Η Βρετανία μετά το BREXIT

Παρά τα όσα λέγονται στα διεθνή ΜΜΕ, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν αλλάξει γνώμη και παραμένουν αμετακίνητα υπέρ του Brexit...

 του Κώστα Λαπαβίτσα*

Στις 4 Μαρτίου ξεκινάει κύκλος ανοιχτών ομιλιών και συγκεντρώσεων σε πέντε πόλεις της Βρετανίας με θέμα την ανασυγκρότηση της χώρας μετά το Brexit και γνώμονα τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα.

Η περιοδεία βασίζεται στο νέο βιβλίο μου The Left Case Against the EU (Η Αριστερή Πρόταση κατά της ΕΕ), το οποίο έχει προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον και συζήτηση στη Βρετανική Αριστερά.

Συμμετέχουν γνωστοί συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, πανεπιστημιακοί και ακτιβιστές από ολόκληρη τη χώρα.

Παρά τα όσα λέγονται στα διεθνή ΜΜΕ, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν αλλάξει γνώμη και παραμένουν αμετακίνητα υπέρ του Brexit. Οι προσπάθειες των φανατικών ευρωπαϊστών για δεύτερο δημοψήφισμα δεν είχαν αποτελέσμα. Όλα δείχνουν ότι η Βρετανία θα φύγει από την αποτυχημένη ΕΕ. Το μόνο πραγματικό ερώτημα είναι πως θα συνταχθούν τα λαϊκά στρώματα για να στηριχτεί η δημοκρατική ανανέωση και η δομική αλλαγή της οικονομίας υπέρ του κόσμου της εργασίας μετά την έξοδο.

Υπάρχει ρεύμα υπέρ της σοσιαλιστικής Αριστεράς, κυρίως στη νεολαία. Η μάχη θα δοθεί μέσα στο Εργατικό Κόμμα για να κινηθεί στη ριζοσπαστική κατεύθυνση που απαιτείται.

Η Βρετανία είναι μια νότα αισιοδοξίας στην Ευρώπη που πλέον πνίγεται από τον τυφλό ευρωπαϊσμό. Ο ευρωπαϊστικός ζουρλομανδύας έχει φέρει φθορά της δημοκρατίας και άνοδο της άκρας Δεξιάς. Από την πορεία του Μπρέξιτ θα κριθούν πολλά για την Αριστερά στην Ευρώπη.

 _____________________

* Ο Κώστας Λαπαβίτσας είναι διεθνούς κύρους οικονομολόγος, καθηγητής της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πολιτικός. Στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιανουαρίου 2015 εξελέγη βουλευτής Ημαθίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και, εν συνεχεία, προσχώρησε στη Λαϊκή Ενότητα…

Καταρρέει η παγκόσμια τάξη πραγμάτων

Τίποτα δεν είναι όπως ήταν. Οι μεγάλες δυνάμεις αναλώνονται σε ανταγωνισμούς, οι Ευρωπαίοι ανησυχούν. Ποιος θα μαζέψει τα εύθραυστα κομμάτια της παγκόσμιας τάξης; Aυτό είναι από τα θέματα της Διάσκεψης του Μονάχου. 

Όταν οι 40 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων και εκπρόσωποι άλλων χωρών και οργανώσεων φτάσουν στο Μόναχο ανάμεσα στα έντυπα της Διάσκεψης Ασφάλειας του Μονάχου που θα πάρουν είναι και το Munich Security Report MSR, μια έκθεση 100 σελίδων με συμπεράσματα για την κατάσταση στον κόσμο. Κι αυτή προκαλεί ανησυχία. Όπως γράφει ο επικεφαλής της Διάσκεψης Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ «δημιουργείται μια νέα εποχή ανταγωνισμών για την εξουσία ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία, που συμβαδίζει με ένα σχετικό κενό εξουσίας σε ό,τι αφορά την φιλελεύθερη διεθνή τάξη πραγμάτων». Οι ΗΠΑ υπό τον Ντόναλντ Τραμπ δείχνουν μικρό ενδιαφέρον για διεθνείς συμβάσεις και αμφισβητούν ανοιχτά θεσμούς, όπως το ΝΑΤΟ και ο ΟΗΕ.

Πού βρίσκονται οι συνήγοροι της ελεύθερης τάξης πραγμάτων;

Αντ΄αυτού οι ΗΠΑ «εκδηλώνουν έναν εκνευριστικό θαυμασμό για ισχυρούς άνδρες και για τους νατοϊκούς εταίρους είναι δύσκολο να αποδεχθούν τους επαίνους Τραμπ για ανελεύθερους ηγέτες» είτε στη Βραζιλία, είτε στις Φιλιππίνες, σύμφωνα με την έκθεση. Η έκθεση συνεχίζει σημειώνοντας ότι οι ΗΠΑ έχουν καταχωρίσει την Κίνα και τη Ρωσία ως τους πιο σημαντικούς στρατηγικά αντιπάλους. Ο νέος ανταγωνισμός ανάμεσα στις τρεις υπερδυνάμεις εκφράζεται εντελώς διαφορετικά. Η διένεξη της Ουάσιγκτον με το Πεκίνο εξελίσσεται στα πεδία της οικονομίας και του εμπορίου. Η Ρωσία και η Κίνα πάλι αντιλαμβάνονται τη συγκυριακή συμμαχία τους ως αντίπαλη απέναντι στη Δύση και αναλώνονται σε γεωπολιτική αντιζηλία. Η αντιπαλότητα ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ εκτείνεται σε θέματα εξοπλισμού. Και εδώ η έκθεση δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελπίδας για βελτίωση. Μετά την καταγγελία της συνθήκης INF για την απαγόρευση πυρηνικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς, επιδεινώνεται το κλίμα και σε άλλες συμβατικές συμφωνίες για περιορισμό των εξοπλισμών. Για παράδειγμα, φαίνεται πολύ πιθανό Μόσχα και Ουάσιγκτον να μην μπορέσουν να συμφωνήσουν στην παράταση της νέας Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, η οποία εκπνέει το 2021.

Και η Ευρώπη; Η ΕΕ κυρίως δεν είναι καλά προετοιμασμένη απέναντι στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων, αναφέρεται στην έκθεση. Φαίνεται και από τον διάλογο για περισσότερο στρατηγική αυτονομία στην γηραιά ήπειρο. Αυτήν την περίοδο δεν έχει κανείς ένα ισορροπημένο σχέδιο β' στα συρτάρια, με το οποίο η Ευρώπη να μπορεί στον τομέα ασφάλειας να χειραφετηθεί. Και η παγκόσμια τάξη πραγμάτων διολισθαίνει σε μια ενδιάμεση κατάσταση, οι εναπομείναντες συνήγοροι του ελεύθερων αξιών προσπαθούν να περάσουν μέσα από αυτήν τη φάση ανασφάλειας και αστάθειας. Με νηφαλιότητα η έκθεση της Διάσκεψης του Μονάχου διαπιστώνει ότι ορισμένοι υποψήφιοι επιθυμούν να παίξουν το ρόλο των συνηγόρων της ελεύθερης τάξης, αλλά δεν είναι σε θέση να το κάνουν. Άλλες είναι λιγότερο σε θέση να το κάνουν, αλλά δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους.

Συμμαχία των οπαδών του πολυμερισμού

Μεγάλο κομμάτι της μελέτης αφιερώνεται στα περιθώρια και τις δυνατότητες που έχουν μεμονωμένες χώρες, όπως ο Καναδάς ή η Ιαπωνία. Ειδικό κεφάλαιο αφιερώνεται στη Μ. Βρετανία, ως χώρα που έχει συνδιαμορφώσει την φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων και στον τομέα ασφάλειας έχει ακόμη πολλά να δώσει, αλλά που είναι εκτεθειμένη σε αστάθμητους παράγοντες λόγω Brexit. Ακόμη κι αν σε Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο συνεχώς λέγεται ότι και στο μέλλον η συνεργασία θα είναι στενή, θεωρείται από τώρα σαφές ότι η διαδικασία Brexit, και από τις δύο πλευρές, σε απόσταση χρόνου θα δημιουργήσει πληγές. Ποιος λοιπόν θα μαζέψει τα κομμάτια μιας εύθραυστης παγκόσμιας τάξης; Εν όψει της συμμετοχής της στη Διάσκεψη του Μονάχου η καγκελάριος Μέρκελ υποστήριξε σε μαγνητοσκοπημένο βίντεο ότι θα εργαστεί για τη διατήρηση των διεθνών θεσμών, κάτι το ίδιο σημαντικό, όπως και στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Ο Χάικο Μάας, γερμανός υπουργός Εξωτερικών έκανε έκκληση για σχηματισμό μιας συμμαχίας των οπαδών του πολυμερισμού. Το πόσο δύσκολο είναι να μη μείνει μόνο σε λόγια αυτή η έκκληση, φαίνεται από τη συνεργασία με τη Γαλλία, το πιο σημαντικό εταίρο της Γερμανίας.

Μια νέα δημοσκόπηση του Ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ δείχνει ότι το 43% των Γάλλων, αλλά το 59% των Γερμανών θέλουν τη διεθνή ουδετερότητα των χωρών τους. Οι Γερμανοί, περισσότερο και από ότι οι Γάλλοι, απορρίπτουν συμμετοχή της χώρας τους σε ένοπλες επεμβάσεις. Η τρέχουσα κρίση στο ΝΑΤΟ αποτελεί για τη Γερμανία μεγαλύτερη πρόκληση από ό,τι στη Γαλλία, που έχει μέχρι τώρα ακολουθήσει μια πιο ελεύθερη προσέγγιση, αναφέρεται στη μελέτη. Το πώς μπορούν να λυθούν πολιτικά αυτές οι διαφορές, πρέπει να ξεκαθαριστεί άμεσα ανάμεσα σε Βερολίνο και Παρίσι. Ευκαιρία δεν θα προσφέρει η Διάσκεψη του Μονάχου. Ο γάλλος πρόεδρος ακύρωσε αιφνιδιαστικά τη συμμετοχή του για λόγους εσωτερικοπολιτικών αναγκών.

 πηγή: Deutsche Welle

Πολιτεία - Εκκλησία: Παραμένει αμετάβλητη η μισθοδοσία των κληρικών

Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης με την ειδική Επιτροπή της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, χαρακτήρισε «εξαιρετικά δημιουργική και εποικοδομητική» τη συζήτηση με τους εκπροσώπους της ιεραρχίας....

Ολοκληρώθηκε νωρίτερα σήμερα, στο υπουργείο Παιδείας, η συνάντηση της επιτροπής διαλόγου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον Κώστα Γαβρόγλου, στο πλαίσιο του συνεχιζόμενου διαλόγου για την κατάρτιση συμφωνίας μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας.

Στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκε το προτεινόμενο από το υπουργείο σχέδιο υλοποίησης της συμφωνίας.

Μετά το πέρας της συνάντησης, ο υπουργός χαρακτήρισε «εξαιρετικά δημιουργική και εποικοδομητική» τη συζήτηση με τους εκπροσώπους της ιεραρχίας και σημείωσε ότι το σχέδιο «ενισχύει τον εξορθολογισμό των σχέσεων Πολιτείας-Εκκλησίας, εξασφαλίζει τους κληρικούς και προτείνει ένα νοικοκύρεμα των οικονομικών».

«Αποσαφηνίστηκαν πολλά και σημαντικά πράγματα και άρα έχουμε πάει ένα βήμα παραπέρα», δήλωσε.

Από πλευράς επιτροπής διαλόγου της Ιεράς Συνόδου, ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος χαρακτήρισε «ειλικρινή» τη συζήτηση με τους εκπροσώπους της Πολιτείας και σημείωσε ότι η επιτροπή θα συνεδριάσει τις επόμενες ημέρες, προκειμένου να καταγραφούν προτάσεις επί του σχεδίου.

Ωστόσο, επιφυλάχτηκε να σχολιάσει το σχέδιο, καθώς όπως είπε η Ιερά Σύνοδος θα πάρει τις τελικές αποφάσεις.

Την ερχόμενη Τρίτη, πάντως, θα υπάρξει νέα συνάντηση μεταξύ των εκπροσώπων της Εκκλησίας και της Πολιτείας, ώστε να συζητηθούν οι προτάσεις και παρατηρήσεις που θα υπάρξουν από πλευράς Εκκλησίας, για την τελική αναμόρφωση του σχεδίου.

Επίσης, αύριο το πρωί στις 11:30, ο υπουργός θα συναντηθεί με αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, για το ίδιο ζήτημα.

Δόθηκε στην επιτροπή διαλόγου της ΔΙΣ το σχέδιο υλοποίησης της Συμφωνίας Πολιτείας-Εκκλησίας

Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου του υπουργείου, με το σχέδιο αυτό αναιρούνται οριστικά όλες οι ανησυχίες που είχαν εκφραστεί, είτε λόγω ελλιπούς ενημέρωσης είτε λόγω παρανόησης, μετά την κοινή ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, και τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο του σχεδίου Συμφωνίας Πολιτείας - Εκκλησίας της 6ης Νοεμβρίου 2018. Στο σχέδιο καταγράφονται οι σημαντικοί λόγοι για τους οποίους αυτή η ιστορικής σημασίας συμφωνία θα είναι αμοιβαία επωφελής και για τα δύο μέρη, καθώς και για τον εφημεριακό κλήρο.

Συγκεκριμένα, το σχέδιο προβλέπει την κατάρτιση σ/ν, το οποίο θα αποτελείται από τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος θα κυρώνεται αυτούσιο το κείμενο της Συμφωνίας Πολιτείας - Εκκλησίας, όπως τελικά θα διαμορφωθεί μετά την ολοκλήρωση του διαλόγου και τα υπόλοιπα δύο μέρη θα περιέχουν εφαρμοστικές διατάξεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας ως προς τα δύο βασικά σκέλη της: Τη μισθοδοσία των κληρικών και λαϊκών υπαλλήλων της Εκκλησίας της Ελλάδος και την ίδρυση και λειτουργία Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας.

Ειδικά, ως προς τη μισθοδοσία του κλήρου, η προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση όχι μόνο δεν θίγει το υφιστάμενο καθεστώς, αλλά, αντιθέτως, το βελτιώνει ουσιωδώς, καθώς η νομική θέση και τα δικαιώματα (υπηρεσιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά κ.ά.) των κληρικών για πρώτη φορά κατοχυρώνονται με τις θεσμικές εγγυήσεις που παρέχει η κύρωση διμερούς συμφωνίας.

Έτσι, από τη Συμφωνία και την προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση:

•  Παραμένει αμετάβλητο και δεν θίγονται το υπηρεσιακό καθεστώς και η μονιμότητα, όπως ισχύει σήμερα, των κληρικών ως θρησκευτικών λειτουργών και υπαλλήλων ΝΠΔΔ.
•  Παραμένει αμετάβλητο και δεν θίγεται το ύψος των αποδοχών των κληρικών, το οποίο εξακολουθεί να καθορίζεται από το ενιαίο μισθολόγιο, όπως εκάστοτε ισχύει και ακολουθεί τις αυξήσεις των δημοσίων υπαλλήλων.
•  Παραμένει αμετάβλητος και δεν θίγεται ο τρόπος και ο χρόνος καταβολής των αποδοχών των κληρικών, η οποία θα εξακολουθήσει να ενεργείται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμής.

Επιπροσθέτως, η μισθοδοσία των κληρικών θωρακίζεται ακόμα περισσότερο σε σχέση με το υφιστάμενο καθεστώς, καθότι:

•  Ιδρύεται Ταμείο Μισθοδοσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο οποίο θα καταβάλλεται ετησίως από το κράτος, σε αναγνώριση υποχρέωσης που θα απορρέει από κυρωθείσα με νόμο Συμφωνία, η δαπάνη μισθοδοσίας του αριθμού των σήμερα μισθοδοτούμενων κληρικών. Τα σχετικά ποσά δεσμεύονται, υπό τον αυστηρό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κατ' αποκλειστικότητα για τη μισθοδοσία του κλήρου, η οποία θα ενεργείται διά της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής.
•  Όπως έχει, ήδη, νομοθετηθεί, συνιστάται Μητρώο Κληρικών και Λαϊκών Υπαλλήλων της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο οποίο εγγράφεται το σύνολο όσων μισθοδοτούνται με πόρους του Ταμείου Μισθοδοσίας και υπέρ των οποίων κατοχυρώνονται όλα τα δικαιώματα που σήμερα απολαμβάνουν οι κληρικοί (υπαγωγή στο ενιαίο μισθολόγιο, καταβολή μισθού από την Ενιαία Αρχή Πληρωμής κ.λπ.).
•  Το σημαντικότερο είναι ότι, για πρώτη φορά, όλα τα παραπάνω κατοχυρώνονται με τρόπο που δεν επιτρέπει τη μονομερή ανατροπή τους από την Πολιτεία. Με το υφιστάμενο καθεστώς, τόσο η μισθοδοσία όσο και το υπηρεσιακό καθεστώς και τα δικαιώματα των κληρικών βρίσκονται σε επισφάλεια, καθόσον έχουν παραχωρηθεί με κοινό νόμο, δηλαδή, επαφίενται μονομερώς στη βούληση της Πολιτείας και, ανά πάσα στιγμή, μπορούν να μεταβληθούν προς το δυσμενέστερο με νεότερο νόμο.

Η ξεχωριστή σημασία του προτεινόμενου σχεδίου έγκειται στο ότι προβλέπει την κύρωση της Συμφωνίας με νόμο, με συνέπεια τα συμφωνηθέντα και κυρωθέντα με νόμο να μην είναι πλέον δυνατόν να τροποποιηθούν στο μέλλον μονομερώς, με νόμο του κράτους. Οποιαδήποτε μεταβολή μόνο με νεότερη τροποποιητική Συμφωνία των δύο μερών θα είναι δυνατή.

Τέλος, με το Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας προκύπτουν σημαντικά οικονομικά οφέλη, τόσο για το Δημόσιο όσο και για την Εκκλησία της Ελλάδος, από την αξιοποίηση περιουσίας διαμφισβητούμενης και, άρα, μέχρι σήμερα αδρανούς και λιμνάζουσας.

Τουρκία: Νέο πογκρόμ με 1.112 διώξεις για συμμετοχή στο δίκτυο Γκιουλέν

Σύμφωνα με το CNN Türk, η επιχείρηση έχει επίκεντρο την πρωτεύουσα Άγκυρα, αλλά διεξάγεται σε συνολικά 76 επαρχίες της χώρας.

Τη σύλληψη 1.112 προσώπων που βαρύνουν υποψίες ότι συνδέονται με το δίκτυο του αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν διέταξαν οι τουρκικές αρχές.

Η επιχείρηση η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχουν εξαπολύσει οι διωκτικές αρχές της Τουρκίας μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα, όταν είχαν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον 250 άνθρωποι. Ο Γκιουλέν, πρώην σύμμαχος του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αρνείται ότι είχε την παραμικρή ανάμιξη στην απόπειρα ανατροπής της συνταγματικής τάξης.

Πάνω από 77.000 άνθρωποι έχουν συλληφθεί και προφυλακιστεί ενόψει της προσαγωγής τους σε δίκη μετά την απόπειρα πραξικοπήματος και οι επιχειρήσεις στη διάρκεια των οποίων γίνονται μαζικές συλλήψεις έχουν μετατραπεί σε ρουτίνα. Οι αρχές έχουν καθαιρέσει, αποπέμψει ή θέσει σε διαθεσιμότητα 150.000 κρατικούς λειτουργούς, στρατιωτικούς και αστυνομικούς.

Η επόμενη μέρα στις σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας: Ο πατριωτικός ορθολογισμός στις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Είναι στέρεα γνώμη μου ότι την Τουρκία πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με γνώση, συνέπεια, σταθερότητα και όχι φοβικά ή με ηττοπάθεια. Να ετοιμαζόμαστε καλά, να έχουμε φροντίσει πολύπλευρα την ισχύ μας και τις απαραίτητες συμμαχίες, να στηριζόμαστε στο διεθνές δίκαιο αλλά και στην αποτρεπτική ικανότητά μας...

του Νίκου Κοτζιά*

Η πιο δύσκολη, σύνθετη και περίπλοκη, σχέση στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας είναι αυτή με την Τουρκία. Σχέση που δυσκόλεψε με τις μεγάλες αλλαγές που έγιναν στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα με τον πόλεμο στη Συρία, αλλά και την ατμόσφαιρα δυσπιστίας που δημιουργήθηκε στη γείτονα μετά το αποτυχόν πραξικόπημα του 2016.

Η δυσκολία αυξήθηκε και από το γεγονός ότι πολλά μεγέθη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία άλλαξαν την τελευταία εικοσαετία προς όφελος της δεύτερης. Από την άλλη, βέβαια, η Ελλάδα διατηρεί προβάδισμα στην ποιότητα ανθρώπων, θεσμών και ένταξης στο διεθνές γίγνεσθαι, ιδιαίτερα ως μέλος της EE, καθώς και στην ικανότητα που επέδειξε τα τελευταία χρόνια να έχει στενές σχέσεις με τις δύο ισχυρές δυνάμεις του 21ου αιώνα, ΗΠΑ και Κίνα.

Την ίδια περίοδο η Ελλάδα ενίσχυσε τη θέση της στην περιοχή που άπτεται των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όπως πετυχημένα είχε πράξει ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με τις πολλαπλές συμμαχίες που ανέπτυξε. Η Ελλάδα μπόρεσε να λύσει σειρά προβλημάτων με τους βόρειους γείτονές τους αποτρέποντας τη χρησιμοποίησή τους για αλλότρια συμφέροντα. Στην ίδια τη Βαλκανική με τρεις διαφορετικές συνεργασίες σταθεροποίησε τον ιδιαίτερο ρόλο της. Το ίδιο έκανε στην Ανατολική Μεσόγειο.

Έξι τριμερείς με Ισραήλ, Αίγυπτο, Λίβανο, Παλαιστίνη, Αρμενία και Ιορδανία. Ταυτόχρονα βρίσκονται υπό διαμόρφωση τετραμερείς συνεργασίες αφενός με Κύπρο, ΗΠΑ και Ισραήλ και αφετέρου με Κύπρο, Γαλλία και Αίγυπτο. Ολες αυτές οι συνεργασίες αναβαθμίζουν τον ρόλο της Ελλάδας και δημιουργούν καλύτερους όρους για χρήσιμες ισορροπίες στην περιοχή μας.

Η πείρα μου από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι ότι συχνά η Τουρκία τείνει προς μια αναθεωρητική συμπεριφορά στις διεθνείς σχέσεις και δεν έχει αναστολές να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Το χειρότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να παρασυρθεί σε μια ανάλογη συμπεριφορά. Η τέχνη για την ελληνική διπλωματία είναι να υπερασπίζεται σταθερά και με ικανότητα τα ελληνικά δίκαια και ταυτόχρονα να διαμορφώνει έναν τρόπο ανάπτυξης των σχέσεων των δύο κρατών που να είναι πλησιέστερα στις ελληνικές αντιλήψεις.

Πατριώτης και μάλιστα έξυπνος δεν είναι όποιος ξέρει μόνο να ανεβάζει τους τόνους στους απέναντι, αλλά και όποιος είναι ικανός να συμβάλλει ώστε να αλλάζουν συμπεριφορές και συνήθειες. Συχνά η τουρκική διπλωματία εκλαμβάνει ως αδυναμία την όποια συμπεριφορά που δεν επιδιώκει να είναι άγρια και εκτός κανόνων. Μας θέλει στο δικό της γήπεδο. Η τέχνη εδώ είναι να αποδεικνύει κανείς έμπρακτα ότι αυτό το διαφορετικό που κάνουμε δεν είναι από αδυναμία, αλλά από αίσθηση ευθύνης, ακριβώς επειδή είμαστε ισχυροί.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν θέλουν να συναντιόμαστε με την τουρκική πλευρά και να μην τους μιλάμε εξαιτίας της συμπεριφοράς και των διεκδικήσεών της. Σε αυτή την περίπτωση, είναι λανθασμένη η μεταφορά στις διακρατικές σχέσεις της συμπεριφοράς που έχουν κάποιοι με τον γείτονά τους, όταν του κόβουν την καλημέρα. Ομως, εδώ κάνουν λάθος. Η διεθνής πείρα δείχνει ότι όταν υπάρχουν προβλήματα πρέπει κανείς να μιλά με την άλλη πλευρά, όχι προκειμένου να της κάνει χατίρια, αλλά με την επιδίωξη της αποτροπής συσσώρευσης επιπλέον προβλημάτων εξαιτίας της έλλειψης επικοινωνίας και τυχόν παρανοήσεων. Αυτό εξάλλου δείχνουν τα παραδείγματα EE Ρωσία, καθώς και ΗΠΑ Βόρειος Κορέα.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να γνωρίζει να αντιμετωπίζει τις τουρκικές συμπεριφορές τόσο με τη γλώσσα της Τουρκίας, όσο και κύρια με τη δική της. Οταν το κάνει αυτό είναι σχεδόν ανοησία να αντιλαμβάνονται κάποιοι ότι η άλλη πλευρά μας νικά οτιδήποτε και αν γίνει. Μια τέτοια στερεοτυπική συμπεριφορά οδηγεί στο δόγμα ότι κάθε συνάντηση και συζήτηση με την άλλη πλευρά είναι εξ ορισμού ήττα.

Είναι στέρεα γνώμη μου ότι την Τουρκία πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με γνώση, συνέπεια, σταθερότητα και όχι φοβικά ή με ηττοπάθεια. Να ετοιμαζόμαστε καλά, να έχουμε φροντίσει πολύπλευρα την ισχύ μας και τις απαραίτητες συμμαχίες, να στηριζόμαστε στο διεθνές δίκαιο αλλά και στην αποτρεπτική ικανότητά μας. Να εργαζόμαστε ώστε να δημιουργηθούν μαζί της σχέσεις εμπιστοσύνης, διασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, την κατανόηση από πλευράς της ότι η μη ορθή λύση των όποιων προβλημάτων θα έχει για εκείνη μεγαλύτερο κόστος από ό,τι κέρδος. Να είμαστε, δηλαδή, πατριωτικά ορθολογιστές και ορθολογικά πατριώτες.

___________________________

* ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ/ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, τέως ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΏΝ. Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1950.  Σπούδασε οικονομικές επιστήμες (πτυχίο), πολιτική και φιλοσοφία (μεταπτυχιακά), δίκαιο, καθώς και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης (διδακτορικό και post-doc) στην Ελλάδα και στη Γερμανία.

 πηγή: τα ΝΕΑ

Συνταγματική Αναθεώρηση: Άρχισε στη Βουλή η συζήτηση, θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη

Μέχρι την Πέμπτη θα επεκταθεί η συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος που ξεκίνησε το πρωί στην Ολομέλεια...

Στην τελική ευθεία μπαίνει η κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία της Αναθεώρησης του Συντάγματος, καθώς άρχισε η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής η οποία θα κλείσει την Πέμπτη με ονομαστική ψηφοφορία.

Η ίδια διαδικασία θα επαναληφθεί έπειτα από έναν μήνα και στην ψηφοφορία που θα επαναληφθεί τότε, θα κριθεί πόσες και ποιες διατάξεις του καταστατικού χάρτη της Ελληνικής Δημοκρατίας θα παραπεμφθούν για αλλαγή από την επόμενη Βουλή η οποία για το σκοπό αυτό θα αποκαλείται Αναθεωρητική.

Όσες διατάξεις λάβουν αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών θα μπορούν στην επόμενη Βουλή να αναθεωρηθούν με τις ψήφους 151 μελών του Κοινοβουλίου. Αντιστοίχως, όσες διατάξεις συγκεντρώσουν στην ψηφοφορία του επόμενου μήνα 151 ψήφους και πάνω αλλά λιγότερες από 180 ψήφους, για να αναθεωρηθούν στην επόμενη Βουλή θα απαιτείται να περάσουν τον πήχη των 180.
Εννοείται ότι οι προτάσεις για αναθεώρηση που δεν θα συγκεντρώσουν 151 ψήφους, απορρίπτονται και τα άρθρα που αφορούν δεν μπορούν να αλλάξουν.

Συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε επτά σημεία

Από τις συζητήσεις που έγιναν στην Επιτροπή Αναθεώρησης, η οποία ολοκλήρωσε το έργο της μετά από 18 συνεδριάσεις σε διάστημα 2,5 μηνών, τα δύο μεγάλα κόμματα, έστω και με διαφορετικό σκεπτικό, βρήκαν κοινό τόπο σε έξι σημεία, με το ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίζει δύο προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εκείνη με τη σειρά της να δίνει τη θετική της ψήφο σε πέντε δικές του.

Ποιές προτάσεις της ΝΔ υπερψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ:

1) Το άρθρο 68 για τις Εξεταστικές Επιτροπές και δίνει το δικαίωμα και στην κοινοβουλευτική μειοψηφία να μπορεί να τις συγκροτεί. (Υπερψηφίστηκε και από ΔΗΣΥ).

2) Το άρθρο 96 που εξομοιώνει τα στρατιωτικά δικαστήρια με τα τακτικά. (Δεν υπερψηφίστηκε μόνο από Ένωση Κεντρώων).

Ποιές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε η ΝΔ:

1) Στο άρθρο 32 για την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της Βουλής, το οποίο υπερψήφισε μόνο η ΝΔ.

Για το συγκεκριμένο άρθρο, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συμφωνούν ότι πρέπει να αποσυνδεθεί από τη διάλυση της Βουλής και τις πρόωρες εκλογές, ωστόσο διαφωνούν ως προς την διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει διαδοχικές κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες σε διάστημα 6 μηνών και αν δεν καρποφορήσουν να γίνεται άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό. Η ΝΔ προτείνει τρεις διαδοχικές κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες, με την τελευταία -αν δεν καρποφορήσει ούτε η πρώτη με 200 ψήφους ούτε η δεύτερη με 180- να μπορεί να εκλέγεται από 151 βουλευτές.

2) Στο άρθρο 54 που προβλέπει εκλογή μέχρι πέντε βουλευτές από τους απόδημους Έλληνες.

3) Στο άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών που καταργεί την αποσβεστική προθεσμία για την άσκηση δίωξης κατά υπουργών. (Δεν υπερψηφίστηκε από Ένωση Κεντρώων.)

4) Στο άρθρο 62 για την βουλευτική ασυλία που περιορίζεται μόνο για αδικήματα που σχετίζονται άμεσα με την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων του. (Την υπερψήφισαν και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης πλην Ένωσης Κεντρώων και του ανεξάρτητου βουλευτή Κώστα Κατσίκη).

5) Στο άρθρο 101Α για τις Ανεξάρτητες Αρχές και τον τρόπο εκλογής των διοικήσεων τους. (Δεν υπερψηφίστηκε από ΔΗΣΥ ενώ ο ανεξάρτητος βουλευτής Γιώργος Μαυρωτάς δήλωσε «παρών»).

Σημειώνεται ότι το ΚΚΕ επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί για όλες τις συνταγματικές προτάσεις στην Ολομέλεια της Βουλής, ενώ η Χρυσή Αυγή τις καταψήφισε όλες.

Πού διαφωνούν ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ

Επίμαχα, πάντως, σημεία στα οποία δεν φάνηκε καμία συναινετική διάθεση και από τις δύο πλευρές για συνταγματικές αλλαγές, αφορούν μεταξύ άλλων την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, στην οποία αντιδρά ο ΣΥΡΙΖΑ, και την καθιέρωση της απλής αναλογικής στις εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές καθώς και στην συνταγματική κατοχύρωση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.

Οι διαφωνίες του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις αλλαγές που προτείνει η ΝΔ αφορούν μεταξύ άλλων:

1) Στο άρθρο 16 ώστε να δοθεί η δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστήμιων. (Με την πρόταση αυτή συντάχθηκαν στην Επιτροπή Αναθεώρησης ΔΗΣΥ, Ένωση Κεντρώων και ο ανεξάρτητος βουλευτής Γιώργος Μαυρωτάς).

2) Στο άρθρο 79, όπου προτείνεται η συνταγματική καθιέρωση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.

3) Στο άρθρο 103 για την οργάνωση της δημόσιας διοίκησης και την αξιολόγηση.

4) Στα άρθρα 88-100 που αφορούν τα θέματα της δικαστικής λειτουργίας και προβλέπουν κατάργηση του δικαιώματος της εκτελεστικής εξουσίας να ορίζει την ηγεσία της Δικαιοσύνης, η οποία θα αποφασίζεται πλέον από Ειδική Επιτροπή της Βουλής.

Η ΝΔ διαφωνεί στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ:

1) Στο άρθρο 3 για ουδετερόθρησκο κράτος. (Υπερψηφίστηκε μόνο από ανεξάρτητο βουλευτή Γιώργο Μαυρωτά). Να σημειωθεί, ότι η ΔΗΣΥ υπερψήφισε την ερμηνευτική δήλωση ότι ο όρος επικρατούσα θρησκεία δεν αποτελεί αναγνώριση επίσημης κρατικής θρησκείας και δεν επιφέρει καμία δυσμενή συνέπεια σε βάρος άλλων θρησκευμάτων και γενικότερα στην απόλαυση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας.

2) Στο άρθρο 44 που δίνει τη δυνατότητα δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία. (Την υπερψήφισε μόνο ο ανεξάρτητος βουλευτής Κώστας Κατσίκης).

3) Στο άρθρο 54 για την συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα. (Την πρόταση υπερψήφισε μόνο ο ανεξάρτητος βουλευτής Κώστας Κατσίκης).

4) Στο άρθρο 102 για την κατοχύρωση της απλής αναλογικής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και πρόβλεψη για τοπικά δημοψηφίσματα. (Δεν υπερψηφίστηκε από κανένα κόμμα).

5) Για ερμηνευτική δήλωση στο άρθρο 86, σύμφωνα με την οποία στα αδικήματα των υπουργών που διώκονται με ειδική διαδικασία δεν περιλαμβάνονται όσα τελέστηκαν απλώς επ΄ ευκαιρία της άσκησης υπουργικών καθηκόντων. (Υπερψηφίστηκε από ανεξάρτητο βουλευτή Κώστα Κατσίκη ενώ ο ανεξάρτητος βουλευτής Γιώργος Μαυρωτάς δήλωσε «παρών») 

Διαφωνία ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ για το άρθρο 110

Έντονη συζήτηση αναμένεται να γίνει για την ερμηνεία του άρθρου 110 ως προς τη δέσμευση της επόμενης αναθεωρητικής Βουλής από την παρούσα προαναθεωρητική.

Η στάση της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Επιτροπή Αναθεώρησης ήταν σε διαφορετικές κατευθύνσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε τονίσει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και γενικός εισηγητής του κόμματος Γιώργος Κατρούγκαλος, επιμένει ότι η παρούσα Βουλή δεσμεύει την επόμενη Βουλή και ως προς την κατεύθυνση και ως προς το περιεχόμενο των διατάξεων.
Αντίθετα, η ΝΔ δια του γενικού εισηγητή της, Κώστα Τασούλα, υποστηρίζει ότι η παρούσα Βουλή προτείνει άρθρα και μία γενικότατη κατεύθυνση, που όμως δεν δεσμεύουν ως προς το περιεχόμενο τους την επόμενη αναθεωρητική Βουλή.

Η διαδικασία της συζήτησης

Η συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, που είχε αρχικά προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί αύριο Τετάρτη, θα επεκταθεί και την Πέμπτη ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους βουλευτές που το επιθυμούν να πάρουν το λόγο.

Ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, έκανε δεκτές σχετικές εισηγήσεις κοινοβουλευτικών εκπροσώπων κομμάτων που τόνισαν την ανάγκη να υπάρξει συναίνεση και να μην υπάρξουν ασφυκτικά χρονικά περιθώρια σε αυτή την κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία.

Σήμερα η διαδικασία θα διαρκέσει έως τα μεσάνυχτα, ενώ αύριο θα ξεκινήσει στις 10:00 και θα ολοκληρωθεί στις 22:00 με ψηφοφορίες.

Τόσο η συζήτηση όσο και οι ψηφοφορίες θα είναι επί των προτάσεων που έχουν καταθέσει τα δύο μεγάλα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ καθώς και όσες έχουν τον απαιτούμενο αριθμό των 50 υπογραφών.

Συνολικά η κυβέρνηση έχει προτείνει 24 αλλαγές στον καταστατικό χάρτη της χώρας και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει καταθέσει 56 προτάσεις.

Επίσης, έξι συμπληρωματικές προτάσεις με τον απαιτούμενο αριθμό των 50 υπογραφών, έχουν καταθέσει και μεμονωμένοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑμ οι οποίες υπερψηφίστηκαν στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος και αφορούν:

1. Αποσαφήνιση της έννοιας επιείκειας ώστε η Δικαιοσύνη να γίνει πιο εύκαμπτη πιο ανθρώπινη και πιο δίκαια.
2. Προσθήκη ώστε στις κατηγορίες απαγόρευσης διακρίσεων, να συμπεριληφθούν ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα φύλου.
3. Ειδική διάταξη για την κατοχύρωση της προστασίας των ζώων.
4. Υποχρέωση της εκτελεστικής εξουσίας για την προστασία, την ενίσχυση και την ανάπτυξη των νησιωτικών και ορεινών περιοχών.
5. Αποσαφήνιση του άρθρου 22 για τους όρους εργασίας, ώστε να προστατεύονται και να κατοχυρώνονται οι εργαζόμενοι.
6. Συνταγματική κατοχύρωση της αυτονομίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Σημειώνεται ότι μπορούν επίσης να συζητηθούν στην Ολομέλεια και συμπληρωματικές προτάσεις είτε άλλων κοινοβουλευτικών ομάδων είτε μεμονωμένων βουλευτών εφόσον έχουν τις 50 υπογραφές.

Ήδη, ο πρόεδρος της Μόνιμης Ειδικής Επιτροπής του Ελληνισμού της Διασποράς και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, έχει αναφέρει ότι θα καταθέσει πρόταση την οποία συνυπογράφουν 67 βουλευτές για τεχνικού τύπου αλλαγές στο άρθρο 108, για την επαναλειτουργία του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού.

Κοντά σε συμφωνία για προστασία της πρώτης κατοικίας έως 120.000 ευρώ

Σε συμβιβαστική λύση, σχετικά με την προστασία της πρώτης κατοικίας, φέρεται να έρχονται κυβέρνηση και τράπεζες. Οι 120.000 ευρώ φαίνεται να είναι το κομβικό σημείο της διαπραγμάτευσης....

Κυβέρνηση και τράπεζες βρίσκονται κοντά σε συμβιβαστική λύση για τον μόνιμο μηχανισμό προστασίας της α' κατοικίας. Μήνυμα για εκταμίευση 1 δισ. ευρώ από τον επικεφαλής του ESM.

Κοντά σε συμβιβαστική λύση για τον μόνιμο μηχανισμό προστασίας της α' κατοικίας φέρεται να βρίσκονται κυβέρνηση και τράπεζες, ενόσω αντίστροφα μετράει ο χρόνος για τη λήξη της ισχύος του νόμου Κατσέλη (28 Φεβρουαρίου).

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το κρίσιμο όριο προστασίας της α' κατοικίας αναμένεται να οριστεί στα 120.000 ευρώ, με τις δύο πλευρές να βρίσκονται κοντά στην επίτευξη μιας τελικής συμφωνίας. Στο τραπέζι έχει τεθεί και το ενδεχόμενο προστασίας της κύριας κατοικίας, ανεξάρτητα της αντικειμενικής αξίας, με τη χρήση εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων.

Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια της χθεσινής σύσκεψης μεταξύ κυβέρνησης και τραπεζών, υπήρξε συμφωνία για τη μη περαιτέρω παράταση του νόμου Κατσέλη και την υπερψήφιση του νέου καθεστώτος πριν το τέλος του Φεβρουαρίου, προκειμένου να μην υπάρξει «κενό».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διοικήσεις των τραπεζών δέχθηκαν την προστασία της α' κατοικίας τόσο ως προς τα στεγαστικά δάνεια, όσο και ως προς τις καθυστερημένες οφειλές επιχειρηματικών και καταναλωτικών δανείων με εγγυήσεις α' κατοικίας.

Στο μεταξύ, μετά το πέρας του χθεσινοβραδινού Eurogroup, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, έκανε λόγο για «σκληρή δουλειά» της ελληνικής κυβέρνησης και «σημαντική πρόοδο» ως προς την πορεία υλοποίησης των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων.

Υπενθύμισε δε, ότι η επιτυχής ολοκλήρωση των αναγκαίων δράσεων θα συνεπάγεται την απελευθέρωση της δόσης του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ, μέσω της επιστροφής των ελληνικών ομολόγων των κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης.

Το σχετικό θέμα αναμένεται να συζητηθεί στην επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup, στις αρχές Μαρτίου.

sputniknews

Πολ Κρούγκμαν: Πιθανή ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας το 2019

Οι αγορές ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για την προοπτική μιας σοβαρής οικονομικής ύφεσης τους επόμενους μήνες, με τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ- Κίνας να αποτελεί πρόκληση για την επιχειρηματικότητα και το καταναλωτικό κλίμα...

Τους φόβους του για πιθανή ύφεση στην παγκόσμια οικονομία το 2019, εξέφρασε ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν μιλώντας στην Παγκόσμια Διακυβερνητική Διάσκεψη στο Ντουμπάι, μετέδωσε το CNBC.

«Νομίζω ότι υπάρχει μια αρκετά καλή πιθανότητα ότι θα εισέλθουμε σε ύφεση στα τέλη του τρέχοντος έτους (ή) το επόμενο έτος» τόνισε ο Κρούγκμαν και υποστήριξε ότι είναι απίθανο να είναι μόνο ένα «μεγάλο γεγονός» που θα προκαλέσει οικονομική ύφεση. Αντ’ αυτού, μια σειρά οικονομικών ανοιγμάτων θα αυξήσει την πιθανότητα επιβράδυνσης… Η κύρια ανησυχία ήταν πάντα ότι δεν έχουμε μια αποτελεσματική απάντηση όταν η οικονομία επιβραδύνεται». Αυτή τη στιγμή, πολύ κοντά στην ύφεση είναι η ευρωζώνη».

Την περασμένη εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποβάθμισε αισθητά τις προβλέψεις της για την οικονομική ανάπτυξη της ευρωζώνης το 2019 και το 2020. Η Επιτροπή ανέφερε ότι η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί φέτος στο 1,3% από 1,9% το 2018 και αναμένεται να ανακάμψει το 2020 σε 1,6%. Οι εκτιμήσεις ήταν αισθητά λιγότερο αισιόδοξες από τις προηγούμενες προβλέψεις της Επιτροπής, που δημοσιεύθηκαν τον Νοέμβριο, όταν οι Βρυξέλλες ανέμεναν ότι η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη θα κυμανθεί γύρω στο 1,9% φέτος και στο 1,7% το 2020. Τα νέα επιτείνουν τους φόβους ότι η παγκόσμια οικονομική ύφεση εξαπλώνεται στην Ευρώπη.

Ο Πολ Κρούγκμαν υποστήριξε επίσης ότι το πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας του Προέδρου Τραμπ μέσω μείωσης των φορολογικών εσόδων αποτελεί έναν τομέα ανησυχίας, χαρακτηρίζοντας το πρόγραμμα «όχι ιδιαίτερα αποτελεσματικό».

«Οι αγορές ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για την προοπτική μιας σοβαρής οικονομικής ύφεσης τους επόμενους μήνες, με τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ- Κίνας να αποτελεί πρόκληση για την επιχειρηματικότητα και το καταναλωτικό κλίμα. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι, καθώς και κάποια παγκόσμια επιχειρηματική ελίτ, συμφωνούν ότι η οικονομική ανάπτυξη επιβραδύνεται, αλλά οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εξέφρασαν κάποια ελπίδα για μια «ομαλή προσγείωση» και όχι μια οριστική ύφεση» εκτιμά ο Κρούγκμαν.

Λέξεων δεινή καπηλεία

Η ελληνική κοινωνία, σε επιθανάτια αφασία, δεν αντιδρά. «Δεν κουνιέται φύλλο»...

επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά *

Πρόκειται για μικρόνοια; Για κωμική απαιδευσία; Για αμειβόμενη στράτευση στην εξυπηρέτηση συμφερόντων;

Πάντως κάποιοι, όχι λίγοι, επιμένουν να συγχέουν τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό. Καμώνονται ότι ξέρουν τη διαφορά και σέβονται τον πατριωτισμό. Αλλά ο «σεβασμός» τους είναι μόνο στα λόγια, προσχηματικός. Στην πράξη, σπιλώνουν κάθε έκφανση πατριωτισμού σαν εθνικισμό. Σωρεύουν συνώνυμα επιτείνοντας την εσκεμμένη σύγχυση: Σωβινισμός, Ακροδεξιά, Νεοναζισμός, λαϊκισμός – έτσι τους βολεύει να κατανοείται ο πατριωτισμός.

Παθιασμένοι αντίπαλοι του «εθνικισμού», επομένως φανατισμένοι υπερασπιστές του «διεθνισμού» - «εθνομηδενισμού», εμφανίζονται οι οπαδοί και των δύο όψεων του αμφιπρόσωπου Ιστορικού Υλισμού: τόσο των «Αγορών» (του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Συστήματος) όσο και οι «κολλημένοι» νοσταλγοί της Σοβιετίας.

Φανατικότεροι, και στις δύο παρατάξεις (όπως πάντοτε στην Ιστορία) είναι οι αλλαξόπιστοι, οι εξωμότες: οι «αριστεροί» (και μάλιστα της «ριζοσπαστικής» Αριστεράς) που ξεπουλήθηκαν στις «Αγορές» με φτηνιάρικα ανταλλάγματα. Ή και οι κάποτε «δεξιοί» που έκαναν καριέρα με το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» και σήμερα προβάρουν τη λεοντή του «εκσυγχρονισμού» και της «προόδου».

«Ποιοι αντιδρούν στη Συνθήκη των Πρεσπών;» ρώτησε ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν τον Αλέξη Τσίπρα, τις προάλλες, στην Κύπρο. «Κάποιοι ελάχιστοι ακροδεξιοί-λαϊκιστές», ήταν η απάντηση. «Και πόσοι κατέβηκαν στο συλλαλητήριο;». «Κάπου εβδομήντα χιλιάδες»! Ετσι γράφουν την ιστορία οι αδίστακτοι.

Δεν θέλει να αντιληφθεί η ιστορικο-υλιστική θρησκοληψία ότι ο πατριωτισμός δεν έχει να κάνει με «πεποιθήσεις», δεν είναι επιλογή. Είναι καταστάλαγμα εμπειρίας, βιωματικός πλούτος – γεννιέται στην ψυχή του ανθρώπου ο πατριωτισμός. Σε αγεφύρωτη αντίθεση ο «διεθνισμός» είναι σκόπιμη επιλογή: ταξινομούνται οι άνθρωποι σε εισοδηματικές «τάξεις», διαβαθμίζεται η καταναλωτική τους ευχέρεια, λογαριάζονται σαν αδιαφοροποίητες μονάδες απρόσωπης ομοείδειας.

Γεννιέται ο πατριωτισμός από τη ζωτική σχέση του ανθρώπου με τη γη του, τη γλώσσα του, τη σαρκωμένη (στη γη και στη γλώσσα) ιστορία του. Είναι συνάρτηση ο πατριωτισμός της «καλλιέργειας» του ανθρώπου, συνισταμένη του πολιτισμού του. Γι’ αυτό και τρέφεται ο πατριωτισμός όχι από (εθνικιστικά) ιδεολογήματα, αλλά από την ένσαρκη Τέχνη: το τραγούδι, τη ζωγραφιά, την αρχιτεκτονική – απηχεί η Τέχνη αισθητά την «ταυτότητα» της πατρίδας.

Λοιπόν, αυτόν τον πατριωτισμό οι «πολιτικοί της κωλοτούμπας» (διεθνής πια ο όρος) τον χαρίζουν σε αυτούς που τον καπηλεύονται εγκληματικά: στους «εθνικιστές». Ο εθνικισμός είναι, ιστορικά, ο «ενδιάμεσος κρίκος» στην εξέλιξη από την αγέλη ώς τον διεθνοποιημένο σήμερα πρωτογονισμό – ενδιάμεσος. Στη θωράκιση της εγωκεντρικής κατασφάλισης αποβλέπει, αλλά όχι με άξονα την «ταξική» χρησιμοθηρία, ούτε την πολτώδη «διεθνική». Ο εθνικισμός θωρακίζει το εγώ με ιδεολογήματα «φυλετικής ανωτερότητας», «καθαρόαιμης ομοείδειας», «βιολογικής αρτιμέλειας».

Είναι απίστευτο, σε ποια ανθρώπινη έκπτωση διολισθαίνει η αριστερόσχημη αλλαξοπιστία, για να προπαγανδίσει τον μηδενιστικό αμοραλισμό που τη συντηρεί στην εξουσία. Κόπτεται ο θλιβερός «κυβερνητικός εκπρόσωπος», κορυφαίος του ανθρώπινου αυτεξευτελισμού, να πείσει (ποιον;) ότι στην πατριωτική λαοθάλασσα των συλλαλητηρίων για το «μακεδονικό» σαρκωνόταν «το τέρας του εθνικισμού», «το τέρας της Δεξιάς»! Κι από κοντά, θλιβερά στρατευμένοι στην υπεράσπιση της κυβερνητικής αισχύνης αρθρογράφοι να «καταγγέλλουν» τον «εθνικολαϊκισμό» («έξαλλο εθνικισμό») των «μακεδονομάχων» πολιτών, που «αρχές της δεκαετίας του 1990... έτρεχαν αλαφιασμένοι στις πλατείες» – τότε που «όλα τα πολιτικά κόμματα υποτάσσονταν στις επιθυμίες των αδιάλλακτων ή των τυχοδιωκτών»!

«Εξέστη φρενών» η «προοδευτική» συνηγορία του μηδενιστικού αμοραλισμού.

Η εξαφάνιση λαών από τον στίβο της Ιστορίας έχει πάντα προοίμιο τη σύγχυση-αχρήστευση της γλώσσας τους: «Προοδευτικός» σήμαινε πάντοτε στα ελληνικά τον «πρωτοπόρο», τον ρηξικέλευθο τολμητία, που άνοιγε δρόμο εκεί που οι άλλοι έβλεπαν αδιέξοδο, άνοιγε τη θέα σε καινούργιους ορίζοντες. Προοδευτικός ήταν ο υπέρμαχος της αλλαγής, της ανακαίνισης, της αναζήτησης, ο εραστής του καινούργιου, όχι επειδή ο νεωτερισμός είναι αυταξία αλλά όταν το εν χρήσει αποδείχνεται ατελέσφορο ή ανεπαρκές.

Σήμερα, στην Ελλάδα που ψυχορραγεί, ποιος λογαριάζεται «προοδευτικός» και ποιοι μονοπωλούν ετσιθελικά την «πρόοδο», ποιοι φιγουράρουν σαν «προοδευτικές δυνάμεις» της κοινωνίας;

Πρώτη και καλύτερη η σταλινική «ορθοδοξία» του Περισσού, οι νοσταλγοί της εφιαλτικότερης φρικωδίας εξουσιαστικού ολοκληρωτισμού που γνώρισε η ανθρώπινη ιστορία. Από κοντά, το συνονθύλευμα από τις σέκτες που γεννοβόλησε ο μαρξισμός, όλα τα παλαιοημερολογίτικα γκρουπούσκουλα του ιστορικο-υλιστικού φανατισμού, ακόμα και τα λήμματα εξωμοσίας που μας κυβερνάνε σήμερα. Η «επιστήμη» της συκοφαντίας-παραπλάνησης και διαστροφής, κατ’ ευφημισμόν «προπαγάνδα», έχει καθολικά επιβάλει ως αυτονόητη την πεποίθηση ότι μόνο ο μηδενισμός και ο αμοραλισμός είναι «προοδευτική» επιλογή, ο πατριωτισμός συνώνυμος του αναχρονισμού και σκοταδισμού. Γι’ αυτό και μόνο περιθωριακά μικροκόμματα «της πλάκας» αυτοαποκαλούνται «πατριωτικά».

Η ελληνική κοινωνία, σε επιθανάτια αφασία, δεν αντιδρά. «Δεν κουνιέται φύλλο».

 _______________________________

(*) Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

(πηγή: yannaras.gr)