Ξενογιαννακοπούλου: Ήταν ώριμη η στιγμή για συνεργασία, μεγάλο το περιθώριο σύγκλισης στον προοδευτικό χώρο (vid)

Παρότι μέρος της ελληνικής κεντροαριστεράς επιδιώκει στο μέλλον συνεργασία με την ΝΔ, υπάρχουν πολλές άλλες προοδευτικές δυνάμεις που τις ενδιαφέρει η προσέγγιση με σύγχρονους όρους, υπάρχει μεγάλο περιθώριο σύγκλισης και διαλόγου, που πρέπει να γίνει στη βάση ιδεών, αξιών, πολιτικής, με πρόγραμμα για το μέλλον, είπε η νέα υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, μιλώντας "Στο Κόκκινο" και τον Νίκο Σβέρκο. Η προσπάθεια που κάνει ο πρωθυπουργός, φάνηκε και με τον ανασχηματισμό, είναι προς αυτή την κατεύθυνση, όπως σημείωσε.

Για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης που μέχρι πρότινος κατείχε η Όλγα Γεροβασίλη, η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου σημείωσε πως «βρήκα μία πολύ σημαντική δουλειά που έχει ήδη γίνει ... έχει ξεκινήσει μία μακροπρόθεσμη στρατηγική διοικητικής ανασυγκρότησης».

«Η παραγωγική και κοινωνική στρατηγική ανασυγκρότησης της χώρας δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την αντίστοιχη στήριξη μίας αναβαθμισμένης δημόσιας διοίκησης, η ανασυγκρότηση της χώρας πρέπει να είναι και θεσμική και διοικητική και παραγωγική και κοινωνική. Δεν μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία και θεσμική λειτουργία χωρίς ανεξάρτητη, αποτελεσματική δημόσια διοίκηση», όπως τόνισε.

Αναφερόμενη στους επικριτές αυτής της προσπάθειας, η ίδια σημείωσε ότι «αυτοί που μιλούν περί κρατισμού κάνουν κριτική από την πλευρά του νεοφιλελευθερισμού, της λογικής ότι δεν χρειάζεται καν δημόσια διοίκηση, και την κάνουν συνήθως μέσα από μία απαξίωση. Η δημόσια διοίκηση είχε και προβλήματα και παθογένειες, όπως και πολλοί παραγωγικοί τομείς, προβλήματα αξιοκρατίας, γραφειοκρατίας, αποτελεσματικότητας, εκσυγχρονισμού. Δεν μπορεί ο στρατηγικός σχεδιασμός των επόμενων βημάτων της χώρας να γίνει με όρους του '60, του '70, του '80. Αλλά είναι άλλο αυτό και άλλο το να απαξιώνουμε συστηματικά και με πρόθεση την δημόσια διοίκηση και τους δημόσιους λειτουργούς».

Θύμισε επίσης ότι αν και «οι "τάχα μου ευρωπαϊστές" θέλουν να συνταυτίζουν τον ευρωπαϊσμό με μία δόση νεοφιλελευθερισμού, η ίδια η Συνθήκη της Λισαβόνας -και το ξεχνούν- αναγνωρίζει τον ρόλο της δημόσιας υπηρεσίας, αναγνωρίζει το δημόσιο συμφέρον. Η Ευρώπη αναγνωρίζει όλες αυτές τις αρχές, το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια δυστυχώς επικράτησε μία αλά καρτ εφαρμογή αυτών των πολιτικών. Η μάχη μας λοιπόν είναι και σε εθνικό επίπεδο να μπορέσουμε αυτή την νέα σελίδα να την υλοποιήσουμε με συγκεκριμένο σχέδιο ανασυγκρότησης, όπου η δημόσια διοίκηση θα παίξει καθοριστικό ρόλο, αλλά είναι μάχη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για μία αλλαγή και εξισορρόπηση πολιτικών».

«Ήταν ώριμη η στιγμή»

Αναφερόμενη στην επιλογή της να συμμετάσχει στην κυβέρνηση που έχει ως κορμό της ένα κόμμα της Αριστεράς, η κ. Ξενογιαννακοπούλου θύμισε ότι «το 2012 είχα αποχωρήσει και παραιτηθεί από υπουργός Εξωτερικών, διαφωνώντας με το δεύτερο μνημόνιο. Επέλεξα συνειδητά να αποστασιοποιηθώ από την ενεργό πολιτική επί έξι χρόνια. Είχα τις απόψεις μου, στήριζα την ανάγκη για αλλαγή πολιτικής, την αναγκαιότητα συσπείρωσης των ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων, αριστερών, σοσιαλιστικών, δημοκρατικών, οικολογικών».

«Δεν έχει σημασία απλώς ότι πάμε σε μία νέα ημέρα, σημασία έχει τι πρόσημο θα δώσουμε. Θα είναι προοδευτικό σε αυτό το σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας; Θα έχει αναπτυξιακό και κοινωνικό χαρακτήρα; Ή θα είναι ένα πισωγύρισμα σε μία υπερσυντηρητική δεξιά αντίληψη και σε ένα νεοφιλελευθερισμό νέου τύπου; Για μένα, ήταν ώριμη η στιγμή, τώρα που υπάρχει η αλλαγή, η πρώτη μεταμνημονιακή κυβέρνηση, που γυρίζει σελίδα η χώρα. Ήταν πολύ μεγάλη πρόκληση και τιμή να συμμετέχω σε αυτή την συλλογική προσπάθεια», είπε η κ. Ξενογιαννακοπούλου.

Μέρος της ελληνικής κεντροαριστεράς επιδιώκει συνεργασία με την ΝΔ

«Είναι σαφές ότι οι αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό γίνονται με βάση την ψήφο του λαού. Ήταν μία συγκυρία όπου υπήρχε ανάγκη για νέα, ριζοσπαστική, προοδευτική πρόταση στην χώρα. Επικυρώθηκε δύο φορές με την ψήφο του ελληνικού λαού, δεν μπορούμε στην Δημοκρατία να μιλάμε για ρεσάλτο», σχολίασε εξάλλου η πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ για τις δηλώσεις της επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ Φώφης Γεννηματά. Εκτίμησε μάλιστα ότι σήμερα στην ελληνική Κεντροαριστερά «μέρος των δυνάμεών της έχει σαφή κεντροδεξιά κατεύθυνση και επιδίωξή τους κάποια στιγμή στο μέλλον είναι και μία συμπόρευση συνεργασίας με την ΝΔ».

Τόνισε όμως ότι «υπάρχουν και πολλές άλλες δυνάμεις, προοδευτικές, ριζοσπαστικές, που προβληματίζονται, που τις ενδιαφέρει να υπάρχει συζήτηση, διάλογος, μία προσέγγιση».

«Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει μία αναζήτηση ανασύνθεσης με νέους όρους του προοδευτικού χώρου, αλλά και του προοδευτικού αφηγήματος, ενός προοδευτικού οράματος. Δεν μπορούμε να μιλάμε με τους όρους συγκρότησης της οικονομίας και κοινωνίας της δεκαετίας του '60, όταν τα νέα παιδιά λειτουργούν με τις νέες τεχνολογίες, η οικονομία πάει στην ρομποτική ... σημασία έχει να είναι ίδιες οι αρχές μας, για την Δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη. Και να δώσουμε ένα περιεχόμενο προοδευτικό σε αυτές τις αρχές, στις ανάγκες του σήμερα. Αυτή είναι η πρόκληση», είπε η κ. Ξενογιαννακοπούλου.

Πολύ μεγάλο το περιθώριο σύγκλισης

Η κ. Ξενογιαννακοπούλου εκτίμησε ότι «υπάρχει μεγάλο περιθώριο σύγκλισης και διαλόγου, κατ' αρχήν σε κοινωνικό επίπεδο. Ήδη πολύ μεγάλο κομμάτι στον εκλογικό χώρο έχει ήδη μετακινηθεί και πιστεύει σε μία τέτοια διαδικασία, σαφώς υπάρχουν και δυνάμεις που πρεσβεύουν κάτι τέτοιο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να γίνεται πολιτικός διάλογος, πολλές φορές ο δημόσιος λόγος εξαντλείται σε ατάκες και πόλωση από την Κεντροαριστερά, αντικυβερνητισμού προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να γίνει στην βάση ιδεών, αξιών, πολιτικής, κυρίως με πρόγραμμα για το μέλλον».

«Δεν γίνονται όλα εύκολα από την μία ημέρα στην άλλη ... αλλά είμαστε μετά το μνημόνιο, η χώρα γυρίζει σελίδα, εκ των πραγμάτων ανακτά μεγαλύτερο εύρος πολιτικών ελιγμών και περιθωρίων. Σταδιακά θα αρχίσει να διαμορφώνεται ένα ευρύτερο πλαίσιο και στις Βρυξέλλες, αυτά τα πράγματα αλληλοσχετίζονται. Είναι μία συζήτηση που τους απασχολεί όλους. Εκ των πραγμάτων, το προοδευτικό, το αριστερό, το σοσιαλιστικό, πρέπει να επαναπροσδιορίζεται συνεχώς, με βάση τις συνθήκες και ανάγκες της εκάστοτε κοινωνίας, της συγκυρίας. Σαφώς υπάρχουν τα εργαλεία, πρέπει να επεκταθούν. Η προσπάθεια που κάνει ο πρωθυπουργός, φάνηκε και με τον ανασχηματισμό, είναι προς αυτή την κατεύθυνση», όπως σημείωσε.

πηγή: stokokkino.gr

ΠAME: Συλλαλητήριο στην Αθήνα την Πέμπτη 13 Σεπτέμβρη

Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τη μάχη σε κάθε τόπο δουλειάς, σε όλους τους κλάδους, σε κάθε γειτονιά. Δεν συμβιβαζόμαστε με τη μίζερη ζωή, δεν έχουμε τίποτα άλλο να περιμένουμε. Δίνουμε τη μάχη με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας, κόντρα σε κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΝΑΤΟ, ΕΕ... 

Στην Ομόνοια στις 7μμ την Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου καλεί το ΠΑΜΕ σε συλλαλητήριο με αιχμή εργασιακά θέματα.

Στο πλαίσιό του τονίζει μεταξύ άλλων ότι: «Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να βαφτίσει για ακόμα μια φορά «το κρέας ψάρι», εφευρίσκει καινούργιους τίτλους για τα παραμύθια που πλασάρει στον λαό όπως ««επιστροφή στην κανονικότητα» ή «τέλος των μνημονίων».

Προσπαθεί να κρύψει ότι συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχει συμφωνήσει σε ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060. Ότι η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται πατάει στα αποκαΐδια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, στο πετσόκομμα των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών, στα χαράτσια και την φοροληστεία.

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί έχει οδηγήσει την εργατική τάξη και τον λαό στα όρια της εξαθλίωσης, ενώ ταυτόχρονα απουσιάζουν πλήρως τα έργα υποδομών με αποτέλεσμα όταν βρέχει να πνιγόμαστε και όταν κάνει ζέστη να καιγόμαστε.

Η πολιτική που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα οδηγεί τον λαό μας σε περιπέτειες για τα κέρδη μιας χούφτας εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.

Από τη μια διαμορφώνει χαμοζωή για την εργατική τάξη και τον λαό και από την άλλη βάζει την χώρα μας πιο βαθιά στο παιχνίδι του ελέγχου των πηγών ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της. Φέρνει πιο κοντά το ΝΑΤΟ απέναντι στην Ρωσία, διαλέγει στρατόπεδο κάνοντας την χώρα μας στόχο. Μας εμπλέκει πιο βαθιά στην αντιπαράθεση των μεγάλων ιμπεριαλιστικών πόλων οι οποίοι δε διστάζουν να λύσουν τις διαφορές τους με πόλεμο, καταστροφές, σκοτωμούς και ξεριζωμούς».

Ως προς το διεκδικητικό πλαίσιο το ΠΑΜΕ αναφέρει:

«Απαιτούμε και Δυναμώνουμε τον διεκδικητικό αγώνα για:

- Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.
- Κατάργηση όλων των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.
- Επαναφορά, υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ! Κανένας εργαζόμενος κάτω από τα 751 ευρώ.
- Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
- Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.
- Κάτω οι φόροι – να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
- Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου.
- Να γίνουν προσλήψεις στα δημόσια Νοσοκομεία, στα σχολεία,στους ΟΤΑ, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.
- Απαιτούμε υποδομές εδώ και τώρα, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι. Απαιτούμε συνθήκες ζωής και δουλειάς με βάση την εποχή μας, τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες».

Ξεκίνησε πιλοτικά η ηλεκτρονική έκδοση οικοδομικών αδειών

Ξεκίνησε χθες η πιλοτική λειτουργία του συστήματος ηλεκτρονικής έκδοσης οικοδομικών αδειών μέσω του οποίου η διαδικασία έκδοσης ή αναθεώρησης οικοδομικών αδειών θα γίνεται πλέον ηλεκτρονικά, με πλήρη διαφάνεια... 

Τι δήλωσαν Γ. Σταθάκης και Γ. Στασινός

 
Ξεκίνησε σήμερα (χθες) η πιλοτική λειτουργία του συστήματος ηλεκτρονικής έκδοσης οικοδομικών αδειών, για την απλούστερη και ταχύτερη έκδοση των αδειών σε συνθήκες διαφάνειας, αναφέρει κοινή ανακοίνωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. 

Το σύστημα διαχειρίζεται το ΤΕΕ, ενώ το πληροφοριακό σύστημα ηλεκτρονικών αδειών θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία από τα μέσα Οκτωβρίου.

Η κοινή ανακοίνωση του ΤΕΕ και του ΥΠΕΝ

 
Ξεκίνησε σήμερα (χθες) η πιλοτική λειτουργία του συστήματος ηλεκτρονικής έκδοσης οικοδομικών αδειών μέσω του οποίου η διαδικασία έκδοσης ή αναθεώρησης οικοδομικών αδειών θα γίνεται πλέον ηλεκτρονικά, με πλήρη διαφάνεια.

Το νέο ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο θεσμοθετήθηκε με το νόμο 4495/2017 και διαχειρίζεται το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ), αποτελεί μια σημαντική μεταρρύθμιση στα θέματα δομημένου περιβάλλοντος και συμβάλει στην αντιμετώπιση παθογενειών του παρελθόντος. Το πληροφοριακό σύστημα e- άδειες θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία από τα μέσα Οκτωβρίου.

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης δήλωσε σχετικά:

 
«Με το πληροφοριακό συστήματος e-Άδειες, ο παραδοσιακός τρόπος έκδοσης ή αναθεώρησης οικοδομικών αδειών θα αποτελέσει παρελθόν. Όλη η διαδικασία αδειοδότησης απλοποιείται και επιταχύνεται. Θα γίνεται πλέον ηλεκτρονικά, με πλήρη διαφάνεια, χωρίς επαφή με τις υπηρεσίες και με διαρκή έλεγχο».

Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός δήλωσε:

 
«Η ηλεκτρονική έκδοση οικοδομικών αδειών είναι μια μεταρρύθμιση που άργησε, αλλά προχωρά δυναμικά και ολοκληρώνεται. Με το νέο ηλεκτρονικό σύστημα απλοποιείται η διαδικασία για την έκδοση κάθε οικοδομικής αδείας και γίνεται ένα σημαντικό βήμα για την καταπολέμηση της αυθαίρετης δόμησης και των πολεοδομικών αυθαιρεσιών. Επίσης επιτυγχάνεται τυποποίηση και διαφάνεια στους ελέγχους και εξάλειψη κάθε «ευκαιρίας» για αθέμιτη συναλλαγή. Πολύ σημαντική είναι επίσης η μείωση της γραφειοκρατίας που επιτυγχάνεται, απελευθερώνοντας πόρους και ανθρώπους για τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας. Με το ηλεκτρονικό σύστημα εξασφαλίζονται επίσης εργαλεία και αξιόπιστα στοιχεία που χρειάζονται τόσο οι επιτελικές μονάδες του κράτους όσο και η τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να επιτελούν αρμοδιότητές τους όπως ο σχεδιασμός και η εκτέλεση υποδομών, η εφαρμογή πολεοδομικών και χωροταξικών σχεδίων, ο έλεγχος δόμησης κλπ.

Είναι το δεύτερο βήμα που υλοποιεί η Πολιτεία με τη συνδρομή και την τεχνογνωσία του ΤΕΕ, μετά το πληροφοριακό σύστημα δήλωσης – καταγραφής αυθαιρέτων, που οδηγεί σε μια νέα ψηφιακή εποχή στα θέματα δομημένου περιβάλλοντος. Απομένουν τα επόμενα δύο: η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου για τα υφιστάμενα κτίρια και ο ενιαίος ψηφιακός χάρτης με όλες τις θεσμικές γραμμές για την οργάνωση του χώρου. Με θέληση, τεχνογνωσία, οργάνωση και αποτελεσματικότητα μπορούμε, αν η Πολιτεία προχωρήσει, μέσα στα επόμενα δύο – τρία χρόνια να περάσουμε σε αυτή τη νέα ψηφιακή εποχή για τη χώρα στον τομέα των ακινήτων.

Καλώ τους ελεύθερους επαγγελματίες μηχανικούς, τα στελέχη των τεχνικών εταιρειών και τους αρμόδιους υπαλλήλους των δημοσίων υπηρεσιών να δοκιμάσουν το σύστημα μέχρι τα μέσα Οκτώβρη ώστε να εξοικειωθούν και, αν χρειάζεται, να προχωρήσουμε σε βελτιώσεις».

Το σύστημα e-Άδειες του ΥΠΕΝ αφορά κάθε είδους οικοδομικές άδειες, έχει προσαρμοστεί στα δεδομένα του ν.4495/2017 και της Υπουργικής Απόφασης ΥΠΕΝ/ΥΠΡΓ/48123/6983 και θα παραμείνει σε πιλοτική λειτουργία μέχρι τις 15/10/2018. Από σήμερα υποστηρίζει όλες τις προβλεπόμενες λειτουργίες, εκτός από την επίσημη έκδοση αδειών, καθώς το διάστημα της πιλοτικής λειτουργίας θα αξιοποιηθεί για την εκπαίδευση και εξοικείωση των χρηστών του συστήματος και την συλλογή εμπειρίας για την βελτίωση και επέκτασή του. Καταχωρίσεις και πράξεις που θα έχουν γίνει μέχρι την πλήρη λειτουργία της εφαρμογής στις 15/10/2018 θα διαγραφούν.

Στην ιστοσελίδα του ΤΕΕ για τις ηλεκτρονικές άδειες έχει αναρτηθεί επίσης το παρακάτω χρήσιμο ενημερωτικό υλικό:

- Εγχειρίδιο χρήσης μηχανικών,
- Εγχειρίδιο χρήσης Υπηρεσιών Δόμησης (ΥΔΟΜ),
- Απόκτηση κωδικών πρόσβασης (για όσους δεν έχουν κωδικούς MyTEE),
- Νομοθεσία – Εγκύκλιοι,
- Επικοινωνία- Τεχνική Υποστήριξη.

kontranews.gr

«Τα κεφάλια μέσα»

Η τιμιότητα, η ειλικρίνεια και ο ρεαλισμός (θεμελιώδεις προϋποθέσεις κοινωνικής συνύπαρξης) επιβάλλουν την, προσωρινή έστω, άχρι καιρού, διαγραφή από το πολιτικό λεξιλόγιο των όρων Αριστερά, Κέντρο, Δεξιά. Μήπως και αναγκαστούν τα κόμματα, με αυτή την απαγόρευση, να διαφοροποιηθούν «επί της ουσίας»: Να καταθέσουν προγράμματα, να δεσμευθούν με ονόματα υπουργών που θα τα εφαρμόσουν...

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Δ​​ιάγγελμα από την Ιθάκη, ο Αλέξης Τσίπρας, πανηγυρισμοί για την «έξοδο» από τα «μνημόνια». Σκηνοθεσία από δεύτερο χέρι – απομίμηση του Καστελλόριζου, με τον τραγωδικής φαιδρότητας ΓΑΠ, το 2010. Και τότε και τώρα, στο Καστελλόριζο ή στην Ιθάκη, η επιπολαιότητα (ή το θράσος) τρομάζει: Λανσάρεται η συνθηκολόγηση σαν θρίαμβος, η ντροπή σαν περηφάνια, η κοινωνική δεινοπάθηση, σαν στρατηγικό κατόρθωμα.

Τον τρόμο τον μεταβάλλει σε πανικό η απουσία εναλλακτικής πολιτικής πρότασης: Η αξιωματική αντιπολίτευση ρητορεύει γενικότητες, δεν αντιπαραθέτει επεξεργασμένο σχεδιασμό μεταρρυθμίσεων – ποιες συγκεκριμένες αλλαγές θα επιφέρει αυτή σε κάθε τομέα του κοινωνικού βίου, με ποιους ετοιμασμένους για την αλλαγή επιτελάρχες, με ποιο αξιόπιστο ανθρώπινο δυναμικό. Το αρχηγικό και στελεχιακό έλλειμμα στην αξιωματική αντιπολίτευση κραυγάζει, και είναι οξύ πρόβλημα για τη χώρα. Οι τσιρίδες και τα νευράκια δεν συνιστούν αντιπολιτευτική σοβαρότητα, αλλά συμπαιγνία στον ανταγωνισμό εντυπωσιασμού των ανεγκέφαλων.

Στα απολειφάδια του πασοκικού εφιάλτη δεν μπορούν να επενδυθούν πολιτικές ελπίδες – θα ήταν άρνηση κάθε λογικής. Το ίδιο ισχύει και για συνονθυλεύματα ευκαιριακά, συγκροτημένα με τη λογική των δημοσιοσχετίστικων εφέ. Η χώρα χρειάζεται κατεπειγόντως έναν σοβαρό κομματικό σχηματισμό με στέρεη ραχοκοκαλιά κοινωνικών στόχων. Οι επίδοξοι μνηστήρες είναι (στο διαδίκτυο τουλάχιστον) πληθώρα, αλλά με εχέγγυα σοβαρότητας μηδενικά. Η Ν.Δ. έχει πια αποδείξει περίτρανα, σε ιστορική διαδρομή τριάντα επτά χρόνων, ότι δεν είχε ποτέ τις προϋποθέσεις να είναι κάτι περισσότερο από ένα εφήμερο σχήμα εξυπηρέτησης της διαχειριστικής ιδιοφυΐας του ιδρυτή της. Δεν είχε ποτέ κοινωνικό όραμα άλλο, από την ιστορικο-υλιστική καταναλωτική μονοτροπία, την ίδια με τους αντιπάλους της.

Η χώρα κραυγάζει την ανάγκη για ένα καινούργιο πολιτικό κόμμα, που με τη συγκρότησή του και μόνο, τους κοινωνικούς - μεταρρυθμιστικούς στόχους του, την ανθρώπινη ποιότητα των επιτελών του, θα αλλάξει τους όρους του ελλαδικού πολιτικού βίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοτιτλοφορείται «Αριστερά» και μάλιστα «ριζοσπαστική» (αχαλίνωτη πάντοτε η καπηλεία), πειθαρχημένος απόλυτα στις «Αγορές» και στις απαιτήσεις των τοκογλύφων. Ετσι χαρίζει το μονοπώλιο της «Αριστεράς» στον ψυχοπαθολογικό σταλινισμό του Περισσού και εξαγοράζει οπαδούς χτίζοντας το δικό του, χυδαιότερο από κάθε προηγούμενο, πελατειακό κράτος.

Η τιμιότητα, η ειλικρίνεια και ο ρεαλισμός (θεμελιώδεις προϋποθέσεις κοινωνικής συνύπαρξης) επιβάλλουν την, προσωρινή έστω, άχρι καιρού, διαγραφή από το πολιτικό λεξιλόγιο των όρων Αριστερά, Κέντρο, Δεξιά. Μήπως και αναγκαστούν τα κόμματα, με αυτή την απαγόρευση, να διαφοροποιηθούν «επί της ουσίας»: Να καταθέσουν προγράμματα, να δεσμευθούν με ονόματα υπουργών που θα τα εφαρμόσουν.

Ενα καινούργιο πολιτικό κόμμα θα λειτουργήσει νομοτελειακά σαν καταλύτης για την εξαφάνιση της σημερινής τεταρτοκοσμικής αθλιότητας. Θα υποχρεώσει, με την άρθρωση-δομή και τους στόχους του, σε κυριολεξίες: Λέξεις όπως «εσωκομματική δημοκρατία», «αξιολόγηση ποιότητας», «ιεράρχηση προτεραιοτήτων», «επανίδρυση του κράτους», «ελληνοκεντρικός εκσυγχρονισμός» και άλλες ανάλογες, θα πάρουν σάρκα και οστά πολιτικού ρεαλισμού, μόλις γίνουν πολιτικό πρόγραμμα κόμματος, χρονοδιάγραμμα θεσμικών μεταρρυθμίσεων με προκαθορισμένους επώνυμους, αξιόπιστους αναδόχους της ευθύνης.

Ομως, ένα κόμμα - καταλύτης θεμελιωδών αναδιαρθρώσεων του πολιτικού βίου δεν γεννιέται από ιδεολογικά προτάγματα ούτε από το ταλέντο «χαρισματικών» ηγετών. Το «Κόμμα των Φιλελευθέρων» του ειδωλοποιημένου Βενιζέλου, η «Ενωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέου, η ΕΡΕ και η Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή, πέρασαν, όλα, σε μέτριους ή σπιθαμιαίους ή φαιδρούς επιγόνους, έχοντας αποσβέσει κάθε ίχνος πολιτικής ιδιαιτερότητας και δυναμικής. Ενα πραγματικά καινούργιο κόμμα θα γεννηθεί μόνο από την πίεση των αναγκών, την ακαταμάχητη δυναμική συνειδητοποιημένων αναγκών.

Ομως συχνά οι «ανάγκες» μιας παρακμιακής κοινωνίας είναι τυφλά μαζοχιστικές, αυτοκαταστροφικές – το βεβαιώνει εμφατικά η ποιότητα των διαδοχικών αρχηγών τόσο στη λεγόμενη «Δεξιά» όσο και στο λεγόμενο «Κέντρο». Γι’ αυτό οι υψηλού ορθολογισμού κοινωνίες συντηρούν εφεδρικούς θεσμούς αυθεντίας («Γερουσία», «συμβούλιο στέμματος» ή ό,τι ανάλογο), για τις περιπτώσεις που οι κομματικές πολώσεις αχρηστεύουν τη λογική της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Στο Ελλαδιστάν η επαρχιωτίλα των «προοδευτικών δυνάμεων» αρνείται κάθε τέτοιο ανάχωμα σωφροσύνης απέναντι στην παράνοια της εξουσιολαγνείας.

Δέχεται (ανέχεται) η κομματοκρατία να υπάρχει και Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά όχι ως λειτουργικός θεσμός εγγυητή του πολιτεύματος. Να υπάρχει μόνο διακοσμητικά, σε ρόλο ανάλογο των φουστανελοφόρων της φρουράς του – για το θεαθήναι. Και συναινεί η ελλαδική κοινωνία παθητικά σε αυτόν τον ευνουχισμό της δημοκρατίας, στον απροκάλυπτο εμπαιγμό της κοινωνίας. Πρωτοβουλίες του Προέδρου, υπερκομματικές αλλά ουσιωδώς πολιτικές, ικανές να λειτουργήσουν σαν καταλύτης για τη γένεση καινούργιων κομματικών σχηματισμών, αποκλείονται.

Απόλυτη η προστακτική: «τα κεφάλια μέσα».

 ________________________

 

* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Ζόραν Ζάεφ: «Είμαστε Μακεδόνες, μιλάμε μακεδονικά. Το θέμα έχει λήξει, για πάντα» (vid)

Ανεβαίνουν οι τόνοι στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας με αφορμή το επερχόμενο δημοψήφισμα για την συμφωνία των Πρεσπών.

Ο Πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ περιόδευσε στις ανατολικές επαρχίες της χώρας, όπου επικεντρώθηκε σε βασικά σημεία, που θα χρησιμοποιήσει ως όπλα σε αυτήν την εκστρατεία.

«Αποδέχθηκαν ότι είμαστε Μακεδόνες, που μιλάμε μακεδονικά κι αυτό είναι ένα θέμα, που έχει κλείσει διαπαντός. Θα προχωρήσουμε αποφασιστικά και δυνατά όσο ποτέ άλλοτε. Θα στηρίξουμε την Ευρωπαϊκή Μακεδονία», τόνισε σε μία χαρακτηριστική αποστροφή του λόγου του ο Ζόραν Ζάεφ.

Στο Τέτοβο περιόδευσε ο ηγέτης το VMRO, ο οποίος αν κι επισήμως δεν έχει δηλώσει την στάση του κόμματός του, ωστόσο η ρητορική του είναι ενδεικτική των προθέσεών του.

«Είμαστε σθεναρά αντίθετοι στην συνθηκολόγηση με την συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ κι αυτό είναι δικαίωμα κι υποχρέωσή μας. Γιατί είμαστε κατά;. Διότι υπονομεύει την ταυτότητά μας κι είναι αντίθετη στις αρχές μας. Ποτέ δεν πρόκειται να αποδεχθούμε αυτήν την συμφωνία, που είναι ενάντια στην εθνική μας ταυτότητα και τις αρχές μας», ανέφερε ο Κριστιάν Μιτσικόφσκι, ηγέτης του VMRO.

Όσον αφορά στα περίφημα 400.000 € για την εκστρατεία, που θα κοστίσει η εκστρατεία υπέρ του ΝΑΙ, ο Ζόραν Ζάεφ υποστηρίζει ότι θα δοθούν αποκλειστικά στην διαφημιστική προώθηση της συμφωνίας, ώστε να ψηφιστεί στο τέλος κι από την απαιτούμενη πλειοψηφία δύο τρίτων στην βουλή.
euronews

Η ανάγκη ήττας του ΣΥΡΙΖΑ από τα Aριστερά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η χρεωκοπία του ΣΥΡΙΖΑ -ως δήθεν αριστερής εναλλακτικής-, πρέπει να συνδεθεί με τον πυρήνα της πολιτικής του, δηλαδή την αναζήτηση «σταδιακών και μικρών μεταρρυθμίσεων», μέσα στο πλαίσιο του σύγχρονου καπιταλισμού, τους ασφυκτικούς κανόνες της ΕΕ και τους φονικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ.... 

του Παναγιώτη Μαυροειδή*

O ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει εκλογών, επιστρατεύει παραπλανητικά εργαλεία, δανεισμένα από τις χειρότερες μέρες του αστικού πολιτικαντισμού και ειδικά του Παπανδρεϊσμού στην ύστερη εκφυλιστική μορφή του.

Ο πρώτος άξονας συγκροτείται γύρω από το δίλημμα «ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρας και πρόοδος ή Μητσοτάκης και ακροδεξιά».

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται στη μακάβρια προσπάθεια να αντλήσει υποστήριξη από τα πλέον χτυπημένα στρώματα από τη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των προηγούμενων των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ. Θα μοιράσουν πεντάρες και αντίδωρα με το ένα χέρι, όταν το άλλο θα περικόπτει και θα φοροεισπράττει στο δεκαπλάσιο.

Το τρίτο επικοινωνιακό τρικ, αφορά την διευθέτηση των «εθνικών θεμάτων», με ρεσιτάλ ακροβασίας που συνδυάζει από τη μια αντιεθνικιστικές πομφόλυγες για το Μακεδονικό και από την άλλη «σταθερή και αξιόπιστη στήριξη» στον αμερικάνικο άξονα.

Η τέταρτη αιχμή του ΣΥΡΙΖΑ, αφορά τη σύνδεση της ΝΔ με οικονομικά σκάνδαλα.

Κοινός κορμός της προπαγάνδας ΣΥΡΙΖΑ, είναι να επιβάλλει μια συζήτηση που θα αποστρέφει την προσοχή από τον ανοιχτά αντεργατικό, αστικό, ευρωενωσιακό και αμερικανόδουλο πυρήνα της ασκούμενης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης και θα εστιάζει σε αμφίβολες διαφορές σε θέματα διαχείρισης, ύφους και ήθους της εξουσίας.

Αυτή η εκλογική και γενικότερα πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, θα ηττηθεί, παρά τον ιδιότυπο ιστό προστασίας που προσφέρουν πολλά κέντρα εξουσίας.

Η πρώτη αιτία ήττας, σχετίζεται με την οικονομική πραγματικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσδοκά χαιρέκακα πως ο πεινασμένος συνταξιούχος ή μισθωτός με τον κατώτατο ή ο νέος με τον υποκατώτατο μισθό, θα πετάξουν από τη χαρά τους αν τους προστεθούν αντίστοιχα μια προσωρινή και μερική αντιστάθμιση της δρομολογημένης μείωσης των συντάξεων ή είκοσι ευρώ παραπάνω στο μισθό. Ξεχνούν ωστόσο το βασικό: ο κόσμος δε βγαίνει!

Ο δεύτερος παράγοντας, είναι η ύπαρξη ιστορικής πολιτικής μνήμης. Οι τυχοδιωκτισμοί του κυβερνητικού κόμματος, ακόμη και με ανοιχτό προμοτάρισμα της ακροδεξιάς, με στόχο να ενισχυθεί το δίλημμα «Τσίπρας ή ακροδεξιά», είναι απομιμήσεις τόσο του «Καραμανλής ή τανκς» όσο και της μάχης μεταξύ «φωτός και σκότους» του Ανδρέου Παπανδρέου στην πολιτική δύση του.

Το ερώτημα είναι, με ποιο «χρώμα» θα ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο σημερινός πολιτικός συσχετισμός, με δεδομένη τη σχετική υποχώρηση του εργατικού κινήματος από το πολιτικό προσκήνιο, τη συνακόλουθη απογοήτευση και τον ευτελισμό κάθε έννοιας αριστερής πολιτικής από το ΣΥΡΙΖΑ, οδηγεί προς μια «δικαίωση» της δεξιάς ή και της ακροδεξιάς. Για αυτούς δουλεύουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους ή ψηφίζουν αντιλαϊκά μέτρα, προσκυνάνε «επενδυτές», τροϊκανούς ή τον Αμερικάνο πρέσβη.

Είναι ωστόσο ζητούμενο –και αρκετά ρεαλιστικό- ένα σημαντικό κομμάτι της δυσαρέσκειας να στραφεί «προς τα αριστερά».

Η έκταση και το βάθος της αριστερής διαμαρτυρίας δεν είναι προκαθορισμένη. Σε πρόσφατη συνέντευξή της η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανέφερε ότι «δεν είχε ποτέ φανταστεί ούτε ως μακρινό εφιάλτη την ‘’προδοσία’’ του Τσίπρα»! Η αφοπλιστική αυτή δήλωση είναι χαρακτηριστική της αντίληψης πολλών πρώην κομματικών και κυβερνητικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (ΛΑΕ, Πλεύση, Βαρουφάκης κλπ), που λίγο ως πολύ επανέρχονται στο παλιό «καλό» πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ορκιζόμενοι ότι δε θα προδώσουν. «Ξανά μανά τα ίδια», λοιπόν; Ή μήπως αποτελεί λύση η ατέρμονη κασέτα του ΚΚΕ που αναπαράγει τη ρητορική «εξαγωγής πολιτικών συμπερασμάτων» και τελικά «ψήφου στο ΚΚΕ», αντί για τη συμβολή σε ένα μαχόμενο κοινωνικό και πολιτικό κίνημα με ανατρεπτικούς συνολικούς πολιτικούς στόχους προς όφελος των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων;

Μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον, η αντικαπιταλιστική κομμουνιστική αριστερά και ειδικότερα το ΝΑΡ και όλες οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οφείλουν να αναζητήσουν το βηματισμό τους και να θέσουν τον πολιτικό στόχο για ένα νέο μαχόμενο πολιτικό ρεύμα και μέτωπο κοινωνικής αντίστασης και αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Κάθε άλλο παρά αρκεί για αυτό μια μονότονη κριτική του ΣΥΡΙΖΑ που θα εστιάζει στις επικοινωνιακές ασυναρτησίες των στελεχών του.

Η στόχευσή μας πρέπει να στηριχθεί σε δύο πυλώνες: Συγκρότηση και υποστήριξη μιας σύγχρονης επαναστατικής κομμουνιστικής στρατηγικής (πλευρά αυτής είναι το βήμα προς ένα νέο κομμουνιστικό φορέα) και αναβάθμιση της αντικαπιταλιστικής πολιτικής πρότασης με πυρήνα το «κοινωνικό ζήτημα». Είναι οι ζωτικοί «όροι», τόσο για καταχτήσεις των εργαζομένων σήμερα και ανακοπή της συντριβής, όσο και για την αναγέννηση μιας συνολικής εναλλακτικής ελπίδας.

Η χρεωκοπία του ΣΥΡΙΖΑ -ως δήθεν αριστερής εναλλακτικής-, πρέπει να συνδεθεί με τον πυρήνα της πολιτικής του, δηλαδή την αναζήτηση «σταδιακών και μικρών μεταρρυθμίσεων», μέσα στο πλαίσιο του σύγχρονου καπιταλισμού, τους ασφυκτικούς κανόνες της ΕΕ και τους φονικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ.

Χρειάζεται ωστόσο, απάντηση και σε επίπεδο «άμεσου» πολιτικού προγράμματος στην πολιτική συγκυρία.

Σήμερα υπάρχει ένα προκαθορισμένο πλαίσιο ως το 2060, εντός του οποίου οι μισθοί θα είναι καθηλωμένοι, οι συντάξεις θα μειώνονται, οι κοινωνικές πολιτικές θα μαραζώνουν, το δημόσιο θα φθίνει και θα γερνά, υποβαθμίζοντας τις υπηρεσίες του, οι φόροι θα αυξάνονται, για να βγουν τα αιματηρά πλεονάσματα. Ποια άλλη λοιπόν θα ήταν η ακροτελεύτια πρόταση ενός αριστερού αντικαπιταλιστικού προγράμματος από την ανατροπή και απελευθέρωση από αυτό το πλαίσιο αιχμαλωσίας, με άρνηση του χρέους, της παραμονής σε ΕΕ και ξήλωμα όλου του μνημονιακού αντεργατικού οπλοστασίου που έχουν σήμερα στα χέρια τους εργοδότες, κυβερνήσεις και κράτος;

Αυτή η άρνηση και επιλογή ρήξης, είναι η πλέον θετική για τον εργατικό κόσμο πολιτική αφετηρία. Τα στοιχεία της καθολικότητας, της συνοχής και επομένως της συγκρουσιακής λογικής του με το αστικό πλαίσιο και τους υπερεθνικούς ιμπεριαλιστικούς στυλοβάτες του, είναι το πλέον απαραίτητο χαρακτηριστικό του αντικαπιταλιστικού προγράμματος.

Ταυτόχρονα, η ενισχυμένη παρουσία της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε μια σειρά κλάδους εργαζομένων (πχ παιδεία, υγεία, αγρότες, νεολαία κλπ) ή κινηματικά πεδία παρέμβασης (πχ δημοκρατικές ελευθερίες, αντιφασισμός, κινήματα πόλης κλπ), μπορεί να δώσει ένα συνεκτικό «απόσταγμα» σε επίπεδο ενός συγκεκριμένου κατά το δυνατόν και ταυτόχρονα συνολικού πολιτικού προγράμματος. Κέντρο του, πρέπει να είναι η διατύπωση επιθετικών εργατικών πολιτικών στόχων όπως οι αυξήσεις μισθών ή η μείωση του χρόνου εργασίας, με επίθεση στη λογική είτε της αποδοχής του μνημονιακού πλαισίου είτε της απλής παρακολούθησης και άμυνας στις πρωτοβουλίες της εκάστοτε κυβέρνησης κατά τους γνωστούς αλά ΓΣΕΕ ή ΠΑΜΕ τρόπους.

___________________________________________

* Ο Παναγιώτης Μαυροειδής, είναι κορυφαίο στέλεχος της κομμουνιστικής αριστεράς, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής και βουλευτής στην Αττική με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αρθρογραφεί στον ιστοχώρο pandiera.gr και άλλες ιστοσελίδες του χώρου..

  πηγή: prin.gr