Παν. Λαφαζάνης: Κλινικά νεκρή η κυβέρνηση. Ισχυρή ΛΑ.Ε και ισχυρό μέτωπο η απάντηση

Αυτήν την ώρα η Βουλή χρειάζεται μια πραγματική δυναμική αντιπολίτευση και ο τόπος μια προοπτική εναλλακτικής λύσης. Αυτό σημαίνει ισχυρό κίνημα και ισχυρή Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε), διεμήνυσε από το Ναύπλιο ο Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑ.Ε, Παν. Λαφαζάνης... 

 

Ευθύνες στην κυβέρνηση αλλά και στη ΝΔ επέρριψε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης από το Ναύπλιο όπου συνοδευόμενος από στελέχη της ΛΑΕ πραγματοποιεί περιοδεία. Σε γραπτή του ανακοίνωση τονίζει: «Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει πομπωδώς, με ντεκόρ το υπουργικό συμβούλιο, την πολιτική ευθύνη της πρωτοφανούς τραγωδίας στο Μάτι, πραγματοποιήθηκε ως ύστατο καταφύγιο και ως απεγνωσμένη κίνηση, μήπως περισώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί. Και κυρίως για να αποφύγει τη μαζική παραίτηση υπουργών του και του ιδίου. Ο Αλέξης Τσίπρας «έστριψε δια του αρραβώνος» αλλά η στροφή του χτύπησε σε τοίχο».

Ο γραμματέας του ΠΣ της ΛΑΕ σημείωσε: «Από εδώ κι εμπρός τόσο οι αποκαλύψεις για τις ευθύνες της τραγωδίας, όσο και οι εξελίξεις με την κυβέρνηση και οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή είναι ραγδαίες και θα λάβουν διαστάσεις χιονοστιβάδας. Η τραγωδία στο Μάτι ξεχείλισε το ποτήρι της ανικανότητας και της παχυδερμίας, μιας βαθιά μεταλλαγμένης κυβέρνησης, που έχει παραδοθεί σε ξένα κέντρα και έχει αποδεχθεί και συμβιβαστεί με όλα όσα έχουν διαλύσει και καταστρέψει τη χώρα. Μετά το Μάτι, αυτή η κυβέρνηση τελειώνει και πνέει τα λοίσθια, αν δεν έχει τελειώσει. Είναι μια κυβέρνηση διασωληνωμένη και κλινικά νεκρή».

Συνεχίζοντας την κριτική του ο Παν Λαφαζάνης πρόσθεσε: «Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που προαλείφεται, αλίμονό μας, για πρωθυπουργός, έχει ψηφίσει και στηρίξει όλα τα καταστροφικά μνημόνια της λιτότητας και της κλοπής σε αυτήν τη χώρα και έχει "διαπρέψει" ως υπουργός στην άθλια μνημονιακή διαχείριση. Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης όχι μόνο δεν αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη στοιχειώδους, έστω και για τα μάτια του κόσμου, αυτοκριτικής για τα αθλιέστατα έργα του, αλλά φτάνει στο σημείο να τα εξυμνεί και να ζητά "δικαιωμένος" να τα επαναλάβει. Ακόμα και τα αυθαίρετα στο Μάτι και τις παραλιακές αυθαίρετες συστοιχίες από βίλλες στελεχών και "κολλητών" της ΝΔ, δικαιολογεί, χωρίς αιδώ, η ηγεσία της ΝΔ, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ εντελώς υποκριτικά και για λόγους αντιπερισπασμού καταγγέλλει τις γενιές αυθαιρέτων, τη στιγμή που πρόσφατα ο Γιώργος Σταθάκης έσπευσε να νομιμοποιήσει την αυθαιρεσία στο Κόκκινο Λιμανάκι».

Τέλος ο γραμματέας του ΠΣ της ΛΑΕ προσθέτει: «Τσίπρας και Μητσοτάκης είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και της ίδιας πολιτικής, που συντηρεί την πελατειακή ψήφο, διαιωνίζει τη λιτότητα» και καταλήγει σημειώνοντας «αυτή την ώρα η Βουλή χρειάζεται μια πραγματική δυναμική αντιπολίτευση και ο τόπος μια προοπτική εναλλακτικής λύσης. Αυτό σημαίνει ισχυρό κίνημα και ισχυρή Λαϊκή Ενότητα».

Με αφορμή μια πυρκαγιά, του Γιάννη Ανδρουλιδάκη

Γράφτηκαν πολλά και θα συνεχίσουν να λέγονται ακόμη περισσότερα. Μπορεί η πυρκαγιά να προκλήθηκε από καλώδιο της ΔΕΗ ή να αποτελούσε οργανωμένο σχέδιο, δολιοφθορά ή δάχτυλο ξένων μυστικών υπηρεσιών... Δεν είμαι εκείνος που θα απέκλειε θεωρητικά οτιδήποτε.... 

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη*

Χωρίς αμφιβολία η τραγωδία που προκάλεσε η τελευταία πυρκαγιά στην Αττική είναι από τις μεγαλύτερες της μεταπολίτευσης. Δεν είναι μόνον οι τεράστιες υλικές ζημιές και η ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή. Όλα αυτά μοιάζουν ασήμαντα, αν σκεφτεί κανείς τον αριθμό των θυμάτων ο οποίος ενδεχομένως να ξεπεράσει τα εκατό. Η περίπτωση, βεβαίως, δεν προσφέρεται για λαϊκισμό και άγρα ψήφων. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Όποιος το κάνει θα το βρει μπροστά του. Ούτε είναι η ώρα για εμπόριο του ανθρώπινου πόνου και για αύξηση της τηλεθέασης. Ούτε για προβολή μόνο της συναισθηματικής - συγκινησιακής πλευράς , η οποία δε φωτίζει την ουσία της υπόθεσης , αλλά, μάλλον, τη συσκοτίζει και την αγγίζει επιδερμικά. Αυτό που απαιτείται είναι μια ψύχραιμη και νηφάλια προσέγγιση με στόχο την εύρεση της αλήθειας , όσο και αν αυτό ακούγεται δύσκολο σε τέτοιες συνθήκες. Γιατί το τριήμερο πένθος, το σιωπητήριο που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στα στελέχη του και οι έρευνες για αναζήτηση υπόπτων με το αμερικανικό UAV, περισσότερο σαν εκτονωτικές κινήσεις μπορεί να θεωρηθούν και όχι σαν προσπάθεια αναζήτησης ευθυνών .

Γράφτηκαν πολλά και θα συνεχίσουν να λέγονται ακόμη περισσότερα. Μπορεί η πυρκαγιά (η οποία, ας σημειωθεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις των επιστημόνων ήταν εκατό φορές μικρότερη από εκείνη της Ηλείας) να προκλήθηκε από καλώδιο της ΔΕΗ ή να αποτελούσε οργανωμένο σχέδιο, δολιοφθορά ή δάχτυλο ξένων μυστικών υπηρεσιών. Δεν είμαι εκείνος που θα απέκλειε θεωρητικά οτιδήποτε. Ασφαλώς και η ένταση των ανέμων έπαιξε το ρόλο της. Σίγουρα ένα μεγάλο τμήμα της περιοχής στο Μάτι ήταν καταπατημένο από οικοπεδοφάγους , οι οποίοι ανενόχλητοι και με πολιτική κάλυψη από τη δεκαετία του 60 πουλούσαν τεμάχια γης με φως , νερό και τηλέφωνο. Σημαντικό ρόλο στην καταστροφή έπαιξε το γεγονός ότι ήταν γεμάτο αυθαίρετα με στενούς δρόμους . Προφανώς το έγκλημα ήταν διαχρονικό. Όμως , ποιες προετοιμασίες είχαν γίνει για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας πυρκαγιάς; Πού βρισκόταν ο κρατικός μηχανισμός στην κρίσιμη στιγμή;

Απ ό, τι φάνηκε βρέθηκε απροετοίμαστος. Χωρίς σχέδια δράσης, χωρίς πλάνα διαφυγής των κατοίκων, χωρίς αντιπυρικές ζώνες, χωρίς οργάνωση με δυο λόγια. Ευθύνες έχει η ηγεσία της πυροσβεστικής, οι Δήμοι, οι Περιφέρειες, αλλά κυρίως τα αρμόδια υπουργεία και κατ επέκταση η κυβέρνηση. Ούτε τα μποφόρ αποτελούν δικαιολογία , ούτε και η άναρχη δόμηση. Δεν είναι δυνατόν να πεθαίνουν τόσοι άνθρωποι στη καρδιά της Ελλάδας. Κάτι τέτοιο πιθανώς να δικαιολογούνταν, αν συνέβαινε στο Ροδάκινο, το χωριό μου, στη νότια Κρήτη, όχι, όμως, σε μια περιοχή υψηλού κινδύνου με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Οι προηγούμενες μέρες μόνο κατάμαυρες κυριολεκτικά και μεταφορικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν για τη χώρα. Είδαμε εικόνες τριτοκοσμικές. Ακούσαμε έναν δειλό πρωθυπουργό να αναλαμβάνει, λέει , την πολιτική ευθύνη, αλλά ως εκεί. Παρακολουθούμε υπουργούς γαντζωμένους στην εξουσία να αρνούνται τις ευθύνες τους για την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού και των υπηρεσιών που εποπτεύουν. Για μια ακόμη φορά έπεσαν οι μάσκες και φάνηκε η πραγματική εικόνας της μνημονιακής Ελλάδας , που ταπεινωμένη και ξεπουλημένη δεν μπορεί πια να προσφέρει τα στοιχειώδη και τα αυτονόητα.. Αποδείχτηκε πόσο μεγάλη ζημιά έχει γίνει τα τελευταία 8 χρόνια των περικοπών και της ανελέητης λιτότητας.

Επιτέλους ας αναρωτηθεί ο ελληνικός λαός αν όσοι κυβερνούν τα τελευταία χρόνια υπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας. Αν αξίζει να έχει τέτοιους κυβερνήτες. Αν τιμούν τη χώρα οι εικόνες των ανθρώπων που απελπισμένοι έπεφταν στη θάλασσα για να σωθούν. Ας σκεφτεί αν θα επιτρέψει να τον κοροϊδεύουν και να τον υποτιμούν με φιέστες τύπου Ζαππείου για να πανηγυρίσουν την έξοδο, τάχα, από τα μνημόνια. Ας προβληματιστεί, τέλος , γιατί πέντε μέρες μετά το τραγικό συμβάν δεν υπάρχει έστω μία παραίτηση.

Η χώρα είναι προφανές ότι χρειάζεται ριζική αλλαγή πορείας. Αυτήν δεν μπορούν να την εγγυηθούν οι δυνάμεις που μας έφεραν σ αυτό το χάλι , οι πολιτικές που οδήγησαν σε Μάνδρες και συνοικισμούς , όπως το Μάτι. Ούτε η ΝΔ , ούτε το ΚΙΝΑΛ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να δώσουν διεξόδους στον ελληνικό λαό. Απλώς ανακύκλωση της ίδιας πολιτικής και τίποτε άλλο. Χρειάζεται ένα αριστερό, ρεαλιστικό, φιλολαϊκό και ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Για την αναγέννηση της χώρας. Για την περηφάνια αυτού του ιστορικού λαού. Για την αξιοπρέπεια της πατρίδας.

*ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 5ο ΓΕΛ Καλαμάτας

πηγή: sxedio-b.gr 

Χάος και ΕΕ

Το χάος μπορεί να είναι ευεργετικό και να προκαλέσει αλλαγές αλλά δεν είναι σίγουρο εάν η νέα κατάσταση που θα διαμορφωθεί θα είναι ευεργετική και σε ποιον θα είναι ευεργετική...

 

Ησίοδος

 της Φωτεινής Μαστρογιάννη *

Το χάος μπορεί να είναι ευεργετικό και να προκαλέσει αλλαγές (όσο και εάν οι άνθρωποι αντιδρούν στις αλλαγές) αλλά δεν είναι σίγουρο εάν η νέα κατάσταση που θα διαμορφωθεί θα είναι ευεργετική και σε ποιον θα είναι ευεργετική.

Ο Smith (2007) υποστηρίζει ότι θεωρία του χάους είναι η μελέτη του τρόπου που μικρές αλλαγές στα πράγματα, ως έχουν την παρούσα στιγμή, μπορεί να έχουν πολύ σημαντικές συνέπειες για το μέλλον (το πέταγμα της πεταλούδας). Η θεωρία του χάους πλέον συνδυάζεται με τα οικονομικά και με τη διοίκηση επιχειρήσεων. Πιθανόν η θεωρία αυτή να μπορεί να εφαρμοσθεί και σε επίπεδο χωρών και γεωοικονομίας.

Στη στρατηγική των συμμαχιών των επιχειρήσεων, κάτι που ίσως να μπορεί να αναχθεί στα κράτη, οι επιχειρήσεις που έχουν περισσότερους πόρους μπορούν ευκολότερα να επιλέξουν συνεργάτες σε σχέση με αυτούς που έχουν λιγότερους (όποιος έχει λεφτά φυσά και τη φλογέρα, σύμφωνα με την ελληνική παροιμία). Στην ΕΕ οι ισχυροί είναι οι χώρες του Βορρά και αυτές είναι που επέλεξαν τη διεύρυνση της με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και όχι την εμβάθυνσή της.

Όταν όμως οι πόροι και τα συμφέροντα των δύο επιχειρήσεων δεν ταιριάζουν αλλά και υπάρχει διαφορά ισχύος τότε μπορεί να προκληθεί απόσυρση. Το ζούμε αυτό στις ημέρες μας με τη διαφορά ισχύος Βορρά –Νότου στην ΕΕ και την πρόκληση απόσυρσης μέσω της δημιουργίας μίας ΕΕ πολλών ταχυτήτων.

Οι σχέσεις καθορίζονται από συνοχή και από ένταση (στην περίπτωση που υπάρχουν συγκρουόμενοι στόχοι). Η απόσυρση επικρατεί όταν υπερισχύει η ένταση (τα χρέη των χωρών και η ανισομέρεια στην ανάπτυξη έχουν προκαλέσει ένταση στην ΕΕ και πολλές χώρες σκέφτονται την απόσυρση, αρχής γενομένης από τη Βρετανία). Θεωρείται ότι όσο μεγαλύτερη συνάφεια στόχων και συνεργασία υπάρχει, τόσο πιο ισχυρή είναι η συνεργασία. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει στη στρατηγική. Εάν δύο επιχειρήσεις συνεργασθούν για την απόκτηση μίας π.χ. μοναδικής γνώσης θα μοιρασθούν τους πόρους τους. Εάν όμως για παράδειγμα, η μία επιχείρηση έχει αλλαγή στην ηγεσία της τότε μπορεί η νέα ηγεσία να δει άλλες ευκαιρίες στην αγορά και τότε η επιχείρηση αυτή να αλλάξει τη στρατηγική της (αυτό άλλωστε δεν συμβαίνει με τη γερμανική ηγεσία αυτή τη στιγμή και τη θέση της ως προς την ΕΕ;). Στη θεωρία του χάους αυτό ονομάζεται «παράξενος ελκυστής». Η επίδραση του παράξενου ελκυστή εξαρτάται από τη θέση που έχει η επιχείρηση στην αγορά.

Οι στρατηγικές συμμαχίες αποτυγχάνουν πολλές φορές λόγω ακαταλληλότητας του συνεργάτη αλλά και λόγω άλλων διαφορών όπως είναι π.χ. οι πολιτισμικές. Καθοριστικής σημασίας για την επιτυχία ή μη των στρατηγικών είναι τα διάφορα εμπόδια προσαρμογής και ο βαθμός στον οποίο μπορεί να μεταφερθεί η γνώση.

Σύμφωνα με τη θεωρία του χάους, στον παράξενο ελκυστή το σύστημα δεν μπορεί να επαναλάβει μία συγκεκριμένη συμπεριφορά γιατί έχει «δεθεί» στον χώρο του παράξενου ελκυστή. Με άλλα λόγια μία μέτρια σε όλα της επιχείρηση εάν δημιουργήσει συμμαχία με μία άλλη τότε το αποτέλεσμα θα είναι μία καινούρια επιχείρηση γιατί οι καινούριες συνθήκες την αναγκάζουν να αφήσει πίσω το παρελθόν της.

Οι αλλαγές δεν γίνονται γρήγορα, το αποτέλεσμα είναι βέβαιο και οι εμπλεκόμενοι μπορεί να μη χειριστούν αποτελεσματικά και με επωφελή τρόπο το αποτέλεσμα της συμμαχίας. Όσο πιο γρήγορα οι επιχειρήσεις απορροφήσουν το σοκ της αλλαγής τόσο πιο καλά θα προχωρήσουν στο αρχικό τους σχέδιο αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα βελτιωθεί η απόδοσή τους γιατί μπορεί οι συμμαχίες που έχουν δημιουργήσει οι άλλοι να είναι πιο αποτελεσματικές, με αποτέλεσμα να υπερκεράσουν τη συμμαχία αυτών των επιχειρήσεων.

Φοβάμαι ότι η συμμαχία των χωρών για το δημιούργημα ΕΕ βρίσκεται σε αυτό το στάδιο και πολύ πιθανόν και η Ελλάδα να βρίσκεται σε αυτό όσον αφορά τη σχέση της με την ΕΕ. Οι συμμαχίες άλλων χωρών βλ. ΗΠΑ-Ρωσίας μπορεί να υπερκεράσουν την ΕΕ γιατί το σοκ που προκάλεσε η οικονομική κρίση στην ΕΕ δεν απορροφήθηκε καλά και το αρχικό σχέδιο της έχει αποτύχει. Μία πιθανόν τελευταία ευκαιρία, να είναι η εμφάνιση ενός «ελκυστή» υπό τη μορφή νέων ηγεσιών αλλά και μίας νέας πολιτικής και οικονομικής ιδεολογίας στην ΕΕ που θα δημιουργήσει έναν άλλο δυναμισμό και ευχή είναι προς όφελος των λαϊκών σρωμάτων, εκτός βέβαια εάν, όπως όλα δείχνουν, είναι ήδη πολύ αργά.

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Baum, J. A. C., Cowan, R., & Jonard, N. (2014). Does evidence of network effects on firm performance in pooled cross-section support prescriptions for network strategy? Strategic Management Journal, 35(5), 652-667.
Shah, R. H., & Swaminathan, V. (2008). Factors influenc-ing partner selection in strategic alliances: The moder-ating role of alliance context. Strategic Management Journal, 29(5), 471-494
Smith, L. A. (2007). Chaos: A very short introduction. Oxford; New York: Oxford University Press

 * Η Φωτεινή Μαστρογιάννη είναι Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ, συγγραφέας

πηγή: f. mastroyanni.blog

«Συνυπεύθυνοι οι δανειστές» για την ανείπωτη καταστροφή; Αναρωτιέται η FAZ

 Οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα στο επίκεντρο και της σημερινής επισκόπησης του γερμανικού τύπου. Σε πρώτο πλάνο οι τραγικές ανθρώπινες ιστορίες αλλά και η αναζήτηση ευθυνών.

«Είναι οι δανειστές συνυπεύθυνοι;», τιτλοφορείται εκτενές άρθρο της Frankfurter Allgemeine Zeitung που σημειώνει ότι μπορεί η αναζήτηση ευθυνών να μην είναι της παρούσης, ωστόσο «πέραν των επίσημων θεσμών και κυρίως στο εξωτερικό, έχει ξεκινήσει ήδη η συζήτηση εάν οι πιστωτές της Ελλάδας και το πρόγραμμα λιτότητάς τους φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή, τις ανεπαρκείς δυνατότητες διάσωσης και την ελλιπή πρόληψη.

"Οι περικοπές στον τομέα της πολιτικής προστασίας ήταν μέρος του προγράμματος λιτότητας. Έτσι η Ελλάδα πέτυχε αποδυναμωμένη το στόχο των Ευρωπαίων" έγραψε η ιταλική Corriere della Sera. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μόνον κατά την τελευταία άνοιξη κόπηκαν 34 εκατομμύρια ευρώ. Στην Ελλάδα υπάρχουν όλο και λιγότεροι πυροσβέστες και όλο και λιγότεροι από αυτούς μπορούν να επιχειρήσουν».

Η λιτότητα δεν φταίει για όλα

Ωστόσο, όπως επισημαίνει η FAZ, «έλληνες οικονομολόγοι και γνώστες της περιοχής διαψεύδουν. 'Όταν εκπονήθηκαν τα προγράμματα διάσωσης οι θεσμοί έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση βασικών υπηρεσιών, όπως την καταπολέμηση πυρκαγιών, διαθέτοντας επαρκή χρήματα', επισημαίνει οικονομολόγος από την Αθήνα που γνωρίζει τα των προγραμμάτων διάσωσης και ο οποίος θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι δαπάνες για την καταπολέμηση πυρκαγιών είχαν κατά τα προηγούμενα χρόνια σταθερό μερίδιο επί του ΑΕΠ ενώ από το 2013 αυξήθηκαν». Βέβαια όπως διευκρινίζει η εφημερίδα αυτό είναι σχετικό διότι τα τελευταία δέκα χρόνια η Ελλάδα απώλεσε το 1/4 του ΑΕΠ της, ενώ το ίδιο διάστημα μειώθηκαν και οι απολαβές των πυροσβεστών.

Ανούσιο το να επιρρίπτονται οι ευθύνες αποκλειστικά στη λιτότητα αν αναλογιστεί κανείς τη μεγάλη πυρκαγιά του 2007, υποστηρίζει και ο καθηγητής Γιώργος Μπήτρος (σσ. ομότιμος Καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Όπως σημειώνει η FAZ: «Παρότι δεν υπήρχε ακόμη λιτότητα, η πρόληψη ήταν και τότε ανεπαρκής. Η τότε κυβέρνηση είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δωρεών από Έλληνες του εξωτερικού, ωστόσο για την αξιοποίησή τους δεν λογοδότησε κανείς».

Όποιος ξεγράφει τον Τσίπρα κάνει λάθος

Η ίδια εφημερίδα, Frankfurter Allgemeine Zeitung, φιλοξενεί σήμερα στην έντυπη έκδοσή της και σχόλιο για τις πιθανές πολιτικές συνέπειες της φονικής πυρκαγιάς υπό τον τίτλο «Δοκιμασία».

Όπως επισημαίνεται, «οι φυσικές καταστροφές συνιστούν δοκιμασία για τους πρωθυπουργούς, καθώς εξαιτίας τους μπορεί να αποτύχουν ή να ενισχυθούν. Παράδειγμα αυτού αποτελεί ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος το 2002 με γαλότσες στα νερά του πλημμυρισμένου Έλβα στη Σαξονία βάδισε προς νέα εκλογική νίκη. […]. Αλλά και στην Ελλάδα οι φυσικές καταστροφές έχουν ήδη επηρεάσει εκλογικές αναμετρήσεις. Ο σεισμός της Αθήνας το 1999, κατά τον οποίο έχασαν τη ζωή τους 143 άνθρωποι, βοήθησε τον Κώστα Σημίτη να επανεκλεγεί το 2000 καθότι ο ψύχραιμος πρωθυπουργός έδωσε την εντύπωση ενός αξιόπιστου διαχειριστή κρίσεων. Ο διάδοχος του Σημίτη Κώστας Καραμανλής μόλις μετά βίας κατάφερε να επιβιώσει πολιτικά των πυρκαγιών του 2007, ωστόσο οι μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν δυο χρόνια αργότερα συνέβαλαν στην ήττα του στις εκλογές του 2009. Αποφασιστικής σημασίας είναι τώρα για τον Τσίπρα […] το ερώτημα εάν μπορεί να ενσαρκώσει το σωστό μείγμα συμπόνιας προς τους συγγενείς των θυμάτων και αποφασιστικότητας κατά την ανάλυση των λαθών. Ως προικισμένος λαϊκιστής και πραγματιστής άνθρωπος της εξουσίας, ο έλληνας πρωθυπουργός γνωρίζει πώς γίνεται αυτό. Δεδομένης της ανείπωτης τραγωδίας κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος, ανακοίνωσε όμως επίσης ότι αργότερα θα διερευνηθεί το αν η συμφορά αυτή θα μπορούσε αν όχι να έχει αποφευχθεί, τουλάχιστον να είχε περιοριστεί».

Παραθέτοντας στη συνέχεια ορισμένα βιογραφικά στοιχεία του πρωθυπουργού η FAZ σημειώνει ότι όταν ανέλαβε την εξουσία ο Αλ. Τσίπρας «δεν είχε ιδέα από εξωτερική πολιτική και έδειξε παντελή άγνοια για τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Αυτά όμως αποτελούν παρελθόν. Ο Τσίπρας μαθαίνει γρήγορα και τα τελευταία χρόνια δεν έχουν βελτιωθεί εμφανώς μόνο τα αγγλικά του. Πιθανότατα ο Τσίπρας δεν θα μπορέσει να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές που είναι προγραμματισμένες για το 2019. Ωστόσο όποιος ξεγράφει τον Τσίπρα, κάνει λάθος. Σε αντίθεση με ό,τι προέβλεψε ο προκάτοχός του Αντώνης Σαμαράς, ο Τσίπρας δεν αποτελεί παρένθεση της ελληνικής ιστορίας. Η διακυβέρνηση της Ελλάδας μετά το 2009 είναι σαν να προσπαθείς να δαμάσεις ταύρο σε ροντέο. Κανείς δεν άντεξε μέχρι στιγμής τόσο πολύ όσο ο Τσίπρας».

«Ερείπια, στάχτες και αναπάντητα ερωτήματα»

«Ερείπια, στάχτες και αναπάντητα ερωτήματα» είναι ο τίτλος άρθρου στην Süddeutsche Zeitung που σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «ο αριθμός των νεκρών είναι μεγάλος, υψηλότερος από τις ολέθριες πυρκαγιές του 2007 όταν είχαν χάσει τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Η Ελλάδα θρηνεί πλέον τουλάχιστον 80 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στις φλόγες ή στην προσπάθειά τους να τις αποφύγουν.

Υπάρχουν φόβοι ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί. Ορισμένοι εκ των 180 τραυματιών είναι σε κρίσιμη κατάσταση, την Τετάρτη ένας άνδρας υπέκυψε στα εγκαύματά του. […] Στο μεταξύ γίνονται γνωστές όλο και πιο φρικιαστικές λεπτομέρειες. Για ένα 13χρονο κοριτσάκι που έπεσε στο γκρεμό ενώ καίγονταν επειδή δεν είχε άλλη διέξοδο και που πέθανε ακαριαία. Για ανθρώπους που αναζήτησαν σωτηρία στη θάλασσα και πνίγηκαν. Για την οικογένεια που κάηκε στο αυτοκίνητο, με τα παιδιά αγκαλιά με τους γονείς […]».
Deutsche Welle

«Ετοιμοπόλεμη» εμφανίζεται η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο

Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Yeni Şafak, «τα ζητήματα θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας επανέρχονται στην ημερήσια διάταξη, καθώς συνεχίζεται ο αγώνας για τα ενεργειακά αποθέματα στην Ανατολική Μεσόγειο».

από την Νεφέλη Τζανετάκου *

Στην «αντεπίθεση» περνά η Άγκυρα με αφορμή την προεργασία που γίνεται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου για την έναρξη διερευνητικών γεωτρήσεων, μέσα στους επόμενους μήνες, από τις Exxon Mobil, Qatar Petroleum, Total και ΕΝΙ, εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, για τον εντοπισμό εν δυνάμει σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα στην τουρκική εφημερίδα Yeni Şafak, «τα ζητήματα θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας επανέρχονται στην ημερήσια διάταξη, καθώς συνεχίζεται ο αγώνας για τα ενεργειακά αποθέματα στην Ανατολική Μεσόγειο».

Οι ποσότητες στο μεταξύ που φιλοξενεί η ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με έρευνα που επικαλείται η ίδια πηγή, είναι ικανές να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας για 572 χρόνια!

Το γεγονός στο μεταξύ της δημιουργίας διακρατικών συμμαχιών στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και η ενίσχυση της συνεργασίας ανάμεσα στην Κύπρο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ φαίνεται πως δυσαρεστεί την τουρκική πλευρά.

Ο Recep Tayyip Erdoğan ωστόσο πυροδότησε εκ νέου την ένταση με το Ισραήλ, λέγοντας με αφορμή την ψήφιση από την Knesset νόμου που προσδιορίζει την χώρα ως «κράτος-έθνος του εβραϊκού λαού», ότι «το μέτρο αυτό έδειξε, χωρίς να αφήνει περιθώριο στην παραμικρή αμφιβολία, ότι το Ισραήλ είναι το πιο σιωνιστικό κράτος, το πιο φασιστικό και το πιο ρατσιστικό στον κόσμο», καλώντας «τον μουσουλμανικό κόσμο, την χριστιανική κοινότητα, όλες τις χώρες, οργανισμούς, ΜΚΟ, δημοσιογράφους υπέρ της δημοκρατίας και υπερασπιστές των ελευθεριών στον κόσμο να περάσουν στην δράση κατά του Ισραήλ».

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Yeni Şafak, η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου «μπορεί να υπερηφανεύεται για τους πλούσιους ενεργειακούς πόρους της».
«Σύμφωνα – όπως σημειώνεται- με τις εκτιμήσεις της ΤΡΑΟ (Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı -Turkish Petroleum Corporation), η Ανατολική Μεσόγειος είναι πλούσια σε κοιτάσματα φυσικού αερίου από υδρίτες, οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί ως η ενέργεια του μέλλοντος».

Για την προσπάθεια της Αθήνας να προχωρήσει σε συμφωνία για την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ, η ίδια πηγή αναφέρει ότι «η Τουρκία εντατικοποίησε τις προσπάθειες της, πρόσφατα μάλιστα σταμάτησε ιταλικά πλοία που επιδίωκαν να διεξάγουν γεώτρηση στην ΤΔΒΚ με πολεμικά πλοία».Η Τουρκία – όπως υπογραμμίζεται- επιδιώκει να καθορίσει περιοχές δικαιοδοσίας μέσω συμφωνιών με την Λιβύη, την Αίγυπτο, τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Συρία....

______________________________________

* Η Νεφέλη Τζανετάκου, είναι δημοσιογράφος, μέλος της Ένωσης Δημοσιογραφικών Εφημερίδων της Αθήνας (ΕΣΗΕΑ). Σπούδασε Ανθρωπολογία, Εθνολογία, Κοινωνιολογία και Γεωπολιτική στο Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne και έζησε στο Παρίσι...
πηγή: IBNA

Ο Εμανουέλ Μακρόν παρουσιάζει το όραμα μίας Ευρώπης τριών ομόκεντρων κύκλων

Τo όραμα Μακρόν για την Ευρώπη: Βλέπω έναν ευρύ κύκλο που επεκτείνεται - Με Τουρκία και Ρωσία... εάν θέλουμε την ειρήνη, πρέπει να σταθεροποιήσουμε τις δύο αυτές δυνάμεις...

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν οραματίζεται μία Ευρώπη των τριών κύκλων εντός των επομένων 10 - 15 ετών. Το όραμά του παρουσίασε κατά την διάρκεια μίας συζήτησης με πολίτες, από κοινού με τον πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα στην Λισαβόνα, όταν ερωτήθηκε για το όραμά του για την Ευρώπη.

«Βλέπω έναν ευρύ κύκλο που επεκτείνεται ενδεχομένως και πέραν των 27, κάτι ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το σημερινό Συμβούλιο της Ευρώπης» που να σχηματίζει «μία μεγάλη Ευρώπη, λιγότερο ολοκληρωμένη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά περισσότερο απαιτητική ως προς τις αξίες». Θα περιλαμβάνει «είτε στους κόλπους της, είτε μέσω συμφωνιών στενής σύνδεσης, την Τουρκία και την Ρωσία», διότι «εάν θέλουμε την ειρήνη, πρέπει να σταθεροποιήσουμε τις δύο αυτές δυνάμεις».

Ο δεύτερος κύκλος θα είναι χωρίς αμφιβολία «κάτι ανάμεσα στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση και την ευρωζώνη», σύμφωνα με τον Μακρόν. Θα αντιπροσωπεύει «μία ισχυρή ενιαία αγορά, κοινή κυριαρχία, κοινή πολιτική εμπορίου, έρευνας, καινοτομίας και μία πραγματικά ελεύθερη κυκλοφορία στο εσωτερικό της».

Ο τρίτος κύκλος, στον οποίο ο Μακρόν άφησε να εννοηθεί ότι θα συμμετέχει η Γαλλία, θα είναι «η καρδιά του αντιδραστήρα», με «κοινό νόμισμα, πιο ολοκληρωμένη αγορά απασχόλησης και μία πραγματική κοινωνική συνοχή». Οι χώρες που θα συμμετέχουν «θα έχουν φθάσει στο τέλος της λογικής της ευρωζώνης».

Κατά την διάρκεια της συζήτησης, στην οποία συμμετείχαν περί τους 500 άνθρωποι, μεταξύ τους και πολλοί νέοι, ο Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι «η τύχη της Ευρώπης θα παιχτεί τα επόμενα πέντε χρόνια». «Είτε μεταρρυθμίζουμε εις βάθος την Ευρώπη, είτε αποδεχόμαστε το status quo της σταδιακής διάλυσης». 
amna.gr