Σκόπια: Η Βουλή ψηφίζει τα σχέδια τροπολογιών του Συντάγματος

Τα σχέδια τροπολογιών του Συντάγματος, τα οποία κατέθεσε η κυβέρνηση της πΓΔΜ, στη βάση της Συμφωνίας των Πρεσπών, βρίσκονται στο επίκεντρο της ολομέλειας της Βουλής της χώρας...


Συνολικά, η κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ κατέθεσε τέσσερα σχέδια τροπολογιών και ήδη, στη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης εγκρίθηκαν δύο από αυτά. Για την έγκριση των σχεδίων τροπολογιών απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία (61 στους 120 βουλευτές), την οποία ο συνασπισμός κομμάτων που απαρτίζουν την κυβέρνηση διαθέτει άνετα.

Συγκεκριμένα, η Βουλή της πΓΔΜ ενέκρινε την τροπολογία ΧΧΧΙΙΙ του Συντάγματος, με την οποία οι λέξεις «Δημοκρατία της Μακεδονίας» αλλάζουν με τις λέξεις «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και η λέξη «Μακεδονία» αλλάζει με τη λέξη «Βόρεια Μακεδονία», εκτός του άρθρου 36 και την τροπολογία XXXIV που αφορά ένα ιστορικό γεγονός (την Αντιφασιστική Συνέλευση για τη Λαϊκή Απελευθέρωση της χώρας, από το 1944) και την ενσωμάτωση στο προοίμιο του Συντάγματος της ειρηνευτικής συμφωνία της Οχρίδας από το 2001, με την οποία δόθηκε τέλος στις ένοπλες συγκρούσεις που είχαν ξεσπάσει νωρίτερα τότε μεταξύ Αλβανών ανταρτών και κυβερνητικών δυνάμεων.

- Υπέρ της πρώτης τροπολογίας (ΧΧΧΙΙΙ) ψήφισαν 67 βουλευτές, 23 ψήφισαν κατά, ενώ 4 δήλωσαν «παρών».

- Yπέρ της δεύτερης τροπολογίας (XXXIV) ψήφισαν 65 βουλευτές, 18 ψήφισαν κατά και 8 «παρών».

Η συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής θα συνεχιστεί με τη συζήτηση των άλλων δύο τροπολογιών. Σύμφωνα με κοινοβουλευτικές πηγές, η έγκριση των άλλων δύο τροπολογιών αναμένεται να γίνει μέχρι την Τετάρτη.

Μετά την ολοκλήρωση της φάσης αυτής, θα ακολουθήσει δημόσια διαβούλευση και στη συνέχεια θα ξεκινήσει η τρίτη και τελευταία φάση της διαδικασίας τροποποίησης του Συντάγματος, κατά την οποία η κυβέρνηση θα καταθέσει στη Βουλή τις τελικές προτάσεις της για το περιεχόμενο των συνταγματικών τροπολογιών, οι οποίες θα συζητηθούν στην ολομέλεια της Βουλής.

Η τρίτη φάση θα ολοκληρωθεί με την τελική ψηφοφορία, κατά την οποία απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία δύο τρίτων (80 βουλευτές στους 120).

Στο Ευρωκοινοβούλιο η υπόθεση Κων. Κατσίφα

Το Ευρωκοινοβούλιο ζήτησε να διερευνηθούν τα αίτια για τον θάνατο-δολοφονία του ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα στο χωριό Βουλιαράτες από τις αλβανική αστυνομικές δυνάμεις.... 


Την πλήρη διερεύνηση των συνθηκών θανάτου του Κωνσταντίνου Κατσίφα ζητά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Υπερψηφίστηκε η τροπολογία που κατατέθηκε με πρωτοβουλία της Σοσιαλιστικής Ομάδας και τις υπογραφές του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη και του εισηγητή της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, Κνουτ Φλέκενστάιν.

Με αφορμή το ψήφισμα για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας και των άλλων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, η Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ν. Ανδρουλιδάκης και ο Κ. Φλέκενστάιν κατέθεσαν τροπολογία που ζητούσε την πλήρη διερεύνηση των συνθηκών θανάτου του Κ. Κατσίφα από τις αλβανικές αρχές.

Η τροπολογία υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία και ενσωματώθηκε στην Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Εντός της τροπολογίας αναφέρονται όσα είναι γνωστά για την υπόθεση θανάτου του. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τόνισε πως η Αλβανία θα πρέπει να διευκρινίσει τις συνθήκες απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής, ενώ κάλεσε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές να δείξουν αυτοσυγκράτηση.

Tο διακομματικό νόσημα

Μοιάζει η χώρα να έχει βυθιστεί σε λήθαργο αορασίας, ακαταληψίας, συλλογικής άνοιας. Ωσάν να μη ζούμε τη δέκατη χρονιά αναγκαστής παραίτησης από την εθνική κυριαρχία, την κρατική ανεξαρτησία, την πολιτική αυτοκυβερνησία...


επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Π​​οιο ποσοστό του ελλαδικού πληθυσμού συνειδητοποιεί νηφάλια ότι στη χώρα και κοινωνία μας έχει συντελεστεί καταστροφή;

«Καταστροφή»
δεν είναι λέξη «πολιτικά ορθή», όποιος τη χρησιμοποιήσει είναι «καταστροφολόγος», δηλαδή σκόπιμα αναξιόπιστος – στιγματίζεται. Με αυτό το δόγμα αυτοπροστατεύεται η ανομία, οι αυτουργοί του εγκλήματος συνεχίζουν ανενόχλητοι να κακουργούν. Δικαιώνεται και ο ποιητής που βεβαίωνε ότι «το ανθρώπινο είδος δεν αντέχει πάρα πολλή πραγματικότητα».

Η πλειονότητα του πληθυσμού στην Ελλάδα, είναι φανερό, βολεύεται να πιστεύει ότι ζούμε μια συνήθη περίπτωση «κρίσης» οικονομικής. Αντε να προσθέσουμε στη συγκυρία και τη χρόνια δυσλειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Προκάλεσε την «κρίση» η ακρισία του υπερδανεισμού, οι άκριτες ψηφοθηρικές σπατάλες, δηλαδή μια κακή, κάκιστη πολιτική διαχείριση – τίποτα περισσότερο.

Μοιάζει η χώρα να έχει βυθιστεί σε λήθαργο αορασίας, ακαταληψίας, συλλογικής άνοιας. Ωσάν να μη ζούμε τη δέκατη χρονιά αναγκαστής παραίτησης από την εθνική κυριαρχία, την κρατική ανεξαρτησία, την πολιτική αυτοκυβερνησία. Ωσάν να μην επιτροπεύεται η χώρα από εγκαθέτους των δανειστών σε κάθε παραμικρό κόμβο της κρατικής λειτουργίας. Ωσάν να μην έχει καταλυθεί το πολυκομματικό πολιτικό σύστημα – διατηρούμε επίφαση σχιζοφρενική του κοινοβουλίου, με τους αρνητές της δημοκρατίας (χρυσαυγίτες και κουκουέδες) να αντιστέκονται στον ολοκληρωτισμό των «Αγορών» και τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου» ένας αηδιαστικός πολτός συμβιβασμένων.

Αυτά τα εξόφθαλμα και πασιφανή αποσιωπώνται και αγνοούνται μεθοδικότατα από την εμπορευματοποιημένη «πληροφόρηση» και τους επαγγελματίες «πολιτικούς» του ιδεολογικού πολτού. Δεν διανοούνται να μιλήσουν για «καταστροφή» και για το μέγεθός της, επειδή έτσι θα παραδέχονταν την ανάγκη για τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται προκειμένου να λειτουργήσει κράτος – θα σήμαιναν και το τέλος της κομματοκρατίας. Το απολύτως εξομοιωμένο (από την κοινή αφασία) «πολιτικό» προσωπικό της χώρας δεν μπορεί να διανοηθεί μεταρρυθμίσεις, ξέρει μόνο την πιο ευτελισμένη εκδοχή της «διαχείρισης» – το κενό «νοήματος» της πολιτικής είναι για τους «πολιτικούς» απόλυτο. Τυπικά γεννήματα της «προοδευτικής» φενάκης, δηλαδή του μηδενισμού και αμοραλισμού, έχουν κίνητρο μοναδικό την ηδονή της εξουσίας.

Παραμένει ίσως ανεπίγνωστη η καταστροφή και για πολλούς, τους περισσότερους πιθανότατα, πολίτες, επειδή ο «προοδευτικός» αμοραλισμός και μηδενισμός είναι διακομματικό νόσημα. Αυτό αποκαλύφθηκε ολοκάθαρα με την κοινή και ίδια πολιτική για την Παιδεία, που άσκησαν όλες οι κυβερνήσεις (κάθε «ιδεολογικής» απόχρωσης) στα τελευταία σαράντα τέσσερα χρόνια. Ολες είχαν την ίδια, απολύτως χρησιμοθηρική αντίληψη για την Παιδεία – την Παιδεία «εφόδιο», «προϋπόθεση οικονομικής ευχέρειας», προαπαιτούμενο («χαρτί») για χαριστικό διορισμό στο Δημόσιο.

Ολες οι κυβερνήσεις, οποιασδήποτε κομματικής ταυτότητας, κατασφάλισαν στην πράξη τη λοιμική της «παραπαιδείας», την ντροπή (νεοελληνική διεθνής αποκλειστικότητα) που λέγεται «φροντιστήριο». Ολες υποβάθμισαν, υπονόμευσαν ή φανατικά πολέμησαν την κριτική αξιολόγηση διδασκόντων και διδασκομένων, την άμιλλα, την αριστεία. Η ωφελιμιστική αποτίμηση της «πληροφορίας» εκτόπισε την κριτική σκέψη, περιθωριοποίησε τη δημιουργική προτεραιότητα.

Ολα τα κόμματα και οι κυβερνήσεις συναίνεσαν να παραδοθούν τα πανεπιστήμια της χώρας στον πρωτογονισμό, στην ασυδοσία και στη βανδαλιστική υστερία των κομματικών νεολαιών, αλλά και να καταστούν ευκαιρίες αναρρίχησης στο ακαδημαϊκό λειτούργημα ευτελών κομματανθρώπων. Δεν αντέχουμε, αλλά και δεν μπορούμε να έχουμε ρεαλιστική επίγνωση των διαστάσεων της συντελεσμένης καταστροφής. Η καθημερινότητα του Ελληνα είναι ένας εφιάλτης ανασφάλειας, αβεβαιότητας, αδικίας, παραλογισμού. Εκλεισαν οι «φωτισμένοι» δανειστές μας Ευρωπαίοι τα δικά τους σύνορα στους συφοριασμένους της προσφυγιάς, επιβάλλοντας έτσι στους Ελληνες να είμαστε μειονότητα στον τόπο μας (προς το παρόν, τα παιδιά μας στα σχολειά).

Ο όρος «δημόσια τάξη» χλευάζεται, σαν να δηλώνει φασιστική επιδίωξη. Η ανοχή (μάλλον το κανάκεμα) της κοινωνικά αφόρητης ιταμότητας του υπόκοσμου (κάθε βράδυ στα Εξάρχεια, μέρα-νύχτα στα δημόσιας θέας «στέκια» εμπορίας ναρκωτικών) εξαλείφει τις προϋποθέσεις συντεταγμένου κοινωνικού βίου. Το ίδιο το λειτούργημα της αστυνόμευσης ακυρώνεται, όταν ο λειτουργός του διατάσσεται να λειτουργεί σχιζοφρενικά: Να κυνηγάει τον λωποδύτη, τον ληστή, τον παράνομο, ενώ συντηρεί εσκεμμένα κάθε βράδυ (δεκαετίες τώρα) ενεργό τον εμπρηστή, τον επίδοξο δολοφόνο, τον ψυχανώμαλο μπαχαλάκια, καλυμμένους με την κυβερνητική, ανεξήγητη ανοχή.

Τις καταστροφές, τις πιο ανήκεστες και ολεθριότερες, οι πολλοί τις αντιλαμβάνονται δυσκολότερα: Την προϊούσα (ακατασχέτως) αναπηρία της γλωσσικής εκφραστικής, με τις εφιαλτικές ανθρωπολογικές της συνέπειες (αφού σκεπτόμαστε με τη γλώσσα, και επομένως η υποβαθμισμένη γλώσσα συνεπάγεται μειωμένη αντιληπτική ικανότητα). Οπως και η μειωμένη ή διάστροφη ιστορική κατάρτιση που καταλήγει σε καχεκτική υπαρκτική αυτοσυνειδησία, ευκολύνει τη μετάλλαξη του πολίτη σε οπαδό ή καταναλωτή.

Η επίγνωση της καταστροφής είναι το «ήμισυ» της ανάκαμψης.
 ______________________

* Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
πηγή: yannaras.gr

ΓΑΛΛΙΑ: Τα «κίτρινα γιλέκα» καθορίζουν την πρωθυπουργική ατζέντα

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν έδωσε εντολή στον πρωθυπουργό Εντουάρ Φιλίπ για σειρά σημαντικών συναντήσεων με αφορμή τις ταραχές από τις διαδηλώσεις των κίτρινων γιλέκων.


Αντιμέτωπος με τη μείζονα πολιτική κρίση που περνάει η χώρα ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν ζήτησε από τον πρωθυπουργό Εντουάρ Φιλίπ να οργανώσει σήμερα και αύριο συναντήσεις με τον πολιτικό κόσμο καθώς και με εκπροσώπους των κίτρινων γιλέκων, πριν ανακοινωθούν κάποια νέα μέτρα που θα μπορούσαν να φέρουν την ηρεμία, όπως εξηγεί το πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Τριάντα δύο συνολικά προσωπικότητες θα συναντήσει αυτό το διήμερο ο Εντουάρ Φιλίπ. Το πρώτο ραντεβού σήμερα στις οκτώμισι ήταν με τη Δήμαρχο των Παρισίων Αν Ινταλγκό με την οποία έκανε, μεταξύ άλλων, και την αποτίμηση των ζημιών στην πρωτεύουσα. Θα ακολουθήσουν οι αρχηγοί των κομμάτων, οι επικεφαλής των πολιτικών ομάδων στη Βουλή και ορισμένες άλλες προσωπικότητες.

Το κέντρο του Παρισιού παραλύει και σήμερα


Αύριο το απόγευμα ο πρωθυπουργός, Εντουάρ Φιλίπ, θα δεχθεί την ομάδα των λεγόμενων «Ελεύθερων κίτρινων γιλέκων» που χθες μέσω της Εφημερίδας της Κυριακής ζήτησαν συνάντηση.

«Αν βγούμε από τη συνάντηση χωρίς να έχουμε κερδίσει τουλάχιστον το βασικό, που είναι ένα μορατόριουμ για τα καύσιμα, θα είναι αδύνατον να συγκρατήσουμε τα πλήθη», δήλωσε ο Μπενζαμέν Κοσί ένας από τους ιδρυτές. Ήδη προβλέπεται νέα κινητοποίηση για το Σάββατο.

Σήμερα, το κέντρο της πόλης έχει εκ νέου παραλύσει από διαδήλωση των εργαζομένων στα ασθενοφόρα στην πλατεία Κονκόρντ ενώ τη φωνή τους κατά της πολιτικής Μακρόν προσθέτουν σήμερα και οι μαθητές, με μπλόκα σε πάνω από 100 λύκεια.

Για σήμερα πάντως, η ατζέντα του προέδρου παραμένει λευκή χωρίς ραντεβού.
DW

N. Νικολόπουλος: Θέλουν να "φιμώσουν" τους μαθητές που διαδηλώνουν υπέρ της Ελληνικότητας της Μακεδονίας.

Είναι άθλιοι όσοι επιχειρούν να ταυτίσουν τον πατριωτισμό των Ελληνόπουλων και την Ελληνικότητα της Μακεδονίας με τον ερυθρόμαυρο φασισμό, δήλωσε μεταξύ άλλων ο βουλευτής Αχαϊας και επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος..


«Οι απόπειρες εκμετάλλευσης ή και καπελώματος από διάφορους κομματικούς και πολιτικούς κύκλους, του πατριωτικού μαθητικού ξεσηκωμού ενάντια στην συμφωνία των Πρεσπών δεν δίνουν σε κανέναν το δικαίωμα να χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις των μαθητών «φασιστικές».

Είναι άθλιοι όσοι επιχειρούν να ταυτίσουν τον πατριωτισμό των Ελληνόπουλων και την Ελληνικότητα της Μακεδονίας με τον ερυθρόμαυρο φασισμό.

Και είναι δύο φορές άθλιοι, επειδή έχουν συμφιλιωθεί με τα διεθνή κέντρα παραχάραξης της ιστορίας μας και για άλλη μια φορά αποκαλύπτονται ότι είναι δουλοπρεπείς και yes men.

Λυπούμεθα, γιατί, ενώ τα περισσότερα κόμματα λοιδορούν την πατριωτική μαθητική κραυγή, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν τολμά να ξεστομίσει λέξη πατρίδα και να υπερασπιστεί την πατρίδα.

Δυστυχώς, γιατί και αυτός κουβαλάει έναν αγράμματο κοσμοπολιτισμό, φερμένο από τη Δύση. Στην Δύση ωστόσο οι Άγγλοι, Γάλλοι Πορτογάλοι, Γερμανοί και άλλοι αγαπούν τις πατρίδες τους σχεδόν σοβινιστικά … Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στην Ανατολή… Ρωσία, Κροατία, Σερβία, Τουρκία κ.α…

Όλοι αυτοί έχουν δικαίωμα να αγαπάνε και να υπερασπίζονται τις πατρίδες τους, αλλά όχι την Μακεδονία οι μαθητές της Ελλάδας.

Η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική και αυτό που διδάχθηκαν, από την ιστορία, οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μαθητές το διαδηλώνουν με υπερηφάνεια στους δρόμους και τις πλατείες. Κάθε άλλη ερμηνεία, αλλά και κάθε πρωτοβουλία, είτε αποδόμησης, είτε καπελώματος του αγώνα τους προσβάλλει το υπερήφανο, πατριωτικό και ακηδευμόνευτο μαθητικό κίνημα.

Η αναγέννηση του πατριωτικού αισθήματος από το πιο ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας πρέπει να μας κάνει περήφανους και αισιόδοξους, γιατί είναι δεκάδες χιλιάδες οι νέοι που έχουν αφυπνιστεί. Κι αν η σημερινή πολιτική τάξη δεν είναι άξια να υπερασπιστεί, την ιστορία μας, έρχεται η δικιά τους γενιά από την οποία θα αναδειχτούν ηγέτες ικανοί και πατριώτες για να φέρουν πίσω όσα κάποιοι παρέδωσαν αμαχητί στους παραχαράκτες και σφετεριστές της ιστορίας μας».
theonlinepress.gr

ΝΖΖ: Τα μνημόνια τελείωσαν, η δυσαρέσκεια έμεινε

Πρόκληση για κάθε ελληνική κυβέρνηση αποτελεί ο συγκερασμός λαϊκών αιτημάτων και σκληρής οικονομικής πραγματικότητας, σημειώνει η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung (NZZ)...


«Ενόψει των εκλογών τη χρονιά που έρχεται, αναμένεται να αυξηθούν οι κινητοποιήσεις και οι απεργίες, όπως εκείνη της Τετάρτης», γράφει σε ανταπόκρισή της η Neue Zürcher Zeitung (NNZ), στον απόηχο της πρόσφατης γενικής απεργίας στην Ελλάδα.

Η ελβετική εφημερίδα παρατηρεί: «Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα θα ήθελε να ανταποκριθεί το ταχύτερο δυνατό στα αιτήματα των διαδηλωτών. Με τον συμβιβασμό με τα Σκόπια στο ονοματολογικό διασφάλισε εύνοια σε διεθνές επίπεδο. Γεγονός που συνέβαλε στην έγκριση των Βρυξελλών στο προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2019, παρά το γεγονός ότι δεν συμπεριλαμβάνει τις συμπεφωνημένες περικοπές συντάξεων.

Όμως η ευχέρεια κινήσεων για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το πεδίο είναι περιορισμένη, μιας και για πολλά χρόνια ακόμα θα ισχύουν οι όροι των δανειστών για τον ελληνικό προϋπολογισμό.

Στο δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα θα δοθεί σύντομα απάντηση. Όλες οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν μια σαφή νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές. Όμως και για τη νέα κυβέρνηση παραμένει η μεγάλη πρόκληση να συγκεράσει τις αξιώσεις των πολιτών με τη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα».

Αλ. Αλαβάνος: «Το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς σαπίζει με τον ΣΥΡΙΖΑ»

Για «ατμόσφαιρα βούρκου» που καλλιεργείται στην πολιτική ζωή της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής» ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του "Σχεδίου Β", Αλέκος Αλαβάνος.


Για «ατμόσφαιρα βούρκου» που καλλιεργείται στην πολιτική ζωή της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής» ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του "Σχεδίου Β", Αλέκος Αλαβάνος, ο οποίος και επισημαίνει ότι το πλεονέκτημα της ηθικής υπεροχής της αριστεράς σαπίζει όσο το κυβερνών κόμμα αυτοδιαφημίζεται ως αριστερό, ενώ κατηγορεί τους πρώην συντρόφους του πως προσφέρουν προεκλογικά «κορδέλες και γλειφιτζούρια».

Στη συνέντευξή του ο κ. Αλαβάνος εξαπολύει σκληρή επίθεση στην Κυβέρνηση, αποδίδοντάς της την ευθύνη για την «ατμόσφαιρα βούρκου» που έχει καλλιεργηθεί με «την σκανδαλολογία και τον αποπροσανατολισμό», όπως τονίζει, σε θέματα, όπως σχέσεων Κράτους- Εκκλησίας, εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας κ.α., χαρακτηρίζοντας τες κλασικές μεθόδους δικομματισμού που στοχεύουν να αποφευχθούν προεκλογικά ζητήματα «διότι δεν έχουν να προσφέρουν ούτε μισή νέα ιδέα».

Ο κ. Αλαβάνος κατηγορεί ακόμα τον ΣΥΡΙΖΑ ότι προσφέρει «κορδέλες και γλειφιτζούρια, ελπίζοντας να δελεάσει το εκλογικό σώμα» και απορρίπτει το «θετικό κοινωνικό πρόσημο» με το οποίο χαρακτηρίζουν τα νομοθετικά μέτρα της κυβέρνησης τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνοντας ως παράδειγμα τις μέχρι σήμερα περικοπές των συντάξεων και τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ.

Αναφερόμενος στο ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς, επισημαίνει πως «όσο ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοδιαφημίζεται ως αριστερό κόμμα τόσο το πλεονέκτημα αυτό, το οποίο αναγνωρίζουν και οι συντηρητικοί αντίπαλοι, σαπίζει».

«Ο πιο δυσχερής στόχος σήμερα της αριστεράς είναι να αποκαταστήσει την παραδοσιακή εικόνα ως ενός χώρου εντιμότητας, ειλικρίνειας λειτουργίας με ανοιχτά χαρτιά και αδιαπραγμάτευτων αξιών», υπογράμμισε.

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε και για την αυτοκριτική του Αλ. Τσίπρα για τον αναγκαίο συμβιβασμό που έκανε με τους δανειστές το 2015 σημειώνοντας ότι «η μόνη αυτοκριτική που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να παραιτηθούν αμέσως μετά το δημοψήφισμα» για να συμπληρώσει ότι τώρα «είναι αργά για δάκρυα».

Τέλος, μεταξύ άλλων, κάλεσε τον Γιάννη Βαρουφάκη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου σε κοινή συμπόρευση για να ανατραπούν ο σημερινές πολιτικές ισορροπίες.
πηγή: liberal.gr

1η Δεκέμβρη: Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Η 1η Δεκέμβρη καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.


Το AIDS είναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Από το 1981 που παρατηρήθηκε κλινικά στις ΗΠΑ, πάνω από 35 εκατ. άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους (2017), ενώ 36,9 εκατ. άνθρωποι είναι φορείς του ιού HIV (2017).

Τι είναι ο HIV, τι το AIDS και πώς αντιμετωπίζονται


Ο HIV στοχεύει στο ανοσοποιητικό, αποδυναμώνοντας τα αμυντικά συστήματα των ανθρώπων και καθιστώντας τον οργανισμό τους ευάλωτο έναντι λοιμώξεων και ορισμένων τύπων καρκίνου. Καθώς ο ιός καταστρέφει και εμποδίζει τη λειτουργία των ανοσοκυττάρων, τα μολυσμένα άτομα σταδιακά γίνονται ανοσοανεπαρκή. Η κατάσταση αυτή, οδηγεί σε αυξημένη ευαισθησία σε ευρύ φάσμα λοιμώξεων, καρκίνων και άλλων ασθενειών. Το πλέον προχωρημένο στάδιο της λοίμωξης από τον HIV είναι το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας (AIDS), το οποίο μπορεί να χρειαστεί από 2 έως 15 χρόνια για να αναπτυχθεί, ανάλογα με το άτομο. Το AIDS καθορίζεται από την ανάπτυξη ορισμένων καρκίνων, λοιμώξεων ή άλλων σοβαρών κλινικών συμπτωμάτων.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι ομάδες ανθρώπων που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης του HIV, είναι άνδρες που έχουν σεξουαλική επαφή με άνδρες, χρήστες ενδοφλέβιων εξαρτησιογόνων ουσιών, άτομα σε φυλακές και άλλα κλειστά περιβάλλοντα, διεμφυλικοί και εργαζόμενοι στην πορνεία και οι πελάτες τους.

Δεν υπάρχει θεραπεία για λοίμωξη από τον HIV. Ωστόσο, τα αποτελεσματικά αντιρετροϊκά φάρμακα μπορούν να ελέγξουν τον ιό και να βοηθήσουν στην πρόληψη της μετάδοσης έτσι ώστε τα άτομα με HIV λοίμωξη να απολαμβάνουν υγιή, μακρά και παραγωγική ζωή.

Μεταξύ του 2000 και του 2017, οι νέες μολύνσεις από τον HIV μειώθηκαν κατά 36% και οι θάνατοι που σχετίζονται με τον HIV μειώθηκαν κατά 38%, λόγω της θεραπείας με αντιρετροϊκά φάρμακα. Σημειωτέον ότι το 2005 λάμβαναν θεραπεία 2 εκατ. ασθενείς, 8 εκατ. το 2010, 21,7 εκατ. το 2017, ενώ ο στόχος για το 2020 είναι 30 εκατ. και για το 2030, 33 εκατ. άτομα.

Οι στόχοι του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών


Εξάλλου, όπως επισημαίνουν τα Ηνωμένα Έθνη, έχει σημειωθεί ικανοποιητική πρόοδος όσον αφορά τον έλεγχο και τη θεραπεία του HIV, με γνώμονα την ισχυρή και αυξανόμενη παγκόσμια δέσμευση για την επίτευξη των στόχων 90-90-90 έως το 2020. Αυτό σημαίνει ότι έως το 2020, 90% των ατόμων με HIV θα γνωρίζουν την κατάστασή τους, 90% όλων των ανθρώπων που ζουν με HIV θα έχουν πρόσβαση σε αντιρετροϊκή θεραπεία και 90% όλων των ανθρώπων που λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία θα έχουν καταστείλει τον ιό. Το 2017, εκτιμάται ότι 75% των ανθρώπων που ζούσαν με τον HIV γνώριζαν την κατάστασή τους. Μεταξύ αυτών, 79% είχαν πρόσβαση σε αντιρετροϊκή θεραπεία και 81% των ατόμων που είχαν πρόσβαση στη θεραπεία είχαν καταστείλει τον ιό.

Η κατάσταση στην Ελλάδα


Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων (συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων AIDS) που έχουν δηλωθεί στην Ελλάδα μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2017 ανέρχεται σε 16.669. Από τα περιστατικά αυτά, 13.808 (82,84%) ήταν άνδρες, 2.820 (16,92%) ήταν γυναίκες, ενώ για 41 άτομα (0,24%), δεν δηλώθηκε φύλο.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ, από την ανάλυση των νέων διαγνώσεων των τελευταίων οκτώ ετών κατά ηλικιακή ομάδα, φαίνεται ότι προεξάρχουσα ηλικιακή ομάδα κατά τη διάγνωση είναι αυτή των 30- 39 ετών, ενώ παρατηρείται αύξηση στο ποσοστό των νέων περιστατικών ηλικίας 40- 49 και ≥ 50 ετών. Επιπλέον, αναφέρει το Κέντρο, αυξητική είναι η τάση αναφορικά με τη διάμεση ηλικία των νέων περιστατικών HIV κατά τη διάγνωση και ειδικότερα στα άτομα που μολύνθηκαν μέσω απροφύλακτης σεξουαλικής επαφής μεταξύ ανδρών και μέσω χρήσης ενδοφλέβιων εξαρτησιογόνων ουσιών.

H επιδημία της HIV λοίμωξης στην Ελλάδα παρουσίασε σημαντική αύξηση κατά τα έτη 2011 και 2012, η οποία αφορούσε κυρίως σε άτομα που μολύνθηκαν μέσω ενέσιμης χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών. Μείωση του ετήσιου αριθμού διαγνώσεων καταγράφεται από το 2013. Από το 2014 η πορεία της επιδημίας στους χρήστες αυτούς είναι πτωτική.

Το 2017 δηλώθηκαν 628 νέες διαγνώσεις HIV, εκ των οποίων 522 (83,1%) αφορούσαν σε άνδρες και 106 (16,9%) σε γυναίκες. Από τις περιπτώσεις που διαγνώσθηκαν για πρώτη φορά ως HIV το 2017, 93 (14,8%) άτομα είχαν ήδη εμφανίσει ή ανέπτυξαν κλινικά AIDS εντός του συγκεκριμένου έτους. Σε ποσοστό 46,5% τα περιστατικά που διαγνώσθηκαν το 2017 αφορούσαν σε μεταδόσεις μέσω σεξουαλικής επαφής μεταξύ ανδρών, 22,1% ανέφεραν ότι μολύνθηκαν μέσω ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής, 13,7% των μολύνσεων σχετίζονταν με ενδοφλέβια χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, ενώ για 17,5% των περιπτώσεων δεν έχει προσδιοριστεί ο τρόπος μετάδοσης του ιού. Τα περισσότερα περιστατικά, τόσο στους άνδρες (36,8%), όσο και στις γυναίκες (31,2%), ήταν ηλικίας 30- 39 ετών κατά τη διάγνωση.

Παιδιά με HIV λοίμωξη


Το ίδιο έτος, διαγνώστηκε και δηλώθηκε ένα περιστατικό κάθετης μετάδοσης του HIV. Συνολικά, 136 παιδιά ηλικίας μικρότερης από 13 ετών κατά την ηλικία διάγνωσης της HIV λοίμωξης, έχουν δηλωθεί στην Ελλάδα, εκ των οποίων, 93 (68,4%) ήταν αγόρια και 42 κορίτσια (30,9%). Σε ποσοστό 50,7%, τα HIV οροθετικά παιδιά, έχουν μολυνθεί κάθετα, κατά τη διάρκεια της κύησης, του τοκετού ή του θηλασμού.

Οροθετικοί μη ελληνικής υπηκοότητας


Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων μη ελληνικής εθνικότητας (συμπεριλαμβανομένων και των περιπτώσεων AIDS) που είχαν δηλωθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2017 ανερχόταν σε 3.045. Από τα περιστατικά αυτά, 1.968 (64,6%) αφορούσαν σε άνδρες, 1.071 (35,2%) σε γυναίκες και 6 (0,2%) σε άτομα όπου δεν είχε δηλωθεί το φύλο. Από το σύνολο των HIV διαγνώσεων έως το τέλος του 2017 τα 674 (22,1%) άτομα είχαν ήδη εμφανίσει ή ανέπτυξαν κλινικά AIDS. Τα περισσότερα περιστατικά, τόσο στους άνδρες (39,1%) όσο και στις γυναίκες (33,0%), ήταν ηλικίας 30-39 ετών κατά τη διάγνωση. Οι οροθετικές γυναίκες, στην πλειονότητά τους προέρχονταν από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής (47,0%), ενώ οι άνδρες από χώρες της Κεντρικής Ευρώπης (27,4%).

Διαγνώσεις AIDS


To 2017 διαγνώσθηκαν 112 περιστατικά AIDS, εκ των οποίων 85 (75,9%) ήταν άνδρες και 27 (24,1%) γυναίκες. Από τις περιπτώσεις αυτές, οι 85 (75,9%) είχαν διαγνωσθεί με AIDS εντός τριών μηνών από τη διάγνωση της HIV λοίμωξης. Ποσοστό 40,2% των νέων περιπτώσεων AIDS αφορούσαν άνδρες που είχαν σεξουαλικές επαφές με άνδρες, ενώ στο 15,2% των περιπτώσεων AIDS, η μετάδοση είχε γίνει πιθανότατα μέσω ενέσιμης χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών. Η πλειονότητα των νέων περιπτώσεων AIDS αφορούσε σε ηλικίες μεγαλύτερες των 30 ετών κατά τη διάγνωση.

Συνολικά, οι περιπτώσεις AIDS που έχουν δηλωθεί στην Ελλάδα μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2017, ανέρχονται σε 4.094, εκ των οποίων 3.423 (83,6%) ήταν άνδρες και 671 (16,4%) γυναίκες.

Ο αριθμός των θανάτων σε ασθενείς με AIDS το 2017, ανήλθε στα 90 άτομα και η πλειονότητά τους είναι άνδρες.
ert

Το ΕΠΑΜ για τις κινητοποιήσεις της μαθητικής νεολαίας

«Όταν τα παιδιά μας βγαίνουν στον δρόμο, οφείλουμε να είμαστε στο πλάι τους και όχι απέναντί τους. Πολύ περισσότερο, οφείλουμε να βγούμε εμείς μπροστά, εμείς που ζήσαμε το «πριν», να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο, γι’ αυτά τα παιδιά. Για την πατρίδα αυτή που τους χρωστάμε και οφείλουμε να τους την παραδώσουμε αλώβητη και λεύτερη!», τονίζει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του το Γραφείου Τύπου του Ενιαίου Παλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ) για τις κινητοποιήσεις της μαθητικής νεολαίας και των σχολικών καταλήψεων...


Ακολουθεί η ανακοίνωση του Γραφείου Τύποτ ρου ΕΠΑΜ:


Για τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους

Τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους δεν έχουν ζήσει το «πριν»… Για τα περισσότερα από αυτά, τα 8 χρόνια της κατοχής είναι πάνω από τη μισή τους ζωή. Σίγουρα πάντως, είναι όλη τους η ζωή, απ’ όταν άρχισαν να καταλαβαίνουν και να ενδιαφέρονται για το τι γίνεται στον κόσμο και στον τόπο τους. Δεν έχουν μνήμες και βιώματα του πώς είναι να ζεις σε μια πατρίδα λεύτερη. Δεν θυμούνται πώς είναι να τα βγάζουν πέρα άνετα οι γονείς τους. Να μην χλωμιάζουν και να μην ιδρώνουν όταν πρέπει να πληρώσουν φροντιστήρια, βιβλία, καινούργια ρούχα και παπούτσια. Να μην πετάγονται τρομαγμένοι όταν χτυπάει το τηλέφωνο, από φόβο ότι θα είναι η εισπρακτική που τους κυνηγάει για το δάνειο…

Τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους έχουν ζήσει όλη τους τη ζωή σε σχολεία με αίθουσες ακατάλληλες. Με δασκάλους κουρασμένους και νευρικούς, ή και χωρίς καθόλου δασκάλους για μεγάλο μέρος της χρονιάς. Με βιβλία κακογραμμένα, που δεν τους δίνουν γνώσεις, αλλά σκόρπιες, ελλιπείς και ανακατεμένες πληροφορίες. Με «ευγενικές» χορηγείες τροφίμων από ιδιωτικές εταιρείες, για να μην λιποθυμούν από την πείνα…

«Τα μεγαλύτερα από αυτά, θα θυμούνται ίσως, ότι κάποτε οι γονείς τους ξεσηκώθηκαν για να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά ηττήθηκαν και γύρισαν σπίτι με σκυμμένο το κεφάλι. Ίσως πάλι να θυμούνται ότι κάποτε βρήκαν το κουράγιο να φωνάξουν ένα βροντερο ΟΧΙ, αλλά προδόθηκαν…

Αυτά τα παιδιά τη λέξη «πατρίδα» δεν την έμαθαν από τους αγώνες μιας κοινωνίας που παλεύει για ελευθερία και δημοκρατία. Δεν την έμαθαν ούτε από τα βιβλία της Γλώσσας και της Ιστορίας -μπορεί κάποιοι να πρόλαβαν να τη συναντήσουν, προτού εξοβελιστεί από το «εγκεκριμένο» και «πολιτικώς ορθό» λεξιλόγιο του Υπουργείου Παιδείας. Ούτε, βέβαια, την έμαθαν στις βαρετές και ανούσιες σχολικές γιορτές. Η ελληνική σημαία γι’ αυτά τα παιδιά δεν ήταν παρά ένας λόγος για να τσακώνονται οι μεγάλοι αν είναι ή δεν είναι σωστό να την κρατάει ο τάδε συμμαθητής τους στην παρέλαση, αλλά και κάτι που κάποιοι καίνε στις διαδηλώσεις.

Κι όμως, τα παιδιά αυτά βρήκαν τη δύναμη και το κουράγιο να βγούν στους δρόμους και να φωνάξουν. Μπορεί να μην καταλαβαίνουν ακόμα τις βαθιές, πολιτικές αναλύσεις, καταλαβαίνουν όμως το άδικο όταν το δουν. Και όταν βλέπουν τους συμμαθητές τους να τιμωρούνται επειδή φώναξαν ένα πατριωτικό σύνθημα, ενώ αυτοί που καίνε, σπάζουν και ρημάζουν μένουν ατιμώρητοι, αυτό είναι άδικο. Όταν βλέπουν αυτούς που κάνουν πλάτες σε παράνομες καταλήψεις κτηρίων για στέγαση «προσφύγων» και «αλληλέγγυων», να εναντιώνονται με έχθρα και καταστολή στη δική τους, ειρηνική κατάληψη… αυτούς που χτυπούν φιλικά στην πλάτη τον κάθε γνωστό-άγνωστο κουκουλοφόρο, να πνίγουν στα χημικά το δικό τους ανοιχτό πρόσωπο… αυτούς που παρελαύνουν πέρήφανα για κάθε λογής «πολύχρωμα» δικαιώματα, να τους βρίζουν και να τους τραμπουκίζουν επειδή κρατούν την ελληνική σημαία, αυτό είναι ΑΔΙΚΟ! Και, αν ακόμα δεν καταλαβαίνουν για ποιον λόγο γίνονται και τι σημαίνουν όλα αυτά, το άδικο και το καταλαβαίνουν, και το νιώθουν, και τους εξεγείρει.

Με το που βγήκαν στους δρόμους τα παιδιά, οι γνωστοί μηχανισμοί άρχισαν τη δουλειά τους, ρίχνοντας τόνους λάσπης, κατηγορώντας τα από εθνικιστές μέχρι φασίστες και χρυσαυγίτες. Ταυτίζοντας για άλλη μια φορά τα εθνικά προτάγματα με τον φασισμό, τι διδάσκουν στα παιδιά οι «προοδευτικές» αυτές φωνές; Ότι όποιος αγαπά και υπερασπίζεται τη χώρα του είναι φασίστας. Άρα, το να είναι κάποιος φασίστας είναι κάτι καλό; Ότι όποιος μιλά για την Ελλάδα και σηκώνει την ελληνική σημαία είναι χρυσαυγίτης. Άρα, οι χρυσαυγίτες είναι πατριώτες και αγωνιστές; Φταίνε λοιπόν τα παιδιά που παρασύρονται από την πατριδοκαπηλεία που θέλουν να πουλήσουν τα κάθε λογής φασιστοειδή μορφώματα, όταν για χρόνια τώρα οι λεγόμενοι «προοδευτικοί», αυτοί του «δημοκρατικού τόξου» έχουν εξορκίσει στο «πυρ το εξώτερο» κάθε τι πατριωτικό, κάθε τι που θυμίζει Ελλάδα; Όταν, για χρόνια τώρα, τα ΜΜΕ προβάλλουν ως μόνους υπερασπιστές κάθε εθνικού ζητήματος τα διάφορα ακροδεξιά μορφώματα; Ποιος λοιπόν στήνει αυτό το βρώμικο παιχνίδι, εκτρέποντας δόλια κάθε συζήτηση για τα εθνικά μας θέματα στο τεχνητό δίπολο φασισμού-αντιφασισμού; Ποιος ρίχνει «νερό στον μύλο» της ακροδεξιάς; Ποιος εκκολάπτει το «αυγό του φιδιού»; Τα παιδιά με τις σημαίες ή αυτοί που τα βρίζουν; Ποιος είναι ο φασίστας;

Όλοι αυτοί οι «αντιφασίστες» δεν βλέπουν ότι ο κυρίαρχος φασισμός στην εποχή μας είναι ο φασισμός της ΕΕ, που χρησιμοποιεί το φάντασμα του ιστορικού φασισμού ως αντιπερισπασμό, αφενός για να ενισχύσει τη δική του νεοταξική ιδεολογία, ντύνοντάς την με το ένδυμα της «δημοκρατικής αγνότητας» και, αφετέρου, να προωθήσει τον διχασμό και τον αποπροσανατολισμό της ελληνικής κοινωνίας. Αυτόν τον φασισμό, που τους έχει κλέψει το μέλλον, που τους έχει αφαιρέσει ακόμη και το δικαίωμα στο όνειρο, τον έχουν γευτεί αυτά τα παιδιά από τα γενοφάσκια τους. Με αυτόν μεγάλωσαν, σε αυτόν αντιστέκονται. Γιατί αυτός ο φασισμός επιχειρεί τώρα να τους αφαιρέσει και το δικαίωμα στην πολιτισμική τους ταυτότητα, να τους καταστήσει «ανιθαγενείς» δουλοπάροικους των Αγορών.

Τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους μεγαλώνουν ακούγοντας πλέον από τους μεγάλους μια και μόνη συμβουλή: να τελειώσουν το σχολείο τους, ή και τις σπουδές τους και να φύγουν μακριά. Να φύγουν και να μην κοιτάξουν πίσω.

Κι όμως, τα παιδιά αυτά είναι εδώ και μας φωνάζουν ότι εδώ θέλουν να μείνουν. Ότι αυτή η γη τους ανήκει. Αυτό φωνάζουν στα συνθήματά τους. Και το φωνάζουν έτσι όπως το καταλαβαίνουν. Τα παιδιά δεν βγήκαν στους δρόμους για το «όνομα». Αυτό που λένε, είναι το αυτονόητο γι’ αυτά τα παιδιά. Όταν φωνάζουν «Μακεδονία γη ελληνική», διεκδικούν το δικό τους σπίτι, τη δική τους γειτονιά, τη δική τους Ελλάδα.

Όταν τα παιδιά βγαίνουν στον δρόμο, οφείλουμε να είμαστε στο πλάι τους και όχι απέναντί τους. Πολύ περισσότερο, οφείλουμε να βγούμε εμείς μπροστά, εμείς που ζήσαμε το «πριν», να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο, γι’ αυτά τα παιδιά. Για την πατρίδα αυτή που τους χρωστάμε και οφείλουμε να τους την παραδώσουμε αλώβητη και λεύτερη!

29 Νοεμβρίου 2018
Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ