Συγκέντρωση διαμαρτυρίας και πορεία των συνταξιούχων για τα αναδρομικά

Βασικά αιτήματα των συνταξιούχων είναι η μη περικοπή των συντάξεων με αντίστοιχη κατάργηση του νόμου και η επιστροφή όλων των αναδρομικών με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας...


Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας πραγματοποίησαν μέλη της Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδος, με βασικά αιτήματα τη μη περικοπή των συντάξεων με αντίστοιχη κατάργηση του νόμου και την επιστροφή όλων των αναδρομικών με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης στο υπουργείο Εργασίας, αντιπροσωπεία της Συνομοσπονδίας επέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας στο γραφείο της υπουργού Εργασίας Έφης Αχτσιόγλου.

Στη συνέχεια, οι συνταξιούχοι πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας προς τη Βουλή, όπου η αντιπροσωπεία τους επέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας στη γραμματεία του Κοινοβουλίου, προκειμένου να κοινοποιηθούν τα αιτήματά τους στα πολιτικά κόμματα, όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας, Γιάννης Ιορδανίδης.

Όπως ανακοίνωσαν εκπρόσωποι της Συνομοσπονδίας, θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους μέσα στο επόμενο διάστημα και τις ημερομηνίες των νέων κινητοποιήσεων θα τις αποφασίσουν, μετά από γενική συνέλευση.

Παλέρμο: Σύνοδος για το προσφυγικό και τη Λιβύη

Με τη συμμετοχή εκπροσώπων αραβικών χωρών αλλά και ηχηρές απουσίες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ διεξάγεται η μίνι σύνοδος για το προσφυγικό. Στο Παλέρμο της Σικελίας και ο Αλέξης Τσίπρας.

 
Η Ιταλία φιλοξενεί σήμερα στην Σικελία μια μίνι σύνοδο για τη Λιβύη, οι εργασίες της οποίας αναμένεται να ολοκληρωθούν το μεσημέρι. Οι κύριοι στόχοι της συνόδου είναι η πορεία προς τις εκλογές, ο έλεγχος της μετανάστευσης και η ενοποίηση του οικονομικού συστήματος. Παράλληλα συζητείται και ο αφοπλισμός των διαφόρων ένοπλων ομάδων, αλλά και το μεταναστευτικό, από την στιγμή που μέχρι πρόσφατα πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες επιβιβάζονταν σε πλοιάρια και φουσκωτές λέμβους σε λιβυκά λιμάνια, στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ιταλία.

Παρούσες αραβικές χώρες, ηχηρές δυτικές απουσίες


Στην Σικελία παρούσες είναι πολλές αραβικές χώρες, όπως και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Αλλά τα «μεγάλα ονόματα» από την Γαλλία, τη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι απόντα. Δεν ήλθαν στο Παλέρμο ούτε ο πρόεδρος Μακρόν, ούτε η καγκελάριος Μέρκελ, ούτε και ο Ντόναλντ Τραμπ.

Ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης Φαγιέζ Αλ Σαράζ παίρνει μέρος στις εργασίες της συνόδου, αλλά ο στρατάρχης Χαφτάρ, από την Βεγγάζη, έστω και αν ήρθε στην Ιταλία, χθες βράδυ δεν θέλησε να συναντήσει τους υπόλοιπους προσκεκλημένους. Μάλιστα πριν από την έναρξη της διάσκεψης προηγήθηκε συνάντηση του Ιταλού πρωθυπουργό τόσο με τον στρατάρχη Χαφτάρ όσο και με τον Φαγιέζ Αλ Σαράζ.

Και ο Αλέξης Τσίπρας στο Παλέρμο


Σύμφωνα με πολλούς σχολιαστές η μειωμένη συμμετοχή των μεγαλύτερων χωρών μπορεί να είναι και συνέπεια της γραμμής που ακολουθεί η ιταλική κυβέρνηση στην οικονομία, και στο μεταναστευτικό. Την ίδια ώρα η Γαλλία δεν θέλει να χάσει τον ρόλο του «συντονιστή», στις εξελίξεις στην Λιβύη, ενώ η Ρώμη θα ήθελε να επιστρέψει στην περίοδο του στρατηγού Καντάφι, όταν ήταν ο κύριος εμπορικός εταίρος της Τρίπολης.

Στο Παλέρμο βρίσκεται  και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Χθες βράδυ συμμετείχε στο επίσημο δείπνο που παρέθεσε ο επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης, Τζουζέπε Κόντε. Αμέσως μετά είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί του για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, ενόψει και της επόμενης Συνόδου Κορυφής. Οι δυο πρωθυπουργοί αναφέρθηκαν επίσης στο ενεργειακό, στο μεταναστευτικό, αλλά και στην οικονομική συνεργασία Ιταλίας και Ελλάδας.
DW

Χωρισμός, ο συνεπέστερος δυνατός

Αμποτε να δώσει ο Θεός χωρισμό, τον συνεπέστερο δυνατό.


 επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *
 
Η πρωτοβουλία για συνταγματική αναθεώρηση των σχέσεων κράτους και εκκλησίας ξεκινάει με ρητορεύματα προκλητικής άγνοιας. Η εξόφθαλμη, στο συγκεκριμένο θέμα, αγραμματοσύνη των κυβερνώντων (μάλλον και του συνόλου του πολιτικού προσωπικού της χώρας) συνδυάζεται με το πανθομολογούμενα δραματικό επίπεδο καλλιέργειας και ικανοτήτων της συντριπτικής πλειονότητας των επισκόπων. Και ο συνδυασμός καταλήγει νομοτελειακά σε φαύλο κύκλο παρακμιακού αδιεξόδου.

Οι πολιτικοί λένε «εκκλησία» και έχουν στον νου τους τη θεσμική μήτρα του μεσαιωνικού στην Ευρώπη θρησκευτικού ολοκληρωτισμού. Λένε «κράτος» και εννοούν τις νομικές (ορθολογικές) αντιστάσεις κάθε ευρωπαϊκής-εθνικής συλλογικότητας σε αυτόν τον ολοκληρωτισμό. Οι επίσκοποι δεν καταλαβαίνουν «που πατάν και πού πηγαίνουν»: δέχονται να παίξουν σε αυτό το ανιστορικό γήπεδο. Από την «ορκωμοσία» τους κιόλας έχουν αδιαμαρτύρητα δεχθεί να ταυτίζουν στο Σύνταγμα της Ελλάδας την εκκλησία με τη θρησκεία – ναι, να ορίζεται καταστατικά το λαϊκό εκκλησιαστικό σώμα σαν αφηρημένη «επικρατούσα εν Ελλάδι θρησκεία». Οπότε και απαντούν οι άσχετοι επίσκοποι στους ανιστόρητους πολιτικούς με την κοινή, παρακμιακής αβελτηρίας γλώσσα: των «ατομικών δικαιωμάτων», των θεσμικών «ελευθεριών», της κατασφάλισης περιουσιών, της «χρησιμότητας» του κλήρου, των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων του, του πρωταγωνιστικού ρόλου του στις «εθνικές» υποθέσεις.

Ομως, στην ελληνική γλώσσα οι λέξεις είναι, συχνά, αναμμένα κάρβουνα, που κατακαίνε όποιον τις βιάζει για να παίξει τα παιχνίδια του. «Θρησκεία» λοιπόν και «εκκλησία» στα ελληνικά είναι νοήματα αντιθετικά, σημαίνουν πραγματικότητες ασύμβατες, ασυμβίβαστες, η μια αποκλείει την άλλη. Με τη «θρησκεία» δηλώνουμε ατομοκεντρισμό (ατομικές πεποιθήσεις, ατομικές αρετές, ατομική πιστότητα σε δόγματα και σε ηθικές προστατικές), με στόχο τον υπέρτατο ωφελιμισμό: την ατομική «σωτηρία» – να συνεχίσει να υπάρχει το «εγώ» σε γραμμικό χρόνο ατελεύτητο.

Με τη λέξη «εκκλησία» σημαίνουμε το εντελώς αντίθετο: τη μετοχή, τη σχέση, την αυθυπέρβαση και αυτοπροσφορά. Είναι ερωτικό γεγονός η εκκλησία, άθλημα ελευθερίας από την ιδιοτέλεια, είναι η ζωή κοινωνούμενη, η ζωή που γίνεται Γιορτή και πανήγυρις. Να χαρακτηρίζουμε «θρησκεία» την εκκλησία είναι σαν να ονομάζουμε «έρωτα» την πληρωμένη ηδονή, σαν να αποκαλούμε «χρήσιμη διασύνδεση» τη φιλία, σαν να τιτλοφορούμε «δημοκρατία» τον υποχείριο του μάρκετινγκ παρλαμενταρισμό ή μια μαφιόζικη συντεχνία. Κι όμως, διακόσια χρόνια τώρα, οι ελληνώνυμοι απελεύθεροι προσδιορίζουμε στο Σύνταγμά μας την εκκλησία σαν επικρατούσα θρησκεία – μηδενός αντιλέγοντος, επισκόπου ή αρχιεπισκόπου.

Ο Ελληνισμός γνώρισε την εκκλησιαστική γνησιότητα στους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Δηλαδή, σε συνθήκες του συνεπέστερου δυνατού χωρισμού της εκκλησίας από το κράτος. Η γνησιότητα πώς αποδείχνεται, με ποια κριτήρια; Κυρίως με την ανθοφορία της Τέχνης. Η αρχιτεκτονική στην Τουρκοκρατία γεννούσε κοσμήματα, στο «ελεύθερο» κρατίδιο γέννησε και γεννάει τη συμφορά της πολυκατοικίας και τις ετοιματζίδικες «τούρτες» της ναοδομίας.

Σήμερα Τέχνη δεν ανθεί στην Εκκλησία, αναπαράγονται μόνο στερεότυπα, όπως και η πολιτική δεν γεννάει λύσεις προβλημάτων. Τόσο στην Εκκλησία όσο και στο κράτος προτεραιότητα έχει ο ατομοκεντρισμός των εντυπώσεων, ο ψυχολογικός επηρεασμός – οι εντυπώσεις υποκαθιστούν την πραγματικότητα. Βαυκαλιζόμαστε ότι ζούμε με πολίτευμα «δημοκρατικό», ενώ η πραγματικότητα κραυγάζει τον αυταρχισμό και την τυραννική αυθαιρεσία της κομματοκρατίας και του «χρηματοπιστωτικού συστήματος». Συντηρούμε κονσερβαρισμένη τη συνταγή (:πλασματικό κοινοβούλιο, τάχα εκλογές, δήθεν ελευθεροτυπία), όπως συντηρούν και οι επίσκοποι χάντρες και λιλιά, την αυτοκρατορική μίτρα σωστή ψευτιά από χαρτόνι.

Στους αιώνες της Τουρκοκρατίας δεν υπήρχε «κήρυγμα» – σπανιότατο. Σήμερα υπάρχει μόνο και παντού κήρυγμα, όπως μόνο και παντού τηλεόραση και πολιτική. Τότε την «αλήθεια», την κοινωνούμενη εμπειρία και γνώση, τη γεννούσε η πράξη (ο τρόπος του βίου), όχι η «κατανόηση» του ορθού και του πρέποντος, όχι το «αλάθητο» cogito. Η νηστεία μεταμόρφωνε τη λήψη της τροφής σε μετοχή του κοινωνούμενου τρόπου, το αναμμένο σε κάθε σπίτι καντήλι ήταν η δίχως λόγια προσευχή, το ζύμωμα του πρόσφορου, ο αγιασμός, τα κόλλυβα – όλα πράξη, πουθενά ιδεολόγημα. Και το κεντρικό κοινωνικό γεγονός της κοινότητας: ο εκκλησιασμός, καθόλου καθήκον ή εντολή, αλλά μόνο γιορτασμός, άρθρωνε τον χρόνο σε εόρτιους κύκλους, με άξονα τη χαρά της νίκης καταπάνω στον θάνατο.

Σήμερα, στο κράτος και στην Εκκλησία, ο ίδιος θανατερός (της υπανάπτυξης) πνιγμός του ατομοκεντρισμού. Η Εκκλησία «κόκκος σινάπεως» θαμμένος και χαμένος, στο προσκήνιο η συνταγματικά κατεστημένη «επικρατούσα θρησκεία»: Πλημμυρίδα κηρυγματικής προπαγάνδας, προφορικής, έντυπης, ραδιοφωνικής – όλα και παντού κήρυγμα, ιδεολογική λογοδιάρροια. Ο ρεαλισμός της επισκοπικής «πατρότητας» που αχρηστεύει κάθε «παιδαγωγία», ο ρεαλισμός της «συνοδικότητας» που χαρίζει ιστορική σάρκα στην «πατρότητα» και διαφοροποιεί τον επίσκοπο από τον «υψηλόβαθμο αξιωματούχο», είναι νοήματα χαμένα πια μέσα στον κουρνιαχτό της ιδεολογικοποίησης.

Οταν η «πίστη», από κατόρθωμα εμπιστοσύνης αλλοτριωθεί σε ατομοκεντρική «πεποίθηση» και η «σωτηρία» σε εγωτικό κεκτημένο ορθοφροσύνης και ορθοπραξίας, τότε δεν διαφέρει σε τίποτα η «επίσημη» Εκκλησία από το «αυθεντικό» ΚΚΕ – οι περιώνυμοι της «συντηρητικής» ψυχοπάθειας μητροπολίτες στον ίδιο χορό με τον κνίτη.

Αμποτε να δώσει ο Θεός χωρισμό, τον συνεπέστερο δυνατό.
 _____________________________

* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
πηγή: yannaras.gr

Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας (Μια υπενθύμιση προς τους Κυπρίους αδελφούς)

Η Κασσάνδρα, το ξέρω, είναι πολύ αντιπαθής. Όποιος την ακούει όμως γλυτώνει. Υπάρχει ακόμα χρόνος, ίσως λίγος, αλλά υπάρχει για προσοχή και εξισορρόπηση...


του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου *

Πολεμικές ασκήσεις με Αμερικανούς και Ισραηλινούς, καμπάνια υπέρ της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, πάνδημος ενθουσιασμός με την μονομερώς (από τους ίδιους) ανακηρυχθείσα «συμμαχία» με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Συναντήσεις του αρχηγού της Εθνικής Φρουράς με τον αρχηγό του αμερικανικού ΓΕΕΘΑ, παρόντος του Βρετανού Πρέσβη στη Λευκωσία, όχι όμως και του Υπουργού Άμυνας της Κύπρου (!) Επισκέψεις στην Ουάσιγκτον και επαφές με την αμερικανική κυβέρνηση.

Μια αμερικανική κυβέρνηση που, σημειωτέον, εκπροσωπεί τις πιο πολεμοχαρείς, ολοκληρωτικές και εξτρεμιστικές δυνάμεις που παρήγαγε το ανθρώπινο Γένος στην Ιστορία του. Κυριολεκτικά. Έχουν καταργήσει όλο το διεθνές δίκαιο, έχουν αποκηρύξει όλες τις πιο σημαντικές διεθνείς συμφωνίες που υπέγραψαν οι ΗΠΑ, έχουν επαναφέρει ξανά στο προσκήνιο ακόμα και την απειλή πυρηνικού πολέμου, εργάζονται συστηματικά για την καταστροφή του κλίματος και της ζωής στον πλανήτη.

Δένονται λοιπόν οι Κύπριοι (και η Ελλάδα από κοντά) όσο πιο στενά και ποικιλότροπα μπορούν, με αυτές τις δυνάμεις ακριβώς, εγκαταλείπουν τις ιδέες του Μακάριου και του Λυσσαρίδη για αδέσμευτη πολιτική, του Ανδρέα για πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, γυρνάνε την πλάτη τους στο όραμα του Μίκη για ουδετερότητα.

Αγνοούν και τα τύμπανα του πολέμου, ίσως και πυρηνικού ακόμα, που χτυπάνε όλο και πιο δυνατά γύρω-γύρω από το νησί τους.

Σχεδόν κανείς στην Κύπρο δεν φαίνεται να τα ακούει ή, αν τα ακούει, να τους δίνει σημασία, Σχεδόν κανείς δεν μοιάζει να συνυπολογίζει σοβαρά τη διεθνή κατάσταση, ούτε καν την κατάσταση της Ελλάδας. Κάνουν σαν να υπάρχουν δύο και μόνο δύο πράγματα σε όλο το σύμπαν. Τα «πετροδολάρια που έρχονται» από τη μια, να δω αν θα φτάσει τίποτα στο τέλος, η Τουρκία από την άλλη. Όλος ο υπόλοιπος κόσμος, της Ελλάδας περιλαμβανομένης, απλά δεν φαίνεται να υπάρχουν.

Αυτά τα δύο είναι όμως η μύτη από την οποία λογαριάζουν τώρα να πιάσουν αυτό το «πουλί», οι άρχοντες του κόσμου.

Ενθουσιασμός στη Μεγαλόνησο, μεγαλεία. Πάνε στην Ουάσιγκτον, βλέπουν πρόσωπα όπως ο Πομπέο, τους δίνουν σημασία. Έρχεται ο Στόλος.

Μακάρι να ‘ναι έτσι ωραία όπως τα προβλέπουν. Ας μη βγει σωστός ο ποιητής που προειδοποιούσε ότι ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. 

Η φύση των «συμμάχων»


Ξαφνιάστηκε ένας φίλος δημοσιογράφος, πατριώτης κι από τους λίγους που πιστεύω ότι δεν πληρώνονται για να γράφουν ότι γράφουν. Τον ρώτησα, με συγχωρείς, αλλά που ακριβώς ήταν αυτοί οι σύμμαχοι και φίλοι σας το 1974; Που ήταν το 2004, όταν σας έφεραν το σχέδιο Ανάν, ή το 2013, όταν οργάνωναν την επίθεση στις κυπριακές τράπεζες; Γιατί πιστεύετε ότι θα μείνουν σύμμαχοι και φίλοι;

Είναι λογικό, συνέχισα, να συμμαχείτε με και να δίνετε τα πάντα στον ηθικό, εναντίον του φυσικού αυτουργού του εγκλήματος του 1974;

Τι σας πείθει ότι οι δυνάμεις που, εδώ και πάνω από έναν αιώνα, αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να μην είναι ποτέ η Κύπρος λεύτερη στα χέρια των κατοίκων της, αυτές που δεν ήθελαν ούτε Ένωση, ούτε αληθινή Ανεξαρτησία, αυτές που δημιούργησαν το κυπριακό στη μορφή που το ξέρουμε σήμερα, αυτές που επέβαλαν δικτατορία στην Ελλάδα, αυτές που έκαναν εμφύλιο και πραξικόπημα στην Κύπρο, αυτές που έβαλαν την Τουρκία να εισβάλει στην Κερύνεια και τη Μόρφου, αυτές που διακινδύνευσαν ακόμα και τη διάλυση του ΝΑΤΟ για να αρπάξουν το νησί από τους Έλληνες, τώρα, ξαφνικά, σας αγάπησαν; ‘Ότι δεν θέλουν πάλι ακριβώς το ίδιο που ‘θελαν από τον καιρό τουλάχιστο του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και του Ρε, για να μην πάμε πιο πίσω και στεναχωρήσουμε πολύ κόσμο; Να πάρουν δηλαδή το νησί σας;

Τι να απαντήσει κι αυτός; Πιστεύουμε μου λέει ότι τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα, γιατί θέλουν τα πετρέλαια και ίσως μας υποστηρίξουν.

Μα τα πετρέλαια, αν υπάρχουν και είναι και πολλά, δεν είναι παρά ένας λόγος ακόμα παραπάνω να θέλουν να σας πάρουν το νησί, του ‘πα κι εγώ. 

Δεν είναι η πρώτη φορά που κινδυνεύει να την πατήσει η Κύπρος, είναι όμως η πιο επικίνδυνη!


‘Άλλες δύο φορές στην ιστορία τους οι Έλληνες της Κύπρου ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ με μια ξένη δύναμη. Την πρώτη, όταν οι Οθωμανοί αντικατέστησαν τους Ενετούς δυνάστες. Τη δεύτερη όταν οι Βρετανοί αντικατέστησαν τους Οθωμανούς τυράννους. Και στις δύο περιπτώσεις των προσδοκιών και ελπίδων ακολούθησε η τραγική διάψευση.

Η τρίτη κινδυνεύει να είναι όμως η φαρμακερή. Στην εποχή μας, εποχή μαζικών μεταναστεύσεων λαών και οικονομικών πολέμων, παγκόσμιας επίθεσης του Ολοκληρωτισμού κατά Λαών, Εθνών και Κρατών, η απώλεια της κυπριακής ανεξαρτησίας, προς την οποία ήδη οδεύει ολοταχώς, με τις πετρελαϊκές και αμυντικές επιλογές της, η Λευκωσία, θα σημάνει την έξοδο, αργά ή γρήγορα, με οικονομικές ή άλλες μεθόδους, του ελληνισμού από το έξοχης στρατηγικής αξίας νησί.

Γιατί ο πιο σίγουρος τρόπος να αποκτήσεις και να διαιωνίσεις την κυριαρχία σου σε ένα μέρος είναι, μακροχρόνια, να διώξεις τον πληθυσμό, να τον αντικαταστήσεις με ένα πολυεθνικό τουρλουμπούκι, που δεν θα μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Η αποικία (σαν αυτή που προέβλεπε το σχέδιο Ανάν και προβλέπουν όλα τα βυζαντινοειδή, λαβυρινθώδη «σχέδια λύσης» που συζητώνται) χρειάζεται εν τέλει και τον «λαό» της. Και οι λαοί, όχι μόνο της Κύπρου, προορίζονται να γίνουν νομαδικά κοπάδια, όπως οι πρόσφυγες από τη Συρία και το Αφγανιστάν. Θα γλυτώσουν μόνο όσοι αντισταθούν, όχι όσοι διαλαλούν την προθυμία τους να υποκύψουν.

Θα πραγματοποιηθεί έτσι η «αεθνική Κύπρος» που ονειρευόταν ο Μοντήγκλ Στερνς. Δοκίμασαν με την εισβολή του ’74, δοκίμασαν με το σχέδιο Ανάν, δοκίμασαν με την οικονομική επίθεση και την αρπαγή των τραπεζών, ως που τώρα αποφάσισαν να στείλουν τον Δούρειο Ίππο της Exxon και της Αμερικής. Κι αν την καταφέρουνε την Κύπρο, από κει, από το νησί της Αφροδίτης, θα εξακοντίσουν ένα ακόμα χτύπημα στη ρημαγμένη τώρα «μητέρα πατρίδα».

Η Κασσάνδρα, το ξέρω, είναι πολύ αντιπαθής. Όποιος την ακούει όμως γλυτώνει. Υπάρχει ακόμα χρόνος, ίσως λίγος, αλλά υπάρχει για προσοχή και εξισορρόπηση.
 __________________________________________
 
(*) Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Διετέλεσε ειδικός συνεργάτης στο Γραφείο του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου με αντικείμενο της σχέσεις Ανατολής-Δύσης και τον έλεγχο των εξοπλισμών. 

Εκστρατεία ενημέρωσης: «Εμβολιάσου! Προστάτευσε τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, την κοινωνία!»

Η εκστρατεία εντάσσεται στο πλαίσιο των δράσεών του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (ΦΣΘ) για την προάσπιση της δημόσιας υγείας και στόχος της είναι να φτάσει στους πολίτες το μήνυμα, ότι ο εμβολιασμός αφορά όλους και όχι μόνο τα παιδιά...


Εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, με θέμα «Εμβολιάσου! Προστάτευσε τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, την κοινωνία!», πραγματοποιεί στις 10 Νοεμβρίου, (10.00-15.00), στη συμβολή της Αριστοτέλους με την οδό Μητροπόλεως, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης (ΦΣΘ).

Η εκστρατεία εντάσσεται στο πλαίσιο των δράσεών του ΦΣΘ για την προάσπιση της δημόσιας υγείας και στόχος της είναι να φτάσει στους πολίτες το μήνυμα, ότι ο εμβολιασμός αφορά όλους και όχι μόνο τα παιδιά και όσους ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου και ότι χάρη στον έγκαιρο εμβολιασμό προλαμβάνονται επιδημίες που μπορεί να είναι απειλητικές για την ίδια τη ζωή.

«Το χρονικό διάστημα που διανύουμε, τα πιο δημοφιλή εμβόλια είναι αυτά για τη γρίπη, την πνευμονία, τον έρπητα ζωστήρα και σε ορισμένες περιπτώσεις και για την ηπατίτιδα. Κυρίως τα κάνουν ηλικιωμένα άτομα. Η εμβολιαστική κάλυψη στη χώρα μας δεν είναι επαρκής εξαιτίας και της ελλιπούς ενημέρωσης των πολιτών, αλλά και του αντιεμβολιαστικού κινήματος, που ενισχύεται και στην Ελλάδα. Οι γονείς που επιλέγουν να μην εμβολιάσουν τα παιδιά τους οφείλουν να γνωρίζουν ότι συμβάλλουν στην αύξηση του κινδύνου μετάδοσης διαφόρων νοσημάτων, όπως για παράδειγμα η ιλαρά», επισημαίνει ο πρόεδρος του ΦΣΘ, Διονύσιος Ευγενίδης.

Παράλληλα τονίζει ότι «ο ΦΣΘ επιχειρεί, μέσα από τις δράσεις που διοργανώνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να καλύπτει το κενό ενημέρωσης που υπάρχει για σοβαρά ζητήματα υγείας. Αυτό πράττει και τώρα με την εκστρατεία ενημέρωσης για τον εμβολιασμό. Άλλωστε, το φαρμακείο είναι το πρώτο σημείο παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και ο φαρμακοποιός η βασική πηγή πληροφόρησης των πολιτών για τα εμβόλια και την αναγκαιότητά τους».

Η παρακμή των ΗΠΑ, το «τέλος» ευρωζώνης και ΕΕ και η Ελλάδα

Όταν οι ΗΠΑ έχουν απωλέσει οριστικά τα σκήπτρα στην παγκόσμια κυριαρχία, ενώ η ευρωζώνη και η ΕΕ μοιάζουν να καταρρέουν, είναι πλέον βέβαιο ότι έχουμε μπει σε μια καινούργια εποχή...


Όταν οι ΗΠΑ έχουν απωλέσει οριστικά τα σκήπτρα στην παγκόσμια κυριαρχία, ενώ η ευρωζώνη και η ΕΕ μοιάζουν να καταρρέουν, είναι πλέον βέβαιο ότι έχουμε μπει σε μια καινούργια εποχή, πράγμα που εντυπώνεται διαυγέστερα στην ευρύτερη περιοχή μας και στη Μ. Ανατολή.

Προς γενική έκπληξη των πάντων, μόλις ανέλαβε τις προάλλες ο νέος Διοικητής των αμερικανικών και Νατοϊκών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν προέβη σε μια δήλωση σοκ, που προκάλεσε σάλο στις ΗΠΑ. Ο Austin Scott Miller ομολόγησε με μια κυνική ειλικρίνεια ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να κερδίσουν τον πόλεμο στην μακρινή αυτή χώρα.

Η ομολογία του Αμερικανού Διοικητή δεν αφορά μόνο το Αφγανιστάν. Έχει πολύ βαθύτερη και γενικότερη προέκταση. Είναι ομολογία αδυναμίας της υπερδύναμης να επιβάλλει, πλέον, οπουδήποτε, σχεδόν, την πολιτική της βούληση με στρατιωτικά μέσα. Οι ΗΠΑ έχουν χάσει όλους, σχεδόν, τους πολέμους των τελευταίων δεκαετιών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πόλεμο στην Λιβύη και εντελώς πρόσφατα στη Συρία. Μια υπερδύναμη που δεν μπορεί να επιβληθεί στρατιωτικά όπου στον πλανήτη κρίνει σκόπιμο, έχει οριστικά χάσει την επικυριαρχία της. Είναι πρωτοφανές μάλιστα ότι οι ΗΠΑ έχουν βρεθεί εκτός διαπραγματεύσεων για το συριακό μέλλον και το μέλλον της Μ. Ανατολής. Η υποχώρηση και η ήττα είναι συντριπτική. Αυτό που έχει απομείνει στις ΗΠΑ είναι να προσπαθούν να γαντζωθούν στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατ. Μεσογείου, από χώρες που έχουν καταντήσει ασπόνδυλες, με κυβερνήσεις «δωσίλογων», που λειτουργούν μεταξύ τους ως ανταγωνιζόμενα προτεκτοράτα για την εύνοια μιας φθίνουσας και κουτσής αυτοκρατορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ σε έναν περίγυρο δορυφόρων που το μόνο που τους απομένει είναι να υψώσουν ως σημαία την αστερόεσσα και το ισραηλινό άστρο του Δαυίδ.

ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΣΕΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΕΕ

Όσο οι ΗΠΑ βλέπουν να χάνουν κάτω από τα πόδια τους το έδαφος της παγκόσμιας υπεροπτικής κυριαρχίας τους, τόσο μπαίνουν σε βαθιά πρωτοφανή εσωτερική πολιτική κρίση και τόσο οξύνουν τον ανταγωνισμό τους προς πάσα κατεύθυνση και φυσικά στρέφονται μετά ιδιαιτέρου μένους και κατά της γερμανικής Ευρώπης.

Η Γερμανία ενώ θα έπρεπε να αξιοποιήσει την ευκαιρία για μια ηγεμονική αντεπίθεση, αντιδρά σπασμωδικά, και με τον πλέον ιδιοτελή πολιτικό οικονομικό ιμπεριαλισμό, ενώ ταυτόχρονα, κάτω και από την πίεση της κρίσης της ευρωζώνης και του προσφυγομεταναστευτικού ρεύματος, βυθίζεται σε βαθιά πολιτική αποσταθεροποίηση.

Η αναγγελθείσα αποχώρηση της Merkel από την ηγεσία του CDU συνοδεύτηκε με ένα νέο κύμα δυσαρέσκειας απέναντί της από την γερμανική κοινωνία και τα κατεστημένα κέντρα της, ενώ την ίδια ώρα ο Macron στην Γαλλία βουλιάζει μέσα στη δυσαρέσκεια, αν όχι και την αποστροφή του γαλλικού λαού.

Οι δύο εναπομείναντες στυλοβάτες της ευρωζώνης και της ΕΕ και της νεοφιλελεύθερης μονεταριστικής ορθοδοξίας τους, Merkel και Macron, βλέπουν να γκρεμίζονται από το βάθρο τους, ενώ την ίδια ώρα το Brexit, όσο και αν μοιάζει δύσκολο εγχείρημα, είναι ανεπίστρεπτο και η νέα ιταλική κυβέρνηση της αδιάλλακτης αντιμεταναστευτικής πολιτικής μέχρις ώρας, επιμένει στην ανατροπή των δημοσιονομικών κανόνων.

Η ανταρσία Βρετανίας και Ιταλίας, μαζί με την καθίζηση χωρίς πάτο της Merkel και του Macron, δίνει στην ευρωζώνη και την ΕΕ όψεις φθοράς και διάλυσης, φαινόμενα που δεν μπορούν να συγκρατηθούν από τη στείρα αδιαλλαξία μιας άχρωμης και λίγο-πολύ μισητής γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.

Η ευρωζώνη και η ΕΕ καταρρέουν και κυλάνε βασανιστικά σε ένα άδοξο τέλος, την ίδια ώρα που οι ΗΠΑ φθίνουν και παρακμάζουν εντός μιας διαιρεμένης και ανταγωνιζόμενης Δύσης, που έχει απωλέσει αμετάκλητα την παλιά ενότητά της.

ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σε μια τέτοια εξελισσόμενη συγκυρία και σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει και συνεχίζει να αλλάζει με ταχύτητα, η Ελλάδα, πολύ περισσότερο σήμερα από χθες, δεν μπορεί να παραμένει προσκολλημένη σε δόγματα και αγκυλώσεις υποτέλειας του παρελθόντος.

Η πρόσδεση της χώρας μας στις ΗΠΑ και μάλιστα με όλο και πιο τυφλό και άβουλο τρόπο, σε μια περίοδο που οι ΗΠΑ δεν μπορούν να εγγυηθούν – ποτέ στην πραγματικότητα δεν εγγυήθηκαν – τίποτα θετικό για την Ελλάδα και την περιοχή, συνιστά μια πολιτική αδιέξοδη και ευθέως καταστροφική. Οι ΗΠΑ ψάχνουν να βρουν και διαπραγματεύονται έναν νέο τρόπο συνύπαρξης με την Τουρκία, η οποία βγαίνει στο προσκήνιο ως μια ανεξάρτητη, ανερχόμενη περιφερειακή δύναμη με ευρείες φιλοδοξίες. Για τις ΗΠΑ η Ελλάδα είναι μόνο το διαπραγματευτικό χαρτί σε έναν νέο αμερικανοτουρκικό συμβιβασμό, που θα το κάψουν με ευκολία για να ολοκληρώσουν την αμερικανοτουρκική προσέγγιση.

Την ίδια ώρα τα δόγματα της πάση θυσία παραμονής της χώρας μας σε ευρωζώνη και ΕΕ δεν έχουν κανένα νόημα από την στιγμή που οι τελευταίες δεν μπορούν να διασφαλίσουν κανένα αναπτυξιακό μέλλον για την πατρίδα μας, ενώ και οι δύο ευρωπαϊκές ζώνες, νομισματική και εμπορική, κατακερματίζονται πολιτικά και οικονομικά, διαπερνώνται από βαθύτατα συντηρητικά έως ακροδεξιά διαλυτικά ρεύματα και βρίσκονται σε πορεία κατάρρευσης.

Αυτήν την ώρα, λοιπόν, η επιλογή αποδέσμευσης από ευρωζώνη αλλά και από ΕΕ συνιστά μια επιλογή που σε μια αγκυλωμένη μέχρι παραλύσεως κρισιακή ΕΕ, όχι μόνο δεν πρόκειται να αποφέρει αντιδράσεις, αλλά και γίνεται μονόδρομος για μια σοβαρή προσπάθεια οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης και επαναθεμελίωσης της χώρας.

Σήμερα μια νέα ανεξάρτητη και πολυδιάστατη πολιτική εξωτερικών πολιτικών και οικονομικών σχέσεων όχι μόνο είναι δυνατή, αλλά είναι και γίνεται απόλυτα αναγκαία, σχεδόν όρος επιβίωσης της Ελλάδας και του λαού μας.

Μόνο μια ξεπεσμένη και βαθιά ξενόδουλη ελληνική ψευδο-«ελίτ», η οποία είναι προσκολλημένη στο χθες και σε δόγματα του παρελθόντος που δεν υπάρχουν πια, κρατάει την Ελλάδα αγκιστρωμένη και καπελωμένη ως σύγχρονη «αποικία» και «προτεκτοράτο» στην στασιμότητα, τον βάλτο και την κοινωνική εξαθλίωση, η οποία συνοδεύεται με μια συνεχή φοβική ανασφάλεια και τον κίνδυνο να περιπέσουμε σε εθνικές περιπέτειες για τα συμφέροντα τρίτων τυχοδιωκτικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.
Ν.Ζ / iskra.gr

Δημ. Παπαδημούλης: «Προοδευτικό» μέτωπο απέναντι στην ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό

O αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, ήταν μεταξύ των κεντρικών ομιλητών στο 2ου Ευρωπαϊκού Φόρουμ Αριστερών, Οικολογικών και Προοδευτικών δυνάμεων που διεξάγεται στο Μπιλμπάο της Ισπανίας...


Την ελπίδα η συνάντηση αυτή να «αποτελέσει σημείο αφετηρίας για τη δημιουργία μιας μεγάλης και δυναμικής αριστερής και προοδευτικής συμμαχίας» εξέφρασε ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος ήταν μεταξύ των κεντρικών ομιλητών κατά την έναρξη των τριήμερων εργασιών του 2ου Ευρωπαϊκού Φόρουμ Αριστερών, Οικολογικών και Προοδευτικών δυνάμεων που διεξάγεται στο Μπιλμπάο της Ισπανίας.

«Βρισκόμαστε μόλις λίγους μήνες πριν από τις κρίσιμες ευρωεκλογές του Μαΐου 2019. Πρέπει να παραμείνουμε επικεντρωμένοι στους στόχους μας και να καταστήσουμε με επιτυχία το πρόγραμμά μας σαφές και ορατό» προειδοποίησε ο Δ. Παπαδημούλης, υπογραμμίζοντας πως «απαιτείται πλατιά συνεργασία των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι στην ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό».

«Ας πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας» είπε, τονίζοντας πως η συμμαχία αυτή θα πρέπει να επικεντρωθεί σε τέσσερις κύριους πυλώνες: την πρόταση για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων, όπως το προσφυγικό προωθώντας ειρηνικές και δημοκρατικές λύσεις, την προώθηση της ισότητας των φύλων και την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς.


Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε επίσης για την Προοδευτική Συμμαχία (Progressive caucus) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σημειώνοντας πως πρόκειται για «έναν χώρο διαλόγου και κοινών δράσεων μεταξύ των δυνάμεων της Αριστεράς, των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών».

«Εργαζόμαστε από κοινού στην ατζέντα μας. Προερχόμαστε από διαφορετικές πολιτικές οικογένειες, αλλά αναπτύσσουμε κοινούς στόχους και μοιραζόμαστε τις ίδιες ιδρυτικές αρχές που μας ενώνουν. Προσπαθούμε να επιτύχουμε αποτελεσματικές λύσεις και να διαδώσουμε τις ιδέες μας σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες» ανέφερε.

«Υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα που μας ενώνουν παρά τις διαφορές που μας χωρίζουν. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει και θα συνεχίσει να συμμετέχει ενεργά σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ευρύ, προοδευτικό και αντιφασιστικό μέτωπο στην Ελλάδα και την ΕΕ» συνέχισε ο Δ. Παπαδημούλης, προειδοποιώντας πως ο «χρόνος τελειώνει» και επισημαίνοντας πως «εάν είμαστε ενωμένοι, μπορούμε να νικήσουμε».

Συνέντευξη εφ' όλης του πρωθυπουργού στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ALPHA (vid)

Όλα τα μεγάλα θέματα της επικαιρότητας, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνέντευξης του πρωθυπουργού, στο χθεσινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ALPHA. Ο Αλέξης Τσίπρας, εμφανίστηκε βέβαιος ότι η κυβέρνηση δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στην κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, και επανέλαβε, ότι οι εκλογές, θα γίνουν τον Οκτωβριο του 2019. Αναφερόμενος στη συμφωνία με την Εκκλησία, προανήγγειλε ότι το 2019, θα προκηρυχθούν 10.000 προσλήψεις στο Δημόσιο, για τις θέσεις των ιερέων που αποδεσμεύονται.


Συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον Alpha - Ανάκαμψη, κοινωνική δικαιοσύνη, κάθαρση και εξωτερική πολιτική οι βασικές κυβερνητικές προτεραιότητες

Για όλα τα ανοιχτά ζητήματα, τα θετικά μέτρα, την επίλυση των ιστορικών εκκρεμοτήτων με την Εκκλησία, την εξωτερική πολιτική, την ανάγκη για δικαιοσύνη, τις συνταγματικές αλλαγές, την επόμενη ημέρα για το πολιτικό σύστημα και την ανάγκη συγκλίσεων μίλησε ο Αλέξης Τσίπρας χθες το απόγευμα στον Alpha. Μακριά από την... προστασία του πρωθυπουργικού γραφείου, χωρίς «προκατ» ερωτήσεις και «σκονάκια» μπροστά του, ο Έλληνας πρωθυπουργός εμφανίστηκε ήρεμος, συγκροτημένος, απαντώντας συγκεκριμένα.

Εμφανίστηκε μάλιστα βέβαιος πως την επομένη των ευρωεκλογών ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ξανά πρώτο κόμμα, τονίζοντας ότι οι εθνικές εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο του 2019. «Θα γυρίσει μπούμερανγκ για τον Κ. Μητσοτάκη η δημοσκοπική πρωτιά της Ν.Δ. όταν θα διαπιστώσει μετά τις ευρωεκλογές ότι πρώτο κόμμα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ» πρόσθεσε, προκαλώντας μια αμήχανη και... εκτός θέματος αντίδραση από την Πειραιώς.


Δεν υπάρχει ιστορικό βήμα χωρίς αντιδράσεις


«Δεν υπάρχει κανένα ιστορικό βήμα χωρίς αντιδράσεις. Όταν πηγαίνεις σε έναν συμβιβασμό και οι δυο πλευρές πηγαίνουν ένα βήμα πίσω για να πάνε πολλά βήματα μπροστά» είπε ο Αλ. Τσίπρας αναφερόμενος στη συμφωνία Πολιτείας - Εκκλησίας. «Ακόμα κι αν κάποιος είναι άθρησκος, στα θαύματα της βούλησης μπορεί να πιστεύει. Εδώ είχαμε το θαύμα μιας κοινής βούλησης και πολύ καλής θέλησης» είπε χαρακτηριστικά ο Αλ. Τσίπρας κάνοντας λόγο για «ουσιαστικό και επίμονο» διάλογο του ίδιου με τον αρχιεπίσκοπο, αλλά και της Εκκλησίας με την Πολιτεία τα τελευταία τρία χρόνια.

Τα έσοδα από την αξιοποίηση θα καλύψουν το κόστος της επιδότησης


Όπως εξήγησε, με τη συμφωνία δίνεται η δυνατότητα στο Ελληνικό Δημόσιο να απελευθερώσει 10.000 θέσεις «προκειμένου να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στο μέλλον σε ισόποσες προσλήψεις σε τομείς που έχουμε ανάγκη».

Διευκρίνισε δε ότι από την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας έως το 2030 το κράτος θα έχει τη δυνατότητα να καλύπτει «πολύ μεγάλο μέρος ή το όλον της επιδότησης για τη μισθοδοσία των κληρικών». «Στο Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας μπαίνει μέσα όλη η αμφισβητούμενη περιουσία, αλλά και η μη αμφισβητούμενη εθελοντικά» σημείωσε, τονίζοντας ότι θα προχωρήσει άμεσα.

Άμεσα η προκήρυξη των 10.000 θέσεων


Αποκάλυψε ακόμη ότι οι 10.000 θέσεις θα προκηρυχθούν άμεσα, εντός του 2019, και θα αρχίσουν να καλύπτονται από το 2020 και μετά. «Δώσαμε μια μεγάλη μάχη και πήγαμε, από τη μνημονιακή ρήτρα της μιας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις, στο 1 προς 1» σημείωσε. Συμπλήρωσε δε ότι σε αυτό θα προστεθούν και οι θέσεις που «απελευθερώνονται» από τη μεταφορά της μισθοδοσίας των ιερέων στην Εκκλησία.

Ειδικότερα εξήγησε πως το 1 προς 1 για το 2019 μεταφράζεται σε 8.000 - 8.500 αποχωρήσεις και άρα αντίστοιχες προκηρύξεις θέσεων στον δημόσιο τομέα μέσω ΑΣΕΠ, «εκεί όπου έχουμε ανάγκη». Σε αυτές προστίθενται οι 7,5.000 που έχουν εξαγγελθεί στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» και στην Ειδική Αγωγή, «γιατί έχουμε βρει τους δημοσιονομικούς πόρους». Πρόσθεσε ότι το 2020 αναμένεται πάλι να έχουμε 8.000 - 8.500 αποχωρήσεις, δηλαδή 18.500 νέες θέσεις εργασίας σε καίριες θέσεις στο Δημόσιο.

Ο πρωθυπουργός είπε ότι το ενιαίο μισθολόγιο θα ελαφρυνθεί κατά περίπου 200 εκατ. αφού αποχωρούν από αυτό οι ιερείς και εξήγησε ότι το δημοσιονομικό κόστος περίπου 200 εκατ. που θα υπάρξει από τις 10.000 θέσεις θα υπάρχει η δυνατότητα να καλυφθεί.

"Αν το δόγμα Πολάκη είναι η εφαρμογή του νόμου, προσχωρώ σε αυτό"


Αυστηρό ήταν το μήνυμα που έστειλε για την ανάγκη να υπάρξει δικαιοσύνη και να εφαρμοστούν οι νόμοι, υπογραμμίζοντας πως αποτελεί λαϊκή απαίτηση «μετά την ύβρι να υπάρχει και η νέμεσις». Απαντώντας σε ερώτηση για το... περιβόητο «δόγμα Πολάκη», ο Αλ. Τσίπρας ήταν σαφής: «Αν το δόγμα Πολάκη είναι η εφαρμογή του νόμου, τότε εγώ προσχωρώ σε αυτό το δόγμα» είπε και συμπλήρωσε: «Αν το δόγμα της άλλης πλευράς είναι η ατιμωρησία, τότε ας αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον λαό».

Όπως εξήγησε, ο Π. Πολάκης στην ομιλία του στην Κ.Ε. αποτύπωσε το κοινό αίσθημα ότι πέρα από την οικονομική ανάκαμψη, ο κόσμος θέλει να δει και τη Δικαιοσύνη να λειτουργεί, τονίζοντας πως «απομονώθηκε μια φράση». «Οι κυβερνήσεις δεν βάζουν κανέναν φυλακή, αλλά αυτό που πρέπει να κάνουν -και το κάνει η δική μας- είναι να διαμορφώνει κλίμα ελευθερίας στους δικαστικούς προκειμένου να πράξουν το καθήκον τους» επισήμανε και πρόσθεσε: «Ο Γ. Παπαντωνίου δεν προφυλακίστηκε εξαιτίας πολιτικής σκευωρίας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ».

Πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι υπάρχουν νόμοι


Η πολιτική ευθύνη έχει αποδοθεί για πολλά από τα σκάνδαλα, ανέφερε, σημειώνοντας πως γι' αυτό είναι στα έδρανα της αντιπολίτευσης, εκτιμώντας πως «θα μείνουν για πολύ ακόμα». «Πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι υπάρχουν νόμοι» τόνισε και πρόσθεσε: «Κανείς από 'δώ και στο εξής δεν θα έχει τη δυνατότητα να στερεί δημόσιους πόρους από τους πολίτες και να γίνονται μίζες στην Ελβετία». Το ένα τρίτο του δημόσιου χρέους «που οδήγησε στη χρεοκοπία», επισήμανε, οφείλεται στα σκάνδαλα στον χώρο της Υγείας. «Δεν πρέπει να τα ψάξουμε; Να αποδώσουμε δικαιοσύνη;» διερωτήθηκε.

Η μόνη περίπτωση να μην αποκατασταθούν οι αδικίες για τους συνταξιούχους είναι ο Μητσοτάκης και το σύστημα Πινοσέτ


Σχετικά με την κριτική της Ν.Δ. για τα αναδρομικά, υπογράμμισε πως η κυβέρνηση «ματώνει όλα αυτά τα χρόνια για να ενισχύσει τους αδύναμους και να αποκαταστήσει αδικίες» τονίζοντας ότι η μόνη περίπτωση να μην αποκατασταθεί η αδικία στους συνταξιούχους είναι να εκλεγεί ο Κ. Μητσοτάκης στις βουλευτικές εκλογές του 2019, «διότι θα εφαρμόσει ασφαλιστικό τύπου Πινοσέτ και μέτρα ΔΝΤ». «Όποια δυνατότητα έχει αυτή η κυβέρνηση να στηρίξει τους αδύναμους και να διορθώσουμε αδικίες θα το πράξουμε», σημείωσε σχετικά με το θέμα των αναδρομικών των συνταξιούχων και επισήμανε ότι «κανένα υπουργείο Εργασίας δεν μπλοκάρει καμιά διαδικασία», αλλά το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, που «δεν διοικείται από την κυβέρνηση».

Δύο οι πόλοι, εφικτές οι συγκλίσεις


«Οι συγκλίσεις δεν μπορούν να γίνουν μεταξύ όλων, αλλά του ενός πόλου με τις πολιτικές δυνάμεις ανάμεσα ή στις παρυφές» επισήμανε αναφερόμενος στη συνταγματική κατοχύρωση του αναλογικού συστήματος. «Αυτοδυναμίες δεν θα βγαίνουν με ποσοστό λιγότερο του 44% - 45%» εξήγησε υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συνεργασίες και πιο πλουραλιστική λογική στο πολιτικό σύστημα.

«Ποτέ στον πολιτικό βίο δεν υπήρξε περίοδος που να μην υπάρχουν αντιπαραθέσεις και δύο πόλοι. Σήμερα είναι Αριστερά - Δεξιά» επισήμανε και πρόσθεσε χαρακτηριστικά: «Πολιτική ανωμαλία θα ήταν αν οι δύο πόλοι τα έβρισκαν ξαφνικά για να φτιάξουν μια επίπλαστη συναίνεση». Αυτό έγινε μία φορά, επισήμανε, στην περίοδο των Μνημονίων, «για να κουκουλώσουν τα σκάνδαλά τους».

Η συμφωνία των Πρεσπών θα περάσει, η δεδηλωμένη δεν κινδυνεύει


Παράλληλα ο πρωθυπουργός επανέλαβε τη βεβαιότητα ότι η συμφωνία των Πρεσπών θα περάσει από την ελληνική Βουλή. Εξέφρασε ακόμη την εκτίμηση ότι δεν θα υπάρξει θέμα δεδηλωμένης, θυμίζοντας τη δέσμευση Καμμένου πως δεν θα στηρίξει τυχόν πρόταση δυσπιστίας της Ν.Δ.

«Ο Π. Καμμένος θα κληθεί να πάρει μια κρίσιμη απόφαση (σ.σ.: μετά την κύρωση της συμφωνίας), δεν ξέρω αν θα φύγει ή δεν θα φύγει από την κυβέρνηση, αλλά δεν θα αποτελέσει εμπόδιο για την ομαλή πορεία της χώρας προς την κανονικότητα» είπε χαρακτηριστικά. «Δεν θυσίασα κανέναν» είπε απαντώντας σε ερώτηση για την περίπτωση του πρώην υπουργιού Εξωτερικών. «Ο Ν. Κοτζιάς παραιτήθηκε» τόνισε, χαρακτηρίζοντας «εξαιρετικό» το έργο του Ν. Κοτζιά.

Ενημέρωση των κομμάτων για την αιγιαλίτιδα ζώνη


Αυτοκριτικά στάθηκε ως προς τον τρόπο που ανακοινώθηκε η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνη, χαρακτηρίζοντάς τον «άτσαλο», σημειώνοντας ότι θα έπρεπε να ενημερωθούν πρώτα τα κόμματα. «Αλλάζω την τακτική, όχι τη στρατηγική» είπε, εξηγώντας ότι θα προχωρήσει σε ενημέρωση των κομμάτων και δεν θα γίνει η επέκταση με την έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, αλλά με ψηφοφορία στη Βουλή.

Μήνυμα στον Ερντογάν


«Είμαστε ανοιχτοί στον διάλογο, αλλά δεν θα απεμπολήσουμε κανένα κυριαρχικό δικαίωμά μας» υπογράμμισε σε σχέση με τις τουρκικές απειλές με αφορμή την απόφαση για την επέκταση των 12 μιλίων επαναλαμβάνοντας πως «η Ελλάδα δεν απειλεί κανέναν και δεν απειλείται από κανέναν».

Τα ενδεδειγμένα από την πρώτη ημέρα για τον θάνατο του Κατσίφα


«Η Ελλαδα έκανε τα ενδεδειγμένα από την πρώτη στιγμή» σημείωσε για τον θάνατο του Κ. Κατσίφα στους Βουλιαράτες, επισημαίνοντας ότι αυτό το πολύ δυσάρεστο συμβάν δεν θα πρέπει να μας οδηγήσει στο να αλλάξουμε στρατηγική από την προσπάθεια να έρθουμε πιο κοντά με την Αλβανία επιλύοντας χρόνιες διαφορές. Ανέφερε μάλιστα την συμφωνία για την ΑΟΖ και την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης. «Ξεχνάμε ότι εκείνη την ημέρα μετά από 78 χρόνια γινόταν η ταφή των οστών των πεσόντων» πρόσθεσε.
avgi.gr  

Κυρ. Μητσοτάκης: «Τολμηρή μετακίνηση» προς το Κέντρο - Συνέντευξη στην DW

Συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Deutsche Welle. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. εξηγεί τις φιλελεύθερες πολιτικές θέσεις του, επικρίνει τη «διόγκωση» του κράτους στην Ελλάδα και απορρίπτει τη συμφωνία των Πρεσπών.


Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και άλλοι ηγέτες της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, βρέθηκε στο Ελσίνκι για το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) που ανέδειξε τον Μάνφρεντ Βέμπερ υποψήφιο της παράταξης για τις ευρωεκλογές του 2019. Σήμερα ο Γερμανός πολιτικός είναι επικεφαλής της Κ.Ο. του ΕΛΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εκτός απροόπτου, ανάλογα με το αποτέλεσμα της κάλπης και τους μετεκλογικούς συσχετισμούς δυνάμεων, θα μπορούσε να είναι ο διάδοχος του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτηρίζει «προσωπικό φίλο» τον Μάνφρεντ Βέμπερ και πλέκει το εγκώμιό του: «Έχω εκτιμήσει ιδιαίτερα την πολιτική του διαδρομή στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου έχει επιδείξει μεγάλες δυνατότητες να οικοδομήσει ευρύτερες συναινέσεις, μένοντας όμως ταυτόχρονα πιστός στις κεντρικές αξίες της Κεντροδεξιάς. Προέρχεται από την κοινοβουλευτική και όχι την εκτελεστική εξουσία. Πιστεύω ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία».

Πολλοί πιστεύουν ότι ο Γερμανός πολιτικός θα έχει μία λεπτή, αλλά και ιστορική αποστολή: να ανακτήσει ψήφους από την Ακροδεξιά, χωρίς ωστόσο να αναιρέσει τις φιλελεύθερες παραδόσεις της Κεντροδεξιάς. Πώς θα επιτύχει αυτή η ισορροπία; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύει ότι η πορεία της Ν.Δ. εντός συνόρων θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα για «αδελφά κόμματα» σε όλη την Ευρώπη. «Η Ν.Δ. αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις των καιρών, μέσα από μία τολμηρή διαδικασία ανανέωσης, κατάφερε και καταφέρνει να διευρύνει την εκλογική και πολιτική της απήχηση, κάνοντας μία τολμηρή μετακίνηση προς τον χώρο του πολιτικού Κέντρου, χωρίς να προδώσει τις βασικές της αξίες και τα βασικά της πιστεύω. Μπορούμε με άλλα λόγια- για να το κάνω πιο συγκεκριμένο- να μιλάμε για την ανάγκη να παρέχουμε ασφάλεια στους πολίτες μας, απαραίτητη προϋπόθεση δημοκρατίας και ευημερίας, και ταυτόχρονα να προτείνουμε πολιτικές λύσεις που θα δώσουν περισσότερες ευκαιρίες στους λιγότερο προνομιούχους μέσα από μία βαθιά φιλελεύθερη προσέγγιση για την οικονομία. Δεν θεωρώ ότι οι ιδέες αυτές είναι ασύμβατες».

Από πού θα προέλθουν οι νέες θέσεις εργασίας;


Σε παρέμβασή του για την οικονομία και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ο πρόεδρος της Ν.Δ. εξήρε τη σημασία της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς, ενώ τόνισε την ανάγκη να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στην έρευνα και την παραγωγή. Παράλληλα ωστόσο, εξέφρασε τον προβληματισμό του για τις ανατροπές στην αγορά εργασίας στα πλαίσια της «τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης». Από πού θα προέλθουν οι μελλοντικές θέσεις εργασίας σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς; «Όποιος σας πει ότι έχει την απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν σας λέει την αλήθεια» επισημαίνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Deutsche Welle. «Βρισκόμαστε μπροστά σε μία τεχνολογική επανάσταση που ενδεχομένως ο πλανήτης να μην έχει ξαναζήσει ως προς την ταχύτητα και την έντασή της. 

Παραδοσιακές σχέσεις εργασίας θα δοκιμαστούν και θα αντιμετωπίσουμε πολλές προκλήσεις στο μέλλον με επαγγέλματα, τα οποία θα πάψουν ουσιαστικά να υφίστανται. Ταυτόχρονα καινούρια επαγγέλματα θα δημιουργηθούν. Δεν γνωρίζουμε πού ακριβώς θα καταλήξει αυτό το ισοζύγιο. Αυτό που γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας είναι ότι αφενός πρέπει να εξοπλίσουμε τη νέα γενιά μας, τα παιδιά που είναι στο σχολείο, που σπουδάζουν σήμερα στα πανεπιστήμια, με εκείνες τις δεξιότητες που χρειάζονται για να μπορούν να ανταποκριθούν στον κόσμο του 2030 και όχι στον κόσμο του 2018. Και ταυτόχρονα πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα στους σημερινούς εργαζόμενους, οι οποίοι αισθάνονται ότι απειλούνται από αυτή την τεχνολογική μεταμόρφωση, να μπορούν κι αυτοί να προσαρμοστούν. Να αποκτήσουν καινούριες δεξιότητες και να αντιληφθούν ότι πολύ πιθανόν να μην είναι σε θέση να πάρουν σύνταξη από την ίδια δουλειά με την οποία ξεκίνησαν τον εργασιακό τους βίο»

Μιλώντας στο συνέδριο του ΕΛΚ για τον ρόλο του κράτους ο πρόεδρος της Ν.Δ. ανέφερε ότι «είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που θα έπρεπε να είναι». Αλλά ποιά θα ήταν η λύση; Απολύσεις στο Δημόσιο; «Έχω πει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να κάνουμε απολύσεις στο Δημόσιο», επισημαίνει. «Δεν πρόκειται όμως ταυτόχρονα να ανεχτούμε την αδικαιολόγητη διόγκωση του Δημοσίου μέσα από στρατιές νέο-προσληφθέντων. Οι οποίες προσλήψεις σήμερα δεν είναι απαραίτητες. Εξυπηρετούν πολύ συγκεκριμένα πελατειακά κριτήρια και υπακούουν σε μία πολύ συνειδητή στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. (…) Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και ανέντιμος απέναντι στους ανθρώπους που προσλαμβάνει σήμερα, δηλαδή τους προσλαμβάνει με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τους υπόσχεται μονιμοποίηση στο μέλλον, κάτι το οποίο και ο ίδιος γνωρίζει ότι συνταγματικά είναι εξαιρετικά δύσκολο. Εγώ επιμένω ότι υπάρχει ανάγκη να κάνουμε το κράτος μας όχι κατ' ανάγκη μικρότερο, αλλά σίγουρα πιο αποτελεσματικό».

«Όχι» στη συμφωνία των Πρεσπών


Τελευταία ψηφίδα στην ούτως ή άλλως δύσκολη πολιτική συγκυρία των καιρών αποτελεί η συμφωνία των Πρεσπών με την ΠΓΔΜ. Τα τελευταία χρόνια η Ν.Δ. στηρίζει μία συμφωνία με τη γειτονική χώρα «με σύνθετη ονομασία και γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι παντός (erga omnes)». Ωστόσο έχει δηλώσει ότι δεν θα κυρώσει τη συμφωνία στη Βουλή. Σημαίνει αυτό ότι δεν θέλει τη σύνθετη ονομασία ή ότι απορρίπτει τη συγκεκριμένη σύνθετη ονομασία; «Το μεγάλο μας πρόβλημα με αυτή τη συμφωνία έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο συνδυασμός των συμφωνηθέντων τονώνει τον 'μακεδονικό' αλυτρωτισμό» λέει ο πρόεδρος της Ν.Δ. στην Deutsche Welle. «Δεν αναφέρομαι μόνο στο όνομα. Αναφέρομαι πρωτίστως στα ζητήματα της γλώσσας και της μακεδονικής εθνότητας, τα οποία αναγνωρίστηκαν επίσημα από αυτή τη συμφωνία για πρώτη φορά στην ιστορία των διαπραγματεύσεων με τη γειτονική χώρα. Διέβη τον Ρουβίκωνα ο κ.Τσίπρας σε αυτό. Η αναγνώριση της μακεδονικής εθνότητας, έτσι όπως προβλέπεται από τη συμφωνία, είναι πάρα πολύ προβληματική για μας. Η Ν.Δ. δεν θα κυρώσει τη συμφωνία αυτή όταν έρθει για ψήφιση στην ελληνική Βουλή. Και δεν θα την κυρώσει κιόλας αν, για οποιονδήποτε λόγο, η κυβέρνηση πέσει πριν από τις εκλογές και η συμφωνία έρθει προς κύρωση μετά τις εκλογές».
Γιάννης Παπαδημητρίου / DW