«Ελλάδα: Μια στρατηγική ανάπτυξης για το μέλλον»

Η στρατηγική αυτή ανάπτυξης  περιλαμβάνεται στο ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης μετά την έξοδο από το πρόγραμμα, στο οποίο επισημαίνεται ότι οι κύριοι στόχοι θα είναι η μακροοικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα και η ανθεκτικότητα στις εξωτερικές κρίσεις...


Αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,1% κατά μέσο όρο την περίοδο μεταξύ του 2020 και του 2022, δεδομένου ότι η ιδιωτική κατανάλωση (+1,2% κατά μέσο όρο) υποστηρίζεται βιώσιμα από την αύξηση των θέσεων εργασίας (0,4% σε ετήσια βάση) και οι επενδύσεις συνεχίζουν να αυξάνονται (+7,6% κατά μέσο όρο), αν και με βραδύτερο ρυθμό.

Η πρόβλεψη αυτή περιλαμβάνεται στο ολιστικό σχέδιο ανάπτυξης μετά την έξοδο από το πρόγραμμα, στο οποίο επισημαίνεται ότι οι κύριοι στόχοι θα είναι η μακροοικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα και η ανθεκτικότητα στις εξωτερικές κρίσεις, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα.

Η χώρα αναγνωρίζει τη δέσμευσή της να διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, και βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει αυτόν τον στόχο χωρίς την ανάγκη για περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή. Αντίθετα, αναμένεται να προκύψει δημοσιονομικός χώρος μόλις αρχίσει να κλείνει το παραγωγικό κενό και οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται στο στάδιο της εφαρμογής αποφέρουν πρόσθετες εξοικονομήσεις. Ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός πιο φιλικού προς την ανάπτυξη προϋπολογισμού και την ενίσχυση των δικτύων κοινωνικής ασφάλειας με αποτελεσματικό και στοχοθετημένο τρόπο. Τα μέτρα πολιτικής, όπως επισημαίνεται, θα αποσκοπούν στη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους καθώς και στην εφαρμογή πολιτικών κοινωνικής πρόνοιας που θα εστιάζουν, μεταξύ άλλων, σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και σε μέτρα για την ανακούφιση της παιδικής φτώχειας καθώς και για τη στήριξη της εκπαίδευσης και κατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού. Σημειώνεται, παράλληλα, ότι τίθεται ως στόχος να εκκαθαρισθούν πλήρως οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου το γ' τρίμηνο εφέτος.

Δημοσιονομική πολιτική


Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται στο 106 σελίδων σχέδιο, η δημοσιονομική εξυγίανση που πραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα βασίστηκε σε διαρθρωτικές και δημοσιονομικές παρεμβάσεις τόσο στην πλευρά των δαπανών όσο και σε αυτή των εσόδων. Έως το τέλος του 2018, οι εκτιμώμενες παρεμβάσεις θα ανέλθουν στο 36,5% του ΑΕΠ σε σωρευτική βάση (περίπου 67 δισ. ευρώ σε ακαθάριστους όρους από την αρχή των προγραμμάτων το 2010, εκ των οποίων το 20% προέρχεται από την πλευρά των δαπανών και το 16,5% από την πλευρά των εσόδων.
Όσον αφορά στις δαπάνες, η μεγαλύτερη συνεισφορά προέρχεται από τις συντάξεις (6,5% του ΑΕΠ), το μισθολογικό κόστος του δημόσιου τομέα (4,8% του ΑΕΠ) και τα λειτουργικά έξοδα (1,9% του ΑΕΠ). Όσον αφορά στα έσοδα, οι σημαντικότεροι συντελεστές είναι o φόρος εισοδήματος (4% του ΑΕΠ), οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης (3,2% του ΑΕΠ), ο ΦΠΑ (3,1% του ΑΕΠ) και η φορολογία των ακινήτων (1,8% του ΑΕΠ). Πρέπει να προστεθεί ότι, λόγω των διορθωτικών μέτρων που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018- 2021, το αθροιστικό ποσοστό των προαναφερθέντων δημοσιονομικών παρεμβάσεων θα διαμορφωθεί στο 33,7% του ΑΕΠ έως το 2020, διαιρούμενο σε 19,3% του ΑΕΠ στην πλευρά των δαπανών και 14,4% του ΑΕΠ από πλευράς εσόδων.

Αναφορά στο κείμενο γίνεται και στις θετικές επιπτώσεις από την υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων, με τη μείωση της αβεβαιότητας τόσο στην εγχώρια αγορά, όσο και στις αγορές του εξωτερικού χρέους, την αναβάθμιση της χώρας από τους διεθνείς οίκους και τη σταδιακή βελτίωση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων, σταθεροποιώντας τα στα επίπεδα που βρισκόντουσαν πριν από την κρίση. Αυτό, όπως τονίζεται, επέτρεψε στην κυβέρνηση να εκδώσει ομόλογα για πρώτη φορά από το 2014 και να αναπτύξει σταδιακά την καμπύλη των αποδόσεων, προετοιμάζοντας τη χώρα για την επιτυχή έξοδο από το καθεστώς των προγραμμάτων τον Αύγουστο εφέτος.

Φορολογική πολιτική


Σύμφωνα με το ολιστικό σχέδιο, η φορολογική πολιτική θα συμβάλει στην προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων και στην αύξηση της παραγωγικότητας μέσω της σταδιακής μείωσης της φορολογικής επιβάρυνσης τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για την εργασία, καθώς και μέσω της καθιέρωσης σταθερού φορολογικού καθεστώτος για την ενίσχυση των ξένων και των εγχώριων επενδύσεων. Ειδικά για τις επιχειρήσεις, επισημαίνεται ότι ο συνολικός φορολογικός συντελεστής στην Ελλάδα είναι σχετικά υψηλός σε σύγκριση με χώρες με παρόμοια επίπεδα ανταγωνιστικότητας, αν και όχι υπερβολικά σε ευρωπαϊκή κλίμακα και η σταδιακή μείωση τής επιβάρυνσης αποτελεί βασικό στόχο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων.
Στο σχέδιο απαριθμούνται συγκεκριμένες βασικές δράσεις στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης:

* Αξιοποίηση του περιουσιολογίου (ολοκλήρωση τέλος 2018).

* Επέκταση της χρήσης ηλεκτρονικών πληρωμών μέσω κανονιστικών αποφάσεων και κινήτρων για τους φορολογούμενους (π.χ. λοταρία).

* Διεύρυνση της φορολογικής βάσης και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για παράδειγμα μέσω της φορολόγησης των βραχυπρόθεσμων μισθώσεων ακινήτων μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών όπως η Airbnb.

* Διασταύρωση φορολογικών δηλώσεων και τραπεζικών λογαριασμών για την αντιμετώπιση μεγάλων περιπτώσεων φοροδιαφυγής.

* Καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων (β; τρίμηνο 2019) και καπνού.

* Ενσωμάτωση των μέτρων του ΟΟΣΑ για τη διάβρωση της βάσης και τη μετατόπιση των κερδών (BEPS) στην ελληνική νομοθεσία για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μεγάλων επιχειρήσεων.

* Παροχή φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις μέσω του νέου αναπτυξιακού νόμου και του νόμου για τις στρατηγικές επενδύσεις.

* Εξασφάλιση δίκαιων ρυθμίσεων για τους οφειλέτες του δημοσίου μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού (OCW), ο οποίος συμβάλλει σημαντικά στην εδραίωση βιώσιμων επιχειρήσεων.

* Προσαρμογή του ΕΝΦΙΑ μέσω της εξίσωσης των εμπορικών αντικειμενικών αξιών.

Ειδική αναφορά υπάρχει και για τις δράσεις της Ανεξάρτητης Αρχής Δημόσιων Εσόδων, όπου μεταξύ άλλων σημειώνεται πως έχει προτείνει ένα νέο, φιλόδοξο πρόγραμμα μεταρρύθμισης, το οποίο στοχεύει στη μετατροπή τής ΑΑΔΕ σε ένα σύγχρονο, ευέλικτο και αποδοτικό οργανισμό τα επόμενα τρία χρόνια. Το σχέδιο αυτό επικεντρώνεται σε πέντε τομείς παρέμβασης: εθελοντική συμμόρφωση, αναγκαστική συμμόρφωση, ανθρώπινοι πόροι, τεχνολογία και υποδομές. Ιδιαίτερα όσον αφορά την είσπραξη εσόδων, η ΑΑΔΕ προχωρά προς την συγκέντρωση των διαδικασιών είσπραξης, μέσω της δημιουργίας περιφερειακών κέντρων είσπραξης. Επιπλέον, η μεταρρύθμιση αυτή θα υποστηρίζεται από το νέο, επί του παρόντος υπό υλοποίηση, πληροφοριακό σύστημα διαχείρισης υποθέσεων, το οποίο θα υποστηρίξει την αυτοματοποίηση, τη συγκέντρωση και τη μαζική διαδικασία είσπραξης.

Προκειμένου να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, εισάγεται νέα τεχνική έμμεσου λογιστικού ελέγχου, η οποία θα καθορίζει τα ακαθάριστα έσοδα μιας εταιρείας. Επίσης, μια προγραμματισμένη ενημέρωση των δεδομένων των τραπεζικών λογαριασμών που διατηρεί η ΑΑΔΕ για ορισμένο αριθμό φορολογουμένων θα βοηθήσει στην εξεύρεση περιπτώσεων φοροδιαφυγής κατά τα τελευταία έτη. Επιπλέον, η ΑΑΔΕ θα εφαρμόσει ένα σχέδιο σχετικά με τη μετατόπιση κερδών (BEPS).

Βιωσιμότητα του χρέους


Η βιωσιμότητα του χρέους, σύμφωνα με το ολιστικό σχέδιο, είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία μιας ολιστικής στρατηγικής ανάπτυξης. Αυτό που οι ξένοι και Έλληνες επενδυτές χρειάζονται στην περίοδο μετά το πρόγραμμα, επισημαίνεται, είναι ένας σαφής διάδρομος ώστε να επενδύσουν σε ένα πλαίσιο μειωμένης αβεβαιότητας. Η καθυστέρηση των πολιτικών αποφάσεων για ένα τέτοιο πλαίσιο μπορεί να οδηγήσει μόνο σε αναβολή των επενδυτικών αποφάσεων.

Σημειώνεται ότι ορισμένα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους ξεκίνησαν στις αρχές του 2017 και ολοκληρώθηκαν έως το τέλος του έτους. Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα αναμένεται να εφαρμοστούν στο τέλος του προγράμματος, αν και το μέγεθος και το πεδίο εφαρμογής τους δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Παράλληλα, συζητείται μακροπρόθεσμα ένας μηχανισμός αντιμετώπισης μελλοντικών κρίσεων χρέους. Μια αποφασιστική συμφωνία για το χρέος, επισημαίνεται από την κυβέρνηση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Ελλάδα επέστρεψε επιτυχώς στις αγορές και δημιουργεί ένα ταμείο ταμειακών διαθέσιμων εν αναμονή της εξόδου από το πρόγραμμα, θα διαμορφώσει το πλαίσιο για μια νέα φάση μειωμένης αβεβαιότητας.

Όπως αναφέρεται στο σχέδιο, μια πρόσθετη δέσμη μεσοπρόθεσμων μέτρων θα εφαρμοστεί για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους έως το τέλος του προγράμματος, παρόλο που το μέγεθός τους και το πεδίο εφαρμογής τους δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί. Περιλαμβάνουν την πλήρη εξάλειψη του περιθωρίου αποπληρωμής του χρέους του 2012 από το 2018, τη χρήση 20% των κερδών των ελληνικών ομολόγων το 2014 -"ANFA" και "SMP - για τη μείωση των μικτών χρηματοοικονομικών αναγκών, τη μερική εξόφληση των δανείων του ΕΤΧΣ μέσω του ΕΜΣ και την περαιτέρω εξομάλυνση των προθεσμιών λήξης των δανείων του ΕΤΧΣ με την παράταση της μέσης σταθμισμένης διάρκειάς τους, τη σταθεροποίηση των επιτοκίων τους και την αναβολή των πληρωμών τόκων.

Μακροπρόθεσμα, προβλέπεται μηχανισμός αντιμετώπισης της κρίσης χρέους, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους με πιο επιθετικά μέτρα αρωγής, εκτός από την εξομάλυνση των ληξιπρόθεσμων δανείων του ΕΤΧΣ, καθώς και την περαιτέρω σταθεροποίηση των επιτοκίων και την αναβολή των πληρωμών τόκων, ώστε να επιτευχθεί ο ετήσιος στόχος των συνολικών χρηματοδοτικών αναγκών (GFN).

Ειδική αναφορά γίνεται στις αποφάσεις του Eurogroup τον Ιούνιο 2017, όπου επισημαίνεται η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές με ένα αποθεματικό (σ.σ. χωρίς προληπτική γραμμή), όπως συνέβη με τις άλλες χώρες που ολοκλήρωσαν τα προγράμματα προσαρμογής. Η δημιουργία ταμειακών αποθεμάτων θα επιτευχθεί τόσο μέσω εκταμιεύσεων του ΕΜΣ όσο και μέσω νέων εκδόσεων ομολόγων, όπως η πρόσφατη έκδοση πενταετών ομολόγων τον Αύγουστο 2017 και η έκδοση 7ετούς ομολόγου τον Φεβρουάριο του 2018.

Αποκρατικοποιήσεις


Όπως αναφέρεται στα παραρτήματα του σχεδίου, το ΤΑΙΠΕΔ θα ολοκληρώσει εντός του α' εξαμήνου εφέτος τον ΔΕΣΦΑ (πώληση μετοχών 31%- σε εξέλιξη, τον ΟΛΘ (πώληση μετοχών 67%- έχουν υπογραφεί η SPA και η Συμφωνία Μετόχων), τον ΟΤΕ (πώληση μετοχών 5%- σε εξέλιξη) και την ΕΕΣΤΥ (πώληση μετοχών 100%- σε εξέλιξη). Για το β΄ εξάμηνο 2018 και μετά, τοποθετούνται το «Ελ. Βενιζέλος» (επέκταση παραχώρησης- σε διαβούλευση με τις αρμόδιες ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές και πώληση μετοχών 30%- σε προετοιμασία), η Εγνατία (παραχώρηση- σε εξέλιξη), τα ΕΛΠΕ (πώληση μετοχών 35,5%- σε προετοιμασία), η ΔΕΗ (πώληση μετοχών 17%- σε προετοιμασία), η ΕΥΑΘ (πώληση μετοχών 24%- σε προετοιμασία), η ΕΥΔΑΠ (πώληση μετοχών 11%- σε προετοιμασία), η Δημόσια Εταιρεία Αερίου (πώληση μετοχών 65%- σε προετοιμασία), το «Ελληνικό» (προς συμπλήρωση), η Αφάντου (προς συμπλήρωση), το E-AUCTION VII (ολοκλήρωση διαγωνιστικής διαδικασίας- στάδιο υπογραφής συμβάσεων), οι μαρίνες Πύλου, Αλίμου και Χίου (παραχώρηση- σε εξέλιξη), οι λοιπές μαρίνες (παραχώρηση- σε προετοιμασία) και 10 λιμενικές αρχές (παραχώρηση- σε προετοιμασία).
ΑΠΕ-ΜΠΕ

FAZ: Η Ελλάδα μπορεί σύντομα να σταθεί στα πόδια της

O Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί από την έγκαιρη ολοκλήρωση του προγράμματος να κερδίσει πολιτικό κεφάλαιο ενώπιον των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Αυτές θα πρέπει να γίνουν έως, το αργότερο, τον Αύγουστο του 2019, ωστόσο κυκλοφορούν φήμες ότι ο Τσίπρας μπορεί να τις προκηρύξει εντός του φθινοπώρου, γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ)...



«Οκτώ χρόνια αφότου η Ελλάδα έλαβε την πρώτη δανειακή βοήθεια, εκπληρώθηκε ένα σημαντικό προαπαιτούμενο για την έγκαιρη ολοκλήρωση του τρίτου δανειακού προγράμματος και προγράμματος μεταρρυθμίσεων της χώρας» γράφει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung και προσθέτει: «Οι εκπρόσωποι των διεθνών πιστωτών και οι ελληνικές αρχές ολοκλήρωσαν το σαββατοκύριακο σε τεχνικό επίπεδο συμφωνία για ένα τελευταίο πακέτο μεταρρυθμίσεων, που αποτελεί προϋπόθεση για μία επιτυχημένη ολοκλήρωση της τέταρτης και τελευταίας αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος βοήθειας.

Η συμφωνία ορίζει ότι οι ελληνικές αρχές θα θέσουν σε εφαρμογή τα συμφωνηθέντα μεταρρυθμιστικά βήματα μέχρι τη συνάντηση του Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος εξήγησε, από την Αθήνα, ότι η κυβέρνησή του σκοπεύει να περάσει προς έγκριση από τη βουλή εντός των επόμενων εβδομάδων ένα εκτεταμένο σχέδιο για ιδιωτικοποιήσεις, ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια κι άλλες μεταρρυθμίσεις. Το να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις αποτελεί προϋπόθεση για την εκταμίευση μιας τελευταίας δανειακής δόσης από τον μηχανισμό διάσωσης ESM. Μέχρι πρότινος γινόταν λόγος για 10 έως 15 δισ. ευρώ.

Η τελευταία δόση θα μπορέσει να εκταμιευτεί, όταν ξεκαθαριστούν και κάποια άλλα σημαντικά ζητήματα. Παραμένει ασαφές εάν το ΔΝΤ θα συμμετέχει οικονομικά στο πρόγραμμα, ακόμη και με ένα συμβολικό ποσό. Έτσι θα εκπληρωνόταν ένας όρος, τον οποίο είχε θέσει το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο ως προϋπόθεση το 2015 για να συμφωνήσει στο τρέχον πρόγραμμα. Απ’ αυτό το ζήτημα εξαρτάται κι ένα άλλο, εάν και σε ποια έκταση τα κράτη- μέλη της ευρωζώνης θα παράσχουν στην Ελλάδα ελαφρύνσεις του χρέους, κάτι που συνιστά απαίτηση του ΔΝΤ προκειμένου να δεχτεί να συμμετάσχει οικονομικά στο πρόγραμμα.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί από την έγκαιρη ολοκλήρωση του προγράμματος να κερδίσει πολιτικό κεφάλαιο ενώπιον των επόμενων βουλευτικών εκλογών. Αυτές θα πρέπει να γίνουν έως, το αργότερο, τον Αύγουστο του 2019, ωστόσο κυκλοφορούν φήμες ότι ο Τσίπρας μπορεί να τις προκηρύξει εντός του φθινοπώρου, γράφει η FAZ.

Ο Τσίπρας ανέφερε το Σαββατοκύριακο ότι η χώρα μπορεί τώρα να θέσει νέους αναπτυξιακούς στόχους κι ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να ιδρύσει μία ελληνική αναπτυξιακή τράπεζα. Ταυτόχρονα επιθυμεί να προσπαθήσει να πείσει νέους, καταρτισμένους Έλληνες που μετανάστευσαν στο εξωτερικό στα χρόνια της κρίσης, να επιστρέψουν στη χώρα.

Το δημοσίευμα της FAZ αναφέρει ακόμα ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός «υποσχέθηκε ότι θα επανεισαχθούν, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι συλλογικές συμβάσεις μεταξύ εργοδοτών και συνδικάτων, ενώ υποσχέθηκε και αύξηση του κατώτατου μισθού. Εάν μέχρι το τέλος του χρόνου στα κρατικά ταμεία υπάρχουν αρκετά χρήματα, η κυβέρνηση θέλει επίσης να παράσχει σε φτωχούς συνταξιούχους ένα “κοινωνικό μέρισμα”».

Süddeutsche Zeitung: Η Αθήνα μπορεί να ελπίζει σε χρήματα


Πριν το ελληνικό δανειακό πρόγραμμα εκπνεύσει το ερχόμενο καλοκαίρι, οι πιστωτές της Ελλάδας συμφώνησαν με την κυβέρνηση των Αθηνών σ’ ό,τι αφορά τις εναπομείνασες μεταρρυθμίσεις γράφει η γερμανική εφημερίδα SZ και προσθέτει: Οι ΥπΟικ. της ευρωζώνης θα αποφασίσουν κατά τη συνάντησή τους την ερχόμενη Πέμπτη στις Βρυξέλλες, κατά πόσο εγκρίνουν τη συμφωνία.
Από κύκλους της Ε.Ε. ελέχθη τη Δευτέρα ότι από τις περίπου 80 μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται, δεν έχουν όλες “περιγραφεί” όπως ακριβώς αξιωνόταν- αλλά ότι, εν τέλει, η Ε.Ε. δηλώνει ευχαριστημένη. Έτσι, για παράδειγμα, τα κέρδη από τις ιδιωτικοποιήσεις αποδείχτηκαν μικρότερα απ’ ό,τι σχεδιαζόταν. Επίσης σε σχέση με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές θα επιθυμούσαν “ακόμη μεγαλύτερη κινητοποίηση” από την ελληνική πλευρά. Εφόσον οι ΥπΟικ. της ευρωζώνης θεωρήσουν ότι οι ελληνικές προσπάθειες είναι επαρκείς, η Αθήνα μπορεί να ελπίζει σε μία ακόμη εκταμίευση ύψους έως δώδεκα δισ. ευρώ.

Ωστόσο, για να ολοκληρωθεί το τρίτο δανειακό πρόγραμμα στις 20 Αυγούστου, υπάρχουν κάποια ανοιχτά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν. Οι ΥπΟικ. της ευρωζώνης σκοπεύουν την Πέμπτη να αποφασίσουν εάν το ΔΝΤ θα συμμετάσχει οικονομικά στο τρέχον πρόγραμμα. Μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι και το Ταμείο δεν έχουν πετύχει σημεία προσέγγισης. Ορισμένοι Ευρωπαίοι πιστωτές θεωρούν υπερβολικές τις ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους που ζητάει το Ταμείο. Σε τοποθέτησή του το περασμένο Σαββατοκύριακο, το ΔΝΤ ανέφερε ότι πρόκειται να συνεχιστούν οι συνομιλίες με τους Ευρωπαίους, προκειμένου το Ταμείο να λάβει διαβεβαιώσεις για τις ελαφρύνσεις του χρέους. Όμως, η διαφωνία μεταξύ Ταμείου και Ευρωπαίων μοιάζει να είναι άλυτη. Ανοιχτό είναι εξάλλου ακόμη και το ζήτημα εάν τα κράτη- μέλη της ευρωζώνης θα ήταν διατεθειμένα να προχωρήσουν σε ελαφρύνσεις του χρέους έστω και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και η ΕΚΤ έχουν ταχθεί υπέρ αυτής της προοπτικής.

Ιταλία όπως Ελλάδα;

Μπορεί τελικά η οικονομία της Ιταλίας να φέρει την Ευρωζώνη σε αδιέξοδο; Το ερώτημα αυτό θέτουν γερμανοί δημοσιογράφοι εν αναμονή του σχηματισμού της νέας ιταλικής κυβέρνησης. 

 
Με ενδιαφέρον ο γερμανικός τύπος παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Ιταλία μετά την επιλογή του Τζουσέπε Κόντε για το αξίωμα του πρωθυπουργού της χώρας. Δεν είναι λίγοι οι συντάκτες που εκφράζουν την ανησυχία τους για τον τρόπο με τον οποίο η νέα ιταλική κυβέρνηση θα χειριστεί τα οικονομικά ζητήματα και πώς αυτά θα επηρεάσουν την Ευρωζώνη. Ορισμένοι μάλιστα απευθύνουν ήδη προειδοποιήσεις, παραπέμποντας αναπόφευκτα στο παράδειγμα της Ελλάδας.

Η εφημερίδα Tagesspiegel επισημαίνει: «Η κρίση της Ιταλίας είναι και κρίση της Ευρώπης. Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι πρέπει πράγματι να κινηθούν περισσότερο προς τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Το μακροχρόνιο δράμα των Αθηνών δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί με τη Ρώμη διότι εάν η τρίτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρώπης καταστραφεί, τότε η ΕΕ κινδυνεύει με διάλυση. Είναι πάντως κατανοητό ότι η Ιταλία (…) αισθάνεται δικαίως ότι έχει αφεθεί μόνη της στο πεδίο της  προσφυγικής κρίσης. Επιπλέον το 50% της νεανικής ανεργίας στο Νότο καθιστά επιτακτική την ανάγκη για επενδύσεις στην παιδεία και την εργασία. Ο πρόεδρος Μακρόν έχει καταλάβει την ευρωπαϊκή κρίση, αλλά μέχρι στιγμής η καγκελάριος Μέρκελ δεν δίνει απαντήσεις. Στην Ιταλία οι Γερμανοί θεωρούνται εδώ και καιρό οι ωφελημένοι της πολιτικής λιτότητας που πλουτίζουν σε βάρος άλλων. Μόνο όποιος αντιλαμβάνεται αυτή την κριτική, μπορεί να απαιτήσει και από τους άλλους περισσότερη αυτοκριτική η οποία θα οδηγήσει σε πραγματικά απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στη Ρώμη».

Διαφορετική η ανάγνωση της εφημερίδας Straubinger Tagblatt: «Όταν ο κυβερνητικός συνασπισμός διατυμπανίζει ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα χρέη, αυτό ισοδυναμεί με προαγγελία κατάχρησης εμπιστοσύνης. Για να το πούμε ξεκάθαρα: οι σταθερές χώρες του ευρώ -  με πρώτους φυσικά τους Γερμανούς - μπορούν κάλλιστα να συνεχίσουν να πληρώνουν όσο οι άλλες χώρες ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους και με δανεικά. Ο πρωθυπουργός Τζουσέπε Κόντε έχει τη φήμη ενός έμπειρου και ταλαντούχου νομικού και επιστήμονα. Κανονικά θα έπρεπε να γνωρίζει σε πόσο επικίνδυνο έδαφος κινείται η κυβέρνηση της οποίας πρόκειται να είναι επικεφαλής».
DW

Οι φιλοδοξίες του Ερντογάν για ηγεμονία στον ισλαμικό κόσμο

Ο Ρ. Τ. Ερντογάν δίνει μεγάλη έμφαση στην οικοδόμηση του ισλαμικού προφίλ της Τουρκίας και στην ανάληψη ηγετικού ρόλου στο μουσουλμανικό κόσμο εκμεταλλευόμενος εμφανώς την απόφαση μεταφοράς της αμερικανικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην Ιερουσαλήμ...



της Αντωνίας Δήμου (*)

H απόφαση του προέδρου Τραμπ για μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ αποτέλεσε νερό στον ισλαμικό μύλο του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, ο οποίος επιδιώκει να παίξει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση πανισλαμικών πολιτικών. Η κυβέρνηση Ερντογάν δίνει μεγάλη έμφαση στην οικοδόμηση του ισλαμικού προφίλ της Τουρκίας και στην ανάληψη ηγετικού ρόλου στο μουσουλμανικό κόσμο εκμεταλλευόμενος εμφανώς την απόφαση μεταφοράς της αμερικανικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην Ιερουσαλήμ.

Και τούτο διότι η Ιερουσαλήμ αποτελεί επί αιώνες την ιερή πόλη των Μουσουλμάνων, Εβραίων και Χριστιανών δηλαδή πιστών των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών. Την ίδια στιγμή η πόλη βρίσκεται στον πυρήνα της ισραηλο-παλαιστινιακής διένεξης καθώς η αποσαφήνιση του τελικού της καθεστώτος, αποτελεί προϋπόθεση για μία συνολική ειρηνευτική διευθέτηση. Παρελθούσες ισραηλινο-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις επί του τελικού καθεστώτος της Ιερουσαλήμ, όπως αυτές υπό την αιγίδα των ΗΠΑ στο Κάμπ Ντέιβιντ ΙΙ το 2000, εστίασαν σε λύση, η οποία αναγνώριζε την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους και τη Δυτική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ.

Η πρόσφατη αμερικανική απόφαση, ωστόσο, ήρθε να ανατρέψει τα μέχρι σήμερα δεδομένα, ευνοώντας την πολιτική καπήλευσης του θρησκευτικού συμβολισμού της Ιερουσαλήμ εκ μέρους της Άγκυρας. Η Τουρκία επιχειρεί να εμφανισθεί ως θεματοφύλακας της Ιερουσαλήμ εκμεταλλευόμενη την ισραηλινο-παλαιστινιακή ένταση και οξύνοντας τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Ειδικά ως προς το δεύτερο, η ανταλλαγή επικοινωνιακών πυρών ανάμεσα στον Iσραηλινό πρωθυπουργό και τον Τούρκο πρόεδρο, σε συνδυασμό με την απομάκρυνση διπλωματών και από τις δύο χώρες, σηματοδοτεί την υποβάθμιση των διμερών σχέσεων σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα.

Προτεραιότητα για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν συνιστά η πολιτική-διπλωματική κεφαλαιοποίηση της ισραηλινο-παλαιστινιακής έντασης με σκοπό την κυριαρχία στον ισλαμικό κόσμο και τη γεφύρωση του χάσματος που υφίσταται μεταξύ Παλαιστινίων και αραβικών χωρών με τη δική του μεσολάβηση. Σε αυτό το πλαίσιο, επ’ αφορμή την μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, η Τουρκία αποφάσισε να συγκαλέσει έκτακτη διάσκεψη κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ), καθώς την τρέχουσα χρονική περίοδο τυγχάνει να ασκεί εκ περιτροπής την προεδρεία του οργανισμού.

Κεντρική θέση παλαιστινιακού


Η έκτακτη διάσκεψη κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 18 Μαΐου 2018 και κατέληξε στην έκδοση τελικού ανακοινωθέντος, του οποίου τα βασικότερα σημεία συμπυκνώνονται ως ακολούθως. Καταρχάς, στο τελικό ανακοινωθέν επαναβεβαιώθηκε η κεντρική θέση που κατέχει το παλαιστινιακό ζήτημα και το καθεστώς της Ιερουσαλήμ για τον ισλαμικό κόσμο, καθώς και η υποστήριξη του δικαιώματος των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση και τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους εντός των συνόρων της 4ης Ιουνίου 1967, με την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα αυτού.

Επίσης, η απόφαση του Αμερικανού προέδρου που αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, απορρίφθηκε από τα κράτη μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, τα οποία καταδίκασαν τα εγκαίνια και την μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην ιερή πόλη. Ταυτόχρονα, επαναδιατυπώθηκε η θέση ότι αφενός η Ιερουσαλήμ αποτελεί την αιώνια πρωτεύουσα της Παλαιστίνης. Αφετέρου δε τονίστηκε ότι η εγκαινίαση της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ δεν δύναται να μεταβάλλει το νομικό καθεστώς της πόλης, αλλά ούτε να νομιμοποιήσει την προσάρτησή της από το Ισραήλ.

Επιπρόσθετα, το τελικό ανακοινωθέν αναγνώρισε τον ιστορικό ρόλο των Χασεμιτών, όπως αυτός εκτελείται από τον βασιλιά Αμπντάλλα Β’ της Ιορδανίας, για την προστασία των ιερών μουσουλμανικών και χριστιανικών τοποθεσιών στην Ιερουσαλήμ. Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, ο εν λόγω ρόλος αναγνωρίζεται ρητώς στη συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ Ιορδανίας και Παλαιστίνης στις 31 Μαρτίου 2013.

Εξίσου ενδιαφέρουσα στο τελικό ανακοινωθέν της έκτακτης διάσκεψης είναι η έκκληση για εφαρμογή προηγούμενων αποφάσεων του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης που εστιάζουν στην ισλαμική χρηματοδότηση ενός πολυτομεακού στρατηγικού σχεδίου για την Ιερουσαλήμ, δίδοντας έμφαση στην υποστήριξη της παιδείας. Η Γενική Γραμματεία του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης δεσμεύτηκε μάλιστα να παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς την εφαρμογή του εν λόγω σχεδίου και σε πλήρη συντονισμό με την Παλαιστινιακή Αρχή.

Ειδική μνεία στον Ερντογάν


Σε παράλληλη τροχιά, ιδιαίτερη σημασία αποδίδει το τελικό ανακοινωθέν στην υποστήριξη των περίπου 5,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων προσφύγων στην Εγγύς Ανατολή από την Υπηρεσία Αρωγής και Έργων για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ (UNRWA), παροτρύνοντας τα κράτη-μέλη του ΟΙΔ να στηρίξουν τις πρωτοβουλίες της Υπηρεσίας. Τέλος, τα κράτη-μέλη ενθαρρύνουν τη δημιουργία ενός Αναπτυξιακού Ταμείου, η βιωσιμότητα του οποίου προβλέπεται σε σχετική μελέτη της Ισλαμικής Τράπεζας Ανάπτυξης, προκειμένου να υποστηριχθούν περαιτέρω οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στις χώρες υποδοχής.

Ειδική μνεία στο τελικό ανακοινωθέν γίνεται στον Τούρκο πρόεδρο και την πρωτοβουλία του για τη σύγκληση και τη φιλοξενία της έκτακτης διάσκεψης κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης επί τουρκικού εδάφους με αντικείμενο την Ιερουσαλήμ που αποτελεί ζωτικής σημασίας ζήτημα για το ισλαμικό «έθνος». Είναι πασιφανές ότι σε τακτικό επίπεδο ο Τούρκος πρόεδρος κατόρθωσε να προβάλλει εαυτόν ως επικεφαλής μίας μαχητικής ηγεσίας, η οποία απευθύνεται τόσο στο σύνολο του αραβο-ισλαμικού κόσμου όσο και στο εσωτερικό της χώρας του, όπου η τουρκική κοινωνία δέχεται ισχυρή επιρροή από το Ισλάμ.

Σε στρατηγικό επίπεδο, οι προοπτικές για την ανέλιξη της Τουρκίας σε ηγέτιδα δύναμη του ισλαμικού κόσμου δεν είναι ευοίωνες. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία φαίνεται να κινείται σε μία κινούμενη άμμο όπου οι συσχετισμοί δυνάμεων και ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός στην ευρύτερη Μέση Ανατολή δυσκολεύουν τις όποιες ισλαμικές φιλοδοξίες της. Η δε απομάκρυνση της Τουρκίας από το άρμα της Δύσης ενδέχεται να της αφαιρέσει το δυτικό δίχτυ ασφαλείας, τη στιγμή μάλιστα που η ίδια ακροβατεί σε δαιδαλώδεις ισλαμικές ατραπούς.
_______________________

(*) H Αντωνία Δήμου είναι οικονομολόγος και διεθνολόγος με ειδίκευση στην Μέση Ανατολή. Είναι επικεφαλής του Τμήματος Μέσης Ανατολής και Περσικού Κόλπου στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Άμυνας και Ασφάλειας, εταίρος στο Κέντρο για την Ανάπτυξη στη Μέση Ανατολή (CMED) του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια UCLA, καθώς και στο Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Ιορδανίας. Έχει διατελέσει σύμβουλος και συντονίστρια του ιδιαίτερου Γραφείου στο Hashemite Royal Court και έχει εργαστεί ως ειδική επιστήμονας στο Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού στο Υπουργείο Εξωτερικών, το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων του Υπουργείου Άμυνας και ως σύμβουλος στο Επιτελείο Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
πηγή: SLpress.gr

Αλ. Τσίπρας: Η Ελλάδα επιστρέφει με σχέδιο, με ευθύνη και με σταθερά βήματα (vid)

Ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο το ολιστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, τη στρατηγική της χώρας μετά την έξοδό της από τα μνημόνια, που αποτελεί, ουσιαστικά, ένα manual στο οποίο συμπυκνώνεται η επεξεργασία που προέκυψε από τα υπουργεία τα τελευταία χρόνια και η διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω των αναπτυξιακών συνεδρίων...


«Εξόχως κρίσιμη για εμάς είναι η κοινωνική πολιτική. Στόχος μας δεν είναι απλώς η ευημερία των δεικτών αλλά να περάσουμε και στην ευημερία των ανθρώπων» 

Το ολιστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, η στρατηγική, δηλαδή, της χώρας μετά την έξοδό της από τα μνημόνια, που αποτελεί, ουσιαστικά, ένα manual στο οποίο συμπυκνώνεται η επεξεργασία που προέκυψε από τα υπουργεία τα τελευταία χρόνια και η διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω των αναπτυξιακών συνεδρίων παρουσιάστηκε στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, υπό τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.


Το πρώτο, όπως είπε, είναι η συγκεκριμενοποίηση των μέτρων για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, αναφέροντας ότι «βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη οι σχετικές συζητήσεις, οι οποίες θα παράξουν το αποτέλεσμα το οποίο θα έρθει για έγκριση στο Eurogroup».

Οι συζητήσεις αυτές, όμως, «δεν γίνονται εν κενώ, ούτε σε tabula rasa» είπε ο πρωθυπουργός και διευκρίνισε ότι υπάρχει το πλαίσιο που έχει προσδιορίσει το Εurogroup του περασμένου Ιουνίου, που περιλαμβάνει, τόσο το γενικό πλαίσιο ρυθμίσεων σε βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο, όσο και την πολύ σημαντική πρόβλεψη για το ανώτατο ποσό -το 15% του ΑΕΠ- που μπορεί να δεσμεύεται για την εξυπηρέτηση των χρηματοδοτικών υποχρεώσεων της χώρας.

Είπε ότι η τελευταία αξιολόγηση του τρίτου και τελευταίου προγράμματος περιλαμβάνει μια σειρά από θετικές ρυθμίσεις. Σε ό,τι αφορά τα δημοσιονομικά, «υπήρξε σύμπτωση εκτιμήσεων ότι η Ελλάδα θα πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους και τα επόμενα έτη και «διαπιστώθηκε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα δημοσιονομικό κενό για το 2018 και το 2019».

Επίσης, σημείωσε ότι συμφωνήθηκε να υπάρξει πλήρης εφαρμογή των θετικών μέτρων, για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους το 2019 και την ελάφρυνση στη φορολογία το 2020, ενώ πρόσθεσε: «Πετύχαμε να υπάρξει η πρόβλεψη για επιπρόσθετο δημοσιονομικό χώρο, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί στοχευμένα για την περαιτέρω ενίσχυση κοινωνικών δαπανών και μείωση των φορολογικών βαρών».

Για τον τομέα της Ενέργειας, «στον οποίο» -όπως είπε- «παρά το όργιο προπαγάνδας περί πλήρους διάλυσης και ξεπουλήματος, καταλήξαμε σε ρυθμίσεις που τελικά ενισχύουν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των εταιριών», ανέφερε:

-Τη μείωση των δημοπρατούμενων ποσοτήτων ΝΟΜΕ, που θα συμβάλλει στη βελτίωση των οικονομικών δεδομένων της ΔΕΗ και βελτιώνει το επιχειρηματικό περιβάλλον για επενδύσεις στον ενεργειακό κλάδο.

-Τη μείωση της χρέωσης προμηθευτή, που και αυτό συνεισφέρει στην ενίσχυση της χρηματοοικονομικής κατάστασης της ΔΕΗ και την ίδια στιγμή διατηρούνται αμετάβλητα τα τιμολόγια της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.

- Τη διατήρηση των δικτύων και των διεθνών συμμετοχών της ΔΕΠΑ σε δημόσιο έλεγχο και παράλληλα, τη διατήρηση μέρους της παρουσίας του δημοσίου στην εμπορική δραστηριότητα.
Επίσης ανέφερε ότι συμφωνήθηκαν μέτρα μείωσης της γραφειοκρατίας στον εξωδικαστικό συμβιβασμό, στον οποίο, επίσης, εντάσσονται οι βεβαιωμένες οφειλές και του 2017, καθώς και η περαιτέρω απλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικασίας σε αρκετούς κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας, όπως για παράδειγμα, στη μεταποίηση.

Όπως είπε ακόμα, ένα σημαντικό μέρος της τέταρτης αξιολόγησης περιλαμβάνει σειρά θετικών διατάξεων για τον τομέα του κοινωνικού κράτους, με περαιτέρω ενίσχυση της πρωτοβάθμιας βαθμίδας υγείας, αλλά και την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας, με την επιδότηση μέρους του ενοικίου και δόσης στεγαστικού δανείου, συνολικού προϋπολογισμού 617 εκατ. ευρώ, από το 2019, που θα αφορά 1,2 εκατ. πολίτες.

Όσο για τον σχεδιασμό της επόμενης μέρας, «το κομβικότερο ζήτημα όλων», είπε ότι η δουλειά που προέκυψε από τη διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και μέσω των τοπικών περιφερειακών συνεδρίων, αποτυπώθηκε σε ένα σχέδιο που θα κοινοποιηθεί σε όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου και θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης στο ερχόμενο Eurogroup στο τέλος της εβομάδας.

«Το κείμενο αποτελεί την αποτύπωση μιας συνολικής, ολιστικού χαρακτήρα, στρατηγικής για τη μεταμνημονιακή πορεία της χώρας», ένα συνολικό πλάνο «καινοφανές για μια χώρα, που πορεύθηκε για πάρα πολλά χρόνια με μια κοντόφθαλμη και απολύτως καταστροφική, όπως αποδείχθηκε, λογική».

Το κείμενο, όπως είπε, περιλαμβάνει και δεσμεύσεις, οι οποίες όμως αφορούν τις δυνάμεις της εργασίας και της παραγωγής, εκείνων δηλαδή, που «καλούνται να παίξουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα εποχή».

Περιγράφοντας το σχέδιο συνοπτικά, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στους στόχους, που είναι η στήριξη της παραγωγής και η επένδυση στα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας.

«Η Ελλάδα είναι μια χώρα που πλήρωσε ακριβά τη δημιουργία και τη διόγκωση ενός άναρχου παραγωγικού μοντέλου», είπε, «με μοναδικό κριτήριο την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών σχεδίων μιας κρατικοδίαιτης ελίτ» και υπογράμμισε ότι το τέλος των μνημονίων συνιστά και το τέλος αυτού του μοντέλου.

Στο Σχέδιο γίνεται επίσης ρητή αναφορά στους τομείς μεταποίησης, βιομηχανίας, αγροδιατροφικού τομέα, τουρισμού, ναυτιλίας, φαρμάκου, logistics, καινοτομίας, start-ups, υποδομών, ενέργειας.

«Έχουμε λοιπόν, για πρώτη φορά στα χρονικά του σύγχρονου ελληνικού κράτους, την αποτύπωση σε επίσημο κείμενο υπό τη μορφή Σχεδίου για την επόμενη μέρα, των ισχυρών χαρτιών της χώρας στον διεθνή ανταγωνισμό και τα μέσα ώστε αυτά να ενισχυθούν» σημείωσε.

Το σχέδιο αναφέρεται στις δύο καθοριστικές συνισταμένες.

- Τις θεσμικές αλλαγές.

- Και τα χρηματοδοτικά εργαλεία.

Στο πρώτο σκέλος βρίσκονται οι σημαντικές τομές που έχουν ήδη γίνει - και μένουν πολλές ακόμα να γίνουν - στο επίπεδο της νομοθεσίας, για τις επιχειρήσεις. Στο δεύτερο σκέλος βρίσκεται το κρίσιμο ζήτημα των πόρων.

Ο κ. Τσίπρας είπε ότι η χώρα έχει στη διάθεσή της πόρους από το ΠΔΕ και το ΕΣΠΑ, στο οποίο για τρία συναπτά έτη παραμένει η πρώτη, με τη μεγαλύτερη απορρόφηση πανευρωπαϊκά, από το πακέτο Γιούνκερ, με επενδύσεις αξίας 8 δισ. ευρώ, αλλά και την ΕΤΕπ με επενδύσεις που θα αποφέρουν, σύμφωνα με την τράπεζα έως και 20 δισ. την επόμενη τριετία και 2,5 δισ., σε πρώτη φάση, από την ΕBRD.

Παράλληλα, «έρχεται και η φιλόδοξη προσπάθεια για την Ίδρυση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας».

Σημείωσε: «Στόχος μας δεν είναι απλά η ευημερία των δεικτών, αλλά να περάσουμε και στην ευημερία των ανθρώπων». Ως εκ τούτου, το σχέδιο αναφέρεται στις πρωτοβουλίες στήριξης της Δημόσιας Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά «ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν και τα ζητήματα της εργασίας, η αποκατάσταση της νομιμότητας στην αγορά εργασίας και η ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων, κάτι που χτυπήθηκε στα χρόνια των μνημονίων».
Ο πρωθυπουργός ξεχώρισε τα κύρια σημεία της στρατηγικής, τα οποία περιλαμβάνονται στο κείμενο:

-Το εθνικό σχέδιο με ορίζοντα τριετίας για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, που έχει περιοριστεί μέσα σε μια τριετία από το 19% στο 13%, στους τομείς υψηλής παραβατικότητας, με στόχο να περιοριστεί στο 5% το 2021.

 
- Η επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

- Η αύξηση του κατώτατου μισθού.

«Γιατί πέρα από την ανάγκη να τελειώνουμε με το ανήθικο καθεστώς της υποαμειβόμενης εργασίας, η αύξηση του μισθού είναι βασικό στοιχείο ώστε να αυξηθεί η ιδιωτική κατανάλωση και να διευρυνθεί ο κύκλος της οικονομικής δραστηριότητας» είπε ο κ. Τσίπρας και συμπλήρωσε ότι τα παραπάνω σημεία, έρχονται να συμπληρώσουν μια αναπτυξιακή στρατηγική που στοχεύει, «όχι απλά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και καλύτερων θέσεων εργασίας, με αξιοπρεπείς αμοιβές και αξιοπρεπείς συνθήκες».

Η αναπτυξιακή στρατηγική στοχεύει σε δημιουργία περισσότερων αλλά και καλύτερων θέσεων εργασίας, με αξιοπρεπείς αμοιβές και συνθήκες

Στο κείμενο, παρουσιάζονται τα δεδομένα για κάθε κλάδο καθώς και οι προοπτικές του, με τρόπο αναλυτικό. Και με συγκεκριμένη αναφορά στα βήματα για την ανάπτυξη του καθώς και τους μετρήσιμους στόχους για τον καθένα ξεχωριστά. Κεντρικός στόχος η αύξηση των εξαγωγών.

Κλείνοντας την ομιλία του, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στους «πρωταγωνιστές αυτού του σχεδίου», τον κόσμο της εργασίας, του μόχθου, των επιστημών, του πολιτισμού και υπογράμμισε: «Αυτοί πρέπει να κατέχουν τα κλειδιά της χώρας και όχι οι κρατικοδίαιτες ελίτ και ο εσμός των διαπλεκόμενων ολιγαρχών» και «ίσως περισσότερο απ΄όλους η νέα γενιά. Γι'αυτούς αγωνιζόμαστε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια, να αφήσουμε οριστικά πίσω μας την Ελλάδα της παρακμής». «Η Ελλάδα επιστρέφει και επιστρέφει με σχέδιο, με ευθύνη και με σταθερά βήματα» είπε ο πρωθυπουργός.

Το «ολιστικό σχέδιο της επόμενης μέρας» για την έξοδο από την κρίση στο υπουργικό

Το λεγόμενο «Growth Strategy for the future» δεν είναι απλώς ένα σχέδιο στο οποίο απαριθμούνται αναπτυξιακοί στόχοι. Είναι ένα συνολικό πλάνο το οποίο περιλαμβάνει, αφενός τους σκοπούς στους επιμέρους τομείς του κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι και αφετέρου τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις για την επίτευξη αυτών των σκοπών...


Το ολιστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, η στρατηγική, δηλαδή, της χώρας μετά την έξοδό της από τα μνημόνια, που αποτελεί, ουσιαστικά, ένα manual στο οποίο συμπυκνώνεται η επεξεργασία που προέκυψε από τα υπουργεία τα τελευταία χρόνια και η διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς και την τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω των αναπτυξιακών συνεδρίων, θα παρουσιαστεί σήμερα το μεσημέρι, στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, υπό τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.

Το λεγόμενο «Growth Strategy for the future» δεν είναι απλώς ένα σχέδιο στο οποίο απαριθμούνται αναπτυξιακοί στόχοι. Είναι ένα συνολικό πλάνο το οποίο περιλαμβάνει, αφενός τους σκοπούς στους επιμέρους τομείς του κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι και αφετέρου τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις για την επίτευξη αυτών των σκοπών.

Πρόκειται για μια συνεκτική στρατηγική, η οποία εκκινεί από τα πεπραγμένα της τρέχουσας περιόδου κατά την οποία η χώρα ξεπερνά την ύφεση και την οικονομική καχεξία και εκτείνεται στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο διάστημα.

«Το εγχείρημα είναι καινοφανές για τη χώρα, η οποία πορεύθηκε για χρόνια με μια κοντόφθαλμη και απολύτως καταστροφική, όπως αποδείχθηκε, λογική» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές και επισημαίνουν ότι «για πρώτη φορά, η Ελλάδα είναι σε θέση, όχι μόνο να οραματιστεί στη θεωρία, αλλά να θέσει μια σειρά από συλλογικούς εθνικούς και κοινωνικούς στόχους, για την επόμενη μέρα της και μάλιστα, μετά από μία πολυετή κρίση».

Το Σχέδιο αποτελεί εγγύηση για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και την ανάδειξή της σε μία κανονική χώρα πλέον, ως μια χώρα του σύγχρονου δυτικού κόσμου, στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οφείλει να έχει πλάνο για το πού θέλει να βαδίσει και πώς θα το πετύχει.

Το κείμενο περιλαμβάνει και δεσμεύσεις, οι οποίες όμως είναι, πρωτίστως, έναντι του κοινωνικού συνόλου, των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής, των δυνάμεων δηλαδή, που θα κληθούν να παίξουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα εποχή και φυσικά να υλοποιήσουν την στρατηγική που αποτυπώνεται στο σχέδιο.

 «Είναι εξαιρετικά δύσκολο, να κατανοήσουν το παραπάνω οι δυνάμεις που έφεραν τη χώρα σε καθεστώς χρεοκοπίας και διεθνούς ανυποληψίας. Γι΄ αυτό αντιμετώπισαν το κείμενο με τρόπο αμήχανο και άγαρμπο. Είτε λέγοντας ότι πρόκειται για νέο μνημόνιο, είτε στη συνέχεια ότι πρόκειται για έκθεση ιδεών» αναφέρουν πηγές της κυβέρνησης και επιπλέον σημειώνουν: «Είναι προφανές ότι οι πολιτικές δυνάμεις που έστησαν και συντήρησαν ένα κρατικοδίαιτο, διεφθαρμένο και εν τέλει θνησιγενές οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο, νιώθουν άβολα στην ιδέα μιας συντεταγμένης και τεκμηριωμένης μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη χώρα».

 Να σημειωθεί ότι τη διαδικασία αυτή ακολούθησαν, τόσο η Πορτογαλία, όσο και η Ιρλανδία, όταν βγήκαν από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και «συνιστά πράξη σοβαρότητας και ευθύνης, τόσο έναντι των πολιτών αυτής της χώρας, όσο όμως και έναντι των εταίρων μας στο διεθνές πεδίο».

Βάση του Σχεδίου αποτελεί η σταθερότητα και ο ασφαλής διάδρομος για το μέλλον


Το Σχέδιο, εκκινεί από το κεκτημένο που έχει πλέον στα χέρια της η χώρα και της δίνει τη δυνατότητα να οργανώσει το μέλλον της. Τη σταθερότητα όσον αφορά τα δημοσιονομικά.
 Η Ελλάδα από το 2015, υπεραποδίδει διαρκώς έναντι των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και το γεγονός αυτό την καθιστά επιτέλους αξιόπιστη. Το πλαίσιο της επόμενης περιόδου, προφανώς προβλέπει τους συμφωνημένους ήδη στόχους της επόμενης τετραετίας, τόσο στο επίπεδο των πλεονασμάτων όσο και σε αυτό της ανάπτυξης.

 Κρίσιμη παράμετρος αποτελεί το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους, η οποία εξάλλου θα συμβάλλει καθοριστικά στην ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας η οποία έχει ήδη διαφανεί.

 Στόχοι του Σχεδίου, η στήριξη της παραγωγής και η επένδυση στα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας


Με δεδομένο ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που πλήρωσε ακριβά τη δημιουργία και τη διόγκωση ενός άναρχου παραγωγικού μοντέλου, χωρίς προσανατολισμό και με μοναδικό κριτήριο την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών σχεδίων μιας κρατικοδίαιτης ελίτ, το τέλος των μνημονίων συνιστά και το τέλος αυτού του μοντέλου.

Στο Σχέδιο γίνεται ρητή αναφορά στους τομείς στους οποίους εντοπίζονται δυνατότητες σημαντικής ανάπτυξης και αναβάθμισης της χώρας στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό.

Πρόκειται για τους τομείς της μεταποίησης, της βιομηχανίας, του αγροδιατροφικού τομέα, του τουρισμού, της ναυτιλίας, του φαρμάκου, των logistics, της καινοτομίας, των start-ups, των υποδομών, της ενέργειας.

 Όλα τα παραπάνω συνδέονται και με την ισχυροποίηση του τομέα των εξαγωγών, ο οποίος ήδη από το αδύναμο 19% του 2009, έχει φτάσει σήμερα στο 33%, με στόχο το 50% το 2025.

 Στο κείμενο, παρουσιάζονται τα δεδομένα για κάθε κλάδο, καθώς και οι προοπτικές του, με τρόπο αναλυτικό και με συγκεκριμένη αναφορά στα βήματα για την ανάπτυξη του καθώς και τους μετρήσιμους στόχους για τον καθένα ξεχωριστά.

 Αποτυπώνονται συνεπώς, για πρώτη φορά στα χρονικά του σύγχρονου ελληνικού κράτους, σε επίσημο κείμενο υπό τη μορφή Σχεδίου για την επόμενη μέρα, τα ισχυρά χαρτιά της χώρας στον διεθνή ανταγωνισμό και τα μέσα ώστε αυτά να ενισχυθούν.

Τα μέσα: Εξασφάλιση πόρων για την ανάπτυξη - Η Ελλάδα γίνεται ελκυστικός επενδυτικός προορισμός


 Ένα σχέδιο που περιλαμβάνει τους τομείς, στους οποίους ενδιαφέρεται να επενδύσει η χώρα, θα ήταν λειψό αν δεν περιλάμβανε τα μέσα για να επιτευχθεί αυτό. Εδώ, το Σχέδιο αναφέρεται στις δύο καθοριστικές συνισταμένες: τις θεσμικές αλλαγές και τα χρηματοδοτικά εργαλεία.

 Στο πρώτο σκέλος γίνεται εκτενής αναφορά στις σημαντικές τομές που έχουν ήδη γίνει στη χώρα στο επίπεδο της νομοθεσίας, όσον αφορά τις επιχειρήσεις.

 Από τον Αναπτυξιακό Νόμο και τις ειδικές μέριμνές του για τη στήριξη του κυττάρου της ελληνικής οικονομίας, που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέχρι τις αλλαγές που διευκολύνουν την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, την καθιέρωση συγκεκριμένων αναπτυξιακών κινήτρων για τις νέες
επιχειρήσεις, το νέο πλαίσιο για τις Στρατηγικές Επενδύσεις και η taskforce, στην οποία προΐσταται ο πρωθυπουργός και συνολικά όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες που κινούνται γύρω από τον άξονα:
Απλοποίηση - Διαφάνεια - Αποτελεσματικότητα - Επιτάχυνση

Στο δεύτερο σκέλος βρίσκεται το κρίσιμο ζήτημα των πόρων. Τα χρηματοδοτικά εργαλεία που θα τροφοδοτήσουν αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της παραγωγής.

 Η χώρα έχει πλέον στη διάθεση της, όχι μόνο τους πόρους από το ΠΔΕ και το ΕΣΠΑ, στο οποίο για τρία συναπτά έτη παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη απορρόφηση πανευρωπαϊκά, αλλά και από το πακέτο Γιούνκερ, με επενδύσεις αξίας 8 δισ., την ΕΙΒ με επενδύσεις που θα αποφέρουν, σύμφωνα με την τράπεζα, έως και 20 δισ. την επόμενη τριετία, καθώς και 2,5 δισ. αρχικά από την ΕBRD.

 Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις επιμέρους πρωτοβουλίες και την ίδρυση ταμείων για την ενίσχυση της καινοτομίας, των νεοφυών επιχειρήσεων, αλλά και τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, συγκροτούν ένα συνεκτικό σχέδιο.

 Στο πλάι αυτών, έρχεται η φιλόδοξη προσπάθεια για την Ίδρυση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, ώστε να κατορθώσει να ενισχύσει αυτή την σημαντική προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.

 Όλα αυτά φυσικά, σε ένα περιβάλλον όπου το κόστος δανεισμού μειώνεται διαρκώς σε επίπεδα προ κρίσης και με τη χώρα να επιστρέφει ξανά στις αγορές χρήματος.

 Η νέα κοινωνική πραγματικότητα: Κοινωνική Δικαιοσύνη - Ενίσχυση και προστασία της εργασίας
Το ένα «πόδι» της στρατηγικής για την επόμενη μέρα είναι η ενίσχυση της παραγωγής, το δεύτερο είναι η κοινωνική δικαιοσύνη.

 Το Σχέδιο αναφέρεται στις πρωτοβουλίες στήριξης, τόσο του Τομέα της Δημόσιας Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν τα ζητήματα της εργασίας, με κύρια σημεία:

 Το εθνικό σχέδιο με ορίζοντα τριετίας, για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού.

Τα παραπάνω σημεία, έρχονται να συμπληρώσουν τη στρατηγική για τη δημιουργία όχι μόνο νέων θέσεων εργασίας, αλλά και καλύτερων θέσεων εργασίας.

 Οι πρωταγωνιστές του Σχεδίου: Επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και τη νέα γενιά


Το Σχέδιο, περιλαμβάνει τους στόχους, τα μέσα αλλά και τους υλοποιητές του. Στο επίκεντρο λοιπόν αυτής της μεγάλης προσπάθειας είναι οι άνθρωποι αυτής της χώρας.

Ειδικότερα, οι νέοι και οι νέες, που τα χρόνια της κρίσης αντιμετωπίστηκαν ως πλεονάζον προσωπικό σε επιχείρηση υπό εκκαθάριση. Αυτοί οι άνθρωποι με τις ικανότητες και τη διάθεσή τους, θα κρίνουν εν τέλει και την επόμενη μέρα της χώρας.

Το Σχέδιο, περιλαμβάνει μια σειρά από πρωτοβουλίες ώστε να διευκολυνθούν οι νέοι και οι νέες της χώρας να ζήσουν και να δημιουργήσουν εδώ και φυσικά, όσοι έφυγαν τα προηγούμενα χρόνια να βρουν ξανά κίνητρα ώστε να επιστρέψουν.
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τουρκικές Εκλογές: Δυσοίωνες δημοσκοπήσεις για τον Ερντογάν

Τα δημοσκοπικά νέα για τον Ερντογάν εν όψει των επικείμενων εκλογών της 24ης Ιουνίου κάθε άλλο παρά ευχάριστα είναι, το Ινστιτούτου Sonar υπολογίζει τον Ρ. Τ. Ερντογάν γύρω στο 42%, ενώ η Ακσενέρ γηλώνει ότι θα στηρίξει τον Μουχαρέμ Ιντζέ κατά Ερντογάν στον δεύτερο γύρο...


Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Sonar ο πρόεδρος της Τουρκίας μπορεί να υπολογίζει σε ένα ποσοστό γύρω στο 42%, που όμως δεν του επιτρέπει να κερδίσει από τον πρώτο γύρο, αφού θα πρέπει να εξασφαλίσει τουλάχιστον το 50% συν μία ψήφο.

Εάν δεν τα καταφέρει, ο Ερντογάν θα βρει στον δεύτερο γύρο απέναντί του τον δεύτερο ισχυρότερο υποψήφιο, που σύμφωνα με την ίδια σφυγμομέτρηση, θα είναι ο Μουχαρέμ Ιντζέ του κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος. Ο Ιντζέ οποίος συγκεντρώνει ποσοστό 21,9%, σχεδόν μία ποσοστιαία μονάδα μπροστά από την «Τουρκάλα Λεπέν», την εθνικίστρια υποψήφια του «Καλού Κόμματος», Μεράλ Ακσενέρ (21%).

Σημειώνεται ότι, χθες η Ακσενέρ δήλωσε ότι εάν περάσει ο Ιντζέ στον δεύτερο γύρο, θα τον στηρίξει και δεν αποκλείεται ο αντίπαλος του Ερντογάν να κατακτήσει τελικά την πλειοψηφία.

Μπορεί κόμματα της αντιπολίτευσης να κατεβαίνουν με διαφορετικούς προεδρικούς υποψηφίους, φαίνεται ωστόσο ότι έχουν ένα σημείο συναίνεσης: Ότι στην περίπτωση κατά την οποία υπάρξει δεύτερος γύρος θα στηρίξουν τον αντίπαλο του Ερντογάν.

Εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος υποστήριξε χθες από την πλευρά του ότι ο Ερντογάν συγκεντρώνει ποσοστό γύρω στο 54-56%.

Εκτός από τους Ιντζέ και Ακσενέρ, που ελπίζουν σε μονομαχία με τον Ερντογάν, υποψήφιος είναι και ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς του φιλοκουρδικού HDP, ο οποίος βρίσκεται εδώ και ενάμιση χρόνο στη φυλακή κατηγορούμενος για «υποστήριξη της τρομοκρατίας» και ο οποίος συγκεντρώνει στη δημοσκόπηση του Sonar ένα ποσοστό γύρω στο 11%.

Το HDP ευελπιστεί να πιάσει το όριο εισόδου στην τουρκική βουλή, όπου επίσης κλυδωνίζεται η απόλυτη πλειοψηφία του κόμματος του Ερντογάν.
tvxs.gr

Σκοπιανό: "Παρεμβάσεις" από ΗΠΑ - Τηλεφώνημα Μάικ Πενς στον Αλ. Τσίπρα

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς. συνεχάρη μεν τον Έλληνα πρωθυπουργό για τον εποικοδομητικό του ρόλο στη διαπραγματευτική διαδικασία, αλλά τόνισε ότι ο παράγοντας του χρόνου πρέπει να ληφθεί υπόψη...


Χθες, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς πήρε τηλέφωνο τον Αλέξη Τσίπρα, και έκανε παρέμβαση για το Σκοπιανό.

Ο Πενς συνεχάρη μεν τον Έλληνα πρωθυπουργό για τον εποικοδομητικό του ρόλο στη διαπραγματευτική διαδικασία, αλλά τόνισε ότι ο παράγοντας του χρόνου πρέπει να ληφθεί υπόψη.

«Ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς μίλησε με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα για να εκφράσει την εκτίμησή του για τον ηγετικό ρόλο που έχει διαδραματίσει, μαζί με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ, στις προσπάθειες επίλυσης της μακρόχρονης διένεξης του ονοματολογικού.

Συμφώνησαν ότι οι δύο πλευρές έχουν μια ιστορική ευκαιρία να επιλύσουν αυτό το ζήτημα και ότι ο χρόνος πρέπει ληφθεί υπόψη», αναφέρει ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την τηλεφωνική επικοινωνία Πενς-Τσίπρα, σύμφωνα με το ΑΠΕ.

Ο Μάικ Πενς, αναφέρει η ανακοίνωση εξέφρασε την στήριξη του στις προσπάθειες που καταβάλλουν οι δύο χώρες για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής ονομασίας, εκφράζοντας την πεποίθηση πως η επίλυση του ονοματολογικού θα συμβάλλει στην ενίσχυση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.

«Ο αντιπρόεδρος ενθάρρυνε τον πρωθυπουργό Τσίπρα να συνεχίσει να συνεργάζεται με τον πρωθυπουργό Ζάεφ για μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία. Η επίλυση αυτού του ζητήματος θα προωθήσει τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή», καταλήγει η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου.

Κυβερνητικές πηγές από την Αθήνα ανέφεραν ότι κατά τη διάρκεια της συνομιλίας ο κ. Τσίπρας επανέλαβε στον Αμερικανό αντιπρόεδρο ότι η χώρα μας επιδιώκει επίλυση της διμερούς διαφοράς και το κλειδί βρίσκεται στην εξεύρεση ονομασίας, που θα αποδεχθούν και οι δυο πλευρές αλλά θα είναι erga omnes.

Ακόμη, οι ελληνικές πηγές ανέφεραν ότι ο Πενς τόνισε πως υποστηρίζει τις προτάσεις του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς για την εξεύρεση λύσης.

Σημειώνεται ότι η τηλεφωνική επικοινωνία του Μάικ Πενς με τον Αλέξη Τσίπρα έγινε στον απόηχο των αντιδράσεων που προκάλεσε στην Αθήνα η πρόταση των Σκοπίων για το όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν». Τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέρριψαν αυτό το σενάριο, στον κύκλο τηλεφωνικών επαφών που είχε ο πρωθυπουργός με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων.

Σκόπια: Το VMRO απορρίπτει το «Μακεδονία του Ίλιντεν»

Χρίστιαν Μίτσκοσκι, αρχηγός του VMRO-DPMNE: «Το VMRO δεν θα υποστηρίξει μια αλλαγή στο Σύνταγμα με σκοπό την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος»...


Το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης της ΠΓΔΜ, το εθνικιστικό VMRO-DPMNE, ανακοίνωσε σήμερα ότι είναι αντίθετο στην αλλαγή του ονόματος της χώρας σε Δημοκρατία της Μακεδονίας του ‘Ιλιντεν, υπονομεύοντας έτσι τις προοπτικές επίλυσης μιας διαμάχης δεκαετιών με την Ελλάδα, σχολιάζει το Reuters.

Ο Ζάεφ χρειάζεται την υποστήριξη του VMRO-DPNE για να ισχύσει οποιαδήποτε αλλαγή ονόματος.

Ο συνασπισμός του πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ πρέπει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία των δύο τρίτων στο 120μελές κοινοβούλιο προκειμένου να υποστηρίξει τις συνταγματικές αλλαγές που απαιτούνται για να εγκριθεί η νέα ονομασία, αναφέρει το Reuters.

«Το VMRO-DPNE δεν θα υποστηρίξει μια αλλαγή στο Σύνταγμα με σκοπό την αλλαγή του συνταγματικού ονόματος», δήλωσε ο ηγέτης του κόμματος Χρίστιαν Μίτσκοσκι, σήμερα, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Ζάεφ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ