Σκοπιανό: Κύκλοι του Προεδρικού Μεγάρου απαντούν στον Σαμαρά

Απάντηση στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά δίνουν κύκλοι της Προεδρίας αν και όχι επίσημα...

Ο κ. Σαμαράς εξαπέλυσε προσωπική επίθεση στον Προκόπη Παυλόπουλο δηλώνοντας: «Η ανιστόρητη σύμπλευση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον κ. Τσίπρα, δεν είναι ικανή να σβήσει από την εθνική μνήμη τις παρακαταθήκες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου».

«Όποιος δεν έχει κοντή μνήμη ξέρει ποιος έβαλε «κόκκινες γραμμές» στα εθνικά θέματα», σχολίασαν κύκλοι της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Επίσημα η Προεδρία δεν απαντά στον πρώην Πρόεδρο της Ν.Δ..

Διμέτωπη επίθεση Σαμαρά σε Παυλόπουλο και Τσίπρα

Διπλά πυρά, τόσο κατά της κυβέρνησης όσο και κατά του προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, εξαπέλυσε σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς σχολιάζοντας το περίγραμμα της συμφωνίας για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ.

Επίθεση του Αντώνη Σαμαρά στην κυβένρηση για τη συμφωνία Βορεία Μακεδονία. Ο πρώην πρωθυπουργός με μια σκληρή δήλωση χαρακτηρίζει τη συμφωνία ως ένα αχρείαστο και ταπεινωτικό συμβιβασμός και επιτίθεται στον πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, λέγοντας: «Η ανιστόρητη σύμπλευση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον κ. Τσίπρα, δεν είναι ικανή να σβήσει από την εθνική μνήμη τις παρακαταθήκες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου»

Αναλυτικά η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά

«Δεν είναι μόνο μια κακή συμφωνία.

Είναι ένας αχρείαστος και ταπεινωτικός συμβιβασμός.

Οι πανηγυρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούν να καλύψουν την καθολική απογοήτευση του Ελληνικού λαού.

Η ανιστόρητη σύμπλευση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον κ. Τσίπρα, δεν είναι ικανή να σβήσει από την εθνική μνήμη τις παρακαταθήκες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου.

Δεν ήταν «εθνικιστής» ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν έλεγε πως «η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική»…

Ούτε ήταν «τυχοδιώκτης» ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν έλεγε ότι το όνομα της Μακεδονίας είναι «το όχημα του αλυτρωτισμού για τα Σκόπια».

Τώρα δεν έδωσαν μόνο το όνομα.

Έδωσαν και την εθνότητα και την ταυτότητα και τη γλώσσα της Μακεδονίας στα Σκόπια!
Φαλκιδεύοντας την Ελληνικότητα της Μακεδονίας διεθνώς.

Δημιουργώντας πολλαπλές εστίες προστριβών στο μέλλον.

Και υπονομεύοντας τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής.

Μπορεί οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να υπέκλεψαν με τα ψέματά τους την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Ας γνωρίζουν όμως ότι οι Έλληνες δεν θα δεχθούν να τους κλέψουν και την ψυχή τους!».

Η απάντηση από το Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού 

«Η υπονόμευση, σε τόσο κρίσιμες εθνικά στιγμές, της συνταγματικής τάξης, είναι ασυγχώρητη», αναφέρει το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού, σε σχόλιό του για τη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, σχετικά με τη συμφωνία για το ονοματολογικό της πΓΔΜ.

Ολόκληρο το σχόλιο έχει ως εξής:

«Ο κ. Σαμαράς διέπραξε μείζον θεσμικό ατόπημα, εμπλέκοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με ιταμό μάλιστα τρόπο, στην αντιπαράθεση για το θέμα της συμφωνίας με την πΓΔΜ.

Το ατόπημα είναι ακόμα βαρύτερο, γιατί ο κ. Σαμαράς γνωρίζει, ως πρώην πρωθυπουργός, τα όρια των συνταγματικών εξουσιών του Προέδρου.

Η υπονόμευση, σε τόσο κρίσιμες εθνικά στιγμές, της συνταγματικής τάξης, είναι ασυγχώρητη.

Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος με την πρωινή του επίσκεψη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και τις δηλώσεις του στο Προεδρικό Μέγαρο, άνοιξε τους συνταγματικούς ασκούς του Αιόλου, οφείλει να απαντήσει αν συμπλέει με τον κ. Σαμαρά, στην επίθεση κατά του Προέδρου και της συνταγματικής τάξης», καταλήγει η ανακοίνωση από το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού.
skai.gr

Η Ευρώπη υποκύπτει στον Τραμπ

Η απόφαση του Προέδρου Τραμπ στις 8 Μαΐου να αποχωρήσει από τη συμφωνία των οκτώ (Ιράν, ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και ΕΕ), σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, έχει μια σειρά επιπτώσεων στη διεθνή τάξη πραγμάτων. Ας επικεντρωθούμε όμως, σε αυτό το άρθρο, στις επιπτώσεις που έχει στην ΕΕ. 

του Κώστα Μελά (*)

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Ευρώπη θέλει να διατηρήσει την Συνθήκη με το Ιράν ζωντανή, δηλαδή να μην αποχωρήσει το Ιράν από τη συμφωνία και αρχίσει πλέον να εμπλουτίζει και πάλι ουράνιο. Αυτό θα σημάνει την εξάλειψη των εμπορικών σχέσεων της ΕΕ με το Ιράν, ύψους 33 δισ. δολαρίων, και την απειλή ότι οι σκληροπυρηνικοί στην Τεχεράνη θα προχωρήσουν σε κατασκευή ατομικού οπλοστασίου. Η συνέπεια θα είναι επίθεση των ΗΠΑ ή και του Ισραήλ με σοβαρότατες επιπτώσεις στην περιοχή δίπλα στην Ευρώπη.

Το ζήτημα της αποχώρησης των ΗΠΑ, μονομερώς από τη συμφωνία με το Ιράν, θέτει πολλά ζητήματα σχετικά με τη συνέχιση των σχέσεων ΗΠΑ-Ευρώπης με τη μορφή που γνωρίζαμε έως σήμερα. Αν η ΕΕ ακολουθήσει τον Τραμπ, αυτό συνεπάγεται πως αποδέχεται τις μονομερείς ενέργειες των ΗΠΑ σε θέματα εμπορίου, αλλά και σε θέματα διεθνών σχέσεων.

Στα θέματα εμπορίου και οικονομικών συμφερόντων η ΕΕ βρίσκεται υπό την απειλή μονομερών κυρώσεων με τους υπό θεσμοθέτηση δασμούς σε προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου εξαγόμενα στις ΗΠΑ, αλλά και των αυτοκινήτων. Ειδικά, το τελευταίο αποτελεί τρομακτικό πρόβλημα για την Γερμανία. Η ίδια η παραβίαση από τις ΗΠΑ της συμφωνίας με το Ιράν παραβιάζει τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ, ακυρώνοντας τις επενδύσεις και εμπορικές συμφωνίες με αυτή τη χώρα.

Πολιτική ισχύς και οικονομία

Κατά δεύτερο λόγο διακυβεύεται η αξιοπιστία και η ανεξαρτησία των πολιτικών της ΕΕ και η οποιαδήποτε υπερηφάνεια σε σχέση με τα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η διεθνής θέση της ΕΕ περιέρχεται σε κατάσταση εξάρτησης. Αυτή μειώνει το κύρος της οποιασδήποτε συμφωνίας συνάψει, η οποία δεν ακολουθεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Όσο για τη Γερμανία, βρίσκεται η ίδια σε μια ιδιότυπη ομηρία, λόγω των πολύ μεγάλων εμπορικών της σχέσεων με τις ΗΠΑ (180 δισ. δολάρια αξία συναλλαγών με εμπορικό πλεόνασμα 65 δισ. δολαρίων το 2017).

Το όλο ζήτημα καταλήγει στο ποιος έχει την ισχύ στον οικονομικό τομέα να επιβάλει τη βούλησή του, αν βέβαια έχει την πολιτική βούληση να αντιδράσει. Σύμφωνα με την διαμορφωμένη μέχρι σήμερα κατάσταση, η ΕΕ δεν έχει πολλά όπλα για να απειλήσει τις ΗΠΑ. Η προσαρμογή έχει αρχίσει σε επίπεδο ευρωπαϊκών επιχειρήσεων: ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens δήλωσε πως δεν μπορεί πλέον να συνάψει νέα συμβόλαια με το Ιράν, απλά θα τελειώσει τα ήδη υπάρχοντα. Το ίδιο είπε και ο διευθύνων σύμβουλος της γαλλικής Total.

Οι εταιρείες, αν συνεχίσουν το εμπόριο με το Ιράν, αντιμετωπίζουν την προοπτική να χάσουν την τεράστια αμερικανική αγορά, να βρεθούν αντιμέτωπες με μεγάλα πρόστιμα και να βρεθούν εκτός του κυρίαρχου αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπη με την ωμή πραγματικότητα ενός Προέδρου, ο οποίος δεν περιορίζεται από συμμαχίες ή καλούς τρόπους ή ακόμη και από διεθνείς συνθήκες. Ποιος Ευρωπαίος ηγέτης θα μπορέσει να σύρει το χορό μια σοβαρής αντίδρασης;

_______________________________

(*) Ο Κώστας Μελάς διδάσκει oικονομικά στο Πάντειο πανεπιστήμιο. Είναι συγγραφέας των κάτωθι βιβλίων: Το Ανυπόφορο Βουητό του Κενού (με Γιάννη Παπαμιχαήλ, 2017), Αργεντινή- Ελλάδα (2015), 5 Οικουμενικοί Έλληνες Στοχαστές (συλλογικό 2014), Η Ατελέσφορη Επιστήμη (2013), Μικρά Μαθήματα για την Ελληνική Οικονομία (2013), Μετά τον Ερντογάν τι; (με Σταύρος Λυγερό, 2013), Οι Σύγχρονες Κρίσεις του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος (2011), Η Σαστισμένη Ευρώπη (2009), Πλανόγραμμα (2009), Νεοσυντηρητικοί (2007), Παγκοσμιοποίηση και Πολυεθνικές Επιχειρήσεις (με Γιάννη Πολλάλη 2005), Ζητήματα Θεωριών Παραγωγής (2005), Περιδιαβαίνοντας σε ζητήματα της Μακροοικονομικής Θεωρίας, Αγορά Συναλλάγματος και Ιδιωτικοποίηση του Κινδύνου (2003), Εισαγωγή στην Τραπεζική Χρηματοοικονομική Διοικητική (2002 και 2009), Αρχές Νομισματικής Θεωρίας και Πολιτικής (με Κώστα Καρφάκη και Θεοφάνη Μπένο 2000), Διεθνής Τραπεζική στην Αλλαγή του Αιώνα (με Φιλομήλα Χρηστίδου, 1999), Παγκοσμιοποίηση (1999). 

 πηγή: SLpress.gr

Handelsblatt: Γιατί η Γερμανία φοβάται τη διάλυση του ευρώ

Τους λόγους που οι Γερμανοί φοβούνται τη διάλυση του ευρώ εξηγεί η Handelsblatt σε δημοσίευμά της.

Η φυγή κεφαλαίων από την Ιταλία και την Ισπανία, έχει αυξήσει τα ανοίγματα σε βάρος της Γερμανίας, όπου κατευθύνθηκαν τα κεφάλαια, ανοίγματα τα οποία φαίνονται στο σύστημα διατραπεζικών πληρωμών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), το λεγόμενο Target 2.

Αυτό σημειώνει η γερμανική οικονομική εφημερίδα, όπου αναφέρει ότι η αύξηση των ανοιγμάτων αντανακλά τις μετακινήσεις κεφαλαίων (καταθέσεις, αγορά γερμανικών ομολόγων και μετοχών) προς τη Γερμανία από τις δύο χώρες, κυρίως από την Ιταλία λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας η οποία δημιούργησε ανασφάλεια για πιθανή νέα κρίση στην ευρωζώνη.

Τα ανοίγματα των άλλων χωρών στο Target 2, αντιστοιχούν σε απαιτήσεις της Γερμανίας, οι οποίες προσεγγίζουν το ένα τρισ. ευρώ και σε περίπτωση διάλυσης του ευρώ μπορεί να γίνουν «καπνός», όπως σημειώνουν οικονομολόγοι, τις απόψεις των οποίων καταγράφει η γερμανική εφημερίδα.

Οι κινήσεις κεφαλαίων εντός ευρωζώνης

Οι κινήσεις κεφαλαίων μεταξύ χωρών του ευρώ καταγράφονται και εκκαθαρίζονται στο σύστημα Target 2 το οποίο αυτή τη στιγμή οφείλει”στη Γερμανία περί τα 950 δισ. ευρώ.

Το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει τα χρήματα που οφείλουν άλλες χώρες στη Γερμανία από εισαγωγές γερμανικών προϊόντων ή από μετακινήσεις κεφαλαίων από τις ιταλικές και ισπανικές τράπεζες προς τις γερμανικές ή, ακόμα, από τις αγορές ομολόγων που πραγματοποιεί κάθε μήνα η ΕΚΤ.

Όταν ένας Ιταλός ή ένας Έλληνας αγοράζει ένα γερμανικό αυτοκίνητο, η πληρωμή γίνεται μέσω του ευρωσυστήματος σε ευρώ, δεν υπάρχει μεταφορά «συναλλάγματος».

Παρόλα αυτά η ΕΚΤ εκκαθαρίζει τις κινήσεις μεταξύ των τραπεζών από τις δύο χώρες, μέσω των κεντρικών τραπεζών. Έτσι, όταν υπάρχει μεγάλη ζήτηση από άλλες χώρες για γερμανικά προϊόντα ή καταθέσεις, το Target 2 «γράφει» πλεόνασμα στην Γερμανία και, αντίστοιχα, έλλειμμα στην χώρα από την οποία έφυγαν τα χρήματα, όπως για παράδειγμα η Ιταλία.

Όπως γράφει η Handelsblatt, τον Απρίλιο το πλεόνασμα της Γερμανίας στο Target 2 αυξήθηκε και αυτό πιθανότατα δεν οφείλεται σε εξαγωγές ή αγορές ομολόγων, αλλά σε φυγή κεφαλαίων κυρίως από την Ιταλία (αλλά και από την Ισπανία, τον Απρίλιο προτού εκτονωθεί η πολιτική κρίση στη χώρα).

Τον Απρίλιο, σύμφωνα με την Handelsblatt η Ιταλία είχε άνοιγμα 426 δισ. ευρώ στο Target 2 και η Ισπανία 389 δισ ευρώ, ενώ αρνητική ήταν η θέση της Πορτογαλίας και τη Γαλλίας.

Δεδομένου ότι πρόκειται για συναλλαγές μεταξύ χωρών που χρησιμοποιούν όλες το ευρώ, δεν υπάρχει μετακίνηση συναλλάγματος, αλλά μια απλή εκκαθάριση στο ίδιο νόμισμα και καταγραφή ποσών που οφείλουν η μία κεντρική τράπεζα στην άλλη (η Τράπεζα της Ιταλίας προς τη γερμανική κεντρική τράπεζα, εν προκειμένω).

Τι θα γίνει όμως, εάν το ευρώ διαλυθεί ή εάν μια χώρα όπως η Ιταλία το εγκαταλείψει;

Η εφημερίδα επισημαίνει ότι σύμφωνα με το γνωστό Γερμανό οικονομολόγο Hans-Werner Sinn, πρώην επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών IFO, γνωστός για τις σκληρές απόψεις του, το πλεόνασμα αυτό στην πραγματικότητα έχει μόνο θεωρητική αξία, διότι στην υποθετική περίπτωση που η Ιταλία έφευγε από το ευρώ η λιρέτα θα υφίστατο μεγάλη υποτίμηση και δεν θα μπορούσε να αποπληρώσει την οφειλή της στο Target.

Υπάρχει νομικά η οφειλή;

Πέρα από τη δυνατότητα μιας χώρας να αποπληρώσει το έλλειμμά της στο Target 2, υπάρχει και το ζήτημα της νομικής υποχρέωσης.

Στο δημοσίευμα της Handelsblatt αναφέρεται ότι πέρσι ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι είχε δηλώσει μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι το όποιο έλλειμμα στο Target 2 θα πρέπει να πληρωθεί σε κάθε περίπτωση, αλλά κάτι τέτοιο αποτελεί απλώς μια οδηγία και όχι νομική υποχρέωση.

Αυτός είναι και ο λόγος που οικονομολόγοι όπως ο Hans-Werner Sinn, αλλά και αναλυτές επενδυτικών τραπεζών όπως η JP Morgan εκτιμούν ότι σε περίπτωση που η ευρωζώνη διαλυθεί, οι Γερμανοί θα δουν περίπου ένα τρισ. ευρώ να γίνεται καπνός.
tribune.gr

Μίκης: «Ποδοπατήθηκε η θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού».

Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, Μίκης Θεοδωράκης, σε γραπτό μύνημά του κάνει λόγο, για απρόβλεπτες επιπτώσεις σε βάρος της χώρας και του λαού και επισημαίνει ότι «ποδοπατήθηκε η θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού».

Μύδρους κατά της κυβέρνησης για τη συμφωνία στο Σκοπιανό εξαπολύει ο Μίκης Θεοδωράκης κάνοντας λόγο για ιστορική ήττα και εθνική μειοδοσία.

Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης κάνει λόγο, επίσης, για απρόβλεπτες επιπτώσεις σε βάρος της χώρας και του λαού και επισημαίνει ότι «ποδοπατήθηκε η θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού».

Κατακεραυνώνει τον Αλέξη Τσίπρα γράφοντας ότι «κάποιοι που θέλουν να ονομάζονται αριστεροί, υποχωρούν υπερασπιζόμενοι το προσωπικό τους συμφέρον» και κάνει λόγο για «μεγάλη Ντροπή που θα μας στιγματίζει για πάντα» μετά το «μεγάλο ΝΑΙ του κ. Τσίπρα».

Το κείμενο του Μικη Θεοδωράκη έχει ως εξής:

Η χώρα μας σύρθηκε σε μια πράξη ιστορικής ήττας και εθνικής μειοδοσίας με απρόβλεπτες επιπτώσεις σε βάρος της χώρας και του Λαού μας.

Συνάμα ποδοπατήθηκε η θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού.

Από την εποχή του ΕΑΜ υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες οι Έλληνες αριστεροί υποχώρησαν μπροστά σε δοκιμασίες, που τις περισσότερες φορές έφταναν στα όρια της ανθρώπινης αντοχής.

Σήμερα, για πρώτη φορά, κάποιοι που θέλουν να ονομάζονται αριστεροί, υποχωρούν υπερασπιζόμενοι το προσωπικό τους συμφέρον. Συμπαρασύροντας έτσι σ’ αυτόν τον κατήφορο την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό.

Μετά από αυτό το μεγάλο «ΝΑΙ» του κ. Τσίπρα, εκείνο που πονάει πιο πολύ δεν είναι μόνο οι κίνδυνοι που ξανοίγονται μπροστά μας αλλά προ παντός η μεγάλη Ντροπή που θα μας στιγματίζει για πάντα.

Αθήνα, 12.6.2018
Μίκης Θεοδωράκης

europost.gr

Η έλλειψη μεταρρυθμίσεων θα διαλύσει την ευρωζώνη

Η έξοδος από το ευρώ είναι ένα ατύχημα για το οποίο πρέπει να είσαι προετοιμασμένος, όχι ένα αποτέλεσμα που αναζητείς. Ποια θα πρέπει να είναι η στρατηγική της νέας ιταλικής κυβέρνησης και πού πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες.

του Wolfgang Münchau (*)

Για κακή μας τύχη, υπάρχουν τόσο πολλοί Ευρωπαίοι που αντιμετωπίζουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σαν μία κίνηση καλής πίστης. Η συζήτηση για το Brexit προκαλεί διαμάχη μεταξύ των φιλοευρωπαϊστών, που πραγματικά πιστεύουν σε αυτή και των άθεων σκεπtικιστών, γεγονός που εξηγεί γιατί συζητάμε για δύο παράλογες προτάσεις: Ένα δεύτερο δημοψήφισμα και ένα σκληρό Brexit.

Οι Ιταλοί αντιμετωπίζουν το ερώτημα της δικής τους συμμετοχής στο ευρώ με παρόμοιο τρόπο. Ή ανήκεις στο ένα στρατόπεδο ή στο άλλο. Αν ανήκεις, όπως εγώ, κάπου στη μέση, αισθάνεσαι μπερδεμένος. Πιστεύω ότι είναι λογικό για μία χώρα που δοκιμάζεται, όπως η Ιταλία, να παραμείνει στην ευρωζώνη, για όσο διάστημα υπάρχει και η παραμικρή ελπίδα ότι η σχέση είναι βιώσιμη.

Ήταν ο άνευ όρων ευρωπαϊσμός των προηγούμενων ηγετών της Ιταλίας που ενίσχυσε την τρέχουσα εθνικιστική αντίδραση. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δέχθηκαν ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία ήταν θεμελιωδώς ενάντια στα ιταλικά συμφέροντα.

Υπήρξε κανόνας για να υπολογιστεί η συνεισφορά της Ιταλίας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, την ομπρέλα διάσωσης του μπλοκ, σε σχέση με τον υπολογισμό του μέγιστου επιτρεπόμενου ελλείμματος. Ακολούθησε η αποδοχή του νόμου για την εκκαθάριση τραπεζών που άφηνε χιλιάδες Iταλούς αποταμιευτές χωρίς προστασία. Και το χειρότερο από όλα ήταν η συμφωνία το 2012 για αποδοχή του δημοσιονομικού συμφώνου (fiscal compact), που ουσιαστικά απαιτεί από την Ιταλία να έχει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Αν οι προηγούμενοι pρωθυπουργοί δεν ήταν τόσο δεκτικοί, η αντιευρωπαϊκή αντίδραση θα ήταν πιο ήπια.

Θεωρώ ότι ήταν ανόητη κίνηση, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων και η Λίγκα να έχουν εγείρει ζήτημα πλήρους αντιπαράθεσης με την ΕΕ, με τον τρόπο που το έκαναν. Η ιδέα να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διαγραφή του ιταλικού χρέους, που αγοράζει ως μέρος του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, ήταν τρελή. Η ιδέα εμφανίστηκε σε ένα πρώτο προσχέδιο της συμφωνίας συνασπισμού και εγκαταλείφθηκε αργότερα. Ηταν παράλογη από πολλές απόψεις. Κατ' αρχάς, το μεγαλύτερο μέρος του ιταλικού χρέους διακρατείται από την Τράπεζα της Ιταλίας, όχι την ΕΚΤ. Αν θέλουν να τα βάλουν με την ευρωζώνη, πρέπει να γίνουν πιο ευφυείς.

Η πρώτη συμβουλή μου είναι να αφήσουν τη μονομέρεια και να συνδιαλλαγούν -να θέσουν όρους που θα επέτρεπαν στην Ιταλία να παραμείνει και να ευημερήσει στην ευρωζώνη.

Ως πρώτη προτεραιότητα, ο Τζουζέπε Κόντε, ο Ιταλός πρωθυπουργός, θα πρέπει να έχει μία δυνατή θέση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αυτού του μήνα, όσον αφορά τη συζήτηση για τη διακυβέρνηση της ευρωζώνης. Η Άγκελα Μέρκελ έχει ουσιαστικά απορρίψει όλα τα στοιχεία μεταρρύθμισης που έχει προτείνει ο Εμανουέλ Μακρόν. Ο κ. Κόντε θα πρέπει να σκεφθεί την υποστήριξη του Γάλλου προέδρου για να κάνει τη Γερμανίδα καγκελάριο να καταλάβει τα υπερβολικά κόστη ενός γερμανικού «όχι». Ο Πέδρο Σάντσεθ, ο ηγέτης του σοσιαλιστικού κόμματος που ορκίστηκε το Σάββατο ως πρωθυπουργός της Ισπανίας, μπορεί να βοηθήσει για να ενισχυθεί μία τέτοια συμμαχία.

Ο κ. Κόντε πρέπει να υπογραμμίσει ότι μία ευρωζώνη χωρίς μεταρρυθμίσεις έχει μικρή πιθανότητα να επιζήσει. Μέχρι σήμερα, το καλύτερο επιχείρημα για την Ιταλία και την παραμονή της στο ευρώ είναι η ελπίδα ότι τελικά θα μεταρρυθμιστεί. Αν γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, το επιχείρημα αλλάζει. Δεν είναι η ιταλική πολιτική που σκοτώνει το ευρώ, αλλά η έλλειψη μεταρρυθμίσεων στην ευρωζώνη και το τεράστιο πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας.

Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς την ευρωζώνη είναι από μέσα. Η Ιταλία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το βάρος της στους επερχόμενους διορισμούς στις πιο σημαντικές θέσεις της ΕΕ: αυτές των προέδρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της ΕΚΤ.  Υπάρχουν ντιλ και συμβιβασμοί που θα γίνουν. Μη μιλάτε για μονομερή έξοδο, μέχρις ότου όλα τα άλλα αποτύχουν.

Δεύτερον, η κεϋνσιανή δημοσιονομική ώθηση που σκιαγραφήθηκε από την κυβέρνηση συνασπισμού της Ιταλίας έχει καλές προθέσεις, αλλά είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να ρίξουν τους τόνους και να συνοδεύσουν μία ήπια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική με κάποιες στοχευμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό τομέα, στο δικαστικό σύστημα και στη δημόσια διοίκηση.

Τρίτον, δεν βλάπτει ένα γνήσιο «plan B», μία λίστα από μέτρα για να αποχωρήσει, αν μία κρίση κάνει τη συμμετοχή στην ευρωζώνη μη βιώσιμη. Θα μου προκαλούσε έκπληξη αν η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε ένα τέτοιο σχέδιο, χωμένο βαθιά στα συρτάρια της. Ωστόσο, ως plan A θα πρέπει να απορριφθεί: δηιουργώντας μια κατάσταση που θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην έξοδο από την ευρωζώνη. Ήταν οι υποψίες ενός τέτοιου σχεδίου που έπεισαν τον Σέρτζιο Ματαρέλα, τον Ιταλό πρόεδρο, να ασκήσει βέτο στον Πάολο Σαβόνα ως υπουργό Οικονομικών.

Και τέλος, μη σκεφτείτε καν να ζητήσετε από το εκλογικό σώμα να ψηφίσει για τη συμμετοχή της Ιταλίας στο ευρώ. Αυτό θα ήταν αυτοκαταστροφικό για οποιονδήποτε πολιτικό τολμήσει να θέσει τέτοια ερωτήματα. Η έξοδος από την ευρωζώνη είναι ένα ατύχημα για το οποίο πρέπει να είσαι προετοιμασμένος, όχι ένα αποτέλεσμα που αναζητείς. Αμφιβάλλω αν θα μπορούσε μία ιταλική κυβέρνηση να επιζήσει από αυτό.

Για τους υπόλοιπους από μας, πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε αυτή τη νέα κυβέρνηση σαν ένα αναπάντεχο σοκ. Η λαϊκίστικη κυβέρνηση είναι η λογική επίπτωση 20 ετών οικονομικής κακοδιαχείρισης από τα κεντροαριστερά και κεντροδεξιά κόμματα. Αυτά προκάλεσαν το χάος.

Αν είστε πράγματι υπέρ του ευρώ, η συμβουλή μου είναι να σταματήσετε να αντιμετωπίζετε το ευρώ ως θέμα πίστης και να αγωνιστείτε για τη βιωσιμότητά του. Αυτή η μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί μόνο στην Ιταλία. Απαιτεί μεγάλες πολιτικές αλλαγές και στις Βρυξέλλες.

____________________________________

 
(*) Ο Wolfgang Münchau είναι συνεργάτης των Financial Times, όπου γράφει την εβδομαδιαία στήλη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωπαϊκή οικονομία.  

πηγή: euro2day.gr