επτά καταραμένα χρόνια»

Σε εξαιρετικά οξύ τόνο κατά της γερμανικής κυβέρνησης η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit τονίζει ότι «η τρέλα συνεχίζεται». Όπως σημειώνει σε διαδικτυακό της άρθρο, χθες στο Λουξεμβούργο γράφτηκε άλλο ένα κεφάλαιο στην «ατέλειωτη ιστορία» του ελληνικού ζητήματος. Το κεφάλαιο αυτό, «γράφτηκε υπό την αιγίδα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Στον πρώτο ρόλο, όπως πάντα: η μικρή Ελλάδα. (…) Επτά καταραμένα χρόνια εξελίσσονται ήδη έτσι τα πράγματα, μεταξύ άλλων και επειδή η γερμανική κυβέρνηση αποφεύγει ενόψει κάθε εκλογικής αναμέτρησης να πει στους ανθρώπους στη Γερμανία με ειλικρίνεια ότι μια βιώσιμη λύση της κρίσης θα είχε κάποιο κόστος. Αυτό δεν είναι τραγικό μόνο για την Ελλάδα αλλά και επιζήμιο για την πίστη στη σκληρά δοκιμαζόμενη Ευρώπη», υπογραμμίζει η εφημερίδα του Αμβούργου.

Η Welt επισημαίνει: «8,5 δις για την Ελλάδα, αλλά το βασικό πρόβλημα παραμένει άλυτο». Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης πανηγυρίζουν τη συμφωνία τους για νέα βοήθεια δις προς την Ελλάδα. Οι αμφιβολίες ωστόσο για το εάν η Ελλάδα θα καταφέρει ποτέ να αποπληρώσει τα χρέη της παραμένουν».

Στη συμμετοχή του ΔΝΤ εστιάζει η Süddeutsche Zeitung υπογραμμίζοντας ότι «(…) το ΔΝΤ εξέφρασε την πρόθεσή του να συμμετάσχει επί της αρχής στο (…) πρόγραμμα. Για τη Γερμανία αυτό ήταν βασική προϋπόθεση για την εκταμίευση νέων δόσεων. (…) Χωρίς τα χρήματα αυτά η Ελλάδα θα βρισκόταν αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της χρεοκοπίας».
(πηγή:Deutsche Welle)

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης κάνει πιο επιτακτικό τον αγώνα της ανατροπής..

Το κλείσιμο της "δεύτερης αξιολόγησης" σηματοδοτεί μια καμπή. Ευρύτατα λαικά στρώματα που διατηρούσαν κάποιες ελπίδες καταννοούν ότι αυτή η πολιτική οδηγεί σε σφαγή δικαιωμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει τον δρόμο όλων των μνημονιακών κομμάτων...

Η προχτεσινή απόφαση του eurogorup για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης όχι μόνο επικυρώνει τα σφαγιαστικά μέτρα ενάντια στον ελληνικό λαό που ψηφίστηκαν πρόσφατα, αλλά αποτελεί την εισαγωγή σε μια επίθεση διαρκείας, σε ένα μνημόνιο διαρκείας, μέχρι το 2060!!.

Η κυβέρνηση ψήφισε μέτρα που δολοφονούν τους συνταξιούχους, "αναστέλλουν" επ'αόριστον την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, ξεπουλάνε την δημόσια περιουσία με πρώτη την ΔΕΗ, κάνουν τα πάντα για να βγουν στο σφυρί με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς η λαική κατοικία και περιουσία.

Αποτελεί ανέκδοτο πια να αναφέρεται κανείς στις "κόκκινες γραμμές" και τους "στόχους" της κυβέρνησης όταν ξεκίνησε η "διαπραγμάτευση". Δεν θα πάρουμε ούτε ευρώ νέα μέτρα είπαν στην αρχή, εντάξει θα πάρουμε, αλλά θα έχουμε και ισοδύναμα αντίμετρα είπαν μετά. Δεν θα ψηφίσουμε νέα μέτρα για μετά την λήξη της θητείας της παρούσας κυβέρνησης είναι αντισυνταγματικό, είπαν μετά, εντάξει θα ψηφίσουμε αλλά μόνο μαζί με τα μέτρα για την "διευθέτηση του χρέους". Στο τέλος παρακάλαγαν για "διατυπώσεις" και φραστικές αλλαγές για να πουλήσουν το ξεπούλημα στους ιθαγενείς.

Ακόμα πιο γελοίοι είναι οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί από το πρωί ότι "τελειώνουν τα μνημόνια" και "γυρίζουμε σελίδα".. Η κυβέρνηση πιστεύει ότι με αυτά τα απίθαβνα ψέμματα θα σώσει κάτι?

Το κλείσιμο της "δεύτερης αξιολόγησης" σηματοδοτεί μια καμπή. Ευρύτατα λαικά στρώματα που διατηρούσαν κάποιες ελπίδες καταννοούν ότι αυτή η πολιτική οδηγεί σε σφαγή δικαιωμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει τον δρόμο όλων των μνημονιακών κομμάτων. Την οργή και την εγκατάλειψη των εργαζόμενων και του λαού. Το ζητούμενο είναι αυτή η πορεία να οδηγήσει σε μια ριζική αλλαγή του συσχετισμού σε όφελος μιας ριζικής λύσης που θα βάλει τέλος στα μνημόνια, τους οικονομικούς δολοφόνους της ΕΕ, την βαρβαρότητα του κεφαλαίου..

(πηγή: antarsya.gr)

Το παραμύθι των πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5%, της «ανάκαμψης» και των «αντί»-μέτρων

Καταλαβαίνει κανείς ότι έχουμε να κάνουμε με ένα αυτιστικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Η χώρα δεν έχει κανένα μέλλον, χωρίς να ανακτήσει μέσα οικονομικής πολιτικής, χωρίς δηλαδή εθνικό νόμισμα, μέσα στις υπάρχουσες ευρωπαϊκές συντεταγμένες, αλλά θα διαλύεται συνεχώς...

του Κώστα Παπουλή (*)

Κυβέρνηση και δανειστές, παίζουν το θέατρο του παραλόγου. Ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα θα έχει πρωτογενή πλεονάσματα 3.5% και πλέον, από το 2018 (για τρία έως πέντε χρόνια!!!). Μάλιστα, -ιδιαίτερα- η ελληνική κυβέρνηση ισχυρίζεται (το και πλέον), ότι θα υπάρχει και περίσσευμα δημοσιονομικού χώρου, ώστε να γεννηθούν τα περίφημα αντισταθμιστικά μέτρα…. Προβλέπουν συγχρόνως, ότι παρά την ύπαρξη μιας συντριπτικής περιοριστική πολιτικής και απέραντης λιτότητας, θα έχουμε και ρυθμούς ανάπτυξης, που για την επόμενη τριετία θα κινηθούν στην τάξη του 2,5% 1 ετησίως.

Η Ελλάδα όμως, για να ισοσκελίσει το πρωτογενές της έλλειμμα ακολούθησε, για επτά συνεχόμενα έτη, μια ανάλογη πολιτική που την οδήγησε σε συρρίκνωση του ΑΕΠ της κατά 25%, και μια ανεργία που αν συμπεριλάβουμε την μετανάστευση, την μετατροπή σταθερών θέσεων εργασίας σε υποαπασχόληση, (η πλειοψηφία των «νέων» θέσεων εργασίας τα τελευταία χρόνια είναι ευέλικτη και μερική εργασία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία), και το κύμα εξόδου στην συνταξιοδότηση, τότε αυτή υπολογίζεται σε άνω του 40%. Έχουμε μπει από πλευράς ανεργίας, ήδη σε κατηγορία χώρας τύπου Αφρικής. Επίσης, σε πραγματικούς όρους βιοτικού επιπέδου, που δείχνει ο δείκτης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε αγοραστική δύναμη, δηλαδή λαμβάνει υπ όψιν, τι αγοράζει κανείς με 1 ευρώ σε κάθε χώρα, η Ελλάδα μείωσε το βιοτικό της επίπεδο κατά τα χρόνια του ευρώ, ενώ οι Βαλκανικές χώρες, όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία το διπλασίασαν. Σύντομα μάλιστα (αν συνεχιστεί η εν λόγω τάση), η Ρουμανία πρώτα, αλλά και η Βουλγαρία θα μας ξεπεράσουν.

Παρά την τραγική αυτή πραγματικότητα, η οικονομική πολιτική της εξόντωσης του λαού προγραμματίζεται ίδια και για την επόμενη πενταετία, το μεσοπρόθεσμο πενταετές, νέα μέτρα, για συντάξεις, αφορολόγητο κλπ (και ότι προκύψει στην πορεία όταν δεν θα βγαίνουν πάλι τα νούμερα), πριν καν εφαρμοστούν τα «παλιά» μέτρα, δηλαδή αυτά του 2016-2017.

Αναρωτιέται κανείς τα εξής:
Υπάρχει, η υπήρξε άλλη χώρα, στην οικονομική ιστορία που επί δέκα χρόνια να βρίσκεται στην ύφεση και να μειώνει συνέχεια το δημοσιονομικό της έλλειμμα, η να αυξάνει το πρωτογενές της πλεόνασμα; Προφανώς όχι.

Υπήρξε άλλη σχετικά ανεπτυγμένη χώρα στον μεταπολεμικό κόσμο, που να βρέθηκε συγχρόνως: 

1) τόσα χρόνια σε ύφεση, 

2) με τέτοια κάμψη του ΑΕΠ της 

3) και με αυτά τα ποσοστά ανεργίας; 

Προφανώς όχι.

Υπάρχει ή υπήρξε άλλη χώρα που ενώ βρίσκεται σε τέτοια βαθιά ύφεση, να δηλώνει ότι θα κατασκευάσει πρωτογενή πλεονάσματα 3.5% του ΑΕΠ της για τα επόμενα χρόνια; Προφανώς όχι.

Μιλάμε για την απόλυτη οικονομική τρέλα, που παίρνει όμως τον χαρακτήρα της βιβλικής καταστροφής της χώρας, για να εξυπηρετήσει το γενικό συμφέρον του ευρώ, τον ξένο παράγοντα και την παρασιτική ελληνική ολιγαρχία, που συνεργάζεται μαζί του, και «θρέφονται» από συγκεντροποίηση κεφαλαίου και την λεηλασία της δημόσιας περιουσίας

Πως βγαίνει μια χώρα από μια βαθιά ύφεση;

Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα «γνωστά οικονομικά», χρειάζεται επεκτατική οικονομική πολιτική, δηλαδή αύξηση των δημόσιων δαπανών και συνεπακόλουθα του δημόσιου ελλείμματος. Εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, μειώνουμε τις δημόσιες δαπάνες, αυξάνουμε τους φόρους, τροφοδοτούμε την ύφεση. Μάλιστα, αν η ύφεση συνδυάζεται με μακροχρόνια εξωτερικά ελλείμματα, λόγω σκληρής συναλλαγματικής ισοτιμίας, που έχει τσακίσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας, (όπως ακριβώς στην πατρίδα μας), τότε χρειάζεται συνδυασμός επεκτατικής οικονομικής πολιτικής με πραγματική υποτίμηση. Εμείς όμως είμαστε στο ευρώ, για αυτό τσακίζουμε τους μισθούς, μπας και επιβιώσουν κάποιες επιχειρήσεις και προσαρμοστεί μέσω της μείωσης των μισθών και η πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία, δηλαδή οι τιμές. Κάνουμε δηλαδή εσωτερική υποτίμηση και αποπληθωρισμό. Μειώνουμε έτσι την ζήτηση, καταστρέφοντας τις επιχειρήσεις που απευθύνονται στην εσωτερική αγορά, ενώ με την αύξηση των φόρων, διαλύουμε το σύνολο του ιδιωτικού τομέα, ενώ όσοι μπορούν, «δραπετεύουν» φορολογικά στο εξωτερικό.

Από πού λοιπόν, θα προέλθει η ανάπτυξη και τα διαρκή και τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα; Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι στα μνημόνια το πλεόνασμα δεν αναφέρεται μόνο στα έσοδα-έξοδα του κεντρικού κράτους, αλλά στο άθροισμα και με τα έσοδα-έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων, που διαρκώς μειώνονται λόγω αποδιάρθρωσης της αγοράς εργασίας, της μείωσης των μισθών από την εσωτερική υποτίμηση. Επιχειρήσεις κλείνουν ή φεύγουν άρα χάνονται φορολογικά έσοδα κλπ, κλπ, κλπ,

Που βρισκόμαστε λοιπόν;

Σύμφωνα με τον «γνωστό» (από το λάθος του Δ.Ν.Τ) «πολλαπλασιαστή», όταν μειώνεις δαπάνες ή αυξάνεις φόρους π.χ. κατά 1δις, τότε το ΑΕΠ μειώνεται πολλαπλασιαστικά περισσότερο από ένα δις, αλλά και ανάλογα, τα έσοδα του δημοσίου μειώνονται κατά αναλογία με την κάμψη του ΑΕΠ. Έτσι π.χ., μπορεί να μειώνεις 1 δις τις δαπάνες αλλά και το ΑΕΠ κατά 1,5 δις, αλλά επειδή μειώνονται και τα έσοδα, στο τέλος να «μένει στο ταμείο» του προϋπολογισμού ένα καθαρό αποτέλεσμα 0,4 δις. Είναι βέβαιο, και παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, αν η Ελλάδα παραμείνει στην ευρωζώνη, ότι αυτά και άλλα μέτρα, θα εφαρμοστούν πολύ πιο μπροστά από το 2019-2020. Άλλωστε ήδη φέτος με την ανακοίνωση σε λίγες ημέρες του πρώτου τριμήνου από την ΕΛΣΤΑΤ (παρά το ότι τα στοιχεία αυτά υπερεκτιμούν το ΑΕΠ, όπως λέμε παρακάτω), πιθανότατα η κυβέρνηση θα «καληνυχτίσει» και τον στόχο του 2,7% της ανάπτυξης, για το 2017 σύμφωνα με τον οποίο υπολογίζει τα έσοδά της.

Αφού λοιπόν, δεν κάνουμε επεκτατική οικονομική πολιτική αλλά το αντίστροφο, αλλά ούτε και εξωτερική υποτίμηση, ποιοί άλλοι παράγοντες θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο στην ανάπτυξη;

α) μια σημαντική πτώση του ευρώ, β) μια πτώση των διεθνών τιμών των καυσίμων, γ) μια αύξηση της ανάπτυξης των εμπορικών εταίρων της χώρας, δ) οι Ξένες Άμεσες Επενδύσεις ε) αύξηση της ρευστότητας των τραπεζών, στ) ο τουρισμός.

Όσον αφορά το α και β, αυτά έχουν εξαντληθεί, όσο συνέβαλλαν, συνέβαλλαν στην οικονομία. Περαιτέρω πτώση της τιμής των καυσίμων και του ευρώ ή το κυριότερο συνδυασμός τους, όπως τα προηγούμενα χρόνια, μάλλον δεν προβλέπεται. Το ίδιο ισχύει και για το γ. Όσο για το δ, τις ΞΑΕ, ποτέ τα τελευταία είκοσι χρόνια δεν ήταν σημαντικές. Βέβαια ούτε παραγωγικές και αναφέρονταν στην εξαγορά υποδομών, δημόσιας περιουσίας ή επιχειρήσεων στις υπηρεσίες, τράπεζες, τηλεπικοινωνίες κλπ, εξαγορές οι οποίες είχαν και έχουν καταστροφικό μακροχρόνιο αποτέλεσμα, μια που συνεπάγονται εξαγωγή κερδών στο εξωτερικό. Όσο για την ρευστότητα, αυτή βρίσκεται στα χέρια της Ε.Κ.Τ, η καθαρή εγχώρια αποταμίευση είναι αρνητική, αλλά ακόμη και αν κάτι δινόταν από την Ε.Κ.Τ., για να είχε κάποιο αποτέλεσμα στην οικονομία, θα πρέπει να συνδυαστεί με αύξηση της εγχώριας ζήτησης, με αντίστροφη δηλαδή δημοσιονομική και συναλλαγματική πολιτική. Ο μόνος λοιπόν παράγοντας που απομένει είναι ο τουρισμός και είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να αλλάξει την φορά των πραγμάτων, ακόμη και αν η χώρα ολόκληρη μεταβληθεί σε Μαϊάμι.

Τέλος για τον παραλογισμό της κατάστασης, πρέπει να πούμε ότι όποιος περιμένει ανάκαμψη 2,5% και πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%, τότε θα πρέπει να δεχτεί, ότι αν η Ελλάδα είχε ισοσκελισμένο το πρωτογενές ισοζύγιο δηλαδή πλεόνασμα ή έλλειμμα μηδέν, η μίνιμουμ μίνιμουμ, ανάπτυξή της θα ήταν στο 6% και πλέον (2.5% +4%) Δηλαδή θα πηγαίναμε για ρυθμούς Κίνας. Κάτι αδύνατο εντός ευρώ.

Συμπέρασμα: Καταλαβαίνει κανείς ότι έχουμε να κάνουμε με ένα αυτιστικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Η χώρα δεν έχει κανένα μέλλον, χωρίς να ανακτήσει μέσα οικονομικής πολιτικής, χωρίς δηλαδή εθνικό νόμισμα, μέσα στις υπάρχουσες ευρωπαϊκές συντεταγμένες, αλλά θα διαλύεται συνεχώς. Τα μνημόνια και ο οικονομικός σχεδιασμός (που όμως εξοντώνει τους ανθρώπους) συντάσσονται στο «πόδι», με συνταγή την ανωτάτη μπακαλική. Όσο για τα στατιστικά στοιχεία των τριμήνων του ΑΕΠ, κλπ «μαγειρεύονται» κατά το δοκούν, ενώ η συγκράτηση της μείωσης του ΑΕΠ στο μηδέν και όχι σε αρνητικό πρόσημο το 2016 κατά τις στατιστικές, οφείλεται στα μαγειρέματα, αλλά και σε ένα «άσπρισμα» τμήματος του ΑΕΠ, εξ΄ατίας της διόγκωσης της χρήσης ηλεκτρονικού χρήματος

Η Ε.Ε. αποσυντίθεται και οι ίδιοι μιλούν για πολλές ταχύτητες, όμως ο πρωθυπουργός και ο άλλος «αυτιστικός» ο Μητσοτάκης, μιλούν και επιμένουν για παραμονή της χώρας στην πρώτη ταχύτητα της Ευρώπης! Το δε ΚΚΕ, παραμιλάει, αρνούμενο την ιστορία του και τις παραδόσεις του, λέγοντας για τα κακά! τον πληθωρισμό! και την φτώχεια! που θα φέρει η δραχμή… Έχει ξεπεράσει το σύνθημα «τι ευρώ, τι δραχμή επανάσταση σοσιαλιστική» και μας λέει ότι με το ευρώ είναι καλύτερα. Τότε σύντροφοι γιατί ήσασταν εναντίον της συνθήκης του Μάαστριχτ;;; Ή μήπως, η εξουσία του ΚΚΕ στην Ελλάδα θα έχει ως νόμισμα το ευρώ;;;

Ή η Ελλάδα θα κάνει στροφή 180 μοίρες, πράγμα που συνεπάγεται (και την) κοινωνική και πολιτική ενότητα όλων των δημοκρατικών, πατριωτικών και εργατολαϊκών δυνάμεων, ή θα συντριβεί οριστικά στο μύλο του ευρώ, παίρνοντας συνέχεια μέτρα, μετατρεπόμενη σε μια οικονομική έρημο της ευρωζώνης, με οάσεις τουρισμού χωρίς να αποκλείεται και για φινάλε, μια άτακτη χρεοκοπία. Τότε όταν η Ελλάδα μεταβληθεί σχεδόν σε έρημο, θα μπορούμε να πούμε ότι και αυτή η κρίση, όπως άλλωστε κάθε κρίση, έφτασε στο τέλος της. 

(1): Πρέπει να σημειώσουμε ότι ένας ρυθμός ανάπτυξης της τάξης του 2,5% -3%, όταν υπάρχει η φυσιολογική αύξηση της παραγωγικότητας και του εργατικού δυναμικού, απλώς εμποδίζει την αύξηση του ποσοστού ανεργίας και δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας. Πρόκειται για τον γνωστό στα οικονομικά ως νόμο του Okun. 

 __________________

 

(*) Ο Κώστας Παπουλής είναι εκπαιδευτικός, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Σχεδίου Β και συντονιστής της Οικονομικής Επιτροπής.

(πηγή:  sxedio-b.gr)