Που θα πηγαίνουν τα χρήματα από τις χρεώσεις στις πλαστικές σακούλες

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτης Φάμελλος επισήμανε ότι η Ελλάδα έπρεπε να εναρμονιστεί με την ευρωπαϊκή οδηγία για τη χρήση της πλαστικής σακούλας και ανέφερε ότι στο πλαίσιο αυτό υπάρχει ένα αντικίνητρο για την πλαστική σακούλα...

Διευκρινίσεις για τις χρεώσεις στις πλαστικές σακούλες έδωσε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος γνωστοποιώντας παράλληλα που θα πηγαίνουν τα έσοδα από το ειδικό περιβαλλοντικό τέλος που θα πληρώνουν όσοι επιλέγουν να κάνουν χρήση σακούλας.

«Αν ο πολίτης χρησιμοποιεί είτε διχτάκι, είτε πάνινη σακούλα, είτε χάρτινη, είτε σακούλα πολλαπλής χρήσης, δεν πληρώνει κανένα τέλος. Άρα, αυτό που έχει εφαρμοστεί, προβλέπει ότι ο πολίτης που γνωρίζει να λειτουργεί ορθά καταναλωτικά και περιβαλλοντικά, δεν πληρώνει κανένα τέλος» τόνισε, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, «Πρακτορείο 104,9 fm».

Η  χρέωση λειτουργεί ως αντικίνητρο

Ο κ. Φάμελλος επισήμανε ότι η Ελλάδα έπρεπε να εναρμονιστεί με την ευρωπαϊκή οδηγία για τη χρήση της πλαστικής σακούλας και ανέφερε ότι στο πλαίσιο αυτό υπάρχει ένα αντικίνητρο για την πλαστική σακούλα, κατ΄ αρχήν 3 λεπτά το τεμάχιο για το 2018 και 7 λεπτά το τεμάχιο για το 2019.

Που θα πηγαίνουν τα χρήματα

«Το βασικό που κάναμε είναι ότι όλα τα ταμεία πλέον των σημείων λιανικής και των σούπερ μάρκετ είναι πομποί ενός περιβαλλοντικού μηνύματος ότι προσέξτε, η λεπτή πλαστική σακούλα είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον περιορίστε την» είπε και γνωστοποίησε ότι το τέλος που θα πληρώσει ο καταναλωτής για την πλαστική σακούλα θα πηγαίνει ολόκληρο στον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης, προκειμένου να αγοράζονται σακούλες πολλαπλής χρήσης και άλλα μέσα μεταφοράς προϊόντων και διανέμονται στους πολίτες μέσα από τους δήμους.

Για την εφαρμογή του μέτρου στην Ελλάδα διευκρίνισε ότι προηγήθηκε εξαντλητικός διάλογος επί ενάμισι χρόνο με τους παραγωγούς πλαστικής σακούλας, τους εργαζόμενους σε όλα τα σημεία πώλησης, τα σούπερ μάρκετ, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και την αυτοδιοίκηση.
politik.gr

Αλέξης Τσίπρας: Παράθυρο ευκαιρίας για το Σκοπιανό

Το 2018 είναι μια σημαντική χρονιά, όχι μόνο λόγω της εξόδου από τα μνημόνια, αλλά και επειδή ανοίγει σημαντικό παράθυρο ευκαιρίας για την επίλυση του Σκοπιανού, επισημαίνει ο Αλέξης Τσίπρας σε αποκλειστική του δήλωση στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα» 

Το 2018 δεν θα είναι σημαντική χρονιά για την Ελλάδα μόνο λόγω της εξόδου από τα μνημόνια, αλλά και επειδή ανοίγει «ένα σημαντικό παράθυρο ευκαιρίας για την επίλυση του ονοματολογικού», τονίζει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε αποκλειστική του δήλωση στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα».

Στη δήλωσή του, ο κ. Τσίπρας προαναγγέλλει τις αναγκαίες αποφάσεις «ώστε να δικαιώσουμε τον ρόλο της Ελλάδας ως ηγετικής δύναμης στα Βαλκάνια αλλά και ως πυλώνα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή», ενώ κάνει λόγο για μια «πρόκληση οικονομική αλλά και γεωπολιτική».

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός ασκεί κριτική στη Νέα Δημοκρατία, την οποία κατηγορεί για αμήχανη και ανεύθυνη στάση, στο πλαίσιο της οποίας δεν αναγνωρίζει μεταξύ άλλων ούτε και «τη θετική παρακαταθήκη του Βουκουρεστίου το 2008».

Ολόκληρη η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα έχει ως εξής:

«Το 2018 είναι μια σημαντική χρονιά για την Ελλάδα, όχι μόνο γιατί έπειτα από οκτώ ολόκληρα χρόνια, επιτέλους, βγαίνουμε από τα μνημόνια, αλλά και γιατί ανοίγει ταυτόχρονα ένα σημαντικό παράθυρο ευκαιρίας για την επίλυση του ονοματολογικού.

Είμαι πεπεισμένος ότι έχει έρθει πλέον η ώρα να πάρουμε τις αναγκαίες αποφάσεις, ώστε να δικαιώσουμε τον ρόλο της Ελλάδας ως ηγετικής δύναμης στα Βαλκάνια αλλά και ως πυλώνα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.

Πρόκειται για μια πρόκληση οικονομική αλλά και γεωπολιτική. Η Ελλάδα, τόσο στην οικονομία όσο και στην εξωτερική πολιτική, πρέπει να εμπεδώσει μια νέα δυναμική φυσιογνωμία. Αυτή μιας σύγχρονης δημοκρατικής χώρας, που επενδύει στην ανάπτυξη, την ειρήνη και την οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Μιας χώρας που προοδεύει και λύνει προβλήματα.

Η κυβέρνηση έχει και τη βούληση αλλά και την ικανότητα να εγγυηθεί αυτή την πορεία.
Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, προσώρας, κρατά μια αμήχανη και ανεύθυνη στάση. Δεν αναγνωρίζει τις ιστορικές της ευθύνες για τη μη επίλυση του προβλήματος, ταυτόχρονα όμως ούτε και τη θετική παρακαταθήκη του Βουκουρεστίου το 2008.

Ελπίζω, σύντομα θα κατανοήσουν ότι ένα εθνικής σημασίας ζήτημα δεν προσφέρεται για μικροκομματικά παιχνίδια, ώστε, αν υπάρξει προοπτική λύσης, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ευρύτατης κοινοβουλευτικής συναίνεσης».

Μητσοτάκης: Δεν έχω ακούσει την επίσημη θέση της κυβερνητικής πλειοψηφίας

Την ίδια ώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσω συνέντευξής του στο Capital.gr κατηγορεί την κυβέρνηση για διγλωσσία, δείχνοντας προς την πλευρά του Πάνου Καμμένου.

Όπως τόνισε μεταξύ άλλων ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «Θα πρέπει να γνωρίζουμε ποια είναι η επίσημη θέση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει τίποτα τέτοιο. Όταν τοποθετηθεί επίσημα η κυβέρνηση διά του πρωθυπουργού, εκφράζοντας και τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, θα μπορέσουμε κι εμείς να τοποθετηθούμε».

Εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, πάντως, την Πέμπτη, ο υπουργός Άμυνας εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στους χειρισμούς του υπουργού Εξωτερικών, ενώ τόνισε πως ο όρος «Μακεδονία» αποτελεί εθνική θέση που έχει αποφασιστεί από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών.

«Υπάρχουν δύο αποφάσεις σταθμοί για το θέμα του Σκοπιανού. Η μία είναι η απόφαση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή και η απόφαση του Βουκουρεστίου. Θεωρώ ότι οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να συνεχιστούν (...) Ελπίζω η λύση, η οποία θα δοθεί, θα είναι λύση η οποία θα διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα και παράλληλα θα είναι αποδεκτή από το σύνολο του πολιτικού κόσμου», δήλωσε ο Πάνος Καμμένος.

Αισιοδοξία για την πορεία των διαπραγματεύσεων εξέφρασε ο Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος επανέλαβε τη θέση της κυβέρνησης για σύνθετη ονομασία erga omnes.

Κόμματα χωρίς ρόλο;

Όλα τα κόμματα προσπαθούν να κατοχυρώσουν τον χώρο τους και, ει δυνατόν, να τον διευρύνουν. Σε κάθε περίπτωση προσπαθούν να αποδείξουν πως είναι οι αναντίρρητοι εκφραστές ενός σημαντικού αιτήματος για την πλειοψηφία της κοινωνίας...

του Δημήτρη Παπανικολόπουλου (*)

Όλα τα κόμματα -και σίγουρα τα κοινοβουλευτικά- έχουν έναν ρόλο, εκπροσωπούν κάποιους ή κάτι. Αυτό το «κάτι» είναι ο λόγος ύπαρξής τους και/ή αναπαραγωγής τους, το δυνατό τους χαρτί. Σε αυτό άλλωστε καταφεύγουν όταν στριμώχνονται, προκειμένου να υπενθυμίσουν την αξία τους και να εγκαλέσουν τους ψηφοφόρους, που μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι με το κόμμα σε άλλα θέματα. Όλα τα κόμματα προσπαθούν να κατοχυρώσουν τον χώρο τους και, ει δυνατόν, να τον διευρύνουν. Σε κάθε περίπτωση προσπαθούν να αποδείξουν πως είναι οι αναντίρρητοι εκφραστές ενός σημαντικού αιτήματος για την πλειοψηφία της κοινωνίας και επιχειρούν συνεχώς να παρασύρουν τα άλλα κόμματα στον προνομιακό για τα ίδια χώρο πολιτικής αντιπαράθεσης.

Έτσι, η Ν.Δ. θεωρεί πως ο προνομιακός της χώρος είναι η επιχειρηματικότητα και η (εσωτερική και εξωτερική) ασφάλεια, το (μεταλλαγμένο) ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι είναι ο αυθεντικός εκφραστής τού εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και το ικανότερο κόμμα λόγω μακρόχρονης εμπειρίας, το ΚΚΕ πιστεύει πως είναι το μόνο κόμμα των εργαζομένων, η Χ.Α. ότι είναι το μόνο εθνικό κόμμα, ενώ η Ένωση Κεντρώων προσπαθεί να πλασαριστεί ως το κόμμα της Εκκλησίας (και άλλων κενών δαιμονίων). Στο πλαίσιο αυτό διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος και οι κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις.

Δεν προκαλεί εντύπωση ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιτίθενται εν χορώ στην κυβέρνηση, με ανελέητο τρόπο. Αυτό γίνεται πάντα. Εκείνο που ξενίζει κάπως είναι το γεγονός ότι το πράττουν ανεξάρτητα από το περιεχόμενο του εκάστοτε νομοσχεδίου ή κυβερνητικής πρωτοβουλίας, ανεξάρτητα από το αν τελικά συντάσσονται στην ίδια γραμμή ή συμφωνούν επί της αρχής. Η ισοπεδωτική ρητορεία και οι βαριές εκφράσεις που κατ’ εξακολούθηση εκστομίζουν πολιτικοί με αστική ευγένεια (υποτίθεται) έχει στόχο να καταδείξει στους πολίτες ότι αυτό που λένε είναι πέραν πάσης αμφιβολίας αληθές (αλλιώς, γιατί να είναι τόσο έξαλλοι;). Όμως, αν είχαν όντως έτσι τα πράγματα, η συναισθηματική αυτή ένταση θα περίμενε κανείς ότι θα ακολουθούνταν από ανάλογη πολιτική σιγουριά και σταθερά βήματα (και όχι αγωνία και παλινωδίες), από προτάσεις για διαφορετικές πολιτικές (και όχι ετεροπροσδιορισμό που εμπεδώνει την αίσθηση για το ποιος είναι το σημείο αναφοράς της πολιτικής ζωής), από διάθεση να αναδειχθεί ως έχει η κυβερνητική πολιτική (και όχι μέσα από το πρίσμα των fake news).

Στην πραγματικότητα, αν και όλα τα κόμματα δείχνουν σίγουρα για τον ρόλο αυτής της κυβέρνησης στη δεδομένη ιστορική συγκυρία, δεν μπορούν να μην αναγνωρίσουν ότι, προκειμένου να βρει, να διευρύνει ή να αλλάξει τον ρόλο της, αυτή η κυβέρνηση διεκδικεί το προνομιακό πεδίο όλων των κομμάτων, σε έναν αγώνα τύπου «όλα ή τίποτα». Για τον λόγο αυτό η Ν.Δ., γνωστή για την υποστήριξη μιας κρατικοδίαιτης αστικής τάξης και τη διαπλοκή με επιχειρηματικά συμφέροντα, ανησυχεί μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να προσελκύσει επενδύσεις χάρη στην έντονη διπλωματική δραστηριότητά του (σε Κίνα, Ρωσία, Γαλλία, ΗΠΑ) και επιβάλει πιο διαφανή διαχείριση. Για τη δυνατότητα απορρόφησης του ΕΣΠΑ… ο περιορισμένος χώρος της στήλης δεν επιτρέπει να επεκταθώ. Το (μεταλλαγμένο) ΠΑΣΟΚ των υπερκοστολογήσεων των έργων, του τεράστιου πελατειακού συστήματος και της ενδημικής διαφθοράς, καθώς και της ένταξης της χώρας στα Μνημόνια, νιώθει πως όσο ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ικανός να τα βάλει με τις παθογένειες που του κληροδότησε το «σύστημα ΠΑΣΟΚ», τόσο πρέπει να επιμένει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι χειρότερος από τους ίδιους» (και όχι ότι το ΠΑΣΟΚ είναι καλύτερο). Το ΚΚΕ αγωνιά μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ τετραγωνίσει τελικά τον κύκλο και επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, μειώσει αισθητά την ανεργία και χτυπήσει την αδήλωτη εργασία. Οι πατριώτες δεν έχουν λόγο να είναι δυσαρεστημένοι από τους χειρισμούς στα εθνικά θέματα, ενώ οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραδοσιακά δεν προσδοκούν τίποτα από κανένα άλλο κόμμα, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ.

Επομένως, πίσω από τη ρητορεία «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τίποτα» κρύβεται ο φόβος ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ τα διεκδικεί όλα». Και…

(*) Ο Δημήτρης Παπανικολόπουλος είναι πολιτικός επιστήμονας

πηγή: commonality.gr

Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ: «Είναι πλέον καιρός να πάρουμε το μέλλον της Ευρώπης στα χέρια μας»

Με χάρτη πορείας για ανάληψη δράσης και ορισμένα συγκεκριμένα μέτρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υλοποιεί τη δέσμευση που ανέλαβε ο πρόεδρος Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης το 2017 και στην Έκθεση των Πέντε Προέδρων του 2015 για την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης της Ευρώπης. 

Συγκεκριμένα, ο κ. Γιούνκερ δήλωσε: «Μετά από χρόνια κρίσης, είναι πλέον καιρός να πάρουμε το μέλλον της Ευρώπης στα χέρια μας. Η σημερινή ισχυρή οικονομική ανάπτυξη μας ενθαρρύνει να προχωρήσουμε προς τα εμπρός για να διασφαλίσουμε ότι η Οικονομική και Νομισματική μας Ένωση είναι πιο ενωμένη, πιο αποτελεσματική και πιο δημοκρατική, και ότι αναλαμβάνει δράση προς όφελος όλων των πολιτών μας. Τώρα που ο καιρός είναι καλός είναι η καλύτερη στιγμή για να φτιάξουμε την οροφή.»

Η εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) αποτελεί μέσο για την επίτευξη ενός σκοπού: περισσότερες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη, επενδύσεις, κοινωνική δικαιοσύνη και μακροοικονομική σταθερότητα. Το ενιαίο νόμισμα παρέχει στους Ευρωπαίους προστασία και ευκαιρίες, ενώ μια ισχυρή και σταθερή ζώνη του ευρώ είναι ζωτικής σημασίας για τα μέλη της όπως και για το σύνολο της ΕΕ. Έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της ΟΝΕ της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια, αλλά η αρχιτεκτονική της παραμένει ημιτελής. Ο σημερινός χάρτης πορείας αντανακλά τις εναπομένουσες προκλήσεις και χαράσσει τη μελλοντική πορεία.

Μολονότι η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που έπληξε την Ευρώπη δεν ξεκίνησε από τη ζώνη του ευρώ, έφερε στο φως ορισμένες θεσμικές αδυναμίες της. Μετά από δέκα σχεδόν χρόνια, χάρη στις αποφασιστικές προσπάθειες που καταβλήθηκαν σε όλα τα επίπεδα, η Ευρώπη γνωρίζει ισχυρή ανάκαμψη ενώ υπάρχει οικονομική ανάπτυξη σε όλα τα κράτη μέλη. Η ανεργία βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2008. Το οικονομικό κλίμα είναι το πιο ευνοϊκό από το 2000. Επίσης, η υποστήριξη του ενιαίου νομίσματος από τους Ευρωπαίους είναι στο υψηλότερο επίπεδο από την καθιέρωση των χαρτονομισμάτων και των κερμάτων ευρώ.

Το γεγονός αυτό παρέχει μια ευκαιρία για την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης της Ευρώπης. Οι επόμενοι 18 μήνες θα πρέπει να αξιοποιηθούν για να πραγματοποιηθούν τα απαραίτητα επόμενα βήματα, όπως συμφωνήθηκε στο θεματολόγιο των ηγετών.

Εκτός από τον οδικό χάρτη, η σημερινή δέσμη μέτρων περιλαμβάνει τέσσερις κύριες πρωτοβουλίες:

-Πρόταση για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου (ΕΝΤ) το οποίο θα εδράζεται στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ και θα βασίζεται στην καθιερωμένη δομή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Κατά τα τελευταία χρόνια, ο ΕΜΣ έχει διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στη διασφάλιση της σταθερότητας της ζώνης του ευρώ, παρέχοντας βοήθεια στα κράτη μέλη για να ανακτήσουν ή να διατηρήσουν την πρόσβαση στις αγορές κρατικών ομολόγων. Το ΕΝΤ αναμένεται να βασιστεί στην αρχιτεκτονική του ΕΜΣ, με ουσιαστική διατήρηση των υφιστάμενων χρηματοπιστωτικών και θεσμικών δομών του, μεταξύ άλλων όσον αφορά τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα συνεχίσει να συνδράμει τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ που αντιμετωπίζουν χρηματοοικονομικές δυσχέρειες. Επιπροσθέτως, το ΕΝΤ θα παρέχει τον κοινό μηχανισμό ασφαλείας για το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης και θα ενεργεί ως δανειστής έσχατης ανάγκης για να διευκολύνει την ομαλή εξυγίανση των προβληματικών τραπεζών. Προβλέπεται επίσης ταχύτερη λήψη αποφάσεων σε επείγουσες περιπτώσεις και πιο άμεση συμμετοχή στη διαχείριση προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής. Με την πάροδο του χρόνου, το ΕΝΤ θα μπορεί επίσης να αναπτύξει νέα χρηματοδοτικά μέσα, για παράδειγμα να υποστηρίξει πιθανή σταθεροποιητική λειτουργία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο καλούνται να εγκρίνουν την εν λόγω πρόταση έως τα μέσα του 2019.

-Πρόταση για την ενσωμάτωση των ουσιωδών διατάξεων της Συνθήκης για τη Σταθερότητα, τον Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση στο νομικό πλαίσιο της Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη την κατάλληλη ευελιξία που προβλέπεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και έχει προσδιοριστεί από την Επιτροπή από τον Ιανουάριο του 2015. Το 2012, τα 25 συμβαλλόμενα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν νομικά να ενσωματώσουν τις ουσιώδεις διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης στο δίκαιο της Ένωσης πέντε χρόνια μετά την έναρξη ισχύος της, που αντιστοιχεί στην 1η Ιανουαρίου 2018. Αυτό έχει ζητηθεί και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η πρόταση ενσωματώνει στο δίκαιο της Ένωσης τα κύρια στοιχεία της Συνθήκης για την υποστήριξη υγιών δημοσιονομικών πλαισίων σε εθνικό επίπεδο και συνάδει πλήρως με τους ισχύοντες κανόνες που ορίζονται στο πρωτογενές και παράγωγο δίκαιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο καλούνται να εγκρίνουν την εν λόγω πρόταση έως τα μέσα του 2019.

-Ανακοίνωση σχετικά με τα νέα δημοσιονομικά μέσα για μια σταθερή ζώνη του ευρώ εντός του πλαισίου της Ένωσης που προσδιορίζει τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αναπτυχθούν ορισμένοι δημοσιονομικοί μηχανισμοί, ουσιαστικοί για τη ζώνη του ευρώ και το σύνολο της ΕΕ, στο πλαίσιο των υφιστάμενων και μελλοντικών δημόσιων οικονομικών της ΕΕ. Η ανακοίνωση εξετάζει τέσσερις πιθανούς μηχανισμούς: α) παροχή στήριξης στα κράτη μέλη για την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μέσω ενός εργαλείου για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και τεχνικής στήριξης κατόπιν αιτήματος των κρατών μελών· β) ειδικό μηχανισμό σύγκλισης για τα κράτη μέλη που καταβάλλουν προσπάθειες να ενταχθούν στο ευρώ· γ) μηχανισμό ασφάλειας για την Τραπεζική Ένωση, μέσω του ΕΝΤ/ΕΜΣ, που πρέπει να συμφωνηθεί έως τα μέσα του 2018 και να τεθεί σε λειτουργία έως το 2019· και δ) μηχανισμό σταθεροποίησης με σκοπό τη διατήρηση των επιπέδων των επενδύσεων σε περίπτωση μεγάλων ασύμμετρων κραδασμών. Η Επιτροπή θα υποβάλει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες τον Μάιο 2018, στο πλαίσιο των προτάσεών της για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο μετά το 2020. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα κληθούν τότε να εγκρίνουν τις εν λόγω προτάσεις έως τα μέσα του 2019. Για την περίοδο 2018-2020, η Επιτροπή προτείνει επίσης την ενίσχυση του Προγράμματος Στήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων, διπλασιάζοντας τη διαθέσιμη χρηματοδότηση για δραστηριότητες τεχνικής συνδρομής που θα φθάσει το ποσό των 300 εκατ. ευρώ έως το 2020. Επίσης, η Επιτροπή προτείνει τη δοκιμή του νέου εργαλείου υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων σε πιλοτικό στάδιο. Για τον σκοπό αυτόν, προτείνει στοχευμένες αλλαγές στον κανονισμό περί κοινών διατάξεων που διέπει τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία (ΕΔΕΤ), ώστε να αυξήσει τις δυνατότητες να χρησιμοποιείται μέρος του αποθεματικού επίδοσης για την υποστήριξη συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο καλούνται να εγκρίνουν τις δύο τελευταίες προτάσεις το 2018.

-Ανακοίνωση που προσδιορίζει τα πιθανά καθήκοντα Ευρωπαίου Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος θα έχει ρόλο Αντιπροέδρου της Επιτροπής και προέδρου της Ευρωομάδας, όπως προβλέπεται από τις ισχύουσες Συνθήκες της ΕΕ. Η νέα αυτή θέση, συνδυάζοντας τις υφιστάμενες αρμοδιότητες και τη διαθέσιμη εμπειρογνωσία, αναμένεται να ενισχύσει τη συνεκτικότητα, την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και τη δημοκρατική λογοδοσία στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής για την ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ, με πλήρη σεβασμό στις εθνικές αρμοδιότητες. Εάν επιτευχθεί κοινή συμφωνία σχετικά με τον ρόλο του υπουργού έως τα μέσα του 2019, θα είναι δυνατή η δημιουργία αυτής της θέσης στο πλαίσιο της σύνθεσης της επόμενης Επιτροπής. Η Ευρωομάδα θα μπορούσε επίσης να αποφασίσει να εκλέξει τον υπουργό ως πρόεδρό της για δύο διαδοχικές θητείες, προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι δύο θητείες.

Η σημερινή δέσμη μέτρων δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο βήμα της διαδικασίας για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης της Ευρώπης, που αποτελεί μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες για την Επιτροπή του Προέδρου Γιούνκερ, όπως ορίζεται στις πολιτικές κατευθύνσεις του, στην Έκθεση των Πέντε Προέδρων και στα έγγραφα προβληματισμού για τηνΕμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και για το Μέλλον των Οικονομικών της ΕΕ. Οδηγός όλων των μεταρρυθμίσεων που έχουν αναληφθεί μέχρι τώρα είναι η ανάγκη να συνδυαστεί η αλληλεγγύη και η ευθύνη σε όλα τα επίπεδα, πράγμα που αποτελεί επίσης βασική προτεραιότητα της σημερινής δέσμης.

«Πνέει ούριος άνεμος για την Ευρώπη» όχι μόνο όσον αφορά τις οικονομικές επιδόσεις, αλλά και όσον αφορά την εμπιστοσύνη των πολιτών στο ενιαίο νόμισμα. Σύμφωνα με νέο έκτακτο Ευρωβαρόμετρο για τη ζώνη του ευρώ, που δημοσιεύτηκε σήμερα, το 64% όσων απάντησαν δηλώνουν ότι το ευρώ είναι καλό για τη χώρα τους.
insider.gr

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συγκαλείται εκτάκτως την Παρασκευή για την Ιερουσαλήμ

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών θα συνεδριάσει εκτάκτως το απόγευμα τις Παρασκευής για να συζητήσει για τη μονομερή αναγνώριση από τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, γνωστοποίησε η προεδρία του οργάνου, την οποία ασκεί τον τρέχοντα μήνα η Ιαπωνία.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας θα αρχίσει τη συνεδρίασή του συζητώντας άλλα θέματα περί τις 17:00 και το θέμα της Ιερουσαλήμ θα εξεταστεί κατόπιν, διευκρίνισαν διπλωματικές πηγές.

Το αίτημα να συγκληθεί εκτάκτως το ΣΑ και να το ενημερώσει δημόσια ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες υποβλήθηκε νωρίτερα από τις διπλωματικές αποστολές οκτώ κρατών μελών του, της Βολιβίας, της Αιγύπτου, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Σενεγάλης, της Σουηδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ουρουγουάης, διευκρίνισαν διπλωμάτες.

 Ο Τραμπ ανέτρεψε την πολιτική που ασκούσαν επί δεκαετίες οι ΗΠΑ την Τετάρτη, προκαλώντας αγανάκτηση στους Παλαιστίνιους κι αψηφώντας τις προειδοποιήσεις πως θα πυροδοτήσει αναταραχή στη Μέση Ανατολή.  «Ο ΟΗΕ έχει δώσει στην Ιερουσαλήμ ένα ειδικό νομικό και πολιτικό καθεστώς, που το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει προτρέψει τη διεθνή κοινότητα να σεβαστεί. Αυτός είναι ο λόγος που πιστεύουμε ότι το Συμβούλιο πρέπει να εξετάσει αυτό το θέμα κατεπειγόντως», εξήγησε ο αναπληρωτής πρεσβευτής της Σουηδίας στα Ηνωμένα Έθνη, ο Καρλ Σκάου.

Μια απόφαση του ΣΑ του ΟΗΕ που υιοθετήθηκε τον Δεκέμβριο του 2016 υπογράμμιζε ότι ο Οργανισμός «δεν θα αναγνωρίσει καμιά αλλαγή των γραμμών της 4ης Ιουνίου 1967», κάτι που συμπεριλάμβανε «την Ιερουσαλήμ», πέρα από «αυτές που θα συμφωνηθούν από τα μέρη μέσω διαπραγματεύσεων». Η απόφαση αυτή είχε εγκριθεί με 14 ψήφους υπέρ και την αποχή της κυβέρνησης του τέως προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, που αψήφησε τις σθεναρές πιέσεις του Ισραήλ και του Τραμπ η Ουάσινγκτον να ασκήσει το βέτο της.

Μετά την ομιλία του Τραμπ την Τετάρτη, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες τόνισε σε δημοσιογράφους: «έχω εκφραστεί με συνέπεια εναντίον μονομερών μέτρων που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την προοπτική της ειρήνης μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων». «Αυτή τη στιγμή της μεγάλης ανησυχίας, θέλω να καταστήσω σαφές ένα πράγμα: δεν υπάρχει εναλλακτική στη λύση των δύο κρατών. Δεν υπάρχει σχέδιο Β», συνέχισε. «Θα κάνω το παν εντός των δυνάμεών μου για να υποστηρίξω (την προσπάθεια) οι ηγέτες των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων να επιστρέψουν σε διαπραγματεύσεις που θα έχουν νόημα», συμπλήρωσε ο Γκουτέρες.

Γερμανία: 3.000 ευρώ στους αιτούντες ασύλου για να επιστρέψουν οικειοθελώς στη χώρα τους

Η Γερμανία προσφέρει χιλιάδες ευρώ στους πρόσφυγες που ζήτησαν άσυλο, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε. Το πρόγραμμα, το οποίο η κυβέρνηση έχει ονομάσει «Η χώρα σου. Το μέλλον σου. Τώρα!» θα διαρκέσει μέχρι τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους και έχει ως στόχο τη χρηματοδότηση της επιστροφής των προσφύγων στις εστίες τους.

Ο κάθε πρόσφυγας ξεχωριστά θα λαμβάνει έως 1.000 ευρώ (αν επιστρέψει οικειοθελώς στο σπίτι του, ενώ οι οικογένειες θα λαμβάνουν έως 3. 000 ευρώ. Η βοήθεια προορίζεται για την επανένταξη όσων έχουν αιτηθεί ασύλου αλλά έλαβαν αρνητική απάντηση από τις γερμανικές αρχές. Οι πρόσφυγες, των οποίων οι αιτήσεις απορρίφθηκαν, θα μπορούν επίσης να  λάβουν επίδομα στέγασης για ένα χρόνο, ώστε να πληρώσουν το ενοίκιο τους, να ανακαινίσουν το σπίτι τους ή να αγοράσουν τον βασικό εξοπλισμό για την κουζίνα ή το μπάνιο.

Στην κορύφωση της προσφυγικής κρίσης το 2015, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δεσμεύθηκε να απελάσεις όσους πρόσφυγες δεν έλαβαν άσυλο, αλλά πάντα «φιλικά». Στην πράξη, αυτό σημαίνει την προώθηση της εθελοντικής επιστροφής.

Εκτός από τα κίνητρα χρηματικής αμοιβής και επιδόματος στέγασης, οι απορριφθέντες μπορούν επίσης να λάβουν οικονομική βοήθεια για το ταξίδι τους και μια εφάπαξ οικονομική βοήθεια για το νέο τους ξεκίνημα.

Περίπου 1,6 εκατομμύρια άτομα ζήτησαν άσυλο στη Γερμανία στο τέλος του 2016, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας. Από το 2014, ο αριθμός των αιτούντων ασύλου αυξήθηκε κατά 851,000 (άνοδος 113%). Στα τέλη του 2016, 872,000 αιτούντες έλαβαν άδεια διαμονής για λόγους ανθρωπιστικής φύσεως. Αλλά για τους περισσότερους αιτούντες άσυλο (600.000), αυτή η αναγνώριση ήταν μόνο προσωρινή. Η Γερμανία απέρριψε το αίτημα ασύλου 158.000 ανθρώπων το 2016.

 Η Γερμανία είναι πολύ πιο γρήγορη στη διεκπεραίωση αιτημάτων ασύλου από όσο οι γειτονικές της χώρες. Στην πραγματικότητα, η Γερμανία είχε επεξεργαστεί περισσότερα αιτήματα ασύλου το πρώτο εξάμηνο του 2017 από ό,τι οι υπόλοιπες 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί. Η συντριπτική πλειοψηφία των αιτούντων ασύλου προέρχονταν από τη Συρία (455,000 άτομα) ενώ μαζί με τους αιτούντες από το Αφγανιστάν και το Ιράκ αποτελούν τις τρεις πρώτες χώρες προέλευσης.
allesgr.de