Πώς αποκαλύφθηκαν οι Κούροι της Αταλάντης

Τα τέσσερα επιτύμβια αρχαϊκά αγάλματα σε φυσικό μέγεθος, οι «κούροι της Αταλάντης» ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια ανασκαφικής έρευνας της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φθιώτιδας και Ευρυτανία στα μέσα Οκτωβρίου...

«Είναι συγκλονιστικό να αναδύονται από τη γη τέτοια γλυπτά!» σημειώνει στην προσωπική της σελίδα στο facebook η αρχαιολόγος Μαίρη Παπαγεωργίου από την Αταλάντη που είναι υπεύθυνη των ανασκαφών από τις οποίες ανακαλύφθηκαν οι «Κούροι της Αταλάντης» τα 4 αγάλματα σε φυσικό μέγεθος που ξαναγράφουν την ιστορία της Λοκρίδας.

Η υπεύθυνη αρχαιολόγος που έχει έδρα την Αταλάντη και ήταν από τους πρώτους επιστήμονες που έφτασαν στην περιοχή δεν κρύβει τη χαρά της γι' αυτή τη μοναδική ανακάλυψη ευχόμενη μάλιστα σε κάθε συνάδελφό της αρχαιολόγο «να βιώσει μια ανάλογη εμπειρία».

Για να φτάσει όμως η αρχαιολογική σκαπάνη να φέρει στο φως του ήλιου τα μοναδικά αυτά ευρήματα έπαιξε βασικό ρόλο η ευαισθησία δύο αγροτών. Όχι μόνο γιατί όταν τα ανακάλυψαν πήγαν και ενημέρωσαν τις αρχές αλλά κυρίως γιατί άφησαν ακριβώς στο σημείο του το πρώτο εύρημα γεγονός που βοήθησε τα μέγιστα στη συνέχεια στην αρχαιολογική σκαπάνη να εντοπίσει και τα υπόλοιπα.

Αυτή τη διαφορά εντοπίζει η αρχαιολόγος Μαίρη Παπαγεωργίου όταν σημειώνει με νόημα: «Συγχαρητήρια στους δύο πολίτες της Αταλάντης που υπέδειξαν τη θέση και χωρίς να μετακινήσουν το πρώτο άγαλμα χωρίς δεύτερη σκέψη ειδοποίησαν την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το παρέδωσαν! Η πράξη τους οδήγησε σε αυτή την ανακάλυψη! Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την εντιμότητα! Επιπλέον ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνεργάτες της ανασκαφής!».

Τα μοναδικά ευρήματα ήταν καλά κρυμμένα σ΄ ένα κτήμα πολύ κοντά στον οικισμό της πόλης της Αταλάντης στο ανατολικό της μάλιστα τμήμα.

Εκεί είναι το χωράφι με τις μεγάλες ελιές τις οποίες ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε να βγάλει. Όταν τις έβγαλε δεν βρέθηκε τίποτα.

Λίγες μέρες αργότερα στην προσπάθειά του να φυτέψει άλλα δέντρα ζήτησε από αγρότη στην περιοχή που έχει άροτρο για βαθιές αρόσεις να χαράξει κάποιες βαθιές αυλακιές έτσι ώστε να μπορεί να φυτέψει τα νέα δέντρα. Όταν ο τελευταίος έφθασε στο συγκεκριμένο σημείο κατάλαβε ότι «το υνί χτύπησε πάνω σε κάποια πέτρα». Όταν πρόχειρα απομάκρυνε το χώμα , διαπίστωσε πως είχε εντοπίσει έναν κούρο σε φυσικό μέγεθος. Με τον ιδιοκτήτη του χωραφιού ειδοποιούν τις αρχές οι οποίες όταν έφτασαν εκεί, έμειναν κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. Από τότε ξεκινά να γράφεται η ιστορία η οποία έχει βάθος χιλιάδων χρόνων.

Αρχικά μεταφέρουν το πρώτο εύρημα στην αρχαιολογική υπηρεσία ενώ παράλληλα, για περισσότερο από 20 μέρες κρατούν επτασφράγιστο το μυστικό και συνεχίζουν να σκάβουν. Οι πρώτες δοκιμαστικές τομές σε ένα μικρό τμήμα του χωραφιού φέρνει νέες ανακαλύψεις ενώ μόλις την Παρασκευή η αρχαιολογική σκαπάνη της Μαρίας Παπαγεωργίου εντοπίζει έναν ακόμη κούρο σε φυσικό μέγεθος 95 εκ που σώζεται από το ύψος του λαιμού ως τους μηρούς, απεικονίζει γυμνό νέο με ελαφρά προτεταμένο το αριστερό σκέλος και διατηρείται σε καλή κατάσταση. Η περιοχή φυλάσσεται νύχτα μέρα από την Αρχαιολογική υπηρεσία ενώ ακόμη και οι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι περνούσαν σχεδόν καθημερινά από το σημείο δεν είχαν καταλάβει τη σημασία της ανακάλυψης.

«Πρόκειται για πολύ σημαντικά ευρήματα που βοηθούν να φωτιστεί η ιστορία του τόπου μας» σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Νίκος Λιόλιος που παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του «είμαστε ακόμη στην αρχή των αποκαλύψεων καθώς οι ανασκαφές θα συνεχιστούν τόσο στο συγκεκριμένοι αγροτεμάχιο αλλά και ευρύτερα στην περιοχή και είναι ζωντανή η ελπίδα να αποκαλυφθούν και νέα ευρήματα», δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο τη σιγή ασυρμάτου που επικρατεί από τα πρόσωπα που είναι πρωταγωνιστές στην υπόθεση της αποκάλυψης των αρχαιολογικών θησαυρών.

CDU: Δώδεκα στελέχη φιλοδοξούν να θέσουν υποψηφιότητα για την ηγεσία

Συνολικά 12 στελέχη του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) εξέφρασαν την επιθυμία να θέσουν υποψηφιότητα για να διαδεχτούν τη Μέρκελ, σύμφωνα με πηγές που μίλησαν στο Γαλλικό Πρακτορείο...

Η ηγετική ομάδα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) ξεκίνησε τη διήμερη συνεδρίασή της, εν όψει του συνεδρίου του κόμματος τον Δεκέμβριο στο οποίο θα εκλεγεί ο νέος ηγέτης στη θέση της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.

Έπειτα από 18 χρόνια στην ηγεσία του CDU, η Μέρκελ ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι αποχωρεί, μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα στις εκλογές στην Έσση και τη Βαυαρία.

Σκοπεύει όμως να παραμείνει στην καγκελαρία μέχρι τη λήξη της θητείας της, το 2021.

Συνολικά 12 στελέχη του κόμματος εξέφρασαν την επιθυμία να θέσουν υποψηφιότητα για να διαδεχτούν τη Μέρκελ, σύμφωνα με πηγές που μίλησαν στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Τρία ηγετικά στελέχη έχουν ήδη ανακοινώσει ότι θα είναι υποψήφιοι: ο νυν υπουργός Υγείας Γενς Σπαν, που έχει επικρίνει την πολιτική της Μέρκελ, ο δικηγόρος Φρίντριχ Μερτς, πρώην επικεφαλής των Συντηρητικών τη Μπούντεστανγκ και νυν μέλος πολλών διοικητικών συμβουλίων εταιρειών και η Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, η γενική γραμματέας του CDU και στενή σύμμαχος της Καγκελαρίου.

Στη διήμερη αυτή συνάντηση αναμένεται ότι θα συζητηθούν επίσης τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα –στην Έσση το CDU κατέγραψε τα χειρότερα ποσοστά του από το 1966– και θα προταθούν τρόποι για την ανάκτηση της δημοτικότητας του κόμματος.

Το συνέδριο του κόμματος θα διεξαχθεί στις 6-8 Δεκεμβρίου στο Αμβούργο.

Στο μεσοδιάστημα, το CDU θα οργανώσει μια σειρά τοπικών συναντήσεων για να παρουσιάσουν οι υποψήφιοι ηγέτες του το πρόγραμμά τους. Δεδομένου ότι ο χρόνος που απομένει είναι περιορισμένος, είναι απίθανο να γίνουν τέτοιες συγκεντρώσεις και στα 16 κρατίδια της Γερμανίας.

Το CDU εμφανίζεται διχασμένο σε ό,τι αφορά το θέμα της ηγεσίας. Μια δημοσκόπηση της εταιρείας Emnid για λογαριασμό της εφημερίδας Bild am Sonntag δείχνει ότι το 44% των μελών του κόμματος στηρίζει τον Μερτς ενώ το 39% προτιμά την Κραμπ-Καρενμπάουερ. Ο Σπαν συγκεντρώνει ποσοστό μόνο 9%.

Άποψη: Η πολιτική έχει αυτοκαταργηθεί

Πολιτικές πρακτικές, παγιδευμένες σε μηδενιστικές ιδεολογίες, απορριπτικές ή αδιάφορες για κάθε «νόημα» της ύπαρξης, είναι αδύνατο (λογικά και στην πράξη) να υπηρετήσουν τη δημοκρατία...

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Πολιτικές πρακτικές, παγιδευμένες σε μηδενιστικές ιδεολογίες, απορριπτικές ή αδιάφορες για κάθε «νόημα» της ύπαρξης, είναι αδύνατο (λογικά και στην πράξη) να υπηρετήσουν τη δημοκρατία. Δημοκρατία θα πει: το κράτος (η εξουσία) να ασκείται από τον δήμο, από όλους τους πολίτες ή (με συμβιβαστική κατ’ ανάγκην παραχώρηση) από εντεταλμένους και ελεγχόμενους εκπροσώπους των πολιτών.

Ομως, για να αποφασίσει ένας πολίτης τι είναι καλό και συμφέρον για όλους, προϋποτίθεται η ετοιμότητά του να αρνηθεί τις ορμέμφυτες, ενστικτώδεις, εγωκεντρικές του προτεραιότητες. Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δυσκατόρθωτο – βεβαιώνει τη διαπίστωση η κοινή μας πείρα: Ποιο κίνητρο μπορεί να έχει ο άνθρωπος για να αρνηθεί τις απαιτήσεις των ενστίκτων του; Ή πρέπει να διαθέτει θαυμαστή καλλιέργεια, δηλαδή εμπειρία της ζωτικής χαράς που χαρίζει η αυθυπέρβαση, ή να είναι τόσο ντοπαρισμένος από ιδεολογικές ψευδαισθήσεις, ώστε να ταυτίζει την υποταγή του στην ιδεολογική προστακτική με τη ναρκισσιστική του θωράκιση. Ο ντοπαρισμένος γίνεται ικανός και να στηθεί απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα τραγουδώντας, σίγουρος για την απόλυτη καταξίωση του εγώ του.

Σήμερα ο μηδενισμός και το γνήσιο τέκνο του, ο αμοραλισμός, θριαμβευτικά κυριαρχούν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι μεγάλες «αναμορφωτικές» ιδεολογίες που γέννησε η ψευδαισθητική μέθη του «Διαφωτισμού» (φασισμός, ναζισμός, μαρξισμός, ελευθερία των αγορών, δηλαδή ολοκληρωτισμός της κερδοσκοπίας) κάρπισαν τέτοια και τόση εφιαλτική απανθρωπία, που καθιστά επώδυνη ή αποκρουστική την ενασχόληση μαζί τους κάθε νουνεχούς ανθρώπου. Ευτυχώς, η παταγώδης κατάρρευση κάθε μιας από αυτές τις ιδεολογίες μοιάζει να έχει νομοτελειακό χαρακτήρα: Κατέρρευσε γελοιωδώς ο φασισμός, μέσα στη φρίκη ο ναζισμός, αιφνιδιαστικά σχεδόν αλλά και αυτονόητα ο μαρξισμός. Περιμένουμε τώρα, ποια καινούργια αβλεψία ή αυθαίρετη εκτίμηση των Lehman Brothers ή της Goldman Sachs ή ανάλογων μεταστατικών αποστημάτων θα προκαλέσει την κατάρρευση του «διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος». Είναι θέμα χρόνου.

Σίγουρα, η ασύδοτη αυθαιρεσία των «αγορών» μοιάζει το χυδαιότερο αποκύημα του ατομοκεντρισμού, που ο «Διαφωτισμός» τον εξύψωσε σε ανθρωπολογική σκοποθεσία. Ομως δεν θεσμοποίησε τον ατομοκεντρισμό πρώτος ο «Διαφωτισμός», τον θεσμοποίησε η θρησκειοποίηση του εκκλησιαστικού γεγονότος: ο νομικισμός στην υπηρεσία της «ατομικής σωτηρίας» – δηλαδή ο Ρωμαιοκαθολικισμός, ο Προτεσταντισμός, στα «καθ’ ημάς» ο Ορθοδοξισμός. Το πέρασμα από τον θρησκευτικό στον ευδαιμονιστικό ατομοκεντρισμό ήταν νομοτελειακή εξέλιξη, «φυσιολογική». Αναμένουμε λοιπόν να δούμε πού θα καταλήξει το κορυφαίο (μάλλον) της εξέλιξης στάδιο: Να παραδοθεί και η πολιτική διαχείριση της ζωής μας στις ΜΗΚΥΟ: σε ιδιώτες κερδοσκόπους.

Στην έσχατης παρακμής ελλαδική κοινωνία όλα αυτά είναι εξόφθαλμα, κατάφωρα, δεν δυσκολεύεται κανείς να τα διακρίνει. Εδώ, στα δικά μας χώματα, το κόμμα της «ριζοσπαστικής» Αριστεράς, δηλαδή οι αδιάλλακτοι αντίπαλοι της ασυδοσίας των «αγορών», μεταμορφώθηκαν, μέσα σε μια νύχτα, σε λακέδες γλοιωδέστατους των «αντιπάλων» τους, «χωρίς αιδώ ή λύπην». Δεν δυσκολεύεται κανείς να διακρίνει ώς και τη φυσιογνωμική αλλοίωση που υπέστησαν (μετά την εξευτελιστική τους εξώνηση) «μπροστάρηδες» όπως ο Νίκος Παππάς, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιώργος Σταθάκης – ενδεικτικά.

Είχαν, βέβαια, προηγηθεί οι επιχειρηματικές «μπίζνες» της μαρξιστικής ορθοδοξίας του Περισσού στην αρένα διαπάλης των μεγαλοκεφαλαιούχων – φαεινές ενδείξεις της ικανότητας του καπιταλισμού να καταπίνει τους αντιπάλους του, χωρίς να τους στερεί το παιχνιδάκι τους: την «αριστερή» τους ετικέτα και κομπορρημοσύνη. Ξεγυμνώθηκε κωμικά το κοινό θεμέλιο «Δεξιάς» και «Αριστεράς»: ο Ιστορικός Υλισμός. Κόμμα κοινωνιοκεντρικό, ρεαλιστικά «Λαϊκό», δεν υπάρχει (ίσως ούτε υπήρξε ποτέ) στο φαιδρό μεταπρατικό πολιτικό μας τοπίο. Διασώζεται ακόμα ο χαρακτηρισμός του «συντηρητικού», κενός από νόημα, αφού δεν διευκρινίζει τι το άξιο συντήρησης συντηρούν οι συντηρητικοί.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τη λέξη «αξίες»: κανένας δεν ξέρει να πει με ποια κριτήρια αξιολογούνται οι «αξίες» και ποια εξουσία ή πειθώ μπορεί να τις επιβάλει. Πιθανόν οι λέξεις «δεξιός» και «αριστερός» να διατηρούν κάποιον απόηχο πραγματικότητας, αλλά μόνο με τις σημασίες του «επιδέξιου» και του «ατζαμή», αναθεωρημένες: «επιδέξιος» ο αριστερός, «ατζαμής» πάντοτε και αδέξιος ο δεξιός. Ολοι, π.χ., οι υπουργοί Παιδείας της «Δεξιάς» πιθήκισαν πάντοτε επιμελέστατα τις «προοδευτικές» παρλαπίπες της μηδενιστικής «Αριστεράς» για να οδηγηθούμε στη σημερινή τραγωδία, που είναι το ελλαδικό σχολειό, και στον εφιάλτη, που είναι το ελλαδικό πανεπιστήμιο.

Με την απείρου ευτέλειας διένεξη Κοτζιά - Καμμένου και την εγκληματική ασυνειδησία Γαβρόγλου (οι «σάκες» των μαθητών να μένουν στο σχολειό, σύμβολο α-νόητης αγγαρείας, όχι χαράς που είναι η μάθηση – τα πανεπιστήμια «άσυλο» και άντρο του υπόκοσμου) το ελλαδικό πολιτικό σύστημα μοιάζει να έφτασε στην ολοκλήρωση της αυτοκατάργησής του. Βέβαια, «το κακό τέλος δεν έχει» και «η λογική του πάτου είναι ο απόπατος» – δεν ξέρουμε τι ακόμα μας περιμένει. Για την αντιπολίτευση είναι «λαχείο» ο έσχατος αυτοεξευτελισμός της «ριζοσπαστικής» Αριστεράς, όμως αντιπρόταση μεταρρυθμιστική, ικανή να γεννήσει άλλη προοπτική για τη χώρα, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν διαθέτει. Μετά βίας θα επαρκούσε η Ν.Δ. για μερεμέτια και «βελτιώσεις», αλλά για τομές ανακαίνισης και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις ούτε προετοιμασία έχει, ούτε τον προβληματισμό, ούτε καν τις λέξεις κατανοεί.

Ομως, εφτά μήνες ώς τις εκλογές είναι χρόνος υπερεπαρκής για ανατροπές.

______________________________

(*) Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

πηγή: yannaras.gr

Ιερώνυμος για θρησκευτική ουδετερότητα: «Δεν ξέρω τι εννοεί ο πρωθυπουργός» (vid)

Kαυστικός προς την κυβέρνηση για τη διαχείριση του ζητήματος της συνταγματικής αναθεώρησης παρουσιαστηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μετα την ολοκληρωση των εργασιών της ΔΙΣ, δηλώνοντας  πως αν πίσω από την «θρησκευτική ουδετερότητα» της Πολιτείας κρύβεται το γαλλικό μοντέλο δεν συμφωνεί.

Στο ζήτημα της "θρησκευτικής ουδετερότητας" αναφέρθηκε σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, μετά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, για το οποίο επεσήμανε ότι «ο πρωθυπουργός θα μας πει τι εννοεί, αλλά όταν λέμε θρησκευτικά ουδέτερο... είναι ένα κράτος, η Γερμανία. Θα ήθελα να ζήσω στη Γερμανία και να είμαι θρησκευτικά ουδέτερος. Είναι ουδέτερο το κράτος, βοηθάει την Εκκλησία, συνεργάζεται με την Εκκλησία άριστα. Θρησκευτικά ουδέτερη είναι η Γαλλία, αλλά είναι εχθρικές οι σχέσεις, δεν έχουν καμία σχέση κ.λπ. Δεν θα μου άρεσε... Το Βέλγιο, οι Βρυξέλλες, θρησκευτικά ουδέτερα, αλλά όλους τους μισθούς των θρησκευτικών λειτουργών τους πληρώνει το κράτος. Επομένως, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πρώτα τι εννοούμε ουδέτερο. Πιστεύω ότι θα δοθεί η δυνατότητα, θα συνεργαστώ, θα δουλέψουμε και αύριο».

Σε ερώτηση αν έχει σκοπό να ζητήσει από την κυβέρνηση διευκρινήσεις για το τι εννοεί θρησκευτική ουδετερότητα, απάντησε ότι «δεν έχουμε καταλήξει ακόμα, αλλά μας απασχολεί το θέμα».

Εξάλλου, μίλησε και για το θέμα Κων. Κατσίφα στην Αλβανία και τη σορό του που δεν έχει δοθεί, και είπε ότι «ο Κατσίφας ήταν Έλληνας στη Βόρεια Ήπειρο και τον θαυμάζουμε γι' αυτό που έγινε, αλλά καλύτερα θα μας τα έλεγε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο οποίος ξέρει καλύτερα».

Όταν του ζητήθηκε να απαντήσει σε σχόλιο ότι σε παλιά δελτία Τύπου της Ιεραρχίας, αλλά και της ΔΙΣ μια από τις κόκκινες γραμμές της Εκκλησίας ήταν ότι κράτος και Εκκλησία αφορά το έθνος, το ελληνικό, και δεν μπορεί να ξεχωρίσει αυτό, ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας υπογράμμισε: «Για να το καταλάβετε καλύτερα, πρέπει να σκεφτούμε ότι εκτός Ελλάδος είναι άλλη μια Ελλάδα, άλλα τόσα εκατομμύρια. Αυτούς τους ανθρώπους τους απεμπολούμε; Τους διώχνουμε; Δεν είναι Έλληνες; Βλέπω ότι τώρα θέλουμε και την ψήφο τους. Είναι πράγμα που πρέπει να το κουβεντιάσουμε. Έχουμε συνηθίσει εδώ στην Ελλάδα, με μια πρόχειρη σκέψη, με πρόχειρα πράγματα, να θέλουμε να καθιερωθούν. Εμάς πρέπει να μας απασχολεί περισσότερο -όλους, και την Πολιτεία και την Εκκλησία-, η Ελλάδα ως έθνος, όχι ο Ελλαδισμός, αλλά ο Ελληνισμός. Και αυτό το ξεχνάμε. Επομένως, είναι μια ευκαιρία όλα αυτά, και η ανανέωση του Συντάγματος και οι μεταξύ μας διαφορές να γίνουν αφορμές ώστε να αποφασίσουμε πράγματα που θα ωφελήσουν τον λαό μας. Είτε λέγεται Εκκλησία είτε λέγεται Πολιτεία».

Η Μαρίν Λεπέν προηγείται για 1η φορά του Εμανουέλ Μακρόν

Χαμόγελα στο στρατόπεδο της Μαρίν Λεπέν, αφού για πρώτη φορά προηγείται του Εμανουέλ Μακρόν στην πρόθεση ψήφου. Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα του «Εθνικού Συναγερμού» επιλέγει το 21% των ερωτηθέντων, ενώ το κεντρώο «Η Δημοκρατία Μπροστά» ψηφίζει το 19% των πολιτών...

Για πρώτη φορά το ακροδεξιό κόμμα του Εθνικού Συναγερμού (RN), της Μαρίν Λεπέν, στη Γαλλία προηγείται του LREM, του κόμματος προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, στην πρόθεση ψήφου σε δημοσκόπηση που διεξήχθη ενόψει των ευρωεκλογών της 19ης Μαΐου 2019. Τα ακροδεξιά κόμματα συνολικά έχουν προβάδισμα πέντε ποσοστιαίων μονάδων.

Δημοσκόπηση του Ifop που δημοσιεύεται σήμερα δείχνει το κεντρώο "Η Δημοκρατία Μπροστά" (LREM) να λαμβάνει το 19% της πρόθεσης ψήφου από 20% στα τέλη Αυγούστου, ενώ το ακροδεξιό κόμμα Εθνικός Συναγερμός (RN), πρώην Εθνικό Μέτωπο, της Μαρίν Λεπέν λαμβάνει 21% από 17% που είχε πρωτύτερα.

Μαζί με το 7% που λαμβάνει το ευρωσκεπτικιστικό δεξιό κόμμα του Νικολά Ντιπόν-Ενιάν και 1% για καθένα από τα κόμματα "Frexit"--υποστηρίζουν την έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ-- υπό τον πρώην σύντροφο της Λεπέν, τον Φλοριάν Φιλιπό, και τον Φρανσουά Ασελινό, τα κόμματα της άκρας δεξιάς λαμβάνουν ποσοστό 30% της πρόθεσης ψήφου, από 25% που είχαν στα τέλη Αυγούστου.

Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.000 ερωτηθέντων στις 30 και 31 Οκτωβρίου, των οποίων ζητήθηκε η πρόθεση ψήφου στην περίπτωση που οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επρόκειτο να διεξαχθούν την προσεχή Κυριακή.

Το συντηρητικό κόμμα "Οι Ρεπουμπλικάνοι" (LR) υπό τον Λοράν Βοκιέ υποχώρησε κατά δύο εκατοστιαίες μονάδες στο 13%, ενώ το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς "Ανυπότακτη Γαλλία" υπό τον Ζαν-Λικ Μελανσόν υποχώρησε από 14% στο 11%. Η πτώση αυτή καταγράφεται μετά τις έντονες επικρίσεις σε βάρος του Μελανσόν, όταν αυτός προπηλάκισε αστυνομικούς κατά τη διάρκεια εφόδου στα γραφεία του κόμματος η οποία έγινε στο πλαίσιο έρευνας κατά της διαφθοράς.

Σε δημοσκόπηση της Odoxa-Dentsu που δημοσιεύτηκε στα μέσα Σεπτεμβρίου, τα κόμματα του Μακρόν και της Λεπέν συγκέντρωναν περίπου 21% το καθένα, το συντηρητικό LR ήταν στην τρίτη θέση με 14% και η "Ανυπότακτη Γαλλία" του Μελανσόν τέταρτη, με 12,5%.

Δημοσκόπηση του Ifop τον Μάιο έδειχνε το LREM να αναδεικνύεται νικητής των ευρωεκλογών με 27% και να προηγείται μακράν της άκρας δεξιάς που λάμβανε 17%, αλλά και του ίδιου του Μακρόν που είχε λάβει 24% στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία τον Απρίλιο του 2017.

Οι ευρωεκλογές εξελίσσονται σε μεγάλη μάχη μεταξύ των κεντρώων, των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων όπως το LREM του Μακρόν και των ακροδεξιών σχηματισμών που θέλουν να σταματήσουν τη μετανάστευση και την παγκοσμιοποίηση.

Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθορίζουν ποιος θα ηγείται των μεγάλων θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της δημόσιας διοίκησης της ένωσης, και επίσης είναι σημαντικός δείκτης συναισθήματος για τα 500 εκατομμύρια των πολιτών της ΕΕ.

Δημοσκόπηση της YouGov που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα έδειξε τη δημοτικότητα του Μακρόν να υποχωρεί στο χαμηλότερο επίπεδό της μετά την εκλογή του το 2017, ενώ μόλις το 21% των ερωτηθέντων δήλωσε ικανοποιημένο από την πολιτική του. Η φήμη του Μακρόν έχει πληγεί μετά την ξαφνική αποχώρηση δύο σημαντικών υπουργών του και ένα σκάνδαλο που ξέσπασε το καλοκαίρι σε σχέση με έναν σωματοφύλακά του. Η σταθερά υψηλή ανεργία, οι μεγάλοι φόροι και οι αυξανόμενες τιμές στα καύσιμα ενισχύουν τη γενική αίσθηση δυσαρέσκειας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τα «γεράκια» της Ε.Ε. ζητούν πιο σκληρά μέτρα για τις χώρες που θα δανείζονται από τον ESM

Οι 10 υπουργοί Οικονομικών της "Χανσεατικής Ένωσης" ζητούν, μεταξύ άλλων, ο ΕΜΣ πριν αποφασίσει να χορηγήσει ένα δάνειο σε μια χώρα της ΕΕ, να εξετάζει την ικανότητά της στο μέλλον να το αποπληρώσει...

Η δανειοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM ) σε χώρες που έχουν ανάγκη ευρώ, θα πρέπει να συνδεθεί με αυστηρότερα κριτήρια στο μέλλον απ' ό τι στο παρελθόν. Αυτό ζητούν 10 κράτη της Βόρειας και Ανατολικής Ευρώπης που έχουν συγκροτήσει τη λεγόμενη Χανσεατική Ένωση, με έγγραφο που συνυπογράφουν οι υπουργοί των Οικονομικών, για τη μεταρρύθμιση του ESM, ενόψει της σημερινής συνεδρίασης του Eurogroup στις Βρυξέλλες, γράφει η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Οι δέκα χώρες της Χανσεατικής Ένωσης που ιδρύθηκε τον περασμένο Μάρτιο είναι η Ολλανδία, η Ιρλανδία, η Φινλανδία, η Σλοβακία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Δανία, η Σουηδία και η Τσεχική Δημοκρατία.

«Οι 10 υπουργοί Οικονομικών ζητούν, μεταξύ άλλων, ο ΕΜΣ πριν αποφασίσει να χορηγήσει ένα δάνειο σε μια χώρα της ΕΕ, να εξετάζει την ικανότητά της στο μέλλον να το αποπληρώσει. Αυτή η επανεξέταση θα πρέπει μάλιστα να επαναλαμβάνεται πριν από κάθε αποδέσμευση μεμονωμένων δόσεων του δανείου κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Η απαίτηση αυτή απορρέει από την αρχή ότι η πίστωση μπορεί να χορηγηθεί μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις» γράφει η γερμανική εφημερίδα.

Οι 10 αυτές χώρες τονίζουν μάλιστα ότι η ανάλυση του ΕΜΣ θα πρέπει να διεξάγεται ανεξάρτητα από την κρίση άλλων θεσμικών οργάνων, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τονίζει η FAZ.

«Τα "γεράκια" του ευρώ επιθυμούν μεγαλύτερο ρόλο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας για περικοπές και μεταρρυθμίσεις» γράφει και η ιστοσελίδα Euractiv, αναφέροντας ότι έχει στην κατοχή του το σχετικό έγγραφο που υπογράφουν οι 10 υπουργοί Οικονομικών της Χανσεατικής Ένωσης. Σύμφωνα με το Euractiv, στο έγγραφο των «10» τονίζεται οτι αν μια χώρα ζητήσει οικονομική βοήθεια, θα πρέπει να της επιβληθούν «αυστηροί όροι».

Προκειμένου μάλιστα να εκτιμηθεί η ικανότητα αποπληρωμής των κρατών-μελών, οι «10» ζητούν επίσης «πλήρη πρόσβαση» στις πληροφορίες σχετικά με την οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση σε κανονικές περιόδους. Οι χώρες έχουν την ευθύνη να συμμορφωθούν με τις ευρωπαϊκές συμφωνίες για τα δημοσιονομικά ελλείμματα και τα εθνικά χρέη, δήλωσε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Βόπκε Χούστρα στην ιστοσελίδα Euractiv.

Η Χανσεατική Ένωση επιδιώκει μάλιστα να επαναβεβαιώσει την αρχή της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στον ΕΜΣ πριν από την παροχή βοήθειας σε μια οικονομία της οποίας το χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Ανώτερος υπάλληλος του ισπανικού υπουργείου Οικονομίας δήλωσε στο Euractiv ότι το ζήτημα είναι μια χώρα να εχει πρόσβαση στην προληπτική χρηματοδότηση χωρίς να «στιγματίζεται» στα μάτια των επενδυτών.

Οι αυστηρότεροι όροι και οι μεγαλύτερες εξουσίες για επιβολή περικοπών δαπανών ή μεταρρυθμίσεων στις εθνικές οικονομίες θα έπλητταν επίσης χώρες που θα μπορούσαν να λάβουν προληπτική οικονομική βοήθεια.

Επί του παρόντος, τα κράτη-μέλη που επιδιώκουν αυτό το είδος βοήθειας με μια «θεμελιωδώς υγιή» οικονομική κατάσταση, δεν χρειάζεται να υπογράψουν ένα πρόγραμμα προσαρμογής, εφόσον το χρέος τους είναι βιώσιμο, τηρούν τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ και οι τράπεζες τους ειναι υγιείς, γράφει το Euractiv.

Η Ελλάδα εξαιρείται προσωρινά από το εμπάργκο των ΗΠΑ κατά του Ιράν

Προσωρινές εξαιρέσεις σε οκτώ χώρες που θα μπορούν να συνεχίσουν να αγοράζουν πετρέλαιο από το Ιράν ανακοίνωσαν σήμερα οι ΗΠΑ. Μέσα σε αυτές τις χώρες είναι και η Ελλάδα....

Οι ΗΠΑ επαναφέρουν σε ισχύ από σήμερα πετρελαϊκές και οικονομικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν.

Ωστόσο, όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο προσωρινές εξαιρέσεις για το ιρανικό πετρέλαιο χορηγούνται στην Κίνα, την Ινδία, την Νότια Κορέα, την Τουρκία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Ιαπωνία και την Ταϊβάν.

Ο Μάικ Πομπέο δήλωσε ότι περισσότερες από 20 χώρες έχουν ήδη διακόψει τις εισαγωγές πετρελαίου από το Ιράν, μειώνοντας τις ιρανικές εξαγωγές κατά 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου χαιρέτισε σήμερα ως «ιστορική ημέρα» την επιβολή από τις ΗΠΑ νέων κυρώσεων σε βάρος του Ιράν, «των σκληρότερων», σύμφωνα με τον ίδιο, από την έναρξη των προσπαθειών για τον περιορισμό της δράσης της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Την ίδια ώρα η Ελβετία διεξάγει συνομιλίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν σχετικά με τη δημιουργία ενός διαύλου ανθρωπιστικών πληρωμών προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχιση της ροής τροφίμων και φαρμάκων στην Ισλαμική Δημοκρατία ανέφερε η κυβέρνηση.

«Η Ελβετία έχει δεσμευθεί να διασφαλίσει τα ελβετικά οικονομικά συμφέροντα και παρακολουθεί από κοντά την εξέλιξη της κατάστασης. Οι αρχές βρίσκονται σε άμεση επαφή με τις αρμόδιες αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών, της ΕΕ και του Ιράν», ανέφερε η κρατική γραμματεία Οικονομικών Υποθέσεων (SECO) σε δήλωση που απεστάλη σήμερα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

«Ιδιαίτερα στον ανθρωπιστικό τομέα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να διασφαλίσει πως θα μπορέσει να συνεχιστεί η προμήθεια τροφίμων και φαρμακευτικών προϊόντων από την Ελβετία», ανέφερε, σημειώνοντας πως βρίσκεται σε επαφή με τις αρχές των ΗΠΑ, το Ιράν και ελβετικές επιχειρήσεις, τις οποίες δεν κατονόμασε, για την ανάπτυξη ενός διαύλου ανθρωπιστικών πληρωμών. Εκπρόσωπος της SECO αρνήθηκε να πει περισσότερα για το σχέδιο.

H επιβολή της επικρατούσας θρησκείας

Το ότι το προοίμιο του Συντάγματός μας εισάγεται «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» είναι σύμβολο της θρησκευτικής κυριαρχίας της Ορθοδοξίας. Κρατώντας το, αναγνωρίζουμε αυτή την κυριαρχία και τις πραγματικές συνέπειές της στις ζωές μας...

του Δημήτρη Χριστόπουλου*

Το ελληνικό κράτος θρησκεύεται. Για να εδραιωθεί η θρησκευτική ελευθερία σε ένα τέτοιο κράτος, δεν είναι (απλώς) το Σύνταγμα που πρέπει να αλλάξει. Είναι οι απτές παραστάσεις που καθορίζουν την καθημερινότητα στις ζωές μας. Κάποιες από αυτές αναπαράγονται παρά το Σύνταγμα, κάποιες αδιάφορα προς αυτό, και κάποιες –λίγες– εκπορεύονται από αυτό. Για τις τελευταίες, και μόνο, χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση.

Ορθώς η πολιτειακή θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος έχει ονομαστεί (από τον καθηγητή Δ. Δημούλη) καθεστώς πολλαπλά επιβαλλόμενης θρησκείας. Αυτό σημαίνει ότι η θρησκευτική ελευθερία συνυπάρχει με ένα καθεστώς που θέτει την Ορθοδοξία σε δεσπόζουσα θέση στις ζωές των ανθρώπων. Ο κοινωνικός καταναγκασμός της βάπτισης και των θρησκευτικών όρκων, ο κατηχητικός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών, το πλήθος των θρησκευτικών εικόνων σε δημόσιους χώρους, οι αγιασμοί, η προνομιακή μεταχείριση των ορθοδόξων χώρων λατρείας έναντι εκείνων άλλων θρησκειών, είναι μερικά μόνο από τα στιγμιότυπα αυτής της πολλαπλής επιβολής.

Απ’ όλα αυτά, μόνο η αλλαγή του κατηχητικού χαρακτήρα των Θρησκευτικών μάλλον προϋποθέτει αναθεώρηση του Συντάγματος, κι αυτό εξαιτίας της σκοταδιστικής νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αν το ΣτΕ είχε αποφανθεί κανονικά (στοιχειωδώς φιλελεύθερα), ούτε γι’ αυτό θα χρειαζόταν αναθεώρηση του Συντάγματος.

Τα Συντάγματα είναι εγγυήσεις ελευθερίας και σύμβολα ενότητας. Το ότι το Σύνταγμά μας προβλέπει μια «επικρατούσα θρησκεία» είναι σύμβολο ταυτότητας της χώρας. Δεν είναι εμπειρική διαπίστωση. Αν το διατηρήσουμε, σημαίνει ότι το αναγνωρίζουμε ως τέτοιο σύμβολο. Ειδική προσθήκη περί «ουδετερότητας του κράτους» στο ίδιο άρθρο, παρέλκει καθώς το άρθρο 13 ούτως ή άλλως συνομολογεί ότι «η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη». Ας αποφασίσουμε τι θέλουμε! Και «επικρατούσα θρησκεία» και «ουδετερότητα» είναι απλώς α-νόητο...

Το ότι το προοίμιο του Συντάγματός μας εισάγεται «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» είναι σύμβολο της θρησκευτικής κυριαρχίας της Ορθοδοξίας. Κρατώντας το, αναγνωρίζουμε αυτή την κυριαρχία και τις πραγματικές συνέπειές της στις ζωές μας. Το θέλουμε;

Θα πει κανείς: «Μα, η Ιστορία;». Φυσικά, το ελληνικό έθνος έχει ιστορικά αδιάλυτους δεσμούς με την Ορθοδοξία, επομένως το ελληνικό κράτος έχει, με τη σειρά του, χτίσει αντίστοιχους δεσμούς με την Εκκλησία. Πιο πεζούς και αγοραίους είναι αλήθεια, αλλά σε τελευταία ανάλυση ιστορικά κατανοητούς. Η ιστορική παράδοση, ωστόσο, δεν είναι ένα δεμάτι ξύλα. Δεν μεταφέρεται ως έχει. Υπάρχει, αλλά διαρκώς μορφοποιείται και ερμηνεύεται. Αν το 1824 και μετά είχαν πρυτανεύσει οι απόψεις του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και ο Αδαμάντιος Κοραής, τέτοιο προοίμιο δεν θα είχαμε. Ας αποφασίσουμε τι θέλουμε σήμερα! Το αν ο ελληνικός λαός θέλει οι δεσμοί έθνους και θρησκείας να μετουσιώνονται σε δεσμούς κράτους και Εκκλησίας –αν π.χ. θέλει οι κληρικοί να είναι δημόσιοι υπάλληλοι– είναι ένα πολιτικό ερώτημα, η απάντηση του οποίου δεν πηγάζει ούτε μπορεί να θεμελιώνεται στην Ιστορία αλλά στη κυρίαρχη βούληση μιας κοινότητας.

Αν όμως ο εκάστοτε «Αμβρόσιος» επιθυμεί να σπέρνει το μίσος στο ποίμνιό του, επειδή έτσι αντιλαμβάνεται το καθήκον του, τότε το πράγμα αλλάζει. Το ζήτημα δεν είναι απλώς πολιτικό. Γίνεται νομικά κολάσιμο και οικονομικά σκανδαλώδες, διότι επιπλέον το κάνει ως δημόσιος λειτουργός. Αν, τέλος, κάποιος δεν επιθυμεί να υφίσταται διακρίσεις επειδή δεν θρησκεύεται όπως θέλει ο θεολόγος του σχολείου ή ο παπάς της ενορίας του, τότε πάλι το ζήτημα δεν είναι τι λέει η πλειοψηφία, αλλά πώς έκαστος εξ ημών αντιλαμβάνεται την ελευθερία του.

Εν κατακλείδι, τα επίπεδα παρέμβασης είναι πολλαπλά: πολιτικό, δικαστικό, νομοθετικό και το συνταγματικό. Κανένα δεν προσφέρεται για υπεκφυγές. Ενα είναι όμως βέβαιο: αν προσποιηθούμε ότι εναποθέτουμε τα πάντα στο Σύνταγμα και τελικά καταλήξουμε να τα «στριμώξουμε» όλα εκεί, δεν παρέχουμε καλές υπηρεσίες. Ούτε στο Σύνταγμα ούτε στη θρησκευτική ελευθερία.

* Ο κ. Δημήτρης Χριστόπουλος είναι καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

πηγή: kathimerini.gr

Τράπεζες: Πώς θα μείωσουν κατά 50 δισ. τα κόκκινα δάνεια την τριετία 2019-2021

Η μείωση των κόκκινων δανείων κατά 50 δισ., την τριετία 2019-2021, θα επιτευχθεί κατά 50% περίπου με πωλήσεις και τιτλοποιήσεις δανείων, κατά 25% περίπου με ρυθμίσεις δανείων, κατά 20% μέσω πλειστηριασμών και κατά 10% μέσω διαγραφών...

Το μήνυμα ότι οι τράπεζες είναι αποφασισμένες να ολοκληρώσουν με επιτυχία την προσπάθεια της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με τα πρώτα αποτελέσματα να είναι ήδη ορατά, έδωσαν επιτελικά στελέχη τραπεζών, μιλώντας στο συνέδριο ακινήτων της Prodexpo.

Την τριετία 2019-2021 σύμφωνα και με τις επικαιροποιημένες δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει οι τράπεζες στις αρμόδιες ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές, τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα θα μειωθούν κατά 50 δισ. ευρώ και θα υποχωρήσουν στα 35 δισ. ευρώ τόνισε ο γενικός διευθυντής διαχείρισης προβληματικών δανείων λιανικής τραπεζικής της Eurobank Τάσος Πανούσης, επισημαίνοντας ότι ήδη η προσπάθεια έχει επιφέρει πολύ σημαντικά αποτελέσματα αν λάβει κανείς υπόψη του το γεγονός ότι τον Μάρτιο του 2016 τα κόκκινα είχαν ανέλθει σε 107 δισ. ευρώ.

Η μείωση αυτή ανέφερε ο Τάσος Πανούσης θα επιτευχθεί κατά 50% περίπου με πωλήσεις και τιτλοποιήσεις δανείων, κατά 25% περίπου με ρυθμίσεις δανείων, κατά 20% μέσω πλειστηριασμών και κατά 10% μέσω διαγραφών. Ειδικότερα, για τους πλειστηριασμούς ο κ. Πανούσης εκτίμησε ότι έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα και σύμφωνα με εκτιμήσεις το 2018 θα κλείσει με 16.000 πλειστηριασμούς, από 8.000 μέχρι σήμερα. Για το 2019 αναμένεται οι πλειστηριασμοί να ξεπεράσουν τις 30.000.

Ο ανώτερος γενικός διευθυντής της Τράπεζας Πειραιώς Γιώργος Γεωργακόπουλος έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι αποτελέσματα γενναίων ρυθμίσεων που έχουν γίνει τα τελευταία τρίμηνα θα φανούν σε ένα περίπου χρόνο από σήμερα. «Η Τράπεζα Πειραιώς προχώρησε τα τελευταία τρίμηνα σε ρυθμίσεις δανείων 8 δισ. ευρώ με κόστος 1,3 δισ. ευρώ, τα θετικά αυτά αποτελέσματα θα φανούν σε ένα περίπου χρόνο στην εικόνα της τράπεζας», είπε χαρακτηριστικά. Επισήμανε ότι το αποτέλεσμα των προσπαθειών στο τομέα της μείωσης των κόκκινων δανείων είναι εντυπωσιακό για την Τράπεζα Πειραιώς καθώς έχουν υπερκαλυφθεί οι στόχοι, αλλά και γενικότερα για το τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες έχουν πλέον οργανώσει τις δομές τους στο ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ ταυτόχρονα το θεσμικό πλαίσιο όπως διαμορφώθηκε ειδικά στο τομέα της αναγκαστικής εκτέλεσης αλλά και των ρυθμίσεων, συνέβαλε στην μείωση τους.

Τα επιτελικά στελέχη έδωσαν έμφαση επίσης στις πωλήσεις δανείων αλλά και στις τιτλοποιήσεις, επισημαίνοντας ότι στο συγκεκριμένο τομέα στο μέλλον θα υπάρξουν εξελίξεις, με ό,τι θετικό συνεπάγεται αυτό στην προσπάθεια να κερδηθεί η μάχη των κόκκινων δανείων.