Σκόπια: Στις 30 Σεπτεμβρίου το δημοψήφισμα για το ονοματολογικό

Με το ερώτημα: «Τάσσεστε υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ αποδεχόμενοι τη συμφωνία για το ονοματολογικό;», οι πολίτες της πΓΔΜ θα προσέλθουν στις κάλπες του δημοψηφίσματος για την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών...

Το κοινοβούλιο της πΓΔΜ όρισε σήμερα για τις 30 Σεπτεμβρίου την ημερομηνία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος με επίκεντρο τη συμφωνία με την Ελλάδα για το ονοματολογικό και τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της χώρας με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο Ρόιτερς, 68 βουλευτές στο κοινοβούλιο των 120 εδρών ψήφισαν υπέρ της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος με το ερώτημα: «Τάσσεστε υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ αποδεχόμενοι τη συμφωνία για το ονοματολογικό;».

Οι βουλευτές του αντιπολιτευόμενου VMRO-DPMNE αποχώρησαν από την αίθουσα του κοινοβουλίου πριν από τη ψηφοφορία διαμαρτυρόμενοι για τη διατύπωση του ερωτήματος.

«Πρόκειται για ένα ερώτημα διφορούμενο, πολυδιάστατο και σίγουρα χειριστικό» δήλωσε ο βουλευτής του VMRO-DPMNE, Ιγκόρ Γιανούσεφ.

Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ σημείωσε πριν από τη ψηφοφορία ότι το δημοψήφισμα θα έχει «συμβουλευτικό χαρακτήρα».

amna.gr

Ανέραστη γυμνότητα

Σε αλλοτινούς, κοινωνιοκεντρικούς πολιτισμούς, όπως ο ελληνικός, ο έρωτας ήταν η οδός για τη γνώση της ετερότητας, τη συναρπαγή της μοναδικότητας. Στον σημερινό, ατομοκεντρικό τρόπο ή πολιτισμό, η γνώση είναι μόνο πληροφόρηση και καθόλου σχέση, καθόλου μετοχή...

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Γ​​ράφει η Κλαρίσε Λισπέκτορ, μεγάλο όνομα του 20ού αιώνα στην τέχνη του μυθιστορήματος – αντιγράφω από το βιβλίο της «Τα κατά Α.Γ. πάθη» (εκδόσεις Αντίποδες, σε μετάφραση του Μάριου Χατζηπροκοπίου): «Πάντα έδειχνα να προτιμώ την παρωδία, μου ήταν χρήσιμη. Το να μιμούμαι τη ζωή ενδεχομένως μου έδινε σιγουριά, ακριβώς επειδή η ζωή ως μίμηση δεν ήταν η δική μου ζωή, επομένως ούτε και δική μου ευθύνη. Η απομίμηση της ζωής μού χάριζε μιαν ανάλαφρη γενικευμένη ευχαρίστηση, που ίσως να πήγαζε από το γεγονός ότι ο κόσμος δεν ταυτιζόταν με το εγώ μου, δεν ήμουν εγώ ο κόσμος, ήταν έξω από μένα και μπορούσα να τον απολαύσω. Ετσι έκανα και με τους άντρες, τους κατακτούσα χωρίς να τους ταυτίζω με το εγώ μου, μπορούσα επομένως να τους θαυμάζω και να τους αγαπώ, όπως αγαπάει κανείς ειλικρινά μιαν ιδέα: δίχως εγωισμούς. Αφού δεν ήταν δικοί μου, ποτέ δεν τους βασάνισα.

Ακριβώς όπως αγαπάμε μιαν ιδέα… Αντιμετωπίζω τον κόσμο όπως είναι: Δεν είναι το εγώ μου ούτε δικός μου. Και το εγώ μου, χάρη στη μίμηση της ζωής, ήταν σαν να μην είμαι εγώ, κάτι πιο ευρύχωρο από το να είμαι εγώ – μια ανύπαρκτη ζωή με κυριαρχούσε ολόκληρη και με μονοπωλούσε, όπως μια επινόηση».

Σκέφτομαι, πως αν η Αναγέννηση, ο Διαφωτισμός, η Νεωτερικότητα δεν ήταν εποχή, αλλά μια έλλογη αυτοσυνείδητη ύπαρξη, ένας «κοινωνικός μεταρρυθμιστής», θα δήλωνε την ταυτότητά του με τα παραπάνω λόγια της Κλαρίσε Λισπέκτορ. Θα μπορούσε ο κάθε αναγνώστης να βεβαιώσει του λόγου μου το ασφαλές, συμπεραίνοντας τον γενικό αφορισμό από μιαν ελάχιστη λεπτομερειακή παρατήρηση: Σε επόμενη έξοδό του στους δρόμους της Αθήνας η όποιου άλλου αστικού κέντρου, τώρα το κατακαλόκαιρο, να παρατηρήσει ο καθένας ψύχραιμα τις αμφιέσεις (ή ελαχιστοποιημένες περιστολές της γυμνότητας) ολόγυρά του.

Αν καταφέρουμε να μηδενίσουμε το «κοντέρ» των ηθικιστικών ή ευαγωγίας αντανακλαστικών μας, θα υποθέσουμε με ψυχραιμία δύο ενδεχόμενα εξίσου πιθανά: Ή το απλοϊκό, μη ρεαλιστικό ενδεχόμενο ότι ο θηλυκός πληθυσμός της χώρας, νεαρής και μέσης ηλικίας, κυκλοφορεί εκτός σπιτιού μόνο για να επιδείξει σκόπιμα όσα σωματικά του προσόντα είναι ικανά να εξάψουν τις αρσενικές ορέξεις. Ή ότι έχουν απλώς εγκαταλειφθεί στην εποχική («πολιτισμική») παρωδία, όπως τη σκιαγραφεί η Κλαρίσε Λισπέκτορ: Με πρόσχημα τον γενικό κανόνα («αυτό φοριέται σήμερα») απομιμούνται μια ζωή που δεν είναι δική τους, ούτε ευθύνη τους ούτε ο κόσμος τους, ούτε η ποθούμενη ίσως απόλαυσή τους. Εκδέχονται τη ζωή σαν μια επινόηση, «ακριβώς όπως αγαπάμε μια ιδέα».

Περιφέρουν το εγώ τους σεξουαλικά αποδεσμευμένο από την κοινωνική σύμβαση, αλλά ως αδίστακτη πρόκληση, προκειμένου να εισπράττει (το εγώ τους) την ένταση των ορέξεων του περίγυρου σαν ναρκισσιστική ηδονή. Σοφά είχε διαγνώσει ο Νίτσε ότι: «ξέρει καλά η σκύλα η ηδυπάθεια, να ζητιανεύει ένα κομμάτι πνεύμα, όταν της αρνούνται ένα κομμάτι κρέας». Ο ίδιος μάς βεβαίωσε, επίσης χωρίς επιφυλάξεις, ότι «στον αληθινό έρωτα η ψυχή σκεπάζει το σώμα». Δεν το σκεπάζει από ντροπή («η αγάπη ου γινώσκει την αιδώ») ούτε το εξιδανικεύει με την κρυφιότητα. Το «σκεπάζει» θα πει: χαρίζει ο αληθινός έρωτας στο αγαπημένο κορμί τη μοναδικότητα (ανομοιότητα, ενεργό ετερότητα) που μόνο η «ψυχή» αναγνωρίζει σε ένα μουσικό κομμάτι ή σε ζωγραφικό πίνακα – σε κάθε ενεργούμενη «προσωπική» ετερότητα.

Οποια «καλλονή» κι αν ποθήσει ένας άνδρας, είναι σίγουρο ότι κάποτε θα συναντήσει κάποιο συγκριτικά γοητευτικότερο βλέμμα, πιο κρουστά στήθη, πιο καλλίγραμμα πόδια. Μόνο αν του χαριστεί ο έρωτας θα ανακαλύψει, τι σημαίνει μοναδικό και ανεπανάληπτο βλέμμα, απαρόμοιαστη σωματική ομορφιά. Αν ο θεσμός του γάμου (που «οι ρίζες του χάνονται στα βάθη της προϊστορίας» – Καστοριάδης) φθίνει σήμερα, σαν είδος που απειλείται με εξαφάνιση, είναι γιατί οι άνθρωποι ξεμάθαμε τη σχέση, την αυθυπέρβαση, την αυτοπροσφορά, δηλαδή τον έρωτα. Λειτουργούμε πια μόνο με το «ατομικό δικαίωμα», τη σύμβαση, τη νομική κατασφάλιση της εγωτικής βουλιμίας.
Σε αλλοτινούς, κοινωνιοκεντρικούς πολιτισμούς, όπως ο ελληνικός, ο έρωτας ήταν η οδός για τη γνώση της ετερότητας, τη συναρπαγή της μοναδικότητας. Στον σημερινό, ατομοκεντρικό τρόπο ή πολιτισμό, η γνώση είναι μόνο πληροφόρηση και καθόλου σχέση, καθόλου μετοχή. Τον έφηβο τον χειραγωγεί στον «έρωτα» η πορνογραφία, το Διαδίκτυο. Η εμπειρία είναι μόνο «επινόηση», μια «μίμηση της ζωής», όπως είπε η Κλαρίσε Λισπέκτορ. Αντί για «συγκλήρωσιν βίου παντός», παγιώνεται η αυτονόητη εναλλαγή «συντρόφων» με συμπτωματική («κατά λάθος») τη γέννηση παιδιών. Ωσπου να βυθιστούν οι άνθρωποι στην ανήκεστη μοναξιά των γηρατειών, τρόφιμοι κάποιου ακριβοπληρωμένου καταθλιπτικού ιδρύματος ή όποιας έμμισθης φροντίδας.

Τον ανέραστο σημερινό πολιτισμό μας τον οικοδόμησαν πολλοί καλοθελητές: Οι τάχα και Χριστιανοί, που ταύτισαν την αγάπη με τη χρησιμοθηρική «φιλαλληλία», τον «αλτρουισμό», την αξιομισθία της «αλληλεγγύης». Οι τάχα και πολιτικοί, που ταύτισαν την υπουργία των κοινών αναγκών με την ψυχοπαθολογική εξουσιολαγνεία. Οι νάρκισσοι καλλιτέχνες. Οι συνδικαλιστές δάσκαλοι. «Διότι ένας κόσμος ολοζώντανος έχει τη δύναμη μιας κόλασης», συμπεραίνει η Κλαρίσε.

______________________________

(*) Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

(πηγή: yannaras.gr)

Η ΛΑ.Ε. καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις πολιτικές που καίνε τις ζωές μας

Η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.) καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις πολιτικές που καίνε τις ζωές μας – Αύριο, Τρίτη 31/7, στις 7:30 μ.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος...

Ασφαλώς η περίοδος δεν είναι η καταλληλότερη και πολύς κόσμος έχει “δραπετεύσει”, τέλη Ιούλη, από το Λεκανοπέδιο.

Ωστόσο όσοι/ες είμαστε στην Αττική. Όσοι/ες έχουμε λυπηθεί και θυμώσει με την εθνική πύρινη τραγωδία και τους νεκρούς συμπολίτες μας. Όσοι/ες καταλαβαίνουμε ότι αν δεν πούμε φτάνει πια τώρα, αύριο θα γνωρίσουμε μεγαλύτερες τραγωδίες και πιθανά περισσότερους νεκρούς.

Όλοι, λοιπόν, εμείς καλούμαστε να αντιδράσουμε ενεργητικά και αγωνιστικά στις κυβερνητικές και διαχρονικές πολιτικές που καταστρέφουν τις ζωές, τα δάση και τις πόλεις μας.

Οι πύρινες καταστροφές που καίνε ζωές και οι πλημμύρες που πνίγουν δεν είναι απλώς αναπότρεπτα φυσικά φαινόμενα. Είναι πολιτικά εγκλήματα, που σε μεγάλο βαθμό μπορούν να αποτραπούν.
Η Λαϊκή Ενότητα καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στις κυβερνητικές και συστημικές πολιτικές που καίνε τις ζωές μας και αλληλεγγύης στην τραγωδία των πυρόπληκτων. Την συγκέντρωση συνδιοργανώνουν κοινωνικοί φορείς και οργανώσεις της Αριστεράς την Τρίτη (31/7).

Όλοι/ες καλούμαστε να φωνάξουμε:

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

‘Όχι άλλοι νεκροί στον βωμό του κέρδους, των πελατειακών πρακτικών, της λιτότητας και της αδιαφορίας των κυβερνήσεων.

ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΜΑΝΔΡΑ: Το «σύστημα» καίει και πνίγει της ζωές μας.

Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης, για να μην είναι υπεκφυγή και υποκρισία, απαιτεί παραίτηση και τιμωρία.

Η συγκέντρωση θα γίνει την Τρίτη (31/7) στις 7:30 μ.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος και θα ακολουθήσει πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου.

Επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στις πυρόπληκτες περιοχές

Ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Αργυρή Ακτή, το Ρέμα στο Κόκκινο Λιμανάκι, αλλά και το Συντονιστικό Κέντρο της πυροσβεστικής και του στρατού...

Περίπου μια ώρα διήρκεσε η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα, στο Μάτι. Ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε τις πυρόπληκτες περοχές και συνομίλησε με τα κλιμάκια της πυροσβεστικής και του στρατού που βρίσκονται στην περιοχή για την αποκατάσταση των ζημιών.

Όπως αναφέρει το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού ο Αλ.Τσίπρας επισκέφτηκε την Αργυρή Ακτή, το Ρέμα στο Κόκκινο Λιμανάκι, αλλά και το Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής και του Στρατού.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο ίδιος συνομίλησε με πολίτες, πυροσβέστες και στρατιώτες, ενώ ενημερώθηκε για την κατάσταση από τον υπαρχηγό της πυροσβεστικής, κ. Αναγνωστάκη, αλλά και τους μηχανικούς του υπουργείου Υποδομών, που βρίσκονται στην περιοχή.

Mε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε τον σεβασμό του σε όσους έδωσαν τη μάχη αλλά και την ανείπωτη θλίψη που ένιωσε κατα την επίσκεψη του στις πληγείσες περιοχές.

 Η ανάρτηση του πρωθυπουργού στο Twitter

Επισκέφθηκα σήμερα το τόπο της τραγωδίας. Συνομίλησα με πολίτες, μηχανικούς, στρατιώτες, πυροσβέστες και εθελοντές. Ανείπωτη θλίψη μα και απέραντος σεβασμός σε όσους έδωσαν την άνιση μάχη με τις φλόγες και τώρα δίνουν τη μάχη της αποκατάστασης. pic.twitter.com/nWt7RGQAvb

— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) July 30, 2018

Σε χαμηλό 12ετίας υποχώρησε το ποσοστό των συντηρητικών υπό την Μέρκελ

Κάτω από το ψυχολογικό όριο του 30% πέφτουν τα δύο κόμματα της Χριστιανικής Ένωσης στη Γερμανία για πρώτη φορά από το 2006, όταν άρχιζε η εποχή της Άνγκελα Μέρκελ στην εξουσία!

Στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2006 έπεσε το ποσοστό της Χριστιανικής Ένωσης της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, που προσπαθεί να ξεπεράσει την πικρή εσωτερική διένεξη για την πολιτική ως προς την αντιμετώπιση της κρίσης των προσφύγων και των μεταναστών, που απείλησε να ρίξει την κυβέρνηση και να διαλύσει την παράταξη στα εξ ων συνετέθη, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε την Κυριακή.

Κατά τη δημοσκόπηση της Emnid που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Κυριακάτικης Bild, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) και η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) της Βαυαρίας απώλεσαν μία μονάδα και το ποσοστό τους υποχώρησε στο 29%. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017 η Ένωση συγκέντρωσε το 33% των ψήφων.

Η CSU είναι αντιμέτωπη με μια σκληρή εκλογική αναμέτρηση στη Βαυαρία τον Οκτώβριο, με τις δημοσκοπήσεις να υποδεικνύουν πως μπορεί να απολέσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών που διαθέτει στο τοπικό κοινοβούλιο.

Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), ο ήσσων εταίρος στον «μεγάλο συνασπισμό» με τους συντηρητικούς της Μέρκελ, δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευθούν τις απώλειές τους, με το ποσοστό τους να πέφτει επίσης μία εκατοστιαία μονάδα, στο 18%. 

Το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) είδε το δικό του ποσοστό να παραμένει αμετάβλητο, στο 15%.

Οι Πράσινοι κατέγραψαν ωστόσο άνοδο 2 μονάδων φθάνοντας στο 14%, το υψηλότερο επίπεδό τους φέτος, σύμφωνα με το δημοσίευμα της κυριακάτικης εφημερίδας.

Η Emnid δεν έδωσε κάποια εξήγηση για τις μεταβολές αυτές.

Πριν από έναν μήνα ο συνασπισμός της Μέρκελ και η ίδια η συνοχή της Χριστιανικής Ένωσης απειλήθηκαν με διάλυση εξαιτίας των θεμελιωδών διαφορών των Βαυαρών εταίρων της με την πολιτική της για την αντιμετώπιση της κρίσης των προσφύγων και των μεταναστών, παρότι έχει κάνει πολύ σκληρότερη τη στάση της. Αν και υπήρξε συμβιβασμός με τον υπουργό Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ στις αρχές Ιουλίου, η ένταση συνεχίζει να σιγοκαίει.

Χρέος και μεταρρυθμίσεις συζητήθηκαν στη συνεδρίαση του ΔΝΤ για Ελλάδα

Τα αποτελέσματα της έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα θα δημοσιοποιηθούν επίσημα αύριο,Τρίτη, 31 Ιουλίου...

Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της οποίας εξετάστηκαν οι προοπτικές βιωσιμότητας του χρέους αλλά και η μεταρρυθμιστική πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα στην επερχόμενη μεταπρογραμματική εποχή.

Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, για μια ώρα το πρωί της Παρασκευής, 27/7, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου συζήτησε την έκθεση του Άρθρου 4 για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους (DSA). Τα αποτελέσματα της έκθεσης θα δημοσιοποιηθούν επίσημα την Τρίτη 31 Ιουλίου.

Ειδικότερα, το Εκτελεστικό Συμβούλιο επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Παρόλο που οι διαφορές ανάμεσα στους θεσμούς για τις μακροχρόνιες προοπτικές του χρέους παραμένουν ανοιχτές, η ευρωπαϊκή πλευρά δεσμεύτηκε ότι θα πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα στη περίπτωση που εμφανιστεί ανάγκη για την περίοδο μετά το 2032. Σε αυτό το πλαίσιο, έγινε σαφές ότι η στενή συνεργασία ΔΝΤ - Ευρώπης θα συνεχιστεί και στη περίοδο της μεταπρογραμματικής εποπτείας.

Παρόλο που η έκθεση για το άρθρο 4 είναι μια προβλεπόμενη διαδικασία του ΔΝΤ, πηγές του Ταμείου χαρακτήρισαν τη χρονική συγκυρία ως σημαντική, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την ολοκλήρωση του τελικού προγράμματος του ESM τον Αύγουστο.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης αναγνωρίστηκε από όλες τις πλευρές ότι η Ελλάδα έχει πετύχει σημαντικά αποτελέσματα. Υπογραμμίστηκε, όμως, πως είναι κρίσιμο να μην υπάρξει εφησυχασμός και ότι είναι απαραίτητο η Ελλάδα να συνεχίσει τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια και να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει προκειμένου να μην πάνε χαμένες οι θυσίες που έχει καταβάλει η χώρα.

Τα κόκκινα δάνεια ήταν ένα άλλο βασικό ζήτημα που εξετάστηκε στη συνεδρίαση, καθώς επισημάνθηκε πως πρέπει να ρυθμιστεί η κατάσταση όσο το δυνατόν πιο γρήγορα προκειμένου οι τράπεζες να είναι σε θέση να συμβάλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας μέσω της παροχής νέων δανείων.

Τέλος, για τα πρωτογενή πλεονάσματα καταγράφηκαν αρκετές απόψεις και ορισμένοι από τους συμμετέχοντες εξέφρασαν αμφιβολίες για τους υψηλούς στόχους που έχουν τεθεί. Κοινό τόπο για το συγκεκριμένο θέμα αποτέλεσε η ανάγκη να βρεθεί η χρυσή πολιτική τομή που θα επιτρέπει την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, χωρίς, ωστόσο, να υπονομεύει τις προοπτικές της ανάπτυξης και να οδηγεί στη περαιτέρω διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.