Ο πόλεμος στην Ουκρανία επιταχύνει τη μετάβαση της Ελλάδας στην ενεργειακή πύλη της ΕΕ

Καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να εγκαταλείψει τον ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό, η Ελλάδα γίνεται πύλη για το LNG επειδή περιβάλλεται από θάλασσα.

 

Γιάννης Ψαρόπουλος*

Σε περίπου ένα μήνα, η Ελλάδα θα ολοκληρώσει την κατασκευή ενός αγωγού προς τη Βουλγαρία που θα τερματίσει το μονοπώλιο φυσικού αερίου της Ρωσίας εκεί και στη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η Ρωσία προμήθευε το 90 τοις εκατό του φυσικού αερίου της Βουλγαρίας μέχρι τώρα, αλλά στις 27 Απριλίου διέκοψε τη Βουλγαρία αφού η Σόφια δήλωσε ότι δεν θα ανανεώσει τη σύμβασή της με τον ρωσικό γίγαντα φυσικού αερίου Gazprom στο τέλος του έτους.

Η Πολωνία είπε το ίδιο και είχε την ίδια μοίρα.

«Ο [Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ] Πούτιν δεν ήθελε να φαίνεται ότι έχασε πελάτες, γι' αυτό τους έδιωξε νωρίς», είπε ο Μάικ Μυριάνθης, βετεράνος και αναλυτής της βιομηχανίας πετρελαίου.

Η Βουλγαρία κοιτάζει τώρα τον Διασυνδετικό αγωγό Ελλάδας-Βουλγαρίας, όπως ονομάζεται ο νέος αγωγός, για να του προμηθεύσει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο λαμβάνει η Ελλάδα μέσω του αγωγού Trans-Anatolian που διασχίζει τον Καύκασο και την Τουρκία.

«Από λίγες μέρες πριν, η Βουλγαρία είναι ήδη εκτός του [ρωσικού] συστήματος αγωγών και εξαρτάται πλήρως από την Ελλάδα [για φυσικό αέριο]. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ υπεύθυνη για τη διασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας άλλης χώρας», δήλωσε ο Μιχάλης Μαθιουλάκης, επικεφαλής του Ελληνικού Ενεργειακού Φόρουμ, μιας δεξαμενής σκέψης.

Αυτό που δίνει στην IGB στρατηγική σημασία, ωστόσο, είναι ότι θα μπορούσε σύντομα να γίνει το μέσο για την αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου σε όλα τα Βαλκάνια με υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ, το Κατάρ, την Αίγυπτο και αλλού.

Στις 31 Ιανουαρίου, μια κοινοπραξία ελληνικών, κυπριακών, βουλγαρικών και ιταλικών εταιρειών ανακοίνωσε ότι θα κατασκευάσει έναν πλωτό τερματικό σταθμό για την εισαγωγή LNG υπεράκτιας Αλεξανδρούπολης, στη βόρεια Ελλάδα.

Αυτή η πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU), η οποία θα εξατμίζει εκ νέου το υγροποιημένο αέριο, θα συνδεθεί με τον αγωγό IGB και θα αρχίσει να τον προμηθεύει στα τέλη του επόμενου έτους.

«Πιστεύω ακράδαντα ότι γινόμαστε μάρτυρες μιας νέας αυγής στην ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης», δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel, σε μια τελετή για την ανάδειξη του FSRU στην Αλεξανδρούπολη στις 3 Μαΐου.

Το ενδιαφέρον για το έργο έχει επεκταθεί πέρα ​​από τη Βουλγαρία.

Η Βόρεια Μακεδονία, της οποίας ο πρωθυπουργός ήταν επίσης παρών, φέρεται να ενδιαφέρεται να γίνει μέτοχος της FSRU.

Με την παροχή ρωσικού φυσικού αερίου πλέον εμπλεκόμενη στην πολιτική του πολέμου στην Ουκρανία, ακόμη και η φιλική προς τη Ρωσία Σερβία ενδιαφέρεται.

Ο πρόεδρός του, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, είπε στη συγκέντρωση των περιφερειακών ηγετών στις 3 Μαΐου: «Ήμουν ένας από τους σκεπτικιστές που πάντα έλεγαν, «Δεν θα συμβεί»… Τώρα που βλέπουμε ότι είναι έτοιμο να ξεκινήσει, μπορώ να πω ότι είμαστε πραγματικά ευγνώμονες και είμαστε έτοιμοι να λάβουμε σχετικά μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου».

Ο Μαθιουλάκης είπε στο Al Jazeera, «[η Νοτιοανατολική Ευρώπη] θα εξαρτάται όλο και περισσότερο από το φυσικό αέριο που προέρχεται από την Ελλάδα, επομένως το γεωπολιτικό της αποτύπωμα στα Βαλκάνια αυξάνεται».

Η Ελλάδα γίνεται πύλη για το LNG γιατί περιβάλλεται από θάλασσα.

Διαθέτει τον μοναδικό τερματικό σταθμό εισαγωγής LNG στα Βαλκάνια μέχρι την Κροατία, αλλά η χωρητικότητά του μόλις και μετά βίας μπορεί να καλύψει την ελληνική ζήτηση αυτή τη στιγμή.

Αλλά η ζήτηση για μη ρωσικό αέριο στην περιοχή αυξήθηκε τόσο γρήγορα που η κοινοπραξία που κατασκευάζει το FSRU της Αλεξανδρούπολης, Gastrade, ζήτησε και έλαβε άδεια για ένα δεύτερο FSRU.

Ο πόλεμος της Ουκρανίας ήταν ο βασικός καταλύτης τόσο για υψηλότερη ζήτηση όσο και για υψηλότερες τιμές.

Η Motor Oil Hellas, ένα διυλιστήριο κοντά στην Κόρινθο στη νότια Ελλάδα, εξετάζει το δικό της FSRU. Νωρίτερα αυτό το έτος, διεξήγαγε μια δοκιμή αγοράς, σύμφωνα με τους κύκλους της βιομηχανίας πετρελαίου, ότι ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη και αναμένεται μια επενδυτική απόφαση φέτος.

Ακόμη ένα άλλο FSRU βρίσκεται σε εννοιολογικό στάδιο ανάπτυξης στο ανατολικό ελληνικό λιμάνι του Βόλου, το οποίο θα χρηματοδοτείται από την ExxonMobil και επενδυτές από τον Κόλπο.

Και ο υφιστάμενος τερματικός σταθμός LNG της Ελλάδας στη Ρεβυθούσα κοντά στην Αθήνα βελτιστοποιείται ώστε να λειτουργεί σε χωρητικότητα.

«Οι ελληνικοί τερματικοί σταθμοί LNG θα είναι σε θέση να καλύψουν πλήρως όχι μόνο την ελληνική αγορά, αλλά να αντικαταστήσουν ένα σημαντικό μέρος του ρωσικού φυσικού αερίου στα Βαλκάνια», δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

«Ο πρόσφατος εκβιασμός φυσικού αερίου της Μόσχας καθιστά τώρα αυτή τη συνεργασία όχι απλώς απαραίτητη αλλά, θα έλεγα, επείγουσα», είπε.

Ο Μητσοτάκης πίστευε ότι τα έργα που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο σχεδιασμού ή κατασκευής θα είναι ικανά να φέρουν περίπου 21 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) φυσικού αερίου ετησίως. Κατά τα επόμενα τρία χρόνια, η κατανάλωση της Ελλάδας προβλέπεται να αυξηθεί για να απορροφήσει περίπου το ήμισυ αυτής της ποσότητας, αφήνοντας περίπου 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως για εξαγωγή στα Βαλκάνια.

Το IGB μπορεί να μεταφέρει μόνο 5,5 bcm το χρόνο, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν η Ελλάδα δει ζήτηση για LNG πέρα ​​από τα Βαλκάνια.

«Θα δούμε με τον καιρό πόσες χώρες της ΕΕ θα ζητήσουν αέριο LNG από την Ελλάδα μέσω αυτού του συστήματος», είπε ο Μυριάνθης.

«Είναι σαφές ότι θα κατασκευαστεί ένας δεύτερος αγωγός, παράλληλος με τον IGB… Η διαδρομή είναι πλέον δεδομένη. Η γη έχει οικειοποιηθεί, οπότε δεν υπάρχουν γραφειοκρατικά εμπόδια. Θα συμβεί πολύ γρήγορα, έτσι μπορείτε εύκολα να φτάσετε τα 10 δισεκατομμύρια εκατοστά το χρόνο», είπε στο Al Jazeera.

Οι συμπιεστές θα μπορούσαν ενδεχομένως να το διπλασιάσουν, καθιστώντας τον IGB αντίπαλο του Turkish Stream, του ρωσικής κατασκευής αγωγού που διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα για να τροφοδοτήσει τη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η Ελλάδα σχεδιάζει επίσης μια ξεχωριστή διασύνδεση με τη Βόρεια Μακεδονία και οι παλιοί αγωγοί της σοβιετικής εποχής που μετέφεραν το ρωσικό αέριο νότια αντιστρέφονται για να μεταφέρουν LNG βόρεια στη Βουλγαρία και τη Βόρεια Μακεδονία.

Αλλά η πιο τολμηρή χρήση της ρωσικής υποδομής κατά της Μόσχας είναι ακόμη μπροστά, πίστευε ο Μυριάνθης.

Μια κοινοπραξία υπό την ηγεσία της Gazprom μόλις κατασκεύασε έναν νέο αγωγό που διασχίζει τη Βουλγαρία και τη Σερβία για να φτάσει στην Ουγγαρία. Η Μόσχα το σκόπευε ως επέκταση του Turkish Stream, αντλώντας 15 bcm ετησίως ρωσικού φυσικού αερίου στα Βαλκάνια.

Η ΕΕ έχει απαγορεύσει τον ρωσικό άνθρακα και βρίσκεται σε διαδικασία απαγόρευσης του ρωσικού πετρελαίου.

Πολλοί αναλυτές πίστευαν ότι το φυσικό αέριο θα μπορούσε να ακολουθήσει, λανθάνοντας τη ρωσική υποδομή φυσικού αερίου.

«Οι κυρώσεις της ΕΕ [κάποια στιγμή θα σταματήσουν] το ρωσικό αέριο να ρέει σε αυτό, και το αέριο από την Αλεξανδρούπολη μπορεί να ρέει μέσω IGB και σε αυτήν την υποδομή. Αυτή είναι η γεωπολιτική σημασία [του IGB]», είπε ο Μυριάνθης.

Η Ελλάδα είναι σε θέση να παίξει το ρόλο του αγωγού φυσικού αερίου χάρη στην τελευταία μεγάλη ρωσική κρίση φυσικού αερίου του 2009, όταν η Ρωσία διέκοψε την παροχή στην Ουκρανία στα μέσα του χειμώνα, οδηγώντας σε ελλείψεις και διακοπές ρεύματος σε όλη τη νοτιοανατολική Ευρώπη.

Τότε ήταν που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άρχισε να χρηματοδοτεί τον λεγόμενο «Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου», ο οποίος οδήγησε στη δημιουργία του Διαδριατικού αγωγού που φέρνει το αζερικό αέριο σε όλη την Ελλάδα. Τότε ήταν και όταν η Gastrade έκανε αίτηση για άδεια στο FSRU Αλεξανδρούπολης.

Η έννοια του νότιου ενεργειακού διαδρόμου επεκτείνεται.

Η ΕΕ ανακοίνωσε φέτος ότι θα δαπανήσει 657 εκατομμύρια ευρώ (693 εκατομμύρια δολάρια) για την τοποθέτηση ενός υποθαλάσσιου καλωδίου ηλεκτρικής ενέργειας δύο γιγαβάτ για την εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από το Ισραήλ μέσω Κύπρου και Ελλάδας στο δίκτυο της ΕΕ. Η Ελλάδα θα είναι επίσης ο αγωγός για ένα παρόμοιο καλώδιο που θα εκτείνεται από την Αίγυπτο.

«Αναμφισβήτητα η γεωπολιτική σημασία της [Ελλάδας] αυξάνεται», δήλωσε ο Θράσις Μαρκέτος, επισκέπτης λέκτορας Ευρασιατικής γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

«Η Ρωσία έχει προσπαθήσει να περιβάλει την Ανατολική Ευρώπη μέσω των ενεργειακών της αναγκών τα τελευταία χρόνια… Ο Πούτιν κατανοεί τη στρατηγική ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης ως ένα γεωπολιτικό παιχνίδι για να διχάσει την Ευρώπη και να προωθήσει τη δική του πολιτική».

Από τότε που ο Πούτιν κήρυξε τον πόλεμο στην Ουκρανία, η ΕΕ φάνηκε να έχει κηρύξει πόλεμο στην ενεργειακή του πολιτική.

πηγή : AL JAZEERA 

____________________________________________________________________________

*Ο Γιάννης Ψαρόπουλος είναι ανεξάρτητος δημοσιογράφος με έδρα την Αθήνα. Έχει καλύψει την Ελλάδα και τη νοτιοανατολική Ευρώπη από την πτώση του κομμουνισμού. Είναι ανταποκριτής του Al Jazeera στην Ελλάδα από το 2012. Είναι κάτοχος πτυχίου και μεταπτυχιακού στα Αρχαία Ελληνικά από το King's College london. 

Σεργκέι Λαβρόφ: «Ο Ζελένσκι να πάψει να δίνει εντολές σε νεοναζιστικά τάγματα»

 Σε αποκλειστική του συνέντευξη στο ιταλικό τηλεοπτικό κανάλι Rete 4, του ομίλου Μπερλουσκόνι, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ αναφέρθηκε στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις πιθανές εξελίξεις του.

«Ο Ζελένσκι μπορεί να φέρει την ειρήνη αν σταματήσει τις εχθροπραξίες και πάψει να δίνει εντολές σε νεοναζιστικά τάγματα. Δεν ζητούμε να παραδοθεί, αλλά να δώσει εντολή για διακοπή των εχθροπραξιών και να αφεθούν ελεύθεροι όλοι οι πολίτες», δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών.

Αναφορικά με το θέμα του φυσικού αερίου πρόσθεσε:

 «Έκλεψαν τα χρήματά μας, δισεκατομμύρια ευρώ. Η Gazprom αναγκάσθηκε να κρατήσει τα χρήματά της σε δυτικές τράπεζες και τώρα τα ποσά αυτά δεν είναι πλέον διαθέσιμα. Προτείναμε, λοιπόν, να μπορεί να θεωρείται ότι οι διάφορες προμήθειες έχουν πληρωθεί μόνον όταν τα σχετικά ποσά μετατρέπονται σε ρούβλια».

Σε ερώτηση του Ιταλού δημοσιογράφου σχετικά με την κατάσταση της υγείας του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Λαβρόφ απάντησε χαμογελώντας: «ρωτήστε ξένους που του μίλησαν, όπως τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ».

Παράλληλα, δεν θέλησε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει αν η Ρωσία προγραμματίζει την ολοκλήρωση των πολεμικών επιχειρήσεων για τις 9 Μαΐου. «Επικεντρώνουμε την δράση μας στο να υπερασπίσουμε και να εγγυηθούμε την ασφάλεια του άμαχου πληθυσμού, την απομάκρυνση των ναζιστικών απειλών και των απειλών, βέβαια, κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας».

Ο επικεφαλής της διπλωματίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας χαρακτήρισε «ψευδή είδηση» τους κατοίκους της Μπούτσα που δολοφονήθηκαν στους δρόμους της πόλης και αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη της χώρας του. Επανάλαβε, επίσης, ότι «δεν τηρήθηκαν οι συμφωνίες του Μινσκ».

Υπογράμμισε, δε, ότι εξεπλάγη από την στάση της Ιταλίας, η οποία τώρα πρωτοστατεί στις κυρώσεις κατά της χώρας του και κατηγόρησε την ΕΕ ότι «ταπεινώνεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Ερωτηθείς σχετικά με τις προσπάθειες εξεύρεσης διπλωματικής λύσης, ο Σεργκέι Λαβρόφ απάντησε:

«Τον Μάρτιο, στην Κωνσταντινούπολη, ο Ζελένσκι είχε πει ότι η Ουκρανία ήταν έτοιμη να γίνει μια ουδέτερη χώρα, χωρίς πυρηνικά όπλα, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας η οποία δεν θα συμπεριελάμβανε το Ντονμπάς και την Κριμαία. Αλλά τώρα προσπαθούν να πάνε την συζήτηση προς άλλη κατεύθυνση, ζητώντας να διατηρηθεί η δυνατότητα εισόδου στο ΝΑΤΟ».

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι «η επιχείρηση στην Ουκρανία», όπως την αποκάλεσε, πραγματοποιείται και για να «αποναζιστικοποιηθεί η χώρα», λόγω της δράσης του Τάγματος Αζόφ. «Αιχμάλωτοι που ανήκουν στο τάγμα αυτό, έχουν τατουάζ και σύμβολα του ναζισμού», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Ο Λαβρόφ, τέλος, υπογράμμισε ότι τα νέα όπλα που διαθέτει η χώρα του «είναι υπερηχητικά όπλα τα οποία, πλέον, δεν αποτελούν μυστικό και είναι μια απάντηση στο πυραυλικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών το οποίο θα έχει την Ρωσία ως κύριο στόχο».

«...και ο Χίτλερ ήταν εβραϊκής καταγωγής»: Οργή στο Ισραήλ για τις δηλώσεις Λαβρόφ

Στην ερώτηση του Ιταλού δημοσιογράφου Τζουζέπε Μπρίντιζι, «πώς είναι δυνατόν ο Ζελένσκι να κατηγορείται για ναζιστικοποίηση της Ουκρανίας, από την στιγμή που είναι εβραϊκής καταγωγής», ο υπεύθυνος της ρωσικής διπλωματίας απάντησε:

«και ο Χίτλερ ήταν εβραϊκής καταγωγής. Και ο ίδιος ο εβραϊκός λαός, άλλωστε, λέει ότι οι μεγαλύτεροι αντισημιτιστές είναι, ακριβώς, οι ίδιοι οι εβραίοι».

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, η κυβέρνηση του Ισραήλ, κάλεσε σήμερα για εξηγήσεις των Ρώσο πρέσβη στην χώρα, ενώ ο πρόεδρος του «Μουσείου της Μνήμης» της Ιερουσαλήμ, Ντανί Νταγιάν, δήλωσε ότι «πρόκειται για ψευδείς, επικίνδυνες και παραληρηματικές δηλώσεις».

Ο Ισραηλινός υπουργός των Εξωτερικών Γαΐρ Λαπίντ δήλωσε ότι ο Λαβρόφ έκανε “μία ασυγχώρητη και σκανδαλώδη δήλωση.”

euronews

Twitter: Η συμφωνία του Έλον Μασκ προκαλεί φόβους για κατάχρηση στην Ασία και τη Μέση Ανατολή

Ο Έλον Μασκ έχει αυτοαποκαλέσει τον εαυτό του “απολυταρχιστή της ελευθερίας του λόγου” και επέκρινε την πολιτική του Twitter για τον συντονισμό του περιεχομένου. Αλλά η άρση τέτοιων περιορισμών στη ρητορική μίσους θα έθετε σε κίνδυνο τα ευάλωτα άτομα…

Το σχέδιο του Έλον Μασκ να αποκτήσει το Twitter έχει ανησυχήσει τους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ασία και τη Μέση Ανατολή, όπου οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατηγορηθεί για υποκίνηση βίας.

Ο Μασκ έχει αυτοαποκαλέσει τον εαυτό του “απολυταρχιστή της ελευθερίας του λόγου” και επέκρινε την πολιτική του Twitter για τον συντονισμό του περιεχομένου. Αλλά η άρση τέτοιων περιορισμών στη ρητορική μίσους θα έθετε σε κίνδυνο τα ευάλωτα άτομα, δήλωσε ο Φιλ Ρόμπερτσον της ομάδας υπεράσπισης της Human Rights Watch.

«Η υποκίνηση σε βία κατά μιας μειονοτικής ομάδας, όπως είδαμε με τους Ροχίνγκια, όταν οι πλατφόρμες δεν κατέβαλαν τη ρητορική μίσους και την κακοποίηση, είναι ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος», είπε ο Ρόμπερτσον, αναπληρωτής διευθυντής για την Ασία, στο Ίδρυμα Thomson Reuters. «Θα μπορούσαμε να κατεβούμε σε μια πολύ σκοτεινή τρύπα αν ακολουθήσουμε ξανά αυτό το μονοπάτι», είπε.

Οι ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών είπαν ότι το Facebook έπαιξε βασικό ρόλο στη διάδοση ρητορικής μίσους που τροφοδότησε τη βία κατά των μουσουλμάνων Ροχίνγκια στη Μιανμάρ το 2017, η οποία σύμφωνα με τους πρόσφυγες περιλάμβανες μαζικές δολοφονίες και βιασμούς από στρατιώτες.

Το Twitter, το οποίο έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις για το ότι δεν έκανε αρκετά για να σταματήσει τις εθνοτικές συκοφαντίες, τη ρητορική μίσους και την υποκίνηση βίας στην Αιθιοπία όπου διεξάγονται συγκρούσεις από το 2020, δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο.

«Εργαζόμαστε σκληρά για να ελαχιστοποιήσουμε το τοξικό και παράνομο περιεχόμενο», ανέφερε η εταιρεία στον ιστότοπό της.

«Προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε τη διανομή και την εμβέλεια επιβλαβών ή παραπλανητικών πληροφοριών, ειδικά όταν η πρόθεσή τους είναι να διαταράξει μια πολιτική διαδικασία ή να προκαλέσει βλάβη εκτός σύνδεσης».&nbsp

Μετριασμός περιεχομένου

Στην Ινδία – η οποία είναι η τρίτη πιο δημοφιλής χώρα στον κόσμο για το Twitter με περίπου 24 εκατομμύρια χρήστες σύμφωνα με τον ερευνητικό ιστότοπο Statista – οι προσβολές και τα μιμίδια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτίθενται τακτικά σε μουσουλμάνους και σε Dalits της χαμηλής κάστας.

«Το πρόβλημα της έκφρασης και των διακρίσεων με στόχο την κάστα είναι διαδεδομένο, το οποίο το Twitter απέτυχε να αντιμετωπίσει με αποχρώσεις και αποτελεσματικό τρόπο», δήλωσε ο Raman Jit Singh Chima, διευθυντής πολιτικής για την Ασία στην ομάδα ψηφιακών δικαιωμάτων, Access Now.

Η πρόθεση του Έλον Μασκ να ιδιωτικοποιήσει το Twitter και να μειώσει την εποπτεία περιεχομένου εγείρει ανησυχίες ότι «η πιο ανεξέλεγκτη διαδικτυακή κατάχρηση μπορεί να μεταφραστεί σε βλάβες εκτός σύνδεσης κατά της ασφάλειας και των ελευθεριών των ανθρώπων», είπε.

«Σε όλη την Ασία, παρατηρήσαμε υποκίνηση βίας από πολιτικούς παράγοντες και εξτρεμιστές που στοχεύουν υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μειονότητες που ενισχύονται στο Twitter» σε χώρες όπως η Ινδία, η Μιανμάρ, η Σρι Λάνκα και το Μπαγκλαντές, πρόσθεσε.

Η Rana Ayyub, μια μουσουλμάνα δημοσιογράφος που ασκεί συχνά κριτική στους ινδουιστές δεξιούς πολιτικούς στην Ινδία, έχει υποστεί τρολ και απειλές στο Διαδίκτυο για τη δουλειά της.

Οι προτάσεις του Μασκ θα τον έφερναν σε διαμάχη με τις ασιατικές κυβερνήσεις που θέλουν οι εταιρείες τεχνολογίας να αφαιρούν γρήγορα περιεχόμενο που θεωρούν ακατάλληλο, και την Ευρωπαϊκή Ένωση όπου οι νέοι κανόνες απαιτούν πιο επιθετική διαδικτυακή αστυνόμευση της ρητορικής μίσους.

Διαδικτυακή κατάχρηση

Στη Μέση Ανατολή, η διαδικτυακή ρητορική μίσους αυξάνεται, σύμφωνα με την 7amleh, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που εδρεύει στο Ισραήλ που υποστηρίζει τα παλαιστινιακά ψηφιακά δικαιώματα, η οποία κατέγραψε περισσότερες από 620.000 διαδικτυακές συνομιλίες που αφορούσαν ρατσισμό και υποκίνηση πέρυσι.

Το Twitter αντιπροσώπευε το 58 % των υποκινήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συχνά στοχεύοντας Άραβες βουλευτές, ανέφερε.

«Αυτό απαιτεί μεγαλύτερη σοβαρότητα στην αντιμετώπιση της ρητορικής μίσους, ειδικά επειδή αυτή η ομιλία οδηγεί σε πραγματική ζημιά στον κόσμο», δήλωσε η Mona Shtaya, σύμβουλος υπεράσπισης στο 7amleh.

Περιέγραψε την πρόταση του Έλον Μασκ να τερματιστεί η ανωνυμία στο Twitter ως «επικίνδυνη, ειδικά για τους λαούς που ζουν κάτω από καταπιεστικά καθεστώτα, τα οποία συχνά καταδιώκουν ακτιβιστές και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με βάση αυτά που δημοσιεύουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».

Στον Λίβανο, η δημοσιογράφος Luna Safwan απειλήθηκε στο διαδίκτυο αφού δημοσίευσε ένα tweet σχετικά με την πολιτική επιρροή της μαχητικής ομάδας Χεζμπολάχ – μια τάση που παρατηρείται παγκοσμίως με πολλές γυναίκες δημοσιογράφους να αναφέρουν επίσης ότι η διαδικτυακή κακοποίηση διαχέεται εκτός σύνδεσης.

Η Access Now κάλεσε το Twitter να σταματήσει την πώληση έως ότου ορίσει «συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας», συμπεριλαμβανομένης της διενέργειας ανεξάρτητης αξιολόγησης των επιπτώσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της προτεινόμενης εξαγοράς.

Αυτό μπορεί να αποκαλύψει τις ανησυχίες των “ανθρώπων που ζουν στον κόσμο της πλειοψηφίας – τον Παγκόσμιο Νότο”, δήλωσε ο Mishi Choudhary, νομικός διευθυντής του Software Freedom Law Center στο Δελχί, το οποίο εκπροσωπεί τα δικαιώματα των χρηστών του Διαδικτύου.

«Δεν έχουν τους θεσμούς για να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους, ωστόσο αντιμετωπίζουν συνεχώς παρενόχληση από τα χέρια των ηγετών τους και των πληρεξουσίων τους», είπε.

«Είναι οι αναπτυσσόμενες μελλοντικές αγορές για όλες αυτές τις πλατφόρμες – και ωστόσο οι φωνές τους απουσιάζουν από τη συζήτηση».

Με πληροφορίες από: Thomson Reuters Foundation

Επίθεση φιλίας του Ερντογάν στη Σαουδική Αραβία

Ο Ερντογάν αναζητά νέους εταίρους., όχι μόνο στη Σαουδική Αραβία, αλλά και στην Αρμενία, στα Εμιράτα, στο Ισραήλ, ελπίζοντας  σε νέες επενδύσεις και θα ήθελε από τη Σαουδική Αραβία να τερματιστεί το ανεπίσημο μποϊκοτάζ των τουρκικών προϊόντων.

H δολοφονία του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στην Τουρκία το 2018 επιβάρυνε τις σχέσεις των δυο χωρών. Τώρα ο Ερντογάν πάει στη Σαουδική Αραβία και φαίνεται πόση πίεση δέχεται.

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πέρασε μπροστά από τον Σαουδάραβα διάδοχο χωρίς να του ρίξει ούτε ένα βλέμμα. Αυτό έγινε πριν από τρία χρόνια στη σύνοδο κορυφής των G20 στο Μπουένος Άιρες. Όχι μόνο ο Ερντογάν, πολλοί πολιτικοί έκοψαν δεσμούς de facto με τον Σαουδάραβα διάδοχο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν.

Κανείς δεν ήθελε να φωτογραφηθεί με κάποιον που κατά πάσα πιθανότητα εμπλέκεται σε μια από τις πιο φρικιαστικές σύγχρονες πολιτικές δολοφονίες στην ιστορία. Τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι.

Από τότε όμως έχει περάσει αρκετός καιρός. Την Πέμπτη, ο Τούρκος Πρόεδρος συναντάται με τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας και είναι η πρώτη του επίσκεψη μετά τη δολοφονία Κασόγκι. Ο δημοσιογράφος και επικριτής της κυβέρνησης του Ριάντ είχε δολοφονηθεί μέσα στο προξενείο της χώρας του, στην Κωνσταντινούπολη, τον Οκτώβριο του 2018. Το σώμα του διαμελίστηκε και δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

Δεν θα επέτρεπε τη συγκάλυψη αλλά…

Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ θεωρούν ως εγκέφαλο τον πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ. Ωστόσο η βασιλική οικογένεια αρνείται τις κατηγορίες. Ο Τούρκος πρόεδρος έκανε λόγο τότε για μια «βάρβαρη δολοφονία» και δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψει τη συγκάλυψη.

Είκοσι έξι κατηγορούμενοι, συμπεριλαμβανομένου ενός πρώην συμβούλου του διαδόχου και του αναπληρωτή Αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών κατηγορήθηκαν ερήμην στην Τουρκία. Ωστόσο, τον Απρίλιο, τουρκικό δικαστήριο θεώρησε αιφνιδιαστικά αρμόδια για τη δίκη τη Σαουδική Αραβία.

«Πολιτική στρατηγική» χαρακτήρισε αυτή την κίνηση ο Ερόλ Εντέρογλου, εκπρόσωπος των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα στην Τουρκία. Ο λόγος είναι η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Ερντογάν. Η λίρα υποτιμάται, ο πληθωρισμός αυξάνεται και μαζί η δυσαρέσκεια του κόσμου. Στις δημοσκοπήσεις ο Ερντογάν, από την άλλη, πέφτει. Οι σχέσεις του με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ βελτιώθηκαν κάπως κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά εξακολουθούν να είναι τεταμένες.

Αλλάζουν οι πολιτικοί συσχετισμοί

Ο Ερντογάν στο ιερό τζαμί, για τους Μουσουλμάνους, στη Μέκκα

Ο Ερντογάν αναζητά νέους εταίρους. Όχι μόνο στη Σαουδική Αραβία, αλλά και στην Αρμενία, στα Εμιράτα, στο Ισραήλ. Ελπίζει σε νέες επενδύσεις και θα ήθελε από τη Σαουδική Αραβία να τερματιστεί το ανεπίσημο μποϊκοτάζ των τουρκικών προϊόντων.

Ο Ερντογάν έχει επιδείξει πραγματισμό στο παρελθόν, πιστεύει η ειδικός από το Κέντρο Τουρκικών Σπουδών στο Βερολίνο, Χυρκάν Ασλί Ακσόι. «Η Άγκυρα ενεργεί σαφώς με τρόπο που βασίζεται στο συμφέρον της. Διαφορές όπως στην περίπτωση Κασόγκι ή η ιδεολογία είναι δευτερεύουσας σημασίας», λέει.

Επίσης, οι παλιές ιδεολογικές συγκρούσεις στην περιοχή φαίνεται να χάνουν όλο και περισσότερο τη σημασία τους. Η Τουρκία είχε υποστηρίξει μετά τις εξεγέρσεις του 2011 που ανέτρεψαν αρκετούς Άραβες ηγεμόνες στην περιοχή, ισλαμιστικές ομάδες όπως τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και οι σχέσεις της χειροτέρευσαν με πολλές αραβικές χώρες. Στο μεταξύ όμως οι ισλαμιστές, όπως για παράδειγμα στο Μαρόκο και την Τυνησία, αποδυναμώνονται.

Οι ΗΠΑ αποσύρονται όλο και περισσότερο από την περιοχή και στρέφονται στη νοτιοανατολική Ασία. Μεγάλοι παίκτες όπως το Ριάντ, το Άμπου Ντάμπι και το Κάιρο αναζητούν επομένως νέες συμμαχίες. Έτσι η έρευνα για την υπόθεση Κασόγκι έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Η εφημερίδα Wall Street Journal είχε αναφέρει μάλιστα πως ο διάδοχος θέλει μια δέσμευση από τον Ερντογάν ότι η υπόθεση Κασόγκι δεν θα αναφέρεται πλέον καθόλου στο μέλλον.

Γιατί η εξωτερική πολιτική της Κύπρου δεν έχει ξεκάθαρο, αξιόπιστο αφήγημα;

Τα κυπριακά, πώς διεκδικήθηκαν; Πώς τα υπερασπίστηκαν; Το βέτο των μικρών κρατών είναι το μόνο όπλο των αδύνατων. Πού το λεηλάτησαν; Στον κατευνασμό και στην εξημέρωση του τουρκικού θηρίου! Εκείνη η μαστιγωτική υπενθύμιση ότι εδώ υπάρχει τουρκική κατοχή και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γιατί ξεχάστηκε;

 

Σάββας Ιακωβίδης*

 Ηρωσική εισβολή έχει ξεγυμνώσει και γελοιοποιήσει κυριολεκτικά την εξωτερική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορθά συναίνεσε σε κυρώσεις (έστω και με μισή καρδιά, κατά τον Κασουλίδη). Όμως, απέτυχε,

>Πρώτον, να αναλύσει έγκαιρα τις επερχόμενες από το περ. φθινόπωρο εξελίξεις στο Ουκρανικό.

>Δεύτερον, αδιαφόρησε να σχεδιάσει προληπτικά ενέργειες για να ελαχιστοποιήσει επιπτώσεις.

>Τρίτον, στην πιο κρίσιμη συνεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Πρόεδρος επέμενε να βρίσκεται σε αραβική χώρα.

>Τέταρτον, η εξωτερική πολιτική της Λευκωσίας συνετρίβη κυριολεκτικά και εξευτελίστηκε στο θέμα των κυρώσεων σε συνάρτηση προς την Τουρκία.

Η ρωσική εισβολή ήδη αναδιατάσσει δραματικά το γεωπολιτικό, στρατηγικό, ενεργειακό, οικονομικό, επιχειρηματικό και, κυρίως, το αμυντικό πεδίο. Επαναφέρει ξανά το μέγα, ανεπίλυτο ζήτημα του ευρωπαϊκού συστήματος ασφάλειας.

Εφιάλτης: Η Γερμανία επανεξοπλίζεται. Τα κράτη-μέλη της ΕΕ καλούνται να αυξήσουν τους αμυντικούς προϋπολογισμούς των πέραν του 2% του ΑΕΠ. Η Τουρκία, εισβολέας και κατακτητής, δεν εφαρμόζει κυρώσεις αλλά πάλι αναβαθμίζεται και επιτήδεια επωφελείται από τον πόλεμο. Κάποιοι διερωτώνται τι συμβαίνει;

Πρώτον, η Τουρκία ασκεί σουλτανική πολιτική Υψηλής Πύλης. Από τη δεκαετία του ’30 (Ατατούρκ) έχει σχεδιάσει και υλοποιεί (από το 1956) ένα ξεκάθαρο στρατηγικό και πολιτικό αφήγημα όσον αφορά την Κύπρο – και την Ελλάδα: Απαιτεί να καταπιεί και να τουρκέψει την Κύπρο για λόγους εξόφθαλμα γεωπολιτικούς και, σήμερα, έκδηλα ενεργειακούς και να αρπάξει το μισό Αιγαίο.

Δεύτερον, ποιο είναι το διαχρονικό, αξιόπιστο στρατηγικό και πολιτικό αφήγημα της εξωτερικής πολιτικής της Κύπρου, ώστε όλοι οι κρατικοί, πολιτειακοί, κομματικοί δρώντες να το εκφράζουν και να το υλοποιούν ομόφωνα, σταθερά και αδιατάρακτα; Ουδείς γνωρίζει!

Από το 1963-4, ο τότε Πρόεδρος Μακάριος και η πολιτική ηγεσία όφειλαν να είχαν σχεδιάσει μία νέα πολιτική και στρατηγική στο Κυπριακό.

Δηλαδή, να αναλύσουν τα δεδομένα μετά το τ/κ πραξικόπημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, την τουρκική πολιτική, την ένταση του ψυχρού πολέμου, ειδικά μετά την κρίση των πυραύλων της Κούβας, τους περιφερειακούς και διεθνείς δρώντες, την ανάδυση του Ισραήλ και να επιλέξουν από τότε μιαν ευέλικτη, έξυπνη, αξιόπιστη, ωφέλιμη για την Κύπρο, «σωστή πλευρά της Ιστορίας».

Κοντόφθαλμοι, αγγλόδουλοι, προτίμησαν το… «κράτος του Θεού», την Μακαριολατρεία και την καθύβριση-εξόντωση της Ένωσης.

Στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις, η ανάλυση στοχεύει, μεταξύ άλλων, στη βαθύτερη ερμηνεία αποφάσεων και ενεργειών διαφόρων κρατικών δρώντων και γιατί διαφοροποιούν συχνά την πολιτική τους έναντι άλλων.

Η διακρατική και διεθνής πολιτική σταθερά καλείται να επαναπροσδιορίζει τρία θεμελιώδη ζητήματα: Ποιος ενεργεί; Για ποιον; Με ποιο αποτέλεσμα; (Hill, 2003 και Frankel, 1966). Εξάλλου, ο Θουκυδίδης επισήμανε πως, σε ένα άναρχο διεθνές σύστημα, ο πόλεμος, τον οποίο χαρακτηρίζει ως «δάσκαλο της βίας», είναι πάντοτε πιθανός. Έτσι τα κράτη αναγκάζονται συνεχώς να προετοιμάζονται για ένα τέτοιο ενδεχόμενο (Πλατιάς, 1999).

Από τον Μάιο του 2019, μετά την τουρκική εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε διακηρύξει, με τη συμπαράσταση της ΕΕ,  πως αν η Τουρκία δεν συμμορφωνόταν προς κοινοτικές υποδείξεις, η Λευκωσία θα εμπόδιζε την ένταξή της στην Ένωση. Ζήτησε, επέμενε σε κυρώσεις. Λένε τώρα σαν ολοφυρόμενες Ιερεμιάδες ότι, εταίροι μας αντιδρούσαν για δικά τους εθνικά συμφέροντα.

Τα κυπριακά, πώς διεκδικήθηκαν; Πώς τα υπερασπίστηκαν; Το βέτο των μικρών κρατών είναι το μόνο όπλο των αδύνατων. Πού το λεηλάτησαν; Στον κατευνασμό και στην εξημέρωση του τουρκικού θηρίου! Εκείνη η μαστιγωτική υπενθύμιση ότι εδώ υπάρχει τουρκική κατοχή και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γιατί ξεχάστηκε;

Πολίτες, Κυβέρνηση, κόμματα εξανίστανται για την άθλια πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών από τις ΗΠΑ-Βρετανία και ΕΕ-ΝΑΤΟ. Φτηνές δικαιολογίες διαχρονικής, εγκληματικής πολιτικής ανεπάρκειας από το 1964.

Ο καθηγητής, Δρ Βασίλης Κάππης, σε εμβριθή ανάλυσή του («Υψηλή Στρατηγική και Μικρά Κράτη: Έννοιες Ασύμβατες;» – Αρματολός 2021), εξηγεί γιατί η Κύπρος όφειλε πριν από δεκαετίες να έχει μίαν τέτοια στρατηγική, «λαμβάνοντας υπόψη τις διπλωματικές, οικονομικές και στρατιωτικές μεταβλητές της Αν. Μεσογείου». Εισηγείται επίσης η Κύπρος,  κατά το πρότυπο της Σιγκαπούρης, «να μετατραπεί σε δηλητηριώδη γαρίδα» για την Τουρκία.

Εξάλλου, ο γνωστός, διακεκριμένος ακαδημαϊκός, Δρ Ανδρέας Θεοφάνους, σε δεκάδες αναλύσεις του υπογράμμισε την ύψιστη αναγκαιότητα αξιόπιστου, σταθερού, πειστικού αφηγήματος για το Κυπριακό.

Ο στρατηγός ε.α., Φοίβος Κλόκκαρης, σε άπειρες αναλύσεις του εξήγησε την κατεπείγουσα οπλική, τεχνολογική και αμυντική αναβάθμιση των πεπαλαιωμένων συστημάτων της Ε.Φ., απόρριψη της τουρκοδιζωνικής, αμυντικές συμφωνίες με γειτονικές χώρες και λειτουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Γιατί δεν έχει ακόμα λειτουργήσει;

Γιατί δεν αξιοποιείται ικανότατο διπλωματικό, επιστημονικό, ακαδημαϊκό προσωπικό, δεξαμενές σκέψης, εμπειρογνώμονες, διεθνολόγοι, λαμπρά μυαλά του τόπου; Το πλέον ολέθριο: Ενώ όλη η υφήλιος επιβάλλει κυρώσεις στον Ρώσο εισβολέα και η Τουρκία αρνείται να συμμορφωθεί, η ακαταλόγιστη Λευκωσία τής προσφέρει ξανά, ως βολικό άλλοθι, τα δηλητηριώδη ΜΟΕ, ακυρώνοντας τις κυρώσεις που ορθά απαιτούσε. Πολιτικά καραγκιοζιλίκια! Ποιος να μας πάρει, πλέον, στα σοβαρά;

Ο κόσμος αλλάζει δραματικά. Ένας νέος αναγεννιέται με βία, κνούτο και αίμα. Με έναν ευάλωτο Πρόεδρο, που εξευτέλισε ακόμα και ο Ουκρανός θεατρίνος. Με έναν ΥπΕξ που λέγει ότι κάνει… πολλά αλλά δεν εξηγεί τι και ποια, και με μιαν ανεπαρκέστατη κομματική ηγεσία, δεν έχουμε εξωτερική πολιτική.

Η εικόνα ενός κράτους κτίζεται για χρόνια αν έχουμε ηγεσία με όραμα, ανάστημα, σχεδιασμό, αξιοπιστία, σοβαρότητα, στόχους. Εδώ έχουμε διορισμένα κομματόσκυλα, που μηρυκάζουν τη ρηχότητα των πατρώνων τους. Και η Κύπρος; Τουρκοποιείται! Με σπιθαμιαίους πολιτικάντηδες δεν φτιάχνεις, δεν έχεις και, τελικά, χάνεις το κράτος σου.
____________________________________________________________________________

* Ο Σάββας Ιακωβίδης είναι πρώην Αρχισυντάκτης-Διευθυντής, Αρθρογράφος-αναλυτής στην κυπριακή εφημερίδα “Η Σημερινή”. ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας- Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Δημοσιογραφίας της Lille – Universite Catholique de Lille – France.

Τέσσερις στρατιώτες σκοτώθηκαν, άλλοι τρεις τραυματίστηκαν σε ισραηλινή επίθεση στην περιοχή της Δαμασκού

Ανταποκριτές του Γαλλικού Πρακτορείου και του πρακτορείου Reuters μετέδωσαν νωρίτερα πως άκουσαν ισχυρές εκρήξεις στη Δαμασκό…

Τέσσερις σύροι στρατιώτες σκοτώθηκαν και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν από ισραηλινό πυραυλικό πλήγμα κατά τη διάρκεια της νύχτας κοντά στη Δαμασκό, δήλωσε πηγή προσκείμενη στις ένοπλες δυνάμεις στο επίσημο πρακτορείο ειδήσεων SANA.

«Ο ισραηλινός εχθρός διεξήγαγε αεροπορική επίθεση τις πρώτες πρωινές ώρες εκτοξεύοντας αρκετούς πυραύλους από την Τιβεριάδα, βάζοντας στο στόχαστρο αρκετούς στόχους στα περίχωρα της Δαμασκού», ανέφερε η πηγή.

«Η αντιαεροπορική άμυνά μας κατέρριψε αρκετούς πυραύλους», ωστόσο, κατά τα πρώτα στοιχεία, ο απολογισμός είναι «τέσσερις στρατιώτες, οι οποίοι σκοτώθηκαν, άλλοι τρεις που τραυματίστηκαν», ενώ «διαπιστώθηκαν υλικές ζημιές», διευκρίνισε η ίδια πηγή στο Συριακό Πρακτορείο SANA.

Ανταποκριτές του Γαλλικού Πρακτορείου και του πρακτορείου Reuters μετέδωσαν νωρίτερα πως άκουσαν ισχυρές εκρήξεις στη συριακή πρωτεύουσα.

Αφότου ξέσπασε το 2011 ο πόλεμος στη Συρία, το Ισραήλ έχει εξαπολύσει εκατοντάδες πλήγματα, σχεδόν όλα από αέρος, εναντίον θέσεων των ενόπλων δυνάμεων της συριακής κυβέρνησης, καθώς και των συμμάχων τους, ιρανικών και φιλοϊρανικών ένοπλων οργανώσεων, ιδίως της σιιτικής ένοπλης παράταξης Χεζμπολάχ του Λιβάνου.

Το εβραϊκό κράτος σπανίως επιβεβαιώνει ή σχολιάζει δημόσια τα πλήγματα αυτά, διαμηνύει πάντως συχνά πως δεν θα επιτρέψει στο Ιράν, ορκισμένο εχθρό του, να στήσει προγεφύρωμα ή να επεκτείνει την επιρροή του στη συριακή επικράτεια.

Ο περίπλοκος πόλεμος στη Συρία, στον οποίο επενέβησαν ξένες δυνάμεις και τζιχαντιστικές οργανώσεις, έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον μισό εκατομμύριο ανθρώπους από το 2011, κατέστρεψε μεγάλο μέρος των υποδομών της χώρας και μετέτρεψε εκατομμύρια σε εσωτερικά εκτοπισμένους και πρόσφυγες.

ΝΑΤΟ – Διάσκεψη Ramstein: Παγκόσμια συστράτευση για την υποστήριξη της Ουκρανίας.

Η Ουάσιγκτον, χθες, Τρίτη, 26 Απριλίου, δήλωσε ότι θα διεξάγει συνομιλίες σε περίπου μηνιαία στο Ραμστάιν της Γερμανίας με συμμάχους εντός και εκτός ΝΑΤΟ για να συντονίσει την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Ουκρανίας καθώς μάχεται τη ρωσική εισβολή.

Οι συνομιλίες, που φιλοξενήθηκαν στην αεροπορική βάση Ramstein της Γερμανίας, είχαν στόχο να αξιολογήσουν  την τρέχουσα ρωσική επίθεση στην ανατολική Ουκρανία και πώς να διασφαλιστεί η συνεχής ροή βοήθειας για την ασφάλεια στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου διασφάλισης της μακροπρόθεσμης ασφάλειας της Ουκρανίας και του τρόπου με τον οποίο θα αμυνθεί μετά ο πόλεμος.

Οι διοργανωτές δήλωσαν ότι συμμετείχαν περισσότερες από 40 χώρες και η σάρωση της αίθουσας συνεδριάσεων έδειξε χώρες κυρίως από την Ευρώπη αλλά και πέρα ​​από αυτήν, συμπεριλαμβανομένων του Ισραήλ, της Αυστραλίας, της Κένυας και της Τυνησίας, με αντιπροσώπους από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία να συμμετέχουν ουσιαστικά. Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν όλα τα μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Η συνάντηση σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής στη διαβούλευση μεταξύ των δυτικών συμμάχων, η οποία έχει μετατραπεί σε έναν έμμεσο στρατιωτικό συνασπισμό.

Η Ουκρανία φέρεται επίσης να έδωσε πληροφορίες για τις αμυντικές της ανάγκες, ζητώντας τα πάντα, από πυροβολικό, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τανκς μέχρι πυραύλους κατά πλοίων και μαχητικά αεροσκάφη.

«Χρειαζόμαστε όπλα. Σύγχρονα όπλα. Ένας μεγάλος αριθμός σύγχρονων βαρέων όπλων», έγραψε ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Oleksii Reznikov μετά τις συνομιλίες.

Μιλώντας μετά τη συνάντηση, ο Λόιντ Όστιν είπε στους δημοσιογράφους ότι το φόρουμ θα συνεχιστεί ως μηνιαία «ομάδα επαφής» που θα συζητούσε τις αμυντικές ανάγκες της Ουκρανίας, κάτι που αξιολογήθηκε ως ένδειξη ότι το Κίεβο αναμένεται να αντιμετωπίσει μια μακρά στρατιωτική δέσμευση με τη Ρωσία.

«Θέλουμε να καταστήσουμε πιο δύσκολο για τη Ρωσία να απειλήσει τους γείτονές της και να τη καταστήσουμε λιγότερο ικανή να το κάνει», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν.

Οι συνομιλίες εξασφάλισαν δεσμεύσεις από τους συμμάχους για τη διατήρηση της βοήθειας στον στρατό της Ουκρανίας σε όλη αυτή την επόμενη φάση του πολέμου και μακροπρόθεσμα, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, η οποία για πρώτη φορά ανακοίνωσε την παράδοση βαρέων όπλων στην Ουκρανία.

«Αποφασίσαμε χθες ότι η Γερμανία θα διευκολύνει την παράδοση των αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών όπλων Gepard στην Ουκρανία», δήλωσε η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας Κριστίν Λάμπρεχτ στο Ramstein.

Η Γερμανία έχει επίσης προσεγγίσει τους Ανατολικοευρωπαίους με τη δέσμευση να διασφαλίσει ότι τα στρατιωτικά κενά αποθεμάτων των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, που προμηθεύουν τον σοβιετικό εξοπλισμό τους στην Ουκρανία, θα αντικατασταθούν με εξοπλισμό προτύπων του ΝΑΤΟ.

Νεότερα δεδομένα και πιθανά αίτια για την οξεία ηπατίτιδα σε παιδιά

 

Στα νεότερα δεδομένα για τα περιστατικά οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο και στα πιθανά αίτια αναφέρεται ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο LSE, Ηλίας  Μόσιαλος σε ανάρτησή του στο Facebook.

Από την 1η Ιανουαρίου 2022 έχουν καταγραφεί 114 περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας αδιευκρίνιστης αιτιολογίας, που εντοπίστηκαν σε παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών. Ο κ. Μόσιαλος παραθέτει στοιχεία έκθεσης των βρετανικών υγειονομικών Αρχών αναφορικά με την πρόοδο και τις εξελίξεις της διερεύνησης της αδιευκρίνιστης αιτιολογίας οξείας ηπατίτιδας στα παιδιά.

Επιδημιολογικά στοιχεία και συμπεράσματα από την αναφορά:

• Οι ασθενείς είναι -κατά κύριο λόγο- κάτω των 5 ετών.
• Τα παιδιά είναι -κατά κύριο λόγο- ηλικίας μεταξύ 3 και 5 ετών (53: 65,4%), με διάμεση ηλικία τα 3 έτη και το 54,3% αφορά κορίτσια.
• Η κλινική εικόνα ξεκινά συχνά με συμπτώματα τύπου γαστρεντερίτιδας, συχνά ακολουθούμενα από την εμφάνιση ίκτερου.
• Από τα διαθέσιμα στοιχεία, στην Αγγλία, 43 από τα παιδιά έχουν αναρρώσει και 38 συνεχίζουν να νοσηλεύονται.
• Oι περιπτώσεις δεν σχετίζονται μεταξύ τους.
• H γεωγραφική διασπορά δεν περιορίζεται σε κάποια περιοχή αλλά αφορά όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.
• Δέκα παιδιά χρειάστηκαν μεταμόσχευση.
• Δεν έχουν καταγραφεί θάνατοι μεταξύ αυτών των περιπτώσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Επιπλέον, και αναφορικά με τα πιθανά αίτια της ηπατίτιδας:

• Έχει ανιχνευθεί κορονοϊός σε 10 από τους 60 ασθενείς που ελέγχθηκαν, επί του παρόντος.
• Επτά από αυτά τα παιδιά είχαν επίσης διαγνωστεί θετικά ως προς τον κορονοϊό κάποια στιγμή μέσα στις προηγούμενες 6 εβδομάδες, πριν νοσηλευτούν.
• Σαράντα από τα 53 παιδιά που έχουν ελεγχθεί για αδενοϊό βρέθηκαν θετικά.
• Η προκαταρκτική ανάλυση του αδενοϊού δείχνει πως συνήθως απαντάται ο τύπος 41F (11 περιπτώσεις έχουν χαρακτηριστεί επιτυχώς) αλλά η αλληλούχηση ολόκληρου του γονιδιώματος από πολλαπλές περιπτώσεις είναι απαραίτητη προτού επιβεβαιωθεί ο τύπος του ιού.
• Τα επίπεδα DNA του αδενοϊού στα δείγματα αίματος/ορού στα παιδιά που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος ήταν περίπου 12 φορές υψηλότερα έναντι αυτών που δεν χρειάστηκαν μεταμόσχευση ήπατος (αν και ο χρόνος λήψης των δειγμάτων διαφέρει ως προς την έναρξη και την επιδείνωση των συμπτωμάτων).
• Τα ενδελεχή ερωτηματολόγια για το ιστορικό της νόσησης δεν έχουν αποκαλύψει εμφανή αίτια κοινής έκθεσης σε τοξίνες ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Όπως αναφέρει ο κ. Μόσιαλος, οι υγειονομικοί φορείς επεξεργάζονται τα δεδομένα λοίμωξης με κορονοϊό και άλλους μικροοργανισμούς και διερευνώνται οι αλληλεπιδράσεις για να κατανοηθεί εάν η μόλυνση με αδενοϊό στον γενικό παιδιατρικό πληθυσμό έχει προηγηθεί της μόλυνσης με κορονοϊό, αν συνυπάρχει, αν ήταν δευτερογενής λοίμωξη εντός 27 ημερών ή καθυστερημένη δευτερογενής μόλυνση έως 59 ημέρες μετά από λοίμωξη από κορονοϊό. Τα δεδομένα επί του παρόντος δείχνουν ότι μεταξύ Οκτωβρίου 2020 και Μαρτίου 2022 υπήρξε αύξηση τόσο των προηγούμενων όσο και των δευτερογενών λοιμώξεων σε παιδιά κάτω των 10 ετών. (Παρόμοιες αυξήσεις έχουν επίσης παρατηρηθεί και για άλλες παιδικές λοιμώξεις).

Ο καθηγητής προσθέτει πως και στο Ισραήλ διερευνάται η χρονική συσχέτιση της ηπατίτιδας και της λοίμωξης του κορονοϊού στα παιδιά. Έχει αναφερθεί ότι μεγάλο ποσοστό των παιδιών που εμφάνισαν οξεία ηπατίτιδα είχαν νοσήσει 3,5 μήνες πριν με κορονοϊό.

Επίσης, αν και η πλειονότητα των περιστατικών που έχει καταγραφεί αφορά στο Ηνωμένο Βασίλειο, μεταμοσχεύσεις ήπατος σε παιδιά που νόσησαν με οξεία ηπατίτιδα αδιευκρίνιστης αιτιολογίας, επί του παρόντος, έχουν αναφερθεί και στην Ολλανδία (3), στην Αμερική (2), στην Ιταλία (2) και στην Ισπανία (1).

Συμπερασματικά, οι υποθέσεις εργασίας των βρετανών ερευνητών, σύμφωνα με την έκθεση (με σειρά από την πιθανότερη προς τη λιγότερο πιθανή) με τα ισχύοντα δεδομένα, είναι οι εξής:

1. Κάποιος -ακόμα αδιευκρίνιστος- παράγοντας που επηρεάζει τα μικρά παιδιά, που ή καθιστά τις λοιμώξεις από αδενοϊό πιο σοβαρές από ό,τι συνήθως ή προκαλεί την προκειμένη ανοσοπαθολογία. Αυτός ο ενισχυτικός παράγοντας μπορεί να είναι:

Α. H ευαισθησία, για παράδειγμα, λόγω έλλειψης προηγούμενης έκθεσης στο παθογόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Β. Προηγούμενη λοίμωξη κορονοϊού ή άλλη λοίμωξη.

Γ. Διπλή / ταυτόχρονη λοίμωξη π.χ. με κορονοϊό.

Δ. Έκθεση σε τοξίνη/ες, φάρμακα ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

2. Μία νέα παραλλαγή αδενοϊού με ή χωρίς συνεισφορά από κάποιον ενισχυτικό παράγοντα.

3. Ένα νέο παθογόνο που είτε δρα μόνο του είτε ως ταυτόχρονη λοίμωξη

4. Μία νέα παραλλαγή του κορονοϊού.

Αναμένουμε νεότερα σύντομα και ελπίζουμε σε αντίστοιχα λεπτομερή στοιχεία ιστορικού και νόσησης και από τις άλλες χώρες που έχουν επίσης τακτοποιήσει περιπτώσεις ηπατίτιδας στα παιδιά, καταλήγει ο κ. Μόσιαλος.

Η ακέφαλη Αμερική δημιουργεί παγκόσμια κρίση

Δεν αποτελεί πλέον μόνο μυστικό της Ουάσινγτον, ότι ο Μπάιντεν είναι απλά πρόεδρος στο όνομα, αδύναμος να αντεπεξέλθει στα καθημερινά προεδρικά καθήκοντα, και με περιορισμένες διανοητικές ικανότητες καθώς υποφέρει από άνοια. Συχνά δείχνει να μη γνωρίζει τι λέει, τι κάνει ή που βρίσκεται....

Νίκος Στεργιούλας*

Σε δύο πρόσφατες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ, η πλειοψηφία των αμερικανών πολιτών δήλωσε ότι δεν είναι ο Μπάιντεν που κυβερνά την χώρα και ότι αν η Αμερική είχε έναν ισχυρό πρόεδρο, δεν θα είχαμε την σημερινή παγκόσμια κρίση που δημιουργήθηκε με την εισβολή της Ρωσσίας στην Ουκρανία.

Τα ανωτέρω, αντικατοπτρίζουν το μεγάλο πρόβλημα πού έχει η Αμερική με ένα σκιώδη αδύναμο πρόεδρο που μειώνει σημαντικά το κύρος και επιρροή της Αμερικής σαν υπερδύναμης και ήδη οδηγεί σε νέες παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις.

Δεν αποτελεί πλέον μόνο μυστικό της Ουάσινγτον, ότι ο Μπάιντεν είναι απλά πρόεδρος στο όνομα, αδύναμος να αντεπεξέλθει στα καθημερινά προεδρικά καθήκοντα, και με περιορισμένες διανοητικές ικανότητες καθώς υποφέρει από άνοια. Συχνά δείχνει να μη γνωρίζει τι λέει, τι κάνει ή που βρίσκεται. Οι ελάχιστες συνεντεύξεις τύπου που δίνει, είναι γεμάτο ασυναρτησίες, καθώς έχει πρόβλημα ακόμη να διαβάζει έτοιμες γραπτές ανακοινώσεις που του ετοιμάζουν οι χειριστές σύμβουλοι του, που τον φυγαδεύουν αμέσως μετά, πριν δεχθεί ερωτήσεις από δημοσιογράφους.

Όμως ο Μπάιντεν δεν είναι μόνο αδύναμος ηγέτης. Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι ο Μπάιντεν είναι υποχείριο της Κίνας και άλλων ξένων συμφερόντων, καθώς ο ίδιος και η οικογένεια του φέρονται να είναι εμπλεγμένοι σε οικονομικά σκάνδαλα, όπως το $1 δισεκατομμύριο που έλαβε ο γιος του από την Κίνα και τα εκατομμύρια από Ουκρανική εταιρεία και Ρώσσους ολιγάρχες, όπου σύμφωνα με καταθέσεις μαρτύρων το 10% προοριζόταν για τον ίδιο τον Μπάιντεν, που αναφερόταν στις συναλλαγές σαν ο “big man”.

Είναι δύσκολο να βρει κανείς άκρη ποιος ή ποιοι πίσω από τον Μπάιντεν διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της χώρας, που είναι μια εικόνα παράλυσης, ανικανότητας, ασυναρτησίας και αναξιοπιστίας. Το γεγονός όμως είναι ότι με τον Τζο Μπάιντεν πρόεδρο, η Αμερική έχει χάσει πλέον την επιρροή της σαν υπερδύναμη και οι ηγέτες των άλλων χωρών όχι μόνο δεν τον υπολογίζουν αλλά προσπαθούν να εκμεταλευτούν την αδυναμία του.

Το είδαμε πέρυσι με την άτακτη φυγή των Αμερικανών στρατιωτών από το Αφγανιστάν, εγκαταλείποντας πίσω Αμερικανούς πολίτες και πολεμικό υλικό αξίας δισεκατομμυρίων στο Ταλιμπάν, που εξέπληξε και εξόργισε ακόμη και τους πιο στενούς συμμάχους. Το είδαμε και πρόσφατα όταν ο Πούτιν για εβδομάδες συγκέντρωνε τον ρωσικό στρατό στα σύνορα της Ουκρανίας και ο Μπάιντεν και οι χειριστές του απλά παρακολουθούσαν, ανίκανοι να προβούν σε ενέργειες.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ήταν αναμενόμενη, καθώς ο Πούτιν είδε την αδυναμία της Αμερικής και της Ευρώπης, αγνόησε τον Μπάιντεν και υπολόγισε μόνο την στάση της Κίνας. Δεν είναι μυστικό ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έγινε με την συγκατάθεση της Κίνας, όπου στην συνάντηση Πούτιν με τον κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ στην διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων, ο κινέζος πρόεδρος έδωσε στον Πούτιν το πράσινο φως για την εισβολή στην Ουκρανία μετά το τέλος των αγώνων.

Επίσης ήταν αναμενόμενο, ότι οι δύο αυτές υπερδυνάμεις τώρα συμμάχησαν για να εκμεταλλευτούν το κενό που δημιουργεί η ακέφαλη και αδύναμη πλέον Αμερική, για να ενισχύσουν τις γεωπολιτικές τους θέσεις.

Η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται πλέον από την καθίζηση της Αμερικής αναμένεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις σε παγκόσμια κλίμακα με το ενδεχόμενο να έχουμε επιπλέον αναφλέξεις σε διάφορες περιοχές, όπως συνέβη με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η Κίνα που πρόσφατα ισχυροποίησε την συμμαχία με την Ρωσία, και παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Ουκρανία, δεν αποκλείεται να προβεί σε παρόμοια επέμβαση στη Ταιβάν, καθώς σύμφωνα με δηλώσεις κινέζου αξιωματούχου δεν υπολογίζουν την Αμερική και έχουν τον Μπάιντεν στην τσέπη τους.

Στην Μέση Ανατολή, οι αραβικές χώρες έχουν χάσει και αυτές την εμπιστοσύνη προς τον Μπάιντεν, που θεωρούν ότι υπομονεύει την ειρήνη στην περιοχή με την ανοχή που δείχνει στο Ιράν, που χρηματοδοτεί τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η Χαμάς, η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ, η Χεζμπολάχ και οι Χούτι, που συνεχίζουν να δημιουργούν χάος και αστάθεια, ειδικά στη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη και το Λίβανο. Η άρνηση των ηγετών της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων να απαντήσουν στα τηλεφωνήματα του Μπάιντεν, ήταν μια ακόμη ταπείνωση για την Αμερική και απόδειξη ότι οι αραβικές χώρες έπαψαν πλέον να τον υπολογίζουν και να τον εμπιστεύονται.

Οι ελπίδες που είχε η ελληνική κυβέρνηση ότι η εκλογή του Μπάιντεν θα βοηθούσε την Ελλάδα σε θέματα με την Τουρκία, διαψεύστηκαν παταγωδώς, καθώς αποδεικνύεται ότι ο Μπάιντεν παίζει διπλοπρόσωπο παιχνίδι. Ενώ προεκλογικά κατηγορούσε τον Ερντογάν και δημόσια τηρούσε εχθρική στάση απέναντι του, στις 31 Οκτωβρίου-πέρυσι, ο Μπάιντεν και ο Ερντογάν είχαν μια κρυφή συνάντηση 70 λεπτών σε πολύ θετική ατμόσφαιρα στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20 στη Ρώμη. Σύμφωνα με πληροφορίες, συμφώνησαν να σχηματίσουν έναν κοινό μηχανισμό για τη βελτίωση των δεσμών.

Αυτό φάνηκε σύντομα, όταν τον περασμένο Ιανουάριο, ο Μπάιντεν υποκύπτοντας στα αιτήματα του Ερντογάν, έβαλε φρένο στο έργο του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, το οποίο θα μετέφερε αέριο από το Ισραήλ και την Κύπρο, μέσω Ελλάδας, στη Δυτική Ευρώπη. Για την Ελλάδα αλλά και το Ισραήλ, Κύπρο και Αίγυπτο, ήταν ένα πισώπλατο μαχαίρωμα από τον Μπάιντεν, που χαιρετίσθηκε ειρωνικά από το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών ότι «Καμία πρωτοβουλία στην Ανατολική Μεσόγειο χωρίς τουρκική εταιρική σχέση δεν μπορεί να πετύχει». Ακόμη χειρότερα, η αλλοπρόσαλλη πολιτική του Μπάιντεν, ενθαρρύνει πλέον τον Ερντογάν να αναβιώσει τις πιο επιθετικές νεο-οθωμανικές πολιτικές φιλοδοξίες του.

Συνήθως, γεωπολιτικές εξελίξεις εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το παιχνίδι ισορροπίας που παίζουν μεταξύ τους οι σημερινές υπερδυνάμεις, όπου η επίδειξη δύναμης και επιρροή που συχνά εξασκούν έχει σαν στόχο την διατήρηση κάποιου βαθμού ελέγχου και ειρήνης, αποθαρρύνοντας ταυτόχρονα η μία την άλλη από επεκτατικούς στόχους που έχουν οι ίδιες καθώς και άλλες χώρες.

Αυτή η ισορροπία πλέον δεν υπάρχει, καθώς η ακέφαλη σήμερα Αμερική, χάνει ραγδαία το κύρος και την επιρροή σαν υπερδύναμη, δημιουργώντας ένα κενό και μία παγκόσμια αστάθεια. Και θα είναι δύσκολο να παραμείνει υπερδύναμη, όσο έχει για πρόεδρο τον Μπάιντεν, που έχει δηλώσει δημόσια ότι ο μεγαλύτερος εχθρός και απειλή για την εθνική ασφάλεια της Αμερικής, είναι η κλιματική αλλαγή!

πηγή: marketnews.gr

______________________________________________________

* Ο Νίκος Στεργιούλας είναι Διεθνής οικονομολόγος. Έχει διατελέσει σύμβουλος σε δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και άλλες χώρες. Στο παρελθόν έχει εργασθεί στο Αμερικανικό Κογκρέσο και διετέλεσε ανώτατο στέλεχος του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ. Αρθρογραφεί στον ιστότοπο marketnews.gr.