Η επένδυση του Ελληνικού, η κυβέρνηση και οι αρχαιολόγοι

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να παρακάμψει τις ενστάσεις του ΚΑΣ με μια απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου που υποτίθεται ότι δεσμεύσει το κόμμα και τα στελέχη του....

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να προχωρήσει η επένδυση στο Ελληνικό, οτιδήποτε άλλο, άλλωστε, θα ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για τη στρατηγική της προσέλκυσης των επενδύσεων.

Ωστόσο, η άποψη αυτή δεν είναι η μόνη στο κυβερνών κόμμα, υπάρχουν και άλλες. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο Πολιτικό Συμβούλιο εκδηλώθηκε εκνευρισμός με τις καθυστερήσεις των αρχαιολόγων, κάτι που προκάλεσε ενστάσεις από τον Νίκο Φίλη.

Είναι επίσης ενδεικτικό, όπως αναφέρει το real.gr, πως ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης με αφορμή δημοσιεύματα για την αναβολή της απόφασης και στην τελευταία συνεδρίαση του ΚΑΣ, υπερασπίστηκε απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή το έργο των αρχαιολόγων και την ανάγκη προστασίας για τη πολιτιστική μας κληρονομιά, και είπε για τα δημοσιεύματα πως «είναι ντροπή αυτά που γράφονται» για να καταλήξει λέγοντας ότι η κυβέρνηση λέει «»ναι» στις επενδύσεις, αλλά με κανόνες».

Ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να παρακάμψει τέτοιες ενστάσεις με μια απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου που υποτίθεται ότι δεσμεύσει το κόμμα και τα στελέχη του.

Στην απόφαση αυτή αναφέρεται, ότι «το Πολιτικό Συμβούλιο ομόφωνα επαναλαμβάνει την πλήρη υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ για την ολοκλήρωση όλων των απαιτούμενων ενεργειών για την έναρξη υλοποίησης της επένδυσης», υπενθυμίζει «τη γνωμοδοτική αρμοδιότητα του ΚΑΣ και την ανάγκη ταχύτατα να ληφθούν οι αναγκαίες διαδικαστικές αποφάσεις ώστε να μην τεθεί σε διακινδύνευση η υλοποίηση της επένδυσης» και «δηλώνει την αποφασιστικότητα του κόμματος να υποστηρίξει κάθε αναγκαία κυβερνητική πρωτοβουλία ώστε να εκκινήσει ταχύτατα η υλοποίηση της επένδυσης».

Από την απόφαση γίνεται σαφές πως η κυβέρνηση θέλει να κινηθεί ταχύτατα στο θέμα του Ελληνικού. Στο πνεύμα αυτό, ο υφυπουργός Οικονομίας Στέργιος Πιτσιόρλας δήλωσε στον Realfm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου, πως την Τρίτη θα ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Ωστόσο, δεν είναι σαφές πως είναι δυνατόν να παρακαμφθεί το ΚΑΣ, και άλλωστε, η απόφαση του ΚΑΣ περί κήρυξης του χώρου ως αρχαιολογικού ή μη, δεν είναι η μοναδική εκκρεμότητα.

Επικίνδυνη Κοινωνία – Διαφθορά, Βία και Παγκοσμιοποίηση

«Στην κοινωνία όπου δεν συνυπάρχουν μεγάλος πλούτος και μεγάλη φτώχεια διαμορφώνονται τα πιο υγιή ήθη, γιατί εκεί δεν ευδοκιμούν ούτε η αλαζονεία, ούτε η αδικία ούτε ο φθόνος».
Πλάτων

της Φωτεινής Μαστρογιάννη (*)

  

Η «ανάπτυξη» είναι μία λέξη της μόδας στη χώρα μας και θεωρείται ως η λύση στο οικονομικό της πρόβλημα. Τι είδους ανάπτυξη όμως έχει επιτευχθεί στις διάφορες χώρες του κόσμου; Η «ανάπτυξη» ενίσχυσε το εισόδημα κάποιων (λίγων) σε παγκόσμια κλίμακα ενώ αντίθετα μείωσε το εισόδημα των περισσότερων. Αυτού του τύπου «ανάπτυξη» δημιούργησε τον καταναλωτισμό, την αστικοποίηση, το μεγαλύτερο διαχωρισμό των κοινωνικών τάξεων αλλά και την αδικία, την ανισότητα, τη βία και τη διαφθορά.

Στην Ελλάδα αυτή η ανισότητα, η αδικία και η διαφθορά είναι μία παλιά ιστορία. Γράφει ο Κυριάκος Σιμόπουλος: «Το κυριότερο γνώρισμα της ελληνικής κοινωνίας είναι το χαμηλό αναπτυξιακό επίπεδο και οι μεγάλες ανισότητες, φυσική συνέπεια των εθνικών περιπετειών, των επεμβάσεων και της εξάρτησης…Το ελληνικό κοινωνικό τοπίο: μια μικρή ομάδα προνομιούχων που κυριαρχεί επί ενάμισι αιώνα σε ένα κόσμο μαζικής φτώχειας. Αυτή η προκλητική ανισότητα, με τη συνεπικουρία εξωγενών παραγόντων, διαιώνισε τη στασιμότητα της κοινωνίας και τις εσωτερικές βίαιες αντιπαραθέσεις».

Παράλληλα με αυτή την ανάπτυξη των λίγων, ο Ούλριχ Μπεκ (1992) ανέφερε ότι αναπτύσσεται μία «επικίνδυνη κοινωνία», μία κοινωνία που χαρακτηρίζεται από ολοένα και αυξανόμενη αβεβαιότητα και εργασιακή ανασφάλεια καθώς και από έλλειψη γνώσης για το περίπλοκο πλέον περιβάλλον της καθημερινότητας (βλ.χρήση έξυπνων κινητών, Η/Υ κοκ).

Σε μία τέτοια κοινωνία αναπτύσσεται η διαφθορά που οφείλεται στην κακού τύπου «ανάπτυξη» με την αυξημένη ανισότητα και κοινωνική αδικία, στη βία που δημιουργεί η καταπιεστική καθημερινότητα του ατόμου αλλά και στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και στη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Η βία αναπτύσσεται ιδιαίτερα σε κοινωνίες που δέχονται γρήγορες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές (όπως η Ελληνική γι’αυτό και η αύξηση της εγκληματικότητας). Τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι δείγμα αυτής της βίας αλλά βία είναι και η διαρκής αστυνόμευση της κοινωνίας ως αντίδραση για τα χτυπήματα αυτά (και όχι μόνο). Βία είναι και ο κατευθυνόμενος κοινωνικός αυτοματισμός όπου οι κοινωνικές ομάδες έρχονται σε αντιπαράθεση. Δεν υπάρχει αλληλεγγύη και η βία υπερισχύει της ηθικής και της αίσθησης της κοινότητας («ο καθένας για την πάρτη του»).

Η βία γίνεται χρόνια όταν το κράτος είναι αδύναμο (το παρατηρούμε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα όπου ο οπορτουνισμός και ο ατομικισμός αλλά και το μίσος και ο φθόνος για τους άλλους αυξάνεται διαρκώς) αλλά και όταν το κράτος είναι πολύ δυνατό αλλά έχει προκληθεί αντίθεση εντός του (βλ. την εσωτερική κατάσταση των ΗΠΑ με τις διαμαρτυρίες εναντίον του Τραμπ και πιθανολογώ και της Γερμανίας εντός σύντομου χρονικού διαστήματος).

Σε τέτοιες συνθήκες, η διαφθορά αποτελεί μέρος του συστήματος όπως το έχουμε βιώσει πολύ καλά στην Ελλάδα πριν και κατά διάρκεια της κρίσης. Αποτελεί μέρος του συστήματος γιατί ειδικά για τα άτομα που δεν έχουν μεγάλη δύναμη αποτελεί τρόπο επιβίωσης βλ. «γρηγορόσημο» για την πιο γρήγορη διευθέτηση ζητημάτων και παράκαμψη της εχθρικής προς τον πολίτη γραφειοκρατίας, φακελάκια γιατρών, ρουσφέτι στον βουλευτή κοκ.

Η διαφθορά αποκτά τους άτυπους πλην ισχυρούς κανόνες της π.χ. εάν δεν δώσει ο πολίτης φακελάκι στον γιατρό η εγχείρηση θα καθυστερήσει, ο γιατρός δεν θα προσέξει μετεγχειρητικά τον ασθενή, ο γιατρός του ΕΟΠΥΥ δεν θα εξετάσει αλλά εμμέσως πλην σαφώς θα παραπέμψει τον ασθενή στο ιδιωτικό του ιατρείο κοκ. Το φακελάκι εάν δεν είναι υπό την μορφή χρημάτων θα είναι υπό την μορφή «δώρου». Υπόψη ότι η διαφθορά κατ’αυτό τον τρόπο συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα και αποτελεί άλλο ένα από τα χαρακτηριστικά της παγκοσμιοποίησης.

Η παγκοσμιοποίηση και η «ανάπτυξη» αυτού του τύπου έχουν ως βάση τους τον νεοφιλελευθερισμό ο οποίος στηρίζεται από κέντρα όπως είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα σε συνεργασία με τις τοπικές (οικονομικοπολιτικές) ελίτ οι οποίες κάποιες φορές εμφανίζονται και ως «σοσιαλιστικές».

Η παγκοσμιοποίηση καταστρέφει την τοπική κουλτούρα και την οικονομική δομή π.χ. οι συνεταιριστικές και κοινοτικές μορφές οικονομίας εξαφανίζονται όπως και οι μικρές επιχειρήσεις, οι άνθρωποι ενστερνίζονται αντιλήψεις όπως είναι το κυνήγι του χρήματος διαβρώνοντας έτσι τις υπάρχουσες ηθικές αξίες και δημιουργώντας την «ηθική» του καταναλωτισμού, της ανισότητας και της αδικίας όπου επιτυχημένος θεωρείται ο αποκτών με κάθε τρόπο, ακόμα και ανήθικο, χρήματα.

Η διαφθορά λοιπόν είναι το σύμπτωμα και όχι η αιτία της αρρώστιας όπως πολλοί υποστηρίζουν, αποκτά δε δομική μορφή σε «αποτυχημένα» κράτη όπως κατέστη η Ελλάδα όπου οι έννοιες της αλληλεγγύης και της πραγματικής φιλίας δεν υφίστανται χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υφίσταται και σε κράτη που βρίσκονται σε καλύτερη οικονομικο-πολιτική κατάσταση.

Η παγκοσμιοποίηση είναι ο κυριότερος λόγος μαζί με την χαοτική κατάσταση που επικρατεί την οποία πολλές φορές προκαλούν οι ίδιες οι κυβερνώντες με την υποστήριξη που λαμβάνουν από το αδιαφανές τραπεζικό σύστημα και την υποστήριξη κάποιων λίγων πλούσιων χωρών. Τα εγκλήματα που πραγματοποιούνται εις βάρος των λαών είναι υπερεθνικά ως αποτέλεσμα του οικονομικού συστήματος της παγκοσμιοποίησης ενώ η εθνική κυριαρχία εξαφανίζεται συνεχώς. Την εξαφάνιση της εθνικής κυριαρχίας επεσήμανε και ο Μακρόν πρόσφατα στην ομιλία του στην Πνύκα (χώρο που ως νέοι υποτελείς παραχωρήσαμε) «Η πραγματική εθνική κυριαρχία πρέπει να δημιουργηθεί μέσα στην Ευρώπη».

Η διαφθορά λοιπόν αποτελεί μέρος του συστήματος το οποίο με την αυξανόμενη ανισότητα και φτώχεια για το μεγάλο μέρος του πληθυσμού και τον άκρατο καταναλωτισμό για το άλλο όχι μόνο υποβαθμίζει τη δημοκρατία και επιβάλλει τον απολυταρχισμό αλλά και δημιουργεί μία παγκοσμιοποιημένη εγκληματική κοινωνία (Bauman,2004).

Oποιαδήποτε μέτρα για την καταπολέμησή της διαφθοράς βλ. νέοι νόμοι, καλύτερη αστυνόμευση κτλ. είναι ημίμετρα γιατί το πρόβλημα είναι το ίδιο το σύστημα, το οποίο μπορεί να αλλάξει μόνο εάν οι άνθρωποι καταλάβουν το πρόβλημα και θελήσουν να το αλλάξουν όχι όμως ακολουθώντας κάποιες ξεπερασμένες ιδεολογίες.

Η συστημική προσέγγιση, κατά πολλούς, αποτελεί το ιδανικό μέσο για την καταπολέμηση της διαφθοράς και το ίδιο ισχύει για την πολλά υποσχόμενη ωστόσο ανέφικτη, με το υπάρχον νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, «ανάπτυξη». 

 (*) Η Φωτεινή Μαστρογιάννη είναι Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ, συγγραφέας

(πηγή: f. mastroyanni.blog)

Ο επιτελάρχης της Καγκελαρίας Πέτερ Αλτμάιερ προσωρινός υπουργός Οικονομικών

Ο επιτελάρχης της Καγκελαρίας Πέτερ Αλτμάιερ θα αναλάβει τα καθήκοντα του υπουργού Οικονομικών, μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης...

 

Ο επιτελάρχης της Καγκελαρίας Πέτερ Αλτμάιερ θα αναλάβει τα καθήκοντα του υπουργού Οικονομικών, μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης και οριστεί ο αντικαταστάτης του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος αναμένεται να εκλεγεί Πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Sueddeutsche Zeitung και της Ραδιοφωνίας Νοτιοδυτικής Γερμανίας (SWR), ο κ. Αλτμάιερ, εκ των στενότερων συνεργατών της καγκελαρίου Μέρκελ, θα είναι «μεταβατικός υπουργός Οικονομικών».

Χθες αποχώρησε από το υπουργείο Εργασίας η Αντρέα Νάλες, η οποία έγινε επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών. Μεταβατικά, το χαρτοφυλάκιο ανέλαβε η Καταρίνα Μπάρλεϊ (SPD), υπουργός για θέματα Οικογένειας.

Επισημαίνεται ότι η σημερινή κυβέρνηση ασκεί κανονικά τα καθήκοντά της μέχρι τις 24 Οκτωβρίου, οπότε και αρχίζει και τυπικά η επόμενη κοινοβουλευτική περίοδος.

O Σόιμπλε φεύγει, το Eurogroup και η λιτότητα μένουν

Μετά την αποχώρηση του B. Σόιμπλε από το Eurogroup αναμένονται κι άλλες αποχωρήσεις υπουργών το 2018. Το ερώτημα είναι, εάν θα παραμείνει η σκληρή πολιτική λιτότητας. Ο Ζ.Κ. Γιούνκερ απαντά θετικά...

Το νέο κτήριο στις Βρυξέλλες, όπου συνεδριάζει συνήθως το Συμβούλιο Κορυφής και γίνονται οι περισσότερες συνεντεύξεις τύπου και του Eurogroup, το ξέρει απέξω και ανακατωτά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αμέτρητες φορές σε κάθε Eurogroup διέσχισε τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του για να κάνει δηλώσεις, ήταν πάντα παρών και ακριβής στην ώρα του. Αλλά δεν θα χρειαστεί στο μέλλον. Το επόμενο προγραμματισμένο Eurogroup αρχές Οκτωβρίου, στο οποίο θα συμμετάσχει ο αποχωρών γερμανός υπουργός Οικονομικών θα γίνει στο Λουξεμβούργο, όπου το κτήριο είναι μικρότερο. Κι εάν όλα εξελιχθούν σύμφωνα τις προβλέψεις, η διαδρομή μέχρι την έδρα του γερμανικού κοινοβουλίου θα είναι ακόμη πιο σύντομη.

«Θα συνεχιστεί η πολιτική λιτότητας»

Μετακινούμενος στην προεδρία του Reichstag ο Σόιμπλε δεν αφήνει πίσω του «συντρίμμια». Υπάρχουν πολλοί ομόλογοί του που ασπάζονται τη σκληρή πολιτική λιτότητας. Αλλά και υψηλά ιστάμενοι σε θεσμικά όργανα. Όπως ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Ερωτηθείς πρόσφατα σε μια εκδήλωση στο Μόναχο εάν με την αποχώρηση Σόιμπλε θα «αποχωρήσει» και η αυστηρή γραμμή λιτότητας, κάτι που θα έκανε τους Έλληνες να χαρούν, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απάντησε ως εξής σύμφωνα με την εκπρόσωπό του: «Η γραμμή λιτότητας θα συνεχιστεί από εκείνους που μαζί με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την προώθησαν». Αλλά ποιοι χειρίστηκαν τη δημοσιονομική κρίση; Εκτός από τον Β. Σόιμπλε και άλλους ομολόγους του από χώρες του ευρώ, σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι Φιλελεύθεροι (FDP), οι οποίοι βρίσκονταν στο γερμανικό κοινοβούλιο τα κρίσιμα χρόνια από το 2009 μέχρι το 2013.

Οι εμπειρογνώμονες εικάζουν από τώρα ότι σε περίπτωση που οι Φιλελεύθεροι αναλάβουν το υπουργείο Οικονομικών, οι επενδυτές θα ζητήσουν υψηλότερα ασφάλιστρα κινδύνου για ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, υπό την προϋπόθεση ότι σε μια τρικομματική κυβέρνηση συνασπισμού Τζαμάικα καταφέρουν να επιβάλουν τον πυρήνα εξαγγελιών από το εκλογικό τους πρόγραμμα: μεταξύ άλλων τη δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ, αλλά όχι από την ΕΕ, νομοθετικό εργαλείο για τη χρεοκοπία μιας χώρας και την αποτροπή της κοινοτικοποίησης των χρεών. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να πει μετά βεβαιότητας τι από όλα αυτά θα κατοχυρωθεί στη συμφωνία διακυβέρνησης μεταξύ της Χριστιανικής Ένωσης με το FDP και τους Πράσινους. Είναι ζήτημα διαπραγματεύσεων.

Ένας άλλος αστάθμητος παράγοντας είναι και το ποιοι υπουργοί Οικονομικών θα παραμείνουν στις θέσεις τους. Μαζί με τον Σόιμπλε φαίνεται ότι θα αποχωρήσει και ο Γερούν Ντάϊσελμπλουμ, το κόμμα του οποίου δεν ανήκει στη νέα υπό σύσταση ολλανδική κυβέρνηση. Στους αποχωρούντες ανήκει και ο Ισπανός Λούις ντε Γκίντος. Προαλείφεται για αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, στη θέση του Βίτορ Κονστάντσιο. Όσο για τον Ιταλό Πιερ Κάρλο Πάντοαν, το πολιτικό του μέλλον είναι άδηλο λόγω των βουλευτικών εκλογών στις αρχές του 2018 στην Ιταλία. Με την αποχώρηση του Σόιμπλε θα οδηγηθούν κατ´ ανάγκη σε αναθεώρηση των θέσεών τους χώρες, που στήριξαν την πολιτική λιτότητας του γερμανού υπουργού Οικονομικών, και λόγω των δικών τους μέτρων λιτότητας θεωρούσαν πολύ εφεκτική τη στάση του Eurogroup απέναντι στην Ελλάδα το 2015. Σε αυτές τις χώρες ανήκουν η Φινλανδία και οι χώρες της Βαλτικής.

Κεντρικό ρόλο φαίνεται να αποδίδεται στον γάλλο υπουργό Οικονομικών Μπρούνο Λεμέρ. Ορισμένα δημοσιεύματα τον φέρουν ως διάδοχο του Ντάϊσελμπλουμ. Ως επικεφαλής του Eurogroup και με αφετηρία τη γερμανογαλλική πρωτοβουλία για το μέλλον της ΕΕ θα μπορούσε να παίξει ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα στην εμμονική προσήλωση του ευρωπαϊκού βορρά στην σκληρή πολιτική λιτότητας και τους οπαδούς μιας χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής του νότου.

Ανακατατάξεις προσώπων και θέσεων

Ένας άλλος αστάθμητος παράγοντας είναι και το ποιοι υπουργοί Οικονομικών θα παραμείνουν στις θέσεις τους. Μαζί με τον Σόιμπλε φαίνεται ότι θα αποχωρήσει και ο Γερούν Ντάϊσελμπλουμ, το κόμμα του οποίου δεν ανήκει στη νέα υπό σύσταση ολλανδική κυβέρνηση. Στους αποχωρούντες ανήκει και ο Ισπανός Λούις ντε Γκίντος. Προαλείφεται για αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, στη θέση του Βίτορ Κονστάντσιο. Όσο για τον Ιταλό Πιερ Κάρλο Πάντοαν, το πολιτικό του μέλλον είναι άδηλο λόγω των βουλευτικών εκλογών στις αρχές του 2018 στην Ιταλία. Με την αποχώρηση του Σόιμπλε θα οδηγηθούν κατ´ ανάγκη σε αναθεώρηση των θέσεών τους χώρες, που στήριξαν την πολιτική λιτότητας του γερμανού υπουργού Οικονομικών, και λόγω των δικών τους μέτρων λιτότητας θεωρούσαν πολύ εφεκτική τη στάση του Eurogroup απέναντι στην Ελλάδα το 2015. Σε αυτές τις χώρες ανήκουν η Φινλανδία και οι χώρες της Βαλτικής.

Κεντρικό ρόλο φαίνεται να αποδίδεται στον γάλλο υπουργό Οικονομικών Μπρούνο Λεμέρ. Ορισμένα δημοσιεύματα τον φέρουν ως διάδοχο του Ντάϊσελμπλουμ. Ως επικεφαλής του Eurogroup και με αφετηρία τη γερμανογαλλική πρωτοβουλία για το μέλλον της ΕΕ θα μπορούσε να παίξει ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα στην εμμονική προσήλωση του ευρωπαϊκού βορρά στην σκληρή πολιτική λιτότητας και τους οπαδούς μιας χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής του νότου.
πηγή: Deutsche Welle

«Ρωσικό» κόμμα ιδρύθηκε στην Κύπρο από κυπροποιημένους ρώσους

«Ρωσικό» κόμμα με το όνομα «Εγώ ο Πολίτης» δημιουργήθηκε στην Κύπρο από Ρώσους που έχουν αποκτήσει την Κυπριακή υπηκοότητα, το επόμενο διάστημα θα ανακοινωθούν και οι θέσεις του νέου κόμματος ...

Το νέο κόμμα δημιουργήθηκε στην Κύπρο ενώ σύντομα αναμένεται η δημοσιοποίηση των στόχων που έχει θέσει.

Η ονομασία του κόμματος είναι «Εγώ ο Πολίτης» και θα είναι ανοιχτό σε Κύπριους και ευρωπαίους πολίτες, ενώ έχει δημιουργηθεί από Ρώσους που έχουν αποκτήσει την Κυπριακή υπηκοότητα.

Το Υπουργείο Εσωτερικών ενέκρινε την εγγραφή του και στο αμέσως επόμενο διάστημα θα έχουμε και τη δημοσιοποίηση των θέσεών του.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας από τα κυπριακά ΜΜΕ οι κυπροποιημένοι ρώσοι που ανέλαβαν την πρωτοβουλία της δημιουργίας «ρωσικού κόμματος» στην Κύπρο, στοχεύουν να αποκτήσουν παρουσία στα πολιτικά δρώμενα, μέσω και της συμμετοχής τους  σε βουλευτικές και δημοτικές εκλογές και με την ανάδειξη εκπροσώπων τους. Εκτιμούν πως εν δυνάμει τους ψηφοφόροι μπορεί να είναι οι 20-25 χιλιάδες ρωσόφωνοι πολίτες, που έχουν αποκτήσει κυπριακά διαβατήρια και υπηκοότητα, αλλά και πολλοί κύπριοι που εκδηλώθηκαν θετικά με την αναγγελία, ακόμη, της δημιουργίας του νέου κόμματος.

Η Ρωσία διέγραψε χρέη χωρών της Αφρικής που υπερβαίνουν τα 20 δισ. δολάρια

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν είπε πως η διαγραφή των χρεών αυτών έγινε στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας που έχει σκοπό να βοηθηθούν οι πολύ φτωχές χώρες που έχουν μεγάλα χρέη... 

 

Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σήμερα, μετά τη συνάντηση που είχε με τον ομόλογο του από τη Γουινέα Αλφά Κοντέ, ότι η Ρωσία αποφάσισε να διαγράψει χρέη χωρών της Αφρικής που υπερβαίνουν τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο ρώσος πρόεδρος είπε πως η διαγραφή των χρεών αυτών έγινε στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας που έχει σκοπό να βοηθηθούν οι πολύ φτωχές χώρες που έχουν μεγάλα χρέη.

Το 2016 η Ρωσία διέθεσε μέσω των δικτύων του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Interfax, στις χώρες της Αφρικής το ποσό των 5 εκατομμυρίων δολαρίων.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το πρακτορείο TASS, ο Πούτιν είχε δηλώσει ότι η Ρωσία συνεργάζεται ενεργά με τις δομές του ΟΗΕ στο ζήτημα που αφορά την ενίσχυση της σταθερής ανάπτυξης των αφρικανικών χωρών έως το 2030.

Στα μέσα Ιουνίου η Ρωσία διέγραψε το χρέος της Κιργιζίας που ανέρχονταν στα 240 εκατομμύρια δολάρια, στο πλαίσιο του προγράμματος της επίσημης βοήθειας που παρέχεται προς τη χώρα αυτή της Κεντρικής Ασίας.