Ολοταχώς προς το νέο Ψυχρό Πόλεμο

Η δημιουργία ταινιών, όπως το «Κόκκινο Σπουργίτι», καταδεικνύει το ασίγαστο ενδιαφέρον του κοινού για αδίστακτους κατασκόπους, ψυχροπολεμικές κόντρες Δύσης-Ρωσίας και περίτεχνα σχέδια εξόντωσης. Αυτές τις ημέρες, όμως, δεν χρειάζεται κανείς να παραδοθεί στην αγκαλιά ενός κινηματογράφου για να ζήσει τέτοιες συγκινήσεις. Η ήδη τεταμένη σχέση μεταξύ Ρωσίας και Βρετανίας μας οδηγεί ολοταχώς σε ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο.

της Νεφέλης Λυγερού (*)

Η δολοφονική επίθεση με νευροτοξική ουσία σε πρώην Ρώσο διπλό πράκτορα επί αγγλικού εδάφους ήταν η σπίθα που προκάλεσε διπλωματική πυρκαγιά, η οποία απειλεί να κάψει ολοσχερώς τις ήδη προβληματικές σχέσεις Μόσχας-Λονδίνου, επαναφέροντας με πρωτοφανή ένταση το ψυχροπολεμικό κλίμα. Η Τερέζα Μέι αποφάσισε να τραβήξει το σκοινί, κατηγορώντας ανοιχτά τη Μόσχα για την προσπάθεια δολοφονίας του Ρώσου πρώην κατασκόπου.

Η στάση της αυτή βρήκε ιδιαίτερη απήχηση στη βρετανική κοινή γνώμη, η οποία έχει εξοργιστεί από μία πράξη που το Λονδίνο θεωρεί «επίθεση στην εθνική κυριαρχία» και «σαφή παραβίαση των διεθνών κανόνων και συμφωνιών». Η δηλητηρίαση του Σεργκέι Σκριπάλ αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο σ’ ένα έργο που άνοιξε με τον θάνατο του Αλεξάντερ Λιτβινένκο το 2006.

Από τότε μέχρι σήμερα η Βρετανία μετράει 15 νεκρούς. Δεκαπέντε ανεξιχνίαστες δολοφονίες, ή μυστηριώδεις αυτοκτονίες που εξέθεσαν τη Σκότλαντ Γιαρντ, αλλά και την υπηρεσία αντικατασκοπείας MI5. Αυτός είναι και ο λόγος που με άνωθεν εντολή ανοίγουν ξανά οι συνθήκες θανάτου 14 ανθρώπων επί βρετανικού εδάφους για ενδεχόμενη ανάμιξη της Ρωσίας, όπως ανακοίνωσε η Υπουργός Εσωτερικών Άμπερ Ραντ στον απόηχο της υπόθεσης Σκριπάλ. Οι θάνατοι συνέβησαν σε μία περίοδο δεκαετιών και αφορούν ανθρώπους που θεωρούνταν εχθροί του Κρεμλίνου.

Καταφύγιο στη Βρετανία

Το βρετανικό έδαφος, άλλωστε, ήταν πάντα ιδιαίτερα ελκυστικό για όσους Ρώσους είδαν την άνοδο του Πούτιν στην εξουσία σαν απειλή και προτίμησαν τη φυγή τους στη Δύση. Κυρίως πρόκειται για ολιγάρχες που ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς από τον Γιέλτσιν, αλλά για επικριτές του Ρώσου προέδρου. Πολλοί αυτοεξόριστοι έλαβαν την βρετανική υπηκοότητα, αποκαλώντας την Αγγλία «νέα πατρίδα μακριά από τη μητέρα πατρίδα». Είναι κοινό μυστικό, άλλωστε, ότι αρκετοί εξ αυτών συνεργάστηκαν με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.

Από την πλευρά του, το Κρεμλίνο δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Έστησε μεθοδικά δίκτυα πληροφοριών, πιο περίτεχνα απ’ ότι ήταν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αναβιώνοντας την γέφυρα των κατασκόπων. Όσοι Ρώσοι αυτοεξορίζονταν, άλλοι τόσοι κατάσκοποι μετοικούσαν εκεί, κυρίως για να επιβλέπουν τους συμπατριώτες τους. «Είναι πλέον κοινώς αποδεκτό, ότι στο Λονδίνο ζουν περισσότεροι Ρώσοι κατάσκοποι από όσους είχαμε στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου», δήλωσε πρόσφατα στους Times της Νέας Υόρκης ο πρώην επικεφαλής της βρετανικής υπηρεσίας ηλεκτρονικής κατασκοπίας Τζον Μπάιλις.

Τα πρόσφατα γεγονότα αναγκάζουν τη Βρετανία να μην στρέφει πια το κεφάλι από την άλλη. Ο θάνατος του 69χρονου Νικολάι Γκλουσκόφ την περασμένη Τρίτη, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο Γκλουσκόφ ήταν πρώην συνεργάτης του ολιγάρχη Μπόρις Μπερεζόφσκι, ο οποίος αρχικά είχε προωθήσει τον Πούτιν στον Γιέλτσιν και στη συνέχεια έγινε άσπονδος εχθρός του.

Μπαράζ κατηγοριών

Η κόντρα Λονδίνου-Μόσχας έδωσε μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες να συντονιστούν και να σταθούν απέναντι στη Ρωσία. Η κυβέρνηση Τραμπ ακολουθεί προσεκτικά, αλλά δεν πρωταγωνιστεί σ’ αυτό τον κύκλο νεοψυχροπολεμικής αντιπαράθεσης. Από την πλευρά του, ο Πούτιν είναι δεδομένο πως θα ανακοινώσει αντίμετρα, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει σοβαρούς λόγους να ανησυχεί από τις κυρώσεις των Ευρωπαίων. Το γεγονός, μάλιστα, ότι στο μέτωπο της Συρίας έχει αποκτήσει πλεονέκτημα κι ότι έχει φέρει την Τουρκία του Ερντογάν στα νερά του εκ των πραγμάτων δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στη Δύση.

Στις ΗΠΑ, το FBI προειδοποίησε ότι Ρώσοι χάκερ διεξάγουν ευρεία επίθεση στο ηλεκτρικό δίκτυο, στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, στις εγκαταστάσεις αεροπορικής μεταφοράς και σε άλλες υποδομές. Επιπλέον, στην ίδια την αμερικανική πολιτική σκηνή, οι αντίπαλοι του Τραμπ προσπαθούν να τον εμφανίσουν ότι είναι εγκλωβισμένος στον ιστό της ρωσικής αράχνης. Πρόκειται για τη γνωστή ιστορία ότι η Μόσχα είχε παρέμβει στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016 για να βλάψει τη Χίλαρι Κλίντον και, τελικά, να βοηθήσει την αναπάντεχη εκλογή του αντιπάλου της.

Σ’ αυτό το κλίμα εντάσσεται και η δήλωση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος κατηγόρησε τη Ρωσία για προσπάθεια αποσταθεροποίησης. Ανακοίνωσε, επίσης, την πρόθεσή του να συναντηθεί με τον υπουργό Εξωτερικών της Βρετανίας, Μπόρις Τζόνσον τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες για να συζητήσουν το ζήτημα της επίθεσης με τη χρήση νευροτοξικής ουσίας στο βρετανικό έδαφος. Οι συνέπειες, άλλωστε, του ρήγματος Βρετανίας-Ρωσίας επεκτείνονται και στον ενεργειακό τομέα, καθώς η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε πως αναζητεί άλλους προμηθευτές.

Το μόνο σίγουρο, είναι ότι ο πόλεμος αυτός αναμένεται να είναι μακρύς. Η απέλαση 23 Ρώσων διπλωματών από τη Βρετανία, η ακύρωση των επαφών υψηλού επιπέδου με τη Ρωσία είναι μέτρα που δεν «πονάνε» το Κρεμλίνο. Η Μόσχα, άλλωστε, αντέδρασε με ισάριθμες απελάσεις. Αυτό που μπορεί να πλήξει τον Πούτιν είναι αν οι Δυτικοί επιβάλλουν κυρώσεις σε μεγάλες ρωσικές τράπεζες.

__________________________

(*) Η Νεφέλη Λυγερού γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πάντειο πανεπιστήμιο. Μεταπυχιακό για Media και Επικοινωνία από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Μεταπτυχιακό για TV & Film Studies από το πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Επίσης, παρακολούθησε σεμινάρια στη New York Film Academy και στο Lee Strasberg (Actor Studio). Έχει εργασθεί ως βοηθός σκηνοθέτη και ως δημοσιογράφος, στο περιοδικό Κάππα της Καθημερινής, στο περιοδικό Επίκαιρα, συμπαρουσιάστρια σε ραδιοφωνική εκπομπή στο Real FΜ και τελευταία αρθρογράφος στο slpress.gr.  

πηγή: slpress.gr

Δωρεάν θέσεις για ανέργους διαθέτει η Λυρική Σκηνή στις «Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής»

Στο πλαίσιο της κοινωνικής της πολιτικής, η Εθνική Λυρική Σκηνή προσφέρει 300 δωρεάν θέσεις σε ανέργους, στις εκδηλώσεις του πολυδιάστατου φεστιβάλ «Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής», από Πέμπτη 22 Μαρτίου έως Μ. Τρίτη 3 Απριλίου....

Στο πλαίσιο της κοινωνικής της πολιτικής, η Εθνική Λυρική Σκηνή προσφέρει 300 δωρεάν θέσεις σε ανέργους, στις εκδηλώσεις του πολυδιάστατου φεστιβάλ «Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής», από Πέμπτη 22 Μαρτίου έως Μ. Τρίτη 3 Απριλίου, στις 20:30, στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Το θέμα του ετήσιου Φεστιβάλ, που παρουσιάζεται την περίοδο του Πάσχα και επιμελούνται οι Στέφανος Θωμόπουλος, Αλέξανδρος Ευκλείδης, συνδέει μουσική και λατρεία στη διαχρονία: την έκσταση. Από τους θιάσους του Διονύσου στους περιστρεφόμενους δερβίσηδες και από το μέλος και την πολυφωνία έως τον μινιμαλισμό.

Οι «Ημέρες Λατρευτικής Μουσικής» εμβαθύνουν στη σχέση αυτή με μια σειρά από συναυλίες, παραστάσεις μουσικού θεάτρου και performances. Από την παλιά μουσική μέχρι τον αμερικάνικο μινιμαλισμό και από την οθωμανική μουσική μέχρι τον Μπαχ, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι οι: Κυριάκος Καλαϊτζίδης και το συγκρότημα «Εν Χορδαίς», η πιανίστα Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, η μεσόφωνος Λένια Ζαφειροπούλου και ο χορογράφος Τάσος Καραχάλιος, τα piano duo Στέφανος Θωμόπουλος/Πρόδρομος Συμεωνίδης και Χρήστος Σακελλαρίδης/Μπεάτα Πίντσετιτς, ο μουσικός και συνθέτης Θύμιος Ατζακάς και ο χαρισματικός χορευτής και performer Ζίγια Αζάζι, τα συγκροτήματα Dissenso Duo (Γιώργος Σαμοϊλης & Αλέξης Μαστιχιάδης) και MMMD (Νίκος Βελιώτης & ILIOS) και η ηθοποιός, τραγουδίστρια και συγγραφέας Φένια Παπαδόδημα. Αναλυτικότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα στην διεύθυνση www.nationalopera.gr
ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΟΟΣΑ: Πρόοδος για την κοινωνική προστασία, την αγορά ενέργειας, τη φορολογία και τη δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα

Η έκθεση του ΟΟΣΑ, «Economic Policy Reforms 2018: Going for Growth», σημειώνει ότι η Ελλάδα υλοποίησε σε εθνικό επίπεδο το Εισόδημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ενισχύοντας την υποδομή για τον εντοπισμό των δικαιούχων νοικοκυριών και τη μεταβίβαση πόρων....

Η Ελλάδα και η Ιταλία εφάρμοσαν μεγάλα προγράμματα για να ενισχύσουν την κοινωνική προστασία, αναφέρει ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ για τις μεταρρυθμίσεις το 2017 στις χώρες - μέλη του και τις χώρες της G20, η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Η έκθεση (Economic Policy Reforms 2018: Going for Growth) σημειώνει ότι η Ελλάδα υλοποίησε σε εθνικό επίπεδο το Εισόδημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ενισχύοντας την υποδομή για τον εντοπισμό των δικαιούχων νοικοκυριών και τη μεταβίβαση πόρων. Η έκθεση αναφέρει ακόμη ότι η Ελλάδα έκανε πρόοδο στην εφαρμογή της συνολικής μεταρρύθμισης για τη δημόσια διοίκηση που ψηφίστηκε το 2016 και αποσκοπεί στη μείωση των πολιτικών παρεμβάσεων καθώς και στην αύξηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Αναφορικά με την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι η Ελλάδα καθιέρωσε μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην αγορά παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Ο ΟΟΣΑ σημειώνει ότι 15 χώρες έχουν μεταρρυθμίσει πρόσφατα το πτωχευτικό τους σύστημα. «Οι χώρες με τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στον τομέα αυτό είναι η Χιλή, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιαπωνία, η Πορτογαλία και η Σλοβενία», προσθέτει. Τα εμπόδια στην αναδιάρθρωση (χρεών) μειώθηκαν επίσης σε 10 χώρες, ενώ οι μεταρρυθμίσεις σχετικά με το προσωπικό κόστος των χρεοκοπημένων επιχειρηματιών ήταν λιγότερο φιλόδοξες, «με μόνο τη Χιλή, την Ελλάδα και την Ισπανία να προωθούν μεταρρυθμίσεις από το 2010, αναφέρει ή έκθεση.

Αναφορικά με τη φορολογία, η έκθεση αναφέρει ότι η Ελλάδα βελτίωσε τη φορολογική συμμόρφωση και μείωσε, με ισχύ από το 2019, κατά το ένα τρίτο το αφορολόγητο όριο για τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων. Ο ΟΟΣΑ τονίζει ότι σε χώρες - όπως η Ινδία, η Ινδονησία και η Τουρκία, αλλά και η Ιταλία και η Ελλάδα - ο ανεπίσημος τομέας εργασίας (η μαύρη εργασία) παραμένει βασική πρόκληση για την προώθηση της δίκαιης ανάπτυξης. «Η αντιμετώπισή του απαιτεί μεταρρυθμίσεις των επιβαρυντικών ρυθμίσεων για τα προϊόντα και την εργασία, μαζί με την μείωση της φορολογίας της εργασίας των χαμηλά αμειβόμενων εργαζόμενων, όπου αυτή παραμένει υψηλή», προσθέτει.

Αναφερόμενος στις μεταρρυθμίσεις στις χώρες - μέλη του συνολικά, ο ΟΟΣΑ κάνει λόγο για συνέχιση της επιβράδυνσης που είχε παρατηρηθεί την προηγούμενη διετία. «Με βάση την επισκόπηση των δράσεων που υλοποιήθηκαν αναφορικά με τις προτεραιότητες διαρθρωτικών πολιτικών σε αυτή την έκθεση Going for Growth, υπάρχουν λίγες ενδείξεις μίας επικείμενης ενίσχυσης του ρυθμού των μεταρρυθμίσεων. Αν δείχνει κάτι η έκθεση, αυτό είναι μία περαιτέρω επιβράδυνση το 2017 σε σχέση με τον ήδη περιορισμένο ρυθμό που σημειώθηκε τα δύο προηγούμενα χρόνια». «Η επάνοδος υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας προσφέρει έναν παράθυρο ευκαιρίας για να γίνει νέα πρόοδος στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με υψηλότερες πιθανότητες να καρποφορήσουν πιο γρήγορα», προσθέτει η έκθεση.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το κουνούπι και η καμήλα

Η καταστροφή της οικονομίας, ο διεθνής διασυρμός της χώρας, η εφιαλτικών διαστάσεων ανεργία, το ποσοστό του πληθυσμού το βυθισμένο, μέρα - νύχτα, στο μαρτύριο της ανέλπιδης στέρησης. Αλλά και ο αδιάκοπος τρόμος από την κατάλυση κάθε προστασίας του πολίτη, την παρανοϊκή ασυδοσία «μπαχαλάκηδων», ληστρικών συμμοριών αδίστακτων σε κακουργήματα, «αντικρατιστών» που ρημάζουν κάθε βράδυ την πρωτεύουσα και ρεζιλεύουν καθημερινά την αστυνομία, τους νόμους, το τάχα και δικανικό μας σύστημα....

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά (*)

Κρίνουμε τη δημόσια εικόνα των επαγγελματιών της εξουσίας – είναι χρέος μας των πολιτών. Ομως αγνοούμε τι πραγματικά πιστεύουν. Ο δημόσιος λόγος τους (πάντοτε προβλέψιμος, στερεότυπα κοινότοπος) εξαντλείται οπωσδήποτε σε χιλιοειπωμένες γενικότητες, σε αοριστίες. Θέλει να κερδίσει τις εντυπώσεις, όχι να δεσμευθεί σε προτάσεις για τη λύση προβλημάτων. Η γλώσσα που μιλάνε οι επαγγελματίες της εξουσίας μεταγγίζει την παγεράδα ότι δεν πιστεύουν σε τίποτα.

Δεν πιστεύουν πια σε ιδεολογίες: «Ριζοσπάστες» αριστεροί διεθνιστές, συνεπέστατα μηδενιστές, συγκυβερνάνε με ατόφιους δεξιούς που επιμένουν να σταυροκοπιούνται «προς το θεαθήναι». Τάχα και «σοσιαλιστές» συγκυβέρνησαν με τη «Δεξιά» που πριν την έλεγαν «οχιά» και είχαν επαγγελθεί «να της λιώσουν το κεφάλι». Δεν έχουν μπέσα ούτε στα λόγια ούτε στις πράξεις. Αλλάζουν τους αρχηγούς σαν πουκάμισα, αλλά κανένας αρχηγός τους δεν τόλμησε ποτέ επώδυνη, μεταρρυθμιστική αυτοκριτική με πολιτικές συνέπειες.

Η γλώσσα των κομματανθρώπων δεν άλλαξε ούτε στη διάρκεια του εφιάλτη των τελευταίων δέκα χρόνων. Η καταστροφή της οικονομίας, ο διεθνής διασυρμός της χώρας, η εφιαλτικών διαστάσεων ανεργία, το ποσοστό του πληθυσμού το βυθισμένο, μέρα - νύχτα, στο μαρτύριο της ανέλπιδης στέρησης. Αλλά και ο αδιάκοπος τρόμος από την κατάλυση κάθε προστασίας του πολίτη, την παρανοϊκή ασυδοσία «μπαχαλάκηδων», ληστρικών συμμοριών αδίστακτων σε κακουργήματα, «αντικρατιστών» που ρημάζουν κάθε βράδυ την πρωτεύουσα και ρεζιλεύουν καθημερινά την αστυνομία, τους νόμους, το τάχα και δικανικό μας σύστημα. Κι ακόμα, ο συνεχής και διεθνής διασυρμός του ελληνικού ονόματος από την τουρκική, τη σκοπιανή, την αλβανική ιταμότητα – όλα αυτά είναι για τους επαγγελματίες της εξουσίας μόνο αφορμή φτηνιάρικης, κουτοπόνηρης δημοκοπίας.

Ισως δεν υπάρχει άλλη κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα στη χώρα μας που να εμφανίζει τόσα συμπτώματα εξευτελιστικής χρεοκοπίας της ανθρώπινης ποιότητας, τέτοια αναξιοπρέπεια και επίμονο αυτοδιασυρμό, όσο οι «πολιτευόμενοι» και οι τηλεοπτικοί τους νταβατζήδες. Είναι προφανέστατη και οδυνηρότατη η διαπίστωση, αλλά στον γραπτό λόγο πρέπει, έστω ενδεικτικά, να τεκμηριωθεί.

Πρώτο, κατάφωρο και σταθερής μονιμότητας τεκμήριο: ο τρόπος που συγκροτούνται τα κυβερνητικά σχήματα. Η ανάθεση υπουργείου δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη λογική της ειδικής προετοιμασίας, του έγκαιρου κεντρικού προγραμματισμού. Δεν ενδιαφέρει ποιος είναι ο περισσότερο κατάλληλος, ο πιο καλά προετοιμασμένος, ο πιο αποδεδειγμένα αποτελεσματικός στον συγκεκριμένο τομέα. Ολα τα «επιφανή» κομματικά στελέχη είναι κατάλληλα για οποιοδήποτε υπουργείο – και η ιδιότητα του «επιφανούς» είναι συνάρτηση της συχνότητας των τηλεοπτικών εμφανίσεων (αβαθμολόγητης σοβαρότητας) ή της ανεξέλεγκτης εύνοιας του αρχηγού, «αυθέντου και δεσπότου».

Δεύτερο, ακαταμάχητο τεκμήριο αυτεξευτελισμού του πολιτικού μας προσωπικού είναι ο τρόμος του (όχι απλώς φοβία) για το ενδεχόμενο «πολιτικό κόστος» (δηλαδή απώλεια ψήφων) που μπορεί να έχει το οποιοδήποτε πολιτικό ενέργημα. Αυτή η έντρομη έγνοια επιβάλλει την εμμονή στην επανάληψη - συντήρηση των δεδομένων, τον πανικό μπροστά στο ενδεχόμενο της παραμικρής αλλαγής, μεταρρύθμισης, εκσυγχρονιστικής καινοτομίας. Το ενδεχόμενο «πολιτικό κόστος», αυτοί που θα δυσαρεστηθούν, όσοι κι αν είναι, παγιδεύουν κάθε κυβέρνηση στη λογική των «βελτιώσεων», στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, εγκαταλείποντας άλυτα τα πιο βασανιστικά της κοινωνίας προβλήματα. Ποιος να τολμήσει αμερόληπτη κρίση - αξιολόγηση των δημόσιων λειτουργών, ανένδοτη καταξίωση της αριστείας, δηλαδή ρεαλιστική «επανίδρυση του κράτους»;

Τρίτο ενδεικτικό τεκμήριο της βεβαιότητας ότι οι επαγγελματίες πολιτικοί στην Ελλάδα υπηρετούν μόνο μια έντεχνα εξωραϊσμένη ιδιοτέλεια είναι η απροσχημάτιστη υποτέλεια των «κομμάτων εξουσίας» στον «ξένο παράγοντα». Σίγουρα, η λέξη «υποτέλεια» έχει τεράστιο εύρος σημασιών, γι’ αυτό και εύκολα υπηρετεί τη σκόπιμη εμπαθή φημολογία, την προπαγανδιστική ψευδολογία. Παραμένει ωστόσο και προκλητικά επιδεικτική η άρνηση έστω και μιας προσχηματικής φιλοπατρίας, στοιχειώδους έγνοιας για τη συλλογική αξιοπρέπεια των ελληνώνυμων. Η Βουλή των Ελλήνων (άσχετα με το ποιος τότε προήδρευε) εξέδωσε, τον Ιούνιο του 2015, «Προκαταρκτική Εκθεση της (διεθνούς) Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους», που μπορεί να φημολογείται αναξιόπιστη, αλλά η ενδεχόμενη αναξιοπιστία της δεν έχει ώς σήμερα δικαστικά βεβαιωθεί. Και όταν εκκρεμούν καταγγελίες, με όχι τυχαίες υπογραφές, για φρικώδη (στην κυριολεξία) κοινωνικά εγκλήματα, με συνέπειες για τη συνέχεια της ελληνικής παρουσίας στην Ιστορία, το να προτάσσεται σήμερα η κοινοβουλευτική διερεύνηση του περιπτωτικού ξεφαντώματος Novartis είναι υποκρισία ανυπόφορα προκλητική.

Το ίδιο ισχύει και για τις επώνυμες καταγγελίες που περιέχονται στο βιβλίο του Γιάννη Βαρουφάκη «Ανίκητοι ηττημένοι»: Μπορεί ο συγγραφέας να έχει πολιτικά αυτο-εξουδετερωθεί από τον ναρκισσισμό του, όμως οι καταγγελίες συγκεκριμένων εγκλημάτων με επώνυμους αυτουργούς, σχολαστικά τεκμηριωμένες, μένουν δικαστικά αδιερεύνητες ακυρώνοντας κάθε αξίωση εντιμότητας του πολιτικού βίου (άρα συνέχειας ιστορικής του ελλαδικού κρατιδίου).

Βέβαια η ιστορική εξαφάνιση ενός περιώνυμου λαού δεν αποσοβείται με καταγγελίες και δικαστικές ποινές. Ομως η εξαιρετικά επώδυνη συνειδητοποίηση της απειλής από μια «κρίσιμη μάζα» πολιτών μπορεί να γεννήσει απρόβλεπτες ανακατατάξεις. Το ενδεχόμενο μιας τέτοιας έκπληξης υπηρετεί η συχνή, επιτεταμένη επανάληψη της καταγγελίας.

___________________________  

(*) Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

πηγή: yannaras.gr

Με στρατιωτική επέμβαση και στο Ιράκ απειλεί τώρα ο Ερντογάν

Ο Ερντογάν αναφέρθηκε και στο ενδεχόμενο μιας επιχείρησης στο βόρειο Ιράκ, εάν Βαγδάτη δεν ενεργήσει εναντίον των μονάδων του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν - PKK….

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διαβεβαίωσε σήμερα ότι η Τουρκία θα διευρύνει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία σε άλλες πόλεις που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των κουρδικών πολιτοφυλακών, μία ημέρα μετά την κατάληψη του θύλακα της Αφρίν από τις δυνάμεις της Άγκυρας.

«Παίρνοντας χθες τον έλεγχο της πόλης Αφρίν, αφήσαμε πίσω μας το σημαντικότερο στάδιο της επιχείρησης» που ονομάζεται «Κλάδος Ελαίας», δήλωσε ο Ερντογάν.

«Τώρα, μετά την Αφρίν, θα συνεχίσουμε αυτήν την επιχείρηση έως την ολοκληρωτική καταστροφή αυτού του διαδρόμου, που περιλαμβάνει τη Μανμπίτζ, το Άιν αλ Αράμπ, το Ταλ Αμπιάντ, το Ρας αλ Έιν και το Καμισλί» επισήμανε ο Τούρκος πρόεδρος κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας που εκφώνησε στην Άγκυρα.

Η Τουρκία αποκαλεί «τρομοκρατικό διάδρομο» τα εδάφη που τελούν υπό τον έλεγχο των κουρδικών οργανώσεων στη βόρεια Συρία και το Ιράκ κι επεκτείνονται έως την τουρκική μεθόριο.

Ο επικεφαλής του τουρκικού κράτους έχει ήδη διαβεβαιώσει ότι μετά την Αφρίν, οι τουρκικές δυνάμεις κατευθύνονται στο Μανμπίτζ, σε απόσταση περίπου 100 χλμ ανατολικά.

Εντούτοις, μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, καθώς στην περιοχή έχουν αναπτυχθεί εκατοντάδες Αμερικανοί στρατιώτες, που στηρίζουν τους YPG στη μάχη εναντίον των τζιχαντιστών της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναφέρθηκε επίσης σήμερα στο ενδεχόμενο μιας επιχείρησης στο βόρειο Ιράκ, εάν η κεντρική κυβέρνηση στη Βαγδάτη δεν ενεργήσει εγκαίρως εναντίον των μονάδων του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK), το οποίο έχει αεροπορικές βάσεις και στρατόπεδα εκπαίδευσης.

«Εάν σκοπεύετε να το κάνετε, κάντε το. Εάν δεν μπορείτε να το κάνετε, τότε, κάποια νύχτα, εμείς θα μπορέσουμε να εισέλθουμε αιφνιδιαστικά στο Σιντζάρ για να το καθαρίσουμε από το PKK» επισήμανε ο πρόεδρος της Τουρκίας.

«Το έχουμε ήδη πει στην κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ. Εάν αυτή η ιστορία καθυστερήσει περαιτέρω, τότε θα υπάρξει μια νέα (επιχείρηση) "Κλάδος Ελαίας" εκεί κάτω», διαβεβαίωσε ο Ερντογάν.

Η τελευταία έκθεση του Χόκινγκ αποδεικνύει την ύπαρξη παράλληλου σύμπαντος

Λίγο προτού πεθάνει, ο σπουδαίος Φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, υπέβαλε την τελευταία του επιστημονική έκθεση που θέτει τις θεωρητικές βάσεις για την ανακάλυψη ενός παράλληλου σύμπαντος....

 

Ο Στίβεν Χόκινγκ υπέβαλε την τελευταία του επιστημονική έκθεση μόλις δύο εβδομάδες πριν πεθάνει και έθεσε τις θεωρητικές βάσεις για την ανακάλυψη ενός παράλληλου σύμπαντος. 

Ο Χόκινγκ, ο οποίος απεβίωσε την προηγούμενη Τετάρτη, σε ηλικία 76 ετών, συνυπέγραψε μια μαθηματική έκθεση που επιδιώκει να αποδείξει τη θεωρία του «πολυσύμπαντος», δηλαδή να αποδείξει την ύπαρξη πολλών ακόμη κόσμων εκτός από τον δικό μας.

Η έκθεση, που ονομάζεται «Ομαλή έξοδος από τον αιώνιο πληθωρισμό», είχε πάρει έγκριση για τις τελευταίες διορθώσεις της στις 4 Μαρτίου, δέκα ημέρες πριν από το θάνατο του Χόκινγκ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα The Sunday Times, το έγγραφο πρόκειται να δημοσιευθεί από ένα ανώνυμο «ηγετικό περιοδικό» μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου του.

Το ArXiv.org, ο ιστοχώρος του Πανεπιστημίου Cornell, ο οποίος παρακολουθεί επιστημονικές εργασίες πριν δημοσιευθούν, έχει ένα αρχείο του εγγράφου που περιλαμβάνει την ενημέρωση του Μαρτίου του 2018.

Σύμφωνα με τους The Sunday Times, τα περιεχόμενα του εγγράφου ορίζουν τα μαθηματικά που είναι απαραίτητα για μια βαθιά εξερεύνηση του διαστήματος με σκοπό τη συλλογή στοιχείων που μπορούν να αποδείξουν ότι υπάρχουν και άλλα σύμπαντα.

Το άκρως θεωρητικό έργο υποδηλώνει ότι τα αποδεικτικά στοιχεία του πολυσύμπαντος πρέπει να είναι μετρήσιμα σε ακτινοβολία υποβάθρου που χρονολογείται από την αρχή του χρόνου.

Ο Τόμας Χέρτογκ, καθηγητής φυσικής που συνέταξε την έκθεση μαζί με τον Χόκινγκ, δήλωσε ότι η έκθεση αποσκοπεί «να αλλάξει την ιδέα ενός πολυσύμπαντος σε ένα δοκιμαστικό επιστημονικό πλαίσιο».

Ο Χέρτογκ, ο οποίος εργάζεται στο Πανεπιστήμιο KU Leuven στο Βέλγιο, δήλωσε στους Sunday Times ότι συναντήθηκε με τον Χόκινγκ αυτοπροσώπως για να πάρει την τελική έγκριση πριν υποβάλει την έκθεση.

Η εφημερίδα ανέφερε επίσης ότι, αν βρεθεί ποτέ τέτοια απόδειξη, οι επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από την ανακάλυψη θα είναι πιθανότατα υποψήφιοι για ένα βραβείο Νόμπελ.

Ωστόσο, δεδομένου ότι τα βραβεία Nobel δεν μπορούν να απονεμηθούν μετά θάνατον, ο Χόκινγκ δεν θα είναι υποψήφιος.

 insider.gr

Οδικό χάρτη για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης αναζητούν Μέρκελ και Μακρόν

«Θα προωθήσουμε έναν σαφή, φιλόδοξο οδικό χάρτη έως τον Ιούνιο για αυτή τη μεταρρύθμιση» είπε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν...

O πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ δεσμεύτηκαν σήμερα να καταρτίσουν έναν οδικό χάρτη για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης έως τον Ιούνιο, ωστόσο ενδέχεται να αντιμετωπίσουν δυσκολίες στο να βρουν κοινό έδαφος για περαιτέρω αλλαγές στην Ευρώπη.

Η Μέρκελ, η οποία μόλις επανεξελέγη για μια τέταρτη θητεία στον θώκο της καγκελαρίου, θέλει να εκπληρώσει την υπόσχεση της κυβέρνησής της για να «νέα αρχή» για την Ευρώπη. Ο Μακρόν, επίσης, έχει καταστήσει την αναδιαμόρφωση της ευρωζώνης κεντρικό στόχο του από τότε που ανέλαβε καθήκοντα τον περασμένο Μάιο.

«Δεν βρισκόμαστε πάντα στην ίδια σελίδα. Αλλά η Γερμανία και η Γαλλία πέτυχαν επίσης πολλά στο παρελθόν και τώρα έχουμε την ακλόνητη πρόθεση να το ξανακάνουμε» δήλωσε η Άγγελα Μέρκελ πριν από τη συνάντησή της με τον Εμανουέλ Μακρόν, την πρώτη μεταξύ των δύο ηγετών μετά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης συνασπισμού στη Γερμανία.

Η Γερμανίδα καγκελάριος επισήμανε ότι ο στόχος πρέπει να είναι η σταθεροποίηση της ευρωζώνης και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της.

«Θα προωθήσουμε έναν σαφή, φιλόδοξο οδικό χάρτη έως τον Ιούνιο για αυτή τη μεταρρύθμιση» είπε ο Γάλλος πρόεδρος. Εκτός της διαμόρφωσης του μέλλοντος για το ευρώ, ο οδικός χάρτης θα πρέπει να περιλαμβάνει τον στόχο της περαιτέρω ενοποίησης των κρατών μελών της ΕΕ στα θέματα της μετανάστευσης, της άμυνας και του εμπορίου, προκειμένου να «υπάρξει καλύτερος συνδυασμός της ανάληψης ευθυνών με την αλληλεγγύη».

Εξάλλου, όπως υπογράμμισε η επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης, υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη σύγκλιση στο θέμα της πολιτικής του ασύλου.

Ο Εμανουέλ Μακρόν ανέμενε τον σχηματισμό κυβέρνησης στο Βερολίνο για να προχωρήσει με τα φιλόδοξα σχέδιά του για την ευρωζώνη. Ελπίζει να επιτευχθεί συμφωνία σε θέματα όπως ο προϋπολογισμός της ευρωζώνης και ένας κοινός υπουργός Οικονομικών.

«Εδώ και πολλά χρόνια, η Ευρώπη ανέμενε το γαλλογερμανικό δίδυμο να προχωρήσει και να κάνει προτάσεις με το σθένος που επέδειξε σε κάθε σπουδαία φάση της ευρωπαϊκής ιστορίας» σημείωσε ο πρόεδρος της Γαλλίας.

«Είμαστε έτοιμοι για αυτό».

Καλύτερη Δασκάλα στον κόσμο ανακηρύχθηκε η Άντρια Ζαφειράκου (vid)

Η Ελληνοκύπρια εκπαιδευτικός Αντρια Ζαφειράκου ανακηρύχθηκε η καλύτερη Δασκάλα του κόσμου κερδίζοντας, μαζί με το βραβείο, και χρηματικό έπαθλο που αγγίζει φτάνει το 1 εκατομμύριο δολάρια...

Η Ελληνοκύπρια Άντρια Ζαφειράκου παραλαμβάνει το διεθνές βραβείο του καλύτερου δασκάλου της χρονιάς, στην εντυπωσιακή τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπάι από το ίδρυμα Varkey Foundation Global Teacher Prize.

Ξεχώρισε μεταξύ χιλιάδων εκπαιδευτικών από τον όλο τον κόσμο, καθώς έχει μάθει να χαιρετάει τους μαθητές της στις 35 γλώσσες της καταγωγή τους.

Διδάσκει καλλιτεχνικά κυρίως σε παιδιά μεταναστών, στο κοινοτικό σχολείο Άλπερτον στο Μπρεντ του Ηνωμένου Βασιλείου.

Πρόκειται για μία από τις πιο φτωχές περιοχές της χώρας, όπου μιλούνται συνολικά περίπου 130 γλώσσες.

«Νοιάζομαι για όλους τους μαθητές μου. Η δουλειά μου δεν τελειώνει όταν φεύγω από την τάξη. Με ενδιαφέρ ει η ζωή τους, προσπαθώ ότι προβλήματα και να αντιμετωπίζουν να είμαι εκεί για να βοηθήσω» δήλωσε μετά την τελετή, στην οποία παρεβρέθησαν ο πρώην Αμερικανός αντιπρόεδρος Αλ Γκορ, ο Τόνι Μπλερ και ο οδηγός της Φόρμουλα Ένα Λιούις Χάμιλτον.

Η Άντρια Ζαφειράκου έχει εισάγει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προσεγγίζει απομονωμένα παιδιά ώστε να συμμετέχουν στην σχολική ζωή και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους.

Το βραβείο Global Teacher Prize συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο ενός εκατομμυρίου δολαρίων.

Εκατόν τριάντα διαφορετικές εθνικότητες ζουν στο Μπρεντ και η Ζαφειράκου αποφάσισε να μάθει ορισμένες βασικές εκφράσεις στις 35 γλώσσες που ομιλούνται στο σχολείο της, για να μπορεί να επικοινωνεί με τους μαθητές της και τους γονείς τους. Ανάμεσα στις γλώσσες στις οποίες μπορεί να συνεννοηθεί είναι η Χίντι, η Γκουτζαράτι και η Ταμίλ.

Εάν το θεωρεί απαραίτητο, επισκέπτεται επίσης γονείς των μαθητών της στο σπίτι, εξασφαλίζοντας έτσι την καλύτερη ενσωμάτωση και την καλύτερη απόδοση των παιδιών στο σχολείο. Επιπλέον, έκανε αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών προκειμένου αυτό να προσαρμοστεί στην καθημερινή ζωή των μαθητών.

Το βραβείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων θα της καταβληθεί σε μια περίοδο δέκα ετών, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίζει να διδάσκει για τουλάχιστον πέντε χρόνια.

Όταν τη ρώτησαν τι θα κάνει τα χρήματα, απάντησε: «Θα ήταν σπουδαίο, εάν μπορούσα να βοηθήσω ώστε η τέχνη να παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην κοινότητά μας.»

euronews

Βλαντιμίρ Πούτιν, με 76,65% ο απόλυτος ηγέτης της Ρωσίας

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν επανεκλέγεται στην προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας συγκεντρώνοντας το 76,65% των ψήφων, με το 99% των εκλογικών τμημάτων να έχει ενσωματωθεί, γνωστοποίησε σήμερα (19/3) η ρωσική εκλογική επιτροπή...

Επειτα από 18 χρόνια στην εξουσία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν ενσαρκώνει με πυγμή τη φιλοδοξία μιας μεγάλης Ρωσίας που ξαναβρήκε την ισχύ της, με τίμημα μία άνευ προηγουμένου ένταση στις σχέσεις της με τη Δύση και την οπισθοδρόμηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αδιαμφισβήτητος νικητής πλέον ο Βλαντίμιρ Πούτιν κρατά τα κλειδιά του Κρεμλίνου για τέταρτη θητεία. Δηλαδή μέχρι το 2024, όταν θα είναι 72 ετών, και 25 χρόνια αφότου ορίσθηκε διάδοχος του Μπορίς Γέλτσιν.

Πρώην αξιωματικός της KGB, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, 65 ετών, ανέλαβε το 2000 την εξουσία μίας χώρας με αποσταθεροποιημένη ηγεσία και παραπαίουσα οικονομία. Για πλήθος συμπατριωτών του είναι ο άνθρωπος της σταθερότητας και μίας νέας ευημερίας χάρη στην εκμετάλλευση του πετρελαϊκού μπουμ επί σειρά ετών, αλλά για άλλους ευθύνεται για τη σαφή υποχώρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών στη χώρα του.

Στη διεθνή σκηνή, αυτός που χαρακτήρισε τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης «τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του 20ού αιώνα», έβαλε ως στόχο να επαναφέρει την επιρροή της Ρωσίας στον κόσμο μετά τη διάλυση την πτώση της ΕΣΣΔ και τα χαώδη χρόνια της περιόδου Γέλτσιν που ακολούθησαν.

Η μέθοδός του, ένας εμμονικός και υπομονετικός αγώνας, παρακολούθηση των σημείων αδυναμίας του αντιπάλου, εξηγούσε το 2013 ο κάτοχος οκτώ νταν στο τζούντο, απαντώντας σε έναν Ρώσο που του ζητούσε να κάνει τα πάντα «για να φτάσει και να ξεπεράσει την Αμερική», ένα παλιό σύνθημα της σοβιετικής εποχής.

Η τεχνική αυτή εφαρμόστηκε με επιτυχία στη Συρία, όπου η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας από το 2015 για την υποστήριξη του καθεστώτος της Δαμασκού άλλαξε την πορεία του πολέμου και επέτρεψε στον Μπασάρ αλ Ασαντ να παραμείνει στην εξουσία, προς μεγάλη δυσαρέσκεια της Δύσης που παραμερίστηκε.

Τον περασμένο χρόνο, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έβαλε τον μανδύα του ανορθωτή της μεγάλης Ρωσίας με την προσάρτηση της ουκρανικής χερσονήσου της Κριμαίας, μετά την επέμβαση των ρωσικών δυνάμεων και ένα δημοψήφισμα που κρίθηκε παράνομο τόσο από το Κίεβο, όσο και από τις δυτικές χώρες.

Η επιχείρηση αυτή αύξησε το κύρος του στο εσωτερικό, αλλά έγινε η αιτία για την μεγαλύτερη κρίση ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου , σε συνδυασμό με την υποστήριξη της Μόσχας προς την αποσχιστική εξέγερση στην ανατολική Ουκρανία, την οποία διαψεύδει το Κρεμλίνο.

Στις εντάσεις ως προς τη Συρία και την Ουκρανία προστέθηκαν μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ οι κατηγορίες για ανάμειξη της Μόσχας στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και πιο πρόσφατα η κρίση στις σχέσεις Λονδίνου -Μόσχας μετά την δηλητηρίαση του πρώην ρώσου διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του στο βρετανικό έδαφος.

Παθιασμένος με τα σπορ, ο Πούτιν θέλησε να επιβάλει τη χώρα του και ως αθλητική δύναμη. Το 2014, η Ρωσία οργάνωσε τους ακριβότερους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της ιστορίας στο Σότσι. Αλλά το όνειρα του Κρεμλίνου σκιάστηκαν από τις κατηγορίες για θεσμοποιημένο ντόπινγκ - το οποίο επίσης διαψεύδει - μετά την δημοσίευση της έκθεσης ΜακΛάρεν το 2016.

«Χτύπα πρώτος»

Γεννημένος στις 7 Οκτωβρίου 1952 σε οικογένεια εργατών που έμενε σε διαμέρισμα του ενός δωματίου σε εργατική πολυκατοικία του Λένιγκραντ, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν προοριζόταν για το Κρεμλίνο.

Από την νεανική του ζωή στους δρόμους του Λένιγκραντ, όπως δήλωσε το 2015, έμαθε ένα πράγμα: «Εάν ο καυγάς είναι αναπόφευκτος, χτύπα πρώτος».

Εφοδιασμένος με πτυχίο Νομικής, μπαίνει στην KGB, όπου γίνεται εξωτερικός πράκτορας. Θα σταλεί σε ένα ταπεινό πόστο στη Δρέσδη της Ανατολικής Γερμανίας από το 1985 μέχρι το 1990.

Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, ο πράκτορας της KGB μεταλλάσσεται σε σύμβουλο για τις εξωτερικές σχέσεις του τότε φιλελεύθερου δημάρχου της Αγίας Πετρούπολης Ανατόλι Σαμπτσάκ. Από εκεί αρχίζει η θεαματική άνοδός του.

Το 1996 καλείται να εργαστεί στο Κρεμλίνο. Το 1998 ορίζεται αρχηγός της FSB, διαδόχου της KGB, και μόλις έναν χρόνο αργότερα, ορίζεται πρωθυπουργός από τον Μπορίς Γέλτσιν.

Ο Γέλτσιν και το περιβάλλον του είχαν γοητευτεί από «τη διακριτικότητα και την αποτελεσματικότητα» του άνδρα αυτού με το γυμνό μέτωπο και το διαπεραστικό βλέμμα. Ορισμένοι συνεργάτες του Γέλτσιν θεωρούν τότε ότι θα μπορέσουν να τον χειραγωγήσουν εύκολα. Ο Πούτιν όμως ξεκινά μια επιχείρηση ανασύστασης μιάς ισχυρής και συγκεντρωτικής κρατικής εξουσίας και ενίσχυσης των προεδρικών εξουσιών.

Καλλιεργώντας ήδη την εικόνα του σκληρού, την 1η Οκτωβρίου 1999, έπειτα από ένα κύμα επιθέσεων, ξεκινά τον δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας, έναν αιματηρό πόλεμο που σημαδεύεται από τις ωμότητες του ρωσικού στρατού και τον τυφλό βομβαρδισμό του Γκρόζνι.

Ο πόλεμος αυτός θα γίνει το θεμέλιο της δημοφιλίας του στη Ρωσία και η βάση της εικόνας του ως ανθρώπου με σιδηρά πυγμή που δεν φοβάται τις δύσκολες αποφάσεις.

Οταν ο Μπορίς Γέλτσιν παραιτείται στο τέλος του 1999 και ορίζει διάδοχό του τον πρωθυπουργό του, ο Βαντίμιρ Πούτιν έχει ήδη γίνει ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας.

Εκλέγεται εύκολα το 2000 και επιταχύνει την εδραίωση της εξουσίας του βασιζόμενος στους κρατικούς θεσμούς ισχύος, τις μυστικές υπηρεσίες, την αστυνομία και τον στρατό, και στους ανθρώπους του στην Αγία Πετρούπολη.

Κύμα αμφισβήτησης

Στρέφεται προς τους ολιγάρχες, τους επιχειρηματίες που έκαναν περιουσίες εκμεταλλευόμενοι τις αδιαφανείς ιδιωτικοποιήσεις της δεκαετίας του ΄90 , τους αποκλείει από το πολιτικό παιγνίδι και καταδιώκει και φυλακίζει τους μη συνεργάσιμους, όπως ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, της Iukos.

Το Κρεμλίνο θέτει υπό έλεγχο τα ρωσικά τηλεοπτικά δίκτυα, αφού η ελευθερία του τόνου που έχουν αποκτήσει κατά τη δεκαετία του '90 ενοχλεί. Πλέον, η τηλεόραση βρίσκεται στην υπηρεσία του Βλαντίμιρ Πούτιν.

Το 2008, περιορισμένος από το ρωσικό Σύνταγμα που προβλέπει δύο μόνο συνεχείς προεδρικές θητείες, ο Πούτιν αναθέτει προσωρινά την προεδρία στον Ντμίτρι Μεντβέντεφ και κρατά για τον εαυτό του το πόστο του πρωθυπουργού. Η ανακοίνωση το 2011 την πρόθεσής του να επανέλθει στην προεδρία και για εξαετή θητεία προκαλεί πρωτοφανές κύμα λαϊκής διαμαρτυρίας, το οποίο θα καταπέσει μετά την εύκολη επανεκλογή του την άνοιξη 2012. Θα ακολουθήσει η υιοθέτηση σειράς νόμων που περιορίζουν τις ελευθερίες και η ισχυρή και συστηματική καταστολή κάθε μορφής αμφισβήτησης.

Εξαιρετικά διακριτικός ως προς την ιδιωτική του ζωή, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, έχει δύο κόρες από την πρώην σύζυγό του, με την οποία πήρε διαζύγιο το 2013. Θέλει να καλλιεργεί την εικόνα του ανθρώπου με λιτή και «κανονική» ζωή, που αγαπά «τα ιστορικά μυθιστορήματα και την κλασική μουσική».

Του αρέσει επίσης να σκηνοθετεί τον εαυτό του κάνοντας επιδείξεις τζούντο, κάνοντας ιππασία γυμνός από τη μέση και πάνω, σβήνοντας πυρκαγιές ως κυβερνήτης πυροσβεστικού αεροπλάνου.
ΑΠΕ-ΜΠΕ