Συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς στην Τουρκία

Η ολομέλεια θα συζητήσει τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών και θα ακολουθήσει ψήφισμα την Πέμπτη 19 Απριλίου, σχετικά με τη διαδικασία που πρέπει να τηρηθεί για την απελευθέρωσή τους...

Το θέμα της σύλληψης και κράτησης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τις τουρκικές αρχές θα συζητηθεί σήμερα το απόγευμα στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

Το θέμα έρχεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από κοινή πρόταση των ευρωομάδων του ΕΛΚ και της Αριστεράς και οι ευρωβουλευτές θα συζητήσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στην Τουρκία, παρουσία της ύπατης Εκπρόσωπου της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι.

Η ολομέλεια θα συζητήσει τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών και θα ακολουθήσει ψήφισμα την Πέμπτη 19 Απριλίου, σχετικά με τη διαδικασία που πρέπει να τηρηθεί για την απελευθέρωσή τους.


Έχουν κατατεθεί προτάσεις ψηφίσματος οι οποίες θα συζητηθούν σήμερα το απόγευμα στην Ολομέλεια και θα τεθούν σε ψηφοφορία την Πέμπτη 19/4

Τι προβλέπει η πρόταση ψηφίσματος

Η πρόταση ψηφίσματος «για την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στην υπόθεση δύο ελλήνων στρατιωτών που συνελήφθησαν και κρατούνται στην Τουρκία», η οποία υποβλήθηκε από τους ευρωβουλευτές Τάκη Χατζηγεωργίου, Δημήτρη Παπαδημούλη, Πατρίκ Λε Γιαρίκ, Μέργια Κιλένεν, Νεοκλή Συλικιώτη, Στέλιο Κούλογλου, Σοφία Σακοράφα, Νίκο Χουντή και Παλόμα Λόπεθ εκ μέρους της πολιτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά-Βόρεια Πράσινη Αριστερά» (GUENGL), έχει ως εξής:

«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

– αναφορικά με τη σύλληψη την 1η Μαρτίου και τη συνεχιζόμενη κράτηση από τις τουρκικές αρχές δύο ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι δήλωσαν ότι έχασαν τον δρόμο τους σε κακές καιρικές συνθήκες·

– αναφορικά με το γεγονός ότι το συγκεκριμένο σημείο των συνόρων, στη δασώδη περιοχή των Καστανιών κατά μήκος του ποταμού Έβρου / Μερίτς, είναι ένα μείζον σημείο διέλευσης μεταναστών, προσφύγων και λαθρεμπόρων και ότι οι εν λόγω υπολοχαγός και λοχίας εκτελούσαν τακτική περιπολία στο σύνορο·

– αναφορικά με τις εκκλήσεις από αξιωματούχους της ΕΕ και του NATO για την απελευθέρωση των στρατιωτών, μεταξύ άλλων και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 22 Μαρτίου 2018 και στη διάρκεια της Συνάντησης Ηγετών ΕΕ-Τουρκίας στις 26 Μαρτίου 2018·

– αναφορικά με τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να εξασφαλίσει την απελευθέρωση και την επιστροφή των στρατιωτών·

– αναφορικά με το Άρθρο 5 Παράγραφος 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρώπινων δικαιωμάτων, που προβλέπει πως «όποιος συλλαμβάνεται θα πρέπει να ενημερώνεται αμέσως, σε γλώσσα που καταλαβαίνει, για τα αίτια της σύλληψής του και για οποιαδήποτε κατηγορία σε βάρος του».

Α. επειδή στις 4 Μαρτίου 2018 τουρκικό δικαστήριο στην Ανδριανούπολη αποφάσισε να συνεχιστεί η κράτηση των δύο στρατιωτών, οι οποίοι αυτή τη στιγμή κρατούνται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας κατηγορούμενοι για παράνομη είσοδο στην Τουρκία·

Β. επειδή οι δύο έλληνες στρατιώτες κρατούνται σε τουρκική φυλακή για περισσότερο από έναν μήνα χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες εναντίον τους ώστε να γνωρίζουν γιατί κατηγορούνται·

Γ. επειδή προηγούμενες παρόμοιες υποθέσεις τυχαίων διελεύσεων των συνόρων είτε από έλληνες είτε από τούρκους στρατιώτες διευθετούνταν στο παρελθόν επιτόπου στο επίπεδο των τοπικών στρατιωτικών αρχών των δύο πλευρών·

1. καλεί τις τουρκικές αρχές να ολοκληρώσουν σύντομα τη δικαστική διαδικασία και να απελευθερώσουν τους δύο κρατούμενους έλληνες στρατιώτες και να τους επιστρέψουν στην Ελλάδα·

2. καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να δείξουν αλληλεγγύη με την Ελλάδα και να ζητήσουν την άμεση απελευθέρωση των δύο ελλήνων στρατιωτών σε οποιεσδήποτε επαφές ή επικοινωνίες με τούρκους ηγέτες και αρχές, στο πνεύμα του Διεθνούς Δικαίου και των σχέσεων καλής γειτονίας·

3. καλεί τις τουρκικές αρχές να ακολουθήσουν επιμελώς τις νομικές διαδικασίες και να σεβαστούν πλήρως, όλοι όσοι αυτό τους αφορά, τα ανθρώπινα δικαιώματα που καθιερώνονται από το διεθνές δίκαιο, περιλαμβανομένης της σύμβασης της Γενεύης·

4. παραγγέλλει στον πρόεδρό του να προωθήσει αυτή την απόφαση στους προέδρους, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια της Ελλάδας και της Τουρκίας, στην Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και στο ΝΑΤΟ».

πηγή: ΑΠΕ, ΕΡΤ

Ο πολεμικός κίνδυνος και τι πρέπει να κάνουμε ΤΩΡΑ

Η υπεράσπιση, ή ανοχή, ή συμφιλίωση με τον πόλεμο, με την αναπαραγωγή της εθνικής ρητορικής, δεν αποτελεί αγάπη και υπεράσπιση της πατρίδας, αλλά δολοφονία της...

του Παναγιώτη Μαυροειδή (*)

Κάπως έτσι…

Ανεβάζω σημαία, κατεβάζουν σημαία (νησίδα Μικρός Ανθρωποφάς τώρα, Ίμια παλιότερα)…

Στις ακατοίκητες βραχονησίδες πάντα

Το λένε μάχη για την εδαφική ακεραιότητα

Δεν γνωρίζουμε το τι ακριβώς τελικά έγινε.  Πότε ανέβηκε, πότε και αν κατέβηκε η σημαία. Μοιάζει σαν αθώο παιχνίδι

Αλλά είναι το σπίρτο στη φωτιά του πολέμου

Και ως γνωστόν, όταν πιάσει φωτιά ο κάμπος, μετά δεν γνωρίζει από σύνορα
Άντε μετά να βρεις τον αμυνόμενο και τον επιτιθέμενο

Τότε μόνο μία ιδιότητα υπάρχει: Εμπόλεμος!!! Δηλαδή «ο θάνατός σου η ζωή μου», όπως και στη λίθινη εποχή.

Και μετά λες: είναι δυνατόν; Θα σφαχθούν οι λαοί για ένα βράχο; Τέτοια ανοησία;
Όμως, αυτά είναι για τους αφελείς. Δεν υπάρχει καμία ανοησία.

 Διότι οι αιτίες ενός πολέμου, δεν έχουν σχέση με τις αφορμές του πολέμου. Οι σημαίες ανεβοκατεβαίνουν στις βραχονησίδες, αλλά τα μάτια των αστικών τάξεων και των πολυεθνικών εξόρυξης είναι στη μοιρασιά των ΑΟΖ και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

Κατά τον ίδιο τρόπο, το δίκαιο ή το άδικο ενός πολέμου, δεν κρίνεται μονοσήμαντα και καθοριστικά από το ποιος είναι αμυνόμενος ή επιτιθέμενος σε μια στιγμή. Με την έναρξη ενός πολέμου, η στρατιωτική λογική, με τη σχετική ανεξαρτησία που πάντα έχει,  καταργεί τα σύνορα και αδυνατίζει το κριτήριο αν κάποιος δρα στο έδαφός του ή στο έδαφος του άλλου ως εισβολέας. Και ποιο αλήθεια είναι το σύνορο για την πτήση ενός βομβαρδιστικού ή ενός πυραύλου που εκτοξεύεται;

Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη την κομπλεξική απολογία για το αν θα «υπερασπίσουμε τα ιερά χώματα της πατρίδας», αν επιτεθούν οι «άλλοι».

Το πρώτο καθήκον είναι να δούμε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ την ταξική φύση ενός ενδεχόμενου πολέμου, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και να παλέψουμε για την αποτροπή του ως άδικου και φονικού για τους δύο λαούς (για το χατίρι του ΝΑΤΟ, των αστικών τάξεων και των πολυεθνικών).

Και αν όμως συμβεί το «μοιραίο»; Τότε, πολεμάμε ή την κοπανάμε; Ο πόλεμος δεν είναι σα να διαλέγεις μενού. Για όποιον ξεχνιέται, πόλεμος σημαίνει παράλληλα στρατοδικεία και εκτελέσεις, αλλά και όλη η κοινωνία στο γύψο (όπως τώρα στην Τουρκία που έχει εμπλακεί στον πόλεμο της Συρίας).

Το ερώτημα επομένως, για όποιον δεν αεροβατεί παπαγαλίζοντας δογματικά συνταγές του 40 σε άλλες συνθήκες, σε άλλης μορφής και χαρακτήρα πόλεμο, είναι το ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ και ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ, τόσο στο ίδιο το πολεμικό μέτωπο όπου με τη σφυρίχτρα και τη βία θα βρεθεί η πλειοψηφία των στρατεύσιμων, όσο και στα μετόπισθεν του πολέμου.

Αν ο κόσμος είναι πεισμένος ότι «η πατρίδα διεξάγει ένα ιερό και δίκαιο πόλεμο υπέρ βωμών και εστιών», τότε θα σκοτωθεί και μάλιστα με ευχαρίστηση, όχι για τη Λέσβο και τη Θράκη, αλλά ακόμη και για μια βραχονησίδα ή για μια τρύπα της exxonΜobil και ας φαίνεται σήμερα τραγικό.

Αν αντίθετα, με την αντιπολεμική δουλειά, έχει διαμορφωθεί ένα μαζικό ρεύμα που θεωρεί άδικο τον πόλεμο και συνεπώς ένοχη και δολοφονική την κυβέρνηση που τον διευθύνει, τότε, και μόνο τότε, υπάρχουν οι συνθήκες και οι όροι να σταματήσει ο πόλεμος από μεριάς της κυβέρνησης στην μία ή στην άλλη ή και στις δύο χώρες, ακριβώς για να αποφύγουν την ανατροπή τους.

Οι παλιότεροι θα θυμούνται το κλίμα της επιστράτευσης της χούντας απέναντι στην εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Παρότι το «εθνικό» χαρτί που έπαιξε η χούντα για να σωθεί (έχοντας πρώτα ανατρέψει με πραξικόπημα το Μακάριο, δίνοντας το πρόσχημα στην Τουρκία να εισβάλλει), φαινόταν αποτελεσματικό, αποδείχτηκε νεκροθάφτης της.

Το κλίμα στους επιστρατευμένους ήταν σαρωτικά εχθρικό ως προς την πολεμική εμπλοκή, αλλά και ως προς τους μόνιμους αντιδραστικούς αξιωματικούς του στρατού. Η επιστράτευση απέτυχε, μαζί και η πολεμική εκστρατεία, η χούντα ανατράπηκε. Η Κύπρος όμως κομματιάστηκε και πλήρωσε τον τυχοδιωκτισμό της χούντας και της ακροδεξιάς στην Κύπρο.

Γιατί έγιναν όλα αυτά και μάλιστα τη στιγμή που υπήρχε μια ξεκάθαρη εισβολή για κατοχή από μεριάς της Τουρκίας; Ήταν σωστό που έγιναν έτσι τα πράγματα κατ’ αρχήν ή έπρεπε να πέσει το σύνθημα «να ενισχυθεί το εθνικό μέτωπο για να συντριβεί ο εισβολέας»; Ας θυμηθούμε αυτή τη συζήτηση. Η επιστράτευση κατέρρευσε ακριβώς επειδή είχε ήδη ΑΠΟΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΕΊ στη συνείδηση του κόσμου η χούντα, η συμμαχία τους με τους Αμερικάνους για τη δολοφονία της ανεξάρτητης Κύπρου και ο πολεμικός τυχοδιωκτισμός με την Τουρκία. Δηλαδή είχε κριθεί ΠΡΙΝ, στη δράση του αντιδικτατορικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος εκείνης της εποχής.

Αυτό είναι σήμερα το ζητούμενο: Η απονομιμοποίηση του πολεμικού τυχοδιωκτισμού. Αυτό προϋποθέτει την ορθή εκτίμηση του πολέμου ως άδικου και αντιδραστικού και από τις δύο μεριές, όχι μόνο λόγω δουλικής ένταξης των αστικών κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Τουρκία στους ιμπεριαλιστικούς άξονες, αλλά και επειδή στοχεύουν στην αναβάθμιση της οικονομικής δράσης και κερδών των αστικών τάξεων στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και των ενεργειακών δρόμων. Αυτό το «ΠΡΙΝ» όμως, στον παρόντα πολιτικό χρόνο, σημαίνει ΤΩΡΑ!

Τώρα λοιπόν, αντί η αριστερά να απολογείται στον Καμμένο και τον Τσίπρα, δηλώνοντας ότι θα τρέξει «να υπερασπίσει την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας, συντρίβοντας τον ξένο εισβολέα», θα πρέπει να βάλει ΜΠΡΟΣΤΑ την καταγγελία του πολέμου και της προετοιμασίας των κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Τουρκία για αυτόν.

Το ερώτημα της πατρίδας οφείλουμε να το αντιστρέψουμε: Η υπεράσπιση ή ανοχή ή συμφιλίωση με τον πόλεμο με την αναπαραγωγή της εθνικής ρητορικής, δεν αποτελεί αγάπη και υπεράσπιση της πατρίδας, αλλά δολοφονία της. Αν βέβαια θεωρεί κάποιος ως πατρίδα εκείνο το πεδίο όπου οι άνθρωποί της, ανεξάρτητα από εθνική προέλευση ή θρησκευτική πεποίθηση, ζουν, αγωνιούν και αγωνίζονται για τη λευτεριά, τη δημοκρατία, την κοινωνική απελευθέρωση….Και τουλάχιστον, για την αριστερά, μόνο έτσι νοείται η πατρίδα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τη θέση που έχει διαμορφώσει για τον χαρακτήρα του ελληνο-τουρκικού ανταγωνισμού, οφείλει και έχει τη δυνατότητα να συμβάλει στην ανάληψη μιας μεγάλης ενωτικής μαχόμενης αντιπολεμικής πρωτοβουλίας στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, με κοινή υποστήριξη από μεριάς των δυνάμεων της αριστεράς (όπου και όσο είναι δυνατόν), με αντικυβερνητικό και αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο.

Η θεωρητική και πολιτική συζήτηση μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την μη υποστήριξη από κοινού στόχων όπως έξοδος Ελλάδας-Τουρκίας από ΝΑΤΟ-ΕΕ, απομάκρυνση αμερικάνικων βάσεων, μείωση στρατιωτικών εξοπλισμών, όχι στην ιμπεριαλιστική αλλαγή των συνόρων, έξω οι πολυεθνικές του πετρελαίου από τη Μεσόγειο και άλλα αντίστοιχα.

Το κείμενο γράφηκε στο πλαίσιο  της συζήτησης για την Τέταρτη Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,  ως συμβολή στην  προσπάθεια ανάπτυξης μιας μεγάλης αντιπολεμικής πρωτοβουλίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αντικυβερνητικό και αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο. 

___________________________________________

(*) Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, είναι κορυφαίο στέλεχος της κομμουνιστικής αριστεράς, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Αττική με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρθρογραφεί στον ιστοχώρο pandiera.gr και άλλες ιστοσελίδες του χώρου..

πηγή: pandiera.gr

Το Σχέδιο Β' για την επίθεση στη Συρία

Είναι φανερό ότι οι χώρες αυτές απεργάζονται ένα μεγάλο πόλεμο στην περιοχή της λεγόμενης Μ. Ανατολής. Ένα πόλεμο στον οποίο ήδη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπλέκει τη χώρα μας μέσω της προσκόλλησης στον αμερικανικό παράγοντα και στον άξονα με το Ισραήλ το οποίο παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλους τους πολέμους των τελευταίων δεκαετιών στην περιοχή αυτή...

Το Σχέδιο Β' για την επίθεση στη Συρία

1. Για πολλοστή φορά οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες ποδοπάτησαν βίαια το ήδη κουρελιασμένο διεθνές δίκαιο, τη σύνταξη του οποίου η ανθρωπότητα πλήρωσε με δύο μεγάλους παγκόσμιους πολέμους και με εκατομμύρια θύματα. Αυτές οι δυνάμεις είναι οι παράνομοι της διεθνούς κοινωνίας που παρασιτούν πάνω στους λαούς χάρη στη βία που εξαπολύουν οι πολεμικές μηχανές τους.

2. Ποδοπάτησαν και τα τελευταία ψήγματα δημοκρατίας μέσα στις ίδιες τους τις χώρες, όπως δείχνει χαρακτηριστικά η περιφρόνηση της Τ. Μέι προς το κοινοβούλιο και η εξαπόλυση της επίθεσης ενάντια στη Συρία χωρίς δική του απόφαση.

3. Ποδοπάτησαν ακόμη και την πιο συμβατική έννοια του δικαίου, για το οποίο τόσο υπερηφανεύονται αποκαλώντας όλα τα άλλα καθεστώτα "αυταρχικά", εφόσον έγιναν δικαστές και ένορκοι μαζί για ένα υποτιθέμενο έγκλημα που καμία αρχή δεν έχει αποδείξει.

4. Απέδειξαν για πολλοστή φορά ότι έχουν συγκροτήσει ένα διεθνές καθεστώς ανομίας και υποκρισίας. Το υποτιθέμενο έγκλημα ("ρίψη χημικών από τον Άσαντ") τιμωρείται από τους αυτοδιορισμένους δικαστές με πυραυλικές επιθέσεις, ενώ για τα κατάφωρα και αποδεδειγμένα εγκλήματα, όπως οι δολοφονίες του Ισραήλ στη Γάζα, η εισβολή της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη και της Τουρκίας στο Αφρίν, οι αυτουργοί τους μπορεί να δέχονται ακόμη και συγχαρητήρια, στη χειρότερη περίπτωση φιλικές παραινέσεις.

5. Είναι φανερό ότι οι χώρες αυτές απεργάζονται ένα μεγάλο πόλεμο στην περιοχή της λεγόμενης Μ. Ανατολής. Ένα πόλεμο στον οποίο ήδη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπλέκει τη χώρα μας μέσω της προσκόλλησης στον αμερικανικό παράγοντα και στον άξονα με το Ισραήλ το οποίο παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλους τους πολέμους των τελευταίων δεκαετιών στην περιοχή αυτή. Έναν πόλεμο στον οποίο ο λαός της Ελλάδας θα γίνει θύμα λόγω της εκθεμελίωσης που έχουν προκαλέσει τα μνημόνια σε όλους τους τομείς που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν την αντίσταση της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς ή σε περιφερειακές φιλοδοξίες δυνάμεων όπως η Τουρκία. Η "ευρωπαϊκή Μεγάλη Ιδέα" του πολιτικού κατεστημένου έχει κάνει την Ελλάδα παίγνιο στα χέρια ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

6. Το σύνθημα της ημέρας είναι ένα: ΟΧΙ στους πολέμους!

Για την ειρήνη και την φιλία των λαών, για την εθνική ανεξαρτησία από την ιμπεριαλιστική κηδεμονία, για την υπεράσπιση του απαραβίαστου των συνόρων και της κυριαρχίας και την αποτροπή εισβολών και κατακτήσεων.

Αθήνα 15.4.2016

πηγή: sxedio-b.gr

Οι τυχοδιωκτισμοί θα κλιμακωθούν και οι εξελίξεις αναμένονται ραγδαίες

Στο επιχειρησιακό του κομμάτι, αξιολογείται ως ένα χτύπημα ‘’δηλωτικό παρουσίας’’ από τη μεριά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, αλλά στο επίπεδο της αρχιτεκτονικής των ισορροπιών, μπορεί να εκληφθεί και ως καταλύτης ο οποίος ενεργοποιεί διεργασίες που θα παράξουν αποτελέσματα εφάμιλλα των ισχυρών γεωστρατηγικών διακυβευμάτων της νέας εποχής...

Στον απόηχο της παράνομης και εγκληματικής πυραυλικής επίθεσης που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία και η Γαλλία σε βάρος της Συρίας, οφείλουμε να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας σε ορισμένες πολύ σημαντικές διαπιστώσεις…

Η πρώτη εξ αυτών σχετίζεται με την ίδια τη φυσιογνωμία της επίθεσης, μέσα στην οποία ενσωματώνονται στοιχεία που παραπέμπουν…

• Όχι μονάχα στην καταφανή κρίση στρατηγικής των ΗΠΑ, που δείχνει να είναι αναντίστοιχη με τις μεταβολές που έχουν ήδη συντελεστεί στο σύγχρονο κόσμο…
• Αλλά και στις σημαντικότατες αντιθέσεις στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζονται αυτές οι μεταβολές από το βαθύ Αμερικανικό κατεστημένο.

Η δεύτερη αφορά στην απόλυτη πλέον επιβεβαίωση, ότι το διεθνές σύστημα συλλογικής ασφάλειας, έχει ουσιαστικά καταρρεύσει. Ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας τελούν υπό πρωτοφανή και μη αναστρέψιμη ομηρεία. Ουσιαστικά λειτουργούν ως το μακρύ χέρι της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, πράγμα που εκδηλώθηκε με τρόπο προκλητικό ΚΑΙ τις παραμονές της  πυραυλικής επίθεσης, αλλά ΚΑΙ μετά από αυτήν, όταν η Ρωσία προσέφυγε ζητώντας την πολιτική καταδίκη της συγκεκριμένης επιδρομής.

Το Σ.Α έχοντας ουσιαστικά εγκαταλείψει και τα τελευταία προσχήματα, αντί να εμμείνει στην ανάγκη πραγματοποίησης διεθνούς έρευνας ικανής να πιστοποιήσει ή να μην πιστοποιήσει αντίστοιχα, την υποτιθέμενη χρήση χημικών από το καθεστώς του Άσαντ, προτίμησε να υιοθετήσει αναντίρρητα τη ρητορική των ΗΠΑ και μη αρνούμενο να καταδικάσει, ήρθε εκ των υστέρων να νομιμοποιήσει τις δολοφονικές επιδρομές  της γεωστρατηγικής συμμορίας του πλανήτη.

Πρόκειται για μια απαράδεκτη εξέλιξη, η οποία θέτει εκ των πραγμάτων το ζήτημα της επανεξέτασης των όρων, των ασφαλιστικών δικλείδων αλλά και του τρόπου συγκρότησης ενός νέου συστήματος διεθνούς συλλογικής ασφάλειας, που θα ανταποκρίνεται στο ρόλο του και δε θα αποτελεί χειραγωγούμενο δεκανίκι, έρμαιο συγκυριακών πλειοψηφιών, αλλά ισχυρό και με κύρος διεθνή οργανισμό, προσηλωμένο στην ανάγκη ευλαβικά τηρούμενων κανόνων.

Η τρίτη διαπίστωση σχετίζεται με τον πολλαπλά επιβεβαιωμένο ρόλο τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ, οι οποίοι υποτίθεται ότι δεν διασφάλισαν κανενός είδους νομιμοποίηση μέσα από σχετική απόφαση του ΣΑ, ωστόσο έσπευσαν (αν και δεν ανέλαβαν τυπικά «θεσμική δράση») να επικροτήσουν κατά μόνας την επιδρομική επιχείρηση, και αυτό συνιστά μέγα πρόβλημα στη σύγχρονη εποχή.

Ένα τέταρτο στοιχείο (το οποίο επίσης αναδείξαμε πρώτοι και μόνοι ήδη από το βράδυ της 11^ης Απριλίου), είναι το γεωστρατηγικό τετακέ το οποίο θα επιχειρούνταν κατά τη διάρκεια της επιδρομικής επιχείρησης, προκειμένου να προκύψουν δυνατότητες μιας διαφορετικής διαχείρισης που θα διευκόλυνε την αντιμετώπιση της γεωπολιτικής «μαύρης τρύπας» στις σχέσης της Τουρκίας με το ΝΑΤΟϊκό μαντρί.

Έτσι, τόσο ο κ. Τράμπ, όσο και η κ. Μέι, που διεκδικεί για λογαριασμό της Μ. Βρετανίας ένα ρόλο πρωταγωνιστικό ως ‘’εκδικητής’’ και διεθνής χωροφύλακας, σπεύδουν σε συστηματική επαναπροσέγγιση του κ. Ερντογάν, από τον οποίο απέσπασαν θετικά σχόλια για την επιδρομική επιχείρηση, φροντίζοντας να του δώσουν τη ‘’χαρά’’ της μη υπαναχώρησης από τη σκληρή εγωιστική στάση που κρατά έναντι όλων την  τελευταία περίοδο.

Σε αυτό το ιδιότυπο παιχνίδι με την προσωπική γεωπολιτική ματαιοδοξία του κ. Ερντογάν, δεν αποκλείεται την επόμενη περίοδο να διασφαλίσουν και σημαντικά ρήγματα στη στρατηγική του συνεργασία με τη Ρωσία. Ως εξέλιξη πάντως έχει πολύ συγκεκριμένο ενδιαφέρον, και ως τέτοια θα την παρακολουθήσουμε.

Τέλος, μια πέμπτη διαπίστωση, αμιγώς Ελληνικού ενδιαφέροντος, σχετίζεται με την επιβεβαίωση όλων αυτών για τα οποία είχαμε προϊδεάσει, και αποκαλύπτουν πως η εμπλοκή της Ελλάδας μέσω των Αμερικανικών βάσεων, και παρά τα ψευδολογήματα τόσο του κ. Κουβέλη όσο και του ίδιου του πρωθυπουργού, υπήρξε άμεση, βαθειά, απροκάλυπτη, και αυτό συνιστά μια καινούρια επικίνδυνη κατάσταση, η οποία εμπλέκει και με νέες εγκαταστάσεις τη χώρα (βλ. Αλεξανδρούπολη, Ανδραβίδα κλπ).

Επίλογος…

Η επιβεβαίωσή μας για όλα όσα προειδοποιήσαμε, δυστυχώς υπήρξε άμεση και καθολική.

Το χτύπημα στη Συρία, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αξιολογηθεί αυτοτελώς και με μονομέρεια ως προς την επιχειρησιακή του τη διάσταση, αλλά οφείλουμε να το συνεκτιμήσουμε στο συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο, συνυπολογίζοντας τις γεωπολιτικές διεργασίες που είναι σε πλήρη εξέλιξη, αλλά και την ευρύτατη γεωστρατηγική ανασύνταξη μέσα από την οποία επαναδιατυπώνεται εκ βάθρων ο χάρτης των προσεταιρισμών σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Στο επιχειρησιακό του κομμάτι, αξιολογείται ως ένα χτύπημα ‘’δηλωτικό παρουσίας’’ από τη μεριά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, αλλά στο επίπεδο της αρχιτεκτονικής των ισορροπιών, μπορεί να εκληφθεί και ως καταλύτης ο οποίος ενεργοποιεί διεργασίες που θα παράξουν αποτελέσματα εφάμιλλα των ισχυρών γεωστρατηγικών διακυβευμάτων της νέας εποχής.

Με αυτή την έννοια, τα χειρότερα δεν τελείωσαν εδώ. Ξεκινούν μόλις τώρα… Οι τυχοδιωκτισμοί θα κλιμακωθούν… Και οι εξελίξεις αναμένονται να είναι ραγδαίες.

Οι λαοί ωστόσο δεν έχουν πει ακόμη τον τελευταίο λόγο. Και η συμβολή του Ελληνικού λαού, αν και όταν αποφασίσει να δώσει τη δική του απάντηση, θα είναι πραγματικά καθοριστική για τον ρου της ιστορίας.

Κυριάκος Κυριακόπουλος/iskra.gr

Φώτης Κουβέλης: «Βρισκόμαστε σε ένα ακήρυχτο πόλεμο στο Αιγαίο με την Τουρκία»

Για «ακήρυχτο πόλεμο» στο Αιγαίο έκανε λόγο ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας, Φώτης Κουβέλης, αναφορικά με την προκλητική στάση της Τουρκίας... 

Για «ακήρυχτο πόλεμο» στο Αιγαίο έκανε λόγο ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας, Φώτης Κουβέλης, αναφορικά με την προκλητική στάση της Τουρκίας.

«Το υπουργείο Άμυνας γνωρίζει τις πληροφορίες για δημοσιεύματα, σχετικά με τις δηλώσεις Γιλντιρίμ, ότι η τουρκική ακτοφυλακή κατέβασε ελληνική σημαία από βραχονησίδα στο Αιγαίο και έχω ζητήσει ενημέρωση συστηματική και επίμονη από τα αρμόδια όργανα και στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων», δήλωσε Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Φώτης Κουβέλης, μιλώντας στο Πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ.

«Βρισκόμαστε σε ένα ακήρυχτο πόλεμο στο Αιγαίο, με την έννοια ότι οι παραβιάσεις, οι υπερπτήσεις των τουρκικών αεροπλάνων έχει καταντήσει συνηθισμένο, καθημερινό σχεδόν φαινόμενο, με αποτέλεσμα τα ελληνικά αεροπλάνα αλλά και τα πλοία μας στο Αιγαίο να υποχρεούνται να κάνουν τις αναχαιτίσεις. Βεβαίως, η καταπόνηση για τα αεροπλάνα είναι παρούσα, η μεγάλη συμμετοχή των αεροπόρων μας στις αναχαιτίσεις μπορεί να δημιουργήσει στοιχεία κόπωσης παρά το γεγονός, θέλω να το καταστήσω απόλυτα ακριβές, πως η διάταξη των δικών μας δυνάμεων για τις αναχαιτίσεις γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχουμε καταπόνηση των πιλότων μας».

Σχετικά με τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς που παραμένουν σε φυλακές της Αδριανούπολης, δήλωσε, πως Ερντογάν και Γιλντιρίμ, μιλούν τη δική τους γλώσσα δικαίου και ότι τίποτα δεν δικαιολογεί την απαράδεκτα παρατεταμένη κράτηση τους με δεδομένο ότι και οι πληροφορίες για ύπαρξη ύποπτου περιεχομένου σε κάποιο τρίτο κινητό τηλέφωνο δεν ευσταθούν.

Αντόνιο Γκουτέρες: Να αποτραπεί μια κατάσταση «εκτός ελέγχου» στη Συρία

Ο Γ. Γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες , απηύθυνε έκκληση στα πέντε κράτη-μόνιμα μέλη του Σ. Α. να φροντίσουν να «αποφευχθεί» το ενδεχόμενο η κατάσταση να τεθεί «εκτός ελέγχου» στη Συρία...

Ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες απηύθυνε έκκληση στα πέντε κράτη-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να φροντίσουν να «αποφευχθεί» το ενδεχόμενο η κατάσταση να τεθεί «εκτός ελέγχου» στη Συρία, επικρίνοντας το τωρινό «αδιέξοδο», τονίζει ανακοίνωση που έδωσαν στη δημοσιότητα οι υπηρεσίες του την Τετάρτη.

«Κάλεσα τους πρεσβευτές των πέντε μονίμων μελών (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο) για να επαναλάβω τη βαθιά ανησυχία μου για το τρέχον αδιέξοδο και να υπογραμμίσω την ανάγκη να αποφευχθεί (ο κίνδυνος) η κατάσταση να ξεφύγει από τον έλεγχο», αναφέρει η ανακοίνωση του επικεφαλής του ΟΗΕ, που δόθηκε στη δημοσιότητα την ώρα που η απειλή της ανάληψης στρατιωτικής δράσης στη Συρία από δυτικά κράτη κλιμακώνεται.