Εκλογές στην Ιταλία: Η κρίση είναι εδώ! Η κομμουνιστική αριστερά;

Η αποδοκιμασία των πολιτικών της ΕΕ, τόσο γενικά σε ότι αφορά το Σύμφωνο Σταθερότητας και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, όσο και ειδικότερα σε σχέση με τα ήδη εφαρμοζόμενα μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις και τις συντάξεις, κυριάρχησε στη συζήτηση και τελικά σφράγισε και το αποτέλεσμα...


του Παναγιώτη Μαυροειδή (*)

Τα αποτελέσματα των γενικών εκλογών στην Ιταλία την περασμένη Κυριακή, δε θα περάσουν απαρατήρητα: Καθίζηση του κυβερνώντος κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος του Ρέντσι ( μόλις 19% και -6,6% ) και της Φόρτσα Ιταλία του Μπερλουσκόνι (13,5% και -7,6%). Άνοδος του λαϊκίστικου κινήματος των Πέντε Αστέρων (32% και +6,6%) και της ακροδεξιάς Λίγκας του Βορρά (17,7% και +13,5%).

Η αποδοκιμασία των πολιτικών της ΕΕ, τόσο γενικά σε ότι αφορά το Σύμφωνο Σταθερότητας και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, όσο και ειδικότερα σε σχέση με τα ήδη εφαρμοζόμενα μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις και τις συντάξεις, κυριάρχησε στη συζήτηση και τελικά σφράγισε και το αποτέλεσμα. Ακόμη και οι συντηρητικοί και ακροδεξιοί σχηματισμοί τηρούσαν τις αποστάσεις τους, ζητώντας δημαγωγικά «τροποποιήσεις» και «εξαιρέσεις», ακόμη και «κατάργηση» ορισμένων μέτρων. Για αυτό και οι θεματοφύλακες των Βρυξελλών, έκαναν λόγο ευθύς αμέσως για νίκη του …λαϊκισμού. H Ιταλική κοινωνία βράζει, με τα προβλήματα της ανεργίας, της αντιδραστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της μαζικής μετανάστευσης σε άλλες χώρες, της περικοπής των μισθών, της αύξησης της ηλικίας εξόδου στη σύνταξη,  των περικοπών σε παιδεία και υγεία, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, των φασιστικών απειλών, να είναι πολύ οξυμμένα
Το αποτέλεσμα δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει ώστε να φανεί ποιος σχηματισμός και με ποιες συμμαχίες θα εξασφαλίσει πλειοψηφία και θα ηγηθεί της νέας κυβέρνησης, αν και το προβάδισμα ανήκει στη συμμαχία Μπερλουσκόνι, Λέγκας και νεοφασιστών.

Μέσα σε αυτές τις μεγάλες αναταράξεις, εκκωφαντική η απουσία της κομμουνιστικής αριστεράς. Η διάσπαση των Δημοκρατικών «από τα αριστερά» με το σχηματισμό «Ελεύθεροι και Ίσοι», απέσπασε 3,5%, αλλά στην ουσία πρόκειται για ένα σχήμα γέννημα θρέμμα της κυβέρνησης Ρέντσι και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του που καταδικάστηκε περίλαμπρα. Δυστυχώς και κατά βάση προς τα δεξιά…

Ο σχηματισμός «Η εξουσία στο λαό», μέσω του οποίου εκφράστηκε στην ουσία η Κομμουνιστική Επανίδρυση, σε συμμαχία με άλλες αριστερές ομάδες και ακτιβιστές από κοινωνικά κινήματα και κοινωνικά κέντρα, συγκέντρωσε κάτι περισσότερο από 1% (η κρατική τηλεόραση RAI εκτιμάει 1,1%). Ένα άλλο θραύσμα του πρώην Κόμματος Ιταλών Κομμουνιστών (διάσπαση της Επανίδρυσης) το Κομμουνιστικό Κόμμα (αδελφό κόμμα του ΚΚΕ), έλαβε 0,3% και το ρεύμα για μια Επαναστατική Αριστερά (στο ρεύμα του ΕΕΚ) πήρε κοντά στο 0,1%.

Πρόκειται για ένα ακόμη στιγμιότυπο μιας πορείας εκφυλισμού του κομμουνιστικού ρεύματος στην Ιταλία. Από την ίδρυσή της το 1991 η Κομμουνιστική Επανίδρυση, όχι μόνο δεν κατάφερε στοιχειωδώς να δικαιώσει το όνομά της έναντι μιας ανοιχτής μετατροπής του παραδοσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος στο αστικό Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά, αντίθετα, παρέδωσε μαθήματα καιροσκοπισμού, υποταγής στην αστική πολιτική, κυβερνοπληξίας και τελικά αλλεπάλληλων διασπάσεων.

Στήριξε και συμμετείχε δύο φορές σε κυβερνήσεις με τα αστικά κόμματα της «κεντροαριστεράς» (Πρόντι). Μέτρησε περίπου επτά διασπάσεις, ενώ σε λιγότερο από είκοσι χρόνια παρουσίας, κατέβηκε με καμιά δεκαριά ονόματα «ευρύτερων» μετώπων σε εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές.
Στις περασμένες βουλευτικές εκλογές (2013) κατέβηκε με το σχηματισμό «Πολιτική Επανάσταση» και απέσπασε 2,2%, χωρίς να βγάλει βουλευτή.

Στις ευρωεκλογές του 2014 κατέβηκε με τον πρωτότυπο τίτλο συνδυασμού «Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» και εξέλεξε τρεις ευρωβουλευτές, μεταξύ των οποίων και την Ε. Φορένσα, που ήταν μέλος της. Η τελευταία ήταν και η ευρωβουλευτής του Κόμματος Ευρωπαικής Αριστεράς, η οποία μαζί με την Βιόλα Καρόφαλο, εκπρόσωπο του σχηματισμού «Η εξουσία στο λαό», παρουσίασαν σε συνέντευξη τύπου το νέο κόμμα στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Οι πολιτικές θέσεις του σχηματισμού «Η εξουσία στο λαό», περιείχαν πολλές κοινωνικές διεκδικήσεις, αλλά μάλλον με μια αθροιστική κινηματίστικη λογική, χωρίς να διαπνέονται από μια συνολική αντικαπιταλιστική ταξική κατεύθυνση και οποιαδήποτε αναφορά στο σύγχρονο καπιταλισμό και την ανάγκη της ανατροπής του σε μια σοσιαλιστική προοπτική. Η έλλειψη αυτή, όχι μόνο δεν αποκρυβόταν, αλλά αντίθετα προβαλλόταν και ως «πλεονέκτημα» από εκπροσώπους του νεότευκτου σχηματισμού, καθώς με «απλά λόγια» υποτίθεται ότι θα κατάφερναν να μιλήσουν και να γίνουν κατανοητοί «από τους πολλούς».

Οι μεγάλοι πολιτικοί κόμβοι ωστόσο δεν ξεπερνιούνται με αυταπάτες και με απλοϊκά κλισέ. Όσο η κομμουνιστική αριστερά κάνει ασκήσεις μετριοπάθειας και ακρωτηριασμού του ταξικού πολιτικού λόγου, όχι απλά την αριστερή κληρονομιά τη «μαζεύει» ένας θλιβερός Ρέντσι (σήκωσε ιδιαίτερα τον κίνδυνο του φασισμού), αλλά, ακόμη χειρότερα, η μαζική λαϊκή δυσαρέσκεια φουσκώνει τα πανιά λαϊκίστικων ή/και φασιστικών ρευμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το Κίνημα των Πέντε Αστέρων φούσκωσε τα πανιά του με τη δημαγωγία ενάντια στο ευρώ και την ευρωζώνη (τα έχει μαζέψει βέβαια τώρα), «Η εξουσία στο λαό» δεν τολμάει να θέσει θέμα κριτικής και πολύ περισσότερο εξόδου από ευρωζώνη και ΕΕ.

Οι συντάκτες του προγράμματος του νέου σχηματισμού, φαίνεται πως αποδίδουν μεγάλο ρόλο στον πολιτικό συμβολισμό και τη γλώσσα, αποφεύγοντας τις πολιτικές οριοθετήσεις με ταξική και κομμουνιστική αναφορά. Αυτό βέβαια αποδεικνύεται ανέφικτο, καθώς, όπως και να έχει το να ξεκινάει ένα πολιτικό πρόγραμμα μιας αριστερής δύναμης με πρώτο σημείο την υπεράσπιση …του Συντάγματος της Ιταλίας, οπωσδήποτε δύσκολα την τοποθετεί στο αντισυστημικό στρατόπεδο ακόμη και με την πιο ευρεία έννοια.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις διεθνείς αναφορές του νέου σχηματισμού. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πανευρωπαϊκά το αρνητικό υπόδειγμα σε ότι αφορά την καταρράκωση λαϊκών ελπίδων και την δουλική εξυπηρέτηση των αστικών συμφερόντων στην Ελλάδα και των πολιτικών της ΕΕ, η Βιόλα Καρόφαλο σε συνέντευξή της στην εφημερίδα l’antidiplomatico, τον υπερασπίζει δηλώνοντας πως δε θα τον έλεγε «προδότη», χαρακτηρίζει εθνικισμό κάθε στάση αποχώρησης από την ΕΕ,  ενώ παράλληλα πλέκει το εγκώμιο των Εργατικών του Κόρμπιν και (λιγότερο) των Podemos.
 
___________________________________________

(*) Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, είναι κορυφαίο στέλεχος της κομμουνιστικής αριστεράς, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Αττική με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρθρογραφεί στον ιστοχώρο pandiera.gr και άλλες ιστοσελίδες του χώρου..
  πηγή: pandiera.gr

Πόλεμος και αυτοδιαχείριση στη βόρεια Συρία

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι τουρκικές δυνάμεις στο Αφρίν αντανακλούν πιθανώς όρια που έχει θέσει η Μόσχα στον Ερντογάν, αλλά και την κοινωνική πραγματικότητα που επικρατεί στη Ροζάβα, την υπό κουρδική αυτοδιοίκηση περιοχή....


του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (*)

Αυτό το καλοκαίρι θα κυνηγήσουμε άγρια τους «τρομοκράτες και τους υποστηρικτές τους», ανήγγειλε ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, αναφερόμενος στη συνεχιζόμενη εκστρατεία της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων στη Συρία. Ταυτόχρονα δεν έκρυψε την ογκούμενη οργή του για την αμερικανική πολιτική, λέγοντας ότι «μας κάθονται στο στομάχι», οι «τακτικές κωλυσιεργίας των ΗΠΑ. Παρακολουθούμε προσεκτικά (αυτούς που υποστηρίζουν) την τρομοκρατική οργάνωση (PYD). Αν κάποιος σχεδιάζει να ξοδέψει 500 με 550 εκατομμύρια για να υποστηρίξει (τους τρομοκράτες), τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουμε; Να τους ευχηθούμε καλή τύχη;»

Πίσω από τις απειλές ήταν προφανής η αναγνώριση της αδυναμίας να επιτευχθεί νίκη στο Αφρίν, πολύ περισσότερο να επεκταθεί η επιχείρηση στο Μαντζίμπ, όσο σύντομα τουλάχιστο ήλπιζε η Άγκυρα. Σύμφωνα με διπλωματικούς παρατηρητές, οι δυσκολίες αντανακλούν πιθανώς όρια που έχει θέσει η Μόσχα στον Ερντογάν, αλλά και την κοινωνική πραγματικότητα που επικρατεί στη Ροζάβα, την υπό κουρδική αυτοδιοίκηση περιοχή.

H Ρωσία δεν μπορούσε να μην κάνει τίποτα, όταν ο Ρεξ Τίλλερσον ανήγγειλε τη δημιουργία πολιτοφυλακής στη Βόρειο Συρία με αμερικανική υποστήριξη και συμμετοχή των κουρδικών δυνάμεων, αναφέρει υψηλά ιστάμενος Ρώσος παρατηρητής, που επισημαίνει ότι η χώρα του παρακολουθεί εδώ και καιρό με ανησυχία την αμερικανο-κουρδική στρατιωτική συνεργασία. Γενικότερα η συνεργασία των Κούρδων με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ ήταν αναπόφευκτο να μην τους χαρίσει πολλούς φίλους στη Μέση Ανατολή, διευκολύνοντας το έργο των εχθρών τους.

Πηγές προσκείμενες στο κουρδικό κίνημα επιβεβαίωσαν ότι το ανεπίσημο «πράσινο φως» της Μόσχας στην τουρκική επιχείρηση, δόθηκε μόνο όταν απέρριψαν προτάσεις να τεθούν υπό τη διοίκηση του Άσαντ. Όπως δήλωσε στη χθεσινή «Καθημερινή» ο εκπρόσωπος του PYD στην Ευρώπη Ιμπραχήμ Μούσλα, οι Ρώσοι πρότειναν στους Κούρδους να παραδώσουν την διοίκηση όλης της περιοχής στον Άσαντ, κάτι που δεν δέχτηκαν γιατί θα σήμαινε «να εκθεμελιώσουμε τη δημοκρατική, λαϊκή επανάσταση που διεξάγουμε στα εδάφη μας».

Πάντως ήδη, υπό την τουρκική στρατιωτική πίεση, οι Κούρδοι είναι αναγκασμένοι να στραφούν στον Άσαντ για προστασία, αφού «η Δύση δεν μας προστατεύει», δήλωσε υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος τους στη Deutsche Welle.

Ένας παράγοντας που κάνει πολύ δυσκολότερα τα πράγματα για τον τουρκικό στρατό στο Αφρίν, έστω κι αν δεν φαίνεται από μόνος του ικανός να δώσει στους Κούρδους τη νίκη, είναι και η κοινωνική κατάσταση στη Ροζάβα, που της επιτρέπει (σε συμφωνία με τα πάντα επίκαιρα «δόγματα» του Κλαούζεβιτς) να αμυνθεί πολύ καλύτερα από όσο φαντάζονται, όσοι αντιλαμβάνονται τον πόλεμο αποκλειστικά ως υπόθεση «συσχετισμού υλικής δύναμης». Κοινωνική κατάσταση που εμπεριέχει, σε βαθμό δύσκολο να προσδιορισθεί με ακρίβεια, αλλά υπαρκτό, το στοιχείο μιας «κοινωνικής επανάστασης», τουλάχιστο στις απαρχές της.

Οι κουρδικές δυνάμεις δεν περιορίστηκαν να αναλάβουν τον έλεγχο της περιοχής, αλλά οργάνωσαν συλλογικά τον πληθυσμό, μεταξύ άλλων και με την ίδρυση περισσότερων των 140 συνεταιρισμών (κοοπερατίβων), προκειμένου να αναπτυχθεί η κοινοτική οικονομία των περιοχών, συνεταιρισμών που εξουδετέρωσαν την μονοπωλιακή θέση των μεσαζόντων, την κυριαρχία μονοπωλίων και των πληθωρισμό.

Στους συνεταιρισμούς περιλαμβάνονται μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, εταιρείες που τις (αυτό)διαχειρίζονται εργάτες ή καταναλωτές, ακόμα και οικοδομικοί συνεταιρισμοί που τους διαχειρίζονται οι κάτοικοι της περιοχής.

Η δημιουργία συνεταιρισμών στη Βόρειο Συρία έγινε κυρίως ως απάντηση αφενός στον αποκλεισμό της περιοχής, που την οδηγούσε σε ασφυξία, αφετέρου ως απάντηση στις διακυμάνσεις των τιμών της αγοράς, σε συνδυασμό με τους άλλους θεσμούς που δημιούργησε το επαναστατικό κίνημα στη Βόρειο Συρία. Οι κοοπερατίβες αναπτύσσονται, όπως λένε οι πρωταγωνιστές τους, γύρω από την ιδέα της αυτάρκειας και της προσπάθειας υπέρβασης της καπιταλιστικής νοοτροπίας.
__________________________________________

(*) Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Διετέλεσε ειδικός συνεργάτης στο Γραφείο του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου με αντικείμενο της σχέσεις Ανατολής-Δύσης και τον έλεγχο των εξοπλισμών. 
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Μίζες» από Γερμανία σε αξιωματούχους – “πολιτικά κόμματα” για το Μετρό

Στοιχεία για "μίζες" σε αξιωματούχους-"πολιτικά κόμματα" για 2003-2007, απέστειλαν οι γερμανικές αρχές για την υπόθεση Μετρό της Αθήνας.... 


Νέα στοιχεία για χρήματα χέρι-με-χέρι μέσα σε βαλίτσες αλλά και καταβολές βάση κόστους έργου στα "κυρίαρχα πολιτικά κόμματα" απέστειλαν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών οι γερμανικές αρχές σχετικά με την ανάθεση και υλοποίηση σε κοινοπραξία εταιριών, έργων του Μετρό την περίοδο 2003-2007.

Υλικό για δωροδοκίες κρατικών αξιωματούχων και "χορηγίες¨" σε κόμματα που έφθαναν το 7% για κάθε έργο, απέστειλε η γερμανική δικαιοσύνη στην Εισαγγελία που ήδη άσκησε συμπληρωματικές ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος για την υπόθεση της εκτέλεσης και υλοποίησης έργου παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών από την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ στην Κοινοπραξία Συμβούλων Μετρό Ελλάδος.

Από τα νέα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στην Ελλάδα, στα οποία περιλαμβάνονται καταθέσεις στην Γερμανική Δικαιοσύνη , έγγραφα και ηλεκτρονικά αρχεία, προκύπτουν παράνομες πληρωμές που προς το παρόν αγγίζουν το ποσό των 370.000 ευρώ σε κρατικούς αξιωματούχους που τα παρέλαβαν σε βαλίτσες. Επιπλέον όμως προκύπτουν και ενδείξεις ότι η κοινοπραξία τιμολογούσε ποσοστό 5 έως 7 τοις εκατό σε κάθε έργο ως "δωρεά" σε πολιτικά κόμματα "που επικρατούσαν στην πολιτική σκηνή".

Σύμφωνα με τον φάκελο της γερμανικής Δικαιοσύνης, οι καταβολές των χρημάτων φέρονται να γίνονταν από τη γερμανική κρατική εταιρία Σιδηροδρόμων Deutsche Bahn η οποία συμμετείχε στην Κοινοπραξία Συμβούλων Μετρό Ελλάδος με τις εταιρείες Thales -που εμπλέκεται στην δικογραφία για τον εκσυγχρονισμό φρεγατών επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου- , Lahmeyer και ΟΜΕΚ. Η κοινοπραξία είχε αναλάβει έργο για την υλοποίηση του σχεδιασμού και της επίβλεψης των σιδηροδρομικών έργων του μετρό.

Η γερμανική εταιρεία κατά το διάστημα της επίμαχης περιόδου, 2003-2007, είχε αναλάβει τρία έργα, μεταξύ των οποίων και τον σταθμό Ελληνικού του Μετρό. Σύμφωνα με τα στοιχεία που απέστειλαν οι Γερμανοί, οι παράνομες πληρωμές στην Ελλάδα γίνονταν μέσω συγκεκριμένου προσώπου που αναφέρεται με κωδική ονομασία σε κατάθεση που έδωσε στη Γερμανία διευθυντικό στέλεχος των γερμανικών σιδηροδρόμων . Το κατονομαζόμενο πρόσωπο φαίνεται να είχε ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα, πλην όμως τελικά τον έκλεισε καθώς επικράτησαν "οι χέρι με χέρι πληρωμές μετρητών". Όπως παραδέχεται μάλιστα στην κατάθεση του το διευθυντικό στέλεχος της γερμανικής εταιρείας, σε κάθε έργο είχαν "τιμολογήσει ποσοστό 5-7% μίζας για τα πολιτικά κόμματα που κυριαρχούσαν στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας" εκείνη την εποχή. Παράλληλα, οι Γερμανοί φέρονται να πίεζαν τον άνθρωπο που παρέδιδε τα χρήματα, να τους φέρει σε επαφή με αυτούς που έπαιρναν τα χρήματα.

Με βάση τα νέα στοιχεία ασκήθηκε συμπληρωματική ποινική δίωξη από την Εισαγγελία σε βάρος των εκπροσώπων των εταιριών Lahmeyer και ΟΜΕΚ , οι οποίοι ήδη είναι κατηγορούμενοι από τον περασμένο Ιανουάριο για "δωρεές" ύψους 210 χιλιάδων ευρώ.

Οι συμπληρωματικές ποινικές διώξεις αφορούν και πάλι την κατηγορία της ενεργητικής δωροδοκίας και απαγγέλθηκαν σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/50 περί καταχραστών του δημοσίου.

Ο νέος φάκελος διαβιβάστηκε στον ανακριτή Διαφθοράς που ήδη χειρίζεται την υπόθεση προκειμένου να εντοπίσει τους "κρατικούς αξιωματούχους" που έλαβαν χρήματα για την ανάθεση του επίμαχου έργου του Μετρό.

Γερμανία: Η δικαιοσύνη ανοίγει τον δρόμο για απαγόρευση των ντίζελ οχημάτων στις πόλεις

Δικαστήριο έκρινε νόμιμη την υπό όρους απαγόρευση της κυκλοφορίας οχημάτων με κινητήρες ντίζελ στις πόλεις, ανοίγοντας τον δρόμο για τη λήψη αυτού του εξαιρετικά επίμαχου μέτρου...

 
Το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε νόμιμη την υπό όρους απαγόρευση της κυκλοφορίας οχημάτων με κινητήρες ντίζελ στις πόλεις, ανοίγοντας τον δρόμο για τη λήψη αυτού του εξαιρετικά επίμαχου μέτρου στη Γερμανία, πατρίδα της τεχνολογίας αυτής.

Το Δικαστήριο απέρριψε τις προσφυγές των ομόσπονδων κρατών της Βάδης-Βιρτεμβέργης και της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, βυθίζοντας στην αβεβαιότητα εκατομμύρια ιδιοκτητών αυτοκινήτων.
Η απόφαση του δικαστηρίου της Λειψίας αφορά αμέσως τις πόλεις της Στουτγάρδης και του Ντίσελντορφ, που έχουν τη δυνατότητα να θέσουν σε εφαρμογή τέτοια απαγόρευση. Στέλνει επίσης ένα ισχυρό μήνυμα σε εθνικό επίπεδο, καθώς δεκάδες πόλεις ξεπερνούν τα επιτρεπόμενα όρια ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Η απόφαση του Δικαστηρίου προβλέπει προθεσμίες εφαρμογής, εξαιρέσεις για τους βιοτέχνες και σταδιακή εφαρμογή των απαγορεύσεων. Ετσι, στη Στουτγάρδη τα μέτρα δεν μπορούν να τεθούν σε ισχύ πριν από τον Σεπτέμβριο 2019 για τα αυτοκίνητα ντίζελ τύπου Euro 5, που βγήκαν στην αγορά μέχρι το 2015.

«Είναι μία μεγάλη μέρα για την καθαρή ατμόσφαιρα», δήλωσε από τη Λειψία ο επικεφαλής της Ενωσης Προστασίας του Περιβάλλοντος DUH, που έχει πρωτοστατήσει στην εκστρατεία άσκησης πίεσης προς τις τοπικές αρχές για την ενίσχυση των μέτρων αντιμετώπισης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων ντίζελ παλαιότερης τεχνολογίας, δηλαδή όσων δεν ανήκουν στον τύπο Euro 6 «δεν μπορούν να είναι βέβαιοι ότι θα έχουν τη δυνατότητα να κυκλοφορούν στο κέντρο των πόλεων ανά πάσα στιγμή, 365 μέρες τον χρόνο», προειδοποιεί η εταιρεία συμβούλων EY. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, η απόφαση αφορά περισσότερα από δέκα εκατομμύρια οχήματα που κυκλοφορούν στη Γερμανία.

Η DUH έχει προσφύγει κατά πολλών πόλεων για παραλείψεις ως προς την διατήρηση της ποιότητας του αέρα και το Βερολίνο, αρνητικό μέχρι σήμερα στη λήψη μέτρων απαγόρευσης της κυκλοφορίας, απειλείται με κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Περί τις 70 γερμανικές πόλεις παρουσιάζουν αυξημένες τιμές διοξειδίου του αζώτου σε σχέση με τον ετήσιο μέσο όρο των 40 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο αέρα που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ενωση, σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος.

Το Μόναχο, η Στουτγάρδη και η Κολωνία είναι οι πόλεις με την υψηλότερη ατμοσφαιρική ρύπανση.
Για την πανίσχυρη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, η εφαρμογή τέτοιας απαγόρευσης αποτελεί τεράστιο πλήγμα. Και μόνο η προοπτική μίας τέτοιας απόφασης επιτάχυνε την πτώση των πωλήσεων αυτοκινήτων ντίζελ στη χώρα η οποία εφεύρε την τεχνολογία αυτή. Το μερίδιο της στην αγορά πέρασε από το 48% το 2015 στο 29% το 2017.

Το 47% των Γερμανών τάσσεται κατά της απαγόρευσης σε κάθε περίπτωση, ενώ το 25% συμφωνεί με την επιβολή περιορισμένων μέτρων σε περίπτωση υψηλών επιπέδων ρύπανσης και το 20% τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης της κυκλοφορίας τους στην πόλη, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Civey για την εφημερίδα Handelsblatt.

Η απερχόμενη κυβέρνηση της Αγγελα Μέρκελ, η οποία έχει επικριθεί για τις στενές της σχέσεις με την γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είχε πάρει θέση κατά της απαγόρευσης, φοβούμενη την οργή των εκατομμυρίων κατόχων αυτοκινήτων ντίζελ, αλλά και τις αρνητικές επιπτώσεις στις συγκοινωνίες. Εχει συγκροτήσει ταμείο με ένα δισεκατομμύριο ευρώ για να βοηθήσει τις πόλεις να αναπτύξουν το δίκτυο των μέσων μεταφοράς ή τους στόλους των ηλεκτρικών τους οχημάτων.
Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες Volkswagen, Daimler, BMW από την πλευρά τους έχουν αρχίσει την ανανέωση του λογισμικού εκατομμυρίων οχημάτων ντίζελ για τον περιορισμό των ρυπογόνων εκπομπών, στον απόηχο του σκανδάλου της παραποίησης των μετρήσεων των εκπομπών ρύπων της VW και την πριμοδότηση της αγοράς καθαρότερων οχημάτων.

Αυτά τα μέτρα ωστόσο έχουν κριθεί ανεπαρκή.

«Θεωρούμε ότι μία απόφαση υπέρ της απαγόρευσης της κυκλοφορίας θα επιτάχυνε το εκσυγχρονισμό» των εν λόγω οχημάτων, τονίζει η DUH.

Οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν πέσει στα φρένα. Για τον επικεφαλής της Audi Ρούπερτ Στάντλερ, ο εκσυγχρονισμός των λογισμικών αρκεί για τον περιορισμό κατά μέσο όρο κατά 30% των εκπομπών οξειδίου του αζώτου.

Οι πιο ριζοσπαστικές αλλαγές, όπως η εγκατάσταση νέων καταλυτών, δεν θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικές και θα απαιτούσαν τεράστιο χρόνο, δήλωσε σε συνέντευξή του στην Handelsblatt.

Η άποψή του αμφισβητείται πάντως από πολλούς ειδικούς. Ακόμη και από το γερμανικό λόμπι του αυτοκινήτου ADAC που δημοσίευσε μελέτη υπέρ του εις βάθος εκσυγχρονισμού των κινητήρων.
Ομως το μέτρο θα απαιτήσει χρόνια και είναι εξαιρετικά δαπανηρό: θα κοστίσει τουλάχιστον 7,6 δισεκατομμύρια ευρώ , σύμφωνα με τον αναλυτή Αρντ Ελινγκτον της τράπεζας Evercore ISI.

Η έκθεση «ΑΘΩΣ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ» στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας

Τα έργα της έκθεσης είναι αποτέλεσμα ενός επικού φωτογραφικού οδοιπορικού πέντε ετών με αλλεπάλληλα ταξίδια στο Άγιον Όρος από το 2008 μέχρι το 2013. Στο διάστημα αυτό, ο καλλιτέχνης επιχείρησε να σκιαγραφήσει το νοερό πρόσωπο του αθέατου, του απόλυτου και του ιερού...


Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα παρουσιάζει στους Μεγάλους Εκθεσιακούς Χώρους – Αίθουσα Ειρήνης Γ. Κατσίγρα την έκθεση φωτογραφίας «ΑΘΩΣ-ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ» του καταξιωμένου φωτογράφου Στράτου Καλαφάτη, ένα μοναδικό εικαστικό οδοιπορικό στη μοναστική κοινότητα του Αγίου Όρους, διεθνούς ακτινοβολίας. Στα εγκαίνια της έκθεσης που θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 4 Μαρτίου 2018 στις 12:00 μθα παρουσιαστεί για πρώτη φορά και το αναθεωρημένο βιβλίο της ομότιτλης έκθεσης από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ.

Η έκθεση είναι συμπαραγωγή του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας, συνεχίζει το “ταξίδι” της μετά από τη θριαμβική της πορεία στην ελληνική επικράτεια, καθώς και σε μουσεία και εκθεσιακούς χώρους των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών πόλεων, κάνοντας τον δέκατο έκτο σταθμό της στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα.

Τα έργα της έκθεσης είναι αποτέλεσμα ενός επικού φωτογραφικού οδοιπορικού πέντε ετών με αλλεπάλληλα ταξίδια στο Άγιον Όρος από το 2008 μέχρι το 2013. Στο διάστημα αυτό, ο καλλιτέχνης επιχείρησε να σκιαγραφήσει το νοερό πρόσωπο του αθέατου, του απόλυτου και του ιερού, πρισματικές όψεις της χριστιανικής και βυζαντινής παράδοσης που ακτινοβολεί ακόμα, πίσω από ασκητικές μορφές και δοκιμαζόμενες υπάρξεις, μοναστήρια και σκήτες, σκληρά τοπία και οργιώδεις λόχμες.

Με καράβια, μουλάρια και σκληρές πεζοπορίες, σε μονές, κελιά, σπηλιές και μικρά ησυχαστήρια, ο καλλιτέχνης εισχώρησε στο παρασκήνιο μιας χιλιόχρονης καθημερινότητας και μετείχε μυητικά στις ιεροπραξίες μιας άφθαρτης και ζώσας παράδοσης. Ο φακός του διαπερνά το προφανές, γλιστρά πίσω από τα μετωπικά πορτραίτα, πέρα από τις ευρυγώνιες λήψεις και τα νυχτερινά τοπία και αγγίζει θραυσματικά τη νυν και αεί ουσία του Ενός. Αναζητά την «ψίχα» και το «μεδούλι» προσώπων και πραγμάτων κάτω από την επιφάνεια του υπερκορεσμένου χρώματος και του σκληρού contrast που παράγει ένα σχεδόν αναγεννησιακό chiaroscuro και αποκαλύπτει την πλούσια χρωματική παλέτα πίσω από το αυστηρό μονοχρωματικό μαύρο των μοναχών.

Η ρήξη της αληθοφάνειας μέσα από ένα ιδιαίτερο ποπ αρτ φωτογραφικό ύφος, συνάδει με τη σύνθεση των αντιθέτων που συναντά κανείς στην Αθωνική Πολιτεία: ευαισθησία και αυστηρότητα, έσω πλούτος και υλική πενία, αγάπη και νόμος, ψηφίδες μιας πατερικής διδασκαλίας που οδηγεί εν τέλει τους πιστούς της στην κατάκτηση της μερίδας του λέοντος, το ελάχιστον.

Ο κυρίαρχος θεματικός άξονας της έκθεσης είναι τα πορτραίτα, κυρίως μοναχών αλλά και μαθητών της Αθωνιάδος Σχολής. Δε λείπουν και πορτραίτα εργαζομένων στο Άγιον Όρος, όπως και κάποιων επισκεπτών. Υπάρχει επίσης ενότητα αφιερωμένη στο τοπίο και την αρχιτεκτονική ενώ μία ακόμη είναι αφιερωμένη στις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινότητας.

ΠτΔ: Πραγματικός «εχθρός» της ευρωζώνης ο κίνδυνος από την κρίση χρέους

Η ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, που έκανε κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του 3ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών...


Η ευρωζώνη πρέπει να κατανοήσει ότι σήμερα ο πραγματικός «εχθρός» της δεν είναι τόσο το έλλειμμα, όσο το χρέος. Και η διασφάλιση της από τον κίνδυνο της κρίσης χρέους δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν αλλάξει, το ταχύτερο δυνατό, η ως τώρα ακολουθούμενη πολιτική αυστηρής λιτότητας που, νομοτελειακώς, συρρικνώνει το ΑΕΠ των κρατών-μελών της ευρωζώνης και επιδεινώνει, εξίσου νομοτελειακώς, την κρίση χρέους, επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, στη διάρκεια της ομιλίας που έκανε κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του 3ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.

«Ή η ευρωζώνη θ΄ αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την παγκόσμια κρίση χρέους ή, στην αντίθετη περίπτωση, θα βρεθεί μπροστά στον κίνδυνο αποσάρθρωσής της» είπε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τόνισε πως ήρθε η ώρα οι εταίροι μας να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, καθώς «η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, ακόμη και για λάθη που δεν της αναλογούν».

Μείωση του χρέους με ρήτρα ανάπτυξης (πρόταση Μακρόν)


Προς την κατεύθυνση αυτή και σε ό,τι αφορά τη λήψη των μακροπρόθεσμων πλέον μέτρων ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, ο κ. Παυλόπουλος σημείωσε ότι πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη η πρόταση του Προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, η οποία συνδέει την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους της Ελλάδας με μια «ρήτρα ανάπτυξης». Κι αυτό γιατί, όπως είπε, «η ρήτρα ανάπτυξης αλλάζει τη λογική της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, βάσει της οποίας η αποπληρωμή του γινόταν ανεξαρτήτως του ρυθμού ανάπτυξης του ΑΕΠ, δηλαδή χωρίς να λαμβάνεται υπόψη αν η χώρα καταγράφει ρυθμούς ανάπτυξης που υπολείπονται του προβλεπόμενου στόχου».
«Η λογική Μακρόν εκκινεί από την παραδοχή, ότι ο πιο βιώσιμος τρόπος αντιμετώπισης του χρέους περνά, πρωτίστως, μες΄ από την τόνωση των ρυθμών ανάπτυξης» υπογράμμισε.

Προτάσεις για τη θωράκιση της ευρωζώνης


Για τη θωράκιση της ευρωζώνης έναντι της κρίσης χρέους, ο κ. Παυλόπουλος διατύπωσε τρεις προτάσεις που, όπως είπε, αποτελούν σχεδόν μονόδρομο:

   1. Θεσμική ολοκλήρωση του status του Eurogroup, τόσον ως προς τη δομή του όσο και ως προς την λήψη των αποφάσεών του.
   2. Θεσμική μετατροπή του ΕΜΣ σε πραγματικό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.
   3. Θεσμική θωράκιση της ΕΚΤ με τα κατάλληλα μέσα, ώστε αφενός ν΄ αποκτήσει τις αρμοδιότητες ελέγχου του συνόλου του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Και, αφετέρου, ν΄ αποκτήσει τα κατάλληλα δημοσιονομικά εργαλεία -με κορωνίδα μια μορφή «ευρωομολόγου»- ώστε, όπως όλες οι πραγματικές Κεντρικές Τράπεζες, ν' αμύνεται αποτελεσματικώς εναντίον κάθε μορφής κρίσης χρέους.

Παγκόσμια κρίση χρέους


«Η σοβούσα παγκόσμια κρίση χρέους συνιστά, μάλλον, την μεγαλύτερη πρόκληση για την ευρωζώνη από τότε που δημιουργήθηκε και, επιπροσθέτως, υπό τους όρους που δημιουργήθηκε» είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και σημείωσε πως η «η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται μπροστά σε μια τεραστίων διαστάσεων κρίση χρέους και τα στοιχεία είναι, κυριολεκτικώς, εφιαλτικά»: Το παγκόσμιο χρέος έχει φθάσει -και μάλιστα με τάσεις αύξησης υπό όρους γεωμετρικής προόδου- κοντά στο 330% του παγκόσμιου ΑΕΠ, αγγίζοντας τα 230 τρισ. δολάρια. Τη μερίδα του λέοντος -περίπου τρία τέταρτα- του χρέους αυτού κατέχουν τα κράτη και οι επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων φυσικά σ' αυτές των τραπεζών.

«Το ως άνω σενάριο γίνεται ακόμη πιο δυσοίωνο εκ του ότι, επειδή οι αποδόσεις ως ποσοστό συρρικνώνονται, ενισχύεται ραγδαία η ροπή προς επικίνδυνες κερδοσκοπικές τοποθετήσεις. Αρκεί να σημειωθεί εδώ ότι η ονομαστική αξία των παραγώγων -του πιο χαρακτηριστικού δείγματος παρακεκινδυνευμένης κερδοσκοπικής τοποθέτησης- παγκοσμίως ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ύψος των 550 τρισ. δολ. (notional amount) περίπου, αγγίζοντας το υπερδιπλάσιο του παγκόσμιου χρέους και το υπερεπταπλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ» επισήμανε ο κ. Παυλόπουλος.

Η κρίση χρέους στην ευρωζώνη


Για την ευρωζώνη τόνισε ότι ο μέσος όρος του χρέους στην αυξάνεται δραματικά. «Για του λόγου το ασφαλές, προ κρίσης, ήτοι το 2008, ο μέσος όρος του χρέους της ευρωζώνης βρισκόταν στο 68,6%, ενώ στις αρχές του 2017 (α΄ τρίμηνο) το χρέος έφθασε στο 89,5%».

«Με αυτά τα δεδομένα καθίσταται προφανές ότι, εντός ευρωζώνης, η αδιαμφισβήτητη κρίση ελλείμματος, που "ενδημούσε" ως το 2008, αντιμετωπίζεται μεν, αλλά μ' έναν τρόπο -για την ακρίβεια, με τον τρόπο της πολιτικής αυστηρής λιτότητας- που οδηγεί στην, αυτόθροη σχεδόν, μετατροπή της σε κρίση χρέους», προσέθεσε.

Απειλητικές πτυχές της παγκοσμιοποίησης

Ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε στην παγκοσμιοποίηση, παρατήρησε πως εκτός από τα θετικά υπάρχουν και οι «αρνητικές και άκρως απειλητικές για το μέλλον της Ανθρωπότητας, πτυχές της» και συνέχισε: «Από τις πτυχές αυτές, εκείνες που πρέπει ν΄ αναδειχθούν, ιδίως σήμερα, είναι από τη μια πλευρά η ταχύτατη -και, σχεδόν, με γεωμετρική πρόοδο- διεύρυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων μεταξύ κρατών παγκοσμίως. Και, από την άλλη πλευρά, η εξίσου ταχύτατη διόγκωση του παγκόσμιου χρέους, η οποία πλήττει με μεγαλύτερη ένταση τις οικονομικώς αδύναμες χώρες που, ακριβώς λόγω της δομής της οικονομίας τους, δεν μπορούν να διαχειρισθούν το χρέος το οποίο αναλογεί στην καθεμιά τους. Οι ως άνω αρνητικές πτυχές της Παγκοσμιοποίησης έχουν τόσο μεγαλύτερη σημασία, όσο οι επιπτώσεις τους, όπως αποδεικνύει η παγκόσμια συγκυρία, μπορούν να θέσουν -αν δεν έχουν θέσει ήδη- σε κίνδυνο ακόμη και την παγκόσμια ειρήνη».

Ανεξέλεγκτη η δράση των αγορών - Μεθοδεύσεις στοιχηματικού χαρακτήρα


Όπως είπε ο κ. Παυλόπουλος, «όλες οι σοβαρές οικονομικές αναλύσεις στην εποχή μας συγκλίνουν ως προς το ότι μια από τις βασικές αιτίες, που οδήγησαν και οδηγούν, σχεδόν νομοτελειακώς, στην εμφάνιση αλλά και στην διαιώνιση την κρίση χρέους παγκοσμίως, είναι η ανεξέλεγκτη δράση, σε παγκόσμια κλίμακα, αγορών με τεράστια οικονομική ισχύ, οι οποίες μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να επηρεάσουν καθοριστικώς το κόστος δανεισμού κάθε χώρας σ΄ όλον τον Πλανήτη, ιδίως δε το κόστος δανεισμού χωρών που, εξαιτίας της ιδιοσυστασίας της οικονομίας τους, είναι περισσότερο εκτεθειμένες και ανυπεράσπιστες έναντι αυτών των οικονομικών κολοσσών. Την ως άνω δύναμη -και την αντίστοιχη κατά τ΄ ανωτέρω αρνητική επιρροή- των αγορών καθιστά εφικτή το ότι, όπως σημειώθηκε, δρουν ανεξέλεγκτα, κάτι που εξηγεί ευχερώς τόσο το ότι είναι υπέρμαχοι μιας στρατηγικής οικονομικής "απορρύθμισης" παγκοσμίως. Όσο και το ότι, επέκεινα, με βάση την "απορρύθμιση" μπορούν, για την επίτευξη των στόχων τους, να κάνουν ευρύτατη χρήση πολύμορφων "παραγώγων", ήτοι, ουσιαστικώς, ευρεία χρήση μεθοδεύσεων "στοιχηματικού" τύπου».

* Πριν από την ομιλία, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συναντήθηκε στους Δελφούς με την αναπληρώτρια γενική γραμματέα του ΝΑΤΟ Ρόουζ Γκοτμέλερ, παρουσία του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, ναύαρχου Ευάγγελου Αποστολάκη, και συζήτησαν για τις διεθενίς εξελίξεις.
πηγή: ΕΠΕ-ΜΠΕ