Μαρία Καραμεσίνη: Κάτω από 18% η ανεργία στο τέλος του 2018

Την εκτίμηση ότι το ποσοστό της ανεργίας ενδέχεται να πέσει και κάτω από το 18% στο τέλος του έτους, εξέφρασε η διοικήτρια του ΟΑΕΔ, Μαρία Καραμεσίνη...

 

Την εκτίμηση ότι το ποσοστό της ανεργίας ενδέχεται να πέσει και κάτω από το 18% στο τέλος του έτους, εξέφρασε η διοικήτρια του ΟΑΕΔ, Μαρία Καραμεσίνη.

Μιλώντας σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη, επεσήμανε ότι με έναν προβλεπόμενο ρυθμό ανάπτυξης για φέτος της τάξης του 2,5%, είναι πιθανό να καταγραφεί μείωση της ανεργίας μεταξύ 3 και 4 μονάδων το 2018.

«Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, όπως ανέφερε η κ. Καραμεσίνη, τον Νοέμβριο του 2017 το ποσοστό της ανεργίας ανερχόταν σε 20,9 %.

Η διοικήτρια του ΟΑΕΔ, σύμφωνα με το kontranews.gr, υπογράμμισε ότι οι κατευθύνσεις που έχουν δοθεί από την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της ανεργίας, είναι κατά προτεραιότητα η καταπολέμηση της μακροχρόνιας ανεργίας και της ανεργίας των νέων, καθώς και η αντιμετώπιση της αδήλωτης, της υποδηλωμένης και της απλήρωτης εργασίας.

Προανακριτική για την Novartis: Αποφασίζουν για έρευνα εις βάθος ή επιστροφή στη Δικαιοσύνη

Σε περιγραφή του νομικού και ερευνητικού πλαισίου εντός του οποίου θα κινηθούν οι εργασίες της προανακριτικής επιτροπής για την Novartis αναμένεται να προχωρήσουν τα μέλη της κατά την σημερινή συνεδρίαση... 

Αναμένονται οι πρώτες κόντρες καθώς η κυβέρνηση φέρεται να επιθυμεί την επιστροφή του φακέλου στην δικαιοσύνη με το σκεπτικό της αναρμοδιότητας - Εις βάθος έρευνα, ζητά η αντιπολίτευση. Σε περιγραφή του νομικού και ερευνητικού πλαισίου εντός του οποίου θα κινηθούν οι εργασίες της προανακριτικής επιτροπής για την Novartis αναμένεται να προχωρήσουν τα μέλη της κατά την σημερινή συνεδρίαση (18:30).

Εν πολλοίς κατά την σημερινή συνεδρίασης αναμένεται να αποσαφηνιστεί αν η πλειοψηφία (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) προτίθεται να πραγματοποιήσει εις βάθος έρευνα ή επιθυμεί να επιστρέψει το φάκελο στην δικαιοσύνη.

Πιο αναλυτικά το κεντρικό ζήτημα που πιθανότατα θα προκαλέσει και την πρώτη εστία ισχυρής τριβής μεταξύ των κυβερνητικών βουλευτών και των μελών της αντιπολίτευσης αποτελεί η «νομική ταυτότητα» των αδικημάτων που περιγράφονται στην πρόταση των 154 βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Η πλειοψηφία φέρεται να επιθυμεί την επιστροφή του φακέλου στην δικαιοσύνη με το σκεπτικό της αναρμοδιότητας. Υποστηρίζει δηλαδή ότι τα αδικήματα της δωροδοκίας – δωροληψίας και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα δεν διαπράχθηκαν κατά την τέλεση των υπουργικών καθηκόντων, δεν εντάσσονται στο άρθρο 86 του Συντάγματος και άρα πρέπει να ερευνηθούν από την τακτική δικαιοσύνη.

Από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση καλεί την κυβέρνηση να εγκαταλείψει τους άστοχους νομικισμούς που στοχεύουν στην διατήρηση της «σκευωρίας» και να προσηλωθεί στις εργασίες της επιτροπής για εις βάθος έρευνα.

Βενιζέλος: Άκυρη κάθε πράξη της Επιτροπής η οποία δεν έχει συσταθεί νόμιμα

Παράλληλα κατά την σημερινή συνεδρίαση αναμένεται να συζητηθεί και η πολυσέλιδη επιστολή του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου με την οποία εγείρει ζήτημα ακυρότητας των εργασιών της επιτροπής.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξηγεί πως στην πρόταση της πλειοψηφίας για σύσταση προανακριτικής που έγινε αποδεκτή από την Ολομέλεια «δεν εξατομικεύονται και δεν προσδιορίζονται καθόλου οι πράξεις ή οι παραλείψεις που θεωρούνται αξιόποινες» ενώ σε άλλο σημείο υπογραμμίζει πως δεν υπάρχει αναφορά στο δικό του πρόσωπο, δεν του αποδίδεται καμία παράλειψη ή πράξη και καταλήγει «Η Επιτροπή σας καλείται να αναπέμψει τη σχετική απόφαση κατά το μέρος που με αφορά. Σε κάθε δε περίπτωση προβάλλω τη σχετική ένσταση και δηλώνω ότι θεωρώ άκυρη κάθε πράξη της Επιτροπή σας η οποία δεν έχει συσταθεί νόμιμα, αλλά κατά παραβίαση του άρθρου 154 παρ.3 εδ. α´ του Κανονισμού της Βουλής».

Παράλληλα, ο . Βενιζέλος επισημαίνει την προβληματική διαδικασία χορήγησης του καθεστώτος προστασίας στους τρεις μάρτυρες ενώ στο τέλος ζητά εκτός από τους συγκεκριμένους μάρτυρες να κληθεί και ο ίδιος προκειμένου να εξηγήσει τις ενστάσεις του.

Κεκλεισμένων των θυρών 

Να σημειωθεί ότι κατά την χθεσινή συνεδρίαση η πλειοψηφία των μελών αποφάσισε πως οι συνεδριάσεις θα διεξαχθούν κεκλεισμένων των θυρών προκειμένου να διαφυλαχθεί η μυστικότητα της διαδικασία. Επίσης, μετά από ψηφοφορία πρόεδρος της προανακριτικής αναδείχθηκε ο κ. Θοδωρής Δρίτσας (ΣΥΡΙΖΑ), αντιπρόεδρος ο κ. Γιώργος Λαζαρίδης (ΑΝΕΛ) και γραμματέας η κυρία Παναγιώτα Κοζομπόλη (ΣΥΡΙΖΑ).

Λοβέρδος: Από το «όλα στο φως» στο «όλα εν κρυπτώ» 

Αντιδρώντας ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος στην απόρριψη του αιτήματος για δημόσιες συνεδριάσεις σχολίασε «Από «το όλα στο φως» στο «όλα εν κρυπτώ» μια κυβερνητική απόφαση δρόμος. Η άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην πρόταση της ΔΗΣΥ, που αποδέχτηκαν Ποτάμι και ΚΚΕ, να υπάρξει δημοσιότητα στις συνεδριάσεις της Επιτροπής για την προκαταρκτική εξέταση πιστοποιεί ένα και μόνο: την πρόθεση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να γίνουν όλα εν κρυπτώ για να προστατεύσουν όλους όσοι συμμετείχαν στην πλεκτάνη».

Βορίδης: Όλα στο φως για να αποκαλυφθεί η σκευωρία 

Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ο κ. Μάκης Βορίδης ζήτησε: «Όλα στο φως προκειμένου να αποκαλυφθεί η σκευωρία της κυβέρνησης». Πιο αναλυτικά η δήλωση του κ. Βορίδη έχει ως εξής: «Προσερχόμαστε σήμερα στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Προκαταρκτικής Επιτροπής που θα εξετάσει το σκάνδαλο Novartis, με ένα καθαρό σκοπό: Όλα στο φως. Θέλουμε πλήρη διερεύνηση της υποθέσεως. Προκειμένου αφ’ενός να αποκαλυφθεί η έκταση και το μέγεθος του ζητήματος εκεί που πραγματικά υπάρχει, αλλά και ταυτόχρονα να αποκαλυφθεί η σκευωρία από κυβερνητικής πλευράς με την κατασκευή δήθεν υπόπτων. Αυτό σημαίνει ότι η Επιτροπή θα ασκήσει πλήρως τις αρμοδιότητές της. Θα εξετάσει μάρτυρες ανάμεσα στους οποίους και τους λεγόμενους “προστατευόμενους”. Και θα κάνει όλες τις ενέργειες που της αναθέτει ο νόμος προκειμένου να φανεί η αλήθεια. Είναι πολύ σημαντικό να μην αφεθούν να σπιλώνονται, με κατασκευασμένες μαρτυρίες αγνώστων μαρτύρων, πολιτικοί οι οποίοι είναι γνωστό ότι ενόχλησαν την Κυβέρνηση. Εκείνο το οποίο λέμε στην κυβερνητική πλειοψηφία, είναι να μην κρυφτούν πίσω από νομικούς τακτικισμούς, αλλά να αφήσουν να διερευνηθεί πλήρως αυτή η υπόθεση και να ασκήσει πλήρως η Βουλή τα καθήκοντά της».
 protothema.gr

Spiegel: H Ελληνική οικονομία ανακάμπτει - Πιο αισιόδοξη η ΕΕ για φέτος

«Aνακάμπτει σημαντικά η ελληνική οικονομία για πρώτη φορά μετά την έναρξη της κρίσης», γράφει το γερμανικό περιοδικο Der Spiegel... 

«Aνακάμπτει σημαντικά η ελληνική οικονομία για πρώτη φορά μετά την έναρξη της κρίσης», γράφει το γερμανικό περιοδικο Der Spiegel τονίζοντας πάντως ότι «η Κομισιόν περίμενε περισσότερα. Αλλά για το τρέχον έτος, μάλιστα, οι προβλέψεις είναι ακόμα πιο αισιόδοξες».

Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει πάντως ότι «για να φτάσει η Ελλάδα στα προ κρίσης επίπεδα θα χρειαστεί ακόμα πολύς χρόνος. Εξάλλου τα βαθιά σημάδια της κρίσης είναι ορατά κυρίως στην αγορά εργασίας, όπου η ανεργία παραμένει ακόμα σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός ελπίζει ότι η Ελλάδα θα μπορέσει με τις δικές της δυνάμεις να δανειστεί από τις αγορές».

Η Die Zeit τονίζει από την πλευρά της ότι «για πρώτη φορά από την παγκόσμια οικονομική και δημοσιονομική κρίση του 2008 – 2009 η ελληνική οικονομία βρίσκεται και πάλι σε πορεία ανάπτυξης- ακόμα και με περιορισμένο ρυθμό στο τέλος του χρόνου. Για το τρέχον έτος οι προσδοκίες είναι πιο αισιόδοξες: Τόσο η Αθήνα όσο και οι Βρυξέλλες υπολογίζουν την ανάπτυξη στο 2,5%. Τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης υπολογίζει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το 2019. Μέχρι η οικονομική ισχύς της Ελλάδας να φτάσει στο επίπεδο προ της κρίσης, θα περάσει στο μεταξύ ακόμα πολύς καιρός: Αυτή τη στιγμή το ΑΕΠ έχει μειωθεί περίπου 25% σε σχέση με το 2008».

Η Die Welt δημοσιεύει δήλωση του οικονομολόγου της Εθνικής Τράπεζας Νίκου Μαγγίνα, ο οποίος τονίζει ότι «το αποτέλεσμα βρίσκεται κάτω από τις επίσημες προβλέψεις, καθώς τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και η Τράπεζα της Ελλάδος υπολόγιζαν σε ποσοστό 1,6%. 
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η εξουσιολαγνεία ως κερκόπορτα

Στο κωμικο-τραγικό μας Ελλαδέξ, το πολιτικό σύστημα έχει αλωθεί από ανθρώπους που κυριολεκτικά νοσούν ανίατη εξουσιομανία. Το νόσημα εξουδετερώνει ακόμα και την ευφυΐα των θυμάτων του... 

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά (*)

Η​ επιφυλλίδα γράφεται σε μέρες που ο ελλαδικός πληθυσμός αγωνιά (για πολλοστή φορά στα τελευταία σαράντα τέσσερα χρόνια), αν η Τουρκία θα αποφασίσει ή όχι την προσάρτηση ελληνικού χώρου, χερσαίου, θαλάσσιου, εναέριου.

Με το ολονύχτιο ψυχόδραμα στη Βουλή για την υπόθεση Novartis, το ελλαδικό πολιτικό σύστημα βεβαίωσε την Τουρκία (επίσης για πολλοστή φορά) ότι μια πολεμική σύρραξή της με την Ελλάδα είναι τελείως περιττή: Ο,τι κι αν ορεχθούν οι Τούρκοι, οτιδήποτε, οι ελλαδίτες πολιτικοί θα τους το παραχωρήσουν οπωσδήποτε, γιατί θα προέχει πάντοτε ο ευτελισμένος μεταξύ τους σκυλοκαβγάς. Μοναδική και απόλυτη σημασία για τους ελλαδίτες πολιτικούς έχει η εξουσία, όχι σε πόση γεωγραφική επικράτεια θα ασκείται.

Ετσι, στο Νταβός 2, ο Ανδρέας Παπανδρέου χάρισε αμαχητί στους Τούρκους την παραίτηση της Ελλάδας από κάθε δικαίωμα ερευνών για πετρέλαιο σε ολόκληρο το Αιγαίο – ακόμα και έξω από τη Σαλαμίνα. Ο Κ. Σημίτης αποδέχθηκε απροσδιοριστία συνόρων («γκρίζες ζώνες») σε ολόκληρο επίσης το Αιγαίο – αδύνατο πια να υψωθεί ελληνική σημαία σε βραχονησίδα. Καραμανλής ο βραχύς χάρισε στην Τουρκία το καθεστώς χώρας υποψήφιας για ένταξη στην Ε.Ε., άνευ όρων – χωρίς καν η Τουρκία να άρει την «απειλή πολέμου».

Και προγενέστερα: Μήπως είχε υπάρξει η παραμικρή αντίδραση του ελλαδικού πολιτικού συστήματος για τον βίαιο αφελληνισμό της Ιμβρου και της Τενέδου, για τη μεθοδική εξάλειψη του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης; Ακούστηκε ποτέ ελλαδική κυβέρνηση να προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για τις προκλητικές παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάννης από την Τουρκία; Χρησιμοποίησε ποτέ ελλαδική κυβέρνηση, ως πολιτικό όπλο, τις διεθνείς διαπραγματεύσεις για αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού και της εθνοκάθαρσης στη Μικρά Ασία και στην Ανατολική Θράκη;

Αυτή η αυτεξευτελιστική, μονιμοποιημένη ως αυτονόητη στάση των ελλαδικών κυβερνήσεων σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ποια αιτιολόγηση μπορεί να έχει; Μάλλον μία και μόνη (και μακάρι να μπορούσε να αμφισβητηθεί): Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα κηδεμονεύονται (συχνά χωρίς προσχήματα) από αλλοδαπές «προστάτιδες» δυνάμεις. Η ελλαδική εξωτερική πολιτική πειθαρχεί (εκβιαστικά ή με ανταλλάγματα) στη στρατηγική «προστασίας» της περιοχής από το ΝΑΤΟ. Σε ποιο ποσοστό οι ελλαδικές κυβερνήσεις παραχωρούν την εθνική κυριαρχία (ή και την εδαφική ακεραιότητα) επειδή το απαιτούν οι στρατηγικές νατοϊκής «προστασίας» και σε ποιο ποσοστό επειδή εξασφαλίζουν έτσι οι ίδιες την εύνοια για παραμονή στην εξουσία, είναι ερώτημα «ταμπού». Το θέτουν μόνο οι ποικίλοι «περιθωριακοί», που δεν λογαριάζονται.

Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε την ανατριχιαστικά εναργή εικόνα ενός παρδαλού γκρουπούσκουλου, που νόμισε ότι, επειδή το ευνόησαν οι συγκυρίες, μπορούσε να παίξει με ακροβασίες «ανεξαρτησίας», πολιτικής αυτονομίας, συλλογικής αξιοπρέπειας – να παίξει θέατρο. Αρκεσε ένας απειλητικός βρυχηθμός σε μία και μόνο νύχτα, για να μετασχηματιστούν οι λεονταρισμοί στην πιο πειθήνια και εξευτελιστική υποταγή που γνώρισε ποτέ κυβέρνηση συμβιβασμένων. Αποδείχθηκε, άλλη μία φορά, πως δεν υπήρχε τσαγανό πίστης σε τίποτα, ούτε καν σε χρεοκοπημένη ιδεολογία. Σταθάκης, Γαβρόγλου, Φίλης, Κοτζιάς, ίδιο πολιτικό κενό με Καμμένο, Χριστοδουλοπούλου, Πολάκη, Κατρούγκαλο, Καρανίκα.

Και αντιπολίτευση σε αυτή τη συμφορά, ποιοι; Σπιθαμιαίοι, που δεν κατορθώνουν ούτε και να ψελλίσουν εναλλακτική πρόταση, συγκεκριμένη ελπίδα αλλαγής στην παιδεία, στη δημόσια διοίκηση, στο ασφαλιστικό, στην υγεία, στη δημόσια ασφάλεια, στον ολοκληρωτισμό της πρωθυπουργικής απολυταρχίας που θέσπισε το παπανδρεϊκό Σύνταγμα του 1985. Νομίζουν ότι ολόκληρη η κοινωνία συγκροτείται από ανεγκέφαλους κάφρους που θέλουν το Κοινοβούλιο να αναπαράγει το γήπεδο, η αντιπολίτευση να εξαντλείται στην τεχνητή έξαψη, στα νευράκια και στις τσιρίδες, σε καταγγελτική μονομανία και ολοκληρωτική απουσία αντιπρότασης.

Στο κωμικο-τραγικό μας Ελλαδέξ, το πολιτικό σύστημα έχει αλωθεί από ανθρώπους που κυριολεκτικά νοσούν ανίατη εξουσιομανία. Το νόσημα εξουδετερώνει ακόμα και την ευφυΐα των θυμάτων του. Φτάνουν άνθρωποι ικανής ευφυΐας να μην καταλαβαίνουν ποιο πειστήριο βεβαιώνει την αθωότητα και ποιο την ενοχή: Οποιος δεν έχει λερωθεί με χρηματοληψία από τη Novartis, ακούει ψύχραιμος τη στημένη συκοφαντία, χαμογελάει συγκαταβατικά και, απαθέστατος, ζητάει να δικαστεί το συντομότερο. Δεν εμφανίζεται πανικόβλητος στο βήμα της Βουλής, με χαμένον εντελώς τον αυτοέλεγχο της αξιοπρέπειας, ξεσπώντας σε διαπληκτισμούς με τον (θλιβερό κατά πάντα) πρόεδρο και αραδιάζοντας πληθωρικά τεκμήρια της αθωότητάς του, αλλά διπλάσιες τις αγοραίες ύβρεις για τους πολιτικούς του αντιπάλους, σε κατάσταση ανεξέλεγκτης εξαλλοσύνης. Η συμπεριφορά προδίδει αδυσώπητα τόσο την αθωότητα όσο και την ενοχή.

Κυκλοφορεί ως φήμη αποφθέγματος του Τουργκούτ Οζάλ και συνιστά, σε κάθε περίπτωση, τετράγωνης λογικής πρόβλεψη: «Τα προβλήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων θα λυθούν από μόνη τη δυναμική των δημογραφικών δεδομένων». Δημογραφική κατάρρευση, το χωριό είδος υπό εξαφάνισιν, ο γλωσσικός εκβαρβαρισμός τεκμήριο αδυσώπητης υπανάπτυξης, παιδεία του χαβαλέ που προγραμματικά ετοιμάζει λούμπεν προλεταριάτο.

Το επίπεδο του ελλαδικού Κοινοβουλίου καθορίζει τον ρεαλισμό των τουρκικών απειλών.

 _____________________________

(*) Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

πηγή: yannaras.gr

Π. Καμμένος: Θέμα που απασχολεί και την ΕΕ η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών (vid)

«Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, σύμμαχος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και τέτοιου είδους επεισόδια λύνονται δια της ειρηνικής οδού και μετά από διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο Ένοπλων Δυνάμεων», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Πάνος Καμμένος..

Το ζήτημα της σύλληψης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία είναι θέμα που απασχολεί και την Ευρωπαϊκή Ένωση τόνισε, από τη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της ΕΕ, στις Βρυξέλλες, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος.

Μετά την επικοινωνία μου με τη Φεντερίκα Μογκερίνι, σήμερα, στο Συμβούλιο Υπουργών Εθνικής Άμυνας Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα θέσω το θέμα της κράτησης των δύο Ελλήνων, των δύο Ευρωπαίων στρατιωτικών σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Τουρκία, ενημέρωσε ο κ. Καμμένος.

Υπογράμμισε ότι η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από την Τουρκία σε ένα παραμεθόριο επεισόδιο, το οποίο συνήθως λυνόταν διά της διαπραγματεύσεως των διοικητών, έχει οδηγήσει ουσιαστικά σε μία εμπλοκή εκ μέρους της Τουρκίας, με την άρνησή του εισαγγελέα της Τουρκίας να αποδεχθεί το αίτημα της ελληνικής πλευράς, οι δύο στρατιωτικοί αυτοί να παραμείνουν στην Τουρκία μέχρι την εκδίκαση της δίκης, αλλά στο προξενείο.

«Είναι θέμα που απασχολεί και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι δύο 'Ελληνες στρατιωτικοί έκαναν περιπολία σε περιοχή που έχουμε παράνομη είσοδο προσφύγων και μεταναστών και δράση διακινητών» επισήμανε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόσθεσε: «Ακολουθώντας συγκεκριμένα στίγματα, τα οποία κατ' αυτούς θα οδηγούσαν σε διακινητές και σε παράνομους μετανάστες, οι οποίοι θα πέρναγαν στη χώρα από εκείνο το σημείο, είχε σαν αποτέλεσμα να περάσουν μέσα στο τουρκικό έδαφος για λίγα μέτρα και εκεί συνελήφθησαν».

«Είναι θέμα που αφορά και τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης- Τουρκίας» συμπλήρωσε, ενημερώνοντας ότι «μετά το πέρας της Συνόδου Υπουργών θα ενημερωθεί και ο αναπληρωτής γραμματέας του ΝΑΤΟ».

«Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, σύμμαχος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και τέτοιου είδους επεισόδια λύνονται δια της ειρηνικής οδού και μετά από διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο Ένοπλων Δυνάμεων» κατέληξε ο κ. Καμμένος.

Εκλογές στην Ιταλία: Η κρίση είναι εδώ! Η κομμουνιστική αριστερά;

Η αποδοκιμασία των πολιτικών της ΕΕ, τόσο γενικά σε ότι αφορά το Σύμφωνο Σταθερότητας και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, όσο και ειδικότερα σε σχέση με τα ήδη εφαρμοζόμενα μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις και τις συντάξεις, κυριάρχησε στη συζήτηση και τελικά σφράγισε και το αποτέλεσμα...

του Παναγιώτη Μαυροειδή (*)

Τα αποτελέσματα των γενικών εκλογών στην Ιταλία την περασμένη Κυριακή, δε θα περάσουν απαρατήρητα: Καθίζηση του κυβερνώντος κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος του Ρέντσι ( μόλις 19% και -6,6% ) και της Φόρτσα Ιταλία του Μπερλουσκόνι (13,5% και -7,6%). Άνοδος του λαϊκίστικου κινήματος των Πέντε Αστέρων (32% και +6,6%) και της ακροδεξιάς Λίγκας του Βορρά (17,7% και +13,5%).

Η αποδοκιμασία των πολιτικών της ΕΕ, τόσο γενικά σε ότι αφορά το Σύμφωνο Σταθερότητας και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, όσο και ειδικότερα σε σχέση με τα ήδη εφαρμοζόμενα μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις, τις απολύσεις και τις συντάξεις, κυριάρχησε στη συζήτηση και τελικά σφράγισε και το αποτέλεσμα. Ακόμη και οι συντηρητικοί και ακροδεξιοί σχηματισμοί τηρούσαν τις αποστάσεις τους, ζητώντας δημαγωγικά «τροποποιήσεις» και «εξαιρέσεις», ακόμη και «κατάργηση» ορισμένων μέτρων. Για αυτό και οι θεματοφύλακες των Βρυξελλών, έκαναν λόγο ευθύς αμέσως για νίκη του …λαϊκισμού. H Ιταλική κοινωνία βράζει, με τα προβλήματα της ανεργίας, της αντιδραστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της μαζικής μετανάστευσης σε άλλες χώρες, της περικοπής των μισθών, της αύξησης της ηλικίας εξόδου στη σύνταξη,  των περικοπών σε παιδεία και υγεία, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, των φασιστικών απειλών, να είναι πολύ οξυμμένα
Το αποτέλεσμα δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει ώστε να φανεί ποιος σχηματισμός και με ποιες συμμαχίες θα εξασφαλίσει πλειοψηφία και θα ηγηθεί της νέας κυβέρνησης, αν και το προβάδισμα ανήκει στη συμμαχία Μπερλουσκόνι, Λέγκας και νεοφασιστών.

Μέσα σε αυτές τις μεγάλες αναταράξεις, εκκωφαντική η απουσία της κομμουνιστικής αριστεράς. Η διάσπαση των Δημοκρατικών «από τα αριστερά» με το σχηματισμό «Ελεύθεροι και Ίσοι», απέσπασε 3,5%, αλλά στην ουσία πρόκειται για ένα σχήμα γέννημα θρέμμα της κυβέρνησης Ρέντσι και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του που καταδικάστηκε περίλαμπρα. Δυστυχώς και κατά βάση προς τα δεξιά…

Ο σχηματισμός «Η εξουσία στο λαό», μέσω του οποίου εκφράστηκε στην ουσία η Κομμουνιστική Επανίδρυση, σε συμμαχία με άλλες αριστερές ομάδες και ακτιβιστές από κοινωνικά κινήματα και κοινωνικά κέντρα, συγκέντρωσε κάτι περισσότερο από 1% (η κρατική τηλεόραση RAI εκτιμάει 1,1%). Ένα άλλο θραύσμα του πρώην Κόμματος Ιταλών Κομμουνιστών (διάσπαση της Επανίδρυσης) το Κομμουνιστικό Κόμμα (αδελφό κόμμα του ΚΚΕ), έλαβε 0,3% και το ρεύμα για μια Επαναστατική Αριστερά (στο ρεύμα του ΕΕΚ) πήρε κοντά στο 0,1%.

Πρόκειται για ένα ακόμη στιγμιότυπο μιας πορείας εκφυλισμού του κομμουνιστικού ρεύματος στην Ιταλία. Από την ίδρυσή της το 1991 η Κομμουνιστική Επανίδρυση, όχι μόνο δεν κατάφερε στοιχειωδώς να δικαιώσει το όνομά της έναντι μιας ανοιχτής μετατροπής του παραδοσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος στο αστικό Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά, αντίθετα, παρέδωσε μαθήματα καιροσκοπισμού, υποταγής στην αστική πολιτική, κυβερνοπληξίας και τελικά αλλεπάλληλων διασπάσεων.

Στήριξε και συμμετείχε δύο φορές σε κυβερνήσεις με τα αστικά κόμματα της «κεντροαριστεράς» (Πρόντι). Μέτρησε περίπου επτά διασπάσεις, ενώ σε λιγότερο από είκοσι χρόνια παρουσίας, κατέβηκε με καμιά δεκαριά ονόματα «ευρύτερων» μετώπων σε εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές.
Στις περασμένες βουλευτικές εκλογές (2013) κατέβηκε με το σχηματισμό «Πολιτική Επανάσταση» και απέσπασε 2,2%, χωρίς να βγάλει βουλευτή.

Στις ευρωεκλογές του 2014 κατέβηκε με τον πρωτότυπο τίτλο συνδυασμού «Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» και εξέλεξε τρεις ευρωβουλευτές, μεταξύ των οποίων και την Ε. Φορένσα, που ήταν μέλος της. Η τελευταία ήταν και η ευρωβουλευτής του Κόμματος Ευρωπαικής Αριστεράς, η οποία μαζί με την Βιόλα Καρόφαλο, εκπρόσωπο του σχηματισμού «Η εξουσία στο λαό», παρουσίασαν σε συνέντευξη τύπου το νέο κόμμα στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Οι πολιτικές θέσεις του σχηματισμού «Η εξουσία στο λαό», περιείχαν πολλές κοινωνικές διεκδικήσεις, αλλά μάλλον με μια αθροιστική κινηματίστικη λογική, χωρίς να διαπνέονται από μια συνολική αντικαπιταλιστική ταξική κατεύθυνση και οποιαδήποτε αναφορά στο σύγχρονο καπιταλισμό και την ανάγκη της ανατροπής του σε μια σοσιαλιστική προοπτική. Η έλλειψη αυτή, όχι μόνο δεν αποκρυβόταν, αλλά αντίθετα προβαλλόταν και ως «πλεονέκτημα» από εκπροσώπους του νεότευκτου σχηματισμού, καθώς με «απλά λόγια» υποτίθεται ότι θα κατάφερναν να μιλήσουν και να γίνουν κατανοητοί «από τους πολλούς».

Οι μεγάλοι πολιτικοί κόμβοι ωστόσο δεν ξεπερνιούνται με αυταπάτες και με απλοϊκά κλισέ. Όσο η κομμουνιστική αριστερά κάνει ασκήσεις μετριοπάθειας και ακρωτηριασμού του ταξικού πολιτικού λόγου, όχι απλά την αριστερή κληρονομιά τη «μαζεύει» ένας θλιβερός Ρέντσι (σήκωσε ιδιαίτερα τον κίνδυνο του φασισμού), αλλά, ακόμη χειρότερα, η μαζική λαϊκή δυσαρέσκεια φουσκώνει τα πανιά λαϊκίστικων ή/και φασιστικών ρευμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το Κίνημα των Πέντε Αστέρων φούσκωσε τα πανιά του με τη δημαγωγία ενάντια στο ευρώ και την ευρωζώνη (τα έχει μαζέψει βέβαια τώρα), «Η εξουσία στο λαό» δεν τολμάει να θέσει θέμα κριτικής και πολύ περισσότερο εξόδου από ευρωζώνη και ΕΕ.

Οι συντάκτες του προγράμματος του νέου σχηματισμού, φαίνεται πως αποδίδουν μεγάλο ρόλο στον πολιτικό συμβολισμό και τη γλώσσα, αποφεύγοντας τις πολιτικές οριοθετήσεις με ταξική και κομμουνιστική αναφορά. Αυτό βέβαια αποδεικνύεται ανέφικτο, καθώς, όπως και να έχει το να ξεκινάει ένα πολιτικό πρόγραμμα μιας αριστερής δύναμης με πρώτο σημείο την υπεράσπιση …του Συντάγματος της Ιταλίας, οπωσδήποτε δύσκολα την τοποθετεί στο αντισυστημικό στρατόπεδο ακόμη και με την πιο ευρεία έννοια.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις διεθνείς αναφορές του νέου σχηματισμού. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί πανευρωπαϊκά το αρνητικό υπόδειγμα σε ότι αφορά την καταρράκωση λαϊκών ελπίδων και την δουλική εξυπηρέτηση των αστικών συμφερόντων στην Ελλάδα και των πολιτικών της ΕΕ, η Βιόλα Καρόφαλο σε συνέντευξή της στην εφημερίδα l’antidiplomatico, τον υπερασπίζει δηλώνοντας πως δε θα τον έλεγε «προδότη», χαρακτηρίζει εθνικισμό κάθε στάση αποχώρησης από την ΕΕ,  ενώ παράλληλα πλέκει το εγκώμιο των Εργατικών του Κόρμπιν και (λιγότερο) των Podemos.
 

___________________________________________

(*) Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, είναι κορυφαίο στέλεχος της κομμουνιστικής αριστεράς, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Αττική με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρθρογραφεί στον ιστοχώρο pandiera.gr και άλλες ιστοσελίδες του χώρου..

  πηγή: pandiera.gr