“Μακεδονία του Ίλιντεν”: Η παγίδα που στήνει ο Ζάεφ στην Ελλάδα | του Σταύρου Λυγερού

Το μείζον πρόβλημα-μειονέκτημα του ονόματος “Μακεδονία του Ίλιντεν” είναι ότι, όπως και το “Νέα Μακεδονία”, αναφέρεται στην όλη Μακεδονία και όχι σε τμήμα της. Ως εκ τούτου, επικυρώνει, αντί να ακυρώνει το ιδεολόγημα του Μακεδονισμού και κατ’ επέκτασιν συντηρεί τις όποιες φαντασιακές βλέψεις των Σλαβομακεδόνων επί της ελληνικής Μακεδονίας... 


Κάναμε αμάν και πώς να γλυτώσουμε από το “Νέα Μακεδονία” (“Νόβα Μακεντόνιγια”) και μας προέκυψε το “Μακεδονία του Ίλιντεν” (“Ιλιντένσκα Μακεντόνιγια”). Το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά το έχει, έστω και κατ’ αρχήν αποδεχθεί, επιβεβαιώνει για μία φορά ακόμα ότι τόσο ο υπουργός Εξωτερικών όσο και ο πρωθυπουργός (και όχι μόνο αυτοί) δεν έχουν κατανοήσει ποιο είναι πραγματικά το εθνικό διακύβευμα σ’ αυτή την υπόθεση. Γι’ αυτό και τείνουν να θεωρούν όλες τις σύνθετες ονομασίες περίπου το ίδιο πράγμα.

Η συζήτηση, όμως, για το είδος του επιθετικού προσδιορισμού δεν είναι καθόλου σχολαστική. Για να λυθεί πραγματικά το πρόβλημα, χωρίς εκατέρωθεν ταπεινώσεις, πρέπει να επιβληθεί η σύνθετη ονομασία, που θα αντανακλά την πραγματικότητα της περιοχής κι όχι εθνικές ιδεοληψίες. Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή.

Στους νεότερους χρόνους στη γεωγραφική περιοχή Μακεδονία, έτσι όπως συμβατικά έχει ορισθεί, κατοικούν πολλές εθνότητες (Έλληνες, Σλάβοι, Βούλγαροι, Αλβανοί και παλιότερα Εβραίοι και Οθωμανοί). Η Μακεδονία δεν είναι η πατρίδα ενός και μόνο έθνους. Ως εκ τούτου, οι εθνότητες που την κατοικούν έχουν δικαίωμα στη χρήση του γεωγραφικού όρου Μακεδονία, αλλά δεν έχουν δικαίωμα να τον μονοπωλούν.

Οι Σλαβομακεδόνες, όμως, τον μονοπωλούν. Ονομάζοντας το κράτος τους “Μακεδονία”, τον εαυτό τους “Μακεδόνες” και τη γλώσσα τους “μακεδονική”, ενώ είναι Μέρος αυτοπροβάλλονται σαν να είναι Όλον. Δεν πρόκειται για αθώο ατόπημα. Η κρατική ιδεολογία των Σκοπίων εμφανίζει τη Μακεδονία σαν πατρίδα του ανύπαρκτου “μακεδονικού έθνους”. Κατ’ επέκτασιν, εμφανίζει τη λεγόμενη Μακεδονία του Αιγαίου να βρίσκεται υπό ελληνική κατοχή και τη λεγόμενη Μακεδονία του Πιρίν υπό βουλγαρική κατοχή!

Το Μέρος και το Όλον


Οι Σλαβομακεδόνες δηλώνουν ότι το όνομα “Μακεδονία”/ “μακεδονική” είναι η ταυτότητά τους, επειδή μέσω αυτού νομιμοποιούν το ιδεολόγημα της “διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας”. Με άλλα λόγια, μονοπωλούν το όνομα “Μακεδονία” για το κράτος και “μακεδονική” για την ιθαγένεια και τη γλώσσα, με σκοπό ακριβώς το Μέρος να εγγράψει υποθήκη επί του Όλου. Αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο του “Μακεδονισμού”.

Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι να βρεθεί μία οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία, έστω και erga omnes, για να κλείσει όπως-όπως το πρόβλημα. Ζητούμενο είναι να επιβληθεί η σύνθετη ονομασία που αντανακλά την πραγματικότητα της περιοχής, που ακυρώνει το ιδεολόγημα του “Μακεδονισμού”, την προσπάθεια του Μέρους να σφετερισθεί το Όλον. Μόνο έτσι οι Σλαβομακεδόνες θα αποδεχθούν αυτό που πραγματικά αντιπροσωπεύουν στην περιοχή. Αυτός είναι ο πυρήνας του προβλήματος και μόνο αν αντιμετωπισθεί έτσι μπορεί να προκύψει μία βιώσιμη λύση, η οποία να σέβεται τις θεμιτές ευαισθησίες όλων των εθνοτήτων της περιοχής.

Το όνομα που έριξαν στο τραπέζι οι Ζόραν Ζάεφ και Νίκολα Ντιμιτρόφ είναι σύνθετη ονομασία, αλλά με ιστορικό προσδιορισμό. Πολλοί θεωρούν όχι αδίκως ότι ο ιστορικός αυτός προσδιορισμός είναι η επιτομή του αλυτρωτισμού. Είναι αλήθεια ότι εκείνη την εποχή Έλληνες και Βούλγαροι ανταγωνίζονταν για το ποιο από τα δύο αυτά έθνη θα θέσει υπό τον έλεγχό του τη γεωγραφική Μακεδονία, ιδίως το νότιο και κεντρικό τμήμα της.

Το βόρειο τμήμα της γεωγραφικής Μακεδονίας ήταν αντικείμενο ανταγωνισμού μεταξύ Σέρβων και Βουλγάρων. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η εξέγερση εκείνη είχε στόχο την εκδίωξη των Οθωμανών με σκοπό ολόκληρη η Μακεδονία να περιέλθει στον έλεγχο των τότε Βουλγάρων κομιτατζήδων, οι οποίοι είχαν από τότε για λόγους σκοπιμότητας υψώσει τη σημαία ενός πρώιμου βουλγαρόφρονος Μακεδονισμού. Αυτά, ωστόσο, είναι ιστορία.

Επικυρώνει τον Μακεδονισμό


Το μείζον πρόβλημα-μειονέκτημα του ονόματος “Μακεδονία του Ίλιντεν” είναι ότι, όπως και το “Νέα Μακεδονία”, αναφέρεται στην όλη Μακεδονία και όχι σε τμήμα της. Ως εκ τούτου, επικυρώνει, αντί να ακυρώνει το ιδεολόγημα του Μακεδονισμού και κατ’ επέκτασιν συντηρεί τις όποιες φαντασιακές βλέψεις των Σλαβομακεδόνων επί της ελληνικής Μακεδονίας. Οι γείτονες δεν έχουν την ισχύ να απειλήσουν την Ελλάδα, αλλά το ιδεολόγημά τους είναι αρκετό για να δηλητηριάζει τις διμερείς σχέσεις και να λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στη Βαλκανική.

Με επιπολαιότητα που σκοτώνει, η Αθήνα μιλάει πολύ για αλυτρωτισμό, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι το όχημα του αλυτρωτισμού δεν είναι κάποιες γενικές αναφορές στο Σύνταγμα της FYROM, αλλά το όνομα του κράτους, της ιθαγένειας, της εθνότητας και της γλώσσας. Είναι τραγικό το γεγονός ότι οι κυβερνώντες –και όχι μόνο– δείχνουν να μην κατανοούν το προφανές.

Η ΠΓΔΜ δεν είναι εθνικό κράτος. Είναι συνεταιρικό κράτος. Κύρια εθνική συνιστώσα είναι οι Σλαβομακεδόνες και δευτερεύουσα οι Αλβανομακεδόνες. Ως εκ τούτου, η ονομασία του κράτους δεν μπορεί να έχει εθνικό προσδιορισμό, δεν μπορεί το κράτος να ονομάζεται π.χ. Σλαβομακεδονία. Η ονομασία του αφενός πρέπει να είναι εθνικά ουδέτερη, προκειμένου να είναι αποδεκτή και από τις δύο εθνικές συνιστώσες, αφετέρου να καταδεικνύει πως πρόκειται για Μέρος και όχι για το Όλον.

Με άλλα λόγια η ονομασία πρέπει να είναι σύνθετη και ο επιθετικός προσδιορισμός στο “Μακεδονία” να είναι γεωγραφικός, ούτε χρονικός (“Νέα Μακεδονία”), ούτε ιστορικός (“Μακεδονία του Ίλιντεν”). Το όνομα που αντανακλά καλύτερα την πραγματικότητα είναι το “Άνω Μακεδονία”. Και ο Ζάεφ και ο Ντιμιτρόφ, άλλωστε, έχουν ομολογήσει ότι δεν μπορούν να μονοπωλούν ως κράτος τον όρο Μακεδονία, ο οποίος περιγράφει μία ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Γι’ αυτό και δημοσίως είχαν αποδεχθεί σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως το “Άνω Μακεδονία” (“Γκόρνα Μακεντόνιγια”).

Δεν δέχονταν, όμως, αυτό να γίνει το νέο συνταγματικό τους όνομα. Στην πραγματικότητα, επιδίωκαν να καθιερώσουν διπλή ονομασία. Όταν, όμως, διαπίστωσαν ότι η Αθήνα δεν υποχωρεί στο erga omnes και επειδή δεν έχουν σοβαρό επιχείρημα, οχυρώθηκαν πίσω από το γεγονός ότι δεν διαθέτουν την αναγκαία πλειοψηφία στη Βουλή για να αλλάξουν το Σύνταγμά τους και πως το “Άνω Μακεδονία” δεν θα περνούσε από το δημοψήφισμα, για τη διεξαγωγή του οποίου έχει δεσμευθεί ο Ζάεφ.

Erga omnes, αλλά με όνομα-παγίδα


Αυτά, ωστόσο, είναι δικά του προβλήματα και αυτός πρέπει να τα λύσει. Αντί γι’ αυτό, όμως, επινόησε έναν ευφυή διπλωματικό ελιγμό, ο οποίος συνιστά παγίδα για την Ελλάδα. Εκμεταλλεύθηκε το γεγονός ότι ο Τσίπρας και Κοτζιάς δεν κατανοούν το εθνικό διακύβευμα και την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις διάφορες σύνθετες ονομασίες. Τους πάσαρε, λοιπόν, το όνομα “Μακεδονία του Ίλιντεν”, παρότι είναι δεδομένο πως αυτό το όνομα θα προκαλέσει αντιδράσεις εκ μέρους του σύνοικου αλβανικού στοιχείου, αλλά και της Βουλγαρίας.

Το επιχείρημά του είναι ότι για λόγους ιδεολογίας και παράδοσης αυτό θα υπερψηφισθεί και από την εθνικιστική σλαβομακεδονική αξιωματική αντιπολίτευση του VMRO, αλλά και θα εγκριθεί από τον λαό στο δημοψήφισμα. Με άλλα λόγια τους προσφέρει το erga omnes, αλλά για ένα όνομα το οποίο, όπως προαναφέραμε, αντί να ακυρώνει, ουσιαστικά επικυρώνει τον Μακεδονισμό.

Εκτός όλων των παραπάνω, το “Μακεδονία του Ίλιντεν” έχει και ένα πρακτικό μειονέκτημα. Δεν διευκολύνει την εκφορά του ονόματος των πολιτών αυτού του κράτους. Και επειδή ήδη διεθνώς κατά κανόνα τους αποκαλούν “Μακεδόνες” αυτό θα επικρατήσει οριστικά. Αντιθέτως, οι τρίτοι μπορούν να κατανοήσουν και να υιοθετήσουν τον όρο Upper Macedonia και κατ’ επέκτασιν τον όρο Uppermacedonians. Στη διεθνή πρακτική υπάρχουν όροι όπως π.χ. Νότια Αφρική / Νοτιοαφρικανοί.

Το μόνο πλεονέκτημα που έχει ο όρος “Μακεδονία του Ίλιντεν” είναι ότι παραπέμπει σε ένα γεγονός που εγγράφεται στο πλαίσιο του σλαβικού ιστορικού χώρου. Ως εκ τούτου διαχωρίζει αυτό το κράτος και τους Σλαβομακεδόνες από την αρχαία μακεδονική κληρονομιά. Ο διαχωρισμός αυτός δεν αρκεί, όμως, για να γίνει αποδεκτό ένα όνομα.

Η προσπάθεια των Σλαβομακεδόνων να σφετερισθούν την ιστορική κληρονομιά των αρχαίων Μακεδόνων (η κυβέρνηση Ζάεφ είναι αλήθεια ότι ανέτρεψε την πολιτική Γκρουέφσκι) ενοχλεί την ελληνική κοινή γνώμη, αλλά το κύριο πρόβλημα είναι η σύγχρονη γεωπολιτική πτυχή. Και σ’ αυτό επίπεδο, όπως έχουμε ήδη αναλύσει, η “Ιλιντένσκα Μακεντόνιγια” αποτελεί μία παγίδα, στην οποία Τσίπρας και Κοτζιάς δείχνουν έτοιμοι να πέσουν μέσα.
 _______________________________

(*) Ο Σταύρος Λυγερός, επικεφαλής-διαχειριστής του slpress.gr, έχει εργασθεί σε εφημερίδες (για 23 χρόνια στην Καθημερινή), ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Σήμερα αρθρογραφεί στο Πρώτο Θέμα. Συγγραφέας 13 βιβλίων. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973.
πηγή: slpress.gr

Ενεργειακό «μέτωπο» συγκροτούν Πούτιν - Μέρκελ απέναντι στον Τραμπ

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε χθες Παρασκευή 18/5 στο Σότσι της Ρωσίας, σε συνάντηση με την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, ότι θα αντιμετωπίσει τις προσπάθειες του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ για να μπλοκάρει ένα ρωσογερμανικό έργο αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream-2…


Η Ρωσία θα επιμείνει στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream-2, παρά τις προσπάθειες του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να την μπλοκάρει. Αυτή την δήλωση έκανε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν κατά την διάρκεια της συνάντησης του με την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στο Σότσι, με την οποία συζήτησαν μεταξύ άλλων την κατάσταση στην Συρία, το Ιράν και την Ουκρανία.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, παρά τις διαφορές της με τη Μόσχα που εντάθηκαν μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία το 2014, δεν έκρυψε το ενδιαφέρον της για την κατασκευή του αγωγού Nord-Stream-2, ο οποίος θα προμηθεύει με περισσότερο φυσικό αέριο την Βόρεια Ευρώπη και την Γερμανία.

Ωστόσο, λαμβάνοντας υπ' όψιν το ενδεχόμενο να σταματήσει η διέλευση του ρωσικού φυσικού αερίου από την Ουκρανία με την κατασκευή του αγωγού Nord-Stream-2 ο οποίος την παρακάμπτει, η Γερμανίδα Καγκελάριος, τόνισε ότι ο ρόλος της Ουκρανίας ως χώρας διέλευσης πρέπει να διατηρηθεί μετά την κατασκευή του Nord-Stream-2. Προσέθεσε μάλιστα ότι η Γερμανία παρότι βλέπει το έργο της κατασκευής του αγωγού Nord-Stream-2 ως οικονομικής και εμπορικής σημασίας έργο, είπε ότι πρέπει να υπάρξουν και εγγυήσεις για την Ουκρανία.

Στην ουσία η Γερμανίδα καγκελάριος έδειξε να διαφοροποιείται από την θέση της Ουάσιγκτον στο ζήτημα της κατασκευής του αγωγού Nord-Stream-2, η οποία ανησυχώντας για την κατασκευή του είχε δηλώσει ότι σε εταιρείες που θα συμμετάσχουν στην κατασκευή του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου, ενδέχεται να επιβληθούν κυρώσεις.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, δείχνοντας ότι συμμερίζεται τις απόψεις της Γερμανίδας καγκελάριου για την Ουκρανία, είπε ότι «είμαστε πρόθυμοι να διατηρήσουμε αυτή την διέλευση (μέσω Ουκρανίας) εφόσον υπάρχει οικονομική σκοπιμότητα. Και μπορεί αυτό να επιτευχθεί μέσω συνομιλιών, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τέτοιες συνομιλίες με την ουκρανική πλευρά».

Ωστόσο ο Ρώσος πρόεδρος, αναφερόμενος στις αυξανόμενες ανάγκες σε φυσικό αέριο της Ευρώπης και την πρόθεση της Ουάσιγκτον να προωθήσει τα δικά της ενεργειακά συμφέροντα στην Ευρώπη με το να μπλοκάρει τον αγωγό Nord-Stream-2, είπε χαρακτηριστικά: «Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι σήμερα απλώς πρόεδρος των ΗΠΑ, είναι επίσης κι ένας δυνατός καλός επιχειρηματίας. Γι αυτό τον λόγο πιστεύω ότι ο ίδιος προωθεί και τα δικά του επιχειρηματικά συμφέροντα, με σκοπό να πουλήσει το αμερικανικό υγροποιημένο αέριο στην ευρωπαϊκή αγορά. Είναι κάτι τέτοιο εφικτό; Είναι εφικτό. Αλλά αυτό στοιχίζει ακριβά, είναι κατά 25%-30% ακριβότερο από το ρωσικό φυσικό αέριο που διοχετεύεται μέσω των αγωγών στην Ευρώπη. Κατανοώ τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Υπερασπίζεται τα δικά του επιχειρηματικά συμφέροντα, θέλει να προωθήσει το προϊόν του στην ευρωπαϊκή αγορά, όμως αυτό εξαρτάται από εμάς, από τους εταίρους μας στην Ευρώπη. Το έργο είναι ανοιχτό, ανοιχτό για να συμμετάσχουν σ' αυτό και άλλες χώρες».

Σήμερα άλλωστε η εφημερίδα Wall Street Journal σε άρθρο της με τίτλο «Trump Presses Germany to Drop Russian Pipeline for Trade Deal» έγραφε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε από την Άγκελα Μέρκελ, να μην υποστηρίξει την κατασκευή του αγωγού Nord-Stream-2, προσφέροντας ως αντάλλαγμα συνομιλίες για την σύναψη μια νέας εμπορικής συμφωνίας σε σχέση με τους αμερικανικούς δασμούς στις εισαγωγές μετάλλων και τις εξαγωγές αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ο αγωγός φυσικού Nord-Stream-2 είναι ένα έργο που συνιστά επέκταση του ήδη υπάρχοντος αγωγού Nord-Stream που συνδέει την Ρωσία με την Γερμανία υποθαλάσσια μέσω της Θάλασσας της Βαλτικής ο οποίος παρακάμπτει χώρες διέλευσης όπως είναι η Ουκρανία, Λευκορωσία, Πολωνία, οι χώρες τη Βαλτικής και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Στην ουσία ο αγωγός Nord-Stream-2 επαναλαμβάνει την όδευση του Nord-Stream και θα περνάει μέσα από τις αποκλειστικά οικονομικές ζώνες και θαλάσσια ύδατα της Ρωσίας, Φινλανδίας, Σουηδίας, Δανίας και Γερμανίας. Το μήκος του θα υπερβεί τα 1200 χιλιόμετρα και θα έχει δυνατότητα μεταφοράς 55 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως.
πηγή: newmoney.gr

NOVARTIS GATE : Στη Δικαιοσύνη με απόλυτη πλειοψηφία και οι 10

Στη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας και για τα δέκα πολιτικά πρόσωπα, οδήγησε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας που έγινε απόψε στη Βουλή για την υπόθεση NOVARTIS. Στην ψηφοφορία πήραν μέρος οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της Χρυσής Αυγής και 4 ανεξάρτητοι βουλευτές...


Την επιστροφή της δικογραφίας του σκανδάλου Novartis στη Δικαιοσύνη και για τα δέκα πολιτικά πρόσωπα που ελέγχονται αποφάσισε με μυστική ψηφοφορία η Ολομέλεια της Βουλής αποφαινόμενη με απόλυτη πλειοψηφία ότι το κοινοβούλιο είναι αναρμόδιο βάσει του σχετικού πορίσματος της Προανακριτικής για τη Novartis.

Το δρόμο της αποχώρησης επέλεξαν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης πλην της Χρυσής Αυγής.

ΝΔ, ΔΗΣΥ, ΚΚΕ και ΠΟΤΑΜΙ κατήγγειλαν την κυβέρνηση για «παρωδία», «ψηφοφορία φιάσκο», «βρώμικο θέατρο σκιών», «κακοστημένη παράσταση» και προσπάθεια «υφαρπαγής» της ψήφου τους με τη διατύπωση του ψηφοδελτίου περί αναρμοδιότητας. Αποχή επέλεξε και η Ένωση Κεντρώων, διαμαρτυρόμενη για το κλείσιμο των εργασιών της Επιτροπής άρον-άρον και χωρίς διερεύνηση της ουσίας της υπόθεσης.

Στην ψηφοφορία συμμετείχαν 172 βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τη Χρυσή Αυγή και την ομάδα των ανεξάρτητων.

Τη μη άσκηση δίωξης από τη Βουλή λόγω αναρμοδιότητας για τον πρώην πρωθυπουργό Aντώνη Σαμαρά και την αποστροφή του φακέλού του στις εισαγγελικές αρχές ψήφισαν 166 βουλευτές τόσο ως προς το αδίκημα της δωροληψίας όσο και ως προς το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

Για τον πρώην υπηρεσιακό πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο ψήφισαν τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας 165 βουλευτές ως προς το αδίκημα της δωροδοκίας και 164 βουλευτές ως προς το αδίκημα της νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

Στην περίπτωση του Επίτροπου Μετανάστευσης Δημήτρη Αβραμόπουλου ψήφισαν 168 βουλευτές την μη άσκηση δίωξης και για τα δύο αδικήματα.

Για τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Λοβέρδο ψήφισαν τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας 165 βουλευτές για το αδίκημα της δωροληψίας και 164 βουλευτές για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Στην ψηφοφορία για τον πρώην υπουργό της ΝΔ Ανδρέα Λυκουρέντζο 163 βουλευτές ψήφισαν τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας για το αδίκημα της δωροληψίας και 162 για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Για τον πρώην υφυπουργό Υγείας Μάριο Σαλμά 163 βουλευτές ψήφισαν τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας για δωροληψία και 162 για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Στην ψηφοφορία για τον αντιπρόεδρο και πρώην υπουργό Υγείας της ΝΔ Άδωνι Γεωργιάδη 164 βουλευτές ψήφισαν τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας για το αδίκημα της δωροληψίας και 163 για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και πρώην υπουργό Οικονομικών Ιωάννη Στουρνάρα 164 βουλευτές ψήφισαν τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας για δωροληψία και 165 για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Ως προς τον πρώην υπουργό και πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο 167 βουλευτές ψήφισαν τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας για το αδίκημα της δωροληψίας και 166 για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος

Τέλος στην περίπτωση του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Κουτρουμάνη, 166 βουλευτές ψήφισαν την μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας για δωροδοκία και 165 για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

500.000 νοικοκυριά θα πάρουν επίδομα στέγασης

Το συνολικό κονδύλι ανέρχεται στα 600 εκατ. ευρώ και αν όλα πάνε καλά, θα το μοιραστούν περίπου 1,3 εκατομμύρια πολίτες, δηλαδή περίπου 500.000 νοικοκυριά. Η επιδότηση δεν θα αφορά μόνο στο ενοίκιο αλλά και σε δόση δανείου...


Περίπου 500.000 νοικοκυριά, δηλαδή 1,2 εκατ. πολίτες θα είναι οι ωφελούμενοι του επιδόματος στέγασης ενώ τα ακριβή εισοδηματικά κριτήρια αναμένεται να οριστικοποιηθούν μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών.

 Η συνάντηση μεταξύ των δύο πλευρών έληξε το απόγευμα και σύμφωνα με πληροφορίες ανώτατου στελέχους του υπουργείου εργασίας, το συνολικό κονδύλι ανέρχεται στα 600 εκατ. ευρώ, ενώ τα κατώτατα εισοδηματικά όρια θα κυμαίνονται από 8.000-8.500 ευρώ και τα ανώτατα έως τις 24.000 ευρώ. Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη επιδότηση δεν θα αφορά μόνο στο ενοίκιο του ωφελούμενου αλλά και σε δόση δανείου, υπό την προϋπόθεση ότι ο δικαιούχος δεν έχει υπαχθεί στο νόμο Κατσέλη. Δηλαδή, δεν θα μπορεί να έχει τη δυνατότητα ταυτόχρονης υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη και της είσπραξης της επιδότησης ενοικίου.

 Επισημαίνεται πως για την χορήγηση του επιδόματος ενοικίου θα ισχύσει κλίμακα ισοδυναμίας για την προσαύξηση του εισοδηματικού ορίου ανάλογα με τον αριθμό των μελών που έχει το κάθε νοικοκυριό με έμφαση και στον αριθμό των παιδιών. Έτσι για τη σύζυγο προβλέπεται συντελεστής προσαύξησης 0,5 ενώ για τα παιδιά δεν θα ισχύσει ο συντελεστής 0,25 αλλά συντελεστής 0,5. Για παράδειγμα σε μια 4μελή οικογένεια, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες το ύψος του μηνιαίου επιδόματος υπολογίζεται σε 70- 80 ευρώ ανά άτομο, άρα θα ανέρχεται συνολικά στα 240 ευρώ το μήνα για μια 4μελή οικογένεια.
πηγή: naftemporiki.gr

Γενοκτονία Ποντίων -19 Μαΐου: Δεν ξεχνώ τη σφαγή των Ποντίων από τους Τούρκους

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΝΤΙΩΝ: Η 19η Μαΐου - Ημέρα μνήμης, Γενοκτονία Ποντίων - είναι η καταραμένη ημέρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Είναι η ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ειρηνεύσει, δήθεν, την περιοχή. Με το σύνθημα «η Τουρκία στους Τούρκους» έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο των Νεότουρκων για την τελειωτική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού σε όλο τον Πόντο...


Γενοκτονία Ποντίων


353.000 καταγεγραμμένοι επίσημα νεκροί και άλλοι τόσοι ξεριζωμένοι και διασκορπισμένοι αγνοούμενοι, αποτελούν πάντοτε για τους Πόντιους μια μνήμη στοιχειωμένη στην ψυχή.
Κάθε χρόνο την μέρα αυτή ο ανά τον κόσμο διάσπαρτος Ποντιακός Ελληνισμός, αμάχητο τεκμήριο και ζωντανό κομμάτι του οικουμενικού ελληνισμού, επιβεβαιώνει την ισχυρή θέληση και αγωνιστικότητα του, το χρέος και το εθνικό καθήκον του για την με κάθε θεμιτό μέσο διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας.

Για 28 σχεδόν αιώνες σ όλα τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας αλλά και στην ενδοχώρα οι Έλληνες από την Ιωνία ρίζωσαν στη γη Πόντου, μεγαλούργησαν ως άποικοι μακριά από τον τόπο τους και ίδρυσαν πόλεις όπως η Σινώπη, η Αμισός, η Αμάσεια, η Τραπεζούντα, η Κερασούντα η Κοτυώρα, κ.α. μετατρέποντας τον αρχικά Άξενο Πόντο (αφιλόξενο) σε Εύξεινο (φιλόξενο) Πόντο.

Ανεξίτηλα τα ίχνη των προγόνων μας και στον σημερινό Πόντο. Τα μαρτυρούν οι εκκλησιές και τα μοναστήρια, τα σχολεία και τα ελληνικά σπίτια, τα ελληνικά ονόματα που σε συντροφεύουν σε κάθε σου βήμα στις πόλεις και στα χωριά , στους κάμπους και στα βουνά, στους λόφους και στα παρχάρια.
Αν και η τελική φάση εξόντωσης του Ελληνισμού ξεκίνησε με την επανάσταση των Νεοτούρκων, το 1908, το απάνθρωπο φαινόμενο της Γενοκτονίας αιώνες χαρακτήριζε την πολιτική των εκάστοτε οθωμανικών και μετέπειτα νεοτουρκικών κυβερνήσεων.

Από την ήττα στο Ματζικέρτ (1071) ως την πτώση της Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών της Τραπεζούντας (1461), από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1915) ως την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) ένας ήταν ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας: η εξόντωση του Ελληνισμού.
«Θα σας κόψουμε τα κεφάλια, θα σας εξαφανίσουμε. Ή εμείς θα επιζήσουμε ή εσείς» δήλωνε ο Τούρκος πρωθυπουργός Σεφκέτ πασάς, τον Ιούλιο του 1909, στον μεγάλο πατριάρχη του Γένους, Ιωακείμ τον Γ’.

Οι Γερμανοί, που ήταν οι ηθικοί αυτουργοί και καθοδηγητές των εγκλημάτων, έβλεπαν τους Έλληνες και τους Αρμενίους ως φραγμό, εμπόδιο στα σχέδιά τους για οικονομική διείσδυση στην Ανατολή.
Ο καθοδηγητής των Τούρκων στρατηγός Λίμαν Φον Σάντερς υποστήριζε τα εξής: «η Τουρκία δεν έχει ουδεμίαν ασφάλειαν ούτε δύναται να οργανωθεί ελευθέρως εις το μέλλον, λόγω της παρουσίας των Ελλήνων». («Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας», Μ. Ροδά, εκδ. «Παρουσία». Το βιβλίο γράφτηκε το 1916 και επανατυπώθηκε).

Για να μην προκληθεί αντίδραση στον «πολιτισμένο» κόσμο προτείνει, ως «τελική λύση», τον λευκό θάνατο, τις ατέλειωτες οδοιπορίες. «Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι αρρώστιες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα, με τις σφαγές που λογαριάζετε να κάνετε εσείς», δήλωνε στους Τούρκους ο Σάντερς.

Από την στιγμή εκείνη (1914) ο Ελληνισμός δεν υπήρχε. Εκμεταλλευόμενοι και τον ρωσοτουρκικό πόλεμο οι Τούρκοι διατάζουν για δήθεν λόγους ασφαλείας την μεταφορά των χριστιανών του Πόντου στα ενδότερα. Αρχίζει πλέον απροκάλυπτα η εξόντωση.

Οι άνδρες δολοφονούνται στα διαβόητα «Αμελέ Ταμπουρού», στα τάγματα θανάτου και τα γυναικόπαιδα με την διαδικασία του «λευκού θανάτου». 353.000 Πόντιοι πεθαίνουν από φρικτό θάνατο. Εκατοντάδες χιλιάδες οι μάρτυρες των μαρτυρίων του Ποντιακού Ελληνισμού. Αδυνατεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει την φρίκη.

Γέροι, νέοι, παιδιά, ασθενείς και ανήμποροι, γυναίκες και κορίτσια, εγκαταλείποντας τα πάντα, οδηγούνται βίαια και υποχρεωτικά σε ατέλειωτες πορείες στην ενδοχώρα, κάτω από τον καυτό ήλιο αλλά και την παγωνιά, σε όρη και δύσβατα βουνά, πεινασμένοι, χωρίς καμία φροντίδα, χωρίς κατάλληλο ρουχισμό σε μια ατέλειωτη πορεία θανάτου.

Δικαστήρια παρωδίες στήνονται για να δικαστούν και να καταλήξουν στην κρεμάλα, με συνοπτικές διαδικασίες, η θρησκευτική, πολιτική και πνευματική ηγεσία της Αμισού και της Πάφρας.
Ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση των Ρώσων από την Τραπεζούντα η κατάσταση στον Πόντο και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο ήταν τραγική. Γνωστά ανυπότακτα στοιχεία συνέχιζαν να οργιάζουν κάθε νύχτα στα ελληνικά χωριά, πυροβολώντας, λεηλατώντας και βιάζοντας ανυπεράσπιστους χωρικούς. Η ζωή των Ελλήνων είχε καταντήσει ένα απέραντο μαρτυρολόγιο.

Ο Μοργκενταου, ο Αμερικανός πρέσβης, μάταια προσπαθεί να συνεγείρει συνειδήσεις και δηλώνει ότι τα δεινά των Ελλήνων ήσαν εξ ίσου μεγάλα με των Αρμενίων και ξένους μάρτυρες όπως ο Sortiaux να ομολογούν ότι όσοι δολοφονούνταν ήσαν οι τυχερότεροι

Γενοκτονία Ποντίων – Οι κραυγές των αθώων θυμάτων φτάνουν παντού


Οι κραυγές των αθώων θυμάτων φτάνουν παντού. Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη αλλά και στην μακρινή Αμερική. Στους Έλληνες της διασποράς. Ακόμα και μέσα στην ίδια την Τουρκία. Μάταιες οι φωνές διαμαρτυρίας και οι διεθνείς αντιδράσεις.

8 Απριλίου 1921, ο βουλευτής Κ. Φίλανδρος μιλώντας στην ελληνική Βουλή για την Γενοκτονία αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «Αι γραίαι και οι γέροντες διεσκορπίζοντο τότε εις τας ερήμους, όπου γυμνοί, άστεγοι και νήστεις σωρηδόν απέθν
ησκον.
Αλλά και οσάκις την μακράν πεζοπορίαν διεδέχετο η διά του σιδηροδρόμο μεταβίβασις των ειλώτων, εξετυλίσσοντο σκηναί φρικτοτέρας τραγωδίας.

Εσταμάτα το τραίνον μέσα εις την έρημον, διά να ριφθώσιν απροστάτευτα τα δυστυχή εκείνα πλάσματα εις την διάκρισιν των αγρίων θηρίων και των ανθρωπόμορφων θηρίων.

Δυστυχής μητέρα, εστoιβαγμένη μετ’ άλλων γυναικών εντός σκευοφόρου βαγονίου, βλέπουσα κινδυνεύον το τέκνο της από ασφυξίαν, ετόλμησε να ζητήσει βοήθεια. Παρευθύς Τούρκος χωροφύλαξ αρπάσας από την αγκάλην της μητρός το τέκνον της το εξεσφενδόνισεν εκ του παραθύρου εις το κενόν, ενώ το τραίνο εξηκολούθει τρέχον εις την απέραντην έρημον! Άλλαι μητέρες ευρέθησαν παγωμέναι εις τα χιονισμένα όρη με τα δυστυχή μικρά των κρεμασμένα από ξηρούς μαστούς!…».

Οι ελληνικοί πληθυσμοί δε φονεύονται απλά με μαχαίρια και όπλα. Πεθαίνουν ύστερα από φρικτά μαρτύρια πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία. Και όχι μόνο άνδρες αλλά γυναικόπαιδα χωρίς διάκριση ηλικίας.

Πλήθος οι πληροφορίες και τα αποδεικτικά στοιχεία στα ελληνικά αλλά και στα δημόσια αρχεία ξένων για τις θηριωδίες και την βαρβαρότητα των Νεότουρκων, σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου αλλά και της δυτικής Μικράς Ασίας , που έρχονται στο φως ύστερα από κοπιαστική εργασία ιστορικών και μελετητών.

Και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας η αμφισβήτησης ότι η πατρώα γη, που φιλοξένησε έναν πολιτισμό χιλιετιών, έγινε θέατρο μιας θηριωδίας που υπηρετούσε τα επεκτατικά σχέδια του Κεμάλ, και την επιδίωξή του να εξολοθρεύσει τις αλλότριες εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες.
Ο Ποντιακός Ελληνισμός, υπέστη εντελώς άδικα απίστευτες βαρβαρότητες και βασανιστήρια και αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τα εδάφη ώστε να σβήσουν τα ίχνη του από την περιοχή.

Η επιστράτευση των Χριστιανών, η αποστολή τους σε τάγματα εργασίας, η βάναυση μεταχείριση τους, δημιούργησαν ένα πλήθος φυγόστρατων και λιποτακτών οι οποίοι άρχισαν να κρύβονται στα βουνά.

« … οι σχηματισμοί ανταρτικών σωμάτων, χρησιμεύουν ως προσχήματα διά τούς Τούρκους διά μίαν εκτεταμένην γενικήν καταδίωξιν τού ελληνικού στοιχείου μέ τήν έκδηλον τάσιν νά εξοντώσουν ολοσχερώς τούς Έλληνας, ως εχθρούς τού κράτους, όπως προγενεστέρως καί τούς Αρμενίους…»

Αναφορά του Υπουργού Εξωτερικών της Αυστρίας προς το Βερολίνο.
Άνθρωποι απλοί, κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι, αντιστάθηκαν στην τουρκική βία, ενέπνευσαν χιλιάδες αφοσιωμένους μαχητές και έσωσαν χιλιάδες άμαχο πληθυσμό.

Δεκάδες οι γενναίες μορφές των ανταρτών. Ο Αντών πασάς (Χατζηελευθερίου Αντώνης), ό Ιστίλ Αγάς (Στυλιανός Κοσμίδης), ο Κισά Μπατσάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος), ο Πίτς Βασίλ (Βασίλειος Τσαουσίδης),ο Βασίλ Ουστά (Βασίλειος Ανθόπουλος), η Πελαγία Εξούζογλου, ο Καπετάν Ευκλείδης (Κουρτίδης Ευκλείδης), ο Κοτζά Αναστάς (Παπαδόπουλος Αναστάσιος)και άλλοι πολλοί.

Άγνωστο στους περισσότερους Έλληνες το ηρωικό αντάρτικο του Πόντου. Γυναίκες και άνδρες αγωνίστηκαν σκληρά αβοήθητοι από την μητέρα πατρίδα για να περισώσουν ότι μπόρεσαν.
Κι όταν ήλθε το τέλος οι ελληνικοί πληθυσμοί πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς. Ξεριζωμένοι από τις προαιώνιες πατρίδες, με μοναδικές αποσκευές τις μνήμες και τον πόνο της καρδιάς τους εγκαταστάθηκαν στις νέες πατρίδες.

Σκόρπισαν σε χωριά και πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης, στους συνοικισμούς της πρωτεύουσας και σε άλλες περιοχές.

Με την δύναμη της ψυχής τους, την εργατικότητα και την θέληση τους έστρωσαν από την αρχή το τραπέζι για να απλωθούν τα εδέσματα της προόδου, της δημιουργίας και της ομορφιάς.

Το φτωχικό και άγονο χώμα της καινούργιας γης τους μεταμορφώθηκε σε αφράτη και γόνιμη γη. Πότισαν με ιδρώτα και δάκρυα τα σπαρτά τους. Πράσινη ευλογία όλες οι εκτάσεις με αμέτρητα καρποφόρα δέντρα, περιβόλια και πολλά γεννήματα.

Ανάστησαν τα χωριά και πόλεις. Μεγάλωσαν τα παιδιά και οι χαρές γέμισαν τα σπίτια. Άνθισαν τα βλαστάρια της και πλούσια και ευλογημένα πλημμύρισαν την Ελλάδα.

Και κάθε Κυριακή, ξεχνώντας το μόχθο και τα δάκρυα της εβδομάδας, έβαζαν τις φορεσιές της Πατρίδας και πιάνονταν στο χορό. Η λύρα άναβε φωτιές και τα τραγούδια έδιναν και έπαιρναν. Τραγούδια για τον ξεριζωμό, για την αγάπη, το θάνατο, τη ζωή. Νοσταλγικά τραγούδια για την πατρίδα.

Αυτήν την πατρίδα που κάνει και σήμερα τους χιλιάδες Πόντιους να την αναζητούν αν και δεν την γνώρισαν ποτέ παρά μόνο από τα ακούσματα των πατεράδων και των παππούδων τους. Γιατί, η πατρίδα είναι αυτή όπου υπάρχουν οι ρίζες σου, αυτή που έχεις από τα ακούσματα, τις διηγήσεις των προγόνων σου.

Είναι η ιστορία των ελληνικών πράξεων και του πολιτισμού που άφησαν οι πρόγονοι μας, που ξεριζώθηκαν βίαια από ένα τόπο όπου άφησαν χιλιάδες νεκρούς ανά τους αιώνες. Είναι ο τόπος όπου έχουν θαφτεί γενεές και γενεές προγόνων μας.

Και είναι ευλογία για τον καθένα μας να μπορέσει να επιστρέφει στη γη των προγόνων του. Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνη που μας άντρωσε κι εκείνη που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο γνωστή όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αυταπόδεικτη ιστορική αλήθεια. Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει ή να ξαναγράψει την ιστορία. Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις φωνές των νεκρών. Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στη μνήμη.

«Είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών των Γενοκτονιών ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Ελλήνων της Ανατολίας»
Διεθνής Ένωση Μελέτη των Γενοκτονιών.

Η 19 Μαΐου μας δίνει ακόμα μια αφορμή να ανασύρουμε μνήμες, να αναλογιστούμε και να υμνήσουμε, να υποσχεθούμε, πως θα συνεχίσουμε να δίνουμε μαζί, μια γροθιά, τον κοινό αγώνα για την επιβίωση της ιστορικής μνήμης.

Σήμερα το ποντιακό στοιχείο δεν ζητιανεύει, δεν εκλιπαρεί, αλλά απαιτεί αυτό που δικαιούται. Την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
πηγή: ekklisiaonline.gr

Ωρολογιακή βόμβα η τουρκική οικονομία

Ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν βάλλει κατά των χρηματαγορών, των οίκων αξιολόγησης και της κεντρικής του τράπεζας. Προεκλογικοί τακτικισμοί ή οιωνός οικονομικής ασφυξίας;


Έναν μήνα περίπου πριν τις εκλογές ο τούρκος πρόεδρος Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση – βασικός λόγος η οικονομική κατάσταση στη χώρα του. Ναι μεν η Τουρκία εμφάνισε πέρυσι ρυθμό ανάπτυξης 7,4%, ωστόσο πολλοί οικονομολόγοι αμφιβάλλουν ότι τα συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία αντικατοπτρίζουν την πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Ακόμη κι αν θεωρήσει κανείς αξιόπιστα τα επίσημα στοιχεία, τα προβλήματα είναι εξόφθαλμα. Η ανεργία είναι υψηλή -κυρίως σε άτομα νεαρής ηλικίας. «Ένα σημαντικό μέρος της ανάπτυξης στηρίζεται στην εσωτερική κατανάλωση», επισημαίνει ο Ερντάλ Γιαλτσίν, καθηγητής Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων στην Ανώτατη Σχολή της Κωνσταντίας (HTWG). Ο καθηγητής κάνει ακόμη λόγο για μεγάλα κατασκευαστικά έργα του κράτους, αλλά και δαπάνες επιχειρήσεων και νοικοκυριών που στηρίζονται σε δάνεια.

Την ίδια ώρα η τουρκική λίρα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση –σοβαρότατο πρόβλημα για μια χώρα που εισάγει περισσότερα από όσα εξάγει. Ο ρυθμός του πληθωρισμού κυμαίνεται αυτό το διάστημα στα επίπεδα του 11% -υπερδιπλάσιο ποσοστό από τον στόχο που θέτει η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας.

«Η εμπιστοσύνη των επενδυτών χάνεται»


Η Τουρκική Κεντρική Τράπεζα θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να αυξήσει τα επιτόκια προκειμένου να συγκρατήσει την πτώση της λίρας. «Η Τουρκία χρειάζεται εξωτερικά κεφάλαια για να διατηρήσει τη βασισμένη στην κατανάλωση ανάπτυξη», εξηγεί ο Ερντάλ Γιαλτσίν και υπογραμμίζει ότι «η εμπιστοσύνη των επενδυτών χάνεται ολοένα και περισσότερο. Πρόκειται για μια ωρολογιακή βόμβα».

Ωστόσο, ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν πιέζει την Κεντρική Τράπεζα να μειώσει κι άλλο τα επιτόκια. Τα υψηλά επιτόκια είναι «η πηγή κάθε κακού», σχολίασε ο τούρκος πρόεδρος την περασμένη Παρασκευή. Αυτή την εβδομάδα προχώρησε μάλιστα ένα βήμα παραπέρα, δηλώνοντας στο τηλεοπτικό δίκτυο Bloomberg ότι προτίθεται να θέσει υπό αυστηρότερο έλεγχο την Κεντρική Τράπεζα εφόσον επικρατήσει στις εκλογές.

Σε αυτήν την περίπτωση ο τούρκος πρόεδρος θέτει ένα νευραλγικό ζήτημα για χρεωμένες επιχειρήσεις και νοικοκυριά, που βεβαίως αντιτίθενται σε αύξηση των επιτοκίων. Ωστόσο, απέναντι στις χρηματαγορές στέλνει με αυτόν τον τρόπο καταστροφικά μηνύματα. Η αξία της λίρας υποχωρεί ακόμη περισσότερο. Αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση κυρίως τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας, δεδομένου ότι σε πολλές περιπτώσεις έχουν δάνεια σε ξένα νομίσματα. Η πτώση της λίρας καθιστά αυτά τα δάνεια ακόμη ακριβότερα, φέρνοντας πολλές επιχειρήσεις κοντά σε αδυναμία πληρωμών.

Κίνδυνος μαζικής φυγής κεφαλαίων


Οι αποδόσεις των τουρκικών ομολόγων έχουν εκτιναχθεί σε επίπεδα ρεκόρ. Που σημαίνει ότι οι επενδυτές δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να χορηγήσουν δάνεια στην Τουρκία με τους προνομιακούς όρους του παρελθόντος. Το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες δεν έχουν μεγάλα περιθώρια δράσης. Ειδικά σε ένα διάστημα που εξαρτώνται τόσο πολύ από προσιτά δάνεια, απειλούνται με κεφαλαιακή ξηρασία.

Ο τούρκος πρόεδρος αντιδρά εκτοξεύοντας απειλές εναντίον «του λόμπι των επιτοκίων» και των «εχθρών της Τουρκίας κάτω από τον μανδύα οίκων αξιολόγησης». Τέτοιες μετωπικές επιθέσεις του Ταγίπ Ερντογάν χωρίς τον φόβο παράπλευρων απωλειών δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Ωστόσο, «αυτή τη φορά μπορεί να γίνει πραγματική ζημιά», σχολιάζει ο οικονομολόγος Ερντάλ Γιαλτσίν. «Θα υπάρξουν χρεοκοπίες σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά διότι η άσκηση πολιτικής βασισμένης σε ανάληψη χρεών δεν μπορεί να λειτουργήσει σε διαρκή βάση», τονίζει.
Αντρέας Μπέκερ - Άρης Καλτιριμτζής / Deutsche Welle

Τσίπρας για Σκοπιανό: Ψάχνουμε λύσεις, χωρίς να αλλοιώνουμε τις κόκκινες γραμμές (vid)

Για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις και πρόοδο στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων έκανε λόγο ο πρωθυπουργός κατά τη συνέντευξη Τύπου της συνόδου ΕΕ – Δυτικών Βαλκανίων, τονίζοντας ωστόσο πως υπάρχει ακόμα πολύ δρόμος να διανύσουν οι δύο πλευρές για να υπάρξει οριστική συμφωνία..


Με τις συναντήσεις τους αυτές τις δύο ημέρες - δηλαδή στην προσύνοδο του ΕΣΚ, την πολύωρη «πολύ ουσιαστική συζήτηση σε φιλικό και χαλαρό κλίμα ως σχεδόν τις πρώτες πρωινές ώρες» που ακολούθησε, όπως αποκάλυψε ο Έλληνας πρωθυπουργός, μετά το δείπνο των ηγετών, αλλά και την πρωινή συνάντηση τους την Πέμπτη - Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ είχαν «πολύ ουσιαστικές διαπραγματεύσεις», επιτεύχθηκε πρόοδος, αλλά παραμένει απόσταση να διανυθεί.

«Έχουμε διανύσει μεγάλο μέρος της απόστασης, αλλά χρειάζεται ακόμα απόσταση να διανυθεί», είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός. Είπε ότι η ελληνική πλευρά δεν αισθάνεται την πίεση της κλεψύδρας τους χρόνου που αδειάζει και πως όμως υπάρχει κλεψύδρα σε ό,τι αφορά την έναρξη ενταξιακής διαδικασίας που είναι στις 25 Ιουνίου. «Και υπό αυτή την έννοια», σημείωσε, «θα πρέπει πολύ σύντομα να έχουμε μια εξέλιξη. Μακάρι θετική. Αν όχι θετική, πάλι εδώ είμαστε, θα συνεχίσουμε να οικοδομούμε τις σχέσεις φιλίας και συνεργασίας, καλής γειτονίας».

Ειδικότερα, στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου είπε για τις συναντήσεις τους με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ ότι «είχαμε πολύ ουσιαστικές διαπραγματεύσεις» και πως «άλλωστε η πρόοδος που είχε επιτευχθεί το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη συνάντηση των ΥΠΕΞ στο Σούνιο παρουσία του Μ. Νίμιτς ήταν ουσιαστική». Ωστόσο, σημείωσε ότι «είναι ακόμα αρκετά τα ζητήματα, καθώς πρόκειται για μια πολύπλοκη και πολυεπίπεδη διαπραγμάτευση, που χρήζουν και διαπραγμάτευσης και διευκρίνισης». «Χρειάστηκε να ξενυχτήσουμε χτες», είπε χαρακτηριστικά, για να τονίσει την πεποίθηση του ότι «έχουμε διανύσει μεγάλο μέρος της απόστασης, αλλά χρειάζεται ακόμα απόσταση να διανυθεί». Είπε ότι εξετάζονται «βήμα-βήμα» όλες οι λεπτομέρειες, «αλλά δεν είμαστε σε θέση ακόμα να μιλήσουμε για συμφωνία» και πως θα υπάρξουν τα επόμενα βήματα με στόχο να καταστεί δυνατό να ξαναβρεθούν οι δύο τους στις αρχές του επόμενου μήνα. «Με δεδομένο ότι θα ήταν κοινή μας επιδίωξη να μπορέσουμε να έχουμε ένα αποτέλεσμα που θα προλαβαίνει την Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. που είναι προγραμματισμένη για τις 28-29 Ιουνίου και λίγες μέρες πριν τη Σύνοδο των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών, όπου θα παρθούν οι τελικές αποφάσεις για την έναρξη ενταξιακής διαδικασίας των υποψήφιων κρατών προς ένταξη, μεταξύ των οποίων και η ΠΓΔΜ», πρόσθεσε.


Στο ερώτημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ αν παρά την απόσταση που παραμένει, είναι αισιόδοξος ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί τελική συμφωνία έως τα τέλη Ιουνίου, ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι η ελληνική πλευρά υπερασπίζεται μια εθνική θέση που παρότι διατυπωμένη πολλά χρόνια, ωστόσο δεν είχε φτάσει ποτέ σε ένα ουσιαστικό στάδιο διαπραγμάτευσης. Πρόσθεσε πως «ο πήχης είναι ψηλά κάτι που είναι θετικό καθότι αυτό που επιδιώκεται δεν είναι μια συμφωνία που θα μπορούσε να είναι εύθραυστη και να χαθεί μέσα σε λίγους μήνες, αλλά που θα αντέξει στον χρόνο, που θα υιοθετηθεί από τους λαούς μας με σεβασμό εκατέρωθεν.

«Είναι μια δύσκολη διαπραγμάτευση, τη διεξάγουμε με μεθοδικότητα και σοβαρότητα και έχουμε φτάσει στο πιο κρίσιμο σημείο, γιατί πάντα τα τελευταία μέτρα της διαδρομής είναι και τα πιο δύσκολα», τόνισε.

Ερωτηθείς ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει στο εσωτερικό της χώρας προς αυτούς που ενδεχομένως να μη στηρίξουν τη συμφωνία στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός είπε ότι άκουσε με χαρά χτες τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης εδώ στη Σόφια να τοποθετείται ουσιαστικά υπερασπιζόμενος την εθνική θέση που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα, χαρακτηρίζοντας «καλοδεχούμενη» αυτή τη στάση. Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι γνωρίζει πολύ καλά και ο ίδιος και ο ΥΠΕξ ότι «διαπραγματευόμαστε για λογαριασμό όλων των Ελλήνων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν μεγαλύτερες ευαισθησίες, διαφωνίες, υπερασπιζόμαστε όχι τις προσωπικές μας απόψεις, αλλά τις εθνικές μας θέσεις». Επισήμανε πως «η διαμόρφωση ενός κλίματος τουλάχιστον συνεννόησης στα κρίσιμα εθνικά θέματα μόνο θετικά αποτελέσματα θα έχει για τη χώρα».

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε διαθέσιμος προς ενημέρωση σε όλους όσους ζητήσουν ενημέρωση, προσθέτοντας ωστόσο ότι δεν κρίνει ότι βρισκόμαστε σε μια καμπή για συγκλήσεις συμβουλίων ή κλήσης αρχηγών. «Ωστόσο όλοι πρέπει να κατανοήσουν ότι όταν σε διεθνές επίπεδο σε μια κρίσιμη διαπραγμάτευση υπερασπίζεσαι εθνικές θέσεις, έχεις πάντα τη βαθιά αυτή αίσθηση της ευθύνης ότι δεν εκπροσωπείς μονάχα τις απόψεις σου και την πλειοψηφία που διαθέτεις, εκπροσωπείς όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες», τόνισε.

Στο ερώτημα αν στις συζητήσεις τους με τον κ. Ζάεφ έθιξαν το θέμα της στάσης της αντιπολίτευσης στις δύο χώρες, ο κ. Τσίπρας είπε ότι εκ των πραγμάτων είναι κρίσιμο θέμα αυτό για τα εσωτερικά της γείτονος, «γιατί η δική μας εθνική θέση απαιτεί και μεταρρυθμίσεις στο Σύνταγμα της γείτονος που απαιτούν ευρύτερες πλειοψηφίες». Οπότε αποτέλεσε ζήτημα συζήτησης, επιβεβαίωσε.

Ο πρωθυπουργός δεν θέλησε μεσούσης της διαπραγμάτευσης να αναφερθεί σε ποια σημεία υπάρχει σύγκλιση και σε ποια υπάρχει ακόμα απόσταση, εξηγώντας ότι δεν έχει νόημα να κατηγοριοποιεί τα κλειστά και ανοικτά θέματα.

Κληθείς να σχολιάσει δηλώσεις του κ. Ζάεφ περί μιας συμφωνίας σε μια πρόταση που θα μεταφέρουν οι δύο αρχηγοί στις χώρες τους, ο κ. Τσίπρας είπε ότι αυτό που υπάρχει είναι διάφορες σκέψεις πάνω στο τραπέζι, εναλλακτικές για τα κρίσιμα και ανοικτά θέματα, διαβεβαιώνοντας ότι οι θέσεις μας παραμένουν. «Ψάχνουμε να βρούμε λύσεις σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα, χωρίς όμως να αλλοιώνουμε αυτό που ονομάζουμε ‘κόκκινες γραμμές'». Πρόσθεσε ότι ακόμα και το θέμα της ονομασίας, το πώς η ονομασία θα μπορεί να δίνει ένα μήνυμα ότι διαχωρίζεται η ελληνική Μακεδονία και η πορεία της από τη χώρα που δημιουργήθηκε πολύ αργότερα, την ΠΓΔΜ, «που τώρα αναζητούμε από κοινού μια κοινά αποδεκτή ονομασία είναι ένα κρίσιμο και όχι απλό ζήτημα». «Υπάρχουν σκέψεις πάνω στο τραπέζι τις κουβεντιάζουμε, υπάρχουν κάποιες εναλλακτικές, οφείλω όμως να μην δώσω διευκρινίσεις πριν να έχουμε την τελική στάση της άλλης πλευράς όσον αφορά στα κρίσιμα αυτά θέματα.

Για το εάν έχει κλειδώσει το όνομα «Άνω Μακεδόνια», μεταφρασμένο ή αμετάφραστο, είπε ότι υπάρχει μια σειρά από προτάσεις πάνω στις οποίες δουλεύουμε, κάποιες εναλλακτικές, αλλά τίποτα δεν έχει κλειδώσει ούτε στο θέμα του ονόματος».

Για το εάν η Ελλάδα εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι η μπάλα είναι στην άλλη πλευρά ως προς τη δυναμική των εξελίξεων για μια συμφωνία, σημείωσε ότι «εμείς αισθανόμαστε την πίεση της ιστορικής ευθύνης, όχι όμως την πίεση του χρόνου σε αυτή τη διαπραγμάτευση». Εξήγησε ότι «αυτό δεν σημαίνει ότι ακολουθούμε μια επιθετική τακτική απέναντι στην απέναντι πλευρά, ίσα-ίσα επιδιώκουμε κάθε φορά χωρίς να μετακινούμαστε από τις βασικές μας θέσεις, να διαισθανόμαστε τις δυσκολίες τους, τα προβλήματα τους και να ψάχνουμε από κοινού να βρούμε λύσεις». Συνεπώς, υπογράμμισε, «η ελληνική πλευρά δεν αισθάνεται την πίεση της κλεψύδρας τους χρόνου που αδειάζει». «Υπάρχει όμως», επισήμανε, «κλεψύδρα σε ό,τι αφορά την έναρξη ενταξιακής διαδικασίας που είναι στις 25 Ιουνίου και υπό αυτή την έννοια θα πρέπει πολύ σύντομα να έχουμε μια εξέλιξη. Μακάρι θετική. Αν όχι θετική, πάλι εδώ είμαστε, θα συνεχίσουμε να οικοδομούμε τις σχέσεις φιλίας και συνεργασίας, καλής γειτονίας».

Ερωτηθείς τι θα κρίνει αν μπορεί να γίνει συνάντηση με τον κ. Ζάεφ σε δυο εβδομάδες, στις αρχές Ιουνίου, ο πρωθυπουργός είπε ότι «αυτό που θα κρίνει τη δυνατότητα να υπάρξει η συνάντηση αυτή είναι οι διεργασίες που θα υπάρξουν τις επόμενες μέρες κυρίως στην πλευρά των γειτόνων μας, αλλά και η συνεργασία ανάμεσα στους δύο ΥΠΕΞ, προκειμένου να διανυθεί απόσταση στα ζητήματα που μας χωρίζουν». Πρόσθεσε πως είναι αυτονόητο ότι όταν υπάρχουν ακόμα ανοικτές διαφορές, για να κλείσουν θα πρέπει να υπάρξουν διευθετήσεις.

Ως προς το ενδεχόμενο μια τέτοια συνάντηση να γίνει στις Πρέσπες, επισήμανε ότι «εξετάζουμε αυτό το ενδεχόμενο, είναι ένας θετικός συμβολισμός, αλλά πρέπει πρώτα να έχουμε φτάσει στο σημείο που θα διασφαλίσουμε ότι μια τέτοια συνάντηση θα έχει αρκετές πιθανότητες επιτυχίας».

Σε ερώτηση για τις διαπραγματεύσεις με την Αλβανία, είπε μεταξύ άλλων ότι είναι εξαιρετικά αισιόδοξος ότι μπορούμε να έχουμε θετική έκβαση.

Αλ. Τσίπρας για συναντήσεις με Μέρκελ-Μακρόν: Bρισκόμαστε στην κοινή συνισταμένη τής επιτυχούς ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων

Πέρα από τη σημερινή συνάντηση του με τον Ζόραν Ζάεφ και την ευκαιρία που είχε για ανταλλαγή σκέψεων με πολλούς άλλους πρωθυπουργούς, ο Αλέξης Τσίπρας είχε στο περιθώριο της Συνόδου συναντήσεις και με τον Άγγελα Μέρκελ και τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Όπως είπε στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε, στις συζητήσεις του με Μέρκελ και Μακρόν, συζήτησε διεξοδικά για τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις που αφορούν την 4η αξιολόγηση του τρίτου και τελευταίο προγράμματος, την έξοδο από τα μνημόνια τον προσεχή Αύγουστο και τις διαπραγματεύσεις που αφορούν τα αναγκαία μέτρα για την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
«Η εικόνα που έχω», τόνισε, «είναι πως όλοι μας, και οι τρεις (Τσίπρας, Μέρκελ, Μακρόν) βρισκόμαστε σε μια κοινή συνισταμένη. Στη συνισταμένη της επιτυχούς ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων αυτών, ει δυνατόν μέσα στον Ιούνιο».

ΑΠΕ-ΜΠΕ